52008PC0897

[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 7.1.2009

COM(2008)897 τελικό

2006/0008 (COD)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ σύμφωνα με το άρθρο 251 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο της συνθήκης ΕΚ σχετικά με την

κοινή θέση του Συμβουλίου σχετικά με την έκδοση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, και για τον καθορισμό του περιεχομένου των παραρτημάτων του

2006/0008 (COD)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ σύμφωνα με το άρθρο 251 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο της συνθήκης ΕΚ σχετικά με την

κοινή θέση του Συμβουλίου σχετικά με την έκδοση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, και για τον καθορισμό του περιεχομένου των παραρτημάτων του

1. ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Ημερομηνία διαβίβασης των προτάσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο: - σχετικά με την πρόταση (COM(2006) 7 τελικό (έγγραφο 2006/0008/COD)) - σχετικά με την πρόταση (COM(2007) 376 τελικό (έγγραφο 2007/0129 (COD)) | 24 Ιανουαρίου 2007 3 Ιουλίου 2007 |

Ημερομηνία γνωμοδότησης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής: | 26 Οκτωβρίου 2006 |

Ημερομηνία γνωμοδότησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε πρώτη ανάγνωση: | 9 Ιουλίου 2008 |

Ημερομηνία διαβίβασης της τροποποιημένης πρότασης: ((COM(2008) 648 τελικό (έγγραφο 2006/0008/COD) | 15 Οκτωβρίου 2008 |

Ημερομηνία επίτευξης της πολιτικής συμφωνίας: | 5 Νοεμβρίου 2008 |

Ημερομηνία υιοθέτησης της κοινής θέσης: | 17 Δεκεμβρίου 2008 |

Στις 29 Απριλίου 2004 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εξέδωσαν τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004[1] για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, ο οποίος πρόκειται να αντικαταστήσει τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71[2].

Ο κανονισμός αριθ. 883/2004 περιλαμβάνει παραρτήματα τα οποία περιέχουν διατάξεις για μεμονωμένα κράτη μέλη. Το περιεχόμενο ορισμένων από αυτά τα παραρτήματα δεν είχε ακόμη καθοριστεί όταν εκδόθηκε ο κανονισμός.

Ως εκ τούτου, ο κανονισμός αριθ. 883/2004 προβλέπει ότι το περιεχόμενο των παραρτημάτων ΙΙ (διατάξεις συμβάσεων που παραμένουν σε ισχύ), X (ειδικές μη ανταποδοτικού τύπου παροχές σε χρήμα) και XI (ειδικές διατάξεις για την εφαρμογή της νομοθεσίας των κρατών μελών) θα πρέπει να καθοριστούν πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του κανονισμού.

Μερικά από τα παραρτήματα του κανονισμού αριθ. 883/2004 έπρεπε επίσης να αναπροσαρμοστούν για να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες των κρατών μελών που προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά την έκδοση του κανονισμού, καθώς και οι πρόσφατες εξελίξεις σε άλλα κράτη μέλη.

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή εξέδωσε δύο προτάσεις κανονισμού στις 24 Ιανουαρίου 2006 και στις 3 Ιουλίου 2007, αντίστοιχα:

- πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας και καθορίζει το περιεχόμενο του παραρτήματος ΧΙ·

- πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση των παραρτημάτων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας.

Οι προτάσεις αυτές βασίζονται στα άρθρα 42 και 308 της συνθήκης ΕΚ και απαιτούν ομοφωνία.

Η Επιτροπή υπέβαλε την τροποποιημένη της πρόταση στις 15 Οκτωβρίου 2008 αποδεχόμενη την τροπολογία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη συγχώνευση των δύο αρχικών προτάσεων σε ένα και μόνο κείμενο. Η διαδικασία σχετικά με την πρόταση (Έγγραφο 2007/0129/COD) έχει εγκαταλειφθεί, επειδή το περιεχόμενό της ενσωματώθηκε στη διαδικασία που αφορούσε την πρώτη πρόταση (Έγγραφο 2006/0008/COD).

2. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Η πρόταση κανονισμού για τον καθορισμό του περιεχομένου του παραρτήματος XI προβλέπει συμπληρωματικές διατάξεις που αφορούν συγκεκριμένες πτυχές της νομοθεσίας επιμέρους κρατών μελών για να εξασφαλιστεί η ανεμπόδιστη εφαρμογή του κανονισμού αριθ. 883/2004 στα οικεία κράτη μέλη. Σύμφωνα με το γενικό στόχο της απλούστευσης, η πρόταση περιλαμβάνει λιγότερες καταχωρίσεις από το αντίστοιχο παράρτημα VI του ισχύοντος κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71.

