19.12.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 325/28

—

εκφράζει την ανησυχία της σχετικά με την έλλειψη χρηματοδοτικών μέσων για την αγροτική ανάπτυξη γενικά και για τις νέες προκλήσεις ειδικότερα. Οι περαιτέρω επενδύσεις στις νέες προκλήσεις δεν θα πρέπει να χρηματοδοτούνται μόνο με πόρους από τον 1ο Πυλώνα και ζητά, ως εκ τούτου, να ληφθεί υπόψη αυτό το μέλημα και σε άλλες πολιτικές της ΕΕ, ιδιαίτερα δε την πολιτική συνοχής·

—

συνιστά ενθέρμως να ενθαρρυνθούν οι συνέργειες μεταξύ της πολιτικής για την αγροτική ανάπτυξη και άλλων πολιτικών της ΕΕ, ιδίως της πολιτικής για τη συνοχή·

—

υποστηρίζει τις πολλαπλασιαζόμενες εκκλήσεις για επενδύσεις στην έρευνα σχετικά με γεωργικά ζητήματα, καθώς και για την εφαρμογή των αποτελεσμάτων των ερευνών, και επικροτεί την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά την επιδίωξη συνέργειας με το 7ο πρόγραμμα-πλαίσιο έρευνας·

—

εκτιμά ότι, για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων, η Ευρώπη πρέπει να επιδιώξει μία οικονομία «κλειστού κύκλου» και άρα να ενθαρρύνει και να υποστηρίξει την καινοτομία στο σύνολο της γεωργίας·

—

είναι της γνώμης ότι, για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος, θα πρέπει να ενθαρρυνθούν ολοκληρωμένες στρατηγικές στον τομέα των τροφίμων·

—

πιστεύει ότι, για τη μείωση του «αποτυπώματος άνθρακά» τους, οι περιφέρειες πρέπει να παρακινηθούν να αναπτύξουν και να προωθήσουν τοπικά τρόφιμα και προϊόντα διατροφής·

—

υποστηρίζει ότι η προτεινόμενη αύξηση θα πρέπει ήδη να αυξηθεί σε 2 % ετησίως, αλλά και ότι η Επιτροπή θα πρέπει να προστατεύσει τη θέση των αγροτών στις ευπαθείς περιοχές, σε περίπτωση που η θέση αυτή ζημιωθεί ως αποτέλεσμα των αυξημένων ποσοστώσεων γάλακτος·

—

φρονεί ότι η Ευρώπη έχει κοινωνική ευθύνη να καταβάλει τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια για την εδραίωση της αρχής «Άνθρωποι-Πλανήτης-Κέρδος» στα αποτελέσματα των τρεχουσών και των μελλοντικών διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ·

—

επιθυμεί να αναφέρει ότι οι τοπικοί και περιφερειακοί φορείς στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν αποκτήσει σημαντική πείρα και τεχνογνωσία στον τομέα της αγροτικής ανάπτυξης και ότι θα υποδέχονταν θετικά ενδεχόμενη πρόσκληση να αναλάβουν ευρύτερες αρμοδιότητες στην εφαρμογή και στη στοχοθέτηση της ευρωπαϊκής πολιτικής για τη γεωργία και την ανάπτυξη της υπαίθρου.

Εισηγητής

:

η κ. Lenie Dwarshuis-van de BEEK (NL/ALDE), Μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Επαρχίας της Νότιας Ολλανδίας

1.

εξετάζει τη στρατηγική σημασία του γεωργικού τομέα και της βιομηχανίας γεωργικών προϊόντων και ειδών διατροφής για την Ευρώπη, μελετά το εξαιρετικά πολυεθνικό πεδίο δράσης των επιχειρήσεων, τάσσεται υπέρ μιας ποιοτικής γεωργικής παραγωγής σε όλες τις περιφέρειες και συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τη σημασία μιας Κοινής Γεωργικής Πολιτικής·

2.

συμφωνεί ότι η θέσπιση ενός συστήματος που θα εξασφαλίζει στον ευρωπαϊκό πληθυσμό ένα κάποιο επίπεδο επισιτιστικής αυτάρκειας προϋποθέτει τη διαχείριση κρίσεων σε περίπτωση ανάγκης· αναγνωρίζει ότι, στην περίπτωση της παραγωγής τροφίμων, η αγορά δεν μπορεί πάντα να συμβιβάσει το ζήτημα των εισοδημάτων των παραγωγών με τη συνολική δημόσια ζήτηση, πράγμα που δικαιολογεί την ύπαρξη της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής·

3.

όσον αφορά τις συστάσεις που έχουν ήδη ενσωματωθεί στις νομοθετικές προτάσεις, τονίζει ότι εξακολουθούν να ισχύουν πολλές από εκείνες που είχε διατυπώσει στη διερευνητική της γνωμοδότηση με θέμα «Διαγνωστικός έλεγχος της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής» (CdR 197/2007). Χρειάζεται εντούτοις περαιτέρω απλούστευση, πέρα από τις υποβληθείσες νομοθετικές προτάσεις, προκειμένου να περιοριστεί πραγματικά η γραφειοκρατία που επιβαρύνει τόσο τις περιφερειακές αρχές που είναι αρμόδιες για την εφαρμογή της ΚΓΠ όσο και τους γεωργούς. Στον συγκεκριμένο τομέα, περαιτέρω απλούστευση απαιτείται κυρίως όσον αφορά την πολλαπλή συμμόρφωση· κάθε ενδεχόμενη επέκταση των υποχρεώσεων του παραρτήματος ΙΙΙ σε αυτό το πλαίσιο δεν θα πρέπει να επιφέρει πρόσθετες επιβαρύνσεις. Επίσης, κατά την εφαρμογή των επιμέρους μέτρων που προβλέπονται για κάθε πρότυπο στο παράρτημα ΙΙΙ, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ενίοτε πολύ διαφορετικές περιφερειακές και φυσικές συνθήκες, όπως και οι ισχύουσες νομικές διατάξεις·

4.

