52008PC0640

[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 13.10.2008

COM(2008) 640 τελικό

2008/0194 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τις διασυνοριακές πληρωμές στην Κοινότητα

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(υποβληθείσα από την Επιτροπή) {SEC(2008) 2598}{SEC(2008) 2599}

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Πλαίσιο της πρότασης |

110 | Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης Η παρούσα πρόταση κανονισμού που αντικαθιστά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ είναι το αποτέλεσμα της διαδικασίας επανεξέτασης που πραγματοποιεί η Επιτροπή από το 2005. Στόχοι της πρωτοβουλίας αυτής είναι να αντικατασταθεί ο ισχύων κανονισμός προκειμένου να προσαρμοστεί στις εξελίξεις της αγοράς (εμφάνιση του ενιαίου χώρου πληρωμών σε ευρώ), να ενισχυθεί η προστασία των δικαιωμάτων των καταναλωτών και να υπάρξει ένα επαρκές νομικό πλαίσιο για την ανάπτυξη ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού συστήματος πληρωμών εντός της ΕΕ. Η πρωτοβουλία επιδιώκει επίσης να ευθυγραμμίσει τους ορισμούς και τη διατύπωση του κανονισμού 2560/2001 με εκείνους της οδηγίας 2007/64/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Νοεμβρίου 2007 για τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά. Ο γενικός στόχος της επανεξέτασης του κανονισμού είναι η δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς για τις υπηρεσίες πληρωμών σε ευρώ, υπό την προϋπόθεση της ύπαρξης αποτελεσματικού ανταγωνισμού και χωρίς ωα ισχύουν διαφορετικά καθεστώτα για τις διασυνοριακές και τις εθνικές πληρωμές, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό σημαντική εξοικονόμηση δαπανών και οφέλη στην ευρύτερη ευρωπαϊκή οικονομία. |

120 | Γενικό πλαίσιο Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ τέθηκε σε ισχύ στις 31 Δεκεμβρίου 2001. Εφαρμόζεται σήμερα στις μεταφορές πίστωσης, τις αναλήψεις μετρητών από ATM και τις ηλεκτρονικές πληρωμές (συμπεριλαμβανομένων των πληρωμών με κάρτα) που γίνονται σε ευρώ μέχρι το ποσό των 50.000 ευρώ. Ο κανονισμός εγγυάται ότι, όταν ένας καταναλωτής πραγματοποιεί μια διασυνοριακή πληρωμή σε ευρώ, του κοστίζει το ίδιο με μια αντίστοιχη πληρωμή σε ευρώ εντός των ορίων του κράτους μέλους του. Ο κανονισμός έχει μειώσει ουσιαστικά τις επιβαρύνσεις για τις διασυνοριακές συναλλαγές πληρωμής σε ευρώ στο επίπεδο των εθνικών επιβαρύνσεων και έχει ενθαρρύνει την ευρωπαϊκή βιομηχανία πληρωμών να δημιουργήσει μια υποδομή πληρωμών που θα καλύπτει όλη την ΕΕ και η οποία είναι απαραίτητη προκειμένου να δημιουργηθεί ο ενιαίος χώρος πληρωμών σε ευρώ (SEPA). Ο παρών κανονισμός μπορεί επομένως να θεωρηθεί ως έναρξη του SEPA. Το άρθρο 8 του κανονισμού αυτού απαιτεί από την Επιτροπή να συντάξει έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του και για να υποβάλει, εάν κριθεί απαραίτητο, προτάσεις τροποποιήσεων. Η έκθεση της Επιτροπής COM (2008) 64, της 11ης Φεβρουαρίου 2008, συμπεραίνει ότι πρέπει να προταθούν ορισμένες τροποποιήσεις του κανονισμού για να αντιμετωπιστούν οι ακόλουθες αδυναμίες που επισημάνθηκαν κατά τη διαδικασία επανεξέτασης: η ανάγκη να επεκταθεί η αρχή της ισότητας των επιβαρύνσεων στις άμεσες χρεώσεις προκειμένου να εξασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των διαφορετικών μέσων πληρωμής και να αποφευχθεί η υπονόμευση των στόχων του παρόντος κανονισμού με την μη υπαγωγή όλων των μέσων ηλεκτρονικών πληρωμών που λειτουργούν σε διασυνοριακή βάση στην αρχή της ισότητας των επιβαρύνσεων· προβλήματα εφαρμογής των διατάξεων λόγω της απουσίας καθορισμένων εθνικών αρμόδιων αρχών και φορέων εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών για τις διαφορές τις σχετικές με τον κανονισμό· η διατάραξη της εσωτερικής αγοράς πληρωμών που οφείλεται στις διιστάμενες υποχρεώσεις υποβολής στατιστικών στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών (BoP) και το ασαφές πεδίο εφαρμογής του άρθρου για την υποβολή στοιχείων BoP. |

130 | Υφιστάμενες διατάξεις στον τομέα που αφορά η πρόταση Δεδομένου ότι οι προτεινόμενες τροποποιήσεις θα τροποποιούσαν εις βάθος τον κανονισμό 2560/2001, προτείνεται η κατάργησή του και η αντικατάστασή του από νέο κανονισμό. Υπό τις παρούσες συνθήκες, ο κανονισμός 2560/2001 δεν επιλύει τα προβλήματα που περιγράφονται ανωτέρω. Επιπλέον, τόσο οι ορισμοί όσο και η διατύπωση του κανονισμού 2560 διαφέρουν από εκείνους που χρησιμοποιούνται στην οδηγία 2007/64/EK και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε προβλήματα νομικής συνοχής. |

140 | Συνοχή με τις υπόλοιπες πολιτικές και στόχους της Ένωσης Οι στόχοι της πρότασης συμβαδίζουν με τις πολιτικές και τους στόχους που επιδιώκει η Ένωση. Πρώτον, θα βελτιώσουν τη λειτουργία της ευρωπαϊκής αγοράς υπηρεσιών πληρωμής. Δεύτερον, υποστηρίζουν ευρέως άλλες πολιτικές της ΕΕ, ιδίως την πολιτική για τους καταναλωτές (με την εξίσωση και τη μείωση των επιβαρύνσεων για τις διασυνοριακές και τις εθνικές πληρωμές προς όφελος των καταναλωτών) και την πολιτική ανταγωνισμού, με την καθιέρωση ισότιμων υποχρεώσεων, δικαιωμάτων και ευκαιριών για όλους τους φορείς της αγοράς και με τη διευκόλυνση της διασυνοριακής παροχής υπηρεσιών πληρωμής, ενισχύοντας κατά συνέπεια το επίπεδο ανταγωνισμού. Συμμορφώνονται με τις αρχές της βελτίωσης της νομοθεσίας και της μείωσης του διοικητικού φόρτου. Με τη διευκόλυνση των οικονομικών συναλλαγών εντός της ΕΕ συμβάλλουν επίσης στην επίτευξη των ευρύτερων στόχων του προγράμματος δράσης της Λισσαβώνας, δηλαδή την ενθάρρυνση της οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης. |

2. διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη και εκτίμηση επιπτώσεων |

Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη |

211 | Μέθοδοι διαβουλεύσεων, κύριοι στοχευόμενοι τομείς και γενικά χαρακτηριστικά των ερωτηθέντων Μια έρευνα για τον αντίκτυπο του κανονισμού 2560/2001 και συναφή θέματα άρχισε τον Ιούνιο του 2005. Στην έρευνα αυτή πήραν μέρος αρχές των κρατών μελών, χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, εμπορικές ενώσεις και οργανώσεις καταναλωτών σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Στη συνέχεια ακολούθησε δημόσια διαβούλευση σχετικά με το κείμενο του κανονισμού 2560/2001 και τις πιθανές τροποποιήσεις (Οκτώβριος–Δεκέμβριος 2005). Οι τακτικές διαβουλεύσεις αναλήφθηκαν από την Επιτροπή, με συμμετοχή των κρατών μελών, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, χρηματοπιστωτικών οργανισμών, οργανώσεων καταναλωτών και άλλων κοινωνικών και οικονομικών φορέων. Υπήρξε τακτική ενημέρωση των δύο συμβουλευτικών επιτροπών για τις λιανικές πληρωμές (ομάδα αγοράς συστημάτων πληρωμής και ομάδα κρατικών εμπειρογνωμόνων για τα συστήματα πληρωμών) και διαβουλεύσεις με αυτές (ειδικότερα τον Δεκέμβριο του 2007, τον Μάρτιο και τον Ιούνιο του 2008). Τα ζητήματα υποβολής στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών (BoP) συζητήθηκαν σε διάφορα φόρουμ. Σ’ αυτά περιλαμβάνονταν η επιτροπή στατιστικών για θέματα νομισματικά, χρηματοπιστωτικά και ισοζυγίου πληρωμών, η ομάδα εργασίας για το ισοζύγιο πληρωμών της Eurostat, και μια υψηλού επιπέδου κοινή ομάδα εργασίας για τη χρήση των στοιχείων για τις πληρωμές για τις στατιστικές ισοζυγίου πληρωμών, που συστάθηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Σεπτέμβριος 2007–Ιανουάριος 2008). Το θέμα αποτέλεσε επίσης αντικείμενο των διμερών συζητήσεων με εκπροσώπους των εθνικών κεντρικών τραπεζών των κρατών μελών και με τον κλάδο των υπηρεσιών πληρωμής (το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πληρωμών). Στις αρμόδιες αρχές (αρμόδιες για την κατάρτιση του BoP) των 27 κρατών μελών εστάλη ερωτηματολόγιο το Μάρτιο του 2008, που τους ζητούσε να αξιολογήσουν τον αντίκτυπο των πιθανών αλλαγών στις απαιτήσεις για την υποβολή στοιχείων ισοζυγίου πληρωμών, να αναφέρουν τα μελλοντικά σχέδιά τους σχετικά με τη συλλογή των στατιστικών στοιχείων και να διατυπώσουν εκτιμήσεις των επιβαρύνσεων στην περίπτωση που θα αποδειχθούν απαραίτητες οι αλλαγές. |

212 | Σύνοψη των απαντήσεων και του τρόπου με τον οποίο ελήφθησαν υπόψη Υπήρξε ευρεία υποστήριξη εκ μέρους όλων των ενδιαφερόμενων φορέων για το διορισμό των αρμόδιων αρχών και φορέων εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που θα ασχολούνται με τις διενέξεις τις σχετικές με τον κανονισμό. Η επέκταση της αρχής της ισότητας των επιβαρύνσεων στις άμεσες χρεώσεις χαιρετίστηκε από τα κράτη μέλη και τις οργανώσεις καταναλωτών και έγινε αποδεκτή από την πλειονότητα των εκπροσώπων του κλάδου των πληρωμών. Η πρόθεση της Επιτροπής να αντιμετωπίσει το ζήτημα των υποχρεώσεων υποβολής στατιστικών στοιχείων BoP βασισμένων στις πληρωμές υποστηρίχθηκε θερμά από τις τράπεζες και έγινε αποδεκτή από την πλειονότητα των κρατών μελών. Μια μικρή μειονότητα κρατών μελών εξέφρασε τις επιφυλάξεις της για την πρόταση αυτή. Οι ανησυχίες αυτές αναλύθηκαν στην εκτίμηση των επιπτώσεων. Οι συζητήσεις, οι απαντήσεις και οι γραπτές εισηγήσεις που υπέβαλαν οι ενδιαφερόμενοι χρησίμευσαν ως μια βάση για την ανάλυση που παρουσιάστηκε σε δύο έγγραφα της Επιτροπής: ένα έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής σχετικά με τον αντίκτυπο του κανονισμού 2560/2001 για τις τραπεζικές χρεώσεις με τις οποίες επιβαρύνονται οι εθνικές πληρωμές (Δεκέμβριος 2006, SEC (2006)1783) και μια έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού 2560/2001 (Φεβρουάριος 2008, COM (2008)64). Το τελευταίο έγγραφο κατέληγε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να προταθούν αλλαγές στον κανονισμό 2560/2001 προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που είχαν επισημανθεί. |

