Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 42010X0929(01)

    Κανονισμός αριθ. 107 της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με την έγκριση οχημάτων της κατηγορίας M2 ή M3 όσον αφορά τη γενική κατασκευή τους

    ΕΕ L 255 της 29.9.2010, p. 1–100 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2010/107(2)/oj

    29.9.2010   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    L 255/1


    Μόνο τα πρωτότυπα κείμενα της ΟΕΕ/ΗΕ έχουν νομική ισχύ δυνάμει του διεθνούς δημόσιου δικαίου. Η κατάσταση και η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού πρέπει να ελέγχονται στην τελευταία έκδοση του εγγράφου που αφορά την κατάσταση προσχώρησης στους κανονισμούς της ΟΕΕ/ΗΕ, δηλαδή του εγγράφου TRANS/WP.29/343, που είναι διαθέσιμο στον ακόλουθο δικτυακό τόπο:

    http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

    Κανονισμός αριθ. 107 της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με την έγκριση οχημάτων της κατηγορίας M2 ή M3 όσον αφορά τη γενική κατασκευή τους

    Ενσωματώνει όλο το έγκυρο κείμενο έως το:

    Σειρά τροποποιήσεων 03 — Ημερομηνία έναρξης ισχύος: 11 Αυγούστου 2010

    ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

    ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

    1.

    Πεδίο εφαρμογής

    2.

    Ορισμοί

    3.

    Αίτηση έγκρισης

    4.

    Έγκριση

    5.

    Απαιτήσεις

    6.

    Τροποποίηση και επέκταση έγκρισης τύπου οχήματος ή αμαξώματος

    7.

    Συμμόρφωση παραγωγής

    8.

    Κυρώσεις λόγω μη συμμόρφωσης της παραγωγής

    9.

    Οριστική παύση παραγωγής

    10.

    Μεταβατικές διατάξεις

    11.

    Ονομασίες και διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για τη διεξαγωγή δοκιμών έγκρισης και των διοικητικών τμημάτων

    12.

    (Δεσμευμένο)

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

    Παράρτημα 1—

    Έγγραφα έγκρισης τύπου ΟΕΕ

    Μέρος I—

    Υποδείγματα δελτίων πληροφοριών

    Μέρος ΙΙ —

    Πιστοποιητικό έγκρισης τύπου

    Παράρτημα 2—

    Διάταξη σημάτων έγκρισης

    Παράρτημα 3—

    Απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν όλα τα οχήματα

    Προσάρτημα —

    Έλεγχος του στατικού ορίου κλίσης μέσω υπολογισμών

    Παράρτημα 4—

    Επεξηγηματικά διαγράμματα

    Παράρτημα 5—

    (Δεσμευμένο)

    Παράρτημα 6—

    Οδηγίες μέτρησης της δύναμης με την οποία κλείνουν οι μηχανοκίνητες θύρες

    Παράρτημα 7—

    Εναλλακτικές απαιτήσεις για οχήματα των κατηγοριών Α και Β

    Παράρτημα 8—

    Απαιτήσεις για τα τεχνικά συστήματα που διευκολύνουν την πρόσβαση στους επιβάτες μειωμένης κινητικότητας

    Παράρτημα 9—

    (Δεσμευμένο)

    Παράρτημα 10 —

    Έγκριση τύπου διακριτής τεχνικής μονάδας και έγκριση τύπου οχήματος με αμάξωμα ήδη εγκεκριμένο ως διακριτή τεχνική μονάδα

    Παράρτημα 11 —

    Μάζα και διαστάσεις

    Παράρτημα 12 —

    Πρόσθετες προδιαγραφές ασφάλειας για τρόλεϊ

    1.   ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

    1.1.

    Ο παρών κανονισμός ισχύει για κάθε μονώροφο, διώροφο, άκαμπτο ή αρθρωτό όχημα της κατηγορίας M2 ή M3 (1).

    1.2.

    Ωστόσο, οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού δεν εφαρμόζονται στα ακόλουθα οχήματα:

    1.2.1.

    οχήματα για τη μεταγωγή ατόμων υπό συνθήκες ασφαλείας, π.χ. κρατουμένων·

    1.2.2.

    οχήματα ειδικά σχεδιασμένα για τη μεταφορά τραυματιών ή ασθενών (ασθενοφόρα)·

    1.2.3.

    οχήματα μη οδικής χρήσης·

    1.2.4.

    οχήματα ειδικά σχεδιασμένα για τη μεταφορά μαθητών.

    1.3.

    Οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού ισχύουν για τα ακόλουθα οχήματα μόνον εφόσον συμβαδίζουν με την προβλεπόμενη χρήση και λειτουργία τους:

    1.3.1.

    οχήματα σχεδιασμένα για να χρησιμοποιούνται από την αστυνομία, τις δυνάμεις ασφαλείας και τις ένοπλες δυνάμεις·

    1.3.2.

    οχήματα, τα οποία διαθέτουν καθίσματα για χρήση μόνον όταν το όχημα είναι εν στάσει, τα οποία όμως δεν είναι σχεδιασμένα για να μεταφέρουν περισσότερα από 8 άτομα (εξαιρέσει του οδηγού) όταν είναι εν κινήσει. Παραδείγματα των οχημάτων αυτών αποτελούν οι κινητές βιβλιοθήκες, τα κινητά παρεκκλήσια και οι κινητές νοσοκομειακές μονάδες. Τα καθίσματα στα οχήματα αυτά, τα οποία είναι σχεδιασμένα για να χρησιμοποιούνται όταν το όχημα είναι εν κινήσει, πρέπει να αναγνωρίζονται σαφώς από τους χρήστες.

    1.4.

    Εν αναμονή της προσθήκης κατάλληλων διατάξεων, καμία διάταξη του παρόντος κανονισμού δεν απαγορεύει σε οποιοδήποτε συμβαλλόμενο μέρος να προβλέπει απαιτήσεις για οχήματα που πρόκειται να ταξινομηθούν εντός της επικράτειάς του για την τοποθέτηση και τις τεχνικές απαιτήσεις ηχητικού ή/και οπτικού εξοπλισμού απεικόνισης διαδρομής ή/και προορισμού, είτε τοποθετείται εσωτερικά είτε εξωτερικά.

    2.   ΟΡΙΣΜΟΙ

    Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού νοούνται ως:

    2.1.

    «Όχημα», ένα όχημα της κατηγορίας M2 ή M3 εντός του πεδίου εφαρμογής που ορίζεται στο σημείο 1 ανωτέρω.

    2.1.1.

    Για οχήματα χωρητικότητας άνω των 22 επιβατών εκτός από τον οδηγό, υφίστανται τρεις κλάσεις:

    2.1.1.1.

    «Κλάση I»: οχήματα κατασκευασμένα με χώρο για όρθιους επιβάτες, έτσι ώστε να επιτρέπεται η συχνή μετακίνησή τους,

    2.1.1.2.

    «Κλάση II»: οχήματα κατασκευασμένα κυρίως για τη μεταφορά καθήμενων επιβατών και σχεδιασμένα έτσι ώστε να επιτρέπεται η μεταφορά όρθιων επιβατών στο διάδρομό τους ή/και σε χώρο μη μεγαλύτερο από τον χώρο δύο διπλών καθισμάτων.

    2.1.1.3.

    «Κλάση III»: οχήματα κατασκευασμένα αποκλειστικά για τη μεταφορά καθήμενων επιβατών,

    2.1.1.4.

    Ένα όχημα μπορεί να θεωρείται ότι ανήκει σε περισσότερες από μία κλάσεις. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να εγκριθεί για κάθε κλάση στην οποία αντιστοιχεί.

    2.1.2.

    Για οχήματα χωρητικότητας έως 22 επιβατών εξαιρέσει του οδηγού, υπάρχουν δύο κλάσεις οχημάτων:

    2.1.2.1.   «Κλάση Α»: οχήματα σχεδιασμένα για τη μεταφορά όρθιων επιβατών· ένα όχημα της κλάσης αυτής έχει καθίσματα και διαθέτει χώρο για όρθιους επιβάτες.

    2.1.2.2.   «Κλάση Β»: οχήματα που δεν έχουν σχεδιασθεί για τη μεταφορά όρθιων επιβατών· ένα όχημα της κλάσης αυτής δεν διαθέτει χώρο για όρθιους επιβάτες.

    2.1.3.

    «Αρθρωτό όχημα», ένα όχημα που αποτελείται από δύο ή περισσότερα άκαμπτα τμήματα που αρθρώνονται και επικοινωνούν ούτως ώστε οι επιβάτες να μπορούν να κινούνται ελεύθερα μεταξύ τους· τα άκαμπτα τμήματα συνδέονται μόνιμα και μπορούν να διαχωριστούν μόνο με τη χρήση μέσων που απαντώνται κανονικά μόνο σε συνεργεία·

    2.1.3.1.

    «Αρθρωτό διώροφο όχημα», ένα όχημα το οποίο αποτελείται από δύο ή περισσότερα άκαμπτα τμήματα αρθρωμένα μεταξύ τους· οι χώροι επιβατών κάθε τμήματος επικοινωνούν μεταξύ τους τουλάχιστον στον ένα όροφο έτσι ώστε οι επιβάτες να μπορούν να κινούνται εύκολα μεταξύ αυτών· τα άκαμπτα τμήματα συνδέονται μόνιμα και μπορούν να διαχωριστούν μόνο με τη χρήση μέσων που απαντώνται κανονικά μόνο σε συνεργεία.

    2.1.4.

    «Χαμηλοδάπεδο όχημα», ένα όχημα των κλάσεων I, II ή Α, στο οποίο το 35 % τουλάχιστον της επιφανείας που διατίθεται για τους όρθιους επιβάτες (ή στο εμπρόσθιο τμήμα στην περίπτωση αρθρωτών οχημάτων, ή στον χαμηλότερο όροφο σε περίπτωση διωρόφων οχημάτων) σχηματίζει μια ενιαία επιφάνεια χωρίς βαθμίδες και περιλαμβάνει πρόσβαση σε μία τουλάχιστον θύρα επιβατών.

    2.1.5.

    «Αμάξωμα», μια διακριτή τεχνική μονάδα, η οποία περιλαμβάνει όλο τον ειδικό εσωτερικό και εξωτερικό εξοπλισμό του οχήματος.

    2.1.6.

    «Διώροφο όχημα», ένα όχημα στο οποίο οι χώροι των επιβατών είναι διαρρυθμισμένοι, σε ένα τουλάχιστον τμήμα του, σε δύο επάλληλα επίπεδα, και όπου στο άνω επίπεδο δεν υπάρχουν θέσεις ορθίων.

    2.1.7.

    «Διακριτή τεχνική μονάδα», μια διάταξη που προορίζεται να αποτελέσει τμήμα οχήματος, η οποία μπορεί να λάβει χωριστή έγκριση τύπου μόνο σε σχέση με έναν ή περισσότερους συγκεκριμένους τύπους οχήματος.

    2.1.8.

    «Τρόλεϊ», ένα ηλεκτροκίνητο όχημα που τροφοδοτείται από εξωτερικά, εναέρια σύρματα. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, περιλαμβάνει επίσης τα οχήματα τα οποία διαθέτουν πρόσθετο εσωτερικό μέσο προώθησης (οχήματα με διπλό σύστημα λειτουργίας) ή μέσο προσωρινής εξωτερικής καθοδήγησης (καθοδηγούμενα τρόλεϊ).

    2.1.9.

    «Όχημα χωρίς οροφή» (2), ένα όχημα που δεν διαθέτει οροφή στο σύνολό του ή σε μέρος αυτού. Σε περίπτωση διώροφου οχήματος, ο ορισμός αυτός αφορά τον πάνω όροφο. Δεν θα προβλέπεται χώρος για όρθιους επιβάτες σε οποιονδήποτε όροφο χωρίς οροφή, ανεξάρτητα από την κλάση του οχήματος.

    2.2.

    «Ορισμός τύπου(ων)»:

    2.2.1.

    «Τύπος οχήματος», τα οχήματα που δεν διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τα ακόλουθα βασικά χαρακτηριστικά τους:

    α)

    κατασκευαστής του αμαξώματος,

    β)

    κατασκευαστής του πλαισίου,

    γ)

    αρχή σχεδιασμού του οχήματος (> 22 επιβάτες ή ≤ 22 επιβάτες),

    δ)

    αρχή σχεδιασμού του αμαξώματος (μονώροφο/διώροφο, αρθρωτό, χαμηλοδάπεδο),

    ε)

    τύπος αμαξώματος εφόσον το αμάξωμα έχει εγκριθεί ως διακριτή τεχνική μονάδα·

    2.2.2.

    «Τύπος αμαξώματος», για τους σκοπούς έγκρισης τύπου ως διακριτής τεχνικής μονάδας, μια κατηγορία αμαξωμάτων που δεν διαφέρουν ουσιαστικά ως προς τα ακόλουθα κύρια σημεία:

    α)

    κατασκευαστής του αμαξώματος,

    β)

    αρχή σχεδιασμού του οχήματος (> 22 επιβάτες ή ≤ 22 επιβάτες),

    γ)

    αρχή σχεδιασμού του αμαξώματος (μονώροφο/διώροφο, αρθρωτό, χαμηλοδάπεδο),

    δ)

    μάζα του πλήρως εξοπλισμένου αμαξώματος του οχήματος, με διαφορά 10 %,

    ε)

    προσδιορισμένοι τύποι οχημάτων στα οποία μπορεί να τοποθετηθεί ο τύπος αμαξώματος.

    2.3.

    «Έγκριση οχήματος ή διακριτής τεχνικής μονάδας» νοείται η έγκριση ενός τύπου οχήματος ή ενός τύπου αμαξώματος, όπως ορίζεται στο σημείο 2.2, ως προς τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά που προδιαγράφονται στον παρόντα κανονισμό·

    2.4.

    «Υπερκατασκευή», το μέρος του αμαξώματος του οχήματος το οποίο συμβάλλει στην αντοχή του οχήματος σε περίπτωση ανατροπής·

    2.5.

    «Θύρα επιβατών», η θύρα που προορίζεται να χρησιμοποιείται από τους επιβάτες υπό φυσιολογικές συνθήκες με τον οδηγό καθήμενο·

    2.6.

    «Διπλή θύρα», η θύρα που διαθέτει δύο, ή το ισοδύναμο προς δύο διόδους προσπέλασης·

    2.7.

    «Συρόμενη θύρα», μια θύρα η οποία μπορεί να ανοίγει ή να κλείνει μόνο συρόμενη κατά μήκος μιας ή περισσοτέρων ευθύγραμμων ή σχεδόν ευθύγραμμων τροχιών.

    2.8.

    «Θύρα κινδύνου», η θύρα που προβλέπεται να χρησιμοποιείται από επιβάτες ως έξοδος μόνο κατ' εξαίρεση και ιδίως σε περίπτωση ανάγκης·

    2.9.

    «Παράθυρο κινδύνου», ένα παράθυρο, όχι αναγκαστικά με υαλοπίνακα, το οποίο προβλέπεται να χρησιμοποιείται ως έξοδος από τους επιβάτες μόνο σε περίπτωση ανάγκης.

    2.10.

    «Διπλό ή πολλαπλό παράθυρο», ένα παράθυρο κινδύνου το οποίο, όταν διαιρεθεί σε δύο ή περισσότερα μέρη με νοητή(ές) κατακόρυφη(ες) ευθεία(ες) ή επίπεδο(α), χωρίζεται σε δύο ή περισσότερα μέρη αντίστοιχα, καθένα από τα οποία ανταποκρίνεται, ως προς τις διαστάσεις και τη δυνατότητα προσπέλασης, στις απαιτήσεις που ισχύουν για ένα κανονικό παράθυρο κινδύνου·

    2.11.

    «Καταπακτή διαφυγής», άνοιγμα στην οροφή ή το δάπεδο που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως έξοδος από τους επιβάτες μόνο σε περίπτωση κινδύνου·

    2.12.

    «Έξοδος κινδύνου», μια θύρα κινδύνου, ένα παράθυρο κινδύνου ή μία καταπακτή διαφυγής.

    2.13.

    «Έξοδος», μια θύρα επιβατών ένα κλιμακοστάσιο επικοινωνίας, ένα ημικλιμακοστάσιο, ή μια έξοδος κινδύνου·

    2.14.

    «Δάπεδο ή όροφος», το μέρος του αμαξώματος, στην άνω επιφάνεια του οποίου στηρίζονται οι όρθιοι επιβάτες, τα πέλματα των καθήμενων επιβατών και του οδηγού και των τυχόν μελών του πληρώματος, καθώς και, ενδεχομένως, τα σημεία συναρμολόγησης των καθισμάτων.

    2.15.

    «Διάδρομος», ο χώρος μέσω του οποίου οι επιβάτες μπορούν να έχουν προσπέλαση από οιοδήποτε κάθισμα ή οιαδήποτε σειρά καθισμάτων ή οιαδήποτε ειδική περιοχή για χρήστες αναπηρικών πολυθρόνων σε οιοδήποτε άλλο κάθισμα ή άλλη σειρά καθισμάτων ή οιαδήποτε ειδική περιοχή για χρήστες αναπηρικών πολυθρόνων ή σε οιαδήποτε άλλη δίοδο προσπέλασης από ή προς οποιαδήποτε θύρα επιβατών ή κλίμακα επικοινωνίας ή οποιοδήποτε χώρο όρθιων επιβατών· στον χώρο αυτόν δεν περιλαμβάνεται:

    2.15.1.

    ο χώρος σε απόσταση 300 mm προ των καθισμάτων, εκτός εάν ένα πλευρικό κάθισμα καλύπτει τον θόλο των τροχών, οπότε η διάσταση αυτή μπορεί να περιορίζεται σε 225 mm (Βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 25).

    2.15.2.

    ο χώρος πάνω από την επιφάνεια οποιασδήποτε βαθμίδας ή κλιμακοστασίου (εκτός εάν η επιφάνεια του κλιμακοστασίου συμπίπτει με την επιφάνεια ενός διαδρόμου ή διόδου προσπέλασης) ή

    2.15.3.

    οποιοσδήποτε χώρος επιτρέπει προσπέλαση μόνο σε ένα κάθισμα ή μία σειρά καθισμάτων ή αντικριστό ζεύγος πλάγιων καθισμάτων ή σειράς καθισμάτων.

    2.16.

    «Δίοδος προσπέλασης», ο χώρος που εκτείνεται προς το εσωτερικό του οχήματος και περιλαμβάνεται μεταξύ της θύρας επιβατών και της εξωτερικής ακμής της υψηλότερης βαθμίδας (άκρο του διαδρόμου), του κλιμακοστασίου επικοινωνίας ή του ημικλιμακοστασίου. Όταν δεν υπάρχει βαθμίδα στη θύρα, ο χώρος που θεωρείται ως δίοδος προσπέλασης είναι ο χώρος που μετράται σύμφωνα με το παράρτημα 3, σημείο 7.7.1 και καλύπτει απόσταση μέχρι 300 mm από το σημείο εκκίνησης της εσωτερικής όψης του διπλού θυρόφυλλου.

    2.17.

    «Διαμέρισμα οδηγού», ο χώρος που προβλέπεται για την αποκλειστική χρήση του οδηγού, εκτός από περιπτώσεις κινδύνου, και περιλαμβάνει το κάθισμα του οδηγού, το τιμόνι, τα χειριστήρια, όργανα και άλλες διατάξεις αναγκαίες για την οδήγηση ή τη λειτουργία του οχήματος.

    2.18.

    «Μάζα οχήματος σε τάξη πορείας», η μάζα του οχήματος χωρίς φορτίο με το αμάξωμα και με το σύστημα ζεύξης, στην περίπτωση ρυμουλκού οχήματος σε τάξη πορείας, ή η μάζα του πλαισίου με το θάλαμο οδήγησης, σε περίπτωση που το αμάξωμα και/ή το σύστημα ζεύξης δεν συναρμολογείται από τον κατασκευαστή (συνυπολογιζομένου του ψυκτικού υγρού, των λιπαντικών, του καυσίμου κατά το 90 %, του 100 % άλλων υγρών πλην των απόνερων, των εργαλείων, του εφεδρικού τροχού, του οδηγού (75 kg), και, για τα αστικά και τα πούλμαν, της μάζας του συνοδηγού (75 kg), εφόσον το όχημα έχει θέση συνοδηγού.

    2.19.

    «Μέγιστη τεχνικά επιτρεπόμενη μάζα εμφόρτου οχήματος (Μ)», η μέγιστη μάζα του οχήματος με βάση την κατασκευή και την απόδοσή του, όπως δηλώνεται από τον κατασκευαστή. Η μέγιστη τεχνικά επιτρεπόμενη μάζα εμφόρτου οχήματος χρησιμοποιείται για τον καθορισμό της κατηγορίας του οχήματος.

    2.20.

    «Επιβάτης», ένα άτομο διαφορετικό από τον οδηγό ή από ένα μέλος του πληρώματος.

    2.21.

    «Επιβάτης μειωμένης κινητικότητας», κάθε επιβάτης που δυσκολεύεται να χρησιμοποιήσει τις δημόσιες συγκοινωνίες, όπως άτομα με ειδικές ανάγκες (συμπεριλαμβανομένων ατόμων με προβλήματα διανοητικής και αισθητηριακής φύσεως και ατόμων που χρησιμοποιούν αναπηρική πολυθρόνα), άτομα χωλαίνοντα, πρόσωπα μικρού αναστήματος, άτομα με βαριές αποσκευές, ηλικιωμένα άτομα, έγκυες γυναίκες, άτομα με καρότσια αγορών και άτομα με παιδιά (συμπεριλαμβανομένων παιδιών τα οποία κάθονται σε καροτσάκια για νήπια).

    2.22.

    «Χρήστης αναπηρικής πολυθρόνας», ένα άτομο που, λόγω αναπηρίας ή ειδικών αναγκών, χρησιμοποιεί αναπηρική πολυθρόνα για τη μετακίνησή του.

    2.23.

    «Μέλος πληρώματος», ένα άτομο που έχει ορισθεί ως συνοδηγός ή ως πιθανός βοηθός.

    2.24.

    «Διαμέρισμα επιβατών», ένας χώρος που προβλέπεται για χρήση των επιβατών εξαιρέσει οιουδήποτε άλλου χώρου καταλαμβανόμενου από μόνιμες εγκαταστάσεις όπως κυλικεία, μικρομαγειρεία, τουαλέτες ή διαμερίσματα αποσκευών/εμπορευμάτων.

    2.25.

    «Μηχανοκίνητη θύρα επιβατών», μια θύρα επιβατών η οποία λειτουργεί αποκλειστικά με ενέργεια εκτός της μυϊκής δύναμης, και της οποίας τη λειτουργία, εάν δεν είναι αυτόματη, ελέγχει από απόσταση ο οδηγός ή μέλος του πληρώματος.

    2.26.

    «Θύρα επιβατών αυτόματης λειτουργίας», μηχανοκίνητη θύρα επιβατών η οποία μπορεί να ανοίγει (εξαιρέσει των μέσων χειρισμού σε περίπτωση κινδύνου) μόνο εφόσον ένας επιβάτης θέσει σε λειτουργία χειριστήριο μηχανισμό και αφού ενεργοποιηθούν οι χειριστήριοι μηχανισμοί από τον οδηγό, και η οποία κλείνει στη συνέχεια αυτομάτως.

    2.27.

    «Διάταξη παρεμπόδισης της εκκίνησης», μια διάταξη η οποία εμποδίζει την εκκίνηση ενός οχήματος όταν δεν έχει κλείσει πλήρως μια θύρα.

    2.28.

    «Θύρα επιβατών την οποία χειρίζεται ο οδηγός», μια θύρα επιβατών η οποία, υπό κανονικές συνθήκες, ανοίγει και κλείνει από τον οδηγό.

    2.29.

    «Κάθισμα με προτεραιότητα», ένα κάθισμα με συμπληρωματικό χώρο για επιβάτη μειωμένης κινητικότητας και το οποίο φέρει σχετική σήμανση.

    2.30.

    «Βοήθημα επιβίβασης» νοείται ένα σύστημα που διευκολύνει την πρόσβαση αναπηρικής πολυθρόνας στο όχημα, όπως ανελκυστήρας, κεκλιμένο επίπεδο (ράμπα) κ.τ.λ.

    2.31.

    «Σύστημα επιγονάτισης» του αμαξώματος, ένα σύστημα το οποίο χαμηλώνει και ανυψώνει μερικώς ή ολικώς το αμάξωμα του οχήματος σε σχέση με τη συνήθη θέση που έχει όταν κυκλοφορεί.

    2.32.

    «Αναβατήρας», διάταξη ή σύστημα με εξέδρα η οποία μπορεί να ανυψώνεται και να κατεβαίνει για να καταστήσει δυνατή στους επιβάτες την πρόσβαση από το έδαφος ή το πεζοδρόμιο στο διαμέρισμα των επιβατών.

    2.33.

    «Κεκλιμένο επίπεδο (ράμπα)», μια διάταξη για να γεφυρώνει το άνοιγμα μεταξύ του δαπέδου του διαμερίσματος επιβατών και του εδάφους ή του πεζοδρομίου. Στη θέση χρήσης του, περιλαμβάνει οποιαδήποτε επιφάνεια που μπορεί να μετακινηθεί για την ανάπτυξη του κεκλιμένου επιπέδου ή είναι διαθέσιμη προς χρήση μόνον εφόσον το κεκλιμένο επίπεδο βρίσκεται στην ανεπτυγμένη θέση του και επί του οποίου προορίζεται να μετακινηθεί αναπηρική πολυθρόνα.

    2.34.

    «Φορητό κεκλιμένο επίπεδο (φορητή ράμπα)», κεκλιμένο επίπεδο το οποίο μπορεί να αποσπάται από τη δομή του οχήματος και μπορεί να τοποθετηθεί από το οδηγό ή μέλος του πληρώματος.

    2.35.

    «Αφαιρούμενο κάθισμα», ένα κάθισμα το οποίο μπορεί εύκολα να αφαιρεθεί από το όχημα.

    2.36.

    «Εμπρός» και «πίσω», το εμπρόσθιο ή το οπίσθιο του οχήματος σε σχέση με την κανονική κατεύθυνση κίνησης· οι όροι «εμπρόσθιος», «ο πλέον εμπρόσθιος», «οπίσθιος» ή «ο πλέον οπίσθιος» κ.τ.λ. πρέπει να χρησιμοποιούνται ανάλογα.

    2.37.

    «Κλιμακοστάσιο επικοινωνίας», κλιμακοστάσιο που επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ του άνω και του κάτω ορόφου.

    2.38.

    «Χωριστό διαμέρισμα», χώρος εντός του οχήματος ο οποίος είναι δυνατόν να καταλαμβάνεται από επιβάτες ή πλήρωμα όταν χρησιμοποιείται το όχημα και χωρίζεται από κάθε άλλο χώρο επιβατών ή πληρώματος, εκτός από την περίπτωση κατά την οποία ένα χώρισμα επιτρέπει στους επιβάτες να βλέπουν εντός του άλλου χώρου επιβατών, και ο οποίος συνδέεται με διάδρομο χωρίς θύρες.

    2.39.

    «Ημικλιμακοστάσιο», κλιμακοστάσιο από τον άνω όροφο το οποίο καταλήγει σε έξοδο κινδύνου.

    2.40.

    «Φωτισμός θύρας επιβατών», διάταξη(εις) φωτισμού του οχήματος που προορίζεται για τον φωτισμό της περιοχής εξωτερικά από τις θύρες επιβατών και των τροχών.

    3.   ΑΙΤΗΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    3.1.

    Η αίτηση έγκρισης:

    α)

    τύπου οχήματος ή

    β)

    τύπου διακριτής τεχνικής μονάδας ή

    γ)

    τύπου οχήματος με τύπο αμαξώματος ήδη εγκεκριμένο ως διακριτή τεχνική μονάδα,

    ως προς τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά του υποβάλλεται από τον υπεύθυνο κατασκευαστή ή από τον δεόντως εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του.

    3.2.

    Όταν υποβάλλεται αίτηση για την έγκριση οχήματος το οποίο κατασκευάζεται με τη συναρμολόγηση ενός πλαισίου και ενός εγκεκριμένου αμαξώματος, ο όρος «κατασκευαστής» υποδηλώνει τον συναρμολογητή.

    3.3.

    Υπόδειγμα του δελτίου πληροφοριών σχετικά με τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά περιέχεται στο παράρτημα 1 μέρος 1.

    3.3.1.   Προσάρτημα 1: για τον τύπο οχήματος,

    3.3.2.   Προσάρτημα 2: για τον τύπο αμαξώματος,

    3.3.3.   Προσάρτημα 3: για τον τύπο οχήματος με αμάξωμα ήδη εγκεκριμένο ως διακριτή τεχνική μονάδα.

    3.4.

    Όχημα(τα) ή αμάξωμα(τα) αντιπροσωπευτικό(ά) του προς έγκριση τύπου παρουσιάζεται(ονται) στην τεχνική υπηρεσία που είναι αρμόδια για τις δοκιμές έγκρισης τύπου.

    4.   ΕΓΚΡΙΣΗ

    4.1.

    Εάν το όχημα ή το αμάξωμα που υποβλήθηκαν για έγκριση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 5, η έγκριση αυτού του τύπου οχήματος ή αμαξώματος χορηγείται.

    4.2.

    Για κάθε τύπο οχήματος που εγκρίνεται, χορηγείται αριθμός έγκρισης. Τα πρώτα δύο ψηφία του (προς το παρόν 03, που αντιστοιχεί με τη σειρά τροποποιήσεων 03) δηλώνουν τη σειρά τροποποιήσεων που ενσωματώνουν τις πλέον πρόσφατες σημαντικές τεχνικές τροποποιήσεις οι οποίες έγιναν στον κανονισμό τη στιγμή της έκδοσης της έγκρισης. Το ίδιο συμβαλλόμενο μέρος δεν επιτρέπεται να αποδώσει τον ίδιο αριθμό σε άλλο τύπο οχήματος ή αμαξώματος, κατά την έννοια της παραγράφου 2.2.

    4.3.

    Η έγκριση ή η επέκταση της έγκρισης ενός τύπου οχήματος ή αμαξώματος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, μέσω εντύπου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 1 του παρόντος κανονισμού.

    4.4.

    Σε κάθε όχημα ή αμάξωμα που ανήκει στον εγκεκριμένο βάσει του παρόντος κανονισμού τύπο οχήματος ή αμαξώματος τοποθετείται, σε σημείο εμφανές και εύκολα προσπελάσιμο, το οποίο καθορίζεται στο έντυπο της έγκρισης, διεθνές σήμα έγκρισης αποτελούμενο από:

    4.4.1.

    το γράμμα «E» σε κύκλο, ακολουθούμενο από τον διακριτό αριθμό της χώρας που έχει χορηγήσει την έγκριση (3)

    4.4.2.

    τον αριθμό του παρόντος κανονισμού, ακολουθούμενο από το γράμμα «R», μία παύλα και τον αριθμό έγκρισης στα δεξιά του κύκλου που περιγράφεται στο σημείο 4.4.1, και

    4.4.3.

    ένα επιπρόσθετο σύμβολο αποτελούμενο από λατινικούς αριθμούς για την(τις) κλάση(εις) έγκρισης του οχήματος ή του αμαξώματος. Ένα αμάξωμα το οποίο έχει εγκριθεί ξεχωριστά φέρει επιπλέον το γράμμα S.

    4.5.

    Εάν το όχημα είναι σύμφωνο με εγκεκριμένο τύπο οχήματος, βάσει ενός ή περισσότερων κανονισμών που επισυνάπτονται στη συμφωνία, στη χώρα που χορήγησε την έγκριση βάσει του παρόντος κανονισμού, δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνεται το σύμβολο που ορίζεται στο σημείο 4.4.1· σε μια τέτοια περίπτωση, ο κανονισμός και οι αριθμοί έγκρισης καθώς και τα επιπρόσθετα σύμβολα όλων των κανονισμών βάσει των οποίων έχει χορηγηθεί έγκριση στη χώρα που την έχει χορηγήσει βάσει του παρόντος κανονισμού, τοποθετούνται σε κατακόρυφες στήλες στα δεξιά του συμβόλου που προβλέπεται στο σημείο 4.4.1.

    4.6.

    Το σήμα έγκρισης πρέπει να είναι ευανάγνωστο και ανεξίτηλο.

    4.7.

    Το σήμα έγκρισης τίθεται κοντά ή επάνω στην πινακίδα με τα στοιχεία του οχήματος ή του αμαξώματος που τοποθετεί ο κατασκευαστής.

    4.8.

    Στο παράρτημα 2 του παρόντος κανονισμού παρέχονται παραδείγματα διάταξης των σημάτων έγκρισης.

    5.   ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

    5.1.

    Όλα τα οχήματα πρέπει να είναι σύμφωνα προς τις διατάξεις που καθορίζονται στο παράρτημα 3 του παρόντος κανονισμού. Αμαξώματα τα οποία έχουν εγκριθεί ξεχωριστά πρέπει να είναι σύμφωνα με το παράρτημα 10. Η έγκριση ενός οχήματος με αμάξωμα εγκεκριμένο σύμφωνα με το παράρτημα 10 συμπληρώνεται σύμφωνα με το παράρτημα αυτό.

    5.2.

    Τα οχήματα της κλάσης I πρέπει είναι προσιτά σε άτομα με περιορισμένη κινητικότητα, περιλαμβανομένης τουλάχιστον μίας αναπηρικής πολυθρόνας, σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές που καθορίζονται στο παράρτημα 8.

    5.3.

    Τα συμβαλλόμενα μέρη είναι ελεύθερα να επιλέξουν την καταλληλότερη λύση για την επίτευξη βελτιωμένης δυνατότητας προσπέλασης στα οχήματα που δεν καλύπτονται από την κλάση I. Πάντως, όταν τα οχήματα, πλην των οχημάτων της κλάσης Ι, είναι εφοδιασμένα με χαρακτηριστικά ή συστήματα για άτομα με περιορισμένη κινητικότητα ή/και για χρήστες αναπηρικής πολυθρόνας, τα εν λόγω χαρακτηριστικά ή συστήματα πρέπει να πληρούν τις σχετικές απαιτήσεις του παραρτήματος 8.

    5.4.

    Καμία διάταξη του παρόντος κανονισμού δεν εμποδίζει τις εθνικές αρχές του συμβαλλόμενου μέρους να καθορίσουν ότι ορισμένοι τύποι λειτουργίας προορίζονται αποκλειστικά για οχήματα τα οποία είναι εξοπλισμένα για τη μεταφορά επιβατών με μειωμένη κινητικότητα σύμφωνα με το παράρτημα 8.

    5.5.

    Εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά, όλες οι μετρήσεις γίνονται όταν το όχημα έχει τη μάζα οχήματος σε ετοιμότητα λειτουργίας και είναι στάσιμο σε ομαλή και οριζόντια επιφάνεια και ευρίσκεται στην κανονική κατάσταση για λειτουργία. Εάν έχει εγκατασταθεί σύστημα επιγονάτισης, το σύστημα αυτό πρέπει να είναι ρυθμισμένο έτσι ώστε το όχημα να ευρίσκεται στο κανονικό ύψος του για λειτουργία. Σε περίπτωση έγκρισης αμαξώματος ως διακριτής τεχνικής μονάδας, η θέση του αμαξώματος σε σχέση με την επίπεδη οριζόντια επιφάνεια ορίζεται από τον κατασκευαστή.

    5.6.

    Όταν σύμφωνα με κάποια απαίτηση του παρόντος κανονισμού μια επιφάνεια του οχήματος πρέπει να είναι οριζόντια ή να έχει κάποια συγκεκριμένη κλίση όταν το όχημα έχει τη μάζα οχήματος σε τάξη πορείας, στην περίπτωση οχήματος με μηχανική ανάρτηση, η επιφάνεια αυτή μπορεί να έχει μεγαλύτερη κλίση ή να είναι κεκλιμένη όταν το όχημα έχει τη μάζα σε τάξη πορείας, υπό την προϋπόθεση ότι η απαίτηση αυτή πληρούται όταν το όχημα είναι σε συνθήκες φόρτωσης που δηλώνει ο κατασκευαστής. Εάν στο όχημα έχει εγκατασταθεί σύστημα επιγονάτισης, δεν πρέπει να είναι εν λειτουργία.

    6.   ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ Ή ΑΜΑΞΩΜΑΤΟΣ

    6.1.

    Κάθε τροποποίηση του τύπου οχήματος ή αμαξώματος γνωστοποιείται στη διοικητική υπηρεσία η οποία έχει εγκρίνει τον τύπο οχήματος. Η υπηρεσία αυτή μπορεί τότε:

    6.1.1.

