1.

Η δράση που αναλαμβάνει η Κοινότητα με βάση το άρθρο 158 της συνθήκης προορίζεται να ενισχύσει την οικονομική και κοινωνική συνοχή της διευρυμένης Κοινότητας προκειμένου να προωθήσει την εναρμονισμένη, ισόρροπη και αειφόρο ανάπτυξη της Κοινότητας. Η δράση αυτή αναλαμβάνεται με την βοήθεια των Ταμείων, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤρΕ) και άλλων υφιστάμενων χρηματοδοτικών μέσων. Στοχεύει στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που συνδέονται με τις οικονομικές, κοινωνικές και εδαφικές διαφορές ιδίως σε χώρες και περιφέρειες των οποίων η ανάπτυξη υστερεί, με την επιτάχυνση της οικονομικής και κοινωνικής αναδιάρθρωσης και με τη γήρανση του πληθυσμού. Η δράση που αναλαμβάνεται στα πλαίσια των Ταμείων ενσωματώνει σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο τις προτεραιότητες της Κοινότητας υπέρ της αειφόρου ανάπτυξης με την ενίσχυση της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης, της κοινωνικής ένταξης καθώς και της προστασίας και της ποιότητας του περιβάλλοντος.

2.

Προς το σκοπό αυτό, το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ, το Ταμείο Συνοχής, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤρΕ) και άλλα υφιστάμενα κοινοτικά χρηματοδοτικά μέσα συμβάλουν το καθένα κατά τον ενδεικνυόμενο τρόπο στην επίτευξη των ακόλουθων τριών στόχων:

(…)

1.

Οι περιφέρειες που είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση από τα Διαρθρωτικά Ταμεία στα πλαίσια του στόχου «Σύγκλιση» είναι οι περιφέρειες που αντιστοιχούν στο επίπεδο II της ονοματολογίας των εδαφικών στατιστικών μονάδων (που στη συνέχεια αναφέρονται ως «NUTS επίπεδο II») κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1059/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2003, των οποίων το κατά κεφαλή ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ), μετρούμενο σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης και υπολογιζόμενο με βάση τα κοινοτικά στοιχεία για τα τελευταία τρία έτη που διατίθενται κατά την […], είναι μικρότερο του 75 % του κοινοτικού μέσου όρου.

2.

Οι περιφέρειες NUTS επίπεδο II των οποίων το κατά κεφαλή ΑΕΠ, μετρούμενο σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης και υπολογιζόμενο με βάση τα κοινοτικά στοιχεία για τα τελευταία τρία έτη που διατίθενται στις […], κυμαίνεται από 75 % έως […] % του κοινοτικού μέσου όρου είναι επιλέξιμες, επί μια μεταβατική και ειδική περίοδο, για χρηματοδότηση από τα Διαρθρωτικά Ταμεία.

2.

Οι περιφέρειες NUTS επίπεδο II των οποίων το κατά κεφαλή ΑΕΠ, μετρούμενο σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης και υπολογιζόμενο με βάση τα κοινοτικά στοιχεία για τα τελευταία τρία έτη που διατίθενται στις […], κυμαίνεται από 75 % έως […] % του κοινοτικού μέσου όρου είναι επιλέξιμες, επί μια μεταβατική και ειδική περίοδο, για χρηματοδότηση από τα Διαρθρωτικά Ταμεία.

1.

Οι περιοχές που είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση από τα Διαρθρωτικά Ταμεία στα πλαίσια του στόχου «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» είναι εκείνες που δεν καλύπτονται από το άρθρο 5 παράγραφοι 1 και 2. Όταν υποβάλει το εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 25, κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος προσδιορίζει τις περιφέρειες NUTS I ή NUTS II για τις οποίες πρόκειται να υποβάλλει πρόγραμμα για χρηματοδότηση από το ΕΤΠΑ.

1.

