Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52011PC0461

    Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1931/2006 όσον αφορά τη συμπερίληψη της περιοχής του Καλίνινγκραντ και ορισμένων πολωνικών νομών στην επιλέξιμη παραμεθόρια περιοχή

    /* COM/2011/0461 τελικό - 2011/0199 (COD) */

    52011PC0461

    Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1931/2006 όσον αφορά τη συμπερίληψη της περιοχής του Καλίνινγκραντ και ορισμένων πολωνικών νομών στην επιλέξιμη παραμεθόρια περιοχή /* COM/2011/0461 τελικό - 2011/0199 (COD) */


    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

    1.           ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

    Είναι προς το συμφέρον της διευρυμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης να μεριμνήσει ώστε τα σύνορα με τους γείτονές της να μην αποτελούν φραγμούς για το εμπόριο, τις κοινωνικές και πολιτιστικές ανταλλαγές ή την περιφερειακή συνεργασία με τις γειτονικές της χώρες. Για τον λόγο αυτόν, το 2006 το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσαν κανονισμό περί κανόνων σχετικά με την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία στα εξωτερικά χερσαία σύνορα των κρατών μελών[1] («κανονισμός για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία») ο οποίος επιτρέπει παρεκκλίσεις, όσον αφορά πρόσωπα που ζουν σε παραμεθόριες περιοχές, από τους γενικούς κανόνες που διέπουν τους συνοριακούς ελέγχους οι οποίοι προβλέπονται από τον κώδικα συνόρων Σένγκεν. Ο κανονισμός εξουσιοδοτεί τα κράτη μέλη να συνάπτουν διμερείς συμφωνίες με γειτονικές τρίτες χώρες, υπό την προϋπόθεση ότι οι συμφωνίες αυτές είναι πλήρως σύμφωνες με τις παραμέτρους που καθορίζονται στον κανονισμό.

    Τον Φεβρουάριο του 2011, στη δεύτερη έκθεση[2] που εξέδωσε, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το καθεστώς τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας διευκολύνει σημαντικά τη ζωή των ανθρώπων που κατοικούν κοντά στα εξωτερικά χερσαία σύνορα, ενώ οι αποδείξεις σχετικά με κατάχρηση του καθεστώτος είναι λιγοστές.

    Η Επιτροπή ανέφερε επίσης ότι, λόγω της ιδιαίτερης θέσης του Καλίνινγκραντ (η περιφέρεια του Καλίνινγκραντ της Ρωσικής Ομοσπονδίας με πληθυσμό σχεδόν ενός εκατομμυρίου κατοίκων κατέστη ο μοναδικός θύλακας εντός της ΕΕ ως αποτέλεσμα της διεύρυνσης του 2004), ενδέχεται να δικαιολογείται τροποποίηση του κανονισμού για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία.

    Πράγματι, ο θύλακας του Καλίνινγκραντ κατέχει εξαιρετική γεωγραφική θέση ως σχετικά μικρή περιοχή η οποία περιβάλλεται πλήρως από δύο κράτη μέλη της ΕΕ· η περιφέρεια (oblast) στο σύνολό της έχει τον χαρακτήρα παραμεθόριας περιοχής. Δεν υπάρχουν άλλες περιοχές στην Ευρώπη με παρόμοια γεωγραφική κατάσταση οι οποίες να αποτελούν θύλακα.

    Προκειμένου να αποφευχθεί η αποκοπή του Καλίνινγκραντ από τους άμεσους γείτονές του, υπάρχει ανάγκη να διευκολυνθούν οι μετακινήσεις των κατοίκων του.

    Μολονότι η συμφωνία ΕΕ-Ρωσικής Ομοσπονδίας για την απλούστευση της έκδοσης θεωρήσεων, η οποία βρίσκεται σε ισχύ από το 2007, αποτελεί ήδη σημαντικό βήμα προόδου για την αύξηση των δυνατοτήτων μετακινήσεων, το καθεστώς τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας προσφέρει πρόσθετες διευκολύνσεις, ιδίως για τις τακτικές - ακόμα και καθημερινές - ανάγκες μετακινήσεων εντός της συγκεκριμένης περιοχής. Για παράδειγμα, οι αιτούντες δεν χρειάζεται να αποδεικνύουν ότι διαθέτουν επαρκή μέσα επιβίωσης, η άδεια εκδίδεται δωρεάν ή επίσης έγινε δυνατό να κρατηθούν ή να δημιουργηθούν χωριστές λωρίδες κυκλοφορίας και/ή ειδικά σημεία διέλευσης των συνόρων για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία. Επίσης, όλοι οι κάτοικοι της περιοχής του Καλίνινγκραντ θα τύχουν αυτών των διευκολύνσεων, ενώ ορισμένες από τις διευκολύνσεις που προβλέπει η συμφωνία ΕΕ-Ρωσικής Ομοσπονδίας για την απλούστευση της έκδοσης θεωρήσεων ισχύουν μόνο για ορισμένες κατηγορίες προσώπων.

