52004IP0004

P6_TA(2005)0004

Σύνταγμα της Ευρώπης

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη Συνθήκη για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης (2004/2129(ΙΝΙ))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

- έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης (στο εξής: Σύνταγμα),

- έχοντας υπόψη τη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη Συνθήκη για την ίδρυση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων όπως τροποποιήθηκαν με την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη και τις Συνθήκες του Μάαστριχτ, του Άμστερνταμ και της Νίκαιας,

- έχοντας υπόψη τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης [1],

- έχοντας υπόψη τη Δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Λάκεν [2],

- έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του [3] που άνοιξαν το δρόμο για το Σύνταγμα της Ευρώπης,

- έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του [4] για την προετοιμασία προηγούμενων διακυβερνητικών διασκέψεων και τα ψηφίσματά του [5] σχετικά με την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων τους,

- έχοντας υπόψη το σχέδιο Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης που ενέκρινε με ομοφωνία η Συνέλευση για το μέλλον της Ευρώπης στις 13 Ιουνίου και 10 Ιουλίου 2003, καθώς και τα ψηφίσματά του [6] για την προετοιμασία και στη συνέχεια την αξιολόγηση του έργου της Συνέλευσης,

- έχοντας υπόψη τις γνωμοδοτήσεις σχετικά με το Σύνταγμα που εξέδοσε η Επιτροπή Περιφερειών [7] στις 17 Νοεμβρίου 2004 και η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή [8] στις 28 Οκτωβρίου 2004 μετά από αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου [9],

- έχοντας υπόψη τις απόψεις που εξέφρασαν οι εκπρόσωποι περιφερειακών οργανώσεων, κοινωνικών εταίρων και σχηματισμών της κοινωνίας των πολιτών σε δημόσια ακρόαση που συγκλήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2004,

- λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

- λαμβάνοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις των Επιτροπών Εξωτερικών Υποθέσεων, Ανάπτυξης, Διεθνούς Εμπορίου, Προϋπολογισμών, Ελέγχου του Προϋπολογισμού, Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, Περιφερειακής Ανάπτυξης, Γεωργίας, Αλιείας, Νομικών Θεμάτων, Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, καθώς και της Επιτροπής Αναφορών (Α6-0070/2004),

Εκτιμώντας ότι:

Α. η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάφερε στην πορεία της ιστορίας της να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο συμβάλλοντας στη συνεχή επέκταση του χώρου ειρήνης και ευημερίας, δημοκρατίας και ελευθερίας, δικαιοσύνης και ασφάλειας,

Β. το Σύνταγμα εδραιώνει τα επιτεύγματα αυτά και επιφέρει θεσμικές καινοτομίες οι οποίες είναι σημαντικές για τη διατήρηση και ενίσχυση της ικανότητας της Ένωσης των 25 και, δυνητικώς, περισσοτέρων κρατών μελών να ενεργούν αποτελεσματικά τόσο στο εσωτερικό της όσο και στο εξωτερικό,

Γ. οι προσπάθειες για την επίτευξη Συντάγματος, τις οποίες κατέβαλε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από την πρώτη άμεση εκλογή του, κατέληξαν στην επιτυχία της Συνέλευσης, η οποία προετοίμασε το σχέδιο βάσει δημοκρατικής, αντιπροσωπευτικής και διαφανούς μεθόδου που απέδειξε πλήρως την αποτελεσματικότητά της, και στηρίχθηκε στη συμβολή των πολιτών της Ευρώπης οδηγώντας στη συναίνεση, την οποία η Διακυβερνητική Διάσκεψη διατήρησε ουσιαστικά αναλλοίωτη,

Δ. το Σύνταγμα, ως συμβιβασμός που έπρεπε να είναι αποδεκτός από όλα τα κράτη μέλη, αναπόφευκτα δεν περιέλαβε ορισμένες προτάσεις ιδίως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Συνέλευσης, οι οποίες, κατά την άποψη των συντακτών τους, θα είχαν επιφέρει περαιτέρω βελτιώσεις στην Ένωση, πολλές εκ των οποίων ενδέχεται να γίνουν στο μέλλον,

