EL

|| ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 13.7.2010

COM(2010) 378 τελικό

2010/0209 (COD)

 

Πρόταση

ΟΔΗΓIΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟIΝΟΒΟΥΛIΟΥ ΚΑI ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛIΟΥ

σχετικά με τους όρους εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών στο πλαίσιο ενδοεπιχειρησιακής μετάθεσης

{SEC(2010) 884} {SEC(2010) 885}  

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1) Πλαίσιο της πρότασης

· Αιτιολογία και στόχοι της πρότασης

Η παρούσα πρόταση εντάσσεται στις προσπάθειες της ΕΕ να αναπτύξει μια ολοκληρωμένη πολιτική στον τομέα της μετανάστευσης. Το Πρόγραμμα της Χάγης του Νοεμβρίου 2004, αναγνώρισε ότι «η νόμιμη μετανάστευση θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της οικονομίας που βασίζεται στη γνώση στην Ευρώπη και στην προαγωγή της οικονομικής ανάπτυξης συμβάλλοντας στην υλοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας», και ζήτησε από την Επιτροπή να υποβάλει σχέδιο πολιτικής για τη νόμιμη μετανάστευση «στο οποίο να περιλαμβάνονται διαδικασίες εισδοχής ικανές να ανταποκρίνονται ταχέως στις κυμαινόμενες ανάγκες του μεταναστευτικού εργατικού δυναμικού της αγοράς».

Στην επακόλουθη ανακοίνωση τη Επιτροπής, τον Δεκέμβριο του 2005, με τίτλο Σχέδιο πολιτικής για τη νόμιμη μετανάστευση (COM(2005) 669) προβλεπόταν η έκδοση πέντε νομοθετικών προτάσεων για τη μετανάστευση εργατικού δυναμικού, μεταξύ των οποίων πρόταση οδηγίας για τους μετατιθέμενους, μεταξύ των ετών 2007 και 2009.

Το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο, το οποίο εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 15 και 16 Οκτωβρίου 2008, εκφράζει τη δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της να εφαρμόσουν μια δίκαιη, αποτελεσματική και συνεκτική πολιτική για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που προσφέρει η μετανάστευση.

Το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, το οποίο εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 10 και 11 Δεκεμβρίου 2009, αναγνωρίζει ότι η μετανάστευση εργατικού δυναμικού μπορεί να συμβάλει σε μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα και οικονομική ζωτικότητα και ότι, στο πλαίσιο των σημαντικών δημογραφικών προκλήσεων που θα αντιμετωπίσει η ΕΕ στο μέλλον σε συνδυασμό με αυξημένη ζήτηση εργασίας, η εφαρμογή ευέλικτων πολιτικών μετανάστευσης θα συμβάλει σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη της Ένωσης και στις μακροπρόθεσμες επιδόσεις. Καλεί λοιπόν την Επιτροπή και το Συμβούλιο να συνεχίσουν να εφαρμόζουν το πρόγραμμα πολιτικής του 2005 για τη νόμιμη μετανάστευση.

Οι προτάσεις που αφορούν τους εργαζόμενους υψηλής εξειδίκευσης («μπλε κάρτα της ΕΕ»), καθώς και μια γενική οδηγία-πλαίσιο παρουσιάστηκαν τον Οκτώβριο του 2007[1]. Το Συμβούλιο ενέκρινε την πρώτη από τις προτάσεις αυτές στις 25 Μαΐου 2009· η δεύτερη βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

Ενόψει των εμποδίων που συναντούν οι επιχειρήσεις σε σχέση με την πολυπλοκότητα και την πολυμορφία των κανόνων, σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι, ιδίως, να διευκολύνει τις ενδοεπιχειρησιακές μεταθέσεις δεξιοτήτων τόσο προς την ΕΕ όσο και στο εσωτερικό της ΕΕ με σκοπό να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της ΕΕ και να συμπληρωθεί το σύνολο άλλων μέτρων που θεσπίζει η Ένωση για την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής 2020 της ΕΕ. Συγκεκριμένος σκοπός της είναι να ανταποκριθεί αποτελεσματικά και γρήγορα στη ζήτηση διοικητικών στελεχών και ειδικευμένων υπαλλήλων για υποκαταστήματα και θυγατρικές πολυεθνικών εταιρειών καθορίζοντας διαφανείς και εναρμονισμένους όρους εισδοχής αυτής της κατηγορίας εργαζομένων, δημιουργώντας ελκυστικότερες συνθήκες προσωρινής παραμονής για τους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους και τις οικογένειές τους και τέλος προάγοντας την αποτελεσματική κατανομή και ανακατανομή των μετατιθέμενων μεταξύ των οντοτήτων της ΕΕ. Η επίτευξη αυτού του στόχου θα συνέβαλε επίσης στην εκπλήρωση των διεθνών εμπορικών δεσμεύσεων της ΕΕ, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι ειδικοί κανόνες για τους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους. Η προώθηση ανάλογων διακρατικών μετακινήσεων απαιτεί κλίμα θεμιτού ανταγωνισμού και τήρησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, καθώς και τη δημιουργία ασφαλούς νομικού καθεστώτος για τους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους.

· Γενικό πλαίσιο

Μεγαλύτερη σημασία έχουν προσλάβει τα τελευταία χρόνια οι μετακινήσεις διοικητικών στελεχών και τεχνικών υπαλλήλων παραρτημάτων και θυγατρικών πολυεθνικών εταιρειών, οι οποίοι μετεγκαθίστανται προσωρινά για να αναλάβουν καθήκοντα περιορισμένης διάρκειας σε άλλες μονάδες της εταιρείας. Τούτο οφείλεται στην παγκοσμιοποίηση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, στην αύξηση του διεθνούς εμπορίου, στην ανάπτυξη και την εξάπλωση των πολυεθνικών εταιρειών και στη συντελούμενη αναδιάρθρωση και εξυγίανση πολλών τομέων. Βασικής σημασίας είναι η ικανότητα των επιχειρήσεων να αντιδρούν ταχύτερα στις νέες προκλήσεις, να μεταφέρουν τεχνογνωσία στα μελλοντικά τους διοικητικά στελέχη και να εναρμονίζουν τα προσόντα σε κάθε χώρα στην οποία δραστηριοποιείται η εταιρεία. Οι εξελίξεις στην οργάνωση της εργασίας και την κατανομή στο πλαίσιο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων απαιτούν επίσης αυξημένη κινητικότητα.

Υπάρχουν, ωστόσο, σήμερα ορισμένοι παράγοντες που περιορίζουν το πεδίο δράσης των διεθνών εταιρειών να βασίζεται στην κινητικότητα των ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων. Πολλές πολυεθνικές που επιθυμούν να μεταθέσουν το προσωπικό τους συναντούν έλλειψη ευελιξίας και περιορισμούς, καθώς και έλλειψη σαφών ειδικών προγραμμάτων στα περισσότερα κράτη μέλη, περίπλοκες απαιτήσεις, κόστος, καθυστερήσεις στη χορήγηση θεωρήσεων ή αδειών εργασίας και αβεβαιότητα όσον αφορά τους κανόνες και τις διαδικασίες. Εξάλλου, μεγάλες είναι οι διαφορές μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τους όρους εισδοχής και τους περιορισμούς όσον αφορά τα οικογενειακά δικαιώματα.0

· Ισχύουσες διατάξεις στον τομέα που καλύπτει η πρόταση

Το υφιστάμενο νομικό μέσο της ΕΕ που αφορά τους όρους εισδοχής ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων στο πλαίσιο της παροχής μιας υπηρεσίας είναι το ψήφισμα του Συμβουλίου του 1994 για τους περιορισμούς εισδοχής των υπηκόων τρίτων χωρών στην επικράτεια των κρατών μελών για απασχόληση[2], το οποίο εγκρίθηκε βάσει του άρθρου K.1 της συνθήκης ΕΚ. Το ψήφισμα περιλαμβάνει τους ορισμούς και τις αρχές που διέπουν την εισδοχή αυτής της κατηγορίας μεταναστών.

Η οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων από επιχειρήσεις εγκατεστημένες σε κράτος μέλος στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών συνδέεται επίσης με την παρούσα πρόταση, διότι στο άρθρο της 1 παράγραφος 4 αναφέρει ότι «Οι επιχειρήσεις οι εγκατεστημένες σε κράτος μη μέλος δεν μπορούν να τυγχάνουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης από τις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες σε κράτος μέλος». Η πρόταση αυτή εγγυάται επομένως ότι δεν παρέχεται κανένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε επιχειρήσεις εγκατεστημένες σε τρίτη χώρα που προβαίνουν σε απόσπαση εργαζομένων σε κράτος μέλος στο πλαίσιο ενδοεπιχειρησιακής παροχής υπηρεσιών.

Οι δεσμεύσεις της ΕΕ-25 στο πλαίσιο της Γενικής Συμφωνίας για τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών (GATS)[3] εξασφαλίζουν στους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους στον τομέα των υπηρεσιών και στο πλαίσιο της παροχής υπηρεσιών τη δυνατότητα προσφυγής, συνήθως χωρίς εξέταση των οικονομικών αναγκών, για τρία έτη κατ’ανώτατο όριο (για διοικητικά στελέχη και ειδικευμένους υπαλλήλους) ή για ένα έτος (για ασκούμενους πτυχιούχους), υπό την προϋπόθεση ότι πληρούν τις απαιτήσεις που ορίζονται στο σχετικό χρονοδιάγραμμα, όπως προϋπηρεσία ενός έτους. Η συμφωνία σύνδεσης ΕΕ-Χιλής η οποία συνήφθη το 2002, και η συμφωνία οικονομικής εταιρικής σχέσης με τις χώρες CARIFORUM, η οποία συνήφθη το 2008, περιλάμβαναν επίσης διατάξεις σχετικά με τις ενδοεπιχειρησιακές μεταθέσεις που βασίζονται σε εκείνες που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο της GATS. Οι εμπορικές δεσμεύσεις που ανελήφθησαν βάσει της GATS, καθώς και οι διμερείς συμφωνίες δεν έχουν σκοπό να καλύψουν εξαντλητικά του όρους εισόδου, παραμονής και εργασίας.

Η οδηγία 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, καθορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες μπορεί να ασκηθεί το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης. Η παρούσα πρόταση προχωρεί πέραν της εν λόγω οδηγίας ως προς το ότι προβλέπει ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για την οικογενειακή επανένωση.

Ο τύπος των αδειών διαμονής για υπηκόους τρίτων χωρών θεσπίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 και εφαρμόζεται στην παρούσα πρόταση.

Η οδηγία 2005/71/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με ειδική διαδικασία εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών για σκοπούς επιστημονικής έρευνας, θεσπίζει τους όρους εισδοχής ερευνητών από τρίτες χώρες στα κράτη μέλη με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού έργου στο πλαίσιο συμβάσεων υποδοχής με ερευνητικούς οργανισμούς εγκεκριμένων για τον σκοπό αυτό από το κράτος μέλος. Δεδομένου ότι υπάρχουν δυνητικές επικαλύψεις μεταξύ των πεδίων εφαρμογής των δύο νομικών μέσων και προκειμένου να διατηρηθεί ένα συνεκτικό σύνολο κανόνων για τους ερευνητές που είναι υπήκοοι τρίτων χωρών, η παρούσα πρόταση αναφέρει ρητά ότι δεν εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών που υποβάλλουν αίτηση διαμονής σε κράτος μέλος ως ερευνητές, κατά την έννοια της οδηγίας 2005/71/ΕΚ, με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού έργου.

Εξάλλου, η πρόταση οδηγίας-πλαισίου[4], η οποία υποβλήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2007 (COM(2007) 638 ), προβλέπει δύο εξαιρέσεις: άτομα που εισέρχονται σε κράτος μέλος βάσει δεσμεύσεων που περιλαμβάνονται σε διεθνή συμφωνία για τη διευκόλυνση της εισόδου και προσωρινής διαμονής ορισμένων κατηγοριών φυσικών προσώπων σε σχέση με εμπορικές και επενδυτικές δραστηριότητες· και υπηκόους τρίτων χωρών που είναι αποσπασμένοι, ασχέτως εάν η επιχείρησή τους είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα. Οι ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενοι που αποσπώνται βάσει σύμβασης εργασίας με επιχείρηση τρίτης χώρας, περιλαμβανομένων ατόμων που εισέρχονται σε κράτος μέλος στο πλαίσιο δεσμεύσεων όπως οι προαναφερθείσες, εξαιρούνται επομένως από το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω νομικής πράξης και, ως εκ τούτου, υπόκεινται σε ειδικές διατάξεις όσον αφορά αυτές τις πτυχές.

Η οδηγία για την μπλε κάρτα προβλέπει την ίδια εξαίρεση με την οδηγία-πλαίσιο όσον αφορά τα άτομα που καλύπτονται από εμπορικές συμφωνίες. Εξάλλου, οι αιτούντες πρέπει να προσκομίσουν σύμβαση εργασίας. Οι ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενοι εξαιρούνται επομένως από το πεδίο εφαρμογής της.

