52004PC0619

Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη σύναψη πρωτοκόλλου το οποίο καθορίζει τις αλιευτικές δυνατότητες και τη χρηματική αντιπαροχή που προβλέπονται στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ακτής του Ελεφαντοστού όσον αφορά την αλιεία στα ανοικτά της Ακτής του Ελεφαντοστού, για την περίοδο από την 1η Ιουλίου 2004 έως τις 30 Ιουνίου 2007

(υποβληθείσα από την Επιτροπή)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Το πρωτόκολλο της αλιευτικής συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ακτής του Ελεφαντοστού έληξε στις 30 Ιουνίου 2003. Η παράταση του πρωτοκόλλου που επισυνάπτεται στην αλιευτική συμφωνία μεταξύ της ΕΚ και της Κυβέρνησης της Ακτής του Ελεφαντοστού λήγει στις 30.6.2004.

Τα δύο μέρη συναντήθηκαν στο Αμπιτζάν από 9 έως 13 Νοεμβρίου 2003, στο πλαίσιο της Μεικτής Επιτροπής που προβλέπεται στο άρθρο 10 της αλιευτικής συμφωνίας μεταξύ της Ακτής του Ελεφαντοστού και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, προκειμένου να εξετάσουν το σύνολο των θεμάτων που έχουν σχέση με τη θέση σε εφαρμογή των διατάξεων του αλιευτικού πρωτοκόλλου,.

Τα δύο μέρη διαπίστωσαν την ανάγκη αναθεώρησης των διατάξεων του πρωτοκόλλου προκειμένου να ληφθεί υπόψη η νέα πολιτική στον τομέα της αλιείας γενικά, και, ιδιαίτερα, η πολιτική έναντι των τρίτων χωρών.

Το νέο πρωτόκολλο, το οποίο μονογραφήθηκε στις 3 Μαρτίου 2004 στις Βρυξέλλες, καλύπτει περίοδο τριών ετών από 1ης Ιουλίου 2004 έως 30 Ιουνίου 2007. Προβλέπει ετήσιες αλιευτικές δυνατότητες 1300 GT (χωρητικότητα) ανά μήνα κατά μέσο όρο ετησίως για μηχανότρατες βενθοπελαγικής αλιείας, για 24 θυνναλιευτικά με γρίπο, για 11 παραγαδιάρικα επιφανείας και 3 θυνναλιευτικά με καλάμια.

Η χρηματική αντιπαροχή ανέρχεται σε 1.065.000 ευρώ ετησίως και θα διατεθεί καθ' ολοκληρίαν για τη στήριξη και τη θέση σε εφαρμογή της πολιτικής στον τομέα της αλιείας.

Τα δύο μέρη συμφώνησαν για την ανάγκη συγκέντρωσης των προσπαθειών στην τομεακή πολιτική που αφορά τον έλεγχο και την εποπτεία καθώς επίσης και την επιστημονική έρευνα με στόχο την επίτευξη βιώσιμης αλιείας.

Ιδρύεται επιστημονική επιτροπή για τη διασφάλιση της παρακολούθησης των αλιευτικών πόρων.

Επιπροσθέτως, το πρωτόκολλο περιλαμβάνει μία ρήτρα αποκλειστικότητας καθώς και μία κοινωνική ρήτρα.

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή προτείνει στο Συμβούλιο να εγκρίνει, με την έκδοση κανονισμού, τη σύναψη του νέου αυτού πρωτοκόλλου.

Ένα σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με την προσωρινή εφαρμογή του νέου πρωτοκόλλου, αποτελεί αντικείμενο χωριστής διαδικασίας.

2004/0211 (CNS)

Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη σύναψη πρωτοκόλλου το οποίο καθορίζει τις αλιευτικές δυνατότητες και τη χρηματική αντιπαροχή που προβλέπονται στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ακτής του Ελεφαντοστού όσον αφορά την αλιεία στα ανοικτά της Ακτής του Ελεφαντοστού, για την περίοδο από την 1η Ιουλίου 2004 έως τις 30 Ιουνίου 2007

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως το άρθρο 300 παράγραφος 2και παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο:

την πρόταση της Επιτροπής [1],

[1] ΕΕ C της σ.

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου [2],

[2] Γνώμη που εκδόθηκε στις .... (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

Εκτιμώντας τα εξής:

(1) Στο πλαίσιο της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ακτής του Ελεφαντοστού όσον αφορά την αλιεία στα ανοικτά της Ακτής του Ελεφαντοστού [3], τα συμβαλλόμενα μέρη προβαίνουν, πριν από τη λήξη της περιόδου ισχύος της παράτασης του πρωτοκόλλου που επισυνάπτεται στη συμφωνία, σε διαπραγματεύσεις με σκοπό τον καθορισμό, κατόπιν κοινής συμφωνίας, του περιεχομένου του πρωτοκόλλου για την επόμενη περίοδο και, ενδεχομένως, των τροποποιήσεων ή προσθηκών στο παράρτημα.

[3] ΕΕ L 379 της 31.12.90

(2) Τα δύο συμβαλλόμενα μέρη διαπραγματεύθηκαν ένα νέο πρωτόκολλο για τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων και της χρηματικής αντιπαροχής από 9 έως 13 Νοεμβρίου 2003 στο Αμπιτζάν. Το πρωτόκολλο αυτό σχετικά με την περίοδο από 1ης Ιουλίου 2004 έως 30 Ιουνίου 2007 μονογραφήθηκε στις 3 Μαρτίου 2004 στις Βρυξέλλες.

(3) Είναι προς το συμφέρον της Κοινότητας να εγκριθεί το εν λόγω πρωτόκολλο.

(4) Είναι σκόπιμο να καθοριστεί ο τρόπος κατανομής των αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ των κρατών μελών καθώς και οι υποχρεώσεις τους όσον αφορά τη γνωστοποίηση των αλιευμάτων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Εγκρίνεται εξ ονόματος της Κοινότητας το πρωτόκολλο το οποίο καθορίζει τις αλιευτικές δυνατότητες και τη χρηματική αντιπαροχή που προβλέπονται στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ακτής του Ελεφαντοστού όσον αφορά την αλιεία στα ανοικτά της Ακτής του Ελεφαντοστού, για την περίοδο από την 1η Ιουλίου 2004 έως τις 30 Ιουνίου 2007.

Το κείμενο του πρωτοκόλλου επισυνάπτεται στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 2

Οι καθοριζόμενες από το πρωτόκολλο αλιευτικές δυνατότητες κατανέμονται μεταξύ των κρατών μελών ως εξής:

α) βενθοπελαγική αλιεία:

Ισπανία: 1300 GT ανά μήνα κατά μέσο όρο ετησίως

β) αλιεία τόνου:

i) θυνναλιευτικά με γρίπο

- Γαλλία: 17 σκάφη

- Ισπανία: 17 σκάφη

ii) παραγαδιάρικα επιφανείας

- Ισπανία: 6 σκάφη

- Πορτογαλία: 5 σκάφη

iii) θυνναλιευτικά με καλάμια

- Γαλλία: 3 σκάφη

Εάν οι αιτήσεις αδειών των κρατών μελών δεν εξαντλήσουν τις αλιευτικές δυνατότητες που καθορίζονται από το πρωτόκολλο, η Επιτροπή μπορεί να λάβει υπόψη τις αιτήσεις αδειών οποιουδήποτε άλλου κράτους μέλους.

Άρθρο 3

Τα κράτη μέλη, τα σκάφη των οποίων αλιεύουν στο πλαίσιο της παρούσας συμφωνίας, γνωστοποιούν στην Επιτροπή τις ποσότητες κάθε αλιεύματος που αλιεύθηκε στη ζώνη αλιείας της Ακτής του Ελεφαντοστού σύμφωνα με τις λεπτομέρειες που προβλέπονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 500/2001 της Επιτροπής [4].

[4] ΕΕ L 73 της 15.3.2001, σ. 8.

Άρθρο 4

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου εξουσιοδοτείται να ορίσει τα πρόσωπα που είναι αρμόδια να υπογράψουν το πρωτόκολλο δεσμεύοντας την Κοινότητα.

Άρθρο 5

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και εφαρμόζεται άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ

το οποίο καθορίζει τις αλιευτικές δυνατότητες και τη χρηματική αντιπαροχή που προβλέπονται στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ακτής του Ελεφαντοστού όσον αφορά την αλιεία στα ανοικτά της Ακτής του Ελεφαντοστού, για την περίοδο από την 1η Ιουλίου 2004 έως τις 30 Ιουνίου 2007

Άρθρο 1

1. Από την 1η Ιουλίου 2004 και για περίοδο τριών ετών οι αλιευτικές δυνατότητες που χορηγούνται σύμφωνα με το άρθρο 2 της συμφωνίας καθορίζονται ως εξής :

α) μηχανότρατες-ψυγεία για την αλιεία βενθοπελαγικών ειδών, οι οποίες αλιεύουν μαλακόστρακα βαθέων υδάτων, κεφαλόποδα και βενθοπελαγικούς ιχθείς: 1300 GT [5] (χωρητικότητα) ανά μήνα κατά μέσον όρο ετησίως.

[5] Tel que dιfinit par le Rθglement (CE) N° 2371/2002 du Conseil du 20.12.2002

β) θυνναλιευτικά με καλάμια: 3 σκάφη.

γ) παραγαδιάρικα επιφανείας: 11 σκάφη.

δ) θυνναλιευτικά με γρίπο: 34 σκάφη.

2. Κατ' εφαρμογή του άρθρου 4 παράγραφος 1 της συμφωνίας, τα σκάφη που φέρουν σημαία κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Κοινότητας μπορούν να ασκούν αλιευτικές δραστηριότητες στη ζώνη αλιείας της Ακτής του Ελεφαντοστού μόνον εφόσον διαθέτουν άδεια αλιείας που έχει χορηγηθεί στο πλαίσιο του παρόντος πρωτοκόλλου και σύμφωνα με τις λεπτομέρειες που περιγράφονται στο παράρτημα.

Άρθρο 2

Οι αλιευτικές δυνατότητες που προβλέπονται στο άρθρο 1, μπορούν να αυξηθούν κατόπιν κοινής συμφωνίας, εάν το ζητήσει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, στο μέτρο που αυτό δεν θίγει την ορθολογική εκμετάλλευση των πόρων της Ακτής του Ελεφαντοστού.

Στην περίπτωση αυτή, η χρηματική αντιπαροχή που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 αυξάνεται αναλογικώς και βαθμιαίως με την πάροδο του χρόνου.

Άρθρο 3

1. Η χρηματική αντιπαροχή για τις αλιευτικές δυνατότητες που προβλέπονται στο άρθρο 1 καθώς και η στήριξη της τομεακής πολιτικής στον τομέα της αλιείας που προβλέπεται στο άρθρο 4 κατωτέρω ορίζονται σε 1.065.000 EUR ετησίως

2. H εν λόγω χρηματική αντιπαροχή καλύπτει για την αλιεία τόνου ποσότητα αλιευμάτων 9.000 τόνων ετησίως στα ύδατα της Ακτής του Ελεφαντοστού. Εάν η ποσότητα των αλιευμάτων των κοινοτικών σκαφών στη ζώνη αλιείας της Ακτής του Ελεφαντοστού υπερβεί την ποσότητα αυτή, το προαναφερόμενο ποσό αυξάνεται κατ' αναλογία. Ωστόσο, το συνολικό ποσό της χρηματικής αντιπαροχής που καταβάλλεται από την Κοινότητα δεν μπορεί να υπερβεί το διπλάσιο του ποσού που προσδιορίζεται στην παράγραφο 1.

3. Η ετήσια χρηματική αντιπαροχή καταβάλλεται το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου εκάστου έτους ισχύος του πρωτοκόλλου. Ο τρόπος διάθεσης της χρηματικής αντιπαροχής ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Κυβέρνησης της Ακτής του Ελεφαντοστού, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4 του παρόντος πρωτοκόλλου.

Άρθρο 4

1. Τα δύο μέρη συμφωνούν τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν στον τομέα της βιώσιμης διαχείρισης των αλιευτικών πόρων της Ακτής του Ελεφαντοστού. Η χρηματική αντιπαροχή που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 προορίζεται για τη χρηματοδότηση δράσεων που αποσκοπούν στην υλοποίηση των στόχων αυτών, οι οποίοι προβλέπονται στο πολυετές τομεακό πρόγραμμα της Κυβέρνησης της Ακτής του Ελεφαντοστού, ενδεικτικά και σύμφωνα με την ακόλουθη κατανομή:

α) χρηματοδότηση επιστημονικών προγραμμάτων, συμπεριλαμβανομένης της πραγματοποίησης έρευνας με τη χρήση εργαλείων τράτας η οποία θα πραγματοποιηθεί από ωκεανογραφικό σκάφος με στόχο τη βελτίωση των αλιευτικών και βιολογικών γνώσεων σχετικά με τις ζώνες αλιείας της Ακτής του Ελεφαντοστού: 200.000 EUR

β) στήριξη και παρακολούθηση του ελέγχου και της εποπτείας της αλιείας, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης συστήματος εποπτείας των αλιευτικών σκαφών μέσω δορυφόρου (ΣΠΣ) πριν από το τέλος του δεύτερου έτους ισχύος του παρόντος πρωτοκόλλου: 280.000 EUR

γ) βελτίωση των στατιστικών αλιείας: 100.000 EUR

δ) στήριξη του Υπουργείου Αλιείας για την κατάρτιση και θέση σε εφαρμογή πολιτικών και στρατηγικών ανάπτυξης της αλιείας: 485.000 EUR.

2. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους ισχύος του πρωτοκόλλου, οι δράσεις που καθορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1, καθώς και τα ετήσια ποσά τα οποία διατίθενται σ' αυτές, αποφασίζονται από το Υπουργείο Αλιείας σύμφωνα με το πολυετές τομεακό πρόγραμμα. Το πρόγραμμα αυτό, το οποίο θα υποβληθεί στην Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ακτή του Ελεφαντοστού το αργότερο την 1.10.2004, πρέπει να εγκριθεί από τη Μεικτή Επιτροπή που προβλέπεται στο άρθρο 10 της Συμφωνίας.

Από το δεύτερο έτος ισχύος του πρωτοκόλλου, το Υπουργείο Αλιείας υποβάλλει στην Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ακτή του Ελεφαντοστού, το αργότερο την 1.10.2005 και την 1.10.2006, λεπτομερή έκθεση για την εφαρμογή του προγράμματος καθώς και τα επιτευχθέντα αποτελέσματα.

Οποιαδήποτε τροποποίηση των δράσεων που προβλέπονται στο άρθρο παράγραφος 1, καθώς και των ποσών που διατίθενται σ' αυτά, μπορεί να αποφασίζεται κατόπιν κοινής συμφωνίας μεταξύ των δύο μερών.

Μετά την έγκριση του πολυετούς τομεακού προγράμματος, για το πρώτο έτος ισχύος του πρωτοκόλλου, και της έκθεσης εφαρμογής, για τα δύο επόμενα έτη, από την Μεικτή Επιτροπή, τα ετήσια ποσά καταβάλλονται το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου κάθε έτους σε τραπεζικό λογαριασμό που γνωστοποιείται από το Υπουργείο Αλιείας και εγκρίνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η Μεικτή Επιτροπή συνεδριάζει το αργότερο τέσσερις μήνες μετά την ημερομηνία της επετείου του πρωτοκόλλου, δηλαδή το αργότερο την 1η Νοεμβρίου κάθε έτους ισχύος του πρωτοκόλλου.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από το αρμόδιο για την αλιεία Υπουργείο οποιαδήποτε συμπληρωματική πληροφορία σχετικά με τα αποτελέσματα των εκθέσεων εφαρμογής.

Άρθρο 5

Οποιαδήποτε παράλειψη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας να εκπληρώσει κάποια από τις οικονομικές υποχρεώσεις που υπέχει βάσει των άρθρων 3 και 4 του παρόντος πρωτοκόλλου μπορεί να προκαλέσει αναστολή των υποχρεώσεων που απορρέουν από την αλιευτική συμφωνία για την Ακτή του Ελεφαντοστού.

Άρθρο 6

Στην περίπτωση που η άσκηση των αλιευτικών δραστηριοτήτων στη ζώνη αλιείας της Ακτής του Ελεφαντοστού εμποδίζεται από σοβαρές περιστάσεις, εκτός από φυσικά φαινόμενα, μπορεί να ανασταλεί από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα η πληρωμή της χρηματικής αντιπαροχής κατόπιν προηγούμενων διαβουλεύσεων μεταξύ των δύο μερών.

Η χρηματική αντιπαροχή αρχίζει εκ νέου να καταβάλλεται μόλις αποκατασταθούν ομαλές συνθήκες και μετά από διαβούλευση μεταξύ των δύο μερών, με την οποία επιβεβαιώνεται ότι η κατάσταση επιτρέπει την επανάληψη των αλιευτικών δραστηριοτήτων.

