EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52007DC0448

Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - Εκθέσεις των κρατών μελών σχετικά με σοβαρές παραβάσεις των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής κατά το 2005

/* COM/2007/0448 τελικό */

52007DC0448

Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - Εκθέσεις των κρατών μελών σχετικά με σοβαρές παραβάσεις των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής κατά το 2005 /* COM/2007/0448 τελικό */


[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 25.7.2007

COM(2007) 448 τελικό

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Εκθέσεις των κρατών μελών σχετικά με σοβαρές παραβάσεις των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής κατά το 2005

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Εκθέσεις των κρατών μελών σχετικά με σοβαρές παραβάσεις των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής κατά το 2005

1. Εισαγωγή

Με στόχο τη βελτίωση της διαφάνειας όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο τα κράτη μέλη τηρούν τις υποχρεώσεις τους ως προς την εκτέλεση των κοινοτικών κανόνων, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1447/1999, του Συμβουλίου[1] εισήγαγε την υποχρέωση των κρατών μελών να αναφέρουν ετησίως στην Επιτροπή τον αριθμό των «σοβαρών» παραβάσεων που εντοπίζουν και των κυρώσεων πουεπιβάλλουν. Για τον σκοπό αυτό, ο εν λόγω κανονισμός προβλέπει κατάλογο με 19 τύπους παραβάσεων των κοινοτικών κανόνων που θεωρούνται ιδιαίτερα σοβαρές. Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να μεριμνούν για τη λήψη κατάλληλων μέτρων κατά του φυσικού ή νομικού προσώπου που παραβαίνει τους κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής[2].Οι παραβάσεις που περιλαμβάνονται στον κατάλογο αφορούν τις σημαντικότερες υποχρεώσεις που επιβάλλουν οι κοινοτικοί κανόνες όσον αφορά τη διατήρηση των αποθεμάτων, την παρακολούθηση και την εμπορία των προϊόντων αλιείας.

Η διαδικασία κοινοποίησης των ζητούμενων πληροφοριών στην Επιτροπή προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2740/1999 της Επιτροπής[3]. Με την ηλεκτρονική διαβίβαση δεδομένων καθίσταται δυνατή η σύγκριση μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Απώτερος στόχος του νομοθέτη, πέραν της αυξημένης διαφάνειας, είναι η προοδευτική επίτευξη ισότιμου ανταγωνισμού μεταξύ των αλιέων, οι οποίοι, εάν πειστούν ότι οι κανόνες εφαρμόζονται ομοιόμορφα σε ολόκληρη την Κοινότητα θα έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις ελεγκτικές αρχές και θα τηρούν τους κοινοτικούς κανόνες για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων.

Η παρούσα ανακοίνωση αναφέρεται σε εκείνες τις περιπτώσεις σοβαρών παραβάσεων των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής για τις οποίες ανοίχτηκε φάκελος από εθνική αρχή το 2005. Η παρούσα είναι η έκτη ανακοίνωση σχετικά με το θέμα. Η Επιτροπή παρουσίασε τα σημαντικότερα δεδομένα για το 2000 στην ανακοίνωσή της με ημερομηνία 12 Νοεμβρίου 2001[4], για το 2001 στην ανακοίνωσή της με ημερομηνία 5 Δεκεμβρίου 2002[5], για το 2002 στην ανακοίνωσή της με ημερομηνία 15 Δεκεμβρίου 2003[6], για το 2003 στην ανακοίνωσή της με ημερομηνία 30 Μαΐου 2005[7] και για το 2004 στην ανακοίνωσή της με ημερομηνία 14 Ιουλίου 2006[8].

2. Εκθέσεις των κρατών μελών για το 2005

Στον κανονισμό αριθ. 2740/1999 του Συμβουλίου καθορίζονται λεπτομερείς κανόνες για τη διαβίβαση των δεδομένων σχετικά με τις περιπτώσεις σοβαρών παραβάσεων των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Τα δεδομένα διαβιβάζονται ηλεκτρονικά. Με βάση τα δεδομένα αυτά, οι υπηρεσίες της Επιτροπής καταρτίζουν πίνακες οι οποίοι επισυνάπτονται στην ανακοίνωση. Οι πίνακες καταρτίζονται έτσι ώστε να αναδεικνύουν τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά που προκύπτουν από τις εκθέσεις των κρατών μελών.

Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι τα στοιχεία που παρουσιάζονται έχουν δοθεί από τα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη θα έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν την εγκυρότητα των στοιχείων αυτών πριν από την οριστικοποίηση της ανακοίνωσης από την Επιτροπή.

3. Συμπληρωματικεσ πληροφοριες που παρειχαν ορισμενα κρατη μελη

Δεδομένου ότι η ερμηνεία των πληροφοριών δεν είναι εύκολη λόγω του ότι αυτές αποκλειστικά συνίστανται σε αριθμητικά δεδομένα και ορισμένα στοιχεία μπορεί να είναι σε κάποιο βαθμό παραπλανητικά, η Επιτροπή κάλεσε τα κράτη μέλη να υποβάλουν συμπληρωματικές πληροφορίες οι οποίες κατά την κρίση τους θα χρησίμευαν στην αποσαφήνιση των αριθμητικών δεδομένων.Ορισμένα κράτη μέλη υπέβαλαν συμπληρωματικές πληροφορίες. Τα κυριότερα στοιχεία συνοψίζονται ως εξής:

- Οι διαδικασίες (διοικητικές ή ποινικές) που κινούνται για την επιβολή κυρώσεων σε περιπτώσεις παραβάσεων των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής είναι γενικά χρονοβόρες. Κατά μέσον όρο, φαίνεται ότι απαιτούνται 8 ως 12 μήνες μέχρι την πλήρη ολοκλήρωση της διαδικασίας. Οι ποινικές διαδικασίες είναι γενικά οι πιο χρονοβόρες (αποκλειστικά ποινικές διαδικασίες κινούνται στο Βέλγιο, στην Ιρλανδία, στις Κάτω Χώρες και στη Φινλανδία).

- Λίγες μόνον πληροφορίες έχουν συλλεχθεί σχετικά με τα είδη για τα οποία κυρίως διαπιστώνονται σοβαρές παραβάσεις: γενικά, οι παραβάσεις αυτές αφορούν τα είδη για τα οποία εφαρμόζονται προγράμματα αποκατάστασης ή εθνικά περιοριστικά μέτρα και τα είδη υψηλής εμπορικής αξίας (π.χ. γάδος, ρέγγα, πεσκαντρίτσα, καλκάνι Psetta maxima, χωματίδα, λαβράκι, χτένια…)· λίγες πληροφορίες υπάρχουν επίσης και για τις περιοχές όπου διαπράχθηκαν σοβαρές παραβάσεις.

- Φαίνεται ότι τα κράτη μέλη διαπιστώνουν τις περισσότερες παραβάσεις εντός των ΑΟΖ τους, αλλά προς το παρόν, δεν είναι δυνατός ο ακριβής προσδιορισμός των ζωνών ICES στις οποίες διεπράχθη παράβαση, καθώς οι περισσότερες εθνικές εκθέσεις δεν αναφέρουν τέτοιου είδους στοιχεία.

Με στόχο τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της ανακοίνωσης, η παρούσα ανακοίνωση παραπέμπει για πρώτη φορά στην εθνική νομοθεσία και σε ορθές πρακτικές. Μεταξύ των νέων νομικών μέσων που θεσπίστηκαν πρόσφατα για τον έλεγχο της αλιείας, αξίζει να αναφερθούν τα εξής:

- Η Ιρλανδία ψήφισε στις 4 Απριλίου 2006 τον νόμο «Sea Fisheries and Maritime Jurisdiction Act 2006», με στόχο να ενημερωθούν οι εθνικοί κανονισμοί της Ιρλανδίας για τον έλεγχο της θαλάσσιας αλιείας και να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις ελέγχου που απορρέουν από την Κοινή Αλιευτική Πολιτική. Με τον νόμο αυτόν αυξήθηκαν οι κυρώσεις για παραβάσεις στον αλιευτικό κλάδο.

- Η Γαλλία εξέφρασε την πρόθεσή της να τροποποιήσει στο άμεσο μέλλον το σύστημα ελέγχου που ισχύει στην Κοινή Αλιευτική Πολιτική ώστε οι κυρώσεις να γίνουν αποτελεσματικότερες. Σειρά διοικητικών μέτρων με στόχο την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των κυρώσεων θεσπίστηκε ήδη το 2005.

