52009PC0276

[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 18.6.2009

COM(2009) 276 τελικό

2009/0079 (ACC)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 733/1990 σχετικά με τους όρους εισαγωγής γεωργικών προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Ιστορικό πλαίσιο

Η πρώτη αντίδραση της Κοινότητας στο ατύχημα του Τσερνομπίλ ήταν η εκ μέρους της Επιτροπής έκδοση σύστασης προς τα κράτη μέλη σχετικά με τον συντονισμό των εθνικών μέτρων όσον αφορά τα γεωργικά προϊόντα μετά το ραδιενεργό νέφος[1]. Ακολουθήθηκε από απόφαση της Επιτροπής[2] σχετικά με την αναστολή, για ορισμένες χώρες, της εγγραφής στον κατάλογο των τρίτων χωρών από τις οποίες τα κράτη μέλη επιτρέπουν την εισαγωγή ζώντων ζώων και κρεάτων. Στις 12 Μαΐου 1986, το Συμβούλιο εξέδωσε κανονισμό για την προσωρινή αναστολή των εισαγωγών ορισμένων γεωργικών προϊόντων καταγωγής ορισμένων τρίτων χωρών[3]. Δεδομένου ότι οι εν λόγω ρυθμίσεις για την απαγόρευση των εισαγωγών ήταν χρονικά περιορισμένες, το Συμβούλιο τις αντικατέστησε με κανονισμό με τον οποίο επιτρεπόταν η επανέναρξη των εισαγωγών, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Με τον εν λόγω κανονισμό καθορίζονταν τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα για το ραδιενεργό καίσιο στα εισαγόμενα προϊόντα, των οποίων η τήρηση έπρεπε να ελέγχεται από τα κράτη μέλη εισαγωγής[4]. Στα τέλη του 1987[5], το Συμβούλιο θέσπισε το άρθρο 133 (πρώην 113) της συνθήκης ΕΚ ως νομική βάση για την έκδοση κανονισμών με την οποία παρατεινόταν η περίοδος ισχύος του συστήματος ελέγχου· ως νομική βάση χρησίμευσε ο κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 737/90[6], ο οποίος εκδόθηκε το 1990. Η ισχύς του εν λόγω κανονισμού παρατάθηκε επανειλημμένως, ενώ ενσωματώθηκαν ορισμένες μεταβολές. Η τελευταία παράταση ισχύος του κοινοτικού συστήματος ελέγχου των εισαγωγών γεωργικών προϊόντων μετά το ατύχημα του Τσερνομπίλ, για δεκαετή περίοδο, χρονολογείται από τον Μάρτιο του 2000[7]. Επιπλέον, στο πλαίσιο της διαδικασίας απλοποίησης, ο κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 737/90 ο οποίος είχε τροποποιηθεί επανειλημμένως, αναδιατυπώθηκε το 2008 στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 733/2008[8] του Συμβουλίου.

Από το 1990 και μετά, έχουν εκδοθεί κανονισμοί στο πλαίσιο της “διαδικασίας επιτροπολογίας” προκειμένου να καθοριστεί το πεδίο εφαρμογής του συστήματος ελέγχου και οι διαδικασίες εφαρμογής του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 737/90 και ειδικότερα του καταλόγου γεωργικών προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών τα οποία υπόκεινται σε ελέγχους στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο κατάλογος αυτός εξελίχθηκε συν τω χρόνω και σήμερα περιλαμβάνει ορισμένα ζώντα ζώα για σφαγή, κρέατα (συμπεριλαμβανομένων θηραμάτων), γαλακτοκομικά προϊόντα, φυσικό μέλι, μη καλλιεργούμενα μανιτάρια και ορισμένους αγριόκαρπους χωρίς πυρήνα[9]. Στους ελέγχους εισαγωγών που επεβλήθησαν στα κράτη μέλη από την κοινοτική νομοθεσία πρέπει, βεβαίως, να συνεκτιμάται ο βαθμός μόλυνσης της χώρας καταγωγής. Βάσει του Άτλαντα των εναποθέσεων ραδιενεργού καισίου στην Ευρώπη[10], και, πρωτίστως, βάσει των αποτελεσμάτων των επιτόπιων επιθεωρήσεων, η Επιτροπή αποφάσισε, το 1999, ότι ορισμένες κατηγορίες προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών έπρεπε να υπόκεινται σε αυστηρότερους ελέγχους[11].