Για τους σκοπούς της διασυνοριακής συνεργασίας, επιλέξιμες για χρηματοδότηση είναι οι περιφέρειες NUTS επίπεδο III της Κοινότητας κατά μήκος των εσωτερικών και ορισμένων εξωτερικών συνόρων και ορισμένες περιφέρειες NUTS επίπεδο III της Κοινότητας κατά μήκος των θαλάσσιων συνόρων που χωρίζονται, κατά γενικό κανόνα, από μέγιστη απόσταση 150 χιλιομέτρων, λαμβανομένων υπόψη πιθανών προσαρμογών που απαιτούνται για να εξασφαλιστεί η συνέπεια και η συνέχεια της δράσης συνεργασίας. Αμέσως μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή καταρτίζει, με βάση τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 104 παράγραφος 2, τον κατάλογο των επιλέξιμων περιφερειών. Ο κατάλογος αυτός ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2007 ως τις 31 Δεκεμβρίου 2013.

2.

Για τους σκοπούς της διεθνικής συνεργασίας, με βάση τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές που αναφέρονται στα άρθρα 23 και 24, η Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 104 παράγραφος 2, καταρτίζει τον κατάλογο των επιλέξιμων διεθνικών περιοχών. Ο κατάλογος αυτός ισχύει από 1ης Ιανουαρίου 2007 ως τις 31 Δεκεμβρίου 2013.

3.

Σε ετήσια βάση η Επιτροπή ζητά τη γνώμη των οργανισμών που εκπροσωπούν τους κοινωνικούς εταίρους σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με την ενίσχυση από τα Ταμεία.

1.

Η οικονομική συνεισφορά από τα Διαρθρωτικά Ταμεία δεν αντικαθιστά τις δημόσιες ή ισοδύναμες διαρθρωτικές δαπάνες των κρατών μελών.

2.

Για τις περιφέρειες που καλύπτονται από τον στόχο «Σύγκλιση» η Επιτροπή και το κράτος μέλος καθορίζουν το ύψος της δημόσιας ή ισοδύναμης διαρθρωτικής δαπάνης το οποίο υποχρεούται να διατηρήσει το κράτος μέλος σε όλες τις εμπλεκόμενες περιφέρειες κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού. Η δαπάνη αυτή συμφωνείται μεταξύ του κράτους μέλους και της Επιτροπής στα πλαίσια του εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 25.

3.

Το ύψος της δαπάνης που αναφέρεται στην παράγραφο 2 είναι τουλάχιστον ίσο με το ύψος του πραγματικού ποσού της μέσης ετήσιας δαπάνης κατά τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου προγραμματισμού. Το ύψος της δαπάνης καθορίζεται με βάση τις γενικές μακροοικονομικές συνθήκες στα πλαίσια των οποίων πραγματοποιείται η χρηματοδότηση και λαμβάνονται υπόψη ορισμένες συγκεκριμένες οικονομικές καταστάσεις, συγκεκριμένα οι ιδιωτικοποιήσεις καθώς και το εξαιρετικό ύψος της δημόσιας ή της ισοδύναμης ιδιωτικής διαρθρωτικής δαπάνης από το κράτος μέλος κατά τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου προγραμματισμού.

4.

Για το στόχο «Σύγκλιση» η Επιτροπή, σε συνεργασία με κάθε κράτος μέλος, προβαίνει σε ενδιάμεσο έλεγχο της προσθετικότητας το 2011 και σε εκ των υστέρων έλεγχο έως τις 30 Ιουνίου 2016. Στην περίπτωση που κάποιο κράτος μέλος δεν είναι σε θέση να αποδείξει στις 30 Ιουνίου 2016 ότι τηρήθηκε η προσθετικότητα η οποία συμφωνήθηκε στα πλαίσια του εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς, η Επιτροπή προχωρεί σε δημοσιονομική διόρθωση σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο άρθρο 101.

3.