· Συνοχή με άλλες πολιτικές και στόχους της ΕΕ

Τα μέτρα προσέλκυσης επαγγελματιών υψηλής ειδίκευσης υπηκόων τρίτων χωρών, όπως το βασικό προσωπικό υπερεθνικών επιχειρήσεων, εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο που προσδιορίζει η στρατηγική «ΕΕ 2020», η οποία έθεσε ως στόχο τη δημιουργία μιας οικονομίας που θα βασίζεται στη γνώση και την καινοτομία, με μείωση του διοικητικού φόρτου για τις εταιρείες και καλύτερη αντιστοίχιση της προσφοράς εργατικού δυναμικού με τη ζήτηση. Η διευκόλυνση των ενδοεπιχειρησιακών μεταθέσεων αποτελεί επίσης στόχο της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ.

Η παρούσα πρόταση συνάδει με τα θεμελιώδη δικαιώματα, ιδίως με τα άρθρα 15, 21 και 31 (δίκαιη και ίση μεταχείριση), 12 (ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της προσχώρησης), 34 (κοινωνική ασφάλιση) και 7 (σεβασμός της ιδιωτικής και της οικογενειακής ζωής) του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, διότι αναγνωρίζει και διαφυλάσσει την αρχή της ίσης μεταχείρισης για τους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους και περιλαμβάνει διαδικαστικές εγγυήσεις, καθώς και το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή.

Η επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν από τις αρχές κατά την εφαρμογή της παρούσας πρότασης γίνεται σύμφωνα με την οδηγία 95/46/ΕΚ για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

2) Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη και αξιολόγηση επιπτώσεων

· Διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη

Μέθοδοι διαβούλευσης, κύριοι τομείς-στόχοι και γενικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων στη διαβούλευση Διενεργήθηκε δημόσια διαβούλευση σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για μια κοινοτική προσέγγιση της διαχείρισης της οικονομικής μετανάστευσης, και επίσης διοργανώθηκε δημόσια ακρόαση στις 14 Ιουνίου 2005. Διενεργήθηκαν περαιτέρω διαβουλεύσεις μέσω σεμιναρίων και ημερίδων εργασίας. Η διαβούλευση με τα κράτη μέλη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της επιτροπής για τη μετανάστευση και το άσυλο της Επιτροπής. Μέσω της εξωτερικής μελέτης που παραγγέλθηκε για τη στήριξη της αξιολόγησης των επιπτώσεων συνεχίστηκε η διαβούλευση με τους κύριους ενδιαφερόμενους μέσω ερωτηματολογίων και συνεντεύξεων.

Συνοπτική παρουσίαση των απαντήσεων που ελήφθησαν και του τρόπου με τον οποίο ελήφθησαν υπόψη Η ανάλυση των 130 απαντήσεων που απεστάλησαν στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης κατέδειξε ότι υπάρχει ευρεία υποστήριξη για μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στον τομέα της οικονομικής μετανάστευσης, παρά τις σημαντικές διαφορές που υπάρχουν όσον αφορά τις προσεγγίσεις που πρέπει να ακολουθηθούν και το αναμενόμενο τελικό αποτέλεσμα. Ένα άλλο σαφές αίτημα συνίστατο στην πρόταση απλών, μη γραφειοκρατικών και ευέλικτων λύσεων. Δεδομένο ότι πολλά κράτη μέλη δεν υποστήριζαν την οριζόντια προσέγγιση, η Επιτροπή έκρινε ότι η τομεακή προσέγγιση ήταν πιο ρεαλιστική και μπορούσε να ανταποκριθεί καλύτερα στα αιτήματα ευελιξίας.

· Συγκέντρωση και χρήση εμπειρογνωσίας

Δεν παρέστη ανάγκη προσφυγής σε εξωτερικούς εμπειρογνώμονες.

· Αξιολόγηση των επιπτώσεων

Εξετάστηκαν οι ακόλουθες επιλογές :

Επιλογή 1: Επικρατούσα κατάσταση. Οι τρέχουσες εξελίξεις στα κράτη μέλη θα συνεχιστούν στο ισχύον νομικό πλαίσιο. Αυτό θα σήμαινε, ωστόσο, ότι η ΕΕ στο σύνολό της δεν θα είναι ελκυστική για τις επιχειρήσεις και τις εταιρείες, οι οποίες θα εξακολουθήσουν να αντιμετωπίζουν δυσχέρειες όσον αφορά τη βέλτιστη χρησιμοποίηση του προσωπικού τους, παρότι θα υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για εσωτερικό προσωπικό υψηλής ειδίκευσης.

Επιλογή 2: Οδηγία που πραγματεύεται τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής των ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων. Η νομοθεσία της ΕΕ θα παρέχει κοινό ορισμό του ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου, είτε στοχοθετώντας ορισμένες ειδικές θέσεις εντός της υπερεθνικής εταιρείας, όπως στους πίνακες που επισυνάπτονται στις GATS, είτε προσδιορίζοντας το βασικό προσωπικό με κριτήρια τον μισθό και τα επαγγελματικά προσόντα, όπως στην οδηγία για την μπλε κάρτα της ΕΕ. Θα θεσπίζει επίσης εναρμονισμένα κριτήρια εισόδου, κοινό σύνολο δικαιωμάτων, ανώτατη διάρκεια παραμονής και διατάξεις όσον αφορά ορισμένα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα. Η επιλογή αυτή θα δημιουργήσει πιο διαφανές νομικό περιβάλλον. Οι κανόνες θα εξακολουθήσουν, ωστόσο, να ποικίλλουν μεταξύ των κρατών μελών από άποψη διαδικασίας και δεν θα προβλέπονται οικογενειακά δικαιώματα και κινητικότητα σε επίπεδο ΕΕ.

Επιλογή 3: Οδηγία που θα προβλέπει κινητικότητα στο εσωτερικό της ΕΕ για τους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους. Πέραν των σημείων που καλύπτει η επιλογή 2, θα θεσπιστούν διατάξεις που θα επιτρέπουν στους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους να μετακινούνται εντός της ΕΕ και να εργάζονται σε διάφορες επιχειρήσεις ευρισκόμενες σε διαφορετικά κράτη μέλη. Δεν θα διασφαλίζεται, ωστόσο, η γρήγορη και απλή μετάθεση από τρίτη χώρα σε εταιρείες της ΕΕ και τα οικογενειακά ζητήματα δεν θα διευθετούνται.

Επιλογή 4: Οδηγία που διευκολύνει την οικογενειακή επανένωση και την πρόσβαση στην εργασία για τους/τις συζύγους. Μέσω παρέκκλισης από την οδηγία 2003/86/ΕΚ, η οικογενειακή επανένωση δεν θα εξαρτάται από την απόκτηση του δικαιώματος μόνιμης διαμονής ούτε από τον ελάχιστο χρόνο διαμονής του ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου. Οι άδειες διαμονής για μέλη της οικογένειας θα χορηγούνται ταχύτερα, ενώ, όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά εργασίας, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να εφαρμόζουν την προθεσμία των 12 μηνών. Ως εκ τούτου, οι εταιρείες θα μπορούν να προσελκύουν ευκολότερα ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους. Ωστόσο, το δικαίωμα εργασίας σε συζύγους θα μπορούσε να είναι αντίθετο με την ενωσιακή προτίμηση όπως εκφράζεται στις πράξεις προσχώρησης.

Επιλογή 5: Οδηγία που θεσπίζει κοινές διαδικασίες εισδοχής. Θα εκδίδεται ενιαίο έγγραφο που θα επιτρέπει στον κάτοχο να εργάζεται ως ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενος και να διαμένει στο έδαφος του κράτους μέλους. Παράλληλα, θα καθοριστεί η μέγιστη προθεσμία για την εξέταση των αιτήσεων (π.χ. 1 μήνας). Η επιλογή αυτή θα βελτίωνε σημαντικά την ικανότητα για εύκολη και γρήγορη μεταφορά βασικού προσωπικού και θα μείωνε τον χρόνο και το κόστος προσέλκυσης των ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων.

Επιλογή 6: Επικοινωνία, συντονισμός και συνεργασία ανάμεσα στα κράτη μέλη. Η επιλογή αυτή θα συνέβαλλε, σε κάποιο βαθμό, στην προσέγγιση των εθνικών πρακτικών για τους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους υπηκόους τρίτων χωρών στην ΕΕ και στη δημιουργία ενός καλύτερα εναρμονισμένου νομικού πλαισίου. Αν όμως τα μέτρα δεν είναι υποχρεωτικά, είναι πιθανό τα αποτελέσματα να είναι πολύ περιορισμένα.

Συγκρίνοντας τις επιλογές και τις επιπτώσεις τους, η προτιμώμενη επιλογή είναι συνδυασμός των επιλογών 2, 3, 4 και 5. Ο εναρμονισμένος ορισμός του ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου και οι εναρμονισμένες προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής, οι διατάξεις που θα διασφαλίζουν ορισμένα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα (επιλογή 2), η ενδοενωσιακή κινητικότητα (επιλογή 3), η ενίσχυση των οικογενειακών δικαιωμάτων (επιλογή 4, χωρίς πρόσβαση των συντρόφων στην αγορά εργασίας) και οι ταχείες διαδικασίες (επιλογή 5) θα συνέβαλλαν στην καλύτερη κατανομή του ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου προσωπικού σε οντότητες της τρίτης χώρας και της ΕΕ και θα καθιστούσαν την ΕΕ ελκυστικότερη για τους υπηκόους τρίτων χωρών που εργάζονται σε νευραλγικές θέσεις πολυεθνικών επιχειρήσεων, ενώ παράλληλα θα προσέφεραν εγγυήσεις κατά του αθέμιτου ανταγωνισμού.

3) Νομικά στοιχεία της πρότασης

· Συνοπτική παρουσίαση της προτεινόμενης δράσης

Η πρόταση θεσπίζει μια διαφανή και απλουστευμένη διαδικασία για την εισδοχή ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων, βασισμένη σε κοινό ορισμό και εναρμονισμένα κριτήρια: ο μετατιθέμενος πρέπει να καταλάβει θέση διοικητικού στελέχους, ειδικευμένου υπαλλήλου ή ασκούμενου πτυχιούχου, όπως προβλέπεται στις δεσμεύσεις της ΕΕ στο πλαίσιο της GATS· εφόσον το απαιτεί το κράτος μέλος, ο μετατιθέμενος θα πρέπει να έχει εργαστεί στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων τουλάχιστον επί 12 μήνες· πρέπει να υποβληθεί επιστολή ανάθεσης αρμοδιοτήτων στην οποία να επιβεβαιώνεται ότι ο υπήκοος τρίτης χώρας μετατίθεται στην οντότητα υποδοχής και στην οποία να προσδιορίζεται η αμοιβή. Δεν θα πραγματοποιείται τεστ καταλληλότητας για την αγορά εργασίας, εκτός αν ο όρος αυτός είναι αντίθετος με την αρχή της ενωσιακής προτίμησης όπως διατυπώνεται στις σχετικές διατάξεις των πράξεων προσχώρησης. Προβλέπεται ειδικό καθεστώς για τους ασκούμενους πτυχιούχους. Στους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους που γίνονται δεκτοί θα χορηγείται ειδική άδεια διαμονής (που θα φέρει την ένδειξη «ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενος»), η οποία θα τους επιτρέπει να ασκούν τα καθήκοντά τους σε διάφορες οντότητες που ανήκουν στην ίδια υπερεθνική εταιρεία, περιλαμβανομένων, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, οντοτήτων εγκατεστημένων σε άλλα κράτη μέλη. Η άδεια αυτή θα τους παρέχει επίσης ευνοϊκούς όρους για οικογενειακή επανένωση στο πρώτο κράτος μέλος.

4) Νομική βάση

Η παρούσα πρόταση αφορά τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής για τους υπηκόους τρίτων χωρών, καθώς και τις διαδικασίες χορήγησης των αναγκαίων αδειών. Επίσης, θεσπίζει τις προϋποθέσεις σύμφωνα με τις οποίες ένας υπήκοος τρίτης χώρας μπορεί να διαμείνει σε δεύτερο κράτος μέλος. Συνεπώς, η κατάλληλη νομική βάση είναι το άρθρο 79 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β) της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

5) Αρχή της επικουρικότητας

Η αρχή της επικουρικότητας εφαρμόζεται εφόσον η πρόταση δεν εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης. Οι στόχοι της πρότασης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη για τους ακόλουθους λόγους:

- Η μεταχείριση που επιφυλάσσεται στους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους σε επίπεδο ΕΕ, σε συνδυασμό με τις προϋποθέσεις και τις διαδικασίες που διέπουν αυτές τις μετακινήσεις, έχουν αντίκτυπο στην ελκυστικότητα της ΕΕ στο σύνολό της και επηρεάζουν τον βαθμό στον οποίο οι πολυεθνικές εταιρείες αποφασίζουν να ασκήσουν επιχειρηματική δραστηριότητα ή να επενδύσουν σε κάποιον τομέα.