- Τον Σεπτέμβριο του 2005, το Ηνωμένο Βασίλειο ενίσχυσε το τα μέτρα ελέγχου με τη θέσπιση ενός νέου συστήματος για την καταγραφή των πρώτων αγοραστών αλιευμάτων. Ο «Scottish Fisheries Protection Agency» (SFPA) (Οργανισμός Προστασίας της Αλιείας στη Σκωτία) συνήψε επίσης συμφωνία με την «Crown Office Prosecution Service» (Εισαγγελία), όπου προβλέπεται η δυνατότητα παραπομπής παραβάσεων για τις οποίες επιβάλλονται πρόστιμα· οι υποθέσεις αυτές δεν παραπέμπονται σε δικαστήριο αλλά εξετάζονται στο πλαίσιο διοικητικής διαδικασίας.

- Η Ισπανία θέσπισε το 2005 διοικητική πράξη βάσει της οποίας ορίστηκαν λεπτομερή κριτήρια για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων για παραβάσεις στον τομέα της αλιείας.

- Η Πορτογαλία ενέκρινε κατευθυντήριες γραμμές με στόχο τη βελτίωση των επιθεωρήσεων και την παρακολούθηση των παραβάσεων.

- Η Σουηδία ανακοίνωσε την εισαγωγή τροποποίησης του συστήματος κυρώσεων που θα επιτρέπει στη διοίκηση να επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις (κατασχέσεις, ανάκληση αδειών) όταν το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι ο παραβάτης είναι ένοχος σοβαρής παράβασης των κανόνων αλιείας.

4. Σοβαρές παραβάσεις σε σχεση με τον αριθμό των αλιευτικών σκαφών σε καθε κράτοσ μέλοσ

Ο ακόλουθος πίνακας δείχνει τον αριθμό των σκαφών που εμφαίνονται στο Μητρώο Αλιευτικών Σκαφών για κάθε κράτος μέλος την 31η Δεκεμβρίου 2005, μαζί με τον συνολικό αριθμό των σοβαρών παραβάσεων που διαπιστώθηκαν και κοινοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη αποκλειστικά για σκάφη που φέρουν τη σημαία τους. Θα ήταν βέβαια ανακριβές να καταλήξουμε σε οριστικά συμπεράσματα συγκρίνοντας απλώς τα κράτη μέλη με βάση τα στοιχεία του πίνακα, καθώς οι παραβάσεις συνδέονται ενίοτε και με παραβάσεις που έχουν διαπράξει όχι μόνον αλιείς αλλά και άλλοι οικονομικοί φορείς. Φαίνεται όμως ότι, για τα περισσότερα κράτη μέλη, ο αριθμός των παραβάσεων που διαπιστώνονται, σε σύγκριση με το μέγεθος του στόλου, αποκαλύπτει ανεπάρκεια μέτρων ελέγχου ή και παντελή έλλειψη σε ορισμένα κράτη μέλη.