Στόχος της πρότασης

Στόχος της πρότασης ήταν η δεκαετής παράταση ισχύος του συστήματος για τον έλεγχο της συμμόρφωσης με τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας στα γεωργικά προϊόντα, τα οποία καθορίζονται με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 733/2008 (αναδιατυπωμένη έκδοση του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 737/90 του οποίου η χρονική ισχύς παρατάθηκε από τον κανονισμό του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 686/95 μέχρι τις 31 Μαρτίου 2000 και από τον κανονισμό του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 616/2000 μέχρι τις 31 Μαρτίου 2010).

Το σκεπτικό της παράτασης αυτής έγκειται στο γεγονός ότι οι λόγοι που οδήγησαν στην έκδοση του κανονισμού του Συμβουλίου 737/90 και στις μεταγενέστερες παρατάσεις του, εξακολουθούν να ισχύουν. Τα επίπεδα μόλυνσης από το ραδιενεργό καίσιο ορισμένων γεωργικών προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών που επλήγησαν περισσότερο από το ατύχημα εξακολουθούν να υπερβαίνουν τα μέγιστα επιτρεπτά όρια που καθορίστηκαν με τον κανονισμό του 1990. Ορισμένα προϊόντα που προέρχονται από είδη τα οποία ζουν και αναπτύσσονται σε φυσικές και ημι-φυσικές περιοχές παρουσιάζουν ενδεχομένως υψηλά επίπεδα μόλυνσης με καίσιο-137 και η συν τω χρόνω μείωση των εν λόγω επιπέδων στα προϊόντα αυτά σχετίζεται κυρίως με τον φυσιολογικό χρόνο υποδιπλασιασμού του εν λόγω ραδιονουκλεϊδίου, ο οποίος είναι 30 έτη.

Αυτό ακριβώς επιβεβαίωσε μελέτη η οποία δρομολογήθηκε από την Επιτροπή σχετικά με τις “δυνητικές εισαγωγές εκ μέρους κρατών μελών γεωργικών προϊόντων που έχουν μολυνθεί από συγκεντρώσεις ραδιενεργού καισίου οι οποίες υπερβαίνουν τα επιτρεπτά όρια της ΕΚ”. Το συμβαλλόμενο μέρος υπέβαλε τα αποτελέσματα της μελέτης και τις συστάσεις του στην συνεδρίαση της ad hoc επιτροπής που συνεστήθη δυνάμει του άρθρου 5 κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 733/2008 (πρώην άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 737/90) η οποία πραγματοποιήθηκε το Δεκέμβριο του 2007. Βάσει των αποτελεσμάτων της μελέτης, η επιτροπή εισηγήθηκε την παραμονή όλων των προϊόντων που περιλαμβάνει ο σημερινός κατάλογος και την υποβολή τους σε ελέγχους στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, όπως προτείνεται στη μελέτη, η επιτροπή συνήγαγε ότι θα ήταν σκόπιμο να παραταθεί η ισχύς των διατάξεων του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 733/2008 επί μία δεκαετία τουλάχιστον. Ζητήθηκε επίσης η γνώμη της ομάδας εμπειρογνωμόνων η οποία αναφέρεται στο άρθρο 31 της συνθήκης Ευρατόμ, σχετικά με την σκοπιμότητα της περαιτέρω παράτασης ισχύος των διατάξεων του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 733/2008, στη συνεδρίασή της της 26ης Νοεμβρίου 2008. Η επιτροπή εξέδωσε ευνοϊκή γνώμη σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής και κατέληξε ότι θα ήταν σκόπιμη μια τέτοια παράταση.

Τέλος, υπενθυμίζεται ότι ο κανονισμός του Συμβουλίου (Ευρατόμ) αριθ. 3954/87[12] επιτρέπει τη θέσπιση, μέσω κανονισμού της Επιτροπής, διαφοροποιημένων γενικότερων περιορισμών σε περίπτωση μελλοντικού πυρηνικού ατυχήματος ή ακτινολογικής έκτακτης ανάγκης και εφόσον θα θεσπίζονταν τέτοιοι περιορισμοί, θα υπήρχαν διαφορές με αυτούς που καθορίστηκαν με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 733/2008. Εξ ου και η ανάγκη επιβεβαίωσης της διάταξης που προβλέπει την αυτόματη κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 733/2008, ήδη από τη θέση σε ισχύ ενός τέτοιου κανονισμού της Επιτροπής.

2009/0079 (ACC)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 733/1990 σχετικά με τους όρους εισαγωγής γεωργικών προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 133,

την πρόταση της Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

1. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 733/2008[13], ο οποίος συνιστά την αναδιατύπωση του καταργηθέντος κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 737/90 σχετικά με τους όρους εισαγωγής γεωργικών προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ[14], καθόρισε μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας για τα γεωργικά προϊόντα καταγωγής τρίτων χωρών που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο, με τα οποία οι εισαγωγές πρέπει να συμμορφώνονται και σε σχέση με τα οποία διενεργούνται έλεγχοι από τα κράτη μέλη. Ωστόσο, η ισχύς του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 733/2008 λήγει στις 31 Μαρτίου 2010.