αντίθετα από ό,τι αναφέρει στη διερευνητική της γνωμοδότηση, ζητά να συνοδευθεί η κατάργηση της υποχρεωτικής αγρανάπαυσης σε ορισμένες περιοχές με εθελούσια μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος βάσει του 2ου πυλώνα·

5.

συνιστά να επανεξεταστούν οι προτάσεις για την αύξηση των γαλακτοκομικών ποσοστώσεων, ενόψει της κατάργησης του συστήματος των ποσοστώσεων στον τομέα του γάλακτος, υπό το πρίσμα της σημερινής κατάστασης της αγοράς. Θα πρέπει να επιλεγούν τα κατάλληλα μέσα και, όπου χρειάζεται, να διατεθούν οι απαραίτητοι οικονομικοί πόροι, ώστε να μπορέσουν να αποφευχθούν μερικά από τα τεράστια μειονεκτήματα που θα προκαλέσει η κατάργηση των ποσοστώσεων στις λιγότερο ανταγωνιστικές περιοχές και στις περιοχές με φυσικά μειονεκτήματα·

6.

πιστεύει ότι ο «διαγνωστικός έλεγχος» της ΚΓΠ δεν μπορεί να αποτελέσει απλώς συνέχεια της μεταρρύθμισης του 2003 χωρίς να αντιμετωπίσει τη νέα διεθνή κατάσταση όσον αφορά τα τρόφιμα. Ζητά να επιδειχθεί σύνεση ώστε, κατά τον «διαγνωστικό έλεγχο», να μην καταργηθούν αμετάκλητα οι υφιστάμενοι μηχανισμοί της αγοράς (εκτός από τον μηχανισμό της υποχρεωτικής αγρανάπαυσης). Δεδομένης της σημερινής μεταβλητότητας των αγορών τροφίμων σε παγκόσμιο επίπεδο, οι μηχανισμοί αυτοί θα πρέπει να μπορούν να επανενεργοποιηθούν, ακόμη και εάν έχουν παύσει προς το παρόν να χρησιμοποιούνται·

7.

παραδέχεται τη σημασία των νέων προκλήσεων και συμφωνεί ότι χρειάζεται ένα ισχυρό κίνητρο σε όλα τα κράτη μέλη, προκειμένου να δρομολογηθούν επιτυχώς δράσεις για την αντιμετώπισή τους·

8.

φοβάται, εντούτοις, μήπως η μορφή της διαφοροποίησης που προτείνει η Επιτροπή επιφέρει γενικά σημαντική μείωση του εισοδήματος των γεωργών, ανάλογα με την περιοχή·

9.

θεωρεί ότι η Επιτροπή δεν πρέπει να υποτιμά τη σημασία της αξιοπιστίας του χρηματοδοτικού πλαισίου που έχει συμφωνηθεί για την ΚΓΠ έως το 2013·

10.

προτείνει να επενδυθεί τμήμα των απελευθερωμένων πόρων και σε άλλα μέτρα, πέραν εκείνων που θα δημιουργηθούν για τις νέες προκλήσεις, π.χ. σε νέα μέτρα του 1ου πυλώνα, για την στήριξη του κοινοτικού κλάδου των αιγοπροβάτων, ο οποίος είναι ιδιαίτερα σημαντικός από κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική άποψη και αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρό κίνδυνο δραστικής μείωσης του ευρωπαϊκού ζωικού κεφαλαίου, καθώς και σε υπάρχοντα μέτρα του 2ου πυλώνα για τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, σε διάφορα νέα μέτρα του 2ου Πυλώνα που βοηθούν τους γεωργούς να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση του 1ου Πυλώνα ή σε άλλα μέτρα του 2ου πυλώνα, τα οποία αποσκοπούν στην κάλυψη του κόστους που συνεπάγονται για το ευρύτερο κοινό τα διάφορα μέτρα της πολυλειτουργικής γεωργίας·

11.

θεωρεί ότι η ισορροπία μεταξύ στόχων και μέτρων θα μπορούσε να διαφέρει για τις περιφέρειες που μέχρι σήμερα είτε έχουν ήδη εφαρμόσει πολλά μέτρα για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων είτε έχουν χρησιμοποιήσει ήδη σε μεγάλο βαθμό τους πόρους τους για τις νέες προκλήσεις·

12.

φρονεί ότι, για να συνάδει η ευρωπαϊκή γεωργική πολιτική με τα βασικά στοιχεία της ευρωπαϊκής πολιτικής, η εφαρμογή της διαφοροποίησης πρέπει να βασιστεί κατά πρώτο λόγο στις συνθήκες παραγωγής, πριν από την κατά προτεραιότητα μελέτη των γενικών κριτηρίων ανταγωνισμού·

13.

πιστεύει ότι οι αποφάσεις σχετικά με τη διαφοροποίηση λαμβάνονται καλύτερα στο κατάλληλο αποκεντρωμένο επίπεδο, ώστε να αντικατοπτρίζουν καλύτερα την πολυμορφία των τοπικών και περιφερειακών αναγκών. Τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες θα πρέπει να έχουν το περιθώριο να κατευθύνουν τα κεφάλαια σε μέτρα του 2ου Πυλώνα με βάση τις πραγματικές ανάγκες·

14.

στην παρούσα γνωμοδότηση σχετικά με τις νομοθετικές προτάσεις, εκφράζει την ανησυχία της σχετικά με την έλλειψη χρηματοδοτικών μέσων για την αγροτική ανάπτυξη γενικά και για τις νέες προκλήσεις ειδικότερα· δηλώνει, επομένως, με σαφήνεια ότι, στο εγγύς μέλλον, οι περαιτέρω επενδύσεις στις νέες προκλήσεις δεν θα πρέπει να χρηματοδοτούνται μόνο με πόρους από τον 1ο Πυλώνα και ζητά, ως εκ τούτου, να ληφθεί υπόψη αυτό το μέλημα και σε άλλες πολιτικές της ΕΕ, ιδιαίτερα δε την πολιτική συνοχής·

15.