    είτε να θεωρήσει ότι οι τροποποιήσεις δεν είναι πιθανό να έχουν σημαντικές δυσμενείς επιπτώσεις και ότι, σε κάθε περίπτωση, το όχημα ή το αμάξωμα εξακολουθεί να πληροί τις απαιτήσεις·

    6.1.2.

    είτε να ζητήσει μια επιπλέον έκθεση δοκιμής από την τεχνική υπηρεσία που είναι αρμόδια για τη διεξαγωγή δοκιμών.

    6.2.

    Η επικύρωση ή η απόρριψη της έγκρισης, στην οποία προσδιορίζονται οι τροποποιήσεις, κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στο σημείο 4.3.

    6.3.

    Η αρμόδια αρχή η οποία έχει χορηγήσει επέκταση της έγκρισης πρέπει να εκχωρήσει αύξοντα αριθμό για την εν λόγω επέκταση και να ενημερώσει σχετικά τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω εντύπου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα που αναφέρεται στο παράρτημα 1, προσάρτημα 2 του παρόντος κανονισμού.

    7.   ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

    Οι διαδικασίες συμμόρφωσης της παραγωγής πληρούν, παράλληλα με εκείνες που περιγράφονται στο προσάρτημα 2 της συμφωνίας (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Αναθ.2), με τις εξής απαιτήσεις:

    7.1.

    Τα οχήματα και αμαξώματα που εγκρίνονται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό πρέπει να κατασκευάζονται κατά τρόπο ώστε να συμμορφώνονται προς τον εγκεκριμένο τύπο ο οποίος ικανοποιεί τις απαιτήσεις που ορίζονται στο σημείο 5 ανωτέρω.

    7.2.

    Η αρμόδια αρχή που έχει χορηγήσει έγκριση τύπου μπορεί ανά πάσα στιγμή να επαληθεύσει τις μεθόδους ελέγχου της συμμόρφωσης που εφαρμόζονται σε κάθε μονάδα παραγωγής. Οι εν λόγω επαληθεύσεις διεξάγονται κατά κανόνα ανά διετία.

    8.   ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΛΟΓΩ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

    8.1.

    Μια έγκριση που χορηγήθηκε για έναν τύπο οχήματος ή αμαξώματος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό μπορεί να ανακληθεί εάν δεν πληρούνται οι απαιτήσεις που ορίζονται στο σημείο 5 ανωτέρω.

    8.2.

    Όταν ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό ανακαλεί μια έγκριση την οποία έχει χορηγήσει προηγουμένως, πρέπει να ενημερώσει αμέσως σχετικά τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, μέσω εντύπου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 1, προσάρτημα 2 του παρόντος κανονισμού.

    9.   ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

    Εάν ο κάτοχος της έγκρισης διακόψει οριστικά την παραγωγή ενός τύπου οχήματος ή αμαξώματος που έχει εγκριθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ενημερώνει σχετικά την αρχή που χορήγησε την έγκριση. Μόλις λάβει τη σχετική κοινοποίηση η εν λόγω αρχή πρέπει να ενημερώσει σχετικά τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω εντύπου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 1 μέρος 1 του παρόντος κανονισμού.

    10.   ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

    10.1.

    Από την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 02, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 02.

    10.2.

    Κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εθνικής έγκρισης τύπου σε τύπο οχήματος που έχει εγκριθεί με βάση τη σειρά τροποποιήσεων 02 του παρόντος κανονισμού.

    10.3.

    Από την 1η Απριλίου 2008, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό πρέπει να χορηγούν εγκρίσεις μόνον αν ο προς έγκριση τύπος οχήματος ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 02.

    10.4.

    Από τις 12 Αυγούστου 2010, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δύνανται να αρνηθούν την πρώτη εθνική ταξινόμηση (πρώτη θέση σε κυκλοφορία) οχήματος το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις της σειράς τροποποιήσεων 02 του παρόντος κανονισμού.

    10.5.

    Από την ημερομηνία που αναφέρεται στο σημείο 10.3, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δεν θα χορηγούν πλέον νέες εγκρίσεις σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 36 ή τον κανονισμό αριθ. 52.

    10.6.

    Από την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 5 της σειράς τροποποιήσεων 02, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 5 της σειράς τροποποιήσεων 02.

    10.7.

    Δώδεκα μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 5 της σειράς τροποποιήσεων 02, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό θα χορηγούν εγκρίσεις μόνον αν ο προς έγκριση τύπος οχήματος πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού όπως τροποποιήθηκε από το συμπλήρωμα 5 της σειράς τροποποιήσεων 02.

    10.8.

    24 μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 5 της σειράς τροποποιήσεων 02, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δύνανται να αρνηθούν την πρώτη εθνική ταξινόμηση (πρώτη θέση σε κυκλοφορία) οχήματος το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις του συμπληρώματος 5 της σειράς τροποποιήσεων 02 του παρόντος κανονισμού.

    10.9.

    Από την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 03, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 03.

    10.10.

    Κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εθνικής ή περιφερειακής έγκρισης τύπου σε τύπο οχήματος που έχει εγκριθεί με βάση τη σειρά τροποποιήσεων 03 του παρόντος κανονισμού.

    10.11.

    Από τις 31 Δεκεμβρίου 2012, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό πρέπει να χορηγούν εγκρίσεις ΟΕΕ μόνον αν ο προς έγκριση τύπος οχήματος ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 03.

    10.12.

    Από τις 31 Δεκεμβρίου 2013, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δύνανται να αρνηθούν τη χορήγηση εθνικών ή περιφερειακών εγκρίσεων και δύνανται να αρνηθούν την πρώτη εθνική ή περιφερειακή ταξινόμηση (πρώτη θέση σε κυκλοφορία) οχήματος το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις της σειράς τροποποιήσεων 03 του παρόντος κανονισμού.

    11.   ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΔΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΟΚΙΜΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ

    Τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό κοινοποιούν στη γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών τις ονομασίες και τις διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για τη διεξαγωγή των δοκιμών έγκρισης και των διοικητικών υπηρεσιών που χορηγούν εγκρίσεις και στις οποίες πρέπει να αποστέλλονται τα έντυπα με τα οποία πιστοποιείται η έγκριση, η επέκταση, η απόρριψη, ή η ανάκληση έγκρισης που εκδίδεται σε άλλες χώρες.

    12.   (Δεσμευμένο)


    (1)  (Όπως ορίζεται στο παράρτημα 7 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), (TRANS/WP.29/78/Rev.1/Amend.2, όπως τροποποιήθηκε τελικά με την τροπολογία 4).

    (2)  Η χρήση των εν λόγω οχημάτων μπορεί να υπόκειται στους κανόνες που προβλέπουν οι εθνικές διοικητικές αρχές.

    (3)  1 για τη Γερμανία, 2 για τη Γαλλία, 3 για την Ιταλία, 4 για τις Κάτω Χώρες, 5 για τη Σουηδία, 6 για το Βέλγιο, 7 για την Ουγγαρία, 8 για την Τσεχική Δημοκρατία, 9 για την Ισπανία, 10 για τη Σερβία, 11 για το Ηνωμένο Βασίλειο, 12 για την Αυστρία, 13 για το Λουξεμβούργο, 14 για την Ελβετία, 15 (κενό), 16 για τη Νορβηγία, 17 για τη Φινλανδία, 18 για τη Δανία, 19 για τη Ρουμανία, 20 για την Πολωνία, 21 για την Πορτογαλία, 22 για τη Ρωσική Ομοσπονδία, 23 για την Ελλάδα, 24 για την Ιρλανδία, 25 για την Κροατία, 26 για τη Σλοβενία, 27 για τη Σλοβακία, 28 για τη Λευκορωσία, 29 για την Εσθονία, 30 (κενό), 31 για τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 32 για τη Λετονία, 33 (κενό), 34 για τη Βουλγαρία, 35 (κενό), 36 για τη Λιθουανία, 37 για την Τουρκία, 38 (κενό), 39 για το Αζερμπαϊτζάν, 40 για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, 41 (κενό), 42 για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (οι εγκρίσεις χορηγούνται από τα κράτη μέλη της με τα αντίστοιχα σήματα της ΟΕΕ), 43 για την Ιαπωνία, 44 (κενό), 45 για την Αυστραλία, 46 για την Ουκρανία, 47 για τη Νότια Αφρική, 48 για τη Νέα Ζηλανδία, 49 για την Κύπρο, 50 για τη Μάλτα, 51 για τη Δημοκρατία της Κορέας, 52 για τη Μαλαισία, 53 για την Ταϊλάνδη, 54 και 55 (κενά), 56 για το Μαυροβούνιο, 57 (κενό) και 58 για την Τυνησία. Οι επόμενοι αριθμοί θα χορηγηθούν σε άλλες χώρες σύμφωνα με τη χρονολογική σειρά που θα κυρώσουν ή θα προσχωρήσουν στη συμφωνία σχετικά με την υιοθέτηση ομοιόμορφων τεχνικών προδιαγραφών για τροχοφόρα οχήματα, εξοπλισμό και εξαρτήματα που μπορούν να τοποθετηθούν ή/και να χρησιμοποιηθούν σε τροχοφόρα οχήματα και τις συνθήκες για την αμοιβαία αναγνώριση των εγκρίσεων που χορηγούνται με βάση τις προδιαγραφές αυτές και οι αριθμοί που αποδόθηκαν με αυτό τον τρόπο θα κοινοποιηθούν από τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1

    ΕΓΓΡΑΦΑ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΟΕΕ

    Μέρος 1

    Υποδείγματα δελτίων πληροφοριών

    Προσάρτημα 1

    ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΔΕΛΤΙΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

    σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 107 σχετικά με την έγκριση τύπου των οχημάτων της κατηγορίας M2 ή M3 όσον αφορά τη γενική κατασκευή τους

    Οι ακόλουθες πληροφορίες παρέχονται, κατά περίπτωση, εις τριπλούν και περιλαμβάνουν πίνακα περιεχομένων. Τυχόν σχέδια πρέπει να υποβάλλονται σε κατάλληλη κλίμακα και με επαρκείς λεπτομέρειες σε μέγεθος Α4 ή σε φάκελο μεγέθους Α4. Τυχόν φωτογραφίες πρέπει να παρέχουν επαρκείς λεπτομέρειες.

    Στην περίπτωση συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων ή διακριτών τεχνικών μονάδων με ηλεκτρονικό χειρισμό πρέπει να δίνονται οι πληροφορίες σχετικά με την απόδοσή τους.

    1.   ΓΕΝΙΚΑ

    1.1.

    Μάρκα (εμπορική επωνυμία του κατασκευαστή):

    1.2.

    Τύπος:

    1.2.1.

    Πλαίσιο:

    1.2.2.

    Αμάξωμα/πλήρες όχημα:

    1.3.

    Μέσα αναγνώρισης του τύπου, εφόσον υπάρχει σήμανση επί του οχήματος (β):

    1.3.1.

    Πλαίσιο:

    1.3.2.

    Αμάξωμα/πλήρες όχημα:

    1.3.3.

    Σημείο επισήμανσης:

    1.3.3.1.

    Πλαίσιο:

    1.3.3.2.

    Αμάξωμα/πλήρες όχημα:

    1.4.

    Κατηγορία του οχήματος (γ):

    1.5.

    Όνομα και διεύθυνση κατασκευαστή:

    1.6.

    Διεύθυνση(εις) του(των) εργοστασίου(ων) συναρμολόγησης:

    2.   ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

    2.1.

    Φωτογραφίες ή/και σχέδια αντιπροσωπευτικού οχήματος:

    2.2.

    Σχέδιο ολόκληρου του οχήματος με διαστάσεις:

    2.3.

    Αριθμός αξόνων και τροχών:

    2.3.1.

    Αριθμός και θέση αξόνων με δίδυμους τροχούς:

    2.3.2.

    Αριθμός και θέση αξόνων με δίδυμους τροχούς:

    2.4.

    Πλαίσιο (εάν υπάρχει) (γενικό σχέδιο):

    2.5.

    Υλικά των μηκίδων του πλαισίου (δ):

    2.6.

    Θέση και διάταξη του κινητήρα:

    2.7.

    Θάλαμος οδήγησης (προωθημένος ή κανονικός) (κγ):

    2.8.

    Θέση οδήγησης:

    2.8.1.

    Όχημα εξοπλισμένο για οδήγηση σε δεξιά/αριστερή (1) κατεύθυνση κυκλοφορίας.

    2.9.

    Να διευκρινισθεί αν το όχημα με κινητήρα προορίζεται να έλκει ρυμουλκούμενα και αν το ρυμουλκούμενο είναι ημιρυμουλκούμενο, ρυμουλκούμενο με ρυμό έλξης ή κεντροαξονικό ρυμουλκούμενο.

    3.   ΜΑΖΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ε) (σε kg και mm) (όπου είναι δυνατόν, να γίνεται παραπομπή σε σχέδιο)

    3.1.

    Μεταξόνιο(α) (με πλήρες φορτίο) (στ):

    3.2.

    Κλίμακα διαστάσεων του οχήματος (ολικών)

    3.2.1.

    Για πλαίσια με αμάξωμα

    3.2.1.1.

    Μήκος (ι):

    3.2.1.2.

    Πλάτος (ια):

    3.2.1.3.

    Ύψος (σε τάξη πορείας) (ιβ) (για ρυθμιζόμενες καθ′ ύψος αναρτήσεις, να αναφέρεται η κανονική τάξη πορείας):

    3.2.1.4.

    Πρόσθια προεξοχή (ιγ):

    3.2.1.5.

    Οπίσθια προεξοχή (ιδ):

    3.3.

    Θέση του κέντρου βάρους του οχήματος στη μέγιστη τεχνικά αποδεκτή μάζα εμφόρτου οχήματος σε διαμήκη, εγκάρσια και κατακόρυφη κατεύθυνση.

    3.4.

    Μάζα του οχήματος με το αμάξωμα και, στην περίπτωση ρυμουλκού οχήματος κατηγορίας άλλης από την M1, με σύστημα ζεύξης, εάν έχει τοποθετηθεί από τον κατασκευαστή, σε τάξη πορείας, ή η μάζα του πλαισίου ή του πλαισίου με θάλαμο, χωρίς το αμάξωμα ή/και σύστημα ζεύξης, εάν ο κατασκευαστής δεν τοποθετεί το αμάξωμα ή/και το σύστημα ζεύξης (συμπεριλαμβανομένων των υγρών, εργαλείων, εφεδρικού τροχού και του οδηγού και, για τα λεωφορεία και τα πούλμαν, του συνοδού εάν υπάρχει θέση συνοδού στο όχημα) (ιε) (μέγιστη και ελάχιστη τιμή για κάθε παραλλαγή):

    3.4.1.

    Κατανομή της εν λόγω μάζας μεταξύ των αξόνων και, στην περίπτωση ημιρυμουλκούμενου ή κεντροαξονικού ρυμουλκούμενου, φορτίο στο σημείο ζεύξης (μέγιστο και ελάχιστο για κάθε παραλλαγή):

    3.5.

    Μέγιστη τεχνικά επιτρεπόμενη μάζα εμφόρτου οχήματος που δηλώνεται από τον κατασκευαστή (μέγιστο και ελάχιστο για κάθε παραλλαγή):

    3.5.1.

    Κατανομή της εν λόγω μάζας μεταξύ των αξόνων (μέγιστο και ελάχιστο για κάθε παραλλαγή):

    3.6.

    Μέγιστη(ο) τεχνικά επιτρεπόμενη(ο) μάζα/φορτίο σε κάθε άξονα:

    3.7.

    Μέγιστη τεχνικά επιτρεπόμενη μάζα στο σημείο ζεύξης:

    3.7.1.

    του μηχανοκίνητου οχήματος:

    4.   ΑΜΑΞΩΜΑ

    4.1.

    Τύπος αμαξώματος: μονώροφο/διώροφο/αρθρωτό/χαμηλοδάπεδο (1)

    4.2.

    Χρησιμοποιούμενα υλικά και μέθοδοι κατασκευής:

    5.   ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΑΝΩ ΤΩΝ ΟΚΤΩ ΘΕΣΕΩΝ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΟΔΗΓΟΥ

    5.1.

    Κλάση του οχήματος (κλάση Ι, κλάση ΙΙ, κλάση ΙΙΙ, κλάση Α, κλάση Β):

    5.2.

    Εμβαδόν χώρου επιβατών (m2):

    5.2.1.

    Σύνολο (So):

    5.2.2.

    Άνω όροφος (Soa): (1)

    5.2.3.

    Κάτω όροφος (Sob): (1)

    5.2.4.

    Για όρθιους επιβάτες (S1):

    5.3.

    Αριθμός επιβατών (καθήμενοι και όρθιοι):

    5.3.1.

    Σύνολο (N): (2) (3)

    5.3.2.

    Άνω όροφος (Na): (1) (2) (3)

    5.3.3.

    Κάτω όροφος (Nb): (1) (2) (3)

    5.4.

    Αριθμός επιβατών (καθήμενοι): (2)

    5.4.1.

    Σύνολο (Α): (2) (3)

    5.4.2.

    Άνω όροφος (Aa): (1) (2) (3)

    5.4.3.

    Κάτω όροφος (Ab): (1) (2) (3)

    5.5.

    Κάθισμα πληρώματος: ναι/όχι (1)

    5.6.

    Αριθμός θυρών επιβατών:

    5.7.

    Αριθμός εξόδων κινδύνου (θύρες, παράθυρα, καταπακτές διαφυγής, κλιμακοστάσιο επικοινωνίας και ημικλιμακοστάσιο):

    5.7.1.

    Σύνολο:

    5.7.2.

    Άνω όροφος: (1)

    5.7.3.

    Κάτω όροφος: (1)

    5.8.

    Όγκος διαμερισμάτων αποσκευών (m3):

    5.9.

    Επιφάνεια για τη μεταφορά αποσκευών στην οροφή (m2):

    5.10.

    Τεχνικά συστήματα που διευκολύνουν την πρόσβαση στο όχημα (π.χ. ράμπα, ανυψωτική εξέδρα, σύστημα επιγονάτισης), εφόσον υπάρχουν:

    5.11.

    Αντοχή υπερκατασκευής:

    5.11.1.

    Αριθμός έγκρισης τύπου σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 66, εφόσον υπάρχει:

    Επεξηγηματικές σημειώσεις:

    (1)

    Διαγράφεται η περιττή ένδειξη (υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν χρειάζεται διαγραφή, όταν υπάρχουν περισσότερες από μία καταχωρίσεις).

    (2)

    Στην περίπτωση αρθρωτού οχήματος, αναφέρατε τον αριθμό των καθισμάτων σε κάθε άκαμπτο τμήμα.

    (3)

    Αν το όχημα είναι εξοπλισμένο να μεταφέρει αναπηρικές πολυθρόνες, αναφέρατε στο σημείο αυτό το μέγιστο αριθμό που μπορεί να μεταφέρει. Αν η χωρητικότητα σε επιβάτες εξαρτάται από τον αριθμό των μεταφερόμενων αναπηρικών πολυθρόνων, αναφέρατε τους επιτρεπτούς συνδυασμούς καθήμενων επιβατών, όρθιων επιβατών και επιβατών με αναπηρική πολυθρόνα.

    β)

    Εάν τα μέσα αναγνώρισης του τύπου περιέχουν χαρακτήρες άσχετους προς την περιγραφή του τύπου του οχήματος, κατασκευαστικού στοιχείου ή χωριστής τεχνικής μονάδας που καλύπτονται από το παρόν δελτίο πληροφοριών, οι εν λόγω χαρακτήρες συμβολίζονται στα έγγραφα με ερωτηματικό (π.χ. ABC??123??).

    γ)

    Όπως προσδιορίζονται στο παράρτημα 7 της ενοποιημένης απόφασης για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3). (TRANS/WP.29/78/αναθ.1/τροποπ.2, όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την τροποποίηση 4)

    δ)

    Εφόσον είναι δυνατόν, ορίζεται σύμφωνα με το ευρωπρότυπο, ειδάλλως δίνεται:

    i)

    περιγραφή του υλικού,

    ii)

    το όριο απόδοσης,

    iii)

    το όριο θραύσης στη δοκιμή εφελκυσμού,

    iv)

    η επιμήκυνση (%),

    v)

    η σκληρότητα Brinell.

    ε)

    Όταν υπάρχει έκδοση με κανονικό θάλαμο οδήγησης και άλλη με κουκέτα, να δηλωθούν και οι δύο σειρές μάζας και διαστάσεων.

    στ)

    Πρότυπο ISO 612 - 1978, όρος αριθ. 6.4.

    ζ)

    Παράρτημα 11, σημείο 2.2.1.

    η)

    Παράρτημα 11, σημείο 2.2.2.

    θ)

    Παράρτημα 11, σημείο 2.2.3.

    ι)

    Πρότυπο ISO 612 - 1978, όρος αριθ. 6.6.

    ια)

    Πρότυπο ISO 612 - 1978, όρος αριθ. 6.7.

    ιβ)

    Η μάζα του οδηγού και του μέλους του πληρώματος, εφόσον υπάρχει, εκτιμάται σε 75 kg (από τα οποία 68 kg είναι η μάζα του επιβάτη και 7 kg η μάζα των αποσκευών σύμφωνα με το πρότυπο ISO 2416 — 1992), η δεξαμενή καυσίμου πληρούται έως το 90 % και τα υπόλoιπα συστήματα πoυ περιέχoυν υγρά (εκτός από τα συστήματα για τα απόνερα) έως τo 100 % της χωρητικότητας πoυ πρoδιαγράφει o κατασκευαστής.

    ιγ)

    Για ρυμουλκούμενα ή ημιρυμουλκούμενα τα οποία ασκούν αξιόλογο κατακόρυφο φορτίο στο σημείο ζεύξης ή στο πέταλο ζεύξης το φορτίο, διαιρούμενο με τη σταθερή τιμή επιτάχυνσης της βαρύτητας, περιλαμβάνεται στη τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα.

    ιδ)

    Ως προωθημένο σύστημα ελέγχου νοείται η διάταξη στην οποία περισσότερο από το μισό του μήκους του κινητήρα είναι τοποθετημένο πίσω από το πιο εμπρός σημείο της βάσης του ανεμοθώρακα και του άξονα του τιμονιού στο εμπρόσθιο τέταρτο του οχήματος.

    Προσάρτημα 2

    ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΔΕΛΤΙΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

    σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 107 σχετικά με την έγκριση τύπου αμαξωμάτων των οχημάτων της κατηγορίας M2 ή M3 όσον αφορά τη γενική κατασκευή τους

    Οι ακόλουθες πληροφορίες παρέχονται, κατά περίπτωση, εις τριπλούν και περιλαμβάνουν πίνακα περιεχομένων. Τυχόν σχέδια πρέπει να υποβάλλονται σε κατάλληλη κλίμακα και με επαρκείς λεπτομέρειες σε μέγεθος Α4 ή σε φάκελο μεγέθους Α4. Τυχόν φωτογραφίες πρέπει να παρέχουν επαρκείς λεπτομέρειες.

    Στην περίπτωση συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων ή διακριτών τεχνικών μονάδων με ηλεκτρονικό χειρισμό πρέπει να δίνονται οι πληροφορίες σχετικά με την απόδοσή τους.

    1.   ΓΕΝΙΚΑ

    1.1.

    Μάρκα (εμπορική επωνυμία του κατασκευαστή):

    1.2.

    Τύπος:

    1.3.

    Μέσα αναγνώρισης του τύπου, εφόσον υπάρχει σήμανση επί του οχήματος (β):

    1.3.1.

    Αμάξωμα/πλήρες όχημα:

    1.3.2.

    Σημείο επισήμανσης:

    1.3.3.

    Αμάξωμα/πλήρες όχημα:

    1.4.

    Σε περίπτωση κατασκευαστικών στοιχείων και διακριτών τεχνικών μονάδων, θέση και μέθοδος τοποθέτησης του σήματος έγκρισης τύπου ΟΕΕ:

    1.5.

    Διεύθυνση(εις) του(των) εργοστασίου(ων) συναρμολόγησης:

    2.   ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

    2.1.

    Φωτογραφίες ή/και σχέδια αντιπροσωπευτικού οχήματος:

    2.2.

    Σχέδιο ολόκληρου του οχήματος με διαστάσεις:

    2.3.

    Αριθμός αξόνων και τροχών:

    2.4.

    Πλαίσιο (εάν υπάρχει) (γενικό σχέδιο):

    2.5.

    Υλικά των μηκίδων του πλαισίου (δ):

    2.6.

    Θέση και διάταξη του κινητήρα:

    2.7.

    Θάλαμος οδήγησης (προωθημένος, ή κανονικός) (κγ):

    2.8.

    Θέση οδήγησης:

    3.   ΜΑΖΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ε) (σε kg και mm) (όπου είναι δυνατόν, να γίνεται παραπομπή σε σχέδιο)

    3.1.

    Μεταξόνιο(α) (με πλήρες φορτίο) (στ):

    3.2.

    Κλίμακα διαστάσεων του οχήματος (ολικών)

    3.2.1.

    Για αμάξωμα εγκεκριμένο χωρίς πλαίσιο:

    3.2.1.1.

    Μήκος (ι):

    3.2.1.2.

    Πλάτος (ια):

    3.2.1.3.

    Ύψος (σε κατάσταση λειτουργίας) (ιβ) (για ρυθμιζόμενες καθ’ ύψος αναρτήσεις, να δειχθεί η κανονική θέση πορείας):

    4.   ΑΜΑΞΩΜΑ

    4.1.

    Τύπος αμαξώματος: μονώροφο/διώροφο/αρθρωτό/χαμηλοδάπεδο (1)

    4.2.

    Χρησιμοποιούμενα υλικά και μέθοδοι κατασκευής:

    5.   ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΑΝΩ ΤΩΝ ΟΚΤΩ ΘΕΣΕΩΝ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΟΔΗΓΟΥ

    5.1.

    Κλάση του οχήματος (κλάση Ι, κλάση ΙΙ, κλάση ΙΙΙ, κλάση Α, κλάση Β):

    5.1.1.

    Τύπoι πλαισίων στoυς oπoίoυς μπoρεί να πρoσαρμoστεί τo αμάξωμα με έγκριση τύπoυ (κατασκευαστής(ές) και τύπoι οχήματoς(των)):

    5.2.

    Εμβαδόν χώρου επιβατών (m2):

    5.2.1.

    Σύνολο (So):

    5.2.1.1.

    Άνω όροφος (Soa): (1)

    5.2.1.2.

    Κάτω όροφος (Sob): (1)

    5.2.2.

    Για όρθιους επιβάτες (S1):

    5.3.

    Αριθμός επιβατών (καθήμενοι και όρθιοι):

    5.3.1.

    Σύνολο (N): (2) (3)

    5.3.2.

    Άνω όροφος (Na): (1) (2) (3)

    5.3.3.

    Κάτω όροφος (Nb): (1) (2) (3)

    5.4.

    Αριθμός καθήμενων επιβατών: (2)

    5.4.1.

    Σύνολο (Α): (2) (3)

    5.4.2.

    Άνω όροφος (Aa): (1) (2) (3)

    5.4.3.

    Κάτω όροφος (Ab): (1) (2) (3)

    5.5.

    Αριθμός θυρών επιβατών:

    5.6.

    Αριθμός εξόδων κινδύνου (θύρες, παράθυρα, καταπακτές διαφυγής, κλιμακοστάσιο επικοινωνίας και ημικλιμακοστάσιο):

    5.6.1.

    Σύνολο:

    5.6.2.

    Άνω όροφος: (1)

    5.6.3.

    Κάτω όροφος: (1)

    5.7.

    Όγκος διαμερισμάτων αποσκευών (m3):

    5.8.

    Επιφάνεια για τη μεταφορά αποσκευών στην οροφή (m2):

    5.9.

    Τεχνικά συστήματα που διευκολύνουν την πρόσβαση στο όχημα (π.χ. ράμπα, ανυψωτική εξέδρα, σύστημα επιγονάτισης), εφόσον υπάρχουν:

    5.10.

    Αντοχή υπερκατασκευής:

    5.10.1.

    Αριθμός έγκρισης τύπου σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 66, εφόσον υπάρχει:

    5.11.

    Σημεία του παρόντος κανονισμού που πρέπει να πραγματοποιηθούν και να επεξηγηθούν για την εν λόγω διακριτή τεχνική μονάδα:

    Επεξηγηματικές σημειώσεις: Βλέπε προσάρτημα 1

    Προσάρτημα 3

    ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΔΕΛΤΙΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

    Σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 107 σχετικά με την έγκριση τύπου οχήματος της κατηγορίας M2 ή M3 στο οποίο το αμάξωμα έχει λάβει προηγουμένως την έγκριση τύπου ως διακριτή τεχνική μονάδα, όσον αφορά τη γενική κατασκευή του

    Οι ακόλουθες πληροφορίες παρέχονται, κατά περίπτωση, εις τριπλούν και περιλαμβάνουν πίνακα περιεχομένων. Τυχόν σχέδια πρέπει να υποβάλλονται σε κατάλληλη κλίμακα και με επαρκείς λεπτομέρειες σε μέγεθος Α4 ή σε φάκελο μεγέθους Α4. Τυχόν φωτογραφίες πρέπει να παρέχουν επαρκείς λεπτομέρειες.

    Στην περίπτωση συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων ή διακριτών τεχνικών μονάδων με ηλεκτρονικό χειρισμό πρέπει να δίνονται οι πληροφορίες σχετικά με την απόδοσή τους.

    1.   ΓΕΝΙΚΑ

    1.1.

    Μάρκα (εμπορική επωνυμία του κατασκευαστή):

    1.2.

    Τύπος:

    1.2.1.

    Πλαίσιο:

    1.2.2.

    Αμάξωμα/πλήρες όχημα:

    1.3.

    Μέσα αναγνώρισης του τύπου, εφόσον υπάρχει σήμανση επί του οχήματος (β):

    1.3.1.

    Πλαίσιο:

    1.3.2.

    Αμάξωμα/πλήρες όχημα:

    1.3.3.

    Σημείο επισήμανσης:

    1.3.3.1.

    Πλαίσιο:

    1.3.3.2.

    Αμάξωμα/πλήρες όχημα:

    1.4.

    Κατηγορία του οχήματος (γ):

    1.5.

    Όνομα και διεύθυνση κατασκευαστή:

    1.6.

    Διεύθυνση(εις) του(των) εργοστασίου(ων) συναρμολόγησης:

    2.   ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

    2.1.

    Φωτογραφίες ή/και σχέδια αντιπροσωπευτικού οχήματος:

    2.2.

    Σχέδιο ολόκληρου του οχήματος με διαστάσεις:

    2.3.

    Αριθμός αξόνων και τροχών:

    2.3.1.

    Αριθμός και θέση αξόνων με δίδυμους τροχούς.

    2.4.

    Πλαίσιο (εάν υπάρχει) (γενικό σχέδιο):

    2.5.

    Υλικά των μηκίδων του πλαισίου (δ):

    2.6.

    Θέση και διάταξη του κινητήρα:

    2.7.

    Θέση οδήγησης:

    2.7.1.

    Όχημα εξοπλισμένο για οδήγηση σε δεξιά/αριστερή (1) κατεύθυνση κυκλοφορίας.

    3.   ΜΆΖΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΆΣΕΙΣ (ε) (σε kg και mm)

    (Ανατρέξτε στο σχεδιάγραμμα, αν διατίθεται)

    3.1.

    Μεταξόνιο(α) (με πλήρες φορτίο) (στ):

    3.2.

    Κλίμακα διαστάσεων του οχήματος (ολικών)

    3.2.1.

    Για πλαίσια με αμάξωμα

    3.2.1.1.

    Μήκος (ι):

    3.2.1.2.

    Πλάτος (ια):

    3.2.1.2.1.

    Μέγιστο πλάτος:

    3.2.1.3.

    Ύψος (σε κατάσταση λειτουργίας) (ιβ) (για ρυθμιζόμενες καθ’ ύψος αναρτήσεις, να δειχθεί η κανονική θέση πορείας):

    3.3.

    Μάζα του οχήματος με το αμάξωμα και, στην περίπτωση ρυμουλκού οχήματος κατηγορίας άλλης από την M1, με σύστημα ζεύξης, εάν έχει τοποθετηθεί από τον κατασκευαστή, σε τάξη πορείας, ή η μάζα του πλαισίου ή του πλαισίου με θάλαμο, χωρίς το αμάξωμα ή/και σύστημα ζεύξης, εάν ο κατασκευαστής δεν τοποθετεί το αμάξωμα ή/και το σύστημα ζεύξης (συμπεριλαμβανομένων των υγρών, εργαλείων, εφεδρικού τροχού και του οδηγού και, για τα λεωφορεία και τα πούλμαν, του συνοδού εάν υπάρχει θέση συνοδού στο όχημα): (μέγιστη και ελάχιστη τιμή για κάθε παραλλαγή).

    3.3.1.

    Κατανομή της εν λόγω μάζας μεταξύ των αξόνων και, στην περίπτωση ημιρυμουλκούμενου ή κεντροαξονικού ρυμουλκούμενου, φορτίο στο σημείο ζεύξης (μέγιστο και ελάχιστο για κάθε παραλλαγή):

    3.4.

    Μέγιστη τεχνικώς αποδεκτή μάζα έμφορτου οχήματος δηλούμενη από τον κατασκευαστή (κε) (μέγιστο και ελάχιστο για κάθε παραλλαγή):

    3.4.1.

    Κατανομή της ανωτέρω μάζας μεταξύ των αξόνων και, στην περίπτωση ημιρυμουλκούμενου ή κεντροαξονικού ρυμουλκούμενου, φορτίο στο σημείο ζεύξης (μέγιστο και ελάχιστο):

    3.5.

    Τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα/φορτίο σε κάθε άξονα:

    4.   ΑΝΤΟΧΉ ΥΠΕΡΚΑΤΑΣΚΕΥΉΣ:

    4.1.

    Αριθμός έγκρισης τύπου σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 66, εφόσον υπάρχει:

    Επεξηγηματικές σημειώσεις: Βλέπε προσάρτημα 1

    Μέρος 2

    Προσαρτημα 1

    ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

    [Μέγιστο μέγεθος: A4 (210 × 297 mm)]

    Image

    Προσθήκη του πιστοποιητικού έγκρισης τύπου αριθ …

    σχετικά με την έγκριση τύπου οχήματος δυνάμει του κανονισμού αριθ. 107

    1.   Πρόσθετες πληροφορίες

    1.1.

    Κατηγορία οχήματος (M2, M3): (1)

    1.2.

    Αρχή σχεδιασμού του αμαξώματος (μονώροφο/διώροφο, αρθρωτό, χαμηλοδάπεδο (1)

    1.3.

    Τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα εμφόρτου οχήματος(kg):

    1.4.

    Μήκος (συνολικό): … mm

    1.5.

    Πλάτος (συνολικό): … mm

    1.6.

    Ύψος (συνολικό): … mm

    1.7.

    Αριθμός επιβατών (καθήμενοι και όρθιοι):

    1.7.1.

    Σύνολο (N): (2)  (3)

    1.7.2.

    Άνω όρoφoς (Na) (1)  (2)  (3)

    1.7.3.

    Κάτω όροφος (Nb) (1)  (2)  (3)

    1.7.4.

    Αριθμός καθήμενων επιβατών:

    1.7.4.1.

    Σύνολο (Α): (2)  (3)

    1.7.4.2.

    Άνω όρoφoς (Aa) (1)  (2)  (3)

    1.7.4.3.

    Κάτω όροφος (Ab) (1)  (2)  (3)

    1.8.

    Όγκος διαμερισμάτων αποσκευών (m3):

    1.9.

    Επιφάνεια για τη μεταφορά αποσκευών στην οροφή (m2):

    1.10.

    Τεχνικά συστήματα που διευκολύνουν την πρόσβαση στο όχημα (π.χ. ράμπα, ανυψωτική εξέδρα, σύστημα επιγονάτισης):

    1.11.

    Θέση του κέντρου βάρους του εμφόρτου οχήματος σε διαμήκη, εγκάρσια και κατακόρυφη κατεύθυνση:

    1.12.

    Αντοχή υπερκατασκευής

    αριθμός έγκρισης τύπου, εφόσον απαιτείται:

    2.   Παρατηρήσεις:

    Προσαρτημα 2

    ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

    [Μέγιστο μέγεθος: A4 (210 × 297 mm)]

    Image

    Προσθήκη του πιστοποιητικού έγκρισης τύπου αριθ. …

    σχετικά με την έγκριση τύπου αμαξώματος ως διακριτής τεχνικής μονάδας δυνάμει του κανονισμού αριθ. 107

    1.   Πρόσθετες πληροφορίες

    1.1.

    Κατηγορία οχήματος στο οποίο μπoρεί να πρoσαρμoστεί τo αμάξωμα (M2, M3): (2)

    1.2.

    Αρχή σχεδιασμού του αμαξώματος (μονώροφο/διώροφο, αρθρωτό, χαμηλοδάπεδο): (2)

    1.3.