Η ισχύς των αδειών που χορηγούνται στα κοινοτικά σκάφη βάσει του άρθρου 4 της Συμφωνίας παρατείνεται για χρονική διάρκεια ίση με την περίοδο αναστολής των αλιευτικών δραστηριοτήτων.

Άρθρο 7

Το παράρτημα της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ακτής του Ελεφαντοστού όσον αφορά την αλιεία στα ανοικτά της Ακτής του Ελεφαντοστού καταργείται και αντικαθίσταται από το παράρτημα του παρόντος πρωτοκόλλου.

Άρθρο 8

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι αρχές της Ακτής του Ελεφαντοστού θα προβούν σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες προκειμένου να αξιολογήσουν την κατάσταση των αλιευτικών πόρων.

Για το σκοπό αυτό, θεσπίζεται κοινή επιστημονική επιτροπή, η οποία θα συναντάται κατά τακτά διαστήματα και τουλάχιστον μία φορά ανά έτος. Η επιτροπή αυτή θα συνίσταται από επιστήμονες οι οποίοι επιλέγονται κατόπιν κοινής συμφωνίας των δύο μερών.

Βάσει των συμπερασμάτων της επιστημονικής επιτροπής και υπό το φως των καλύτερων διαθέσιμων επιστημονικών συμβουλών, τα δύο μέρη θα διαβουλεύονται στο πλαίσιο της Μεικτής Επιτροπής, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 10 της συμφωνίας, προκειμένου να προσαρμόσουν, ενδεχομένως, κατόπιν κοινής συμφωνίας, τις αλιευτικές δυνατότητες και τους όρους αλιείας.

Άρθρο 9

Η διακήρυξη της ΔΟΕ για τις θεμελιώδεις αρχές και δικαιώματα στην εργασία εφαρμόζονται αυτοδικαίως στους ναυτικούς που ναυτολογούνται σε πλοία της ΕΕ. Πρόκειται ιδίως για την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της πραγματικής αναγνώρισης του δικαιώματος συλλογικής διαπραγμάτευσης των εργαζομένων και της εξάλειψης των διακρίσεων στην εργασία.

Οι συμβάσεις απασχόλησης των τοπικών ναυτικών, αντίγραφο των οποίων παραδίδεται στους υπογράφοντες, συνάπτονται μεταξύ του ή των αντιπροσώπων των εφοπλιστών και των ναυτικών ή/και των συνδικάτων τους ή των αντιπροσώπων τους σε συνεργασία με τις αρμόδιες τοπικές αρχές. Οι συμβάσεις αυτές εγγυώνται στους ναυτικούς το καθεστώς κοινωνικής ασφάλειας που ισχύει γι' αυτούς, το οποίο περιλαμβάνει ασφαλιστική κάλυψη θανάτου, ασθένειας ή ατυχήματος. Οι όροι των αμοιβών των τοπικών αλιέων δεν μπορούν να είναι κατώτεροι από εκείνους που εφαρμόζονται στα πληρώματα του κράτους που έχει υπογράψει την αλιευτική συμφωνία και, οπωσδήποτε, κατώτερα από τους κανόνες της ΔΟΕ.

Στην περίπτωση που ο εργοδότης είναι τοπική εταιρεία, η σύμβαση απασχόλησης θα πρέπει να προσδιορίζει το όνομα του εφοπλιστή και το κράτος σημαίας.

Επιπροσθέτως, ο εφοπλιστής εγγυάται στον τοπικό ναυτολογούμενο αλιέα συνθήκες διαβίωσης και εργασίας επί του σκάφους παρόμοιες με εκείνες τις οποίες απολαύουν οι ναυτικοί της ΕΕ.

Άρθρο 10

Το παρόν πρωτόκολλο αρχίζει να ισχύει από την ημερομηνία της υπογραφής του.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιουλίου 2004.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

περί καθορισμού των όρων διεξαγωγής της αλιείας από τα σκάφη της Κοινότητας στην αλιευτική ζώνη της Ακτής του Ελεφαντοστού

A. Διατυπώσεις που εφαρμόζονται κατά την αίτηση και την έκδοση αδειών

Οι αρμόδιες κοινοτικές αρχές υποβάλλουν στο αρμόδιο για την αλιεία υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού, μέσω της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ακτή του Ελεφαντοστού, αίτηση για κάθε σκάφος που επιθυμεί να ασκήσει αλιευτικές δραστηριότητες δυνάμει της συμφωνίας.

Η αίτηση υποβάλλεται με τη συμπλήρωση του ειδικώς προς τούτο προβλεπόμενου έντυπου από τις αρχές της Ακτής του Ελεφαντοστού, υπόδειγμα του οποίου παρατίθεται στο προσάρτημα 1.

Κάθε αίτηση άδειας συνοδεύεται από απόδειξη πληρωμής των τελών για την περίοδο ισχύος του.

Τα τέλη συμπεριλαμβάνουν όλους τους εθνικούς και τοπικούς φόρους, εκτός από τις αμοιβές παροχής υπηρεσιών και τα λιμενικά τέλη.

Το αρμόδιο για την αλιεία υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού γνωστοποιεί πριν από την έναρξη ισχύος της συμφωνίας, όλες τις πληροφορίες σχετικά με τους τραπεζικούς λογαριασμούς που θα χρησιμοποιούνται για την πληρωμή των τελών.

Η άδεια εκδίδεται στο όνομα ενός συγκεκριμένου σκάφους και δεν είναι μεταβιβάσιμη.

Εντούτοις, σε περίπτωση ανωτέρας βίας και κατόπιν αίτησης της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η άδεια ενός σκάφους αντικαθίσταται από νέα άδεια που εκδίδεται για ένα άλλο σκάφος παρόμοιων χαρακτηριστικών με εκείνα του προς αντικατάσταση σκάφους. Ο εφοπλιστής του προς αντικατάσταση σκάφους επιστρέφει την ακυρωθείσα άδεια στο αρμόδιο για την αλιεία υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού, μέσω της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ακτή του Ελεφαντοστού.

Στη νέα άδεια αναγράφονται :

- η ημερομηνία έκδοσης,,

- το γεγονός ότι η εν λόγω άδεια ακυρώνει και αντικαθιστά την άδεια του προηγούμενου σκάφους.

Για την υπόλοιπη περίοδο ισχύος δεν οφείλεται κανένα τέλος που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 της συμφωνίας.

1. Οι άδειες παραδίδονται στην Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ακτή του Ελεφαντοστού εντός προθεσμίας τριάντα ημερών από την παραλαβή των αιτήσεων εκ μέρους του αρμόδιου για την αλιεία υπουργείου της Ακτής του Ελεφαντοστού.

2. Το πρωτότυπο της άδειας πρέπει vα διατηρείται στo σκάφoς συvεχώς και vα επιδεικνύεται σε κάθε έλεγχo πoυ διεvεργείται από τις αρμόδιες αρχές της Ακτής του Ελεφαντοστού.

Ωστόσo, για τα θυνναλιευτικά με καλάμια, τα θυνναλιευτικά με γρίπο και τα παραγαδιάρικα επιφανείας, μόλις το αρμόδιο υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού παραλάβει την κοινοποίηση πληρωμής της προκαταβολής από τηv Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εγγράφει τo αντίστοιχο σκάφος στον κατάλογο των σκαφών που επιτρέπεται να αλιεύουν, ο οποίος διαβιβάζεται στις αρχές ελέγχου της Ακτής του Ελεφαντοστού. Αφετέρου, εν αναμονή της παραλαβής του πρωτοτύπου της άδειας αλιείας, μπορεί να χορηγηθεί ένα αντίγραφο (με τηλεομοιοτυπία) της ήδη εκδοθείσας αδείας προκειμένου να διατηρείται στο σκάφος.

3. Τα εγκεκριμένα βάσει του άρθρου 2 της συμφωνίας αλιευτικά σκάφη οφείλουν να γνωστοποιούν στις αρμόδιες αρχές της Ακτής του Ελεφαντοστού οποιαδήποτε τροποποίηση των χαρακτηριστικών του σκάφους που αναγράφονται στην άδεια κατά το χρόνο έκδοσής της και όπως απαριθμούνται στο προσάρτημα 1.

4. Θα πρέπει να υποβάλλεται νέα αίτηση άδειας αλιείας για κάθε αύξηση της χωρητικότητας (GT).

B. Διατάξεις που εφαρμόζονται για τα θυνναλιευτικά με καλάμι, τα θυνναλιευτικά με γρίπο και τα παραγαδιάρικα επιφανείας

1. Οι άδειες ισχύουν για περίοδο ενός έτους και είναι ανανεώσιμες.

2. Τα τέλη ορίζονται σε 25 EUR ανά αλιευόμενο τόνο στην αλιευτική ζώνη της Ακτής του Ελεφαντοστού.

3. Η άδεια για τα θυνναλιευτικά με καλάμι, τα θυνναλιευτικά με γρίπο και τα παραγαδιάρικα επιφανείας εκδίδεται κατόπιν προκαταβολής κατ' αποκοπή ποσού 375 EUR ετησίως για κάθε θυνναλιευτικό με καλάμια, 2.750 EUR ετησίως για κάθε θυνναλιευτικό με γρίπο, και 1.000 EUR ετησίως για κάθε παραγαδιάρικο επιφανείας.

4. Ο τελικός λογαριασμός των τελών που οφείλονται για μία αλιευτική περίοδο αποφασίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο τέλος κάθε ημερολογιακού έτους, με βάση τις δηλώσεις αλιευμάτων που συντάσσονται από κάθε εφοπλιστή και επιβεβαιώνονται από τα αρμόδια επιστημονικά ιδρύματα για την επαλήθευση των δεδομένων των αλιευμάτων, όπως είναι αφενός το Ίδρυμα Έρευνας για την Ανάπτυξη (IRD), το Ισπανικό Ωκεανογραφικό Ίδρυμα (IEO) και το Πορτογαλικό Ίδρυμα Θαλάσσιας Έρευνας (IPIMAR), και αφετέρου το Κέντρο Ωκεανογραφικών Ερευνών της Ακτής του Ελεφαντοστού. Ο λογαριασμός αυτός κοινοποιείται ταυτόχρονα στις υπηρεσίες αλιείας της Ακτής του Ελεφαντοστού και στους εφοπλιστές. Κάθε ενδεχόμενη επιπρόσθετη πληρωμή θα διενεργείται από τους εφοπλιστές προς τις υπηρεσίες αλιείας της Ακτής του Ελεφαντοστού το αργότερο 30 ημέρες μετά την κοινοποίηση του λογαριασμού.

Εντούτοις, εάν το ποσό του τελικού λογαριασμού είναι κατώτερο από το ποσό της προκαταβολής που αναφέρεται ανωτέρω, το υπόλοιπο αντίστοιχο ποσό δεν μπορεί να ανακτηθεί από τον εφοπλιστή.

5. Μέρος των τελών που καταβάλλονται στο πλαίσιο των διατάξεων του παρόντος άρθρου διατίθεται για τη στήριξη και την ανάπτυξη της αλιείας.

Οι αρχές της Ακτής του Ελεφαντοστού γνωστοποιούν πριν από την έναρξη ισχύος της συμφωνίας όλες τις πληροφορίες σχετικά με τους τραπεζικούς λογαριασμούς που θα χρησιμοποιούνται για την πληρωμή των τελών.

Γ. Διατάξεις που εφαρμόζονται για τισ μηχανότρατες-ψυγεία

1. Οι άδειες για τις μηχανότρατες-ψυγεία ισχύουν για περίοδο ενός έτους, έξι ή τριών μηνών και είναι ανανεώσιμες.

2. Τα τέλη για τις άδειες ετήσιας ισχύος καθορίζονται σε 100 EUR/GT ανά σκάφος.

Τα τέλη έκδοσης αδειών για περιόδους μικρότερες του ενός έτους καταβάλλονται βαθμιαίως με την πάροδο του χρόνου. Τα τέλη προσαυξάνονται αντιστοίχως κατά 3% και 5% για τις άδειες εξαμηνιαίας και τριμηνιαίας ισχύος.

Δ. Δηλώσεις αλιευμάτων

1. Τα σκάφη που επιτρέπεται να αλιεύουν στην αλιευτική ζώνη της Ακτής του Ελεφαντοστού, στο πλαίσιο της συμφωνίας, πρέπει να γνωστοποιούν τα στοιχεία των αλιευμάτων τους στις υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για την αλιεία, με κοινοποίηση στην Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ακτή του Ελεφαντοστού, σύμφωνα με τις ακόλουθες λεπτομέρειες:

α) οι μηχανότρατες δηλώνουν τα αλιεύματά τους σύμφωνα με το επισυναπτόμενο στο προσάρτημα 2 υπόδειγμα. Οι δηλώσεις αυτές είναι μηνιαίες και πρέπει να αποστέλλονται τουλάχιστον μία φορά ανά τρίμηνο.

β) τα θυνναλιευτικά με καλάμια, τα θυνναλιευτικά με γρίπο και τα παραγαδιάρικα επιφανείας τηρούν ημερολόγιο αλιείας σύμφωνα με τα υποδείγματα που επισυνάπτονται στο προσάρτημα 3 για τα παραγαδιάρικα επιφανείας και το προσάρτημα 4 για τα θυνναλιευτικά με καλάμι ή με γρίπο, κατά τη διάρκεια κάθε αλιευτικής περιόδου που διανύουν στην αλιευτική ζώνη της Ακτής του Ελεφαντοστού. Το ημερολόγιο αλιείας συμπληρώνεται ακόμη και όταν δεν υπάρχουν αλιεύματα.

Το έντυπο είτε παραλαμβάνεται στο λιμένα από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Κέντρου Ωκεανογραφικών Ερευνών της Ακτής του Ελεφαντοστού είτε αποστέλλεται στις ανωτέρω υπηρεσίες εντός 45 ημερών μετά την αλιευτική περίοδο που διανύθηκε στην αλιευτική ζώνη της Ακτής του Ελεφαντοστού.

Αντίγραφο των εν λόγω εγγράφων διαβιβάζεται στα επιστημονικά ιδρύματα που αναφέρονται στην παράγραφο 4 του σημείου Β ανωτέρω.

Τα έντυπα αυτά πρέπει να συμπληρώνονται ευανάγνωστα και να υπογράφονται από τον πλοίαρχο του σκάφους. Επί πλέον, για τις περιόδους κατά τις οποίες το ανωτέρω σκάφος δεν ευρίσκεται στα ύδατα της Ακτής του Ελεφαντοστού, ο πλοίαρχος υποχρεούται να συμπληρώνει το προαναφερόμενο ημερολόγιο με την ένδειξη "εκτός ΑΟΖ της Ακτής του Ελεφαντοστού".

2. Σε περίπτωση μη τήρησης των ανωτέρω διατάξεων, οι αρχές της Ακτής του Ελεφαντοστού επιφυλάσσονται του δικαιώματος να αναστείλουν την άδεια του παραβαίνοντος τις διατάξεις σκάφους μέχρι την τήρηση της απαιτούμενης διατύπωσης. Στην περίπτωση αυτή, η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ακτή του Ελεφαντοστού ενημερώνεται αμελλητί σχετικά με το θέμα αυτό.

E. Εκφόρτωση των αλιευμάτων

Τα θυνναλιευτικά και τα παραγαδιάρικα επιφανείας που εκφορτώνουν τα αλιεύματά τους σε λιμένα της Ακτής του Ελεφαντοστού, καταβάλλουν προσπάθειες να διαθέτουν τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα στους εμπόρους της Ακτής του Ελεφαντοστού στις τιμές της τοπικής αγοράς υπό καθεστώς ελεύθερου ανταγωνισμού.

Εξάλλου τα κοινοτικά θυνναλιευτικά συμμετέχουν στον εφοδιασμό της κονσερβοποιίας τόννου της Ακτής του Ελεφαντοστού σε τιμή καθοριζόμενη κατόπιν κοινής συμφωνίας μεταξύ των κοινοτικών εφοπλιστών και των εμπόρων της Ακτής του Ελεφαντοστού με βάση τις τρέχουσες τιμές της διεθνούς αγοράς. Η εξόφληση των ποσών γίνεται σε μετατρέψιμο νόμισμα. Το πρόγραμμα εκφόρτωσης αλιευμάτων πρέπει να καταρτίζεται κατόπιν κοινής συμφωνίας μεταξύ των κοινοτικών εφοπλιστών και των εμπόρων της Ακτής του Ελεφαντοστού.

ΣΤ. Αλιευτικές ζώνες

1. Προκειμένου να προστατεύονται οι χώροι ωοτοκίας και η αλιευτική δραστηριότητα περιορισμένης κλίμακας, απαγορεύεται στα κοινοτικά σκάφη που διαθέτουν άδεια αλιείας να ασκούν αλιευτικές δραστηριότητες, οι οποίες προβλέπονται στο άρθρο 2 της συμφωνίας στη ζώνη που περιλαμβάνεται:

- μεταξύ της ακτής και 12 ναυτικών μιλίων για τα θυνναλιευτικά πλοία-ψυγεία με καλάμια, τα θυνναλιευτικά με γρίπο και τα παραγαδιάρικα επιφανείας,

- μεταξύ της ακτής και 6 ναυτικών μιλίων για τις μηχανότρατες-ψυγεία.