στην παρούσα γνωμοδότηση εστιάζει την προσοχή της στο πεδίο εφαρμογής της πρότασης κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2006 του Συμβουλίου για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης, με στόχο την επίτευξη των μέγιστων δυνατών αποτελεσμάτων όσον αφορά τις νέες προκλήσεις·

16.

στην παρούσα γνωμοδότηση εκφέρει γνώμη για τη μελλοντική ΚΓΠ από παγκόσμια οπτική, συμπεριλαμβάνοντας θέματα που σχετίζονται με τον ΠΟΕ, όπως η πνευματική ιδιοκτησία και η επισήμανση της ΕΕ για την ποιότητα και την κατανάλωση ενέργειας·

17.

στην παρούσα γνωμοδότηση ζητά από την Επιτροπή να την προσκαλέσει να συμμετάσχει στις περαιτέρω συζητήσεις και στη χάραξη πολιτικής και αναγγέλλει νέες πρωτοβουλίες της ΕΤΠ, όπως η διοργάνωση διάσκεψης των ενδιαφερομένων μερών και η εκπόνηση «εγγράφου οραματισμού» (vision paper) σχετικά με τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη, με ιδιαίτερη εστίαση στον αντίκτυπο της λήψης αποφάσεων σε περιφερειακό επίπεδο και στις τρέχουσες προσπάθειες για τη δημιουργία καλύτερων περιβαλλοντικών συνθηκών στη γεωργία·

18.

Τονίζει τη σημασία του γηγενούς ευρωπαϊκού αγροδιατροφικού τομέα και την εξαιρετική σημασία της ασφάλειας των τροφίμων και του εφοδιασμού, σήμερα που η ΕΕ αποτελεί πλέον τον μεγαλύτερο εισαγωγέα γεωργικών προϊόντων στον κόσμο·

19.

για την ομαλή μετάβαση μετά τη λήξη των ποσοστώσεων γάλακτος το 2015, απαιτείται «ομαλή προσγείωση» και η ΕΤΠ θα συνιστούσε ετήσιες αυξήσεις των ποσοστώσεων γάλακτος κατά τουλάχιστον 2 %, τουλάχιστον στις περιφέρειες και τις χώρες με τις μεγαλύτερες δυνατότητες παραγωγής. Με τις πολύ σημαντικές διακυμάνσεις που παρατηρούνται σήμερα στις ποσότητες και τις τιμές, οι μηχανισμοί διαχείρισης της αγοράς θα πρέπει να παραμείνουν σε ισχύ μέχρι τη λήξη του συστήματος των ποσοστώσεων.

20.

θεωρεί ότι η Κοινή Γεωργική Πολιτική είναι σημαντική επί του παρόντος και έχει τις προϋποθέσεις να παραμείνει σημαντική στο εγγύς μέλλον, καθότι οι επιδόσεις της θα εξακολουθήσουν να αποτελούν αντικείμενο συζητήσεων, ενόψει της αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης τροφίμων, ζωοτροφών, καυσίμων και ινών·

21.

είναι της γνώμης ότι, σε έναν όλο και περισσότερο παγκοσμιοποιημένο κόσμο η ευρωπαϊκή γεωργία έχει ανάγκη μία ισχυρή κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, η οποία να περιλαμβάνει μηχανισμούς ρύθμισης της αγοράς, να εστιάζει σε στρατηγικούς στόχους και στην καταναλωτική ζήτηση, να παρέχει ευκαιρίες και δυνατότητες συμμετοχής σε περιφερειακό επίπεδο, ιδιαίτερα όσον αφορά τις νέες προκλήσεις, συνεκτιμώντας συγχρόνως τις γεωγραφικές, κοινωνικές και οικονομικές διαφορές των ευρωπαϊκών περιφερειών, να είναι οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη και να συμβάλλει στην ευημερία της υπαίθρου·

22.

συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι η αλλαγή του κλίματος, η βιοενέργεια, η διαχείριση των υδάτων και η βιοποικιλότητα συνιστούν σημαντικές προκλήσεις του μέλλοντος και για τη γεωργία· στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να εξεταστεί πώς μπορεί η ΚΓΠ να συμβάλει θετικά στην υποστήριξη των αναγκαίων προσαρμογών· ζητά να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι προσπάθειες που έχουν ήδη καταβάλει σχετικά τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες·

23.

εκφράζει την ανησυχία της όσον αφορά τις προτάσεις της Επιτροπής για συνέχιση της κατάργησης των μέτρων κοινοτικής παρέμβασης, σε μια συγκυρία που χαρακτηρίζεται από αστάθεια των αγορών·φρονεί ότι είναι σημαντικό να διατηρηθούν οι υφιστάμενοι μηχανισμοί παρέμβασης στην αγορά που χρηματοδοτούνται με κοινοτικούς πόρους·

24.

θα συνεχίσει να καταβάλλει προσπάθειες προκειμένου να εξασφαλίσει ότι η αναγκαία αναθεώρηση της ΚΓΠ δεν θα οδηγήσει σε κανενός είδους επανεθνικοποίηση της πολιτικής αυτής, με την έννοια ότι, ενώ η θέση σε εφαρμογή και η συγχρηματοδότηση της εν λόγω πολιτικής μπορούν να εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των περιφερειών και των κρατών μελών, η ΚΓΠ αυτή καθ' εαυτή, συμπεριλαμβανομένης της στρατηγικής και του προϋπολογισμού, πρέπει να διασφαλίζεται σε κοινό επίπεδο. Φρονεί ότι θα πρέπει να διατηρηθεί μέχρι το τέλος της χρηματοδοτικής περιόδου το όριο των πιστώσεων που έχει συμφωνηθεί για την ΚΓΠ στο δημοσιονομικό πλαίσιο 2007-2013·

25.

