52009DC0309

[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 26.6.2009

COM(2009) 309 τελικό

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

Έβδομη έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 89/552/ΕΟΚ ‘‘Τηλεόραση χωρίς σύνορα’’

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

1. Εισαγωγή 3

1.1. Ιστορικό της παρούσας έκθεσης 3

1.2. Οι πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις και η ανάπτυξη της τηλεοπτικής αγοράς στην Ευρώπη 3

1.3. Νέες διατάξεις που εισήχθησαν με την οδηγία 2007/65/EΚ 4

2. Εφαρμογή της οδηγίας 4

2.1. Χώρα προέλευσης, ελεύθερη κυκλοφορία και δικαιοδοσία 4

2.2. Εκδηλώσεις μείζονος σημασίας για την κοινωνία 6

2.3. Σύντομες ανταποκρίσεις επικαιρότητας 7

2.4. Προώθηση των ευρωπαϊκών και ανεξάρτητων έργων 7

2.5. Εφαρμογή των κανόνων για τη διαφήμιση 8

2.6. Προστασία των ανηλίκων και δημόσια τάξη 10

2.7. Συντονισμός μεταξύ εθνικών αρχών και της Επιτροπής 11

3. Διεθνείς πτυχές 11

3.1. Διεύρυνση – προοπτικές 11

3.2. Διεθνές πλαίσιο για την πολιτιστική πολυμορφία 12

3.3. Συνεργασία με το Συμβούλιο της Ευρώπης 12

4. Επόμενη έκθεση 12

5. Συμπεράσματα 13

1. Εισαγωγή

1.1. Ιστορικό της παρούσας έκθεσης

Σύμφωνα με το άρθρο 26 της οδηγίας 89/552/ΕΟΚ της 3ης Οκτωβρίου 1989 για το συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων [1], όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 97/36/ΕΚ[2] (οδηγία ‘‘Τηλεόραση χωρίς σύνορα’’, στο εξής “οδηγία ΤχΣ”), η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών την έβδομη έκθεση για την εφαρμογή της οδηγίας. Η έκθεση αναφέρεται στην εφαρμογή της οδηγίας κατά την περίοδο 2007-2008.

Κύριος στόχος της παρούσας έκθεσης είναι να περιγράψει και να αναλύσει τα κυριότερα γεγονότα σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς[3].

Στις 11 Δεκεμβρίου 2007, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο εξέδωσαν την οδηγία 2007/65/EΚ, που έπρεπε να έχει μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο το αργότερο στις 19 Δεκεμβρίου 2009. Η εν λόγω οδηγία, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 19 Δεκεμβρίου 2007, τροποποίησε ουσιαστικά την οδηγία ΤχΣ και την μετονόμασε «οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων» (οδηγία ΥΟΑΜ)[4]. Θα γίνει επίσης αναφορά στις νέες διατάξεις της οδηγίας.

1.2. Πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις και ανάπτυξη της τηλεοπτικής αγοράς στην Ευρώπη

Οι φορείς εκμετάλλευσης της συνδρομητικής τηλεόρασης έχουν εν γένει αποκομίσει σημαντικά οφέλη από τη δραστηριότητά τους, ενώ οι παραδοσιακοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς ελεύθερης λήψης και οι δημόσιοι φορείς έχουν υποφέρει από στασιμότητα ή μείωση των εσόδων. Από στατιστική άποψη, τα πλέον πρόσφατα στοιχεία του 2006[5] παρουσιάζουν τα καθαρά έσοδα των ραδιοτηλεοπτικών επιχειρήσεων της ΕΕ σε περίπου 79 δισ. ευρώ (39% της δημόσιας υπηρεσίας, ελεύθερη εμπορική 28%, συνδρομητική τηλεόραση 22%, θεματικά κανάλια και κανάλια τηλεαγορών 11%) .

Έως το Νοέμβριο του 2008, ήταν εγκατεστημένοι στα κράτη μέλη περισσότεροι από 4.000 τηλεοπτικοί φορείς εκπομπών[6]. Εκτός από 352 αναλογικά και ψηφιακά επίγεια εθνικά κανάλια, περίπου 1.742 κανάλια ήταν διαθέσιμα από μία ή περισσότερες πλατφόρμες και τουλάχιστον 650 κανάλια στόχευαν την αγορά άλλου κράτους μέλους, εκτός της χώρας όπου είναι εγκατεστημένα, ή χώρες εκτός της Ένωσης. Πέρα από τα κανάλια που διατίθενται σε εθνικό επίπεδο ή προέρχονται από άλλα κράτη μέλη, εκτιμάται ότι διατίθενται περισσότερα από 1.500 περιφερειακά κανάλια. Επιπλέον, το ευρωπαϊκό κοινό μπορεί να έχει πρόσβαση σε περισσότερα από 750 κανάλια που προέρχονται από τρίτες χώρες και μεταδίδονται σε τουλάχιστον ένα κράτος μέλος.

Έως το Δεκέμβριο του 2008, πάροχοι υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας που είναι εγκατεστημένοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρείχαν περισσότερες από 600 υπηρεσίες κατά παραγγελία. Οι περισσότερες από τις μη γραμμικές υπηρεσίες παρέχονται μέσω του Διαδικτύου (Ίντερνετ) ή ως υπηρεσίες IPTV.