Συλλογή και χρήση εμπειρογνωμοσύνης |

229 | Δεν ήταν αναγκαία η προσφυγή σε εξωτερικούς εμπειρογνώμονες. |

230 | Εκτίμηση επιπτώσεων Η Επιτροπή εκπόνησε εκτίμηση επιπτώσεων, η οποία παρατίθεται στο πρόγραμμα εργασιών. Στην εκτίμηση επιπτώσεων εξετάζονται τα τρία κύρια ζητήματα που επισημάνθηκαν ως προβλήματα στην έκθεση της Επιτροπής για τον κανονισμό 2560/2001 το Φεβρουάριο του 2008, και συγκεκριμένα: η ανάγκη επέκτασης του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού ώστε να συμπεριληφθούν οι άμεσες χρεώσεις, η επιβολή του όρου της υποχρεωτικής υποβολής στατιστικών στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών (BoP) στις διασυνοριακές συναλλαγές και η απουσία αρμόδιων αρχών και φορέων εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών για τα ζητήματα τα σχετικά με τον κανονισμό, συμπεριλαμβανομένων των καταγγελιών των καταναλωτών. Οι σχετικές επιλογές όσον αφορά την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού ώστε να συμπεριληφθούν οι άμεσες χρεώσεις είναι οι εξής: (1) όχι επέκταση του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού στις άμεσες χρεώσεις (2) ενθάρρυνση της αυτορρύθμισης του κλάδου ή / και συστάσεις για θέσπιση ρυθμιστικών μέτρων από τα κράτη μέλη και (3) έκδοση νομοθεσίας για την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού. Στο πλαίσιο της επιλογής 3, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης εκτίμησης του αντικτύπου, οι τιμές που χρεώνονται για μια εθνική άμεση χρέωση και για μια διασυνοριακή άμεση χρέωση θα είναι οι ίδιες σε κάθε κράτος μέλος. Οι καταναλωτές θα προστατεύονται από την πιθανή μεροληπτική τιμολόγηση των διασυνοριακών άμεσων χρεώσεων. Οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις θα αποκόμιζαν ακόμη μεγαλύτερα οφέλη, δεδομένου ότι οι επιχειρήσεις ενεργούν επίσης υπό την ιδιότητα του δικαιούχου πληρωμής. Συνεπεία της εξίσωσης των τιμών, οι επιβαρύνσεις των πράξεων πληρωμών για τις επιχειρήσεις θα είναι οι ταυτόσημες, ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται ο πληρωτής. Οι επιλογές οι σχετικές με την υποβολή στοιχείων BoP είναι (4) διατήρηση του υφιστάμενου κατώτατου ορίου που απαλλάσσει τους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής από την υποβολή στοιχείων για πράξεις πληρωμών κάτω από 12.500 ευρώ· (5) δημιουργία μια εθελοντικής κοινότητας πρόσθετης προαιρετικής υπηρεσίας (AOS) στο εσωτερικό του SEPA που θα επιτρέψει να συνεχιστεί η συλλογή στατιστικών στοιχείων βάσει των διακανονισμών· (6) ενθάρρυνση εθελοντικών αναπροσαρμογών από τα κράτη μέλη· και (7) αντιμετώπιση των προβλημάτων παροχής στοιχείων BoP μέσω της νομοθεσίας, με τρεις επιμέρους επιλογές: (7α) αύξηση του κατώτατου ορίου απαλλαγής σε 50.000 ευρώ· (7β) κατάργηση των υποχρεώσεων παροχής στοιχείων BoP βάσει των διακανονισμών που επιβάλλονται στους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής· και (7γ) ) αύξηση του κατώτατου ορίου απαλλαγής σε 50.000 ευρώ και, σε δεύτερη φάση, κατάργηση της υποβολής στοιχείων BoP βάσει των διακανονισμών έως τον Ιανουάριο του 2012. Στην προτιμητέα επιλογή πολιτικής, την επιλογή 7γ, οι επιβαρύνσεις των πληρωμών θα μειωθούν κατά το μέγιστο δυνατό, και δεν θα υπάρχει καμία διοικητική διάκριση μεταξύ των εθνικών και των διασυνοριακών πληρωμών. Από την άποψη του ανταγωνισμού, θα επικρατούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού για τους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής. Η χρήση των διασυνοριακών υπηρεσιών πληρωμής θα διευκολυνθεί. Η κατάργηση των απαιτήσεων παροχής στοιχείων BoP θα είναι βαθμιαία, μετά από ένα αρχικό στάδιο όπου το κατώτατο όριο υποβολής στοιχείων θα αυξηθεί. Αυτό θα επιτρέψει στους αρμόδιους για την κατάρτιση του BoP να προσαρμόσουν σταδιακά τις μεθόδους συλλογής τους στις αλλαγές που επιβάλλονται, ελαχιστοποιώντας κατά συνέπεια τον αντίκτυπο στην ποιότητα των στατιστικών BoP. Οι επιλογές σχετικά με τις αρμόδιες αρχές και τους φορείς εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών είναι (8) μη διορισμός των αρμοδίων αρχών και των φορέων εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών· και (9) διορισμός των αρμοδίων αρχών και των φορέων εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών για να επιλύονται τα ζητήματα τα σχετικά με τον κανονισμό. Στην επιλογή 9, που είναι η προτιμητέα επιλογή πολιτικής, τα κράτη μέλη θα κληθούν να προσδιορίσουν ποιες αρμόδιες αρχές θα ευθύνονται για την ορθή εφαρμογή του κανονισμού σε εθνικό επίπεδο. Οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις θα έχουν τη δυνατότητα να περιορίσουν τις νομικές δαπάνες των δικαστικών παρεμβάσεων και να επιταχύνουν την επίλυση των διαφορών σε θέματα πληρωμών μέσω της διαιτησίας και της διαμεσολάβησης. |

3. Νομικά στοιχεία της πρότασης |

305 | Σύνοψη της προτεινόμενης δράσης Η πρόταση τροποποιεί τη διατύπωση όλων των υφιστάμενων διατάξεων του κανονισμού 2560/2001. Επιπλέον, προτείνει τα εξής: επέκταση της αρχής της ισότητας των επιβαρύνσεων για τις διασυνοριακές και τις αντίστοιχες εσωτερικές πληρωμές ώστε να καλύπτονται οι άμεσες χρεώσεις· σταδιακή κατάργηση, έως την 1η Ιανουαρίου 2012, των υποχρεώσεων υποβολής στατιστικών στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών που επιβάλλονται στους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής· επιβολή στα κράτη μέλη της υποχρέωσης να διορίσουν τις αρμόδιες αρχές και τους φορείς εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που θα ασχολούνται αποτελεσματικά με τις καταγγελίες και τις διαφορές σχετικά με την παρούσα πρόταση. |

310 | Νομική βάση Άρθρο 95 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ. |

320 | Αρχή της επικουρικότητας Η αρχή της επικουρικότητας ισχύει στο βαθμό που η πρόταση δεν εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας. |

Οι στόχοι της πρότασης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν σε ικανοποιητικό βαθμό από τα κράτη μέλη για τον(-ους) ακόλουθο(-ους) λόγο(-ους): |