2. Ωστόσο, επιτρέπεται στα θυνναλιευτικά με καλάμια που αλιεύουν με ζωντανό δόλωμα να αλιεύουν το δόλωμα αυτό στην ανωτέρω οριοθετούμενη απαγορευμένη ζώνη προκειμένου να προμηθεύονται δόλωμα σε ποσότητες που καλύπτουν αυστηρώς τις ανάγκες τους.

Ζ. Είσοδος και εξοδοσ από τη ζωνη αλιείας

Τα σκάφη υποχρεούνται, εντός τριών ωρών μετά από κάθε είσοδο και έξοδο από τη ζώνη και κάθε 3 ημέρες κατά τη διάρκεια της αλιευτικής τους δραστηριότητας στα ύδατα της Ακτής του Ελεφαντοστού, να γνωστοποιούν αμέσως πρoς τις αρχές της Ακτής του Ελεφαντοστού, κατά προτίμηση με τηλεομοιοτυπία (+225 21 35 04 09), και, ελλείψει αυτής, με τον ασύρματο ή το Διαδίκτυο (Email dphcotedivoire@aviso.ci), το στίγμα τους και τα αλιεύματα που διατηρούν επί του σκάφους.

Ο αριθμός τηλεομοιοτυπίας και η συχνότητα ασυρμάτου γνωστοποιούνται τη στιγμή της έκδοσης της άδειας αλιείας.

Αντίγραφο των γνωστοποιήσεων με τηλεομοιοτυπία, ή της καταγραφής των γνωστοποιήσεων μέσω ασυρμάτου, διατηρείται από το αρμόδιο για την αλιεία υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού και τους πλοιοκτήτες, μέχρι την έγκριση από κάθε ένα από τα δύο μέρη, του τελικού λογαριασμού των τελών που αναφέρεται στο σημείο B.

Σκάφος που συλλαμβάνεται επ' αυτοφόρω να αλιεύει χωρίς να έχει ενημερώσει το αρμόδιο για την αλιεία υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού θεωρείται σκάφος χωρίς άδεια και υπόκειται σε κυρώσεις που προβλέπονται από τη νομοθεσία της Ακτής του Ελεφαντοστού.

H. Διαστάσεις των ματιών των διχτύων

Οι ελάχιστες επιτρεπόμενες διαστάσεις των ματιών των διχτύων (τεντωμένο μάτι) ανέρχονται σε:

α) 40 mm για τις μηχανότρατες-ψυγεία που αλιεύουν μαλακόστρακα βαθέων υδάτων.

β) 70 mm για τις μηχανότρατες-ψυγεία που αλιεύουν κεφαλόποδα.

γ) 60 mm για τις μηχανότρατες-ψυγεία που αλιεύουν ιχθείς.

δ) στην περίπτωση του τόνου, εφαρμόζονται οι συνιστώμενοι από την ICCAT κανόνες.

Θ. Ναυτολόγηση

Οι εφοπλιστές, οι οποίοι διαθέτουν τις άδειες αλιείας όπως προβλέπεται από τη συμφωνία, συμβάλλουν στην πρακτική επαγγελματική κατάρτιση των υπηκόων της Ακτής του Ελεφαντοστού, υπό τους κατωτέρω όρους και εντός των εξής ορίων:

1. Κάθε εφοπλιστής μηχανότρατας υποχρεούται να απασχολεί:

- 1 ναυτικό για σκάφη κάτω των 460 GT.

- 2 ναυτικούς για σκάφη μεταξύ 460 GT και 550 GT.

- 3 ναυτικούς για σκάφη άνω των 550 GT.

Οι εφοπλιστές θυνναλιευτικών και παραγαδιάρικων επιφανείας υποχρεούνται να απασχολούν υπηκόους της Ακτής του Ελεφαντοστού υπό τους κατωτέρω όρους και εντός των εξής ορίων:

- για το στόλο των θυνναλιευτικών με καλάμια, ναυτολογούνται 4 ναυτικοί από την Ακτή του Ελεφαντοστού κατά την περίοδο αλιείας στην αλιευτική ζώνη της Ακτής του Ελεφαντοστού. Η υποχρέωση απασχόλησης ναυτικών στα θυνναλιευτικά με καλάμι δεν μπορεί να συνεπάγεται υπέρβαση του αριθμού του ενός ναυτικού ανά σκάφος.

- για το στόλο των θυνναλιευτικών με γρίπο, ναυτολογούνται 30 ναυτικοί από την Ακτή του Ελεφαντοστού.

- για το στόλο των παραγαδιάρικων επιφανείας, ναυτολογούνται 4 ναυτικοί από την Ακτή του Ελεφαντοστού κατά την περίοδο αλιείας στην αλιευτική ζώνη της Ακτής του Ελεφαντοστού. Η υποχρέωση απασχόλησης ναυτικών στα παραγαδιάρικa επιφανείας δεν μπορεί να συνεπάγεται υπέρβαση του αριθμού του ενός ναυτικού ανά σκάφος.

Τα ανωτέρω καθοριζόμενα όρια δεν αποκλείουν τη ναυτολόγηση επιπρόσθετων ναυτικών από την Ακτή του Ελεφαντοστού, εφόσον το ζητήσουν οι εφοπλιστές.

Οι ναυτικοί από την Ακτή του Ελεφαντοστού επιλέγονται από τους εφοπλιστές μεταξύ των επαγγελματιών ναυτικών που είναι αναγνωρισμένοι από το αρμόδιο υπουργείο αλιείας.

2. Ο μισθός των εν λόγω ναυτικών καθορίζεται, πριν από την έκδοση των αδειών, κατόπιν κοινής συμφωνίας μεταξύ των εφοπλιστών ή των εκπροσώπων τους και των του αρμόδιου για την αλιεία υπουργείου της Ακτής του Ελεφαντοστού. Ο μισθός καταβάλλεται από τους εφοπλιστές και πρέπει να περιλαμβάνει τις εισφορές του ασφαλιστικού ταμείου στο οποίο ανήκει ο ναυτικός (μεταξύ άλλων ασφάλεια ζωής, ατυχήματος, ασθένειας).

3. Σε περίπτωση μη ναυτολόγησης, οι εφοπλιστές θυνναλιευτικών με γρίπο, θυνναλιευτικών με καλάμι και παραγαδιάρικων επιφανείας υποχρεούνται να καταβάλλουν για την αλιευτική περίοδο ένα κατ' αποκοπή ποσό ισοδύναμο με τους μισθούς των μη ναυτολογηθέντων ναυτικών, με βάση τον αριθμό ημερών που διανύθηκαν στην ΑΟΖ της Ακτής του Ελεφαντοστού.

Το ανωτέρω ποσό θα χρησιμοποιηθεί για την επαγγελματική κατάρτιση ναυτικών της Ακτής του Ελεφαντοστού και καταβάλλεται σε λογαριασμό που υποδεικνύεται από τον αρμόδιο για την αλιεία υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού.

4. Κάθε σκάφος πρέπει να επιβιβάζει ένα μαθητευόμενο, τον οποίο προτείνει το αρμόδιο για την αλιεία υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού, με την επιφύλαξη της αποδοχής του από τον πλοίαρχο του σκάφους. Οι συνθήκες διαβίωσης του μαθητευόμενου επί του πλοίου θα αντιστοιχούν, στο μέτρο του δυνατού, σε εκείνες για το προσωπικό ιδίου επιπέδου. Τα έξοδα διαμονής του μαθητευόμενου καλύπτονται από τις αρχές της Ακτής του Ελεφαντοστού.

Ι. Επιστημονικοί παρατηρητεσ

Κατόπιν αιτήσεως του αρμόδιου για την αλιεία υπουργείου της Ακτής του Ελεφαντοστού, τα σκάφη που αλιεύουν στην ΑΟΖ της Ακτής του Ελεφαντοστού επιβιβάζουν έναν επιστημονικό παρατηρητή επί του σκάφους, ο οποίος τυγχάνει της μεταχείρισης αξιωματικού. Τα ίδια ισχύουν, στο μέτρο του δυνατού, και ως προς το χώρο ενδαίτησής του. Ο χρόνος παρουσίας του παρατηρητή επί του σκάφους καθορίζεται από το αρμόδιο για την αλιεία υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού, χωρίς ωστόσο να υπερβαίνει εν γένει το διάστημα που είναι αναγκαίο για την επιτέλεση των καθηκόντων του. Επί του σκάφους, ο παρατηρητής:

- παρατηρεί τις αλιευτικές δραστηριότητες των σκαφών,

- επαληθεύει το στίγμα των σκαφών που αλιεύουν,

- προβαίνει σε βιολογική δειγματοληψία στο πλαίσιο επιστημονικών προγραμμάτων,

- καταρτίζει πίνακα των χρησιμοποιούμενων αλιευτικών εργαλείων,

- επαληθεύει τα στοιχεία των αλιευμάτων που αφορούν τη ζώνη αλιείας της Ακτής του Ελεφαντοστού, τα οποία εμφαίνονται στο ημερολόγιο του πλοίου.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής επί του σκάφους ο παρατηρητής:

- λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε η επιβίβασή του καθώς και η παρουσία του επί του σκάφους να μην διακόπτουν ούτε να παρεμποδίζουν τις αλιευτικές δραστηριότητες,

- δεν προκαλεί ζημίες στα αγαθά και στον εξοπλισμό που ευρίσκονται στο σκάφος και τηρεί το απόρρητο όλων των εγγράφων που ανήκουν στο σκάφος αυτό,

- συντάσσει έκθεση δραστηριοτήτων, η οποία διαβιβάζεται στο αρμόδιο για την αλιεία υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού με αντίγραφο στην Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Οι όροι επιβίβασης του παρατηρητή ορίζονται κατόπιν κοινής συμφωνίας μεταξύ του εφοπλιστή ή του εκπροσώπου του και του αρμόδιου για την αλιεία υπουργείου της Ακτής του Ελεφαντοστού. Οι εφοπλιστές μηχανότρατας καταβάλλουν στο αρμόδιο για τη αλιεία υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού, ταυτόχρονα με την πληρωμή των τελών, ποσό 3 EUR ανά GT κατ' έτος, βαθμιαίως με την πάροδο του χρόνου, ανά σκάφος που αλιεύει στα ύδατα της Ακτής του Ελεφαντοστού. Το ποσό αυτό καταβάλλεται σε τραπεζικό λογαριασμό που υποδεικνύει το αρμόδιο για την αλιεία υπουργείο της Ακτής του Ελεφαντοστού. Οι εφοπλιστές θυνναλιευτικών με γρίπο, θυνναλιευτικών με καλάμια και παραγαδιάρικων επιφανείας καταβάλλουν στην Κυβέρνηση της Ακτής του Ελεφαντοστού 10 EUR ανά ημέρα παρουσίας για κάθε επιβιβαζόμενο στο σκάφος παρατηρητή. Τα έξοδα επιβίβασης και αποβίβασης του παρατηρητή βαρύνουν τον πλοιοκτήτη εφόσον δεν είναι σε θέση να παραλάβει και να αποβιβάσει τον παρατηρητή σε λιμένα της Ακτής του Ελεφαντοστού που συμφωνείται από κοινού με τις το αρμόδιο για την αλιεία υπουργείο της εν λόγω χώρας.

Σε περίπτωση απουσίας του παρατηρητή στον συμφωνημένο τόπο ή χρόνο και εντός των δώδεκα επόμενων ωρών, ο εφοπλιστής απαλλάσσεται αυτόματα από την υποχρέωσή του να επιβιβάσει τον εν λόγω παρατηρητή.

Ο μισθός και οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης του παρατηρητή καλύπτονται το κράτος της Ακτής του Ελεφαντοστού.

ΙΑ. Επιθεώρηση και ελεγχοσ

Εφόσον το ζητήσουν οι αρχές της Ακτής του Ελεφαντοστού, τα κοινοτικά αλιευτικά σκάφη που ασκούν δραστηριότητες στο πλαίσιο της συμφωνίας, υποχρεούνται να επιτρέπουν και διευκολύνουν την επιβίβαση καθώς και την άσκηση των καθηκόντων τους στους υπαλλήλους της Ακτής του Ελεφαντοστού που είναι επιφορτισμένοι με την επιθεώρηση και τον έλεγχο των αλιευτικών δραστηριοτήτων.

Ο χρόνος παρουσίας των υπαλλήλων αυτών επί του σκάφους δεν θα υπερβαίνει το χρονικό διάστημα που είναι αναγκαίο για την επιτέλεση των καθηκόντων τους.

ΙΒ. Διαδικασία σε περίπτωση κράτησης σκάφους

1. Η Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ακτή του Ελεφαντοστού ενημερώνεται, εντός προθεσμίας τριών εργασίμων ημερών, για οποιαδήποτε κράτηση επί αλιευτικού σκάφους που φέρει τη σημαία κράτους μέλους της Κοινότητας και το οποίο ασκεί δραστηριότητες στο πλαίσιο της παρούσας συμφωνίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στο εσωτερικό της ΑΟΖ της Ακτής του Ελεφαντοστού, και παραλαμβάνει ταυτόχρονα περιληπτική έκθεση των περιστάσεων και των λόγων που οδήγησαν στην εν λόγω κράτηση.

2. Πριν να εξετασθεί η λήψη ενδεχόμενων μέτρων έναντι του πλοιάρχου ή του πληρώματος του σκάφους, ή οποιουδήποτε μέτρου έναντι του φορτίου ή του εξοπλισμού του σκάφους, εκτός εκείνων που έχουν ως σκοπό τη διατήρηση των αποδείξεων σχετικά με την υποτιθέμενη παράβαση, πραγματοποιείται συνάντηση συνεννόησης εντός προθεσμίας μίας εργάσιμης ημέρας μετά τη λήψη των προαναφερθεισών πληροφοριών, μεταξύ της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ακτή του Ελεφαντοστού, του αρμόδιου για την αλιεία υπουργείου και των άλλων αρχών ελέγχου, με τη συμμετοχή, ενδεχομένως, ενός εκπροσώπου του οικείου κράτους μέλους. Κατά τη συνάντηση αυτή, τα μέρη ανταλλάσσουν μεταξύ τους κάθε έγγραφο ή κάθε πληροφορία που ενδέχεται να βοηθήσει στη διευκρίνιση των περιστάσεων υπό τις οποίες συνέβησαν τα γεγονότα. Ο εφοπλιστής ή ο εκπρόσωπός του ενημερώνεται για το αποτέλεσμα αυτών των συνεννοήσεων, καθώς και για όλα τα μέτρα που συνεπάγεται η κράτηση.

3. Πριν από οποιαδήποτε δικαστική ενέργεια, επιζητείται ο διακανονισμός της υποτιθέμενης παράβασης με συναλλακτική διαδικασία. Η διαδικασία αυτή περατώνεται το αργότερο εντός τριών εργάσιμων ημερών μετά την ενημέρωση της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

4. Εάν η υπόθεση δεν κατέστη δυνατό να διακανονισθεί μέσω της συναλλακτικής διαδικασίας και εάν ο πλοίαρχος διώκεται, επομένως, ενώπιον μιας αρμόδιας δικαστικής αρχής της Ακτής του Ελεφαντοστού, ορίζεται μία λογική τραπεζική εγγύηση από την αρμόδια αρχή, εντός προθεσμίας δύο εργάσιμων ημερών μετά το πέρας της συναλλακτικής διαδικασίας, εν εναμονή της δικαστικής απόφασης. Η τραπεζική εγγύηση αποδεσμεύεται από την αρμόδια αρχή αμέσως μόλις εκδοθεί δικαστική απόφαση που απαλλάσσει τον πλοίαρχο του σκάφους.

5. Το σκάφος και το πλήρωμά του αποδεσμεύονται:

- είτε μετά από το πέρας των συνεννοήσεων εάν το επιτρέψουν οι σχετικές διαπιστώσεις,

- είτε μετά από την είσπραξη της πληρωμής του ενδεχόμενου προστίμου (συναλλακτική διαδικασία),

- είτε μετά από κατάθεση της τραπεζικής εγγύησης (δικαστική διαδικασία).

6. Στην περίπτωση που ένα από τα μέρη εκτιμά ότι τίθεται πρόβλημα εφαρμογής της προαναφερόμενης διαδικασίας, μπορεί να ζητήσει επείγουσες διαβουλεύσεις των μερών που υπογράφουν το παρόν πρωτόκολλο.