- Οι δυσκαμψίες κατά τη μετάθεση αλλοδαπών ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων από μία ευρωπαϊκή εταιρική έδρα σε άλλη είναι εξαιρετικά σημαντικές για τις πολυεθνικές εταιρείες. Ο μόνος τρόπος για την άρση των δυσκαμψιών αυτών είναι η ανάληψη δράσης σε επίπεδο ΕΕ.

- Για να προληφθεί ο κίνδυνος άσκησης αθέμιτου ανταγωνισμού απαιτείται ένα κοινό νομικό πλαίσιο που θα θεσπίζει κοινές προϋποθέσεις εισδοχής των ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων, τόσο από άποψη κοινωνικών όσο και οικονομικών δικαιωμάτων.

- Οι μεγάλες διαφορές που παρατηρούνται μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά τις διαδικασίες εισόδου και τα δικαιώματα προσωρινής διαμονής θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την ενιαία εφαρμογή των διεθνών δεσμεύσεων τις οποίες ανέλαβαν η ΕΕ και τα κράτη μέλη κατά τις διαπραγματεύσεις στον ΠΟΕ.

Η πρόταση συνάδει επομένως με την αρχή της επικουρικότητας.

6) Η αρχή της αναλογικότητας

Η πρόταση συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας για τους ακόλουθους λόγους:

Η πράξη που επελέγη είναι οδηγία, η οποία αφήνει στα κράτη μέλη μεγάλη ευελιξία κατά την εφαρμογή.

Η οδηγία είναι το ενδεδειγμένο μέσο για την παρούσα δράση: ορίζει ελάχιστα δεσμευτικά κριτήρια, αλλά παρέχει ευελιξία στα κράτη μέλη όσον αφορά τη μορφή και τη μέθοδο με τις οποίες θα θέσουν σε ισχύ τις εν λόγω αρχές στο εθνικό νομικό τους σύστημα και σε γενικό πλαίσιο. Τα μη δεσμευτικά μέτρα θα είχαν πολύ περιορισμένο αποτέλεσμα, διότι οι δυνητικοί ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενοι και οι εταιρείες υποδοχής τους στην ΕΕ θα εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν ένα φάσμα διαφορετικών κανόνων όσον αφορά την εισδοχή.

Η ενέργεια περιορίζεται στα απολύτως αναγκαία για την επίτευξη του παραπάνω στόχου. Οι προτεινόμενοι κανόνες αφορούν τους όρους εισδοχής, τη διαδικασία και την άδεια, καθώς και τα δικαιώματα των ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων, μεταξύ των οποίων η ενδοενωσιακή κινητικότητα, συνεπώς, τους τομείς που αποτελούν συνιστώσες μιας κοινής μεταναστευτικής πολιτικής βάσει του άρθρου 79 της Συνθήκης. Ο διοικητικός φόρτος που επιβάλλεται στα κράτη μέλη από πλευράς αλλαγής νομοθεσίας (θέσπιση ειδικών κανόνων για την ενδοεπιχειρησιακή μετάθεση) και συνεργασίας θα είναι περιορισμένος δεδομένου ότι οι ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενοι έχουν ήδη επιλεγεί από εμπορικούς μηχανισμούς και δεδομένου ότι ο φόρτος αυτός θα αντισταθμιστεί από τα μεγάλα οφέλη που προκύπτουν από την ενισχυμένη δυνατότητα εύκολης μεταφοράς ενδοεπιχειρησιακού προσωπικού από ένα κράτος μέλος σε άλλο.

7) Δημοσιονομικές επιπτώσεις

Η πρόταση δεν έχει επιπτώσεις στον προϋπολογισμό της ΕΕ.

8) Συμπληρωματικές πληροφορίες

· Ρήτρα επανεξέτασης/αναθεώρησης/λήξης ισχύος

Η πρόταση περιλαμβάνει ρήτρα επανεξέτασης.

· Πίνακας αντιστοιχίας

Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να κοινοποιήσουν στην Επιτροπή το κείμενο των εθνικών διατάξεων με τις οποίες μεταφέρεται η οδηγία στο δίκαιό τους, καθώς και πίνακα αντιστοιχίας μεταξύ των διατάξεων αυτών και των διατάξεων της παρούσας οδηγίας.

9) Λεπτομερής επεξήγηση της πρότασης

Άρθρο 1

Η πρόταση εντάσσεται στις προσπάθειες της ΕΕ να θεσπίσει μια ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική που θα προβλέπει κοινούς κανόνες για την οικονομική μετανάστευση. Έχει δύο ειδικούς στόχους. Ο πρώτος είναι η καθιέρωση μιας ειδικής διαδικασίας εισόδου και διαμονής και πρότυπα σχετικά με την έκδοση από τα κράτη μέλη αδειών διαμονής για υπηκόους τρίτων χωρών που υποβάλλουν αίτηση διαμονής στην ΕΕ με σκοπό την ενδοεπιχειρησιακή μετάθεση (άρθρο 79 παράγραφος 2 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ). Ο δεύτερος στόχος έγκειται στην υλοποίηση του άρθρου 79 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ και στον καθορισμό των προϋποθέσεων βάσει των οποίων οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε κράτος μέλος σύμφωνα με τους όρους της παρούσας πρότασης μπορούν να διαμείνουν με τα μέλη της οικογένειάς τους σε άλλα κράτη μέλη.

Άρθρο 2

Η πρόταση δεν καλύπτει τους πολίτες της ΕΕ και τα μέλη της οικογένειάς τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των οποίων η επιλεξιμότητα για απασχόληση σε συγκεκριμένο κράτος μέλος περιορίζεται από μεταβατικές ρυθμίσεις. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται μόνο σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι διαμένουν εκτός του εδάφους κράτους μέλους και υποβάλλουν αίτηση για να γίνουν δεκτοί στο έδαφος κράτους μέλους στο πλαίσιο ενδοεπιχειρησιακής μετάθεσης.

Λόγω δυνητικών επικαλύψεων μεταξύ των πεδίων εφαρμογής της οδηγίας 2005/71/ΕΚ, της 12ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με ειδική διαδικασία εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών για σκοπούς επιστημονικής έρευνας και της παρούσας νομοθετικής πράξης, το παρόν άρθρο εξαιρεί ρητά από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας τους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι υποβάλλουν αίτηση διαμονής σε κράτος μέλος ως ερευνητές, κατά την έννοια της οδηγίας 2005/71, με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού έργου. Η παρούσα οδηγία εξαιρεί επίσης πρόσωπα που απολαμβάνουν δικαιώματα ελεύθερης κυκλοφορίας ισοδύναμα με αυτά των πολιτών της Ένωσης ή τα οποία απασχολούνται σε επιχείρηση εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα, καθώς και υπηκόους τρίτων χωρών αποσπασμένους από επιχειρήσεις εγκατεστημένες σε κράτος μέλος στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών σύμφωνα με το άρθρο 56 της Συνθήκης και την οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών.

Άρθρα 3 και 4

Η πρόταση ορίζει την έννοια του «ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου». Ο ορισμός αυτός στηρίζεται στις ειδικές δεσμεύσεις της ΕΕ-25 στο πλαίσιο της GATS και σε διμερείς εμπορικές συμφωνίες και βασίζεται:

- στην ύπαρξη υπερεθνικής επιχείρησης, η οποία περιλαμβάνει μία ή περισσότερες οντότητες εγκατεστημένες εκτός του εδάφους κράτους μέλους και μία ή περισσότερες οντότητες εγκατεστημένες στα κράτη μέλη («οντότητες υποδοχής»)·

- στην προσωρινή απόσπαση υπηκόου τρίτης χώρας από την εταιρεία που είναι εγκατεστημένη στην τρίτη χώρα, έναντι της οποίας δεσμεύεται με σύμβαση εργασίας ο υπήκοος τρίτης χώρας, σε οντότητα της ΕΕ η οποία ανήκει στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων. Η μετάθεση αυτή δεν πραγματοποιείται κατ’ανάγκη εντός του τομέα υπηρεσιών ή στο πλαίσιο παροχής υπηρεσίας και μπορεί να προέρχεται από τρίτη χώρα η οποία δεν μετέχει σε εμπορική συμφωνία: το πεδίο εφαρμογής της παρούσας πρότασης είναι συνεπώς ευρύτερο από εκείνο που συνεπάγονται οι εμπορικές συμφωνίες.

Το παρόν άρθρο ορίζει επίσης τις έννοιες του «διοικητικού στελέχους», του «ειδικευμένου υπαλλήλου» και του «ασκούμενου πτυχιούχου». Οι υφιστάμενοι ορισμοί βασίζονται στο σχέδιο δεσμεύσεων της ΕΕ στο πλαίσιο της GATS, δεδομένου ότι τα κράτη μέλη είναι ήδη εξοικειωμένα με τους ορισμούς αυτούς. Εξάλλου, ο ορισμός των «ασκούμενων πτυχιούχων» καθορίστηκε προκειμένου να αποσαφηνιστεί ότι σκοπός της επαγγελματικής εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι η προετοιμασία του μετατιθέμενου για διοικητικές θέσεις.

Άλλοι ορισμοί παραπέμπουν σε υφιστάμενες νομικές πράξεις της ΕΕ, όπως η οδηγία 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου ή η οδηγία 2009/38/ΕΚ του Συμβουλίου.

Τα άρθρα αυτά επιτρέπουν στα κράτη μέλη να διατηρήσουν ή να θεσπίσουν διατάξεις που είναι ευνοϊκότερες για τους υπηκόους τρίτων χωρών, υπό την προϋπόθεση ότι είναι ευνοϊκότερες για τα πρόσωπα στα οποία εφαρμόζονται. Ενδέχεται, παραδείγματος χάρη, να επιθυμούν τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν ευνοϊκότερες διαδικασίες ή διατάξεις όσον αφορά τα μέλη της οικογένειας.

Άρθρο 5

Το παρόν άρθρο θεσπίζει τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ο αιτών. Οι προϋποθέσεις που απαιτούνται ειδικά για την παρούσα πρόταση είναι οι ακόλουθες:

Πρέπει να υποβληθούν αποδεικτικά στοιχεία ότι η μετάθεση λαμβάνει πράγματι χώρα μεταξύ οντοτήτων του ίδιου ομίλου επιχειρήσεων.

Δεδομένου ότι η εισδοχή βασίζεται στη ζήτηση, πρέπει να υποβληθεί έγγραφο στο οποίο να περιγράφονται τα καθήκοντα που έχουν ανατεθεί και να προσδιορίζεται η αμοιβή, η οποία πρέπει να είναι σύμφωνη με τους όρους και τις προϋποθέσεις απασχόλησης που αναφέρονται στο άρθρο 3 της οδηγίας 96/71/ΕΚ. Το έγγραφο λαμβάνει συνήθως τη μορφή επιστολής ανάθεσης αρμοδιοτήτων. Το έγγραφο αυτό πρέπει να προσδιορίζει τον τόπο ή τους τόπους καθώς και τον χρόνο απασχόλησης και να αποδεικνύει ότι ο μετατιθέμενος αναλαμβάνει θέση στην οντότητα υποδοχής ως διοικητικό στέλεχος, ειδικευμένο μέλος του προσωπικού ή ασκούμενος πτυχιούχος. Το πρόγραμμα αυτό στοχεύει το βασικό προσωπικό, όπως ορίζεται συνήθως στις δεσμεύσεις της ΕΕ στον τομέα του εμπορίου, διότι το προσωπικό αυτό συνοδεύεται από νέες τεχνολογίες, καινοτομία, ή χρησιμεύει ως μέσο μεταφοράς του εταιρικού πνεύματος σε διάφορους τόπους εγκατάστασης και συμβάλλει στην πραγματοποίηση συναλλαγών σε αναδυόμενες αγορές, πράγμα που εν τέλει συνεπάγεται ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της ΕΕ. Προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι δεξιότητες του ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου είναι εκείνες που απαιτούνται για την οντότητα υποδοχής και είναι σύμφωνες με τις δεσμεύσεις της ΕΕ στον τομέα του εμπορίου, είναι δυνατό να απαιτούν τα κράτη μέλη 12 μήνες προηγούμενης απασχόλησης στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων. Δεδομένου ότι το πρόγραμμα εστιάζεται ειδικά στην προσωρινή μετανάστευση, ο αιτών πρέπει να προσκομίσει αποδείξεις ότι μετά την ολοκλήρωση της αποστολής του ο υπήκοος τρίτης χώρας θα μπορέσει να μετατεθεί σε οντότητα που ανήκει στον ίδιο όμιλο και είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα.

Ο υπήκοος τρίτης χώρας πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις που ορίζονται βάσει της εθνικής νομοθεσίας για την άσκηση από τους πολίτες της ΕΕ του νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος που προσδιορίζεται στην επιστολή ανάθεσης αρμοδιοτήτων και, όσον αφορά τα μη κατοχυρωμένα επαγγέλματα, να καταθέσει δικαιολογητικά με λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τα επαγγελματικά του προσόντα (συνήθως την περίληψη). Όσον αφορά τον ασκούμενο πτυχιούχο, ο αιτών θα πρέπει να προσκομίσει αποδείξεις των απαιτούμενων τίτλων σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όπως προβλέπεται βάσει των δεσμεύσεων της ΕΕ στον τομέα του εμπορίου.