Το ύψος της δαπάνης που αναφέρεται στην παράγραφο 2 είναι τουλάχιστον ίσο με το ύψος του πραγματικού ποσού της μέσης ετήσιας δαπάνης κατά τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου προγραμματισμού.

Το ύψος της δαπάνης καθορίζεται με βάση τις γενικές μακροοικονομικές συνθήκες στα πλαίσια των οποίων πραγματοποιείται η χρηματοδότηση και λαμβάνονται υπόψη ορισμένες συγκεκριμένες οικονομικές καταστάσεις, συγκεκριμένα οι ιδιωτικοποιήσεις καθώς και το εξαιρετικό ύψος της δημόσιας ή της ισοδύναμης ιδιωτικής διαρθρωτικής δαπάνης από το κράτος μέλος κατά τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου προγραμματισμού.

1.

Οι συνολικοί πόροι για τον στόχο «Σύγκλιση» ανέρχονται στο 78,54 % των πόρων που αναφέρονται στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 15 (δηλαδή σύνολο 264,0 δισεκατ. ευρώ) και κατανέμονται στις διάφορες συνιστώσες ως εξής:

2.

Η ετήσια κατανομή των κονδυλίων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) είναι φθίνουσα από την 1η Ιανουαρίου 2007. Τα κονδύλια για το 2007 είναι χαμηλότερα από ό,τι για το 2006, εκτός από τις περιφέρειες εκείνες που δεν ήταν πλήρως επιλέξιμες για το στόχο 1 την 1η Ιανουαρίου 2000 σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/1999, για τις οποίες τα κονδύλια για το 2007 πρέπει να είναι αντικειμενικά και δίκαια.

1.

Οι συνολικοί πόροι για τον στόχο «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» ανέρχονται στο 17,22 % των πόρων που αναφέρονται στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 15 (δηλαδή συνολικά σε 57,9 δισεκατ. ευρώ) και κατανέμονται στις διάφορες συνιστώσες ως ακολούθως:

2.

Τα κονδύλια που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) κατανέμονται εξίσου μεταξύ των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ και των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από το ΕΚΤ.

4.

Οι ετήσιες κατανομές των κονδυλίων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) είναι φθίνουσες από την 1η Ιανουαρίου 2007. Τα κονδύλια για το 2007 είναι λιγότερα από αυτά του 2006, εκτός από τις περιφέρειες εκείνες των οποίων η επιλεξιμότητα για τον στόχο 1 με βάση τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 άρχισε το 2004, για τις οποίες τα κονδύλια για το 2007 είναι αντικειμενικά και δίκαια.

3.

Το κεφάλαιο για τη στρατηγική του εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς καθορίζει τη στρατηγική που επιλέχθηκε για το στόχο «Σύγκλιση» και για το στόχο «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» και παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο οι επιλογές που έγιναν συμβαδίζουν με τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές με βάση ανάλυση των αναπτυξιακών ανισοτήτων, των αδυναμιών και των δυνατοτήτων που σχετίζονται ιδιαίτερα με τις αναμενόμενες αλλαγές στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία. Στο έγγραφο καθορίζονται τα ακόλουθα:

(…)

(…)

3.

Το κεφάλαιο για τη στρατηγική του εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς καθορίζει τη στρατηγική που επιλέχθηκε για το στόχο «Σύγκλιση» και για το στόχο «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» και παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο οι επιλογές που έγιναν συμβαδίζουν με τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές με βάση ανάλυση των αναπτυξιακών ανισοτήτων, των αδυναμιών και των δυνατοτήτων που σχετίζονται ιδιαίτερα με τις αναμενόμενες αλλαγές στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία. Στο έγγραφο καθορίζονται τα ακόλουθα:

(…)

Προκειμένου να εξασφαλισθεί η παρακολούθηση, οι κύριοι στόχοι των προτεραιοτήτων που αναφέρονται στο στοιχείο α) ποσοτικοποιούνται και ορίζεται περιορισμένος αριθμός δεικτών για επίδοση και επιπτώσεις.