Προσάρτημα 1

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

BP V 84 Αμπιτζάν

(Δημοκρατία της Ακτής του Ελεφαντοστού) // ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΤΗΣ ΑΚΤΗΣ ΤΟΥ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ

ΕΝΟΤΗΤΑ-ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ-ΕΡΓΑΣΙΑ

ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΑΛΙΕΙΑΣ

ΤΕΥΧΟΣ Α

1. Όνομα του πλοιοκτήτη/εφοπλιστή:

2. Εθνικότητα του πλοιοκτήτη/εφοπλιστή:

3. Επαγγελματική διεύθυνση του πλοιοκτήτη/εφοπλιστή:

ΤΕΥΧΟΣ B

(Συμπληρώνεται για κάθε σκάφος)

1. Διάρκεια ισχύος:

2. Όνομα σκάφους:

3. Έτος ναυπήγησης:

4. Αρχική χώρα σημαίας:

5. Σημερινή σημαία:

6. Ημερομηνία υπαγωγής του σκάφους στη σημερινή σημαία:

7. Έτος απόκτησης:

8. Λιμένας βάσης και αριθμός νηολογίου:

9. Ζώνες δραστηριότητας:

10. Τύπος αλιείας:

11. Ολική χωρητικότητα (κοχ):

12. Καθαρή χωρητικότητα (κκχ):

13. Ενδεικτικό κλήσης ασυρμάτου:

14. Ολικό μήκος (μέτρα):

15. Μέγιστο πλάτος (μέτρα):

16. Βύθισμα (μέτρα):

17. Υλικά κατασκευής του κύτους:

18. Ισχύς μηχανής:

19. Ταχύτητα (κόμβοι):

20. Καμπίνες:

21. Χωρητικότητα δεξαμενών (κυβικά μέτρα):

22. Χωρητικότητα των αμπαριών αλιευμάτων (κυβικά μέτρα):

23. Ικανότητα κατάψυξης (τόνοι/24 ω) και χρησιμοποιούμενο σύστημα:

24. Χρώμα του κύτους:

25. Χρώμα των υπερκατασκευών:

26. Αριθμός πληρώματος:

27. Τηλεπικοινωνιακός εξοπλισμός σκάφους:

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

28. Εξοπλισμός ναυσιπλοΐας και ανίχνευσης:

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

29. Χρησιμοποιούμενες βοηθητικές λέμβοι (για κάθε σκάφος):

29.1. Ολική χωρητικότητα:

29.2. Ολικό μήκος (μέτρα):

29.3. Μέγιστο πλάτος (μέτρα):

29.4. Βάθος (μέτρα):

29.5. Υλικό κατασκευής κύτους:

29.6. Ισχύς μηχανής:

29.7. Ταχύτητα (κόμβοι):

30. Βοηθητικά εναέρια μέσα εντοπισμού ιχθύων (ακόμη και αν δεν είναι εγκατεστημένα επί του σκάφους):

31. Λιμένας βάσης:

32. Όνομα του πλοιάρχου:

33. Διεύθυνση:

34. Εθνικότητα του πλοιάρχου:

Επισυνάπτονται:

- τρεις έγχρωμες φωτογραφίες του σκάφους (πλευρική όψη), των βοηθητικών αλιευτικών λέμβων και του βοηθητικού εναέριου εξοπλισμού εντοπισμού ιχθύων,

- απεικόνιση και λεπτομερής περιγραφή των χρησιμοποιούμενων αλιευτικών εργαλείων,

- έγγραφο που αποδεικνύει ότι ο εκπρόσωπος του πλοιοκτήτη/εφοπλιστή είναι εξουσιοδοτημένος να υπογράψει την παρούσα αίτηση.

- έγγραφο που αποδεικνύει ότι ο εκπρόσωπος του πλοιοκτήτη/εφοπλιστή είναι εξουσιοδοτημένος να υπογράψει την παρούσα αίτηση.

............... // ...............

(Ημερομηνία της αίτησης) // (Υπογραφή του εκπροσώπου του πλοιοκτήτη/εφοπλιστή)

Προσάρτημα 2

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

Προσάρτημα 3

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

Προσάρτημα 4

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

FICHE FINANCIERE LEGISLATIVE

Domaine(s) politique(s): 11. Pκche

Activitι(s): Accords internationaux en matiθre de pκche

Dιnomination de l'action:

Protocole fixant les possibilitιs de pκche et la contrepartie financiθre prιvue dans l'accord de peche CE/Cτte d'ivoire, pour la pιriode 1.7.2004 - 30.6.2007.

1. LIGNE(S) BUDGΙTAIRE(S) + INTITULΙ(S)

110301 (ex B78000) : « Accords internationaux en matiθre de pκche »

11010404 (ex B78000A) : « Accords internationaux en matiθre de pκche : Dιpenses pour la gestion administrative »

2. DONNΙES CHIFFRΙES GLOBALES

2.1 Enveloppe totale de l'action (partie B): Min : 3.424.125EUR et Max : 6.619.125EUR en Crιdits d'engagement et Crιdits de paiement

2.2 Pιriode d'application: 1.7.2004 - 30.6.2007

2.3 Estimation globale pluriannuelle des dιpenses:

a) Echιancier crιdits d'engagement/crιdits de paiement (intervention financiθre) (cf. point 6.1.1)

chiffres en EUR

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

1 Si les captures annuelles dιpassent le tonnage de rιfιrence, la contrepartie financiθre est augmentιe proportionnellement ΰ hauteur de 75EUR par tonne capturιe. Toutefois, le montant de la contrepartie financiθre ne peut pas excιder 2.130.000EUR.

b) Assistance technique et administrative (ATA) et dιpenses d'appui (DDA) (cf. point 6.1.2)

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

c) Incidence financiθre globale des ressources humaines et autres dιpenses de fonctionnement

(cf. points 7.2 et 7.3)

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

TOTAL a+b+c

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

1 Si les captures annuelles dιpassent le tonnage de rιfιrence, la contrepartie financiθre est augmentιe proportionnellement ΰ hauteur de 75EUR par tonne capturιe. Toutefois, le montant de la contrepartie financiθre ne peut pas excιder 2 130 000EUR.

2.4 Compatibilitι avec la programmation financiθre et les perspectives financiθres

X Proposition compatible avec la programmation financiθre existante

| | Cette proposition nιcessite une reprogrammation de la rubrique concernιe des perspectives financiθres,

| | y compris, le cas ιchιant, un recours aux dispositions de l'accord interinstitutionnel.

2.5 Incidence financiθre sur les recettes

X Aucune implication financiθre (concerne des aspects techniques relatifs ΰ la mise en oeuvre d'une mesure)

OU

| | Incidence financiθre - L'effet sur les recettes est le suivant:

- Note: toutes les prιcisions et observations relatives ΰ la mιthode de calcul de l'effet sur les recettes doivent κtre incluses sur une feuille sιparιe jointe ΰ la prιsente fiche financiθre.

MioEUR (ΰ la premiθre dιcimale)

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

3. CARACTΙRISTIQUES BUDGΙTAIRES

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

4. BASE LΙGALE

Art.37 du Traitι, en liaison avec l'article 300, par. 2 et par. 3 premier alinιa.

Accord de pκche CE/Cτte d'Ivoire (JO L 379 du 31.12.1990)

5. DESCRIPTION ET JUSTIFICATION

5.1 Nιcessitι d'une intervention communautaire

Le protocole actuel relatif ΰ l'accord de pκche entre la Communautι europιenne et la Rιpublique de la Cτte d'Ivoire arrivera ΰ ιchιance le 30 juin 2004 [6]. Afin d'assurer la continuitι de l'activitι de pκche de la flotte communautaire dans les eaux de la Rιpublique de Cτte d'Ivoire, la Commission a nιgociι avec ce pays un nouveau protocole de pκche qui devra remplacer l'actuel et entrer en vigueur le 1 juillet 2004. Ces nιgociations ont pris comme base les rιsultats de l'ιtude d'ιvaluation directe des stocks ivoiriens, moyennant une campagne de chalutage scientifique effectuιe en 2002, et l'ιvaluation intιrimaire/ex post de l'actuel protocole en cours, faite par les services de la Commission, ainsi qu'une analyse sectorielle de la filiθre pκche en Cτte d'Ivoire incluant une analyse ex-ante du nouveau Protocole avec la Cτte d'Ivoire 2004-2007 effectuιe au dιbut de 2004.

[6] Rθglement (CE) n° 722/2001 du Conseil du 04.04.2001 (JO L 102 du 12.04.2001). Prorogι en 2004 par le Rθglement (CE) n°/2004 du 2004 (JO L du 2004)

5.1.1 Objectifs poursuivis

Ce nouveau protocole suit les principes de cohιrence dans le domaine de la politique de pκche, mais aussi au niveau des engagements dans les domaines de dιveloppement, d'environnement et de commerce.

Le protocole s'inscrit dans le souci des deux parties de renforcer leur partenariat en favorisant le dιveloppement d'une pκche responsable et durable en Cτte d'Ivoire axιe en particulier sur le dιveloppement d'un systθme de surveillance efficace et dissuasif et d'une politique de recherche halieutique performante.

Il met entre autre l'accent sur la nιcessitι de prιserver la ressource halieutique, ainsi que d'assurer la continuation et la prιservation de la performance et du rτle important du Port d'Abidjan comme base de dιbarquement des ressources thoniθres de l'Afrique de l'Ouest. Ceci dans un souci de prιserver les emplois locaux gιnιrιs par les trois conserveries europιennes.

De maniθre gιnιrale, la Communautι visera ΰ assurer un rτle responsable en assistant la Cτte d'Ivoire ΰ prιserver ses ressources halieutiques et ΰ dιvelopper ses propres capacitιs en terme de formulation d'une politique de pκche durable et de dιveloppement de ses capacitιs de pκche et d'activitιs connexes.

Pour une vision plus dιtaillιe des objectifs poursuivis et des indicateurs pour un jugement ultιrieur, voir en annexe l'ιvaluation ex-ante.

5.1.2 Dispositions prises relevant de l'ιvaluation ex-ante

Les services de la Commission ont effectuι les analyses nιcessaires ΰ la prιparation de la nιgociation de ce nouveau protocole. Ces analyses incluent une ιvaluation intermιdiaire/ex post de l'actuel protocole ΰ l'accord de pκche entre la Communautι et la Rιpublique de Cτte d'Ivoire (Protocole 2000-2003, prorogι du 1.7.2003 au 30.6.2004), ainsi qu'une analyse de la filiθre pκche et de l'impact de l'accord 2000-2003 et une analyse ex-ante du nouveau protocole. Cette derniθre a ιtι faite par des consultants extιrieurs mis ΰ la disposition de la DG Pκche dans le cadre de l'accord cadre, dont dispose la DG pκche.

Rιsumι exιcutif de l'analyse d'impact et l'ιvaluation ex-ante

1. Le rapport prιsente les rιsultats d'une mission en Cτte d'Ivoire dont l'objectif ιtait de rιaliser une ιtude du secteur de la pκche nationale, de l'impact de l'accord de pκche 2000- 2003 sur l'ιconomie nationale, ainsi qu'une analyse ex-ante du futur protocole paraphι au dιbut de l'annιe 2004.

2. La Cτte d'Ivoire subit une crise militaro-politique majeure depuis prθs de 3 ans maintenant. Cette situation a un impact sur la formation de la richesse nationale avec un PIB en rιgression. Dans ce cadre, la contrepartie financiθre versιe par la Communautι a une valeur intrinsθque importante pour le trιsor public, mais surtout pour les actions ciblιes au bιnιfice du secteur de la pκche pour lesquelles l'Etat ne pourrait pas mobiliser de ressources propres.

3. L'administration ivoirienne a conηu une vιritable politique sectorielle pour le secteur de la pκche nationale. Cette politique cherche ΰ atteindre des objectifs clairs en termes de redιploiement de l'effort de pκche nationale, d'amιlioration de l'environnement ιconomique et financier pour les investisseurs privιs, de dιveloppement de la surveillance des pκches, et de dιveloppement de la recherche halieutique. La rιalisation des objectifs de cette politique souffre d'un manque de moyens techniques, humains et surtout financiers.

4. Le suivi, contrτle et surveillance des navires de pκche dans les eaux ivoiriennes reste encore ΰ l'ιtat embryonnaire. La Cτte d'Ivoire doit encore dιvelopper l'environnement institutionnel autour de cette mission rιgalienne de l'Etat, mettre en place des procιdures de suivi des statistiques et de rattachement des observateurs scientifiques et dιfinir les procιdures opιrationnelles d'intervention. Les premiθres ιtapes de la mise en place de ce dispositif devraient κtre l'installation d'un centre de tιlιcommunication VMS ΰ terre et l'organisation technique et financiθre de missions de survol aιrien et de prιsence en mer de navires de patrouille.

5. La lιgislation des pκches de la Cτte d'Ivoire inclut les dispositions nιcessaires au suivi des pκcheries maritimes industrielles et artisanales, ainsi que les pκches continentales. Il manque ΰ cet appareil lιgislatif des dιcrets d'application importants comme ceux qui rιgiraient les tailles minimales des maillages autorisιs, la rιpartition spatiale des zones de pκches, ou les conditions de dιlivrance des licences de pκche aux navires artisans.

6. L'accord de pκche signι entre la Communautι et la Cτte d'Ivoire pour la pιriode 2000-2003 prιvoit des autorisations de pκche pour 18 thoniers senneurs franηais, 21 thoniers senneurs espagnols, 600 tjb/mois en moyenne annuelle pour les chalutiers (espagnols principalement), 15 palangriers espagnols et 5 palangriers portugais, et un total de 12 canneurs. A la fin 2003, on constate une utilisation inιgale des possibilitιs, avec une trθs bonne utilisation des licences pour les senneurs, faible pour les chalutiers et pour les palangriers de surface, et nulle pour les canneurs. En dehors de ce protocole, la Cτte d'Ivoire a signι un accord de pκche avec le Japon pour l'accθs de palangriers mais qui n'a jamais ιtι exιcutι. Il existe ιgalement un accord de coopιration avec la Guinιe et la Guinιe Bissau mais qui n'a jamais ιtι activι.

7. La Cτte d'Ivoire est engagιe dans la promotion de la pκche responsable. Elle est membre de l'ICCAT depuis 1972 et participe rιguliθrement ΰ ses travaux et rιunions pour la gestion de la pκche thoniθre. La Cτte d'Ivoire est ιgalement l'un des 20 Etats membres africains du COPACE (gestion des ressources en petits pιlagiques et dιmersales), un Comitι rιgional crιι par la FAO.

8. L'exploitation des ressources nationales est effectuιe par des pκcheries industrielles sardiniθres (19 unitιs), chalutiθres (20 unitιs) et crevettiθres (6 unitιs). Il existe ιgalement un segment artisanal. L'ensemble des ces pκcheries a une activitι concentrιe dans les deux premiers milles marins ΰ partir de la cτte. Les derniθres statistiques disponibles font ιtat d'une production totale de 77 000 tonnes et couvre environ Ό de la demande nationale. L'ιtat des ressources n'inspire pas d'inquiιtudes particuliθres au vu des derniθres donnιes scientifiques.

9. Le segment le plus important de la flottille europιenne est celui des thoniers senneurs. Ces navires ciblent l'albacore, le patudo et le listao sur une zone comprise entre les parallθles 20°N et 10°S, la cτte africaine et le mιridien 30°W. Cette zone comprend les eaux internationales et les ZEE de 15 Etats cτtiers d'Afrique de l'Ouest. Le nombre total de licences prιvues (39) n'a jamais ιtι complθtement exploitι. Le nombre de navires licenciιs est notamment passι de 35 ΰ 29 entre 2000 et 2003, soit une diminution de 17%. Les captures de l'ensemble des navires thoniers europιens en Atlantique centre Est se situe ΰ environ 100-110 000 tonnes par an, en majoritι de l'albacore. Le pourcentage des ces prises rιalisι dans la ZEE de la Cτte d'Ivoire est restι entre 6 et 7% par an, variant entre 8 900 tonnes en 1999 et 3 160 tonnes en 2002.

10. Il existe trθs peu d'informations sur l'activitι des palangriers de surface et les chalutiers dιmersaux europιens en Cτte d'Ivoire. Le nombre des palangriers licenciιs est passι de 11 en 2000 ΰ 2 en 2003, tous espagnols. Les captures dιclarιes en 2002 sont de 36 tonnes, dominιes par l'espadon. Le taux d'utilisation des possibilitιs de pκche chalutiθre a ιtι nul en 2000, et maximal en 2002 avec 64% pour 9 navires. Les captures dιclarιes en 2002 font ιtat de prises de l'ordre de 90 tonnes, dominιes par des crevettes profondes. Aucune donnιe sur l'activitι des navires n'est disponible.