Εξάλλου, οι υπήκοοι τρίτων χωρών που υποβάλλουν αίτηση εισδοχής ως ασκούμενοι πτυχιούχοι πρέπει να υποβάλουν δικαιολογητικά που να αποδεικνύουν ότι θα παρακολουθήσουν πραγματική επαγγελματική εκπαίδευση και ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν ως κανονικοί εργαζόμενοι. Συνεπώς, απαιτείται συμφωνία επαγγελματικής εκπαίδευσης η οποία θα περιλαμβάνει περιγραφή του προγράμματος επαγγελματικής εκπαίδευσης, τη διάρκεια, καθώς και τους όρους εποπτείας των ασκουμένων στο εν λόγω πρόγραμμα.

Για διευκόλυνση των ελέγχων, αν η μετάθεση περιλαμβάνει διάφορους τόπους εγκατάστασης σε διαφορετικά κράτη μέλη, οι αρμόδιες αρχές των παρεπόμενων οντοτήτων υποδοχής πρέπει να ενημερώνονται από τον αιτούντα.

Δεν απαιτείται τεστ καταλληλότητας για εργασία, δεδομένου ότι το κριτήριο αυτό θα ήταν αντίθετο με τον σκοπό της θέσπισης ενός διαφανούς και απλουστευμένου καθεστώτος εισδοχής παρόμοιων ειδικευμένων ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων. Εξάλλου, για όσους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους καλύπτονται από αυτές, ο όρος αυτός θα ερχόταν σε αντίθεση προς τις δεσμεύσεις της ΕΕ στο πλαίσιο της GATS και στο πλαίσιο διμερών εμπορικών συμφωνιών. Δεδομένου, ωστόσο, ότι το πρωτογενές δίκαιο υπερισχύει, πρέπει να εφαρμόζεται η ενωσιακή προτίμηση για τα κράτη μέλη τα οποία εφαρμόζουν μεταβατική περίοδο για τα νέα κράτη μέλη.

Άρθρα 6, 7 και 8

Η πρόταση δεν δημιουργεί δικαίωμα εισδοχής, διότι η παρούσα οδηγία ισχύει με την επιφύλαξη του δικαιώματος των κρατών μελών να καθορίζουν τον όγκο των εισερχομένων υπηκόων τρίτων χωρών στο έδαφός τους με σκοπό την ενδοεπιχειρησιακή μετάθεση. Το δικαίωμα αυτό θα μπορούσε, ωστόσο, να χρησιμοποιηθεί σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες για τη διευκόλυνση της εισόδου και προσωρινής διαμονής ορισμένων κατηγοριών φυσικών προσώπων σε σχέση με εμπορικές και επενδυτικές δραστηριότητες.

Οι διατάξεις αυτές θεσπίζουν τους υποχρεωτικούς και πιθανούς λόγους άρνησης (καθώς και τους λόγους ανάκλησης και μη ανανέωσης), ιδίως τη μη τήρηση των κριτηρίων και την επιβολή κυρώσεων στον εργοδότη για αδήλωτη εργασία ή παράνομη απασχόληση, σύμφωνα με την οδηγία 2009/52/ΕΚ, της 18ης Ιουνίου 2009, σχετικά με τις κυρώσεις, καθώς και την ύπαρξη ποσοστώσεων. Σε περίπτωση μη τήρησης των όρων του άρθρου 5, τα κράτη μέλη προβλέπουν την επιβολή των κατάλληλων κυρώσεων, όπως λ.χ. οικονομικών, στην οντότητα εισδοχής η οποία θα κριθεί υπεύθυνη.

Άρθρα 9, 10, 11 και 12,

Οι αιτούντες οι οποίοι πληρούν τα κριτήρια εισδοχής θα λαμβάνουν ειδική άδεια διαμονής η οποία θα παρέχει στον κάτοχο το δικαίωμα να εργάζεται ως ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενος βάσει των προϋποθέσεων του άρθρου 14. Δεν απαιτείται συμπληρωματική άδεια εργασίας. Τα κράτη μέλη πρέπει να αναθέσουν σε μια αρμόδια αρχή την παραλαβή των αιτήσεων και την έκδοση των αδειών. Η ανάθεση αυτή θα ισχύει με την επιφύλαξη του ρόλου και των αρμοδιοτήτων άλλων εθνικών αρχών όσον αφορά την εξέταση των αιτήσεων και τη λήψη των σχετικών αποφάσεων. Εξάλλου, η ανάθεση του έργου παραλαβής των αιτήσεων και έκδοσης των αδειών δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να ορίζουν άλλες αρχές (π.χ. προξενικά γραφεία) στις οποίες ο υπήκοος τρίτης χώρας ή η οντότητα υποδοχής θα μπορούν να καταθέτουν τις αιτήσεις και οι οποίες θα μπορούν να εκδίδουν άδειες.

Η διάρκεια της άδειας διαμονής θα περιορίζεται σε τρία έτη για τα διοικητικά στελέχη και το ειδικευμένο προσωπικό και σε ένα έτος για τους ασκούμενους πτυχιούχους. Για την επεξεργασία των αιτήσεων επιτρέπεται σύντομη προθεσμία (30 ημέρες), η οποία συνοδεύεται από διάφορες διαδικαστικές διασφαλίσεις, μεταξύ των οποίων η δυνατότητα προσφυγής στη δικαιοσύνη κατά αποφάσεων απόρριψης αίτησης, καθώς και η υποχρέωση των αρχών να αιτιολογούν τις αποφάσεις αυτές. Πρέπει να παρέχονται πληροφορίες σχετικά με τους όρους εισόδου, καθώς και σχετικά με τις συνθήκες εργασίας.

Μπορεί να θεσπιστεί ταχεία διαδικασία για ομίλους επιχειρήσεων οι οποίοι έχουν αναγνωριστεί για τον σκοπό αυτό.

Άρθρα 13 και 14

Προκειμένου να διασφαλιστεί η ίση μεταχείριση με τους αποσπασμένους εργαζόμενους οι οποίοι καλύπτονται από την οδηγία 96/71, τα δικαιώματα που χορηγούνται στους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας ευθυγραμμίζονται με τα δικαιώματα τα οποία απολαύουν ήδη οι αποσπασμένοι εργαζόμενοι. Το παρόν άρθρο αναφέρει επίσης τους τομείς στους οποίους πρέπει να αναγνωρίζεται ίση μεταχείριση. Λόγω του προσωρινού χαρακτήρα της ενδοεπιχειρησιακής μετάθεσης, η ίση μεταχείριση όσον αφορά την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση, τα κρατικά στεγαστικά προγράμματα και τις συμβουλευτικές υπηρεσίες από τους οργανισμούς απασχόλησης εργατικού δυναμικού κρίθηκαν άνευ αντικειμένου. Οι υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες εξακολουθούν να ισχύουν, ιδίως στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης. Σε περίπτωση κινητικότητας μεταξύ κρατών μελών, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 859/2003 αποτελεί τον κανόνα. Η άδεια διαμονής που χορηγείται στους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους τους παρέχει τη δυνατότητα να εργάζονται, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, σε όλες τις οντότητες που ανήκουν στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων.

Άρθρο 15

Το παρόν άρθρο περιλαμβάνει τις παρεκκλίσεις από την οδηγία 2003/86 που θεωρούνται αναγκαίες για τη δημιουργία ελκυστικού καθεστώτος για τους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους και ακολουθεί διαφορετική λογική από την οδηγία για την οικογενειακή επανένωση, η οποία αποτελεί μέσο για την προώθηση της ενσωμάτωσης των υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι μπορούν εύλογα να γίνουν μόνιμοι διαμένοντες. Σύμφωνα με παρόμοια καθεστώτα που ισχύουν ήδη στα κράτη μέλη και σε άλλες χώρες, προβλέπει άμεση οικογενειακή επανένωση στο πρώτο κράτος διαμονής. Για την επίτευξη αυτού του στόχου προβλέπει επίσης ότι τα πιθανά εθνικά μέτρα ενσωμάτωσης πρέπει να επιβάλλονται μόνον όταν τα μέλη της οικογένειας βρίσκονται στο έδαφος της ΕΕ.

Άρθρο 16

Το άρθρο αυτό προβλέπει γεωγραφική κινητικότητα των ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων και τους επιτρέπει να εργάζονται σε διαφορετικές οντότητες της ίδιας υπερεθνικής επιχείρησης εγκατεστημένες σε διαφορετικά κράτη μέλη, καθώς και στις εγκαταστάσεις των πελατών τους. Επίσης, σε υπήκοο τρίτης χώρας που έχει γίνει δεκτός ως ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενος μπορεί να επιτραπεί να εκτελέσει τα καθήκοντά του σε οντότητα του ίδιου ομίλου εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος, βάσει της πρώτης άδειας διαμονής και ενός συμπληρωματικού εγγράφου στο οποίο αναγράφονται οι οντότητες του ομίλου επιχειρήσεων στις οποίες επιτρέπεται να εργαστεί. Το δεύτερο κράτος μέλος πρέπει να ενημερώνεται για τους κυριότερους όρους αυτής της κινητικότητας. Μπορεί να απαιτήσει άδεια διαμονής αν η διάρκεια της εργασίας υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες, αλλά δεν μπορεί να απαιτήσει από τον ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενο να εγκαταλείψει το έδαφός του για να υποβάλει αιτήσεις.

Άρθρα 17, 18, 19, 20, 21 και 22

Ενσωματώνονται οι συνήθεις διατάξεις σχετικά με την εφαρμογή την κοινοποίηση των ετήσιων στατιστικών και τα εθνικά σημεία επαφής.

2010/0209 (COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓIΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟIΝΟΒΟΥΛIΟΥ ΚΑI ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛIΟΥ

σχετικά με τους όρους εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών στο πλαίσιο ενδοεπιχειρησιακής μετάθεσης

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 79 παράγραφος 2 στοιχείο α),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[5],

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών[6],

Αποφασίζοντας με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα :

(1) Για την προοδευτική εγκαθίδρυση ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, η Συνθήκη προβλέπει τη θέσπιση μέτρων στον τομέα της μετανάστευσης που είναι δίκαια έναντι των υπηκόων τρίτων χωρών.

(2) Η Συνθήκη προβλέπει ότι η ¨Ένωση πρέπει να αναπτύξει μια κοινή μεταναστευτική πολιτική, στόχος της οποίας θα είναι να εξασφαλίζει, σε όλα τα στάδια, την αποτελεσματική διαχείριση των μεταναστευτικών ροών και τη δίκαιη μεταχείριση των υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στα κράτη μέλη. Προς τούτο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πρόκειται να εγκρίνουν μέτρα σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής, καθώς και κανόνες για τη χορήγηση από τα κράτη μέλη θεωρήσεων και αδειών διαμονής μακράς διαρκείας, καθώς και σχετικά με τον καθορισμό των δικαιωμάτων των υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων των όρων που διέπουν την ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή στα άλλα κράτη μέλη.

(3) Η ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ευρώπη 2020: Στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη[7] »θέτει τον στόχο της Ένωσης να γίνει μια οικονομία βασιζόμενη στη γνώση και την καινοτομία, να μειώσει τον διοικητικό φόρτο των επιχειρήσεων και να βελτιώσει την αντιστοίχιση της προσφοράς εργατικού δυναμικού με τη ζήτηση. Στο ευρύτερο αυτό πλαίσιο, θα πρέπει να εξεταστούν μέτρα που θα καθιστούν ευκολότερη την είσοδο στην Ένωση διευθυντικών στελεχών, ειδικευμένων υπαλλήλων ή πτυχιούχων ασκούμενων από τρίτες χώρες στο πλαίσιο ενδοεπιχειρησιακής μετάθεσης.

(4) Το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, το οποίο εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 10 και 11 Δεκεμβρίου 2009, αναγνωρίζει το γεγονός ότι η μετανάστευση εργατικού δυναμικού προς μια περιοχή μπορεί να συμβάλει στην ανταγωνιστικότητα και την οικονομική ζωτικότητα και ότι, στο πλαίσιο των σημαντικών δημογραφικών προκλήσεων που θα αντιμετωπίσει η Ένωση στο μέλλον σε συνδυασμό με αυξημένη ζήτηση εργασίας, η εφαρμογή ευέλικτων πολιτικών μετανάστευσης θα συμβάλει σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη της Ένωσης και στις μακροπρόθεσμες επιδόσεις. Καλεί λοιπόν την Επιτροπή και το Συμβούλιο να συνεχίσουν να εφαρμόζουν το πρόγραμμα πολιτικής του 2005 για τη νόμιμη μετανάστευση[8].

(5) Συνεπεία της παγκοσμιοποίησης των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, της αύξησης των συναλλαγών και της ανάπτυξης και εξάπλωσης των πολυεθνικών επιχειρήσεων, τα τελευταία χρόνια έχουν ενταθεί οι μετακινήσεις μελών του διοικητικού και τεχνικού προσωπικού υποκαταστημάτων και θυγατρικών πολυεθνικών επιχειρήσεων, τα οποία μετεγκαθίστανται προσωρινά για να αναλάβουν βραχυπρόθεσμα καθήκοντα σε άλλες μονάδες της εταιρείας.