Τα παραρτήματα II και X του κανονισμού αριθ. 883/2004, τα οποία είχαν αφεθεί κενά, είχαν ισοδύναμες διατάξεις στα παραρτήματα III και IIα του κανονισμού αριθ. 1408/71. Τα υπόλοιπα παραρτήματα, τα οποία τροποποιήθηκαν από την πρόταση αυτή, περιέχουν ήδη διατάξεις που αφορούν ορισμένα κράτη μέλη, χρειάζονται όμως συμπλήρωση για να ληφθούν υπόψη τα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην ΕΕ μετά τις 29 Απριλίου 2004, ημερομηνία έκδοσης του κανονισμού αριθ. 883/2004. Ορισμένα από αυτά τα παραρτήματα έχουν επίσης αντίστοιχες διατάξεις στον κανονισμό αριθ. 1408/71. Ωστόσο, το παράρτημα I μέρος 1 (προκαταβολές παροχών διατροφής) και τα παραρτήματα III και IV (ειδικοί κανόνες για τις παροχές υγειονομικής περίθαλψης) είναι νέα.

3. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΘΕΣΗ

3.1. Γενικές παρατηρήσεις

Η κοινή θέση που υιοθέτησε το Συμβούλιο στις 17 Δεκεμβρίου 2008 εν πολλοίς λαμβάνει υπόψη τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την αποδοχή 69 από τις 77 τροπολογίες.

Η Επιτροπή δέχθηκε όλες τις τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην τροποποιημένη της πρόταση. Ωστόσο, το Συμβούλιο δεν δέχθηκε τις τροπολογίες 6, 11, 12, 20, 23, 24 σχετικά με το παράρτημα III και την τροπολογία 78 αναθ.

3.2. Παρατηρήσεις για την κοινή θέση ως προς την τροπολογία 20 και τις συναφείς τροπολογίες 6, 11, 12, 24 σχετικά με το παράρτημα III

Το παράρτημα III του κανονισμού αριθ. 883/2004 περιέχει κατάλογο των κρατών μελών που εφαρμόζουν «περιορισμό των δικαιωμάτων παροχών σε είδος για τα μέλη των οικογενειών μεθοριακών εργαζομένων» στο αρμόδιο κράτος μέλος. Παρά τον αρνητικά διατυπωμένο τίτλο «περιορισμοί», το παράρτημα αυτό στην πραγματικότητα αποτελεί πρόοδο για πολλούς από τους ενδιαφερομένους σε σχέση με τη σημερινή τους κατάσταση βάσει του κανονισμού αριθ. 1408/71. Βάσει των ισχυόντων κανόνων, ένα μέλος της οικογένειας μεθοριακού εργαζομένου, που εξ ορισμού δεν διαμένει στο αρμόδιο κράτος μέλος (δηλαδή στο κράτος μέλος απασχόλησης του οποίου η νομοθεσία έχει εφαρμογή όσον αφορά την πρόσβαση σε παροχές ασθενείας) δεν δικαιούται ιατρική περίθαλψη στο αρμόδιο κράτος μέλος.

Ύστερα από πολύ δύσκολες διαπραγματεύσεις επί του σημείου αυτού το 2003 και λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη για ομοφωνία, βρέθηκε μια λύση έτσι ώστε να ληφθεί υπόψη η ευελιξία που επέδειξαν πολλά κράτη μέλη για τη χορήγηση ενός νέου δικαιώματος, αλλά και να διευθετηθούν οι δυσκολίες άλλων κρατών μελών που δεν ήταν σε θέση να πράξουν το ίδιο.

Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, το άρθρο 18 παράγραφος 2 και το άρθρο 24 παράγραφος 2 του κανονισμού αριθ. 883/04 προβλέπουν ότι τα μέλη της οικογένειας μεθοριακού εργαζομένου δικαιούνται να λαμβάνουν παροχές σε είδος κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο αρμόδιο κράτος μέλος. Ωστόσο, ορισμένες εξαιρέσεις από την αρχή αυτή προβλέπονται στο παράρτημα III.