λαμβάνοντας υπόψη την σημερινή οικονομική κατάσταση και την σοβαρή κρίση που πλήττει τις ευρωπαϊκές χώρες, με ιδιαίτερη επίπτωση στις αγροτικές ζώνες, συνιστά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποφευχθεί η υιοθέτηση μέτρων που θα συνέβαλαν στην αύξηση της ανεργίας και στην απώλεια οικονομικής δραστηριότητας·

26.

φρονεί ότι όλες οι άμεσες ενισχύσεις θα πρέπει να συνδέονται με τη διατήρηση της αγροτικής δραστηριότητας, παρότι μπορούν να είναι αποσυνδεδεμένες από την πραγματική παραγωγή· στο πλαίσιο αυτό, ο «διαγνωστικός έλεγχος» δεν θα πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία για περαιτέρω αποσύνδεση των άμεσων ενισχύσεων·

27.

φρονεί ότι τόσο το ιστορικό όσο και το περιφερειακό μοντέλο θα πρέπει να εξελιχθούν σταδιακά προς μια ομοιόμορφη ενίσχυση ανά μονάδα εργασίας σε κοινοτικό επίπεδο, η οποία θα διαφοροποιείται σε συνάρτηση με τα αγαθά και τις υπηρεσίες που παρέχονται στην κοινότητα στο πλαίσιο μιας πολυλειτουργικής γεωργίας·

28.

επισημαίνει ότι η πρόταση της Επιτροπής να θεσπιστεί κατώτατο όριο κάτω από το οποίο δεν θα χορηγούνται ενισχύσεις ενδέχεται να αποβεί μέτρο οπισθοδρομικό από κοινωνική άποψη και, λαμβανομένης υπόψη της περιφερειακής ποικιλομορφίας, με σημαντικό κοινωνικό αντίκτυπο σε πολλές περιφέρειες· κρίνει, λοιπόν, αναγκαίο η συγκεκριμένη μορφή που θα λάβουν τα μέτρα απλούστευσης να αποφασιστεί σε εσωτερικό επίπεδο στο κάθε κράτος μέλος·

29.

δεδομένου ότι η Επιτροπή προτίθεται να υποβάλει, το αργότερο έως τις 30 Ιουνίου 2011, έκθεση σχετικά με τους όρους σταδιακής κατάργησης του συστήματος των γαλακτοκομικών ποσοστώσεων, φρονεί ότι οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με το μέλλον του εν λόγω συστήματος πρέπει να αναβληθεί για μετά την ημερομηνία αυτή·

30.

παρατηρεί ότι η ίδια η Επιτροπή αναγνωρίζει πως η κατάργηση του συστήματος των ποσοστώσεων —ή απλώς η σταδιακή τους αύξηση— θα οδηγήσει πιθανότατα σε μείωση των τιμών·

31.

θεωρεί ότι, για τη διαχείριση των πλεονασματικών ποσοτήτων και των διακυμάνσεων των τιμών και την εξασφάλιση της αυτάρκειας, θα πρέπει να παραμείνουν σε ισχύ οι μηχανισμοί διαχείρισης της αγοράς για την αγορά γάλακτος και μετά την κατάργηση του καθεστώτος των ποσοστώσεων·

32.

συνιστά να διατηρηθούν σε εφεδρεία, για όσο χρόνο κρίνεται σκόπιμο, ακόμη και μετά το 2015, τα μέσα της αγοράς γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων·

33.

ζητά από την Επιτροπή να δημιουργήσει έκτακτο κονδύλιο του κοινοτικού προϋπολογισμού, που θα συμπληρώνεται εν ανάγκη με κρατικούς πόρους, για τη βελτίωση της βιωσιμότητας των εκμεταλλεύσεων που λειτουργούν σε λιγότερο ανταγωνιστικές περιοχές ή συνθήκες ή/και σε περιοχές με φυσικά μειονεκτήματα·

34.

συνιστά να επιτραπεί στα κράτη μέλη να υποστηρίζουν τις εκμεταλλεύσεις αυτές με διάφορους τρόπους, π.χ. με τον επαναπροσδιορισμό των «μειονεκτικών περιοχών», με την προσφορά μέτρων του 2ου Πυλώνα ή/και με την εφαρμογή του άρθρου 68, παρέχοντας έτσι ένα δίκτυ ασφαλείας·

35.

ζητά να επιδειχθεί σύνεση και να μην καταργηθούν, κατά τον «διαγνωστικό έλεγχο», οι μηχανισμοί της αγοράς που αφορούν το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα· πιστεύει ότι πρέπει να διατηρηθούν οι υφιστάμενοι μηχανισμοί·

36.

θεωρεί ότι ο αντίκτυπος της γεωργίας στο περιβάλλον αποτελεί μεγάλη πρόκληση και ότι η ΕΕ πρέπει να δώσει προτεραιότητα σε μια πιο οικολογική γεωργία· τονίζει, συνεπώς, τη σημασία της συνέχισης των συζητήσεων σχετικά με τις περιβαλλοντικές συνθήκες στη γεωργία·

37.

ανησυχεί μήπως αποδειχθούν προβληματικές οι προσπάθειες υπαγωγής ολοένα και περισσότερων θεμάτων στο γενικό πλαίσιο της «αγροτικής ανάπτυξης» και αμφιβάλλει κατά πόσο ορισμένες από τις προκλήσεις αυτές αντιμετωπίζονται καλύτερα μέσω προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης·

38.

