52011PC0842

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.           ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Προτεραιότητα της Επιτροπής βάσει του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (ΠΔΠ) είναι η απλούστευση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος και η προώθηση της διαθεσιμότητας της βοήθειας της Ένωσης στις χώρες εταίρους και τις περιφέρειες, σε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, ΜΜΕ, κ.λπ. στο βαθμό που συμβάλλουν στους στόχους του κανονισμού.

Κατά την εφαρμογή των νέων μηχανισμών, οι απλουστευμένες και ευέλικτες διαδικασίες λήψης αποφάσεων θα δώσουν τη δυνατότητα ταχύτερης έγκρισης των εκτελεστικών μέτρων και συνεπώς παροχής της βοήθειας της ΕΕ, ιδιαίτερα σε χώρες που διέρχονται κρίση, που υπέστησαν κρίση και εκείνες που παρουσιάζουν αστάθεια.

Επιπροσθέτως, η αναθεώρηση του δημοσιονομικού κανονισμού, ο οποίος είναι ιδιαίτερα σημαντικός ως προς την ειδική πρόβλεψη για εξωτερικές δράσεις, θα προωθήσει τη συμμετοχή των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και μικρών επιχειρήσεων σε χρηματοδοτικά προγράμματα, π.χ. μέσω της απλούστευσης των κανόνων, της μείωσης του κόστους συμμετοχής και της επιτάχυνσης των διαδικασιών ανάθεσης. Η Επιτροπή προτίθεται να εφαρμόσει τον παρόντα κανονισμό χρησιμοποιώντας τις νέες ευέλικτες διαδικασίες που προβλέπονται στον νέο δημοσιονομικό κανονισμό.

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή προτείνει ένα σύνολο απλουστευμένων και εναρμονισμένων εκτελεστικών κανόνων και διαδικασιών που ισχύουν για τέσσερεις γεωγραφικούς μηχανισμούς, και συγκεκριμένα τον Μηχανισμό Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΜΑΣ), τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Γειτονίας (ΕΜΓ), τον Μηχανισμό Προενταξιακής Βοήθειας (MΠΒ) και τον Μηχανισμό Εταιρικής Σχέσης (ΜΕΣ) και τρεις θεματικούς μηχανισμούς τον Μηχανισμό Σταθερότητας (ΜΣ), το Ευρωπαϊκό Μέσο για τη Δημοκρατία και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΜΔΔΑ) και τον Μηχανισμό Συνεργασίας στον τομέα της Πυρηνικής Ασφάλειας (ΜΣΠΑ). Στη περίπτωση των ΜΠΒ και ΕΜΓ, ωστόσο, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προενταξιακής και διασυνοριακής συνεργασίας χρήζουν πρόσθετων και συγκεκριμένων εκτελεστικών κανόνων και διαδικασιών, συμπληρώνοντας ως lex specialis το κοινό σύνολο που παρέχει ο κοινός εκτελεστικός κανονισμός.

Τόσο το ΕΤΑ όσο και η απόφαση για τη Γροιλανδία θα παραμείνουν εκτός του πεδίου εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, δεδομένης της ιδιαιτερότητας των χρηματοδοτικών μηχανισμών τους.

2.           ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

Δημόσια διαβούλευση

Η Επιτροπή διεξήγαγε δημόσια διαβούλευση σχετικά με τη μελλοντική χρηματοδότηση για την εξωτερική δράση της ΕΕ από την 26η Νοεμβρίου 2010 έως την 31η Ιανουαρίου 2011. Η διαδικασία βασίστηκε σε ένα ηλεκτρονικό ερωτηματολόγιο που συνοδεύτηκε από το έγγραφο «Ποια θα είναι η χρηματοδότηση για την εξωτερική δράση της ΕΕ μετά το 2013;». Γενικά, οι απαντήσεις δεν κατέδειξαν την ανάγκη ουσιαστικής αλλαγής των υφιστάμενων εκτελεστικών μηχανισμών, αν και μια σημαντική πλειοψηφία των συμμετεχόντων εξέφρασαν την υποστήριξή τους στην ευελιξία και την απλούστευση κατά την εφαρμογή.

Συγκέντρωση και χρήση εμπειρογνωμοσύνης

Η Επιτροπή εξέτασε εσωτερικά τις διάφορες εκθέσεις (αξιολογήσεις, ελέγχους, μελέτες, μεσοπρόθεσμες εκθέσεις). Κατά τη διαδικασία αυτή εντοπίστηκαν τα σημεία στα οποία υπήρξε αποτέλεσμα και τα σημεία στα οποία δεν υπήρξε κάποιο θετικό αποτέλεσμα και εξήχθησαν συμπεράσματα για την κατάρτιση των χρηματοδοτικών μέσων.

Ακόμη, κατεδείχθη ότι οι υφιστάμενοι μηχανισμοί συνέβαλαν στην πρόοδο προς την επίτευξη των ΑΣΧ στις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι όροι εφαρμογής, όπως η δημοσιονομική στήριξη και η «τομεακή προσέγγιση», έχουν δώσει τη δυνατότητα για ευρύτερη συνεργασία με τις χώρες εταίρους, καθώς και για πιο αποτελεσματικό καταμερισμό της εργασίας μέσω της συγχρηματοδότησης μεταξύ των χορηγών.

Εντούτοις, εντοπίστηκαν ορισμένες ελλείψεις. Η υφιστάμενη διαδικασία εφαρμογής αξιολογήθηκε ως ιδιαίτερα πολύπλοκη και δεν επιτρέπει τις ενδεχόμενες ταχείες προσαρμογές. Οι ελλείψεις αυτές εξετάζονται στον παρόντα κανονισμό.

3.           ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Το Μέρος V, Τίτλος III, Κεφάλαιο 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέχει το νομικό πλαίσιο για τη συνεργασία με τις χώρες εταίρους και τις περιφέρειες. Ομοίως, ο προτεινόμενος κοινός εκτελεστικός κανονισμός βασίζεται στα άρθρα 209 παράγραφος 1 και 212 παράγραφος 2 της Συνθήκης και παρουσιάζεται από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 294. Τα άρθρα 310 έως 320 της ΣΛΕΕ ισχύουν επίσης για την Ευρατόμ (βλ. άρθρο 106α Ευρατόμ). Η πρόταση μπορεί επίσης να καλύψει την εφαρμογή της χρηματοδοτικής συνεργασίας στο πλαίσιο του Mηχανισμού Συνεργασίας στον τομέα της Πυρηνικής Ασφάλειας (ΜΣΠΑ).

4.           ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Δ/Υ

5.           ΚΥΡΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

(1)        Τίτλος I: Εφαρμογή – Άρθρα 1 έως 3

Στο άρθρο 1 (Αντικείμενο και αρχές) ορίζονται οι στόχοι του κανονισμού που είναι η παροχή ενός εναρμονισμένου συνόλου εκτελεστικών κανόνων για τους μηχανισμούς Relex, η προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και η προώθηση της απλούστευσης και της ευελιξίας κατά την εφαρμογή αυτών των μηχανισμών.

Στο άρθρο 2 (Έγκριση προγραμμάτων δράσης, μεμονωμένων μέτρων και ειδικών μέτρων) προβλέπεται ότι οι χρηματοδοτικές αποφάσεις που λαμβάνονται από την Επιτροπή πρέπει να έχουν τη μορφή προγραμμάτων δράσης, βάσει των εγγράφων του πολυετούς προγραμματισμού. Κατ' εξαίρεση, αλλά σύμφωνα με τα έγγραφα του πολυετούς προγραμματισμού, δύνανται να εγκριθούν μεμονωμένα μέτρα εκτός του προγράμματος-πλαισίου δράσης. Σε περίπτωση απρόβλεπτων και πλήρως αιτιολογημένων περιπτώσεων, η Επιτροπή δύναται να υιοθετήσει ειδικά μέτρα τα οποία δεν προβλέπονται στα έγγραφα του πολυετούς προγραμματισμού. Το άρθρο περιλαμβάνει τους κανόνες επιτροπολογίας που πρέπει να τηρούνται για την έγκριση των αναφερόμενων αποφάσεων, καθώς και τις πιθανές εξαιρέσεις αυτών.