Ο κατακερματισμός των ακροατηρίων έχει αυξηθεί περισσότερο, καθώς οι θεατές έχουν σε ορισμένο βαθμό μετακινηθεί προς νέα κανάλια και υπηρεσίες κατά παραγγελία. Ωστόσο, οι θεατές δεν έχουν μεταβάλει ουσιαστικά τα γενικότερα πρότυπα τηλεθέασης κατά την υπό εξέταση περίοδο. Σε ορισμένες χώρες η τηλεθέαση αυξήθηκε το 2008 σε σύγκριση με το 2006 (π.χ. Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία, Ρουμανία), ενώ σε άλλες μειώθηκε (π.χ. Τσεχική Δημοκρατία, Γερμανία, Βέλγιο, Κάτω Χώρες). Η Ουγγαρία παραμένει η χώρα με τη μεγαλύτερη ημερήσια τηλεθέαση (260 λεπτά/ημέρα), ενώ η Αυστρία και η Σουηδία είναι τα κράτη μέλη όπου οι θεατές ξοδεύουν το λιγότερο χρόνο την ημέρα παρακολουθώντας τηλεόραση (148 και 160 λεπτά/ημέρα, αντίστοιχα).

1. 3. Νέες διατάξεις που εισήχθησαν με την οδηγία 2007/65/EΚ

Η νέα οδηγία ΥΟΑΜ παρέχει το απαραίτητο επίπεδο εναρμόνισης κανόνων για την επίτευξη των στόχων της εσωτερικής αγοράς, παρέχοντας το νομικό πλαίσιο για ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων με βάση την αρχή της χώρας προέλευσης.

2. Εφαρμογή της οδηγιασ

2.1. Χώρα προέλευσης, ελεύθερη κυκλοφορία και δικαιοδοσία (άρθρα 2, 2α, 3)

Ακρογωνιαίος λίθος της οδηγίας είναι η αρχή της χώρας προέλευσης. Οι υπηρεσίες που συμμορφώνονται με τη νομοθεσία της χώρας στην οποία είναι εγκατεστημένοι οι οικείοι πάροχοι των υπηρεσιών μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στην εσωτερική αγορά της Κοινότητας. Ωστόσο, το άρθρο 2α παράγραφος 2 της οδηγίας επιτρέπει στα κράτη μέλη να λαμβάνουν μέτρα διασφάλισης όταν τηλεοπτική εκπομπή που προέρχεται από άλλο κράτος μέλος παραβαίνει προφανώς, σοβαρώς και βαρέως τις διατάξεις της οδηγίας για την προστασία των ανηλίκων ή την παρότρυνση σε μίσος.

Κατ' εφαρμογή του άρθρου 3, τα κράτη μέλη διαθέτουν την ευχέρεια να απαιτούν από παρόχους υπηρεσιών μέσων επικοινωνίας υπό την δικαιοδοσία τους να συμμορφωθούν με αυστηρότερους ή λεπτομερέστερους κανόνες στα πεδία που συντονίζει η οδηγία.

Η εφαρμογή αυτής της διάταξης οδήγησε σε διαδικασία κυρώσεων από τη βελγική αρχή CSA ( Conseil supérieur de l'Audiovisuel ) κατά των ραδιοτηλεοπτικών φορέων TVI και CLT-UFA για τις υπηρεσίες RTL-TVi, Club RTL και Plug TV, που διέθεταν βελγική άδεια μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2005, αλλά είχαν επίσης άδεια από το Λουξεμβούργο. Στις 15 Ιανουαρίου 2009, το βελγικό Συμβούλιο της Επικρατείας ( Conseil d'Etat) έκρινε ότι η οδηγία ΤχΣ σαφώς δηλώνει ότι μόνο ένα κράτος μέλος μπορεί να είναι αρμόδιο για έναν ραδιοτηλεοπτικό φορέα. Σημείωσε επίσης ότι, την 1η Ιανουαρίου 2006, οι τηλεοπτικοί σταθμοί ήταν αδειοδοτημένοι από το Λουξεμβούργο και, ως εκ τούτου, εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του Λουξεμβούργου. Απαιτώντας αδειοδότηση στο Βέλγιο, οι βελγικές αρχές είχαν ουσιαστικά αρνηθεί την ισχύ της άδειας που είχε εκδοθεί από το Λουξεμβούργο

Nέες διατάξεις που εισήγαγε η οδηγία 2007/65/EΚ (νέα άρθρα 2 παράγραφος 4, 2α παράγραφος 4, 3 παράγραφοι 2 έως 5)

- Μέτρα διασφάλισης για μη γραμμικές υπηρεσίες (νέο άρθρο 2α παράγραφος 4)

Σε σχέση με τις κατά παραγγελία υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας, το άρθρο 2α παράγραφος 4 εισάγει τη δυνατότητα για ένα κράτος μέλος να λαμβάνει μέτρα διασφάλισης όσον αφορά την αρχή της ελευθερίας λήψης σήματος εάν τα μέτρα είναι απαραίτητα για την προστασία της δημόσιας τάξης, της δημόσιας υγείας, της δημόσιας ασφάλειας και των καταναλωτών. Εκτός από επείγουσες περιπτώσεις, πρέπει να προηγείται κοινοποίηση στο αρμόδιο κράτος μέλος και στην Επιτροπή, ενώ η Επιτροπή πρέπει να τα κρίνει συμβατά με το κοινοτικό δίκαιο.

- Διαδικασίες καταστρατήγησης σε γραμμικές και μη γραμμικές υπηρεσίες (νέα άρθρα 3 παράγραφοι 2 έως 5, και 3 παράγραφος 8)

Κατ' εφαρμογή του άρθρου 3, τα κράτη μέλη διαθέτουν την ευχέρεια να απαιτούν από παρόχους υπηρεσιών μέσων επικοινωνίας υπό την δικαιοδοσία τους να συμμορφωθούν με αυστηρότερους ή λεπτομερέστερους κανόνες στα πεδία που συντονίζει η οδηγία. Εφόσον ένα κράτος μέλος θεωρήσει ότι ένας τηλεοπτικός οργανισμός, ο οποίος εμπίπτει στη δικαιοδοσία ενός κράτους μέλους, παρέχει τηλεοπτική εκπομπή η οποία απευθύνεται στο σύνολό της ή κατά το μεγαλύτερο μέρος της προς την επικράτεια άλλου κράτους μέλους, το άρθρο 3 παράγραφος 2 προβλέπει διαδικασία συνεργασίας μεταξύ των αρμοδίων αρχών των κρατών μελών προέλευσης και προορισμού. Εάν δεν υπάρξει ικανοποιητικό αποτέλεσμα, σε περίπτωση που ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός έχει εγκατασταθεί στο κράτος μέλος που έχει δικαιοδοσία με σκοπό την παράκαμψη αυστηρότερων κανόνων, το κράτος μέλος προορισμού μπορεί να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν κοινοποιηθεί δεόντως και θα κριθούν από την Επιτροπή συμβατά με το κοινοτικό δίκαιο.