Ε. η συμφωνία όλων ανεξαιρέτως των εθνικών κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Σύνταγμα καταδεικνύει πως όλες οι εκλεγμένες κυβερνήσεις των κρατών μελών θεωρούν ότι ο συμβιβασμός αυτός αποτελεί τη βάση επί της οποίας επιθυμούν να συνεργαστούν στο μέλλον, γεγονός που απαιτεί από την καθεμία τους τη μέγιστη πολιτική ενεργοποίηση προκειμένου να επικυρωθεί το σχέδιο πριν από την 1η Νοεμβρίου 2006,

ΣΤ. το Σύνταγμα έχει υποστεί κριτική σε δημόσιες συζητήσεις η οποία δεν αντιστοιχεί στο πραγματικό περιεχόμενο και στις νομικές συνέπειες των διατάξεών του διότι το Σύνταγμα δεν θα οδηγήσει στη δημιουργία κεντρικού υπερκράτους, θα ενισχύσει και δεν θα μειώσει την κοινωνική διάσταση της Ένωσης και δεν αγνοεί τις ιστορικές και πνευματικές ρίζες της Ευρώπης, καθόσον αναφέρεται στην πολιτιστική, θρησκευτική και ανθρωπιστική κληρονομιά της,

1. καταλήγει ότι, συνολικά εξεταζόμενο, το Σύνταγμα αποτελεί εύλογο συμβιβασμό και τεράστια βελτίωση σε σχέση με τις ισχύουσες Συνθήκες, και ότι από τη στιγμή που θα εφαρμοσθεί θα επιφέρει ορατά οφέλη στους πολίτες (και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια, ως δημοκρατικών εκπροσώπων τους), στα κράτη μέλη (συμπεριλαμβανομένων των περιφερειών και των τοπικών αρχών τους), στην αποτελεσματική λειτουργία των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και επομένως σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση·

Μεγαλύτερη σαφήνεια ως προς τη φύση και τους στόχους της Ένωσης

2. επιδοκιμάζει το γεγονός ότι το Σύνταγμα παρουσιάζει στους πολίτες σαφέστερα τη φύση και τους στόχους της Ένωσης καθώς και τις σχέσεις ανάμεσα στην Ένωση και τα κράτη μέλη, δεδομένου ιδίως ότι:

α) το πολύπλοκο σύνολο των ευρωπαϊκών συνθηκών θα αντικατασταθεί από ενιαίο και πιο ευανάγνωστο έγγραφο στο οποίο θα αναγράφονται οι στόχοι της Ένωσης, οι εξουσίες της και τα όριά της, οι μηχανισμοί της πολιτικής της και τα θεσμικά όργανά της,

β) επικυρώνεται η διττή νομιμότητα της Ένωσης, με τη διευκρίνιση ότι αυτή αποτελεί Ένωση κρατών και πολιτών,

γ) το σύστημα των κοινών σε όλα τα κράτη μέλη αξιών, επί του οποίου εδράζεται η Ένωση και το οποίο δημιουργεί ισχυρό δεσμό μεταξύ των πολιτών της Ένωσης, καθίσταται σαφέστερο και επεκτείνεται,

δ) διευκρινίζονται και προσδιορίζονται καλύτερα οι στόχοι της Ένωσης καθώς και οι αρχές που διέπουν τη δράση της και τις σχέσεις της με τα κράτη μέλη,

ε) η οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή επαναβεβαιώνεται ως στόχος της Ένωσης,

στ) υπάρχουν νέες διατάξεις γενικής εφαρμογής σχετικά με το υψηλό επίπεδο απασχόλησης, την προώθηση της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών, την εξάλειψη των κάθε είδους διακρίσεων, την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και την προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης, την κοινωνική προστασία, το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, κατάρτισης και υγείας, την προστασία των καταναλωτών, την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης και το σεβασμό των υπηρεσιών γενικού συμφέροντος,

