52000PC0545

Πρόταση ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με την εφαρμογή στην Ευρώπη της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών

(υποβληθείσα από την Επιτροπή)

2000/0227 (COD)

Πρόταση

ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την εφαρμογή στην Ευρώπη της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 175 παράγραφος 1,

την πρόταση της Επιτροπής [1],

[1] ΕΕ C [...], [...], σελ. [...]

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής [2],

[2] ΕΕ C [...], [...], σελ. [...]

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών [3],

[3] ΕΕ C [...], [...], σελ. [...]

το κεφάλαιο 17 του προγράμματος δράσης 21 που εγκρίθηκε κατά τη διάσκεψη κορυφής UNCED στο Ρίο, τον Ιούνιο του 1992,

Αποφασίζοντας με τη διαδικασία του άρθρου 251 της Συνθήκης,

Λαμβάνοντας υπόψη τα εξής:

(1) Η παράκτια ζώνη έχει μεγάλη οικονομική, περιβαλλοντική, κοινωνική και πολιτισμική σημασία για την Ευρώπη.

(2) Η τελευταία έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος αναφέρει μια συνεχιζόμενη υποβάθμιση των συνθηκών στις παράκτιες ζώνες της Ευρώπης.

(3) Είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί μια περιβαλλοντικά αειφόρος, οικονομικά δίκαιη, κοινωνικά υπεύθυνη και πολιτισμικά ευαίσθητη διαχείριση της παράκτιας ζώνης που θα διατηρεί την ακεραιότητα αυτού του σημαντικού πόρου.

(4) Οι ανακοινώσεις COM(97) 744 και COM(2000) [...] της Επιτροπής διαπιστώνουν ότι η ολοκληρωμένη διαχείριση της παράκτιας ζώνης απαιτεί ενέργειες σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, κατευθυνόμενες και υποστηριζόμενες από κατάλληλο πλαίσιο σε εθνικό επίπεδο.

(5) Είναι αναγκαία η εξασφάλιση συνεκτικών δράσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων συλλογικών δράσεων, ιδίως στο επίπεδο των περιφερειακών θαλασσών, για την αντιμετώπιση των διασυνοριακών προβλημάτων της παράκτιας ζώνης.

(6) Το ψήφισμα 94/C 135/02 του Συμβουλίου της 6ης Μαΐου 1994 σχετικά με μια κοινοτική στρατηγική ολοκληρωμένης διαχείρισης των παρακτίων ζωνών (ΟΔΠΖ) και η σύσταση 92/C 59/01 του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 1992 για τη μελλοντική κοινοτική πολιτική σχετικά με την ευρωπαϊκή παράκτια ζώνη προσδιορίζουν αμφότερα την αναγκαιότητα των συντονισμένων ευρωπαϊκών ενεργειών για την υλοποίηση της ΟΔΠΖ.

(7) Σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας που ορίζονται στο άρθρο 5 της Συνθήκης και με το πρωτόκολλο 7 της Συνθήκης του Άμστερνταμ σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας και δεδομένων των διαφορών των συνθηκών που επικρατούν στις παράκτιες ζώνες και των νομικών και των θεσμικών πλαισίων των κρατών μελών, οι στόχοι της εν λόγω δράσης μπορούν να επιτευχθούν με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο μέσω της καθοδήγησης σε κοινοτικό επίπεδο.

ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ:

Μια κοινή θεώρηση

Τα κράτη μέλη αναλαμβάνουν δέσμευση για μια κοινή θεώρηση του μέλλοντος των παράκτιων ζωνών τους που θα βασίζεται:

*στην παροχή βιώσιμων οικονομικών ευκαιριών και επιλογών απασχόλησης,

*σε ένα λειτουργικό κοινωνικό και πολιτισμικό σύστημα των τοπικών κοινοτήτων,

*στην επάρκεια ανοικτών χώρων αναψυχής και αισθητικής απόλαυσης στο μέλλον,

*στην ακεραιότητα του οικοσυστήματος και στην αειφόρο διαχείριση των έμβιων και μη έμβιων πόρων του θαλάσσιου και του χερσαίου στοιχείου της παράκτιας ζώνης και

*προκειμένου για τις απομακρυσμένες παράκτιες περιοχές, στην πλήρη ένταξή τους στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Αρχές

Επιπλέον, τα κράτη μέλη υιοθετούν τις αρχές της καλής διαχείρισης της παράκτιας ζώνης όπως αυτές προσδιορίζονται στο πρόγραμμα επίδειξης της Επιτροπής για την ολοκληρωμένη διαχείριση της παράκτιας ζώνης [4], ήτοι ότι η διαχείριση της παράκτιας ζώνης οφείλει να βασίζεται:

[4] Ανακοίνωση 2000/[...] της Επιτροπής, παράρτημα Ι.