διαπιστώνει μάλιστα μία αυξανόμενη απόκλιση μεταξύ των διαθέσιμων μέσων του 2ου Πυλώνα και του αντικτύπου των προς επίτευξη στόχων, οι οποίοι περιλαμβάνουν τόσο τις «νέες» όσο και τις «υφιστάμενες» προκλήσεις, που αφορούν την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ποιότητα των αγροτικών περιοχών·

39.

θεωρεί ότι η ΚΓΠ στοχεύει κατά προτεραιότητα στη γεωργία και δεν πρέπει να μετατραπεί απλώς σε μία ακόμη πτυχή της πολιτικής για την εδαφική συνοχή. Όταν η ΚΓΠ λαμβάνει δεόντως υπόψη τις περιφερειακές ιδιαιτερότητες και τα διαφορετικά συστήματα παραγωγής, συμβάλλει και στην εδαφική συνοχή· κάθε πρόταση για αλλαγή ως αποτέλεσμα του διαγνωστικού ελέγχου πρέπει να συνεκτιμά δεόντως τις διάφορες περιφερειακές ιδιαιτερότητες και τα διαφορετικά συστήματα παραγωγής που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

40.

επικροτεί την προτεινόμενη αύξηση της ευελιξίας του άρθρου 69 του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003, τη θεωρεί όμως ανεπαρκή για να αντιμετωπιστεί η κατάργηση των μηχανισμών αγοράς που προτείνει η Επιτροπή, ιδίως δε οι συνέπειες της κατάργησης των γαλακτοκομικών ποσοστώσεων·

41.

εκτιμά ότι η ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών προς την κατεύθυνση της προαγωγής της καινοτομίας, της βιωσιμότητας και της ποιότητας των υπηρεσιών για όλους τους κατοίκους και τους οικονομικούς φορείς υπερβαίνει κατά πολύ το πλαίσιο της απλής γεωργικής ανάπτυξης·

42.

υποστηρίζει τις πολλαπλασιαζόμενες εκκλήσεις για επενδύσεις στην έρευνα σχετικά με γεωργικά ζητήματα, καθώς και για την εφαρμογή των αποτελεσμάτων των ερευνών, και επικροτεί την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά την επιδίωξη συνέργειας με το 7ο πρόγραμμα-πλαίσιο έρευνας·

43.

προτρέπει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι η πολιτική κρατικών ενισχύσεων δεν παρεμποδίζει την αναγκαία ενθάρρυνση της καινοτομίας και του εκσυγχρονισμού των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και άλλων επιχειρήσεων που σχετίζονται με τα τρόφιμα, την οποία επιβάλλει η ανάγκη αντιμετώπισης των νέων προκλήσεων για την επίτευξη μεγαλύτερης ανταγωνιστικότητας·

44.

συνιστά ενθέρμως να ενθαρρυνθούν οι συνέργειες μεταξύ της πολιτικής για την αγροτική ανάπτυξη και άλλων πολιτικών της ΕΕ, ιδίως της πολιτικής για τη συνοχή, και δηλώνει πρόθυμη να συμβάλει στις επικείμενες διαβουλεύσεις σχετικά με συζητήσεις για τη διερεύνηση των συνεργειών αυτών·

45.

υπογραμμίζει ότι η υλοποίηση όλων των μέτρων της ΚΓΠ έχει τοπικό αντίκτυπο και τονίζει, συνεπώς, ότι το περιφερειακό επίπεδο είναι το πλέον κατάλληλο για την επίτευξη βέλτιστων αποτελεσμάτων κατά την εφαρμογή μίας κοινής πολιτικής· ωστόσο, πρέπει να αποφευχθεί η στρέβλωση του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών μελών και των περιφερειών·

46.

επιθυμεί να αναφέρει ότι οι τοπικοί και περιφερειακοί φορείς στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν αποκτήσει σημαντική πείρα και τεχνογνωσία στον τομέα της αγροτικής ανάπτυξης, π.χ. με την υλοποίηση προγραμμάτων στο πλαίσιο του PRODER και του LEADER την τελευταία δεκαετία, και ότι θα υποδέχονταν θετικά ενδεχόμενη πρόσκληση να αναλάβουν ευρύτερες αρμοδιότητες στην εφαρμογή και στη στοχοθέτηση της ευρωπαϊκής πολιτικής για τη γεωργία και την ανάπτυξη της υπαίθρου·

47.

επισημαίνει ότι το καταλληλότερο επίπεδο για τον καθορισμό μέτρων για τον περιορισμό του διοικητικού κόστους της ΚΓΠ είναι το περιφερειακό· πιστεύει ότι η δυνατότητα ενδεχόμενο να εξαιρούνται από την υποχρεωτική διαφοροποίηση οι γεωργοί που λαμβάνουν ενισχύσεις κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο θα επέφερε σε ορισμένες περιφέρειες σημαντική μείωση του διοικητικού κόστους·

48.

επισημαίνει ότι η μετάβαση από ένα ιστορικό σε ένα περιφερειακό μοντέλο στήριξης, η οποία ενθαρρύνεται από την Επιτροπή, θα επιβάλει την εφαρμογή κριτηρίων με πολύ μεγαλύτερη γεωγραφική επικέντρωση, καθώς και τη διευθέτηση του θέματος των περιφερειακών και των δημοτικών αρμοδιοτήτων σε τομείς όπως η διαχείριση των υδάτων, ο ενεργειακός εφοδιασμός και η χωροταξία·

49.

δηλώνει ότι απαιτείται να ενισχυθεί η εφαρμογή της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης με την παροχή περισσότερης τεχνικής και εκπαιδευτικής υποστήριξης·

50.