ζ) η σύγχυση των όρων "Ευρωπαϊκή Κοινότητα" και "Ευρωπαϊκή Ένωση" θα τερματιστεί καθόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποκτήσει ενιαία νομική οντότητα και διάρθρωση,

η) απλοποιούνται τα ευρωπαϊκά νομοθετικά κείμενα και αποσαφηνίζεται η ορολογία τους, με τη χρησιμοποίηση πιο κατανοητού λεξιλογίου: οι ευρωπαϊκοί νόμοι και οι ευρωπαϊκοί νόμοι-πλαίσια αντικαθιστούν την σημερινή πολλαπλή τυπολογία κειμένων (κανονισμοί, οδηγίες, αποφάσεις, αποφάσεις-πλαίσια κ.λπ.),

θ) παρέχονται εγγυήσεις ότι η Ένωση δεν θα καταστεί ποτέ ένα κεντρικό παντοδύναμο "υπερκράτος":

- με την έντονη έμφαση στην αποκέντρωση που είναι εγγενής στην έννοια της "ενότητας με ποικιλομορφία",

- με την υποχρέωση για σεβασμό της εθνικής ταυτότητας των κρατών μελών, "που είναι σύμφυτη με τη βασική πολιτική και συνταγματική δομή τους, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση",

- με τις αρχές της εκχώρησης εξουσιών (σύμφωνα με τις οποίες η Ένωση διαθέτει μόνο τις αρμοδιότητες που της έχουν εκχωρήσει τα κράτη μέλη), της επικουρικότητας και της αναλογικότητας,

- με τη συμμετοχή των ίδιων των κρατών μελών στο σύστημα λήψης αποφάσεων της Ένωσης και την ανάγκη συμφωνίας τους για οιεσδήποτε αλλαγές σε αυτό,

ι) η αναφορά των συμβόλων της Ένωσης στο Σύνταγμα θα συμβάλει στο να γίνουν καλύτερα γνωστά τα θεσμικά όργανα της Ένωσης και η δράση τους,

ια) με τη ρήτρα περί αλληλεγγύης ανάμεσα στα κράτη μέλη οι πολίτες μπορούν να αναμένουν πως θα τύχουν στήριξης από όλα τα μέρη της Ένωσης σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης ή φυσικής ή ανθρωπογενούς καταστροφής,

Mεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και ενισχυμένος ρόλος στον κόσμο

3. επιδοκιμάζει το γεγονός ότι με τη θέση σε ισχύ του Συντάγματος, τα θεσμικά όργανα της Ένωσης θα μπορούν να επιτελούν τα καθήκοντά τους πιο αποτελεσματικά, κυρίως διότι:

α) υπάρχει σημαντική αύξηση των θεμάτων επί των οποίων οι κυβερνήσεις θα αποφασίζουν στο πλαίσιο του Συμβουλίου με ειδική πλειοψηφία και όχι με ομοφωνία, ένα στοιχείο απαραίτητο προκειμένου η Ένωση των είκοσι πέντε κρατών μελών να μπορεί να λειτουργεί χωρίς να παρεμποδίζεται από αρνησικυρίες,

β) η προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα ασκείται επί δυόμισι χρόνια και όχι εκ περιτροπής ανά εξάμηνο,

γ) θα μειωθεί από το έτος 2014 ο αριθμός των μελών της Επιτροπής με βάση την ισότιμη εκ περιτροπής εναλλαγή μεταξύ των κρατών μελών,

δ) θα αυξηθεί σημαντικά η προβολή της Ένωσης και ο ρόλος της ως παγκόσμιου παράγοντα:

- ο Ύπατος Εκπρόσωπος για την Εξωτερική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο Επίτροπος για τις Εξωτερικές Σχέσεις —δύο θέσεις που παρουσιάζουν επικάλυψη έργου και σύγχυση— θα συγχωνευθούν σε ενιαία θέση Υπουργού Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος θα είναι ένας από τους Αντιπροέδρους της Επιτροπής, θα προεδρεύει του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών και θα δύναται ομιλεί εξ ονόματος της Ένωσης για όλα τα θέματα για τα οποία υπάρχει κοινή θέση,