Κράτος μέλος | Αριθμός σκαφών | Σοβαρές παραβάσεις |

Βέλγιο | 121 | 22 |

Δανία | 3269 | 361 |

Γερμανία | 2121 | 96 |

Ελλάδα | 18279 | 377 |

Εσθονία | 1045 | 19 |

Ισπανία | 13684 | 2949 |

Γαλλία | 7859 | 864 |

Ιρλανδία | 1415 | 109 |

Ιταλία | 14426 | 3280 |

Κύπρος | 886 | 9 |

Λεττονία | 928 | 132 |

Λιθουανία | 271 | 3 |

Μάλτα | 1420 | 3 |

Κάτω Χώρες | 828 | 117 |

Πολωνία | 974 | 105 |

Πορτογαλία | 9186 | 761 |

Σλοβενία | 173 | 13 |

Φινλανδία | 3267 | 25 |

Σουηδία | 1639 | 53 |

Ηνωμένο Βασίλειο | 6766 | 234 |

5. Περιπτωσεισ που αναφερθηκαν από τα κράτη μέλη

Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων που κοινοποίησαν τα κράτη μέλη ανέρχεται σε 10.443, περιπτώσεις που καλύπτουν όλους τους τύπους παραβάσεων που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1447/1999. Ο αριθμός των παραβάσεων είναι υψηλότερος κατά 8,11% σε σχέση με το 2004: επιβεβαιώνεται έτσι η αυξητική τάση του αριθμού των διαπιστωμένων παραβάσεων, με συνεκτίμηση όμως και της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για την ακρίβεια, τα κράτη μέλη διαπίστωσαν 783 παραβάσεις περισσότερες σε σχέση με το 2004, αλλά ο στόλος αυξήθηκε κατά 5697 μονάδες μετά τη διεύρυνση του 2004. Για τις ανάγκες της σύγκρισης πρέπει να σημειωθεί ότι ο αριθμός των σοβαρών παραβάσεων που διαπιστώθηκαν τα προηγούμενα έτη ήταν 7.298 το 2000, 8.139 το 2001, 6.756 το 2002, 9.502 το 2003 και 9.660 το 2004.Να σημειωθεί επίσης ότι ορισμένα κράτη μέλη ανέφεραν το 2005 σημαντική και ανεξήγητη αύξηση ή μείωση του αριθμού των περιπτώσεων που διαπιστώθηκαν σε σύγκριση με τα στοιχεία του 2004. Αυτό μπορεί να οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι, όπως υπογραμμίστηκε ήδη σε προηγούμενες ανακοινώσεις, ο αριθμός των παραβάσεων που καταγράφηκαν ενδέχεται να περιλαμβάνει ή όχι παραβάσεις κανόνων άλλων πλην κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και/ή κανόνων που συνδέονται με δραστηριότητες σε εσωτερικά ύδατα ή με την ερασιτεχνική αλιεία, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα σε εθνικό επίπεδο.

Τα κύρια χαρακτηριστικά των συνημμένων πινάκων μπορούν να συνοψιστούν ως ακολούθως:

Το 74% των παραβάσεων διαπιστώθηκε από την Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία. Οι χώρες αυτές είναι μεταξύ εκείνων που κατέχουν το μεγαλύτερο αριθμό σκαφών. Το 23% των περιπτώσεων αφορά παράνομη αλιεία, ενώ αποθήκευση, μεταποίηση, διάθεση για πώληση και μεταφορά αλιευτικών προϊόντων για τα οποία δεν έχουν τηρηθεί οι ισχύουσες προδιαγραφές εμπορίας καταλαμβάνουν τη δεύτερη θέση (17%). Η αλιεία χωρίς άδεια καταλαμβάνει την τρίτη θέση (15%). Τα ποσοστά αυτά είναι ανάλογα εκείνων του 2004· οι περισσότερες πράγματι παραβάσεις που διαπιστώθηκαν από το 2000 και έπειτα αφορούν αυτούς τους τρεις τύπους παραβάσεων, ενώ πολύ λίγες περιπτώσεις (λιγότερες από 10%) αφορούν άλλους τύπους σοβαρών παραβάσεων των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Ο αριθμός των περιπτώσεων αθέμιτων παρεμβάσεων στο Σύστημα Δορυφορικού Εντοπισμού των Σκαφών (VMS) σχεδόν διπλασιάστηκε το 2005 σε σχέση με τα προηγούμενα έτη. Εξακολουθεί ωστόσο να φαίνεται μικρός αν ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις των επιθεωρητών της Επιτροπής.

Το 2005, 8.665 διαδικασίες κατέληξαν σε επιβολή κύρωσης. Εξακολουθούν να υφίστανται εντυπωσιακές και ανεξήγητες διαφορές για το ίδιο είδος παράβασης σε όλη την επικράτεια της ΕΕ, ενώ το μέσο ύψος προστίμου σε όλη την ΕΕ κατά το 2005 ανήλθε σε 1.548 ευρώ : Το ποσό αυτό είναι μικρότερο από το μισό του μέσου όρου των προστίμων που επιβλήθηκαν το 2003 (4.664 ευρώ), καθώς και του αντίστοιχου μέσου όρου κατά το 2004 (2.272 ευρώ). Σημειώθηκε επίσης σημαντική μείωση του αριθμού αδειών που ανακλήθηκαν, ο οποίος επίσης εμφαίνεται στους πίνακες (μόνον 335 σε σύγκριση με 1.226 το 2004). Μόνον η Δανία και η Ελλάδα επέβαλαν αυτή την ποινή σε ποσοστό μεγαλύτερο του 10% των παραβάσεων για τις οποίες επιβλήθηκαν κυρώσεις. Η Ισπανία και η Γαλλία ανέφεραν 1 και 8 ανακλήσεις αδειών αντίστοιχα.

Τέλος, εφιστάται η προσοχή στο ότι το ποσό που κατεβλήθη από τον κλάδο της αλιείας ως χρηματικά πρόστιμα που επιβλήθηκαν το 2005 (10,8 εκατ.€) είναι μάλλον ασήμαντο καθώς αντιπροσωπεύει ποσοστό 0,17% μόνον της αξίας των εκφορτώσεων το 2004.