υπογραμμίζει την ανάγκη παροχής περισσότερων και πληρέστερων πληροφοριών στους παραγωγούς και τους καταναλωτές σχετικά με γεωργικά θέματα εκ μέρους των τοπικών και περιφερειακών αρχών, προκειμένου να ενισχυθεί η ευαισθητοποίηση και το αίσθημα ευθύνης των διαφόρων κοινωνικών ομάδων σχετικά με τη σημασία της γεωργίας στην καθημερινή μας ζωή, και για να εστιασθεί η προσοχή στον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε, διαδραματίζει και θα συνεχίσει να διαδραματίζει η γεωργία στην ανάπτυξη στους τομείς της οικονομίας, της κοινωνίας και του περιβάλλοντος·

51.

συνιστά να οριστεί και να θεσπιστεί άλλο ένα στοιχείο για την κατάταξη των επιχειρήσεων εντός του ορίου της διαφοροποίησης, ώστε να καταστεί δυνατός ο διαχωρισμός των μεγάλων επιχειρήσεων κεντρικής διαχείρισης από τις επιχειρήσεις τοπικής, αλλά συνεταιριστικής διαχείρισης και να παρασχεθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να εφαρμόζουν υποστηρικτικά μέτρα, εξασφαλίζοντας έτσι ομαλή προσγείωση για αυτούς τους συνεταιρισμούς·

52.

σημειώνει ότι αναμένεται τεράστια ποσοτική αύξηση της ζήτησης βασικών γεωργικών προϊόντων και τροφίμων στο εγγύς μέλλον, λόγω της αλματώδους αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού σε συνδυασμό με την αύξηση της ευημερίας και της αγοραστικής δύναμης, αύξηση η οποία αναμένεται να διατηρηθεί κατά τα προσεχή έτη·

53.

επισημαίνει ότι η αύξηση του πληθυσμού και της αγοραστικής δύναμης θα προκαλέσει επίσης έντονη αύξηση της ζήτησης τροφίμων υψηλής ποιότητας, επεξεργασμένων τροφίμων, κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων, γεγονός το οποίο θα οδηγήσει εν συνεχεία σε αυξανόμενη έλλειψη εδώδιμων καλλιεργειών, συμπεριλαμβανομένων των σιτηρών, των ινών και άλλων ζωοτροφών και πρώτων υλών γεωργικής προέλευσης·

54.

εκφράζει την ανησυχία ότι η προτεινόμενη αύξηση των ποσοστώσεων γάλακτος κατά 1 % ετησίως από το 2009 έως το 2013 μπορεί να μην είναι επαρκής και υποστηρίζει ότι η προτεινόμενη αύξηση θα πρέπει ήδη να αυξηθεί σε 2 % ετησίως, αλλά και ότι η Επιτροπή θα πρέπει να προστατεύσει τη θέση των αγροτών στις ευπαθείς περιοχές, σε περίπτωση που η θέση αυτή ζημιωθεί ως αποτέλεσμα των αυξημένων ποσοστώσεων γάλακτος·

55.

θεωρεί αναγκαίο να επιτρέψει η κοινοτική νομοθεσία μια πιο φιλόδοξη αναδιαμόρφωση των διακλαδικών σχέσεων, καθιστώντας δυνατή, μεταξύ άλλων, την εφαρμογή μέτρων σε περιφερειακό ή σε κρατικό επίπεδο για τη ρύθμιση των περιθωρίων κέρδους κάθε «κρίκου» της επισιτιστικής αλυσίδας, χωρίς αυτό να θεωρείται αλλοίωση των κανόνων ανταγωνισμού·

56.

θεωρεί ότι η ΚΓΠ πρέπει να συνεχίσει να επιδιώκει την υλοποίηση των στόχων της παροχής στους πολίτες της ΕΕ ποιοτικών τροφίμων σε δίκαιες τιμές, σε επαρκείς ποσότητες και με υγειονομικές εγγυήσεις της δημιουργίας βιώσιμων γεωργικών εκμεταλλεύσεων, της διαφύλαξης της αγροτικής κληρονομιάς μας και της προστασίας του αγροτικού περιβάλλοντος και ότι έχει εξελιχθεί έτσι ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις και στις μεταβαλλόμενες ανάγκες, εδραιώνοντας συγχρόνως συνθήκες θεμιτού ανταγωνισμού, που επιτρέπουν στην ευρωπαϊκή γεωργία να διατηρήσει ισχυρή παρουσία στην παγκόσμια αγορά·

57.

ζητεί, προκειμένου να εξασφαλισθούν ισότιμοι όροι σε παγκόσμιο επίπεδο, να εφαρμόζονται ομοιόμορφα φυτοϋγειονομικά, κτηνιατρικά και περιβαλλοντικά πρότυπα στα είδη διατροφής που πρόκειται να καταναλωθούν στην ΕΕ, είτε έχουν παραχθεί στην ΕΕ είτε προέρχονται από τρίτες χώρες, και να παρασχεθούν στις αρχές συνοριακού ελέγχου —στο Γραφείο Τροφίμων και Κτηνιατρικών Θεμάτων (ΓΤΚΘ) και στην Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλείας Τροφίμων (EFSA)— οι απαιτούμενοι πόροι·

58.

παρατηρεί ότι η παραγωγή τροφίμων παραμένει επίκεντρο και κύρια αποστολή της γεωργίας και ότι η καλλιέργεια ενεργειακών φυτών αποτελεί συμπληρωματική συμβολή στην επίτευξη των ενεργειακών και κλιματικών στόχων της ΕΕ και δυνητική πηγή οικονομικής αξίας για τη γεωργία και τις αγροτικές περιοχές και προτείνει να επανεξετασθεί το θέμα στο πλαίσιο των νέων προκλήσεων·

59.

φρονεί ότι η Ευρώπη έχει κοινωνική ευθύνη να καταβάλει τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια για την εδραίωση της αρχής «Άνθρωποι-Πλανήτης-Κέρδος» στα αποτελέσματα των τρεχουσών και των μελλοντικών διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ·

60.