    Τύπος(οι) πλαισίου στoν(ους) oπoίo(ους) μπoρεί να πρoσαρμoστεί τo αμάξωμα:

    1.4.

    Αριθμός επιβατών (καθήμενοι και όρθιοι):

    1.4.1.

    Σύνολο (N): (5) (6)

    1.4.2.

    Άνω όροφος (Na): (2) (5) (6)

    1.4.3.

    Κάτω όροφος (Nb): (2) (5) (6)

    1.4.4.

    Αριθμός καθήμενων επιβατών:

    1.4.4.1.

    Σύνολο (Α): (5) (6)

    1.4.4.2.

    Άνω όροφος (Aa): (2) (5) (6)

    1.4.4.3.

    Κάτω όροφος (Ab): (2) (5) (6)

    1.5.

    Όγκος διαμερισμάτων αποσκευών (m3):

    1.6.

    Επιφάνεια για τη μεταφορά αποσκευών στην οροφή (m2):

    1.7.

    Τεχνικά συστήματα που διευκολύνουν την πρόσβαση στο όχημα (π.χ. ράμπα, ανυψωτική εξέδρα, σύστημα επιγονάτισης):

    1.8.

    Αντοχή υπερκατασκευής:

    1.8.1.

    αριθμός έγκρισης τύπου, εφόσον απαιτείται:

    2.   Παρατηρήσεις:

    3.   Σημεία που πρέπει να πραγματοποιηθούν και να επεξηγηθούν για την εν λόγω διακριτή τεχνική μονάδα:

    Σημειώσεις: βλέπε Μέρος 2, Προσάρτημα 1.

    Προσαρτημα 3

    ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

    [Μέγιστο μέγεθος: A4 (210 × 297 mm)]

    Image

    Προσθήκη του πιστοποιητικού έγκρισης τύπου αριθ. …

    σχετικά με την έγκριση τύπου ενός τύπου οχήματος με αμάξωμα ήδη εγκριθέν ως διακριτή τεχνική μονάδα δυνάμει του κανονισμού αριθ. 107

    1.   Πρόσθετες πληροφορίες

    1.1.

    Κατηγορία οχήματος (M2, M3) (2):

    1.2.

    Τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα εμφόρτου οχήματος (kg):

    1.3.

    Θέση του κέντρου βάρους του εμφόρτου οχήματος σε διαμήκη, εγκάρσια και κατακόρυφη κατεύθυνση:

    1.4.

    Αντοχή υπερκατασκευής

    1.4.1.

    αριθμός έγκρισης τύπου, εφόσον απαιτείται:

    2.   Παρατηρήσεις:

    Σημειώσεις: βλέπε Μέρος 2, Προσάρτημα 1.


    (1)  Διαγράφεται ό,τι δεν ισχύει.

    (2)  Στην περίπτωση αρθρωτού οχήματος, αναφέρατε τον αριθμό των καθισμάτων σε κάθε άκαμπτο τμήμα.

    (3)  Αν το όχημα είναι εξοπλισμένο να μεταφέρει αναπηρικές πολυθρόνες, αναφέρατε στο σημείο αυτό το μέγιστο αριθμό που μπορεί να μεταφέρει. Αν η χωρητικότητα σε επιβάτες εξαρτάται από τον αριθμό των μεταφερόμενων αναπηρικών πολυθρόνων, αναφέρατε τους επιτρεπτούς συνδυασμούς καθήμενων επιβατών, όρθιων επιβατών και επιβατών με αναπηρική πολυθρόνα.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2

    ΔΙΑΤΑΞΗ ΣΗΜΑΤΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ Α

    (Βλέπε σημείο 4.4 του παρόντος κανονισμού)

    Image

    ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ Β

    (Βλέπε σημείο 4.5 του παρόντος κανονισμού)

    Image

    ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ Γ

    (Βλέπε σημείο 4.4.3 του παρόντος κανονισμού)

    Image


    (1)  Ο αριθμός αυτός δίνεται απλώς ως παράδειγμα.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3

    ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ

    1.-6.   (δεσμευμένο)

    7.   ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

    7.1   Γενικά

    7.1.1.   Εάν το διαμέρισμα του οδηγού δεν διαθέτει οροφή, θα πρέπει να υπάρχει κάποια ειδική προστασία για τον οδηγό κατά του ισχυρού ανέμου, της αιφνίδιας σκόνης, της δυνατής βροχής κ.λπ.

    7.2.   Μάζα και διαστάσεις

    7.2.1.   Τα οχήματα πληρούν τις απαιτήσεις του παραρτήματος 11.

    7.2.2.   Εμβαδόν χώρου επιβατών

    7.2.2.1.   Για τον υπολογισμό του συνολικού εμβαδού S0 που διατίθεται για τους επιβάτες αφαιρείται από το συνολικό εμβαδόν του δαπέδου του οχήματος:

    7.2.2.1.1.

    το εμβαδόν του διαμερίσματος του οδηγού,

    7.2.2.1.2.

    το εμβαδόν των βαθμίδων στις θύρες και το εμβαδόν κάθε άλλης βαθμίδας βάθους κάτω των 300 mm, και το εμβαδόν που καταλαμβάνεται από τη θύρα και το μηχανισμό της όταν λειτουργεί,

    7.2.2.1.3.

    το εμβαδόν κάθε τμήματος υπεράνω του οποίου το ελεύθερο ύψος μετρούμενο από το δάπεδο είναι μικρότερο των 1 350 mm, ανεξάρτητα από τα επιτρεπόμενα παρεμβαλλόμενα στοιχεία που προβλέπονται στα σημεία 7.7.8.6.3 και 7.7.8.6.4. Για τα οχήματα της κλάσης Α ή Β, η διάσταση αυτή μπορεί να μειώνεται στα 1 200 mm,

    7.2.2.1.4.

    το εμβαδόν οποιουδήποτε μέρους του οχήματος όπου απαγορεύεται η προσπέλαση στους επιβάτες, όπως ορίζεται στο σημείο 7.9.4,

    7.2.2.1.5.

    το εμβαδόν οποιουδήποτε χώρου που προορίζεται μόνον για τη μεταφορά εμπορευμάτων ή αποσκευών και στον οποίο δεν επιτρέπεται η παραμονή επιβατών,

    7.2.2.1.6.

    το εμβαδόν που απαιτείται ως ελεύθερος χώρος εργασίας σε θυρίδες σερβιρίσματος,

    7.2.2.1.7.

    το εμβαδόν του δαπέδου που καταλαμβάνεται από οποιοδήποτε κλιμακοστάσιο, ημικλιμακοστάσιο, κλιμακοστάσιο επικοινωνίας ή το εμβαδόν οποιασδήποτε βαθμίδας.

    7.2.2.2.   Το εμβαδόν S1 διατίθεται για όρθιους επιβάτες (μόνο στην περίπτωση των οχημάτων κλάσης Α, Ι και ΙΙ, όπου επιτρέπεται η μεταφορά όρθιων επιβατών) υπολογίζεται αφαιρώντας από το S0:

    7.2.2.2.1.

    το εμβαδόν όλων των μερών του δαπέδου με κλίση που υπερβαίνει τη μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή που ορίζεται στο σημείο 7.7.6,

    7.2.2.2.2.

    το εμβαδόν όλων των μερών που δεν είναι προσπελάσιμα για τους όρθιους επιβάτες όταν όλα τα καθίσματα, πλην των πτυσσόμενων, είναι κατειλημμένα,

    7.2.2.2.3.

    το εμβαδόν όλων των μερών όπου το καθαρό ύψος υπεράνω του δαπέδου είναι μικρότερο του ύψους του διαδρόμου που ορίζεται στο σημείο 7.7.5.1 (οι χειρολαβές δεν λαμβάνονται υπόψη),

    7.2.2.2.4.

    το εμβαδόν εμπρός από ένα εγκάρσιο κάθετο επίπεδο που διέρχεται από το κέντρο της επιφάνειας του καθίσματος του οδηγού (την πιο πίσω θέση του),

    7.2.2.2.5.

    ο χώρος σε απόσταση 300 mm από οποιοδήποτε κάθισμα, πλην των πτυσσόμενων, εκτός από τα πλευρικά καθίσματα, οπότε η διάσταση αυτή μπορεί να μειώνεται σε 225 mm. Στην περίπτωση μεταβλητής διαρρύθμισης καθισμάτων, από οποιοδήποτε κάθισμα το οποίο θεωρείται ότι χρησιμοποιείται, βλέπε σημείο 7.2.2.4,

    7.2.2.2.6.

    οποιαδήποτε επιφάνεια του δαπέδου που δεν εξαιρείται δυνάμει των διατάξεων των ως άνω παραγράφων 7.2.2.2.1 έως 7.2.2.2.5, επί της οποίας δεν είναι δυνατόν να τοποθετηθεί ορθογώνιο παραλληλόγραμμο διαστάσεων 400 mm × 300 mm,

    7.2.2.2.7.

    στα οχήματα της κλάσης II, ο χώρος στον οποίο δεν επιτρέπονται όρθιοι,

    7.2.2.2.8.

    στα διώροφα οχήματα, κάθε χώρος του άνω ορόφου,

    7.2.2.2.9.

    η επιφάνεια του ή των χώρων αναπηρικών πολυθρόνων, όταν θεωρείται ότι είναι κατειλημμένοι από χρήστη ή χρήστες αναπηρικών πολυθρόνων, βλέπε σημείο 7.2.2.4.

    7.2.2.2.10.

    η επιφάνεια του ή των χώρων αναπηρικών πολυθρόνων, η οποία προορίζεται αποκλειστικά για χρήστη ή χρήστες αναπηρικών πολυθρόνων.

    7.2.2.3.   Στο όχημα πρέπει να υπάρχει αριθμός (Ρ) καθισμάτων, πλην των πτυσσόμενων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παραγράφου 7.7.8. Στα οχήματα κλάσης I, II ή Α, ο αριθμός καθισμάτων κάθε ορόφου είναι τουλάχιστον ίσος προς τον αριθμό τετραγωνικών μέτρων του δαπέδου του ορόφου αυτού που διατίθενται για τους επιβάτες και το (τυχόν) πλήρωμα στρογγυλεμένο προς τον πλησιέστερο ακέραιο· στα οχήματα της κλάσης I, πλην του άνω ορόφου, ο αριθμός αυτός μπορεί να μειώνεται κατά 10 %.

    7.2.2.4.   Για τα οχήματα με μεταβλητή διαρρύθμιση καθισμάτων, ο χώρος που διατίθεται για τους όρθιους επιβάτες (S1) και οι διατάξεις της παραγράφου 3.3.1 του παραρτήματος 11 καθορίζονται για καθεμία από τις ακόλουθες συνθήκες, ανάλογα με την περίπτωση:

    7.2.2.4.1.

    με όλα τα δυνατά καθίσματα κατειλημμένα, στη συνέχεια, με τον εναπομένοντα χώρο για τους όρθιους επιβάτες, και, εάν απομένει χώρος, με όλους τους χώρους αναπηρικών πολυθρόνων κατειλημμένους,

    7.2.2.4.2.

    με όλους τους δυνατούς χώρους όρθιων κατειλημμένους, στη συνέχεια, με τα εναπομένοντα καθίσματα που είναι διαθέσιμα για καθήμενους επιβάτες, και, εάν απομένει χώρος, με τους τυχόν κατειλημμένους χώρους αναπηρικών πολυθρόνων,

    7.2.2.4.3.

    με όλους τους δυνατούς χώρους αναπηρικών πολυθρόνων κατειλημμένους, στη συνέχεια, με τον εναπομένοντα χώρο για όρθιους επιβάτες, και με τα εναπομένοντα καθίσματα που είναι διαθέσιμα προς χρήση κατειλημμένα.

    7.2.3.   Σήμανση των οχημάτων

    7.2.3.1.   Στο χώρο του οδηγού και σε θέση σαφώς ορατή από τον οδηγό όταν κάθεται, πρέπει να προβλέπεται χώρος για τις σημάνσεις που προβλέπονται στο σημείο 3.3 του παραρτήματος 11.

    7.2.3.1.1.

    τον μέγιστο αριθμό καθισμάτων που μπορεί να φέρει το όχημα,

    7.2.3.1.2.

    τον μέγιστο αριθμό όρθιων, εφόσον προβλέπεται, που μπορεί να φέρει το όχημα,

    7.2.3.1.3.

    τον μέγιστο αριθμό αναπηρικών πολυθρόνων τις οποίες το όχημα έχει σχεδιασθεί να μεταφέρει, εφόσον προβλέπεται,

    7.2.3.2.   (Δεσμευμένο).

    7.2.3.3.   (Δεσμευμένο)

    7.2.3.3.1.

    τη μάζα αποσκευών που επιτρέπεται να μεταφέρει το όχημα όταν φέρει το μέγιστο αριθμό επιβατών και πληρώματος και δεν υπερβαίνει τη μέγιστη τεχνικά επιτρεπόμενη μάζα εμφόρτου οχήματος, ή την αποδεκτή μάζα κάθε άξονα. Η μάζα αυτή περιλαμβάνει τη μάζα των αποσκευών:

    7.2.3.3.1.1.

    στα διαμερίσματα αποσκευών (μάζα Β, σημείο 7.4.3.3.1 του παραρτήματος 11),

    7.2.3.3.1.2.

    στην οροφή, εφόσον είναι διαμορφωμένη για τη μεταφορά αποσκευών (μάζα ΒΧ, σημείο 7.4.3.3.1 του παραρτήματος 11).

    7.3.   Αντοχή υπερκατασκευής

    7.3.1.   Όλα τα μονώροφα οχήματα των κλάσεων II και III έχουν υπερκατασκευές που πληρούν τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 66.

    7.4.   Δοκιμή ευστάθειας

    7.4.1.   Η ευστάθεια ενός οχήματος πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μην υπάρχει υπέρβαση του σημείου στο οποίο επέρχεται η ανατροπή, όταν η επιφάνεια επί της οποίας στηρίζεται το όχημα έχει κλίση κατά τη στροφή προς αμφότερες τις πλευρές 28 μοιρών από το οριζόντιο επίπεδο.

    7.4.2.   Για τους σκοπούς της ανωτέρω δοκιμής, το όχημα πρέπει να έχει τη μάζα οχήματος σε τάξη πορείας, όπως περιγράφεται στο σημείο 2.18 του παρόντος κανονισμού, καθώς επίσης:

    7.4.2.1.

    Σε κάθε κάθισμα επιβάτη (του άνω ορόφου μόνο στην περίπτωση διώροφων οχημάτων), τοποθετείται φορτίο ίσο προς Q (όπως ορίζεται στο σημείο 3.2.3.2.1. του παραρτήματος 11).

    Εάν ένα μονώροφο όχημα προβλέπεται για όρθιους ή όρθιο μέλος πληρώματος, το κέντρο βάρους των φορτίων Q ή των 75 g που αντιστοιχούν, πρέπει να είναι ομοιόμορφα κατανεμημένο στον αντίστοιχο χώρο όρθιων ή όρθιου μέλους πληρώματος, σε ύψος 875 mm. Εάν ένα διώροφο όχημα προβλέπεται για όρθιο μέλος πληρώματος, το κέντρο βάρους των 75 g που αντιστοιχεί στο μέλος αυτό, πρέπει να βρίσκεται στο διάδρομο του άνω ορόφου σε ύψος 875 mm.

    Όταν ένα όχημα είναι εξοπλισμένο για να μεταφέρει αποσκευές στην οροφή του, πρέπει να στερεώνεται στην οροφή μία ομοιόμορφα κατανεμημένη μάζα (ΒΧ) ίση τουλάχιστον προς εκείνη που δηλώνει ο κατασκευαστής σύμφωνα με το σημείο 3.2.3.2.1 του παραρτήματος 11 και η οποία αντιπροσωπεύει τις αποσκευές αυτές. Τα άλλα διαμερίσματα αποσκευών δεν πρέπει να περιέχουν αποσκευές.

    7.4.2.2.

    Εάν το όχημα έχει μεταβλητή δυναμικότητα καθήμενων, δυναμικότητα όρθιων ή είναι σχεδιασμένο για να μεταφέρει μια ή περισσότερες αναπηρικές πολυθρόνες, σε κάθε χώρο του διαμερίσματος των επιβατών στον οποίο υπάρχουν οι δυνατότητες αυτές τα φορτία που αναφέρονται στο σημείο 7.4.2.1 πρέπει να ισούνται προς τη μεγαλύτερη από τις εξής τιμές:

    α)

    τη μάζα που αντιπροσωπεύεται από τους καθήμενους επιβάτες οι οποίοι επιτρέπεται να καταλαμβάνουν το χώρο καθώς και τη μάζα των τυχόν αποσυναρμολογούμενων καθισμάτων· ή

    β)

    τη μάζα που αντιπροσωπεύεται από τον αριθμό των όρθιων επιβατών οι οποίοι επιτρέπεται να καταλαμβάνουν το χώρο· ή

    γ)

    τη μάζα των αναπηρικών πολυθρόνων και των χρηστών που επιτρέπεται να καταλαμβάνουν το χώρο· στην περίπτωση αυτή, στο κέντρο κάθε χώρου αναπηρικής πολυθρόνας τοποθετείται μια συνολική μάζα 250 kg σε ύψος 500 mm από το δάπεδο· ή

    δ)

    τη μάζα των καθήμενων επιβατών, των όρθιων επιβατών και των χρηστών αναπηρικών πολυθρόνων και οποιουδήποτε συνδυασμού τους που επιτρέπεται να καταλαμβάνουν το χώρο.

    7.4.3.   Το ύψος οιασδήποτε βαθμίδας που χρησιμοποιείται για να αποφεύγεται η πλευρική ολίσθηση ενός τροχού του οχήματος επί της διάταξης δοκιμής κλίσεως δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο των δύο τρίτων της απόστασης μεταξύ της επιφανείας επάνω στην οποία στέκεται το όχημα πριν αποκτήσει κλίση και του μέρους του σώτρου του συγκεκριμένου τροχού που είναι πλησιέστερο προς την επιφάνεια, όταν το όχημα είναι φορτωμένο σύμφωνα με το σημείο 7.4.2.

    7.4.4.   Τα μέρη οχήματος, τα οποία δεν προβλέπεται να έρχονται σε επαφή υπό φυσιολογικές συνθήκες χρήσης, δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή κατά τη διάρκεια της δοκιμής ούτε να υπόκεινται ζημία ή να μετατοπίζονται.

    7.4.5.   Εναλλακτικά, είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται μέθοδος υπολογισμού για να αποδεικνύεται ότι το όχημα δεν ανατρέπεται υπό τις συνθήκες που περιγράφονται στα σημεία 7.4.1 και 7.4.2. Στον υπολογισμό αυτό πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ακόλουθες παράμετροι:

    7.4.5.1.

    μάζα και διαστάσεις,

    7.4.5.2.

    ύψος του κέντρου βάρους,

    7.4.5.3.

    σταθερές ελατηρίου,

    7.4.5.4.

    κάθετες και οριζόντιες σταθερές τροχών,

    7.4.5.5.

    χαρακτηριστικά του χειριστηρίου πίεσης του αέρα στα ελατήρια αερίου,

    7.4.5.6.

    θέση του κέντρου ροπών,

    7.4.5.7.

    αντοχή του αμαξώματος στη στρέψη.

    Η μέθοδος υπολογισμού περιγράφεται στο προσάρτημα 1 του παρόντος παραρτήματος.

    7.5.   Πυροπροστασία

    7.5.1.   Διαμέρισμα κινητήρα

    7.5.1.1.   Στο διαμέρισμα κινητήρα, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κανένα εύφλεκτο ηχομονωτικό υλικό ή υλικό ικανό να διαποτισθεί από καύσιμο, λιπαντικό ή άλλο καύσιμο υλικό, εκτός εάν το υλικό είναι αδιαβροχοποιημένο.

    7.5.1.2.   Πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα ώστε να υπάρχει κατάλληλη έξοδος του διαμερίσματος του κινητήρα είτε στραγγιστικά στόμια ώστε να αποφεύγεται, κατά το δυνατόν, η συσσώρευση καυσίμου, λιπαντικού ελαίου ή οιουδήποτε άλλου καύσιμου υλικού σε οιοδήποτε μέρος του διαμερίσματος του κινητήρα.

    7.5.1.3.   Μεταξύ του διαμερίσματος του κινητήρα ή οιασδήποτε άλλης πηγής θερμότητας (όπως η διάταξη που είναι σχεδιασμένη για να απορροφά την ενέργεια που ελευθερώνεται όταν το όχημα κατέρχεται επιμήκη κατωφέρεια, π.χ. επιβραδυντής, ή διάταξη θέρμανσης του εσωτερικού του αμαξώματος, διαφορετική όμως από μία διάταξη που λειτουργεί με κυκλοφορία θερμού νερού) και του υπόλοιπου οχήματος πρέπει να υπάρχει χώρισμα από πυράντοχο υλικό. Όλες οι πακτώσεις, οι σύνδεσμοι, τα παρεμβύσματα κ.λπ. που χρησιμοποιούνται στο χώρισμα αυτό πρέπει να είναι πυράντοχα.

    7.5.1.4.   Στο διαμέρισμα των επιβατών, επιτρέπεται να υπάρχει θερμαντική διάταξη, η οποία λειτουργεί με άλλη μέθοδο πλην του θερμού νερού, εφόσον περιβάλλεται από υλικό σχεδιασμένο να αντέχει στις παραγόμενες από αυτήν θερμοκρασίες, δεν εκλύει τοξικές αναθυμιάσεις και είναι τοποθετημένη έτσι ώστε κανένας επιβάτης να μην μπορεί να αγγίξει μια θερμή επιφάνεια.

    7.5.1.5.   Στην περίπτωση οχημάτων με κινητήρα που βρίσκεται πίσω από το διαμέρισμα του οδηγού, το διαμέρισμα πρέπει να διαθέτει σύστημα συναγερμού που παρέχει στον οδηγό τόσο ακουστικό όσο και οπτικό σήμα σε περίπτωση υπερβολικής θερμοκρασίας στο διαμέρισμα του κινητήρα και σε κάθε διαμέρισμα στο οποίο υπάρχει θερμάστρα.

    7.5.1.5.1.

    Το σύστημα συναγερμού πρέπει να είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να ανιχνεύει θερμοκρασία στο διαμέρισμα του κινητήρα, καθώς και κάθε διαμέρισμα όπου υπάρχει θερμάστρα, η οποία υπερβαίνει τη θερμοκρασία που αναπτύσσεται σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας.

    7.5.1.5.2.

    Το σημείο 7.5.1.5.1 θεωρείται ότι πληρούται εφόσον ελέγχονται ως προς την αύξηση της θερμοκρασίας οι ακόλουθες περιοχές του διαμερίσματος του κινητήρα, καθώς και κάθε διαμερίσματος όπου υπάρχει θερμάστρα:

    7.5.1.5.2.1.

    Περιοχές στις οποίες, σε περίπτωση διαρροής, εύφλεκτες ουσίες (υγρές ή αέριες) μπορεί να έρθουν σε επαφή με εκτεθειμένα εξαρτήματα, όπως ο υπερτροφοδότης ή το σύστημα εξάτμισης, καθώς και με εξαρτήματα που είναι τοποθετημένα στον κινητήρα, η θερμοκρασία λειτουργίας των οποίων είναι ίση ή μεγαλύτερη από τη θερμοκρασία ανάφλεξης των εύφλεκτων ουσιών (υγρών ή αέρων) και

    7.5.1.5.2.2.

    Περιοχές στις οποίες, σε περίπτωση διαρροής, εύφλεκτες ουσίες (υγρές ή αέριες) μπορεί να έρθουν σε επαφή με καλυμμένα εξαρτήματα, όπως μια ανεξάρτητη θερμαντική συσκευή, η θερμοκρασία λειτουργίας των οποίων είναι ίση ή μεγαλύτερη από τη θερμοκρασία ανάφλεξης των εύφλεκτων ουσιών (υγρών ή αέρων) και

    7.5.1.5.2.3.

    Περιοχές στις οποίες, σε περίπτωση διαρροής, εύφλεκτες ουσίες (υγρές ή αέριες) μπορεί να έρθουν σε επαφή με εξαρτήματα, όπως ο εναλλακτήρας, η θερμοκρασία των οποίων σε περίπτωση βλάβης, μπορεί να είναι ίση ή μεγαλύτερη από τη θερμοκρασία ανάφλεξης των εύφλεκτων ουσιών (υγρών ή αέρων).

    7.5.1.5.3.

    Το σύστημα συναγερμού πρέπει να λειτουργεί κάθε φορά που ενεργοποιείται η συσκευή εκκίνησης του κινητήρα και μέχρις ότου ενεργοποιηθεί η συσκευή διακοπής του κινητήρα, ανεξάρτητα από τη στάση του οχήματος.

    7.5.2.   Ηλεκτρολογικός εξοπλισμός και καλωδίωση

    7.5.2.1.   Όλα τα καλώδια πρέπει να είναι μονωμένα και όλα τα καλώδια και ο ηλεκτρολογικός εξοπλισμός πρέπει να μπορούν να αντέχουν στις συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας στις οποίες εκτίθενται. Στο διαμέρισμα του κινητήρα, πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή ούτως ώστε τα καλώδια και ο ηλεκτρολογικός εξοπλισμός να αντέχουν στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος και στα αποτελέσματα όλων των τυχόν ρυπαντών.

    7.5.2.2.   Από κανένα καλώδιο του ηλεκτρικού κυκλώματος δεν πρέπει να διέρχεται περισσότερο ηλεκτρικό ρεύμα από εκείνο για το οποίο έχει σχεδιασθεί το καλώδιο με βάση τον τρόπο εγκατάστασής του και τη μέγιστη θερμοκρασία περιβάλλοντος.

    7.5.2.3.   Κάθε ηλεκτρικό κύκλωμα που τροφοδοτεί ένα τμήμα του εξοπλισμού, εξαιρέσει του εκκινητή, του κυκλώματος ανάφλεξης (επιβαλλόμενη ανάφλεξη), των αναφλεκτήρων, της διάταξης παύσης του κινητήρα, του κυκλώματος φόρτισης και της γείωσης του συσσωρευτή, πρέπει να διαθέτει ασφάλεια ή διακόπτη κυκλώματος. Τα κυκλώματα που τροφοδοτούν άλλα τμήματα του εξοπλισμού μπορούν ωστόσο να προστατεύονται με κοινή ασφάλεια ή κοινό διακόπτη κυκλώματος, υπό τον όρο ότι η συνολική ονομαστική έντασή τους δεν υπερβαίνει την ένταση μιας ασφάλειας διακόπτη κυκλώματος. Στην περίπτωση πολυπλεξίας, ο κατασκευαστής θα παρέχει όλα τα σχετικά τεχνικά στοιχεία, κατόπιν αιτήσεως της τεχνικής υπηρεσίας που είναι αρμόδια για τη διεξαγωγή των δοκιμών.

    7.5.2.4.   Όλα τα καλώδια πρέπει να είναι καλά προστατευμένα και ασφαλώς τοποθετημένα κατά τρόπο ώστε να μην μπορούν να υποστούν βλάβη λόγω κοπής, τριβής ή φθοράς.

    7.5.2.5.   Όταν η τάση υπερβαίνει το 100 Volt RMS (τετραγωνική μέση τιμή) σε ένα ή περισσότερα ηλεκτρικά κυκλώματα του οχήματος, ένας διακόπτης μόνωσης μηχανικής λειτουργίας, ο οποίος είναι ικανός να αποσυνδέσει όλα αυτά τα κυκλώματα από την κύρια συσκευή ηλεκτρικής παροχής συνδέεται με κάθε πόλο της παροχής αυτής, η οποία δεν διαθέτει γείωση, και τοποθετείται εντός του οχήματος σε θέση εύκολα προσιτή από τον οδηγό, εφόσον αυτός ο διακόπτης μόνωσης μπορεί να αποσυνδέσει οιοδήποτε ηλεκτρικό κύκλωμα που τροφοδοτεί τους υποχρεωτικούς εξωτερικούς φανούς του οχήματος. Οι διατάξεις του παρόντος σημείου δεν ισχύουν για τα κυκλώματα ανάφλεξης υψηλής τάσης ή για τα κυκλώματα μέσα σε μια μονάδα εξοπλισμού του οχήματος.

    7.5.2.6.   Όλα τα ηλεκτρικά καλώδια πρέπει να είναι τοποθετημένα έτσι ώστε κανένα τμήμα τους να μην έρχεται σε επαφή με οποιαδήποτε σωλήνωση του συστήματος τροφοδοσίας καυσίμου ή με οιοδήποτε μέρος του συστήματος εξάτμισης, ή να υποβάλλεται σε υπερβολική θερμότητα, εκτός εάν έχει προβλεφθεί κατάλληλη ειδική μόνωση και προστασία, όπως π.χ. σε μια ηλεκτρομαγνητική βαλβίδα εξάτμισης.

    7.5.3.   Συσσωρευτές

    7.5.3.1.   Όλοι οι συσσωρευτές πρέπει να είναι καλά ασφαλισμένοι και ευπρόσιτοι.

    7.5.3.2.   Το διαμέρισμα του συσσωρευτή πρέπει να είναι χωρισμένο από το διαμέρισμα επιβατών και το διαμέρισμα του οδηγού και να αερίζεται από τον εξωτερικό αέρα.

    7.5.3.3.   Οι ακροδέκτες του συσσωρευτή πρέπει να είναι προστατευμένοι από βραχυκύκλωμα.

    7.5.4.   Πυροσβεστήρες και εξοπλισμός πρώτων βοηθειών

    7.5.4.1.   Πρέπει να προβλέπεται χώρος για έναν ή περισσότερους πυροσβεστήρες, εκ των οποίων ο ένας κοντά στο κάθισμα του οδηγού. Στα οχήματα της κλάσης Α ή Β, ο χώρος αυτός πρέπει να είναι τουλάχιστον 8 dm3, για δε τα οχήματα των κλάσεων I, II ή III, τουλάχιστον 15 dm3. Σε περίπτωση διώροφου οχήματος, θα προβλέπεται χώρος για επιπλέον πυροσβεστήρα στον πάνω όροφο.

    7.5.4.2.   Πρέπει να προβλέπεται χώρος για ένα ή περισσότερα κιβώτια πρώτων βοηθειών. Ο χώρος πρέπει να είναι τουλάχιστον 7 dm3, η δε ελάχιστη διάστασή του τουλάχιστον 80 mm.

    7.5.4.3.   Οι πυροσβεστήρες και τα κιβώτια πρώτων βοηθειών επιτρέπεται να είναι προστατευμένα από την κλοπή ή τον βανδαλισμό (π.χ. μέσα σε εσωτερικό ερμάριο ή πίσω από θραύσιμη ύαλο), υπό την προϋπόθεση ότι τα σημεία όπου ευρίσκονται είναι ευδιάκριτα και ότι έχουν προβλεφθεί τα μέσα με τα οποία μπορούν εύκολα να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση ανάγκης.

    7.5.5.   Υλικά

    Κανένα εύφλεκτο υλικό δεν επιτρέπεται να υπάρχει σε απόσταση 100 mm από το σύστημα εξάτμισης, οποιονδήποτε ηλεκτρικό εξοπλισμό υψηλής τάσης ή οιαδήποτε άλλη σημαντική πηγή θερμότητας εκτός εάν το υλικό προστατεύεται αποτελεσματικά. Εφόσον χρειάζεται, πρέπει να προβλέπεται προστασία ούτως ώστε το γράσο ή οιαδήποτε άλλο εύφλεκτο υλικό να μην έρχεται σε επαφή με το σύστημα εξάτμισης ή με άλλη σημαντική πηγή θερμότητας. Για τους σκοπούς του παρόντος σημείου, εύφλεκτο υλικό θεωρείται εκείνο το οποίο δεν είναι μελετημένο να αντέχει σε θερμοκρασίες που μπορούν να σημειωθούν στη θέση αυτή.

    7.6.   Έξοδοι

    7.6.1.   Αριθμός εξόδων

    7.6.1.1.   Κάθε όχημα πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον δύο θύρες, είτε δύο θύρες επιβατών είτε μία θύρα επιβατών και μία θύρα κινδύνου. Κάθε διώροφο όχημα πρέπει να διαθέτει δύο θύρες, στον κατώτερο όροφο (βλέπε επίσης το σημείο 7.6.2.2).Ο ελάχιστος αριθμός των απαιτούμενων θυρών επιβατών είναι ο εξής:

    Αριθμός επιβατών

    Αριθμός θυρών επιβατών

    ΚΛΑΣΗ I & A

    ΚΛΑΣΗ II

    ΚΛΑΣΗ III & B

    9 - 45

    1

    1

    1

    46 - 70

    2

    1

    1

    71 - 100

    3

    (2 στην περίπτωση διώροφων οχημάτων)

    2

    1

    > 100

    4

    3

    1

    7.6.1.2.   Κάθε αρθρωτό όχημα πρέπει να διαθέτει σε κάθε άκαμπτο τμήμα του τουλάχιστον μία θύρα επιβατών, ενώ κάθε αρθρωτό όχημα της κλάσης I πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον δύο θύρες επιβατών στο εμπρόσθιο τμήμα του.

    7.6.1.3.   Για τους σκοπούς της παρούσας απαίτησης, οι θύρες επιβατών με μηχανοκίνητο σύστημα ελέγχου δεν θεωρούνται θύρες κινδύνου, εκτός εάν μπορούν να είναι και χειροκίνητες, όταν το σύστημα ελέγχου που περιγράφεται στο σημείο 7.6.5.1 έχει ενεργοποιηθεί σε περίπτωση ανάγκης.

    7.6.1.4.   Πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον τόσες έξοδοι ώστε ο συνολικός αριθμός εξόδων σε κάθε διαμέρισμα να είναι ο εξής:

    Αριθμός επιβατών και μελών του πληρώματος που επιβαίνουν σε κάθε διαμέρισμα

    Ελάχιστος συνολικός αριθμός εξόδων

    1 - 8

    2

    9 - 16

    3

    17 - 30

    4

    31 - 45

    5

    46 - 60

    6

    61 - 75

    7

    76 - 90

    8

    91 - 110

    9

    111 - 130

    10

    > 130

    11

    Ο αριθμός των εξόδων σε κάθε επιμέρους όροφο (σε περίπτωση διώροφων οχημάτων) και κάθε επιμέρους διαμέρισμα πρέπει να καθορίζεται ξεχωριστά. Τα διαμερίσματα τουαλέτας και μαγειρείου δεν θεωρούνται χωριστά διαμερίσματα για τον καθορισμό του αριθμού εξόδων κινδύνου. Οι καταπακτές διαφυγής υπολογίζονται μόνο ως μία από τις ανωτέρω αναφερόμενες εξόδους κινδύνου.

    7.6.1.5.   Κάθε άκαμπτο τμήμα ενός αρθρωτού οχήματος αντιμετωπίζεται ως χωριστό όχημα για τον καθορισμό του κατώτατου αριθμού και της θέσης των εξόδων. Η δίοδος που συνδέει τα τμήματα αυτά δεν θα θεωρείται έξοδος. Τα διαμερίσματα τουαλέτας και μαγειρείου δεν θεωρούνται χωριστά διαμερίσματα για τον καθορισμό του αριθμού εξόδων κινδύνου. Ο αριθμός επιβατών καθορίζεται για κάθε άκαμπτο τμήμα. Το επίπεδο το οποίο περιέχει τον οριζόντιο άξονα της άρθρωσης μεταξύ των άκαμπτων τμημάτων του οχήματος και είναι κάθετο προς το διαμήκη άξονα του οχήματος όταν κινείται ευθεία, θεωρείται ως σύνορο μεταξύ των τμημάτων.

    7.6.1.6.   Μια διπλή θύρα επιβατών υπολογίζεται ως δύο θύρες και κάθε διπλό ή πολλαπλό παράθυρο ως δύο παράθυρα κινδύνου.

    7.6.1.7.   Εάν το διαμέρισμα οδηγού δεν παρέχει πρόσβαση στο διαμέρισμα επιβατών μέσω διαδρόμου που πληροί μία από τις προϋποθέσεις που περιγράφονται στο σημείο 7.7.5.1.1, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:

    7.6.1.7.1.

    Το διαμέρισμα οδηγού έχει δύο εξόδους, οι οποίες δεν πρέπει να ευρίσκονται αμφότερες στην ίδια πλευρά· όταν μία από τις εξόδους είναι παράθυρο, πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στα σημεία 7.6.3.1 και 7.6.8 για τα παράθυρα κινδύνου.

    7.6.1.7.2.

    Επιτρέπεται να υπάρχουν ένα ή δύο καθίσματα παραπλεύρως του οδηγού για επιπλέον άτομα· οπότε και οι δύο έξοδοι που αναφέρονται στο σημείο 7.6.1.7.1 είναι θύρες.