Στο άρθρο 3 (Μέτρα στήριξης) ορίζονται οι τύποι δαπανών που συνιστούν στήριξη στην εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και οι οποίοι δύνανται να καλυφθούν από χρηματοδότηση της Ένωσης (π.χ. δραστηριότητες προετοιμασίας, παρακολούθησης, εποπτείας, λογιστικού ελέγχου και αξιολόγησης, παροχή πληροφοριών και προσπάθειες επικοινωνίας). Τα μέτρα αυτά δύνανται να χρηματοδοτηθούν εκτός του πεδίου των εγγράφων προγραμματισμού.

(2)        Τίτλος ΙΙ: Διατάξεις για τις μεθόδους χρηματοδότησης – Άρθρα 4 έως 6

Μεταξύ άλλων και βάσει της υφιστάμενης πρακτικής και των διαπιστωμένων αναγκών, στα άρθρα 4 έως 6 αναφέρονται οι μορφές χρηματοδότησης που δύνανται να χρησιμοποιηθούν δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Οι τροποποιήσεις που εισάγονται λαμβάνουν υπόψη τις διατάξεις του πρόσφατου δημοσιονομικού κανονισμού. Ειδικότερα, στο άρθρο 4 προβλέπονται καινοτόμα μέσα, όπως δάνεια, εγγυήσεις, μέσα συμμετοχικών τίτλων ή καταμερισμού των κινδύνων και περιγράφονται πιθανές ρυθμίσεις ως προς τους φόρους, τους δασμούς και τις επιβαρύνσεις. Το άρθρο αυτό ορίζει ότι τα μέτρα στο πλαίσιο των κανονισμών αυτών δύνανται να υλοποιηθούν άμεσα από την Επιτροπή ή έμμεσα με την ανάθεση καθηκόντων εκτέλεσης του προϋπολογισμού σε κάθε οντότητα ή πρόσωπο που αναφέρεται στον δημοσιονομικό κανονισμό. Στη διάταξη αυτή ορίζεται επίσης ο τύπος της συγχρηματοδότησης (παράλληλη ή κοινή).

Στο άρθρο 7 (Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης) ορίζονται τα μέτρα για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και ειδικότερα, η διευκόλυνση (κυρίως της Επιτροπής, του Ελεγκτικού Συνεδρίου και της OLAF) για τη διεξαγωγή όλων των αναγκαίων ελέγχων στα εφαρμοζόμενα μέτρα.

(3)        Τίτλος ΙΙΙ: Κανόνες ιθαγένειας και καταγωγής για τις δημόσιες συμβάσεις, τις επιχορηγήσεις και άλλες διαδικασίες ανάθεσης – Άρθρα 8 έως 12

Στα άρθρα 8 έως 11 (Κανόνες ιθαγένειας και καταγωγής για τις δημόσιες συμβάσεις, τις επιχορηγήσεις και άλλες διαδικασίες ανάθεσης) καθορίζονται οι όροι που διέπουν την πρόσβαση στις διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων και επιχορηγήσεων για τους σκοπούς της εφαρμογής του κανονισμού. Οι προτεινόμενες διατάξεις είναι σημαντικά απλοποιημένες και υποδεικνύουν τον στόχο της καταβολής προσπαθειών προς μια χωρίς όρους παροχή βοήθειας. Εντούτοις, στα άρθρα εισάγονται λεπτομερώς οι όροι επιλεξιμότητας τρίτων χωρών (απαίτηση αμοιβαιότητας, συμμετοχή στο υλοποιημένο πρόγραμμα, μη επιλεξιμότητα ορισμένων χωρών, κ.λπ.) και οι εξαιρέσεις αυτών (μη διαθεσιμότητα προϊόντων ή παρεχόμενων υπηρεσιών, επείγουσα ανάγκη, τριγωνική συνεργασία, κ.λπ.).

Το άρθρο 12 (Αξιολόγηση) δεσμεύει την Επιτροπή να προβαίνει σε τακτική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των υλοποιημένων πολιτικών και προγραμμάτων, των τομεακών πολιτικών και της αποτελεσματικότητας του ίδιου του προγραμματισμού. Όλοι οι σχετικοί φορείς θα συνδέονται με την αξιολόγηση και η έκθεση θα κοινοποιείται στο Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

(4)        Τίτλος IV: Τελική διάταξη – Άρθρα 13 έως 17

Το άρθρο 13 (Ετήσια έκθεση) προβλέπει μια ετήσια έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την πρόοδο και την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Η έκθεση θα υποβάλλεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

Στο άρθρο 14 (Δαπάνες για τη δράση για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα) προβλέπεται ένα συγκεκριμένο σύστημα παρακολούθησης βάσει της μεθοδολογίας του ΟΟΣΑ («Δείκτες του Ρίο»).

Στο άρθρο 15 (Επιτροπές) περιγράφεται η συμμετοχή των σχετικών επιτροπών στην εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, σύμφωνα με τον νέο κανονισμό για την επιτροπολογία[1].

Στο άρθρο 16 (Αναθεώρηση και αξιολόγηση των μηχανισμών) προβλέπεται ότι έως τα μέσα του 2018, η Επιτροπή θα προετοιμάσει και θα υποβάλει μια έκθεση αξιολόγησης της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, και, εφόσον συντρέχει περίπτωση, θα παρουσιάσει μια νομοθετική πρόταση όπου θα εισάγονται οι αναγκαίες τροποποιήσεις. Ομοίως, η έκθεση αυτή θα αξιολογεί τον αντίκτυπο των μέτρων που έχουν εγκριθεί βάσει του παρόντος κανονισμού.

Στο άρθρο 17 (Έναρξη ισχύος) προβλέπεται η έναρξη ισχύος του κανονισμού και η εφαρμογή του από την 1η Ιανουαρίου 2014, χωρίς να ορίζεται ημερομηνία λήξης.

2011/0415 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τον καθορισμό κοινών κανόνων και διαδικασιών για την εφαρμογή των μηχανισμών εξωτερικής δράσης της Ένωσης

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως τα άρθρα 209 παράγραφος 1 και 212 παράγραφος 2 αυτής,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έπειτα από διαβίβαση του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία ,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εγκρίνει ένα πλήρες σύνολο μηχανισμών που θα καλύπτει ένα φάσμα πολιτικών σχετικά με την εξωτερική δράση, οι οποίες απαιτούν συγκεκριμένους κοινούς κανόνες και διαδικασίες για την εφαρμογή τους. Οι μηχανισμοί αυτοί είναι: Ο Μηχανισμός Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΜΑΣ), το Ευρωπαϊκό Μέσο για τη Δημοκρατία και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΜΔΔΑ), ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Γειτονίας (ΕΜΓ), ο Μηχανισμός Σταθερότητας (ΜΣ), ο Μηχανισμός Συνεργασίας στον τομέα της Πυρηνικής Ασφάλειας (ΜΣΠΑ), ο Μηχανισμός Προενταξιακής Βοήθειας (ΜΠΒ) και ο Μηχανισμός Εταιρικής Σχέσης (ΜΕΣ).

(2) Οι μηχανισμοί αυτοί προβλέπουν ότι γενικά οι δράσεις που θα χρηματοδοτούνται βάσει αυτών πρέπει να αποτελούν αντικείμενο ενός πολυετούς ενδεικτικού προγραμματισμού, προβλέποντας το πλαίσιο εντός του οποίου πρέπει να εγκρίνονται οι χρηματοδοτικές αποφάσεις σύμφωνα με τον δημοσιονομικό κανονισμό[2] και με τις διαδικασίες που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή[3].

(3) Οι χρηματοδοτικές αποφάσεις πρέπει να λαμβάνουν τη μορφή ετήσιων ή πολυετών προγραμμάτων δράσης και μεμονωμένων μέτρων όταν τηρείται ο σχεδιασμός που προβλέπεται από τον πολυετή ενδεικτικό προγραμματισμό, ειδικών μέτρων όταν απαιτείται λόγω απρόβλεπτων και αιτιολογημένων αναγκών και μέτρων στήριξης.