συνιστά να εξασφαλίσει η Επιτροπή συμφωνία για την πνευματική ιδιοκτησία, η οποία να περιλαμβάνει και τις γεωγραφικές ενδείξεις (αναγνωρισμένα περιφερειακά προϊόντα), πριν υπογράψει συμφωνία για τη γεωργία στο πλαίσιο του ΠΟΕ·

61.

προτείνει να διαμορφώσει η Επιτροπή ένα ευρωπαϊκό σήμα γνησιότητας των τροφίμων (European Food Hallmark) βάσει των υφισταμένων προκαθορισμένων κριτηρίων·

62.

υπογραμμίζει ότι οι νέες προκλήσεις της ΚΓΠ δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από την ΚΓΠ· για την αντιμετώπισή τους πρέπει να επιστρατευθεί το σύνολο των κοινοτικών πολιτικών·

63.

είναι της γνώμης ότι, για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος, θα πρέπει να ενθαρρυνθούν ολοκληρωμένες στρατηγικές στον τομέα των τροφίμων, με στόχο τη μείωση των μεταφορών, τη διευθέτηση του θέματος της διαχείρισης των αποβλήτων και της ενέργειας και την καθιέρωση ενός συστήματος επισήμανσης, το οποίο να βασίζεται σε κριτήρια προσδιορισμού της προέλευσης, της ποιότητας και της βιωσιμότητας και αναφοράς της συνολικής ενέργειας που δαπανάται μέχρι να φτάσει το εκάστοτε προϊόν στους καταναλωτές·

64.

πιστεύει ότι, για τη μείωση του «αποτυπώματος άνθρακά» τους, οι περιφέρειες πρέπει να παρακινηθούν να αναπτύξουν και να προωθήσουν τοπικά τρόφιμα και προϊόντα διατροφής·

65.

γνωρίζει ότι το άρθρο 28 και το άρθρο 29 της Συνθήκης ΕΚ απαγορεύουν τους ποσοτικούς περιορισμούς επί των εισαγωγών, των εξαγωγών, των διαμετακομίσεων και όλα τα μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος μεταξύ των κρατών μελών, αλλά πιστεύει ότι οι δράσεις που αναφέρονται στα σημεία 60 και 61 της γνωμοδότησης θα μπορούσαν να επιτραπούν, γνωρίζοντας ότι το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων επιτρέπει δράσεις που εξυπηρετούν το κοινό συμφέρον, όπως η καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος· ως εκ τούτου, απευθύνει έκκληση για περαιτέρω μελέτη αυτών των επιλογών·

66.

επιθυμεί να προσθέσει ότι η επιδίωξη ορισμένου επιπέδου περιφερειακής αυτάρκειας για κάποια προϊόντα δεν θεωρεί ότι αντίκειται στην εισαγωγή τους από άλλες χώρες·

67.

σε αυτό το πλαίσιο, ζητά τη διατήρηση των επιδοτήσεων για τις εξαγωγές, μόνον εφόσον αυτή είναι απαραίτητη για να περιοριστούν οι πιέσεις που ασκούνται στις εγχώριες αγορές και δεν βλάπτει την ανάπτυξη των αγορών στις αναπτυσσόμενες χώρες·

68.

τονίζει τη σπουδαιότητα της γηγενούς ευρωπαϊκής βιομηχανίας γεωργικών προϊόντων και ειδών διατροφής και τη ζωτική σημασία της ασφάλειας των τροφίμων, της επισιτιστικής ασφάλειας και της ικανότητας της Ε&Α να αναπτύσσει τεχνολογία που στοχεύει στη βιωσιμότητα, τη στιγμή που η ΕΕ είναι επί του παρόντος ο μεγαλύτερος εισαγωγέας γεωργικών προϊόντων στον κόσμο·

69.

εκτιμά ότι η ευρωπαϊκή γεωργία μπορεί να συνδυάσει έξοχα τους στόχους της Λισσαβώνας (γνώση, έρευνα, καινοτομία) και του Γκέτεμποργκ (βιωσιμότητα) και να αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα παγκοσμίως·

70.

θεωρεί ότι η ΚΓΠ, με έναν κατάλληλα προσαρμοσμένο 2ο Πυλώνα, πρέπει να οδηγήσει σε μία αγροτική ανάπτυξη προσανατολισμένη προς όλες τις οικονομικές δραστηριότητες στις αγροτικές περιοχές και προς τις νέες συνθήκες καλλιέργειας, καθώς και προς μία σφαιρικότερη αγροτική ανάπτυξη, η οποία να καλύπτει το σύνολο των αγροτικών περιοχών της ΕΕ —τόσο τις πιο ευάλωτες περιοχές, όπως εκείνες που πάσχουν από φυσικά μειονεκτήματα (αραιοκατοικημένες περιοχές με γεωγραφική θέση που εμποδίζει την ανάπτυξή τους, ορεινές, νησιωτικές και εξόχως απόκεντρες περιοχές), όσο και τις δυναμικότερες περιοχές, όπως οι περιαστικές περιοχές που είναι υπεύθυνες για τη σίτιση της πλειονότητας των πολιτών της ΕΕ και για την επιτυχή αντιμετώπιση της πρόκλησης που συνίσταται στη ανάπτυξη της γνώσης— και να τις ενσωματώνει στους σημαντικότερους γεωγραφικούς σχηματισμούς της ΕΕ·

71.

επισημαίνει ότι, όπως προκύπτει από πρόσφατα στοιχεία, η πλειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε αστικοποιημένες περιοχές εντός των ορίων των πόλεων και ότι ο πληθυσμός αυτός εξαρτάται από την αποτελεσματική διαχείριση των εκτάσεων καλλιεργήσιμης γης για την εξασφάλιση τροφίμων και πόσιμου νερού· σημειώνει επίσης ότι στις αστικοποιημένες περιοχές υπάρχει έντονη ανάγκη για προστατευόμενες φυσικές περιοχές και για ελκυστικές και προσπελάσιμες τοποθεσίες· για την αειφόρο διαφύλαξή τους, επομένως, πρέπει να εξασφαλιστεί επαρκής στήριξη των εισοδημάτων των γεωργών που τις διαχειρίζονται, ούτως ώστε, παρότι τηρούν αυστηρότερες υποχρεώσεις λόγω των κοινοτικών κανόνων, να μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί και να διατηρούν βιώσιμες τις εκμεταλλεύσεις τους·

72.