Όσον αφορά τις κατά παραγγελία υπηρεσίες, δεν υπάρχει τέτοια διάταξη σε περιπτώσεις καταστρατήγησης αυστηρότερων εθνικών κανόνων. Για τις υπηρεσίες αυτές ισχύουν, ωστόσο, οι γενικές αρχές που έχει επεξεργαστεί το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων[7].

- Κριτήρια επικουρικής δικαιοδοσίας (νέο άρθρο 2 παράγραφος 4)

Όσον αφορά την εφαρμογή επικουρικών κριτηρίων για να προσδιοριστεί το αρμόδιο κράτος μέλος, δικαιοδοσία έχει η χώρα όπου βρίσκεται η ανερχόμενη δορυφορική ζεύξη, και μόνο αν δεν υπάρχει ανερχόμενη ζεύξη στην Κοινότητα, θα είναι υπεύθυνο το κράτος μέλος με τη δορυφορική χωρητικότητα.

Για να αποφευχθούν οι περιπτώσεις διπλής ή καθόλου δικαιοδοσίας, κατά την 25η συνεδρίαση της επιτροπής επαφής που θεσπίστηκε σύμφωνα με το άρθρο 23α του οδηγίας[8] συμφωνήθηκε ταυτόχρονη έναρξη ισχύος των εθνικών μέτρων για την εφαρμογή του άρθρου 2 παράγραφος 4 στο τέλος της περιόδου μεταφοράς.

Επίσης, η Επιτροπή πρότεινε τη συνεργασία, με ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τους δορυφορικούς φορείς και σταθμούς και να προσδιορίσει τις σχετικές υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας.

2.2. Εκδηλώσεις μείζονος σημασίας για την κοινωνία (άρθρο 3α/νέο άρθρο 3ι)

Το άρθρο 3α παράγραφος 1 της οδηγίας ΤχΣ προβλέπει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν μέτρα για να εξασφαλίζουν ότι εκδηλώσεις που θεωρούνται μείζονος σημασίας για την κοινωνία δεν θα μεταδίδονται κατά τρόπον ώστε σημαντική μερίδα του κοινού να εμποδίζεται να παρακολουθήσει τις εκδηλώσεις αυτές σε δωρεάν τηλεοπτική μετάδοση. Βάσει του άρθρου 3α παράγραφος 2 της οδηγίας, η Επιτροπή πρέπει να επαληθεύσει ότι τα μέτρα είναι συμβατά με την κοινοτική νομοθεσία.

Έπειτα από την απόφαση για την υπόθεση Infront WM AG / Επιτροπή[9], η Επιτροπή επανεξέδωσε τις αποφάσεις της σχετικά με τα μέτρα που κοινοποιήθηκαν σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις περί συλλογικής διαδικασίας, ανάθεσης και εκτέλεσης των αποφάσεων. Δημοσιεύτηκε ο ενοποιημένος κατάλογος των μέτρων[10].

Σε συνέχεια της προσφυγής της Επιτροπής, το Δικαστήριο επιβεβαίωσε την πρώτη απόφαση και αναγνώρισε το δικαίωμα της Infront να ασκήσει αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Δικαστηρίου[11].

Η FIFA και η UEFA προσέβαλαν τις αποφάσεις που έλαβε η Επιτροπή σχετικά με τους βελγικούς και βρετανικούς καταλόγους εκδηλώσεων μείζονος σημασίας[12], όσον αφορά την ενσωμάτωση ολόκληρου του τελικού γύρου του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου της FIFA και του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της UEFA στους αντίστοιχους καταλόγους των εκδηλώσεων μείζονος σημασίας.

2.3. Σύντομες ανταποκρίσεις επικαιρότητας (νέο άρθρο 3ια)

Η οδηγία 2007/65/EΚ εισήγαγε μια νέα διάταξη σχετικά με τη χρησιμοποίηση σύντομων αποσπασμάτων σε ειδησεογραφικά προγράμματα, σύμφωνα με την οποία κάθε ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός εγκατεστημένος στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πρόσβαση σε σύντομα αποσπάσματα των εκδηλώσεων μεγάλου ενδιαφέροντος για το κοινό που μεταδίδονται σε αποκλειστική βάση. Τα εν λόγω σύντομα αποσπάσματα πρέπει να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για γενικά ειδησεογραφικά προγράμματα.

2.4. Προώθηση ευρωπαϊκών και ανεξάρτητων έργων (άρθρα 4 και 5)

Κατ' εφαρμογή των άρθρων 4 και 5 της οδηγίας ΤχΣ, οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς είναι υποχρεωμένοι να αφιερώνουν σε ευρωπαϊκά έργα το μεγαλύτερο ποσοστό του υπολογιζόμενου χρόνου μετάδοσής τους. Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς πρέπει επίσης να κρατούν τουλάχιστον το 10% του χρόνου εκπομπής ή του προϋπολογισμού των προγραμμάτων για ευρωπαϊκά έργα ανεξάρτητων παραγωγών.