(4) Λαμβάνοντας υπόψη τον προγραμματισμό πολιτικών ή τη φύση της δημοσιονομικής εκτέλεσης των εν λόγω εκτελεστικών πράξεων, ειδικότερα τις δημοσιονομικές επιπτώσεις τους, η διαδικασία εξέτασης πρέπει να χρησιμοποιείται εν γένει για την έγκρισή τους, εκτός των μέτρων μικρής οικονομικής κλίμακας. Εντούτοις, η Επιτροπή πρέπει να εγκρίνει άμεσα τις σχετικές εκτελεστικές πράξεις όπου, σε πλήρως αιτιολογημένες περιπτώσεις οι οποίες σχετίζονται με την ανάγκη έγκαιρης αντίδρασης εκ μέρους της Ένωσης, το απαιτούν επιτακτικοί λόγοι επείγοντος..

(5) Στις χρηματοδοτικές αποφάσεις η περιγραφή κάθε δράσης, που καθορίζει τους στόχους της, οι κύριες δραστηριότητες, τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ο επικείμενος προϋπολογισμός και το χρονοδιάγραμμα, καθώς και οι ρυθμίσεις για τον έλεγχο των επιδόσεων πρέπει να εγκρίνονται περαιτέρω σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

(6) Για την εφαρμογή των χρηματοδοτικών μηχανισμών, όταν η διαχείριση της λειτουργίας ανατίθεται σε ενδιάμεσους χρηματοπιστωτικούς φορείς, η απόφαση της Επιτροπής πρέπει να καλύπτει ειδικότερα διατάξεις για τον καταμερισμό του κινδύνου, τις αποδοχές του ενδιάμεσου φορέα που είναι αρμόδιος για την εφαρμογή, τη χρήση και την επαναχρησιμοποίηση των κονδυλίων και τα πιθανά κέρδη.

(7) Το κοινό σύνολο κανόνων και διαδικασιών πρέπει να είναι σύμφωνο με τους δημοσιονομικούς κανόνες που ισχύουν για τον ετήσιο προϋπολογισμό της Ένωσης, όπως ορίζεται σε έναν κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, (εφεξής «δημοσιονομικός κανονισμός»[4]), ενώ κάθε αναφορά πρέπει να γίνεται στην τελευταία έκδοση του ισχύοντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένων των αντίστοιχων κανόνων που έχουν εγκριθεί από την Επιτροπή[5] για την υλοποίηση του δημοσιονομικού κανονισμού.

(8) Καθώς αυξάνονται οι χρηματοδοτικές ανάγκες της εξωτερικής βοήθειας της Ένωσης, η οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση της Ένωσης περιορίζει τους πόρους που διατίθενται για τη βοήθεια αυτή. Η Επιτροπή πρέπει συνεπώς να επιδιώκει την πιο αποτελεσματική χρήση των διαθέσιμων πόρων, ειδικότερα χρησιμοποιώντας χρηματοδοτικά μέσα που έχουν αποτέλεσμα μόχλευσης. Αυτό το αποτέλεσμα μόχλευσης αυξάνεται επιτρέποντας τη χρήση και την επαναχρησιμοποίηση των κεφαλαίων που έχουν επενδυθεί και δημιουργηθεί από τα χρηματοδοτικά μέσα.

(9) Τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να προστατεύονται μέσω αναλογικών μέτρων καθ' όλη τη διάρκεια του κύκλου δαπανών, συμπεριλαμβανομένων της πρόληψης, του εντοπισμού και της διερεύνησης παρατυπιών, της ανάκτησης διαφυγόντων κονδυλίων, αχρεωστήτως καταβληθέντων ή καταχρηστικώς χρησιμοποιηθέντων κεφαλαίων και, κατά περίπτωση, με την επιβολή χρηματικών ποινών . Τα μέτρα αυτά πρέπει να εκτελούνται σύμφωνα με τις ισχύουσες συμφωνίες οι οποίες συνάπτονται με διεθνείς οργανισμούς και τρίτες χώρες.

(10) Θα πρέπει να προβλεφθούν περαιτέρω διατάξεις για τις μεθόδους χρηματοδότησης, την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, τους κανόνες ιθαγένειας και καταγωγής και την αξιολόγηση των μέσων.

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ I

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Άρθρο 1

Αντικείμενο και αρχές

1. Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τους κανόνες και τους όρους παροχής της χρηματοδοτικής βοήθειας της Ένωσης σε δράσεις, συμπεριλαμβανομένων των προγραμμάτων δράσης και άλλων μέτρων, βάσει των ακόλουθων μηχανισμών: του Μηχανισμού Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΜΑΣ), του Ευρωπαϊκού Μέσου για τη Δημοκρατία και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΜΔΔΑ), του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Γειτονίας (ΕΜΓ), του Μηχανισμού Σταθερότητας (ΜΣ), του Μηχανισμού Συνεργασίας στον τομέα της Πυρηνικής Ασφάλειας (ΜΣΠΑ), του Μηχανισμού Προενταξιακής Βοήθειας (ΜΠΒ) και του Μηχανισμού Εταιρικής Σχέσης (ΜΕΣ), οι οποίοι εφεξής αναφέρονται συνολικά ως «μηχανισμοί» και μεμονωμένα ως «ο εφαρμοστέος μηχανισμός».

2. Η Επιτροπή διασφαλίζει ότι οι δράσεις υλοποιούνται σύμφωνα με τους στόχους του εφαρμοστέου μηχανισμού και σύμφωνα με μια αποτελεσματική προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης. Η χρηματοδοτική βοήθεια που παρέχεται βάσει των μηχανισμών είναι σύμφωνη με τους κανόνες και τις διαδικασίες που ορίζονται στον δημοσιονομικό κανονισμό, ο οποίος παρέχει το βασικό δημοσιονομικό και νομικό πλαίσιο για την εφαρμογή τους.

3. Κατ’ εφαρμογή του κανονισμού αυτού, η Επιτροπή προωθεί, όταν είναι εφικτό και κατάλληλο βάσει της φύσης της δράσης, τη χρήση των πιο ευέλικτων διαδικασιών προκειμένου να διασφαλιστεί μια αποτελεσματική και αποδοτική εφαρμογή.

Άρθρο 2

Έγκριση προγραμμάτων δράσης, μεμονωμένων μέτρων και ειδικών μέτρων

1. Η Επιτροπή εγκρίνει ετήσια ή πολυετή προγράμματα δράσης, όπου απαιτείται, βάσει των εγγράφων του ενδεικτικού προγραμματισμού, όπως αναφέρεται στον εφαρμοστέο μηχανισμό.

Κατ’ εξαίρεση, ειδικότερα όταν ένα πρόγραμμα δράσης δεν έχει ακόμη εγκριθεί, η Επιτροπή δύναται, βάσει των εγγράφων του ενδεικτικού προγραμματισμού, να εγκρίνει μεμονωμένα μέτρα βάσει των ίδιων κανόνων και διαδικασιών όπως για τα προγράμματα δράσης.

Σε περίπτωση απρόβλεπτων και δεόντως αιτιολογημένων αναγκών, συνθηκών ή δεσμεύσεων, η Επιτροπή δύναται να υιοθετήσει ειδικά μέτρα τα οποία δεν προβλέπονται στα έγγραφα ενδεικτικού προγραμματισμού. Ακόμη, δύνανται να χρησιμοποιηθούν ειδικά μέτρα για τη διευκόλυνση της μετάβασης από την επείγουσα βοήθεια σε μακροπρόθεσμες αναπτυξιακές ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για την καλύτερη προετοιμασία των ατόμων που διαχειρίζονται επαναλαμβανόμενες κρίσεις.

2. Τα προγράμματα δράσης και τα μεμονωμένα μέτρα που προβλέπονται στην παράγραφο 1 για την οποία η χρηματοδοτική βοήθεια της Ένωσης υπερβαίνει τα 10 εκατομμύρια ευρώ και ειδικά μέτρα για τα οποία η χρηματοδοτική βοήθεια της Ένωσης υπερβαίνει τα 30 εκατομμύρια ευρώ εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 3.