- θα υπάρχει ενιαία υπηρεσία εξωτερικής δράσης, η οποία θα πρέπει να είναι συνδεδεμένη όσο το δυνατόν στενότερα με την Επιτροπή και να οδηγεί στην ενίσχυση της Ευρώπης ως κοινότητας,

- η απόδοση στην Ένωση νομικής προσωπικότητας, της οποίας απέλαυε προηγουμένως η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, θα αυξήσει την ικανότητά της να ενεργεί στις διεθνείς σχέσεις και να αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος σε διεθνείς συμφωνίες,

- θα ενισχυθεί η ικανότητα της Ένωσης να αναπτύσσει κοινές δομές στον τομέα της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας, με την αναγκαία ευελιξία για την ύπαρξη διαφορετικών προσεγγίσεων των κρατών μελών σε αυτά τα ζητήματα,

ε) θα μειωθεί ο αριθμός των νομοθετικών μέσων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως και των διαδικασιών για την έγκρισή τους· θα γίνει σαφής η διάκριση μεταξύ νομοθετικών και εκτελεστικών μέσων,

στ) οι διαδικασίες στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων θα καταστούν αποτελεσματικότερες, γεγονός που υπόσχεται απτή πρόοδο όσον αφορά τα θέματα της δικαιοσύνης, της ασφάλειας και της μετανάστευσης,

ζ) για ορισμένα άλλα θέματα θα διευκολυνθεί η εφαρμογή της επιτυχούς κοινοτικής μεθόδου, στον βαθμό που θα υπάρξει η αναγκαία προς τούτο πολιτική βούληση,

η) υπάρχει μεγαλύτερο περιθώριο για ευέλικτες ρυθμίσεις όταν δεν είναι διατεθειμένα όλα τα κράτη μέλη ή δεν μπορούν να εφαρμόσουν ορισμένες πολιτικές ταυτόχρονα·

Περισσότερη δημοκρατική ευθύνη

4. εκφράζει την ικανοποίησή του διότι οι πολίτες θα ασκούν μεγαλύτερο έλεγχο στη δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω εκτεταμένης δημοκρατικής ευθύνης, και συγκεκριμένα βάσει των εξής βελτιώσεων:

α) η έγκριση όλης της νομοθεσίας της Ένωσης θα υπόκειται προηγουμένως στον ενδελεχή έλεγχο των εθνικών κοινοβουλίων και, με λίγες μόνο εξαιρέσεις, στη διπλή έγκριση τόσο των εθνικών κυβερνήσεων (στο πλαίσιο του Συμβουλίου) όσο και του άμεσα εκλεγμένου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου — επίπεδο κοινοβουλευτικού ελέγχου που δεν υπάρχει σε καμία άλλη υπερεθνική ή διεθνή δομή,

β) τα εθνικά κοινοβούλια θα παραλαμβάνουν έγκαιρα όλες τις προτάσεις της Ένωσης και θα τις συζητούν με τους υπουργούς τους πριν από την έγκριση της θέσης του Συμβουλίου και θα αποκτήσουν επίσης το δικαίωμα να εκφράζουν αντιρρήσεις σε σχέδια νόμων εάν νομίζουν ότι αυτά υπερβαίνουν το πεδίο αρμοδιοτήτων της Ένωσης,

γ) το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα αποφασίζει κατά κανόνα επί ίσοις όροις με το Συμβούλιο για τη νομοθεσία της Ένωσης,

δ) ο Πρόεδρος της Επιτροπής θα εκλέγεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και έτσι θεσπίζεται ένας σύνδεσμος με τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών,

ε) ο Υπουργός Εξωτερικών της Ένωσης, ο οποίος θα ορίζεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατόπιν συμφωνίας με τον Πρόεδρο της Επιτροπής, θα είναι υπόλογος τόσο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο,