321 | Οι διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ απαιτούν μια προσέγγιση που θα καλύπτει όλη την Κοινότητα επειδή οι εφαρμοστέοι κανόνες και οι αρχές πρέπει να είναι οι ίδιοι σε όλα τα κράτη μέλη προκειμένου να επικρατήσουν ασφάλεια δικαίου και ισότιμοι όροι ανταγωνισμού για όλους τους φορείς που συμμετέχουν στην ευρωπαϊκή αγορά πληρωμών. Τα κράτη μέλη διαθέτουν λιγότερο αποτελεσματικά μέσα για την επίτευξη των ίδιων αποτελεσμάτων. Η εναλλακτική λύση θα ήταν ένα σύστημα διμερών συμφωνιών, η διαπραγμάτευση ενόψει της σύναψης των οποίων σε όλα τα κράτη μέλη θα ήταν δύσκολη και χρονοβόρα ενώ επίσης η εφαρμογή τους θα ήταν δαπανηρή και περίπλοκη. |

Με την ανάληψη κοινοτικής δράσης θα επιτευχθούν καλύτερα οι στόχοι της πρότασης για τον(τους) ακόλουθο(ους) λόγο(ους): |

324 | Η κοινοτική δράση θα εγγυηθεί την πλήρη εναρμόνιση των διατάξεων στα κράτη μέλη, ιδίως με την κατάργηση των εναπομενόντων εμποδίων για τις διασυνοριακές πληρωμές σε επίπεδο κρατών μελών, όπως οι υποχρεώσεις παροχής στοιχείων BoP. Ο απώτερος στόχος της μείωσης των επιβαρύνσεων των διασυνοριακών πληρωμών μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα στο επίπεδο της ΕΕ. |

325 | Η ομοφωνία είναι γενική μεταξύ των ενδιαφερομένων (ιδίως στα κράτη μέλη και τον κλάδο των πληρωμών) ότι οι εντοπιζόμενοι στόχοι πολιτικής μπορούν να επιτευχθούν αποτελεσματικότερα με κοινοτική δράση. |

327 | Συνεπώς, η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της επικουρικότητας. |

Αρχή της αναλογικότητας Η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας για τον (τους) ακόλουθο (-ους) λόγο (-ους): |

331 | Η πρόταση δεν υπερβαίνει ό,τι είναι απόλυτα απαραίτητο για την επίτευξη των στόχων της. Επιτρέπει στα κράτη μέλη να αποφασίζουν σχετικά με το διορισμό των αρμόδιων αρχών και των φορέων εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών, χρησιμοποιώντας τους υπάρχοντες οργανισμούς, όπου αυτό κρίνεται σκόπιμο. Όσον αφορά την υποβολή στατιστικών στοιχείων, τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να αποφασίσουν σχετικά με εναλλακτική μέθοδο συλλογής στοιχείων BoP με την οποία θα αντικατασταθεί η υποβολή στοιχείων με βάση τους διακανονισμούς. |

332 | Η πρόταση στοχεύει να ελαχιστοποιήσει τον αντίκτυπο των αλλαγών για τις εθνικές αρχές, τους οικονομικούς φορείς και τους πολίτες. Τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις υπάρχουσες διοικητικούς δομές και φορείς για να μειώσουν τις δαπάνες τους. Η κατάργηση της υποβολής στοιχείων με βάση τους διακανονισμούς για το ισοζύγιο πληρωμών υπέρ άλλων μεθόδων συλλογής αναμένεται ότι θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση των δαπανών υποβολής στατιστικών στοιχείων για την κοινωνία στα θιγόμενα κράτη μέλη. Η εξίσωση των επιβαρύνσεων για τις εσωτερικές και τις διασυνοριακές άμεσες χρεώσεις δεν προβλέπεται ότι θα οδηγήσει σε αυξημένο οικονομικό ή διοικητικό φόρτο για τους ενδιαφερομένους. |

Επιλογή μέσων |

341 | Προτεινόμενα μέσα: κανονισμός. |

342 | Άλλες νομικές πράξεις δεν θα ήταν κατάλληλες για τους ακόλουθους λόγους: Στόχος της πρότασης είναι να αντικαταστήσει έναν υφιστάμενο κανονισμό. Σε αυτό το πλαίσιο και προκειμένου να επιτευχθεί όσο το δυνατόν πληρέστερη εναρμόνιση χωρίς να απαιτούνται εθνικά μέτρα μεταφοράς, ενδείκνυται να χρησιμοποιηθεί επίσης η νομική μορφή του κανονισμού για την παρούσα πρόταση. |

4. Δημοσιονομικές επιπτώσεισ |

409 | Η πρόταση δεν έχει καμία επίπτωση στον κοινοτικό προϋπολογισμό. |

5. Συμπληρωματικές πληροφορίες |

510 | Απλούστευση |

511 | Η πρόταση προβλέπει την απλοποίηση της νομοθεσίας και την απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών για τους ιδιώτες. |

512 | Η ευθυγράμμιση της διατύπωσης του προτεινόμενου κανονισμού με την οδηγία 2007/64/EK αναμένεται ότι θα εξασφαλίσει νομική συνοχή και θα αυξήσει τη σαφήνεια μεταξύ των δύο νόμων για τις πληρωμές, απλουστεύοντας κατά συνέπεια το νομικό πλαίσιο. |

514 | Η σταδιακή κατάργηση των υποχρεώσεων παροχής στοιχείων ισοζυγίου πληρωμών με βάση τους διακανονισμούς αναμένεται ότι θα μειώσει το διοικητικό φόρτο που επιβάλλεται στους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής σε 12 κράτη μέλη που επηρεάζονται από την παρούσα πρόταση κατά 300-400 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Επιπλέον, οι παρεκτάσεις για την αξιολόγηση του αντίκτυπου και η εμπειρία των κρατών μελών που έχουν ήδη εγκαταλείψει τέτοιες μεθόδους υποβολής στοιχείων δείχνουν ότι οι δαπάνες για τον κοινωνικό σύνολο θα μειωθούν σημαντικά όταν καθιερωθούν εναλλακτικές μέθοδοι συλλογής στατιστικών στοιχείων. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και λαμβάνοντας υπόψη όλες τις βασικές υποθέσεις και τις επιφυλάξεις του εφαρμοζομένου προτύπου δαπανών, οι δαπάνες της υποβολής στατιστικών στοιχείων για τις κοινωνίες των 12 κρατών μελών θα μειωθούν από 600-800 εκατομμύρια ευρώ ετησίως σε 75-150 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Στο επίπεδο των μεμονωμένων κρατών μελών, το κόστος της υποβολής στατιστικών στοιχείων για την κοινωνία θα μπορούσε να μειωθεί κατά μέσον όρο στο ένα τρίτο ή το ένα τέταρτο. |