Η διαδικασία αυτή δεν θα απαιτείται για προγράμματα δράσης και μέτρα κάτω των προαναφερθέντων ορίων και για μη ουσιαστικές τροποποιήσεις αυτών. Οι μη σημαντικές τροποποιήσεις είναι τεχνικές ρυθμίσεις, όπως επέκταση της περιόδου εφαρμογής, εκ νέου ανάθεση κεφαλαίων στο πλαίσιο του προβλεπόμενου προϋπολογισμού ή αύξηση ή μείωση του μεγέθους του προϋπολογισμού κατά λιγότερο από 20 % του αρχικού προϋπολογισμού, υπό την προϋπόθεση ότι οι τροποποιήσεις αυτές δεν επηρεάζουν σημαντικά τους στόχους του αρχικού προγράμματος δράσης ή μέτρου. Στην περίπτωση αυτή, τα προγράμματα δράσης και τα μέτρα και οι μη ουσιαστικές τροποποιήσεις αυτών κοινοποιούνται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εντός ενός μηνός από την έγκρισή τους.

3. Για πλήρως αιτιολογημένους επιτακτικούς λόγους επείγοντος, όπως καταστάσεις κρίσεων, καταστάσεις μετά την κρίση και αστάθειας ή απειλής της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, των δικαιωμάτων του ανθρώπου ή των θεμελιωδών ελευθεριών, η Επιτροπή δύναται να εγκρίνει άμεσα εφαρμοστέες εκτελεστικές πράξεις, συμπεριλαμβανομένων τροποποιήσεων σε υφιστάμενα προγράμματα δράσης και μέτρα, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 4.

4. Διενεργείται κατάλληλος περιβαλλοντικός έλεγχος, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων στην αλλαγή του κλίματος και τη βιοποικιλότητα, σε επίπεδο σχεδίου, και, ενδεχομένως, εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΕΠΕ) για τα περιβαλλοντικώς ευαίσθητα σχέδια, ιδίως όσον αφορά σημαντικές νέες υποδομές. Εφόσον απαιτείται, κατά την εφαρμογή τομεακών προγραμμάτων χρησιμοποιούνται στρατηγικές περιβαλλοντικές αξιολογήσεις (ΣΠΑ). Η συμμετοχή ενδιαφερόμενων φορέων στις περιβαλλοντικές αξιολογήσεις και η πρόσβαση του κοινού στα αποτελέσματα πρέπει να εξασφαλίζονται.

Άρθρο 3

Μέτρα στήριξης

1. Η χρηματοδότηση της Ένωσης μπορεί να καλύπτει δαπάνες για την εφαρμογή των μηχανισμών και για την επίτευξη των στόχων τους, συμπεριλαμβανομένης της διοικητικής στήριξης που συνδέεται με τις δραστηριότητες προετοιμασίας, παρακολούθησης, εποπτείας, λογιστικού ελέγχου και αξιολόγησης που είναι άμεσα αναγκαίες για την εφαρμογή αυτή, ενώ καλύπτει επίσης τις δαπάνες των αντιπροσωπειών της Ένωσης για τη διοικητική στήριξη που απαιτείται για τη διαχείριση ενεργειών χρηματοδοτούμενων στο πλαίσιο των μηχανισμών.

2. Υπό την προϋπόθεση ότι οι δραστηριότητες που αναφέρονται στα σημεία α), β) και γ) σχετίζονται με τους γενικούς στόχους του μηχανισμού που εφαρμόζεται μέσω της δράσης, η χρηματοδότηση της Ένωσης δύναται να καλύπτει:

α)      μελέτες, συνεδριάσεις, δραστηριότητες πληροφόρησης, ευαισθητοποίησης, κατάρτισης και δημοσίευσης, καθώς και κάθε άλλη δαπάνη διοικητικής ή τεχνικής βοήθειας που απαιτείται για τη διαχείριση των δράσεων,

β)      ερευνητικές δραστηριότητες και μελέτες για σχετικά θέματα και τη διάδοση αυτών,

γ)      δαπάνες που σχετίζονται με την παροχή πληροφοριών και δράσεις επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένης της εταιρικής επικοινωνίας των πολιτικών προτεραιοτήτων της Ένωσης.

3. Τα μέτρα στήριξης δύνανται να χρηματοδοτηθούν εκτός του πεδίου των εγγράφων ενδεικτικού προγραμματισμού. Εφόσον συντρέχει περίπτωση, η Επιτροπή εγκρίνει τα μέτρα στήριξης σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

Διατάξεις για τις μεθόδους χρηματοδότησης

Άρθρο 4 Γενικές διατάξεις χρηματοδότησης

1. Η χρηματοδοτική βοήθεια της Ένωσης δύναται να παρέχεται, μεταξύ άλλων, μέσω των ακόλουθων μορφών χρηματοδότησης όπως προβλέπεται στον δημοσιονομικό κανονισμό:

α)      επιχορηγήσεις,

β)      δημόσιες συμβάσεις για υπηρεσίες, προμήθειες ή εργασίες,

γ)      δημοσιονομική στήριξη,

δ)      συνεισφορές στα καταπιστευματικά ταμεία που συστήνει η Επιτροπή,

ε)      χρηματοδοτικά μέσα όπως δάνεια, μετοχικό ή οιονεί μετοχικό κεφάλαιο, επενδύσεις ή συμμετοχές και μέσα καταμερισμού των κινδύνων, πιθανώς σε συνδυασμό με επιχορηγήσεις.

στ)    μετοχικά μερίδια ή συμμετοχές μετοχικού κεφαλαίου σε διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένων τραπεζών περιφερειακής ανάπτυξης.

Η χρηματοδοτική βοήθεια της Ένωσης δύναται επίσης να παρέχεται, σύμφωνα με τον δημοσιονομικό κανονισμό, μέσω συνεισφορών σε διεθνή, περιφερειακά ή εθνικά ταμεία, όπως αυτά που συστήνουν ή διαχειρίζονται η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, διεθνείς οργανισμοί, κράτη μέλη ή χώρες εταίροι και περιφέρειες, για την προσέλκυση κοινής χρηματοδότησης από ορισμένους χορηγούς, ή σε ταμεία που συστήνουν ένας ή περισσότεροι χορηγοί με σκοπό την κοινή υλοποίηση σχεδίων.

2. Για την εφαρμογή των χρηματοδοτικών μηχανισμών που αναφέρονται στο σημείο ε) ανωτέρω και σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 4 του δημοσιονομικού κανονισμού, τα έσοδα και οι επιστροφές που δημιουργούνται από έναν χρηματοδοτικό μηχανισμό διατίθενται στον αντίστοιχο χρηματοδοτικό μηχανισμό ως εσωτερικά έσοδα για ειδικό προορισμό. Για τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς που συστήνονται κατά το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2007-2013, τα έσοδα αυτά και οι επιστροφές διατίθενται στον αντίστοιχο νέο χρηματοδοτικό μηχανισμό κατά την περίοδο 2014-2020.

3. Η χρηματοδοτική βοήθεια της Ένωσης εφαρμόζεται από την Επιτροπή όπως προβλέπεται στον δημοσιονομικό κανονισμό, άμεσα από τις υπηρεσίες της Επιτροπής, τις αντιπροσωπείες της Ένωσης και τους εκτελεστικούς οργανισμούς ή έμμεσα μέσω της ανάθεσης καθηκόντων εκτέλεσης του προϋπολογισμού στις οντότητες που αναφέρονται στον δημοσιονομικό κανονισμό, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων επιμερισμένης διαχείρισης με τα κράτη μέλη.

4. Οι μορφές χρηματοδότησης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και στο άρθρο 6 παράγραφος 1 και οι μέθοδοι εφαρμογής που αναφέρονται στην παράγραφο 3, επιλέγονται βάσει της ικανότητάς τους για επίτευξη των ειδικών στόχων των δράσεων, λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, το κόστος των ελέγχων, τον διοικητικό φόρτο και τον αναμενόμενο κίνδυνο μη συμμόρφωσης. Όσον αφορά τις επιχορηγήσεις, συνυπολογίζεται η χρήση κατ’ αποκοπήν ποσών, ενιαίων ποσοστών και κλιμάκων κόστους κατά μονάδα.