11. Il s'est dιveloppι autour du pτle portuaire d'Abidjan une important activitι ιconomique liιe ΰ la filiθre thoniθre. Il existe en effet notamment 3 conserveries modernes, plus un nombre inconnu mais important de sociιtιs de consignation, de mareyage, d'entretien et de rιparation navale. Les dιbarquements de thon gιnθrent au sein des conserveries un flux ιconomique dominant. Les captures accessoires de thoniers senneurs qui sont conservιes ΰ bord alimentent une filiθre dite de "faux-thons" trθs active et qui permet d'alimenter le marchι local trθs demandeur. Le pτle d'Abidjan pose maintenant ce port dans une situation incontournable pour les escales des thoniers senneurs de tous les pavillons exploitant l'Atlantique tropical. Les pτles concurrent sont Tema au Ghana et Dakar au Sιnιgal.

12. L'impact ιconomique de la filiθre thon en Cτte d'Ivoire est considιrable. Le taux de couverture en devise de la filiθre thon est de 116%, et la contribution du secteur au budget de l'Etat a ιtι estimιe ΰ 2,1 millions d'euros par an. Cette filiθre gιnθre environ 14 500 emplois ιquivalent temps plein, avec une population totale dιpendant de la filiθre thon estimιe ΰ 115 000 personnes ΰ Abidjan. La contribution de cette filiθre au PIB est estimιe ΰ 22 MEUR par an, soit 2% environ. L'impact ιconomique des autres segments de flotte europιens autorisιs est pratiquement nul dans la mesure oω les navires transbordent les produits en mer sans les faire transiter par le territoire ivoirien.

13. L'analyse coϋt-bιnιfice de l'accord de partenariat indique que chaque euro investi par la Communautι dans cet accord gιnθre en moyenne 1,9 EUR de valeur ajoutιe au bιnιfice de la Communautι. La contribution permet en outre de maintenir 52 emplois europιens. S'agissant de la Cτte d'Ivoire, on mesure que chaque euro investi par la Communautι gιnθre 2,40 EUR de valeur ajoutιe primaire au bιnιfice de la Cτte d'Ivoire. L'emploi ivoirien dιpendant de l'accord est estimι ΰ 1 300 personnes. Concernant les armements communautaires, 1 EUR investi dans les licences a permis de rιaliser un rιsultat brut de 2,65 EUR.

14. Les rιsultats de l'analyse ex-ante indiquent que le protocole paraphι prιsente les garanties d'efficacitι dans la mesure ou il rιpond aux besoins de populations cibles : armateurs europιens (possibilitιs de pκche ιtendues), consommateurs europιens (sιcurisation du marchι de la conserve de thon) et Etat ivoirien (dιveloppement du secteur national, et sιcurisation des activitιs ιconomiques autour du pτle d'Abidjan). L'efficience du protocole dιpendra du taux d'utilisation, a priori rιaliste, effectivement rιalisι, avec un facteur de risque identifiι ΰ ce niveau en raison de la mutation en cours de la flottille thoniθre. Enfin, le protocole prιsente toutes les garanties de viabilitι en ce qui concerne les ressources naturelles et l'industrie de la pκche ivoirienne. En effet, la position pratiquement incontournable du port d'Abidjan pour les escales des navires thoniers fait que mκme dans une situation sans accord, les navires continueront de le frιquenter avec cependant une baisse d'activitι prιvisible.

5.1.3 Dispositions prises ΰ la suite de l'ιvaluation ex-post.

L'ιvaluation ex-post a permis de dιfinir les changements nιcessaires qui ont ιtι inclus dans le nouveau protocole.

Utilisation de l'accord :

Suite ΰ l'ιvaluation ex-post, il ressort que l'utilisation moyenne, en termes de tirage de licences, a ιtι trθs bonne pour les thoniers senneurs (80-90%) mais pas tout ΰ fait satisfaisante pour les autres catιgories. Le volet thonier du prιsent protocole fait partie intιgrante du rιseau d'accords sur le thon couvrant la zone atlantique, qui permet ΰ la flotte de la Communautι de suivre les stocks chevauchants.

Utilisation de l'accord de pκche CE/Cτte d'Ivoire

(en nombre de navires)

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

Le thon ιtant une espθce hautement migratoire, les captures rιellement rιalisιes dans une zone dιterminιe peuvent fluctuer considιrablement d'une annιe de pκche ΰ l'autre. Les captures effectuιes par la flotte communautaire dans les eaux de la Cτte d'Ivoire ne peuvent donc κtre connues ΰ l'avance. Il faut du reste considιrer que, les captures de thon sont envoyιes aux usines de traitement des pays europιens (Espagne, Italie, France et Portugal) et aux conserveries de certains pays d'Afrique occidentale (Cτte d'Ivoire, mais aussi au Sιnιgal), dont une large part de la production est exportιe vers le marchι communautaire.

En gιnιral, les captures ιtaient infιrieures par rapport au tonnage de rιfιrence (8.500 tonnes).

Utilisation de l'accord de pκche CE/Cτte d'Ivoire

(captures annuelles de thoniers, en tonnes)

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

Actions ciblιes :

Pour ce qui concerne les actions ciblιs qui reprιsentent la partie majeure de la contribution financiθre (71%), le montant consacrι par le protocole 2000-2003 et sa prorogation 2003-2004 a ιtι utilisι par les autoritιs ivoiriennes compιtentes suivant une programmation dιtaillιe.

Toutefois, des retards d'introduction de demandes de paiement ont ιtι constatιs de la part des autoritιs ivoiriennes, ce qui a entraξnι des retards de paiement ainsi que dans la mise en oeuvre des actions ciblιes. Pour les deux premiθres tranches de paiement, il s'agissait principalement de retards dϋs ΰ la situation politique critique du pays. Pour les retards concernant les deux derniθres tranches, il s'agissait d'une lιgθre modification de la programmation en vue de renforcer la politique de contrτle et de surveillance, ainsi que de la recherche halieutique.

Analyse coϋts-bιnιfices de l'accord 2000-2003

(1) Les principaux coϋts pour la CE comprennent essentiellement les paiements des compensations financiθres par la DG Pκche et les paiements des licences et des coϋts annuels moyens des observateurs par les opιrateurs de navires. Ces coϋts reprιsentent en moyenne annuelle : 1.069.192 Euros.

(2) Les principaux bιnιfices pour la CE sont :

- La Valeur Ajoutιe Primaire gιnιrιe au bιnιfice de la Communautι : 1.710.848 euros en hypothθse basse et 2.000.000 euros en hypothθse haute.

- 52 emplois directs et indirects de ressortissants communautaires ;

- Complιments autres pκcheries estimιs au maximum ΰ 125.000 euros et 7 emplois gιnιrιs.

Au total, chaque euro investi par la CE dans l'accord de pκche gιnθre au minimum 1,65 euro et au maximum 2,05 euro de formation de richesse ιconomique au sein de l'Union Europιenne.

(3) Les principaux bιnιfices pour les armateurs des thoniers senneurs sous pavillon europιens :

- Chiffre d'affaire annuel moyen rιalisι ΰ partir des captures effectuιes dans la ZEE ivoirienne : 3.972.576 euros.

- Profits annuels moyens rιalisιs au bιnιfice de l'armateur : 88.565 euros et au bιnιfice de l'ιquipage : 209.604 euros.

En total, chaque euro investi par la CE dans 'accord de pκche gιnθre en moyenne 3,84 euros de chiffre d'affaires pour les armateurs des thoniers senneurs europιens.

(4) Les principaux bιnιfices pour la Cτte d'Ivoire :

- Contribution de la compensation financiθre annuelle : 957.500 euros

- Valeur Ajoutιe Primaire gιnιrιe au bιnιfice de la Cτte d'Ivoire : 2.478.131 euros

- 1.300 emplois directs et indirects en Cτte d'Ivoire, soit ΰ raison de 8 personnes par foyer 10.500 personnes dιpendantes de l'accord de pκche.

En total, chaque euro investi dans l'accord par la CE gιnθre 2,40 euros de formation de richesse ιconomique au sein du pays.

A ceci, il faut ajouter les redevances des armateurs.

(5) Les principaux coϋts pour la Cτte d'Ivoire concernent la gestion de l'accord : 519.868 euros.

Elιments du nouveau protocole :

(1) La durιe du protocole est fixιe ΰ trois ans.

(2) Les possibilitιs de pκche :

- augmentation des possibilitιs pour les chalutiers congιlateurs de 100 tjb, passant de 600 ΰ 700 tjb par mois en moyenne annuelle. En introduisant la conversion tjb/GT, cela reprιsente un jauge final de 1300 GT ;

- Rιduction du nombre de thoniers canneurs : passage de 12 ΰ 3 , de palangriers de surface de 20 ΰ 11 ; de senneurs de 39 ΰ 34 ;

- En total une rιduction passant de 71 ΰ 48 thoniers. Ceux ci pour un volume de captures de rιfιrence lιgθrement augmentι de 500 tonnes, passant ΰ 9.000 tonnes. La raison pour l'acceptation de cette lιgθre augmentation rιside dans l'incertitude liιe aux dιclarations de captures faites par les Etats Membres.

(3) La contrepartie financiθre annuelle est lιgθrement augmentιe (+11%) atteignant EUR1.065.000, ce qui correspond ΰ : thon (EUR75 x 9.000 = 675.000) + dιmersaux (EUR300 x 1300 = 390.000). Le prix du thon reste ainsi le mκme que dans les autres accords, tandis que la lιgθre augmentation du prix de GT pour les dιmersaux reste dans la moyenne infιrieure du prix des autres accords.

(4) La contrepartie financiθre est entiθrement allouιe ΰ la mise en oeuvre de la politique sectorielle de la pκche, qui comprend quatre volets (au lieu des sept actuels), avec un accent sur la recherche scientifique (incluant un chalutage annuel) et sur le contrτle et la surveillance (incluant l'installation d'un VMS) ;

(5) Le suivi de la mise en oeuvre de la politique sectorielle de la pκche est ιtabli par un calendrier fixι.

(6) Un Comitι scientifique est ιtabli pour assurer le suivi des ressources halieutiques. Le Comitι scientifique sera chargι de l'ιvaluation de l'ιtat des stocks et pourra revoir les possibilitιs de pκches et l'opportunitι d'introduire des pιriodes de repos biologique, se cela s'avθre nιcessaire.

(7) Les clauses sociales et d'exclusivitι sont introduites.

(8) Les redevances des armateurs thoniers restent au niveau actuel, ιtant au niveau moyen des autres accords. Les redevances des chalutiers congιlateurs sont majorιes de 10%.

5.2 Actions envisagιes et modalitιs de l'intervention budgιtaire

Le nouveau protocole aura une durιe de trois ans et sera applicable ΰ partir du 1er Juillet 2004.

5.2.1. Modalitιs de l'intervention budgιtaire

L'enveloppe financiθre du protocole se compose d'une seule contrepartie financiθre de 1.065.000 Euros pour les possibilitιs de pκches prιvues ΰ l'article 1 du protocole ainsi que l'appui ΰ la politique sectorielle de la pκche prιvue ΰ l'article 4 du protocole.

Les objectifs de l'article 4 sont les suivants :

1. financement des programmes scientifiques, y compris la rιalisation d'une campagne de chalutage effectuιe par un bateau ocιanographique et destinιs ΰ amιliorer les connaissances halieutiques et biologiques concernant les zones de pκche de la Cτte d'Ivoire : EUR 200.000

2. appui au suivi, au contrτle et ΰ la surveillance des pκches, y compris la mise en place d'un systθme de surveillance par satellite des navires de pκches (VMS) et ceci avant la fin de la deuxiθme annιe de la validitι de ce protocole : EUR 280.000

3. amιlioration des statistiques des pκches : EUR 100.000

4. appui au ministθre chargι des pκches pour la formulation et la mise en oeuvre des politiques et stratιgies du dιveloppement des pκches : EUR 485.000.

Modalitιs d'octroi de la compensation financiθre

La compensation financiθre annuelle est payable respectivement au plus tard le 31 dιcembre de chaque annιe du protocole. L'affectation de cette contrepartie financiθre relθve de la compιtence exclusive du gouvernement de la Cτte d'Ivoire, suivants les spιcifications prιvues par l'article 4 du protocole.

Celui-ci indique les modalitιs suivantes :

Pendant la premiθre annιe de la validitι du protocole, les actions telles que dιfinies par l'article 4(1), ainsi que les montants annuels qui leur sont attribuιs, sont dιcidιs par le Ministθre chargι de la pκche, en conformitι avec le Programme sectoriel multi-annuel. Ce programme qui sera soumis ΰ la Dιlιgation de la Commission Europιenne en Cτte d'Ivoire au plus tard le 01.10.2004, doit κtre approuvι par la Commission Mixte, prιvue par l'article 10 de l'Accord.

A partir de la deuxiθme annιe de la validitι du protocole, le Ministθre chargι des pκches soumet ΰ la Dιlιgation de la Commission Europιenne en Cτte d'Ivoire, au plus tard le 01.10.2005 et le 01.10.2006, un rapport dιtaillι d'exιcution de la mise en oeuvre du programme, ainsi que des rιsultats obtenus.

Toute modification relative aux actions prιvues par l'article 4(1), ainsi que les montants affιrents, peut κtre dιcidιe d'un commun accord entre les deux Parties.

Suite ΰ l'approbation du programme sectoriel multi-annuel, pour la premiθre annιe de la validitι du Protocole, et du rapport d'exιcution, pour les deux annιes suivantes, par la Commission Mixte, les montants annuels sont versιs au plus tard le 31 dιcembre de chaque annιe, sur le compte bancaire communiquι par le Ministθre des Pκches et approuvι par la Commission Europιenne.

La Commission Mixte se rιunit au plus tard quatre mois aprθs la date d'anniversaire du protocole, c'est-ΰ-dire au plus tard les 1er novembre de chaque annιe de la validitι du protocole.

La Commission Europιenne peut demander au Ministθre chargι des pκches tout renseignement complιmentaire sur les rιsultats des rapports d'exιcution.

5.3 Modalitιs de mise en oeuvre

La mise en oeuvre du protocole concernι relθve de la responsabilitι exclusive de la Commission, qui s'en chargera par moyen de ses effectifs statutaires tant dans son siθge de Bruxelles que dans sa Dιlιgation en Cτte d'Ivoire.

6. INCIDENCE FINANCIΘRE

6.1 Incidence financiθre totale sur la partie B (pour toute la pιriode de programmation)

6.1.1 Intervention financiθre

CE en EUR

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

1. Si les captures annuelles dιpassent le tonnage de rιfιrence, la contrepartie financiθre est augmentιe proportionnellement ΰ hauteur de 75EUR par tonne capturιe. Toutefois, le montant de la contrepartie financiθre ne peut pas excιder 2.130.000EUR

6.1.2 Assistance technique et administrative (ATA), dιpenses d'appui (DDA) et dιpenses T1 (crιdits d'engagement)

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

6.2. Calcul des coϋts par mesure envisagιe en partie B (pour toute la pιriode de programmation)

Chiffres en EUR

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

7. INCIDENCE SUR LES EFFECTIFS ET LES DEPENSES ADMINISTRATIVES

7.1. Incidence sur les ressources humaines

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

7.2 Incidence financiθre globale des ressources humaines

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

Les montants correspondent aux dιpenses totales pour 12 mois.

7.3 Autres dιpenses de fonctionnement dιcoulant de l'action

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

Les montants correspondent aux dιpenses totales de l'action pour 12 mois.

(1) Prιciser le type de comitι ainsi que le groupe auquel il appartient.

I. Total annuel (7.2 + 7.3) // EUR 42.375/an

II. Durιe de l'action // 3 ans

III. Coϋt total de l'action (I x II) // 127.125 EUR

Les besoins en ressources humaines et administratives doivent κtre couverts ΰ l'intιrieur de la dotation allouιe ΰ la DG gestionnaire.

8. SUIVI ET ΙVALUATION

8.1 Systθme de suivi

La contrepartie financiθre est payable au plus tard le 31 dιcembre de chaque annιe et sera versιe sur le compte bancaire communiquι par le Ministθre des Pκches et approuvι par la Commission Europιenne.

Les modalitιs de suivi sont dιfinies comme telles :

Pendant la premiθre annιe de la validitι du protocole, les actions telles que dιfinies par l'article 4(1), ainsi que les montants annuels qui leur sont attribuιs, sont dιcidιs par le Ministθre chargι de la pκche, en conformitι avec le Programme sectoriel multi-annuel. Ce programme qui sera soumis ΰ la Dιlιgation de la Commission Europιenne en Cτte d'Ivoire au plus tard le 01.10.2004, doit κtre approuvι par la Commission Mixte, prιvue par l'article 10 de l'Accord.

A partir de la deuxiθme annιe de la validitι du protocole, le Ministθre chargι des pκches soumet ΰ la Dιlιgation de la Commission Europιenne en Cτte d'Ivoire, au plus tard le 01.10.2005 et le 01.10.2006, un rapport dιtaillι d'exιcution de la mise en oeuvre du programme, ainsi que des rιsultats obtenus.

Toute modification relative aux actions prιvues par l'article 4(1), ainsi que les montants affιrents, peut-κtre dιcidιe d'un commun accord entre les deux Parties.