Στις 22 Ιουλίου 2008, η Επιτροπή εξέδωσε την όγδοη ανακοίνωση σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 4 και 5 της οδηγίας ΤχΣ, η οποία καλύπτει την ΕΕ-25 κατά την περίοδο αναφοράς 2005-2006.

Σε επίπεδο ΕΕ, ο μέσος χρόνος μετάδοσης ευρωπαϊκών έργων αυξήθηκε, από 63,52% το 2005 σε 65,05% το 2006. Σε μεσοπρόθεσμη βάση (2003-2006), η μετάδοση ευρωπαϊκών έργων σταθεροποιήθηκε σε επίπεδο πάνω από το 63%, γεγονός που καταδεικνύει ικανοποιητική γενική κατάσταση όσον αφορά τη μετάδοση ευρωπαϊκών έργων σε τηλεοπτικά κανάλια της ΕΕ. Το μέσο ποσοστό των έργων ανεξάρτητων παραγωγών που μεταδόθηκαν από όλους τους ευρωπαϊκούς σταθμούς σε όλα τα κράτη μέλη αυξήθηκε, από 36,44% το 2005 σε 37,59% το 2006. Αυτό σημαίνει επίσης ότι, σε μεσοπρόθεσμη βάση (2003-2006), η μετάδοση ευρωπαϊκών έργων σε κλίμακα ΕΕ από ανεξάρτητους παραγωγούς βελτιώθηκε κατά 6,2 ποσοστιαίες μονάδες.

Νέες διατάξεις που εισήγαγε η οδηγία 2007/65/EΚ (νέα άρθρα 1ιδ) σημείο (i) τρίτη περίπτωση και 3θ)

Για τις μη γραμμικές υπηρεσίες, τα κράτη μέλη πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι πάροχοι κατά παραγγελία υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας προωθούν, όπου είναι εφικτό και με κατάλληλα μέσα, την παραγωγή και πρόσβαση σε ευρωπαϊκά έργα[13]. Τα κράτη μέλη πρέπει να υποβάλλουν στην Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της εν λόγω διάταξης, εντός δύο ετών από την ημερομηνία μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας ΥΟΑΜ και στη συνέχεια ανά τετραετία. Απαιτείται επίσης έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή της εν λόγω διάταξης.

Ο ορισμός του ευρωπαϊκού έργου έχει επεκταθεί και στις οπτικοακουστικές συμπαραγωγές με τρίτες χώρες, με τις οποίες η Κοινότητα έχει συνάψει συμφωνίες που αφορούν τον οπτικοακουστικό τομέα και υπό τους όρους που προβλέπονται σε κάθε μία από αυτές τις συμφωνίες.

2.5. Εφαρμογή των κανόνων για τη διαφήμιση (άρθρα 10 έως 20)

Στην απόφασή του σχετικά με την κατάταξη ενός τηλεφωνικού προγράμματος που μεταδόθηκε από τον εθνικό δημόσιο αυστριακό ραδιοτηλεοπτικό φορέα ÖRF[14], το Δικαστήριο διευκρίνισε ότι «τηλεαγορές» ή «τηλεοπτική διαφήμιση» πρέπει να αξιολογηθούν σε εθνικό επίπεδο, αλλά παρέσχε κατευθυντήριες γραμμές για να συμβάλει στην ερμηνεία των δύο εννοιών και της εφαρμογής τους.

Κατά συνέπεια, για να θεωρηθεί τηλεαγορά ένα τηλεφωνικό πρόγραμμα, πρέπει να παρέχεται στους θεατές πραγματική προσφορά υπηρεσιών, πράγμα το οποίο καθορίζεται σε συνάρτηση με διάφορα κριτήρια, όπως η διάρκεια του χρόνου που αφιερώνεται στο παιχνίδι, το ποσό του εισοδήματος που προκύπτει από κλήσεις πρόσθετου τέλους, καθώς και το είδος των ερωτήσεων που τίθενται στους υποψήφιους.

Για να χαρακτηριστούν τηλεοπτική διαφήμιση τα τηλεφωνικά προγράμματα, πρέπει με τις αγγελίες που καλούν τους θεατές να παίξουν το παιχνίδι να επιδιώκεται είτε να ενθαρρυνθούν οι τηλεθεατές να αγοράσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που παρουσιάζονται ως βραβεία ή να αναδεικνύονται εμμέσως τα πλεονεκτήματα του εν λόγω καναλιού του τηλεοπτικού φορέα υπό μορφή αυτοδιαφήμισης.

Το 2007 και το 2008, έπειτα από τις εκθέσεις που παραδόθηκαν στην Επιτροπή από ανεξάρτητο σύμβουλο, αναφορά με την εφαρμογή των διατάξεων για τη διαφήμιση από τα κράτη μέλη, κινήθηκαν δύο διαδικασίες επί παραβάσει, κατά της Ιταλίας και της Ισπανίας. Η διαδικασία κατά της Ιταλίας αφορά την παρεμβολή διατάξεων που αφορούν και την μέγιστη διάρκεια των διαφημίσεων. Εντοπίστηκαν επίσης αρκετές περιπτώσεις ελλιπούς μεταφοράς των διατάξεων για τη διαφήμιση στην ιταλική εθνική νομοθεσία. Στις 12 Δεκεμβρίου 2007, η Επιτροπή απέστειλε στην Ιταλία προειδοποιητική επιστολή.

Η ιταλική νομοθεσία τροποποιήθηκε προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα της διαδικασίας επιβολής κυρώσεων[15] και να τηρηθούν οι κανόνες περί παρεμβολής διαφημίσεων.