(6) Αυτές οι ενδοεπιχειρησιακές μεταθέσεις βασικού προσωπικού συνεπάγονται νέες δεξιότητες και γνώσεις, καινοτομία και ενίσχυση των οικονομικών ευκαιριών για τις εταιρείες υποδοχής, προάγοντας έτσι τη βασιζόμενη στη γνώση οικονομία στην Ευρώπη προωθώντας, παράλληλα, τις ροές επενδύσεων σε ολόκληρη την Ένωση. Η καλή διαχείριση των μεταθέσεων από τρίτες χώρες θα μπορούσε επίσης να διευκολύνει τις μεταθέσεις από την Ένωση προς εταιρείες τρίτων χωρών και να εξασφαλίσει στην Ένωση ισχυρότερη θέση στη σχέση της με τους διεθνείς εταίρους. Η διευκόλυνση των ενδοεπιχειρησιακών μεταθέσεων επιτρέπει στους πολυεθνικούς ομίλους να κινητοποιούν καλύτερα τους ανθρώπινους πόρους τους.

(7) Η δέσμη κανόνων που θεσπίζει η παρούσα οδηγία είναι επίσης επωφελής για τις χώρες προέλευσης των μεταναστών, αφού αυτή η προσωρινή μετανάστευση ενισχύει τη μεταφορά δεξιοτήτων, γνώσεων, τεχνολογίας και τεχνογνωσίας.

(8) Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να ισχύει με την επιφύλαξη της αρχής της ενωσιακής προτίμησης όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά εργασίας των κρατών μελών όπως διατυπώνεται στις σχετικές διατάξεις των πράξεων προσχώρησης. Σύμφωνα με την αρχή αυτή, τα κράτη μέλη θα πρέπει, κατά την περίοδο εφαρμογής εθνικών μέτρων ή μέτρων που απορρέουν από διμερείς συμφωνίες, να δίνουν προτίμηση στους εργαζομένους που είναι υπήκοοι των κρατών μελών έναντι εργαζομένων που είναι υπήκοοι τρίτων χωρών όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά εργασίας τους.

(9) Η παρούσα οδηγία θεσπίζει μια διαφανή και απλουστευμένη διαδικασία εισδοχής των ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων, βασιζόμενη σε κοινούς ορισμούς και εναρμονισμένα κριτήρια.

(10) Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, στους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους περιλαμβάνονται τα διοικητικά στελέχη, οι ειδικευμένοι υπάλληλοι και οι ασκούμενοι πτυχιούχοι με τίτλο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ο ορισμός τους βασίζεται σε ειδικές δεσμεύσεις της Ένωσης στο πλαίσιο της Γενικής Συμφωνίας Εμπορίου και Υπηρεσιών[9] (GATS) και στο πλαίσιο διμερών εμπορικών συμφωνιών. Οι δεσμεύσεις οι οποίες ανελήφθησαν στο πλαίσιο της Γενικής Συμφωνίας Εμπορίου και Υπηρεσιών δεν καλύπτουν τους όρους εισόδου, διαμονής και εργασίας. Συνεπώς, η παρούσα οδηγία συμπληρώνει και διευκολύνει την εφαρμογή των δεσμεύσεων αυτών. Το πεδίο εφαρμογής των ενδοεπιχειρησιακών μεταθέσεων που καλύπτει η παρούσα οδηγία είναι, ωστόσο, ευρύτερο από εκείνο που συνεπάγονται οι εμπορικές δεσμεύσεις, διότι οι μεταθέσεις δεν λαμβάνουν αναγκαστικά χώρα στο τομέα των υπηρεσιών και μπορεί να προέρχονται από τρίτη χώρα που δεν είναι μέρος εμπορικής συμφωνίας.

(11) Οι ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενοι θα πρέπει να τυγχάνουν των ίδιων συνθηκών εργασίας με τους αποσπασμένους εργαζόμενους ο εργοδότης των οποίων είναι εγκατεστημένος στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ορίζεται από την οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών[10]. Σκοπός της απαίτησης αυτής είναι η προστασία των εργαζομένων και η διασφάλιση θεμιτού ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες σε κράτος μέλος και εκείνων που είναι εγκατεστημένες σε τρίτη χώρα, διότι εξασφαλίζεται ότι οι δεύτερες δεν θα μπορούν να επωφελούνται από χαμηλότερα πρότυπα εργασίας ώστε να έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.

(12) Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι δεξιότητες του ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου είναι εκείνες που απαιτούνται για την οντότητα υποδοχής, τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτήσουν από τον μετατιθέμενο προηγούμενη απασχόληση στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων επί τουλάχιστον 12 μήνες πριν από τη μετάθεση.

(13) Δεδομένου ότι οι ενδοεπιχειρησιακές μεταθέσεις συνίστανται σε προσωρινή μετανάστευση, ο αιτών πρέπει να προσκομίσει αποδείξεις ότι μετά την ολοκλήρωση της αποστολής του ο υπήκοος τρίτης χώρας θα μπορέσει να μετατεθεί σε οντότητα που ανήκει στον ίδιο όμιλο και είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα. Οι αποδείξεις αυτές μπορεί να συνίστανται στις σχετικές διατάξεις της σύμβασης εργασίας. Θα πρέπει να υποβληθεί επιστολή ανάθεσης αρμοδιοτήτων η οποία να αποδεικνύει ότι το διοικητικό στέλεχος ή ο ειδικευμένος υπάλληλος που είναι υπήκοος τρίτης χώρας κατέχει τα επαγγελματικά προσόντα που απαιτούνται στο κράτος μέλος στο οποίο έχει γίνει δεκτός για να καταλάβει τη θέση ή να ασκήσει το νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα.

(14) Οι υπήκοοι τρίτης χώρας που υποβάλλουν αίτηση εισδοχής ως ασκούμενοι πτυχιούχοι θα πρέπει να προσκομίζουν αποδείξεις των απαιτούμενων τίτλων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ειδικότερα των διπλωμάτων, πιστοποιητικών ή άλλων τίτλων τυπικών προσόντων διά των οποίων πιστοποιείται η επιτυχής ολοκλήρωση προγράμματος εκπαίδευσης που έπεται της δευτεροβάθμιας, τουλάχιστον τριετούς διάρκειας. Εξάλλου, πρέπει να υποβάλλουν συμφωνία επαγγελματικής εκπαίδευσης η οποία θα περιλαμβάνει περιγραφή του προγράμματος επαγγελματικής εκπαίδευσης, τη διάρκεια, καθώς και τους όρους εποπτείας των ασκουμένων, και η οποία θα αποδεικνύει ότι θα παρακολουθήσουν πραγματική επαγγελματική εκπαίδευση και δεν θα χρησιμοποιηθούν ως κανονικοί εργαζόμενοι.    

(15) Δεν απαιτείται τεστ καταλληλότητας για εργασία, εκτός αν ο όρος αυτός έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της ενωσιακής προτίμησης όπως διατυπώνεται στις σχετικές διατάξεις των πράξεων προσχώρησης, δεδομένου ότι το κριτήριο αυτό θα ήταν αντίθετο με τον σκοπό της θέσπισης ενός διαφανούς και απλουστευμένου καθεστώτος εισδοχής των ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων.

(16) Για διευκόλυνση των ελέγχων, αν η μετάθεση περιλαμβάνει διάφορους τόπους εγκατάστασης σε διαφορετικά κράτη μέλη, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών στα οποία βρίσκονται οι παρεπόμενες οντότητες υποδοχής πρέπει να ενημερώνονται σχετικά από τον αιτούντα.

(17) Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζεται με την επιφύλαξη του δικαιώματος των κρατών μελών να καθορίζουν τον όγκο των εισερχόμενων υπηκόων τρίτων χωρών στο έδαφός τους με σκοπό την ενδοεπιχειρησιακή μετάθεση και να μη χορηγούν άδειες διαμονής για απασχόληση εν γένει ή για ορισμένα επαγγέλματα, οικονομικούς τομείς ή περιφέρειες.

(18) Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προβλέπουν την επιβολή των κατάλληλων κυρώσεων, όπως για παράδειγμα οικονομικών, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τους όρους που θεσπίζει η παρούσα οδηγία. Οι κυρώσεις θα μπορούσαν να επιβάλλονται στην οντότητα υποδοχής.

(19) Μια διάταξη σχετικά με τη θέσπιση ενιαίας διαδικασίας που να οδηγεί σε συνδυασμένο έγγραφο το οποίο θα περιλαμβάνει συγχρόνως την άδεια διαμονής και την άδεια εργασίας θα συμβάλει στην απλούστευση των κανόνων που επί του παρόντος ισχύουν στα κράτη μέλη.

(20) Μπορεί να θεσπιστεί ταχεία διαδικασία για ομίλους επιχειρήσεων οι οποίοι έχουν αναγνωριστεί για τον σκοπό αυτό. Η αναγνώριση θα πρέπει να χορηγείται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων τα οποία δημοσιοποιεί το κράτος μέλος και τα οποία διασφαλίζουν ίση μεταχείριση μεταξύ των αιτούντων. Θα πρέπει να χορηγείται για τρία έτη κατ’ανώτατο όριο, διότι τα κριτήρια πρέπει να επαναξιολογούνται σε τακτική βάση. Η αναγνώριση αυτή θα πρέπει να περιορίζεται σε υπερεθνικές επιχειρήσεις που παρουσιάζουν διαπιστευτήρια που αποδεικνύουν την ικανότητά τους να τηρούν τις υποχρεώσεις τους και τα οποία παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τις αναμενόμενες ενδοεπιχειρησιακές μεταθέσεις. Κάθε σημαντική αλλαγή που επηρεάζει την ικανότητα της επιχείρησης να τηρεί αυτές τις υποχρεώσεις και κάθε συμπληρωματική πληροφορία για μελλοντικές μεταθέσεις θα πρέπει να αναφέρονται αμελλητί στην αρμόδια αρχή. Θα πρέπει να προβλέπονται κατάλληλες κυρώσεις, όπως οικονομικές κυρώσεις, δυνατότητα άρσης της αναγνώρισης, καθώς και απόρριψη μελλοντικών αιτήσεων χορήγησης άδειας.

(21) Μόλις ένα κράτος μέλος αποφασίσει να δεχθεί υπήκοο τρίτης χώρας ο οποίος πληροί τα κριτήρια που θεσπίζονται στην παρούσα οδηγία, ο υπήκοος τρίτης χώρας θα πρέπει να λάβει ειδική άδεια διαμονής (άδεια ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου) η οποία επιτρέπει στον κάτοχο να ασκεί, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, τα καθήκοντά του σε διάφορες οντότητες που ανήκουν στην ίδια υπερεθνική εταιρεία, περιλαμβανομένων οντοτήτων εγκατεστημένων σε άλλο κράτος μέλος.

(22) Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίγει τους όρους παροχής υπηρεσιών στο πλαίσιο του άρθρου 56 της Συνθήκης. Ειδικότερα, η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίγει τους όρους και τις προϋποθέσεις απασχόλησης, οι οποίοι, σύμφωνα με την οδηγία 96/71/ΕΚ, εφαρμόζονται σε εργαζομένους εγκατεστημένους σε ένα κράτος μέλος με σκοπό την παροχή υπηρεσίας στο έδαφος άλλου κράτους μέλους. Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών αποσπασμένους από επιχειρήσεις εγκατεστημένες σε κράτος μέλος στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών σύμφωνα με την οδηγία 96/71/ΕΚ. Για τον λόγο αυτό, οι υπήκοοι τρίτων χωρών που κατέχουν άδεια ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου δεν μπορούν να επωφεληθούν από τις διατάξεις της οδηγίας 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο της παροχής υπηρεσιών. Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να παρέχει σε επιχειρήσεις εγκατεστημένες σε τρίτη χώρα ευνοϊκότερη μεταχείριση σε σχέση με τις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες σε κράτος μέλος, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 της οδηγίας 96/71/ΕΚ.

(23) Θα πρέπει να χορηγείται ίση μεταχείριση βάσει της εθνικής νομοθεσίας όσον αφορά τα υποκαταστήματα κοινωνικής ασφάλισης που ορίζονται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/04 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης[11]. Δεδομένου ότι η παρούσα οδηγία ισχύει με την επιφύλαξη των διατάξεων των διμερών συμφωνιών, τα δικαιώματα κοινωνικής ασφάλισης που απολαύουν οι ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενοι υπήκοοι τρίτων χωρών βάσει διμερούς συμφωνίας συναφθείσας μεταξύ του κράτους μέλους εισδοχής και της χώρας καταγωγής του θα μπορούσαν να ενισχυθούν σε σχέση με τα δικαιώματα κοινωνικής ασφάλισης τα οποία θα χορηγούνταν στον μετατιθέμενο βάσει του εθνικού δικαίου. Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να χορηγεί περισσότερα δικαιώματα από τα ήδη προβλεπόμενα στην ισχύουσα νομοθεσία της Ένωσης στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης για υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν διασυνοριακά συμφέροντα μεταξύ κρατών μελών.

