ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ 1.1. Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης

Η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο την επίτευξη εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας κατά 20% το 2020[1] και έχει αναγάγει τον εν λόγω στόχο σε έναν από τους πέντε πρωταρχικούς στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη[2].

Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της Επιτροπής, στις οποίες λαμβάνονται υπόψη οι εθνικοί στόχοι ενεργειακής απόδοσης για το 2020 που έθεσαν τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», συνάγεται ότι η ΕΕ θα έχει επιτύχει μόνο το ήμισυ του στόχου 20% το 2020[3]. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο[4] και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο[5] καλούν την Επιτροπή να χαράξει μια νέα φιλόδοξη στρατηγική για την ενεργειακή απόδοση και να αναλάβει αποφασιστική δράση για την αξιοποίηση του σημαντικού δυναμικού.

Για να δώσει νέα ώθηση στην ενεργειακή απόδοση, στις 8 Μαρτίου 2011, η Επιτροπή πρότεινε ένα νέο σχέδιο ενεργειακής απόδοσης (ΣΕΑ) που περιλαμβάνει μέτρα για την επίτευξη μεγαλύτερης εξοικονόμησης στον ενεργειακό εφοδιασμό και τη χρήση της ενέργειας.

Η παρούσα νομοθετική πρόταση μετατρέπει ορισμένες πτυχές του ΣΕΑ σε δεσμευτικά μέτρα. Κύριος σκοπός της πρότασης είναι να συμβάλει σημαντικά στην επίτευξη του στόχου ενεργειακής απόδοσης της ΕΕ για το 2020. Για να στεφθεί με επιτυχία, η πρόταση πρέπει να εγκριθεί τάχιστα και να υλοποιηθεί στα κράτη μέλη.

Η πρόταση έχει επίσης βλέψεις πέραν του στόχου του 20% και επιδιώκει να θεσπίσει ένα κοινό πλαίσιο προώθησης της ενεργειακής απόδοσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το 2020. Η πρόταση αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα του προγράμματος εργασίας της Επιτροπής για το 2011.

1.2. Γενικό πλαίσιο

Σε συνθήκες αύξησης των εισαγωγών ενέργειας της ΕΕ με ανοδικές τιμές, η πρόσβαση στους ενεργειακούς πόρους διαδραματίζει μεσοπρόθεσμα σημαντικότερο ρόλο, με το ενδεχόμενο να τεθεί σοβαρά σε κίνδυνο η οικονομική ανάπτυξη της ΕΕ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ενεργειακή απόδοση είναι μια από τις κύριες πτυχές της εμβληματικής πρωτοβουλίας «Ευρώπη 2020» για μια Ευρώπη με αποδοτική χρήση των πόρων[6]. Η ενεργειακή απόδοση είναι ο πλέον οικονομικά αποδοτικός και γρήγορος τρόπος αύξησης της ασφάλειας του εφοδιασμού, και αποτελεί έναν αποτελεσματικό τρόπο μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που ευθύνονται για την αλλαγή του κλίματος. Όπως υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής «Χάρτης πορείας για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών το 2050»[7], η ενεργειακή απόδοση μπορεί να βοηθήσει την ΕΕ να επιτύχει, και μάλιστα να υπερβεί, τον στόχο μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

Εάν η οικονομία της ΕΕ επιτύχει μεγαλύτερη ενεργειακή απόδοση, αυτό θα έχει επίσης θετικό αντίκτυπο στην οικονομική ανάπτυξη και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η εξοικονόμηση ενέργειας απελευθερώνει οικονομικούς πόρους που μπορούν να επανεπενδυθούν σε άλλους τομείς της οικονομίας και μπορεί να συμβάλει στην ελάφρυνση των κρατικών προϋπολογισμών που υφίστανται πιέσεις. Για τα άτομα, η ενεργειακή απόδοση σημαίνει ότι θα τους κοστίζουν λιγότερο οι λογαριασμοί κατανάλωσης ενέργειας. Η ενεργειακή ένδεια μπορεί να αντιμετωπιστεί στρατηγικά με τη λήψη μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Τέλος, η αύξηση της παραγωγής με μικρότερη κατανάλωση ενέργειας θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας της ΕΕ και θα της δώσει το προβάδισμα στην παγκόσμια αγορά τεχνολογιών ενεργειακής απόδοσης. Η ενεργειακή απόδοση και η εξοικονόμηση ενέργειας αποβαίνει προς όφελος της οικονομίας της ΕΕ στο σύνολό της, του δημόσιου τομέα, των επιχειρήσεων και των ιδιωτών. Για τους λόγους αυτούς, η Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Στρατηγική 2020 όρισε την ενεργειακή απόδοση ως μία από τις κύριες προτεραιότητες της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ για τα επόμενα έτη.

1.3. Υφιστάμενες διατάξεις

Το πεδίο εφαρμογής των δύο οδηγιών, της οδηγίας για τη συμπαραγωγή (2004/8/ΕΚ, οδηγία για τη συμπαραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας (ΣΗΘ)), και της οδηγίας για τις ενεργειακές υπηρεσίες (2006/32/ΕΚ, οδηγία για τις ΕΥ)[8] επικαλύπτεται με την παρούσα πρόταση. Οι εν λόγω οδηγίες δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν πλήρως το δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας. Ως εκ τούτου, προτείνεται να καταργηθούν οι εν λόγω δύο οδηγίες όταν τεθεί σε ισχύ η νέα οδηγία, εκτός από το άρθρο 4 παράγραφοι 1 έως 4 και τα παραρτήματα Ι, ΙΙΙ και IV της οδηγίας για τις ενεργειακές υπηρεσίες. Οι εν λόγω διατάξεις αφορούν την επίτευξη, έως το 2017, του ενδεικτικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας 9% της τελικής κατανάλωσης ενέργειας σε κάθε κράτος μέλος κατά την πενταετία πριν από την εφαρμογή της οδηγίας για τις ΕΥ. Ο στόχος αυτός – μολονότι διαφέρει ως προς το πεδίο εφαρμογής και τις φιλοδοξίες – συμβάλλει στην υλοποίηση του στόχου ενεργειακής απόδοσης 20% της ΕΕ έως το 2020 και πρέπει, συνεπώς, να εξακολουθήσει να ισχύει έως το 2017.

Άλλες διατάξεις που επικαλύπτονται με τις διατάξεις της νέας οδηγίας είναι το άρθρο 9 παράγραφοι 1 και 2 της οδηγίας 2010/30/EΕ για την ένδειξη της κατανάλωσης ενέργειας μέσω της επισήμανσης[9], η οποία θα καταργηθεί όταν τεθεί σε ισχύ η νέα οδηγία.

1.4. Συνοχή με άλλες πολιτικές και στόχους της ΕΕ

Η παρούσα πρόταση εντάσσεται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη[10], καθώς ο στόχος της ΕΕ για ενεργειακή απόδοση 20% αποτελεί έναν από τους πέντε πρωταρχικούς στόχους στο πλαίσιο της εν λόγω στρατηγικής. Είναι μία από τις προτάσεις που προγραμματίζονται για το 2011 προκειμένου να στηριχθεί μία από τις επτά κύριες πρωτοβουλίες της στρατηγικής, η εμβληματική πρωτοβουλία «Ευρώπη 2020» για μια Ευρώπη με αποδοτική χρήση των πόρων. Είναι συνεπής και συμπληρωματική με την πολιτική της ΕΕ για το κλίμα.

Η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας στην οποία αποσκοπεί η παρούσα πρόταση θα βοηθήσει επίσης τα κράτη μέλη να επιτύχουν τους στόχους τους σχετικά με το μερίδιο ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές που καθορίζεται στην οδηγία 2009/28/ΕΚ σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές[11].

2. διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη και εκτίμηση επιπτωσεων 2.1. Διαβουλεύσεις, συγκέντρωση δεδομένων και χρήση εμπειρογνωμοσύνης

Η πρόταση καταρτίστηκε με βάση ένα ευρύ φάσμα εισηγήσεων που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και τα ενδιαφερόμενα μέρη σε διάφορες περιστάσεις, όπως στο πλαίσιο γενικής επιγραμμικής δημόσιας διαβούλευσης[12]. Ένας άλλος ευρύς γύρος διαβουλεύσεων δρομολογήθηκε τον Ιανουάριο του 2011 από τις ομάδες εργασίας του φόρουμ του Βουκουρεστίου για τη βιώσιμη ενέργεια (με τη συμμετοχή εκπροσώπων των κρατών μελών και των εμπλεκόμενων παραγόντων)[13]. Η πλήρης ανάλυση του αντικτύπου των προτεινόμενων επιλογών διεξήχθη με βάση τα αποτελέσματα τριών μοντέλων και πολυάριθμων μελετών. Στην ανάλυση μελετήθηκαν οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις των επιλογών, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.

2.2. Εκτίμηση επιπτώσεων

Στην εκτίμηση επιπτώσεων (ΕΑ) διερευνάται μια σειρά επιλογών που κατατάσσονται σε τρία επίπεδα:

- Στις πολιτικές επιλογές πρώτου επιπέδου αναλύονται οι τρόποι βελτίωσης του ισχύοντος πλαισίου πολιτικής. Η εν λόγω ανάλυση επικεντρώνεται πρωτίστως σε θέματα σχετικά με το κατά πόσο η υφιστάμενη προσέγγιση της οδηγίας για τις ΕΥ με άξονα τον καθορισμό στόχων πρέπει να παραταθεί έως το 2020, κατά πόσο πρέπει να προστεθούν εθνικοί στόχοι εξοικονόμησης ενέργειας για να επιτευχθεί ο στόχος του 20% της ΕΕ και, εάν ναι, κατά πόσο πρέπει να είναι δεσμευτικοί ή απλώς ενδεικτικοί.

Η ανάλυση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι στόχοι της οδηγίας για τις ΕΥ πρέπει να διατηρηθούν για τους τομείς τελικής χρήσης μέχρι τη λήξη της προθεσμίας το 2016, αλλά για να επιτευχθεί ο στόχος της ενεργειακής απόδοσης 20% πρέπει να συμπληρωθούν με πιο φιλόδοξους στόχους εξοικονόμησης ενέργειας στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Η ανάλυση καταδεικνύει ότι οι εν λόγω στόχοι δεν χρειάζεται να είναι δεσμευτικοί επί του παρόντος και ότι δεσμευτικά μέτρα μπορούν να επιτύχουν τα ίδια ή καλύτερα αποτελέσματα. Τα εν λόγω δεσμευτικά μέτρα, μαζί με το ισχύον πλαίσιο πολιτικής, αρκούν για την επίτευξη του στόχου 20% της ΕΕ έως το 2020. Ωστόσο, πρέπει να παρακολουθείται η πρόοδος και να ληφθούν εγκαίρως κατάλληλα διορθωτικά μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί η επίτευξη του στόχου του 20% το 2020, ακόμη και εάν, εν τέλει, η πρόοδος αποδειχθεί ανεπαρκής.

- Στις πολιτικές επιλογές δευτέρου επιπέδου διερευνώνται διάφορα μέτρα για την αντιμετώπιση του εναπομείναντος οικονομικού δυναμικού από πλευράς ζήτησης και προσφοράς.

Η εκτίμηση επιπτώσεων εξετάζει τα καθεστώτα επιβολής της υποχρέωσης εξοικονόμησης ενέργειας ως πιθανή λύση για την επίτευξη εξοικονόμησης ενέργειας στους τομείς τελικής χρήσης. Η εκτίμηση επιπτώσεων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι υποχρεώσεις εξοικονόμησης ενέργειας αποσκοπούν στην επίτευξη σημαντικής εξοικονόμησης, αλλά πρέπει να ενισχυθούν οι ισχύουσες διατάξεις της οδηγίας για τις ΕΥ (στις διατάξεις αυτές οι εν λόγω υποχρεώσεις αποτελούν μία μόνο από τις επιλογές που παρέχονται στα κράτη μέλη προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας του τομέα της ενέργειας επιτυγχάνουν εξοικονόμηση στους τομείς τελικής χρήσης). Τα ζητήματα που τίθενται επομένως αφορούν το επίπεδο της απαιτούμενης εξοικονόμησης ενέργειας από τις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας του τομέα της ενέργειας και κατά πόσο ο σχεδιασμός των εν λόγω των καθεστώτων επιβολής υποχρεώσεων πρέπει να αποτελεί εξ ολοκλήρου αρμοδιότητα των κρατών μελών μέλη ή εάν πρέπει να υπάρξει κάποια εναρμόνιση των κύριων χαρακτηριστικών σχεδιασμού. Στην εκτίμηση αντικτύπου προτείνεται η καθιέρωση εθνικών καθεστώτων επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης σε όλα τα κράτη μέλη με σκοπό την επίτευξη ετήσιας τελικής μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας κατά 1,5%. Ενώ ορισμένα κύρια χαρακτηριστικά πρέπει να εναρμονιστούν σε επίπεδο ΕΕ (στοχευόμενοι τομείς, φιλοδοξίες και μέθοδοι μέτρησης), τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα να προσαρμόζουν τα καθεστώτα στις εθνικές τους συνθήκες ή να διατηρούν τα ισχύοντα καθεστώτα. Εξετάστηκε επίσης η δυνατότητα καθιέρωσης ενός ευρωπαϊκού συστήματος εμπορεύσιμων λευκών πιστοποιητικών, αλλά απορρίφθηκε για τους ίδιους λόγους με την επιλογή να εναρμονιστούν πλήρως όλα τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού του καθεστώτος.

Στο πλαίσιο μιας άλλης δέσμης πολιτικών επιλογών εξετάζονται μέτρα που αφορούν το δημόσιο τομέα. Η ανάλυση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δύο είναι τα μέτρα που θα μπορούσαν να είναι επωφελή. Πρώτον, πρέπει να ανακαινιστεί ετησίως το 3% των κτιρίων που ανήκουν σε δημόσιους φορείς στο βέλτιστο επίπεδο από πλευράς κόστους, ήτοι να διπλασιαστεί το σημερινό ποσοστό ανακαίνισης. Δεύτερον, οι δημόσιοι φορείς πρέπει να υποχρεωθούν να αγοράζουν προϊόντα και κτίρια υψηλής ενεργειακής απόδοσης με βάση τα διαθέσιμα σήματα και πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης.

Άλλες εναλλακτικές επιλογές με σημαντικό θετικό αντίκτυπο σε σύγκριση με το κόστος τους είναι οι επιλογές που στοχεύουν στην προώθηση της αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών, παρέχουν βελτιωμένη και συχνότερη ενημέρωση στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις για την πραγματική τους κατανάλωση ενέργειας μέσω της τιμολόγησης και των έξυπνων μετρητών, καθώς και των υποχρεωτικών ελέγχων ενεργειακής απόδοσης σε μεγάλες επιχειρήσεις. Η εκτίμηση επιπτώσεων καταδεικνύει ότι όλα αυτά τα μέτρα είναι πολύτιμα για τη γεφύρωση του χάσματος ενημέρωσης που αποτελεί έναν από τους φραγμούς στην απόδοση και θα μπορούσε να αποφέρει σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας. Οι άλλες εναλλακτικές επιλογές για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης μέσω προαιρετικών μέτρων κρίνονται ανεπαρκείς για την αξιοποίηση ολόκληρου του διαθέσιμου δυναμικού εξοικονόμησης.

Στην εκτίμηση επιπτώσεων αναλύονται επίσης τα μέτρα που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αξιοποίηση του δυναμικού ενεργειακής απόδοσης κατά τη μετατροπή και διανομή ενέργειας. Απορρίπτονται οι εναλλακτικές επιλογές που συνεπάγονται συνέχιση ισχύος των διατάξεων της ισχύουσας οδηγίας ΣΗΘ, δεδομένου ότι δεν προωθούν την ενεργειακή απόδοση σε ολόκληρο τον τομέα του ενεργειακού εφοδιασμού, αλλά μόνο σε σχέση με τη συμπαραγωγή και χωρίς να διασφαλίζουν πραγματική ανάπτυξη της συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θερμότητας (τα κράτη μέλη υποχρεούνται απλώς να συλλέγουν πληροφορίες και να υποβάλλουν εκθέσεις στην Επιτροπή). Η ανάλυση καταδεικνύει ότι η θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων απόδοσης κατά την παραγωγή ενέργειας (όπου συμπεριλαμβάνονται η υποχρεωτική συμπαραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας και οι απαιτήσεις τηλεθέρμανσης/τηλεψύξης για νέες εγκαταστάσεις ηλεκτροπαραγωγής και η υποχρεωτική σύνδεση και η κατά προτεραιότητα πρόσβαση της συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας) θα βελτιώσει σημαντικά την ενεργειακή απόδοση κατά την παραγωγή. Η καθιέρωση υποχρεώσεων ενεργειακής απόδοσης για τις ρυθμιστικές αρχές ενέργειας είναι επίσης πολύτιμη για τη βελτίωση της απόδοσης κατά τη μεταφορά και διανομή ενέργειας.

Στην εκτίμηση επιπτώσεων εξετάζονται οι επιλογές υποβολής εκθέσεων και παρακολούθησης της υλοποίησης σε εθνικό επίπεδο. Για να περιοριστεί ο διοικητικός φόρτος με παράλληλη διασφάλιση της δέουσας παρακολούθησης της προόδου προτείνεται μια ελαφρά μορφή υποβολής ετήσιων εκθέσεων με βάση επιλεγμένους δείκτες ενεργειακής απόδοσης και εξοικονόμησης ενέργειας, οι οποίοι μπορούν να ενσωματωθούν στα ετήσια εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων. Στις εκθέσεις μπορούν να προστεθούν λεπτομερέστερες πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα και τα προγράμματα ενεργειακής απόδοσης που θα απαιτούνται από τα κράτη μέλη μόνο κάθε τριετία.

- Στις πολιτικές επιλογές τρίτου επιπέδου εκτιμάται η νομική μορφή των επιλεχθέντων μέτρων πρώτου και δεύτερου επιπέδου. Το συμπέρασμα είναι ότι για να επιτευχθούν οι φιλοδοξίες του στόχου ενεργειακής απόδοσης 20% της ΕΕ, οι πολιτικές της ΕΕ πρέπει να αξιοποιήσουν το δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας σε κάθε τομέα, συμπεριλαμβανομένων των τομέων που αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις ΕΥ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προτείνεται να εγκριθεί νέα νομοθετική πρόταση που να καλύπτει το πεδίο εφαρμογής των δύο οδηγιών και να επεκτείνει το εν λόγω πεδίο εφαρμογής σε όλους τους τομείς με δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας. Η συγχώνευση των δύο οδηγιών σε ένα ενιαίο νομοθετικό κείμενο θεωρήθηκε η βέλτιστη επιλογή για τον εξορθολογισμό του υφιστάμενου νομικού πλαισίου και τη διασφάλιση μεγαλύτερης συνοχής.

Η ανάλυση δεν ήταν τόσο πειστική όσον αφορά τη νομική μορφή. Ωστόσο, επειδή οι ειδικές διατάξεις της νομοθετικής πρότασης εμπλουτίστηκαν, κατέστη σαφές ότι, δεδομένου του περιεχομένου και της ανάγκης λήψης περαιτέρω μέτρων εφαρμογής σε εθνικό επίπεδο, η οδηγία αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη νομική μορφή.

Η διαδικασία μοντελοποίησης για την αξιολόγηση του συνολικού αντικτύπου των πολιτικών επιλογών που επελέγησαν καταδεικνύει ότι για την ΕΕ των 27, το καθαρό αποτέλεσμα των προτεινόμενων μέτρων επιτυγχάνει τον στόχο εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας κατά 20%. Η εκτίμηση αντικτύπου καταδεικνύει επίσης ότι το πρόσθετο κόστος επίτευξης του συνολικού στόχου 20% μέσω της δέσμης επιλεγμένων μέτρων είναι μικρό σε σύγκριση με τα οφέλη. Οι συνολικές οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εν λόγω μέτρων θα έχουν ισχυρή θετική συμβολή στις πολιτικές της ΕΕ και θα ενισχύσουν τη στρατηγική «Ευρώπη 2020».

Η ενεργειακή απόδοση αποτελεί ένα από τα κύρια μέσα επίτευξης των στόχων του χάρτη πορείας για την ανάπτυξη μιας οικονομίας χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα έως το 2050. Η τιμή των δικαιωμάτων ΣΕΔΕ (Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπής αερίων θερμοκηπίου) αποτελεί σημαντικό κίνητρο για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Ενώ οι ασκήσεις μοντελοποίησης που διενεργήθηκαν στο πλαίσιο της σύνταξης της παρούσας πρότασης κατέδειξαν ότι τα μέτρα της θα επιφέρουν σίγουρα πρόσθετες μειώσεις των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, δεν ήταν πειστικές όσον αφορά τις πιθανές επιπτώσεις στην τιμή των δικαιωμάτων ΣΕΔΕ. Κατά την υλοποίηση του στόχου βελτίωσης κατά 20% της ενεργειακής απόδοσης, η Επιτροπή θα οφείλει να παρακολουθεί τον αντίκτυπο των νέων μέτρων στην εφαρμογή της οδηγίας 2003/87/ΕΚ σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της ΕΕ ώστε να διατηρηθούν τα κίνητρα του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής ανταμείβοντας τις επενδύσεις για τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα και προετοιμάζοντας τους τομείς ΣΕΔΕ για τις καινοτομίες που θα χρειαστούν στο μέλλον. Ως προς αυτό, πρέπει να εξετασθούν κατάλληλα μέτρα, μεταξύ άλλων να εξισορροπηθεί σε νέες βάσεις το σύστημα εμπορίας εκπομπών ακυρώνοντας αντίστοιχο αριθμό δικαιωμάτων από το τμήμα που θα δημοπρατηθεί στη διάρκεια της περιόδου 2013 έως 2020, εφόσον ληφθεί αντίστοιχη πολιτική απόφαση.

3. νομικά στοιχεία της πρότασησ 3.1. Περίληψη της προτεινόμενης δράσης

Η προτεινόμενη οδηγία θεσπίζει κοινό πλαίσιο για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να διασφαλίσει την επίτευξη του στόχου εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας κατά 20% έως το 2020 και να προλειάνει το έδαφος για μεγαλύτερη ενεργειακή απόδοση μετέπειτα. Θεσπίζει κανόνες που αποσκοπούν στην άρση των φραγμών και στην υπερνίκηση ορισμένων ατελειών της αγοράς που παρεμποδίζουν την απόδοση στον ενεργειακό εφοδιασμό και στη χρήση ενέργειας.

Για τους τομείς τελικής χρήσης, η προτεινόμενη οδηγία επικεντρώνεται σε μέτρα που επιβάλλουν απαιτήσεις στον δημόσιο τομέα, τόσο όσον αφορά την ανακαίνιση κτιρίων ιδιοκτησίας του, όσο και την εφαρμογή υψηλών προτύπων ενεργειακής απόδοσης κατά την αγορά κτιρίων, προϊόντων και υπηρεσιών. Η πρόταση απαιτεί από τα κράτη μέλη να θεσπίσουν εθνικά καθεστώτα επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης. Απαιτεί τη διενέργεια τακτικών υποχρεωτικών ενεργειακών ελέγχων στις μεγάλες επιχειρήσεις και ορίζει δέσμη απαιτήσεων για τις εταιρείες του τομέα της ενέργειας όσον αφορά τη μέτρηση και την τιμολόγηση.

Για τον τομέα ενεργειακού εφοδιασμού, η πρόταση απαιτεί από τα κράτη μέλη να εγκρίνουν εθνικά σχέδια θέρμανσης και ψύξης για την ανάπτυξη του δυναμικού παραγωγής υψηλής απόδοσης και την αποδοτική τηλεθέρμανση και τηλεψύξη, και για να διασφαλιστεί ότι οι κανονισμοί χωροταξικού σχεδιασμού εναρμονίζονται με τα εν λόγω σχέδια. Τα κράτη μέλη πρέπει να θεσπίσουν κριτήρια αδειοδότησης που να διασφαλίζουν ότι οι εγκαταστάσεις βρίσκονται σε τοποθεσίες που γειτνιάζουν με σημεία ζήτησης θερμότητας και ότι όλες οι νέες εγκαταστάσεις ηλεκτροπαραγωγής και οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις που έχουν υποστεί σημαντική ανακαίνιση είναι εξοπλισμένες με μονάδες ΣΗΘ υψηλής απόδοσης. Ωστόσο, τα κράτη μέλη πρέπει να είναι σε θέση να καθορίσουν τους όρους απαλλαγής από αυτή την υποχρέωση, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Η πρόταση απαιτεί επίσης από τα κράτη μέλη να καταρτίσουν κατάλογο δεδομένων ενεργειακής απόδοσης για εγκαταστάσεις που πραγματοποιούν καύση καυσίμων ή διύλιση πετρελαίου και αερίου, και θέτει απαιτήσεις για την κατά προτεραιότητα/εγγυημένη πρόσβαση στο δίκτυο, την κατά προτεραιότητα αποστολή της ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης και τη σύνδεση νέων βιομηχανικών μονάδων που παράγουν απορριπτόμενη θερμότητα με δίκτυα τηλεθέρμανσης ή τηλεψύξης.

Τα άλλα μέτρα που προτείνονται περιλαμβάνουν τις απαιτήσεις απόδοσης από τις εθνικές ρυθμιστικές αρχές ενέργειας, πληροφορίες και δράσεις ευαισθητοποίησης, απαιτήσεις για τη διαθεσιμότητα καθεστώτων πιστοποίησης, δράση για την προώθηση της ανάπτυξης ενεργειακών υπηρεσιών, καθώς και την υποχρέωση των κρατών μελών να άρουν τους φραγμούς στην ενεργειακή απόδοση, ιδίως την κατανομή κινήτρων μεταξύ του ιδιοκτήτη και του ενοικιαστή του κτιρίου ή μεταξύ των ιδιοκτητών του κτιρίου.

Τέλος, η πρόταση προβλέπει τη θέσπιση εθνικών στόχων ενεργειακής απόδοσης για το 2020 και απαιτεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει το 2014 κατά πόσο η Ένωση είναι σε θέση να επιτύχει το στόχο της εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας κατά 20% έως το 2020. Η Επιτροπή καλείται να υποβάλει την εκτίμησή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, συνοδευόμενη, εάν κριθεί σκόπιμο, από νομοθετική πρόταση θέσπισης δεσμευτικών εθνικών στόχων.

3.2. Νομική βάση

Η πρόταση βασίζεται στο άρθρο 194 παράγραφος 2 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με το άρθρο 194 παράγραφος 1, «στο πλαίσιο της εγκαθίδρυσης ή της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και λαμβανομένης υπόψη της απαίτησης να προστατευθεί και να βελτιωθεί το περιβάλλον, η πολιτική της Ένωσης στον τομέα της ενέργειας, σε πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ κρατών μελών, έχει ως στόχο (...) γ) να προωθεί την ενεργειακή αποδοτικότητα και την εξοικονόμηση ενέργειας, καθώς και την ανάπτυξη νέων και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας». Σκοπός της παρούσας πρότασης είναι ακριβώς η καθιέρωση κοινού πλαισίου για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης στην Ένωση.

3.3. Αρχή της επικουρικότητας

Η αρχή της επικουρικότητας εφαρμόζεται στην παρούσα πρόταση στο βαθμό που η ενεργειακή πολιτική δεν εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης.

Η ΕΕ έθεσε ως στόχο την επίτευξη εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας κατά 20% το 2020 και έχει αναγάγει αυτό το στόχο σε έναν από τους πέντε πρωταρχικούς στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Το ισχύον πλαίσιο ενεργειακής απόδοσης, ιδίως η οδηγία για τις ΕΥ και η οδηγία ΣΗΘ, δεν κατέστη δυνατό να αξιοποιήσει το υφιστάμενο δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας. Τα μέτρα που εγκρίθηκαν έως τώρα σε επίπεδο κρατών μελών είναι επίσης ανεπαρκή προκειμένου να υπερνικήσουν τους εναπομείναντες φραγμούς στην αγορά και τα ρυθμιστικά εμπόδια.

Οι ενεργειακές προκλήσεις που αντιμετωπίζονται από την παρούσα πρόταση (ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού, βιωσιμότητα και αλλαγή του κλίματος, καθώς και ανταγωνιστικότητα της ΕΕ) είναι ανησυχίες που η ΕΕ συμμερίζεται στο σύνολό της. Είναι απαραίτητη η συλλογική αντίδραση σε επίπεδο ΕΕ για να διασφαλιστεί ο συντονισμός της δράσης και η αποτελεσματικότερη επίτευξη των κοινών στόχων.

Τα μέτρα που προτείνει η νέα οδηγία θα συμβάλουν να διασφαλιστεί ότι όλα τα κράτη μέλη συμμετέχουν κατάλληλα στις προσπάθειες που απαιτούνται για την επίτευξη του στόχου του 20% και ότι εξασφαλίζονται ισότιμοι όροι ανταγωνισμού για όλους τους φορείς της αγοράς, ιδίως θέτοντας ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης (παραδείγματος χάριν, για την πρόσβαση στις δημόσιες αγορές, τις υποχρεώσεις ενεργειακών ελέγχων στις επιχειρήσεις, τις υποχρεώσεις εξοικονόμησης ενέργειας στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας του τομέα της ενέργειας, και την πρόσβαση στο δίκτυο των παραγωγών του τομέα της συμπαραγωγής). Η πρόταση δημιουργεί ασφάλεια στους επενδυτές για την επίτευξη του στόχου της ΕΕ και παρέχει στήριξη για μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, όπως η συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης και η τηλεθέρμανση και τηλεψύξη.

3.4. Αρχή της αναλογικότητας και επιλογή νομικού μέσου

Η πρόταση δεν προχωρεί πέραν των όσων είναι αναγκαία για την επίτευξη του στόχου της ενεργειακής απόδοσης. Θέτει αυστηρές απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης σε ορισμένους τομείς, αλλά τα κράτη μέλη διατηρούν υψηλό βαθμό διακριτικής ευχέρειας για τη λήψη μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης κατά τρόπο που να προσιδιάζει καλύτερα στις εθνικές τους συνθήκες.

Το μέσο που επελέγη είναι η οδηγία, την οποία τα κράτη μέλη οφείλουν να μεταφέρουν στο εθνικό δίκαιο. Η οδηγία καθορίζει το τελικό αποτέλεσμα που πρέπει να επιτευχθεί και τις γενικές απαιτήσεις, παρέχοντας παράλληλα στα κράτη μέλη αρκετή ευελιξία προκειμένου να προσαρμόσουν την εφαρμογή της στις εθνικές ιδιομορφίες τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η οδηγία θεωρείται επαρκής για την επίτευξη των στόχων της πρότασης. Το ύψος του περιορισμού είναι επομένως ανάλογο του στόχου.