5. Οι δράσεις που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο των μηχανισμών δύνανται να υλοποιηθούν με παράλληλη και από κοινού συγχρηματοδότηση.

Στην περίπτωση παράλληλης συγχρηματοδότησης, μια δράση υποδιαιρείται σε αριθμό σαφώς αναγνωρίσιμων στοιχείων, καθένα από τα οποία χρηματοδοτείται από τους διάφορους εταίρους που εξασφαλίζουν συγχρηματοδότηση κατά τρόπο ώστε να μπορεί να προσδιορίζεται πάντα ο τελικός προορισμός της χρηματοδότησης.

Στην περίπτωση από κοινού συγχρηματοδότησης, το συνολικό κόστος μιας δράσης κατανέμεται μεταξύ των εταίρων που εξασφαλίζουν τη συγχρηματοδότηση και οι πόροι συγκεντρώνονται κατά τρόπο που δεν επιτρέπει πλέον τον προσδιορισμό της πηγής χρηματοδότησης για μια δεδομένη δραστηριότητα που πραγματοποιείται ως μέρος της δράσης.

6. Παράλληλα με την προσφυγή σε έναν τύπο χρηματοδότησης από τους αναφερόμενους στην παράγραφο 1 ή στο άρθρο 6 παράγραφος 1, η συνεργασία μεταξύ της Ένωσης και των εταίρων της μπορεί να συνίσταται, μεταξύ άλλων, στα εξής:

α)      τριγωνική διευθέτηση κατά την οποία η Ένωση συντονίζει με τρίτες χώρες τη βοήθειά της προς μια χώρα εταίρο ή περιφέρεια,

β)      μέτρα διοικητικής συνεργασίας, όπως σύνδεση μεταξύ δημόσιων φορέων, τοπικών αρχών, εθνικών δημόσιων φορέων ή οντοτήτων ιδιωτικού δικαίου, που τους έχουν ανατεθεί καθήκοντα δημόσιας υπηρεσίας ενός κράτους μέλους και μιας χώρας εταίρου ή περιφέρειας, καθώς και μέτρα συνεργασίας που ενέχουν εμπειρογνώμονες του δημόσιου τομέα οι οποίοι έχουν αποσταλεί από τα κράτη μέλη και τις περιφερειακές και τοπικές αρχές τους,

γ)      συνεισφορά στις δαπάνες που απαιτούνται για τη σύσταση και διαχείριση μιας εταιρικής σχέσης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα,

δ)      προγράμματα στήριξης τομεακών πολιτικών μέσω των οποίων η Ένωση παρέχει στήριξη στο τομεακό πρόγραμμα μιας χώρας εταίρου.

ε)      στην περίπτωση του ΜΠΒ και του ΕΜΓ, οι συνεισφορές στη συμμετοχή των χωρών στα προγράμματα και τις υπηρεσίες της Ένωσης.

Άρθρο 5

Φόροι, δασμοί και επιβαρύνσεις

Η βοήθεια της Ένωσης δεν δημιουργεί ή δεν ενεργοποιεί τη συγκέντρωση ειδικών φόρων, δασμών ή επιβαρύνσεων.

Εφόσον συντρέχει περίπτωση, διεξάγεται διαπραγμάτευση με τις χώρες εταίρους ως προς τις κατάλληλες διατάξεις προκειμένου να εξαιρεθούν οι δράσεις εφαρμογής της χρηματοδοτικής βοήθειας της Ένωσης από τους φόρους, τους δασμούς και άλλες φορολογικές επιβαρύνσεις. Διαφορετικά, αυτοί οι φόροι, οι δασμοί και οι επιβαρύνσεις είναι επιλέξιμοι βάσει των όρων του δημοσιονομικού κανονισμού.

Άρθρο 6

Ειδικές διατάξεις χρηματοδότησης

1. Εκτός των μορφών χρηματοδότησης που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1, η χρηματοδοτική βοήθεια της Ένωσης βάσει των ακόλουθων μηχανισμών δύναται να παρέχεται σύμφωνα με τον δημοσιονομικό κανονισμό και τις ακόλουθες μορφές χρηματοδότησης:

α)      στο πλαίσιο του ΜΑΣ και του ΕΜΓ, ελάφρυνση του χρέους, δυνάμει διεθνώς συμφωνημένων προγραμμάτων ελάφρυνσης του χρέους,

β)      στο πλαίσιο του ΜΑΣ και του ΜΣ και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, τομεακά και γενικά προγράμματα στήριξης των εισαγωγών, τα οποία μπορούν να λάβουν τη μορφή:

i)        τομεακών προγραμμάτων εισαγωγών σε είδος,

ii)       τομεακών προγραμμάτων εισαγωγών προς προσπορισμό συναλλάγματος για τη χρηματοδότηση των τομεακών εισαγωγών, ή

iii)      γενικών προγραμμάτων εισαγωγών προς προσπορισμό συναλλάγματος για τη χρηματοδότηση των γενικών εισαγωγών που αφορούν ευρύ φάσμα προϊόντων,

γ) στο πλαίσιο του ΕΜΔΔΑ με άμεση ανάθεση:

i)        επιχορηγήσεων μικρής αξίας σε υπερασπιστές των δικαιωμάτων του ανθρώπου για τη χρηματοδότηση επειγουσών δράσεων προστασίας,

ii)       επιχορηγήσεων για τη χρηματοδότηση δράσεων στις πλέον δύσκολες συνθήκες ή καταστάσεις, όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 4 του ΕΜΔΔΑ όπου η δημοσίευση μιας πρόσκλησης υποβολής προτάσεων δεν θα ήταν κατάλληλη. Οι επιχορηγήσεις αυτές δεν υπερβαίνουν τα 2.000.000 ευρώ και έχουν διάρκεια έως 18 μήνες, η οποία δύναται να παραταθεί κατά έξι μήνες σε περίπτωση αντικειμενικών και απρόβλεπτων εμποδίων κατά την εφαρμογή τους.

iii)      επιχορηγήσεων προς

– την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα,

– το Ευρωπαϊκό Διαπανεπιστημιακό Κέντρο για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τον εκδημοκρατισμό, παρέχοντας ένα ευρωπαϊκό μεταπτυχιακό δίπλωμα στον τομέα των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του εκδημοκρατισμού και ένα πρόγραμμα υποτροφιών ΕΕ-ΗΝ και το συνδεδεμένο με αυτό δίκτυο πανεπιστημίων που απονέμουν μεταπτυχιακά διπλώματα σε θέματα δικαιωμάτων του ανθρώπου, πλήρως προσβάσιμα σε υπηκόους τρίτων χωρών.

2. Η χρηματοδοτική βοήθεια της Ένωσης στο πλαίσιο του ΜΠΒ και του ΕΜΓ δύναται να εφαρμοστεί με επιμερισμένη διαχείριση με τα κράτη μέλη και με άμεση διαχείριση για τη διασυνοριακή συνεργασία στο πλαίσιο του ΕΜΓ, υπό την προϋπόθεση ότι οι συγκεκριμένοι τομεακοί και συμπληρωματικοί κανόνες που απαιτούνται από τον δημοσιονομικό κανονισμό και άλλες κατάλληλες διατάξεις περιλαμβάνονται σε μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εγκρίνεται βάσει του εφαρμοστέου μηχανισμού.

3. Οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις για δράσεις στο πλαίσιο του ΜΠΒ και του ΕΜΓ οι οποίες εκτείνονται πέραν του ενός οικονομικού έτους, δύνανται να κατανεμηθούν σε πολλά έτη σε ετήσιες δόσεις.