520 | Κατάργηση υφιστάμενης νομοθεσίας Η έκδοση της πρότασης θα έχει ως συνέπεια την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001. |

Ρήτρα επανεξέτασης/αναθεώρησης/λήξης ισχύος |

531 | Η πρόταση περιλαμβάνει ρήτρα επανεξέτασης. |

560 | Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος Η προτεινόμενη πράξη αφορά θέμα που ενδιαφέρει τον ΕΟΧ και, ως εκ τούτου, πρέπει να καλύπτει τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο. Λεπτομερής επεξήγηση της πρότασης Η ακόλουθη σύντομη περίληψη στοχεύει να διευκολύνει τη διαδικασία λήψης αποφάσεων με την παρουσίαση των διαφορών μεταξύ της παρούσας πρότασης και του ισχύοντος κανονισμού 2560/2001. Συνεπεία των αλλαγών στους ορισμούς, έχει αλλάξει η διατύπωση όλων των άρθρων. Η ουσία τους παραμένει ωστόσο σχεδόν η ίδια, εκτός από τις τρεις κύριες αλλαγές που δηλώνονται ανωτέρω. Το άρθρο 1 - αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής - βασίζεται στο άρθρο 1 του κανονισμού 2560/2001. Επιπλέον, περιέχει αναφορά στην πιθανή εφαρμογή του κανονισμού σε άλλα νομίσματα εκτός από το ευρώ. Το άρθρο 2 - ορισμοί - επεκτείνει το πεδίο κάλυψης του ορισμού των «διασυνοριακών πληρωμών» στις άμεσες χρεώσεις. Οι άλλοι ορισμοί ευθυγραμμίζονται με εκείνους που χρησιμοποιούνται στην οδηγία 2007/64/EK. Το άρθρο 3 - επιβαρύνσεις για τις διασυνοριακές πληρωμές - προσαρμόζει το άρθρο 3 του κανονισμού 2560/2001 στους νέους ορισμούς. Οι φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής υποχρεούνται ρητά να βρίσκουν πάντα μια αντίστοιχη πληρωμή. Το άρθρο 4 - διευκόλυνση των πληρωμών – τροποποιεί το άρθρο 5 του κανονισμού 2560/2001, λαμβάνοντας υπόψη το διευρυμένο πεδίο εφαρμογής της τρέχουσας πρότασης. Το άρθρο 5 - υποβολή στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών - αντικαθιστά το άρθρο 6 του κανονισμού 2560/2001. Θεσπίζει προθεσμία για τα κράτη μέλη για την κατάργηση της υποχρέωσης υποβολής στοιχείων BoP με βάση τους διακανονισμούς. Τα άρθρα 6, 7 και 8 – αρμόδιες αρχές, διαδικασίες καταγγελιών και εξωδικαστική επίλυση διαφορών – είναι νέα. Υποχρεώνουν τα κράτη μέλη να ορίσουν αρμόδιες αρχές, διαδικασίες καταγγελιών και φορείς εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με τον κανονισμό. Τους ζητείται επίσης να παρέχουν στην Επιτροπή πληροφορίες για τις σχετικές ρυθμίσεις. Το άρθρο 9 – συνεργασία – είναι νέο. Προβλέπει τη συνεργασία μεταξύ των αρμοδίων αρχών και των φορέων εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών για την επίλυση των διασυνοριακών διαφορών. Το άρθρο 10 – κυρώσεις – αντικαθιστά το άρθρο 7 του κανονισμού 2560/2001. Επίσης ζητεί από τα κράτη μέλη να ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις κυρώσεις. Το άρθρο 11 – εφαρμογή σε νομίσματα εκτός της ζώνης του ευρώ – αντικαθιστά το δεύτερο μέρος του άρθρου 9 του κανονισμού 2560/2001. Περιέχει επίσης τη ρήτρα κεκτημένων δικαιωμάτων για τα κράτη μέλη που έχουν ήδη εφαρμόσει τον κανονισμό στα νομίσματά τους. Το άρθρο 12 – ρήτρα αναθεώρησης – υποκαθιστά παρόμοια ρήτρα του άρθρου 8 του κανονισμού 2560/2001. Το άρθρο 13 – κατάργηση – είναι νέο. Καταργεί τον κανονισμό 2560/2001. Το άρθρο 14 – έναρξη ισχύος – υποκαθιστά το πρώτο μέρος του άρθρου 9 του κανονισμού 2560/2001. |

E-14363 |

2008/0194 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τις διασυνοριακές πληρωμές στην Κοινότητα

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 95 παράγραφος 1,

την πρόταση της Επιτροπής[1],

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[2],

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας[3],

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της Συνθήκης[4],

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Για να υποστηριχθεί η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και προκειμένου να διευκολυνθεί το διασυνοριακό εμπόριο εντός της Κοινότητας έχει καίρια σημασία οι επιβαρύνσεις για τις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ να είναι ταυτόσημες με τις αντίστοιχες πληρωμές εντός των ορίων του κράτους μέλους. Αυτή η αρχή καθιερώνεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2001, για τις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ[5], που εφαρμόζεται στις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ και σουηδικές κορώνες μέχρι το ποσό των 50.000 ευρώ.

(2) Η έκθεση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 για τις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ, που εκδόθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2008[6], επιβεβαίωσε ότι η εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 έχει μειώσει αποτελεσματικά τις επιβαρύνσεις για τις διασυνοριακές συναλλαγές πληρωμής σε ευρώ στο επίπεδο των εθνικών επιβαρύνσεων και ότι έχει ενθαρρύνει τον ευρωπαϊκό κλάδο πληρωμών να καταβάλει τις απαραίτητες προσπάθειες προκειμένου να δημιουργηθεί μια υποδομή πληρωμών που θα καλύπτει όλη την Κοινότητα.