4.

Για τον στόχο «Σύγκλιση» και το στόχο «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση», το κεφάλαιο για τις δράσεις περιλαμβάνει:

2.

Κάθε κράτος μέλος αποστέλλει στην Επιτροπή πρόταση για το εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς το ταχύτερο δυνατό μετά τη έκδοση των κοινοτικών στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών. Τα κράτη μέλη είναι δυνατόν να αποφασίσουν να υποβάλουν ταυτόχρονα και τα επιχειρησιακά προγράμματα που αναφέρονται στο άρθρο 31. Η Επιτροπή διαπραγματεύεται την πρόταση αυτή στα πλαίσια της εταιρικής σχέσης.

α)

καταγραφή της προόδου όσον αφορά την οικονομική και κοινωνική συνοχή, δηλαδή την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση και την οικονομική ανάπτυξη των περιφερειών καθώς και την ενσωμάτωση των κοινοτικών προτεραιοτήτων·

β)

καταγραφή του ρόλου των Ταμείων, της ΕΤρΕ και των άλλων χρηματοδοτικών μέσων καθώς και των επιπτώσεων άλλων κοινοτικών και εθνικών πολιτικών στην πραγματοποιηθείσα πρόοδο. Η έκθεση περιλαμβάνει, εν ανάγκη, τυχόν προτάσεις για κοινοτικά μέτρα και πολιτικές που θα πρέπει να θεσπισθούν προκειμένου να ενισχυθεί η οικονομική και κοινωνική συνοχή. Περιλαμβάνει επίσης, εν ανάγκη, προτάσεις σχετικά με τυχόν προσαρμογές που συνδέονται με νέες πρωτοβουλίες για κοινοτικές πολιτικές στο πλαίσιο των στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών για τη συνοχή. Το έτος κατά το οποίο υποβάλλεται η εν λόγω έκθεση αντικαθιστά την ετήσια έκθεση της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 28. Αποτελεί αντικείμενο ετήσιας συζήτησης σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο άρθρο 29.

3.

Το κράτος μέλος υποβάλλει πρόταση επιχειρησιακού προγράμματος στην Επιτροπή η οποία περιλαμβάνει όλες τις συνιστώσες που αναφέρονται στο άρθρο 36, το ταχύτερο δυνατό μετά την απόφαση της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 26 ή κατά τη στιγμή της υποβολής του εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς που αναφέρεται στο ίδιο άρθρο 26.

5.

Η Επιτροπή εγκρίνει κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα το ταχύτερο δυνατό μετά την επίσημη υποβολή από το κράτος μέλος.

4.

Η Επιτροπή είναι δυνατόν, εάν το θεωρεί αναγκαίο για την αξιολόγηση μεγάλων έργων, να ζητήσει από την ΕΤρΕ να εξετάσει την τεχνική ποιότητα και την οικονομική και χρηματοδοτική βιωσιμότητα τέτοιων έργων, ιδιαίτερα όσον αφορά τα όργανα χρηματοοικονομικής τεχνικής που θα χρησιμοποιηθούν ή θα αναπτυχθούν.

1.

Τα επιχειρησιακά προγράμματα για τους στόχους «Σύγκλιση» και «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» περιλαμβάνουν:

(…)

(…)

4.

Τα επιχειρησιακά προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ περιέχουν επιπλέον για τους στόχους «Σύγκλιση» και «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» τα ακόλουθα:

(…)

3.

Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση το ταχύτερο δυνατόν μετά την υποβολή από το κράτος μέλος ή τη διαχειριστική αρχή όλων των πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 39. Η απόφαση αυτή καθορίζει το φυσικό αντικείμενο, το ποσό για το οποίο ισχύει το ποσοστό συγχρηματοδότησης της προτεραιότητας, και το ετήσιο χρονοδιάγραμμα.

3.