4. δημοσιονομικέσ επιπτώσεις

Όπως διευκρινίζεται στο δημοσιονομικό δελτίο που συνοδεύει την παρούσα οδηγία, η οδηγία εφαρμόζεται με χρήση του υφιστάμενου προϋπολογισμού και δεν έχει επιπτώσεις στο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο.

5. πρόσθετεσ πληροφορίεσ 5.1. Απλούστευση του «κεκτημένου»

Η πρόταση συμβάλλει στην απλούστευση του «κεκτημένου», μολονότι δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των μέτρων του σχεδίου των εργασιών απλούστευσης. Αποτέλεσμα της έγκρισης της παρούσας πρότασης είναι ότι η οδηγία για τις EY και η οδηγία SHU θα αντικατασταθούν από μια ενιαία οδηγία, η οποία θα παρέχει μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση της ενεργειακής απόδοσης και της εξοικονόμησης ενέργειας. Αναμένεται επίσης να προκύψει και κάποια διοικητική απλούστευση από την ανάγκη μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο μίας μόνο οδηγίας αντί δύο οδηγιών.

Οι υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων επί του παρόντος προβλέπονται σε δύο οδηγίες. Θα αντικατασταθούν με μια ενιαία δέσμη ετήσιων εκθέσεων (μια εμπεριστατωμένη έκθεση ανά τριετία), με βάση τη διαδικασία υποβολής εκθέσεων στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020».

Επιπλέον, η παρούσα πρόταση απλουστεύει τις απαιτήσεις μέτρησης της εξοικονόμησης ενέργειας που περιέχονται στην υφιστάμενη οδηγία για τις ΕΥ. Υπό αυτή την έννοια, αναμένεται να συμβάλει στην επίτευξη σημαντικής μείωσης του διοικητικού φόρτου που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή τα κράτη μέλη.

5.2. Κατάργηση ισχύουσας νομοθεσίας

Η έγκριση της πρότασης οδηγεί στην κατάργηση της ισχύουσας νομοθεσίας. Πρόκειται για το άρθρο 9 παράγραφοι 1 και 2 της οδηγίας 2010/30/EΕ, την οδηγία 2004/8/ΕΚ και την οδηγία 2006/32/ΕΚ. Το άρθρο 4 παράγραφοι 1 έως 4 και τα παραρτήματα Ι, ΙΙΙ και ΙV της οδηγίας 2006/32/EΚ καταργούνται με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2017.

5.3. Ρήτρα επανεξέτασης/αναθεώρησης/λήξης ισχύος

Η πρόταση περιλαμβάνει ορισμένες ρήτρες επανεξέτασης.

5.4. Αναδιατύπωση

H πρόταση δεν συνεπάγεται αναδιατύπωση.

5.5. Πίνακας αντιστοιχίας

Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να κοινοποιήσουν στην Επιτροπή το κείμενο των εθνικών διατάξεων μεταφοράς της οδηγίας, καθώς και πίνακα αντιστοιχίας μεταξύ αυτών των διατάξεων και των διατάξεων της οδηγίας.

5.6. Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος (ΕΟΧ)

Η πρόταση αφορά τον ΕΟΧ και, ως εκ τούτου, πρέπει να εφαρμοστεί στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.

2011/0172 (COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την ενεργειακή απόδοση και την κατάργηση των οδηγιών 2004/8/EΚ και 2006/32/EΚ

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 194 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής[14],

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[15],

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών[16],

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Η Ένωση αντιμετωπίζει πρωτόγνωρες προκλήσεις που απορρέουν από την αυξημένη εξάρτηση από τις εισαγωγές ενέργειας και τους ανεπαρκείς ενεργειακούς πόρους, καθώς και την ανάγκη περιορισμού της αλλαγής του κλίματος και αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Η ενεργειακή απόδοση αποτελεί πολύτιμο μέσο για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. Βελτιώνει την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της Ένωσης μειώνοντας την κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας και περιορίζοντας τις εισαγωγές ενέργειας. Συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου με οικονομικώς αποδοτικό τρόπο και, ως εκ τούτου, στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Η μετάβαση σε μια ενεργειακώς αποδοτικότερη οικονομία αναμένεται επίσης να επιταχύνει την εξάπλωση καινοτόμων τεχνολογικών λύσεων και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας στην Ένωση, δίνοντας ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη και δημιουργώντας θέσεις εργασίας υψηλής ποιότητας σε διάφορους τομείς που σχετίζονται με την ενεργειακή απόδοση.

(2) Στα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 8ης και 9ης Μαρτίου 2007 τονίστηκε η ανάγκη αύξησης της ενεργειακής απόδοσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση με σκοπό την επίτευξη του στόχου εξοικονόμησης της κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας στην Ένωση κατά 20% έως το 2020 σε σύγκριση με τις προβλέψεις. Αυτό ισοδυναμεί με μείωση της κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας στην Ένωση κατά 368 εκατομμύρια ΤΙΠ (τόνοι ισοδύναμου πετρελαίου) το 2020[17].

(3) Στα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2010 επιβεβαιώθηκε ο στόχος της ενεργειακής απόδοσης ως ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της νέας στρατηγικής της Ένωσης για την απασχόληση και την έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη (στρατηγική «Ευρώπη 2020»). Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής και για την υλοποίηση του εν λόγω στόχου σε εθνικό επίπεδο, τα κράτη μέλη οφείλουν να καθορίσουν εθνικούς στόχους σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή και να αναφέρουν, στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων, το πώς σκοπεύουν να τους επιτύχουν.

(4) Η ανακοίνωση της Επιτροπής για την ενέργεια το 2020[18] θέτει την ενεργειακή απόδοση στον πυρήνα της ενεργειακής στρατηγικής της ΕΕ για το 2020 και περιγράφει την ανάγκη μιας νέας στρατηγικής για την ενεργειακή απόδοση που θα επιτρέπει σε όλα τα κράτη μέλη να αποσυνδέσουν τη χρήση ενέργειας από την οικονομική ανάπτυξη.

(5) Στο ψήφισμά του της 15ης Δεκεμβρίου 2010 για την αναθεώρηση του σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση[19], το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάλεσε την Επιτροπή να συμπεριλάβει στο αναθεωρημένο σχέδιο δράσης για την ενεργειακή απόδοση μέτρα για τη γεφύρωση του χάσματος ώστε να επιτευχθεί ο συνολικός στόχος ενεργειακής απόδοσης της ΕΕ το 2020.

(6) Μια από τις εμβληματικές πρωτοβουλίες της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» είναι η πρωτοβουλία «Μια Ευρώπη που χρησιμοποιεί αποτελεσματικά τους πόρους» που εγκρίθηκε από την Επιτροπή στις 26 Ιανουαρίου 2011[20]. Η εν λόγω πρωτοβουλία χαρακτηρίζει την ενεργειακή απόδοση ως πρωταρχικό στοιχείο εξασφάλισης της αειφόρου χρήσης των ενεργειακών πόρων.

(7) Στα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 4ης Φεβρουαρίου 2011 αναγνωρίζεται ότι ο στόχος ενεργειακής απόδοσης της ΕΕ δεν βρίσκεται στο σωστό δρόμο και ότι απαιτείται αποφασιστική δράση για την αξιοποίηση του σημαντικού δυναμικού για μεγαλύτερη εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια, στις μεταφορές, σε προϊόντα και διεργασίες.

(8) Στις 8 Μαρτίου 2011, η Επιτροπή ενέκρινε το σχέδιο για την ενεργειακή απόδοση 2011[21]. Αυτό επιβεβαίωσε ότι η πορεία της Ένωσης δεν οδηγεί στην επίτευξη του στόχου ενεργειακής απόδοσης. Για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, θεσπίστηκε μια δέσμη πολιτικών και μέτρων ενεργειακής απόδοσης που καλύπτουν ολόκληρη την αλυσίδα ενέργειας, όπου συμπεριλαμβάνονται η παραγωγή ενέργειας, η μεταφορά και διανομή, ο ηγετικός ρόλος του δημόσιου τομέα στην ενεργειακή απόδοση, τα κτίρια και οι συσκευές, η βιομηχανία, καθώς και η ανάγκη να αποκτήσουν οι τελικοί καταναλωτές τη δύναμη να διαχειρίζονται την ενεργειακή τους κατανάλωση. Η ενεργειακή απόδοση στον τομέα των μεταφορών εξετάστηκε παράλληλα στη Λευκή Βίβλο για τις μεταφορές που εγκρίθηκε στις 28 Μαρτίου 2011[22]. Ειδικότερα, η 26η πρωτοβουλία της Λευκής Βίβλου απαιτεί τη θέσπιση κατάλληλων προτύπων για τις εκπομπές CO2 των οχημάτων σε όλους τους τρόπους μεταφοράς, τα οποία ενδεχομένως θα συμπληρώνονται από απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης προκειμένου να καλυφθούν όλοι οι τύποι συστημάτων πρόωσης.

(9) Στις 8 Μαρτίου 2011, η Επιτροπή ενέκρινε επίσης ένα «χάρτη πορείας για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών το 2050»[23], εντοπίζοντας την ανάγκη, υπό το πρίσμα αυτό, να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ενεργειακή απόδοση.

(10) Στο πλαίσιο αυτό είναι ανάγκη να επικαιροποιηθεί το νομικό πλαίσιο της Ένωσης για την ενεργειακή απόδοση με μια οδηγία που θα επιδιώκει τον γενικό στόχο της ενεργειακής απόδοσης και τον στόχο εξοικονόμησης της κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας από την Ένωση κατά 20% έως το 2020, καθώς και περαιτέρω βελτιώσεις στην ενεργειακή απόδοση μετά το 2020. Για τον σκοπό αυτό, η οδηγία θα πρέπει να καθιερώσει ένα κοινό πλαίσιο προώθησης της ενεργειακής απόδοσης στην Ένωση, να θεσπίσει ειδικές δράσεις για την υλοποίηση ορισμένων από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στο σχέδιο ενεργειακής απόδοσης 2011 και να αξιοποιήσει το αξιόλογο ανεκμετάλλευτο δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας που εντοπίζει.

(11) Η απόφαση περί κοινών προσπαθειών (αριθ. 406/2009/EΚ)[24] απαιτεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει και να υποβάλει έκθεση έως το 2012 για την πρόοδο της Κοινότητας και των κρατών μελών προς τον στόχο της μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας κατά 20% έως το 2020 σε σύγκριση με τις προβλέψεις. Στην απόφαση αναφέρεται επίσης ότι, για να μπορέσουν τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις της Κοινότητας για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, η Επιτροπή πρέπει να προτείνει, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2012, ενισχυμένα ή νέα μέτρα επίσπευσης των βελτιώσεων ενεργειακής απόδοσης. Η παρούσα οδηγία ανταποκρίνεται σε αυτή την απαίτηση. Συμβάλλει επίσης στην επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στον «χάρτη πορείας για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα το 2050», ιδίως με τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τον ενεργειακό τομέα, καθώς και στην επίτευξη ηλεκτροπαραγωγής με μηδενικές εκπομπές έως το 2050.

(12) Πρέπει να υιοθετηθεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την αξιοποίηση ολόκληρου του υφισταμένου δυναμικού εξοικονόμησης ενέργειας, η οποία θα περιλαμβάνει εξοικονόμηση στον ενεργειακό εφοδιασμό και στους τομείς τελικής χρήσης. Συγχρόνως, πρέπει να ενισχυθούν οι διατάξεις της οδηγίας 2004/8/ΕΚ για την προώθηση της συμπαραγωγής ενέργειας βάσει της ζήτησης για χρήσιμη θερμότητα στην εσωτερική αγορά ενέργειας[25] και της οδηγίας 2006/32/EΚ για την ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση και τις ενεργειακές υπηρεσίες[26].

(13) Είναι προτιμότερο ο στόχος της ενεργειακής απόδοσης 20% να επιτευχθεί ως αποτέλεσμα σωρευτικής εφαρμογής ειδικών εθνικών και ευρωπαϊκών μέτρων προώθησης της ενεργειακής απόδοσης σε διάφορα πεδία. Εάν η προσέγγιση αυτή δεν στεφθεί με επιτυχία, θα είναι μολαταύτα αναγκαία η ενίσχυση του πολιτικού πλαισίου με την προσθήκη ενός καθεστώτος δεσμευτικών στόχων. Σε πρώτο στάδιο, επομένως, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεωθούν να θεσπίσουν εθνικούς στόχους, καθεστώτα και προγράμματα ενεργειακής απόδοσης. Σε αυτά εναπόκειται να αποφασίσουν κατά πόσον στην επικράτειά τους οι στόχοι πρέπει να είναι δεσμευτικοί ή ενδεικτικοί. Σε δεύτερο στάδιο, οι εν λόγω στόχοι και οι μεμονωμένες προσπάθειες κάθε κράτους μέλους πρέπει να αξιολογηθούν από την Επιτροπή, μαζί με δεδομένα για την πρόοδο που σημειώθηκε, προκειμένου να εκτιμηθεί η πιθανότητα επίτευξης του συνολικού στόχου της Ένωσης και ο βαθμός στον οποίο οι επιμέρους προσπάθειες είναι επαρκείς για την εκπλήρωση της κοινής επιδίωξης. Η Επιτροπή θα πρέπει επομένως να παρακολουθεί στενά την εφαρμογή των εθνικών προγραμμάτων ενεργειακής απόδοσης μέσω του αναθεωρημένου νομοθετικού πλαισίου της και στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Εάν η εκτίμηση αυτή καταδείξει ότι είναι αδύνατο να επιτευχθεί ο συνολικός στόχος της Ένωσης, τότε η Επιτροπή πρέπει να προτείνει υποχρεωτικούς εθνικούς στόχους για το 2020, λαμβάνοντας υπόψη τα επιμέρους σημεία εκκίνησης των κρατών μελών, τις οικονομικές επιδόσεις τους και τα μέτρα που ελήφθησαν σε πρώιμο χρόνο.

(14) Ο συνολικός όγκος των δημόσιων δαπανών ισοδυναμεί με το 19% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ένωσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο δημόσιος τομέας αποτελεί σημαντική κινητήρια δύναμη για την προώθηση της στροφής της αγοράς προς αποδοτικότερα προϊόντα, κτίρια και υπηρεσίες, καθώς και για την πρόκληση αλλαγών συμπεριφοράς στην κατανάλωση ενέργειας από πολίτες και επιχειρήσεις. Επιπλέον, η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας με μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης μπορεί να απελευθερώσει δημόσιους πόρους για άλλους σκοπούς. Οι δημόσιοι φορείς σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο οφείλουν να διαδραματίσουν υποδειγματικό ρόλο όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση.

(15) Πρέπει να αυξηθεί το ποσοστό ανακαινιζόμενων κτιρίων, δεδομένου ότι ο υπάρχων κτιριακός πλούτος αποτελεί τον μοναδικό τομέα με το μεγαλύτερο δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας. Επιπλέον, τα κτίρια έχουν ζωτική σημασία για την επίτευξη του στόχου της ΕΕ για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 80-95% έως το 2050 σε σύγκριση με το 1990. Τα κτίρια που ανήκουν σε δημόσιους φορείς αντιπροσωπεύουν σημαντικό μερίδιο του κτιριακού δυναμικού και τυγχάνουν μεγάλης προβολής στη δημόσια ζωή. Επομένως, είναι σκόπιμο να καθοριστεί ένα ετήσιο ποσοστό ανακαίνισης όλων των κτιρίων που ανήκουν σε δημόσιους φορείς με σκοπό την αναβάθμιση της ενεργειακής απόδοσής τους. Το εν λόγω ποσοστό ανακαίνισης δεν πρέπει να θίγει τις υποχρεώσεις όσον αφορά τα κτίρια με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας που προβλέπονται στην οδηγία 2010/31/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαΐου 2010, για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων[27]. Η υποχρέωση ανακαίνισης δημόσιων κτιρίων συμπληρώνει τις διατάξεις της ανωτέρω οδηγίας, η οποία απαιτεί από τα κράτη μέλη να μεριμνήσουν ώστε, όταν τα υπάρχοντα κτίρια υποβάλλονται σε μείζονα ανακαίνιση, η ενεργειακή τους απόδοση αναβαθμίζεται ούτως ώστε τα κτίρια να πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης.

(16) Ορισμένοι δήμοι και άλλοι δημόσιοι φορείς στα κράτη μέλη έχουν ήδη θέσει σε εφαρμογή ολοκληρωμένες προσεγγίσεις για την εξοικονόμηση ενέργειας και τον ενεργειακό εφοδιασμό, παραδείγματος χάριν μέσω σχεδίων δράσης για βιώσιμη ενέργεια, όπως τα σχέδια που εκπονούνται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας για το Σύμφωνο των Δημάρχων, καθώς και ολοκληρωμένες πολεοδομικές προσεγγίσεις που υπερβαίνουν τις μεμονωμένες παρεμβάσεις στα κτίρια ή στους τρόπους μεταφοράς. Τα κράτη μέλη πρέπει να ενθαρρύνουν τους δήμους και τους λοιπούς δημόσιους φορείς να εγκρίνουν ολοκληρωμένα και βιώσιμα σχέδια ενεργειακής απόδοσης με σαφείς στόχους, να επιδιώξουν τη συμμετοχή των πολιτών στην εκπόνηση και εφαρμογή τους και να τους ενημερώσουν επαρκώς για το περιεχόμενο και την πρόοδό τους στην επίτευξη των στόχων. Τα σχέδια αυτά μπορούν να αποφέρουν σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας, ειδικά αν υλοποιηθούν με συστήματα ενεργειακής διαχείρισης που επιτρέπουν τους οικείους δημόσιους φορείς να διαχειρίζονται καλύτερα την ενεργειακή τους κατανάλωση. Πρέπει να ενθαρρύνεται η ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ πόλεων, κωμοπόλεων και λοιπών δημόσιων φορέων με αντικείμενο τις πλέον καινοτόμες εμπειρίες.

(17) Όσον αφορά την αγορά ορισμένων προϊόντων και υπηρεσιών, και την αγορά και ενοικίαση κτιρίων, οι δημόσιοι φορείς που συνάπτουν συμβάσεις δημοσίων έργων, προμηθειών ή υπηρεσιών πρέπει να δίνουν το παράδειγμα και να λαμβάνουν αποφάσεις αγοράς με γνώμονα την ενεργειακή απόδοση. Ωστόσο, δεν πρέπει να θίγονται οι διατάξεις των οδηγιών της ΕΕ για τις δημόσιες συμβάσεις.

(18) Η εκτίμηση της δυνατότητας καθιέρωσης ενός καθεστώτος «λευκών πιστοποιητικών» σε επίπεδο Ένωσης κατέδειξε ότι, στην παρούσα κατάσταση, ένα τέτοιο καθεστώς θα δημιουργούσε υπερβολικό διοικητικό κόστος και ότι υπάρχει κίνδυνος η εξοικονόμηση ενέργειας να συγκεντρωθεί σε ορισμένα κράτη μέλη και να μην καθιερωθεί σε ολόκληρη την Ένωση. Ο τελευταίος στόχος μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, μέσω των εθνικών καθεστώτων επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης ή άλλων εναλλακτικών μέτρων που επιτυγχάνουν το ίδιο μέγεθος εξοικονομούμενης ενέργειας. Η Επιτροπή πρέπει ωστόσο να καθορίσει, με πράξη κατ’ εξουσιοδότηση, τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ένα κράτος μέλος θα μπορεί στο μέλλον να αναγνωρίζει την εξοικονόμηση ενέργειας που έχει επιτευχθεί σε άλλο κράτος μέλος. Είναι σκόπιμο οι φιλόδοξοι στόχοι των εν λόγω καθεστώτων να τεθούν σε ένα κοινό πλαίσιο σε επίπεδο Ένωσης, ενώ παράλληλα θα παρέχεται σημαντική ευελιξία στα κράτη μέλη να λαμβάνουν πλήρως υπόψη την εθνική οργάνωση των παραγόντων της αγοράς, το συγκεκριμένο πλαίσιο του ενεργειακού τομέα και τις συνήθειες των τελικών καταναλωτών. Το κοινό πλαίσιο πρέπει να παρέχει στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας του ενεργειακού τομέα τη δυνατότητα να παρέχουν ενεργειακές υπηρεσίες σε όλους τους τελικούς καταναλωτές, και όχι μόνο σε εκείνους στους οποίους πωλούν ενέργεια. Έτσι αυξάνεται ο ανταγωνισμός στην αγορά ενέργειας, διότι οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας του ενεργειακού τομέα μπορούν να διαφοροποιούν το προϊόν τους παρέχοντας συμπληρωματικές ενεργειακές υπηρεσίες. Το κοινό πλαίσιο πρέπει να επιτρέπει στα κράτη μέλη να συμπεριλάβουν στο εθνικό τους καθεστώς απαιτήσεις που επιδιώκουν κοινωνικούς σκοπούς, κυρίως προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ευάλωτοι πελάτες έχουν πρόσβαση στα οφέλη της μεγαλύτερης ενεργειακής απόδοσης. Πρέπει επίσης να επιτρέπει στα κράτη μέλη να εξαιρούν τις μικρές εταιρείες από την υποχρέωση ενεργειακής απόδοσης. Η ανακοίνωση της Επιτροπής «Νόμος για τις μικρές επιχειρήσεις»[28] θέτει τις αρχές που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τα κράτη μέλη που αποφασίζουν να απέχουν από την υλοποίηση αυτής της δυνατότητας.

(19) Για να αξιοποιήσουν το δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας σε ορισμένα τμήματα της αγοράς όπου οι ενεργειακοί έλεγχοι δεν προσφέρονται γενικά στο εμπόριο (όπως νοικοκυριά ή μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις), τα κράτη μέλη πρέπει να εξασφαλίσουν τη διαθεσιμότητα ενεργειακών ελέγχων. Οι ενεργειακοί έλεγχοι πρέπει να είναι υποχρεωτικοί και τακτικοί για τις μεγάλες επιχειρήσεις, διότι η εξοικονόμηση ενέργειας μπορεί να είναι σημαντική.

(20) Οι έλεγχοι αυτοί πρέπει να διεξαχθούν κατά τρόπο ανεξάρτητο και οικονομικά αποδοτικό. Η απαίτηση για ανεξαρτησία επιτρέπει τη διενέργεια των ελέγχων από εσωτερικούς εμπειρογνώμονες, υπό τον όρο ότι αυτοί είναι εγκεκριμένοι ή διαπιστευμένοι, ότι δεν εμπλέκονται άμεσα στην ελεγχόμενη δραστηριότητα, και ότι το κράτος μέλος έχει θέσει σε εφαρμογή ένα καθεστώς διασφάλισης και ελέγχου της ποιότητάς τους και επιβολής κυρώσεων εάν χρειαστεί.

(21) Κατά τον σχεδιασμό των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα οφέλη απόδοσης και η εξοικονόμηση που επιτυγχάνεται με την ευρεία εφαρμογή οικονομικώς αποδοτικών τεχνολογικών καινοτομιών όπως οι έξυπνοι μετρητές. Για τη μεγιστοποίηση των οφελών εξοικονόμησης από τις εν λόγω καινοτομίες, οι τελικοί καταναλωτές θα πρέπει να είναι σε θέση να έχουν εικόνα των δεικτών κόστους και κατανάλωσης, και να έχουν τακτική ατομική τιμολόγηση με βάση την πραγματική κατανάλωση.

(22)             Κατά τον σχεδιασμό των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν δεόντως υπόψη την ανάγκη διασφάλισης της ορθής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και της συνεκτικής εφαρμογής του κεκτημένου, σύμφωνα με τις διατάξεις της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(23) Η συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης (συνδυασμένη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας - ΣΗΘ) και η τηλεθέρμανση και τηλεψύξη έχουν σημαντικό δυναμικό εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας το οποίο παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτο στην Ένωση. Τα κράτη μέλη πρέπει να καταρτίσουν εθνικά σχέδια ανάπτυξης της ΣΗΘ υψηλής απόδοσης, και τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης. Τα σχέδια αυτά πρέπει να καλύπτουν ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να παρέχουν στους επενδυτές πληροφορίες που αφορούν τα εθνικά σχέδια ανάπτυξης και να συμβάλουν σε ένα σταθερό και ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον. Οι νέες εγκαταστάσεις ηλεκτροπαραγωγής και οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις οι οποίες έχουν ουσιαστικά ανακαινιστεί ή των οποίων η έγκριση ή η άδεια έχει επικαιροποιηθεί πρέπει να είναι εξοπλισμένες με μονάδες ΣΗΘ υψηλής απόδοσης για την ανάκτηση της απορριπτόμενης θερμότητας που προκύπτει από την ηλεκτροπαραγωγή. Αυτή η απορριπτόμενη θερμότητα μπορεί στη συνέχεια να μεταφερθεί εκεί όπου χρειάζεται μέσω δικτύων τηλεθέρμανσης. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κριτήρια αδειοδότησης για να διασφαλίσουν την τοποθέτηση των εγκαταστάσεων σε περιοχές που γειτνιάζουν με σημεία ζήτησης θερμότητας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει ωστόσο να μπορούν να θεσπίσουν τους όρους απαλλαγής από τις εν λόγω υποχρεώσεις εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις.

(24) Η συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης θα πρέπει να οριστεί με βάση την εξοικονόμηση ενέργειας που επιτυγχάνεται με τη συνδυασμένη παραγωγή αντί της μεμονωμένης παραγωγής θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας. Οι ορισμοί της έννοιας της συμπαραγωγής και της συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης που χρησιμοποιούνται στη νομοθεσία της Ένωσης δεν πρέπει να προδικάζουν τη χρήση διαφορετικών ορισμών στην εθνική νομοθεσία για σκοπούς διαφορετικούς από εκείνους της νομοθεσίας της Ένωσης. Για τη μεγιστοποίηση της εξοικονόμησης ενέργειας και για να μη χαθούν ευκαιρίες εξοικονόμησης ενέργειας, θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στις συνθήκες λειτουργίας των μονάδων συμπαραγωγής.

(25) Προκειμένου να αυξηθεί η διαφάνεια ώστε ο τελικός πελάτης να είναι σε θέση να επιλέξει μεταξύ ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή και ηλεκτρικής ενέργειας παραγόμενης με άλλες τεχνικές, η προέλευση της συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης πρέπει να διασφαλίζεται με βάση εναρμονισμένες τιμές απόδοσης αναφοράς. Η εγγύηση των καθεστώτων προέλευσης δεν συνεπάγεται δικαίωμα υπαγωγής στους εθνικούς μηχανισμούς στήριξης. Είναι σημαντικό να μπορούν να καλύπτονται από εγγύηση προέλευσης όλες οι μορφές ηλεκτρικής ενέργειας που παράγονται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης. Οι εγγυήσεις προέλευσης πρέπει να διακρίνονται από τα ανταλλάξιμα πιστοποιητικά.

(26) Η συγκεκριμένη διάρθρωση της συμπαραγωγής και οι τομείς τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης που περιλαμβάνουν πολλούς παραγωγούς μικρού και μεσαίου μεγέθους πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, ειδικά κατά την επανεξέταση των διοικητικών διαδικασιών για την απόκτηση άδειας κατασκευής εγκαταστάσεων συμπαραγωγής ή συνδεδεμένων δικτύων, κατ’ εφαρμογή της αρχής «σκέψου πρώτα σε μικρή κλίμακα».

(27) Οι περισσότερες επιχειρήσεις της ΕΕ είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ). Αντιπροσωπεύουν ένα τεράστιο δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας για την ΕΕ. Για να βοηθηθούν να υιοθετήσουν μέτρα ενεργειακής απόδοσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθιερώσουν ένα ευνοϊκό πλαίσιο με στόχο να παράσχουν στις ΜΜΕ τεχνική βοήθεια και στοχευμένες πληροφορίες.

(28) Η οδηγία 2010/75/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, περί βιομηχανικών εκπομπών[29], περιλαμβάνει την ενεργειακή απόδοση μεταξύ των κριτηρίων για τον καθορισμό των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών οι οποίες αναμένεται να χρησιμεύσουν ως σημείο αναφοράς για τον καθορισμό των προϋποθέσεων έκδοσης άδειας για εγκαταστάσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων καύσης με συνολική ονομαστική θερμική ισχύ 50 MW και άνω. Ωστόσο, η εν λόγω οδηγία παρέχει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να μην επιβάλουν απαιτήσεις για την ενεργειακή απόδοση σε μονάδες καύσης ή σε άλλες μονάδες που εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα επιτοπίως, για τις δραστηριότητες που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας[30]. Για να διασφαλιστεί ότι επιτυγχάνονται σημαντικές βελτιώσεις ενεργειακής απόδοσης στις εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας, και στα διυλιστήρια πετρελαίου και αερίου, τα πραγματικά επίπεδα ενεργειακής απόδοσης θα πρέπει να παρακολουθούνται και να συγκρίνονται με τα σχετικά επίπεδα ενεργειακής απόδοσης που συνδέονται με την εφαρμογή των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών. Η Επιτροπή θα πρέπει να συγκρίνει τα επίπεδα ενεργειακής απόδοσης και να εξετάσει το ενδεχόμενο να προτείνει πρόσθετα μέτρα εάν υφίστανται σημαντικές διαφορές μεταξύ των πραγματικών επιπέδων ενεργειακής απόδοσης και των επιπέδων που συνδέονται με την εφαρμογή των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών. Οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται σχετικά με τις πραγματικές τιμές ενεργειακής απόδοσης πρέπει επίσης να χρησιμοποιούνται κατά την αναθεώρηση των εναρμονισμένων τιμών απόδοσης αναφοράς για τη μεμονωμένη παραγωγή θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας που καθορίζονται στην απόφαση 2007/74/ΕΚ της Επιτροπής της 21ης Δεκεμβρίου 2006[31].

(29) Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν, με βάση αντικειμενικά, διαφανή και αμερόληπτα κριτήρια, κανόνες που διέπουν την ανάληψη και τον επιμερισμό του κόστους των συνδέσεων με το διασυνδεδεμένο ηλεκτρικό δίκτυο και των ενισχύσεων του δικτύου αυτού, και για τις τεχνικές προσαρμογές που απαιτούνται για την ένταξη νέων παραγωγών ηλεκτρισμού που προέρχεται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης, λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές και τους κώδικες που καταρτίστηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 714/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους όρους πρόσβασης στο δίκτυο για τις διασυνοριακές ανταλλαγές ηλεκτρικής ενεργείας και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1228/2003/2003[32], και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 715/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους όρους πρόσβασης στα δίκτυα μεταφοράς φυσικού αερίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1775/2005[33]. Πρέπει να επιτρέπεται στους παραγωγούς ηλεκτρισμού που προέρχεται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης να δημοσιεύουν προκήρυξη υποβολής προσφορών για τις εργασίες σύνδεσης. Θα πρέπει να διευκολύνεται η πρόσβαση στο διασυνδεδεμένο ηλεκτρικό σύστημα της ηλεκτρικής ενέργειας που προέρχεται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης, ειδικά για μονάδες συμπαραγωγής μικρής και πολύ μικρής κλίμακας.