    Η θύρα του οδηγού γίνεται δεκτή ως θύρα κινδύνου για τους καταλαμβάνοντες τα καθίσματα αυτά, υπό την προϋπόθεση ότι είναι δυνατόν να κινείται ένα μέτρο δοκιμής από τα καθίσματα προς το εξωτερικό του οχήματος μέσω της θύρας του οδηγού (Βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 27).

    Ο έλεγχος της πρόσβασης στη θύρα του οδηγού υπόκειται στις απαιτήσεις του σημείου 7.7.3.2, με χρήση του μέτρου δοκιμής διαστάσεων 600 × 400 mm, όπως περιγράφεται στο σημείο 7.7.3.3.

    Η θύρα για τους επιβάτες πρέπει να βρίσκεται στην πλευρά του οχήματος απέναντι από το χώρο όπου βρίσκεται η θύρα του οδηγού και γίνεται δεκτή ως θύρα κινδύνου για τον οδηγό.

    Επιτρέπεται η τοποθέτηση έως πέντε πρόσθετων καθισμάτων σε ένα διαμέρισμα που ενσωματώνει το διαμέρισμα του οδηγού, υπό τον όρο ότι τα πρόσθετα καθίσματα και ο χώρος γι’ αυτά πληρούν όλες τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού και ότι τουλάχιστον μία θύρα, η οποία παρέχει πρόσβαση στο διαμέρισμα επιβατών, πληροί τις απαιτήσεις του σημείου 7.6.3 για τις θύρες κινδύνου.

    7.6.1.7.3.

    Υπό τις περιστάσεις που περιγράφονται στα σημεία 7.6.1.7.1 και 7.6.1.7.2, οι έξοδοι που προβλέπονται για το διαμέρισμα οδηγού δεν υπολογίζονται ως μία από τις θύρες που απαιτούνται στα σημεία 7.6.1.1 έως 7.6.1.2, ούτε ως μία από τις εξόδους που απαιτούνται στο σημείο 7.6.1.4, εκτός από την περίπτωση που αναφέρεται στα σημεία 7.6.1.7.1 και 7.6.1.7.2. Τα σημεία από το 7.6.3 έως το 7.6.7, 7.7.1, 7.7.2 και 7.7.7 δεν θα ισχύουν για τις εν λόγω εξόδους.

    7.6.1.8.   Εάν υπάρχει πρόσβαση στο διαμέρισμα οδηγού και τα παρακείμενα καθίσματα από το κυρίως διαμέρισμα επιβατών μέσω διαδρόμου που πληροί μία από τις προϋποθέσεις που περιγράφονται στο σημείο 7.7.5.11, δεν απαιτείται εξωτερική έξοδος από το διαμέρισμα του οδηγού.

    7.6.1.9.   Εάν προβλέπεται θύρα οδηγού ή άλλη έξοδος από το διαμέρισμα υπό τις περιστάσεις που περιγράφονται στο σημείο 7.6.1.8, αυτή μπορεί να υπολογίζεται ως έξοδος επιβατών αν:

    7.6.1.9.1.

    πληροί τις απαιτήσεις σχετικά με τις διαστάσεις των θυρών κινδύνου που αναφέρονται στο σημείο 7.6.3.1.

    7.6.1.9.2.

    ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σημείου 7.6.1.7.2,

    7.6.1.9.3.

    ο χώρος που προορίζεται για το κάθισμα του οδηγού πρέπει επικοινωνεί με το κύριο διαμέρισμα επιβατών μέσω μιας κατάλληλης διόδου· η απαίτηση αυτή θεωρείται ότι πληρούται αν το μέτρο δοκιμής που περιγράφεται στο σημείο 7.7.5.1 μπορεί να μετακινηθεί ελεύθερα από το διάδρομο μέχρι το εμπρόσθιο άκρο του μέτρου να φθάσει στο κατακόρυφο επίπεδο που εφάπτεται στο εμπρόσθιο σημείο του ερεισινωτού του καθίσματος του οδηγού (με το κάθισμα να βρίσκεται στην απώτατη πίσω διαμήκη θέση του) και, από το επίπεδο αυτό, ο πίνακας που περιγράφεται στο σημείο 7.6.1.7.2 μπορεί να μετακινηθεί στη θύρα κινδύνου προς την κατεύθυνση που καθορίζεται στο σημείο αυτό (Βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 28) με το κάθισμα και το τιμόνι ρυθμισμένα στη μεσαία θέση τους.

    7.6.1.10.   Τα σημεία 7.6.1.8 και 7.6.1.9 δεν αποκλείουν την ύπαρξη θύρας ή άλλου εμποδίου μεταξύ του καθίσματος του οδηγού και του διαμερίσματος επιβατών, υπό τον όρο ότι το εμπόδιο αυτό μπορεί εύκολα να ελευθερωθεί από τον οδηγό σε περίπτωση ανάγκης. Μία θύρα οδηγού σε διαμέρισμα προστατευόμενο από εμπόδιο του είδους αυτού δεν υπολογίζεται ως έξοδος επιβατών.

    7.6.1.11.   Οι καταπακτές διαφυγής, επιπροσθέτως των θυρών και παραθύρων κινδύνου, τοποθετούνται στα οχήματα των κλάσεων II, III και Β (στην οροφή του άνω ορόφου εάν πρόκειται για διώροφα οχήματα). Είναι επίσης δυνατόν να τοποθετηθούν στα οχήματα των κλάσεων I και Α. Ο ελάχιστος αριθμός καταπακτών είναι:

    Αριθμός επιβατών

    (στον άνω όροφο εάν πρόκειται για διώροφα οχήματα)

    Αριθμός καταπακτών

    έως 50

    1

    άνω των 50

    2

    7.6.1.12.   Κάθε κλιμακοστάσιο επικοινωνίας θεωρείται ότι είναι μία έξοδος από τον άνω όροφο ενός διώροφου οχήματος.

    7.6.1.13.   Όλα τα καθήμενα στον κάτω όροφο διώροφου οχήματος άτομα πρέπει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης να έχουν πρόσβαση έξω από το όχημα χωρίς να πρέπει να διέλθουν από τον άνω όροφο.

    7.6.1.14.   Ο διάδρομος του άνω ορόφου διώροφου οχήματος πρέπει να συνδέεται με ένα ή περισσότερα κλιμακοστάσια επικοινωνίας προς τη δίοδο πρόσβασης σε μία θύρα επιβατών ή προς το διάδρομο του κάτω ορόφου εντός 3 m από μία θύρα επιβατών, ή τα:

    7.6.1.14.1.

    δύο, ή τουλάχιστον ενάμιση κλιμακοστάσιο, πρέπει να προβλέπεται στα οχήματα της Κλάσης I και II εφόσον μεταφέρονται στον άνω όροφο άνω των 50 επιβατών,

    7.6.1.14.2.

    δύο, ή τουλάχιστον ενάμιση κλιμακοστάσιο, πρέπει να προβλέπονται στα οχήματα της Κλάσης III εφόσον μεταφέρονται στον άνω όροφο άνω των 30 επιβατών.

    7.6.1.15.   Εάν πρόκειται για οχήματα χωρίς οροφή, οι έξοδοι στον όροφο χωρίς οροφή θα πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να πληρούν τις προδιαγραφές που είναι συμβατές με την απουσία οροφής.

    7.6.2.   Θέση εξόδων

    Τα οχήματα χωρητικότητας άνω των 22 επιβατών πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις που αναφέρονται κατωτέρω. Τα οχήματα χωρητικότητας έως 22 επιβατών μπορούν να πληρούν είτε τις απαιτήσεις που ακολουθούν είτε εκείνες που περιλαμβάνονται στο παράρτημα 7, σημείο 1.2.

    7.6.2.1.   Οι θύρες επιβατών τοποθετούνται στην πλευρά του οχήματος που προσεγγίζει περισσότερο την πλευρά της οδού που αντιστοιχεί στην κατεύθυνση κυκλοφορίας της χώρας στην οποία το όχημα πρόκειται να λάβει άδεια λειτουργίας, και τουλάχιστον μία από αυτές πρέπει να βρίσκεται στο εμπρόσθιο ήμισυ του οχήματος. Αυτό δεν αποκλείει τα εξής:

    7.6.2.1.1.

    τη διάθεση μιας ειδικά σχεδιασμένης θύρας στο πίσω μέρος ή τις πλαϊνές όψεις ενός οχήματος για χρήση αντί θύρας επιβατών από επιβάτες με αναπηρική πολυθρόνα ή

    7.6.2.1.2.

    τη διάθεση επιπλέον θύρας επιβατών στην οπίσθια όψη ενός οχήματος κυρίως για φόρτωση/εκφόρτωση εμπορευμάτων ή αποσκευών, η οποία όμως θα μπορεί να χρησιμοποιείται από τους επιβάτες όταν το απαιτούν οι περιστάσεις ή

    7.6.2.1.3.

    τη διάθεση μίας ή περισσοτέρων επιπλέον θυρών επιβατών στην απέναντι πλευρά των οχημάτων, εάν πρόκειται για οχήματα που είναι σχεδιασμένα για χρήση σε περιστάσεις που απαιτούν τη φόρτωση/εκφόρτωση και από τις δύο πλευρές. Παραδείγματα τέτοιων περιστάσεων περιλαμβάνουν οχήματα που προορίζονται για χρήση σε ελεγχόμενους χώρους αερολιμένων, οχήματα που χρησιμοποιούνται σε συστήματα μεταφορών πολλαπλών μέσων τα οποία χρησιμοποιούν μεσαία υπόβαθρα ή οχήματα που διασχίζουν τα σύνορα χωρών στις οποίες δεν οδηγούν στην ίδια πλευρά του δρόμου με τη χώρα στην οποία το όχημα πρόκειται να λάβει άδεια λειτουργίας. Τα οχήματα που διαθέτουν τέτοιον εξοπλισμό πρέπει να είναι εφοδιασμένα με χειριστήριο(α) που επιτρέπουν στον οδηγό να διακόψει την κανονική λειτουργία των θυρών όταν δεν χρησιμοποιούνται ή

    7.6.2.1.4.

    τη διάθεση μιας θύρας επιβατών στην οπίσθια όψη οχημάτων της κλάσης Α ή Β.

    7.6.2.2.   Δύο από τις θύρες που αναφέρονται στο σημείο 7.6.1.1 πρέπει να είναι διαχωρισμένες, έτσι ώστε η απόσταση μεταξύ των εγκαρσίων επιπέδων που διέρχονται από το κέντρο της επιφάνειάς τους να μην είναι μικρότερη:

    7.6.2.2.1.

    Σε περίπτωση μονώροφων οχημάτων, του 40 % του συνολικού μήκους του διαμερίσματος επιβατών μετρούμενου παράλληλα προς το διαμήκη άξονα του οχήματος.

    Σε περίπτωση αρθρωτών οχημάτων, η απαίτηση αυτή πληρούται όταν δύο πόρτες των διαφόρων τμημάτων είναι διαχωρισμένες, έτσι ώστε η απόσταση μεταξύ των θυρών να μην είναι μικρότερη του 40 % του συνολικού μήκους του διαμερίσματος επιβατών (σε όλα τα τμήματα).

    Εφόσον μία από αυτές τις δύο θύρες αποτελεί τμήμα διπλής θύρας, η απόσταση αυτή μετράται μεταξύ των δύο πλέον απομακρυσμένων θυρών.

    7.6.2.2.2.

    Σε περίπτωση διώροφων οχημάτων, δύο από τις θύρες που αναφέρονται στο σημείο 7.6.1.1 πρέπει να απέχουν μεταξύ τους τόσο έτσι ώστε η απόσταση μεταξύ των εγκαρσίων κατακόρυφων επιπέδων που διέρχονται από τα κέντρα επιφανείας τους να μην είναι μικρότερη του 25 % του συνολικού μήκους του οχήματος ή του 40 % του συνολικού μήκους του διαμερίσματος επιβατών στον κάτω όροφο· αυτό δεν ισχύει εάν οι δύο θύρες βρίσκονται σε διαφορετικές πλευρές του οχήματος. Εφόσον μία από αυτές τις δύο θύρες αποτελεί μέρος διπλής θύρας, η απόσταση αυτή μετράται μεταξύ των δύο θυρών που απέχουν περισσότερο μεταξύ τους.

    7.6.2.3.   Οι έξοδοι (σε κάθε όροφο εάν πρόκειται για διώροφα οχήματα) τοποθετούνται έτσι ώστε ο αριθμός τους εκατέρωθεν του οχήματος να είναι ουσιαστικά ο ίδιος. (Αυτό δεν συνεπάγεται την ανάγκη διάθεσης πρόσθετων εξόδων πέραν του αριθμού που καθορίζεται στο σημείο 7.6.1). Οποιεσδήποτε έξοδοι πέραν του ελάχιστου απαιτούμενου αριθμού δεν χρειάζεται να είναι ισάριθμες σε καθεμία από τις δύο πλευρές.

    7.6.2.4.   Τουλάχιστον μία έξοδος πρέπει να τοποθετείται είτε στην οπίσθια όψη είτε στην εμπρόσθια όψη του οχήματος αντίστοιχα. Για τα οχήματα της κλάσης I, και για τα οχήματα με οπίσθιο μέρος στο οποίο η είσοδος επιβατών είναι αδύνατη, η παρούσα διάταξη πληρούται εφόσον υπάρχει μία καταπακτή διαφυγής. Στα διώροφα οχήματα, η απαίτηση αυτή ισχύει μόνο για τον άνω όροφο.

    7.6.2.5.   Οι έξοδοι επί της ιδίας πλευράς του οχήματος πρέπει να είναι κατάλληλα κατανεμημένες κατά μήκος του οχήματος.

    7.6.2.6.   Επιτρέπεται μία θύρα στην οπίσθια όψη του οχήματος εφόσον δεν πρόκειται για θύρα επιβατών.

    7.6.2.7.   Όταν υπάρχουν καταπακτές διαφυγής, αυτές τοποθετούνται ως εξής: εφόσον υπάρχει μία μόνο καταπακτή, αυτή πρέπει να βρίσκεται στο μεσαίο τρίτο του διαμερίσματος επιβατών, ενώ εφόσον υπάρχουν δύο καταπακτές, αυτές πρέπει να έχουν μεταξύ τους απόσταση τουλάχιστον 2 m μεταξύ των πλησιέστερων ακμών των ανοιγμάτων επί μίας γραμμής παράλληλης προς τον διαμήκη άξονα του οχήματος.

    7.6.3.   Ελάχιστες διαστάσεις εξόδων

    7.6.3.1.   Τα οχήματα της κλάσης I, II ή III πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες απαιτήσεις:

    7.6.3.1.1.

    Η θύρα επιβατών πρέπει να έχει άνοιγμα το οποίο να παρέχει πρόσβαση σύμφωνα με τις απαιτήσεις που παρατίθενται στο σημείο 7.7.1 του παρόντος παραρτήματος.

    7.6.3.1.2.

    Η θύρα κινδύνου πρέπει να έχει άνοιγμα ελάχιστου ύψους 1 250 mm και ελάχιστου πλάτους 550 mm.

    7.6.3.1.3.

    Το παράθυρο κινδύνου πρέπει να έχει ελάχιστο εμβαδόν 400 000 mm2. Στο άνοιγμα του παραθύρου πρέπει να είναι δυνατόν να εγγραφεί ορθογώνιο 500 mm × 700 mm.

    7.6.3.1.4.

    Εάν πρόκειται για παράθυρο κινδύνου στην οπίσθια όψη του οχήματος, είτε θα πληροί τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο σημείο 7.6.3.1.3 είτε πρέπει να είναι δυνατόν να εγγραφεί στο άνοιγμα του παραθύρου ορθογώνιο ύψους 350 mm και πλάτους 1 550 mm. Οι γωνίες του ορθογωνίου επιτρέπεται να στρογγυλεύονται με ακτίνα το πολύ 250 mm.

    7.6.3.1.5.

    Η καταπακτή διαφυγής πρέπει να έχει άνοιγμα με ελάχιστο εμβαδόν 400 000 mm2. Στο άνοιγμα του παραθύρου πρέπει να είναι δυνατόν να εγγραφεί ορθογώνιο 500 mm × 700 mm.

    7.6.3.2.   Τα οχήματα της κλάσης Α ή Β μπορούν να πληρούν είτε τις απαιτήσεις του σημείου 7.6.3.1 (οχήματα της κλάσης A θα πληρούν τις απαιτήσεις της κλάσης Ι και οχήματα της κλάσης Β θα πληρούν τις απαιτήσεις της κλάσης ΙΙ και ΙΙΙ) είτε εκείνες που περιλαμβάνονται στο παράρτημα 7 σημείο 1.1.

    7.6.4.   Τεχνικές απαιτήσεις για όλες τις θύρες επιβατών

    7.6.4.1.   Κάθε θύρα επιβατών πρέπει να είναι δυνατόν να ανοίγει εύκολα από το εσωτερικό και το εξωτερικό του οχήματος όταν το όχημα είναι εν στάσει (όχι όμως αναγκαστικά όταν το όχημα βρίσκεται εν κινήσει). Ωστόσο, η παρούσα απαίτηση δεν αποκλείει τη δυνατότητα μανδάλωσης της θύρας από έξω, εφόσον η θύρα μπορεί πάντοτε να ανοιχθεί από μέσα.

    7.6.4.2.   Κάθε χειριστήριο ή διάταξη ανοίγματος μιας θύρας επιβατών από έξω πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση μεταξύ 1 000 mm και 1 500 mm από το έδαφος και το πολύ 500 mm από τη θύρα. Στα οχήματα των κλάσεων I, II και III, όλα τα χειριστήρια και συστήματα για το άνοιγμα των θυρών κινδύνου από το εσωτερικό του οχήματος πρέπει να απέχουν 1 000 mm έως 1 500 mm από την άνω επιφάνεια του δαπέδου ή της πλησιέστερης βαθμίδας και το πολύ 500 mm από τη θύρα. Οι απαιτήσεις αυτές δεν εφαρμόζονται στα χειριστήρια εντός του χώρου οδήγησης.

    7.6.4.3.   Κάθε χειροκίνητη μονάδα θύρας επιβατών, συρόμενη ή περιστρεφόμενη, πρέπει να σύρεται ή να περιστρέφεται έτσι ώστε, εάν η ανοικτή θύρα έρχεται σε επαφή με ακίνητο αντικείμενο ενόσω το όχημα κινείται, να κλείνει.

    7.6.4.4.   Όταν μία χειροκίνητη θύρα επιβατών είναι εξοπλισμένη με σύστημα που μανδαλώνει τη θύρα όταν κλείνει απότομα, το μάνδαλο πρέπει να μανδαλώνει σε δύο στάδια.

    7.6.4.5.   Στην εσωτερική πλευρά μιας θύρας επιβατών δεν πρέπει να υπάρχει καμία διάταξη που να καλύπτει τις εσωτερικές βαθμίδες όταν η θύρα είναι κλειστή. Αυτό δεν αποκλείει την ύπαρξη μέσα στο κλιμακοστάσιο, όταν η θύρα είναι κλειστή, του μηχανισμού λειτουργίας της θύρας και άλλου εξοπλισμού προσαρτημένου στην εσωτερική πλευρά της θύρας, ο οποίος δεν αποτελεί προέκταση του δαπέδου επί του οποίου στέκονται επιβάτες. Αυτός ο μηχανισμός και ο εξοπλισμός δεν πρέπει να είναι επικίνδυνος για τους επιβάτες.

    7.6.4.6.   Εφόσον η άμεση ορατότητα δεν είναι επαρκής, πρέπει να τοποθετούνται οπτικές ή άλλες διατάξεις ώστε να μπορεί ο οδηγός να ανιχνεύει από τη θέση του την παρουσία επιβάτη στην άμεση εσωτερική και εξωτερική γειτνίαση κάθε πλευράς θύρας επιβατών μη αυτόματης λειτουργίας.

    Στην περίπτωση των διώροφων οχημάτων της κλάσης I, η απαίτηση αυτή ισχύει επίσης στο εσωτερικό όλων των θυρών επιβατών και στον χώρο κοντά σε κάθε κλιμακοστάσιο επικοινωνίας στον άνω όροφο.

    Στην περίπτωση θύρας επιβατών στην οπίσθια όψη του οχήματος μέγιστης χωρητικότητας 22 επιβατών, η απαίτηση αυτή πληρούται εφόσον ο οδηγός μπορεί να ανιχνεύει την παρουσία ατόμου ύψους 1,3 m το οποίο στέκεται σε απόσταση 1 m πίσω από το όχημα.

    Μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάτοπτρα οδήγησης για την τήρηση των απαιτήσεων του παρόντος σημείου, υπό τον όρο ότι εξακολουθεί να πληρούται το οπτικό πεδίο που απαιτείται για την οδήγηση.

    Στην περίπτωση θυρών που βρίσκονται πίσω από το αρθρωτό τμήμα ενός αρθρωτού οχήματος, τα κάτοπτρα δεν θεωρούνται επαρκής οπτική συσκευή.

    7.6.4.7.   Κάθε θύρα η οποία ανοίγει προς το εσωτερικό του οχήματος, καθώς και ο μηχανισμός της πρέπει να είναι έτσι κατασκευασμένοι ώστε η κίνησή τους να μην μπορεί να προκαλεί τραυματισμό σε επιβάτες υπό φυσιολογικές συνθήκες χρήσης. Εφόσον χρειάζεται, πρέπει να προβλέπονται κατάλληλες προστατευτικές διατάξεις.

    7.6.4.8.   Εάν μια θύρα επιβατών είναι δίπλα σε θύρα τουαλέτας ή άλλου εσωτερικού διαμερίσματος, η θύρα επιβατών πρέπει να είναι προστατευμένη από ακούσια λειτουργία της. Ωστόσο, η απαίτηση αυτή δεν ισχύει εφόσον η θύρα μανδαλώνεται αυτόματα όταν το όχημα κινείται με ταχύτητα άνω των 5 km/h.

    7.6.4.9.   Στην περίπτωση των οχημάτων χωρητικότητας έως 22 επιβατών, τα φύλλα των θυρών επιβατών που βρίσκονται στην οπίσθια όψη του οχήματος δεν πρέπει να ανοίγουν άνω των 115o ή κάτω των 85o και, όταν είναι ανοικτά, να μπορούν αυτόματα να διατηρούνται στη θέση αυτή. Αυτό δεν αποκλείει την ικανότητα υπέρβασης του σημείου ακινητοποίησής τους και ανοίγματος της θύρας πέραν της γωνίας αυτής όταν αυτό είναι ασφαλές π.χ., για να είναι εύκολη η προσέγγιση υψηλού πλατύσκαλου για την φόρτωση ή για να ανοίγουν οι θύρες κατά 270o έτσι ώστε να δημιουργείται καθαρός χώρος φόρτωσης στο πίσω μέρος του οχήματος.

    7.6.4.10.   Η θύρα επιβατών σε οποιαδήποτε ανοικτή θέση της δεν θα εμποδίζει τη χρήση ή την απαιτούμενη πρόσβαση σε οποιαδήποτε υποχρεωτική έξοδο.

    7.6.5.   Πρόσθετες τεχνικές απαιτήσεις για τις θύρες επιβατών μηχανικής λειτουργίας

    7.6.5.1.   Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, κάθε θύρα επιβατών μηχανοκίνητης λειτουργίας πρέπει να είναι δυνατόν, όταν το όχημα βρίσκεται εν στάσει ή εν κινήσει με ταχύτητα μικρότερη ή ίση με 5 km/h, να ανοίγει από μέσα και, όταν δεν είναι μανδαλωμένη, από έξω με χειριστήρια τα οποία, άσχετα από το αν υπάρχει ρεύμα,

    7.6.5.1.1.

    υπερισχύουν όλων των υπολοίπων χειριστηρίων θυρών,

    7.6.5.1.2.

    στην περίπτωση εσωτερικών χειριστηρίων, είναι τοποθετημένα επί της θύρας, ή σε απόσταση έως 300 mm, σε ύψος (με εξαίρεση την περίπτωση εσωτερικών χειριστηρίων για τη θύρα που αναφέρεται στο παράρτημα 8, σημείο 3.9.1) όχι μικρότερο των 1 600 mm επάνω από την πρώτη βαθμίδα,

    7.6.5.1.3.

    είναι ευδιάκριτα και εντοπίζονται εύκολα, όταν κάποιος πλησιάζει και στέκεται μπροστά στη θύρα και έχουν σαφή σήμανση για χρήση εκτάκτου ανάγκης, όταν είναι πρόσθετα των συνήθων χειριστηρίων ανοίγματος της πόρτας,

    7.6.5.1.4.

    μπορούν να λειτουργήσουν από ένα άτομο όρθιο εμπρός ακριβώς από τη θύρα,

    7.6.5.1.5.

    προκαλούν το άνοιγμα της θύρας σε τέτοιο πλάτος ώστε το μέτρο το οποίο ορίζεται στο σημείο 7.7.1.1 να μπορεί να περάσει μέσα σε 8 δευτερόλεπτα μετά τη λειτουργία του χειριστηρίου ή επιτρέπουν στη θύρα να ανοίγει εύκολα με το χέρι σε τέτοιο πλάτος ώστε το μέτρο το οποίο ορίζεται στο σημείο 7.7.1.1 να μπορεί να περάσει μέσα σε 8 δευτερόλεπτα από τη λειτουργία του χειριστηρίου,

    7.6.5.1.6.

    μπορούν να προστατευθούν από διάταξη η οποία μπορεί εύκολα να αφαιρεθεί ή να θραυστεί για να επιτευχθεί η πρόσβαση στο χειριστήριο ανάγκης· η λειτουργία του χειριστηρίου ανάγκης ή η αφαίρεση ενός προστατευτικού καλύμματος επάνω από το χειριστήριο πρέπει να υποδεικνύεται στον οδηγό τόσο με ακουστικό όσο και με οπτικό τρόπο και

    7.6.5.1.7.

    στην περίπτωση θύρας που τίθεται σε λειτουργία από τον οδηγό, η οποία δεν πληροί τις απαιτήσεις του σημείου 7.6.5.6.2, πρέπει, αφού τεθούν τα χειριστήρια σε λειτουργία για να ανοίξει η θύρα και επαναφερθούν στη φυσιολογική τους θέση, η θύρα να μην κλείνει και πάλι έως ότου ο οδηγός θέσει σε λειτουργία το αντίστοιχο χειριστήριο.

    7.6.5.1.8.

    Οι θύρες δεν θα μπορούν να ανοίξουν εάν το όχημα κινείται με ταχύτητα άνω των 5 km/h.

    7.6.5.2.   Πρέπει να προβλέπεται διάταξη, η οποία να λειτουργεί από τον οδηγό καθήμενο στο κάθισμά του για να απενεργοποιεί τα εξωτερικά χειριστήρια έκτακτης ανάγκης, έτσι ώστε να μανδαλώνουν οι θύρες επιβατών από έξω. Στην περίπτωση αυτή, τα εξωτερικά χειριστήρια έκτακτης ανάγκης πρέπει να τίθενται εκ νέου αυτόματα σε λειτουργία είτε με την έναρξη λειτουργίας του κινητήρα είτε πριν το όχημα αποκτήσει ταχύτητα 20km/h. Συνεπώς, η απενεργοποίηση των εξωτερικών χειριστηρίων έκτακτης ανάγκης δεν επέρχεται αυτομάτως αλλά απαιτεί ενέργεια του οδηγού.

    7.6.5.3.   Κάθε θύρα επιβατών που τίθεται λειτουργία από τον οδηγό πρέπει να μπορεί να τίθεται σε λειτουργία από αυτόν καθήμενο στο κάθισμα οδήγησης χρησιμοποιώντας χειριστήρια τα οποία, εξαιρέσει της περίπτωσης ποδοκίνητου χειριστηρίου, φέρουν σαφή και χωριστή ένδειξη.

    7.6.5.4.   Κάθε θύρα επιβατών μηχανοκίνητης λειτουργίας πρέπει να ενεργοποιεί μία οπτική ένδειξη, πλήρως ορατή στον οδηγό στη φυσιολογική θέση οδήγησης υπό οιεσδήποτε συνθήκες φυσιολογικού φυσικού φωτισμού, με σκοπό να προειδοποιείται ότι η θύρα δεν έχει κλείσει τελείως. Η ένδειξη αυτή θα ενεργοποιείται οποτεδήποτε η άκαμπτη δομή της θύρας βρίσκεται μεταξύ της πλήρως ανοικτής θέσης και ενός σημείου 30 mm από την πλήρως κλειστή θέση της. Η ίδια λυχνία μπορεί να χρησιμεύει για μία ή περισσότερες θύρες. Ωστόσο, δεν πρέπει να τοποθετείται τέτοια λυχνία για εμπρόσθια θύρα επιβατών που δεν πληροί τις απαιτήσεις των σημείων 7.6.5.6.1.1 και 7.6.5.6.1.2.

    7.6.5.5.   Όταν προβλέπονται για τον οδηγό χειριστήρια ούτως ώστε να ανοίγει και να κλείνει μία μηχανοκίνητη θύρα επιβατών, τα χειριστήρια αυτά πρέπει να επιτρέπουν στον οδηγό να αναστρέψει την κίνηση της θύρας οιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια του ανοίγματος και κλεισίματός της.

    7.6.5.6.   Η κατασκευή και το σύστημα ελέγχου κάθε μηχανοκίνητης θύρας επιβατών πρέπει να προβλέπονται έτσι ώστε η θύρα να μην μπορεί να τραυματίσει επιβάτη ή να μην μπορεί να εγκλωβιστεί ένας επιβάτης κατά το κλείσιμο της θύρας.

    7.6.5.6.1.

    Η παρούσα απαίτηση θεωρείται ότι ικανοποιείται εφόσον πληρούνται οι εξής δύο απαιτήσεις:

    7.6.5.6.1.1.

    Η πρώτη απαίτηση είναι ότι, όταν ασκείται αντίσταση στο κλείσιμο της θύρας σε οιοδήποτε σημείο μέτρησης που περιγράφεται στο παράρτημα 6 από μία δύναμη πίεσης έως 150 Ν, η θύρα πρέπει να ανοίγει εκ νέου αυτόματα στην πλήρη έκτασή της και, εκτός από την περίπτωση μιας αυτόματης θύρας επιβατών, να παραμένει ανοικτή έως ότου τεθεί σε λειτουργία το χειριστήριο κλεισίματός της. Η δύναμη πίεσης μπορεί να μετρηθεί με οιαδήποτε μέθοδο που ικανοποιεί την αρμόδια αρχή. Κατευθύνσεις δίδονται στο παράρτημα 6 του παρόντος κανονισμού. Η μέγιστη δύναμη μπορεί να είναι υψηλότερη των 150 Ν για μικρό χρονικό διάστημα υπό τον όρο ότι δεν υπερβαίνει τα 300 Ν. Το σύστημα με το οποίο και πάλι η θύρα μπορεί να ελεγχθεί με μία ράβδο δοκιμής, τομής καθ’ ύψος 60 mm, πλάτος 30 mm με τις γωνίες στρογγυλευμένες με ακτίνα 5 mm.

    7.6.5.6.1.2.

    Η δεύτερη απαίτηση είναι ότι, αν οι θύρες κλείσουν τον καρπό ή τα δάκτυλα ενός επιβάτη:

    7.6.5.6.1.2.1.

    η θύρα πρέπει να ανοίγει και πάλι αυτόματα στο μέγιστο άνοιγμά της και, με εξαίρεση την περίπτωση των αυτομάτων θυρών επιβατών, να παραμένει ανοικτή έως ότου τεθεί σε λειτουργία το χειριστήριο κλεισίματός της ή

    7.6.5.6.1.2.2.

    ο καρπός ή τα δάκτυλα να μπορούν να ελευθερωθούν από τις θύρες χωρίς κίνδυνο τραυματισμού του επιβάτη. Η απαίτηση αυτή μπορεί να ελεγχθεί ιδιοχείρως ή με τη ράβδο δοκιμής που αναφέρεται στο σημείο 7.6.5.6.1.1, η οποία σε μήκος 300 mm έχει καταστεί λεπτότερη από 30 mm σε 5 mm. Επίσης, η ράβδος δεν πρέπει να έχει στιλβωθεί ή λιπανθεί. Εάν η θύρα εγκλωβίσει τη ράβδο, τότε η ράβδος πρέπει να είναι δυνατόν να αφαιρεθεί εύκολα ή

    7.6.5.6.1.2.3.

    η θύρα να διατηρηθεί σε θέση που να επιτρέπει την ελεύθερη διέλευση μιας ράβδου δοκιμής καθ’ ύψος τομής 60 mm, πλάτους 20 mm, με στρογγυλευμένες τις γωνίες με ακτίνα 5 mm. Η θέση αυτή δεν πρέπει να απέχει περισσότερο από 30 mm από την πλήρως κλειστή θέση.

    7.6.5.6.2.

    Στην περίπτωση μιας εμπρόσθιας θύρας επιβατών, η απαίτηση του σημείου 7.6.5.6 πληρούται εφόσον η θύρα:

    7.6.5.6.2.1.

    ικανοποιεί τις απαιτήσεις των σημείων 7.6.5.6.1.1 και 7.6.5.6.1.2 ή

    7.6.5.6.2.2.

    διαθέτει απαλές ακμές· οι ακμές αυτές πάντως πρέπει να είναι τόσο απαλές ώστε, εάν οι θύρες κλείσουν επί της ράβδου δοκιμής που αναφέρεται στο σημείο 7.6.5.6.1.1, η άκαμπτη δομή των θυρών να φθάνει την πλήρως κλειστή θέση.

    7.6.5.7.   Εφόσον μία θύρα επιβατών μηχανοκίνητης λειτουργίας διατηρείται κλειστή μόνο με συνεχή λειτουργία της τροφοδοσίας σε ενέργεια, πρέπει να προβλέπεται μία διάταξη οπτικής προειδοποίησης για να ενημερώνεται ο οδηγός σχετικά με την τυχόν αστοχία της λειτουργίας των θυρών.

    7.6.5.8.   Τυχόν διάταξη παρεμπόδισης της εκκίνησης, εφόσον υπάρχει, πρέπει να τίθεται σε λειτουργία μόνον σε ταχύτητες κάτω των 5 km/h και να μην μπορεί να τεθεί σε λειτουργία άνω της ταχύτητας αυτής.

    7.6.5.9.   Αν το όχημα δεν έχει διάταξη παρεμπόδισης της εκκίνησης, πρέπει να ενεργοποιείται ακουστική προειδοποίηση του οδηγού όταν το όχημα βρίσκεται σε κίνηση και κάποια από τις θύρες επιβατών μηχανοκίνητης λειτουργίας δεν έχει κλείσει πλήρως. Η ηχητική προειδοποίηση πρέπει να ενεργοποιείται σε ταχύτητα άνω των 5 km/h και εφόσον οι θύρες πληρούν τις απαιτήσεις του σημείου 7.6.5.6.1.2.3.

    7.6.6.   Πρόσθετες τεχνικές απαιτήσεις για τις θύρες επιβατών αυτόματης λειτουργίας

    7.6.6.1.   Ενεργοποίηση των χειριστηρίων ανοίγματος

    7.6.6.1.1.

    Εξαιρέσει όσων προβλέπονται στο σημείο 7.6.5.1, τα χειριστήρια ανοίγματος κάθε θύρας επιβατών αυτόματης λειτουργίας πρέπει να μπορούν να ενεργοποιούνται και να απενεργοποιούνται μόνον από τον οδηγό καθήμενο στο κάθισμά του.

    7.6.6.1.2.

    Η ενεργοποίηση και απενεργοποίηση μπορούν να επέρχονται είτε απευθείας, με διακόπτη, είτε έμμεσα, π.χ. με το άνοιγμα και κλείσιμο της εμπρόσθιας θύρας επιβατών.

    7.6.6.1.3.

    Η ενεργοποίηση των χειριστηρίων ανοίγματος από τον οδηγό πρέπει να είναι ορατή στο εσωτερικό του οχήματος και, όταν μία θύρα πρόκειται να ανοίξει από έξω, και στο εξωτερικό του οχήματος· ο δείκτης (π.χ. φωτεινό πλήκτρο, φωτεινό σήμα) πρέπει να βρίσκεται επί της θύρας ή δίπλα.

    7.6.6.1.4.

    Σε περίπτωση της απευθείας ενεργοποίησης με διακόπτη, η λειτουργία του συστήματος πρέπει να επισημαίνεται στον οδηγό, από π.χ. τη θέση του διακόπτη ή με μία ενδεικτική λυχνία ή με φωτιζόμενο διακόπτη. Ο διακόπτης πρέπει να φέρει ειδική επισήμανση και να είναι τοποθετημένος κατά τρόπο ώστε να μην μπορεί να δημιουργηθεί σύγχυση με άλλα χειριστήρια.