6. Γενικές παρατηρησεισ σχετικα με τις περιπτωσεισ που αναφερθηκαν Από τα κρατη μελη

Τονίζοντας και πάλι πόσο δύσκολη είναι η ερμηνεία των στοιχείων που εμφαίνονται στους πίνακες εάν δεν συνοδεύονται από παρατηρήσεις των κρατών μελών, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί πραγματικά σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.Αυτό που είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό είναι ότι το χαμηλό ύψος των κυρώσεων που επιβάλλονται στις περισσότερες περιπτώσεις , καθώς και η χαμηλή πιθανότητα εντοπισμού και δίωξης από τις αρχές ελέγχου είναι δυνατόν να οδηγήσει τους αλιείς στο συμπέρασμα ότι τα οικονομικά κέρδη που μπορούν να αποκομίσουν παραβαίνοντας τους κανόνες αντισταθμίζουν τον κίνδυνο. Το δυσανάλογα χαμηλό ύψος των προστίμων έχει ως αποτέλεσμα οι εκταμιεύσεις που επιβάλλονται για παραβάσεις των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής να θεωρούνται στον κλάδο της αλιείας απλώς ως τρέχοντα έξοδα της επιχείρησης και αυτό ακυρώνει κάθε πραγματικό κίνητρο συμμόρφωσης.

Η Επιτροπή καλεί και πάλι τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν τη θέσπιση ενός συστήματος κυρώσεων που να λειτουργεί αποτρεπτικά και να τροποποιήσουν αναλόγως τη νομοθεσία τους. Για το σκοπό αυτό, η Επιτροπή προτείνει, κατά γενικό κανόνα, να λαμβάνεται υπόψη από τις αρχές κατά την επιβολή προστίμου η αξία των αλιευμάτων επί του σκάφους. Επιπλέον, παρ’όλο που τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να θεσπίζουν τις διαδικασίες που κρίνουν καταλληλότερες, η Επιτροπή επιθυμεί να επαναλάβει την άποψή της ότι μια διοικητική κύρωση, όπως η ανάκληση της άδειας αλιείας ή η αναστολή της άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας, αποτελεί αποτελεσματικότατο εργαλείο για μεγαλύτερη συμμόρφωση προς τους κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής επειδή μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα. Η Επιτροπή έλαβε γνώση ότι ορισμένα κράτη μέλη χρησιμοποιούν σήμερα αυτήν τη δυνατότητα, άγνωστη μέχρι πρότινος στο πλαίσιο της νομοθεσίας τους. Είναι λυπηρό ωστόσο το γεγονός ότι η πλειοψηφία των κρατών μελών δεν χρησιμοποιεί ακόμη το εν λόγω εργαλείο, τουλάχιστον στις περιπτώσεις που η παράβαση των κανόνων δεν είναι τόσο σοβαρή ώστε να δικαιολογεί το άνοιγμα ποινικής διαδικασίας.

7. Παραβασεις που διαπιστωθηκαν στο πλαισιο περιφερειακων οργανωσεων αλιειας (ΠΟΑ)

Αρκετές ΠΟΑ έχουν καταρτίσει ή βρίσκονται στο στάδιο της έγκρισης προγραμμάτων ελέγχου που προβλέπουν την καταγραφή των παραβάσεων. Τέτοια προγράμματα υπάρχουν, π.χ., στο πλαίσιο της Οργάνωσης Αλιείας Νοτιοδυτικού Ατλαντικού (NAFO), της Οργάνωσης Αλιείας Βορειοανατολικού Ατλαντικού (NEAFC) και της Επιτροπής για τη διατήρηση της θαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας της Ανταρκτικής (CCAMLR).

Οι ΠΟΑ έχουν καταρτίσει καταλόγους παραβάσεων των κανόνων οι οποίοι έχουν θεσπιστεί για τις ανάγκες της προστασίας και οι οποίοι πρέπει να θεωρούνται ως «σοβαροί». Οι παραβάσεις αυτές δεν αναφέρονται ως τέτοιες στο πλαίσιο της παρούσας ανακοίνωσης, αλλά η Επιτροπή υποθέτει ότι οι παραβάσεις των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής στις οποίες υποπίπτουν σκάφη τα οποία δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο των ΠΟΑ, καταγράφονται μεταξύ των περιπτώσεων που κοινοποιούνται στην Επιτροπή για τους σκοπούς της παρούσα ανακοίνωσης.