Οι δραστηριότητες της αξιολόγησης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 οργανώνονται με ευθύνη των κρατών μελών ή της Επιτροπής, αναλόγως, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας και με βάση την εταιρική σχέση μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής. Οι αξιολογήσεις πραγματοποιούνται από ανεξάρτητους αξιολογητές. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται, εκτός των περιπτώσεων όπου η υπεύθυνη αρχή για την αξιολόγηση εκφράζει ρητές αντιρρήσεις, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 για την πρόσβαση στα έγγραφα

5.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού, τα κράτη μέλη πραγματοποιούν κατά περίπτωση αξιολογήσεις που συνδέονται με την παρακολούθηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων στις περιπτώσεις που η παρακολούθηση των προγραμμάτων αποκαλύψει σημαντική απόκλιση από τους στόχους που τέθηκαν αρχικά και στην περίπτωση που υποβάλλονται προτάσεις για την αναθεώρηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Τα αποτελέσματα υποβάλλονται στην επιτροπή παρακολούθησης για το επιχειρησιακό πρόγραμμα και στην Επιτροπή.

1.

Στα πλαίσια της ετήσιας συζήτησης που αναφέρεται στο άρθρο 29 το Συμβούλιο, σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο άρθρο 161 της συνθήκης, κατανέμει το 2011 το αποθεματικό που αναφέρεται στο άρθρο 20 στα κράτη μέλη για να ανταμείψει την πραγματοποιηθείσα πρόοδο σε σχέση με την αρχική κατάσταση:

2.

Κάθε κράτος μέλος κατανέμει τα σχετικά ποσά στα επιχειρησιακά προγράμματα λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.

α)

τη σοβαρότητα των ειδικών προβλημάτων, κυρίως οικονομικής, κοινωνικής ή εδαφικής φύσης·

β)

τη σημασία κάθε προτεραιότητας για τις κοινοτικές προτεραιότητες όπως καθορίζεται στις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές της Κοινότητας·

γ)

την προστασία και βελτίωση του περιβάλλοντος, κυρίως μέσω της εφαρμογής της αρχής της προφύλαξης, της αρχής της προληπτικής δράσης και της αρχής ο ρυπαίνων πληρώνει·

δ)

το ποσοστό κινητοποίησης της ιδιωτικής χρηματοδότησης, ιδίως στα πλαίσια εταιρικών σχέσεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα στους οικείους τομείς.

2.

Η δημόσια δαπάνη για έργα που παράγουν εισόδημα υπολογίζεται με βάση τη δαπάνη της επένδυσης μείον την τρέχουσα αξία του καθαρού εισοδήματος από την επένδυση για συγκεκριμένη περίοδο αναφοράς. Ο υπολογισμός λαμβάνει υπόψη την κερδοφορία που αναμένεται κανονικά από την σχετική κατηγορία επένδυσης και την εφαρμογή της αρχής ο ρυπαίνων πληρώνει, και εάν απαιτηθεί, την αρχή της ρήτρας επιείκειας που συνδέεται με την σχετική ευημερία του οικείου κράτους μέλους.

1.

Οι δαπάνες είναι επιλέξιμες για συνεισφορά από τα Ταμεία εάν έχουν στην πραγματικότητα πραγματοποιηθεί από τον δικαιούχο για την υλοποίηση κάποιας δράσης μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου 2007 και της 31ης Δεκεμβρίου 2015. Οι συγχρηματοδοτούμενες δράσεις δεν πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί πριν από την έναρξη της ημερομηνίας για επιλεξιμότητα. Οι δαπάνες για μεγάλα έργα είναι επιλέξιμες από την ημερομηνία υποβολής του έργου στην Επιτροπή.

3.

Οι κανόνες για την επιλεξιμότητα των δαπανών καθορίζονται σε εθνικό επίπεδο αλλά υπόκεινται στις εξαιρέσεις που προβλέπονται στους ειδικούς κανονισμούς κάθε Ταμείου. Καλύπτουν το σύνολο της δημόσιας δαπάνης που δηλώνεται στα πλαίσια του επιχειρησιακού προγράμματος.