(24) Προκειμένου οι ειδικοί κανόνες που θεσπίζει η παρούσα οδηγία να καταστούν ελκυστικότεροι και να τους επιτραπεί να δημιουργήσουν όλα τα αναμενόμενα πλεονεκτήματα για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων στην Ένωση, θα πρέπει να χορηγούνται στους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους υπηκόους τρίτων χωρών ευνοϊκές προϋποθέσεις για την οικογενειακή επανένωση στο κράτος μέλος το οποίο χορηγεί πρώτο την άδεια διαμονής βάσει της οδηγίας. Το δικαίωμα αυτό θα άρει πράγματι ένα σημαντικό εμπόδιο όσον αφορά την αποδοχή ανάθεσης καθηκόντων από τους δυνητικούς ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους. Προκειμένου να διατηρείται η οικογενειακή ενότητα, θα πρέπει τα μέλη της οικογενείας να μπορούν να συνοδεύουν τον ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενο σε άλλο κράτος μέλος υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζει το εθνικό δίκαιο του συγκεκριμένου κράτους μέλους.

(25) Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι υποβάλλουν αίτηση διαμονής σε κράτος μέλος ως ερευνητές με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού έργου, διότι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2005/71/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με ειδική διαδικασία εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών για σκοπούς επιστημονικής έρευνας[12].

(26) Δεδομένου ότι οι στόχοι της ειδικής διαδικασίας εισδοχής και η έγκριση προϋποθέσεων εισόδου και διαμονής με σκοπό τις ενδοεπιχειρησιακές μεταθέσεις υπηκόων τρίτων χωρών είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και δύνανται συνεπώς, λόγω της κλίμακας και των επιπτώσεων της δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως προβλέπεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων.

(27) Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και συνάδει με τις αρχές που αναγνωρίζονται, ιδίως, στον Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(28) Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, τα συγκεκριμένα κράτη μέλη δεν συμμετέχουν στην έκδοση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύονται από αυτήν ούτε υπόκεινται στην εφαρμογή της.

(29) Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 για τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της,           

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1 Αντικείμενο

Η παρούσα οδηγία καθορίζει:

α)           τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής για περισσότερους από τρεις μήνες στο έδαφος των κρατών μελών υπηκόων τρίτων χωρών και μελών της οικογένειάς τους στο πλαίσιο ενδοεπιχειρησιακής μετάθεσης·

β)           τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής για περισσότερους από τρεις μήνες υπηκόων τρίτων χωρών, οι οποίοι αναφέρονται στο σημείο α), σε κράτη μέλη άλλα από το κράτος μέλος το οποίο χορηγεί πρώτο άδεια διαμονής στον υπήκοο τρίτης χώρας βάσει της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 2 Πεδίο εφαρμογής

1.           Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι διαμένουν εκτός του εδάφους κράτους μέλους και υποβάλλουν αίτηση εισδοχής στο έδαφος κράτους μέλους στο πλαίσιο ενδοεπιχειρησιακής μετάθεσης.

2.           Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται:

α)      σε υπηκόους τρίτων χωρών που υποβάλλουν αίτηση διαμονής σε κράτος μέλος ως ερευνητές κατά την έννοια της οδηγίας 2005/71/ΕΚ με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού έργου·

β)      σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι, βάσει συμφωνιών μεταξύ, αφενός, της Ένωσης και των κρατών μελών της και, αφετέρου, τρίτων χωρών, απολαύουν δικαιωμάτων ελεύθερης μετακίνησης ισότιμων με εκείνα των πολιτών της Ένωσης ή εργάζονται σε επιχείρηση εγκατεστημένη σε εκείνες τις τρίτες χώρες·

γ)      σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι ασκούν δραστηριότητες εξ ονόματος επιχειρήσεων εγκατεστημένων σε άλλος κράτος μέλος στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 56 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αποσπώνται από επιχειρήσεις εγκατεστημένες σε κράτος μέλος στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών σύμφωνα με την οδηγία 96/71/ΕΚ.

Άρθρο 3 Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α)           ως «υπήκοος τρίτης χώρας» νοείται κάθε πρόσωπο που δεν είναι πολίτης της Ένωσης, κατά την έννοια του άρθρου 20 παράγραφος 1 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

β)           ως «ενδοεπιχειρησιακή μετάθεση» νοείται η προσωρινή απόσπαση υπηκόου τρίτης χώρας από επιχείρηση εγκατεστημένη εκτός του εδάφους κράτους μέλους και έναντι της οποίας ο υπήκοος τρίτης χώρας δεσμεύεται με σύμβαση εργασίας, προς οντότητα που ανήκει στην επιχείρηση ή στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων η οποία είναι εγκατεστημένη εντός αυτού του εδάφους·

γ)           ως «ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενος» νοείται κάθε υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος υπόκειται σε ενδοεπιχειρησιακή μετάθεση·

δ)           ως «οντότητα υποδοχής» νοείται η οντότητα, ανεξαρτήτως της νομικής μορφής της, που είναι εγκατεστημένη στο έδαφος κράτους μέλους στο οποίο μετατίθεται ο υπήκοος τρίτης χώρας·

ε)           Ως «διοικητικό στέλεχος» νοείται κάθε πρόσωπο που κατέχει ανώτερη θέση, το οποίο κατά κύριο λόγο ηγείται της διαχείρισης της οντότητας υποδοχής, υπό τη γενική εποπτεία ή διεύθυνση κατά κύριο λόγο του διοικητικού συμβουλίου ή του συμβουλίου των μετόχων της επιχείρησης ή ισοδύναμο όργανο· η θέση αυτή περιλαμβάνει: τη διεύθυνση της οντότητας υποδοχής ή τμήματος ή υποκαταστήματος της οντότητας υποδοχής, την εποπτεία και τον έλεγχο της εργασίας άλλων υπαλλήλων με εποπτικές, τεχνικές ή διοικητικές αρμοδιότητες, την εξουσία να προσλαμβάνουν και να απολύουν προσωπικό ή να προτείνουν προσλήψεις, απολύσεις ή άλλες ενέργειες που αφορούν το προσωπικό·

στ)         ως «ειδικευμένος υπάλληλος» νοείται κάθε πρόσωπο το οποίο διαθέτει εξειδικευμένες γνώσεις ουσιαστικής σημασίας που ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες ανάγκες της οντότητας υποδοχής, λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο τις γνώσεις που απαιτούνται ειδικά για την οντότητα υποδοχής, αλλά και αν το πρόσωπο αυτό διαθέτει προσόντα υψηλού επιπέδου για τον συγκεκριμένο τύπο εργασίας ή δραστηριοτήτων που απαιτεί εξειδικευμένες τεχνικές γνώσεις·

ζ)           ως «ασκούμενος πτυχιούχος» νοείται κάθε πρόσωπο που διαθέτει τίτλο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης το οποίο μετατίθεται σε εταιρεία με σκοπό να διευρύνει τις γνώσεις και την εμπειρία του προετοιμαζόμενο να αναλάβει διοικητική θέση στη συγκεκριμένη εταιρεία·

η)           ως «τίτλος σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης» νοείται κάθε δίπλωμα, πιστοποιητικό ή άλλος τίτλος που χορηγείται από αρμόδια αρχή με τα οποία πιστοποιείται η επιτυχής ολοκλήρωση προγράμματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τουλάχιστον τριετούς διάρκειας, δηλαδή μιας δέσμης μαθημάτων που παρέχονται από εκπαιδευτικό ίδρυμα, το οποίο αναγνωρίζεται ως ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από το κράτος στο οποίο βρίσκεται.

θ)           ως «μέλη της οικογένειας» νοούνται οι υπήκοοι τρίτων χωρών όπως ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας 2003/86/ΕΚ[13]·

ι)            ως «άδεια ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου» νοείται κάθε εξουσιοδότηση που φέρει τις λέξεις «ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενος», η οποία παρέχει στον κάτοχό της το δικαίωμα να διαμένει και να εργάζεται στο έδαφος κράτους μέλους σύμφωνα με τους όρους της παρούσας οδηγίας·

ια)          ως «ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης» νοείται η διαδικασία η οποία οδηγεί, βάσει αίτησης που υποβάλλεται από υπήκοο τρίτης χώρας για χορήγηση άδειας διαμονής και εργασίας στο έδαφος κράτους μέλους, σε απόφαση σχετικά με την αίτηση·

ιβ)          ως «όμιλος επιχειρήσεων» για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας νοούνται δύο ή περισσότερες επιχειρήσεις οι οποίες βάσει της εθνικής νομοθεσίας αναγνωρίζεται ότι συνδέονται με τους ακόλουθους τρόπους: επιχείρηση, σε σχέση με άλλη επιχείρηση άμεσα ή έμμεσα: κατέχει την πλειοψηφία του εγγεγραμμένου κεφαλαίου της εν λόγω επιχείρησης· η ελέγχει την πλειοψηφία των ψήφων που συνδέονται με το μετοχικό κεφάλαιο αυτής της επιχείρησης· ή μπορεί να διορίζει περισσότερα από τα μισά μέλη του διοικητικού συμβουλίου, ή του διοικητικού, διαχειριστικού ή εποπτικού οργάνου της επιχείρησης·

ιγ)          ως «πρώτο κράτος μέλος» νοείται το κράτος μέλος το οποίο πρώτο χορηγεί σε υπήκοο            τρίτης χώρας άδεια διαμονής βάσει της παρούσας οδηγίας·

ιδ)          ως «συλλογική σύμβαση γενικής εφαρμογής» νοείται η συλλογική σύμβαση η οποία πρέπει να τηρείται από όλες τις επιχειρήσεις που ανήκουν στον δεδομένο κλάδο ή επάγγελμα και υπάγονται στον γεωγραφικό χώρο εφαρμογής της. Επειδή δεν υπάρχει σύστημα που να καθορίζει τις συλλογικές συμβάσεις γενικής εφαρμογής, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν ως βάση τις συλλογικές συμβάσεις που ισχύουν γενικά για όλες τις παρόμοιες επιχειρήσεις που ανήκουν στον δεδομένο κλάδο ή επάγγελμα και υπάγονται στον γεωγραφικό χώρο εφαρμογής τους, και/ή τις συλλογικές συμβάσεις που έχουν συναφθεί από τις πλέον αντιπροσωπευτικές σε εθνικό επίπεδο οργανώσεις των κοινωνικών εταίρων και που εφαρμόζονται στο σύνολο του εθνικού εδάφους.

Άρθρο 4 Ευνοϊκότερες διατάξεις

1.           Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη ευνοϊκότερων διατάξεων:

α)      του δικαίου της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των διμερών και πολυμερών συμφωνιών που έχουν συναφθεί μεταξύ της Ένωσης και των κρατών μελών της, αφενός, και μιας ή περισσοτέρων τρίτων χωρών, αφετέρου·

β)      διμερών ή πολυμερών συμφωνιών που συνάπτονται μεταξύ ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών και μιας ή περισσοτέρων τρίτων χωρών.

2.           Η παρούσα οδηγία δεν θίγει το δικαίωμα των κρατών μελών να θεσπίζουν ή να διατηρούν ευνοϊκότερες         διατάξεις για τα πρόσωπα στα οποία αυτή εφαρμόζεται, όσον αφορά τα άρθρα 3 στοιχείο (i), 12, 14 και 15.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΙΣΔΟΧΗΣ

Άρθρο 5 Κριτήρια εισδοχής

1.           Με την επιφύλαξη του άρθρου 10, υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος υποβάλλει αίτηση εισδοχής βάσει των όρων της παρούσας οδηγίας:

α)      προσκομίζει αποδείξεις ότι η οντότητα υποδοχής και η επιχείρηση που είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα ανήκουν στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων·

β)      προσκομίζει αποδείξεις απασχόλησης στο ίδιο όμιλο επιχειρήσεων, επί τουλάχιστον 12 μήνες πριν από την ημερομηνία της ενδοεπιχειρησιακής μετάθεσης, εφόσον το απαιτεί η εθνική νομοθεσία, καθώς επίσης ότι μετά την ολοκλήρωση των καθηκόντων του θα μπορέσει να μετατεθεί σε οντότητα που ανήκει στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων και είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα·

γ)      υποβάλλει επιστολή ανάθεσης αρμοδιοτήτων από τον εργοδότη, η οποία περιλαμβάνει:

(i)      τη διάρκεια της μετάθεσης και τον τόπο εγκατάστασης της οντότητας ή των οντοτήτων υποδοχής του οικείου κράτους μέλους·

(ii)      αποδείξεις ότι καταλαμβάνει θέση διοικητικού στελέχους, ειδικευμένου υπαλλήλου ή ασκούμενου πτυχιούχου στην οντότητα ή τις οντότητες υποδοχής στο οικείο κράτος μέλος·

(iii)     την αμοιβή που λαμβάνει στη διάρκεια της μετάθεσης·

δ)      προσκομίζει αποδείξεις ότι διαθέτει τα επαγγελματικά προσόντα που απαιτούνται στο κράτος μέλος στο οποίο έχει γίνει δεκτός/ή για τη θέση διοικητικού στελέχους ή ειδικευμένου υπαλλήλου, ή όσον αφορά τους ασκούμενους πτυχιούχους ότι διαθέτει τους απαιτούμενους τίτλους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης·

ε)      υποβάλλει δικαιολογητικά που πιστοποιούν ότι πληροί τις προϋποθέσεις που θεσπίζει η εθνική νομοθεσία για την άσκηση από τους πολίτες της Ένωσης του νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος στο οποίο θα εργαστεί ο μετατιθέμενος·

στ)    υποβάλλει έγκυρο ταξιδιωτικό έγγραφο, όπως ορίζει το εθνικό δίκαιο, καθώς και αίτηση έκδοσης θεώρησης ή θεώρηση, εφόσον είναι υποχρεωτική·

ζ)      με την επιφύλαξη των υφιστάμενων διμερών συμφωνιών, αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη ασφάλισης ασθενείας ή, εάν αυτό προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο, ότι έχει υποβληθεί αίτηση για ασφάλιση ασθενείας που να καλύπτει όλους τους κινδύνους που συνήθως καλύπτονται για τους υπηκόους του συγκεκριμένου κράτους μέλους, όσον αφορά τις περιόδους κατά τις οποίες δεν του παρέχεται, λόγω της σύμβασης εργασίας του ή σε συνδυασμό με αυτή, ανάλογη ασφαλιστική κάλυψη και αντίστοιχο δικαίωμα σε παροχές ασφάλισης·

η)      να μη θεωρείται απειλή για τη δημόσια τάξη, τη δημόσια ασφάλεια ή τη δημόσια υγεία.