2. Τα επίπεδα μόλυνσης από το ραδιενεργό καίσιο ορισμένων προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών που έχουν πληγεί περισσότερο από το ατύχημα του Τσερνομπίλ εξακολουθούν να υπερβαίνουν τα μέγιστα επιτρεπτά επίπεδα ραδιενέργειας που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 733/2008.

3. Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι η διάρκεια μόλυνσης από το καίσιο-137 ορισμένων προϊόντων που προέρχονται από είδη τα οποία ζουν και αναπτύσσονται στα δάση και στις δασωμένες περιοχές, μετά το ατύχημα του Τσερνομπίλ, συνδέεται κυρίως με τον χρόνο υποδιπλασιασμού του εν λόγω ραδιονουκλεϊδίου, ο οποίος είναι 30 έτη.

4. Είναι λοιπόν σκόπιμο να τροποποιηθεί ανάλογα ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 733/2008,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Η δεύτερη παράγραφος του άρθρου 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 733/2008 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

“Λήγει:

5. στις 31 Μαρτίου 2020, εκτός εάν το Συμβούλιο αποφασίσει άλλως πως πριν από την ημερομηνία αυτή, ιδίως εάν ο κατάλογος των εξαιρουμένων προϊόντων που αναφέρεται στο άρθρο 4 καλύπτει όλα τα κατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση προϊόντα στα οποία εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός·

6. όταν αρχίσει να ισχύει ο κανονισμός της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 3954/87, εάν αυτό συμβεί πριν από τις 31 Μαρτίου 2020.”

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος [pic][pic][pic][pic][pic][pic]

[1] Σύσταση της Επιτροπής της 6ης Μαΐου 2004, ΕΕ L 118 της 7.5.1986, σ. 28.

[2] Απόφαση της Επιτροπής της 7ης Μαΐου 1986, ΕΕ L 120 της 8.5.1986, σ. 66.

[3] Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 1388/86 της 12ης Μαΐου 1986, ΕΕ L 127 της 13.5.1986, σ. 1.

[4] Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 1707/86 της 30ης Μαΐου 1986, ΕΕ L 146 της 31.5.1986, σ. 88.

[5] Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 3955/87 της 22ας Δεκεμβρίου 1987, ΕΕ L 371 της 30.12.1987, σ. 14.

[6] Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 737/90 της 22ας Μαρτίου 1990, ΕΕ L 82 της 29.3.1990, σ. 1.

[7] Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 616/2000 της 20ής Μαρτίου 2000, ΕΕ L 75 της 24.3.2000, σ. 1.

[8] ΕΕ L 201 της 30.7.2008, σ. 1.

[9] Κανονισμός της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1609/2000, ΕΕ L 185 της 25.7.2000, σ. 27.

[10] Άτλας των εναποθέσεων καισίου στην Ευρώπη μετά το ατύχημα του Τσερνομπίλ, Υπηρεσία Επίσημων Δημοσιεύσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Λουξεμβούργο 1998, αριθ. καταλόγου CG-NA-16-733-29-C, ISBN 92-828-3140-X.

[11] Έκδοση, το 1999, από την Επιτροπή, κανονισμού για τη θέσπιση αυστηρότερων ελέγχων για τα μη καλλιεργούμενα μανιτάρια καταγωγής 23 τρίτων χωρών, κανονισμός της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1635/2006, ΕΕ L 306 της 7.11.2006, σ. 3 (αναδιατύπωση του κανονισμού της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1661/1999, ΕΕ L 197 της 29.07.1999, σ. 17, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1627/2000 της 24ης Ιουλίου 2000, ΕΕ L 187 της 26.7.2000, σ. 7· κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1621/2001 της Επιτροπής της 8ης Αυγούστου 2001, ΕΕ L 215 της 9.8.2001, σ. 18· και κανονισμός της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1608/2002 της 10ης Σεπτεμβρίου 2002, ΕΕ L 243 της 11.09.2002, σ. 7.

[12] ΕΕ L 371 της 30.12.1987, σ. 11. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (Ευρατόμ) αριθ. 2218/89 (ΕΕ L 211 της 22.7.1989, σ. 1).

[13] ΕΕ L 201 της 30.7.2008, σ. 1.

[14] ΕΕ L 82 της 29.03.1990, σ. 1.