1.

Τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου των επιχειρησιακών προγραμμάτων που συγκροτούνται από τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τα ακόλουθα:

2.

Τα μέτρα που καθορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχεία β), γ), δ), στ) και η) είναι ανάλογα της δημόσιας δαπάνης στα πλαίσια του οικείου επιχειρησιακού προγράμματος.

1.

Η αρχή ελέγχου επιχειρησιακού προγράμματος ευθύνεται ιδιαίτερα για τα ακόλουθα:

(…)

(…)

1.

Η αρχή ελέγχου επιχειρησιακού προγράμματος ευθύνεται ιδιαίτερα για τα ακόλουθα:

(…)

(…)

1.

Η αρχή ελέγχου επιχειρησιακού προγράμματος ευθύνεται ιδιαίτερα για τα ακόλουθα:

(…)

(…)

2.

Με δική του πρωτοβουλία εκπρόσωπος της Επιτροπής είναι δυνατόν να συμμετάσχει στις εργασίες της επιτροπής παρακολούθησης σε συμβουλευτικό ρόλο. Είναι δυνατή η συμμετοχή ενός εκπροσώπου της ΕΤρΕ και ενός του ΕΤαΕ, με συμβουλευτικό ρόλο, για τα επιχειρησιακά προγράμματα τα οποία συγχρηματοδοτούν οι φορείς αυτοί.

1.

Η διαχειριστική αρχή και η επιτροπή παρακολούθησης εξασφαλίζουν την ποιότητα της υλοποίησης του επιχειρησιακού προγράμματος.

2.

Η διαχειριστική αρχή και η επιτροπή παρακολούθησης εξασφαλίζουν την παρακολούθηση σε σχέση με τους οικονομικούς δείκτες και τους δείκτες για την υλοποίηση, τα αποτελέσματα και τις επιπτώσεις που καθορίζονται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα. Εάν η φύση της παρέμβασης το επιτρέπει, τα στατιστικά στοιχεία αναλύονται κατά φύλο και κατά κατηγορία μεγέθους των δικαιούχων επιχειρήσεων.

3.

Η Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, εξετάζει τους δείκτες που απαιτούνται για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση του επιχειρησιακού προγράμματος.

2.

Οι εκθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν τις ακόλουθες πληροφορίες προκειμένου να δοθεί σαφής εικόνα για την υλοποίηση του επιχειρησιακού προγράμματος:

(…)

(…)

1.

Για τα προγράμματα των οποίων το ποσοστό συγχρηματοδότησης από κοινοτικά κονδύλια δεν ξεπερνά το 33 % της δημόσιας δαπάνης στα πλαίσια του επιχειρησιακού προγράμματος και το ποσό των Ταμείων δεν ξεπερνά τα 250 εκατ. ευρώ δεν ισχύουν οι διατάξεις που αναφέρονται στο άρθρο 61 στοιχεία γ), δ) και ε) σημείο i).

2.

Για τα προγράμματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 το κράτος μέλος είναι δυνατόν να επιλέξει να δημιουργήσει σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες του, φορείς και διαδικασίες για την πραγματοποίηση των καθηκόντων που αναφέρονται στα άρθρα 59 στοιχείο β) και στα άρθρα 60 και 61. Στην περίπτωση που κάποιο κράτος μέλος επιλέξει αυτήν την λύση δεν ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 58 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ) και των άρθρων 60 παράγραφος 1 στοιχείο γ). Όταν η Επιτροπή εκδώσει τους κανόνες εφαρμογής των άρθρων 59, 60 και 61 προσδιορίζει τις διατάξεις που δεν ισχύουν στα κράτη μέλη που επιλέγουν την εναλλακτική λύση που αναφέρεται στην πρώτη υποπαράγραφο.