Υπενθυμίζεται εδώ ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα υποβάλλει ετήσια έκθεση στις εν λόγω οργανώσεις σχετικά με τις παραβάσεις που διαπιστώνονται και κοινοποιούνται στις υπηρεσίες της Επιτροπής από τις εθνικές αρχές ελέγχου. Εντούτοις, δεν είναι δυνατή η σύγκριση των δεδομένων που διαβιβάζονται στις ΠΟΑ με εκείνα που περιέχονται στα παραρτήματα της παρούσας ανακοίνωσης, δεδομένου ότι οι τύποι των παραβάσεων δεν είναι ταυτόσημοι.

Στο πλαίσιο των ΠΟΑ, φαίνεται ότι το 2005 εντοπίστηκαν στην περιοχή NEAFC 11 φαινόμενες (δηλ. εικαζόμενες) παραβάσεις όσον αφορά κοινοτικά σκάφη. Δεν διαπιστώθηκαν παραβάσεις από κοινοτικά σκάφη στη ζώνη CCAMLR. Όσον αφορά τη NAFO, κοινοποιήθηκαν από άλλα συμβαλλόμενα μέρη 10 φαινόμενες παραβάσεις από κοινοτικά σκάφη. Ο αριθμός αυτός δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί από τη NAFO.

Για μεγαλύτερη διαφάνεια, η Επιτροπή επιθυμεί να συγκρίνει τον αριθμό των σοβαρών παραβάσεων στις οποίες έχουν υποπέσει κοινοτικά σκάφη και οι οποίες έχουν εντοπισθεί στις ζώνες αρμοδιότητας των ΠΟΑ, με τον αριθμό των σοβαρών παραβάσεων στις οποίες έχουν υποπέσει άλλα συμβαλλόμενα μέρη στις ίδιες περιοχές. Εντούτοις, η όποια πρόοδος σημειωθεί σε αυτόν τον τομέα θα εξαρτηθεί από αλλαγές στην πολιτική των ΠΟΑ που είναι αρμόδιες για τη δημοσίευση στατιστικών για σοβαρές παραβάσεις που διαπιστώνονται στους τομείς αρμοδιότητάς τους.

8. Τι θα γινει στο μελλον

Η Επιτροπή έχει την πεποίθηση ότι η παρούσα ανακοίνωση θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για τη σύγκριση της επίδοσης των κρατών μελών όσον αφορά τη συμμόρφωση με τους κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Η πλειονότητα των κρατών μελών συμφωνεί με τη γνώμη της Επιτροπής.Η αξία της ετήσιας δημοσίευσης της ανακοίνωσης σχετικά με τις «σοβαρές παραβάσεις» θα εκτιμηθεί στο πλαίσιο της ανάγκης να εξασφαλιστούν ίσοι όροι ανταγωνισμού στα κράτη μέλη, όπως τονίστηκε όταν αποφασίστηκε η μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής το 2002. Όλες οι πλευρές συμφωνούν στο ότι η εξασφάλιση πλήρους διαφάνειας στις κυρώσεις που επιβάλλουν τα κράτη μέλη για παραβάσεις των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής είναι ύψιστης σημασίας για να βελτιωθεί η εφαρμογή της. Ωστόσο, η πείρα από προηγούμενες ανακοινώσεις σχετικά με «σοβαρές παραβάσεις», από το 2000 έως το 2005, κατέδειξε ότι αυτό δεν θα είναι δυνατόν αν δεν γίνουν σημαντικές τροποποιήσεις του κοινοτικού δικαίου και των εθνικών διαδικασιών.

Όσον αφορά το κοινοτικό δίκαιο, και ύστερα από τη δέσμευσή της για βελτίωση του περιεχομένου του εγγράφου όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενες ανακοινώσεις, η Επιτροπή διαβουλεύτηκε με τα κράτη μέλη για να συγκεντρώσει τις προτάσεις τους. Από τη συζήτηση προέκυψε ότι ένα θεμελιώδες ζήτημα είναι να προσδιοριστεί τι σημαίνει σοβαρές παραβάσεις των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής : θεωρείται γενικά ότι οι τύποι παραβάσεων που περιέχονται στο κοινοτικό δίκαιο δεν προσδιορίζονται επαρκώς, γεγονός το οποίο οδηγεί σε διαφορετικές ερμηνείες στα διάφορα κράτη μέλη.