    7.6.6.2.   Άνοιγμα των θυρών επιβατών αυτόματης λειτουργίας

    7.6.6.2.1.

    Μετά την ενεργοποίηση των χειριστηρίων ανοίγματος από τον οδηγό, πρέπει οι επιβάτες να μπορούν να ανοίξουν τη θύρα ως εξής:

    7.6.6.2.1.1.

    από μέσα, π.χ. με την πίεση κουμπιού ή με τη διέλευση από φωτεινό εμπόδιο και

    7.6.6.2.1.2.

    από έξω, εξαιρέσει της περίπτωσης θύρας που προορίζεται μόνον ως έξοδος και φέρει αντίστοιχη επισήμανση, με, π.χ. την πίεση ενός φωτιζόμενου κουμπιού, ενός κουμπιού κάτω από ένα φωτιζόμενο σήμα, ή παρεμφερή διάταξη που φέρει κατάλληλη ένδειξη.

    7.6.6.2.2.

    Η πίεση των κομβίων που αναφέρονται στο σημείο 7.6.6.2.1.1, και η χρήση των μέσων επικοινωνίας με τον οδηγό που αναφέρονται στο σημείο 7.7.9.1, μπορούν να δίδουν σήμα, το οποίο καταχωρείται σε μνήμη και, μετά την ενεργοποίηση των χειριστηρίων ανοίγματος από τον οδηγό, προκαλούν το άνοιγμα της θύρας.

    7.6.6.3.   Κλείσιμο των θυρών επιβατών αυτόματης λειτουργίας

    7.6.6.3.1.

    Όταν μία θύρα επιβατών αυτόματης λειτουργίας έχει ανοίξει, πρέπει να κλείνει και πάλι αυτόματα μετά την παρέλευση ενός χρονικού διαστήματος. Εάν ένας επιβάτης ανέρχεται ή κατέρχεται του οχήματος στο διάστημα αυτό, μία διάταξη ασφαλείας (π.χ. ένας βατήρας, ένα φωτεινό εμπόδιο, μία πύλη μονής κατεύθυνσης) θα εξασφαλίζει ότι το χρονικό διάστημα μέχρις ότου κλείσει η θύρα επαρκεί.

    7.6.6.3.2.

    Όταν ο επιβάτης ανέρχεται ή κατέρχεται του οχήματος τη στιγμή που κλείνει η θύρα, η διαδικασία κλεισίματος μπορεί αυτόματα να διακόπτεται και η θύρα να ξανανοίγει. Η αντίστροφη διαδικασία μπορεί να ενεργοποιείται από κάποια διάταξη ασφαλείας αναφερόμενη στο σημείο 7.6.6.3.1 ή από οιαδήποτε άλλη διάταξη.

    7.6.6.3.3.

    Μία θύρα που έχει κλείσει αυτόματα σύμφωνα με το σημείο 7.6.6.3.1 μπορεί να ανοίγει και πάλι από έναν επιβάτη σύμφωνα με το σημείο 7.6.6.2· αυτό δεν ισχύει όταν ο οδηγός έχει απενεργοποιήσει τα χειριστήρια ανοίγματος των θυρών.

    7.6.6.3.4.

    Μετά από απενεργοποίηση των χειριστηρίων ανοίγματος των θυρών επιβατών αυτόματης λειτουργίας από τον οδηγό, οι ανοικτές θύρες πρέπει να κλείνουν σύμφωνα με τα σημεία 7.6.6.3.1 και 7.6.6.3.2.

    7.6.6.4.   Διακοπή της αυτόματης διαδικασίας κλεισίματος των θυρών που φέρουν επισήμανση ότι προορίζονται για ειδική λειτουργία, π.χ. για επιβάτες με παιδικά καροτσάκια, επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα κ.λπ.

    7.6.6.4.1.

    Ο οδηγός πρέπει να είναι σε θέση να διακόπτει την αυτόματη διαδικασία κλεισίματος με ενεργοποίηση ειδικού χειριστηρίου. Ένας επιβάτης πρέπει να είναι επίσης σε θέση να διακόπτει την αυτόματη λειτουργία κλεισίματος απευθείας με πίεση ενός ειδικού κομβίου.

    7.6.6.4.2.

    Η διακοπή της αυτόματης διαδικασίας κλεισίματος πρέπει να επισημαίνεται στον οδηγό, π.χ. με οπτικό δείκτη.

    7.6.6.4.3.

    Η αυτόματη διαδικασία κλεισίματος πρέπει πάντα να μπορεί να γίνει από τον οδηγό.

    7.6.6.4.4.

    Το σημείο 7.6.6.3 ισχύει στην αντίστοιχη διαδικασία κλεισίματος της θύρας.

    7.6.7.   Τεχνικές απαιτήσεις για τις θύρες κινδύνου

    7.6.7.1.   Οι θύρες κινδύνου πρέπει να μπορούν να ανοιχθούν εύκολα από μέσα και από έξω όταν το όχημα είναι εν στάσει. Ωστόσο, η παρούσα απαίτηση δεν πρέπει να θεωρείται ότι αποκλείει τη δυνατότητα μανδάλωσης της θύρας από έξω, υπό τον όρο ότι η θύρα μπορεί πάντοτε να ανοιχθεί από μέσα μέσω του κανονικού μηχανισμού ανοίγματος.

    7.6.7.2.   Οι θύρες κινδύνου, όταν χρησιμοποιούνται κατά προορισμόν, δεν πρέπει να είναι μηχανοκίνητης λειτουργίας εκτός εάν, στην περίπτωση που ένα από τα χειριστήρια που περιγράφονται στο σημείο 7.6.5.1 έχει ενεργοποιηθεί και επαναφερθεί στην φυσιολογική του θέση, οι θύρες δεν κλείνουν και πάλι μέχρις ότου ο οδηγός ενεργοποιήσει το χειριστήριο κλεισίματος. Η ενεργοποίηση ενός από τα χειριστήρια που περιγράφονται στο σημείο 7.6.5.1 προκαλεί το άνοιγμα της θύρας σε τέτοιο πλάτος ώστε το μέτρο το οποίο ορίζεται στο σημείο 7.7.2.1 να μπορεί να περάσει μέσα σε 8 δευτερόλεπτα το ανώτερο μετά τη λειτουργία του χειριστηρίου ή επιτρέπουν στη θύρα να ανοίγει εύκολα με το χέρι σε τέτοιο πλάτος ώστε το μέτρο να μπορεί να περάσει μέσα σε 8 δευτερόλεπτα το ανώτερο από τη λειτουργία του χειριστηρίου. Επίσης, οι θύρες κινδύνου δεν πρέπει να είναι συρόμενες εκτός εάν πρόκειται για οχήματα χωρητικότητας έως 22 επιβατών. Για τα εν λόγω οχήματα, μία συρόμενη θύρα, η οποία έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να ανοίγει χωρίς τη χρήση εργαλείων μετά τη δοκιμή σύγκρουσης με μετωπικό εμπόδιο σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 33, μπορεί να γίνει δεκτή ως θύρα κινδύνου.

    7.6.7.3.   Όλα τα χειριστήρια και συστήματα για το άνοιγμα των θυρών κινδύνου (του κάτω ορόφου, εάν πρόκειται για διώροφα οχήματα) από το εξωτερικό του οχήματος πρέπει να εγκαθίστανται σε ύψος μεταξύ 1 000 mm και 1 500 mm από το έδαφος και σε απόσταση το πολύ 500 mm από τη θύρα. Στα οχήματα των κλάσεων I, II και III, όλα τα χειριστήρια και συστήματα για το άνοιγμα των θυρών κινδύνου από το εσωτερικό του οχήματος πρέπει να απέχουν 1 000 mm έως 1 500 mm από την άνω επιφάνεια του δαπέδου ή της πλησιέστερης βαθμίδας και το πολύ 500 mm από τη θύρα. Οι απαιτήσεις αυτές δεν εφαρμόζονται στα χειριστήρια εντός του χώρου οδήγησης.

    Εναλλακτικά, το χειριστήριο που αναφέρεται στο σημείο 7.6.7.2 για το άνοιγμα θύρας μηχανοκίνητης λειτουργίας μπορεί να τοποθετηθεί σύμφωνα με το σημείο 7.6.5.1.2.

    7.6.7.4.   Οι θύρες κινδύνου στην πλάγια όψη του οχήματος πρέπει να έχουν τους γυγγλισμούς τους στην εμπρόσθια ακμή και να ανοίγουν προς τα έξω. Οι ιμάντες, αλυσίδες ελέγχου ή άλλες περιοριστικές διατάξεις επιτρέπονται, υπό τον όρο ότι δεν εμποδίζουν τη θύρα να ανοίγει και να παραμένει ανοικτή σε γωνία τουλάχιστον 100 μοιρών. Αν υπάρχει μέσο ικανό να παρέχει ελεύθερη διέλευση στο μέτρο προσπέλασης της θύρας κινδύνου, δεν απαιτείται ελάχιστη γωνία 100 μοιρών.

    7.6.7.5.   Οι θύρες κινδύνου πρέπει να ασφαλίζονται κατά της ακούσιας λειτουργίας τους. Ωστόσο η απαίτηση αυτή δεν ισχύει εφόσον η θύρα κινδύνου κλειδώνει αυτομάτως όταν το όχημα κινείται με ταχύτητα άνω των 5 km/h.

    7.6.7.6.   Για όλες τις θύρες κινδύνου πρέπει να προβλέπεται ηχητική διάταξη προειδοποίησης του οδηγού, όταν δεν είναι ασφαλώς κλεισμένες. Η προειδοποιητική διάταξη θα ενεργοποιείται από την κίνηση του μανδάλου ή της λαβής της θύρας και όχι από την κίνησή της.

    7.6.8.   Τεχνικές απαιτήσεις για τα παράθυρα κινδύνου

    7.6.8.1.   Κάθε παράθυρο κινδύνου με στροφείς ή εκτοξευόμενο πρέπει να ανοίγει προς τα έξω. Τα εκτοξεύσιμα παράθυρα δεν πρέπει να αποσπώνται τελείως από το όχημα όταν τίθενται σε λειτουργία. Η λειτουργία τους πρέπει να αποκλείει την ακούσια εκτόξευσή τους.

    7.6.8.2.   Κάθε παράθυρο κινδύνου:

    7.6.8.2.1.

    είτε πρέπει να μπορεί να λειτουργεί εύκολα και ακαριαία από το εσωτερικό και εξωτερικό του οχήματος με διάταξη αναγνωριζόμενη ως ικανοποιητική,

    7.6.8.2.2.

    να είναι κατασκευασμένο από εύθραυστο γυαλί ασφαλείας, πράγμα που αποκλείει τη δυνατότητα χρήσης υαλοπινάκων από φύλλα ύαλου ή πλαστικό υλικό. Παραπλεύρως κάθε παραθύρου κινδύνου πρέπει να προβλέπεται διάταξη στην άμεση διάθεση των ατόμων εντός του οχήματος για να εξασφαλίζεται ότι κάθε παράθυρο μπορεί να θραυσθεί. Η διάταξη θραύσης του γυαλιού για τα παράθυρα κινδύνου στο πίσω μέρος του οχήματος πρέπει να είναι τοποθετημένη είτε κεντρικά πάνω ή κάτω από το παράθυρο κινδύνου ή, εναλλακτικά, δίπλα σε κάθε άκρο του παραθύρου.

    7.6.8.3.   Κάθε παράθυρο κινδύνου, το οποίο μπορεί να μανδαλωθεί από έξω, πρέπει να είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε να μπορεί να ανοίγει οιαδήποτε στιγμή από το εσωτερικό του οχήματος.

    7.6.8.4.   Εφόσον ένα παράθυρο κινδύνου διαθέτει στροφείς διατεταγμένους οριζόντια στην άνω ακμή, πρέπει να προβλέπεται κατάλληλη διάταξη η οποία να το διατηρεί τελείως ανοικτό. Κάθε παράθυρο κινδύνου με στροφείς πρέπει να λειτουργεί έτσι ώστε να μην εμποδίζει την ελεύθερη διέλευση από το εσωτερικό ή το εξωτερικό του οχήματος.

    7.6.8.5.   Το ύψος της κατώτερης ακμής ενός παραθύρου κινδύνου τοποθετημένου σε πλάγια όψη του οχήματος από το επίπεδο του δαπέδου αμέσως κάτω από αυτό (εξαιρέσει οιωνδήποτε παραλλαγών όπως η ύπαρξη καλύμματος τροχού ή κιβωτίου μετάδοσης της κίνησης) δεν πρέπει να είναι ανώτερο των 1 200 mm ή μικρότερο των 650 mm στην περίπτωση παραθύρων κινδύνου με στροφείς, ή των 500 mm στην περίπτωση ενός παραθύρου από θραύσιμη ύαλο.

    Ωστόσο, στην περίπτωση παραθύρου κινδύνου με στροφείς, το ύψος της κατώτερης ακμής μπορεί να μειωθεί σε 500 mm κατ’ ανώτατο όριο υπό τον όρο ότι το άνοιγμα του παραθύρου είναι εφοδιασμένο με στοιχείο προφύλαξης σε ύψος έως 650 mm για να αποκλείεται η πτώση επιβατών έξω από το όχημα. Όταν το άνοιγμα ενός παραθύρου διαθέτει στοιχείο προφύλαξης, το μέγεθος του ανοίγματος του παραθύρου επάνω από το στοιχείο αυτό δεν πρέπει να είναι μικρότερο από το ελάχιστο μέγεθος που προδιαγράφεται για ένα παράθυρο κινδύνου.

    7.6.8.6.   Κάθε παράθυρο κινδύνου με στροφείς, το οποίο δεν είναι ευκρινώς ορατό από το κάθισμα του οδηγού, πρέπει να έχει ειδική διάταξη προειδοποίησης ώστε να ειδοποιείται ο οδηγός ότι το παράθυρο δεν έχει κλείσει τελείως. Η διάταξη αυτή πρέπει να ενεργοποιείται από το μάνδαλο του παραθύρου και όχι από την κίνηση του ιδίου του παραθύρου.

    7.6.9.   Τεχνικές απαιτήσεις για τις καταπακτές διαφυγής

    7.6.9.1.   Όλες οι καταπακτές διαφυγής πρέπει να λειτουργούν κατά τρόπον ώστε να μην εμποδίζουν την ελεύθερη διέλευση από το εσωτερικό ή το εξωτερικό του οχήματος.

    7.6.9.2.   Οι καταπακτές διαφυγής οροφής πρέπει να είναι είτε εκτινασσόμενες, είτε με στροφείς, είτε κατασκευασμένες από εύθραυστο γυαλί ασφαλείας. Οι καταπακτές δαπέδου πρέπει να είναι είτε με στροφείς είτε εκτινασσόμενες και να είναι εφοδιασμένες με ηχητικό προειδοποιητικό σύστημα που προειδοποιεί τον οδηγό ότι δεν είναι ασφαλώς κλεισμένες. Το σύστημα αυτό πρέπει να ενεργοποιείται από το κλείστρο της καταπακτής διαφυγής δαπέδου και όχι από την κίνηση της ίδιας της καταπακτής. Οι καταπακτές διαφυγής δαπέδου πρέπει να ασφαλίζονται κατά της ακούσιας λειτουργίας τους. Ωστόσο, η απαίτηση αυτή δεν ισχύει εάν η καταπακτή διαφυγής μανδαλώνεται αυτομάτως όταν το όχημα κινείται με ταχύτητα άνω των 5 km/h.

    7.6.9.3.   Οι εκτινασσόμενοι τύποι δεν πρέπει να αποσπώνται εντελώς από το όχημα όταν λειτουργούν, ώστε να μην αποτελούν κίνδυνο για άλλους χρήστες των οδών. Η λειτουργία των εκτινασσομένων καταπακτών διαφυγής πρέπει να αποκλείει την αδόκητη ενεργοποίησή τους. Οι εκτινασσόμενες καταπακτές δαπέδου πρέπει να εκτινάσσονται μόνο προς το εσωτερικό του διαμερίσματος επιβατών.

    7.6.9.4.   Οι καταπακτές διαφυγής με στροφείς πρέπει να περιστρέφονται γύρω από την ακμή η οποία ευρίσκεται προς το εμπρόσθιο ή το οπίσθιο μέρος του οχήματος κατά γωνία τουλάχιστον 100 μοιρών. Οι καταπακτές διαφυγής δαπέδου με στροφείς πρέπει να περιστρέφονται στο εσωτερικό του διαμερίσματος επιβατών.

    7.6.9.5.   Οι καταπακτές διαφυγής πρέπει να μπορούν να ανοίγουν εύκολα ή να αφαιρούνται από το εσωτερικό και από το εξωτερικό του οχήματος. Ωστόσο, αυτό δεν αποκλείει τη δυνατότητα μανδάλωσης της καταπακτής διαφυγής για να ασφαλίζεται το μη επιτηρούμενο όχημα, υπό τον όρο ότι η καταπακτή διαφυγής μπορεί πάντοτε να ανοιχθεί ή να αφαιρεθεί από το εσωτερικό του οχήματος με χρήση του κανονικού μηχανισμού ανοίγματος ή αφαίρεσής τους. Στην περίπτωση καταπακτής από εύθραυστο γυαλί, πρέπει να προβλέπεται διάταξη παρακείμενη στην καταπακτή, προσιτή στους επιβάτες, για να εξασφαλίζεται ότι η καταπακτή μπορεί να θραυσθεί.

    7.6.10.   Τεχνικές απαιτήσεις για ανασυρόμενες βαθμίδες

    Τυχόν ανασυρόμενες βαθμίδες πρέπει να ικανοποιούν τις ακόλουθες απαιτήσεις:

    7.6.10.1.

    Η λειτουργία των ανασυρόμενων βαθμίδων μπορεί να είναι συγχρονισμένη με τη λειτουργία της αντίστοιχης θύρας επιβατών ή θύρας κινδύνου.

    7.6.10.2.

    Όταν η θύρα είναι κλειστή κανένα τμήμα τους δεν θα προεξέχει περισσότερο από 10 mm έξω από την γειτονική τους γραμμή του αμαξώματος.

    7.6.10.3.

    Όταν η θύρα είναι ανοικτή και η ανασυρόμενη βαθμίδα βρίσκεται στην εκτεταμένη της θέση, η ωφέλιμη επιφάνειά της θα ικανοποιεί τις απαιτήσεις της παραγράφου 7.7.7 του παρόντος παραρτήματος.

    7.6.10.4.

    Στην περίπτωση που προβλέπεται μηχανοκίνητη βαθμίδα, το όχημα δεν θα μπορεί να ξεκινήσει με την δική του προωστική ισχύ, εφ’ όσον η βαθμίδα βρίσκεται σε εκτεταμένη θέση. Στην περίπτωση χειροκίνητων βαθμίδων κατάλληλο ηχητικό ή οπτικό σήμα θα επισημαίνει στον οδηγό ότι η βαθμίδα δεν έχει πλήρως ανασυρθεί.

    7.6.10.5.

    Η έκταση της βαθμίδας όταν το όχημα βρίσκεται σε κίνηση πρέπει να είναι αδύνατη. Αν αστοχήσει η διάταξη που λειτουργεί τη βαθμίδα, η βαθμίδα θα ανασυρθεί και θα παραμείνει στη θέση αυτή. Εν τούτοις, σε περίπτωση τέτοιας αστοχίας ή βλάβης της βαθμίδας ή εφόσον υπάρχει εμπόδιο επ’ αυτής, δεν θα παρεμποδίζεται η λειτουργία της θύρας.

    7.6.10.6.

    Όταν στη βαθμίδα στέκεται επιβάτης, η αντίστοιχη θύρα δεν πρέπει να μπορεί να κλείσει. Η συμμόρφωση με την παρούσα απαίτηση θα ελέγχεται τοποθετώντας στο κέντρο της βαθμίδας βάρος 15 kg που αντιπροσωπεύει το βάρος μικρού παιδιού. Η απαίτηση αυτή δεν ισχύει για οποιαδήποτε θύρα βρίσκεται εντός του άμεσου οπτικού πεδίου του οδηγού.

    7.6.10.7.

    (Δεσμευμένο)

    7.6.10.8.

    Οι γωνίες των ανασυρόμενων βαθμίδων που βρίσκονται προς τα εμπρός ή προς τα πίσω θα έχουν στρογγυλευτεί με ακτίνα καμπυλότητας τουλάχιστον 5 mm· οι ακμές τους θα έχουν στρογγυλευτεί με ακτίνα καμπυλότητας τουλάχιστον 2,5 mm.

    7.6.10.9.

    Όταν η αντίστοιχη θύρα επιβατών είναι ανοικτή, η ανασυρόμενη βαθμίδα θα βρίσκεται σταθερά στερεωμένη στην εκτεταμένη θέση. Όταν στο κέντρο μονής βαθμίδας τοποθετηθεί βάρος 136 kg ή στο κέντρο διπλής βαθμίδας τοποθετηθεί βάρος 272 kg, η υποχώρηση οποιουδήποτε σημείου της βαθμίδας, μετρούμενης σε σχέση με το αμάξωμα του οχήματος, δεν θα υπερβαίνει τα 10 mm.

    7.6.11.   Σημάνσεις

    7.6.11.1.   Κάθε έξοδος κινδύνου και οποιαδήποτε άλλη έξοδος πληροί τις προδιαγραφές εξόδου κινδύνου πρέπει να φέρει σήμανση, εντός και εκτός του οχήματος, η οποία θα συνίσταται στην επιγραφή «Έξοδος κινδύνου» και θα συμπληρώνεται, κατά περίπτωση, με ένα από τα σχετικά εικονογράμματα που περιγράφονται στο πρότυπο ISO 7010:2003.

    7.6.11.2.   Τα χειριστήρια έκτακτης ανάγκης των θυρών επιβατών και όλων των εξόδων κινδύνου πρέπει να επισημαίνονται εντός και εκτός του οχήματος, είτε με αντιπροσωπευτικό σύμβολο είτε με ευανάγνωστη επιγραφή.

    7.6.11.3.   Επάνω ή κοντά σε κάθε χειριστήριο έκτακτης ανάγκης μιας εξόδου πρέπει να υπάρχουν σαφείς οδηγίες σχετικά με τη μέθοδο λειτουργίας του.

    7.6.11.4.   Η γλώσσα στην οποία αναγράφονται οι επισημάνσεις σύμφωνα με τα σημεία 7.6.11.1 έως 7.6.11.3 πρέπει να καθορίζονται από την αρχή χορήγησης της έγκρισης με βάση τη χώρα/χώρες, στην οποία ο αιτών προτίθεται να θέσει το όχημα στην αγορά με συνεννόηση εφόσον χρειάζεται, με τις αρμόδιες αρχές της αντίστοιχης χώρας/χωρών. Αν η αρχή της χώρας/των χωρών, όπου το όχημα πρόκειται να ταξινομηθεί, αλλάξει τη γλώσσα, η αλλαγή αυτή δεν συνεπάγεται νέα διαδικασία έγκρισης τύπου.

    7.6.12.   Φωτισμός θύρας επιβατών

    7.6.12.1.   Ο φωτισμός της θύρας επιβατών μπορεί να παρέχεται για το φωτισμό του επίπεδου, οριζόντιου τμήματος του δαπέδου που ορίζεται στο σημείο 7.6.12.2.2 έτσι ώστε να βοηθά τους επιβάτες κατά την επιβίβαση και την αποβίβαση από το όχημα και να επιτρέπει στον οδηγό να εντοπίζει τους επιβάτες που βρίσκονται σε αυτό το τμήμα του δαπέδου από τη θέση του.

    7.6.12.2.   Ο φωτισμός της θύρας επιβατών, εάν υπάρχει, θα πρέπει:

    7.6.12.2.1.

    να είναι λευκού χρώματος,

    7.6.12.2.2.

    να φωτίζει ένα επίπεδο, οριζόντιο τμήμα του δαπέδου με πλάτος 2 m μετρούμενο από επίπεδο παράλληλο προς το διάμηκες κατακόρυφο επίπεδο του οχήματος το οποίο διέρχεται από το ακρότατο σημείο της κλειστής θύρας επιβατών και με μήκος που εκτείνεται από ένα εγκάρσιο επίπεδο το οποίο διέρχεται από το απώτερο άκρο της κλειστής θύρας επιβατών έως το εγκάρσιο επίπεδο που διέρχεται από την κεντρική γραμμή των απώτερων τροχών που βρίσκονται στο πίσω μέρος της θύρας επιβατών ή, στην περίπτωση που δεν υπάρχουν τέτοιοι τροχοί, έως το εγκάρσιο επίπεδο που διέρχεται στο πίσω μέρος του οχήματος,

    7.6.12.2.3.

    να δημιουργεί περιορισμένη λάμψη εκτός μιας ζώνης του δαπέδου με μέγιστο πλάτος 5 m, μετρούμενης από την πλευρά του οχήματος και μέγιστο μήκος περιοριζόμενο από ένα εγκάρσιο επίπεδο που διέρχεται από το εμπρός μέρος του οχήματος και ένα εγκάρσιο επίπεδο που διέρχεται από το πίσω μέρος του οχήματος ,

    7.6.12.2.4.

    αν το κατώτερο άκρο της διάταξης φωτισμού είναι μικρότερο από 2 m από το δάπεδο, να μην προεξέχει περισσότερο από 50 mm από το συνολικό πλάτος του οχήματος μετρούμενο χωρίς αυτή τη διάταξη και να έχει ακτίνες καμπυλότητας τουλάχιστον 2,5 mm,

    7.6.12.2.5.

    να ενεργοποιείται και να απενεργοποιείται χειροκίνητα από ξεχωριστό διακόπτη και

    7.6.12.2.6.

    να είναι τοποθετημένος έτσι ώστε η διάταξη να μπορεί να ενεργοποιηθεί όταν λειτουργεί μια θύρα επιβατών και η ταχύτητα του οχήματος δεν υπερβαίνει τα 5 km/h και να απενεργοποιηθεί αυτόματα πριν το όχημα αναπτύξει ταχύτητα άνω των 5 km/h.

    7.7.   Εσωτερική διαρρύθμιση

    7.7.1.   Πρόσβαση στις θύρες επιβατών (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 1)

    7.7.1.1.   Ο ελεύθερος χώρος εντός του οχήματος από την πλευρά του τοιχώματος στην οποία έχει τοποθετηθεί η θύρα πρέπει να επιτρέπει ελεύθερη διέλευση ενός μέτρου δοκιμής διαστάσεων είτε του μέτρου δοκιμής 1 είτε του μέτρου δοκιμής 2 που περιγράφεται στο παράρτημα 4, εικόνα 1.

    Το μέτρο δοκιμής διατηρείται παράλληλο προς το άνοιγμα της πόρτας καθ’ όσον αυτό μετακινείται από τη θέση κίνησής του, όπου το επίπεδο της πλευράς που είναι η πλησιέστερη στο εσωτερικό του οχήματος, εφάπτεται στην απώτερη ακμή του ανοίγματος, στη θέση όπου εγγίζει την πρώτη βαθμίδα, μετά την οποία πρέπει να διατηρείται σε ορθή γωνία ως προς την πιθανή κατεύθυνση κίνησης ενός ατόμου που χρησιμοποιεί την είσοδο.

    7.7.1.2.   (Δεσμευμένο)

    7.7.1.3.   Όταν ο κεντρικός άξονας αυτού του μέτρου δοκιμής έχει διαγράψει απόσταση 300 mm από τη θέση εκκίνησής του και το μέτρο δοκιμής εγγίζει την επιφάνεια της βαθμίδας ή του δαπέδου, πρέπει να διατηρείται στη θέση αυτή.

    7.7.1.4.   Το κυλινδρικό στοιχείο (βλέπε παράγραφο 4, εικόνα 6) που χρησιμοποιείται για τη δοκιμή του χώρου του διαδρόμου πρέπει τότε να κινηθεί αρχίζοντας από το διάδρομο, στην πιθανή κατεύθυνση κίνησης ενός ατόμου που εγκαταλείπει το όχημα, έως ότου ο κεντρικός άξονας φθάσει το κάτω επίπεδο που περιλαμβάνει την άνω ακμή της πλέον υψηλής βαθμίδας, ή έως ότου ένα επίπεδο εφαπτόμενο στον άνω κύλινδρο αγγίσει το διπλό χώρισμα, όποιο από τα δύο είναι πρώτο, και πρέπει να διατηρείται στη θέση αυτή (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 2).

    7.7.1.5.   Μεταξύ του κυλινδρικού σχήματος στη θέση που ορίζεται στο σημείο 7.7.1.4 και του διπλού χωρίσματος στη θέση που ορίζεται στο σημείο 7.7.1.3 πρέπει να υπάρχει ελεύθερος χώρος του οποίου τα άνω και κάτω άκρα υποδεικνύονται στο παράρτημα 4, εικόνα 2. Αυτός ο ελεύθερος χώρος πρέπει να επιτρέπει την ελεύθερη διέλευση ενός κατακόρυφου χωρίσματος, του οποίου το σχήμα και οι διαστάσεις είναι ίδιες με την κυλινδρική μορφή (σημείο 7.7.5.1), διατομής και πάχους έως 20 mm. Το χώρισμα αυτό πρέπει να κινείται από την εφαπτόμενη θέση του κυλινδρικού σχήματος, έως ότου η εξωτερική του πλευρά έλθει σε επαφή με την εσωτερική πλευρά του διπλού χωρίσματος, εγγίζοντας το ή τα επίπεδα που καθορίζονται από τις άνω ακμές της βαθμίδας, στην πιθανή κατεύθυνση κίνησης ενός ατόμου που χρησιμοποιεί την είσοδο (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 2).

    7.7.1.6.   Ο χώρος ελεύθερης διέλευσης στην περίπτωση αυτή δεν περιλαμβάνει χώρο έκτασης 300 mm εμπρός από οιοδήποτε μη συμπιεσμένο μαξιλάρι καθίσματος με την όψη προς τα εμπρός ή προς τα πίσω ή 225 mm στην περίπτωση καθισμάτων τοποθετημένων κατά την έννοια του μήκους του οχήματος και έως το ύψος της άνω πλευράς του μαξιλαριού καθίσματος (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 25).

    7.7.1.7.   Στην περίπτωση πτυσσόμενων καθισμάτων, ο χώρος αυτός πρέπει να καθορίζεται με το κάθισμα στη θέση χρήσης του.

    7.7.1.8.   Ωστόσο, ένα ή περισσότερα πτυσσόμενα καθίσματα που προορίζονται για το πλήρωμα μπορούν να εμποδίζουν τη διέλευση πρόσβασης προς μία θύρα επιβατών, όταν είναι στη θέση χρήσης τους, υπό τον όρο ότι:

    7.7.1.8.1.

    επισημαίνεται σαφώς, τόσο εντός του ιδίου του οχήματος όσο και στο έντυπο κοινοποίησης (βλέπε παράρτημα 1), ότι το κάθισμα προορίζεται μόνο για το πλήρωμα,

    7.7.1.8.2.

    όταν το κάθισμα δεν χρησιμοποιείται επανέρχεται αυτόματα στην πτυσσόμενη θέση, ούτως ώστε να πληρούνται οι απαιτήσεις των σημείων 7.7.1.1 ή 7.7.1.2 και 7.7.1.3, 7.7.1.4 και 7.7.1.5,

    7.7.1.8.3.

    η θύρα δεν θεωρείται υποχρεωτική έξοδος για τους σκοπούς του σημείου 7.6.1.4,

    7.7.1.8.4.

    το κάθισμα είναι στη θέση χρήσης του, και όταν βρίσκεται στην πτυσσόμενη θέση του, κανένα τμήμα αυτού δεν βρίσκεται μπροστά από κάθετο επίπεδο διερχόμενο από το κέντρο της επιφανείας του καθίσματος του οδηγού στην πλέον οπίσθια θέση και από το κέντρο του εξωτερικού κατόπτρου, το οποίο είναι συναρμολογημένο στην αντίθετη πλευρά του οχήματος.

    7.7.1.9.   Στην περίπτωση οχημάτων χωρητικότητας έως 22 επιβατών, η θύρα και η διαδρομή μέσω της οποίας οι επιβάτες έχουν πρόσβαση στη θύρα αυτή θεωρείται απρόσκοπτη εφόσον:

    7.7.1.9.1.

    μετρούμενη παράλληλα προς τον διαμήκη άξονα του οχήματος, υπάρχει απόσταση τουλάχιστον 220 mm σε οιοδήποτε σημείο και 550 mm σε οιοδήποτε σημείο σε ύψος 500 mm από το δάπεδο ή τις βαθμίδες (παράρτημα 4, εικόνα 3),

    7.7.1.9.2.

    μετρώμενη κάθετα προς το διαμήκη άξονα του οχήματος, υπάρχει χώρος τουλάχιστον 300 mm σε οιοδήποτε σημείο και 550 mm σε οιοδήποτε σημείο σε ύψος άνω των 1 200 mm από το δάπεδο ή τις βαθμίδες ή κάτω των 300 mm κάτω από την οροφή (παράρτημα 4, Εικόνα 4).

    7.7.1.10.   Οι διαστάσεις της θύρας επιβατών και της θύρας κινδύνου στο σημείο 7.6.3.1 και οι προδιαγραφές των σημείων 7.7.1.1 έως 7.7.1.7, 7.7.2.1 έως 7.7.2.3, 7.7.5.1 και 7.7.8.5 δεν ισχύουν για οχήματα της κλάσεως Β με τεχνικώς επιτρεπτή μέγιστη μάζα που δεν υπερβαίνει τους 3,5 τόνους, τα οποία φέρουν έως 12 καθίσματα επιβατών και στα οποία κάθε κάθισμα έχει ανεμπόδιστη πρόσβαση σε δύο τουλάχιστον θύρες.

    7.7.1.11.   Η μέγιστη κλίση του δαπέδου στη δίοδο προσπέλασης δεν πρέπει να υπερβαίνει το 5 %.

    7.7.1.12.   Η επιφάνεια των διόδων πρόσβασης πρέπει να είναι αντιολισθητική.

    7.7.2.   Πρόσβαση στις θύρες κινδύνου (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 5)

    Οι κάτωθι απαιτήσεις δεν ισχύουν για θύρες οδηγού που χρησιμοποιούνται ως έξοδοι κινδύνου σε οχήματα χωρητικότητας έως 22 επιβατών.

    7.7.2.1.   Εξαιρέσει όσων προβλέπονται στο σημείο 7.7.2.4, ο ελεύθερος χώρος μεταξύ διαδρόμου και ανοίγματος της θύρας κινδύνου πρέπει να επιτρέπει ελεύθερη διέλευση ενός κατακόρυφου κυλίνδρου διαμέτρου 300 mm και ύψους 700 mm από το δάπεδο επί του οποίου στηρίζεται δεύτερος κατακόρυφος κύλινδρος διαμέτρου 550 mm, με συνολικό ύψος των δύο κυλίνδρων 1 400 mm.

    Η διάμετρος του άνω κυλίνδρου μπορεί να μειωθεί στο άνω μέρος σε 400 mm όταν προβλέπεται λοξοτομημένη γωνία από την οριζόντιο όχι άνω των 30 μοιρών.

    7.7.2.2.   Η βάση του πρώτου κυλίνδρου πρέπει να βρίσκεται εντός της προβολής του δευτέρου κυλίνδρου.

    7.7.2.3.   Όταν υπάρχουν πτυσσόμενα καθίσματα κατά μήκος της διόδου αυτής, ο ελεύθερος χώρος για τον κύλινδρο απαιτείται να καθορίζεται όταν το κάθισμα βρίσκεται στη θέση χρήσης του.

    7.7.2.4.   Ως εναλλακτική μέθοδος αντί του διπλού κυλίνδρου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η διάταξη μέτρησης που περιγράφεται στο σημείο 7.7.5.1 (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 6).

    7.7.3.   Πρόσβαση στα παράθυρα κινδύνου

    7.7.3.1.   Πρέπει να είναι δυνατόν να κινείται ένα μέτρο δοκιμής από τον διάδρομο προς το εξωτερικό του οχήματος μέσω κάθε παραθύρου κινδύνου.

    7.7.3.2.   Η κατεύθυνση κίνησης του μέτρου δοκιμής είναι η κατεύθυνση προς την οποία αναμένεται να κινηθεί ένας επιβάτης που εγκαταλείπει το όχημα. Το μέτρο δοκιμής διατηρείται κατακόρυφο προς την κατεύθυνση κίνησης.

    7.7.3.3.   Το μέτρο δοκιμής πρέπει να έχει τη μορφή λεπτού πίνακα μεγέθους 600 mm × 400 mm με τις γωνίες καμπυλωμένες με ακτίνα 200 mm. Ωστόσο, στην περίπτωση ενός παραθύρου κινδύνου στη πίσω πλευρά του οχήματος, το μέτρο δοκιμής μπορεί να έχει επίσης μέγεθος 1 400 mm × 350 mm με τις γωνίες καμπυλωμένες με ακτίνα 175 mm.