3.

Το άρθρο 70 παράγραφος 3 ισχύει κατ' αναλογία στην περίπτωση που το κράτος μέλος επιλέγει την εναλλακτική λύση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 πρώτη υποπαράγραφος.

4.

Για όλα τα επιχειρησιακά προγράμματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1, και ανεξάρτητα του κατά πόσον ένα κράτος μέλος επιλέξει τη λύση που αναφέρεται στην παράγραφο 2, στην περίπτωση που η γνωμοδότηση για τη συμμόρφωση του συστήματος δεν περιέχει επιφυλάξεις ή εάν αρθούν όλες οι επιφυλάξεις μετά από διορθωτικά μέτρα, η Επιτροπή είναι δυνατόν να πληροφορήσει το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ότι θα στηριχθεί κυρίως στην γνώμη που παρέχει η αρχή ελέγχου ή ο φορέας που ορίζεται από το κράτος μέλος στην περίπτωση που έχει επιλέξει τη λύση που αναφέρεται παραπάνω, όσον αφορά την ορθότητα, νομιμότητα και κανονικότητα των δαπανών που δηλώθηκαν και θα ότι πραγματοποιήσει τους δικούς της επιτόπιους ελέγχους μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Στις περιπτώσεις που υπάρχουν ενδείξεις για παρατυπίες που δεν έχουν εντοπισθεί εγκαίρως από τις εθνικές αρχές ελέγχου ή που δεν οδήγησαν στη λήψη των κατάλληλων διορθωτικών μέτρων, η Επιτροπή είναι δυνατόν να απαιτήσει από το κράτος μέλος να πραγματοποιήσει ελέγχους σύμφωνα με το άρθρο 71 παράγραφος 3 ή είναι δυνατόν να πραγματοποιήσει τους δικούς της ελέγχους με βάση το άρθρο 71 παράγραφος 2 προκειμένου να πεισθεί για την ορθότητα, τη νομιμότητα και την κανονικότητα των δαπανών που δηλώθηκαν.

2.

Για τα προγράμματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 το κράτος μέλος είναι δυνατόν να επιλέξει να δημιουργήσει σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες του, φορείς και διαδικασίες για την πραγματοποίηση των καθηκόντων που αναφέρονται στο άρθρο 59 στοιχείο β) και στα άρθρα 60 και 61. Στην περίπτωση που κάποιο κράτος μέλος επιλέξει αυτήν την λύση δεν ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 58 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ) και των άρθρων 60 παράγραφος 1 στοιχείο γ). Όταν η Επιτροπή εκδώσει τους κανόνες εφαρμογής των άρθρων 59, 60 και 61 προσδιορίζει τις διατάξεις που δεν ισχύουν στα κράτη μέλη που επιλέγουν την εναλλακτική λύση που αναφέρεται στην πρώτη υποπαράγραφο.

4.

Για όλα τα επιχειρησιακά προγράμματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1, και ανεξάρτητα του κατά πόσον ένα κράτος μέλος επιλέξει τη λύση που αναφέρεται στην παράγραφο 2, στην περίπτωση που η γνωμοδότηση για τη συμμόρφωση του συστήματος δεν περιέχει επιφυλάξεις ή εάν αρθούν όλες οι επιφυλάξεις μετά από διορθωτικά μέτρα, η Επιτροπή είναι δυνατόν να πληροφορήσει το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ότι θα στηριχθεί κυρίως στην γνώμη που παρέχει η αρχή ελέγχου ή ο φορέας που ορίζεται από το κράτος μέλος στην περίπτωση που έχει επιλέξει τη λύση που αναφέρεται παραπάνω, όσον αφορά την ορθότητα, νομιμότητα και κανονικότητα των δαπανών που δηλώθηκαν και ότι θα πραγματοποιήσει τους δικούς της επιτόπιους ελέγχους μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