Άρθρο 7

Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης

1.           Η Επιτροπή λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει ότι, όταν εφαρμόζονται οι δράσεις που χρηματοδοτούνται βάσει του παρόντος κανονισμού, προστατεύονται τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την εφαρμογή προληπτικών μέτρων έναντι της απάτης, της διαφθοράς και άλλων παράνομων δραστηριοτήτων, μέσω αποτελεσματικών ελέγχων και, αν έχουν εντοπιστεί ανωμαλίες, μέσω της ανάκτησης, ή ανάλογα με την περίπτωση όταν το κράτος ή ο δημόσιος φορέας μια τρίτης χώρας είναι δικαιούχοι, της επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών. Εφόσον συντρέχει περίπτωση, εφαρμόζονται επίσης κατάλληλες, αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές ποινές.

2.           Η Επιτροπή και το Ελεγκτικό Συνέδριο έχουν την εξουσία να διενεργούν ελέγχους, είτε βάσει των εγγράφων είτε επιτόπου, η οποία ασκείται σε όλους τους δικαιούχους επιδοτήσεων, τους αντισυμβαλλομένους και υπεργολάβους που έλαβαν πόρους από την Ένωση.

Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) δύναται να διεξάγει επιτόπιους ελέγχους και επιθεωρήσεις στους οικονομικούς φορείς που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα στη χρηματοδότηση αυτή, σύμφωνα με τις διατάξεις που ορίζονται στον κανονισμό (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου[6] με σκοπό τη διαπίστωση ή μη της ύπαρξης απάτης, διαφθοράς ή άλλης παράνομης δραστηριότητας που επηρεάζει τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης σε συνδυασμό με μια συμφωνία ή απόφαση επιχορήγησης ή σύμβαση που αφορά τη χρηματοδότηση της Ένωσης.

Με την επιφύλαξη του πρώτου και του δεύτερου εδαφίου, οι συμφωνίες με τρίτες χώρες και διεθνείς οργανισμούς και οι συμφωνίες επιχορήγησης, καθώς και οι αποφάσεις επιχορήγησης και οι συμβάσεις που προκύπτουν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού αναθέτουν ρητώς στην Επιτροπή, το Ελεγκτικό Συνέδριο και την OLAF την εξουσία διενέργειας αυτών των λογιστικών ελέγχων, των επιτόπιων ελέγχων και των επιθεωρήσεων.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

Κανόνες ιθαγένειας και καταγωγής για τις δημόσιες συμβάσεις, τις επιχορηγήσεις και άλλες διαδικασίες ανάθεσης

Άρθρο 8

Κοινοί κανόνες

1.           Η συμμετοχή στην ανάθεση δημόσιων συμβάσεων, επιχορηγήσεων και σε άλλες διαδικασίες ανάθεσης για δράσεις που χρηματοδοτούνται βάσει του παρόντος κανονισμού προς όφελος τρίτων χωρών είναι ανοικτή σε όλα τα φυσικά πρόσωπα που είναι υπήκοοι επιλέξιμης χώρας και τα νομικά πρόσωπα που έχουν την έδρα τους σε αυτήν, όπως ορίζεται στον εφαρμοστέο μηχανισμό στα κάτωθι άρθρα του παρόντος τίτλου, καθώς και σε διεθνείς οργανισμούς.

2.           Στην περίπτωση δράσεων που συγχρηματοδοτούνται από κοινού με έναν εταίρο, ή εφαρμόζονται μέσω ενός εκ των επιφορτισμένων οργάνων με έμμεση διαχείριση, ή εφαρμόζονται μέσω ενός καταπιστευματικού ταμείου το οποίο έχει συστήσει η Επιτροπή σύμφωνα με τον δημοσιονομικό κανονισμό, οι χώρες που είναι επιλέξιμες βάσει των κανόνων του οργάνου αυτού, όπως ορίζεται στις συμφωνίες που συνάπτονται με το όργανο συγχρηματοδότησης ή εφαρμογής ή καθορίζεται στην ιδρυτική πράξη του καταπιστευματικού ταμείου, είναι επιλέξιμες κατά παρέκκλιση των γενικών κανόνων που προβλέπονται στα ακόλουθα άρθρα. Ακόμη, το όργανο συγχρηματοδότησης ή εφαρμογής συμφωνεί για την εφαρμογή των κανόνων επιλεξιμότητας που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό, όπως προβλέπεται στις ίδιες συμφωνίες.

3.           Στην περίπτωση δράσεων που χρηματοδοτούνται από έναν εκ των μηχανισμών και, επιπροσθέτως, από άλλο μηχανισμό εξωτερικής δράσης, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης, ή δράσεων παγκόσμιας, περιφερειακής ή διασυνοριακής φύσης που ενέχουν επίσης δικαιούχες χώρες οι οποίες είναι επιλέξιμες βάσει των κανόνων των μηχανισμών αυτών, οι χώρες που ορίζονται σε οποιονδήποτε από αυτούς τους μηχανισμούς δύνανται να θεωρηθούν επιλέξιμες για το σκοπό της δράσης αυτής.

4.           Όλες οι προμήθειες και τα αγαθά που αγοράζονται βάσει μιας δημόσιας σύμβασης, ή σύμφωνα με μια συμφωνία επιχορήγησης, με χρηματοδότηση στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, προέρχονται από μια επιλέξιμη χώρα. Εντούτοις, δύνανται να προέρχονται από οποιαδήποτε χώρα όταν επιτρέπεται η χρήση της διαδικασίας με διαπραγμάτευση ανταγωνιστικού χαρακτήρα. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ο όρος «καταγωγή» ορίζεται στη σχετική νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με τους κανόνες καταγωγής για τελωνειακούς σκοπούς.

5.           Οι κανόνες του τίτλου αυτού δεν ισχύουν και δεν δημιουργούν περιορισμούς ως προς την ιθαγένεια για φυσικά πρόσωπα που απασχολούνται ή έχουν συνάψει νόμιμη σύμβαση με επιλέξιμο ανάδοχο, ή εφόσον συντρέχει περίπτωση, υπεργολάβο.

6.           Στις περιπτώσεις που ο δημοσιονομικός κανονισμός προβλέπει διακριτική ευχέρεια κατά την επιλογή του αναδόχου, δίνεται προτεραιότητα, εφόσον συντρέχει περίπτωση, στην τοπική και περιφερειακή διαδικασία ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων.

7.           Κατά παρέκκλιση από όλους τους άλλους κανόνες, η επιλεξιμότητα όπως ορίζεται στον παρόντα τίτλο μπορεί να περιορίζεται ως προς την ιθαγένεια, τον τόπο εγκατάστασης ή τη φύση των αιτούντων, όπου απαιτείται από τη φύση και τους στόχους της δράσης και, εφόσον είναι αναγκαίο για την αποτελεσματική εφαρμογή της. Οι περιορισμοί αυτοί δύνανται να ισχύουν ειδικότερα στη συμμετοχή στις διαδικασίες ανάθεσης στην περίπτωση διασυνοριακών δράσεων συνεργασίας.

8.           Οι υποβάλλοντες προσφορά, οι αιτούντες και οι υποψήφιοι στους οποίους έχουν ανατεθεί συμβάσεις τηρούν την εφαρμοστέα νομοθεσία στον τομέα του περιβάλλοντος, περιλαμβανομένων των πολυμερών περιβαλλοντικών συμφωνιών, καθώς και των διεθνώς συμφωνηθέντων θεμελιωδών κανόνων εργασίας[7].