Η ιταλική ρυθμιστική αρχή, AGCOM, τροποποίησε επίσης τις ιταλικές κανονιστικές ρυθμίσεις σχετικά με τη διαφήμιση με δύο αποφάσεις[16] [17], τη μία για την ελάχιστη διάρκεια των παραθύρων τηλεαγοράς και αυτοδιαφήμισης και την άλλη για τη συμπερίληψη μηνυμάτων τηλεαγοράς στο ωριαίο διαφημιστικό όριο[18]. Ενέκρινε επίσης ερμηνευτική ανακοίνωση σχετικά με τη διαφήμιση[19].

Η έκθεση σχετικά με την Ισπανία αποκάλυψε αρκετές σημαντικές και διαρκείς πιθανές παραβιάσεις του ωριαίου ορίου διαφήμισης. Στις 11 Ιουλίου 2007, απεστάλη προειδοποιητική επιστολή στην Ισπανία[20] και στις 6 Μαΐου 2008 η Επιτροπή εξέδωσε αιτιολογημένη γνώμη κατά της Ισπανίας[21]. Στις 27 Νοεμβρίου 2008, η Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου. Οι ισπανικές αρχές και η Επιτροπή έχουν διαφορετική άποψη ως προς την ερμηνεία των εννοιών «διαφημιστικό μήνυμα» και «άλλες μορφές διαφήμισης», απαραίτητων εννοιών για την υλοποίηση των διατάξεων περί ωριαίου ορίου. Πράγματι, η ερμηνεία της Ισπανίας αποκλείει πολλά είδη από το ωριαίο όριο, όπως μηνύματα τηλεπροσφορών, διαφημιστικά μικρο-μηνύματα και σύντομα ρεπορτάζ με σκοπό τη διαφήμιση[22]. Αν και όλα αυτά τα είδη έχουν, κατά την άποψη της Επιτροπής, χαρακτηριστικά διαφημιστικών μηνυμάτων, υπόκεινται σε ξεχωριστά ωριαία όρια που καθορίζονται στην εθνική νομοθεσία.

Νέες διατάξεις που εισήγαγε η οδηγία 2007/65/EΚ (νέα άρθρα 1 σημείο η), 1 σημείο ιγ) 3ε, 3στ, 3ζ, 10, 11, 18, 18α)

Η οδηγία 2007/65/EΚ εισάγει τη γενική έννοια των οπτικοακουστικών εμπορικών ανακοινώσεων και προβλέπει μια βασική δέσμη διατάξεων για τις οπτικοακουστικές εμπορικές ανακοινώσεις σε όλες τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας.

Όσον αφορά τη διαφήμιση, το ημερήσιο χρονικό όριο που αφιερώνεται στη διαφήμιση έχει αποσυρθεί, αλλά διατηρείται το ανώτατο όριο των 12 λεπτών ανά ώρα. Η προηγούμενη διάταξη του 20λέπτου ανάμεσα σε κάθε διαφημιστικό διάλειμα δεν υφίσταται πλέον. Ωστόσο, εξακολουθεί να ισχύει ειδικό καθεστώς μιας διαφημιστικής διακοπής ανά 30λεπτο προγράμματος, για κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικές ταινίες και προγράμματα ειδήσεων.

Η τοποθέτηση προϊόντων ρυθμίζεται για πρώτη φορά. Ως ζήτημα αρχής, η τοποθέτηση προϊόντων απαγορεύεται, μπορεί όμως να είναι αποδεκτή σε ορισμένα προγράμματα: κινηματογραφικά έργα, ταινίες και σειρές για υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας, αθλητικά προγράμματα και ελαφρά ψυχαγωγικά προγράμματα, εφόσον κάποιο κράτος μέλος δεν λάβει διαφορετική απόφαση. Η τοποθέτηση προϊόντων που συνίστανται στην δωρεάν παροχή αγαθών ή υπηρεσιών, όπως παροχές διευκολύνσεων στην παραγωγή ή βραβεία, επιτρέπεται σε όλα τα είδη προγραμμάτων. Όπου επιτρέπεται, η τοποθέτηση προϊόντων, αμειβόμενη ή μη, πρέπει να συμμορφώνεται με ορισμένους κανόνες, όπως ο σεβασμός της ευθύνης και της συντακτικής ανεξαρτησίας του παρόχου υπηρεσιών μέσων επικοινωνίας, η απουσία ενθάρρυνσης για την αγορά ή ενοικίαση των σχετικών αγαθών ή υπηρεσιών, η απουσία υπέρμετρης προβολής και η υποχρέωση να ενημερώνονται οι τηλεθεατές ότι πραγματοποιείται διαφημιστική τοποθέτηση προϊόντων. Σε κάθε περίπτωση, απαγορεύεται η τοποθέτηση προϊόντων για προϊόντα καπνού (και από τις εταιρείες τους) και για φαρμακευτικά προϊόντα ή για φαρμακευτικές αγωγές βάσει συνταγής.

Τέλος, τα κράτη μέλη καλούνται να ενθαρρύνουν την κατάρτιση κωδίκων δεοντολογίας από τους παρόχους υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας όσον αφορά τις ακατάλληλες οπτικοακουστικές εμπορικές ανακοινώσεις σε παιδικά προγράμματα όσον αφορά γλυκά, λιπαρά ή αλμυρά τρόφιμα ή ποτά.

2.6. Προστασία των ανηλίκων και δημόσια τάξη (άρθρα 2α, 22 και 22α /νέα άρθρα 2α, 22 και 3β)

Στη συνέχεια τριών καταγγελιών από το Ανώτατο Συμβούλιο της Τουρκικής Ραδιοτηλεόρασης (RTSC), το δανικό συμβούλιο ραδιοτηλεόρασης (RTB) αποφάνθηκε, τον Μάιο του 2007, ότι τα προγράμματα του κουρδικού τηλεοπτικού οργανισμού ROJ TV δεν περιείχαν παρότρυνση σε μίσος.