Για να εξεταστεί αυτό το σημείο, η Επιτροπή υπέβαλε στις 31 Μαΐου 2006 στην Ομάδα Εμπειρογνωμόνων για τον Έλεγχο της Αλιείας προτάσεις σχετικά με τη θέσπιση μιας νέας τυπολογίας παραβάσεων η οποία θα εξεταστεί ενδελεχώς, καθώς και σχετικά με τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να τροποποιηθεί η γενική μορφή της ανακοίνωσης.

Ειδικότερα, η Επιτροπή πρότεινε:

- να περιοριστεί το πεδίο εφαρμογής της ανακοίνωσης με αποκλειστική παρακολούθηση των παραβάσεων εκείνων των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής που θεωρούνται οι σημαντικότερες μεταξύ των «σοβαρών». Να μην καταγράφονται πλέον οι παραβάσεις των εθνικών κανόνων ή οι παραβάσεις που διαπράττονται από μη-επαγγελματίες αλιείς·

- να γίνεται καλύτερη περιγραφή κάθε τύπου παράβασης και

- να διευρυνθεί το περιεχόμενο των εκθέσεων από τα κράτη μέλη οι οποίες θα περιλαμβάνουν, ειδικότερα, πληροφορίες σχετικά με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση των παραβατών και σχετικά με τον πραγματικό αντίκτυπο των κυρώσεων που επιβάλλονται.

Η Επιτροπή θα εξακολουθήσει τη συζήτηση επί του θέματος με τα κράτη μέλη πριν από την επίσημη πρόταση αναθεώρησης του νομικού πλαισίου, ιδίως στο πλαίσιο της συγχώνευσης της κοινοτικής νομοθεσίας για τον έλεγχο του τομέα της αλιείας και την καταπολέμηση των παράνομων αλιευτικών μεθόδων . Εντωμεταξύ, η Επιτροπή εμμένει στη θέση της ότι είναι απαραίτητο τα κράτη μέλη να της παράσχουν πληροφορίες πέραν των στατιστικών στοιχείων ώστε να βελτιώσει την ποιότητα της επόμενης ανακοίνωσης η οποία και να γίνει χρησιμότερο εργαλείο διαφάνειας.

Όσον αφορά τις αρμοδιότητες των κρατών μελών, αυτά θα κληθούν εκ νέου από την Επιτροπή να λάβουν δεόντως υπόψη την υποχρέωσή τους να μεριμνούν για τη συμμόρφωση προς τους κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής με όλα τα δυνατά μέσα. Η Επιτροπή οφείλει να αναφέρει ότι τα κράτη μέλη δεν τηρούν όλες τις υποχρεώσεις τους βάσει των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Αρκεί ένα παράδειγμα: Τα κράτη μέλη δεν είναι σήμερα κατάλληλα εξοπλισμένα με τα ενδεδειγμένα μέσα που θα τους επέτρεπαν να συλλέγουν, να επεξεργάζονται και να αξιολογούν στοιχεία που συνδέονται με «σοβαρές παραβάσεις» των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, ως οφείλουν. Τα κράτη μέλη δεν έχουν δημιουργήσει βάσεις δεδομένων για την κωδικοποίηση συναφών πτυχών που αφορούν την εκάστοτε περίπτωση. Η Επιτροπή επιθυμεί να επιστήσει την προσοχή των κρατών μελών στο σημείο αυτό. Δίχως μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων, η οποία να περιλαμβάνει πληροφορίες που θα αναφέρονται στον παραβάτη, στο σκάφος ή στην επιχείρηση, στις νομικές διατάξεις, στα είδη και στις ζώνες αλιείας, στο οικονομικό πλαίσιο, στις διοικητικές δαπάνες, στην κύρια και στη δευτερεύουσα κύρωση που επιβλήθηκε δεν θα είναι δυνατόν να αξιολογηθούν δεόντως οι παραβάσεις, η διοικητική επίδοση και η αποτελεσματικότητα της ισχύουσας νομοθεσίας. Μόνον μέσω της επεξεργασίας αυτών των στοιχείων και εκείνων που περιέχονται στις βάσεις δεδομένων που προβλέπονται ήδη από την κοινοτική νομοθεσία (όπως είναι το νηολόγιο, οι στατιστικές, τα αρχεία VMS), θα είναι δυνατή η αξιολόγηση της επίδοσης των κρατών μελών, η σύγκρισή τους και τέλος η προσαρμογή των διοικητικών διαδικασιών και της νομοθεσίας, για την αποτελεσματική εφαρμογή των κανόνων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.Η Επιτροπή έχει ήδη προτείνει έναν μορφότυπο που θα πρέπει να χρησιμοποιείται από τις εθνικές διοικήσεις για το σκοπό αυτό[9]. Η Επιτροπή είναι έτοιμη να βοηθήσει τα κράτη μέλη, μεταξύ άλλων και οικονομικά, μέσω υφιστάμενων γραμμών του προϋπολογισμού, για τη δημιουργία νέων μέσων.Η Επιτροπή παροτρύνει τα κράτη μέλη να προσαρμόσουν ανάλογα τη νομοθεσία τους και τη διοικητική τους οργάνωση.