Άρθρο 9

ΜΑΣ, ΕΜΓ, ΜΕΣ και ΜΣΠΑ

1. Οι υποβάλλοντες προσφορά, οι αιτούντες και οι υποψήφιοι από τις ακόλουθες χώρες είναι επιλέξιμοι για χρηματοδότηση στο πλαίσιο του ΜΑΣ, του ΕΜΓ, του ΜΕΣ και του ΜΣΠΑ:

α)      τα κράτη μέλη, οι υποψήφιες χώρες και οι πιθανοί υποψήφιοι όπως αναγνωρίζονται από την Ένωση και τα κράτη μέλη του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου,

β)      για τον ΕΜΓ, οι χώρες εταίροι που καλύπτονται από τον ΕΜΓ και η Ρωσική Ομοσπονδία όταν η σχετική διαδικασία πραγματοποιείται στο πλαίσιο των πολυεθνικών και διασυνοριακών προγραμμάτων συνεργασίας στα οποία συμμετέχει,

γ)      οι αναπτυσσόμενες χώρες και εδάφη, όπως ορίζονται από την Επιτροπή Αναπτυξιακής Βοήθειας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης («ΟΟΣΑ-ΑΕΒ»), οι οποίες δεν είναι μέλη της ομάδας των G-20 καθώς και οι Υπερπόντιες Χώρες και Εδάφη που καλύπτονται από την απόφαση [2001/822/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2001[8]],

δ)      οι αναπτυσσόμενες χώρες όπως ορίζονται από την ΟΟΣΑ-ΑΕΒ, οι οποίες είναι μέλη της ομάδας των G-20 καθώς και οι Υπερπόντιες Χώρες και Εδάφη, όταν είναι δικαιούχοι της δράσης που χρηματοδοτείται από την Ένωση βάσει των μηχανισμών που καλύπτονται από το παρόν άρθρο,

ε)      οι χώρες για τις οποίες καθιερώνεται από την Επιτροπή αμοιβαία πρόσβαση στην εξωτερική βοήθεια. Η αμοιβαία πρόσβαση μπορεί να χορηγηθεί, για περιορισμένη περίοδο τουλάχιστον ενός έτους, όταν η χώρα παρέχει επιλεξιμότητα με ίσους όρους σε οντότητες από την Ένωση και από χώρες επιλέξιμες στο πλαίσιο των μηχανισμών που καλύπτονται από το παρόν άρθρο. Η Επιτροπή αποφασίζει σχετικά με την αμοιβαία πρόσβαση και τη διάρκειά της σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2 και κατόπιν διαβούλευσης με τη δικαιούχο χώρα ή τις εν λόγω χώρες, και

στ)    ένα κράτος μέλος της ΟΟΣΑ-ΑΕΒ, στην περίπτωση συμβάσεων που υλοποιούνται σε λιγότερο ανεπτυγμένη χώρα, όπως ορίζεται από την ΟΟΣΑ-ΑΕΒ.

2. Οι υποβάλλοντες προσφορά, οι αιτούντες και οι υποψήφιοι από μη επιλέξιμες χώρες ή αγαθά μη επιλέξιμης καταγωγής δύνανται να γίνονται αποδεκτοί ως επιλέξιμοι από την Επιτροπή στις εξής περιπτώσεις:

α)      χώρες με παραδοσιακούς οικονομικούς, εμπορικούς ή γεωγραφικούς δεσμούς με γειτονικές χώρες δικαιούχους, ή

β)      εφαρμογή συμφωνιών τριγωνικής συνεργασίας με τρίτες χώρες, ή

γ)      επείγουσα ανάγκη ή μη διαθεσιμότητα προϊόντων και υπηρεσιών στις αγορές των εν λόγω χωρών ή άλλες δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις όπου οι κανόνες επιλεξιμότητας θα καθιστούσαν την πραγματοποίηση ενός σχεδίου, προγράμματος ή δράσης αδύνατη ή εξαιρετικά δύσκολη.

3. Όσον αφορά δράσεις που υλοποιούνται μέσω επιμερισμένης διαχείρισης, το κράτος μέλος στο οποίο έχει αναθέσει η Επιτροπή καθήκοντα υλοποίησης, έχει το δικαίωμα αποδοχής ως επιλέξιμων, εκ μέρους της Επιτροπής, τους υποβάλλοντες προσφορά, τους αιτούντες και τους υποψήφιους από μη επιλέξιμες χώρες σύμφωνα με την παράγραφο 2, ή αγαθά μη επιλέξιμης καταγωγής σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 4.

Άρθρο 10

MΠΒ

1. Οι υποβάλλοντες προσφορά, οι αιτούντες και οι υποψήφιοι από τις ακόλουθες χώρες είναι επιλέξιμοι για χρηματοδότηση στο πλαίσιο του MΠΒ:

α)      τα κράτη μέλη, οι υποψήφιες χώρες που καλύπτονται από το MΠΒ, τα μέλη του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου και οι χώρες εταίροι που καλύπτονται από τον ΕΜΓ, και

β)      οι χώρες χορηγοί για τις οποίες καθιερώνεται από την Επιτροπή αμοιβαία πρόσβαση στην εξωτερική βοήθεια βάσει των όρων του άρθρου 9 παράγραφος 1 σημείο ε).

2.           Οι υποβάλλοντες προσφορά, οι αιτούντες και οι υποψήφιοι από μη επιλέξιμες χώρες ή αγαθά μη επιλέξιμης προέλευσης δύνανται να γίνονται αποδεκτοί ως επιλέξιμοι από την Επιτροπή σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις:

α)      αν οι κανόνες επιλεξιμότητας καταστήσουν την πραγματοποίηση μιας δράσης αδύνατη ή εξαιρετικά δύσκολη λόγω μη διαθεσιμότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών στις αγορές των οικείων χωρών ή επείγουσας ανάγκης ή

β)      για την εφαρμογή συμφωνιών τριγωνικής συνεργασίας με τρίτες χώρες.

3.           Όσον αφορά δράσεις που υλοποιούνται με επιμερισμένη διαχείριση, το κράτος μέλος στο οποίο έχει αναθέσει η Επιτροπή εκτελεστικά καθήκοντα, έχει το δικαίωμα αποδοχής ως επιλέξιμων, εκ μέρους της Επιτροπής, τους υποβάλλοντες προσφορές, τους αιτούντες και τους υποψήφιους από μη επιλέξιμες χώρες σύμφωνα με την παράγραφο 2, ή αγαθά μη επιλέξιμης καταγωγής σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 4.

Άρθρο 11

ΜΣ και ΕΜΔΔΑ

1. Με την επιφύλαξη των περιορισμών που είναι εγγενείς προς τον χαρακτήρα και τους στόχους της δράσης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 7, η συμμετοχή στην ανάθεση δημοσίων συμβάσεων ή επιχορηγήσεων, καθώς και η πρόσληψη εμπειρογνωμόνων, θα είναι ανοικτή χωρίς περιορισμούς στο πλαίσιο του ΜΣ και του ΕΜΔΔΑ.

2.           Στο πλαίσιο του ΕΜΔΔΑ, τα ακόλουθα όργανα και φορείς είναι επιλέξιμοι για χρηματοδότηση σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 και το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο γ):

α)      οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, μη κυβερνητικές μη κερδοσκοπικές οργανώσεις και ανεξάρτητα πολιτικά ιδρύματα, οργανώσεις που εκπροσωπούν τοπικές κοινότητες και μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, ιδρύματα και οργανώσεις του ιδιωτικού τομέα και δίκτυα αυτών σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο,

β)      μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, ιδρύματα και οργανώσεις του δημόσιου τομέα και δίκτυα αυτών σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο,

γ)      εθνικά, περιφερειακά και διεθνή κοινοβουλευτικά σώματα, όταν αυτό είναι απαραίτητο για την επίτευξη των στόχων του μηχανισμού και το προτεινόμενο μέτρο δεν δύναται να χρηματοδοτηθεί στο πλαίσιο άλλου μηχανισμού εξωτερικής βοήθειας της Ένωσης,

δ)      διεθνείς και περιφερειακές διακυβερνητικές οργανώσεις,

ε)      φυσικά πρόσωπα, οντότητες χωρίς νομική προσωπικότητα και, σε εξαιρετικές και δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, άλλα όργανα ή φορείς που δεν προσδιορίζονται στην παρούσα παράγραφο, όταν αυτό είναι απαραίτητο για την επίτευξη των στόχων του μηχανισμού.

Άρθρο 12

Αξιολογήσεις δράσεων

1. Η Επιτροπή παρακολουθεί και εξετάζει τακτικά τις δράσεις της και αξιολογεί τα αποτελέσματα της υλοποίησης τομεακών πολιτικών και δράσεων και την αποτελεσματικότητα του προγραμματισμού, εφόσον συντρέχει περίπτωση μέσω ανεξάρτητων εξωτερικών αξιολογήσεων, προκειμένου να ελέγχεται η επίτευξη των στόχων και να επιτρέπεται η διατύπωση συστάσεων με στόχο τη βελτίωση των μελλοντικών ενεργειών.