    Εξάλλου, για να προβλεφθεί μια τεχνητή κατάτμηση της περιφέρειας του Καλίνινγκραντ (Kaliningrad oblast) εάν ορισμένοι μόνο κάτοικοι τύγχαναν διευκολύνσεων για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία, αλλά όχι και η πλειονότητα των κατοίκων (συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων της πόλης του Καλίνινγκραντ), ολόκληρη η περιοχή του Καλίνινγκραντ προτείνεται να είναι επιλέξιμη ως παραμεθόρια περιοχή σε διμερή συμφωνία μεταξύ κράτους μέλους και της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Σημειωτέον ότι αυτή η επιλέξιμη παραμεθόρια περιοχή δεν έγινε δυνατόν να επεκταθεί περαιτέρω.

    Στο πλαίσιο αυτό, και προκειμένου ο κανονισμός να έχει πρακτικά αποτελέσματα σε αυτήν την περιφέρεια, μια συγκεκριμένη παραμεθόρια περιοχή στην πολωνική πλευρά θα πρέπει να περιληφθεί επίσης στην επιλέξιμη παραμεθόρια περιοχή προκειμένου να διευκολυνθούν και να ενισχυθούν οι οικονομικές και πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ της περιφέρειας του Καλίνινγκραντ, αφενός, και των σημαντικότερων κέντρων της βόρειας Πολωνίας, αφετέρου.

    Υπογραμμίζεται ότι αυτή η κατ’ εξαίρεση επέκταση της παραμεθόριας ζώνης στην περιοχή του Καλίνινγκραντ δεν επηρεάζει τον γενικό ορισμό της επιλέξιμης συνοριακής περιοχής (δηλ. ζώνη 30-50 χλμ). Επίσης, εξακολουθούν να ισχύουν όλοι οι κανόνες και προϋποθέσεις που ο κανονισμός για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία προβλέπει για την ασφάλεια ολόκληρου του χώρου Σένγκεν. Συγκεκριμένα, οι άδειες τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας θα εξακολουθήσουν να έχουν τα χαρακτηριστικά ασφαλείας που προβλέπει ο κανονισμός και θα μπορούν να εκδίδονται μόνο σε αιτούντες οι οποίοι πληρούν όλες τις προϋποθέσεις που θέτει ο κανονισμός. Επίσης, η Πολωνία υποχρεούται να εξασφαλίσει ότι κάθε κατάχρηση του καθεστώτος τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας θα υποβάλλεται σε αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις, οι οποίες θα περιλαμβάνουν τη δυνατότητα ακύρωσης και ανάκλησης των αδειών τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας. Στο πλαίσιο αυτό, οι πολωνικές αρχές δεσμεύτηκαν επίσης ότι θα διοργανώσουν στοχοθετημένες ενημερωτικές εκστρατείες και ότι θα σηματοδοτήσουν ευκρινώς στην περιοχή τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας.

    Η παρούσα πρόταση θα συμβάλει στην περαιτέρω προώθηση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων που έχουν τεθεί στον οδικό χάρτη για τον Κοινό Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης όσον αφορά την διασυνοριακή συνεργασία και εξετάζεται στο ευρύτερο πλαίσιο των σχέσεων EΕ-Ρωσικής Ομοσπονδίας.

    2.           ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ

    Βάσει της δεύτερης έκθεσης της Επιτροπής για τη λειτουργία του καθεστώτος τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας, τα κράτη μέλη συζήτησαν τη δυνατότητα εξεύρεσης ειδικής λύσης για τον θύλακα του Καλίνινγκραντ στα σχετικά φόρα.

    Η πλειονότητα των κρατών μελών είναι υπέρ μιας τέτοιας λύσης, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα διεξαχθεί νέα συζήτηση επί του γενικού ορισμού της παραμεθόριας ζώνης και ότι η εξαίρεση αυτή θα συνιστούσε μια ειδική και μοναδική λύση η οποία θα αφορά την περίπτωση του θύλακα του Καλίνινγκραντ και μόνον.

    3.           ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

    Η πρόταση βασίζεται στο άρθρο 77 παράγραφος 2 στοιχείο β) της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Η πρόταση τροποποιεί τον κανονισμό για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία, ο οποίος βασιζόταν στην ισοδύναμη διάταξη της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ήγουν στο άρθρο 62 παράγραφος 2 στοιχείο α) (εξωτερικά σύνορα).

    4.           ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

    Η προτεινόμενη τροποποίηση δεν έχει καμία επίπτωση στον προϋπολογισμό της ΕΕ.

    2011/0199 (COD)

    Πρόταση

    ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

    για την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1931/2006 όσον αφορά τη συμπερίληψη της περιοχής του Καλίνινγκραντ και ορισμένων πολωνικών νομών στην επιλέξιμη παραμεθόρια περιοχή

    ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

    Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 77 παράγραφος 2 στοιχείο β),

    Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

    Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

    Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία

    Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

    (1) Οι κανόνες που έχει θεσπίσει η Ένωση με τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1931/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, περί κανόνων σχετικά με την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία στα εξωτερικά χερσαία σύνορα των κρατών μελών και τροποποιήσεως των διατάξεων της Σύμβασης Σένγκεν[3], που ισχύει από το 2007, απέτρεψαν τη δημιουργία φραγμών στο εμπόριο, στις κοινωνικές και πολιτιστικές ανταλλαγές ή στην περιφερειακή συνεργασία με γειτονικές χώρες διατηρώντας συγχρόνως την ασφάλεια ολόκληρου του χώρου Σένγκεν.

    (2) Η περιφέρεια του Καλίνινγκραντ βρίσκεται σε εξαιρετική γεωγραφική θέση: ως σχετικά μικρή περιοχή που περιβάλλεται πλήρως από δύο κράτη μέλη, αποτελεί τον μοναδικό θύλακα στην ΕΕ· το σχήμα και η κατανομή του πληθυσμού του είναι τέτοια ώστε η εφαρμογή των συνήθων κανόνων ως προς τον ορισμό της παραμεθόριας περιοχής θα απέκοβε τεχνητά τον θύλακα με αποτέλεσμα να τυγχάνουν διευκολύνσεων για την τοπική παραμεθόρια κυκλοφορία ορισμένοι μόνο κάτοικοι αλλά όχι και η πλειονότητα των κατοίκων, συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων της πόλης του Καλίνινγκραντ. Δεδομένου του ομοιογενή χαρακτήρα της περιοχής του Καλίνινγκραντ, προκειμένου να ενισχυθούν το εμπόριο, οι κοινωνικές και πολιτιστικές ανταλλαγές και η περιφερειακή συνεργασία, θα πρέπει να εισαχθεί στον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1931/2006 ειδική εξαίρεση η οποία θα επιτρέπει σε ολόκληρη την περιφέρεια του Καλίνινγκραντ (Kaliningrad oblast) να θεωρείται παραμεθόρια περιοχή.

    (3) Μια συγκεκριμένη παραμεθόρια περιοχή στην πολωνική πλευρά θα πρέπει επίσης να αναγνωριστεί ως επιλέξιμη παραμεθόρια περιοχή, προκειμένου η εφαρμογή του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1931/2006 να έχει πρακτικά αποτελέσματα μέσω της αύξησης των ευκαιριών για εμπορικές, κοινωνικές και πολιτιστικές ανταλλαγές και της περιφερειακής συνεργασίας μεταξύ της περιφέρειας του Καλίνινγκραντ, αφενός, και των σημαντικότερων κέντρων της βόρειας Πολωνίας, αφετέρου.

    (4) Ο παρών κανονισμός δεν θίγει τον γενικό ορισμό της παραμεθόριας περιοχής και τον πλήρη σεβασμό των κανόνων και όρων που προβλέπονται στον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1931/2006, συμπεριλαμβανομένων των κυρώσεων που επιβάλλουν τα κράτη μέλη στους κατοίκους των παραμεθόριων περιοχών που καταχρώνται του καθεστώτος τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας.

    (5) Ο παρών κανονισμός συμβάλει στην περαιτέρω προώθηση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων που έχουν τεθεί στον οδικό χάρτη για τον Κοινό Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης, λαμβάνει δε υπόψη το ευρύτερο πλαίσιο των σχέσεων Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ρωσικής Ομοσπονδίας.

    (6) Εφόσον ο στόχος του παρόντος κανονισμού, ο οποίος έγκειται στο να επέλθουν ορισμένες τεχνικού χαρακτήρα τροποποιήσεις στις ισχύουσες διατάξεις του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως αυτή καθορίζεται στο άρθρο 5 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως αυτή διατυπώνεται ομοίως στο προαναφερθέν άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη αυτού του στόχου,

    (7) Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου (αριθ. 22) σχετικά με τη θέση της Δανίας, που προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο Σένγκεν, η Δανία, σύμφωνα με το άρθρο 4 του προαναφερθέντος πρωτοκόλλου, αποφασίζει εντός περιόδου έξι μηνών από την απόφαση του Συμβουλίου σχετικά με τον παρόντα κανονισμό εάν θα τον ενσωματώσει στο εθνικό της δίκαιο.

    (8) Ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει, σύμφωνα με την απόφαση 2000/365/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, σχετικά με το αίτημα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν[4]. Το Ηνωμένο Βασίλειο, κατά συνέπεια, δεν συμμετέχει στην έκδοσή του και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

    (9) Ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου Σένγκεν, στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2002, σχετικά με το αίτημα της Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν[5]. Συνεπώς, η Ιρλανδία δεν μετέχει στην έγκριση του εν λόγω κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

    (10) Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός αποτελεί εξέλιξη των διατάξεων του κεκτημένου Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας για τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν[6], που εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/EΚ σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της εν λόγω συμφωνίας[7].

    (11) Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν κατά την έννοια της συμφωνίας που έχουν συνάψει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και η Ελβετική Συνομοσπονδία σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν[8], οι οποίες εμπίπτουν στον τομέα του άρθρου 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου για τη σύναψη της εν λόγω συμφωνίας εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας[9].

    (12) Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, ο παρών κανονισμός αποτελεί εξέλιξη των διατάξεων του κεκτημένου Σένγκεν, κατά την έννοια του Πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ, της 17ης Μαΐου 1999, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕE του Συμβουλίου[10].

    ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

    Άρθρο 1

    Ο κανονισμός (EΚ) αριθ. 1931/2006 τροποποιείται ως εξής:

    (1)          Στο τέλος του άρθρου 3 σημείο 2, προστίθενται τα εξής:

    «Οι περιοχές που απαριθμούνται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού θεωρούνται παραμεθόριες περιοχές.»

    (2)          Προστίθεται ένα παράρτημα, όπως παρουσιάζεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

    Άρθρο 2

    Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την 20ή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα στα κράτη μέλη σύμφωνα με τις Συνθήκες.

    Βρυξέλλες,

    Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο                     Για το Συμβούλιο

    Ο Πρόεδρος                                                   Ο Πρόεδρος

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

    «Παράρτημα:

    1. Περιφέρεια Καλίνινγκραντ (Kaliningrad Oblast)

    2. Οι πολωνικοί νομοί (powiaty) του βοεβοδάτου (województwo) pomorskie: pucki, m. Gdynia, m. Sopot, m. Gdańsk, gdański, nowodworski, malborski.

    3. Οι πολωνικοί νομοί (powiaty) του βοεβοδάτου (województwo) warmińsko-mazurskie: m. Elbląg, elbląski, braniewski, lidzbarski, bartoszycki, m. Olsztyn, olsztyński, kętrzyński, mrągowski, węgorzewski, giżycki gołdapski, olecki.»

    [1]               Κανονισμός αριθ. 1931/2006, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, ΕΕ L 405 της 30.12.2006, σ. 1.

    [2]               COM (2011) 47 της 9ης Φεβρουαρίου 2011.

    [3]               ΕΕ L 405 της 30.12.2006, σ. 1.

    [4]               ΕΕ L 131 της 1.6.2000, σ. 43.

    [5]               ΕΕ L 64 της 7.3.2002, σ. 20.

    [6]               ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 36.

    [7]               ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 31.

    [8]               EE L 53 της 27.2.2008, σ. 52.

    [9]               ΕΕ L 53 της 27.2.2008, σ. 52.

    [10]             ΕΕ L 160 της 18.6.2011, σ. 19.

    Top