Suite ΰ l'approbation du programme sectoriel multi-annuel, pour la premiθre annιe de la validitι du Protocole, et du rapport d'exιcution, pour les deux annιes suivantes, par la Commission Mixte, les montants annuels sont versιs au plus tard le 31 dιcembre de chaque annιe, sur le compte bancaire communiquι par le Ministθre des Pκches et approuvι par la Commission Europιenne.

La Commission Mixte se rιunit au plus tard quatre mois aprθs la date d'anniversaire du protocole, c'est-ΰ-dire au plus tard le 1er novembre de chaque annιe de la validitι du protocole.

La Commission Europιenne peut demander au Ministθre chargι des pκches tout renseignement complιmentaire sur les rιsultats des rapports d'exιcution.

8.2 Modalitιs et pιriodicitι de l'ιvaluation prιvue

Avant le renouvellement du protocole en juillet 2007, le protocole sera soumis ΰ une ιvaluation, en conformitι avec la Communication (SEC(2001)1051) du 26 juillet 2001 sur le renforcement de l'ιvaluation des activitιs de la Commission.

Cette ιvaluation devra tenir compte ΰ la fois des indicateurs directs (captures et valeurs des captures), des indicateurs de l'incidence (nombre d'emplois crιιs et maintenus et relation entre le coϋt du protocole et la valeur des captures) et des indicateurs sur l'ιcosystθme, et autres indicateurs tels que dιfinis par l'ιvaluation ex-ante en annexe.

9. MESURES ANTI-FRAUDE

Comme la contrepartie financiθre est apportιe par la Communautι en contrepartie directe des possibilitιs de pκche offertes, le pays tiers les utilise ΰ son propre grι. Cependant, il y a obligation de fournir ΰ la Commission des rapports, selon les modalitιs prιvues dans le protocole. Toutes les actions visιes ΰ l'article 4 du protocole sont soumises ΰ un rapport annuel sur leur mise en oeuvre et les rιsultats obtenus. La Commission se rιserve le droit de demander un complιment d'information sur les rιsultats obtenus et de revoir les paiements en fonction de la mise en oeuvre effective des actions.

En outre, les Etats membres dont les navires opθrent dans le cadre de l'accord doivent certifier ΰ la Commission l'exactitude des donnιes portιes dans les certificats de tonnage des navires, de sorte que les droits de licence puissent κtre calculιs sur une base garantie.

Le protocole prιvoit aussi l'obligation pour les navires communautaires de remplir des dιclarations des captures (avec l'obligation de transmission ΰ la Commission et aux autoritιs ivoiriennes) qui constituent la base pour la rιdaction du dιcompte dιfinitif des captures rιalisιes dans le cadre du protocole et des redevances.

Annexe

Evaluation ex-ante relatif ΰ la conclusion du protocole fixant les possibilitιs de pκche et la contrepartie financiθre prιvues dans l'accord entre la Communautι ιconomique europιenne et la Rιpublique de Cτte d'Ivoire concernant la pκche au large de la Cτte d'Ivoire, pour la pιriode allant du 1er juillet 2004 au 30 juin 2007

1. Evaluation ex ante du futur protocole

Cet ιvaluation ex-ante correspond aux obligations inscrites dans les articles 27(4) et 28(1) du Rθglement du Conseil (CE) No 1605/2002 du 25 juin 2002 portant rθglement financier (JO L 248, 16.9.2002) et dans l'article article 21(1) of du Rθglement de la Commission (CE) No 2342/2002 du 23 dιcembre 2002 ιtablissant les modalitιs d'exιcution du rθglement financier (JO No L 357, 31.12.2002).

L'ιvaluation ex-ante a ιtι prιparιe en adoptant les principes et mιthodes prιconisιes dans le document titrι "Evaluation ex-ante : guide pratique pour l'ιlaboration de propositions de programmes de dιpenses", dιcembre 2001. L'ιvaluation ex-ante a ιtι faite par des consultants extιrieurs mis ΰ la disposition de la DG Pκche dans le cadre de l'accord cadre, dont dispose la DG pκche

1.1. Analyse du problθme et ιvaluation des besoins

Une partie importante de la flotte europιenne est tributaire de l'accθs ΰ des ressources halieutiques non communautaires situιes dans des eaux placιes sous la juridiction de pays tiers. La Communautι a signι des accords de pκche avec certains de ces pays, et cherche ΰ en signer d'autres au bιnιfice des populations cibles. Suivant les orientations rιcentes de la Commission en ce domaine, les accords de pκche sont des accords de partenariat qui contribuent ΰ la stabilisation des relations juridiques internationales et la mise en oeuvre d'une coopιration effective avec les pays concernιs, et constituent de ce fait un enjeu majeur pour l'avenir des pκches hauturiθres communautaires.

Dans le dιtail, les besoins auxquels rιpond la politique des accords de pκche relθvent de trois domaines : les besoins du secteur des pκches communautaire, les besoins du pays partenaire en matiθre de dιveloppement, et en particulier de son secteur de la pκche et les besoins internationaux en matiθre de protection de l'environnement, et plus prιcisιment de pκche responsable (promotion de la pκche responsable suivant les engagements communautaires en ce domaine).

Ces besoins concernent potentiellement trois groupes de populations cibles : (i) les opιrateurs europιens du secteur des pκches et les populations des rιgions dιpendantes de la pκche, (ii) les populations du pays partenaire dιpendantes ou non de la pκche, et (iii) la communautι internationale.

Les flottilles thoniθres de l'Union europιenne (principalement espagnoles, franηaises et italiennes) exploitent dans l'Ocιan Atlantique une zone globalement comprise entre les parallθles 20°N et 10°S, et la cτte d'Afrique et le mιridien 30°W. Cette zone de pκche englobe les ZEE de 15 pays d'Afrique de l'Ouest, dont la Cτte d'Ivoire) et les eaux internationales adjacentes. Ces flottilles sont spιcialisιes sur la recherche des espθces de thons hautement migratrices (listao, albacore et patudo) qu'il faut pouvoir poursuivre lors de leurs dιplacements entre les diffιrentes zones de pκche. Sur la pιriode 2000-2002, les thoniers europιens ont capturι en moyenne 110 000 tonnes de thons par an en Atlantique. D'aprθs les informations disponibles, prθs de 50% de ces prises ont ιtι rιalisιes dans les eaux internationales. Le reste est prιlevι dans les eaux des pays tiers avec lesquels la Communautι a signι des accords de pκche. Sur la pιriode 2000-2001, les captures des navires europιens dans les eaux de la Cτte d'Ivoire ont variι entre 5 300 tonnes et 7 000 tonnes, soit entre 4,8 et 6,1% des captures totales dans l'Atlantique. Si on rapporte ce tonnage aux captures rιalisιes dans les diverses ZEE uniquement, la Cτte d'Ivoire reprιsente prθs de 20% des captures totales sous ZEE.

Le nombre de thoniers senneurs exploitant les eaux de l'Atlantique tropical, incluant la ZEE de la Cτte d'Ivoire, a variι entre 35 et 29 entre 2000 et 2003. Il s'agit de navires d'une longueur moyenne de 62 m et de 957 TJB sur lesquels l'ιquipage moyen est de 22 marins. Les marins communautaires proviennent de rιgions dιpendantes de la pκche du Pays Basque et de Galice en Espagne, ou du Finistθre Sud en France.

Les captures des thoniers senneurs sont destinιes ΰ la transformation en conserves de thon. Les prises approvisionnent les conserveries africaines implantιes en Cτte d'Ivoire, au Sιnιgal ou au Ghana, et des conserveries situιes sur le territoire communautaire (en Espagne principalement). Les conserves produites sont destinιes au marchι europιen. Les captures accessoires de la pκche thoniθre (les "faux-thons") sont ιgalement valorisιes. Il existe en Cτte d'Ivoire une demande marquιe pour les poissons qui ne peuvent κtre transformιs en conserves. Les armateurs conservent ces poissons ΰ bord d'une part en tant que gratification en nature pour les marins ivoiriens, d'autre part ΰ des fins commerciales. La filiθre faux-thons est estimιe procurer prθs de 2 600 emplois.

En plus des thoniers senneurs, les flottilles europιennes actives dans la rιgion sont des chalutiers de fond d'origine espagnole ciblant principalement la crevette profonde (Aristeus varidens) et des palangriers hauturiers de surface d'origine espagnole et portugaise qui ciblent principalement l'espadon. Les chalutiers exploitent la ZEE ivoirienne entre 1 et 3 mois dans l'annιe, et travaillent semble t-il dans les ZEE de pays voisins le reste de l'annιe. Leur nombre en Cτte d'Ivoire a variι entre 4 en 2001 et 9 en 2002. Les palangriers de surface travaillent comme les thoniers senneurs, avec une partie de leur activitι partagιe entre les eaux internationales et les ZEE des pays d'Afrique de l'Ouest ΰ la recherche d'espθces hautement migratrices. Le nombre de ces navires a ιtι de 11 en 2000, et de 2 les annιes suivantes. Pour ces deux segments de flottilles, on ne dispose que trθs peu d'informations sur les captures et les caractιristiques des navires.

Le secteur de la pκche en Cτte d'Ivoire fait partie des prioritιs politiques du pays pour sa pertinence en matiθre de sιcuritι alimentaire. Une politique sectorielle a ιtι clairement dιfinie visant ΰ soutenir le dιveloppement des pκcheries nationales (continentales et marines) et le secteur de l'aquaculture. Ce dιveloppement requiert des ressources financiθres et humaines importantes qui sont encore insuffisantes. La Cτte d'Ivoire doit notamment renforcer ses capacitιs en matiθre d'appui institutionnel au secteur, d'expertise scientifique sur l'ιtat des ressources, et de suivi, contrτle et surveillance des activitιs des navires de pκche nationaux et ιtrangers.

La ZEE de la Cτte d'Ivoire est exploitιe ΰ la fois par des navires de pκche industrielle battant pavillon national, et par des navires artisanaux. La pκche industrielle regroupe 45 navires dont 20 sont des chalutiers de fond de 20 m en moyenne, 19 des navires spιcialisιs sur la pκche aux petits pιlagiques (Sardinella aurita) d'une longueur moyenne de 22 m, et 6 sont des crevettiers exploitant les zones peu profondes. D'une maniθre gιnιrale, la flottille industrielle est vιtuste et peu performante. Les dιbarquements de cette flottille sont d'environ 35 000 tonnes, dont 27 000 tonnes de petits pιlagiques. La pκche artisanale maritime intθgre des pirogues dont les captures sont ιvaluιes entre 13 000et 20 000 tonnes par an, essentiellement des petits pιlagiques. Cette flottille opθre essentiellement dans les deux premiers milles marins ΰ partir de la cτte.

L'ιtat des stocks dans la ZEE ivoirienne n'inspire pas d'inquiιtudes particuliθres. On soulignera cependant des problθmes de cohabitations entre les pκcheurs artisans et industriels nationaux du fait de la concentration des activitιs dans la bande cτtiθre. Il n'y a pas d'interactions avec les navires europιens. Ceux-ci exploitent des espθces du large (thonidιs, crevettes profondes) que les armements ivoiriens ne peuvent exploiter avec les navires qu'ils possθdent. A noter que la Cτte d'Ivoire n'a pas signι d'accords de pκche avec d'autres pays exploitant des flottes de pκche lointaines.

Le port d'Abidjan prιsente l'originalitι d'κtre une base d'accueil performante pour les navires thoniers. On y dιnombre 3 conserveries modernes de capacitι importante et fonctionnant ΰ plus de 80% de leurs capacitιs depuis plus de 15 ans. Le port est ιgalement en mesure de fournir aux navires industriels europιens toutes les facilitιs dont ils ont besoin en termes d'approvisionnements, de rιparation navale lιgθre, et de manutention des captures. Comme preuve de l'attractivitι de cette place, on signalera que les flottilles thoniθres europιennes opιrant dans la rιgion ont transbordι ou dιbarquι ΰ Abidjan prθs de 95 000 tonnes de thons, soit bien plus que la part pκchιe dans les eaux ivoiriennes (5 ΰ 7 000 tonnes). L'activitι de cette base thoniθre gιnθre environ 14 300 emplois nationaux (4 200 emplois ιquivalents temps plein, dont 58% dans le secteur de la conserverie).

Les besoins liιs au renouvellement de l'accord de pκche sont donc multiples :

Pour le secteur des pκches europιens, il s'agit principalement :

- De conserver un accθs aux eaux ivoiriennes : les tonnages prιlevιs varient entre 5 et 7 000 tonnes par an dans la ZEE, avec de fortes variabilitιs inter-annuelles liιes ΰ la disponibilitι de la ressource. L'accθs aux eaux permet aux navires de pouvoir conserver une stratιgie de poursuite de la ressource au travers d'une zone de pκche qui englobe les eaux internationales et les ZEE de 15 pays d'Afrique de l'Ouest. En outre, ιtant donnι l'attractivitι du port d'Abidjan qui en fait quasiment un point de passage obligι, la possibilitι de pκcher dans les eaux ivoiriennes permet aux navires d'optimiser leur temps de travail.

- En garantissant l'activitι des navires, de maintenir les emplois de marins communautaires, et les emplois communautaires en amont et en aval, et la crιation de valeur ajoutιe associιe ΰ l'activitι. Ces emplois et richesses gιnιrιs profitent en premier lieu aux zones dιpendantes de la pκche du territoire de la Communautι (Pays Basque, Galice en Espagne, Finistθre Sud en France).

- De sιcuriser la disponibilitι en conserves de thons sur le marchι europιen. La Communautι importe quelques 320 000 tonnes de conserves par an en restant dιpendante de l'approvisionnement extιrieur. La fourniture par la Cτte d'Ivoire de prθs de 15% des volumes importιs permet de stabiliser le marchι en sιcurisant les apports compte-tenu du fait que les conserveries ivoiriennes sont ΰ capital mixte Cτte d'Ivoire-Europe

Pour la Cτte d'Ivoire, les besoins sont :

- Le dιveloppement durable de son industrie de la pκche et la rιduction de ses importations de produits de la pκche, nιcessaires ΰ l'heure actuelle pour faire face ΰ la demande intιrieure. Le dιveloppement du secteur de la pκche ivoirien est actuellement gκnι par un manque de ressources financiθres et humaines dans les domaines de l'appui institutionnel au secteur, dans la capacitι de la recherche nationale ΰ conduire des ιvaluations des stocks exploitιs, et dans le suivi, contrτle et surveillance des navires de pκche prιsents dans la ZEE.

- De pouvoir pιrenniser les activitιs gιnιrιes par la filiθre du thon dans le pays. Grβce ΰ l'attractivitι du port d'Abidjan, un environnement ιconomique amont et aval ΰ la filiθre s'est dιveloppι. Entre 2000 et 2003, on estime que cette filiθre a gιnιrι une valeur ajoutιe de 23 millions EUR par an, procurant de l'emploi ΰ 14 300 ivoiriens. On estime qu'avec ces retombιes, prθs de 115 000 personnes sont dιpendantes de la filiθre thon ΰ Abidjan.

- De pouvoir bιnιficier, dans le cadre de cet accord, de l'accθs aux informations et de l'accθs ΰ des possibilitιs ιventuelles de partenariat et de transfert de technologie pour l'exploitation des stocks de poissons dιmersaux de la partie distale de son plateau continental, qui sont sous-exploitιs aujourd'hui.

Enfin, la Communautι et la Cτte d'Ivoire, au travers de ses adhιsions aux Organisations Rιgionales de Pκche (ICCAT, COPACE), se sont engagιes dans une dιmarche visant au dιveloppement des pratiques de pκche responsables selon les traitιs internationaux en vigueur. Un accord de pκche permet aux deux parties de dιfinir les modalitιs des activitιs de pκche sous un cadre contraignant qui n'aurait pas lieu d'κtre sous un rιgime de licences libres.

1.2. Fixation des objectifs et indicateurs connexes

Suivant le principe de cohιrence, les objectifs de la politique des accords de pκche ont ιtι analysιs en fonction de la politique de la Communautι pour le volet extιrieur de la Politique Commune de la Pκche, mais aussi des autres engagements communautaires en matiθre de politique de dιveloppement, et de commerce international notamment. L'analyse conduit ΰ sιparer les objectifs en objectifs gιnιraux (consιquences ou impacts finaux), objectifs spιcifiques (effets directs ΰ court terme de l'accord) et objectifs opιrationnels (biens et services que l'accord devrait produire).