2.           Τα κράτη μέλη απαιτούν να πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις των νομοθετικών κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων και/ή συλλογικών συμβάσεων γενικής εφαρμογής που ισχύουν για τους αποσπασμένους εργαζόμενους σε παρόμοια κατάσταση στους σχετικούς επαγγελματικούς κλάδους όσον αφορά τις αμοιβές που χορηγούνται στη διάρκεια της μετάθεσης.

Επειδή δεν υπάρχει σύστημα που να καθορίζει τις συλλογικές συμβάσεις γενικής εφαρμογής, τα κράτη μέλη μπορούν, εφόσον το αποφασίσουν, να λάβουν ως βάση τις συλλογικές συμβάσεις που ισχύουν γενικά για όλες τις παρόμοιες επιχειρήσεις που ανήκουν στον δεδομένο κλάδο ή επάγγελμα και υπάγονται στον γεωγραφικό χώρο εφαρμογής τους, και/ή τις συλλογικές συμβάσεις που έχουν συναφθεί από τις πλέον αντιπροσωπευτικές σε εθνικό επίπεδο οργανώσεις των κοινωνικών εταίρων και που εφαρμόζονται στο σύνολο του εθνικού εδάφους.

3.           Πέραν των αποδεικτικών στοιχείων που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2, κάθε υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος υποβάλλει αίτηση εισδοχής ως ασκούμενος πτυχιούχος υποβάλλει συμφωνία επαγγελματική εκπαίδευσης, η οποία περιλαμβάνει περιγραφή του προγράμματος κατάρτισης, τη διάρκεια καθώς και τις προϋποθέσεις βάσει των οποίων ασκείται η εποπτεία του αιτούντος στη διάρκεια του προγράμματος.

4.           Σε περίπτωση που η μετάθεση αφορά οντότητες υποδοχής εγκατεστημένες σε διάφορα κράτη μέλη, κάθε υπήκοος τρίτης χώρας που υποβάλλει αίτηση εισδοχής βάσει των όρων της παρούσας οδηγίας υποβάλλει αποδείξεις της κοινοποίησης που απαιτείται σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχείο β).

5.           Κάθε τροποποίηση που επηρεάζει τις προϋποθέσεις εισδοχής που προβλέπονται στο παρόν άρθρο κοινοποιούνται στις αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους.

Άρθρο 6 Λόγοι απόρριψης

1.           Τα κράτη μέλη απορρίπτουν αίτηση εισδοχής όταν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 5 ή όταν τα προσκομισθέντα έγγραφα έχουν αποκτηθεί δολίως ή έχουν πλαστογραφηθεί ή έχουν άλλως νοθευτεί.

2.           Τα κράτη μέλη απορρίπτουν αίτηση εισδοχής αν έχουν υποβληθεί κυρώσεις στον εργοδότη ή στην οντότητα εισδοχής σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο για αδήλωτη εργασία και/ή παράνομη απασχόληση.

3.           Τα κράτη μέλη μπορεί να απορρίψουν αίτηση εξαιτίας του όγκου εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών.

4.           Όταν η μετάθεση αφορά οντότητες εισδοχής εγκατεστημένες σε διάφορα κράτη μέλη, το κράτος μέλος στο οποίο κατατίθεται η αίτηση περιορίζει το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής ισχύος της άδειας στα κράτη μέλη όπου πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 5.

Άρθρο 7 Ανάκληση ή μη ανανέωση της άδειας διαμονής

1.           Τα κράτη μέλη ανακαλούν ή αρνούνται να ανανεώσουν άδεια ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)      όταν αυτή έχει αποκτηθεί δολίως ή έχει πλαστογραφηθεί ή έχει άλλως νοθευτεί·

β)      όταν ο κάτοχος διαμένει για σκοπούς άλλους από εκείνους για τους οποίους του επιτράπηκε η διαμονή·

2.           Τα κράτη μέλη μπορεί να ανακαλέσουν ή να αρνηθούν να ανανεώσουν άδεια ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)      εφόσον δεν πληρούνται ή έχουν παύσει να πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 5·

         ή

β)      για λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγείας.

Άρθρο 8 Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη μπορεί να θεωρήσουν υπεύθυνη την οντότητα υποδοχής και να προβλέπουν κυρώσεις σε περίπτωση μη τήρησης των προϋποθέσεων εισδοχής. Οι εν λόγω κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑ

Άρθρο 9 Πρόσβαση σε πληροφορίες

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να καταστήσουν διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με την είσοδο και τη διαμονή, περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων, καθώς και όλων των δικαιολογητικών που απαιτούνται για την υποβολή της αίτησης.

Άρθρο 10 Αιτήσεις εισδοχής

1.           Τα κράτη μέλη καθορίζουν αν η αίτηση πρέπει να υποβάλλεται από τον υπήκοο τρίτης χώρας ή από την οντότητα υποδοχής.

2.           Η αίτηση μελετάται και εξετάζεται μόνον όταν ο υπήκοος τρίτης χώρας διαμένει εκτός του εδάφους του κράτους μέλους στο οποίο επιθυμεί να γίνει δεκτός.

3.           Η αίτηση κατατίθεται στις αρχές του κράτους μέλους στο οποίο λαμβάνει κυρίως χώρα η ενδοεπιχειρησιακή μετάθεση.

4.           Τα κράτη μέλη διορίζουν αρμόδια αρχή για την παραλαβή της αίτησης και για την έκδοση της άδειας ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου.

5.           Η αίτηση υποβάλλεται σύμφωνα με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης.

6.           Τα οικείο κράτος μέλος χορηγεί στους υπηκόους τρίτων χωρών οι αιτήσεις εισδοχής των οποίων έχουν γίνει δεκτές κάθε διευκόλυνση για την απόκτηση των απαιτούμενων θεωρήσεων.

7.           Μπορεί να προβλέπονται απλουστευμένες διαδικασίες για ομίλους επιχειρήσεων που έχουν αναγνωριστεί για τον σκοπό αυτό από τα κράτη μέλη σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία ή διοικητική πρακτική.

Η αναγνώριση χορηγείται για τρία έτη κατ’ανώτατο όριο βάσει των ακόλουθων πληροφοριών:

α)      πληροφοριών οι οποίες αφορούν τη χρηματοοικονομική κατάσταση του ομίλου επιχειρήσεων και έχουν σκοπό να διασφαλίζουν το απαιτούμενο επίπεδο αμοιβής και δικαιωμάτων για τον ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενο, όπως προβλέπει το άρθρο 14·

β)      αποδείξεων ότι έχουν τηρηθεί οι προϋποθέσεις εισδοχής όσον αφορά προγενέστερες μεταθέσεις·

γ)      αποδείξεων ότι στη χώρα υποδοχής έχουν τηρηθεί η φορολογική νομοθεσία και οι φορολογικοί κανονισμοί·

δ) πληροφοριών σχετικά με επικείμενες μεταθέσεις.

8.           Οι απλουστευμένες διαδικασίες που προβλέπονται στην παράγραφο 7 συνίστανται:

α)      στην απαλλαγή του αιτούντος από την υποβολή των εγγράφων που αναφέρονται στο άρθρο 5 σε περίπτωση που έχουν υποβληθεί προηγουμένως και εξακολουθούν να ισχύουν·

β)      σε ταχεία διαδικασία εισδοχής η οποία επιτρέπει την έκδοση σε συντομότερη προθεσμία από εκείνη που προβλέπει το άρθρο 12 παράγραφος 1.

ή

γ)      ειδικές διευκολύνσεις για την έκδοση θεωρήσεων.

9.           Όμιλος επιχειρήσεων που έχει αναγνωριστεί σύμφωνα με την παράγραφο 7 κοινοποιεί στην αρμόδια αρχή κάθε τροποποίηση που επηρεάζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης.

10.         Τα κράτη μέλη προβλέπουν κατάλληλες κυρώσεις, μεταξύ των οποίων ανάκληση της αναγνώρισης, σε περίπτωση αδυναμίας παροχής των αποδεικτικών στοιχείων και των πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 7.

Άρθρο 11 Άδεια ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου

1.           Στους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους οι οποίοι πληρούν τα κριτήρια εισδοχής που προβλέπονται στο άρθρο 5 και για τους οποίους οι αρμόδιες αρχές έχουν λάβει θετική απόφαση χορηγείται άδεια ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου.

2.           Η περίοδος ισχύος της άδειας είναι τουλάχιστον ένα έτος ή ίση με τη διάρκεια της μετάθεσης στο έδαφος του οικείου κράτους μέλους, εφόσον αυτή είναι βραχύτερη, και μπορεί να επεκταθεί κατά τρία έτη κατ’ανώτατο όριο για τα διοικητικά στελέχη και τους ειδικευμένους υπαλλήλους και κατά ένα έτος για τους ασκούμενους πτυχιούχους.

3.           Οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους εκδίδουν την άδεια ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου χρησιμοποιώντας τον ενιαίο τύπο που προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 του Συμβουλίου[14]. Σύμφωνα με το στοιχείο α) 7.5-9 του παραρτήματος του εν λόγω κανονισμού, τα κράτη μέλη αναγράφουν τις ενδείξεις σχετικά με την άδεια εργασίας βάσει των προϋποθέσεων του άρθρου 13.

4.           Κάτω από τον τίτλο «κατηγορία άδειας», τα κράτη μέλη αναγράφουν «ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενος», καθώς και την επωνυμία του οικείου ομίλου επιχειρήσεων. Τα κράτη μέλη χορηγούν στον κάτοχο άδειας ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου συμπληρωματικό έγγραφο που περιλαμβάνει κατάλογο των οντοτήτων οι οποίες επιτρέπεται να υποδεχθούν τον υπήκοο τρίτης χώρας και το αναθεωρούν κάθε φορά που τροποποιείται ο κατάλογος.

5.           Τα κράτη μέλη δεν εκδίδουν συμπληρωματικές άδειες, ιδιαίτερα άδειες εργασίας οποιουδήποτε είδους.

Άρθρο 12 Διαδικαστικές εγγυήσεις

1.           Οι αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους εκδίδουν απόφαση σχετικά με την αίτηση εισδοχής σε κράτος μέλος ως ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου ή για την αναθεώρηση του συμπληρωματικού εγγράφου που προβλέπεται στο άρθρο 11 παράγραφος 4 και την κοινοποιούν εγγράφως στον αιτούντα, σύμφωνα με τις διαδικασίες κοινοποίησης που θεσπίζει το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους, εντός 30 ημερών από την κατάθεση της πλήρους αίτησης. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που αφορούν περίπλοκες αιτήσεις μεταξύ των οποίων αιτήσεις που αφορούν οντότητες υποδοχής σε διάφορα κράτη μέλη, η προθεσμία μπορεί να επεκταθεί κατ’ανώτατο όριο για 60 επιπλέον ημέρες.

2.           Εάν οι πληροφορίες που παρέχονται προς υποστήριξη της αίτησης είναι ανεπαρκείς, οι αρμόδιες αρχές ενημερώνουν τον αιτούντα, εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος, για τις συμπληρωματικές πληροφορίες που απαιτούνται και ορίζουν εύλογη προθεσμία υποβολής τους.