    7.7.4.   Πρόσβαση στις καταπακτές διαφυγής

    7.7.4.1.   Καταπακτές διαφυγής στην οροφή

    7.7.4.1.1.

    Εκτός από την περίπτωση των οχημάτων της κλάσης I και Α, τουλάχιστον μία καταπακτή διαφυγής πρέπει να τοποθετείται ούτως ώστε μια κόλουρη τετραγωνική πυραμίδα γωνίας πλευρών 20 μοιρών και ύψους 1 600 mm να αγγίζει κάθισμα ή ισοδύναμο υποστήριγμα. Ο άξονας της πυραμίδας πρέπει να είναι κατακόρυφος και η μικρή της βάση πρέπει να εφάπτεται στην επιφάνεια του ανοίγματος της καταπακτής κινδύνου. Τα στηρίγματα πρέπει να είναι πτυσσόμενα ή κινητά εφόσον μπορούν να μανδαλωθούν στη θέση που έχουν όταν χρησιμοποιούνται. Η θέση αυτή θα χρησιμοποιείται για επαλήθευση.

    7.7.4.1.2.

    Εάν το δομικό πάχος της οροφής υπερβαίνει τα 150 mm, η μικρή τομή της πυραμίδας θα εφάπτεται με το άνοιγμα της καταπακτής κινδύνου στο επίπεδο της εξωτερικής επιφάνειας της οροφής.

    7.7.4.2.   Καταπακτές διαφυγής στο δάπεδο

    Στην περίπτωση καταπακτής κινδύνου ευρισκόμενης στο δάπεδο, η καταπακτή πρέπει να παρέχει άμεση και ελεύθερη πρόσβαση στο εξωτερικό του οχήματος και να τοποθετείται σε σημείο όπου να υπάρχει ελεύθερος χώρος επάνω από αυτήν ίσος προς το ύψος του διαδρόμου. Τυχόν πηγή θερμότητας ή τυχόν κινητά στοιχεία πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση 500 mm τουλάχιστον από οποιοδήποτε τμήμα του ανοίγματος της καταπακτής.

    Ένα μέτρο δοκιμής (καλίμπρα) μορφής λεπτού ελάσματος διαστάσεων 600 mm × 400 mm με τις γωνίες καμπυλωμένες με ακτίνα 200 mm πρέπει να μπορεί ναι κινηθεί σε οριζόντια θέση από ύψος 1 m από το δάπεδο του οχήματος ως το έδαφος.

    7.7.5.   Διάδρομοι (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 6)

    7.7.5.1.   Οι διάδρομοι ενός οχήματος πρέπει να είναι σχεδιασμένοι και κατασκευασμένοι έτσι ώστε να επιτρέπουν ελεύθερη διέλευση μιας διάταξης μέτρησης, η οποία συνίσταται σε δύο ομοαξονικούς κυλίνδρους μεταξύ των οποίων παρεμβάλλεται ένας ανεστραμμένος κόλουρος κώνος, η δε διάταξη μέτρησης να έχει τις διαστάσεις που παρατίθενται στο παράρτημα 4, εικόνα 6.

    Η διάταξη μέτρησης μπορεί να έρχεται σε επαφή με δερμάτινες χειρολαβές, εφόσον υπάρχουν, ή με άλλα εύκαμπτα αντικείμενα όπως τα εξαρτήματα των ζωνών ασφαλείας, οπότε πρέπει να τα απωθεί.

    7.7.5.1.1.

    Εφόσον δεν υπάρχει καμία έξοδος μπροστά από κάθισμα ή σειρά καθισμάτων

    7.7.5.1.1.1.

    Στην περίπτωση καθισμάτων διατεταγμένων προς τα εμπρός, η εμπρόσθια ακμή του κυλινδρικού μέτρου που καθορίζεται στο σημείο 7.7.5.1 πρέπει να φθάνει τουλάχιστον έως το εγκάρσιο κατακόρυφο επίπεδο που εφάπτεται στο πλέον εμπρόσθιο σημείο του ερεισίνωτου του πλέον εμπρόσθιου καθίσματος και να διατηρείται στη θέση αυτή. Από το επίπεδο αυτό, το χώρισμα που υποδεικνύεται στο παράρτημα 4, εικόνα 7, πρέπει να είναι δυνατόν να κινηθεί έτσι ώστε, με σημείο εκκίνησης τη θέση επαφής με την κυλινδρική συσκευή μέτρησης, η πλευρά του χωρίσματος που πρόσκειται στο εξωτερικό του οχήματος να μετακινείται προς τα εμπρός σε απόσταση 660 mm.

    7.7.5.1.1.2.

    Στην περίπτωση καθισμάτων διατεταγμένων πλευρικώς, το εμπρόσθιο μέρος της κυλινδρικής συσκευής πρέπει να φθάνει τουλάχιστον το εγκάρσιο επίπεδο, το οποίο συμπίπτει με ένα κατακόρυφο επίπεδο διερχόμενο από το κέντρο του εμπρόσθιου καθίσματος. (παράρτημα 4, εικόνα 7).

    7.7.5.1.1.3.

    Στην περίπτωση καθισμάτων διατεταγμένων προς τα πίσω, το εμπρόσθιο τμήμα της κυλινδρικής συσκευής μέτρησης πρέπει να φθάνει τουλάχιστον το εγκάρσιο κατακόρυφο επίπεδο που εφάπτεται των μαξιλαριών του καθίσματος της εμπρόσθιας σειράς καθισμάτων ή καθίσματος (παράρτημα 4, εικόνα 7).

    7.7.5.2.   (Δεσμευμένο)

    7.7.5.3.   Στα οχήματα της κλάσης III, τα καθίσματα σε μία πλευρά ή και στις δύο πλευρές του διαδρόμου μπορούν να μετακινούνται πλευρικά, οπότε είναι δυνατόν να μειωθεί το πλάτος του διαδρόμου σύμφωνα προς ένα σχήμα που αντιστοιχεί σε μια χαμηλότερη διάμετρο κυλίνδρου 220 mm, με την προϋπόθεση ότι η λειτουργία ενός χειριστηρίου σε κάθε κάθισμα, ευπρόσιτου σε άτομο όρθιο στο διάδρομο, αρκεί για να προκαλέσει εύκολη και ει δυνατόν αυτόματη στροφή του καθίσματος, στη θέση που αντιστοιχεί σε ελάχιστο πλάτος 300 mm.

    7.7.5.4.   Στα αρθρωτά οχήματα, η διάταξη μέτρησης που ορίζεται στο σημείο 7.7.5.1 πρέπει να είναι ικανή να διέρχεται απρόσκοπτα από το αρθρωτό τμήμα οιουδήποτε διαμερίσματος όπου τα δύο τμήματα επιτρέπουν διέλευση των επιβατών. Κανένα μέρος της εύκαμπτης επικάλυψης του τμήματος αυτού, συμπεριλαμβανομένου του πτυχωτού συνδέσμου, δεν πρέπει να προεξέχει στο διάδρομο.

    7.7.5.5.   Στους διαδρόμους είναι δυνατόν να υπάρχουν βαθμίδες. Το πλάτος των βαθμίδων αυτών δεν πρέπει να είναι μικρότερο από το πλάτος του διαδρόμου στην κορυφή των βαθμίδων.

    7.7.5.6.   Τα πτυσσόμενα καθίσματα για καθήμενους δεν επιτρέπονται στο διάδρομο. Επιτρέπονται, ωστόσο, σε άλλες περιοχές του οχήματος, εφόσον δεν εμποδίζουν τη διέλευση του μέτρου δοκιμής κατά μήκος του διαδρόμου όταν βρίσκονται σε ανοικτή θέση.

    7.7.5.7.   Δεν επιτρέπονται πλευρικά συρόμενα καθίσματα, τα οποία σε μία θέση τους προεξέχουν μέσα στο διάδρομο, εξαιρέσει των οχημάτων της κλάσης III, οπότε υπόκεινται στις προϋποθέσεις που περιγράφονται στο σημείο 7.7.5.3.

    7.7.5.8.   Στα οχήματα για τα οποία ισχύει το σημείο 7.7.1.9, δεν απαιτείται διάδρομος, όταν τηρούνται οι διαστάσεις πρόσβασης που προδιαγράφονται στην εν λόγω παράγραφο.

    7.7.5.9.   Η επιφάνεια των διαδρόμων πρέπει να είναι αντιολισθητική.

    7.7.6.   Κλίση διαδρόμου

    Η κλίση του διαδρόμου δεν πρέπει να υπερβαίνει:

    7.7.6.1.

    στη διαμήκη κατεύθυνση:

    7.7.6.1.1.

    το 8 % για τα οχήματα της κλάσης I, II ή Α,

    7.7.6.1.2.

    το 12,5 % για τα οχήματα της κλάσης III και Β και

    7.7.6.2.

    στην εγκάρσια κατεύθυνση, το 5 % για όλες τις κλάσεις.

    7.7.7.   Βαθμίδες (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 8)

    7.7.7.1.   Το μέγιστο και το ελάχιστο ύψος, καθώς και το ελάχιστο βάθος των βαθμίδων για επιβάτες στις θύρες επιβατών και κινδύνου, καθώς και στο εσωτερικό του οχήματος, καθορίζονται στο παράρτημα 4, εικόνα 8.

    7.7.7.1.1.

    Κάθε μετάβαση από έναν χαμηλωμένο διάδρομο σε περιοχή καθήμενων δεν πρέπει να θεωρείται βαθμίδα. Ωστόσο, η κατακόρυφη απόσταση μεταξύ της επιφάνειας του διαδρόμου και του δαπέδου της περιοχής καθήμενων δεν θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 350 mm.

    7.7.7.2.   Το ύψος μιας βαθμίδας μετράται στο κέντρο του πλάτους της στο εξωτερικό άκρο, με τον εξοπλισμό και την πίεση του ελαστικού που προδιαγράφονται από τον κατασκευαστή για τη τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα του εμφόρτου οχήματος (Μ).

    7.7.7.3.   Το ύψος της πρώτης βαθμίδας από το έδαφος πρέπει να μετράται με το όχημα επί οριζόντιου εδάφους, με τη μάζα του σε τάξη πορείας, όπως καθορίζεται στο σημείο 2.18 του παρόντος κανονισμού, και με τον εξοπλισμό και την πίεση του ελαστικού που προδιαγράφονται από τον κατασκευαστή για τη τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα του εμφόρτου οχήματος (Μ) που δηλώνεται σύμφωνα με το σημείο 2.19 του παρόντος κανονισμού.

    7.7.7.4.   Όταν υπάρχουν περισσότερες της μιας βαθμίδες, κάθε βαθμίδα μπορεί να προεξέχει στην περιοχή της κατακόρυφης προβολής της επόμενης βαθμίδας έως 100 mm, η δε προβολή επάνω από το κάτω ίχνος πρέπει να αφήνει ελεύθερη επιφάνεια τουλάχιστον 200 mm (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 8)· όλες οι ακμές των βαθμίδων πρέπει να είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος παραπατήματος. Επίσης, όλες οι ακμές των βαθμίδων πρέπει να έχουν χρώμα που να δημιουργεί αντίθεση.

    7.7.7.5.   Το πλάτος και το σχήμα κάθε βαθμίδας πρέπει να είναι έτσι διαμορφωμένα ούτως ώστε ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο, όπως το εμφαινόμενο στον κάτωθι πίνακα, να μπορεί να τοποθετείται επί της βαθμίδας αυτής, προεξέχοντας κατά 5 % το πολύ από τη βαθμίδα. Σε μια διπλή θύρα, κάθε ήμισυ της θύρας πρέπει να πληροί την απαίτηση αυτή.

    Αριθμός επιβατών

    > 22

    ≤ 22

    Επιφάνεια

    Πρώτη βαθμίδα (mm)

    400 × 300

    400 × 200

    Λοιπές βαθμίδε (mm)

    400 × 200

    400 × 200

    7.7.7.6.   Όλες οι βαθμίδες πρέπει να έχουν αντιολισθητική επιφάνεια.

    7.7.7.7.   Η μέγιστη κλίση της βαθμίδας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση δεν θα υπερβαίνει το 5 %.

    7.7.8.   Καθίσματα επιβατών (συμπεριλαμβανομένων πτυσσόμενων καθισμάτων) και χώρος για καθήμενους

    7.7.8.1.   Μέγιστο πλάτος καθίσματος (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 9)

    7.7.8.1.1.

    Το ελάχιστο πλάτος του μαξιλαριού καθίσματος, διάσταση «F» (παράρτημα 4, εικόνα 9), μετρούμενο από ένα κατακόρυφο επίπεδο που διέρχεται από το κέντρο της θέσης αυτής καθήμενου, πρέπει να είναι:

    7.7.8.1.1.1.

    200 mm για τα οχήματα της κλάσης I, II, A ή B ή

    7.7.8.1.1.2.

    225 mm για τα οχήματα της κλάσης III.

    7.7.8.1.2.

    Το ελάχιστο πλάτος του διαθέσιμου χώρου για κάθε θέση καθήμενου, διάσταση «G» (παράρτημα 4, εικόνα 9), μετρούμενο από ένα κατακόρυφο επίπεδο που διέρχεται από το κέντρο της θέσης αυτής καθήμενου σε ύψος μεταξύ 270 και 650 mm άνωθεν του ασυμπίεστου μαξιλαριού του καθίσματος, πρέπει να είναι τουλάχιστον:

    7.7.8.1.2.1.

    250 mm στην περίπτωση μεμονωμένων καθισμάτων ή

    7.7.8.1.2.2.

    225 mm στην περίπτωση συνεχόμενων σειρών καθισμάτων δύο ή περισσότερων επιβατών.

    7.7.8.1.3.

    Στα οχήματα πλάτους 2,35 m το πολύ, το πλάτος του διαθέσιμου χώρου για κάθε θέση καθήμενου, μετρούμενο από ένα κατακόρυφο επίπεδο που διέρχεται από το κέντρο της θέσης αυτής καθήμενου σε ύψη μεταξύ 270 mm και 650 mm άνωθεν του ασυμπίεστου μαξιλαριού του καθίσματος, πρέπει να είναι 200 mm (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 9Α). Εάν τηρούνται οι απαιτήσεις της παρούσας παραγράφου, δεν ισχύουν οι απαιτήσεις του σημείου 7.7.8.1.2.

    7.7.8.1.4.

    Για τα οχήματα χωρητικότητας έως 22 επιβατών, στην περίπτωση καθισμάτων προσκείμενων στο τοίχωμα του οχήματος, ο διαθέσιμος χώρος δεν περιλαμβάνει, στο άνω μέρος του, μια τριγωνική επιφάνεια πλάτους 20 mm και ύψους 100 mm (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 10). Επίσης, ο χώρος που χρειάζεται για τις ζώνες ασφαλείας και τις αγκυρώσεις τους και για το αλεξήλιο θεωρούνται ότι εξαιρούνται.

    7.7.8.1.5.

    Για τη μέτρηση του πλάτους του διαδρόμου, δεν λαμβάνεται υπόψη εάν ο διαθέσιμος χώρος που ορίζεται ανωτέρω προεξέχει ή όχι στο διάδρομο.

    7.7.8.2.   Ελάχιστο βάθος μαξιλαριού καθίσματος (διάσταση Κ, Βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 11).

    Το ελάχιστο βάθος ενός μαξιλαριού καθίσματος πρέπει να είναι:

    7.7.8.2.1.

    350 mm στα οχήματα της κλάσης I, Α ή Β και

    7.7.8.2.2.

    400 mm στα οχήματα της κλάσης II ή της κλάσης III.

    7.7.8.3.   Ύψος μαξιλαριού καθίσματος (διάσταση Η, βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 11α).

    Το ύψος του ασυμπίεστου μαξιλαριού του καθίσματος σχετικά με το έδαφος θα πρέπει να είναι τόσο ώστε η απόσταση από το έδαφος έως ένα οριζόντιο επίπεδο που εφάπτεται στην εμπρόσθια ανώτερη επιφάνεια του μαξιλαριού του καθίσματος να είναι μεταξύ 400 και 500 mm. ωστόσο, το ύψος αυτό μπορεί να μειώνεται έως τα 350 mm το πολύ στους θόλους των τροχών (λαμβάνοντας υπόψη τις ανοχές που προβλέπονται στο σημείο 7.7.8.5.2) και στο διαμέρισμα του κινητήρα/της μετάδοσης.

    7.7.8.4.   Απόσταση μεταξύ καθισμάτων (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 12)

    7.7.8.4.1.

    Στα καθίσματα που είναι διατεταγμένα προς την ίδια κατεύθυνση, η απόσταση μεταξύ του μετώπου ενός ερεισινώτου και της πίσω πλευράς του ερεισινώτου του προηγούμενου καθίσματος (διάσταση Η) μετράται οριζοντίως και σε όλο το ύψος μεταξύ του επιπέδου της άνω επιφανείας του μαξιλαριού καθίσματος και ενός σημείου 620 mm επάνω από το δάπεδο, πρέπει να είναι τουλάχιστον:

    H

    Κλάση I, A και B

    650 mm

    Κλάση II και III

    680 mm

    7.7.8.4.2.

    Όλες οι μετρήσεις πραγματοποιούνται με το μαξιλάρι του καθίσματος και το ερεισίνωτο ασυμπίεστα, σε κατακόρυφο επίπεδο διερχόμενο από τη διάμεσο της ατομικής θέσης καθήμενου.

    7.7.8.4.3.

    Όταν τα εγκάρσια καθίσματα είναι διατεταγμένα το ένα απέναντι από το άλλο, η ελάχιστη απόσταση μεταξύ των μετώπων των ερεισινώτων των αντιμέτωπων καθισμάτων, μετρούμενη στα υψηλότερα σημεία των μαξιλαριών των καθισμάτων, πρέπει να είναι τουλάχιστον 1 300 mm.

    7.7.8.4.4.

    Οι μετρήσεις πραγματοποιούνται με τα ανακλινόμενα καθίσματα επιβατών και τα προσαρμοζόμενα καθίσματα οδηγού με τα ερεισίνωτά τους και τις υπόλοιπες ρυθμίσεις στην κανονική θέση χρήσης τους, όπως προσδιορίζεται από τον κατασκευαστή.

    7.7.8.4.5.

    Οι μετρήσεις πραγματοποιούνται με το τυχόν πτυσσόμενο τραπεζάκι προσαρμοσμένο στο ερεισίνωτο καθίσματος στην πτυσσόμενη (ανασυρόμενη) θέση του.

    7.7.8.4.6.

    Τα καθίσματα που είναι συναρμολογημένα επί τροχιάς ή σε άλλο σύστημα που επιτρέπει τον χειριστή ή τον χρήστη να μεταβάλλει εύκολα την εσωτερική διαμόρφωση του οχήματος μετρούνται στην κανονική θέση χρήσης τους, όπως προσδιορίζει ο κατασκευαστής στην αίτηση έγκρισης.

    7.7.8.5.   Χώρος για καθήμενους επιβάτες (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 13).

    7.7.8.5.1.

    Για τα καθίσματα πίσω από ένα χώρισμα ή άλλη άκαμπτη κατασκευή εκτός καθίσματος, πρέπει να προβλέπεται ελάχιστος ελεύθερος χώρος εμπρός από κάθε απαιτούμενο κάθισμα επιβάτη (όπως ορίζεται στο σημείο 7.7.8.6.) σύμφωνα με το παράρτημα 4, εικόνα 13. Ένα χώρισμα του οποίου το περίγραμμα αντιστοιχεί περίπου σε εκείνο του κεκλιμένου ερεισινώτου του καθίσματος, μπορούν να εισχωρούν στο χώρο αυτό. Για τα καθίσματα δίπλα στο κάθισμα του οδηγού σε οχήματα της κλάσης Α ή Β, επιτρέπεται προεξοχή του πίνακα ενδείξεων για τον οδηγό, του πίνακα χειριστηρίων, του μοχλού αλλαγής ταχυτήτων, του αλεξήνεμου, του αλεξηλίου, των ζωνών ασφαλείας και των αγκυρώσεων αυτών των ζωνών.

    7.7.8.5.2.

    Για ένα κάθισμα πίσω από ένα κάθισμα ή/και ένα κάθισμα απέναντι από το διάδρομο, πρέπει να προβλέπεται ελάχιστος ελεύθερος χώρος για τα πόδια βάθους τουλάχιστον 300 mm και πλάτους σύμφωνα με το σημείο 7.7.8.1.1, όπως απεικονίζεται στο παράρτημα 4, εικόνα 11β. Η ύπαρξη στο χώρο αυτό στηριγμάτων των καθισμάτων, υποποδίων για τους επιβάτες και προεξοχών όπως προβλέπεται στο σημείο 7.7.8.6 επιτρέπεται υπό τον όρο ότι απομένει επαρκής χώρος για τα πόδια των επιβατών. Αυτός ο χώρος για τα πόδια μπορεί εν μέρει να βρίσκεται μέσα ή/και πάνω από το διάδρομο, αλλά δεν θα εμποδίζει σε καμία περίπτωση τη μέτρηση του ελάχιστου πλάτους του διαδρόμου σύμφωνα με το σημείο 7.7.5. Στην περίπτωση καθισμάτων δίπλα στο κάθισμα του οδηγού σε οχήματα της κλάσης Α ή Β, επιτρέπεται προεξοχή των ζωνών ασφαλείας και των αγκυρώσεών τους.

    7.7.8.5.3.

    Ο ελάχιστος αριθμός καθισμάτων με προτεραιότητα που πληρούν τις προϋποθέσεις του παραρτήματος 8, σημείο 3.2 είναι τέσσερις για την κλάση I, δύο για την κλάση II και μία για την κλάση Α. Θέσεις που διπλώνουν ώστε να μην αποτελούν εμπόδιο όταν δεν χρησιμοποιούνται δεν μπορούν να ορίζονται ως καθίσματα με προτεραιότητα.

    7.7.8.6.   Ελεύθερο ύψος επάνω από τις θέσεις καθήμενων

    7.7.8.6.1.

    Στην περίπτωση των μονώροφων οχημάτων, επάνω από κάθε θέση καθήμενου και, εξαιρέσει της περίπτωσης των καθισμάτων δίπλα στον οδηγό σε οχήματα της κλάσης Α ή Β, επάνω από το σχετικό χώρο για τα πόδια, πρέπει να μετράται ελεύθερος χώρος ύψους τουλάχιστον 900 mm μετρούμενου από το υψηλότερο σημείο του ασυμπίεστου μαξιλαριού καθίσματος και τουλάχιστον 1 350 mm από το μέσο επίπεδο του δαπέδου στο χώρο για τα πόδια. Στην περίπτωση των οχημάτων στα οποία εφαρμόζεται το σημείο 7.7.1.10, καθώς και για τα καθίσματα δίπλα στον οδηγό οχημάτων της κλάσης Α ή Β, οι διαστάσεις αυτές μπορούν να μειωθούν στα 1 200 mm μετρούμενες από το δάπεδο και στα 800 mm μετρούμενες από το υψηλότερο σημείο του μη συμπιεσμένου μαξιλαριού καθίσματος.

    Στην περίπτωση των διώροφων οχημάτων, επάνω από κάθε θέση καθήμενου πρέπει να υπάρχει ελεύθερο ύψος όχι μικρότερο των 900 mm από το υψηλότερο σημείο του μη συμπιεσμένου μαξιλαριού καθίσματος. Αυτό το ελεύθερο ύψος πρέπει να εκτείνεται επάνω από την κατακόρυφη προβολή όλης της επιφανείας του καθίσματος και του σχετικού χώρου για τα πόδια. Στην περίπτωση του άνω ορόφου, αυτό το ελεύθερο ύψος μπορεί να μειωθεί σε 850 mm.

    7.7.8.6.2.

    Ο ελεύθερος αυτός χώρος εκτείνεται επάνω από τη ζώνη που ορίζεται:

    7.7.8.6.2.1.

    από τα διαμήκη κατακόρυφα επίπεδα 200 mm εκατέρωθεν του μέσου κατακόρυφου επιπέδου της θέσης καθήμενου και

    7.7.8.6.2.2.

    από ένα εγκάρσιο κατακόρυφο επίπεδο διερχόμενο από το πλέον πίσω και άνω σημείο του ερεισινώτου και από ένα εγκάρσιο κατακόρυφο επίπεδο 280 mm εμπρός από το πλέον εμπρόσθιο σημείο του ασυμπίεστου μαξιλαριού καθίσματος, μετρούμενο σε κάθε περίπτωση στο μέσο κατακόρυφο επίπεδο της θέσης καθίσματος.

    7.7.8.6.3.

    Από τις ακμές του ελεύθερου χώρου που ορίζεται στα σημεία 7.7.8.6.1 και 7.7.8.6.2, μπορούν να εξαιρούνται οι ακόλουθες ζώνες:

    7.7.8.6.3.1.

    στο άνω μέρος των εξωτερικών καθισμάτων, δίπλα στο εσωτερικό τοίχωμα του οχήματος, μία ζώνη ορθογώνιας διατομής ύψους 150 mm και πλάτους 100 mm (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 14),

    7.7.8.6.3.2.

    στο άνω μέρος των εξωτερικών θέσεων, μία ζώνη τριγωνικής διατομής, της οποίας η κορυφή βρίσκεται 700 mm από την οροφή και της οποίας η βάση έχει πλάτος 100 mm (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 15). Εξαιρείται επίσης ο χώρος που χρειάζεται για τις ζώνες ασφαλείας και τις αγκυρώσεις τους και για το αλεξήλιο·

    7.7.8.6.3.3.

    στο κάτω μέρος του χώρου για τα πόδια των εξωτερικών καθισμάτων, μία ζώνη με διατομή επιφανείας 0,02 m2 το πολύ (0,03 m2 για τα χαμηλοδάπεδα οχήματα) και μέγιστο πλάτος 100 mm το πολύ (150 mm για τα χαμηλοδάπεδα οχήματα) (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 16).

    7.7.8.6.3.4.

    Για ένα όχημα χωρητικότητας έως 22 επιβατών, στην περίπτωση θέσεων καθήμενων κοντά στις πίσω γωνίες του αμαξώματος, η απώτερη πίσω ακμή του ελεύθερου χώρου, σε κάτοψη, μπορεί να στρογγυλεύεται με ακτίνα 150 mm το πολύ (βλέπε το παράρτημα 4, εικόνα 17).

    7.7.8.6.4.

    Στον ελεύθερο χώρο που ορίζεται στα σημεία 7.7.8.6.1, 7.7.8.6.2 και 7.7.8.6.3, επιτρέπονται οι ακόλουθες πρόσθετες προεξοχές:

    7.7.8.6.4.1.

    προεξοχή του ερεισινώτου άλλου καθίσματος, των υποστηριγμάτων του και των εξαρτημάτων του (π.χ. πτυσσόμενο τραπεζάκι).

    7.7.8.6.4.2.

    Στην περίπτωση οχήματος χωρητικότητας έως 22 επιβατών, η προεξοχή ενός θόλου τροχού υπό τον όρο ότι πληρούται μία από τις δύο κάτωθι προϋποθέσεις:

    7.7.8.6.4.2.1.

    η προεξοχή δεν εκτείνεται πέραν του μέσου κατακόρυφου επιπέδου της θέσης καθήμενου (βλέπε το παράρτημα 4, εικόνα 18) ή

    7.7.8.6.4.2.2.

    η πλησιέστερη ακμή της περιοχής βάθους 300 mm για τα πόδια του καθήμενου επιβάτη εκτείνεται έως 200 mm από την ακμή του ασυμπίεστου μαξιλαριού του καθίσματος και έως 600 mm εμπρός από το ερεισίνωτο του καθίσματος, με τις μετρήσεις πραγματοποιούμενες στο διάμεσο κατακόρυφο επίπεδο της θέσης καθήμενου (βλέπε το παράρτημα 4, εικόνα 19). Στην περίπτωση δύο αντιμέτωπων θέσεων, η διάταξη αυτή ισχύει για ένα μόνον από τα καθίσματα, ο δε εναπομένων χώρος για τα πόδια των καθήμενων επιβατών πρέπει να είναι 400 mm τουλάχιστον.

    7.7.8.6.4.3.

    Σε οχήματα χωρητικότητας έως 22 επιβατών, για τα καθίσματα δίπλα στο κάθισμα του οδηγού, επιτρέπεται προεξοχή του πίνακα ενδείξεων για τον οδηγό, του πίνακα χειριστηρίων, του αλεξήνεμου, του αλεξηλίου, των ζωνών ασφαλείας, των αγκυρώσεων αυτών των ζωνών και του εμπρόσθιου μέρους της οροφής.

    7.7.8.6.4.4.

    Προεξοχή παραθύρων με οριζόντιους στροφείς όταν είναι ανοικτά και των εξαρτημάτων τους.

    7.7.9.   Επικοινωνία με τον οδηγό

    7.7.9.1.   Στα οχήματα των κλάσεων I, II και Α, πρέπει να προβλέπεται ένα μέσο που να επιτρέπει στους επιβάτες να επισημαίνουν στον οδηγό ότι επιθυμούν στάση του οχήματος. Τα χειριστήρια για όλες αυτές τις διατάξεις επικοινωνίας πρέπει να μπορούν να λειτουργούν με την παλάμη του χεριού. Πρέπει να υπάρχουν κατάλληλες διατάξεις επικοινωνίας κατανεμημένες επαρκώς και ομοιόμορφα σε ολόκληρο το όχημα και σε απόσταση όχι άνω των 1 500 mm από το δάπεδο· αυτό δεν αποκλείει τη δυνατότητα εγκατάστασης υψηλότερων πρόσθετων συσκευών επικοινωνίας. Τα χειριστήρια πρέπει να έχουν χρώμα που να δημιουργεί αντίθεση. Η ενεργοποίηση του χειριστηρίου πρέπει επίσης να υποδεικνύεται στους επιβάτες με ένα ή περισσότερα φωτεινά σήματα. Το σήμα πρέπει να απεικονίζει τις λέξεις «στάση» ή ισοδύναμο ή/και κατάλληλο εικονόγραμμα και να παραμένει φωτεινό έως ότου ανοίξει η ή οι θύρες επιβατών. Τα αρθρωτά οχήματα πρέπει να διαθέτουν τέτοια σήματα σε κάθε άκαμπτο τμήμα τους. Τα διώροφα οχήματα πρέπει να διαθέτουν σήματα σε κάθε όροφο. Οι διατάξεις του σημείου 7.6.11.4 εφαρμόζονται σε οποιεσδήποτε χρησιμοποιούμενες επισημάνσεις σε μορφή κειμένου.

    7.7.9.2.   Επικοινωνία με το διαμέρισμα πληρώματος

    Εάν υπάρχει διαμέρισμα πληρώματος χωρίς πρόσβαση στο διαμέρισμα του οδηγού ή των επιβατών, πρέπει να προβλέπεται μέσο επικοινωνίας μεταξύ του οδηγού και του πληρώματος.

    7.7.9.3.   Επικοινωνία με το διαμέρισμα τουαλέτας

    Τα διαμερίσματα τουαλέτας πρέπει να διαθέτουν μέσο ειδοποίησης για την παροχή βοήθειας σε περίπτωση ανάγκης.

    7.7.10.   Μηχανήματα θερμών ποτών και εξοπλισμός παρασκευής φαγητών

    7.7.10.1.   Τα μηχανήματα θερμών ποτών και ο εξοπλισμός παρασκευής φαγητών πρέπει να τοποθετούνται ή να προστατεύονται έτσι ώστε να μην εκτινάσσεται σε κανέναν επιβάτη θερμό φαγητό ή ποτό κατά την πέδηση σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή λόγω της φυγοκέντρου δύναμης στις στροφές.

    7.7.10.2.   Στα οχήματα που διαθέτουν μηχανήματα θερμών ποτών και εξοπλισμό παρασκευής φαγητών, όλα τα καθίσματα επιβατών πρέπει να είναι εφοδιασμένα με διάταξη εναπόθεσης ποτών και φαγητών ενόσω το όχημα είναι εν κινήσει.

    7.7.11.   Θύρες εσωτερικών διαμερισμάτων

    Κάθε θύρα τουαλέτας ή άλλου εσωτερικού διαμερίσματος:

    7.7.11.1.

    πρέπει να κλείνει μόνη της και να μην είναι εξοπλισμένη με καμία διάταξη που να την κρατά ανοικτή σε περίπτωση που, όταν είναι ανοικτή, μπορεί να δημιουργήσει εμπόδιο στους επιβάτες σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης,

    7.7.11.2.

    πρέπει, όταν είναι ανοικτή, να μην καλύπτει καμία χειρολαβή, χειριστήριο, διάταξη για το άνοιγμα ή την υποχρεωτική επισήμανση που συνδέεται με οποιαδήποτε θύρα επιβατών, θύρα κινδύνου, έξοδο κινδύνου, πυροσβεστήρα ή κιβώτιο πρώτων βοηθειών,

    7.7.11.3.

    πρέπει να παρέχει ένα μέσο ούτως ώστε να επιτρέπεται το άνοιγμα της θύρας από έξω από το διαμέρισμα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης,

    7.7.11.4.

    δεν πρέπει να είναι δυνατό να μανδαλώνεται από έξω, εκτός εάν είναι πάντοτε δυνατόν να ανοιχθεί από μέσα.

    7.7.12.   Κλιμακοστάσια επικοινωνίας σε διώροφα οχήματα (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 1)

    7.7.12.1.   Το ελάχιστο πλάτος οιουδήποτε κλιμακοστασίου επικοινωνίας πρέπει να είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να επιτρέπει ελεύθερη διέλευση μιας διάταξης δοκιμής μονής θύρας επιβατών, όπως υποδεικνύεται στο σχήμα 1 του παραρτήματος 4. Το χώρισμα πρέπει να κινείται με σημείο εκκίνησης το διάδρομο του κάτω ορόφου έως την τελευταία βαθμίδα, στην πιθανή κατεύθυνση κίνησης ενός ατόμου που χρησιμοποιεί το κλιμακοστάσιο.

    7.7.12.2.   Τα κλιμακοστάσια επικοινωνίας πρέπει να είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε, κατά την απότομη πέδηση του οχήματος κινούμενο προς τα εμπρός, να μην υπάρχει κίνδυνος να εκτιναχθεί κάποιος επιβάτης προς τα κάτω.

    Η απαίτηση αυτή θεωρείται ότι ικανοποιείται εφόσον πληρείται μία από τις ακολούθους διατάξεις:

    7.7.12.2.1.

    κανένα μέρος του κλιμακοστασίου δεν κατέρχεται προς τα εμπρός,

    7.7.12.2.2.

    το κλιμακοστάσιο είναι εξοπλισμένο με κιγκλίδωμα ή παρεμφερή διάταξη,

    7.7.12.2.3.

    υπάρχει αυτόματη διάταξη στο άνω μέρος του κλιμακοστασίου, η οποία εμποδίζει τη χρήση του όταν το όχημα κινείται· η διάταξη αυτή πρέπει να λειτουργεί εύκολα σε περίπτωση ανάγκης.

    7.7.12.3.   Πρέπει να επαληθεύεται, με τη χρήση του κυλίνδρου που αναφέρεται στο σημείο 7.7.5.1, ότι οι συνθήκες πρόσβασης από τους διαδρόμους (άνω και κάτω) προς το κλιμακοστάσιο είναι οι κατάλληλες.

    7.7.13   Διαμέρισμα οδηγού

    7.7.13.1.   Ο οδηγός πρέπει να προστατεύεται από τους όρθιους επιβάτες και από τους επιβάτες που κάθονται ακριβώς πίσω από το διαμέρισμα του οδηγού οι οποίοι μπορεί να εκτοξευθούν στο διαμέρισμα του οδηγού σε περίπτωση πέδησης ή σε κάποια στροφή. Αυτή η απαίτηση θεωρείται ότι ικανοποιείται αν:

    7.7.13.1.1.

    το πίσω μέρος του διαμερίσματος του οδηγού περικλείεται από χώρισμα ή

    7.7.13.1.2.

    στην περίπτωση καθισμάτων επιβατών που βρίσκονται πίσω από το διαμέρισμα του οδηγού, εάν διατίθεται στοιχείο προφύλαξης ή, στην περίπτωση οχημάτων της κλάσης Α ή Β, εάν διατίθεται ζώνη ασφαλείας. Για τα οχήματα που διαθέτουν χώρο για όρθιους επιβάτες ακριβώς πίσω από το διαμέρισμα του οδηγού, δεν ισχύει η επιλογή ζώνης ασφαλείας. Όπου υπάρχει, το στοιχείο προφύλαξης πρέπει να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στα σημεία 7.7.13.1.2.1 έως 7.7.13.1.2.3 (βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 30).

    7.7.13.1.2.1.

    Το ελάχιστο πλάτος του στοιχείου προφύλαξης από το δάπεδο στο οποίο βρίσκονται τα πόδια του επιβάτη θα είναι 800 mm.