(3) Στην έκθεση εξετάζονται τα πρακτικά προβλήματα που προέκυψαν κατά την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001. Η κατάληξη ήταν να προταθούν διάφορες αλλαγές στον εν λόγω κανονισμό προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που είχαν επισημανθεί κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επανεξέτασης. Τα προβλήματα αυτά αφορούν τη διατάραξη της εσωτερικής αγοράς πληρωμών που προκαλούνται από τις αποκλίνουσες υποχρεώσεις υποβολής στατιστικών στοιχείων· προβλήματα εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 λόγω της έλλειψης καθορισμένων εθνικών αρμοδίων αρχών· την απουσία φορέων εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών για τις διαφορές τις σχετικές με τον εν λόγω κανονισμό και το γεγονός ότι ο κανονισμός δεν καλύπτει τις άμεσες χρεώσεις.

(4) Η οδηγία 2007/64/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Νοεμβρίου 2007 για τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά[7] θέτει τις σύγχρονες νομικές βάσεις για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς πληρωμών που θα καλύπτει όλη την Κοινότητα. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η νομική συνοχή μεταξύ των δύο νομικών πράξεων, είναι σκόπιμο να προσαρμοστούν οι σχετικές διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001, ιδίως οι ορισμοί.

(5) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 καλύπτει τις διασυνοριακές μεταφορές πίστωσης και τις διασυνοριακές ηλεκτρονικές πράξεις πληρωμών. Καλύπτει επίσης τις διασυνοριακές επιταγές, αλλά μόνον όσον αφορά τη διαφάνεια. Σύμφωνα με το στόχο της οδηγίας 2007/64/EK να καταστήσει δυνατές τις διασυνοριακές άμεσες χρεώσεις, ενδείκνυται η επέκταση του πεδίο εφαρμογής του κανονισμού. Όσον αφορά τα όργανα πληρωμών που είναι κυρίως ή αποκλειστικά έντυπα, όπως οι επιταγές, και πάλι δεν ενδείκνυται να εφαρμοστεί η αρχή των ομοιόμορφων επιβαρύνσεων δεδομένου ότι, από την ίδια την φύση τους, δεν μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία τόσο αποτελεσματικά όσο οι ηλεκτρονικές πληρωμές.

(6) Δεδομένου ότι πρέπει να αποτραπεί ο κατακερματισμός των αγορών πληρωμών, ενδείκνυται να εφαρμοστεί η αρχή της ισότητας των επιβαρύνσεων. Για το σκοπό αυτό, μια εθνική πληρωμή που θα έχει τα ίδια ή πολύ παρόμοια χαρακτηριστικά με διασυνοριακή πληρωμή, ειδικότερα όσον αφορά το δίαυλο εκκίνησης, την ταχύτητα και το βαθμό αυτοματοποίησης, πρέπει να οριστεί για κάθε κατηγορία διασυνοριακής συναλλαγής πληρωμών.

(7) Προέχει να διευκολύνεται η εκτέλεση των διασυνοριακών πληρωμών από τους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής. Από την άποψη αυτή, θα πρέπει να προωθηθεί η τυποποίηση όσον αφορά, ειδικότερα, τη χρήση του διεθνούς αριθμού τραπεζικού λογαριασμού (IBAN) και του κωδικού αναγνώρισης τράπεζας (BIC). Πρέπει επομένως να διατίθενται στους χρήστες υπηρεσιών πληρωμής επαρκείς πληροφορίες για το IBAN και το BIC.

(8) Οι διαφορετικές υποχρεώσεις υποβολής στατιστικών στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών, που ισχύουν αποκλειστικά για τις διασυνοριακές συναλλαγές πληρωμής, εμποδίζουν την ανάπτυξη μιας ενοποιημένης αγοράς πληρωμών, ειδικότερα στα πλαίσια του ενιαίου χώρου πληρωμών σε ευρώ (SEPA). Στο πλαίσιο του SEPA, θα ήταν σκόπιμο να καταργηθούν σταδιακά οι υποχρεώσεις παροχής στατιστικών στοιχείων με βάση τους τραπεζικούς διακανονισμούς, λαμβάνοντας υπόψη το χρόνο που απαιτείται για την προσαρμογή των στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών που υποβάλλονται στα κράτη μέλη στις εναλλακτικές μεθόδους συλλογής δεδομένων. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνεχής, έγκαιρη και αποτελεσματική παροχή των στατιστικών του ισοζυγίου πληρωμών είναι επίσης επιθυμητό να εξασφαλίζεται ότι τα ευχερώς διαθέσιμα στοιχεία πληρωμών, όπως το IBAN, το BIC και το ποσό της συναλλαγής ή βασικά, συγκεντρωτικά στοιχεία πληρωμών για τα διαφορετικά μέσα πληρωμής θα είναι ακόμα δυνατόν να συλλέγονται, εάν η διαδικασία συλλογής δεν διαταράσσει την αυτοματοποιημένη επεξεργασία των πληρωμών και θα μπορούσε να αυτοματοποιηθεί πλήρως.

(9) Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι θα παρέχεται η δυνατότητα προσφυγής σε περιπτώσεις εσφαλμένης εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη πρέπει να ορίσουν τις προσήκουσες και αποτελεσματικές διαδικασίες για την υποβολή των καταγγελιών ή των προσφυγών και για την επίλυση οποιωνδήποτε διαφορών μεταξύ του χρήστη υπηρεσιών πληρωμής και του φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετεί. Είναι επίσης σημαντικό να διοριστούν αρμόδιες αρχές και φορείς εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών, χρησιμοποιώντας τις υφιστάμενες διαδικασίες όπου αυτό είναι δυνατό.

(10) Είναι ουσιαστικής σημασίας να εξασφαλιστεί ότι οι αρμόδιες αρχές και οι φορείς εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών εντός της Κοινότητας συνεργάζονται ενεργά για την ομαλή και έγκαιρη επίλυση των διασυνοριακών διαφορών στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού.

(11) Είναι απαραίτητο τα κράτη μέλη να ορίσουν τις αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις στην εθνική νομοθεσία οι οποίες επιβάλλονται στις περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

(12) Η επέκταση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού σε άλλα νομίσματα εκτός του ευρώ θα παρείχε σαφή οφέλη, ιδίως από την άποψη του αριθμού πληρωμών που καλύπτονται. Επομένως, προκειμένου να επιτραπεί τα κράτη μέλη που δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ να επεκτείνουν την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στις διασυνοριακές πληρωμές που γίνονται στο εθνικό νόμισμά τους, πρέπει να οριστεί μια διαδικασία κοινοποίησης. Πρέπει ωστόσο να εξασφαλιστεί ότι οι χώρες που έχουν ήδη συμμορφωθεί με την εν λόγω διαδικασία δεν θα είναι υποχρεωμένες να υποβάλουν νέα κοινοποίηση.