3.           Κάθε απόφαση για απόρριψη αίτησης ή κάθε απόφαση μη ανανέωσης ή ανάκλησης αδειών ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενων, κοινοποιούνται εγγράφως στον αιτούντα και επιτρέπουν την άσκηση προσφυγής ενώπιον της δικαιοσύνης στο οικείο κράτος μέλος, σύμφωνα με τον εθνικό δίκαιο. Η κοινοποίηση προσδιορίζει τους λόγους της απόφασης, τα ενδεχόμενα διαθέσιμα ένδικα μέσα και την προθεσμία άσκησής τους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV δικαιωματα

Άρθρο 13 Δικαιώματα βάσει της άδειας ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου

Κατά την περίοδο ισχύος της άδειας ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου, τα δικαιώματα του κατόχου είναι τουλάχιστον τα ακόλουθα:

1.           δικαίωμα εισόδου και παραμονής στο έδαφος του κράτους μέλους που εκδίδει την άδεια·

2.           ελεύθερη πρόσβαση σε ολόκληρη την επικράτεια του κράτους μέλους που εκδίδει την άδεια εντός των ορίων που προβλέπει το εθνικό δίκαιο·

3.           δικαίωμα να ασκεί τη συγκεκριμένη δραστηριότητα για την οποία έχει λάβει άδεια σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο σε κάθε άλλη οντότητα που ανήκει στον όμιλο επιχειρήσεων που αναγράφονται στο συμπληρωματικό έγγραφο που προβλέπεται στο άρθρο 11 παράγραφος 4, σύμφωνα με το άρθρο 16·

4.           δικαίωμα να ασκεί τα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί στις εγκαταστάσεις των πελατών των οντοτήτων που ανήκουν στον όμιλο επιχειρήσεων που αναγράφονται στο συμπληρωματικό έγγραφο που προβλέπεται στο άρθρο 11 παράγραφος 4, στο μέτρο που διατηρείται η σχέση εργασίας με την επιχείρηση που είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα.

Άρθρο 14 Δικαιώματα

Ανεξάρτητα από τη νομοθεσία που εφαρμόζεται στις σχέσεις εργασίας, οι ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενοι δικαιούνται:

1.           τους όρους και τις προϋποθέσεις απασχόλησης που εφαρμόζονται στους αποσπασμένους εργαζόμενους σε παρόμοια κατάσταση, όπως θεσπίζει η νομοθετική, κανονιστική ή διοικητική διάταξη και/ή οι συλλογικές συμβάσεις γενικής εφαρμογής στο κράτος μέλος στο οποίο επιτρέπεται η εισδοχή σύμφωνα με την παρούσα οδηγία.

επειδή δεν υπάρχει σύστημα που να καθορίζει τις συλλογικές συμβάσεις γενικής εφαρμογής, τα κράτη μέλη μπορούν, εφόσον το αποφασίσουν, να λάβουν ως βάση τις συλλογικές συμβάσεις που ισχύουν γενικά για όλες τις παρόμοιες επιχειρήσεις που ανήκουν στον δεδομένο κλάδο ή επάγγελμα και υπάγονται στον γεωγραφικό χώρο εφαρμογής τους, και/ή τις συλλογικές συμβάσεις που έχουν συναφθεί από τις πλέον αντιπροσωπευτικές σε εθνικό επίπεδο οργανώσεις των κοινωνικών εταίρων και που εφαρμόζονται στο σύνολο του εθνικού εδάφους.

2.           ίση μεταχείριση με τους υπηκόους του κράτους μέλους υποδοχής όσον αφορά:

α)      την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, της προσχώρησης και της συμμετοχής σε οργάνωση εργαζομένων ή εργοδοτών ή οποιαδήποτε επαγγελματική οργάνωση, συμπεριλαμβανομένων των πλεονεκτημάτων που παρέχονται από τις οργανώσεις αυτές, με την επιφύλαξη των εθνικών διατάξεων για τη δημόσια τάξη και τη δημόσια ασφάλεια·

β)      την αναγνώριση των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων επαγγελματικών προσόντων, σύμφωνα με τις σχετικές εθνικές διαδικασίες·

γ)      με την επιφύλαξη των υφιστάμενων διμερών συμφωνιών, διατάξεις του εθνικού δικαίου που αφορούν τους κλάδους της κοινωνικής ασφάλισης που καθορίζει το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/04. Σε περίπτωση κινητικότητας μεταξύ κρατών μελών και με την επιφύλαξη των υφιστάμενων διμερών συμφωνιών, εφαρμόζεται αναλόγως ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 859/2003[15] ·

δ)      με την επιφύλαξη του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 859/2003 και των υφιστάμενων διμερών συμφωνιών, καταβολή των εκ του νόμου συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων βάσει της προηγούμενης απασχόλησης του εργαζομένου όταν μετακινείται σε τρίτη χώρα·

ε)      την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την προμήθεια αγαθών και υπηρεσιών που προσφέρονται στο κοινό, εκτός της δημόσιας στέγασης και της παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών από τις υπηρεσίες απασχόλησης.

Το δικαίωμα για ίση μεταχείριση που θεσπίζεται στην παράγραφο 2 ισχύει με την επιφύλαξη του δικαιώματος του κράτους μέλους να αναστείλει ή να αρνηθεί να ανανεώσει την άδεια σύμφωνα με το άρθρο 7.

Άρθρο 15 Μέλη της οικογένειας

1.           Η οδηγία 2003/86/ΕΚ εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των παρεκκλίσεων που θεσπίζονται στο παρόν άρθρο.

2.           Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 3 παράγραφος 1 και το άρθρο 8 της οδηγίας 2003/86/ΕΚ, η οικογενειακή επανένωση στο πρώτο κράτος μέλος δεν εξαρτάται από την υποχρέωση του κατόχου της άδειας που εκδόθηκε βάσει της παρούσας οδηγίας να έχει εύλογη προοπτική να αποκτήσει δικαίωμα μόνιμης διαμονής και να έχει ελάχιστη περίοδο διαμονής.

3.           Κατά παρέκκλιση του άρθρου 4 παράγραφος 1 τελευταίο εδάφιο και του άρθρου 7 παράγραφος 2 της οδηγίας 2003/86/ΕΚ, τα μέτρα ενσωμάτωσης που αναφέρονται σε αυτά μπορούν να εφαρμοστούν από το πρώτο κράτος μέλος μόνον εφόσον έχει επιτραπεί η οικογενειακή επανένωση των ενδιαφερομένων.

4.           Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 5 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο της οδηγίας 2003/86/ΕΚ, οι άδειες διαμονής για τα μέλη οικογένειας χορηγούνται από το πρώτο κράτος μέλος, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις για οικογενειακή επανένωση, το αργότερο εντός δύο μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.

5.           Κατά παρέκκλιση του άρθρου 13 παράγραφοι 2 και 3 της οδηγίας 2003/86/ΕΚ, η διάρκεια ισχύος των αδειών διαμονής των μελών της οικογένειας στο πρώτο κράτος μέλος είναι η ίδια με τη διάρκεια της άδειας διαμονής που χορηγείται στον ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενο, στο μέτρο που η περίοδος ισχύος των ταξιδιωτικών τους εγγράφων το επιτρέπει.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V Κινητικότητα μεταξύ κρατών μελών

Άρθρο 16 Κινητικότητα μεταξύ κρατών μελών

1.           Οι υπήκοοι τρίτων χωρών στους οποίους έχει χορηγηθεί άδεια ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου στο πρώτο κράτος μέλος, οι οποίοι πληρούν τα κριτήρια εισδοχής του άρθρου 5 και οι οποίοι υποβάλλουν αίτηση για άδεια ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου σε άλλο κράτος μέλος, επιτρέπεται να εργάζονται σε οποιαδήποτε άλλη οντότητα εγκατεστημένη στο εν λόγω κράτος μέλος και ανήκουσα στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων και στις εγκαταστάσεις πελατών της εν λόγω οντότητας υποδοχής, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 13 παράγραφος 4, βάσει της άδειας διαμονής που χορηγήθηκε από το πρώτο κράτος μέλος, καθώς και του συμπληρωματικού εγγράφου που προβλέπεται στο άρθρο 11 παράγραφος 4, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)      η διάρκεια της μετάθεσης στο άλλο ή στα άλλα κράτη μέλη δεν υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες·

β)      ο αιτών έχει υποβάλει στην αρμόδια αρχή του άλλου κράτους μέλους, πριν από τη μετάθεσή του εκεί, τα δικαιολογητικά που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφοι (1) (2) και (3) σχετικά με τη μετάθεση σε εκείνο το κράτος μέλος και έχει προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία της εν λόγω υποβολής στο πρώτο κράτος μέλος.

2.           Αν η διάρκεια της μετάθεσης στο άλλο κράτος μέλος υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες, το άλλο κράτος μέλος μπορεί να απαιτήσει νέα αίτηση για άδεια διαμονής ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενου σε εκείνο το κράτος μέλος.

              Όταν η οικεία νομοθεσία απαιτεί θεώρηση ή άδεια παραμονής ως προϋπόθεση για την κινητικότητα, η εν λόγω θεώρηση ή άδεια χορηγείται εγκαίρως εντός περιόδου που δεν παρακωλύει την άσκηση των καθηκόντων, αφήνοντας παράλληλα στις αρμόδιες αρχές επαρκή χρόνο για τη διεκπεραίωση των αιτήσεων.

Τα κράτη μέλη δεν απαιτούν από τους ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενους να εγκαταλείψουν το έδαφός τους προκειμένου να υποβάλουν αίτηση για θεώρηση ή άδεια διαμονής.

3.           Η μέγιστη διάρκεια της μετάθεσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπερβαίνει τα τρία έτη για τα διοικητικά στελέχη και το ειδικευμένο προσωπικό και ένα έτος για τους ασκούμενους πτυχιούχους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI τελικες διαταξεις

Άρθρο 17 Στατιστικές

1.           Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή στατιστικές σχετικά με τον αριθμό αδειών διαμονής που χορηγούνται για πρώτη φορά ή ανανεώνονται και, στο μέτρο του δυνατού, σχετικά με τον αριθμό αδειών διαμονής με σκοπό την ενδοεπιχειρησιακή μετάθεση που ανακλήθηκαν, σε πρόσωπα που είναι υπήκοοι τρίτων χωρών, κατανεμημένα κατά υπηκοότητα, ηλικία και φύλο, θέση του μετατιθέμενου (διοικητικό στέλεχος, ειδικευμένος υπάλληλος ή ασκούμενο πτυχιούχος), διάρκεια ισχύος της άδειας και οικονομικό τομέα

2.           Οι στατιστικές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 κοινοποιούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 862/2007[16].

3.           Οι στατιστικές της παραγράφου 1 έχουν περίοδο αναφοράς ένα ημερολογιακό έτος και παρέχονται στην Επιτροπή εντός έξι μηνών από το τέλος του έτους αναφοράς. Το πρώτο έτος αναφοράς είναι το […….].

Άρθρο 18 Εκθέσεις

Το αργότερο [τρία έτη από την ημερομηνία μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο] και στο εξής κάθε τρία έτη, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στα κράτη μέλη με ενδεχόμενες αναγκαίες προτάσεις.

Άρθρο 19 Σημεία επαφής

1.           Τα κράτη μέλη ορίζουν σημεία επαφής τα οποία είναι αρμόδια για την παραλαβή και τη διαβίβαση των πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 16.

2.           Τα κράτη μέλη παρέχουν την κατάλληλη συνεργασία κατά την ανταλλαγή των πληροφοριών και των εγγράφων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 20 Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

1.           Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο μέχρι [δύο έτη από την έναρξη ισχύος]. Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων, καθώς και πίνακα αντιστοιχίας μεταξύ των διατάξεων αυτών και των διατάξεων της παρούσας οδηγίας.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, παραπέμπουν στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από ανάλογη παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Τον τρόπο της παραπομπής αποφασίζουν τα κράτη μέλη.

2.           Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων του εθνικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που καλύπτει η παρούσα οδηγία.

Άρθρο 21 Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την […] ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 22 Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη σύμφωνα με τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βρυξέλλες, [...]

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο                     Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                                   Ο Πρόεδρος

[1]               COM(2007) 637 και 638 της 23.10.2007.

[2]               ΕΕ C 274 της 19.9.1996, σ. 3.

[3]               Βλ. ΠΟΕ εγγρ. S/L/286 και S/C/W/273 Συμπλ. 1 της 18ης Δεκεμβρίου 2006.

[4]               Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε κράτος μέλος.

[5]               ΕΕ C, , σ.

[6]               ΕΕ C, , σ..

[7]               COM(2010) 2020.

[8]               COM(2005) 669.

[9]               ΠΟΕ εγγρ. S/L/286 και S/C/W/273 συμπλ. 1 της 18ης Δεκεμβρίου 2006.

[10]             ΕΕ L 18 της 21.1.1997, σ. 1.

[11]             ΕΕ L 166 της 30.4.2004, σ. 1.

[12]             ΕΕ L 289 της 3.11.2005, σ. 15.

[13]             ΕΕ L 251 της 3.10.2003, σ. 12.

[14]             ΕΕ L 157 της 15.6.2002, σ. 1.

[15]             ΕΕ L 124 της 20.5.2003, σ. 1.

[16]             ΕΕ L 199 της 31.7.2007, σ. 23.