2. Η Επιτροπή αποστέλλει τις εκθέσεις της αξιολόγησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο προς ενημέρωση. Τα κράτη μέλη δύνανται να ζητούν να συζητηθούν συγκεκριμένες αξιολογήσεις στις επιτροπές που αναφέρονται στο άρθρο 15. Τα αποτελέσματα θα ανατροφοδοτήσουν τον σχεδιασμό των προγραμμάτων και την κατανομή των πόρων.

3. Η Επιτροπή εμπλέκει σε κατάλληλο βαθμό όλα τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη στη φάση της αξιολόγησης της βοήθειας που παρέχει η Ένωση βάσει του παρόντος κανονισμού.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΛΟΙΠΕΣ ΚΟΙΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 13

Διετής έκθεση

1. Η Επιτροπή εξετάζει την πρόοδο που συντελείται κατά την υλοποίηση των μέτρων χρηματοδοτικής βοήθειας τα οποία λαμβάνονται στο πλαίσιο της εξωτερικής δράσης και υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, κάθε δύο έτη με αρχή από το 2016, έκθεση σχετικά με την υλοποίηση και τα αποτελέσματα και, εφόσον είναι δυνατό, σχετικά με τα κύρια αποτελέσματα και τον αντίκτυπο της χρηματοδοτικής βοήθειας της Ένωσης. Η έκθεση αυτή υποβάλλεται επίσης στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών.

2. Η διετής έκθεση περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με το προηγούμενο έτος για τα χρηματοδοτούμενα μέτρα, τα αποτελέσματα της παρακολούθησης και της αξιολόγησης, τη συμμετοχή των σχετικών εταίρων και την εκτέλεση των δημοσιονομικών δεσμεύσεων και των πιστώσεων πληρωμών. Αξιολογεί τα αποτελέσματα της χρηματοδοτικής βοήθειας της Ένωσης, χρησιμοποιώντας κατά το δυνατόν, συγκεκριμένους και μετρήσιμους δείκτες του ρόλου της στην επίτευξη των στόχων των μηχανισμών.

Άρθρο 14

Δαπάνες για τη δράση για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα

Η χρηματοδότηση που διατίθεται στο πλαίσιο των μηχανισμών υπόκειται σε ένα σύστημα ετήσιας παρακολούθησης με βάση τη μεθοδολογία του ΟΟΣΑ («Δείκτες του Ρίο») που εντάσσεται στην υπάρχουσα μεθοδολογία για τη διαχείριση των επιδόσεων των προγραμμάτων της ΕΕ, με σκοπό την ποσοτικοποίηση των δαπανών που σχετίζονται με τη δράση για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα στο επίπεδο των προγραμμάτων δράσης, μεμονωμένων και ειδικών μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 και τα οποία έχουν καταγραφεί στο πλαίσιο αξιολογήσεων και διετών εκθέσεων. Μια ετήσια εκτίμηση των συνολικών δαπανών που σχετίζονται με τη δράση για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα πρέπει να πραγματοποιηθεί βάσει των εγκεκριμένων εγγράφων του ενδεικτικού προγραμματισμού.

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 15

Επιτροπές

1. Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπές οι οποίες συστήνονται από τους μηχανισμούς.

2.           Σε περίπτωση που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Σε περίπτωση που η γνωμοδότηση της επιτροπής πρέπει να ληφθεί μέσω γραπτής διαδικασίας, η διαδικασία αυτή ολοκληρώνεται χωρίς αποτέλεσμα, όταν, εντός της προθεσμίας έκδοσης της γνωμοδότησης, το αποφασίσει ο πρόεδρος της επιτροπής ή το ζητήσουν τα μέλη της επιτροπής με απλή πλειοψηφία.

3.           Σε περίπτωση που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Σε περίπτωση που η γνωμοδότηση της επιτροπής πρέπει να ληφθεί μέσω γραπτής διαδικασίας, η διαδικασία αυτή ολοκληρώνεται χωρίς αποτέλεσμα, όταν, εντός της προθεσμίας έκδοσης της γνωμοδότησης, το αποφασίσει ο πρόεδρος της επιτροπής ή το ζητήσουν τα μέλη της επιτροπής με απλή πλειοψηφία.

4.           Σε περίπτωση που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 5 αυτού.

Η εγκεκριμένη απόφαση παραμένει σε ισχύ κατά τη διάρκεια του εγκεκριμένου ή τροποποιημένου εγγράφου, προγράμματος δράσης ή μέτρου.

Άρθρο 16

Αναθεώρηση και αξιολόγηση των μηχανισμών

1.           Το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2017, συντάσσεται έκθεση από την Επιτροπή σχετικά με την επίτευξη των στόχων καθενός από τους μηχανισμούς, με τη βοήθεια δεικτών αποτελεσμάτων και επιπτώσεων για τη μέτρηση της αποδοτικότητας της χρήσης των πόρων και της ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας των μηχανισμών, εν όψει μιας απόφασης για την ανανέωση, την τροποποίηση ή την κατάργηση των μορφών δράσεων που υλοποιούνται στο πλαίσιο των μηχανισμών. Ακόμη, η έκθεση εξετάζει το πεδίο της απλούστευσης, την εσωτερική και εξωτερική συνοχή, τη συνεχή συνάφεια όλων των στόχων, καθώς και τη συνεισφορά των μέτρων στις προτεραιότητες της Ένωσης για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Λαμβάνει υπόψη τυχόν πορίσματα και συμπεράσματα σχετικά με τον μακροπρόθεσμο αντίκτυπο των μηχανισμών.

2.           Η εν λόγω έκθεση υποβάλλεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο και συνοδεύεται, εφόσον συντρέχει περίπτωση, από νομοθετικές προτάσεις που εισάγουν τις αναγκαίες τροποποιήσεις στους μηχανισμούς.

3.           Οι τιμές των δεικτών την 1η Ιανουαρίου 2014 θα χρησιμοποιηθούν ως βάση για την αξιολόγηση του βαθμού επίτευξης των στόχων.

4.           Η Επιτροπή απαιτεί από τις χώρες εταίρους να παρέχουν όλα τα αναγκαία δεδομένα και πληροφορίες, σύμφωνα με τις διεθνείς δεσμεύσεις για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας, για τη διευκόλυνση της παρακολούθησης και της αξιολόγησης των σχετικών μέτρων.

5.           Ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος και η διάρκεια των αποτελεσμάτων των μηχανισμών αξιολογούνται σύμφωνα με τους κανόνες και τις διαδικασίες που ισχύουν κατά τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Άρθρο 17

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2014.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο                     Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                                   Ο Πρόεδρος

[1]               Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011. Παρατηρητής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων μπορεί να λάβει μέρος στις διαδικασίες των επιτροπών όσον αφορά ζητήματα σχετικά με την Τράπεζα, σύμφωνα με τους διαδικαστικούς κανόνες της επιτροπής (βλ. Πρότυποι διαδικαστικοί κανόνες για τις επιτροπές, ΕΕ C 206 της 12.7.2011, σ. 11).

[2]               Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 6.

[3]               ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13.

[4]               Επί του παρόντος κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 της Επιτροπής, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 248 της 16.9.2002, σ. 1).

[5]               Επί του παρόντος κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2342/2002 της 23ης Δεκεμβρίου 2002 για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 357 της 31.12.2002, σ. 1).

[6]               ΕΕ L 292 της 15.11.1996, σ. 2.

[7]               Οι θεμελιώδεις κανόνες εργασίας της ΔΟΕ, οι συμβάσεις για την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και το δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης, η κατάργηση της καταναγκαστικής εργασίας, η κατάργηση των διακρίσεων όσον αφορά την απασχόληση και η κατάργηση της εργασίας των παιδιών.

[8]               ΕΕ L 314 της 30.11.2001, σ. 1