(13) Είναι επιθυμητό να υποβάλει η Επιτροπή έκθεση σχετικά με τη χρήση του IBAN και του BIC για τη διευκόλυνση των πληρωμών εντός της Κοινότητας. Είναι επίσης σκόπιμο να υποβάλει η Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

(14) Για λόγους ασφάλειας δικαίου και σαφήνειας πρέπει να αντικατασταθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2560/2001.

(15) Προκειμένου να εξασφαλιστεί η νομική συνοχή μεταξύ του παρόντος κανονισμού και της οδηγίας 2007/64/EK, ιδίως όσον αφορά τη διαφάνεια των όρων και των αναγκών πληροφόρησης για τις υπηρεσίες πληρωμής και όσον αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις σε σχέση με την παροχή και τη χρήση υπηρεσιών πληρωμής, είναι σκόπιμο να τεθεί σε ισχύ ο παρών κανονισμός από την 1η Νοεμβρίου 2009.

(16) Δεδομένου ότι οι στόχοι της προβλεπόμενης δράσης είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και συνεπώς, λόγω της κλίμακας ή των αποτελεσμάτων της δράσης, μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια προς επίτευξη των στόχων αυτών.

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1 Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

1. Ο παρών κανονισμός ορίζει κανόνες για τις διασυνοριακές πληρωμές εντός της Κοινότητας, εξασφαλίζοντας ότι οι επιβαρύνσεις για τις εν λόγω πληρωμές είναι οι ίδιες με αυτές για τις πληρωμές στο ίδιο νόμισμα στο εσωτερικό ενός κράτους μέλους.

2. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στις διασυνοριακές πληρωμές μέχρι το ποσό των 50 000 ευρώ, εκφρασμένο σε ευρώ ή στα νομίσματα των κρατών μελών που αναφέρονται στο άρθρο 11.

3. Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στις πληρωμές που γίνονται από τους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής για ίδιο λογαριασμό.

Άρθρο 2 Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1. ως «διασυνοριακές πληρωμές» νοούνται οι ηλεκτρονικές συναλλαγές πληρωμής που δρομολογούνται από τον πληρωτή ή από έναν δικαιούχο πληρωμής ή μέσω αυτού και πραγματοποιούνται μέσω ενός φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής ή ενός υποκαταστήματος αυτού σε ένα κράτος μέλος, με σκοπό να καταστεί διαθέσιμο ένα χρηματικό ποσό σε έναν δικαιούχο πληρωμής μέσω του φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετεί ή ενός υποκαταστήματος αυτού σε άλλο κράτος μέλος·

2. ως «μέσο πληρωμών» νοείται κάθε εξατομικευμένος μηχανισμός ή/και σειρά διαδικασιών που έχει συμφωνηθεί μεταξύ του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών και του φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμών και τα οποία χρησιμοποιεί ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών προκειμένου να κινήσει συναλλαγή πληρωμής·

3. ως «πληρωτής» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο διατηρεί λογαριασμό πληρωμών και επιτρέπει εντολή πληρωμής από αυτόν το λογαριασμό ή, εάν δεν υπάρχει λογαριασμός πληρωμών, το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δίνει εντολή πληρωμής·

4. ως «δικαιούχος» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι ο τελικός αποδέκτης των χρηματικών ποσών που αποτελούν αντικείμενο της πράξης πληρωμής·

5. ως «φορέας παροχής υπηρεσιών πληρωμών» νοείται οποιαδήποτε από τις κατηγορίες που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1 της οδηγίας 2007/64/ΕΚ και τα νομικά και φυσικά πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 26 της εν λόγω οδηγίας·

6. ως «χρήστης υπηρεσιών πληρωμών» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο κάνει χρήση μιας υπηρεσίας πληρωμών, υπό την ιδιότητα του πληρωτή ή του δικαιούχου πληρωμής, ή και υπό τις δύο ιδιότητες·

7. ως «πράξη πληρωμής» νοείται η ενέργεια, στην οποία προβαίνει ο πληρωτής ή ο δικαιούχος, και συνίσταται στη διάθεση, μεταβίβαση ή ανάληψη χρηματικών ποσών, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε υποκείμενη υποχρέωση μεταξύ πληρωτή και δικαιούχου·

8. ως «εντολή πληρωμής» νοείται κάθε οδηγία εκ μέρους του πληρωτή ή του δικαιούχου προς τον φορέα παροχής των υπηρεσιών πληρωμών με την οποία του ζητείται να εκτελέσει μια πράξη πληρωμής·

9. ως «επιβαρύνσεις» νοούνται οποιεσδήποτε δαπάνες που επιβάλλονται από έναν φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής στο χρήστη υπηρεσιών πληρωμής και συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με μια πράξη πληρωμής.

Άρθρο 3 Επιβαρύνσεις για τις διασυνοριακές πληρωμές και τις αντίστοιχες εθνικές πληρωμές

1. Οι επιβαρύνσεις που χρεώνονται από έναν φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής για τις διασυνοριακές πληρωμές είναι οι ίδιες με τις επιβαρύνσεις που χρεώνονται από τον ίδιο φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής για τις αντίστοιχες πληρωμές της ίδιας αξίας στο εσωτερικό του κράτους μέλους από το οποίο προέρχεται η διασυνοριακή πληρωμή.

2. Κατά την εκτίμηση, για τους σκοπούς της συμμόρφωσης με την παράγραφο 1, του επιπέδου των επιβαρύνσεων για μια διασυνοριακή πληρωμή, ο φορέας παροχής υπηρεσιών πληρωμής προσδιορίζει την αντίστοιχη εσωτερική πληρωμή.

Άρθρο 4 Μέτρα για τη διευκόλυνση της αυτοματοποίησης των πληρωμών

1. Ο φορέας παροχής υπηρεσιών πληρωμής, κατά περίπτωση, διαβιβάζει στο χρήστη υπηρεσιών πληρωμής το διεθνή αριθμό τραπεζικού λογαριασμού του δεύτερου (IBAN) και τον κωδικό αναγνώρισης της τράπεζάς του (BIC).

Επιπλέον, κατά περίπτωση, ο φορέας παροχής υπηρεσιών πληρωμής αναφέρει στα αποσπάσματα κίνησης λογαριασμού του χρήστη υπηρεσιών πληρωμής, ή επισυνάπτει σε αυτά, το IBAN του δεύτερου καθώς και το BIC του.