τονίζει ότι το πρότυπο πολυλειτουργικής γεωργίας της ΕΕ πρέπει να συμβάλλει στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος και να ενσαρκώνει τις έννοιες της βιωσιμότητας, της ανταγωνιστικότητας, της ποικιλομορφίας, της επισιτιστικής αυτάρκειας, της ανταπόκρισης στις ανάγκες της κοινωνίας, των καταναλωτών και του δημόσιου συμφέροντος, θέματα τα οποία συμβαδίζουν απαραίτητα με ορθές πρακτικές καλλιέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος και την ευημερία των ζώων· η προσφορά αυτή της γεωργίας είναι προς το όφελος του δημόσιου συμφέροντος και συνιστά οικονομική αξία που πρέπει να ενισχυθεί στον βαθμό που το πρόσθετο κόστος δεν αντισταθμίζεται με δίκαιες τιμές στην ελεύθερη αγορά·στο πλαίσιο αυτό κρίνεται σκόπιμο να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη συμμετοχή του γεωργικού πληθυσμού στην οικονομική και κοινωνική πρόοδο·

73.

ζητά να διαγραφεί η 2η παράγραφος του άρθρου 13, που ορίζει ότι «Τα κράτη μέλη δίνουν προτεραιότητα στους γεωργούς που λαμβάνουν άμεσες ενισχύσεις, ύψους μεγαλύτερου των 15 000 ευρώ ετησίως», σύμφωνα με τους όρους συμμετοχής στα συστήματα παροχής συμβουλών στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις·

74.

σημειώνει ότι η αλλαγή του κλίματος επιβάλλει τη λήψη πρόσθετων μέτρων για τη διαχείριση των υδάτων, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για την αποθήκευση και τον έλεγχο των επιπέδων των υδάτων, αντιπλημμυρικών μέτρων, μέτρων κατά της λειψυδρίας και μέτρων για τη διαχείριση των αποθεμάτων πόσιμου νερού·

75.

είναι της γνώμης ότι η Ευρώπη πρέπει να προωθήσει και να υποστηρίξει τη χρήση και την παραγωγή πραγματικά ανανεώσιμης ενέργειας στη γεωργία, με εστίαση της προσοχής όχι μόνο στα φυτά που προορίζονται για την παραγωγή βιοκαυσίμων (δεύτερης γενεάς) και στα βιοκαύσιμα, αλλά και στην ηλιακή, την αιολική, την υδροηλεκτρική και τη γεωθερμική ενέργεια, καθώς και στη συμπαραγωγή ενέργειας·

76.

εκτιμά ότι, για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων, η Ευρώπη πρέπει να επιδιώξει μία οικονομία «κλειστού κύκλου» και άρα να ενθαρρύνει και να υποστηρίξει την καινοτομία στο σύνολο της γεωργίας, χωρίς να απευθύνεται μόνο στα ιδρύματα προαγωγής της γνώσης, αλλά προωθώντας την καινοτομία και σε επίπεδο συστήματος, δικτύου και αλυσίδας και προάγοντας έτσι τον εκσυγχρονισμό όλων των επιχειρήσεων που αποτελούν μέρος της αλυσίδας παραγωγής, επεξεργασίας, διαχείρισης αποβλήτων, μεταφοράς και διανομής τροφίμων·

77.

πιστεύει ότι χρειάζεται επαγγελματική διαχείριση της γης, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι εύφορες γεωργικές εκτάσεις διατηρούνται σε καλή κατάσταση με στόχο τη διασφάλιση της βιώσιμης χρήσης τους για την παραγωγή τροφίμων για την εσωτερική και την εξωτερική αγορά·

78.

θεωρεί ότι η ύπαρξη ειδικών γεωργικών περιοχών είναι υψίστης σημασίας για τη διατήρηση και την αποκατάσταση της αξίας της βιοποικιλότητας και της φύσης και ότι αυτά τα δημόσια συμφέροντα αντιπροσωπεύουν μία οικονομική αξία, που είναι επιλέξιμη για ενισχύσεις·

79.

θεωρεί ότι η ύπαρξη ειδικών γεωργικών περιοχών είναι υψίστης σημασίας για την παροχή δυνατοτήτων αναψυχής και ότι αυτό το δημόσιο συμφέρον αντιπροσωπεύει μία οικονομική αξία, που είναι επιλέξιμη για ενισχύσεις·

80.

θεωρεί ότι η ύπαρξη ειδικών γεωργικών περιοχών είναι υψίστης σημασίας για την έμπρακτη εφαρμογή της διαχείρισης των υδάτων και ότι αυτό το δημόσιο συμφέρον αντιπροσωπεύει μία οικονομική αξία, που είναι επιλέξιμη για ενισχύσεις·

81.

είναι της γνώμης ότι, ενώ η ΚΓΠ έχει προσαρμοστεί με επιτυχία σε διάφορες προκλήσεις από την έναρξή της μέχρι σήμερα, η Επιτροπή και οι υπηρεσίες της πρέπει να καταβάλουν περισσότερες προσπάθειες για την καλύτερη ενημέρωση και την κινητοποίηση των πολιτών σχετικά με τον σκοπό, τα επιτεύγματα και τις προτεραιότητες της ΚΓΠ και ότι αυτό θα πρέπει να αποτελέσει μελλοντική επικοινωνιακή προτεραιότητα της Επιτροπής.