1. σε μια ευρεία "σφαιρική" προοπτική (θεματική και γεωγραφική)

2. σε μια μακροπρόθεσμη προοπτική

3. στην προσαρμοστική διαχείριση (ανταποκρινόμενη στις νέες πληροφορίες και συνθήκες) στο πλαίσιο μιας σταδιακής διαδικασίας

4. στην τοπική ιδιαιτερότητα

5. στη συμφωνία με τις φυσικές διεργασίες

6. στον συμμετοχικό σχεδιασμό

7. στην υποστήριξη & συμμετοχή όλων των αρμοδίων διοικητικών φορέων

8. στην αξιοποίηση ενός συνδυασμού μέσων

III

Εθνική ανασκόπηση

1. Τα κράτη μέλη οφείλουν να διεξαγάγουν μια εθνική ανασκόπηση προκειμένου να αναλύσουν τους παράγοντες, νόμους και θεσμούς που επηρεάζουν το σχεδιασμό και τη διαχείριση της παράκτιας ζώνης τους.

2. Η εν λόγω ανασκόπηση οφείλει να καλύπτει το σύνολο των επιπέδων της διοίκησης και να περιγράφει το ρόλο των πολιτών, των ΜΚΟ και του ιδιωτικού τομέα.

3. Η εν λόγω ανασκόπηση οφείλει να εξετάσει τους ακόλουθους τομείς (χωρίς ωστόσο να περιορίζεται σε αυτούς): αλιεία, μεταφορές, ενέργεια, διαχείριση πόρων, προστασία των ειδών και των ενδιαιτημάτων, απασχόληση, περιφερειακή ανάπτυξη, τουρισμός και αναψυχή, βιομηχανία και ορυχεία, διαχείριση των αποβλήτων, γεωργία και εκπαίδευση.

Εθνικές στρατηγικές

1. Βάσει των αποτελεσμάτων της ανασκόπησης, τα κράτη μέλη οφείλουν να αναπτύξουν εθνική στρατηγική για την εφαρμογή των αρχών της ολοκληρωμένης διαχείρισης της παράκτιας ζώνης.

2. Αυτή η στρατηγική δύναται να αφορά ειδικά στην παράκτια ζώνη ή να εντάσσεται στο πλαίσιο ευρύτερης εθνικής στρατηγικής για την προώθηση του ολοκληρωμένου σχεδιασμού και της ολοκληρωμένης διαχείρισης.

3. Η εν λόγω εθνική στρατηγική οφείλει

α) να ορίσει τους ρόλους των διαφόρων διοικητικών φορέων της χώρας στην αρμοδιότητα των οποίων εμπίπτουν δραστηριότητες ή πόροι της παράκτιας ζώνης και να προσδιορίσει μηχανισμούς για το συντονισμό τους. Αυτός ο ορισμός ρόλων οφείλει να διασφαλίσει τόσο τον επαρκή έλεγχο σε τοπικό επίπεδο όσο και την κατάλληλη περιφερειακή προοπτική και συνεκτικότητα (ιδίως εξασφαλίζοντας ότι οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης δεν επηρεάζονται υπερβολικά από τα βραχυπρόθεσμα οικονομικά προβλήματα των πολιτών που διαβιούν σε αυτούς και των γειτνιαζόντων οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης).

β) να ορίσει τον κατάλληλο συνδυασμό μέσων για την εφαρμογή των αρχών στο εθνικό νομικό και διοικητικό πλαίσιο. Κατά την ανάπτυξη της εν λόγω στρατηγικής, τα κράτη μέλη δύνανται να εξετάσουν την καταλληλότητα: της ανάπτυξης ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου για την ακτή, χρησιμοποιώντας μέσα σχεδιασμού χωροταξίας ή χρήσης της γης για την προώθηση του ολοκληρωμένου σχεδιασμού και της ολοκληρωμένης διαχείρισης (συμπεριλαμβανομένων μέσων που δίδουν προτεραιότητα σε εξαρτώμενες από την ακτή χρήσεις στην περιοχή του αιγιαλού), μηχανισμούς αγοράς γης και δηλώσεις κοινής χρήσης, αναπτύσσοντας συμβατικές ή προαιρετικές συμφωνίες με χρήστες της παράκτιας ζώνης [5], αξιοποιώντας οικονομικά και φορολογικά κίνητρα (συμβατά με την κοινοτική νομοθεσία) και αξιοποιώντας μηχανισμούς σχεδιασμού της περιφερειακής ανάπτυξης.