Les objectifs gιnιraux sont au nombre de trois :

- Contribution au dιveloppement durable dans ses aspects environnementaux, ιconomiques et sociaux

- Politique de la pκche durable dans les eaux de la Cτte d'Ivoire

- Bonne gouvernance mondiale dans les domaines politiques et financiers (contribution ΰ l'ιradication de la pauvretι et ΰ l'intιgration de la Cτte d'Ivoire dans l'ιconomie mondiale)

Les objectifs spιcifiques peuvent κtre fixιs au nombre de sept. Ils sont rattachιs ΰ trois domaines : la pratique de la pκche responsable (PPR), le secteur des pκches communautaire (SPC) et l'investissement dans le dιveloppement (IDP)

- Adapter la taille et l'activitι de la flotte de la CE ΰ un niveau compatible avec la durabilitι (domaine PPR)

- Maintenir une prιsence europιenne dans les activitιs de pκche lointaine (SPC)

- Protection des intιrκts du secteur de la pκche communautaire (SPC)

- Prix ιquitable pour le paiement des droits d'accθs (IDP)

- Croissance de la valeur ajoutιe gιnιrιe en Cτte d'Ivoire (IDP)

- Capacitι propre d'exploitation et de gestion durable des ressources par la Cτte d'Ivoire (IDP)

La liste des objectifs opιrationnels est plus longue et en relation avec la variιtι des objectifs spιcifiques fixιs ΰ la politique extιrieure en matiθre d'accords de pκche :

- Evaluation des stocks de la Cτte d'Ivoire selon les meilleures donnιes scientifiques

- Application du principe du reliquat

- Contrτle, surveillance et suivi des activitιs de pκche efficace

- Prise en compte des impacts de la pκche sur l'environnement

- Exploitation effective des possibilitιs de pκche nιgociιes

- Coϋt de l'accθs aux ressources en fonction de la part de l'UE dans l'accθs au surplus et des avantages gιnιrιs par la prιsence europιenne dans les eaux de la Cτte d'Ivoire

- Contribution financiθre significative du secteur privι europιen dans le coϋt de l'accθs

- Synergie entre la contrepartie financiθre de l'accord de pκche et l'aide au dιveloppement communautaire le cas ιchιant

- Prise en compte des besoins de la Cτte d'Ivoire en matiθre de dιveloppement de son secteur de la pκche

- Respect des intιrκts des opιrateurs ιconomiques et de la sociιtι civile Cτte d'Ivoire

- Financement d'actions ciblιes en matiθre de suivi scientifique, de gestion et de contrτle

- Protection de la pκche artisanale Cτte d'Ivoire

Les tableaux suivants indiquent les questions clιs de l'ιvaluation en matiθre d'efficacitι et d'efficience de l'accord de partenariat suivant les rιsultats d'une ιtude terminιe rιcemment pour le compte de la Commission [7]. Ces questions sont accompagnιes des critθres de jugements, ainsi que des indicateurs qui peuvent κtre utilisιs (en italique dans le tableau). Si ces indicateurs ne sont pas calculables en l'ιtat, ce qui se rιvθle souvent le cas en Cτte d'Ivoire en raison de l'insuffisance de suivi du secteur de la pκche, ils sont remplacιs par des indicateurs qualitatifs.

[7] Etude d'identification de critθres et d'indicateurs pour l'ιvaluation des accords de pκche bilatιraux. Commission europιenne, DG FISH, dιcembre 2003.

Questions de l'ιvaluation ex-ante en matiθre d'efficacitι de l'accord de partenariat

Les questions d'ιvaluation suivantes permettront de comparer les objectifs de la politique avec les rιsultats (rιponse aux objectifs spιcifiques) et les consιquences (rιponse aux objectifs gιnιraux). Ces questions d'ιvaluation visent ΰ ιtablir dans quelle mesure l'accord de partenariat avec la Cτte d'Ivoire parvient ΰ atteindre ses principaux objectifs

(Abrιviations utilisιes : APP : accord de partenariat dans le domaine de la pκche, FPL : flotte de pκche lointaine, VA : valeur ajoutιe, AC : actions ciblιes)

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

Question d'ιvaluation ex ante en matiθre d'efficience d'un accord de partenariat

L'examen du critθre d'efficience requiert de comparer les moyens consacrιs ΰ la politique avec les rιalisations (issues de la nιgociation) et les rιsultats attendus (effectivement rιalisιs). Dans la mesure ou l'APP a ιtι jugι efficace, le critθre d'efficience permettra ensuite d'estimer dans quelle mesure la contribution aux diffιrents objectifs de l'APP entraξne un coϋt acceptable pour le budget communautaire.

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

Question d'ιvaluation ex-ante en matiθre de pertinence de l'accord de partenariat

L'examen du critθre de pertinence requiert de comparer les besoins auxquels doit rιpondre l'accord de partenariat avec les objectifs fixιs.

Secteur des pκches communautaires // Rιsultat en matiθre de pertinence

L'APP satisfait-il les besoins des groupes cibles de la Communautι ? // Le nouveau protocole correspond au besoin des armements communautaires spιcialisιs sur la pκche d'espθces hautement migratrice dans la mesure oω une continuitι des zones de pκche autorisιes est nιcessaire. Ce besoin est en adιquation avec ceux des industries de transformation espagnole qui importent la matiθre premiθre pκchιe par les armements nationaux (sιcurisation de l'approvisionnement).

Ce protocole va ιgalement dans le sens des attentes des consommateurs europιens de produits de la mer qui souhaitent pouvoir acheter du thon en conserve ΰ un bon rapport qualitι prix.

Concernant le segment chalutier, le protocole correspond aux besoin des armements concernιs qui, comme le thon, ont besoin d'une continuitι de l'espace de travail. S'agissant de l'industrie de la transformation europιenne et des consommateurs europιens, la pertinence de l'accord est moins marquιe dans la mesure ou l'offre mondiale d'espθces cibles de ce segment est actuellement plιthorique.

Investissement dans le dιveloppement // Pertinence

L'APP satisfait-il les besoins de la Cτte d'Ivoire ? // Le gouvernement ivoirien a besoin de ressources financiθres pour faire ιvoluer le cadre politique et lιgislatif de la filiθre pκche du pays. La contrepartie financiθre, ciblιe ΰ 100% sur des thθmes prioritaires correspond aux besoins du pays en matiθre de pκche, et est versιe sur le compte du Ministθre de la Pκche.

Les industries locales dιveloppιes autour de l'exploitation des thonidιs ont besoin d'une sιcurisation de leur activitι. Le nouveau protocole garantit ΰ nouveau l'accθs des navires europιens dans les eaux ivoiriennes pour 3 ans. Ces industries locales gιnθrent des emplois et de la richesse qui vont dans le sens de la rιduction de la pauvretι.

Les dιbouchιs offerts en termes d'emplois ΰ bord des thoniers senneurs europιens pour les marins ivoiriens ayant fait leurs preuves ΰ bord des unitιs nationales est une des satisfactions importantes des besoins de la Cτte d'Ivoire.

Question d'ιvaluation ex-ante en matiθre de viabilitι de l'accord de partenariat

L"examen de la viabilitι consiste ΰ comparer les impacts de l'intervention avec les besoins qui l'ont justifiιe, de faηon ΰ vιrifier si les consιquences positives sont susceptibles d'avoir des effets durables sur les populations cibles.

Secteur des pκches communautaires // Viabilitι

L'APP assure t-il la viabilitι des filiθres europιennes ? // L'accord avec la Cτte d'Ivoire permet aux navires europιens de disposer de possibilitιs de pκche dans des eaux qu'ils sont amenιs ΰ frιquenter du fait de la position incontournable d'Abidjan. Les possibilitιs de pκche permettent donc d'optimiser l'exploitation des navires en augmentant le temps de mer productif.

S'agissant du secteur de la transformation et de la commercialisation europιens, le protocole permet de renforcer la position stratιgique du port d'Abidjan et de sιcuriser les approvisionnements en provenance de ce port (matiθre premiθre et conserves) voire de les augmenter.

Investissement dans le dιveloppement //

L'APP assure t-il la viabilitι du secteur de la pκche ivoirien ? // Le nouveau protocole n'a pas d'effet direct sur les flottilles de pκche ivoiriennes dans la mesure oω ces navires n'exploitent pas les mκmes stocks. Il a un effet indirect dans la mesure oω les actions ciblιes visent ΰ augmenter les capacitιs de l'Etat ivoirien ΰ gιrer durablement ses ressources.

L'APP contribue ΰ la viabilitι des entreprises ivoiriennes travaillant autour de la filiθre thon en donnant aux thoniers europιens des possibilitιs de pκche qui renforcent l'attractivitι du port. L'APP contribue ΰ la viabilitι des entreprises locales, mais n'est pas le seul ιlιment dιterminant. L'examen de la situation indique que sans accord de pκche, la Cτte d'Ivoire continuera ΰ capter les dιbarquements des flottilles ιtrangθres.

Pratique de la pκche responsable //

L'APP assure t-il la viabilitι biologique de l'exploitation des ressources ivoiriennes? // L'ιtat des stocks dans la ZEE ivoirienne (hors thon) est considιrι comme satisfaisant, d'aprθs les derniθres informations disponibles. L'APP ne donne pas de possibilitιs de pκche aux navires europιens dans la bande cτtiθre oω travaille la flottille nationale (les chalutiers europιens ne peuvent travailler en deηΰ de 6 milles de la cτte, 12 milles pour les autres segments). Les actions ciblιes privilιgiιes par le nouveau protocole vont vers un meilleur encadrement de la pκche nationale (support institutionnel, recherche) par le gouvernement dont l'un des objectifs est la gestion durable des ressources.

La ressource thoniθre est partagιe avec les Etats de la rιgion, et est gιrιe au niveau international par l'ICCAT qui met en place des mesures de gestion applicables aux parties contractantes, dont la Communautι et la Cτte d'Ivoire (moratoire pκche sur ιpave, tailles limites)

1.3. Autre mιcanismes de prestation possible et ιvaluation du risque

L'alternative principale est une non-reconduction de l'accord de pκche. Cette non-reconduction n'annulera pas tous les transferts de valeur ajoutιe ou les emplois gιnιrιs car la place d'Abidjan est de toute faηon incontournable pour les navires thoniers travaillant dans l'Atlantique tropical. L'analyse menιe par la mission, entre autres avec les opιrateurs privιs travaillant sur place, de la non reconduction d'un accord de pκche permet de retenir les ιlιments suivants par activitι.

Sur les flottes thoniθres

Cette non reconduction pourrait inciter quelques armateurs ΰ changer le pavillon de leurs unitιs : celui de Saint Vincent et Grenadine par exemple, est nettement moins cher et moins contraignant sur l'origine des ιquipages que ceux des pays europιens. Le recrutement du personnel de bord autre qu'europιen se ferait alors sur des origines moins chθres que celles du continent africain. La consιquence serait donc la disparition du personnel de bord ivoirien. Cependant, ces armateurs perdraient alors leurs droits d'accθs prιfιrentiels sous pavillon U.E. aux autres ZEE des pays du continent africain qu'ils exploitent ; on peut donc estimer qu'au plus 10 %, (soit 3 navires) de la flotte thoniθre europιenne changerait de pavillon avec les consιquences que cela implique sur les rθgles du personnel embarquι.

Par contre, la non reconduction de l'accord aurait sϋrement pour effet immιdiat l'application aux thoniers senneurs par le Port Autonome d'Abidjan de tarifs portuaires bien plus ιlevιs, proches du double de ce qui est pratiquι actuellement. Mais ceci ne serait qu'un gain apparent car cette augmentation aurait un caractθre dissuasif sur la frιquentation du port d'Abidjan. D'une part, il est trθs probable que la flotte espagnole de thoniers senneurs effectuerait alors au moins 50 % de ses transbordement dans des ports moins onιreux, ce qui impliquerait une baisse drastique des activitιs ιconomiques rattachιes. La flotte franηaise diminuerait ιgalement ses touchιs du port d'Abidjan, mais pas dans les mκmes proportions dans la mesure oω les opιrateurs du secteur privι tiennent ΰ prιserver les approvisionnements des conserveries. On peut lιgitimement penser ΰ une baisse de la frιquentation de la flotte franηaise limitιe ΰ seulement 10 / 15 %.

Sur les conserveurs et les activitιs rattachιes

Suite ΰ l'augmentation des tarifs portuaires appliquιs aux navires thoniers, le prix du thon sous palan ΰ Abidjan deviendrait plus cher que dans les autres ports. De ce fait, les conserveurs seraient tentιs de dιlocaliser une partie de leur production sous d'autres cieux, (ΰ Madagascar par exemple), pour compenser ce dιsavantage compιtitif. Ceci leur serait d'autant plus facile que la plupart des lignes de fabrication des produits appertisιs ΰ base de thon sont aujourd'hui acquises en leasing par les industries de transformation. Le risque effectif de dιlocalisation porterait sur les produits finis les plus sensibles ΰ la variation des prix de la matiθre premiθre, donc en principe sur le listao, puisque l'augmentation ΰ la tonne serait proportionnellement plus grande que sur l'albacore. En premiθre approche, on peut estimer que le risque de dιlocalisation serait de l'ordre de 10 % ΰ 20 % sur les volumes travaillιs en listao.

Cette rιduction des volumes travaillιs aurait ιvidemment une rιduction ΰ la proportionnelle de la baisse des tonnages travaillιs sur les activitιs frigorifiques et de farine de poisson.

En outre le gouvernement de Cτte d'Ivoire serait probablement moins enclin en ce cas ΰ souscrire ΰ la requκte des conserveurs sur le statut de point franc, et en consιquence les dιveloppements espιrιs sur cette filiθre pourraient ne pas avoir lieu. Mκme si cet ιlιment n'est pas quantifiable, il reste un ιlιment critique du champ de consιquences de la non reconduction de l'accord de pκche.

Sur la filiθre du faux thon

L'impact de la non reconduction des accords conduirait ΰ une baisse des apports en volumes de la part de faux thon dιbarquι aujourd'hui par la flotte europιenne de thoniers senneurs, ΰ raison de 50 % pour les espagnols et de 10 ΰ 15 % pour les franηais, soit une rιduction globale de 2500 tonnes sur les 12000 tonnes dιbarquιes en en moyenne annuelle. Cela aurait ιvidemment des rιpercussions immιdiates en termes d'activitιs ιconomiques et d'emplois sur ce secteur en marge des thonidιs dits de conserve.

Sur les actions ciblιes de l'accord de pκche

L'absence du financement des actions ciblιes dans le cadre de l'accord de pκche RCI / U.E. d'une part aurait de fortes chances de supprimer purement et simplement, compte tenu de la pιriode de disette budgιtaire que traverse la Cτte d'Ivoire, les actions de recherche et les programmes techniques engagιs, les quelques actions de surveillance effectuιes ΰ ce jour, et d'autre part compromettrait sιrieusement les possibilitιs de formation dans le secteur des pκches et la reprιsentation de la Cτte d'ivoire dans les enceintes internationales des pκches. Mκme si cette consιquence est un ιlιment plus qualitatif qu'ιconomique, au vu du rτle pilote menι par la Cτte d'Ivoire dans la sous-rιgion, en particulier en matiθre de recherche halieutique sur la filiθre thoniθre, c'est ιgalement un ιlιment critique du champ de consιquences de la non reconduction de l'accord de pκche.

Les facteurs de risque

Les facteurs de risque identifiables ΰ ce stade concernent plusieurs domaines.

- La non existence d'un accord de partenariat dans le domaine des pκches entre la Communautι et le Ghana (non membre de l'ICCAT), pays frontalier de la Cτte d'Ivoire, mais ΰ forte tradition de pκche maritime, rend plus difficile la gestion sous-rιgionale concertιe des stocks des grands pιlagiques migrateurs, ainsi que le contrτle du respect de l'application des mesures proposιes pour le maintien de ces stocks ΰ un niveau optimal de prises ιquilibrιes.

- La situation politique en Cτte d'Ivoire est toujours tendue malgrι les accords de Marcoussis. L'impact sur le secteur de la pκche d'une aggravation de la situation peut avoir plusieurs effets. Le premier est de dιtourner le Gouvernement de ses prioritιs en matiθre de dιveloppement, conduisant ainsi ΰ un report des mesures identifiιes comme prioritaires pour le secteur. L'aggravation de la situation aura ιgalement des consιquences sur les activitιs du port. Lors de ιvιnement de 2002, la sιcuritι dans l'enceinte du port est devenue un problθme. Les navires europιens ont alors choisi de diminuer leurs escales en privilιgiant le transbordement en mer, ou en frιquentant d'autres ports d'Afrique de l'Ouest.

- Le dιveloppement du secteur de la pκche ivoirien nιcessite des ressources financiθres et la mise en oeuvre de moyens nationaux. La contrepartie versιe par la Communautι rθgle une partie du problθme du financement, mais il y a un risque que l'Etat ivoirien ne puisse fournir suffisamment de moyens pour rιaliser les objectifs.

- La flottille thoniθre europιenne est en mutation. Ces deux derniθres annιes, on a pu assister ΰ une diminution du nombre de navire (changements de pavillon, destruction), ΰ un report de l'effort vers l'Ocιan Indien oω les derniθres saisons de pκche ont ιtι excellentes. Il s'ajoute un possible transfert de l'activitι vers le Pacifique Sud oω la Communautι est en train de nιgocier des accords de pκche. Il y a donc un risque que le nombre de navires frιquentant l'Atlantique Centre Est dιcroisse, diminuant sensiblement l'efficacitι et l'efficience de cet accord de partenariat.