2. Όταν αυτό επιβάλλεται από τη φύση της σχετικής πράξης πληρωμής, για τις πράξεις που πραγματοποιούνται με πρωτοβουλία του πληρωτή, ο πληρωτής, κατόπιν αιτήσεως, διαβιβάζει στο φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετείτ ο IBAN του δικαιούχου πληρωμής και το BIC του φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής του δικαιούχου πληρωμής.

3. Όταν αυτό επιβάλλεται από τη φύση της σχετικής πράξης πληρωμής, για τις πράξεις που πραγματοποιούνται με πρωτοβουλία του δικαιούχου πληρωμής, ο δικαιούχος πληρωμής, κατόπιν αιτήσεως, διαβιβάζει στο φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετεί το IBAN του πληρωτή και το BIC του φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής του πληρωτή.

4. Όταν αυτό επιβάλλεται από τη φύση της σχετικής πράξης πληρωμής, για κάθε τιμολόγιο αγαθών και υπηρεσιών στην Κοινότητα, ο προμηθευτής που δέχεται πληρωμές οι οποίες καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, διαβιβάζει το IBAN του και το BIC του φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετεί στους πελάτες του.

Άρθρο 5 Υποχρεώσεις παροχής στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών

1. Από την 1η Ιανουαρίου 2010 το αργότερο, τα κράτη μέλη καταργούν τις εθνικές υποχρεώσεις παροχής στοιχείων βάσει διακανονισμών που επιβάλλονται στους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής για τις στατιστικές του ισοζυγίου πληρωμών μέχρι το ποσό των 50 000 ευρώ.

2. Από την 1η Ιανουαρίου 2012 το αργότερο, τα κράτη μέλη καταργούν τις εθνικές υποχρεώσεις παροχής στοιχείων βάσει διακανονισμών που επιβάλλονται στους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής για τις στατιστικές του ισοζυγίου πληρωμών.

3. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 1 και 2, τα κράτη μέλη μπορούν να συνεχίσουν να συλλέγουν συγκεντρωτικά στοιχεία ή άλλες ευχερώς διαθέσιμες πληροφορίες, υπό τον όρο ότι η εν λόγω συλλογή στοιχείων τηρεί τους ακόλουθους όρους:

(α) δεν επηρεάζει την ομαλή επεξεργασία των πληρωμών από τους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής·

(β) μπορεί να αυτοματοποιηθεί πλήρως από τους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής.

Άρθρο 6 Αρμόδιες αρχές

1. Τα κράτη μέλη διορίζουν τις αρχές που ευθύνονται για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις εν λόγω αρμόδιες αρχές εντός προθεσμίας έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού. Κοινοποιούν χωρίς καθυστέρηση στην Επιτροπή οποιαδήποτε μεταγενέστερη αλλαγή σχετικά με τις εν λόγω αρμόδιες αρχές.

Άρθρο 7 Διαδικασίες που ισχύουν για την καταγγελία

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν διαδικασίες που επιτρέπουν στους χρήστες υπηρεσιών πληρωμής και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλλουν καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές όσον αφορά εικαζόμενες παραβάσεις του παρόντος κανονισμού από τους φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμής.

2. Όταν αυτό επιβάλλεται και με την επιφύλαξη του δικαιώματος προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου σύμφωνα με το εθνικό δικονομικό δίκαιο, η απάντηση των αρμοδίων αρχών ενημερώνει τον καταγγέλλοντα για την ύπαρξη των διαδικασιών εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 8.

Άρθρο 8 Διαδικασίες εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν, κατά περίπτωση, μέσω των υφιστάμενων φορέων, πρόσφορες και αποτελεσματικές εξωδικαστικές διαδικασίες υποβολής καταγγελιών και προσφυγής για την επίλυση διαφορών που ανακύπτουν μεταξύ των χρηστών και των παρόχων των υπηρεσιών πληρωμών, όσον αφορά διαφορές σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τους εν λόγω φορείς εντός προθεσμίας έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού. Κοινοποιούν χωρίς καθυστέρηση στην Επιτροπή οποιαδήποτε μεταγενέστερη αλλαγή σχετικά με τους εν λόγω φορείς.

Άρθρο 9 Διασυνοριακή συνεργασία

1. Οι αρμόδιες αρχές και οι φορείς εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών των διαφόρων κρατών μελών, που αναφέρονται στα άρθρα 6 και 8, συνεργάζονται ενεργά στην επίλυση των διασυνοριακών διαφορών.

Άρθρο 10 Κυρώσεις

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίζουν την εφαρμογή τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Tα κράτη μέλη κοινοποιούν τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή το αργότερο … [ δώδεκα μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού ] και κοινοποιούν αμέσως κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση που τις επηρεάζει.

Άρθρο 11 Εφαρμογή σε άλλα νομίσματα εκτός του ευρώ

1. Τα κράτη μέλη που δεν έχουν ως νόμισμα το ευρώ και τα οποία επιθυμούν να επεκτείνουν την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στο νόμισμά τους κοινοποιούν την απόφασή τους στην Επιτροπή. Η κοινοποίηση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επέκταση αρχίζει να ισχύει 14 ημέρες μετά την εν λόγω δημοσίευση.

2. Τα κράτη μέλη τα οποία, κατά την ημερομηνία της έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, έχουν ήδη συμμορφωθεί με τη διαδικασία κοινοποίησης σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001, δεν υποχρεούνται να υποβάλουν κοινοποίηση όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 12 Ρήτρα επανεξέτασης

1. Το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2012, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έκθεση σχετικά με τη χρήση των IBAN και BIC σε σχέση με την αυτοματοποίηση των πληρωμών, συνοδευόμενη από ενδεχόμενες κατάλληλες προτάσεις.

2. Το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2015, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, συνοδευόμενη από ενδεχόμενες κατάλληλες προτάσεις.

Άρθρο 13 Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 καταργείται.

Κάθε αναφορά στον καταργούμενο κανονισμό θεωρείται ως αναφορά στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 14 Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Νοεμβρίου 2009.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος

[1] ΕΕ C της , σ. .

[2] ΕΕ C της , σ. .

[3] ΕΕ C της , σ. .

[4] ΕΕ C της , σ. .

[5] ΕΕ L 344 της 28.12.2001, σ. 13

[6] COM(2008) 64 τελικό.

[7] ΕΕ L 319 της 5.12.2007, σ. 1