στ) η νέα διαδικασία του προϋπολογισμού θα απαιτεί να εγκρίνονται τόσο από το Συμβούλιο όσο και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όλες οι δαπάνες της Ευρωπαϊκής Ένωσηςχωρίς εξαιρέσεις, υποβάλλοντας, κατ' αυτό τον τρόπο, όλες τις δαπάνες σε πλήρη δημοκρατικό έλεγχο,

ζ) η άσκηση των κατ' ανάθεση νομοθετικών εξουσιών της Επιτροπής θα υπόκειται σε νέο σύστημα επιτήρησης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, με αποτέλεσμα κάθε ένα από τα όργανα αυτά να μπορεί να ανακαλεί αποφάσεις της Επιτροπής προς τις οποίες είναι αντίθετο,

η) οι οργανισμοί, και ιδίως η Europol, θα υπόκεινται σε μεγαλύτερο κοινοβουλευτικό έλεγχο,

θ) το Συμβούλιο θα συνεδριάζει δημόσια όταν συζητεί και εγκρίνει νομοθεσία της Ένωσης,

ι) ο ρόλος της Επιτροπής Περιφερειών ενισχύεται,

ια) όσον αφορά τις μελλοντικές αναθεωρήσεις του Συντάγματος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έχει και αυτό την εξουσία να υποβάλλει προτάσεις, ενώ η εξέταση οποιασδήποτε προτεινόμενης αναθεώρησης πρέπει να διεξάγεται από μία Συνέλευση εκτός εάν το Κοινοβούλιο συμφωνήσει πως δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο·

Περισσότερα δικαιώματα για τους πολίτες

5. επιδοκιμάζει το γεγονός ότι τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών θα ενισχυθούν ως αποτέλεσμα των εξής βελτιώσεων:

α) της ενσωμάτωσης του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης στο μέρος ΙΙ του Συντάγματος, γεγονός που σημαίνει ότι όλες οι διατάξεις της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οποιαδήποτε δράση λαμβάνεται από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή βασίζεται στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να συμβαδίζει με τους κανόνες αυτούς,

β) η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόκειται να προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, και θα υπόκειται πλέον στην ίδια εξωτερική αξιολόγηση με τα κράτη μέλη της,

γ) νέες διατάξεις θα διευκολύνουν τη συμμετοχή των πολιτών, των κοινωνικών εταίρων, των αντιπροσωπευτικών ενώσεων και της κοινωνίας των πολιτών στις συζητήσεις της Ένωσης,

δ) της καθιέρωσης της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας πολιτών που θα δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να υποβάλλουν προτάσεις για ορισμένα θέματα για τα οποία κρίνουν πως απαιτείται νομική πράξη της Ένωσης για την εφαρμογή του Συντάγματος,

ε) οι ιδιώτες θα έχουν ευρύτερη πρόσβαση στη δικαιοσύνη στο πλαίσιο του κοινοτικού δικαίου,

Συμπεράσματα

6. εγκρίνει το Σχέδιο Συντάγματος και υποστηρίζει ανεπιφύλακτα την επικύρωσή του·

7. θεωρεί πως το Σύνταγμα αυτό θα παράσχει σταθερό και διαρκές πλαίσιο για την μελλοντική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντός του οποίου θα είναι δυνατή η μελλοντική της διεύρυνση προβλέποντας, εκ παραλλήλου, τους μηχανισμούς αναθεώρησής του όταν αυτό καταστεί αναγκαίο·

8. γνωστοποιεί τη βούλησή του να χρησιμοποιήσει το νέο δικαίωμα πρωτοβουλίας που του αναγνωρίζει το Σύνταγμα για να εισηγηθεί βελτιώσεις·

9. ελπίζει πως όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είναι σε θέση να ολοκληρώσουν την επικύρωση έως τα μέσα του 2006·