[5] Συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών συμφωνιών με τη βιομηχανία - βλέπε COM(96) 561 της 27.11.1996

γ) να αναπτύξει ειδικότερα τα μέσα για την κάλυψη του χάσματος μεταξύ της ξηράς και της θάλασσας στην εθνική νομοθεσία, τις πολιτικές και τα προγράμματα.

δ) να προσδιορίσει ειδικότερα, μέτρα για την προώθηση πρωτοβουλιών "από τη βάση προς την κορυφή" στον τομέα της ολοκληρωμένης διαχείρισης της παράκτιας ζώνης και των πόρων της.

ε) να προσδιορίσει πηγές για τη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση πρωτοβουλιών ΟΔΠΖ εντός των κρατών μελών και να καθορίσει τον καλύτερο δυνατό τρόπο διασφάλισης της ένταξης του κατάλληλου προσωπικού στους σχετικούς κλάδους και στα επίπεδα των διοικήσεων.

στ) να ορίσει μηχανισμούς για την εξασφάλιση της πλήρους και συντονισμένης υλοποίησης και εφαρμογής της υφιστάμενης νομοθεσίας της ΕΕ που αφορά την παράκτια ζώνη.

ζ) να υιοθετήσει κατάλληλα, μόνιμα συστήματα παρακολούθησης και διάχυσης των πληροφοριών σχετικά με τις παράκτιες ζώνες τους. Τα συστήματα αυτά, με κατάλληλο και συμβατό μορφότυπο, οφείλουν να συλλέγουν και να παρέχουν πληροφορίες στους υπεύθυνους για τη λήψη αποφάσεων σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο προκειμένου να διευκολύνουν την ολοκληρωμένη διαχείριση. Αυτά τα δεδομένα πρέπει να είναι διαθέσιμα στο κοινό σε λογικό κόστος.

η) να προσδιορίσει τον τρόπο με τον οποίο η εφαρμογή των αρχών της ολοκληρωμένης διαχείρισης στην παράκτια ζώνη μπορεί να υποστηριχθεί με κατάλληλα εθνικά προγράμματα κατάρτισης και εκπαίδευσης.

Συνεργασία

1. Τα κράτη μέλη οφείλουν να δρομολογήσουν διάλογο με τις γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των τρίτων χωρών στην ίδια περιφερειακή θάλασσα, προκειμένου να θέσουν σε εφαρμογή μηχανισμούς για τον καλύτερο συντονισμό των τοποθετήσεων έναντι διασυνοριακών ζητημάτων.

2. Τα κράτη μέλη οφείλουν επίσης να συνεργαστούν ενεργά με τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και άλλους ενδιαφερόμενους στην παράκτια ζώνη προκειμένου να εξασφαλίσουν την πρόοδο στην κατεύθυνση της υλοποίησης μιας κοινής προοπτικής για την παράκτια ζώνη μέσω της συμμετοχής τους σε ένα ευρωπαϊκό φόρουμ για τους ενδιαφερόμενους στην παράκτια ζώνη.

Υποβολή εκθέσεων

1. Τα κράτη μέλη οφείλουν να υποβάλλουν εκθέσεις στην Επιτροπή σχετικά με τις εμπειρίες από την εφαρμογή της παρούσας σύστασης, δύο έτη μετά την έγκρισή της.

2. Οι εν λόγω εκθέσεις πρέπει να είναι διαθέσιμες στο κοινό και να περιλαμβάνουν, ειδικότερα, πληροφορίες σχετικά με:

α) τα αποτελέσματα της εθνικής ανασκόπησης

β) τη στρατηγική που προτείνεται σε εθνικό επίπεδο για την υλοποίηση της ολοκληρωμένης διαχείρισης της παράκτιας ζώνης

γ) μια περίληψη των μέτρων που έλαβαν για την υλοποίηση της εθνικής στρατηγικής

δ) μια αξιολόγηση των τρεχόντων και των αναμενόμενων επιπτώσεων της στρατηγικής όσον αφορά την κατάσταση της παράκτιας ζώνης

Βρυξέλλες, [...]

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Η Πρόεδρος Ο Πρόεδρος