    7.7.13.1.2.2.

    Το πλάτος του στοιχείου προφύλαξης θα εκτείνεται προς το εσωτερικό από το τοίχωμα του οχήματος τουλάχιστον μέχρι 100 mm πέρα από το διαμήκη κεντρικό άξονα του τελευταίου προς το εσωτερικό καθίσματος επιβατών, αλλά σε κάθε περίπτωση θα εκτείνεται τουλάχιστον μέχρι το τελευταίο προς το εσωτερικό σημείο του καθίσματος επιβατών.

    7.7.13.1.2.3.

    Η απόσταση μεταξύ της ανώτατης άκρης του χώρου που προορίζεται για τη συγκράτηση οποιουδήποτε αντικειμένου (π.χ. τραπέζι) και της ανώτατης άκρης του στοιχείου προφύλαξης θα είναι τουλάχιστον 90 mm.

    7.7.13.2.   Το διαμέρισμα του οδηγού θα προστατεύεται από αντικείμενα που ενδεχομένως κυλήσουν μέσα σε αυτό από το χώρο των επιβατών ακριβώς πίσω από το διαμέρισμα σε περίπτωση ξαφνικής πέδησης. Η απαίτηση αυτή θεωρείται ότι πληρούται όταν μια σφαίρα διαμέτρου 50 mm δεν μπορεί να κυλήσει μέσα στο διαμέρισμα του οδηγού από το χώρο των επιβατών ακριβώς πίσω από το διαμέρισμα.

    7.7.13.3.   Ο οδηγός θα προστατεύεται από τον ήλιο και από το εκτυφλωτικό φως και τις αντανακλάσεις που προκαλεί ο εσωτερικός τεχνητός φωτισμός. Όλα τα είδη φωτισμού που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά και σημαντικά την όραση του οδηγού θα μπορούν να λειτουργούν μόνον όταν το όχημα είναι σταματημένο.

    7.7.13.4.   Το όχημα πρέπει να διαθέτει συσκευές για την αποθάμβωση και αποπάγωση του αλεξηνέμου.

    7.7.14.   Κάθισμα οδηγού

    7.7.14.1.   Το κάθισμα του οδηγού πρέπει να είναι ανεξάρτητο από τα άλλα καθίσματα.

    7.7.14.2.   Το ερεισινωτό του πρέπει να είναι είτε κυρτό ή στο χώρο του οδηγού θα υπάρχουν στηρίγματα των βραχιόνων τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε ο οδηγός ούτε να περιορίζεται κατά την οδήγηση του οχήματος, ούτε να χάνει την ισορροπία του λόγω των εγκάρσιων επιταχύνσεων που μπορεί να υπάρξουν κατά την οδήγηση.

    7.7.14.3.   Το ελάχιστο πλάτος του μαξιλαριού καθίσματος (διάσταση F, παράρτημα 4, εικόνα 9), μετρούμενο από ένα κατακόρυφο επίπεδο που διέρχεται από το κέντρο του καθίσματος, πρέπει να είναι:

    7.7.14.3.1.

    200 mm για τα οχήματα της κλάσης A ή B,

    7.7.14.3.2.

    225 mm για τα οχήματα της κλάσης Ι, ΙΙ ή III.

    7.7.14.4.   Το ελάχιστο βάθος του μαξιλαριού καθίσματος (διάσταση Κ, παράρτημα 4, εικόνα 11α), μετρούμενο από ένα κατακόρυφο επίπεδο που διέρχεται από το κέντρο του καθίσματος, πρέπει να είναι:

    7.7.14.4.1.

    350 mm για τα οχήματα της κλάσης A ή B,

    7.7.14.4.2.

    400 mm για τα οχήματα της κλάσης Ι, ΙΙ ή III.

    7.7.14.5.   Το ελάχιστο συνολικό πλάτος του ερεισινωτού μετρούμενου σε ύψος έως 250 mm πάνω από το οριζόντιο επίπεδο που εφάπτεται στην ανώτατη επιφάνεια του ασυμπίεστου μαξιλαριού του καθίσματος θα είναι 450 mm.

    7.7.14.6.   Η απόσταση μεταξύ των στηριγμάτων των βραχιόνων θα παρέχει ελεύθερο χώρο τουλάχιστον 450 mm στον οδηγό, όπως ορίζεται στο σημείο 7.7.14.2.

    7.7.14.7.   Το κάθισμα θα ρυθμίζεται κατά μήκος και καθ’ ύψος και ως προς την κλίση του ερεισινωτού. Θα ασφαλίζει αυτόματα στην επιλεγμένη θέση και, εφόσον διαθέτει περιστρεφόμενο μηχανισμό, θα ασφαλίζει αυτόματα, όταν βρίσκεται στη θέση οδήγησης. Το κάθισμα θα διαθέτει σύστημα ανάρτησης.

    7.7.14.7.1.

    Το σύστημα ανάρτησης και η ρύθμιση του καθίσματος καθ’ ύψος δεν αποτελούν υποχρεωτικές προϋποθέσεις για τα οχήματα της κλάσης Α ή Β.

    7.8.   Τεχνητός εσωτερικός φωτισμός

    7.8.1.   Πρέπει να προβλέπεται εσωτερική ηλεκτρική εγκατάσταση για το φωτισμό:

    7.8.1.1.

    όλων των διαμερισμάτων επιβατών, των διαμερισμάτων πληρώματος, του διαμερίσματος τουαλέτας και του αρθρωτού τμήματος ενός αρθρωτού οχήματος,

    7.8.1.2.

    τυχόν βαθμίδας ή βαθμίδων,

    7.8.1.3.

    της πρόσβασης προς οποιεσδήποτε εξόδους και τον χώρο που γειτνιάζει άμεσα με την (τις) έξοδο (εξόδους) επιβατών, συμπεριλαμβανομένης, οποιασδήποτε διάταξης επιβίβασης, όταν αυτή χρησιμοποιείται,

    7.8.1.4.

    των εσωτερικών σημάνσεων και των εσωτερικών χειριστηρίων όλων των εξόδων,

    7.8.1.5.

    όλων των σημείων όπου υπάρχουν εμπόδια.

    7.8.1.6.

    Σε περίπτωση διώροφου οχήματος χωρίς οροφή, θα υπάρχει τουλάχιστον μία διάταξη φωτισμού όσο το δυνατόν πιο κοντά στην κορυφή κάθε κλιμακοστασίου που οδηγεί στον επάνω όροφο.

    7.8.2.   Πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον δύο εσωτερικά κυκλώματα φωτισμού, έτσι ώστε η αστοχία του ενός να μην επηρεάζει το άλλο. Ένα κύκλωμα που χρησιμεύει μόνο για το συνεχή φωτισμό της εισόδου και εξόδου μπορεί να θεωρείται ως ένα από αυτά τα κυκλώματα.

    7.8.3.   (Δεσμευμένο)

    7.8.4.   Δεν απαιτούνται μεμονωμένα φώτα για κάθε ένα από τα στοιχεία του σημείου 7.8.1 εφόσον μπορεί να διατηρηθεί επαρκής φωτισμός κατά την κανονική χρήση.

    7.8.5.   Ο έλεγχος του υποχρεωτικού εσωτερικού φωτισμού θα πραγματοποιείται με χειροκίνητους διακόπτες από τον οδηγό ή αυτόματα.

    7.9.   Αρθρωτό τμήμα των αρθρωτών οχημάτων

    7.9.1.   Το αρθρωτό τμήμα που συνδέει τα άκαμπτα μέρη του οχήματος πρέπει να είναι σχεδιασμένα και κατασκευασμένα έτσι ώστε να επιτρέπει τουλάχιστον μία περιστροφική κίνηση περί έναν τουλάχιστον οριζόντιο άξονα και έναν τουλάχιστον κατακόρυφο άξονα.

    7.9.2.   Όταν το αρθρωτό όχημα είναι εν στάσει με τη μάζα του σε ετοιμότητα λειτουργίας επί οριζόντιας επιφανείας, δεν πρέπει να υπάρχει, μεταξύ του δαπέδου κανενός από τα άκαμπτα τμήματα και του δαπέδου της περιστρεφόμενης βάσης ή του στοιχείου που αντικαθιστά τη βάση αυτή, ακάλυπτο κενό πλάτους άνω των:

    7.9.2.1.   10 mm όταν οι τροχοί του οχήματος βρίσκονται επί του ιδίου επιπέδου, ή

    7.9.2.2.   20 mm όταν οι τροχοί του άξονα που πρόσκεινται στο αρθρωτό τμήμα βρίσκονται επί επιφανείας η οποία είναι 150 mm υψηλότερη από την επιφάνεια επί της οποίας βρίσκονται οι τροχοί των υπολοίπων αξόνων.

    7.9.3.   Η διαφορά επιπέδου μεταξύ του δαπέδου των άκαμπτων τμημάτων και του δαπέδου της περιστρεφόμενης βάσης, μετρούμενη στον αρμό, δεν πρέπει να υπερβαίνει:

    7.9.3.1.

    τα 20 mm υπό τις συνθήκες που περιγράφονται στο σημείο 7.9.2.1, ή

    7.9.3.2.

    τα 30 mm υπό τις συνθήκες που περιγράφονται στο σημείο 7.9.2.2.

    7.9.4.   Στα αρθρωτά οχήματα, πρέπει να προβλέπονται μέσα τα οποία να μην εμποδίζουν την πρόσβαση επιβατών σε οποιοδήποτε μέρος του αρθρωτού τμήματος όταν:

    7.9.4.1.

    το δάπεδο έχει ακάλυπτο κενό που δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σημείου 7.9.2,

    7.9.4.2.

    το δάπεδο δεν μπορεί να φέρει τη μάζα των επιβατών,

    7.9.4.3.

    οι επιβάτες διατρέχουν κίνδυνο από τις κινήσεις των τοιχωμάτων.

    7.10.   Σταθερότητα πορείας των αρθρωτών οχημάτων

    Όταν ένα αρθρωτό όχημα κινείται επί ευθείας γραμμής, τα διαμήκη μέσα επίπεδα των άκαμπτων τμημάτων του πρέπει να συμπίπτουν και να σχηματίζουν συνεχές επίπεδο χωρίς εκτροπές.

    7.11.   Χειρολισθήρες και χειρολαβές

    7.11.1.   Γενικές προδιαγραφές

    7.11.1.1.   Οι χειρολισθήρες και οι χειρολαβές πρέπει να είναι κατάλληλης αντοχής.

    7.11.1.2.   Οι χειρολισθήρες και οι χειρολαβές πρέπει να σχεδιάζονται και να τοποθετούνται έτσι ώστε να μη υπάρχει κανένας κίνδυνος τραυματισμού των επιβατών.

    7.11.1.3.   Οι χειρολισθήρες και οι χειρολαβές πρέπει να είναι διατομής που να επιτρέπει στους επιβάτες να συγκρατούνται εύκολα και αποτελεσματικά. Κάθε χειρολισθήρας πρέπει να έχει μήκος τουλάχιστον 100 mm για να δέχεται την παλάμη του επιβάτη. Καμία διάσταση διατομής δεν πρέπει να είναι μικρότερη των 20 mm ή μεγαλύτερη των 45 mm εκτός από την περίπτωση των χειρολισθήρων σε θύρες και καθίσματα και, στην περίπτωση οχήματος της κλάσης II, III ή Β, στις διόδους προσβάσεων. Στις περιπτώσεις αυτές, επιτρέπονται χειρολισθήρες με ελάχιστη διάσταση 15 mm, υπό τον όρο ότι μία άλλη διάσταση είναι τουλάχιστον 25 mm. Οι χειρολισθήρες δεν πρέπει να παρουσιάζουν αιχμηρές καμπύλες.

    7.11.1.4.   Η απόσταση μεταξύ χειρολισθήρα ή χειρολαβής στο μεγαλύτερο μήκος τους και του παρακείμενου μέρους του αμαξώματος ή των τοιχωμάτων του οχήματος πρέπει να είναι τουλάχιστον 40 m. Ωστόσο, στην περίπτωση χειρολισθήρα σε θύρα ή κάθισμα ή σε δίοδο πρόσβασης σε όχημα της κλάσης II, III ή Β, επιτρέπεται ελάχιστη απόσταση 35 m.

    7.11.1.5.   Η επιφάνεια κάθε χειρολισθήρα, χειρολαβής ή ορθοστάτη πρέπει να δημιουργεί αντίθεση και να είναι αντιολισθητική.

    7.11.2.   Πρόσθετες απαιτήσεις για χειρολισθήρες και χειρολαβές για οχήματα που έχουν σχεδιαστεί για τη μεταφορά όρθιων επιβατών

    7.11.2.1.   Πρέπει να προβλέπονται επαρκείς χειρολισθήρες ή/και χειρολαβές σε κάθε σημείο της επιφάνειας δαπέδου που προορίζεται για τους όρθιους επιβάτες σύμφωνα με το σημείο 7.2.2. Προς το σκοπό αυτό, οι κρεμαστές χειρολαβές, εφόσον υπάρχουν, μπορούν να υπολογίζονται ως χειρολαβές, εφόσον διατηρούνται στη θέση τους με κατάλληλα μέσα. Η απαίτηση αυτή θεωρείται ότι ικανοποιείται εφόσον, για όλα τα δυνατά σημεία της διάταξης δοκιμής που απεικονίζεται στο παράρτημα 4, εικόνα 20, ο κινητός βραχίονας της διάταξης μπορεί να φτάσει δύο τουλάχιστον χειρολισθήρες ή χειρολαβές. Η διάταξη δοκιμής μπορεί να περιστρέφεται ελεύθερα περί τον κατακόρυφο άξονά της.

    7.11.2.2.   Κατά την εφαρμογή της διαδικασίας που περιγράφεται στο σημείο 7.11.2.1 ανωτέρω, λαμβάνονται υπόψη μόνον οι χειρολισθήρες και οι χειρολαβές που απέχουν από το δάπεδο από 800 mm έως 1 950 mm.

    7.11.2.3.   Για κάθε θέση που μπορεί να καταληφθεί από όρθιο επιβάτη, ένας τουλάχιστον από τους απαιτούμενους δύο χειρολισθήρες ή χειρολαβή μπορεί να βρίσκεται σε ύψος 1 500 mm το πολύ από το δάπεδο στη θέση αυτή. Η απαίτηση αυτή δεν ισχύει σε περιοχή που πρόσκειται στη θύρα, όπου η θύρα ή ο μηχανισμός της όταν είναι ανοικτή θα εμποδίζει τη χρήση της χειρολαβής. Επίσης, εξαίρεση αποτελεί το μέσον των μεγάλων πλατφόρμων, αλλά το άθροισμα αυτών των εξαιρέσεων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 20 % του συνολικού χώρου όρθιων επιβατών.

    7.11.2.4.   Οι περιοχές, οι οποίες μπορούν να καταληφθούν από όρθιους επιβάτες και δεν χωρίζονται από καθίσματα από τα πλευρικά τοιχώματα ή το οπίσθιο τοίχωμα του οχήματος, πρέπει να διαθέτουν οριζόντιους χειρολισθήρες παράλληλους προς τα τοιχώματα και τοποθετημένους σε ύψος από 800 mm έως 1 500 mm από το δάπεδο.

    7.11.3.   Χειρολισθήρες και χειρολαβές για θύρες επιβατών

    7.11.3.1.   Τα ανοίγματα των θυρών πρέπει να διαθέτουν χειρολισθήρες ή/και χειρολαβές σε κάθε πλευρά τους. Στην περίπτωση διπλών θυρών, η απαίτηση αυτή μπορεί να πληρούται με την τοποθέτηση ενός κεντρικού ορθοστάτη ή ενός κεντρικού χειρολισθήρα.

    7.11.3.2.   Οι χειρολισθήρες ή/και χειρολαβές στις θύρες επιβατών πρέπει να διαθέτουν ένα σημείο λαβής για κάθε όρθιο άτομο στο χώρο που πρόσκειται στη θύρα επιβατών ή σε οιαδήποτε από τις διαδοχικές βαθμίδες. Τα σημεία αυτά πρέπει να βρίσκονται, κατακόρυφα, σε ύψος 800 mm έως 1 100 mm από το έδαφος ή από την επιφάνεια κάθε βαθμίδας, και οριζόντια:

    7.11.3.2.1.

    για μια θέση κατάλληλη για ένα άτομο που στέκεται στο έδαφος, σε κατάλληλη απόσταση η οποία δεν υπερβαίνει τα 400 mm προς τα μέσα από την εξώτερη ακμή της πρώτης βαθμίδας και

    7.11.3.2.2.

    για την κατάλληλη θέση σε μια συγκεκριμένη βαθμίδα, όχι πιο έξω από την εξώτερη ακμή της συγκεκριμένης βαθμίδας, και όχι άνω των 600 mm προς τα μέσα από την ακμή αυτή.

    7.11.4.   (Δεσμευμένο)

    7.11.5.   Χειρολισθήρες και χειρολαβές για κλιμακοστάσια επικοινωνίας σε διώροφα οχήματα.

    7.11.5.1.   Πρέπει να προβλέπονται κατάλληλοι χειρολισθήρες ή χειρολαβές σε κάθε πλευρά του κλιμακοστασίου επικοινωνίας. Οι χειρολισθήρες ή χειρολαβές πρέπει να τοποθετούνται σε απόσταση μεταξύ 800 και 1 100 mm από την ακραία ακμή κάθε βαθμίδας.

    7.11.5.2.   Οι χειρολισθήρες ή/και χειρολαβές που προβλέπονται πρέπει να είναι έτσι κατασκευασμένες ώστε να περιλαμβάνουν σημείο λαβής για κάθε άτομο όρθιο στον κάτω ή άνω όροφο δίπλα στο κλιμακοστάσιο επικοινωνίας και σε οιαδήποτε από τις διαδοχικές βαθμίδες. Τα σημεία αυτά πρέπει να τοποθετούνται κατακόρυφα σε απόσταση μεταξύ 800 και 1 100 mm επάνω από τον κάτω όροφο ή το καθένα επάνω από την επιφάνεια κάθε βαθμίδας και

    7.11.5.2.1.

    σε θέση κατάλληλη για άτομο όρθιο στον κάτω όροφο, όχι περισσότερο από 400 mm προς τα μέσα από την απώτερη ακμή της πρώτης βαθμίδας και

    7.11.5.2.2.

    σε θέση κατάλληλη σε μια συγκεκριμένη βαθμίδα, όχι προς τα έξω από την απώτερη ακμή της δεδομένης βαθμίδας, και όχι άνω των 600 mm προς τα μέσα από την ίδια ακμή.

    7.12.   Κιγκλιδώματα κλιμακοστασίων και εκτεθειμένων καθισμάτων

    7.12.1.   Στα σημεία όπου ένας καθήμενος επιβάτης μπορεί να εκτιναχθεί στο κλιμακοστάσιο λόγω απότομης πέδησης πρέπει να υπάρχει είτε κιγκλίδωμα είτε, στην περίπτωση των οχημάτων της κλάσης Α ή Β, ζώνη ασφαλείας. Όπου υπάρχει, το κιγκλίδωμα πρέπει να έχει ύψος τουλάχιστον 800 mm από το δάπεδο επί του οποίου κείνται τα πόδια του επιβάτη και να εκτείνεται προς το εσωτερικό από το τοίχωμα του οχήματος τουλάχιστον 100 mm πέραν της διαμήκους μέσης γραμμής κάθε θέσης καθήμενου στην οποία ο επιβάτης διατρέχει κίνδυνο ή του κατακόρυφου στοιχείου της τελευταίας προς το εσωτερικό βαθμίδας, εάν η διάσταση αυτή είναι βραχύτερη.

    7.12.2.   Στον άνω όροφο ενός διωρόφου οχήματος, το κλιμακοστάσιο επικοινωνίας πρέπει να προστατεύεται από κιγκλίδωμα ελάχιστου ύψους 800 mm από το δάπεδο. Η κάτω ακμή του κιγκλιδώματος δεν πρέπει να είναι άνω των 100 mm από το δάπεδο.

    7.12.3.   Το εμπρόσθιο αλεξήνεμο εμπρός από επιβάτες που καταλαμβάνουν τα καθίσματα στο εμπρόσθιο μέρος του άνω ορόφου διώροφων οχημάτων πρέπει να διαθέτει προφύλαξη με μαλακή επένδυση. Η υψηλότερη ακμή αυτού του προστατευτικού στοιχείου πρέπει να είναι τοποθετημένη κατακόρυφα μεταξύ 800 και 900 mm από το δάπεδο όπου ευρίσκονται τα πόδια του επιβάτη.

    7.12.4.   Το ρίχτι (ύψος) κάθε βαθμίδας σε ένα κλιμακοστάσιο επικοινωνίας διώροφου οχήματος πρέπει να είναι κλειστό.

    7.13.   Ράφια αποσκευών και προστασία των επιβαινόντων

    Οι επιβαίνοντες στο όχημα πρέπει να προστατεύονται από αντικείμενα που μπορούν να πέσουν από τα ράφια αποσκευών λόγω της πέδησης του οχήματος ή της δημιουργίας φυγοκέντρου δυνάμεως στις στροφές. Εάν υπάρχουν διαμερίσματα αποσκευών, πρέπει να σχεδιάζονται έτσι ώστε οι αποσκευές να μην μπορούν να πέσουν κατά την απότομη πέδηση του οχήματος.

    7.14.   Καταπακτές, εάν υπάρχουν

    7.14.1.   Κάθε καταπακτή, η οποία δεν είναι καταπακτή διαφυγής, επί του δαπέδου ενός οχήματος πρέπει να είναι έτσι τοποθετημένη και ασφαλισμένη ώστε να μην μπορεί να αποσπασθεί ή να ανοιχτεί χωρίς τη χρήση εργαλείων ή κλειδιών και καμία διάταξη αφαίρεσης ή ασφάλισης να μην προεξέχει άνω των 8 mm από το επίπεδο του δαπέδου. Οι ακμές των προεξοχών πρέπει να είναι στρογγυλευμένες.

    7.15.   Συσκευές οπτικής ψυχαγωγίας

    7.15.1.   Οι συσκευές ψυχαγωγίας των επιβατών, π.χ. οθόνες τηλεόρασης ή βίντεο, πρέπει να είναι τοποθετημένες εκτός του οπτικού πεδίου του οδηγού όταν ο οδηγός κάθεται στην κανονική θέση οδήγησης. Η απαίτηση αυτή δεν αποκλείει τη χρήση οθονών τηλεόρασης ή παρόμοιων συσκευών για τον έλεγχο ή την οδήγηση του οχήματος από τον οδηγό, π.χ. για την παρακολούθηση των θυρών επιβατών.

    7.16.   Τρόλεϊ

    7.16.1   Τα τρόλεϊ θα πληρούν τις διατάξεις του παραρτήματος 12.

    7.17.   Προστασία επιβατών σε οχήματα χωρίς οροφή

    Κάθε όχημα χωρίς οροφή θα διαθέτει:

    7.17.1.

    ένα συνεχόμενο μπροστινό χώρισμα που θα εκτείνεται σε ολόκληρο το πλάτος του τμήματος του οχήματος που δεν έχει οροφή, με ύψος τουλάχιστον 1 400 mm από το γενικό επίπεδο του δαπέδου που εφάπτεται στο μπροστινό χώρισμα,

    7.17.2.

    ένα συνεχόμενο στοιχείο προφύλαξης γύρω από το πλαϊνό και πίσω μέρος του τμήματος του οχήματος που δεν έχει οροφή, με ύψος τουλάχιστον 1 100 mm στο πλάι και 1 200 mm στο πίσω μέρος του οχήματος, μετρούμενο από το γενικό επίπεδο του δαπέδου που εφάπτεται στα χωρίσματα. Το στοιχείο προφύλαξης θα αποτελείται από συνεχή πλαϊνά και πίσω χωρίσματα ύψους τουλάχιστον 700 mm από το γενικό επίπεδο του δαπέδου που εφάπτεται στα χωρίσματα, σε συνδυασμό με ένα ή περισσότερα συνεχή προστατευτικά κιγκλιδώματα με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

    α)

    καμία διάσταση της τομής τους δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 20 mm ή μεγαλύτερη από 45 mm,

    β)

    οποιοδήποτε άνοιγμα μεταξύ ενός προστατευτικού κιγκλιδώματος και οποιουδήποτε παρακείμενου προστατευτικού κιγκλιδώματος ή χωρίσματος δεν θα υπερβαίνει τα 200 mm,

    γ)

    πρέπει να είναι σταθερά στερεωμένα στο σκελετό του οχήματος,

    δ)

    οι θύρες στις εξόδους θα θεωρούνται ότι αποτελούν μέρος αυτού του στοιχείου προφύλαξης.

    7.18.   Ορατότητα και βοηθήματα επικοινωνίας

    Σε περίπτωση οχημάτων χωρίς οροφή, ο οδηγός θα διαθέτει οπτικά μέσα, όπως καθρέφτη, περισκόπιο ή βιντεοκάμερα/οθόνη, προκειμένου να παρατηρεί τη συμπεριφορά των επιβατών στο χώρο χωρίς οροφή. Επιπλέον, θα προβλέπεται σύστημα επικοινωνίας ώστε να μπορεί ο οδηγός να επικοινωνεί με τους εν λόγω επιβάτες.

    Προσαρτημα

    Έλεγχος του στατικού ορίου κλίσης μέσω υπολογισμών

    1.   Η συμμόρφωση ενός οχήματος προς τις απαιτήσεις του σημείου 7.4 του παραρτήματος 3, μπορεί να αποδεικνύεται με μέθοδο υπολογισμού η οποία εγκρίνεται από την τεχνική υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τη διεξαγωγή των δοκιμών.

    2.   Η τεχνική υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τη διεξαγωγή των δοκιμών μπορεί να απαιτεί τη διεξαγωγή δοκιμών σε τμήματα του οχήματος για να ελέγχονται οι υποθέσεις στις οποίες βασίζονται οι υπολογισμοί.

    3.   Προετοιμασία για τον υπολογισμό.

    3.1.

    Το όχημα αναπαρίσταται από ένα χωρικό σύστημα.

    3.2.

    Λόγω της θέσης του κέντρου βάρους του αμαξώματος του οχήματος και των διαφόρων μέτρων ελαστικότητας της ανάρτησης και των ελαστικών του οχήματος, κατά κανόνα, οι άξονες δεν σηκώνονται ταυτόχρονα στην ίδια πλευρά του οχήματος λόγω της πλευρικής επιτάχυνσης. Συνεπώς, η πλευρική κλίση του αμαξώματος πάνω από κάθε άξονα πρέπει να διαπιστώνεται με βάση την υπόθεση ότι οι τροχοί τού ή των άλλων αξόνων παραμένουν στο έδαφος.

    3.3.

    Χάριν απλότητας, θεωρείται ότι το κέντρο βάρους των μη ανηρτημένων μαζών κείται στο διάμηκες επίπεδο του οχήματος, επί γραμμής που διέρχεται από το κέντρο του άξονα περιστροφής των τροχών. Η μικρή μετακίνηση του κέντρου κύλισης λόγω της παραμόρφωσης του άξονα μπορεί να αγνοηθεί. Δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η επίδραση της ανάρτησης με πεπιεσμένο αέρα.

    3.4.

    Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι εξής τουλάχιστον παράμετροι:

    Στοιχεία του οχήματος, όπως π.χ. το μεταξόνιο, το πλάτος του πέλματος των ελαστικών και οι ανηρτημένες/μη ανηρτημένες μάζες, η θέση του κέντρου βάρους του οχήματος, η παραμόρφωση και η επαναφορά και το μέτρο ελαστικότητας της ανάρτησης του οχήματος, λαμβανομένης υπόψη της μη γραμμικότητας, τα κάθετα και τα οριζόντια μέτρα ελαστικότητας των ελαστικών, η στρέψη της υπερκατασκευής, η θέση του κέντρου κύλισης των αξόνων.

    4.   Εγκυρότητα της μεθόδου υπολογισμού

    4.1.

    Η τεχνική υπηρεσία δέχεται την εγκυρότητα της μεθόδου υπολογισμού, π.χ. βάσει συγκρίσιμης δοκιμής παρόμοιου οχήματος.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4

    ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ

    Εικόνα 1

    Πρόσβαση στις θύρες επιβατών

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.1)

    Μέτρο δοκιμής 1

    Μέτρο δοκιμής 2

    Image

    Εικόνα 2

    Πρόσβαση στις θύρες επιβατών

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.1.4)

    Image

    Εικόνα 3

    Προσδιορισμός απρόσκοπτης πρόσβασης στις θύρες

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.1.9.1)

    Image

    Εικόνα 4

    Προσδιορισμός απρόσκοπτης πρόσβασης στις θύρες

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.1.9.2)

    Image

    Εικόνα 5

    Πρόσβαση στις θύρες κινδύνου

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.2)

    Image

    Εικόνα 6

    Διάδρομοι

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.5)

    Image

    Εικόνα 7

    Όρια διαδρόμου εμπρός

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.5.1.1.1)

    Image

    Εικόνα 8

    Βαθμίδες επιβατών

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.7)

    Image

    Εικόνα 9

    Πλάτος καθισμάτων επιβατών

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.1)

    Image

    Εικόνα 9α

    Πλάτος καθισμάτων επιβατών

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.1.3)

    Image

    Εικόνα 10

    Επιτρεπόμενη προεξοχή στο ύψος του ώμου

    Εγκάρσια τομή του ελάχιστου διατιθέμενου χώρου στο ύψος του ώμου για κάθισμα προσκείμενο στο τοίχωμα του οχήματος

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.1.4)

    Image

    Εικόνα 11α

    Βάθος και ύψος μαξιλαριού καθίσματος

    (βλέπε παράρτημα 3, σημεία 7.7.8.2 και 7.7.8.3)

    Image

    Εικόνα 11β

    Χώρος για τα πόδια των καθήμενων επιβατών πίσω από καθίσματα ή σε καθίσματα προς το διάδρομο

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.5.2)

    Image

    Εικόνα 12

    Απόσταση μεταξύ καθισμάτων

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.4)

    Image

    Εικόνα 13

    Χώρος για καθήμενους επιβάτες πίσω από χωρίσματα ή άλλα άκαμπτα στοιχεία εκτός των καθισμάτων

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.5.1)

    Image

    Εικόνα 14

    Επιτρεπόμενη προεξοχή σε χώρο πάνω από το κάθισμα

    Εγκάρσια τομή του ελάχιστου ελεύθερου χώρου επάνω από θέση καθήμενου προσκείμενη σε τοίχωμα του οχήματος

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.6.3.1)

    Image

    Εικόνα 15

    Επιτρεπόμενη προεξοχή επάνω από θέση καθημένου

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.6.3.2)

    Image

    Εικόνα 16

    Επιτρεπόμενη προεξοχή στο κάτω τμήμα του χώρου του επιβάτη

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.6.3.3)

    Image

    Εικόνα 17

    Επιτρεπόμενη προεξοχή στα πίσω γωνιακά καθίσματα

    Κάτοψη του προδιαγραφόμενου χώρου του καθίσματος (δύο πλευρικά καθίσματα πίσω)

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.6.3.4)

    Image

    Εικόνα 18

    Επιτρεπόμενη προεξοχή του θόλου ενός τροχού μη επεκτεινόμενη πέραν της κατακόρυφης διαμέσου του πλευρικού καθίσματος

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.6.4.2.1)

    Image

    Εικόνα 19

    Επιτρεπόμενη προεξοχή του θόλου ενός τροχού επεκτεινόμενη πέραν της κατακόρυφης διαμέσου του πλευρικού καθίσματος

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.8.6.4.2.2)

    Image

    Εικόνα 20

    Διάταξη δοκιμής για την τοποθέτηση χειρολαβών

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.11.2.1)

    Image

    Εικόνα 21

    Αναπηρική πολυθρόνα αναφοράς

    (βλέπε παράρτημα 8, σημείο 3.6.4)

    Image

    Εικόνα 22

    Ελάχιστος ελεύθερος χώρος για τους χρήστες αναπηρικής πολυθρόνας στο χώρο αναπηρικής πολυθρόνας

    (βλέπε παράρτημα 8, σημείο 3.6.1)

    Image

    Εικόνα 23

    Σύμβολα προσβασιμότητας

    (βλέπε παράρτημα 8, σημεία 3.2.8 και 3.6.6)

    Εικόνα 23 Α

    Εικονόγραμμα για χρήστες αναπηρικής πολυθρόνας

    Image

    Εικόνα 23 Β

    Εικονόγραμμα για επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα εκτός των χρηστών αναπηρικής πολυθρόνας

    Image

    Εικόνα 24

    (Δεσμευμένο)

    Εικόνα 25

    Χώρος για τα πόδια των επιβατών

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.1.6)

    Image

    Εικόνα 26

    Πρόσβαση στις καταπακτές διαφυγής οροφής

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.7.4.1.1)

    Image

    Εικόνα 27

    Πρόσβαση στη θύρα του οδηγού

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.6.1.7.2)

    Image

    Εικόνα 28

    Πρόσβαση στη θύρα του οδηγού

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.6.1.9.3)

    Image

    Εικόνα 29

    Παράδειγμα ερεισίνωτου για αναπηρική πολυθρόνα με την όψη προς τα πίσω

    (βλέπε παράρτημα 8, σημείο 3.8.6)

    Image


    (1)  Για οχήματα των κλάσεων Α ή Β, το κάτω χώρισμα μπορεί να μετακινείται οριζόντια σε σχέση με το άνω υπό τον όρο ότι μετακινείται προς την αυτή κατεύθυνση.

    (2)  Το ύψος του άνω κυλίνδρου και στην περίπτωση αυτή το συνολικό ύψος μπορούν να μειωθούν κατά 100 mm σε οιοδήποτε σημείο του διαδρόμου πίσω από:

    α)

    ένα εγκάρσιο επίπεδο ευρισκόμενο 1,5 m μπροστά από τη διάμεσο του πίσω άξονα (του πλέον εμπρός ευρισκόμενου πίσω άξονα στην περίπτωση οχημάτων με περισσότερους του ενός πίσω άξονες) και

    β)

    ένα εγκάρσιο κατακόρυφο επίπεδο βρισκόμενο στην πίσω ακμή της πλέον οπίσθιας θύρας επιβατών, εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία θύρες επιβατών.

    (3)  Η διάμετρος του κατώτερου κυλίνδρου μπορεί να μειωθεί από 450 mm σε 400 mm σε οιοδήποτε μέρος του διαδρόμου πίσω από το πλέον εμπρόσθιο των ακόλουθων δύο επιπέδων:

    α)

    ένα εγκάρσιο κατακόρυφο επίπεδο ευρισκόμενο 1,5 m μπροστά από τη διάμεσο του πίσω άξονα (του πλέον εμπρός ευρισκόμενου πίσω άξονα στην περίπτωση οχημάτων με περισσότερους του ενός πίσω άξονες) και

    β)

    ένα εγκάρσιο κατακόρυφο επίπεδο ευρισκόμενο στην πίσω ακμή της πλέον οπίσθιας θύρας επιβατών ανάμεσα στους άξονες.

    Για τους σκοπούς των ανωτέρω, κάθε άκαμπτο τμήμα αρθρωτού οχήματος θα εξετάζεται ξεχωριστά.

    (4)  220 mm στην περίπτωση των πλευρικά κινούμενων καθισμάτων (βλέπε σημείο 7.7.5.3).

    (5)  Το συνολικό ύψος της διάταξης μέτρησης μπορεί να ελαττωθεί (ελαττώνοντας το ύψος του κατώτερου κυλίνδρου):

    α)

    από 1 800 mm σε 1 680 mm σε οποιοδήποτε σημείο του διαδρόμου του κάτω ορόφου πίσω από εγκάρσιο κατακόρυφο επίπεδο το οποίο απέχει 1 500 mm εμπρός από το κέντρο του οπίσθιου άξονα (του πλησιέστερου προς τα εμπρός στην περίπτωση οχημάτων με περισσότερους του ενός οπίσθιους άξονες),

    β)

    από 1 800 mm σε 1 770 mm στην περίπτωση θύρας επιβατών που ευρίσκεται εμπρός από τον εμπρόσθιο άξονα σε οποιοδήποτε σημείο του διαδρόμου που περιέχεται μεταξύ δύο εγκάρσιων κατακόρυφων επιπέδων που απέχουν 800 mm εμπρός και πίσω από την κεντρική γραμμή του εμπρόσθιου άξονα.

    (6)  230 mm για οχήματα χωρητικότητας έως 22 επιβατών.

    (7)  700 mm για τις θύρες κινδύνου.

    1 500 mm στην περίπτωση θύρας κινδύνου στον επάνω όροφο διώροφου οχήματος.

    850 mm στην περίπτωση θύρας κινδύνου στον κάτω όροφο διώροφου οχήματος.

    (8)  430 mm για οχήματα μόνο με μηχανική ανάρτηση.