10. επαναλαμβάνει το αίτημά του να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να ενημερωθούν οι Ευρωπαίοι πολίτες με σαφήνεια και αντικειμενικότητα για το περιεχόμενο του Συντάγματος· καλεί προς το σκοπό αυτό τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη, κατά τη δημοσιοποίηση του συνταγματικού κειμένου στους πολίτες (σε πλήρη ή συνοπτική έκδοση), να κάνουν σαφή διάκριση μεταξύ των στοιχείων που ήδη ισχύουν στις σημερινές Συνθήκες και των νέων διατάξεων που εισάγει το Σύνταγμα, και τούτο τόσο για λόγους ενημέρωσης όσο και για να τεκμηριωθούν οι συζητήσεις· τα καλεί επίσης να αναγνωρίσουν το ρόλο των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στο πλαίσιο των συζητήσεων για την επικύρωση και να παράσχουν επαρκή στήριξη ώστε να μπορέσουν αυτές οι οργανώσεις να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή των εκλογικών τους περιφερειών στον διάλογο αυτόν στο σύνολο του κοινοτικού εδάφους, με σκοπό να προαχθεί η ενεργός συμμετοχή των πολιτών στις συζητήσεις για την επικύρωση του Συντάγματος·

***

11. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα και την έκθεση της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων στα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα πρώην μέλη της Συνέλευσης για το μέλλον της Ευρώπης και να φροντίσει ώστε οι υπηρεσίες του Κοινοβουλίου, συμπεριλαμβανομένων των γραφείων πληροφοριών, να παρέχουν εκτενείς πληροφορίες για το Σύνταγμα και τη θέση του Κοινοβουλίου επ' αυτού.

[1] ΕΕ C 364 της 18.12.2000, σ. 1.

[2] Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Λάκεν, Δήλωση του Λάκεν σχετικά με το μέλλον της Ένωσης, SN 273/01, 15.12.2001.

[3] Ψήφισμα της 14.2.1984 σχετικά με το σχέδιο Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ C 77 της 19.3.1984, σ. 53, εισηγητής: Altiero Spinelli, 1-1200/1983). Ψήφισμα της 11.7.1990 σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για σχέδιο συντάγματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ C 231 της 17.9.1990, σ. 91, εισηγητής: Emilio Colombo, A3-0165/1990). Ψήφισμα της 12.12.1990 σχετικά με τις συνταγματικές βάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ C 19 της 28.1.1991, σ. 65, εισηγητής: Emilio Colombo, A3-0301/1990). Ψήφισμα της 10.2.1994 σχετικά με το Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ C 61 της 28.2.1994, σ. 155, εισηγητής: Fernand Herman, A3-0064/1994). Ψήφισμα της 25.10.2000 σχετικά με τη συνταγματοποίηση των συνθηκών (ΕΕ C 197 της 12.7.2001, σ. 186, εισηγητής: Olivier Duhamel, A5-0289/2000).

[4] Ψήφισμα της 14.3.1990 σχετικά με τη Διακυβερνητική Διάσκεψη στο πλαίσιο της στρατηγικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ C 96 της 17.4.1990, σ. 114, εισηγητής: David Martin, A3-0047/1990). Ψήφισμα της 11.7.1990 σχετικά με τη Διακυβερνητική Διάσκεψη στο πλαίσιο της στρατηγικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ C 231 της 17.9.1990, σ. 97, εισηγητής: David Martin, A3-0166/1990). Ψήφισμα της 22.11.1990 σχετικά με τη Διακυβερνητική Διάσκεψη στο πλαίσιο της στρατηγικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ C 324 της 24.12.1990, σ. 219, εισηγητής: David Martin, A3-0270/1990). Ψήφισμα της 22.11.1990 που περιέχει γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη σύγκληση των Διακυβερνητικών Διασκέψεων σχετικά με την ΟΝΕ και την πολιτική Ένωση (ΕΕ C 324 της 24.12.1990, σ. 238, εισηγητής: David Martin, A3-0281/1990). Ψήφισμα της 17.5.1995 σχετικά με τη λειτουργία της Συνθήκης της ΕΕ με την προοπτική της Διακυβερνητικής Διάσκεψης του 1996-υλοποίηση και ανάπτυξη της Ένωσης (ΕΕ C 151 της 19.6.1995, σ. 56, εισηγητές: Jean-Louis Bourlanges και David Martin, A4-0102/1995). Ψήφισμα της 13.3.1996 που περιέχει (i) γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη σύγκληση της Διακυβερνητικής Διάσκεψης και (ii) αξιολόγηση των εργασιών της ομάδας προβληματισμού και διευκρίνιση των πολιτικών προτεραιοτήτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενόψει της Διακυβερνητικής Διάσκεψης (ΕΕ C 96 της 1.4.1996, σ. 77, εισηγητές: Raymonde Dury και Hanja Maij-Weggen, A4-0068/1996). Ψήφισμα της 18.11.1999 σχετικά με την προπαρασκευή της μεταρρύθμισης των Συνθηκών και την προσεχή Διακυβερνητική Διάσκεψη (ΕΕ C 189 της 7.7.2000, σ. 222, εισηγητές: Γιώργος Δημητρακόπουλος και Jo Leinen, A5-0058/1999). Ψήφισμα της 3.2.2000 σχετικά με τη σύγκληση της Διακυβερνητικής Διάσκεψης (ΕΕ C 309 της 27.10.2000, σ. 85, εισηγητές Γιώργος Δημητρακόπουλος και Jo Leinen, A5-0018/2000). Ψήφισμα της 16.3.2000 σχετικά με την κατάρτιση Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ C 377 της 29.12.2000, σ. 329, εισηγητές: Andrew Duff και Johannes Voggenhuber, A5-0064/2000). Ψήφισμα της 13.4.2000 σχετικά με τις προτάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Διακυβερνητική Διάσκεψη (ΕΕ C 40 της 7.2.2001, σ. 409, εισηγητές: Γιώργος Δημητρακόπουλος και Jo Leinen, A5-0086/2000).

[5] Ψήφισμα της 16.1.1986 σχετικά με τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ενιαία Πράξη που ενέκρινε η Διακυβερνητική Διάσκεψη στις 16 και 17 Δεκεμβρίου 1985 (ΕΕ C 36 της 17.2.1986, σ. 144, εισηγητής: Altiero Spinelli, A2-0199/1985). Ψήφισμα της 11.12.1986 σχετικά με την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (ΕΕ C 7 της 12.1.1987, σ. 105, εισηγητής: Luis Planas Puchades, A2-0169/1986). Ψήφισμα της 7.4.1992 σχετικά με τα αποτελέσματα των Διακυβερνητικών Διασκέψεων (ΕΕ C 125 της 18.5.1992, σ. 81, εισηγητές: David Martin και Fernand Herman, A3-0123/1992). Ψήφισμα της 19.11.1997 σχετικά με τη Συνθήκη του 'Αμστερνταμ (EE C 371 της 8.12.1997, σ. 99, εισηγητές: Iñigo Méndez de Vigo και Δημήτρης Τσάτσος, A4-0347/1997). Ψήφισμα της 31.5.2001 σχετικά με τη Συνθήκη της Νίκαιας και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EE C 47 E της 21.2.2002, σ. 108, εισηγητές: Iñigo Méndez de Vigo και António José Seguro, A5-0168/2001).

[6] Ψήφισμα της 29.11.2001 σχετικά με τη συνταγματική διαδικασία και το μέλλον της Ένωσης (ΕΕ C 153 Ε της 27.6.2002, σ. 310, εισηγητές: Jo Leinen και Iñigo Méndez de Vigo, A5-0368/2001). Ψήφισμα της 24.9.2003 που αφορά το σχέδιο Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης και περιέχει τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη σύγκληση της Διακυβερνητικής Διάσκεψης (ΕΕ C 77 E της 26.3.2004, σ. 255, εισηγητές: José María Gil-Robles Gil-Delgado και Δημήτρης Τσάτσος, A5-0299/2003).

[7] CdR 354/2003 τελ., δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα.

[8] CESE 1416/2004, δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα.

[9] Σημεία 8.2 και 8.3, P6_PV(2004)09-14.

--------------------------------------------------