Κατάλογος των συνημμένων πινάκων

I αριθμός περιπτώσεων που διαπιστώθηκαν ανά τύπο παράβασης και ανά κράτος μέλος

II αριθμός περιπτώσεων που διαπιστώθηκαν ανά εθνικότητα του παραβάτη και ανά κράτος μέλος

III αριθμός περιπτώσεων στις οποίες επιβλήθηκαν πρόστιμα ανά τύπο παραβάσεων και ανά κράτος μέλος

IV μέσο πρόστιμο ανά τύπο ή παράβαση και ανά κράτος μέλος

V αριθμός κατασχέσεων ανά τύπο παράβασης και ανά κράτος μέλος

VI αριθμός αδειών που ανακλήθηκαν ανά τύπο παράβασης και ανά κράτος μέλος·

VII ποσό που καταβλήθηκε από τον κλάδο της αλιείας κάθε κράτους μέλους για σοβαρές παραβάσεις

VIII μέσο πρόστιμο σε κάθε κράτος μέλος που επιβλήθηκε λόγω σοβαρής παράβασης και αξία των εκφορτώσεων σε κάθε κράτος μέλος

IX. σχέδιο εντύπου που αφορά σύνολο πληροφοριών σχετικά με «σοβαρή παράβαση»

[pic]

[pic]

[pic]

[pic]

[pic]

[pic]

[pic]

[pic]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IX

ΕΝΤΥΠΟ ΠΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ

Αριθ. Φακέλου |

Στοιχεία που συνδέονται με την παράβαση Κωδικός της παράβασης: Νομικές διατάξεις: Αριθ. νηολογίου: * Πλοιοκτήτης: * Όνομα Πλοιάρχου : * Όνομα ρυμουλκού : * Όνομα εταιρείας: … Φάκελος που συνδέεται με τον φάκελο αριθ.: * Κωδικοί με τους οποίους μπορεί να χρησιμοποιείται αυτός ο αριθμός ΦΠΑ |

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία Αρχή η οποία δημιούργησε την καταχώρηση: Τόπος και ημερομηνία της καταχώρησης: Παραπομπή στη νομοθεσία: Aρμόδια αρχή για τη διαδικασία: Τύπος διαδικασίας: διοικητική ποινική Ημερομηνία της τελικής απόφασης: Ημερομηνία εκτέλεσης της απόφασης: |

Στοιχεία που συνδέονται με την απόφαση Επιβληθέν πρόστιμο € : Ανάκληση επαγγελματικής άδειας αλιείας μήνες Κατάσχεση αλιευμάτων αξία € Κατάσχεση αλιευτικών εργαλείων αξία € Αξία των αλιευμάτων που αλιεύθηκαν/πωλήθηκαν νόμιμα αξία € Δημοσίευση της απόφασης εφημερίδα |

Στοιχεία που συνδέονται με τα σημαντικότερα είδη τα οποία αφορά η παράβαση και περιοχή στην οποία σημειώθηκε η παράβαση Κωδικοί FAO και ICES Αρμόδια ΠΟΑ Συναφές πρόγραμμα αποκατάστασης |

Στοιχεία που αφορούν οικονομικές και κοινωνικές πτυχές Μήκος του σκάφους: > 10 m· > 15 m > 24 m, > 40 m Ετήσιος κύκλος εργασιών της εταιρείας Αριθμός απασχολουμένων Κοινοτική χρηματοδότηση Κίνδυνος πτώχευσης |

[1] ΕΕ L 167, της 02.07.1999, σ.5

[2] Άρθρο 25 του κανονισμού 2371/2002.

[3] ΕΕ L 328, της 22.12.1999, σ.62

[4] COM (2001) 650 της 12.11.2001

[5] COM (2002) 687 της 05.12.2002

[6] COM (2003) 782 της 15.12.2003

[7] COM (2005) 207 της 30.05.2005

[8] COM (2006) 387 της 14.07.2006

[9] Βλ. Το παράρτημα IX.

Top