(30) Θα πρέπει να διατίθεται επαρκής αριθμός αξιόπιστων επαγγελματιών με ειδίκευση στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης προκειμένου να διασφαλισθεί η αποτελεσματική και έγκαιρη εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, για παράδειγμα όσον αφορά τη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις σχετικά με τους ενεργειακούς ελέγχους και την εφαρμογή των καθεστώτων επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, συνεπώς, να θεσπίσουν καθεστώτα πιστοποίησης για τους παρόχους ενεργειακών υπηρεσιών, ενεργειακούς ελέγχους και άλλα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.

(31) Είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η ανάπτυξη της αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών προκειμένου να διασφαλιστεί η διαθεσιμότητα αφενός της ζήτησης και, αφετέρου, της προσφοράς ενεργειακών υπηρεσιών. Η διαφάνεια, για παράδειγμα μέσω των καταλόγων παρόχων ενεργειακών υπηρεσιών, μπορεί να συμβάλει σε αυτό. Τα υποδείγματα συμβάσεων και οι κατευθυντήριες γραμμές, ιδίως για τις συμβάσεις ενεργειακής απόδοσης, μπορούν επίσης να συμβάλουν στην τόνωση της ζήτησης. Όπως και σε άλλες μορφές χρηματοδοτικών διευθετήσεων με τρίτους, στη σύμβαση ενεργειακής απόδοσης ο δικαιούχος της ενεργειακής υπηρεσίας αποφεύγει το επενδυτικό κόστος χρησιμοποιώντας μέρος της οικονομικής αξίας της εξοικονομούμενης ενέργειας για αποπληρωμή της επένδυσης που πραγματοποιήθηκε πλήρως ή εν μέρει από τρίτο μέρος.

(32) Υπάρχει ανάγκη εντοπισμού και άρσης των ρυθμιστικών και μη ρυθμιστικών φραγμών στη χρήση συμβάσεων ενεργειακής απόδοσης και άλλων χρηματοδοτικών διευθετήσεων με τρίτους με σκοπό την εξοικονόμηση ενέργειας. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι λογιστικοί κανόνες και πρακτικές που δεν επιτρέπουν στις κεφαλαιουχικές επενδύσεις και στην ετήσια εξοικονόμηση χρημάτων που απορρέει από τα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης να αντανακλώνται ικανοποιητικά στους λογαριασμούς καθ’ όλο τον κύκλο ζωής της επένδυσης. Θα πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν σε εθνικό επίπεδο τα εμπόδια στην ανακαίνιση του υφιστάμενου κτιριακού δυναμικού με βάση κατανομή κινήτρων μεταξύ των διαφορετικών εμπλεκόμενων μερών.

(33) Τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες θα πρέπει να ενθαρρυνθούν να αξιοποιούν πλήρως τα διαρθρωτικά ταμεία και το Ταμείο Συνοχής για την πραγματοποίηση επενδύσεων σε μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Οι επενδύσεις στην ενεργειακή απόδοση έχουν την ικανότητα να συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη, στην απασχόληση, στην καινοτομία και στη μείωση της ένδειας καυσίμων στα νοικοκυριά, και, επομένως, συμβάλλουν θετικά στην οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή. Στους δυνάμενους να χρηματοδοτηθούν τομείς συγκαταλέγονται τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης στα δημόσια κτίρια και στις κατοικίες, και η δημιουργία νέων δεξιοτήτων για την προώθηση της απασχόλησης στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης.

(34) Κατά την υλοποίηση του στόχου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης κατά 20%, η Επιτροπή θα πρέπει να παρακολουθεί τον αντίκτυπο των νέων μέτρων στην οδηγία 2003/87/ΕΚ περί θεσπίσεως συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της ΕΕ (ΣΕΔΕ), προκειμένου να διατηρηθούν τα κίνητρα στο σύστημα εμπορίας εκπομπών ανταμείβοντας τις επενδύσεις μείωσης του διοξειδίου του άνθρακα και προετοιμάζοντας τους τομείς ΣΕΔΕ για τις καινοτομίες που θα χρειαστούν μελλοντικά.

(35) Η οδηγία 2006/32/ΕΚ απαιτεί από τα κράτη μέλη να εγκρίνουν και να προσπαθήσουν να επιτύχουν τον συνολικό εθνικό ενδεικτικό στόχο εξοικονόμησης ενέργειας 9% έως το 2016, που θα επιτευχθεί με την ανάπτυξη ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Η εν λόγω οδηγία ορίζει ότι το δεύτερο σχέδιο ενεργειακής απόδοσης που εγκρίθηκε από τα κράτη μέλη πρέπει να συνοδεύεται, κατά περίπτωση και εφόσον απαιτείται, από προτάσεις της Επιτροπής για πρόσθετα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της παράτασης της περιόδου υλοποίησης των στόχων. Εάν μια έκθεση καταλήξει στο συμπέρασμα ότι σημειώθηκε ελάχιστη πρόοδος προς την επίτευξη των ενδεικτικών εθνικών στόχων που προβλέπονται στην εν λόγω οδηγία, οι προτάσεις αυτές πρέπει να επανεξετάσουν το επίπεδο και τη φύση των στόχων. Η εκτίμηση επιπτώσεων που συνοδεύει την παρούσα οδηγία διαπιστώνει ότι τα κράτη μέλη βρίσκονται στο σωστό δρόμο για την επίτευξη του στόχου του 9%, ο οποίος είναι σαφώς λιγότερο φιλόδοξος από τον μεταγενέστερα εγκριθέντα στόχο της εξοικονόμησης ενέργειας κατά 20% έως το 2020 και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει ανάγκη επανεξέτασης του επιπέδου των στόχων.

(36) Μολονότι η παρούσα οδηγία καταργεί την οδηγία 2006/32/ΕΚ, το άρθρο 4 της οδηγίας 2006/32/ΕΚ εξακολουθεί να ισχύει μέχρι τη λήξη της προθεσμίας για την επίτευξη του στόχου του 9%.

(37) Επειδή ο στόχος της παρούσας οδηγίας, ήτοι η επίτευξη του στόχου ενεργειακής απόδοσης της Ένωσης με εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας κατά 20% έως το 2020 και η προλείανση του εδάφους για περαιτέρω βελτιώσεις στην ενεργειακή απόδοση πέραν του 2020, δεν βρίσκεται στο σωστό δρόμο ώστε να επιτευχθεί από τα κράτη μέλη χωρίς τη λήψη πρόσθετων μέτρων ενεργειακής απόδοσης και μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει όσα είναι αναγκαία για την επίτευξη αυτού του στόχου.

(38) Προκειμένου να καταστεί δυνατή η προσαρμογή στην τεχνική πρόοδο και στις αλλαγές στην κατανομή των ενεργειακών πηγών, η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να εκχωρηθεί στην Επιτροπή όσον αφορά ορισμένα θέματα. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει διαβουλεύσεις κατά τη διάρκεια του προπαρασκευαστικού έργου της, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων.

(39) Όλες οι ουσιαστικές διατάξεις της οδηγίας 2004/8/ΕΚ και της οδηγίας 2006/32/ΕΚ, εκτός του άρθρου 4 παράγραφοι 1 έως 4 και των παραρτημάτων Ι, ΙΙΙ και IV της τελευταίας, πρέπει να καταργηθούν πάραυτα. Πρέπει επίσης να καταργηθεί το άρθρο 9 παράγραφοι 1 και 2 της οδηγίας 2010/30/EΕ, της 19ης Μαΐου 2010, για την ένδειξη της κατανάλωσης ενέργειας και λοιπών πόρων από τα συνδεόμενα με την ενέργεια προϊόντα μέσω της επισήμανσης και της παροχής ομοιόμορφων πληροφοριών σχετικά με αυτά[34], το οποίο προβλέπει την υποχρέωση των κρατών μελών να προσπαθούν μόνο να προμηθεύονται προϊόντα της υψηλότερης κατηγορίας ενεργειακής απόδοσης.

(40) Η υποχρέωση μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο πρέπει να περιοριστεί στις διατάξεις που συνιστούν ουσιαστική αλλαγή σε σύγκριση με τις οδηγίες 2004/8/ΕΚ και 2006/32/EΚ. Η υποχρέωση μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο των διατάξεων που παραμένουν αμετάβλητες απορρέει από τις εν λόγω οδηγίες.

(41) Η παρούσα οδηγία δεν θίγει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο και εφαρμογής της οδηγίας 2004/8/ΕΚ και της οδηγίας 2006/32/ΕΚ.

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Αντικείμενο, πεδίο εφαρμογής, ορισμοί και στόχοι ενεργειακής απόδοσης

Άρθρο 1 Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

1.           Η παρούσα οδηγία θεσπίζει κοινό πλαίσιο για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης εντός της Ένωσης προκειμένου να διασφαλίσει την επίτευξη του στόχου της Ένωσης για εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας κατά 20% έως το 2020 και να προετοιμάσει το έδαφος για περαιτέρω βελτιώσεις της ενεργειακής απόδοσης πέραν της προαναφερόμενης χρονολογίας.

              Η οδηγία θεσπίζει κανόνες που αποσκοπούν στην άρση των φραγμών στην αγορά ενέργειας και στην υπερνίκηση των αδυναμιών της αγοράς που παρεμποδίζουν την απόδοση στον εφοδιασμό και τη χρήση ενέργειας, και προβλέπει τη θέσπιση εθνικών στόχων ενεργειακής απόδοσης για το 2020.

2.           Οι απαιτήσεις που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία συνιστούν ελάχιστες απαιτήσεις και δεν εμποδίζουν τα κράτη μέλη να διατηρούν ή να λαμβάνουν αυστηρότερα μέτρα. Τα μέτρα αυτά πρέπει να είναι συμβατά με τη νομοθεσία της Ένωσης. Η εθνική νομοθεσία που προβλέπει αυστηρότερα μέτρα κοινοποιείται στην Επιτροπή.

Άρθρο 2 Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1.           «ενέργεια»: όλες οι μορφές ενεργειακών προϊόντων, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1099/2008[35]·

2.           «κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας»: η ακαθάριστη εσωτερική κατανάλωση, εξαιρουμένων των μη ενεργειακών χρήσεων·

3.           «ενεργειακή υπηρεσία»: το φυσικό όφελος, η χρησιμότητα ή το πλεονέκτημα που προκύπτουν από συνδυασμό ενέργειας με τεχνολογία ενεργειακής απόδοσης ή με δράση η οποία μπορεί να περιλαμβάνει τις εργασίες, τη συντήρηση και τον έλεγχο που απαιτούνται για την παροχή της υπηρεσίας, που παρέχεται βάσει σύμβασης και υπό κανονικές συνθήκες έχει αποδείξει ότι οδηγεί σε επαληθεύσιμη και μετρήσιμη ή εκτιμώμενη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης ή σε εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας·

4.           «δημόσιοι φορείς»: οι «αναθέτουσες αρχές» όπως ορίζονται στην οδηγία 2004/18/EΚ·

5.           «σύστημα ενεργειακής διαχείρισης»: το σύνολο των αλληλένδετων ή αλληλεπιδρώντων στοιχείων ενός σχεδίου που θέτει στόχο ενεργειακής απόδοσης και χαράσσει τη στρατηγική επίτευξης του εν λόγω στόχου·

6.           «υπόχρεα μέρη»: οι διανομείς ενέργειας ή οι εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας που δεσμεύονται από τα εθνικά καθεστώτα επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης που αναφέρονται στο άρθρο 6·

7.           «διανομέας ενέργειας»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, συμπεριλαμβανομένου του διαχειριστή συστήματος διανομής, που είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά ενέργειας, με σκοπό να την παραδώσει στους τελικούς καταναλωτές ή σε σταθμούς διανομής που πωλούν ενέργεια στους τελικούς καταναλωτές·

8.           «διαχειριστής συστήματος διανομής»: ο «διαχειριστής συστήματος διανομής» όπως ορίζεται στην οδηγία 2009/72/EΚ και στην οδηγία 2009/73/EΚ·

9.           «εταιρεία λιανικής πώλησης ενέργειας»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που πωλεί ενέργεια στους τελικούς καταναλωτές·

10.         «τελικός καταναλωτής»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που αγοράζει ενέργεια για δική του τελική χρήση·

11.         «πάροχος ενεργειακής υπηρεσίας»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρέχει ενεργειακές υπηρεσίες ή άλλα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης σε εγκαταστάσεις ή οίκημα τελικού καταναλωτή·

12.         «ενεργειακός έλεγχος»: η συστηματική διαδικασία για την απόκτηση επαρκούς γνώσης του υφιστάμενου συνόλου χαρακτηριστικών ενεργειακής κατανάλωσης ενός κτιρίου ή μιας ομάδας κτιρίων, μιας βιομηχανικής ή εμπορικής δραστηριότητας ή εγκατάστασης, ιδιωτικής ή δημόσιας υπηρεσίας, με την οποία εντοπίζονται και προσδιορίζονται ποσοτικά οι αποτελεσματικές συγκριτικά με το κόστος δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας, και μετά την οποία συντάσσεται έκθεση αποτελεσμάτων·

13.         «σύμβαση ενεργειακής απόδοσης»: η συμβατική συμφωνία μεταξύ του δικαιούχου και του παρόχου μέτρου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, σύμφωνα με την οποία οι πληρωμές για τις επενδύσεις που πραγματοποίησε ο πάροχος είναι ανάλογες με το συμβατικώς συμφωνηθέν επίπεδο βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης ή άλλο συμφωνηθέν κριτήριο ενεργειακής απόδοσης, όπως η εξοικονόμηση χρημάτων·

14.         «διαχειριστής συστήματος μεταφοράς»: ο «διαχειριστής συστήματος μεταφοράς» όπως ορίζεται στην οδηγία 2009/72/EΚ[36] και στην οδηγία 2009/73/EΚ[37]·

15.         «συμπαραγωγή»: η ταυτόχρονη παραγωγή θερμικής και ηλεκτρικής ή μηχανικής ενέργειας στο πλαίσιο μίας μόνο διαδικασίας·

16.         «οικονομικά δικαιολογημένη ζήτηση»: η ζήτηση που δεν υπερβαίνει τις ανάγκες θέρμανσης ή ψύξης και η οποία διαφορετικά θα ικανοποιούνταν, σύμφωνα με τις συνθήκες της αγοράς, με διαδικασίες παραγωγής ενέργειας διαφορετικές από την συμπαραγωγή·

17.         «ωφέλιμη θερμότητα»: η θερμότητα που παράγεται στο πλαίσιο διαδικασίας συμπαραγωγής προκειμένου να ικανοποιήσει μια οικονομικώς δικαιολογημένη ζήτηση για θέρμανση ή ψύξη·

18.         «ηλεκτρική ενέργεια από συμπαραγωγή»: η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται στο πλαίσιο μιας διαδικασίας συνδεόμενης με την παραγωγή ωφέλιμης θερμότητας και υπολογίζεται σύμφωνα με τη μεθοδολογία που καθορίζεται στο παράρτημα I·

19.         «συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης»: η συμπαραγωγή που πληροί τα κριτήρια του παραρτήματος II·

20.         «συνολική απόδοση»: ο λόγος της ετήσιας ποσότητας παραγόμενης ηλεκτρικής και μηχανικής ενέργειας και παραγόμενης ωφέλιμης θερμότητας προς τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή θερμότητας στο πλαίσιο διαδικασίας συμπαραγωγής, καθώς και για την ακαθάριστη παραγωγή ηλεκτρικής και μηχανικής ενέργειας·

21.         «λόγος ηλεκτρικής ενέργειας/θερμότητας»: ο λόγος της ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή προς την ωφέλιμη θερμότητα, υπό πλήρη κατάσταση λειτουργίας συμπαραγωγής, με χρήση των επιχειρησιακών δεδομένων της συγκεκριμένης μονάδας·

22.         «μονάδα συμπαραγωγής»: μονάδα δυναμένη να λειτουργεί με τον τρόπο της συμπαραγωγής·

23.         «μονάδα συμπαραγωγής μικρής κλίμακας»: μονάδα συμπαραγωγής με εγκατεστημένη ισχύ μικρότερη από 1MWe·

24.         «μονάδα συμπαραγωγής πολύ μικρής κλίμακας»: μονάδα συμπαραγωγής με μέγιστη ισχύ μικρότερη από 50 kWe·

25.         «συντελεστής δόμησης»: ο λόγος της επιφάνειας δαπέδου ενός κτιρίου προς το εμβαδόν του οικοπέδου σε ένα συγκεκριμένο έδαφος·

26.         «αποδοτική τηλεθέρμανση και τηλεψύξη»: το σύστημα τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης που χρησιμοποιεί τουλάχιστον 50% ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, από απορριπτόμενη ή συμπαραγόμενη θερμότητα ή συνδυασμό αυτών και έχει παράγοντα πρωτογενούς ενέργειας, όπως αναφέρεται στην οδηγία 2010/31/EΕ, τουλάχιστον 0,8·

27.         «ουσιαστική ανακαίνιση»: η ανακαίνιση της οποίας το κόστος υπερβαίνει το 50% του κόστους επένδυσης για νέα συγκρίσιμη μονάδα σύμφωνα με την απόφαση 2007/74/ΕΚ ή η οποία απαιτεί επικαιροποίηση της άδειας δυνάμει της οδηγίας 2010/75/EΕ.

Άρθρο 3 Στόχοι ενεργειακής απόδοσης

1.           Τα κράτη μέλη θέτουν εθνικούς στόχους ενεργειακής απόδοσης εκφραζόμενους σε απόλυτο επίπεδο κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας το 2020. Κατά τον καθορισμό των εν λόγω στόχων συνεκτιμούν τον στόχο της Ένωσης για εξοικονόμηση ενέργειας κατά 20%, τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, τα μέτρα που ελήφθησαν για την επίτευξη των εθνικών στόχων εξοικονόμησης ενέργειας και εγκρίθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/32/ΕΚ και άλλα μέτρα για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης στα κράτη μέλη και σε επίπεδο Ένωσης.

2.           Έως τις 30 Ιουνίου 2014, η Επιτροπή εκτιμά κατά πόσον η Ένωση έχει πιθανότητες να επιτύχει τον στόχο της εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας κατά 20% έως το 2020, απαιτώντας μείωση της κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας στην ΕΕ κατά 368 εκατομμύρια ΤΙΠ το 2020, λαμβάνοντας υπόψη το άθροισμα των εθνικών στόχων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και την εκτίμηση που αναφέρεται στο άρθρο 19 παράγραφος 4.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Απόδοση κατά τη χρήση ενέργειας

Άρθρο 4 Δημόσιοι φορείς

1.           Με την επιφύλαξη του άρθρου 7 της οδηγίας 2010/31/EΕ, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε από την 1η Ιανουαρίου 2014 το 3% της συνολικής επιφάνειας δαπέδου ιδιοκτησίας των δημοσίων φορέων των κρατών ανακαινίζεται κάθε χρόνο προκειμένου να εκπληρωθούν τουλάχιστον οι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης που τέθηκαν από το οικείο κράτος μέλος κατ’ εφαρμογή του άρθρου 4 της οδηγίας 2010/31/EΕ. Το ποσοστό 3% υπολογίζεται επί της συνολικής επιφάνειας δαπέδου των κτιρίων με συνολική ωφέλιμη επιφάνεια δαπέδου πάνω από 250 m2, ιδιοκτησίας δημοσίων φορέων του οικείου κράτους μέλους, το οποίο την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους δεν πληροί τις εθνικές απαιτήσεις ελάχιστης ενεργειακής απόδοσης που τέθηκαν κατ’ εφαρμογή του άρθρου 4 της οδηγίας 2010/31/EΕ.

2.           Τα κράτη μέλη επιτρέπουν στους οικείους δημόσιους φορείς να συνυπολογίζουν στο ετήσιο ποσοστό ανακαίνισης την πλεονάζουσα ανακαινισμένη επιφάνεια δαπέδου του κτιρίου σε ένα δεδομένο έτος ωσάν να είχε ανακαινιστεί κατά το ένα από τα δύο προηγούμενα ή δύο επόμενα έτη.

3.           Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, έως την 1η Ιανουαρίου 2014 τα κράτη μέλη πραγματοποιούν και δημοσιοποιούν τον κατάλογο των κτιρίων που ανήκουν σε οικείους δημόσιους φορείς, αναφέροντας:

α)      την επιφάνεια δαπέδου σε m2· και

β)      την ενεργειακή απόδοση κάθε κτιρίου.

3.           Τα κράτη μέλη ενθαρρύνουν τους δημόσιους φορείς να:

α)      εγκρίνουν σχέδιο ενεργειακής απόδοσης, μεμονωμένο ή ως μέρος ενός ευρύτερου κλιματικού ή περιβαλλοντικού σχεδίου, το οποίο να περιέχει συγκεκριμένους στόχους εξοικονόμησης ενέργειας, με σκοπό τη συνεχή βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης του φορέα·

β)      να καθιερώσουν σύστημα ενεργειακής διαχείρισης στο πλαίσιο της υλοποίησης του σχεδίου τους.

Άρθρο 5 Προμήθειες δημοσίων φορέων

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι δημόσιοι φορείς να αγοράζουν μόνο προϊόντα, υπηρεσίες και κτίρια υψηλής ενεργειακής απόδοσης, όπως αναφέρεται στο παράρτημα III.

Άρθρο 6 Καθεστώτα επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης

1.           Κάθε κράτος μέλος θεσπίζει ένα καθεστώς επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης. Το εν λόγω καθεστώς εξασφαλίζει ότι είτε όλοι οι διανομείς ενέργειας είτε όλες οι εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας που λειτουργούν στην επικράτεια του κράτους μέλους επιτυγχάνουν ετήσια εξοικονόμηση ενέργειας ίση με το 1,5% των οικείων πωλήσεων ενέργειας κατ’ όγκο, κατά το προηγούμενο έτος στο εν λόγω κράτος μέλος, εκτός της ενέργειας που χρησιμοποιείται στις μεταφορές. Τα υπόχρεα μέρη επιτυγχάνουν την εν λόγω ποσότητα εξοικονομούμενης ενέργειας στους τελικούς καταναλωτές.

2.           Τα κράτη μέλη εκφράζουν την ποσότητα της εξοικονομούμενης ενέργειας που απαιτείται από κάθε υπόχρεο μέρος ως κατανάλωση είτε τελικής είτε πρωτογενούς ενέργειας. Η επιλεγόμενη μέθοδος για να εκφραστεί η απαιτούμενη ποσότητα εξοικονομούμενης ενέργειας χρησιμοποιείται επίσης για τον υπολογισμό της εξοικονόμησης που απαιτείται από τα υπόχρεα μέρη. Εφαρμόζονται οι συντελεστές μετατροπής του παραρτήματος IV.

3.           Τα μέτρα που αποσκοπούν σε βραχυπρόθεσμη εξοικονόμηση, όπως ορίζεται στο παράρτημα V σημείο 1, δεν αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 10% της ποσότητας εξοικονομούμενης ενέργειας που απαιτείται από κάθε υπόχρεο μέρος και συνυπολογίζονται ως προς την υποχρέωση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 μόνο σε συνδυασμό με μέτρα που αποσκοπούν σε πιο μακροπρόθεσμη εξοικονόμηση.

4.           Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η εξοικονόμηση ενέργειας που ζητείται από τα υπόχρεα μέρη να υπολογίζεται σύμφωνα με το παράρτημα V σημείο 2. Τα κράτη μέλη θέτουν σε εφαρμογή συστήματα ελέγχου με βάση τα οποία εξακριβώνεται τουλάχιστον ένα στατιστικά σημαντικό ποσοστό των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης που εφαρμόζουν τα υπόχρεα μέρη.

5.           Στο πλαίσιο του καθεστώτος επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης, τα κράτη μέλη μπορούν:

α)      να συμπεριλάβουν στις υποχρεώσεις εξοικονόμησης που επιβάλλουν απαιτήσεις με κοινωνικό σκοπό, μεταξύ άλλων απαιτώντας την υλοποίηση μέτρων σε νοικοκυριά που πλήττονται από ένδεια ενέργειας ή στην κοινωνική κατοικία·

β)      να επιτρέπουν στα υπόχρεα μέρη να προσμετρούν, στο πλαίσιο της υποχρέωσής τους, την πιστοποιημένη εξοικονόμηση ενέργειας που επέτυχαν οι πάροχοι ενεργειακών υπηρεσιών ή άλλα τρίτα μέρη· σε αυτή την περίπτωση, θεσπίζουν διαδικασία πιστοποίησης που είναι σαφής, διαφανής και ανοικτή σε όλους τους παράγοντες της αγοράς και η οποία αποσκοπεί στην ελαχιστοποίηση του κόστους πιστοποίησης·

γ)      να επιτρέπουν στα υπόχρεα μέρη να προσμετρούν την εξοικονόμηση που επιτεύχθηκε σε ένα συγκεκριμένο έτος, ωσάν να είχε επιτευχθεί σε ένα από τα δύο προηγούμενα ή δύο επόμενα έτη.

6.           Τα κράτη μέλη δημοσιεύουν την εξοικονομούμενη ενέργεια που επιτυγχάνει κάθε υπόχρεο μέρος και τα δεδομένα σχετικά με τις ετήσιες εξελίξεις εξοικονόμησης ενέργειας στο πλαίσιο του καθεστώτος. Για τους σκοπούς της δημοσίευσης και της εξακρίβωσης της εξοικονόμησης ενέργειας που επιτυγχάνεται, τα κράτη μέλη απαιτούν από τα υπόχρεα μέρη να τους υποβάλουν τουλάχιστον τα ακόλουθα δεδομένα:

α)      την εξοικονόμηση ενέργειας που έχει επιτευχθεί·

β)      συγκεντρωτικά στατιστικά στοιχεία σχετικά με τους τελικούς καταναλωτές τους (εντοπίζονται οι σημαντικές μεταβολές σε σχέση με τα στοιχεία που υποβλήθηκαν προηγουμένως)· και

γ)      επίκαιρα στοιχεία για την κατανάλωση των τελικών καταναλωτών, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, των χαρακτηριστικών φορτίου, του διαχωρισμού πελατών και της γεωγραφικής θέσης των πελατών, τηρώντας παράλληλα την ακεραιότητα και την εμπιστευτικότητα των ευαίσθητων ιδιωτικών ή εμπορικών πληροφοριών, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

7.           Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι παράγοντες της αγοράς να απέχουν από οποιεσδήποτε δραστηριότητες που ενδέχεται να παρακωλύσουν τη ζήτηση και την προμήθεια ενεργειακών υπηρεσιών ή άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, ή να παρεμποδίσουν την ανάπτυξη αγορών ενεργειακών υπηρεσιών ή άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, μεταξύ άλλων με αποκλεισμό των ανταγωνιστών από την αγορά ή με κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης.

8.           Τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάσσουν τους μικρούς διανομείς ενέργειας και τις μικρές εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας, κυρίως εκείνους που διανέμουν ή πωλούν λιγότερο από το ισοδύναμο 75 GWh ενέργειας κατ’ έτος, απασχολούν λιγότερα από 10 άτομα ή έχουν ετήσιο κύκλο εργασιών ή ετήσιο συνολικό ισολογισμό που δεν υπερβαίνει τα 2.000.000 ευρώ, από την εφαρμογή του παρόντος άρθρου. Η ενέργεια που παράγεται για ιδία χρήση δεν συνυπολογίζεται στα εν λόγω κατώφλια.

9.           Εναλλακτικώς προς την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν να λάβουν άλλα μέτρα για την επίτευξη εξοικονόμησης ενέργειας στους τελικούς καταναλωτές. Η ετήσια ποσότητα εξοικονομούμενης ενέργειας που επιτυγχάνεται μέσω αυτής της προσέγγισης είναι ισοδύναμη με το ποσότητα της εξοικονομούμενης ενέργειας που απαιτείται στην παράγραφο 1.

Τα κράτη μέλη που επιλέγουν αυτή τη δυνατότητα κοινοποιούν στην Επιτροπή, το αργότερο έως την 1η Ιανουαρίου 2013, τα εναλλακτικά μέτρα που προτίθενται να θεσπίσουν, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων σχετικά με τις κυρώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 9, και παρουσιάζουν τον τρόπο με τον οποίο θα επιτύχουν την απαιτούμενη ποσότητα εξοικονόμησης. Η Επιτροπή μπορεί να απορρίψει τα μέτρα αυτά ή να υποβάλει προτάσεις τροποποιήσεων εντός 3 μηνών από την κοινοποίηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η εναλλακτική προσέγγιση δεν εφαρμόζεται από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος έως ότου η Επιτροπή αποδεχθεί ρητά το εκ νέου υποβληθέν ή τροποποιημένο σχέδιο μέτρων.

10.         Εάν κριθεί σκόπιμο, η Επιτροπή θεσπίζει, με πράξη κατ’ εξουσιοδότηση σύμφωνα με το άρθρο 18, καθεστώς αμοιβαίας αναγνώρισης της εξοικονόμησης ενέργειας που επιτυγχάνεται στο πλαίσιο εθνικών καθεστώτων επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης. Το καθεστώς αυτό επιτρέπει στα υπόχρεα μέρη να προσμετρούν την εξοικονόμηση ενέργειας που επιτυγχάνεται και πιστοποιείται σε ένα κράτος μέλος στις υποχρεώσεις τους σε άλλο κράτος μέλος.

Άρθρο 7 Ενεργειακοί έλεγχοι και συστήματα ενεργειακής διαχείρισης

1.           Τα κράτη μέλη προωθούν τη δυνατότητα διάθεσης, σε όλους τους τελικούς καταναλωτές, ενεργειακών ελέγχων οι οποίοι είναι οικονομικά προσιτοί και διενεργούνται ανεξάρτητα από ειδικευμένους ή διαπιστευμένους εμπειρογνώμονες.

Τα κράτη μέλη καταρτίζουν προγράμματα ενθάρρυνσης των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να υποβάλλονται σε ενεργειακούς ελέγχους.