Η Επιτροπή θα προτιμούσε μια διαφορετική έκβαση, αλλά δέχθηκε τη συμβιβαστική λύση, επειδή αποτελεί πραγματική πρόοδο για τα μέλη των οικογενειών μεθοριακών εργαζομένων. Καμία άλλη προσέγγιση δεν θα επιτύγχανε την αναγκαία ομοφωνία στο Συμβούλιο. Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι η προσέγγιση αυτή θα επιτρέψει στα μέλη των οικογενειών μεθοριακών εργαζομένων που διαμένουν σε οκτώ κράτη μέλη να αποκτήσουν ένα νέο δικαίωμα. Το Κοινοβούλιο είχε ακολουθήσει την ίδια προσέγγιση στο παρελθόν, γεγονός που είχε καταστήσει δυνατή την έκδοση του κανονισμού αριθ. 883/04.

Η Επιτροπή υποστηρίζει την τροπολογία 20 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στόχος της οποίας είναι να επεκταθεί το δικαίωμα που παρέχεται από το άρθρο 18 του κανονισμού αριθ. 883/2004 σε όλα τα κράτη μέλη εντός πέντε ετών (το παράρτημα III προβλέπεται να καταργηθεί ύστερα από πέντε χρόνια για όλα τα κράτη μέλη). Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στο Συμβούλιο, ορισμένα κράτη μέλη τόνισαν, κατ’ αρχήν, και λαμβάνοντας υπόψη την έλλειψη εμπειρίας στην εφαρμογή του κανονισμού, ότι η ευαίσθητη συμβιβαστική λύση που επιτεύχθηκε στο πλαίσιο του κανονισμού αριθ. 883/2004 δεν πρέπει να αλλάξει. Τα υπόλοιπα κράτη μέλη, που αποτελούσαν και την πλειοψηφία, ήταν σε θέση να δεχθούν την τροπολογία επιδεικνύοντας πνεύμα συμβιβασμού. Επιπλέον, έξι κράτη μέλη, τα οποία απαριθμούνται στο παράρτημα III, επέδειξαν ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία, δεδομένου ότι ήταν πρόθυμα να δεχθούν την κατάργηση του παραρτήματος III μετά τέσσερα έτη.

Στο πλαίσιο αυτό, η κοινή θέση του Συμβουλίου προβλέπει ότι:

- το άρθρο 18 παράγραφος 2 και το άρθρο 28 παράγραφος 1 του κανονισμού αριθ. 883/2004 θα τροποποιηθούν ούτως ώστε να δηλώνεται ότι το παράρτημα III θα αναθεωρηθεί πέντε έτη μετά την εφαρμογή του, και

- στο άρθρο 87 του κανονισμού αριθ. 883/2004 θα προστεθεί νέα παράγραφος (10α) που θα ορίζει ότι η περίοδος ισχύος των καταχωρίσεων ορισμένων κρατών μελών στο παράρτημα III θα περιοριστεί σε τέσσερα έτη.

Η Επιτροπή εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι δεν κατέστη δυνατό να σημειωθεί μεγαλύτερη πρόοδος στο θέμα αυτό στους κόλπους του Συμβουλίου. Ωστόσο, αναγνωρίζει τις σχετικές προσπάθειες της Προεδρίας. Η Επιτροπή θεωρεί ότι ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε από το Συμβούλιο είναι η αφετηρία μιας δυναμικής διαδικασίας που θα επιτρέψει σε όλα τα κράτη μέλη να συμπορευθούν με τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η Επιτροπή, η οποία συμμερίζεται τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα προσπαθήσει να συνεχίσει και να ενισχύσει αυτή τη διαδικασία. Επί του παρόντος και ακολουθώντας μια ρεαλιστική προσέγγιση, η Επιτροπή δέχεται το συμβιβασμό, καθότι αποτελεί βήμα προόδου σε σχέση με τη σημερινή μορφή του παραρτήματος III.

3.3. Παρατηρήσεις σχετικά με τη θέση του Συμβουλίου ως προς την τροπολογία 23

Η τροπολογία 23 αφορά το παράρτημα II του κανονισμού αριθ. 883/2004 (διατάξεις συμβάσεων που παραμένουν σε ισχύ και, κατά περίπτωση, περιορίζονται στα πρόσωπα που καλύπτονται από αυτές). Στο σημείο 36 του εν λόγω παραρτήματος, στην καταχώριση «Πορτογαλία-Ηνωμένο Βασίλειο», το Κοινοβούλιο προσθέτει παραπομπή στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου για την ιατρική περίθαλψη της 15ης Νοεμβρίου 1978 που καλύπτεται ήδη από το παράρτημα III του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου.

Το πρωτόκολλο αυτό δεν εμφανίζεται στο παράρτημα II της κοινής θέσης του Συμβουλίου, διότι τα δύο ενδιαφερόμενα κράτη μέλη δήλωσαν ότι αποφάσισαν να μην εφαρμόζουν το άρθρο 2 παράγραφος 1 του εν λόγω πρωτοκόλλου από την 1η Σεπτεμβρίου 2008. Η Επιτροπή σημειώνει την απόφαση των δύο μερών της συμφωνίας και τις συνέπειές της όσον αφορά την επικαιροποίηση του παραρτήματος II του κανονισμού αριθ. 883/2004.

3.4. Παρατηρήσεις σχετικά με τη θέση του Συμβουλίου ως προς τις καταχωρίσεις του παραρτήματος IV, τροπολογία 78 αναθ.

Ένας συνταξιούχος που δεν διαμένει στο αρμόδιο κράτος μέλος (δηλ. το κράτος μέλος που καταβάλλει τη σύνταξη και επιβαρύνεται με το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης των συνταξιούχων του στο κράτος μέλος κατοικίας) δικαιούται σήμερα μόνο παροχές ασθενείας στο κράτος μέλος κατοικίας.

Ωστόσο, βάσει του κανονισμού αριθ. 883/04, όταν ένα κράτος μέλος αναφέρεται στο παράρτημα IV, ένας συνταξιούχος δικαιούται να επιστρέψει σε αυτό το κράτος μέλος και να έχει πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη ως πρόσθετο δικαίωμα. Τούτο σημαίνει ότι το αρμόδιο κράτος μέλος όχι μόνο θα επιβαρύνεται με τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης που πρέπει να καταβληθούν στο κράτος μέλος κατοικίας, αλλά θα επωμίζεται και το κόστος των παροχών ασθενείας για το ίδιο πρόσωπο στο έδαφός του.

Η Ιταλία περιλαμβανόταν στις καταχωρίσεις. Λίγο μετά την έκδοση του κανονισμού αριθ. 883/2004, οι ιταλικές αρχές επανεκτίμησαν τη θέση τους και αποφάσισαν ότι δεν ήταν σε θέση να χορηγήσουν, προς το παρόν, πρόσθετα δικαιώματα στους συνταξιούχους. Σημειώνοντας τη νέα αυτή εξέλιξη, η Επιτροπή πρότεινε να απαλειφθεί η καταχώριση «Ιταλία» από το παράρτημα IV. Στην τροπολογία 78 αναθ. το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί να διατηρηθεί η καταχώριση «Ιταλία» στο παράρτημα IV του κανονισμού αριθ. 883/2004.

Λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη φύση του παραρτήματος IV, η Επιτροπή επιβεβαιώνει την πρότασή της να απαλειφθεί η καταχώριση «Ιταλία». Η Επιτροπή θεωρεί ότι, αν δεν δοθεί η δυνατότητα στα κράτη μέλη που επιλέγουν σε ορισμένη χρονική στιγμή να χορηγήσουν πρόσθετα δικαιώματα, αλλά στη συνέχεια αναγκάζονται να επανεκτιμήσουν τη θέση τους (καθότι είναι υπεύθυνα για την οργάνωση και τη χρηματοδότηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης), τα θετικά παραρτήματα θα μπορούσαν να εξαφανιστούν στο μέλλον.

3.5. Άλλες αλλαγές που επέφερε το Συμβούλιο στην πρόταση της Επιτροπής

Η κοινή θέση του Συμβουλίου περιέχει επίσης τις ακόλουθες αλλαγές:

- Άρθρο 15 του κανονισμού αριθ. 883/2004:

Ο όρος «επικουρικό προσωπικό» αντικαταστάθηκε από τον όρο «συμβασιούχοι υπάλληλοι» στην κοινή θέση σύμφωνα με τον κανονισμό υπηρεσιακής κατάστασης.

Η Επιτροπή επικροτεί αυτή την επικαιροποίηση του κανονισμού.

- Προγραμματισμένη περίθαλψη στο πλαίσιο εργατικών ατυχημάτων ή επαγγελματικών ασθενειών· άρθρο 36 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού αριθ. 883/2004:

Η κοινή θέση του Συμβουλίου προβλέπει ότι οι διατάξεις που αφορούν τις παροχές ασθένειας (άρθρο 17, άρθρο 18 παράγραφος 1, άρθρο 19 παράγραφος 1 και άρθρο 20 παράγραφος 1) ισχύουν και επί παροχών για εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες.

Η παράγραφος 2 του άρθρου 36 είχε περιληφθεί στην πρόταση της Επιτροπής για τον κανονισμό εφαρμογής του κανονισμού αριθ. 883/04 (άρθρο 33). Αφορά τους ειδικούς όρους έγκρισης προγραμματισμένης περίθαλψης στο πλαίσιο εργατικών ατυχημάτων ή επαγγελματικών ασθενειών. Η διάταξη αυτή, η οποία είναι ευνοϊκή για τους ενδιαφερομένους, δεν είχε περιληφθεί στον κανονισμό αριθ. 883/04. Το Συμβούλιο συμφώνησε να ενσωματώσει την εν λόγω διάταξη στο βασικό κανονισμό αντί του κανονισμού εφαρμογής.

Η Επιτροπή επικροτεί αμφότερες τις διατάξεις, καθότι είναι ευνοϊκές για τους ενδιαφερομένους.

- Άρθρο 87 παράγραφος 8 του κανονισμού αριθ. 883/2004:

Η τροποποίηση της παραγράφου 8 του άρθρου 87 που περιέλαβε το Συμβούλιο στην κοινή θέση αποσκοπεί στην αποσαφήνιση του τρόπου με τον οποίο μπορεί να εφαρμοστεί αυτό το μεταβατικό μέτρο σε όλους τους ενδιαφερομένους. Προβλέπει μέγιστη περίοδο 10 ετών κατά την οποία μπορεί ένα πρόσωπο να εξακολουθήσει να υπόκειται στη νομοθεσία κράτους μέλους άλλου από το καθοριζόμενο σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙ του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου.

Η Επιτροπή μπορεί να δεχθεί αυτή την αλλαγή, δεδομένου ότι ο καθορισμός μέγιστης χρονικής περιόδου είναι αλληλένδετος με την έννοια του μεταβατικού μέτρου. Η χρονική περίοδος μιας δεκαετίας φαίνεται κατάλληλη για να δοθεί η ευκαιρία στους ενδιαφερομένους και τους φορείς να επανεκτιμήσουν την κατάσταση σύμφωνα με την εφαρμοστέα νομοθεσία.

4. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η Επιτροπή μερίμνησε ιδιαίτερα για να εξασφαλίσει τη διατήρηση των ατομικών δικαιωμάτων των μετακινούμενων πολιτών, για παράδειγμα στον τομέα των επαγγελματικών ασθενειών και των εργατικών ατυχημάτων. Η Επιτροπή σημειώνει ότι η κοινή θέση του Συμβουλίου εν πολλοίς λαμβάνει υπόψη τις τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η Επιτροπή θεωρεί το συμβιβασμό που επιτεύχθηκε από το Συμβούλιο στα πιο ευαίσθητα θέματα ως αφετηρία μιας δυναμικής διαδικασίας που θα επιτρέψει στα κράτη μέλη να συμπορευθούν με τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η Επιτροπή θα προσπαθήσει να συνεχίσει και να ενισχύσει αυτή τη διαδικασία.

Τέλος, η έκδοση του εν λόγω κανονισμού, που συμπληρώνει τα κενά παραρτήματα του κανονισμού αριθ. 883/04 και του κανονισμού εφαρμογής, αποτελεί προϋπόθεση για να μπορέσει να καταστεί εφαρμοστέος ο κανονισμός αριθ. 883/04 το 2010.

Ο κανονισμός αριθ. 883/04 βελτιώνει τα δικαιώματα κοινωνικής ασφάλισης των πολιτών που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας. Όταν τεθεί σε ισχύ, ο κανονισμός αριθ. 883/04 θα έχει άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή εκατομμυρίων πολιτών της ΕΕ.

Κατόπιν των ανωτέρω, η Επιτροπή μπορεί να παράσχει γενική υποστήριξη στην κοινή θέση του Συμβουλίου.

[1] ΕΕ L166 της 30.4.2004, διορθωτικό στην ΕΕ L 200 της 7.6.2004, σ.1.

[2] Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, ΕΕ L 149 της 5.7.1971, σ. 2. Ο κανονισμός τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1992/2006 (ΕΕ L 392 της 30.12.2006, σ. 1).