Τον Ιούνιο του 2008, η γερμανική κυβέρνηση απαγόρευσε όλες τις δραστηριότητες του ROJ TV στη Γερμανία εξαιτίας παραβίασης του ποινικού δικαίου λόγω υποστήριξης του PKK (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα), που περιλαμβάνεται στον κατάλογο τρομοκρατικών οργανώσεων. Θεωρήθηκε επίσης ότι το ROJ TV αντιτάσσεται στην προώθηση της φιλίας μεταξύ των λαών, θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια και τη δημόσια τάξη και παραβιάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Τον Νοέμβριο του 2008, η γερμανική κυβέρνηση απαγόρευσε όλες τις δραστηριότητες του Al Manar TV στη Γερμανία, αφού διαπίστωσε ότι «σκοπός και δραστηριότητα του Al-Manar TV είναι η υποστήριξη, συνηγορία και προτροπή σε χρήση βίας ως μέσου για την επίτευξη πολιτικών και θρησκευτικών στόχων». Η απαγόρευση δεν περιορίζεται σε απαγόρευση ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης και αναμετάδοσης και καλύπτει όλες τις μορφές υποστήριξης στο κανάλι. Δεδομένου, ωστόσο, ότι το Al Manar TV δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα κανενός κράτους μέλους, οι διατάξεις της οδηγίας ΤχΣ δεν εφαρμόζονται σε αυτή την υπηρεσία.

Τον Δεκέμβριο του 2008, το γαλλικό CSA ( Conseil supérieur de l'Audiovisuel , ανώτατο οπτικοακουστικό συμβούλιο) ζήτησε από τον δορυφορικό φορέα εκμετάλλευσης Eutelsat να τερματιστούν οι, εκ μέρους του παλαιστινιακού ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού Al-Aqsa TV, παραβιάσεις της γαλλικής νομοθεσίας που εφαρμόζει την οδηγία ΤχΣ, δεδομένου ότι το CSA διαπίστωσε παρότρυνση σε μίσος, σε ορισμένα από τα εκπεμπόμενα προγράμματα.

Νέες διατάξεις που εισήγαγε η οδηγία 2007/65/EΚ (νέο άρθρο 3η)

Στην οδηγία 2007/65/EΚ εισάγεται διάταξη για την προστασία των ανηλίκων όσον αφορά τις υπηρεσίες κατά παραγγελία, εξασφαλίζοντας ότι οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας, των οποίων το περιεχόμενο θα μπορούσε να βλάψει σοβαρά τη φυσική, πνευματική ή ηθική ανάπτυξη των ανηλίκων, διατίθενται μόνο με τέτοιο τρόπο ώστε κανονικά να εμποδίζεται η ακρόαση ή θέαση των εν λόγω κατά παραγγελία υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας από ανήλικους[23].

2.7. Συντονισμός μεταξύ εθνικών αρχών και της Επιτροπής

2.7.1. Συνεδριάσεις της επιτροπής επαφών[24]

Η επιτροπή επαφών συνεδρίασε στις 20 Νοεμβρίου 2007 (25η συνεδρίαση), στις 19 Φεβρουαρίου 2008 (26η συνεδρίαση), στις 16 Απριλίου 2008 (27η συνεδρίαση), στις 18 Ιουνίου 2008 (28η συνεδρίαση) και στις 16 Δεκεμβρίου 2008 (29η συνεδρίαση). Τα πρακτικά των εν λόγω συνεδριάσεων δημοσιεύονται στον ιστότοπο της Επιτροπής[25].

Η επιτροπή παρακολούθησε από κοντά τη διαδικασία μεταφοράς στη νομοθεσία των κρατών μελών της οδηγίας που θεσπίστηκε πρόσφατα. Συζητήθηκαν όλες οι νέες διατάξεις όσον αφορά πιθανά θέματα εφαρμογής, όπως μελλοντικές απαιτήσεις διαφάνειας και υποχρέωσης υποβολής εκθέσεων. Οι αντιπροσωπείες συμφώνησαν επίσης σε μια διαδικασία για να εξασφαλισθεί η ομαλή εφαρμογή των τροποποιημένων κριτηρίων επικουρικής (συντρέχουσας) δικαιοδοσίας.

2.7.2. Συνεδριάσεις των ρυθμιστικών αρχών

Συνεδριάσεις με τις ρυθμιστικές αρχές πραγματοποιήθηκαν στις 30 Οκτωβρίου 2007 και στις 4 Ιουλίου 2008. Κύριος στόχος ήταν η ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τις νέες διατάξεις που περιέχονται στη μετονομασθείσα πλέον οδηγία ΥΟΑΜ και η ενημέρωση των ρυθμιστικών αρχών μέσω συζητήσεων με την επιτροπή επαφών. Η Επιτροπή συμμετείχε επίσης ως παρατηρητής στις συνεδριάσεις της ευρωπαϊκής πλατφόρμας των ρυθμιστικών φορέων (EPRA). Με το άρθρο 23β της οδηγίας ΥΟΑΜ ενισχύεται η υποχρέωση συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, καθώς και μεταξύ αυτών και της Επιτροπής, μέσω των αντίστοιχων αρμόδιων ανεξάρτητων ρυθμιστικών φορέων.

3. Διεθνείς πτυχέσ

3.1. Διεύρυνση - προοπτικές

Η Κροατία, η Τουρκία και η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας είναι υποψήφιες για ένταξη χώρες. Μετά την εναρμόνιση της κροατικής νομοθεσίας με την οδηγία ΤχΣ, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις 18 Δεκεμβρίου 2008, έκλεισε προσωρινά το κεφάλαιο 10 των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, σχετικά με την κοινωνία της πληροφορίας και τα μέσα επικοινωνίας. Την ίδια ημερομηνία, το Συμβούλιο αποφάσισε να ανοίξει το ίδιο κεφάλαιο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, με βάση τη συμβιβαστική λύση σχετικά με την εναρμόνιση της τουρκικής νομοθεσίας στον οπτικοακουστικό τομέα με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή.

Όσον αφορά τις χώρες της Διαδικασίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης (Αλβανία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο και Σερβία, καθώς και Κοσσυφοπέδιο στο πλαίσιο του ψηφίσματος 1244/99 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ), η Επιτροπή ακολουθεί στρατηγική σύγκλισης των οπτικοακουστικών πολιτικών των εν λόγω χωρών με τα ευρωπαϊκά πρότυπα για τα μέσα επικοινωνίας, σε συνεργασία με το Συμβούλιο της Ευρώπης. Η Επιτροπή παρακολουθεί τη διαδικασία, αποδίδοντας ιδιαίτερη προσοχή στην ανάπτυξη των διοικητικών και δικαστικών δομών.

3.2. Διεθνές πλαίσιο για την πολιτιστική πολυμορφία

Η Κοινότητα έχει ήδη λάβει μέτρα για την εφαρμογή της σύμβασης της UNESCO σχετικά με την προστασία και την προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων στις πολιτικές της. Με την επέκταση του ορισμού των ευρωπαϊκών έργων και σε έργα συμπαραγωγής, στο πλαίσιο συμφωνιών που αναφέρονται στον οπτικοακουστικό τομέα και που έχουν συναφθεί μεταξύ της Κοινότητας και τρίτων χωρών, με την οδηγία ΥΟΑΜ διευρύνεται το άνοιγμα στη διεθνή συνεργασία, με στόχο την προώθηση της πολιτιστικής πολυμορφίας με περισσότερες ευκαιρίες για την κυκλοφορία των οπτικοακουστικών έργων. Το πρωτόκολλο πολιτιστικής συνεργασίας της συμφωνίας οικονομικής εταιρικής σχέσης, που υπεγράφη με 14 χώρες της Καραϊβικής της ομάδας CARIFORUM[26] τον Οκτώβριο του 2008, αποτελεί την πρώτη συμφωνία, όπου έχει εφαρμοστεί η προσέγγιση αυτή.

3.3. Συνεργασία με το Συμβούλιο της Ευρώπης

Στις 14 Μαΐου 2007, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της Ευρώπης παρουσίασαν ανασκόπηση του αλβανικού σχεδίου νόμου για τις ψηφιακές εκπομπές.

Στις 28 Απριλίου 2008, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε συνεργασία με το Συμβούλιο της Ευρώπης και τον ΟΑΣΕ, οργάνωσε στο Σεράγεβο (Βοσνία-Ερζεγοβίνη) συνάντηση εργασίας εμπειρογνωμόνων σχετικά με την ανεξαρτησία των μέσων επικοινωνίας και των τηλεπικοινωνιακών ρυθμιστικών αρχών.

Στις 1 και 2 Δεκεμβρίου 2008, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάλεσε τους ενδιαφερόμενους φορείς στα μέσα επικοινωνίας από τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και την Τουρκία σε σεμινάριο, στην Κωνσταντινούπολη, σχετικά με την οδηγία ΥΟΑΜ και την μετάβαση στην ψηφιακή τηλεόραση[27].

4. Η επόμενη έκθεση

Το άρθρο 26 της μετονομασθείσας οδηγίας ΥΟΑΜ ορίζει ότι το αργότερο στις 19 Δεκεμβρίου 2011 και στη συνέχεια ανά τριετία, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και, εφόσον απαιτείται, διατυπώνει περαιτέρω προτάσεις για την προσαρμογή της στις εξελίξεις στο πεδίο των υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας, ιδίως υπό το φως των πρόσφατων τεχνολογικών εξελίξεων, της ανταγωνιστικότητας του τομέα και του βαθμού του γραμματισμού στα μέσα επικοινωνίας (των επιπέδων της παιδείας για τα μέσα) σε όλα τα κράτη μέλη[28]. Η έκθεση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει επίσης αξιολόγηση όσον αφορά το θέμα των διαφημίσεων που συνοδεύουν ή και περιέχονται σε παιδικά προγράμματα, και ιδίως το κατά πόσον οι ποσοτικοί και ποιοτικοί κανόνες που θέτει η παρούσα οδηγία έχουν εξασφαλίσει το απαιτούμενο επίπεδο προστασίας. Συνεπώς, τα κράτη μέλη πρέπει να υποβάλλουν εκθέσεις στην Επιτροπή σχετικά με τα διάφορα αυτά θέματα. Επιπλέον, πρέπει επίσης να γίνεται αναφορά στη δυνατότητα πρόσβασης των ατόμων με οπτική ή ακουστική αναπηρία σε υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας, καθώς και στα καθεστώτα από κοινού ρύθμισης και αυτορύθμισης.

5. Συμπεράσματα

Η έκθεση αυτή καταδεικνύει ότι η οδηγία «τηλεόραση χωρίς σύνορα» εξακολουθεί να εφαρμόζεται αποτελεσματικά με σκοπό τη διασφάλιση της ελευθερίας παροχής τηλεοπτικών υπηρεσιών διασφαλίζοντας ταυτόχρονα επαρκές επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και την προώθηση των ευρωπαϊκών έργων. Οι διαδικασίες επί παραβάσει σε σχέση με την εφαρμογή των κανόνων διαφήμισης τεκμηριώνουν την ανάγκη στενής παρακολούθησης. Ωστόσο, όπως αναφέρεται στην προηγούμενη έκθεση, το νομικό πλαίσιο που έπρεπε να αναθεωρηθεί προκειμένου να ληφθεί υπόψη η τεχνολογική εξέλιξη και οι αλλαγές στην αγορά. Η έκδοση της οδηγίας 2007/65/EΚ, για την ουσιαστική τροποποίηση της οδηγίας ΤχΣ και για τη μετονομασία της, δίνει απάντηση στα διάφορα αυτά θέματα. Η Επιτροπή θα εξακολουθήσει να παρακολουθεί την καταλληλότητα της νέας αυτής νομικής πράξης και το θέμα θα καλυφθεί στις επόμενες εκθέσεις.

[1] ΕΕ L 298 της 17.10.1989, σ. 23.

[2] ΕΕ L 202 της 30.07.1997, σ. 60.

[3] Αποτελεί συνέχεια της έκτης έκθεσης εφαρμογής (COM(2007) 452 τελικό).

[4] Βλ. το πρώτο άρθρο της οδηγίας 2007/65/EΚ: «Η οδηγία 89/552/ΕΟΚ τροποποιείται ως εξής: 1. Ο τίτλος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: "Οδηγία 89/552/ΕΟΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Οκτωβρίου 1989, για το συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την παροχή υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων (οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων)"».

[5] Ευρωπαϊκό κέντρο παρακολούθησης του οπτικοακουστικού τομέα, Επετηρίδα 2008

[6] Ευρωπαϊκό κέντρο παρακολούθησης του οπτικοακουστικού τομέα, βάση δεδομένων MAVISE.

[7] Οδηγία 2000/31/EΚ αιτιολογική σκέψη (57): Κατά την πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ένα κράτος μέλος διατηρεί το δικαίωμα να λάβει μέτρα κατά φορέα παροχής υπηρεσιών που είναι μεν εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος αλλά κατευθύνει όλες ή τις περισσότερες δραστηριότητές του στο έδαφος του πρώτου κράτους μέλους, εάν η επιλογή της έδρας έγινε με σκοπό να παρακαμφθεί η νομοθεσία που θα ίσχυε εάν ο φορέας αυτός ήταν εγκατεστημένος στο έδαφος του πρώτου κράτους μέλους. Βλ. ιδίως υποθέσεις C-212/97, Centros, 9 Mαρτίου 1999, και C-196/04, Cadbury, 12 Σεπτεμβρίου 2008.

[8] Βλ. 2.7.1

[9] Υπόθεση T-33/01, Infront WM AG /Επιτροπή, 15 Δεκεμβρίου 2005.

[10] ΕΕ, C 17 της 24ης Ιανουαρίου 2008, σελ. 7-10.

[11] Υπόθεση C-125/06, 13 Mαρτίου 2008, Επιτροπή /Infront WM AG.

[12] Υποθέσεις T- 385/07, T-55/08 και T-68/08.

[13] Άρθρο 3θ(1).

[14] C/195-06, Kommunikationsbehörde Austria (KommAustria)/Österreichischer Rundfunk (ORF),18 Οκτωβρίου 2007.

[15] http://www.parlamento.it/leggi/08101l.htm#conve.

[16] http://www.agcom.it/provv/d_162_07_CSP.htm.

[17] http://www.agcom.it/provv/d_12_08_CSP.htm.

[18] http://www.agcom.it/provv/d_133_08_CSP.htm.

[19] http://www.agcom.it/provv/d_211_08_CSP/d_211_08_CSP.htm.

[20] http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=IP/07/1062&format=HTML&aged=0 &language=EN&guiLanguage=en

[21] http://www.europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=IP/08/700&format=HTML&ag ed=0&language=EN&guiLanguage=en

[22] Στα ισπανικά, micro-espacios publicitarios και publireportages.

[23] Μεταξύ άλλων δράσεων που αναλαμβάνονται στο πεδίο της προστασίας των ανηλίκων περιλαμβάνεται ανακοίνωση σχετικά με την προστασία των ανηλίκων όσον αφορά τη χρήση των βιντεοπαιχνιδιών, η οποία εγκρίθηκε από την Επιτροπή στις 22 Απριλίου 2008 (COM (2008)/0207 τελικό, 22.04.2008). Η ανακοίνωση θίγει διάφορα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της έγκρισης από τα κράτη μέλη των συστημάτων διαβάθμισης PEGI και PEGI On-line

[24] Σύμφωνα με το άρθρο 23α της οδηγίας, Στο πλαίσιο της Επιτροπής, συνιστάται επιτροπή επαφών η οποία απαρτίζεται από εκπροσώπους των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών. Στα καθήκοντά της συγκαταλέγεται, μεταξύ άλλων, η εξέταση θεμάτων σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας.

[25] http://ec.europa.eu/comm/avpolicy/reg/tvwf/contact_comm/index_en.htm.

[26] Δηλαδή όλα τα κράτη της Καραϊβικής (εκτός από την Αϊτή), τα οποία είναι μέλη της CARICOM (Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, Μπαχάμες, Μπαρμπάντος, Μπελίζ, Ντομίνικα, Γρενάδα, Γουιάνα, Τζαμάικα, Μοντσεράτ, Άγιος Χριστόφορος & Νέβις, Αγία Λουκία, Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες, Σουρινάμ, Τρινιντάντ & Τομπάγκο) και η Δομινικανή Δημοκρατία. Η συμφωνία υπεγράφη στις 15 Οκτωβρίου 2008 με 13 από αυτές τις χώρες. Η Γουιάνα, υπέγραψε τη συμφωνία στις 20 Οκτωβρίου 2008.

[27] http://ec.europa.eu/avpolicy/ext/enlargement/index_en.htm

[28] Για το σκοπό αυτό δρομολογήθηκε μελέτη για την ανάπτυξη κριτηρίων όσον αφορά την εκτίμηση των επιπέδων γραμματισμού στα μέσα επικοινωνίας (παιδείας για τα μέσα). Η σύμβαση υπογράφηκε τον Οκτώβριο του 2008 και η τελική έκθεση αναμένεται τον Ιούλιο του 2009.