Στις περιπτώσεις που υπάρχουν ενδείξεις για παρατυπίες που δεν έχουν εντοπισθεί εγκαίρως από τις εθνικές αρχές ελέγχου ή που δεν οδήγησαν στη λήψη των κατάλληλων διορθωτικών μέτρων, η Επιτροπή είναι δυνατόν να απαιτήσει από το κράτος μέλος να πραγματοποιήσει ελέγχους σύμφωνα με το άρθρο 71 παράγραφος 3 ή είναι δυνατόν να πραγματοποιήσει τους δικούς της ελέγχους με βάση το άρθρο 71 παράγραφος 2 προκειμένου να πεισθεί για την ορθότητα, τη νομιμότητα και την κανονικότητα των δαπανών που δηλώθηκαν.

2.

Εάν ένας από τους όρους που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν εκπληρούται, η Επιτροπή πληροφορεί το κράτος μέλος και την αρχή πιστοποίησης το ταχύτερο δυνατόν ότι το αίτημα πληρωμής είναι απαράδεκτο.

1.

Η Επιτροπή αποφασίζει την παρακράτηση του 20 % των ποσών των ενδιάμεσων πληρωμών που πρέπει να καταβληθούν από την Επιτροπή στην περίπτωση που τα ουσιαστικά στοιχεία του σχεδίου διορθωτικών ενεργειών που αναφέρεται στο άρθρο 70 παράγραφος 3 έχουν υλοποιηθεί και οι σοβαρές ελλείψεις οι οποίες αναφέρονται στην ετήσια έκθεση της αρχής ελέγχου για το πρόγραμμα οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 61 στοιχείο ε) σημείο i) έχουν μεν διορθωθεί αλλά απαιτείται ακόμη να γίνουν τροποποιήσεις, προκειμένου να παρασχεθεί στην Επιτροπή εύλογη διαβεβαίωση όσον αφορά τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου.

1.

Η Επιτροπή πληροφορεί εγκαίρως το κράτος μέλος και τις οικείες αρχές κάθε φορά που υπάρχει κίνδυνος εφαρμογής της αυτόματης αποδέσμευσης που προβλέπεται στο άρθρο 92. Η Επιτροπή πληροφορεί το κράτος μέλος και τις οικείες αρχές για το ποσό της αυτόματης αποδέσμευσης που προκύπτει από τις πληροφορίες που διαθέτει.

Το κράτος μέλος διαθέτει περίοδο δύο μηνών από την ημερομηνία παραλαβής της πληροφορίας αυτής προκειμένου να συμφωνήσει για το ποσό ή να υποβάλει παρατηρήσεις. Η Επιτροπή πραγματοποιεί την αυτόματη αποδέσμευση το αργότερο εννέα μήνες μετά την προθεσμία που αναφέρεται στο άρθρο 92.

1.

Είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί μερικό κλείσιμο των επιχειρησιακών προγραμμάτων σε περιόδους που επιλέγονται από το κράτος μέλος.

Το μερικό κλείσιμο αφορά δράσεις που έχουν ολοκληρωθεί και για τις οποίες έχει γίνει τελική πληρωμή στον δικαιούχο το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου του έτους Ν-1. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, οι δράσεις θεωρούνται πως έχουν ολοκληρωθεί σε περίπτωση που οι εργασίες στα πλαίσια της δράσης έχουν πράγματι πραγματοποιηθεί και ο δικαιούχος έχει λάβει την τελική πληρωμή ή ο δικαιούχος υπέβαλε έγγραφο ισοδύναμου αποτελέσματος στη διαχειριστική αρχή.

2.

Το ύψος των πληρωμών που αντιστοιχεί στις ολοκληρωμένες δράσεις προσδιορίζεται στις δηλώσεις δαπανών.

Το μερικό κλείσιμο γίνεται υπό τον όρο ότι η διαχειριστική αρχή υποβάλλει τα ακόλουθα στην Επιτροπή έως τις 30 Ιουνίου του έτους Ν: