51997AC0238

Γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την «Πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εφαρμογή της παροχής ανοιχτού δικτύου (ΟΝΡ) στη φωνητική τηλεφωνία και για την καθολική υπηρεσία για τις τηλεπικοινωνίες σε ανταγωνιστικό περιβάλλον»

(97/C 133/14)

Στις 10 Φεβρουαρίου 1997 και σύμφωνα με το άρθρο 100Α της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το Συμβούλιο αποφάσισε να ζητήσει τη γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την ανωτέρω πρόταση.

Το τμήμα μεταφορών και επικοινωνιών, στο οποίο ανατέθηκε η κατάρτιση της γνωμοδότησης, συνέστησε ομάδα μελέτης και όρισε ως εισηγητή τον κ. Pι.

Κατά την 343η σύνοδο ολομέλειας (συνεδρίαση της 27ης Φεβρουαρίου 1997), η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή όρισε τον κ. Pι ως γενικό εισηγητή και υιοθέτησε, με 87 ψήφους υπέρ και 2 αποχές, την παρούσα γνωμοδότηση.

1. Η πρόταση της Επιτροπής

1.1. Η υπό εξέταση πρόταση εγγράφεται στη διαδικασία ενημέρωσης της οδηγίας 95/62/ΕΚ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 1995 σχετικά με την εφαρμογή της παροχής ανοιχτού δικτύου (ΟΝΡ) φωνητικής τηλεφωνίας (). Η επανεξέταση είχε προβλεφθεί να γίνει πριν την 1η Ιανουαρίου 1998 από το άρθρο 32 της εν λόγω οδηγίας.

1.2. Το προτεινόμενο κείμενο προορίζεται να αντικαταστήσει την οδηγία 95/62/ΕΚ.

1.3. Σε σχέση με το παλαιό κείμενο, η σημαντική καινοτομία της παρούσας πρότασης, όπως προκύπτει από τον τίτλο της, είναι ο ορισμός «μιας καθολικής υπηρεσίας σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον».

2. Γενικές παρατηρήσεις

2.1. Όπως αναφερόταν στη γνωμοδότηση της ΟΚΕ της 31ης Μαΐου 1995 (), «η πρόταση οδηγίας δεν συνεπάγεται αυτή καθεαυτή ένα ορισμένο βαθμό ελευθέρωσης και εναποθέτει σε κάθε κράτος μέλος τη μέριμνα να κοινοποιήσει στην Επιτροπή τους οργανισμούς τηλεπικοινωνιών, στους οποίους θα εφαρμόσει την οδηγία, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ορισμό του πεδίου εφαρμογής της ΟΝΡ, η εφαρμογή της τελευταίας υπάρχει κίνδυνος να διαφέρει από το ένα κράτος μέλος στο άλλο».

2.2. Η νέα πρόταση ορίζει την τυπολογία των διάφορων οργανισμών και περιγράφει το περιεχόμενο της καθολικής υπηρεσίας, λαμβάνοντας με τον τρόπο αυτό υπόψη τις γνωμοδοτήσεις που εξέδωσε η ΟΚΕ το 1991 και το 1995.

2.3. Στις προηγούμενες γνωμοδοτήσεις της, η ΟΚΕ είχε υπενθυμίσει την ανάγκη να ορισθεί ένα ελάχιστο επίπεδο υπηρεσιών μετά την κατάργηση του μονοπωλίου (). Ο σημερινός ορισμός της καθολικής υπηρεσίας στον τομέα των τηλεπικοινωνιών καλύπτει τη μεταβίβαση φωνητικών μηνυμάτων, εγγράφων με τηλεομοιοτυπία και/ή δεδομένων, καθώς και μία σειρά πρόσθετων βασικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανόμενης και της λεπτομερούς τιμολόγησης και της επιλογής πληκτρολογίου. Ενώ η ΟΚΕ συμφωνεί με τον ορισμό αυτό, κρίνει ότι η καθολική υπηρεσία δεν πρέπει οπωσδήποτε να συνδυάζεται με μια ελάχιστη υπηρεσία, επειδή αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει τους πολίτες στο συμπέρασμα ότι η Ευρώπη δεν τους κατοχυρώνει παρά μόνο ελάχιστα δικαιώματα. Η άσχημη αυτή εντύπωση θα ήταν ακόμη πιο λυπηρή τη στιγμή κατά την οποία η οδηγία φιλοδοξεί να ορίσει μια καθολική υπηρεσία στον τομέα της φωνητικής τηλεφωνίας με τρόπο πολύ ακριβέστερο από ό,τι στο παρελθόν.

2.4. Όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής της υπό εξέταση πρότασης οδηγίας, οι κινητές υπηρεσίες δεν θα πρέπει να αποκλείονται πλήρως. Ορισμένες διατάξεις θα πρέπει να ισχύουν στον τομέα των κινητών υπηρεσιών, όπως π,χ, για τις καλωδιακές υπηρεσίες, τους κανόνες στον τομέα των συμβάσεων συνδρομής και των υπηρεσιών πληροφόρησης.

3. Ειδικές παρατηρήσεις

3.1. Η ΟΚΕ εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι στο άρθρο 3 υπενθυμίζεται η ανάγκη να καταστεί η καθολική υπηρεσία διαθέσιμη στο σύνολο της επικράτειας των κρατών μελών. Ωστόσο, το δεύτερο εδάφιο του ίδιου άρθρου φαίνεται ότι μπορεί να οδηγήσει σε στρεβλώσεις του ανταγωνισμού. Πράγματι, εάν σε ορισμένα κράτη μέλη τα εγγενή έξοδα της παροχής μιας καθολικής υπηρεσίας κατανέμονται μεταξύ του συνόλου των τηλεπικοινωνιακών οργανισμών, ενώ σε άλλα εγγράφονται στον προϋπολογισμό, είναι προφανές ότι η τιμή που θα χρεώνεται στο χρήστη θα είναι διαφορετική. Η παρούσα πρόταση οδηγίας, η μελλοντική οδηγία για τη «διασύνδεση» () και η ανακοίνωση της Επιτροπής της 27ης Νοεμβρίου 1996 () πρέπει να είναι συνεκτικές μεταξύ τους.

3.2. Η ΟΚΕ εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι λαμβάνεται υπόψη, σύμφωνα με τις γνωμοδοτήσεις της στο παρελθόν, η παροχή πρόσθετων ευκολιών στα πλαίσια της καθολικής υπηρεσίας (άρθρα 14 και 15 της πρότασης οδηγίας, που συνιστούν πρόοδο σε σχέση με το άρθρο 9 της ισχύουσας οδηγίας). Ωστόσο, για λόγους χωροταξικής μέριμνας, η ΟΚΕ θα επιθυμούσε να γίνει πιό συγκεκριμένη η έννοια «του εύλογου αιτήματος » (άρθρο 5, εδάφιο 1). Επίσης, το άρθρο 5, με τη σημερινή του διατύπωση, θα επέβαλε την ικανοποίηση όλων των εύλογων αιτημάτων σύνδεσης και θα επέβαλε σε κάθε οργανισμό καλωδιακής σύνδεσης την εκπλήρωση των ίδιων υποχρεώσεων με εκείνες που έχει ένας οργανισμός καθολικής υπηρεσίας, ενώ θα επέβαλε την υποχρέωση αυτή και για τους νέους οργανισμούς, πράγμα που συνιστά επαχθή και αποτρεπτική επιβάρυνση. Συνεπώς, προτείνεται να συμπληρωθεί η πρώτη φράση του άρθρου 5.1 ως ακολούθως:

«(...) σε σταθερή βάση, από τουλάχιστον ένα οργανισμό για κάθε τμήμα της επικράτειάς τους. Μπορούν, εάν χρειασθεί, να ορίσουν τουλάχιστον ένα οργανισμό προς το σκοπό αυτό».

3.3. Η ΟΚΕ διαπιστώνει επίσης με ικανοποίηση ότι οι υπηρεσίες έκδοσης τηλεφωνικών καταλόγων συμμετέχουν στις υποχρεώσεις της καθολικής υπηρεσίας.

3.4. Η υποχρέωση εξασφάλισης γενικής πρόσβασης σε ενιαίο αριθμό επείγουσας κλήσης (το 112) αποτελεί επίσης θετικό σημείο.

Βρυξέλλες, 27 Φεβρουαρίου 1997.

Ο Πρόεδρος της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Tom JENKINS

() ΕΕ αριθ. L 32 της 30. 12. 1995, σ. 6.

() ΕΕ αριθ. C 236 της 11. 9. 1995, σ. 38 (εισηγητής ο κ. Green).

() ΕΕ αριθ. C 19 της 25. 1. 1993, σ. 126 (σημείο 2.2).

() Έγγρ. COM(95) 379 τελικό (ΕΕ αριθ. C 313 της 24. 11. 1995, σ. 7) 7 γνωμοδότηση της ΟΚΕ: ΕΕ αριθ. C 153 της 28. 5. 1996, σ. 21.

() Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τα κριτήρια αξιολόγησης για τα εθνικά συστήματα υπολογισμού του κόστους και της χρηματοδότησης της καθολικής υπηρεσίας στις τηλεπικοινωνίες, και τις κατευθυντήριες γραμμές για τα κράτη μέλη όσον αφορά τη λειτουργία των συστημάτων αυτών (έγγρ. COM(96) 608).