1.4. Valeur ajoutιe de l'intervention communautaire

La question de la valeur ajoutιe communautaire ne se pose par pour la conclusion d'un accord de partenariat car cette politique est du domaine de compιtence exclusif de la Communautι suivant les dispositions de l'article 37 (ex 43) du Traitι instituant la Communautι Europιenne.

Cela ιtant dit, l'exclusivitι de la nιgociation par la Communautι entraξne des bιnιfices ιvidents. Le premier est que la nιgociation avec la Cτte d'Ivoire est mieux structurιe dans la mesure ou la Communautι est en mesure de centraliser les besoins des diffιrents Etats membres tout en permettant de mieux cibler les besoins du pays partenaire. On ιvite ainsi un effet de dispersion des demandes d'accθs et des compensations versιes qui ne manquerait pas d'arriver si chaque Etat membre nιgociait individuellement. La nιgociation par la Communautι permet en outre de conserver une cohιrence de ses diffιrentes politiques, notamment celle du dιveloppement (complιmentaritι des actions) et celle de la pκche (complιmentaritι avec les volets structurels et marchιs notamment).

1.5. Enseignements tirιs du passι

D'aprθs l'ιvaluation ex-post du prιcιdent protocole menιe par les services de la Commission, les leηons suivantes peuvent κtre tirιes, et ont ιtι considιrιes dans la conception du nouveau protocole :

- Les mesures de gestion des ressources halieutiques mises en place en Cτte d'Ivoire ne sont pas suffisantes et requiθrent que la prioritι soit donnιe au contrτle et ΰ la surveillance, ainsi qu'ΰ la recherche scientifique ;

- Le contrτle et la surveillance n'ιtant pas bien assurιs, il faut envisager la mise en place du VMS, ainsi que si possible une coopιration rιgionale.

- La recherche scientifique est assurιe grβce au Centre de Recherche Ocιanographique mais pourrait κtre amιliorιe et consolidιe. La mise en place d'un Comitι scientifique serait souhaitable pour les deux parties.

- Malgrι une augmentation du pourcentage de la compensation financiθre allouιe aux actions ciblιes de l'article 4 du protocole, la multitude d'actions et d'objectifs a pour effet un saupoudrage et requiert une concentration en vue d'une conception et mise en oeuvre d'une rιelle politique sectorielle de la pκche ;

- Dϋ ΰ la situation politique en 2000-2002, un retard dans la programmation et la mise en oeuvre des actions ciblιes a ιtι notι. Pour apporter un soutien ΰ la Cτte d'Ivoire dans une perspective de conception et mise en oeuvre de la politique sectorielle, il serait important de faire suivre la programmation et l'exιcution par la Commission Mixte. Ceci aussi dans un souci de bonne gestion financiθre.

- Le manque de donnιes sur les activitιs de pκche en Cτte d'Ivoire rend difficile la mesure exacte des activitιs et rιsultats du secteur. Il faut assurer que les relevιs de captures sont bien transmis aux autoritιs ivoiriennes.

1.6. Planification du suivi et de l'ιvaluation ΰ venir

Les dispositions ΰ prιvoir pour le suivi de l'accord et de ses indicateurs de performance doivent intιgrer une collecte rιguliθre des donnιes nιcessaires. Les indicateurs de suivi ont ιtι dιfinis dans la partie de l'ιvaluation ex-ante relative ΰ la fixation des objectifs et des indicateurs connexes.

- La responsabilitι d'une partie de ces donnιes incombe ΰ la Communautι. Il s'agit des informations sur l'activitι des navires communautaires (licences, prises, dιbarquements, ιconomie des entreprises concernιes, paramθtres d'impact sur l'environnement). Ces informations peuvent κtre collectιes sur une base trimestrielle et traitιes au fur et ΰ mesure. Il est impιratif que ces dispositions soient respectιes. L'expιrience passιe indique un retour d'information quasi-nul de la part de certains armements, ce qui empκche le suivi de l'accord et son ιvaluation, tout en ιtant contraire aux dispositions rιglementaires europιennes et internationales.

- La partie ivoirienne devra quant ΰ elle collecter et transmettre ΰ intervalles rιguliers les informations relevant de sa compιtence, c'est ΰ dire les donnιes relatives ΰ son secteur de la pκche et ΰ sa place dans l'ιconomie nationale (ιtat des stocks, dιbarquements, emploi, navires nationaux et ιtrangers, indicateurs macro-ιconomiques). Ces informations pourront κtre transmises ΰ la Commission sous forme de rapports annuels consolidιs.

Il existe par ailleurs des dispositions spιcifiques pour le suivi dans le cadre de cet accord. Dans les quatre mois suivant la date anniversaire du protocole, le ministθre ivoirien chargι de la pκche est tenu de prιsenter ΰ la Commission un plan concernant la mise en oeuvre des actions ciblιes. La Cτte d'Ivoire doit ensuite soumettre des rapports d'exιcution sur un rythme annuel. La Commission se rιserve le droit de demander ΰ l'autoritι ivoirienne chargιe de la pκche tout complιment d'information sur ces rιsultats et de revoir les paiements concernιs en fonction de la mise en oeuvre effective des mesures.

Au sein d'une commission mixte, se rιunissant au moins annuellement, ou ΰ la demande d'une partie, la Communautι et la Cτte d'Ivoire peuvent se consulter sur les questions relatives ΰ l'exιcution et au bon fonctionnement du prιsent accord.

Enfin, au moins 6 mois avant l'expiration du protocole prιvue en juin 2007, une ιvaluation intermιdiaire / ex-post devra κtre conduite.

Recommandations et conclusions

Les recommandations de la mission peuvent κtre subdivisιs en plusieurs parties :

- Plan directeur et actions rattachιes

Sur le plan gιnιral de l'administration de tutelle du secteur de pκches, alors que les objectifs sectoriels sont relativement prιcis, et que la quasi-totalitι des cadres connaissent les principes des actions ΰ mener, il semble manquer un ιlιment fιdιrateur, l'opιrationnalisation d'un plan directeur des pκches qui pourrait rallier l'adhιsion des motivations et des ιnergies de faηon plus sensible.

L'amιlioration de la connaissance ιconomique du secteur des pκches pourrait en κtre l'une des prioritιs : en ce sens l'ιtablissement des comptes satellites du secteur des pκches afin d'amιliorer les outils de comptabilitι nationale rιpondrait aux souhaits des responsables de l'Economie et des Finances.

Par ailleurs, au sein des organes de concertation portuaire, le MIPARH devrait faire prendre en compte l'assouplissement des conditions financiθres de l'escale des thoniers senneurs travaillant sous accord de pκche RCI / U.E. , compte tenu du fait que le caractθre attractif d'Abidjan en tant que port thonier risque d'κtre sιrieusement compromis par les dιsavantages compιtitifs que reprιsente la hausse considιrable des minima de perception ce qui implique des risques rιels de dιlocalisation d'une partie de l'activitι thoniθre, en particulier des transbordements.

- Suivi, Contrτle et Surveillance des pκches

La mission a dιtaillι les recommandations sur ce sujet en considιrant que la prιparation institutionnelle et technique d'un systθme de surveillance des pκches par les autoritιs ivoiriennes constitue la prιconisation majeure de cette mission : ιtablissement du dispositif institutionnel en premier lieu, puis, dans le cadre d'une « politique des petits pas », ιtablissement du dispositif technique et opιrationnel, dont l'achθvement pourrait κtre la mise en place de moyens nautiques hauturiers, idιalement dans un cadre de coopιration sous-rιgional.

A ce titre, elle recommande que dans le prochain protocole d'accord de pκche, la surveillance des pκches soit l'une des deux ou trois actions prioritairement financιes dans le cadres des contreparties financiθres relatives aux actions ciblιes. Cependant, ces contreparties ne seront pas suffisantes, et il serait heureux que, aprθs la mise en place d'un vιritable cadre institutionnel de surveillance des pκches, la Cτte d'Ivoire puisse se rapprocher de l'Union Europιenne pour obtenir les complιments financiers nιcessaires ΰ la rιalisation de cette mission de l'Etat.

- Appui scientifique ΰ la gestion des pκcheries

Le renforcement des moyens financiers du CRO, consacrιs ΰ la recherche halieutique est fortement souhaitable. En effet, si le suivi de la pκcherie thoniθre rιalisι en collaboration avec l'IRD, est rιgulier et pleinement satisfaisant, le point faible concerne essentiellement les ressources dιmersales qui n'ont pas fait l'objet d'un suivi rιgulier depuis de nombreuses annιes. Un programme pour actualiser et complιter les ιvaluations qui datent d'une trentaine d'annιes, pourrait κtre une action ciblιe prioritaire financιe dans le cadre du prochain protocole. Cette action serait d'autant plus justifiιe que les accords de pκche Cτte d'Ivoire - U.E. concernent l'exploitation d'une partie des stocks dιmersaux.

Il serait ιgalement souhaitable de renforcer les liaisons opιrationnelles entre recherche halieutique et Direction de la Production Halieutique.

- Lιgislation des pκches

La mise en oeuvre du projet de loi pκche actuellement prιparι permettrait, s'il ιtait approuvι, d'adapter la lιgislation ΰ l'exploitation actuelle et de la rendre plus appropriιe aux objectifs de politique sectorielle.

Cependant une relecture par un spιcialiste en lιgislation des pκches pourrait κtre une aide utile ΰ l'ιlaboration du document final. En particulier, il serait souhaitable que soit prιcisι et rιvisι le rιgime des licences libres sollicitιes par des opιrateur ιtrangers ainsi que le rιgime des licences de pκche industrielle nationale.

Par ailleurs, la dιlimitation dιfinitive des frontiθres maritimes de la ZEE ivoirienne devrait κtre entιrinιe par des textes officiels spιcifiant les coordonnιes gιographiques du point de cτte de sιparation, en particulier pour la frontiθre maritime Est avec le Ghana.

- Cogestion du secteur des pκches

Pour une meilleure cogestion du secteur des pκches entre pouvoirs publics et opιrateurs privιs, il serait souhaitable d'ιtablir pour le mareyage un regroupement du mouvement coopιratif, et pour les activitιs autres que la production seulement un cadre associatif de l'interprofession du secteur des pκches hors production et mareyage, mκme si les intιrκts des diffιrentes professions ne sont pas les mκmes. Les trois activitιs de base production, mareyage, transformation et activitιs connexes auraient alors une reprιsentativitι professionnelle qui permettraient d'avoir la plate-forme de base nιcessaire ΰ la cogestion du secteur des pκches.

- Prιcisions sur les points critiques de la mission de la Commission (novembre 2003)

Au sujet de l'article 40 de l'annexe ΰ la loi de finances 2003, la mission recommande qu'un examen comparatif soit menι par les parties entre les lois de finances 2003 et 2004 approuvιes. En effet, dans la mesure oω l'assemblιe n'a pas encore votι la Loi de Finances 2004, et que les sessions de collectif budgιtaire n'y ont pas apportι des amendements ιventuels, on ne peut affirmer que ce problθme soit dιfinitivement rιsolu sur le plan institutionnel. Cependant la dιmarche effectuιe souligne la volontι politique de le rιsoudre.

L'ιtablissement des procιdures ISPS reprιsente le cadre juridique idιal et l'opportunitι de la mise en place de mesures complιmentaires pour traiter le point relatif aux tracasseries administratives. A ce sujet la mission recommande que dans le cadre du dispositif ISPS, trois mesures soient mises en place :

a) L'opιrationnalisation de la procιdure « guichet unique » des contrτles des navires de pκche.

b) Une procιdure d'informations auprθs du commandant du navire donnant par fax, donc par trace ιcrite, la liste nominative et les numιros de badge des agents autorisιs ΰ effectuer les contrτles.

c) Sans vouloir se rιfιrer ΰ une procιdure IS, i.e. Inspection des Services, il paraξt souhaitable que le Port Autonome instaure dans un premier temps un contrτle alιatoire des activitιs du guichet unique, afin de mesurer les progrθs rιalisιs sur ce point critique.

- Flottilles de pκche europιennes

Au sujet de l'activitι des navires europιens dans la ZEE ivoirienne, les donnιes concernant la principale pκcherie, la pκcherie thoniθre, ont ιtι communiquιes par l'observatoire thonier.

Par contre, concernant les pκcheries de palangriers de surface et de chalutiers dιmersaux, les rares informations analysιes dans ce rapport ont ιtι obtenues trθs difficilement, par le canal de l'U.E. Ces informations sont, par ailleurs, incomplθtes et difficilement exploitables (aucune donnιe sur la pιriode de pκche et l'effort de pκche en termes de nombre de navires et/ou de jours de pκche ; des captures, dιsignιes par des noms vernaculaires rιgionaux, n'ont pu κtre identifiιes).

L'amιlioration de la transmission et de la qualitι des informations statistiques concernant l'activitι des navires europιens dans la ZEE ivoirienne, notamment et surtout pour les exploitations chalutiθre et palangriθre, est une recommandation forte de la mission.

L'ιvaluation ex-ante du protocole fixant les possibilitιs de pκche te la contrepartie financiθre prιvues dans l'accord entre la Communautι ιconomique europιenne et la Rιpublique de Cτte d'Ivoire concernant la pκche au large de la Cτte d'Ivoire, pour la pιriode allant du 1er juillet 2004 au 30 juin 2007 indique que cet accord est globalement efficace dans le sens oω il permet de vιrifier que l'accord de partenariat permet d'atteindre les objectifs dιcoulant des besoins des deux parties (communautaires et ivoiriennes). Les besoins du secteur de la pκche communautaire sont de conserver un accθs aux eaux de la Cτte d'Ivoire car la ZEE de ce pays est incluse dans une zone de pκche qui comprend les eaux internationales situιes au large de l'Afrique de l'Ouest, et dans les ZEE de 15 Etats africains. La nιcessitι d'un accθs aux eaux ivoiriennes est renforcιe par le fait que le port d'Abidjan est une des bases thoniθres principales de la rιgion. Par ailleurs, l'accord est efficace pour la stabilisation du marchι europιen des conserves de thon dans la mesure ou les conserveries ivoiriennes reprιsentent la premiθre source d'approvisionnement extra-communautaire. La Cτte d'Ivoire a pour sa part un besoin de pouvoir sιcuriser les activitιs ιconomiques locales dιveloppιes autour de la filiθre thon. Par ailleurs, les autoritιs ivoiriennes se sont engagιes dans un processus de dιveloppement durable de la filiθre pκche nationale nιcessitant des ressources financiθres que l'accord sιcurise dans les domaines clιs que sont l'encadrement institutionnel, la recherche scientifique et le suivi, contrτle et surveillance des activitιs des navires de pκche nationaux et ιtrangers.

L'ιvaluation ex-ante permet ιgalement de poser les bases qui permettront de juger de l'efficience de l'accord. Les projections indiquent que les critθres d'efficience peuvent κtre atteints de faηon rιaliste en termes de rιalisation des captures et dιveloppement du secteur de la pκche national, mais devront faire l'objet d'un suivi rιgulier car dιpendants du niveau d'utilisation des possibilitιs offertes par le protocole aux deux parties. L'utilisation des captures est l'un des facteurs de risque identifiιs car d'une part la ressource dans la ZEE ivoirienne subit des variations inter-annuelles importantes en liaison avec son caractθre migratoire, et d'autre part, la flotte thoniθre europιenne est en mutation avec un mouvement de dιlocalisation des pavillons et des zones de pκche. S'agissant des critθres de pertinence, l'ιvaluation ex-ante permet de vιrifier que les modalitιs prιvues par le protocole correspondent aux besoins des populations ciblιes (Communautι, secteur privι europιen, Etat ivoirien). Enfin, le nouveau protocole ne compromet en rien la viabilitι des filiθres pκche europιennes et ivoiriennes, et tend au contraire ΰ les renforcer. L'accord avec la Cτte d'Ivoire permet de garantir les bιnιfices ιconomiques, sociaux et environnementaux pour les deux parties, sans toutefois les placer dans une situation de dιpendance vis ΰ vis de l'accord.

Enfin, les estimations indiquent que l'investissement de la Communautι dans cet accord garantit des bιnιfices ιconomiques sensibles pour les deux partie. Chaque euro investit dans cet accord gιnθre en moyenne 1,91 EUR de valeur ajoutιe primaire pour la Communautι, et 2.40 EUR de cette mκme valeur ajoutιe primaire au bιnιfice de la Cτte d'Ivoire. Les retombιes en terme d'emploi sont sensibles surtout pour la Cτte d'Ivoire oω l'activitι thoniθre contribue directement au maintien de 14 500 emplois ιquivalent temps plein. L'accord est jugι directement responsable de la sιcurisation de 1 300 de ces emplois, dont plus de la moitiι dans le secteur de la transformation.

***

*