Τα κράτη μέλη θέτουν σε γνώση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων συγκεκριμένα παραδείγματα για τον τρόπο με τον οποίο τα συστήματα ενεργειακής διαχείρισης μπορούν να βοηθήσουν την επιχείρησή τους.

2.           Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι επιχειρήσεις που δεν περιλαμβάνονται στην παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο να υποβάλλονται σε ενεργειακό έλεγχο διεξαγόμενο με ανεξάρτητο και οικονομικά αποδοτικό τρόπο από ειδικευμένους ή διαπιστευμένους εμπειρογνώμονες, το αργότερο έως τις 30 Ιουνίου 2014 και ανά τριετία από την ημερομηνία διεξαγωγής του προηγούμενου ενεργειακού ελέγχου.

3.           Οι ενεργειακοί έλεγχοι που διεξάγονται ανεξάρτητα και προκύπτουν από συστήματα ενεργειακής διαχείρισης ή υλοποιούνται στο πλαίσιο προαιρετικών συμφωνιών που συνάπτονται μεταξύ οργανώσεων εμπλεκόμενων παραγόντων και ενός διορισμένου φορέα, και υπό την εποπτεία του οικείου κράτους μέλους ή της Επιτροπής, θεωρείται ότι πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 2.

4.           Οι ενεργειακοί έλεγχοι μπορούν να είναι μεμονωμένοι ή να αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου περιβαλλοντικού ελέγχου.

Άρθρο 8 Μέτρηση και αναλυτική τιμολόγηση

1.           Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι τελικοί καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου, τηλεθέρμανσης ή τηλεψύξης και ζεστού νερού οικιακής χρήσης στο πλαίσιο αστικού εφοδιασμού προμηθεύονται ατομικούς μετρητές που καταμετρούν με ακρίβεια την πραγματική τους κατανάλωση ενέργειας και παρέχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν γνώση αυτής, και δίνουν πληροφορίες σχετικά με τον πραγματικό χρόνο χρήσης, σύμφωνα με το παράρτημα VI.

Όταν τα κράτη μέλη διοργανώνουν την ανάπτυξη των έξυπνων μετρητών που προβλέπονται στις οδηγίες 2009/72/ΕΚ και 2009/73/ΕΚ σχετικά με αγορές ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, μεριμνούν ώστε οι στόχοι της ενεργειακής απόδοσης και τα οφέλη των τελικών καταναλωτών να λαμβάνονται πλήρως υπόψη στον καθορισμό των ελάχιστων λειτουργιών των μετρητών και των υποχρεώσεων που επιβάλλονται στους συμμετέχοντες στην αγορά.

Όσον αφορά την ηλεκτρική ενέργεια, κατόπιν αιτήματος του τελικού καταναλωτή, οι φορείς εκμετάλλευσης μετρητών διασφαλίζουν ότι ο μετρητής λαμβάνει υπόψη την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται στις εγκαταστάσεις του τελικού καταναλωτή και εξάγεται στο δίκτυο. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, εάν οι τελικοί καταναλωτές υποβάλλουν σχετικό αίτημα, τα δεδομένα μέτρησης της παραγωγής τους ή της κατανάλωσής τους διατίθενται σε πραγματικό χρόνο σε τρίτους που ενεργούν για λογαριασμό του τελικού καταναλωτή.

Όσον αφορά τη θέρμανση και την ψύξη, εάν ένα κτίριο εφοδιάζεται από δίκτυο τηλεθέρμανσης, εγκαθίσταται θερμιδόμετρο στην είσοδο του κτιρίου. Στις πολυκατοικίες, εγκαθίστανται επίσης ατομικοί μετρητές κατανάλωσης θερμότητας για τη μέτρηση της κατανάλωσης θερμότητας ή ψύξης σε κάθε διαμέρισμα. Σε περίπτωση που η χρήση ατομικών μετρητών κατανάλωσης θερμότητας δεν είναι τεχνικά εφικτή, χρησιμοποιούνται ατομικοί κατανεμητές κόστους θερμότητας, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του παραρτήματος VI σημείο 1.2, για τη μέτρηση της κατανάλωσης θερμότητας σε κάθε θερμαντικό σώμα.

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κανόνες σχετικά με την κατανομή του κόστους της κατανάλωσης θερμότητας σε πολυκατοικίες στις οποίες παρέχεται κεντρική θέρμανση ή ψύξη. Οι εν λόγω κανόνες περιλαμβάνουν κατευθυντήριες γραμμές για τους συντελεστές διόρθωσης ώστε να αντανακλούν τα χαρακτηριστικά του κτιρίου, όπως μετάδοση θερμότητας μεταξύ διαμερισμάτων.

2.           Εκτός των υποχρεώσεων που απορρέουν από την οδηγία 2009/72/ΕΚ και την οδηγία 2009/73/ΕΚ σχετικά με την τιμολόγηση, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν, το αργότερο έως την 1η Ιανουαρίου 2015, ότι η τιμολόγηση είναι ακριβής και βασίζεται στην πραγματική κατανάλωση, για όλους τους τομείς που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία, συμπεριλαμβανομένων των διανομέων ενέργειας, των διαχειριστών συστημάτων διανομής και των εταιρειών λιανικής πώλησης ενέργειας, σύμφωνα με την ελάχιστη συχνότητα που προβλέπεται στο παράρτημα VI σημείο 2.1. Στον λογαριασμό παρέχονται κατάλληλα πληροφοριακά στοιχεία ώστε οι τελικοί καταναλωτές να έχουν πλήρη εικόνα του τρέχοντος ενεργειακού κόστους, σύμφωνα με το παράρτημα VI σημείο 2.2.

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι σε όλους τους τελικούς καταναλωτές προσφέρεται η δυνατότητα να επιλέξουν μεταξύ της ηλεκτρονικής τιμολόγησης και της τιμολόγησης σε έντυπη μορφή, καθώς και η δυνατότητα εύκολης πρόσβασης σε συμπληρωματικές πληροφορίες που τους επιτρέπουν να ελέγχουν οι ίδιοι λεπτομερώς την προηγούμενη κατανάλωσή τους, όπως ορίζεται στο παράρτημα VI σημείο 1.1.

Τα κράτη μέλη απαιτούν, εφόσον ζητηθεί από τους τελικούς καταναλωτές, τα στοιχεία που αφορούν την ενεργειακή τους τιμολόγηση και την προηγούμενη κατανάλωσή τους να διατίθενται σε πάροχο ενεργειακών υπηρεσιών οριζόμενο από τον τελικό καταναλωτή.

3.           Τα στοιχεία που αφορούν τη μέτρηση και την τιμολόγηση της ατομικής κατανάλωσης ενέργειας, καθώς και τα άλλα στοιχεία που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 2, 3 και στο παράρτημα VI, παρέχονται στους τελικούς καταναλωτές δωρεάν.

Άρθρο 9 Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κανόνες για τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης προς τις εθνικές διατάξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με τα άρθρα 6 έως 8 και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή το αργότερο [12 μήνες μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας] και κοινοποιούν αμέσως κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση που τις επηρεάζει.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III Απόδοση κατά τον ενεργειακό εφοδιασμό

Άρθρο 10 Προώθηση της απόδοσης στη θέρμανση και ψύξη

1.           Έως την 1η Ιανουαρίου 2014, τα κράτη μέλη καταρτίζουν και κοινοποιούν στην Επιτροπή εθνικό σχέδιο θέρμανσης και ψύξης για την ανάπτυξη του δυναμικού υλοποίησης της συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης και της αποδοτικής τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης, το οποίο περιλαμβάνει τα πληροφοριακά στοιχεία που αναφέρονται στο παράρτημα VII. Τα σχέδια επικαιροποιούνται και κοινοποιούνται στην Επιτροπή ανά πενταετία. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν, μέσω του ρυθμιστικού πλαισίου τους, ότι τα εθνικά σχέδια θέρμανσης και ψύξης λαμβάνονται υπόψη στα τοπικά και περιφερειακά σχέδια ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένων των αστικών και αγροτικών χωροταξικών σχεδίων, και πληρούν τα κριτήρια σχεδιασμού του παραρτήματος VII.

2.           Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να αναπτύξουν αποδοτικές υποδομές τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης ώστε να συμβάλουν στην ανάπτυξη της συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης και στη χρήση θέρμανσης και ψύξης από απορριπτόμενη θερμότητα και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 3, 6 και 7. Κατά την ανάπτυξη της τηλεθέρμανσης και της τηλεψύξης, τα κράτη μέλη επιλέγουν, στο μέτρο του δυνατού, τη συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης και όχι την αποκλειστική παραγωγή θερμότητας.

3.           Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι όλες οι νέες εγκαταστάσεις παραγωγής θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας με συνολική θερμική ισχύ άνω των 20 MW:

α)      διαθέτουν εξοπλισμό που επιτρέπει την ανάκτηση της απορριπτόμενης θερμότητας μέσω μονάδας συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης· και

β)      βρίσκονται σε τοποθεσία όπου η απορριπτόμενη θερμότητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από σημεία ζήτησης θερμότητας.

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κριτήρια αδειοδότησης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 7 της οδηγίας 2009/72/EΚ, ή ισοδύναμα κριτήρια άδειας, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τηρούνται οι διατάξεις του πρώτου εδαφίου. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ιδίως ότι κατά την τοποθέτηση νέων εγκαταστάσεων λαμβάνεται υπόψη η διαθεσιμότητα κατάλληλων θερμικών φορτίων για τη συμπαραγωγή, σύμφωνα με το παράρτημα VIII.

4.           Τα κράτη μέλη μπορούν να θέτουν όρους για την απαλλαγή από τις διατάξεις της παραγράφου 3 όταν:

α)      δεν πληρούνται οι ελάχιστοι όροι σχετικά με τη διαθεσιμότητα θερμικού φορτίου που προβλέπονται στο σημείο 1 του παραρτήματος VIII·

β)      δεν πληρούται η απαίτηση του στοιχείου β) της παραγράφου 3 σχετικά με την τοποθεσία της εγκατάστασης λόγω της ανάγκης τοποθέτησης της εγκατάστασης πλησίον χώρου αποθήκευσης σε γεωλογικούς σχηματισμούς που αδειοδοτήθηκε δυνάμει της οδηγίας 2009/31/EΚ· ή

γ)      η ανάλυση κόστους-οφέλους καταδεικνύει ότι το κόστος υπερβαίνει τα οφέλη σε σύγκριση με το συνολικό κόστος του κύκλου ζωής, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων σε έργα υποδομής, για παροχή της ίδιας ποσότητας ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας με ξεχωριστό σύστημα θέρμανσης ή ψύξης.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τους εν λόγω όρους απαλλαγής έως την 1η Ιανουαρίου 2014. Η Επιτροπή μπορεί να απορρίψει τους εν λόγω όρους ή να υποβάλει προτάσεις τροποποιήσεων εντός έξι μηνών από την κοινοποίηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι προϋποθέσεις απαλλαγής δεν εφαρμόζονται από το οικείο κράτος μέλος έως ότου η Επιτροπή αποδεχθεί ρητώς τις εκ νέου υποβληθείσες ή τροποποιημένες προϋποθέσεις.

5.           Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι εθνικές ρυθμίσεις για τον αστικό και αγροτικό χωροταξικό σχεδιασμό προσαρμόζονται στα κριτήρια αδειοδότησης που αναφέρονται στην παράγραφο 3 και εναρμονίζονται με τα εθνικά σχέδια θέρμανσης και ψύξης που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

6.           Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, κάθε φορά που μια υφιστάμενη εγκατάσταση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με συνολική ονομαστική θερμική ισχύ άνω των 20 MW έχει ανακαινιστεί ουσιαστικά ή όταν, σύμφωνα με το άρθρο 21 της οδηγίας 2010/75/EΚ, η άδειά της έχει επικαιροποιηθεί, η μετατροπή που θα της επιτρέψει να λειτουργήσει ως εγκατάσταση συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης τίθεται ως όρος στη νέα ή επικαιροποιημένη έγκριση ή άδεια, υπό την προϋπόθεση ότι η εγκατάσταση βρίσκεται σε τοποθεσία όπου η απορριπτόμενη θερμότητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από σημεία ζήτησης θερμότητας, σύμφωνα με το σημείο 1 του παραρτήματος VIII.

Ο εξοπλισμός των εγκαταστάσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με δέσμευση άνθρακα ή των εγκαταστάσεων αποθήκευσης δεν θεωρείται ανακαίνιση για τους σκοπούς των παρουσών διατάξεων.

7.           Τα κράτη μέλη μπορούν να θέτουν όρους για την απαλλαγή από τις διατάξεις της παραγράφου 6 όταν:

α)      δεν πληρούνται οι ελάχιστοι όροι που συνδέονται με τη διαθεσιμότητα θερμικού φορτίου που αναφέρεται στο σημείο 1 του παραρτήματος VIII· ή

β)      η ανάλυση κόστους-οφέλους καταδεικνύει ότι το κόστος υπερβαίνει τα οφέλη σε σύγκριση με το συνολικό κόστος του κύκλου ζωής, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων σε έργα υποδομής, για παροχή της ίδιας ποσότητας ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας με ξεχωριστό σύστημα θέρμανσης ή ψύξης.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν τους εν λόγω όρους απαλλαγής στην Επιτροπή μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2014. Η Επιτροπή μπορεί να απορρίψει τους εν λόγω όρους ή να υποβάλει προτάσεις τροποποιήσεων εντός έξι μηνών από την κοινοποίηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι προϋποθέσεις απαλλαγής δεν εφαρμόζονται από το οικείο κράτος μέλος έως ότου η Επιτροπή δεχθεί ρητώς τις εκ νέου υποβληθείσες ή τροποποιημένες προϋποθέσεις.

8.           Τα κράτη μέλη θεσπίζουν την αδειοδότηση ή ισοδύναμα κριτήρια έκδοσης άδειας προκειμένου να διασφαλίσουν ότι οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις με συνολική θερμική ισχύ άνω των 20 MW που παράγουν απορριπτόμενη θερμότητα και έχουν κατασκευαστεί ή ουσιαστικά ανακαινιστεί μετά [την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας] δεσμεύουν και χρησιμοποιούν την απορριπτόμενη θερμότητά τους.

Τα κράτη μέλη καθιερώνουν μηχανισμούς προκειμένου να διασφαλίσουν τη σύνδεση των εν λόγω εγκαταστάσεων με δίκτυα τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης. Μπορούν να απαιτήσουν οι εγκαταστάσεις αυτές να επιβαρυνθούν με τα τέλη σύνδεσης και το κόστος ανάπτυξης των δικτύων τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης που είναι αναγκαία για τη μεταφορά της απορριπτόμενης θερμότητάς τους στους καταναλωτές.

Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν όρους για την απαλλαγή από τις διατάξεις του πρώτου εδαφίου όταν:

α)      δεν πληρούνται οι ελάχιστοι όροι που συνδέονται με τη διαθεσιμότητα θερμικού φορτίου που αναφέρονται στο σημείο 2 του παραρτήματος VIII· ή

β)      η ανάλυση κόστους-οφέλους καταδεικνύει ότι το κόστος υπερβαίνει τα οφέλη σε σύγκριση με το συνολικό κόστος του κύκλου ζωής, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων σε έργα υποδομής, για παροχή της ίδιας ποσότητας θερμότητας με χωριστό σύστημα θέρμανσης ή ψύξης.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν τις εν λόγω προϋποθέσεις απαλλαγής στην Επιτροπή έως την 1η Ιανουαρίου 2014. Η Επιτροπή μπορεί να απορρίψει τις εν λόγω προϋποθέσεις ή να υποβάλει προτάσεις τροποποιήσεων εντός έξι μηνών από την κοινοποίηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι προϋποθέσεις απαλλαγής δεν εφαρμόζονται από το οικείο κράτος μέλος έως ότου η Επιτροπή δεχθεί ρητώς τις εκ νέου υποβληθείσες ή τροποποιημένες προϋποθέσεις.

9.           Η Επιτροπή θεσπίζει, έως την 1η Ιανουαρίου 2013, με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με το άρθρο 18, τη μεθοδολογία ανάλυσης κόστους-οφέλους που αναφέρεται στις παραγράφους 4 στοιχείο γ), 7 στοιχείο β) και 8 στοιχείο β).

10.         Βάσει των εναρμονισμένων τιμών απόδοσης αναφοράς που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ στοιχείο στ), τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να παρέχεται εγγύηση για την προέλευση της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης σύμφωνα με αντικειμενικά, διαφανή και αμερόληπτα κριτήρια που καθορίζονται από κάθε κράτος μέλος. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η εν λόγω εγγύηση προέλευσης είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις και περιλαμβάνει τουλάχιστον τα πληροφοριακά στοιχεία που προσδιορίζονται στο παράρτημα IX.

Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν αμοιβαία τις οικείες εγγυήσεις προέλευσης, αποκλειστικά ως απόδειξη των πληροφοριακών στοιχείων που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο. Τυχόν άρνηση αναγνώρισης της εγγύησης προέλευσης ως τέτοιας απόδειξης, ιδίως για λόγους που σχετίζονται με την πρόληψη της απάτης, πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενικά, διαφανή και αμερόληπτα κριτήρια. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε άρνηση και την αιτιολόγησή της. Σε περίπτωση άρνησης αναγνώρισης μιας εγγύησης προέλευσης, η Επιτροπή μπορεί να εκδώσει απόφαση με την οποία υποχρεώνει την πλευρά που αρνείται να αναγνωρίσει την εγγύηση, ιδίως με γνώμονα τα αντικειμενικά, διαφανή και αμερόληπτα κριτήρια στα οποία βασίζεται η αναγνώριση.

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να επανεξετάσει, με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με το άρθρο 18, τις εναρμονισμένες τιμές απόδοσης αναφοράς που καθορίζονται στην απόφαση [ο αριθμός της απόφασης] της Επιτροπής βάσει της οδηγίας 2004/8/ΕΚ για πρώτη φορά την 1η Ιανουαρίου 2015, και στη συνέχεια ανά δεκαετία.

11.         Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι κάθε διαθέσιμη στήριξη της συμπαραγωγής υπόκειται στον όρο ότι η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια προέρχεται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης και η απορριπτόμενη θερμότητα χρησιμοποιείται αποτελεσματικά για να επιτευχθεί εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας. Δεν προβαίνουν σε διάκριση μεταξύ ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται επιτοπίως και ηλεκτρικής ενέργειας που εξάγεται στο διασυνδεδεμένο ηλεκτρικό δίκτυο. Η δημόσια στήριξη της συμπαραγωγής, και της παραγωγής και των δικτύων τηλεθέρμανσης υπόκειται στους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων, κατά περίπτωση.

Άρθρο 11 Μετατροπή ενέργειας

Τα κράτη μέλη καταρτίζουν κατάλογο δεδομένων σύμφωνα με το παράρτημα X για όλες τις εγκαταστάσεις που πραγματοποιούν καύση καυσίμων με συνολική ονομαστική θερμική ισχύ 50 MW και άνω, και τις εγκαταστάσεις που πραγματοποιούν διύλιση πετρελαίου και αερίου στην επικράτειά τους. Τα δεδομένα επικαιροποιούνται ανά τριετία. Τα ετήσια δεδομένα ανά εγκατάσταση που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον κατάλογο τίθενται στη διάθεση της Επιτροπής κατόπιν αιτήματός της. Τα κράτη μέλη συμπεριλαμβάνουν στις εκθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 2 μια περίληψη μη εμπιστευτικού χαρακτήρα που περιέχει συγκεντρωτικές πληροφορίες για τους καταλόγους.

Άρθρο 12 Μεταφορά και διανομή ενέργειας

1.           Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές ενέργειας λαμβάνουν δεόντως υπόψη την ενεργειακή απόδοση στις αποφάσεις τους για τη λειτουργία των υποδομών φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας. Διασφαλίζουν ιδίως ότι τα τιμολόγια και οι κανονιστικές ρυθμίσεις δικτύου προβλέπουν κίνητρα για τους φορείς εκμετάλλευσης δικτύου ώστε να προσφέρουν υπηρεσίες συστήματος στους χρήστες δικτύου επιτρέποντάς τους να εφαρμόζουν μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης ανάπτυξης ευφυών δικτύων.

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι κανονιστικές ρυθμίσεις δικτύου, καθώς και τα τιμολόγια δικτύου που καθορίστηκαν ή εγκρίθηκαν από τις ρυθμιστικές αρχές ενέργειας, πληρούν τα κριτήρια του παραρτήματος ΧΙ, λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές και τους κώδικες που εκπονήθηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό 714/2009 και τον κανονισμό 715/2009.

2.           Τα κράτη μέλη, έως τις 30 Ιουνίου 2013, εγκρίνουν σχέδια:

α)      για την εκτίμηση του δυναμικού ενεργειακής απόδοσης των οικείων υποδομών αερίου, ηλεκτρικής ενέργειας, και τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης, ιδίως όσον αφορά τη μετάδοση, διανομή, διαχείριση φορτίου και διαλειτουργικότητα, καθώς και τη σύνδεση με τις εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας·

β)      για τον προσδιορισμό συγκεκριμένων μέτρων και επενδύσεων για την επίτευξη οικονομικά αποδοτικών βελτιώσεων της ενεργειακής απόδοσης στην υποδομή δικτύου, με λεπτομερές χρονοδιάγραμμα για την εισαγωγή τους.

3.           Τα κράτη μέλη μπορούν να εγκρίνουν στοιχεία συστημάτων και τιμολογιακών δομών που εξυπηρετούν κοινωνικούς σκοπούς για τη μεταφορά και διανομή ενέργειας μέσω δικτύου, με την προϋπόθεση ότι οι ενδεχόμενες διαταραχές στο σύστημα μεταφοράς και διανομής είναι οι ελάχιστες δυνατές και δεν είναι δυσανάλογες προς τους κοινωνικούς σκοπούς.

4.           Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν την κατάργηση των κινήτρων εκείνων στα τιμολόγια μεταφοράς και διανομής που αυξάνουν άσκοπα τον όγκο της μεταφερόμενης ή διανεμόμενης ενέργειας. Εν προκειμένω, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2009/72/ΕΚ και το άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2009/73/ΕΚ, τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλουν υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας σχετικά με την ενεργειακή απόδοση σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους τομείς της ηλεκτρικής ενέργειας και του αερίου.

5.           Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, υπό τον όρο τήρησης των απαιτήσεων διατήρησης της αξιοπιστίας και της ασφάλειας δικτύου με βάση διαφανή και αμερόληπτα κριτήρια που καθορίζονται από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι διαχειριστές συστήματος μεταφοράς και οι διαχειριστές συστήματος διανομής στην επικράτειά τους:

α)      εγγυώνται τη μεταφορά και διανομή ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης·

β)      δίνουν προτεραιότητα ή εγγυώνται την πρόσβαση στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης·

γ)      κατά την κατανομή φορτίου εγκαταστάσεων ηλεκτροπαραγωγής, δίνουν προτεραιότητα στην κατανομή ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης.       

              Εκτός από τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο, οι διαχειριστές συστήματος μεταφοράς και οι διαχειριστές συστήματος διανομής οφείλουν να συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο παράρτημα XII.

Τα κράτη μέλη μπορούν ειδικότερα να διευκολύνουν τη σύνδεση με το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης σε μονάδες συμπαραγωγής μικρής και πολύ μικρής κλίμακας.

6.           Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι οι φορείς εκμετάλλευσης συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες εξισορρόπησης και άλλες λειτουργικές υπηρεσίες σε επίπεδο διαχειριστών συστήματος μεταφοράς ή διαχειριστών συστήματος διανομής, όπου αυτό είναι συμβατό με τον τρόπο λειτουργίας της εγκατάστασης συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης. Οι διαχειριστές συστήματος μεταφοράς και οι διαχειριστές συστήματος διανομής εξασφαλίζουν ότι οι εν λόγω υπηρεσίες αποτελούν μέρος μιας διαδικασίας υποβολής προσφορών για παροχή υπηρεσιών που είναι διαφανής και ανοικτή σε εις βάθος έλεγχο.

Όπου κρίνεται σκόπιμο, τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από τους διαχειριστές συστήματος μεταφοράς και τους διαχειριστές συστήματος διανομής να ενθαρρύνουν να εγκαθίστανται οι μονάδες συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης πλησίον σημείων ζήτησης μειώνοντας τα τέλη σύνδεσης και τα τέλη χρήσης συστήματος.

7.           Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης, οι οποίοι επιθυμούν να συνδεθούν με το δίκτυο, να προκηρύσσουν πρόσκληση υποβολής προσφορών για τις εργασίες σύνδεσης.

CHAPTER IV Οριζόντιες διατάξεις

Άρθρο 13 Διαθεσιμότητα καθεστώτων πιστοποίησης

1.           Με σκοπό την επίτευξη υψηλού επιπέδου τεχνικής κατάρτισης, αντικειμενικότητας και αξιοπιστίας, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, έως την 1η Ιανουαρίου 2014, διατίθενται καθεστώτα πιστοποίησης ή ισοδύναμα καθεστώτα επαγγελματικών προσόντων για τους παρόχους ενεργειακών υπηρεσιών, ενεργειακών ελέγχων και μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, καθώς και για τους υπεύθυνους εγκατάστασης δομικών στοιχείων, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 9 της οδηγίας 2010/31/EΕ.

2.           Τα κράτη μέλη δημοσιοποιούν τα καθεστώτα πιστοποίησης ή τα ισοδύναμα καθεστώτα επαγγελματικών προσόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και συνεργάζονται μεταξύ τους και με την Επιτροπή για συγκρίσεις μεταξύ των καθεστώτων και την αναγνώρισή τους.

Άρθρο 14 Ενεργειακές υπηρεσίες

Τα κράτη μέλη προωθούν την αγορά ενεργειακών υπηρεσιών και την πρόσβαση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην εν λόγω αγορά:

α)           δημοσιοποιώντας, ελέγχοντας και επικαιροποιώντας τακτικά τον κατάλογο των διαθέσιμων παρόχων ενεργειακών υπηρεσιών και των ενεργειακών υπηρεσιών που αυτοί προσφέρουν·

β)           παρέχοντας υποδείγματα συμβάσεων για τη σύναψη συμβάσεων ενεργειακής απόδοσης στον δημόσιο τομέα· αυτά περιλαμβάνουν τουλάχιστον τα στοιχεία που παρατίθενται στο παράρτημα XIII·

γ)           διαδίδοντας πληροφορίες σχετικά με τις διαθέσιμες συμβάσεις ενεργειακών υπηρεσιών και τις ρήτρες που πρέπει να περιλαμβάνονται στις εν λόγω συμβάσεις προκειμένου να διασφαλίζονται η εξοικονόμηση ενέργειας και τα δικαιώματα των τελικών καταναλωτών·

δ)           ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη προαιρετικών σημάτων ποιότητας·

ε)           διαδίδοντας πληροφορίες σχετικά με χρηματοοικονομικά μέσα, τα κίνητρα, τις επιχορηγήσεις και τα δάνεια για τη στήριξη έργων παροχής ενεργειακών υπηρεσιών.

Άρθρο 15 Άλλα μέτρα προώθησης της ενεργειακής απόδοσης

1.           Τα κράτη μέλη αξιολογούν και λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για την άρση των ρυθμιστικών και μη ρυθμιστικών φραγμών στην ενεργειακή απόδοση, κυρίως όσον αφορά:

α)      την κατανομή κινήτρων μεταξύ ιδιοκτήτη και ενοικιαστή κτηρίου ή μεταξύ ιδιοκτητών, με σκοπό να διασφαλιστεί ότι τα συγκεκριμένα μέρη δεν αποτρέπονται από την πραγματοποίηση επενδύσεων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, τις οποίες θα είχαν ειδάλλως πραγματοποιήσει, από το γεγονός ότι ατομικά δεν αποκομίζουν όλα τα οφέλη ή λόγω έλλειψης κανόνων επιμερισμού του κόστους και των οφελών μεταξύ τους·

β)      τις νομικές και κανονιστικές διατάξεις και τις διοικητικές πρακτικές, όσον αφορά τις κρατικές προμήθειες και τον ετήσιο προϋπολογισμό και λογιστική, με σκοπό να διασφαλιστεί ότι οι μεμονωμένοι δημόσιοι φορείς δεν αποτρέπονται από την πραγματοποίηση επενδύσεων βελτίωσης της απόδοσης.

Τα εν λόγω μέτρα άρσης των φραγμών μπορεί να περιλαμβάνουν παροχή κινήτρων, κατάργηση ή τροποποίηση νομοθετικών ή κανονιστικών διατάξεων, ή έγκριση κατευθυντήριων γραμμών και ερμηνευτικών ανακοινώσεων. Τα μέτρα αυτά μπορούν να συνδυαστούν με την παροχή εκπαίδευσης, επιμόρφωσης και ειδικών πληροφοριών και τεχνικής βοήθειας για την ενεργειακή απόδοση.

2.           Η εκτίμηση των φραγμών και των μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 κοινοποιείται στην Επιτροπή, στην πρώτη συμπληρωματική έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 19 παράγραφος 2.

Άρθρο 16 Συντελεστές μετατροπής

Για τους σκοπούς της σύγκρισης της εξοικονόμησης ενέργειας και της μετατροπής σε συγκρίσιμη μονάδα ισχύουν οι συντελεστές μετατροπής του παραρτήματος IV εκτός εάν μπορεί να δικαιολογηθεί η χρήση άλλων συντελεστών μετατροπής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V Τελικές διατάξεις

Άρθρο 17 Πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση και προσαρμογή παραρτημάτων

1.           Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με το άρθρο 18 για την καθιέρωση καθεστώτος αμοιβαίας αναγνώρισης της εξοικονόμησης ενέργειας που επιτυγχάνεται στο πλαίσιο των εθνικών καθεστώτων επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 9.

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με το άρθρο 18 για την εκπόνηση μεθοδολογίας με σκοπό την ανάλυση κόστους-οφέλους που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 9.

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με το άρθρο 18 προκειμένου να επανεξετάσει τις εναρμονισμένες τιμές απόδοσης αναφοράς που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 10 τρίτο εδάφιο.

2.           Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 18 για την προσαρμογή στην τεχνική πρόοδο των τιμών, των μεθόδων υπολογισμού, του προκαθορισμένου συντελεστή πρωτογενούς ενέργειας και των απαιτήσεων των παραρτημάτων I έως XV, καθώς και την προσαρμογή στους ανταγωνιστικούς όρους των απαιτήσεων απόδοσης του παραρτήματος ΙΙΙ.

             

Άρθρο 18 Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.           Η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων εκχωρείται στην Επιτροπή υπό τους όρους που θεσπίζονται στο παρόν άρθρο.

2.           Η εκχώρηση εξουσίας που προβλέπεται στο άρθρο 17 ανατίθεται στην Επιτροπή για αόριστο χρονικό διάστημα από [ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας].

3.           Η εκχώρηση εξουσίας που προβλέπεται στο άρθρο 17 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης θέτει τέλος στην εκχώρηση εξουσίας που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Παράγει αποτελέσματα από την επομένη της ημέρας δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που προσδιορίζεται στην απόφαση. Δεν θίγει την εγκυρότητα οποιασδήποτε κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που έχει ήδη τεθεί σε ισχύ.

4            Η Επιτροπή, μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί συγχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.           Μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδόθηκε σύμφωνα με το άρθρο 17 αρχίζει να ισχύει μόνο εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο δεν εκφράσει αντιρρήσεις εντός διαστήματος 2 μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο ή, εάν πριν από την εκπνοή αυτής της περιόδου, αμφότερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν ενημερώσει την Επιτροπή ότι δεν θα εκφράσουν αντιρρήσεις. Το χρονικό διάστημα παρατείνεται κατά 2 μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 19 Επισκόπηση και παρακολούθηση της εφαρμογής

1.           Έως τις 30 Απριλίου κάθε έτους, τα κράτη μέλη υποβάλλουν έκθεση για την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στην επίτευξη των εθνικών στόχων ενεργειακής απόδοσης, σύμφωνα με το παράρτημα XIV σημείο 1.

2.           Έως τις 30 Απριλίου 2014, και εν συνεχεία ανά τριετία, τα κράτη μέλη υποβάλλουν συμπληρωματικές εκθέσεις με πληροφορίες για τις εθνικές πολιτικές ενεργειακής απόδοσης, τα σχέδια δράσης, τα προγράμματα και τα μέτρα που υλοποιούνται ή σχεδιάζονται σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, με σκοπό την επίτευξη του εθνικών στόχων ενεργειακής απόδοσης που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1. Οι εκθέσεις συνοδεύονται από επικαιροποιημένες εκτιμήσεις της αναμενόμενης συνολικής κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας το 2020, καθώς και εκτίμηση των επιπέδων κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας στους τομείς που αναφέρονται στο παράρτημα XIV σημείο 1.

Η Επιτροπή, το αργότερο έως την 1η Ιανουαρίου 2014, παρέχει υπόδειγμα για τις συμπληρωματικές εκθέσεις, εν είδει καθοδήγησης. Το υπόδειγμα αυτό εγκρίνεται σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 20 παράγραφος 2. Οι συμπληρωματικές εκθέσεις περιλαμβάνουν σε κάθε περίπτωση τις πληροφορίες που προσδιορίζονται στο παράρτημα XIV.

3.           Οι εκθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μπορούν να αποτελούν μέρος των εθνικών προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων που αναφέρονται στη σύσταση του Συμβουλίου 2010/410/EΕ.

4.           Η Επιτροπή αξιολογεί τις ετήσιες και τις συμπληρωματικές εκθέσεις, και εκτιμά το βαθμό στον οποίο τα κράτη μέλη έχουν σημειώσει πρόοδο στην επίτευξη των εθνικών στόχων ενεργειακής απόδοσης που απαιτούνται από το άρθρο 3 παράγραφος 1 και στην εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Η Επιτροπή διαβιβάζει την εκτίμησή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο. Με βάση την αξιολόγηση των εκθέσεων, η Επιτροπή μπορεί να εκδώσει συστάσεις προς τα κράτη μέλη.

5.           Η αξιολόγηση της πρώτης συμπληρωματικής έκθεσης από την Επιτροπή περιλαμβάνει εκτίμηση των επιπέδων ενεργειακής απόδοσης των υφιστάμενων και των νέων εγκαταστάσεων που πραγματοποιούν καύση καυσίμων με συνολική ονομαστική θερμική ισχύ 50 MW και άνω, και εγκαταστάσεων που πραγματοποιούν διύλιση πετρελαίου και αερίου με βάση τις σχετικές βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές, όπως αναπτύχθηκαν σύμφωνα με την οδηγία 2010/75/EΕ και την οδηγία 2008/1/ΕΚ. Εάν αυτή η αξιολόγηση εντοπίσει σημαντικές διαφορές μεταξύ των πραγματικών επιπέδων ενεργειακής απόδοσης των εν λόγω εγκαταστάσεων και των επιπέδων ενεργειακής απόδοσης που συνδέονται με την εφαρμογή των σχετικών βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών, η Επιτροπή προτείνει, κατά περίπτωση, απαιτήσεις για τη βελτίωση των επιπέδων ενεργειακής απόδοσης που επιτυγχάνονται από τις εν λόγω εγκαταστάσεις ή η χρήση των εν λόγω τεχνικών να αποτελεί μελλοντικά προϋπόθεση για την αδειοδότηση νέων εγκαταστάσεων και την περιοδική επανεξέταση των αδειών των υφιστάμενων εγκαταστάσεων.

Η Επιτροπή παρακολουθεί επίσης τον αντίκτυπο της εφαρμογής της παρούσας οδηγίας στην οδηγία 2003/87/EΚ, στην οδηγία 2009/28/EΚ, καθώς και στην οδηγία 2010/31/EΚ.

6.           Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή, πριν από τις 30 Νοεμβρίου κάθε έτους, στατιστικά στοιχεία για την εθνική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας από συμπαραγωγή υψηλής και χαμηλής απόδοσης, σύμφωνα με τη μεθοδολογία που παρουσιάζεται στο παράρτημα Ι, σε σχέση με το συνολικό δυναμικό θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας. Υποβάλλουν επίσης ετήσιες στατιστικές για το δυναμικό συμπαραγωγής θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας και για τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται στη συμπαραγωγή, καθώς και για την παραγωγή και το δυναμικό τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης σε σχέση με το συνολικό δυναμικό θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στατιστικές για την εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας που επιτυγχάνεται με την εφαρμογή συμπαραγωγής, σύμφωνα με τη μεθοδολογία που παρουσιάζεται στο παράρτημα II.

7.           Έως τις 30 Ιουνίου 2014, το Επιτροπή υποβάλλει την αξιολόγηση που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, συνοδευόμενη, ενδεχομένως, από νομοθετική πρόταση θέσπισης δεσμευτικών εθνικών στόχων.

8.           Έως τις 30 Ιουνίου 2018, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο για την εφαρμογή του άρθρου 6. Η εν λόγω έκθεση συνοδεύεται, ενδεχομένως, από νομοθετική πρόταση για έναν ή περισσότερους από τους ακόλουθους σκοπούς:

α)      την αλλαγή του ποσοστού εξοικονόμησης που προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1·

β)      τη θέσπιση πρόσθετων κοινών απαιτήσεων, ιδίως όσον αφορά τα θέματα που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 5.

9.           Έως τις 30 Ιουνίου 2018, η Επιτροπή αξιολογεί την πρόοδο των κρατών μελών όσον αφορά την άρση των κανονιστικών και μη κανονιστικών φραγμών που αναφέρονται στο άρθρο 15 παράγραφος 1· η εν λόγω αξιολόγηση συνοδεύεται, ενδεχομένως, από νομοθετική πρόταση.

10.         Η Επιτροπή δημοσιοποιεί τις εκθέσεις που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2.

Άρθρο 20 Διαδικασία επιτροπής

1.           Η Επιτροπή συνεπικουρείται από επιτροπή.

2.           Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 3, 4 και 9 του κανονισμού 182/2011/EΚ, σε σχέση με τις διατάξεις του άρθρου 11.

Άρθρο 21 Κατάργηση

Η οδηγία 2006/32/ΕΚ καταργείται από [την καταληκτική ημερομηνία μεταφοράς της παρούσας οδηγίας], εκτός από το άρθρο 4 παράγραφοι 1 έως 4 και τα παραρτήματα Ι, ΙΙΙ και IV, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών σχετικά με την προθεσμία μεταφοράς της στο εθνικό δίκαιο. Το άρθρο 4 παράγραφοι 1 έως 4 και τα παραρτήματα Ι, ΙΙΙ και IV της οδηγίας 2006/32/ΕΚ καταργούνται με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2017.

Η οδηγία 2004/8/ΕΚ καταργείται από [την καταληκτική ημερομηνία μεταφοράς της παρούσας οδηγίας] με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών σχετικά με την προθεσμία μεταφοράς της στο εθνικό δίκαιο.

Το άρθρο 9 παράγραφοι 1 και 2 της οδηγίας 2010/30/EΕ καταργείται από [την καταληκτική ημερομηνία μεταφοράς της παρούσας οδηγίας].

Οι παραπομπές στην οδηγία 2006/32/ΕΚ και στην οδηγία 2004/8/ΕΚ πρέπει να θεωρούνται ως παραπομπές στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος XVI.

Άρθρο 22 Μεταφορά

1.           Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο [12 μήνες μετά την έναρξη ισχύος της οδηγίας]. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων, καθώς και τον πίνακα αντιστοιχίας μεταξύ αυτών των διατάξεων και της παρούσας οδηγίας.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις λεπτομέρειες της εν λόγω παραπομπής.

2.           Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εθνικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 23 Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 24 Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο                     Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                                   Ο Πρόεδρος                                                                       

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I Γενικές αρχές για τον υπολογισμό της ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή

ΜΕΡΟΣ I. - Γενικές αρχές

Οι τιμές που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή προσδιορίζονται βάσει της αναμενόμενης ή της πραγματικής λειτουργίας της μονάδας υπό κανονικές συνθήκες χρήσης. Για μονάδες συμπαραγωγής πολύ μικρής κλίμακας ο υπολογισμός μπορεί να βασίζεται σε πιστοποιημένες τιμές.

α)           Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή θεωρείται ίση με τη συνολική ετήσια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας της μονάδας που μετράται στο σημείο εξόδου των κύριων γεννητριών.

i)       σε μονάδες συμπαραγωγής τύπου β), δ), ε), στ), ζ) και η) που αναφέρονται στο μέρος II με ετήσια συνολική απόδοση οριζόμενη από τα κράτη μέλη σε επίπεδο τουλάχιστον 75%, και

ii)       σε μονάδες συμπαραγωγής τύπου (α) και (γ) που αναφέρονται στο μέρος II, με ετήσια συνολική απόδοση οριζόμενη από τα κράτη μέλη σε επίπεδο τουλάχιστον 80%.

β)           Σε μονάδες συμπαραγωγής με ετήσια συνολική απόδοση κάτω από την τιμή που αναφέρεται στην παράγραφο α) περίπτωση i) (μονάδες συμπαραγωγής τύπου β), δ), ε), στ), ζ), και η) που αναφέρονται στο Μέρος II) ή με ετήσια συνολική απόδοση κάτω από την τιμή που αναφέρεται στην παράγραφο α) περίπτωση ii) (μονάδες συμπαραγωγής τύπου α) και γ) που αναφέρονται στο μέρος ΙΙ), η συμπαραγωγή υπολογίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

ECHP=HCHP*C

όπου:

ECHP η ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή

C ο λόγος ηλεκτρικής ενέργειας προς θερμότητα

HCHP η ποσότητα ωφέλιμης θερμότητας από συμπαραγωγή (υπολογιζόμενη για το σκοπό αυτό ως η συνολική παραγωγή θερμότητας μείον τη θερμότητα που παράγεται ενδεχομένως από χωριστούς λέβητες ή από την απαγωγή ενεργού ατμού από τον ατμολέβητα που βρίσκεται πριν από τον στρόβιλο).

Ο υπολογισμός της ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή πρέπει να βασίζεται στον πραγματικό λόγο της ηλεκτρικής ενέργειας προς τη θερμότητα. Εάν δεν είναι γνωστός ο πραγματικός λόγος ηλεκτρικής ενέργειας προς θερμότητα μιας μονάδας συμπαραγωγής, μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι ακόλουθες προκαθορισμένες τιμές, ιδίως για στατιστικούς σκοπούς, για μονάδες τύπου α), β), γ), δ) και ε ) που αναφέρονται στο μέρος ΙΙ, υπό τον όρο ότι η υπολογιζόμενη ηλεκτρική ενέργεια από συμπαραγωγή είναι μικρότερη ή ίση με τη συνολική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας της μονάδας:

Τύπος μονάδας || Προκαθορισμένος λόγος ηλεκτρικής ενέργειας προς θερμότητα, C

Αεριοστρόβιλος συνδυασμένου κύκλου με ανάκτηση θερμότητας || 0,95

Ατμοστρόβιλος με αντίθλιψη || 0,45

Ατμοστρόβιλος συμπύκνωσης - εξάτμισης || 0,45

Αεριοστρόβιλος με ανάκτηση θερμότητας || 0,55

Κινητήρας εσωτερικής καύσης || 0,75

Εάν τα κράτη μέλη θεσπίσουν προκαθορισμένες τιμές για τον λόγο ηλεκτρικής ενέργειας προς θερμότητα για μονάδες τύπου στ), ζ), η), θ), ι) και ια) που αναφέρονται στο μέρος II, οι εν λόγω προκαθορισμένες τιμές δημοσιεύονται και κοινοποιούνται στην Επιτροπή.

δ)           Εάν μέρος του ενεργειακού περιεχομένου των καυσίμων που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία συμπαραγωγής ανακτάται σε χημικά προϊόντα και ανακυκλώνεται, το μέρος αυτό μπορεί να αφαιρεθεί από την ποσότητα των χρησιμοποιούμενων καυσίμων πριν από τον υπολογισμό της συνολικής απόδοσης που αναφέρεται στα στοιχεία α) και β).

ε)           Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίσουν τον λόγο ηλεκτρικής ενέργειας προς θερμότητα ως τον λόγο της ηλεκτρικής ενέργειας προς την ωφέλιμη θερμότητα κατά τη λειτουργία με τον τρόπο της συμπαραγωγής με μικρότερη ισχύ, χρησιμοποιώντας τα επιχειρησιακά δεδομένα της συγκεκριμένης μονάδας.

στ)         Τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν και άλλες περιόδους υποβολής εκθέσεων πλην του έτους για τους σκοπούς των υπολογισμών σύμφωνα με τις παραγράφους α) και β).

ΜΕΡΟΣ II. Τεχνολογίες συμπαραγωγής που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία

α)           Αεριοστρόβιλος συνδυασμένου κύκλου με ανάκτηση θερμότητας

β)           Ατμοστρόβιλος με αντίθλιψη

γ)           Ατμοστρόβιλος συμπύκνωσης - εξάτμισης

δ)           Αεριοστρόβιλος με ανάκτηση θερμότητας

ε)           Κινητήρας εσωτερικής καύσης

στ)         Μικροστρόβιλοι

ζ)           Μηχανές Stirling

η)           Κυψέλες καυσίμου

θ)           Ατμομηχανές

ι)            Κύκλοι Rankine για βιομάζα

ια)        Κάθε άλλος τύπος τεχνολογίας ή συνδυασμός αυτών που εμπίπτουν στον ορισμό που διατυπώνεται στο άρθρο 2 παράγραφος 19.       

ΜΕΡΟΣ III. Αναλυτικές αρχές

Κατά την υλοποίηση και εφαρμογή των γενικών αρχών για τον υπολογισμό της ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τις αναλυτικές κατευθυντήριες γραμμές που θεσπίστηκαν με την απόφαση 2008/952/ΕΚ[38].

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II Μεθοδολογία προσδιορισμού της απόδοσης κατά τη διαδικασία συμπαραγωγής

Οι τιμές που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της απόδοσης της συμπαραγωγής και της εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας προσδιορίζονται βάσει της αναμενόμενης ή της πραγματικής λειτουργίας της μονάδας υπό κανονικές συνθήκες χρήσης.

α)           Συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, η συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης πρέπει να πληροί τα ακόλουθα κριτήρια:

– η συμπαραγωγή από μονάδες συμπαραγωγής αποδίδει εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας υπολογιζόμενη σύμφωνα με το στοιχείο β) σε τουλάχιστον 10% συγκριτικά με τις τιμές αναφοράς για τη χωριστή παραγωγή θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας,

– η παραγωγή από μονάδες συμπαραγωγής μικρής και πολύ μικρής κλίμακας που αποδίδει εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας μπορεί να θεωρηθεί συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης.

β)           Υπολογισμός της εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας

Η ποσότητα της εξοικονομούμενης πρωτογενούς ενέργειας που αποδίδεται από συμπαραγωγή και ορίζεται σύμφωνα με το παράρτημα Ι υπολογίζεται με βάση τον ακόλουθο τύπο:

Όπου:

PES η εξοικονομούμενη πρωτογενής ενέργεια.

CHP Hη η θερμική απόδοση της συμπαραγωγής η οποία ορίζεται ως η ετησίως παραγόμενη ωφέλιμη θερμότητα διαιρούμενη δια της ποσότητας καυσίμων που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή του συνόλου της παραγόμενης ωφέλιμης θερμότητας και της ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή.

Ref Hη η τιμή απόδοσης αναφοράς για χωριστή παραγωγή θερμότητας.

CHP Eη η ηλεκτρική απόδοση της συμπαραγωγής η οποία ορίζεται ως η ετησίως παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από συμπαραγωγή διαιρούμενη δια της ποσότητας καυσίμων που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή του συνόλου της παραγόμενης ωφέλιμης θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή. Εάν μια μονάδα συμπαραγωγής παράγει μηχανική ενέργεια, η ετήσια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή μπορεί να προσαυξηθεί κατά μια πρόσθετη ποσότητα που αντιπροσωπεύει την ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας που ισοδυναμεί με την ποσότητα μηχανικής ενέργειας. Αυτή η πρόσθετη ποσότητα δεν δημιουργεί δικαίωμα έκδοσης εγγυήσεων προέλευσης σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 10.

Ref Eη η τιμή απόδοσης αναφοράς για χωριστή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

γ)            Υπολογισμοί εξοικονόμησης ενέργειας με χρήση εναλλακτικών μεθόδων υπολογισμού

Τα κράτη μέλη μπορούν να υπολογίζουν την εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας από παραγωγή θερμότητας, ηλεκτρικής και μηχανικής ενέργειας όπως κατωτέρω, χωρίς να χρησιμοποιούν το παράρτημα Ι, προκειμένου να αποκλείσουν τις ποσότητες θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας της ίδιας διαδικασίας που δεν παράγονται από συμπαραγωγή. Η παραγωγή αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης υπό τον όρο ότι πληροί τα κριτήρια απόδοσης του στοιχείου α) του παρόντος παραρτήματος και, προκειμένου περί μονάδων συμπαραγωγής με ισχύ ηλεκτροπαραγωγής άνω των 25 MW, η συνολική απόδοση υπερβαίνει το 70%. Ο προσδιορισμός όμως της ποσότητας ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή που παράγεται στο πλαίσιο αυτής της παραγωγής, για τη χορήγηση εγγυήσεων προέλευσης και για στατιστικούς σκοπούς, πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με το παράρτημα I.

Εάν η εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας για μια διαδικασία υπολογίζεται με τις εναλλακτικές μεθόδους που αναφέρονται ανωτέρω, η εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας υπολογίζεται με τον τύπο του στοιχείου β) του παρόντος παραρτήματος, αντικαθιστώντας:

«CHP Hη» με «Hη» και «CHP Eη» με «Eη», όπου:

Hη η θερμική απόδοση της διαδικασίας, η οποία ορίζεται ως η ετησίως παραγόμενη θερμότητα διαιρούμενη δια της ποσότητας των καυσίμων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του συνόλου της παραγόμενης θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας.

Eη η ηλεκτρική απόδοση της διαδικασίας, οριζόμενη ως η ετησίως παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια διαιρούμενη δια της ποσότητας καυσίμων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του συνόλου της παραγόμενης θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας. Εάν μια μονάδα συμπαραγωγής παράγει μηχανική ενέργεια, η ετήσια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή μπορεί να προσαυξηθεί κατά μια πρόσθετη ποσότητα που αντιπροσωπεύει την ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας που ισοδυναμεί με την ποσότητα μηχανικής ενέργειας. Αυτή η πρόσθετη ποσότητα δεν δημιουργεί δικαίωμα έκδοσης εγγυήσεων προέλευσης σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 10.

δ)           Τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν και άλλες περιόδους υποβολής εκθέσεων πλην του έτους για τους σκοπούς των υπολογισμών σύμφωνα με το στοιχεία β) και γ) του παρόντος παραρτήματος.

ε)           Για τις μονάδες συμπαραγωγής πολύ μικρής κλίμακας ο υπολογισμός της εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας μπορεί να βασίζεται σε πιστοποιημένα στοιχεία.

στ)         Τιμές απόδοσης αναφοράς για χωριστή παραγωγή θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας

Οι εναρμονισμένες τιμές απόδοσης αναφοράς συνίστανται σε έναν πίνακα τιμών που διαφοροποιούνται με κατάλληλους παράγοντες, όπως το έτος κατασκευής και οι τύποι καυσίμων, και πρέπει να βασίζονται σε μια καλά τεκμηριωμένη ανάλυση η οποία λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων, τα δεδομένα λειτουργικής χρήσης σε πραγματικές συνθήκες, το μείγμα καυσίμων και τις κλιματικές συνθήκες, καθώς και τις εφαρμοζόμενες τεχνολογίες συμπαραγωγής.

Οι τιμές απόδοσης αναφοράς για τη χωριστή παραγωγή θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας σύμφωνα με τον τύπο που παρατίθεται στο στοιχείο β) καθορίζουν τη λειτουργική απόδοση της χωριστής παραγωγής θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας, την οποία καλείται να υποκαταστήσει η συμπαραγωγή.

Οι τιμές απόδοσης αναφοράς υπολογίζονται σύμφωνα με τις ακόλουθες αρχές:

1.           Για τις μονάδες συμπαραγωγής, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 24, η σύγκριση με τη χωριστή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας βασίζεται στην αρχή ότι συγκρίνονται οι ίδιες κατηγορίες καυσίμων.

2.           Κάθε μονάδα συμπαραγωγής συγκρίνεται με τη βέλτιστη διαθέσιμη και οικονομικώς δικαιολογημένη τεχνολογία για τη χωριστή παραγωγή θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας της αγοράς κατά το έτος κατασκευής της μονάδας συμπαραγωγής.

3.           Οι τιμές απόδοσης αναφοράς για μονάδες συμπαραγωγής ηλικίας άνω των 10 ετών καθορίζονται βάσει των τιμών αναφοράς μονάδων ηλικίας 10 ετών.

4.           Οι τιμές απόδοσης αναφοράς για τη χωριστή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας αντικατοπτρίζουν τις κλιματικές διαφορές μεταξύ κρατών μελών.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III Απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης για την αγορά προϊόντων, υπηρεσιών και κτιρίων από δημόσιους φορείς

Οι δημόσιοι φορείς που αγοράζουν προϊόντα, υπηρεσίες ή κτίρια:

α)           εάν ένα προϊόν καλύπτεται από κατ’ εξουσιοδότηση πράξη εκδοθείσα δυνάμει της οδηγίας 2010/30/EΕ ή οδηγίας της Επιτροπής για την εφαρμογή της οδηγίας 92/75/ΕΟΚ, αγοράζουν αποκλειστικά προϊόντα που πληρούν το κριτήριο σύμφωνα με το οποίο ανήκουν στην υψηλότερη κατηγορία ενεργειακής απόδοσης, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη την αποτελεσματικότητα ως προς το κόστος, τις οικονομικές δυνατότητες και την τεχνική καταλληλότητα, καθώς και τον επαρκή ανταγωνισμό·

β)           εάν ένα προϊόν που δεν καλύπτεται από το στοιχείο α) καλύπτεται από εκτελεστικό μέτρο δυνάμει της οδηγίας 2009/125/EΚ που εγκρίθηκε μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας, αγοράζουν αποκλειστικά προϊόντα τα οποία συμμορφώνονται προς τα κριτήρια αναφοράς για την ενεργειακή απόδοση που προσδιορίζονται στο εν λόγω εκτελεστικό μέτρο·

γ)           αγοράζουν προϊόντα εξοπλισμού γραφείου που καλύπτονται από την απόφαση [2006/1005/EΚ[39]] του Συμβουλίου τα οποία συμμορφώνονται προς απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης που δεν είναι λιγότερο αυστηρές από τις απαιτήσεις που παρατίθενται στο παράρτημα Γ της συμφωνίας που επισυνάπτεται στην εν λόγω απόφαση·

δ)           αγοράζουν αποκλειστικά ελαστικά που συμμορφώνονται προς το κριτήριο σύμφωνα με το οποίο έχουν την υψηλότερη κατηγορία ενεργειακής απόδοσης καυσίμων, όπως ορίζεται στον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1222/2009[40]. Η απαίτηση αυτή δεν εμποδίζει τους δημόσιους φορείς να αγοράζουν ελαστικά με την υψηλότερη κατηγορία πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα ή κατηγορία εξωτερικού θορύβου κύλισης όταν δικαιολογείται για λόγους ασφάλειας ή δημόσιας υγείας·

ε)           απαιτούν, στις οικείες προσκλήσεις σύναψης συμβάσεων παροχής υπηρεσιών, από τους παρόχους υπηρεσιών να χρησιμοποιούν, για τους σκοπούς της παροχής των εν λόγω υπηρεσιών, αποκλειστικά προϊόντα που συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις που αναφέρονται στα στοιχεία α) έως δ), κατά την παροχή των υπόψη υπηρεσιών·

στ)         αγοράζουν ή νοικιάζουν αποκλειστικά κτίρια που πληρούν τουλάχιστον τις ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1. Η συμμόρφωση προς τις εν λόγω απαιτήσεις εξακριβώνεται μέσω των πιστοποιητικών ενεργειακής απόδοσης που αναφέρονται στο άρθρο 11 της οδηγίας 2010/31/EΕ.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV Ενεργειακό περιεχόμενο των επιλεγμένων καυσίμων για τελική χρήση–πίνακας μετατροπής[41]

Ενεργειακό προϊόν || kJ (NCV) || kgoe (NCV) || kWh (NCV)

1 kg οπτάνθρακας || 28500 || 0,676 || 7,917

1 kg λιθάνθρακας || 17200 — 30700 || 0,411 — 0,733 || 4,778 — 8,528

1 kg μπρικέτες φαιάνθρακα || 20000 || 0,478 || 5,556

1 kg μαύρος λιγνίτης || 10500 — 21000 || 0,251 — 0,502 || 2,917 — 5,833

1 kg φαιάνθρακας || 5600 — 10500 || 0,134 — 0,251 || 1,556 — 2,917

1 kg πετρελαιούχος σχιστόλιθος || 8000 — 9000 || 0,191 — 0,215 || 2,222 — 2,500

1 kg τύρφη || 7800 — 13800 || 0,186 — 0,330 || 2,167 — 3,833

1 kg μπρικέτες τύρφης || 16000 — 16800 || 0,382 — 0,401 || 4,444 — 4,667

1 kg βαρύ μαζούτ (βαρύ πετρέλαιο) || 40000 || 0,955 || 11,111

1 kg ελαφρό μαζούτ || 42300 || 1,010 || 11,750

1 kg βενζίνη κινητήρων (βενζίνη αυτοκινήτων) || 44000 || 1,051 || 12,222

1 kg παραφίνη || 40000 || 0,955 || 11,111

1 kg υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο (υγραέριο) || 46000 || 1,099 || 12,778

1 kg φυσικό αέριο [1] || 47200 || 1,126 || 13,10

1 kg υγροποιημένο φυσικό αέριο || 45190 || 1,079 || 12,553

1 kg ξύλα (25 % υγρασία) [2] || 13800 || 0,330 || 3,833

1 kg συσφαιρώματα/μπρικέτες ξύλου || 16800 || 0,401 || 4,667

1 kg απόβλητα || 7400 — 10700 || 0,177 — 0,256 || 2,056 — 2,972

1 MJ παραγόμενη θερμότητα || 1000 || 0,024 || 0,278

1 kWh ηλεκτρική ενέργεια || 3600 || 0,086 || 1 [3]

Πηγή: Στατιστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

[1]              93 % μεθάνιο.

[2]              Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν άλλες τιμές, ανάλογα με το είδος ξύλου που χρησιμοποιείται συνήθως στο εκάστοτε κράτος μέλος.

[3]              Ισχύει όταν η εξοικονόμηση ενέργειας υπολογίζεται σε όρους πρωτογενούς ενέργειας με χρήση μιας προσέγγισης από τη βάση στην κορυφή με γνώμονα την τελική κατανάλωση ενέργειας. Για την εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας σε kWh τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν τον προκαθορισμένο συντελεστή 2,5. Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν διαφορετικό συντελεστή, εφόσον μπορούν να τον δικαιολογήσουν.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V Καθεστώτα επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης

1.         Μέτρα που αποσκοπούν σε βραχυπρόθεσμη εξοικονόμηση

Τα ακόλουθα μέτρα θεωρείται ότι αποσκοπούν σε βραχυπρόθεσμη εξοικονόμηση:

α) διανομή ή εγκατάσταση ενεργειακά αποδοτικών λαμπτήρων φθορισμού συνεπτυγμένων διαστάσεων·

β) διανομή ή εγκατάσταση ενεργειακά αποδοτικών τηλεφώνων καταιονιστήρα (ντους)·

γ) ενεργειακοί έλεγχοι·

δ) εκστρατείες ενημέρωσης.

2.           Υπολογισμός εξοικονόμησης ενέργειας

Κατά τον υπολογισμό της εξοικονόμησης ενέργειας στα εθνικά καθεστώτα επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η διάρκεια ζωής των μέτρων. Σε περίπτωση που δεν καθορίζονται εθνικές τιμές για τη διάρκεια ζωής, εφαρμόζονται οι προκαθορισμένες τιμές του σημείου 4.

Τα υπόχρεα μέρη μπορούν να χρησιμοποιούν μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες μεθόδους για τον υπολογισμό της εξοικονόμησης ενέργειας για τους σκοπούς του άρθρου 6 παράγραφος 2:

α)           εκτιμήσεις μηχανικού·

β)           μέτρηση·

γ)           πρότυπες τιμές και διάρκεια ζωής που τα κράτη μέλη έχουν εγκρίνει σε σαφή και σταθερή βάση. Οι εν λόγω τιμές κοινοποιούνται στην Επιτροπή. Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει την τροποποίηση των εν λόγω τιμών, εάν ενδέχεται να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό ή εάν επιδιώκουν λιγότερο φιλόδοξους στόχους από τις προκαθορισμένες τιμές και διάρκεια ζωής των σημείων 3 και 4.

δ)           τις προκαθορισμένες τιμές και τη διάρκεια ζωής των σημείων 3 και 4 όταν δεν έχουν θεσπιστεί εθνικές πρότυπες τιμές και διάρκεια ζωής.

3.           Ευρωπαϊκές προκαθορισμένες τιμές ανάλογα με τον τύπο εξοπλισμού

3.1. Οικιακές συσκευές

α. ΚΑΤΑΨΥΚΤΕΣ ΚΑΙ ΨΥΓΕΙΟΚΑΤΑΨΥΚΤΕΣ, ΔΙΑΧΩΡΙΖΟΜΕΝΟΙ

|| Ψυγειοκαταψύκτες || Καταψύκτες

*Κατηγορία A+ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/έτος) || 64 || 62

** Κατηγορία A+ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/ έτος) || 76 || 73

Κατηγορία A++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/ έτος) || 129 || 123

Κατηγορία A+++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/ έτος) || 193 || 185

β. ΚΑΤΑΨΥΚΤΕΣ ΚΑΙ ΨΥΓΕΙΟΚΑΤΑΨΥΚΤΕΣ, ΜΗ ΔΙΑΧΩΡΙΖΟΜΕΝΟΙ

|| Ψυγειοκαταψύκτες και καταψύκτες ||

* Κατηγορία A+ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/έτος) || 64 ||

** Κατηγορία A+ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/ έτος) || 75 ||

Κατηγορία A++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/ έτος) || 128 ||

Κατηγορία A+++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/ έτος) || 191 ||

γ. ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ ΡΟΥΧΩΝ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΧΡΗΣΕΩΣ

*Έως τις 30 Νοεμβρίου 2013 ||

Κατηγορία A+ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/ έτος) || 26

Κατηγορία A++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/ έτος) || 46

Κατηγορία A+++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/ έτος) || 63

*Από την 1η Δεκεμβρίου 2013 ||

Κατηγορία A++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/ έτος) || 20 ||

Κατηγορία A+++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/έτος) || 37 ||

* Από 1ης Δεκεμβρίου 2013 για τα πλυντήρια ρούχων οικιακής χρήσεως με ονομαστική χωρητικότητα ίση ή μεγαλύτερη από 4 kg, ο δείκτης ενεργειακής απόδοσης (ΔΕΑ) είναι μικρότερος από 59 (βλέπε παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1015/2010 της Επιτροπής).

δ. ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ ΠΙΑΤΩΝ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΧΡΗΣΕΩΣ

Έως τις 30 Νοεμβρίου 2013** ||

Κατηγορία A+ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/έτος) || 37

Κατηγορία A++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/έτος) || 69

Κατηγορία A+++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/έτος) || 97

**Από την 1η Δεκεμβρίου 2013 ||

Κατηγορία A++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/έτος) || 32 ||

Κατηγορία A+++ Προβλεπόμενη εξοικονόμηση (kWh/έτος) || 60 ||

** Από 1ης Δεκεμβρίου 2013 για τα πλυντήρια πιάτων οικιακής χρήσεως με ονομαστική χωρητικότητα ίση ή μεγαλύτερη των 11 θέσεων και τα πλυντήρια πιάτων οικιακής χρήσεως με ονομαστική χωρητικότητα 10 θέσεων και πλάτος άνω των 45 cm, ο δείκτης ενεργειακής απόδοσης (ΔΕΑ) είναι μικρότερος από 63 (βλέπε κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1016/2010 της Επιτροπής, παράρτημα I)

3.2.        Οικιακός φωτισμός

Μοναδιαία εξοικονόμηση ενέργειας από την αντικατάσταση των GLS (λαμπτήρες πυρακτώσεως γενικής χρήσεως)[42] από CFL (συνεπτυγμένων διαστάσεων λαμπτήρες φθορισμού) 16 kWh/έτος

Μοναδιαία εξοικονόμηση ενέργειας από την αντικατάσταση των GLS (λαμπτήρες πυρακτώσεως γενικής χρήσεως)[43] από LED (λαμπτήρες διόδου εκπομπής φωτός) 17 kWh/ έτος

4.           Προκαθορισμένη διάρκεια ζωής

Μέτρο βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης με αντικατάσταση κατασκευαστικού στοιχείου || Προκαθορισμένη διάρκεια ζωής σε έτη ||

Λέβητας - συμπύκνωση || 20 ||

Λέβητας – άμεση εκκένωση || 20 ||

Καυστήρες, πετρελαίου και αερίου || 10 ||

Εξοπλισμός ελέγχου || 15-20 ||

Σύστημα ελέγχου – κεντρικό || 15-25 ||

Σύστημα ελέγχου– θάλαμος ελέγχου || 15-25 ||

Έλεγχος θερμότητας: βαλβίδες ελέγχου, αυτόματες || 10 ||

Μετρητές || 10 ||

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI Ελάχιστες απαιτήσεις για τη μέτρηση της ατομικής κατανάλωσης ενέργειας και τη συχνότητα τιμολόγησης με βάση την πραγματική κατανάλωση

1.           Ελάχιστες απαιτήσεις για τη μέτρηση της ατομικής κατανάλωσης ενέργειας

1.1.        Ατομικοί μετρητές

Κατά την εγκατάσταση ατομικού μετρητή, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να συνδέεται με διεπαφή που παρέχει ασφαλή επικοινωνία με τον τελικό καταναλωτή, επιτρέποντας στον μετρητή τη διάθεση ιδιωτικών μετρολογικών στοιχείων στον τελικό καταναλωτή ή σε τρίτο μέρος που ορίζεται από τον τελικό καταναλωτή.

Η διεπαφή παρέχει ιδιωτικές πληροφορίες που επιτρέπουν στους τελικούς καταναλωτές να ελέγχουν καλύτερα την οικεία κατανάλωση ενέργειας και να χρησιμοποιούν τις πληροφορίες για περαιτέρω ενδεχόμενη ανάλυση. Οι εν λόγω πληροφορίες περιλαμβάνουν τουλάχιστον το τρέχον επίπεδο κατανάλωσης (π.χ. kWh, kJ, m3) και το αντίστοιχο κόστος, και κοινοποιούνται σε μορφή που προωθεί τα καταναλωτικά μέτρα ενεργειακής απόδοσης.

Η εθνική ρυθμιστική αρχή διασφαλίζει ότι η διεπαφή παρέχει επίσης δημόσια δεδομένα που επιτρέπουν στον τελικό καταναλωτή να συμβουλεύεται και να χρησιμοποιεί τα ισχύοντα τιμολόγια αναλόγως του χρόνου χρήσης, με χρέωση σε πραγματικό χρόνο, χρέωση κατά τις ώρες αιχμής και εκπτώσεις κατά τις ώρες αιχμής.

Τα ιδιωτικά δεδομένα που διατίθενται μέσω της διεπαφής παρέχουν στον τελικό καταναλωτή τη δυνατότητα να συμβουλεύεται τα προηγούμενα επίπεδα κατανάλωσής του (σε τοπικό νόμισμα και σε kWh, kJ ή m3):

α)           τις τελευταίες επτά ημέρες, ανά ημέρα·

β)           ολόκληρη την τελευταία εβδομάδα·

γ)           ολόκληρο τον τελευταίο μήνα·

δ)           ολόκληρο τον ίδιο μήνα του προηγούμενου έτους·

ε)           ολόκληρο το τελευταίο έτος.

Οι προηγούμενες περίοδοι κατανάλωσης πρέπει να αντιστοιχούν στις περιόδους τιμολόγησης για την εξασφάλιση συμφωνίας με τους λογαριασμούς των νοικοκυριών.

Οι συμπληρωματικές πληροφορίες για την προηγούμενη κατανάλωση (ανά ημέρα, εβδομάδα, μήνα, έτος από την έναρξη χρήσης ευφυών μετρητών), καθώς και άλλες χρήσιμες πληροφορίες που επιτρέπουν τον λεπτομερέστερο αυτοέλεγχο από τον καταναλωτή (π.χ. γραφική παράσταση της εξέλιξης της ατομικής κατανάλωσης· πληροφορίες συγκριτικής αξιολόγησης, σωρευτική κατανάλωση/εξοικονόμηση/δαπάνη από την έναρξη κάθε σύμβασης, αναλογία της ατομικής κατανάλωσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και σχετική εξοικονόμηση CO2, κ.λπ.) πρέπει να καθίστανται εύκολα προσβάσιμες είτε απευθείας μέσω της διεπαφής ή μέσω του Διαδικτύου.

1.2.        Κατανεμητές δαπανών θέρμανσης

Οι κατανεμητές δαπανών θέρμανσης πρέπει να είναι εξοπλισμένοι με ευανάγνωστη οθόνη που να επιτρέπει στον τελικό καταναλωτή να συμβουλεύεται το τρέχον επίπεδο κατανάλωσης, καθώς και τα προηγούμενα επίπεδα κατανάλωσης. Οι προηγούμενες περίοδοι που εμφαίνονται στον κατανεμητή δαπανών θέρμανσης πρέπει να αντιστοιχούν στις περιόδους τιμολόγησης.

2.           Ελάχιστες απαιτήσεις τιμολόγησης

2.1         Συχνότητα τιμολόγησης με βάση την πραγματική κατανάλωση

Προκειμένου οι τελικοί καταναλωτές να μπορούν να ρυθμίζουν την ενεργειακή κατανάλωσή τους, η τιμολόγηση με βάση την πραγματική κατανάλωση πρέπει να γίνεται με την ακόλουθη συχνότητα:

α)           Σε μηνιαία βάση για την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.

β)           Τουλάχιστον κάθε δύο μήνες για την κατανάλωση φυσικού αερίου. Σε περίπτωση που το φυσικό αέριο χρησιμοποιείται για ατομική θέρμανση, η τιμολόγηση πρέπει να γίνεται σε μηνιαία βάση.

γ)           Στην κεντρική θέρμανση και ψύξη, η τιμολόγηση πρέπει να γίνεται σε μηνιαία βάση κατά τη διάρκεια της περιόδου θέρμανσης/ψύξης.

δ)           Τουλάχιστον κάθε δύο μήνες για την τιμολόγηση ζεστού νερού.

Η τιμολόγηση με βάση τη μέτρηση της κατανάλωσης θερμότητας με χρήση κατανεμητών δαπανών θέρμανσης πρέπει να συνοδεύεται από επεξηγήσεις των αριθμών που εμφανίζονται στην οθόνη των κατανεμητών δαπανών θέρμανσης, λαμβάνοντας υπόψη τα πρότυπα χαρακτηριστικά των κατανεμητών δαπανών θέρμανσης (EN 834)[44].

2.2.        Ελάχιστες πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο λογαριασμό

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι ακόλουθες πληροφορίες διατίθενται στους τελικούς καταναλωτές με σαφή και κατανοητό τρόπο στους λογαριασμούς, συμβάσεις, συναλλαγές, και αποδείξεις τους ή συνοδεύουν τα προαναφερθέντα, στους σταθμούς διανομής:

α)           οι τρέχουσες πραγματικές τιμές και η πραγματική κατανάλωση ενέργειας·

β)           συγκρίσεις της τρέχουσας κατανάλωσης ενέργειας του τελικού καταναλωτή με την κατανάλωσή του την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου έτους, κατά προτίμηση υπό μορφή γραφικής παράστασης·

γ)           συγκρίσεις με τον μέσο κανονικό ή υποδειγματικό τελικό καταναλωτή της ίδιας κατηγορίας χρήστη·

δ)           τα στοιχεία επικοινωνίας των οργανώσεων των τελικών καταναλωτών, των οργανισμών ενέργειας ή συναφών οργανισμών, μαζί με διευθύνσεις ιστοτόπων, από τους οποίους μπορούν να αντλούνται πληροφορίες για τα διαθέσιμα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, συγκρίσεις των χαρακτηριστικών των τελικών χρηστών και αντικειμενικές τεχνικές προδιαγραφές για τον εξοπλισμό χρήσης ενέργειας.

2.3         Συμβουλές ενεργειακής απόδοσης που επισυνάπτονται στους λογαριασμούς και άλλες μορφές ενημέρωσης των τελικών καταναλωτών

Κατά την αποστολή των συμβάσεων και των τροποποιήσεών τους, καθώς και στους λογαριασμούς που λαμβάνουν οι καταναλωτές ή σε ιστοτόπους που απευθύνονται σε μεμονωμένους καταναλωτές, οι διανομείς ενέργειας, οι διαχειριστές συστημάτων διανομής και οι εταιρείες λιανικής πώλησης ενέργειας οφείλουν να ενημερώνουν τους πελάτες τους με σαφή και κατανοητό τρόπο, παρέχοντας τα στοιχεία επικοινωνίας των ανεξάρτητων κέντρων παροχής συμβουλών στους καταναλωτές, οργανισμών ενέργειας ή συναφών οργανισμών, καθώς και τις διευθύνσεις τους στο Διαδίκτυο, όπου μπορούν να λαμβάνουν συμβουλές για τα διαθέσιμα μέτρα ενεργειακής απόδοσης, τα μέτρα σύγκρισης για την ενεργειακή τους κατανάλωση και τις τεχνικές προδιαγραφές των συσκευών κατανάλωσης ενέργειας που μπορούν να χρησιμεύσουν για τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας των εν λόγω συσκευών.     

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII Προγραμματισμός για την απόδοση στον τομέα της θέρμανσης και ψύξης

1.           Τα εθνικά σχέδια θέρμανσης και ψύξης που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 πρέπει να περιλαμβάνουν:

α)      περιγραφή της ζήτησης θέρμανσης και ψύξης·

β)      πρόβλεψη για τον τρόπο με τον οποίο η ζήτηση αυτή θα μεταβληθεί την επόμενη δεκαετία, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως την εξέλιξη της ζήτησης στα κτίρια και στους διάφορους τομείς της βιομηχανίας·

γ)      χάρτη της εθνικής επικράτειας, όπου προσδιορίζονται:

i)        τα σημεία ζήτησης θέρμανσης και ψύξης, όπου συμπεριλαμβάνονται:

– οι δήμοι και τα αστικά συγκροτήματα με συντελεστή δόμησης τουλάχιστον 0,3· και

– οι βιομηχανικές ζώνες με συνολική ετήσια κατανάλωση ενέργειας για θέρμανση και ψύξη άνω των 20 GWh·

ii)       οι υφιστάμενες και σχεδιαζόμενες υποδομές τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης·

iii)      τα εν δυνάμει σημεία παροχής θέρμανσης και ψύξης, όπου συμπεριλαμβάνονται:

– οι εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με συνολική ετήσια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας άνω των 20 GWh· και

– οι μονάδες καύσης αποβλήτων·

– οι υφιστάμενες και οι σχεδιαζόμενες εγκαταστάσεις συμπαραγωγής, ταξινομούμενες σύμφωνα με το παράρτημα VII, και οι εγκαταστάσεις τηλεθέρμανσης.

δ)      προσδιορισμό της ζήτησης θέρμανσης και ψύξης που θα μπορούσε να ικανοποιηθεί με συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης, συμπεριλαμβανομένης της οικιστικής συμπαραγωγής πολύ μικρής κλίμακας, καθώς και με τηλεθέρμανση και τηλεψύξη·

ε)      προσδιορισμό του δυναμικού πρόσθετης συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης, ακόμη και με ανακαίνιση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων και κατασκευή εγκαταστάσεων νέας γενεάς και βιομηχανικών εγκαταστάσεων ή άλλων μονάδων παραγωγής απορριπτόμενης θερμότητας·

στ)    τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν έως το 2020 και έως το 2030 για την πραγμάτωση του δυναμικού που αναφέρεται στο στοιχείο ε) ώστε να καλυφθεί η ζήτηση που αναφέρεται στο στοιχείο δ), όπου συμπεριλαμβάνονται:

i)        μέτρα για την αύξηση του μεριδίου της συμπαραγωγής στην παραγωγή θέρμανσης και ψύξης και στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας· και

ii)       μέτρα για την ανάπτυξη αποδοτικών υποδομών τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης για την προώθηση της ανάπτυξης συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης και της χρήσης θέρμανσης και ψύξης από απορριπτόμενη θερμότητα και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

ζ)      το μερίδιο της συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης, το εγκατεστημένο δυναμικό και την πρόοδο που έχει συντελεσθεί βάσει της οδηγίας 2004/8/ΕΚ·

η)      εκτίμηση της αναμενόμενης εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας·

θ)      εκτίμηση των μέτρων δημόσιας στήριξης για θέρμανση και ψύξη, εφόσον υπάρχουν, με αναφορά στον ετήσιο προϋπολογισμό και προσδιορισμό της δυνατότητας ενισχύσεων. Δεν θίγεται η χωριστή κοινοποίηση των καθεστώτων δημόσιας στήριξης σχετικά με την αξιολόγηση των κρατικών ενισχύσεων.

2.           Στο βαθμό που κρίνεται σκόπιμο, το σχέδιο μπορεί να απαρτίζεται από δέσμη περιφερειακών ή τοπικών σχεδίων.

3.           Τα πολεοδομικά σχέδια σχεδιάζονται ώστε να διασφαλίζουν ότι:

α)      οι νέες εγκαταστάσεις παραγωγής θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας και οι βιομηχανικές μονάδες παραγωγής απορριπτόμενης θερμότητας τοποθετούνται σε περιοχές όπου η μέγιστη ποσότητα διαθέσιμης απορριπτόμενης θερμότητας ανακτάται για την κάλυψη της υπάρχουσας ή της προβλεπόμενης ζήτησης για θέρμανση και ψύξη·

β)      οι νέες οικιστικές ζώνες ή οι νέες βιομηχανικές μονάδες οι οποίες καταναλώνουν θερμότητα κατά τις οικείες διαδικασίες παραγωγής τοποθετούνται σε περιοχές όπου η μέγιστη ποσότητα της οικείας ζήτησης θερμότητας καλύπτεται από τη διαθέσιμη απορριπτόμενη θερμότητα, όπως ορίζεται στα εθνικά σχέδια θέρμανσης και ψύξης. Για τη διασφάλιση της βέλτιστης αντιστοιχίας μεταξύ ζήτησης και παροχής θέρμανσης και ψύξης, τα χωροταξικά σχέδια πρέπει να ευνοούν τη συγκέντρωση πολλών βιομηχανικών μονάδων στην ίδια τοποθεσία·

γ)      οι εγκαταστάσεις παραγωγής θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας, οι βιομηχανικές μονάδες παραγωγής απορριπτόμενης θερμότητας, οι εγκαταστάσεις καύσης αποβλήτων και άλλες εγκαταστάσεις μετατροπής αποβλήτων σε ενέργεια συνδέονται με το τοπικό δίκτυο τηλεθέρμανσης ή τηλεψύξης·

δ)      οι οικιστικές ζώνες και οι βιομηχανικές μονάδες που καταναλώνουν θερμότητα κατά τις οικείες διαδικασίες παραγωγής συνδέονται με το τοπικό δίκτυο τηλεθέρμανσης ή τηλεψύξης.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII Κατευθυντήριες γραμμές για την επιλογή του τόπου θερμικών εγκαταστάσεων ηλεκτροπαραγωγής και βιομηχανικών εγκαταστάσεων

1. Επιλογή τόπου των θερμικών εγκαταστάσεων ηλεκτροπαραγωγής όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφοι 3 και 6.

Όταν ένα σημείο ζήτησης θερμότητας με επίπεδο κατανάλωσης που αναφέρεται στη στήλη Γ υπάρχει ή είναι εν δυνάμει σημείο ζήτησης θερμότητας, ο σταθμός ηλεκτροπαραγωγής πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη από την αντίστοιχη απόσταση στη στήλη A. Ως εν δυνάμει σημείο ζήτησης θερμότητας ορίζεται εκείνο όπου είναι δυνατόν να αποδειχθεί ότι αυτό μπορεί εύλογα να δημιουργηθεί, για παράδειγμα με την κατασκευή δικτύου τηλεθέρμανσης. Για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας τυποποιημένες τεχνικές εκτίμησης, εάν μπορεί να αποδειχθεί ότι υπάρχει συγκεντρωτικό θερμικό φορτίο άνω των 15 MW/km2, αυτό θεωρείται ότι είναι σημείο ζήτησης θερμότητας. Το συνολικό άθροισμα των εν λόγω δυνάμενων να συνδεθούν φορτίων που αντιστοιχούν στα τετραγωνικά χιλιόμετρα πρέπει να θεωρείται ότι αποτελεί την ισχύ ζήτησης των εν λόγω σημείων ζήτησης θερμότητας.

Η απόσταση Α είναι η διαδρομή σωληναγωγού και όχι μια ευθεία γραμμή, κατά μήκος της οποίας θεωρείται εφικτή από τους εμπειρογνώμονες μηχανικούς που χρησιμοποιούν τυποποιημένες τεχνικές εκτίμησης, όπως η μέτρηση ποσότητας, η κατασκευή αγωγού μεταφοράς ύδατος αντιστοίχου μεγέθους με συγκρατημένο κόστος. Αποκλείονται τα εμπόδια όπως οι οροσειρές, τα κέντρα πόλεων, οι δύσκολες διελεύσεις ποταμών ή θαλασσών, κ.λπ.

A || B || Γ

Μέγιστη απόσταση μεταξύ της προτεινόμενης εγκατάστασης ηλεκτρικής ενέργειας και του σημείου ζήτησης θερμότητας || Ηλεκτρική ισχύς του σταθμού ηλεκτροπαραγωγής || Εκτιμώμενη ετήσια κατανάλωση στο σημείο ζήτησης θερμότητας

< 100 km || > 1999* MWe || > 7500 TJ/έτος

< 65 km || >500 || >1875 TJ/ έτος

< 15 km || > 20 MW || > 50 TJ/ έτος

* Η νέα εγκατάσταση θα λειτουργεί κανονικά με συντελεστή φορτίου 90%.

2. Επιλογή τόπου των βιομηχανικών πηγών απορριπτόμενης θερμότητας που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 8.

A || B || Γ

Μέγιστη απόσταση μεταξύ των προτεινόμενων βιομηχανικών εγκαταστάσεων και του σημείου ζήτησης θερμότητας || Ισχύς || Εκτιμώμενη ετήσια κατανάλωση στο σημείο ζήτησης θερμότητας

< 75 km || > 75 MW (με φορτίο 60-70%) || > 1600 TJ/έτος

< 60 km || > 50 MW με συντελεστή φορτίου 60% || >1000 TJ/ έτος

< 25 km || > 50 MW (> 85% συντελεστή φορτίου) || > 400 TJ/ έτος

< 15 km || > 20 MW || > 100 TJ/ έτος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IX Εγγύηση προέλευσης της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης

α)           Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα ώστε να διασφαλίσουν ότι:

i)       η εγγύηση προέλευσης της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης:

– επιτρέπει στους παραγωγούς να αποδείξουν ότι η ηλεκτρική ενέργεια που πωλούν προέρχεται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης και εκδίδεται για το σκοπό αυτό ως ανταπόκριση σε αίτημα του παραγωγού·

– είναι ακριβής, αξιόπιστη και δεν επιδέχεται παραποίησης·

– εκδίδεται, μεταφέρεται και ακυρώνεται ηλεκτρονικά·

ii)       η ίδια ποσότητα ενέργειας από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης λαμβάνεται υπόψη μία μόνο φορά.

β)           Η εγγύηση προέλευσης που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 7 περιέχει τουλάχιστον τα εξής πληροφοριακά στοιχεία:

– την ταυτότητα, την τοποθεσία, το είδος και την ισχύ (θερμική και ηλεκτρική) της εγκατάστασης στην οποία παράγεται η ενέργεια·

– τις ημερομηνίες και τους τόπους παραγωγής·

– τη χαμηλότερη θερμογόνο δύναμη της καύσιμης ύλης από την οποία παράγεται η ηλεκτρική ενέργεια·

– την ποσότητα και τη χρήση της θερμότητας που παράγεται μαζί με την ηλεκτρική ενέργεια·

– την ποσότητα της ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης σύμφωνα με το παράρτημα II την οποία εκφράζει η εγγύηση·

– την εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας που υπολογίζεται σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ με βάση τις εναρμονισμένες τιμές απόδοσης αναφοράς που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ στοιχείο στ)·

– την ονομαστική ηλεκτρική και θερμική απόδοση της μονάδας·

– εάν και σε ποιο βαθμό η εγκατάσταση έχει επωφεληθεί από στήριξη επενδύσεων·

– εάν και σε ποιο βαθμό η μονάδα ενέργειας έχει επωφεληθεί με άλλο τρόπο από εθνικό καθεστώς στήριξης, και το είδος του καθεστώτος στήριξης·

– την ημερομηνία κατά την οποία η εγκατάσταση άρχισε να λειτουργεί· και

– την ημερομηνία και τη χώρα έκδοσης και τον ενιαίο αριθμό αναγνώρισης.

Η εγγύηση προέλευσης είναι τυποποιημένου μεγέθους 1 MWh. Αναφέρει την καθαρή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας η οποία μετράται στα όρια του σταθμού και εξάγεται στο δίκτυο.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Χ Κατάλογος των δεδομένων ενεργειακής απόδοσης των εγκαταστάσεων μετατροπής ενέργειας

Στους καταλόγους που αναφέρονται στο άρθρο 11 περιλαμβάνονται:

α)           μη ονομαστικός κατάλογος των εγκαταστάσεων αποκλειστικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με ονομαστική θερμική ισχύ 50 MW και άνω, αναφέροντας για καθεμία:

– τη μέση ετήσια ηλεκτρική ισχύ εξόδου της εγκατάστασης (MWe) και τη συνολική ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου (MWth)·

– το μέσο ετήσιο πρωτογενές καύσιμο και το μείγμα καυσίμων (κατά περίπτωση)·

– τον τύπο της μονάδας και την τεχνολογία που χρησιμοποιείται στην εγκατάσταση·

– την απόδοση βάσει του σχεδιασμού και τις προϋποθέσεις της·

– την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας·

– την ημερομηνία της τελευταίας ουσιαστικής ανακαίνισης·

– τον αριθμό των ωρών μέσης ετήσιας λειτουργίας·

– την μέση ετήσια καθαρή λειτουργική απόδοση.

β)           μη ονομαστικός κατάλογος των εγκαταστάσεων αποκλειστικής παραγωγής θερμότητας με ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου 50 MW και άνω, αναφέροντας για καθεμία:

– τη μέση ετήσια θερμική παραγωγή της εγκατάστασης και τη συνολική ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου (MWth)·

– το μέσο ετήσιο πρωτογενές καύσιμο και το μείγμα καυσίμων (κατά περίπτωση)·

– τον τύπο της μονάδας και την τεχνολογία που χρησιμοποιείται στην εγκατάσταση·

– την απόδοση βάσει του σχεδιασμού και τις προϋποθέσεις της·

– τον τρόπο διάταξης του θερμικού φορτίου·

– την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας·

– την ημερομηνία της τελευταίας ουσιαστικής ανακαίνισης·

– τον αριθμό ωρών μέσης ετήσιας λειτουργίας·

– την μέση ετήσια καθαρή λειτουργική απόδοση·

γ)           μη ονομαστικός κατάλογος των εγκαταστάσεων συμπαραγωγής με ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου 50 MW και άνω, αναφέροντας για καθεμία:

– τη μέση ετήσια ηλεκτρική και θερμική παραγωγή των εγκαταστάσεων (MWe και MWth) και τη συνολική ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου (MWth)·

– το μέσο ετήσιο πρωτογενές καύσιμο και το μείγμα καυσίμων σύμφωνα με την απόφαση 2007/74/EΚ σε εναρμονισμένες τιμές αναφοράς, κατά περίπτωση·

– τον τύπο της μονάδας και τη χρησιμοποιούμενη τεχνολογία στην εγκατάσταση σύμφωνα με το παράρτημα VII·

– την απόδοση βάσει του σχεδιασμού και τις προϋποθέσεις της·

– την προβλεπόμενη απόδοση κατά την αποκλειστική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και την αποκλειστική παραγωγή θερμότητας·

– τον μέσο ετήσιο λόγο θερμότητας προς ηλεκτρική ενέργεια·

– την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας·

– την ημερομηνία της τελευταίας ουσιαστικής ανακαίνισης·

– τον αριθμό ωρών μέσης ετήσιας λειτουργίας·

– την μέση ετήσια καθαρή λειτουργική απόδοση.

δ)           μη ονομαστικός κατάλογος των εγκαταστάσεων που πραγματοποιούν διύλιση πετρελαίου και αερίου, αναφέροντας για καθεμία:

– τη μέση ετήσια παραγωγή ενεργειακή ισχύ εισόδου της εγκατάστασης (MWth)·

– τη μέση ετήσια παραγωγή ενέργειας της εγκατάστασης (ενεργειακό περιεχόμενο του μείγματος καυσίμων, MWth)·

– τη μέση ετήσια πρώτη ύλη·

– τον τύπο της μονάδας και τη χρησιμοποιούμενη τεχνολογία στην εγκατάσταση·

– την απόδοση βάσει του σχεδιασμού (θεωρητική)·

– την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας·

– την ημερομηνία της τελευταίας ουσιαστικής ανακαίνισης·

– τον αριθμό ωρών μέσης ετήσιας λειτουργίας·

– τη μέση ετήσια καθαρή λειτουργική απόδοση.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XI Κριτήρια ενεργειακής απόδοσης για τη ρύθμιση δικτύου ενέργειας και τα τιμολόγια δικτύου που καθορίστηκαν ή εγκρίθηκαν από τις ρυθμιστικές αρχές ενέργειας

1.           Τα τιμολόγια δικτύου αντικατοπτρίζουν με ακρίβεια την εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας και κόστους στα δίκτυα, που επιτυγχάνεται από την πλευρά της ζήτησης και από μέτρα ανταπόκρισης στη ζήτηση και από την κατανεμημένη παραγωγή, συμπεριλαμβανομένης της εξοικονόμησης που οφείλεται στη μείωση του κόστους παράδοσης ή στις επενδύσεις σε δίκτυα και στην πλέον βέλτιστη λειτουργία του δικτύου.

2.           Η ρύθμιση και τα τιμολόγια δικτύου επιτρέπουν στους διαχειριστές δικτύων να προσφέρουν υπηρεσίες συστήματος και τιμολόγια συστήματος στο πλαίσιο των μέτρων ανταπόκρισης στη ζήτηση, διαχείρισης της ζήτησης και κατανεμημένης παραγωγής σε οργανωμένες αγορές ηλεκτρικής ενέργειας, ιδίως:

α)      τη μετατόπιση, από τους τελικούς καταναλωτές, φορτίου από τις ώρες αιχμής στις ώρες εκτός αιχμής, λαμβάνοντας υπόψη τη διαθεσιμότητα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ενέργειας από συμπαραγωγή και κατανεμημένης παραγωγής·

β)      την εξοικονόμηση ενέργειας, χάρη στην ανταπόκριση κατανεμημένων καταναλωτών στη ζήτηση, από φορείς συγκέντρωσης ενέργειας·

γ)      τη μείωση της ζήτησης χάρη σε μέτρα ενεργειακής απόδοσης που ελήφθησαν από παρόχους ενεργειακών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών παροχής ενεργειακών υπηρεσιών·

δ)      τη σύνδεση και κατανομή πηγών ηλεκτροπαραγωγής σε χαμηλότερα επίπεδα τάσης·

ε)      τη σύνδεση πηγών ηλεκτροπαραγωγής που βρίσκονται σε τόπο πλησιέστερο στην κατανάλωση· και

στ)    την αποθήκευση ενέργειας.

Για τους σκοπούς της παρούσας διάταξης, ο όρος «οργανωμένες αγορές ηλεκτρικής ενέργειας» περιλαμβάνει τις εξωχρηματιστηριακές αγορές και τα χρηματιστήρια ηλεκτρικής ενέργειας για τη διαπραγμάτευση της ενέργειας, της ισχύος, υπηρεσιών εξισορρόπησης και παρεπόμενων υπηρεσιών σε όλα τα χρονικά πλαίσια, συμπεριλαμβανομένων των προθεσμιακών αγορών και των ημερήσιων αγορών και ενδοημερήσιων αγορών.

3.           Τα τιμολόγια δικτύου είναι διαθέσιμα και στηρίζουν τη δυναμική τιμολόγηση στο πλαίσιο μέτρων ανταπόκρισης στη ζήτηση των τελικών καταναλωτών, όπου συμπεριλαμβάνονται:

α)      τιμολόγια αναλόγως του χρόνου χρήσης·

β)      κρίσιμη τιμολόγηση των ωρών αιχμής·

γ)      τιμολόγηση σε πραγματικό χρόνο· και

δ)      εκπτώσεις στις ώρες αιχμής.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XII Απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης για διαχειριστές συστήματος μεταφοράς και διαχειριστές συστήματος διανομής

Οι διαχειριστές συστήματος μεταφοράς και διανομής οφείλουν να:

α)      θεσπίσουν και δημοσιοποιήσουν τους τυποποιημένους κανόνες τους για την ανάληψη και τον επιμερισμό του κόστους των τεχνικών προσαρμογών, όπως των συνδέσεων με το διασυνδεδεμένο ηλεκτρικό δίκτυο και των ενισχύσεων του δικτύου, τη βελτίωση της λειτουργίας του δικτύου και κανόνες σχετικά με την αμερόληπτη εφαρμογή των κωδικών δικτύου, οι οποίοι είναι απαραίτητοι προκειμένου να ενταχθούν οι νέοι παραγωγοί που τροφοδοτούν το διασυνδεδεμένο δίκτυο με ηλεκτρική ενέργεια που προέρχεται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης·

β)      παρέχουν σε κάθε νέο παραγωγό ηλεκτρικής ενέργειας που προέρχεται από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης ο οποίος επιθυμεί να συνδεθεί με το ηλεκτρικό δίκτυο τις απαραίτητες περιεκτικές πληροφορίες, στις οποίες περιλαμβάνονται:

i)        πλήρης και αναλυτική εκτίμηση του σχετικού κόστους σύνδεσης·

ii)       λογικό και ακριβές χρονοδιάγραμμα για τη λήψη και επεξεργασία της αίτησης σύνδεσης με το δίκτυο·

iii)      λογικό ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα για κάθε προτεινόμενη σύνδεση με το δίκτυο. Η συνολική διαδικασία σύνδεσης με το δίκτυο δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 12 μήνες.

γ)      παροχή τυποποιημένων και απλουστευμένων διαδικασιών σύνδεσης των κατανεμημένων παραγωγών ενέργειας από συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης με σκοπό τη διευκόλυνση της σύνδεσής τους με το ηλεκτρικό δίκτυο.

Οι τυποποιημένοι κανόνες που αναφέρονται στο στοιχείο α) βασίζονται σε αντικειμενικά, διαφανή και αμερόληπτα κριτήρια, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη ολόκληρο το κόστος και όλα τα οφέλη που σχετίζονται με τη σύνδεση των υπόψη παραγωγών με το ηλεκτρικό δίκτυο. Οι εν λόγω κανόνες μπορούν να προβλέπουν διαφορετικούς τύπους σύνδεσης.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XIII Ελάχιστα στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις συμβάσεις ενεργειακής απόδοσης με το δημόσιο τομέα

· Σαφής και διαφανής κατάλογος των μέτρων απόδοσης που πρέπει να εφαρμοστούν

· Εγγυημένη εξοικονόμηση που πρέπει να επιτευχθεί με την εφαρμογή των μέτρων της σύμβασης.

· Διάρκεια και στάδια της σύμβασης, όροι και προθεσμία καταγγελίας.

· Σαφής και διαφανής κατάλογος των υποχρεώσεων κάθε συμβαλλόμενου μέρους.

· Ημερομηνία(-ες) αναφοράς για τον προσδιορισμό της επιτευχθείσας εξοικονόμησης.

· Σαφής και διαφανής κατάλογος των δράσεων που πρέπει να αναληφθούν για την υλοποίηση ενός μέτρου και σχετικό κόστος.

· Υποχρέωση πλήρους εφαρμογής των μέτρων της σύμβασης και τεκμηρίωση όλων των τροποποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του έργου.

· Κανονισμοί που ρυθμίζουν τη συμμετοχή τρίτων (υπεργολαβία).

· Σαφής και διαφανής παρουσίαση των οικονομικών επιπτώσεων του έργου και κατανομή του μεριδίου των δύο μερών στην επιτευχθείσα εξοικονόμηση χρημάτων (ήτοι αμοιβή του παρόχου υπηρεσιών).

· Σαφείς και διαφανείς διατάξεις σχετικά με τη μέτρηση και εξακρίβωση της επιτευχθείσας εγγυημένης εξοικονόμησης, τους ποιοτικούς ελέγχους και τις εγγυήσεις.

· Διατάξεις που αποσαφηνίζουν τη διαδικασία αντιμετώπισης του μεταβαλλόμενου πλαισίου συνθηκών οι οποίες επηρεάζουν το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα της σύμβασης (ήτοι μεταβαλλόμενες τιμές ενέργειας, μεταβαλλόμενη ένταση χρήσης της εγκατάστασης).

· Λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τις υποχρεώσεις κάθε συμβαλλόμενου μέρους.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XIV Γενικό πλαίσιο για την υποβολή εκθέσεων

ΜΕΡΟΣ 1.      Γενικό πλαίσιο για την υποβολή ετήσιων εκθέσεων

Οι ετήσιες εκθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 παρέχουν τη βάση για την παρακολούθηση της προόδου προς την επίτευξη των εθνικών στόχων για το 2020. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι εκθέσεις να περιλαμβάνουν τις ακόλουθες ελάχιστες πληροφορίες:

α)      εκτίμηση των ακόλουθων δεικτών για το προηγούμενο έτος:

i)        κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2

ii)       συνολική κατανάλωση τελικής ενέργειας

iii)      κατανάλωση τελικής ενέργειας ανά τομέα

· βιομηχανία·

· μεταφορές (διάκριση μεταξύ επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών)

· νοικοκυριά

· υπηρεσίες

iv)      ακαθάριστη προστιθέμενη αξία ανά τομέα

· βιομηχανία

· υπηρεσίες

v)       διαθέσιμο εισόδημα νοικοκυριών

vi)      ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ)

vii)     παραγωγή ηλεκτρισμού από θερμική ηλεκτροπαραγωγή

viii) παραγωγή θερμότητας από θερμική ηλεκτροπαραγωγή

ix) καύσιμα για την παραγωγή θερμικής ενέργειας

x) επιβατοχιλιόμετρα (pkm)

xi) τονοχιλιόμετρα (tkm)

xii)     πληθυσμός

Σε τομείς στους οποίους η κατανάλωση ενέργειας παραμένει σταθερή ή αυξάνεται, τα κράτη μέλη αναλύουν τους σχετικούς λόγους και επισυνάπτουν στις εκτιμήσεις την αξιολόγησή τους.

β)      επικαιροποίηση των κύριων νομοθετικών και μη νομοθετικών μέτρων που εφαρμόστηκαν το προηγούμενο έτος τα οποία συμβάλλουν στην επίτευξη των συνολικών εθνικών στόχων ενεργειακής απόδοσης για το 2020.

γ)      τη συνολική επιφάνεια δαπέδου των κτιρίων με συνολική ωφέλιμη επιφάνεια άνω των 250 m2 που ανήκουν σε δημόσιους φορείς τα οποία, την 1η Ιανουαρίου του έτους για το οποίο πρέπει να υποβληθεί η έκθεση, δεν πληρούσαν τις απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1·

δ)      τη συνολική επιφάνεια δαπέδου κτιρίων που ανήκουν σε δημόσιους φορείς των κρατών μελών τα οποία ανακαινίστηκαν το προηγούμενο έτος.

ε)      την επιτευχθείσα εξοικονόμηση ενέργειας χάρη στα εθνικά καθεστώτα επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης όπως αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 ή στα εναλλακτικά μέτρα που εγκρίθηκαν κατ’ εφαρμογή του άρθρου 6 παράγραφος 9.

Η πρώτη έκθεση περιλαμβάνει επίσης τον εθνικό στόχο που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1.

ΜΕΡΟΣ 2. Γενικό πλαίσιο για τις συμπληρωματικές εκθέσεις

Οι εκθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 2 παρέχουν το πλαίσιο για την ανάπτυξη εθνικών στρατηγικών ενεργειακής απόδοσης.

Οι εκθέσεις αφορούν τα σημαντικά μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και την αναμενόμενη/επιτευχθείσα εξοικονόμηση ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων στον τομέα του εφοδιασμού, της μεταφοράς και διανομής ενέργειας, καθώς και της τελικής χρήσης ενέργειας. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι εκθέσεις να περιλαμβάνουν τουλάχιστον τις ακόλουθες πληροφορίες:

1.         Στόχοι και στρατηγικές

-             Ο εθνικός στόχος ενεργειακής απόδοσης για το 2020, όπως απαιτείται από το άρθρο 3 παράγραφος 1·

-             Ο εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας που τίθεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/32/ΕΚ·

-             Άλλοι υφιστάμενοι στόχοι ενεργειακής απόδοσης που αφορούν το σύνολο της οικονομίας ή ειδικούς τομείς.

2.         Μέτρα και εξοικονόμηση ενέργειας

Οι εκθέσεις παρέχουν πληροφορίες για τα μέτρα που εγκρίθηκαν ή προβλέπεται να εγκριθούν ενόψει της εφαρμογής των κύριων στοιχείων της παρούσας οδηγίας και της σχετικής εξοικονόμησης.

α)         Εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας

Οι εκθέσεις παραθέτουν τα σημαντικά μέτρα που ελήφθησαν και τις σημαντικές δράσεις που ανελήφθησαν για την επίτευξη εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Για κάθε μέτρο ή δέσμη μέτρων/δράσεων παρέχονται εκτιμήσεις της αναμενόμενης εξοικονόμησης για το 2020 και της εξοικονόμησης που έχει επιτευχθεί έως τη στιγμή της υποβολής εκθέσεων.        Εφόσον διατίθενται, παρέχονται στοιχεία σχετικά με άλλες επιπτώσεις/οφέλη των μέτρων (μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, βελτίωση της ποιότητας του αέρα, δημιουργία θέσεων εργασίας, κ.λπ.) και ο προϋπολογισμός εκτέλεσης.

β)         Τελική εξοικονόμηση ενέργειας

Η πρώτη και η δεύτερη συμπληρωματική έκθεση πρέπει να περιλαμβάνουν τα αποτελέσματα σε σχέση με την εκπλήρωση του στόχου της εξοικονόμησης τελικής ενέργειας που ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 2 της οδηγίας 2006/32/ΕΚ. Εάν ο υπολογισμός/εκτίμηση της εξοικονόμησης ανά μέτρο δεν είναι διαθέσιμα, η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας σε επίπεδο τομέα αποδεικνύεται με βάση τον συνδυασμό μέτρων.

Η πρώτη και η δεύτερη έκθεση περιλαμβάνουν επίσης τη μέτρηση ή/και μεθοδολογία υπολογισμού που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό της εξοικονόμησης ενέργειας. Εάν εφαρμόζεται η «συνιστώμενη μεθοδολογία[45]», η έκθεση πρέπει να περιλαμβάνει αναφορά σε αυτή.

3.         Ειδικά πληροφοριακά στοιχεία σχετικά με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας

3.1.      Δημόσιοι φορείς (άρθρο 4)

Οι συμπληρωματικές εκθέσεις περιλαμβάνουν κατάλογο των δημόσιων φορέων που έχουν εκπονήσει σχέδιο ενεργειακής απόδοσης σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3.

3.2.      Υποχρεώσεις ενεργειακής απόδοσης (άρθρο 6)

Ο συμπληρωματικές εκθέσεις περιλαμβάνουν τους εθνικούς συντελεστές που επελέγησαν σύμφωνα με το παράρτημα IV.

Η πρώτη συμπληρωματική έκθεση περιλαμβάνει σύντομη περιγραφή του εθνικού καθεστώτος που αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 ή τα εναλλακτικά μέτρα που εγκρίθηκαν κατ’ εφαρμογή του άρθρου 6 παράγραφος 9.

3.3.      Ενεργειακοί έλεγχοι και καθεστώτα διαχείρισης (άρθρο 7)

Οι συμπληρωματικές εκθέσεις περιλαμβάνουν:

α)           τον αριθμό των ενεργειακών ελέγχων που διενεργήθηκαν την προηγούμενη τριετία·

β)           τον αριθμό των ενεργειακών ελέγχων που διενεργήθηκαν σε μεγάλες επιχειρήσεις την προηγούμενη τριετία·

γ)           τον αριθμό των μεγάλων εταιρειών στην επικράτειά των κρατών μελών, με ένδειξη του αριθμού των εταιρειών που αφορά το άρθρο 7 παράγραφος 3.

3.4.      Προώθηση της αποδοτικής θέρμανσης και ψύξης (άρθρο 10)

Οι συμπληρωματικές εκθέσεις περιλαμβάνουν εκτίμηση της προόδου που έχει συντελεσθεί κατά την εφαρμογή του εθνικού σχεδίου θέρμανσης και ψύξης που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1.

3.5.        Μετατροπή ενέργειας (άρθρο 11)

-             Οι συμπληρωματικές εκθέσεις περιλαμβάνουν μη εμπιστευτική περίληψη των καταλόγων δεδομένων που αναφέρονται στο άρθρο 11, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παραρτήματος X.

3.6.        Μεταφορά και διανομή ενέργειας (άρθρο 12)

-             Η πρώτη συμπληρωματική έκθεση και οι επόμενες εκθέσεις που πρέπει να υποβάλλονται κατόπιν κάθε 10 έτη περιλαμβάνουν τα σχέδια για το δυναμικό ενεργειακής απόδοσης των υποδομών αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας που αναφέρονται στο άρθρο 12 παράγραφος 2.

3.7.      Διαθεσιμότητα των καθεστώτων πιστοποίησης (άρθρο 13)

Οι συμπληρωματικές εκθέσεις περιλαμβάνουν πληροφοριακά στοιχεία για τα διαθέσιμα εθνικά καθεστώτα πιστοποίησης ή τα ισοδύναμα καθεστώτα επαγγελματικών προσόντων για τους παρόχους ενεργειακών υπηρεσιών, ενεργειακών ελέγχων και μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.

3.8.      Ενεργειακές υπηρεσίες (άρθρο 14)

Οι συμπληρωματικές εκθέσεις περιλαμβάνουν εσωτερικό σύνδεσμο στον ιστότοπο όπου διατίθενται οι εθνικοί κατάλογοι και μητρώα των παρόχων ενεργειακών υπηρεσιών που αναφέρονται στο άρθρο 14.

3.9.      Άλλα μέτρα προώθησης της ενεργειακής απόδοσης (άρθρο 15)

Η πρώτη συμπληρωματική έκθεση περιλαμβάνει κατάλογο των μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 15 παράγραφος 2.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XV Πίνακας αντιστοιχίας

Οδηγία 2006/32/EΚ || Παρούσα οδηγία

Άρθρο 1 || Άρθρο 1

Άρθρο 2 || Άρθρο 1

Άρθρο 3 στοιχείο α) || Άρθρο 1 σημείο 1

Άρθρο 3 στοιχείο β) || --

Άρθρο 3 στοιχείο γ) || --

Άρθρο 3 στοιχείο δ) || --

-- || Άρθρο 2 σημείο 2

Άρθρο 3 στοιχείο ε) || Άρθρο 2 σημείο 3

Άρθρο 3 στοιχείο στ) || --

Άρθρο 3 στοιχείο ζ) || --

Άρθρο 3 στοιχείο η) || --

Άρθρο 3 στοιχείο θ) || --

-- || Άρθρο 2 σημείο 4

-- || Άρθρο 2 σημείο 5

-- || Άρθρο 2 σημείο 6

Άρθρο 3, στοιχείο ι) || Άρθρο 2 σημείο 13

Άρθρο 3 στοιχείο ια) || --

Άρθρο 3 στοιχείο ιβ) || Άρθρο 2 σημείο 12

Άρθρο 3 στοιχείο ιγ) || --

Άρθρο 3 στοιχείο ιδ) || Άρθρο 2 σημείο 10

Άρθρο 3 στοιχείο ιε) || Άρθρο 2 σημείο 7

Άρθρο 3 στοιχείο ιστ) || Άρθρο 2 σημείο 8

Άρθρο 3 στοιχείο ιζ) || Άρθρο 2 σημείο 9

Άρθρο 3, στοιχείο ιη) || --

Άρθρο 3, στοιχείο ιθ) || --

-- || Άρθρο 2 σημείο 11

-- || Άρθρο 2 σημείο 14

-- || Άρθρο 3

Άρθρο 4 || --

Άρθρο 5 || Άρθρο 4, άρθρο 5

Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α) || Άρθρο 6 παράγραφος 6 στοιχεία β) και γ)

Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) || Άρθρο 6 παράγραφος 7

Άρθρο 6 παράγραφος 2 || Άρθρο 6 παράγραφοι 1, 2, 3, 4, 5, 6 στοιχείο α), 8, 9 και 10

Άρθρο 7 παράγραφος 1 || --

Άρθρο 7 παράγραφος 2 || Άρθρο 15 παράγραφος 1 τελευταίο εδάφιο

Άρθρο 7 παράγραφος 3 || --

Άρθρο 8 || Άρθρο 13 παράγραφος 1

-- || Άρθρο 13 παράγραφος 2

Άρθρο 9 παράγραφος 1 || --

Άρθρο 9 παράγραφος 2 || Άρθρο 14 στοιχεία β), γ) και ε)

Άρθρο 10 παράγραφος 1 || Άρθρο 12 παράγραφος 4

Άρθρο 10 παράγραφος 2 || Άρθρο 12 παράγραφος 3

Άρθρο 11 || --

Άρθρο 12 παράγραφος 1 || Άρθρο 7 παράγραφος 1

Άρθρο 12 παράγραφος 2 || --

-- || Άρθρο 7 παράγραφος 2

Άρθρο 12 παράγραφος 3 || Άρθρο 7 παράγραφος 3

Άρθρο 13 παράγραφος 1 || Άρθρο 8 παράγραφος 1

Άρθρο 13 παράγραφος 2 || Άρθρο 8 παράγραφος 2

-- || Άρθρο 9

-- || Άρθρο 11

-- || Άρθρο 12 παράγραφοι 1 και 2

-- || Άρθρο 14, στοιχεία α) και δ)

-- || Άρθρο 15 παράγραφος 1, στοιχεία α) και β)

-- || Άρθρο 15 παράγραφος 2

-- || Άρθρο 16

Άρθρο 14 παράγραφοι 1 και 2 || Άρθρο 19 παράγραφοι 1, 2, 3

Άρθρο 14 παράγραφος 3 || --

Άρθρο 14 παράγραφοι 4 και 5 || Άρθρο 19 παράγραφοι 4 και 5

-- || Άρθρο 17 παράγραφος 1

Άρθρο 15 παράγραφος 1 || Άρθρο 17 παράγραφος 2

Άρθρο 15 παράγραφος 2 || --

Άρθρο 15 παράγραφος 3 || --

Άρθρο 15 παράγραφος 4 || --

-- || Άρθρο 18

-- || Άρθρο 19 παράγραφος 7

-- || Άρθρο 19 παράγραφος 8

-- || Άρθρο 19 παράγραφος 9

-- || Άρθρο 19 παράγραφος 10

Άρθρο 16 || Άρθρο 20

Άρθρο 17 || Άρθρο 21

Άρθρο 18 || Άρθρο 22

Άρθρο 19 || Άρθρο 23

Άρθρο 20 || Άρθρο 24

Παράρτημα I || --

Παράρτημα II || Παράρτημα IV

Παράρτημα III || --

Παράρτημα IV || --

Παράρτημα V || --

Παράρτημα VI || Παράρτημα III

-- || Παράρτημα V

-- || Παράρτημα VI

-- || Παράρτημα VII

-- || Παράρτημα VIII

-- || Παράρτημα IX

-- || Παράρτημα X

-- || Παράρτημα XI

-- || Παράρτημα XII

-- || Παράρτημα XIII

-- || Παράρτημα XIV

-- || Παράρτημα XV

Οδηγία 2004/8/EΚ || Παρούσα οδηγία

Άρθρο 1 || Άρθρο 1

Άρθρο 2 || Άρθρο 1

Άρθρο 3 στοιχείο α) || Άρθρο 2 σημείο 15

Άρθρο 3 στοιχείο β) || Άρθρο 2 σημείο 17

Άρθρο 3 στοιχείο γ) || Άρθρο 2 σημείο 16

Άρθρο 3 στοιχείο δ) || Άρθρο 2 σημείο 18

Άρθρο 3 στοιχείο ε) || --

Άρθρο 3 στοιχείο στ) || --

Άρθρο 3 στοιχείο ζ) || Άρθρο 2 σημείο 20

Άρθρο 3 στοιχείο η) || --

Άρθρο 3 στοιχείο θ) || Άρθρο 2 σημείο 19

Άρθρο 3 στοιχείο ι) || --

Άρθρο 3 στοιχείο ια) || Άρθρο 2 σημείο 21

Άρθρο 3 στοιχείο ιβ) || Άρθρο 2 σημείο 22

Άρθρο 3 στοιχείο ιγ) || Άρθρο 2 σημείο 24

Άρθρο 3 στοιχείο ιδ) || Άρθρο 2 σημείο 23

Άρθρο 3 στοιχείο ιε) || --

-- || Άρθρο 2 σημείο 25

-- || Άρθρο 2 σημείο 26

-- || Άρθρο 2 σημείο 27

Άρθρο 4 παράγραφος 1 || Παράρτημα II στοιχείο στ) πρώτο εδάφιο

-- || Άρθρο 10 παράγραφοι 1 έως 9

Άρθρο 4 παράγραφος 2 || Άρθρο 10 παράγραφος 10 τρίτο εδάφιο

Άρθρο 4 παράγραφος 3 || --

Άρθρο 5 || Άρθρο 10 παράγραφος 10 πρώτο και δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 6 || --

Άρθρο 7 παράγραφος 1 || Άρθρο 10 παράγραφος 11

Άρθρο 7 παράγραφος 2 || --

Άρθρο 7 παράγραφος 3 || --

Άρθρο 8 || Άρθρο 12 παράγραφος 5

-- || Άρθρο 12 παράγραφος 6

-- || Άρθρο 12 παράγραφος 7

Άρθρο 9 || --

Άρθρο 10 παράγραφοι 1 και 2 || --

Άρθρο 10 παράγραφος 3 || Άρθρο 19 παράγραφος 6

Άρθρο 11 || --

Άρθρο 12 || --

Άρθρο 13 || Άρθρο 17 παράγραφος 2

Άρθρο 14 || --

Άρθρο 15 || Άρθρο 22

Άρθρο 16 || --

Άρθρο 17 || Άρθρο 23

Άρθρο 18 || Άρθρο 24

Παράρτημα I || Παράρτημα I, Μέρος II

Παράρτημα II || Παράρτημα I, Μέρος I

-- || Παράρτημα I, Μέρος III

Παράρτημα III || Παράρτημα II

Παράρτημα IV || --

 ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

1.           ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

1.1.        Ονομασία της πρότασης/πρωτοβουλίας

Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ενεργειακή απόδοση και την κατάργηση των οδηγιών 2004/8/EΚ και 2006/32/EΚ

1.2.        Σχετικός(-οί) τομέας(-είς) πολιτικής που αφορά(-ούν) τη δομή ΔΒΔ/ΠΒΔ[46]

ΕΝΕΡΓΕΙΑ [32]

1.3.        Χαρακτήρας της πρότασης/πρωτοβουλίας

¨ Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά νέα δράση.

¨ Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά νέα δράση μετά από πιλοτικό έργο/προπαρασκευαστική δράση.[47]

¨ Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά επέκταση υπάρχουσας δράσης.

x Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά δράση προσανατολισμένη προς νέα δράση.

1.4.        Στόχοι

1.4.1.     Ο(Οι) πολυετής(-είς) στρατηγικός(-οί) στόχος(-οι) της Επιτροπής που αφορά η πρόταση/πρωτοβουλία

Η παρούσα πρόταση εντάσσεται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Συμβάλλει άμεσα στην επίτευξη ενός από τους πέντε πρωταρχικούς στόχους που τέθηκαν από τη στρατηγική, ιδίως την επίτευξη του στόχου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης κατά 20% το 2020.

1.4.2.     Ειδικός(-οί) στόχος(-οι) και σχετική(-ές) δραστηριότητα(-ες) ΔΒΔ/ΠΒΔ

Ειδικός στόχος αριθ.:

Αριθ. 3: επίτευξη μείωσης κατά 20 % στην κατανάλωση ενέργειας στην ΕΕ

Αριθ. 4: προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και αύξηση της ενεργειακής απόδοσης των μεταφορών, του οικιστικού/τριτογενούς τομέα και της βιομηχανίας, με αντιμετώπιση των μη τεχνολογικών φραγμών (πρόγραμμα «Ευφυής Ενέργεια για την Ευρώπη»)

Σχετικές δραστηριότητες ΔΒΔ/ΠΒΔ:

Αριθ. 3: 32 04 03

Αριθ. 4: 32 04 06

1.4.3.     Αναμενόμενο(-α) αποτέλεσμα(-τα) και αντίκτυπος

Να προσδιοριστούν τα αποτελέσματα που αναμένεται να έχει η πρόταση/πρωτοβουλία όσον αφορά τους στοχοθετημένους(-ες) δικαιούχους/ομάδες.

Η πρόταση θα έχει θετικές επιπτώσεις στην ασφάλεια του εφοδιασμού στην Ευρώπη, θα συμβάλει στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και, επίσης, θα έχει θετικές επιπτώσεις στην οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η εξοικονόμηση ενέργειας απελευθερώνει δημοσιονομικούς πόρους που μπορούν να επανεπενδυθούν σε άλλους τομείς της οικονομίας και συμβάλλει στην ελάφρυνση των κρατικών προϋπολογισμών που υφίστανται πιέσεις. Για τους μεμονωμένους πολίτες η ενεργειακή απόδοση σημαίνει ότι θα πληρώνουν λιγότερα χρήματα για τους ενεργειακούς τους λογαριασμούς. Προβλέπει επίσης μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος της έλλειψης καυσίμων. Τέλος, η υψηλότερη παραγωγή σε συνδυασμό με τη μικρότερη κατανάλωση ενέργειας αναμένεται να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα των βιομηχανιών της ΕΕ και να προσδώσει σε αυτές ηγετική θέση στην παγκόσμια αγορά τεχνολογιών ενεργειακής απόδοσης.

1.4.4.     Δείκτες αποτελεσμάτων και αντικτύπου

Να προσδιοριστούν οι δείκτες για την παρακολούθηση της υλοποίησης της πρότασης/πρωτοβουλίας.

Σύμφωνα με την παρούσα πρόταση τα κράτη μέλη οφείλουν να υποβάλλουν ετήσια έκθεση στην Επιτροπή για την πρόοδο που επιτυγχάνεται κατά την εφαρμογή της οδηγίας χρησιμοποιώντας μια σειρά δεικτών (π.χ. κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας, δείκτες δραστηριότητας σε μια σειρά τομέων όπως η βιομηχανία, ο οικιστικός και ο τριτογενής τομέας, οι μεταφορές, ο ενεργειακός εφοδιασμός, η συνολική επιφάνεια δαπέδου κτιρίων ιδιοκτησίας δημοσίων φορέων που ανακαινίστηκαν εντός του έτους). Τα κράτη μέλη υποχρεούνται επίσης να υποβάλλουν, ανά τριετία, έκθεση για τους διάφορους δείκτες υλοποίησης.

1.5.        Αιτιολόγηση της πρότασης/πρωτοβουλίας

1.5.1.     Βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη κάλυψη αναγκών

Ο βραχυπρόθεσμος στόχος της παρούσας πρότασης είναι να συμβάλει σημαντικά στην επίτευξη του στόχου ενεργειακής απόδοσης της ΕΕ για το 2020 και στην επίτευξη της στρατηγικής της ΕΕ για το 2020. Η πρόταση έχει επίσης μακροπρόθεσμο στόχο, ήτοι την πραγματοποίηση βελτιώσεων στην ενεργειακή απόδοση στην ΕΕ μετά το 2020.

1.5.2.     Προστιθέμενη αξία της παρέμβασης της ΕΕ

Η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο την επίτευξη εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας κατά 20% το 2020 και έχει αναγάγει αυτόν τον στόχο σε έναν από τους πέντε πρωταρχικούς στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Το σημερινό πλαίσιο άσκησης πολιτικής σε επίπεδο κρατών μελών δεν έχει καταφέρει να αξιοποιήσει το υφιστάμενο δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας.

Οι ενεργειακές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η παρούσα πρόταση (ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού, βιωσιμότητα και αλλαγή του κλίματος, καθώς και ανταγωνιστικότητα της ΕΕ) αποτελούν ανησυχίες τις οποίες συμμερίζεται η ΕΕ στο σύνολό της και, επομένως, είναι απαραίτητη μια συλλογική απάντηση σε επίπεδο ΕΕ προκειμένου να εξασφαλιστεί η ανάληψη συντονισμένης δράσης και η αποτελεσματικότερη επίτευξη των κοινών στόχων.

1.5.3.     Διδάγματα από παρόμοιες εμπειρίες στο παρελθόν

Το ισχύον πλαίσιο ενεργειακής απόδοσης που καταργεί η παρούσα πρόταση, ήτοι την οδηγία για τις ενεργειακές υπηρεσίες και την οδηγία για τη συμπαραγωγή οι οποίες, λόγω της ήπιας διατύπωσής τους δεν έχουν καταφέρει να αξιοποιήσουν πλήρως το υφιστάμενο δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας. Η παρούσα πρόταση αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των ελλείψεων και των ανεπαρκειών των δύο οδηγιών, ενισχύοντας και βελτιώνοντας τη σαφήνεια του κειμένου και καθορίζοντας σαφείς υποχρεώσεις.

1.5.4.     Συμβατότητα και ενδεχόμενη συνέργεια με άλλα σχετικά μέσα

Η πρόταση συνδέεται στενά με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» και την εμβληματική πρωτοβουλία «Ευρώπη 2020» για μια Ευρώπη με αποδοτικούς πόρους. Είναι συνεπής και συμπληρωματική ως προς τις υφιστάμενες πολιτικές της ΕΕ για το κλίμα, την ενέργεια και τις κοινωνικές πολιτικές.

1.6.        Διάρκεια και δημοσιονομικός αντίκτυπος της δράσης

¨ Πρόταση/πρωτοβουλία περιορισμένης διάρκειας

– ¨  Ισχύουσα πρόταση/πρωτοβουλία από την [ΗΗ/ΜΜ]ΕΕΕΕ [μέχρι την [ΗΗ/ΜΜ]ΕΕΕΕ

– ¨  Δημοσιονομικός αντίκτυπος από το ΕΕΕΕ μέχρι το ΕΕΕΕ

x Πρόταση/πρωτοβουλία απεριόριστης διάρκειας

– Εφαρμογή με πιθανή έναρξη το 2012 ανάλογα με την πρόοδο της νομοθετικής διαδικασίας

– και στη συνέχεια λειτουργία με κανονικό ρυθμό.

1.7.        Προβλεπόμενος(-οι) τρόπος(-οι) διαχείρισης[48]

x Κεντρική άμεση διαχείριση από την Επιτροπή

¨ Κεντρική έμμεση διαχείριση με ανάθεση καθηκόντων εκτέλεσης σε:

– ¨  εκτελεστικούς οργανισμούς

– ¨  οργανισμούς που δημιουργούνται από τις Κοινότητες[49]

– ¨  εθνικούς δημόσιους οργανισμούς/οργανισμούς με αποστολή δημόσιας υπηρεσίας

– ¨  πρόσωπα επιφορτισμένα με την εκτέλεση συγκεκριμένων δράσεων δυνάμει του τίτλου V της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως προσδιορίζονται στην αντίστοιχη βασική πράξη κατά την έννοια του άρθρου 49 του δημοσιονομικού κανονισμού.

¨ Επιμερισμένη διαχείριση με τα κράτη μέλη

¨ Αποκεντρωμένη διαχείριση με τρίτες χώρες

¨ Από κοινού διαχείριση με διεθνείς οργανισμούς (να προσδιοριστεί))

Αν αναφέρονται περισσότεροι τρόποι διαχείρισης, παρακαλείσθε να τους διευκρινίσετε στο τμήμα «Παρατηρήσεις».

Παρατηρήσεις

Το κύριο μέρος εφαρμογής της παρούσας πρότασης εναπόκειται στα κράτη μέλη. Η Επιτροπή θα πραγματοποιήσει μια σειρά μελετών και αναλύσεων και θα παρακολουθεί και θα στηρίζει (με μια σειρά από πρωτοβουλίες συνεργασίας, όπως έργο συντονισμένης δράσης) την εφαρμογή της σε εθνικό επίπεδο.

2.           ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

2.1.        Διατάξεις στον τομέα της παρακολούθησης και της υποβολής εκθέσεων

Να προσδιοριστούν η συχνότητα και οι όροι των διατάξεων αυτών.

Τα κράτη μέλη οφείλουν να υποβάλουν: i) ετήσια έκθεση για μια σειρά βασικών δεικτών ενέργειας και υλοποίησης· και ii) τριετή έκθεση για ευρύτερη ενημέρωση σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας και τα εθνικά μέτρα και στρατηγικές ενεργειακής απόδοσης.

2.2.        Σύστημα διαχείρισης και ελέγχου

2.2.1.     Κίνδυνος(-οι) που έχει(-ουν) επισημανθεί

Οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την εφαρμογή της οδηγίας αναφέρονται στο σχέδιο υλοποίησης που συνοδεύει την πρόταση. Αφορούν κινδύνους στο στάδιο μεταφοράς και υλοποίησης καθώς και εσωτερικούς και εξωτερικούς κινδύνους.

2.2.2.     Προβλεπόμενο(-α) μέσο(-α) ελέγχου

Το σχέδιο υλοποίησης προβλέπει διορθωτική δράση για την αντιμετώπιση των εντοπισθέντων κινδύνων. Για παράδειγμα, περιλαμβάνει εκτενή διάλογο και συνεργασία με τα κράτη μέλη, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο συντονισμένης δράσης και σε διμερές επίπεδο, απαίτηση κοινοποίησης πίνακα αντιστοιχίας, θέσπιση κυρώσεων για περιπτώσεις μη συμμόρφωσης. Προβλέπεται επίσης αξιολόγηση από την Επιτροπή των εθνικών ετήσιων και τριετών εκθέσεων. Η Επιτροπή μπορεί επίσης να εκδίδει συστάσεις.

2.3.        Μέτρα πρόληψης περιπτώσεων απάτης και παρατυπίας

Να προσδιοριστούν τα ισχύοντα ή τα προβλεπόμενα μέτρα πρόληψης και προστασίας.

Η παρούσα πρόταση δεν έχει αντίκτυπο στο επιχειρησιακό μέρος του προϋπολογισμού της ΕΕ. Δεν εντοπίστηκαν κίνδυνοι.

3.           ΕΚΤΙΜΩΜΕΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

3.1.        Τομέας(-είς) του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και γραμμή(-ές) δαπανών του προϋπολογισμού που επηρεάζονται

· Υφιστάμενες γραμμές προϋπολογισμού για δαπάνες

Σύμφωνα με τη σειρά των τομέων του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και των γραμμών του προϋπολογισμού.

Τομέας του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || Γραμμή προϋπολογισμού || Είδος δαπανών || Συνεισφορά

Αριθμός [Περιγραφή…………………...……….] || Διαχ./ Μη διαχ. ([50]) || χωρών ΕΖΕΣ[51] || υποψηφίων χωρών [52] || τρίτων χωρών || κατά την έννοια του άρθρου 18 παράγραφος 1 στοιχείο αα) του δημοσιονομικού κανονισμού

1A || 32.04.03 [Δραστηριότητες στήριξης της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής και της εσωτερικής αγοράς ενέργειας] || Διαχωρ. || ΟΧΙ || ΟΧΙ || ΟΧΙ || ΟΧΙ

1A || 32.04.06 [[Πρόγραμμα πλαίσιο για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία — Πρόγραμμα «Ευφυής ενέργεια για την Ευρώπη»] || Διαχωρ. || ΝΑΙ || ΝΑΙ || ΟΧΙ || ΟΧΙ

· Νέες γραμμές του προϋπολογισμού, των οποίων έχει ζητηθεί η δημιουργία: – ΟΧΙ

Σύμφωνα με τη σειρά των τομέων του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και των γραμμών του προϋπολογισμού.

Τομέας του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || Γραμμή προϋπολογισμού || Είδος δαπανών || Συνεισφορά

Αριθμός [Τομέας……………………………………..] || Διαχ./ Μη διαχ. || χωρών ΕΖΕΣ || υποψηφίων χωρών || τρίτων χωρών || κατά την έννοια του άρθρου 18 παράγραφος 1 στοιχείο αα) του δημοσιονομικού κανονισμού

|| [XX.YY.YY.YY] || || ΝΑΙ/ΟΧΙ || ΝΑΙ/ΟΧΙ || ΝΑΙ/ΟΧΙ || ΝΑΙ/ΟΧΙ

3.2.        Εκτιμώμενη επίπτωση στις δαπάνες

3.2.1.     Συνοπτική παρουσίαση του εκτιμώμενου αντικτύπου στις δαπάνες

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΣΤΟ ΠΟΛΥΕΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ.

Εκατ. ΕΥΡΩ (με ακρίβεια 3 δεκαδικών ψηφίων)

Τομέας του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου: || Αριθμός || [Τομέας 1A]

ΓΔ: <ENER> || || || Έτος N[53] || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || … να εγγραφούν όσα έτη απαιτούνται, ώστε να αντικατοπτρίζεται η διάρκεια του αντικτύπου (βλ. σημείο 1.6) || ΣΥΝΟΛΟ

Ÿ Επιχειρησιακές πιστώσεις || || || || || || || ||

Αριθμός γραμμής του προϋπολογισμού 32.04.03 || Αναλήψεις υποχρεώσεων || (1) || 0,2 || 0,2 || 0,2 || 0,2 || 0,2 || 0,2 || 0,2 || 1,4

Πληρωμές || (2) || 0,06 || 0,2 || 0,2 || 0,2 || 0,2 || 0,2 || 0,2 || 1,26

Αριθμός γραμμής του προϋπολογισμού 32.04.06 || Αναλήψεις υποχρεώσεων || (1α) || 4,8 || 4,8 || 4,8 || 4,8 || 4,8 || 4,8 || 4,8 || 33,6

Πληρωμές || (2α) || 1,44 || 3,36 || 4,8 || 4,8 || 4,8 || 4,8 || 4,8 || 28,8

Πιστώσεις διοικητικού χαρακτήρα χρηματοδοτούμενες από το κονδύλιο για ειδικά προγράμματα[54] || || || || || || || ||

Αριθμός γραμμής του προϋπολογισμού 32010406 || || (3) || || || || || || || ||

ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων για τη ΓΔ <ENER> || Αναλήψεις υποχρεώσεων || =1+1α +3 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 35,0

Πληρωμές || =2+2α +3 || 1,5 || 3,56 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 30,06

Ÿ ΣΥΝΟΛΟ επιχειρησιακών πιστώσεων || Αναλήψεις υποχρεώσεων || (4) || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 35,0

Πληρωμές || (5) || 1,5 || 3,56 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 30,06

Ÿ ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα χρηματοδοτούμενων από κονδύλια για ειδικά προγράμματα || (6) || || || || || || || ||

ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων του ΤΟΜΕΑ <1A> του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || Αναλήψεις υποχρεώσεων || =4+ 6 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 35,0

Πληρωμές || =5+ 6 || 1,5 || 3,56 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 30,06

Αν η πρόταση/πρωτοβουλία επηρεάζει περισσότερους του ενός τομείς:

Ÿ ΣΥΝΟΛΟ επιχειρησιακών πιστώσεων || Αναλήψεις υποχρεώσεων || (4) || || || || || || || ||

Πληρωμές || (5) || || || || || || || ||

Ÿ ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα χρηματοδοτούμενων από κονδύλια για ειδικά προγράμματα || (6) || || || || || || || ||

ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων των ΤΟΜΕΩΝ 1 έως 4 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (Ποσό αναφοράς) || Αναλήψεις υποχρεώσεων || =4+ 6 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 35,0

Πληρωμές || =5+ 6 || 1,5 || 3,56 || 5 || 5 || 5 || 5 || 5 || 30,06

Τομέας του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου: || 5 || «Διοικητικές δαπάνες»

εκατ. ΕΥΡΩ (με ακρίβεια 3 δεκαδικών ψηφίων)

|| || || Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || … να εγγραφούν όσα έτη απαιτούνται, ώστε να αντικατοπτρίζεται η διάρκεια του αντικτύπου (βλ. σημείο 1.6) || ΣΥΝΟΛΟ

ΓΔ: <ENER> ||

Ÿ Ανθρώπινοι πόροι || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 5,089

Ÿ Άλλες διοικητικές δαπάνες || 0,086 || 0,086 || 0,086 || 0,086 || 0,086 || 0,086 || 0,086 || 0,602

ΣΥΝΟΛΟ ΓΔ <ENER> || Πιστώσεις || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 5,691

ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων του ΤΟΜΕΑ 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || (Σύνολο αναλήψεων υποχρεώσεων = Σύνολο πληρωμών) || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 5,691

εκατ. ΕΥΡΩ (με ακρίβεια 3 δεκαδικών ψηφίων)

|| || || Έτος N[55] || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || … να εγγραφούν όσα έτη απαιτούνται, ώστε να αντικατοπτρίζεται η διάρκεια του αντικτύπου (βλ. σημείο 1.6) || ΣΥΝΟΛΟ

ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων των ΤΟΜΕΩΝ 1 έως 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || Αναλήψεις υποχρεώσεων || 5,813 || 5,813 || 5,813 || 5,813 || 5,813 || 5,813 || 5,813 || 40,691

Πληρωμές || 2,313 || 4,373 || 5,813 || 5,813 || 5,813 || 5,813 || 5,813 || 35,751

3.2.2.     Εκτιμώμενη επίπτωση στις επιχειρησιακές πιστώσεις

– x πρόταση / πρωτοβουλία δεν απαιτεί τη χρησιμοποίηση νέων επιχειρησιακών πιστώσεων (η πρωτοβουλία αποτελεί μέρος του τρέχοντος δημοσιονομικού πλαισίου)

– ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία απαιτεί τη χρησιμοποίηση επιχειρησιακών πιστώσεων, όπως εξηγείται κάτωθι:

Πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων σε εκατ. ΕΥΡΩ (με ακρίβεια 3 δεκαδικών ψηφίων)

Να προσδιοριστούν οι στόχοι και τα αποτελέσματα ò || || || Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || … να εγγραφούν όσα έτη απαιτούνται, ώστε να αντικατοπτρίζεται η διάρκεια του αντικτύπου (βλ. σημείο 1.6) || ΣΥΝΟΛΟ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Είδος αποτελέσματος [56] || Μέσο κόστος του αποτελέσματος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Αριθμός αποτελεσμάτων || Κόστος || Συνολικός αριθμός αποτελεσμάτων || Συνολικό κόστος

ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ Αριθ. 3 Επίτευξη μείωσης 20 % της κατανάλωσης ενέργειας της ΕΕ σε σύγκριση με τις προβλέψεις PRIMES 2007 για το 2020

- Αποτέλεσμα || μελέτη || 1 || 1 || 0,2 || 1 || 0,2 || 1 || 0,2 || 1 || 0,2 || 1 || 0,2 || 1 || 0,2 || 1 || 0,2 || 7 || 1,4

Υποσύνολο για τον ειδικό στόχο αριθ. 3 || || 0,2 || || 0,2 || || 0,2 || || 0,2 || || 0,2 || || 0.2 || || 0,2 || 7 || 1,4

ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ Αριθ. 4 Για την προώθηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης στις μεταφορές, στον οικιστικό/τριτογενή τομέα και τη βιομηχανία, μέσω της αντιμετώπισης των μη τεχνολογικών φραγμών (πρόγραμμα «Ευφυής Ενέργεια για την Ευρώπη») ...

- Αποτέλεσμα || μελέτη || 1,4 || 2 || 2,8 || 2 || 2,8 || 2 || 2,8 || 2 || 2,8 || 2 || 2,8 || 2 || 2,8 || 2 || 2,8 || 14 || 19,6

- Αποτέλεσμα || Συντονισμένη δράση || 2 || 0,3 || 2 || 0,3 || 2 || 0,3 || 2 || 0,3 || 2 || 0,3 || 2 || 0,3 || 2 || 0,3 || 2 || 2,1 || 14

Υποσύνολο για τον ειδικό στόχο αριθ. 4 || 2,3 || 4,8 || 2,3 || 4,8 || 2,3 || 4,8 || 2,3 || 4,8 || 2,3 || 4,8 || 2,3 || 4,8 || 2,3 || 4,8 || 16,1 || 33,6

ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ || || 5 || || 5 || || 5 || || 5 || || 5 || || 5 || || 5 || || 35

3.2.3.     Εκτιμώμενη επίπτωση στις πιστώσεις διοικητικής φύσεως

3.2.3.1.  Σύνοψη

– ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα

– x Η πρόταση/πρωτοβουλία συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα, όπως εξηγείται κάτωθι: (η πρωτοβουλία αποτελεί μέρος του τρέχοντος δημοσιονομικού πλαισίου)

Οι ανάγκες σε πιστώσεις διοικητικού χαρακτήρα θα καλυφθούν από το κονδύλιο που έχει ήδη χορηγηθεί για τη διαχείριση της δράσης ή/και την αναδιάταξη εντός της ΓΔ, που θα συμπληρωθεί ανάλογα με την περίπτωση από τυχόν πρόσθετα κονδύλια που μπορεί να χορηγηθούν στη διαχειρίστρια ΓΔ στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας χορήγησης υπό το πρίσμα των δημοσιονομικών περιορισμών.

εκατ. ΕΥΡΩ (με ακρίβεια 3 δεκαδικών ψηφίων)

|| Έτος N [57] || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || … να εγγραφούν όσα έτη απαιτούνται, ώστε να αντικατοπτρίζεται η διάρκεια του αντικτύπου (βλ. σημείο 1.6) || ΣΥΝΟΛΟ

ΤΟΜΕΑΣ 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || || || || || || || ||

Ανθρώπινοι πόροι || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 5,089

Άλλες διοικητικές δαπάνες || 0,086 || 0,086 || 0,086 || 0,086 || 0,086 || 0,086 || 0,086 || 0,602

Υποσύνολο του ΤΟΜΕΑ 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 5,691

Εκτός του ΤΟΜΕΑ 5[58]  του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || || || || || || || ||

Ανθρώπινοι πόροι || || || || || || || ||

Άλλες δαπάνες διοικητικού χαρακτήρα || || || || || || || ||

Υποσύνολο εκτός του ΤΟΜΕΑ 5 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου || || || || || || || ||

ΣΥΝΟΛΟ || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 0,813 || 5,691

3.2.3.2.  Εκτιμώμενες απαιτήσεις σε ανθρώπινους πόρους

– ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση ανθρώπινων πόρων

– x Η πρόταση/πρωτοβουλία απαιτεί τη χρησιμοποίηση των προσφάτως χορηγηθέντων ανθρωπίνων πόρων, όπως εξηγείται κάτωθι:

Η εκτίμηση εκφράζεται σε πλήρη ποσά (ή το πολύ με ένα δεκαδικό ψηφίο)

|| Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || … να εγγραφούν όσα έτη απαιτούνται, ώστε να αντικατοπτρίζεται η διάρκεια του αντικτύπου (βλ. σημείο 1.6)

Ÿ Θέσεις απασχόλησης του πίνακα προσωπικού (θέσεις μόνιμων και έκτακτων υπαλλήλων) ||

XX 01 01 01 (Έδρα και γραφεία αντιπροσωπείας της Επιτροπής) || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727

XX 01 01 02 (Αντιπροσωπείες) || || || || || || ||

XX 01 05 01 (Έμμεση έρευνα) || || || || || || ||

10 01 05 01 (Άμεση έρευνα) || || || || || || ||

Ÿ Εξωτερικό προσωπικό (σε μονάδες ισοδυνάμου πλήρους απασχόλησης: ΙΠΑ)[59] ||

XX 01 02 01 (CA, INT, SNE από το «συνολικό κονδύλιο») || || || || || || ||

XX 01 02 02 (CA, INT, JED, LA και SNE στις αντιπροσωπείες) || || || || || || ||

XX 01 04 yy [60] || - στην έδρα [61] || || || || || || ||

- στις αντιπροσωπείες || || || || || || ||

XX 01 05 02 (CA, INT, SNE - Έμμεση έρευνα) || || || || || || ||

10 01 05 02 (CA, INT, SNE - Άμεση έρευνα) || || || || || || ||

Άλλη γραμμή του προϋπολογισμού (να προσδιοριστεί) || || || || || || ||

ΣΥΝΟΛΟ || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727 || 0,727

XX είναι ο τομέας πολιτικής ή ο σχετικός τίτλος του προϋπολογισμού.

Οι ανάγκες σε ανθρώπινους πόρους θα καλυφθούν από το προσωπικό της ΓΔ που έχει ήδη διατεθεί για τη διαχείριση της δράσης ή/και που έχει ανακατανεμηθεί στο πλαίσιο της ίδιας της ΓΔ και θα συμπληρωθούν, ενδεχομένως, από όλα τα συμπληρωματικά κονδύλια που μπορεί να διατεθούν στην αρμόδια για τη διαχείριση της δράσης ΓΔ στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας χορήγησης και με βάση τους δημοσιονομικούς περιορισμούς.

Περιγραφή των προς εκτέλεση καθηκόντων:

Μόνιμοι και έκτακτοι υπάλληλοι || Λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την εφαρμογή των διαφόρων απαιτήσεων της Επιτροπής (π.χ. επισκόπηση εκθέσεων των κρατών μελών, έναρξη και επίβλεψη μελετών, διεξαγωγή αναλύσεων, εκπόνηση προγραμμάτων στήριξης της εφαρμογής, παρακολούθηση της εφαρμογής)

Εξωτερικό προσωπικό ||

3.2.4.     Συμβατότητα με το ισχύον πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο

– x Η πρόταση/πρωτοβουλία είναι συμβατή με τον ισχύον πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο.

– ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία απαιτεί αναπρογραμματισμό του σχετικού τομέα του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου.

Να εξηγηθεί ο απαιτούμενος αναπρογραμματισμός προσδιορίζοντας τις σχετικές γραμμές του προϋπολογισμού και τα αντίστοιχα ποσά.

….

– ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία απαιτεί εφαρμογή του μέσου ευελιξίας ή αναθεώρηση του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου[62].

Να εξηγηθεί η ανάγκη προσδιορίζοντας τους σχετικούς τομείς και γραμμές του προϋπολογισμού, καθώς και τα αντίστοιχα ποσά.

……..

3.2.5.     Συμμετοχή τρίτων μερών στη χρηματοδότηση

– x Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν προβλέπει συγχρηματοδότηση από τρίτα μέρη

– Η πρόταση/πρωτοβουλία προβλέπει τη χρηματοδότηση που εκτιμάται παρακάτω:

Πιστώσεις σε εκατομμύρια ΕΥΡΩ (με 3 δεκαδικά ψηφία)

|| Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || … να εγγραφούν όσα έτη απαιτούνται, ώστε να αντικατοπτρίζεται η διάρκεια του αντικτύπου (βλ. σημείο 1.6) || Σύνολο

Να προσδιοριστεί ο φορέας συγχρηματοδότησης || || || || || || || ||

ΣΥΝΟΛΟ συγχρηματοδοτούμενων πιστώσεων || || || || || || || ||

3.3.        Εκτιμώμενος αντίκτυπος στα έσοδα

– x Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν έχει κανένα δημοσιονομικό αντίκτυπο στα έσοδα..

– ¨  Η πρόταση/πρωτοβουλία έχει τον δημοσιονομικό αντίκτυπο που περιγράφεται κατωτέρω:

– ¨         στους ιδίους πόρους

– ¨         στα διάφορα έσοδα

εκατομμύρια ΕΥΡΩ (με ακρίβεια 3 δεκαδικών ψηφίων)

Γραμμή εσόδων του προϋπολογισμού: || Διαθέσιμες πιστώσεις για το τρέχον οικονομικό έτος || Αντίκτυπος της πρότασης /πρωτοβουλίας[63]

Έτος N || Έτος N+1 || Έτος N+2 || Έτος N+3 || … να προστεθούν όσες στήλες απαιτούνται, ώστε να αντικατοπτρίζεται η διάρκεια του αντικτύπου (βλ. σημείο 1.6)

Άρθρο …………. || || || || || || || ||

Για τα διάφορα έσοδα «για ειδικό προορισμό» να προσδιοριστεί(-ούν) η(οι) γραμμή(-ές) δαπανών του προϋπολογισμού που έχει(-ουν) επηρεαστεί.

….

Να προσδιοριστεί η μέθοδος υπολογισμού των επιπτώσεων στα έσοδα.

….

[1]               7224/1/07, ΑΝΑΘ. 1.

[2]               COM(2010)2020.

[3]               SEC(2011)277.

[4]               EUCO 2/1/11.

[5]               2010/2107(INI).

[6]               COM(2011)21.

[7]               COM(2011)112.

[8]               ΕΕ L 144 της 27.4.2008, σ. 64.

[9]               ΕΕ L 153 της 18.6.2010, σ. 1.

[10]             Έγγραφο EUCO 13/10.

[11]             ΕΕ L 140 της 23.4.2009, σ. 16.

[12]             Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε τμήμα 1.2 της συνοδευτικής εκτίμησης αντικτύπου και τα παραρτήματα I και II.

[13]             Τα σχέδια εκθέσεων διατίθενται στον ιστότοπο: http://ec.europa.eu/energy/efficiency/bucharest.

[14]             ΕΕ C , , σ. .

[15]             ΕΕ C , , σ. .

[16]             ΕΕ C , , σ. .

[17]             Σύμφωνα με τις προβλέψεις του 2007, η κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας το 2020 αναμένεται να ανέλθει σε 1.842 εκατομμύρια ΤΙΠ. Μια μείωση κατά 20% σημαίνει 1.474 εκατομμύρια ΤΙΠ το 2020, δηλαδή μείωση κατά 368 εκατομμύρια ΤΙΠ σε σύγκριση με τις προβλέψεις.

[18]             COM/2010/0639 τελικό.

[19]             2010/2107(INI).

[20]             COM(2011)21.

[21]             COM(2011) 109 τελικό.

[22]             COM(2011) 144 τελικό.

[23]             COM(2011) 112 τελικό

[24]             ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 136.

[25]             ΕΕ L 52 της 21.2.2004, σ. 50.

[26]             ΕΕ L 144 της 27.4.2008, σ. 64.

[27]             ΕΕ L 153 της 18.6.2010, σ. 13.

[28]             COM(2008)394 τελικό.

[29]             ΕΕ L 334 της 17.12.2010, σ. 17.

[30]             ΕΕ L 275 της 25.10.2003, σ. 32.

[31]             ΕΕ L 32 της 6.2.2007, σ. 183.

[32]             ΕΕ L 211 της 14.8.2009, σ. 15.

[33]             ΕΕ L 309 της 24.11.2009, σ. 87.

[34]             ΕΕ L 153 της 18.6.2010, σ. 1.

[35]             ΕΕ L 304 της 14.11.2008, σ. 1.

[36]             ΕΕ L 211 της 14.8.2009, σ. 55.

[37]             ΕΕ L 211 της 14.8.2009, σ. 94.

[38]             ΕΕ L 338 της 17.12.2008, σ. 55.

[39]             ΕΕ L 381 της 28.12.2006, σ. 24.

[40]             ΕΕ L 342 της 22.12.2009, σ. 46.

[41]             Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν διαφορετικούς συντελεστές μετατροπής εφόσον αυτοί μπορούν να δικαιολογηθούν.

[42]             Υπηρεσία γενικού φωτισμού ή λαμπτήρες νήματος βολφραμίου

[43]             Υπηρεσία γενικού φωτισμού ή λαμπτήρες νήματος βολφραμίου

[44]             EN 834 Πρότυπο σχετικά με κατανεμητές δαπανών θέρμανσης για τον προσδιορισμό της κατανάλωσης θερμαντικών σωμάτων/συσκευών θέρμανσης χώρου με παροχή ηλεκτρικής ενέργειας.

[45]             Συστάσεις για μεθόδους μέτρησης και επαλήθευσης στο πλαίσιο της οδηγίας 2006/32/ΕΚ για την ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση και τις ενεργειακές υπηρεσίες.

[46]             ΔΒΔ: Διαχείριση βάσει δραστηριοτήτων. – ΠΒΔ: Προϋπολογισμός βάσει δραστηριοτήτων.

[47]             Όπως αναφέρεται στο άρθρο 49 παράγραφος 6 στοιχείο α) ή β) του δημοσιονομικού κανονισμού.

[48]             Λεπτομερή στοιχεία για τους τρόπους διαχείρισης και τις παραπομπές στον δημοσιονομικό κανονισμό διατίθενται στον ιστότοπο BudgWeb: http://www.cc.cec/budg/man/budgmanag/budgmanag_en.html

[49]             Όπως αναφέρεται στο άρθρο 185 του δημοσιονομικού κανονισμού.

[50]             Διαχ. = Διαχωριζόμενες πιστώσεις/ Μη διαχ. = Μη διαχωριζόμενες πιστώσεις

[51]             ΕΖΕΣ: Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελευθέρων Συναλλαγών.

[52]             Υποψήφιες χώρες και, ενδεχομένως, εν δυνάμει υποψήφιες χώρες των Δυτικών Βαλκανίων.

[53]             Το έτος N είναι το έτος έναρξης εφαρμογής της πρότασης/πρωτοβουλίας.

[54]             Τεχνική ή/και διοικητική βοήθεια και δαπάνες στήριξης της εφαρμογής ενωσιακών προγραμμάτων ή/και δράσεων (πρώην γραμμές «BA»), έμμεση έρευνα, άμεση έρευνα.

[55]             Το έτος N είναι το έτος έναρξης εφαρμογής της πρότασης/πρωτοβουλίας.

[56]             Τα αποτελέσματα είναι προϊόντα και υπηρεσίες που πρόκειται να παρασχεθούν (π.χ. αριθμός χρηματοδοτούμενων ανταλλαγών φοιτητών, χιλιόμετρα οδών που κατασκευάστηκαν, κ.λπ.).

[57]             Το έτος N είναι το έτος έναρξης εφαρμογής της πρότασης/πρωτοβουλίας.

[58]             Τεχνική ή/και διοικητική βοήθεια και δαπάνες στήριξης της εφαρμογής ενωσιακών προγραμμάτων ή/και δράσεων (πρώην γραμμές «BA»), έμμεση έρευνα, άμεση έρευνα.

[59]             CA = Συμβασιούχος υπάλληλος, INT = Προσωρινό προσωπικό («Intérimaire»), JED= «Jeune Expert en Délégation» (Νεαρός εμπειρογνώμονας σε αντιπροσωπεία), LA = Τοπικός υπάλληλος, SNE = Αποσπασμένος εθνικός εμπειρογνώμονας.

[60]             Κάτω από το ανώτατο όριο εξωτερικού προσωπικού βάσει επιχειρησιακών πιστώσεων (πρώην γραμμές «BA»).

[61]             Κυρίως για τα διαρθρωτικά ταμεία, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑ).

[62]             Βλέπε σημεία 19 και 24 της διοργανικής συμφωνίας.

[63]             Όσον αφορά τους παραδοσιακούς ιδίους πόρους (δασμοί, εισφορές ζάχαρης) τα αναγραφόμενα ποσά πρέπει να είναι καθαρά ποσά, δηλ. τα ακαθάριστα ποσά μετά την αφαίρεση του 25% για έξοδα είσπραξης.