    (9)  Για μία τουλάχιστον θύρα επιβατών, 400 mm για άλλες θύρες επιβατών.

    (10)  300 mm για βαθμίδες σε θύρα πίσω από τον πλέον οπίσθιο άξονα.

    (11)  250 mm σε διαδρόμους οχημάτων χωρητικότητας έως 22 επιβατών.

    (12)  225 για την κλάση III.

    (13)  350 mm στους θόλους των τροχών και το διαμέρισμα κινητήρα.

    (14)  400 mm στα οχήματα των κλάσεων II και III.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 5

    (Δεσμευμένο)


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 6

    Οδηγίες μέτρησης της δύναμης με την οποία κλείνουν οι μηχανοκίνητες θύρες

    (βλέπε παράρτημα 3, σημείο 7.6.5.6.1.1)

    και των δυνάμεων αντίδρασης μηχανοκίνητων κεκλιμένων επιπέδων (ραμπών)

    (βλέπε παράρτημα 8, σημείο 3.11.4.3.3)

    1.   ΓΕΝΙΚΑ

    Το κλείσιμο μιας μηχανοκίνητης θύρας και η λειτουργία ενός μηχανοκίνητου κεκλιμένου επιπέδου αποτελούν δυναμικές διαδικασίες. Όταν μία κινούμενη θύρα ή ράμπα προσκρούει σε εμπόδιο, το αποτέλεσμα είναι μία δύναμη δυναμικής αντίδρασης, η εξέλιξη της οποίας (στον χρόνο) εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (π.χ. μάζα της θύρας ή ενός κεκλιμένου επιπέδου, επιτάχυνση, διαστάσεις).

    2.   ΟΡΙΣΜΟΙ

    2.1.

    Δύναμη κλεισίματος ή δύναμη αντίδρασης F(t) είναι μία συνάρτηση χρόνου, μετρούμενη στο εξωτερικό άκρο της θύρας ή του κεκλιμένου επιπέδου (βλέπε σημείο 3.2 παρακάτω).

    2.2.

    Μέγιστη δύναμη FS είναι η ανώτατη τιμή της δύναμης κλεισίματος ή της δύναμης αντίδρασης.

    2.3.

    Πραγματική δύναμη FE είναι η μέση τιμή της δύναμης κλεισίματος ή της δύναμης αντίδρασης ως προς την διάρκεια παλμού:

    Formula

    2.4.

    Διάρκεια παλμού T είναι η τιμή μεταξύ t1 και t2:

    T = t2 – t1

    όπου

    t1

    =

    το όριο ευαισθησίας, από το οποίο η δύναμη κλεισίματος ή η δύναμη αντίδρασης υπερβαίνει τα 50 N

    t2

    =

    το όριο εξασθένισης, από το οποίο η δύναμη κλεισίματος ή η δύναμη αντίδρασης καθίσταται μικρότερη των 50 N.

    2.5.

    Η σχέση μεταξύ των ανωτέρω παραμέτρων φαίνεται στην εικόνα 1 κατωτέρω π.χ.:

    Εικόνα 1

    Image

    2.6.

    Δύναμη μανδάλωσης ή μέση δύναμη αντίδρασης Fc είναι η μέση αριθμητική τιμή των πραγματικών δυνάμεων, μετρούμενων διαδοχικά πολλές φορές στο ίδιο σημείο μέτρησης:

    Formula

    3.   ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ

    3.1.

    Συνθήκες μέτρησης:

    3.1.1.

    Φάσμα θερμοκρασιών: 10° έως 30 °C

    3.1.2.

    Το όχημα πρέπει να παραμένει επί οριζοντίου επιφανείας. Όσον αφορά τις μετρήσεις κεκλιμένου επιπέδου, στην επιφάνεια αυτή θα πρέπει να τοποθετηθεί ένα σταθερά στερεωμένο σώμα ή άλλη παρόμοια διάταξη με μια όψη στην οποία το κεκλιμένο επίπεδο μπορεί να αντιδράσει.

    3.2.

    Τα σημεία μέτρησης είναι:

    3.2.1.

    Στην περίπτωση των θυρών:

    3.2.1.1.

    Στις κύριες ακμές κλεισίματος της θύρας:

     

    ένα στο μέσο της θύρας,

     

    ένα 150 mm επάνω από την κατώτερη ακμή της θύρας.

    3.2.1.2.

    Εάν είναι εξοπλισμένες με διατάξεις πρόληψης της μανδάλωσης για τη διαδικασία ανοίγματος:

    Στις δευτερεύουσες ακμές κλεισίματος της θύρας στο σημείο αυτό, το οποίο θεωρείται ότι είναι το πλέον επικίνδυνο σημείο μανδάλωσης.

    3.2.2.

    Στην περίπτωση των κεκλιμένων επιπέδων:

    3.2.2.1.

    Στην εξωτερική ακμή του κεκλιμένου επιπέδου που βρίσκεται κάθετα προς την κατεύθυνση κίνησης:

     

    ένα στο μέσο του κεκλιμένου επιπέδου,

     

    ένα 100 mm εσωτερικά από κάθε μία από τις ακμές παράλληλα προς την κατεύθυνση διαδρομής του κεκλιμένου επιπέδου.

    3.3.

    Τουλάχιστον τρεις μετρήσεις πρέπει να πραγματοποιούνται σε καθένα από τα σημεία μέτρησης για να καθοριστεί η δύναμη μανδάλωσης ή η μέση δύναμη αντίδρασης σύμφωνα με το σημείο 2.6.

    3.4.

    Το σήμα της δύναμης μανδάλωσης ή της δύναμης αντίδρασης καταγράφεται με φίλτρο χαμηλής συχνότητας σε μία περιοριζόμενη συχνότητα 100 Hz. Τόσο το όριο ευαισθησίας όσο και το όριο εξασθένισης καθορίζεται σε 50 N για να περιοριστεί η διάρκεια παλμού.

    3.5.

    Η απόκλιση της ανάγνωσης από την ονομαστική τιμή δεν πρέπει να είναι περισσότερο από ± 3 %.

    4.   ΔΙΆΤΑΞΗ ΜΕΤΡΗΣΗΣ

    4.1.

    Η διάταξη μέτρησης συνίσταται σε δύο μέρη: μία λαβή και ένα μέρος μέτρησης το οποίο αποτελεί κιβωτοειδή κυψέλη φόρτισης (βλέπε εικόνα 2).

    4.2.

    Η κιβωτοειδής κυψέλη φόρτωσης έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

    4.2.1.

    Συνίσταται σε δύο ολισθαίνοντα περιβλήματα, διαμέτρου 100 mm στην εξώτερη διάσταση και πλάτους 115 mm. Εντός της κιβωτοειδούς κυψέλης φόρτωσης τοποθετείται ένα συνθλιβόμενο ελατήριο μεταξύ των δύο περιβλημάτων έτσι ώστε η κιβωτοειδής κυψέλη να συνθλίβεται εφόσον ασκείται κατάλληλη δύναμη.

    4.2.2.

    Η ακαμψία της κιβωτοειδούς κυψέλης είναι 10 ± 0,2 N/mm. Η μέγιστη συμπίεση του ελατηρίου περιορίζεται σε 30 mm έτσι ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο της ανώτατης τιμής 300 N.

    Εικόνα 2

    Image


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 7

    Εναλλακτικές απαιτήσεις για οχήματα των κλάσεων Α και Β

    1.   Τα οχήματα των κλάσεων Α και Β πρέπει να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παραρτήματος 3, με εξαίρεση τα εξής:

    α)

    αντί του σημείου 7.6.3.1 του παραρτήματος 3, ένα όχημα μπορεί να συμμορφώνεται το σημείο 1.1 του παρόντος παραρτήματος,

    β)

    αντί του σημείου 7.6.2 του παραρτήματος 3, ένα όχημα μπορεί να συμμορφώνεται με το σημείο 1.2 του παρόντος παραρτήματος.

    1.1.   Ελάχιστες διαστάσεις εξόδων

    Τα διάφορα είδη εξόδων πρέπει να έχουν τις ακόλουθες ελάχιστες διαστάσεις:

    Άνοιγμα

    Διαστάσεις

    Παρατηρήσεις

    Θύρα επιβατών

    Ύψος θύρας:

    Κλάση

    A

    1 650 mm

    B

    1 500 mm

    Το ύψος εισόδου της θύρας επιβατών μετράται ως η κατακόρυφη απόσταση των οριζόντων προβολών επί κατακόρυφου επιπέδου του μέσου σημείου του ανοίγματος της θύρας και της άνω επιφάνειας της χαμηλότερης βαθμίδας.

    Ύψος ανοίγματος

    Το κατακόρυφο ύψος του ανοίγματος της θύρας επιβατών είναι εκείνο το οποίο επιτρέπει ελεύθερη διέλευση του διπλού χωρίσματος που αναφέρεται στο σημείο 7.7.1.1 του παραρτήματος 3. Οι άνω γωνίες μπορούν να μειωθούν εφόσον στρογγυλευθούν με ακτίνα έως 150 mm.

    Πλάτος:

     

    Μονή θύρα: 650 mm

     

    Διπλή θύρα: 1 200 mm

    Για τα οχήματα της κλάσης Β, στα οποία το ύψος του ανοίγματος της θύρας επιβατών κυμαίνεται από 1 400 έως 1 500 mm, ισχύει το ελάχιστο πλάτος 750 cm του ανοίγματος μονής θύρας. Για όλα τα οχήματα, το πλάτος οιασδήποτε θύρας επιβατών μπορεί να μειωθεί κατά 100 mm όταν η μέτρηση πραγματοποιείται στο επίπεδο των χειρολαβών και κατά 250 mm στις περιπτώσεις όπου η προεξοχή των τόξων των τροχών ή η ενεργοποίηση μηχανισμού αυτομάτων θυρών ή τηλεχειριζόμενες θύρες ή κλίση του αλεξηνέμου το απαιτούν.

    Θύρα κινδύνου

     

    Ύψος: 1 250 mm

     

    Πλάτος: 550 mm

    Το πλάτος μπορεί να μειωθεί σε 300 mm σε περιπτώσεις στις οποίες η προεξοχή των τόξων των τροχών το απαιτεί, υπό τον όρο ότι τηρείται πλάτος 550 mm σε ελάχιστο ύψος 400 mm επάνω από το χαμηλότερο μέρος του ανοίγματος της θύρας.. Οι άνω γωνίες μπορούν να μειωθούν εφόσον στρογγυλευθούν με ακτίνα έως 150 mm.

    Παράθυρο κινδύνου

    Επιφάνεια ανοίγματος: 4 000 cm2

    Επιτρέπεται ωστόσο ανοχή 5 % όσον αφορά το εμβαδόν αυτό για εγκρίσεις τύπου που θα εκδοθούν ένα έτος μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού. Η επιφάνεια αυτή πρέπει να μπορεί να εγγράφεται σε ορθογώνιο παραλληλόγραμμο 500 mm × 700 mm.

    1.1.1.

    Τα οχήματα για τα οποία ισχύει το σημείο 7.7.1.10 του παραρτήματος 3 πρέπει να τηρούν τις απαιτήσεις του σημείου 7.6.3.1 του παραρτήματος 3 ή του σημείου 1.1 του παρόντος παραρτήματος όσον αφορά τα παράθυρα κινδύνου και τις καταπακτές εξόδου, καθώς επίσης και τις ακόλουθες ελάχιστες απαιτήσεις όσον αφορά τις θύρες επιβατών και τις θύρες κινδύνου:

    Άνοιγμα

    Διαστάσεις

    Παρατηρήσεις

    Θύρα επιβατών

    Ύψος ανοίγματος: 1 100 mm

    Η διάσταση αυτή μπορεί να μειωθεί εάν στρογγυλευθούν οι γωνίες του ανοίγματος με ακτίνα έως 150 mm.

    Πλάτος:

     

    Μονή θύρα: 650 mm

     

    Διπλή θύρα: 1 200 mm

    Η διάσταση αυτή μπορεί να μειωθεί εάν στρογγυλευθούν οι γωνίες του ανοίγματος με ακτίνα έως 150 mm. Το πλάτος μπορεί να μειωθεί κατά 100 mm όταν η μέτρηση πραγματοποιείται στο επίπεδο των χειρολαβών και κατά 250 mm εάν το απαιτεί η προεξοχή των τόξων των τροχών ή ο μηχανισμός ενεργοποίησης αυτόματων ή τηλεχειριζόμενων θυρών ή η κλίση του αλεξηνέμου.

    Θύρα κινδύνου

     

    Ύψος: 1 100 mm

     

    Πλάτος: 550 mm

    Το πλάτος μπορεί να μειωθεί σε 300 mm σε περιπτώσεις στις οποίες η προεξοχή των τόξων των τροχών το απαιτεί, υπό τον όρο ότι τηρείται πλάτος 550 mm σε ελάχιστο ύψος 400 mm επάνω από το χαμηλότερο μέρος του ανοίγματος της θύρας.. Οι άνω γωνίες μπορούν να μειωθούν εφόσον στρογγυλευθούν με ακτίνα έως 150 mm.

    1.2.   Θέση εξόδων

    1.2.1.

    Η (οι) θύρα(ες) επιβατών τοποθετούνται στην πλευρά του οχήματος που είναι η πλησιέστερη στο κράσπεδο του δρόμου που αντιστοιχεί στην κατεύθυνση οδήγησης της χώρας όπου πρόκειται να ταξινομηθεί το όχημα, ή στην πίσω πλευρά του οχήματος.

    1.2.2.

    Οι έξοδοι τοποθετούνται έτσι ώστε να υφίσταται τουλάχιστον μία έξοδος σε κάθε πλευρά του οχήματος.

    1.2.3.

    Στο εμπρόσθιο ήμισυ και το πίσω ήμισυ του χώρου επιβατών υπάρχει τουλάχιστον μία έξοδος για το καθένα.

    1.2.4.

    Τουλάχιστον μία έξοδος τοποθετείται είτε στην πίσω πλευρά ή στην εμπρόσθια πλευρά του οχήματος, εκτός εάν έχει τοποθετηθεί καταπακτή εξόδου.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 8

    Απαιτήσεις για τα τεχνικά συστήματα που διευκολύνουν την πρόσβαση στους επιβάτες μειωμένης κινητικότητας

    1.   ΓΕΝΙΚΑ

    Το παρόν παράρτημα περιλαμβάνει τις διατάξεις που εφαρμόζονται στα οχήματα που έχουν σχεδιασθεί για να παρέχουν εύκολη πρόσβαση στους επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα και στους χρήστες αναπηρικών πολυθρόνων.

    2.   ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

    Οι παρούσες απαιτήσεις ισχύουν για οχήματα, τα οποία επιτρέπουν ευκολότερη πρόσβαση σε άτομα με μειωμένη κινητικότητα.

    3.   ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

    3.1.   Βαθμίδες

    Το ύψος τουλάχιστον μίας θύρας επιβατών δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 250 mm για τα οχήματα των κλάσεων I, και Α και τα 320 mm για τα οχήματα των κλάσεων II, III και B. Σε περίπτωση όπου μόνο μία θύρα επιβατών πληροί τις απαιτήσεις, δεν πρέπει να υπάρχουν εμπόδια ή σήματα που εμποδίζουν τη χρήση της θύρας και ως θύρας εισόδου και ως θύρας εξόδου.

    Εναλλακτικά, για τα οχήματα των κλάσεων I και Α, το ύψος της πρώτης βαθμίδας από το έδαφος δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 270 mm σε δύο ανοίγματα θυρών, ένα εισόδου και ένα εξόδου.

    Το σύστημα επιγονάτισης και/ή η πτυσσόμενη βαθμίδα μπορεί να είναι ενεργοποιημένα.

    Το ύψος των βαθμίδων σε μια δίοδο πρόσβασης στις προαναφερόμενες θύρες και στο διάδρομο δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 200 mm για τα οχήματα των κλάσεων I και Α και τα 250 mm για τα οχήματα των κλάσεων II, III και B.

    Η μεταβίβαση από βυθισμένο διάδρομο προς χώρο καθήμενων δεν πρέπει να θεωρείται ως βαθμίδα.

    3.2.   Καθίσματα με προτεραιότητα και χώρος για επιβάτες με μειωμένη κινητικότητα

    3.2.1.   (Δεσμευμένο)

    3.2.2.   Κάτω ή δίπλα στα καθίσματα με προτεραιότητα πρέπει να υπάρχει κατάλληλος χώρος για ένα σκύλο-οδηγό. Ο χώρος αυτός θα αποτελεί μέρος του διαδρόμου.

    3.2.3.   Τα στηρίγματα των βραχιόνων τοποθετούνται μεταξύ της καθιστής θέσης και του διαδρόμου πρέπει να μπορούν να αναδιπλώνονται για να επιτρέπουν ελεύθερη πρόσβαση προς το κάθισμα. Εάν πρόκειται για αντικριστά καθίσματα, ένα από τα καθίσματα στο διάδρομο μπορεί εναλλακτικά να διαθέτει ορθοστάτη. Ο ορθοστάτης θα είναι τοποθετημένος έτσι ώστε το άτομο που κάθεται στο κάθισμα να συγκρατείται με ασφάλεια σε αυτό και να εξασφαλίζεται εύκολη πρόσβαση στο κάθισμα.

    3.2.4.   Το ελάχιστο πλάτος του μαξιλαριού ενός καθίσματος με προτεραιότητα, μετρούμενο από ένα κατακόρυφο επίπεδο που διέρχεται από το κέντρο της θέσης αυτής καθήμενου, πρέπει να είναι 220 mm σε κάθε πλευρά.

    3.2.5.   Το ύψος του ασυμπίεστου μαξιλαριού του καθίσματος σχετικά με το έδαφος θα πρέπει να είναι τόσο ώστε η απόσταση από το έδαφος έως ένα οριζόντιο επίπεδο που εφάπτεται στην εμπρόσθια ανώτερη επιφάνεια του μαξιλαριού του καθίσματος να είναι μεταξύ 400 και 500 mm.

    3.2.6.   Ο χώρος για τα πόδια στις θέσεις καθήμενων με προτεραιότητα πρέπει να εκτείνεται μπροστά από το κάθισμα από ένα κατακόρυφο επίπεδο που διέρχεται από την εμπρόσθια ακμή του μαξιλαριού του καθίσματος. Ο χώρος για τα πόδια δεν πρέπει να έχει κλίση προς οποιαδήποτε διεύθυνση άνω του 8 %.

    3.2.7.   Κάθε θέση καθήμενου με προτεραιότητα πρέπει να έχει ελεύθερο ύψος τουλάχιστον 1 300 mm για τα οχήματα των κλάσεων I και Α και 900 mm για τα οχήματα της κλάσης II, μετρούμενο από το υψηλότερο σημείο του ασυμπίεστου μαξιλαριού του καθίσματος. Το ελεύθερο αυτό ύψος πρέπει να εκτείνεται πάνω από την κατακόρυφη προβολή του συνόλου του καθίσματος και του σχετικού χώρου για τα πόδια.

    Επιτρέπεται στο χώρο αυτό να προεξέχει ερεισίνωτο ή άλλο αντικείμενο, εφόσον διατηρείται ελάχιστος ελεύθερος κατακόρυφος χώρος που εκτείνεται 230 mm μπροστά από το μαξιλάρι του καθίσματος. Όταν το κάθισμα με προτεραιότητα είναι τοποθετημένο απέναντι από διάφραγμα ύψους άνω των 1 200 mm, ο χώρος αυτός πρέπει να είναι 300 mm. Από τις άκρες του ελεύθερου χώρου που ορίζεται ανωτέρω, επιτρέπονται προεξοχές σύμφωνα με τα σημεία 7.7.8.6.3.1 έως 7.7.8.6.3.4 του παραρτήματος 3, έχοντας ως αναφορά για τον κενό χώρο στα σημεία 7.7.8.6.1 και 7.7.8.6.2 του παραρτήματος 3 την αναφορά στον κενό χώρο που καθορίζεται ανωτέρω. Μπορούν να εφαρμοστούν οι διατάξεις του σημείου 7.7.8.1.4 του παραρτήματος 3. Οι προεξοχές χειρολαβών ή χειρολισθήρων, όπως αναφέρεται στο σημείο 3.4.2 μπορούν να προεξέχουν το ανώτερο κατά 100 mm από το πλευρικό τοίχωμα στον ελεύθερο χώρο πάνω από την κατακόρυφη προβολή του χώρου για τα πόδια.

    3.2.8.   Τα οχήματα που είναι εφοδιασμένα με καθίσματα με προτεραιότητα πρέπει να φέρουν εικονογράμματα σύμφωνα με το παράρτημα 4 εικόνα 23β ορατά από το εξωτερικό, τόσο στο εμπρόσθιο μέρος του οχήματος προς το πεζοδρόμιο όσο και πλησίον της κατάλληλης θύρας επιβατών. Ένα εικονόγραμμα πρέπει να τοποθετείται εσωτερικά πλησίον του καθίσματος με προτεραιότητα.

    3.3.   Συσκευές επικοινωνίας

    3.3.1.   Οι συσκευές επικοινωνίας πρέπει να τοποθετούνται κοντά σε κάθε κάθισμα με προτεραιότητα και εντός των τυχόν χώρων για τις αναπηρικές πολυθρόνες, σε ύψος μεταξύ 700 mm και 1 200 mm από το δάπεδο.

    3.3.2.   Οι συσκευές επικοινωνίας στο κατώτερο επίπεδο πρέπει να βρίσκονται σε ύψος μεταξύ 800 mm και 1 500 mm στους χώρους χωρίς καθίσματα.

    3.3.3.   (Δεσμευμένο)

    3.3.4.   Εφόσον το όχημα είναι εφοδιασμένο με κεκλιμένο επίπεδο ή αναβατήρα, πρέπει να προβλέπεται μέσο επικοινωνίας με τον οδηγό κοντά στη θύρα και σε ύψος μεταξύ 850 mm και 1 300 mm από το έδαφος. Η απαίτηση αυτή δεν ισχύει για οποιαδήποτε θύρα βρίσκεται εντός του άμεσου οπτικού πεδίου του οδηγού.

    3.4.   Χειρολισθήρες σε καθίσματα με προτεραιότητα

    3.4.1.   Μεταξύ των καθισμάτων με προτεραιότητα που ορίζονται στο σημείο 7.7.8.5.3 και το παράρτημα 3 και τουλάχιστον μίας θύρας επιβατών που είναι κατάλληλη για επιβίβαση και κάθοδο πρέπει να προβλέπεται χειρολισθήρας σε ύψος μεταξύ 800 mm και 900 mm από το επίπεδο του δαπέδου. Επιτρέπεται διακοπή του χειρολισθήρα, όταν πρέπει να υπάρξει πρόσβαση σε θέση αναπηρικής πολυθρόνας, κάθισμα επί θόλου τροχού, κλιμακοστάσιο, δίοδο πρόσβασης ή διάδρομο. Καμία διακοπή του χειρολισθήρα δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη των 1 050 mm, ενώ θα πρέπει να προβλέπεται κατακόρυφος χειρολισθήρας στην μία τουλάχιστον πλευρά της διακοπής.

    3.4.2.   Πλησίον των καθισμάτων με προτεραιότητα πρέπει να τοποθετούνται χειρολισθήρες ή χειρολαβές ούτως ώστε να διευκολύνεται η είσοδος και η έξοδος από το κάθισμα και θα είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε οι επιβάτες να μπορούν να στηρίζονται με ευκολία σε αυτές.

    3.5.   Κλίση του δαπέδου

    Η κλίση οποιουδήποτε διαδρόμου, διόδου πρόσβασης ή επιφάνειας δαπέδου μεταξύ κάθε καθίσματος με προτεραιότητα ή χώρου για αναπηρικές πολυθρόνες και μία τουλάχιστον θύρα εισόδου και θύρα εξόδου ή θύρα εισόδου και εξόδου, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 8 %. Οι κεκλιμένες ζώνες καλύπτονται με αντιολισθητική επιφάνεια.

    3.6.   Διατάξεις για τις αναπηρικές πολυθρόνες

    3.6.1.   Για κάθε χρήστη αναπηρικής πολυθρόνας που προβλέπεται στο διαμέρισμα επιβατών, πρέπει να υπάρχει ειδικός χώρος πλάτους τουλάχιστον 750 mm και μήκους 1 300 mm. Το διάμηκες επίπεδο του ειδικού χώρου πρέπει να είναι παράλληλο προς το διάμηκες επίπεδο του οχήματος, και η επιφάνεια του δαπέδου του ειδικού χώρου πρέπει να είναι αντιολισθητική, ενώ η μέγιστη κλίση προς οποιαδήποτε κατεύθυνση δεν πρέπει να υπερβαίνει το 5 %. Σε περίπτωση αναπηρικής πολυθρόνας στραμμένης προς τα πίσω η οποία συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο σημείο 3.8.4, η κλίση προς τη διαμήκη κατεύθυνση δεν πρέπει να υπερβαίνει το 8 % υπό την προϋπόθεση ότι η κλίση είναι ανοδική από το πρόσθιο άκρο προς το οπίσθιο άκρο του ειδικού χώρου.

    Στην περίπτωση που ο χώρος αναπηρικής πολυθρόνας έχει σχεδιασθεί για αναπηρική πολυθρόνα στραμμένη προς τα εμπρός, το άνω μέρος των ερεισινώτων των καθισμάτων που βρίσκονται μπροστά από αυτήν επιτρέπεται να εισέρχονται στο χώρο της αναπηρικής πολυθρόνας εφόσον προβλέπεται ελεύθερος χώρος όπως φαίνεται στο παράρτημα 4, εικόνα 22.

    3.6.2.   Πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον μια θύρα για χρήστες αναπηρικής πολυθρόνας. Στα οχήματα της κλάσης I, μία τουλάχιστον θύρα πρόσβασης αναπηρικής πολυθρόνας πρέπει να είναι θύρα επιβατών. Η θύρα αναπηρικής πολυθρόνας πρέπει να είναι εφοδιασμένη με σύστημα επιβίβασης που πληροί τις απαιτήσεις του σημείου 3.11.3 (αναβατήρας) ή 3.11.4 (κεκλιμένο επίπεδο).

    3.6.3.   Μια θύρα για την πρόσβαση αναπηρικής πολυθρόνας, η οποία δεν είναι θύρα επιβατών, πρέπει να έχει ύψος τουλάχιστον 1 400 mm. Το ελάχιστο πλάτος όλων των θυρών που παρέχουν πρόσβαση αναπηρικής πολυθρόνας στο όχημα πρέπει να είναι 900 mm· το πλάτος αυτό μπορεί να μειώνεται κατά 100 mm όταν η μέτρηση πραγματοποιείται στο επίπεδο των χειρολαβών.

    3.6.4.   Θα πρέπει να είναι δυνατή η ελεύθερη και εύκολη μετακίνηση ενός χρήστη αναπηρικής πολυθρόνας από το εξωτερικό του οχήματος μέσω τουλάχιστον μίας από τις θύρες που προορίζονται για την πρόσβαση των χρηστών αναπηρικών πολυθρόνων στο(ους) ειδικό(ούς) χώρο(ους), με την αναπηρική πολυθρόνα αναφοράς με τις διαστάσεις που εμφαίνονται στο παράρτημα 4, εικόνα 21.

    3.6.4.1.   Με τον όρο «ελεύθερη και εύκολη μετακίνηση», νοείται ότι:

    α)

    υπάρχει επαρκής διαθέσιμος χώρος για να μετακινηθεί η χρήστης αναπηρικής πολυθρόνας χωρίς τη βοήθεια άλλου ατόμου,

    β)

    δεν υπάρχουν βαθμίδες, κενά ή ορθοστάτες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εμπόδιο στην ελεύθερη μετακίνηση του χρήστη αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.6.4.2.   Για την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων, η δοκιμή πραγματοποιείται, στην περίπτωση των οχημάτων της κλάσης I και Α που διαθέτουν χώρο για περισσότερες από μία αναπηρικές πολυθρόνες, για κάθε χώρο αναπηρικής πολυθρόνας με όλους τους άλλους χώρους για αναπηρικές πολυθρόνες να καταλαμβάνονται από την αναπηρική πολυθρόνα αναφοράς.

    3.6.5.   Στα οχήματα των κλάσεων I και Α που διαθέτουν κεκλιμένο επίπεδο για την πρόσβαση αναπηρικής πολυθρόνας, μία αναπηρική πολυθρόνα αναφοράς με τις διαστάσεις που αναφέρονται στο παράρτημα 4, εικόνα 21, πρέπει να μπορεί να εισέλθει και να εξέλθει από ένα όχημα με κατεύθυνση προς τα εμπρός.

    3.6.6.   Τα οχήματα που είναι εφοδιασμένα με χώρο για αναπηρική πολυθρόνα πρέπει να φέρουν εικονογράμματα σύμφωνα με το παράρτημα 4 εικόνα 23α) ορατά από το εξωτερικό, τόσο στο εμπρόσθιο μέρος του οχήματος προς το πεζοδρόμιο όσο και πλησίον της κατάλληλης θύρας επιβατών.

    Ένα από αυτά τα εικονογράμματα πρέπει να τοποθετούνται στο εσωτερικό πλησίον κάθε χώρου που προβλέπεται για τις αναπηρικές πολυθρόνες, δηλώνοντας εάν η αναπηρική πολυθρόνα πρέπει να τοποθετείται με την όψη προς το εμπρόσθιο ή το πίσω μέρος του οχήματος.

    3.7.   Καθίσματα και όρθιοι επιβάτες στον χώρο αναπηρικής πολυθρόνας

    3.7.1.   Στο χώρο αναπηρικής πολυθρόνας μπορούν να τοποθετούνται πτυσσόμενα καθίσματα. Ωστόσο τα καθίσματα αυτά, όταν είναι διπλωμένα και δεν χρησιμοποιούνται, δεν πρέπει να εισέρχονται στο χώρο της αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.7.2.   Ένα όχημα μπορεί να εφοδιάζεται με αποσυναρμολογούμενα καθίσματα στο χώρο για αναπηρικές πολυθρόνες, υπό την προϋπόθεση ότι τα καθίσματα αυτά μπορούν να αφαιρούνται εύκολα από τον οδηγό ή μέλος του πληρώματος.

    3.7.3.   Για τα οχήματα της κλάσης Ι, ΙΙ και Α, όταν ο χώρος ποδιών οποιουδήποτε καθίσματος, ή τμήμα πτυσσόμενου καθίσματος όταν χρησιμοποιείται, εισέρχεται στο χώρο αναπηρικής πολυθρόνας, τα καθίσματα αυτά πρέπει να φέρουν στερεωμένα επ' αυτών ή δίπλα σε αυτά επιγραφή με το ακόλουθο κείμενο, αντίστοιχο κείμενο ή εικονόγραμμα:

    «Παρακαλείσθε να προσφέρετε το χώρο αυτό σε χρήστη αναπηρικής πολυθρόνας».

    Οι διατάξεις του σημείου 7.6.11.4 του παραρτήματος 3 εφαρμόζονται σε οποιεσδήποτε χρησιμοποιούμενες σημάνσεις σε μορφή κειμένου.

    3.7.4.   Στην περίπτωση οχημάτων όπου οποιοσδήποτε χώρος αναπηρικής πολυθρόνας προορίζεται για χρήση αποκλειστικά και μόνο από χρήστες αναπηρικής πολυθρόνας, όπως προβλέπεται στο σημείο 7.2.2.2.10 του παραρτήματος 3, οι χώροι αυτοί πρέπει να επισημαίνονται σαφώς με το ακόλουθο κείμενο, αντίστοιχο κείμενο ή εικονόγραμμα:

    «Χώρος αποκλειστικά για χρήστες αναπηρικής πολυθρόνας»

    Οι διατάξεις του σημείου 7.6.11.4. του παραρτήματος 3 εφαρμόζονται σε οποιεσδήποτε χρησιμοποιούμενες σημάνσεις σε μορφή κειμένου.

    3.8.   Σταθερότητα της αναπηρικής πολυθρόνας

    3.8.1.   Στα οχήματα που απαιτείται να διαθέτουν συστήματα συγκράτησης των καθημένων, οι χώροι αναπηρικών πολυθρόνων θα πρέπει να έχουν σχεδιαστεί ώστε οι χρήστες αναπηρικής πολυθρόνας να ταξιδεύουν κοιτάζοντας προς τα εμπρός και θα πρέπει να διαθέτουν συστήματα συγκράτησης που πληρούν είτε τις απαιτήσεις που ορίζονται στο σημείο 3.8.2 είτε αυτές που ορίζονται στο σημείο 3.8.3.

    Στα οχήματα που δεν απαιτείται να διαθέτουν συστήματα συγκράτησης των καθημένων, οι χώροι αναπηρικών πολυθρόνων θα πρέπει να διαθέτουν συστήματα συγκράτησης που πληρούν τις απαιτήσεις που ορίζονται στο σημείο 3.8.2 ή το σημείο 3.8.3 ή πληρούν τις απαιτήσεις που ορίζονται στο σημείο 3.8.4.

    3.8.2.   Αναπηρικές πολυθρόνες διατεταγμένες προς τα εμπρός – απαιτήσεις στατικών δοκιμών

    3.8.2.1.   Κάθε χώρος αναπηρικής πολυθρόνας πρέπει να διαθέτει σύστημα συγκράτησης ικανό να συγκρατεί την αναπηρική πολυθρόνα και τον χρήστη της.

    3.8.2.2.   Το σύστημα συγκράτησης αυτό και οι εγκυρώσεις του πρέπει να είναι σχεδιασμένες κατά τρόπο ώστε να αντέχουν δυνάμεις ισοδύναμες προς τις δυνάμεις που ασκούνται στα καθίσματα των επιβατών και τα συστήματα συγκράτησης των καθήμενων.

    3.8.2.3.   Εκτελείται στατική δοκιμή σύμφωνα με τις παρακάτω απαιτήσεις:

    3.8.2.3.1.

    οι σχετικές δυνάμεις ασκούνται με διεύθυνση προς τα εμπρός και προς τα πίσω, χωριστά και στο ίδιο το σύστημα συγκράτησης

    3.8.2.3.2.

    η άσκηση της δύναμης συνεχίζεται για περίοδο τουλάχιστον 0,2 δευτερολέπτου

    3.8.2.3.3.

    το σύστημα συγκράτησης πρέπει να αντέξει τις τάσεις της δοκιμής. Τυχόν μόνιμη παραμόρφωση καθώς και μερική ρήξη ή θραύση του συστήματος συγκράτησης δεν αποτελεί αστοχία εφόσον η απαιτούμενη δύναμη ασκήθηκε επί τον προδιαγραφόμενο χρόνο. Όπου υπάρχει, το σύστημα κλειδώματος που επιτρέπει την έξοδο της αναπηρικής πολυθρόνας από το όχημα πρέπει να μπορεί να λειτουργεί με το χέρι μετά την αφαίρεση της δύναμης έλξης.

    3.8.2.4.   Κατά τη διεύθυνση προς τα εμπρός στην περίπτωση χωριστών συστημάτων συγκράτησης της αναπηρικής πολυθρόνας και του χρήστη της.

    3.8.2.4.1.   Για την κατηγορία M2:

    3.8.2.4.1.1.

    1 110 ± 20 daN σε περίπτωση ζώνης δύο σημείων. Η δύναμη εφαρμόζεται στο σύστημα συγκράτησης του χρήστη αναπηρικής πολυθρόνας στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και προς τα εμπρός μέρος του οχήματος εφόσον το σύστημα συγκράτησης δεν είναι στερεωμένο στο δάπεδο του οχήματος. Εφόσον το σύστημα συγκράτησης είναι στερεωμένο στο δάπεδο, η δύναμη εφαρμόζεται υπό γωνία 45° ± 10° ως προς το οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός.

    3.8.2.4.1.2.

    675 ± 20 daN στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο οριζόντιο τμήμα της ζώνης και 675 ± 20 daN στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο τμήμα του κορμού της ζώνης, στην περίπτωση ζώνης 3 σημείων.

    3.8.2.4.1.3.

    1 715 ± 20 daN σε γωνία 45° ± 10° ως προς το οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο σύστημα συγκράτησης αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.8.2.4.1.4.

    Οι δυνάμεις ασκούνται ταυτόχρονα.

    3.8.2.4.2.   Για την κατηγορία M3:

    3.8.2.4.2.1.

    740 ± 20 daN σε περίπτωση ζώνης δύο σημείων. Η δύναμη εφαρμόζεται στο σύστημα συγκράτησης του χρήστη αναπηρικής πολυθρόνας στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και προς τα εμπρός μέρος του οχήματος εφόσον το σύστημα συγκράτησης δεν είναι στερεωμένο στο δάπεδο του οχήματος. Εφόσον το σύστημα συγκράτησης είναι στερεωμένο στο δάπεδο, η δύναμη εφαρμόζεται υπό γωνία 45° ± 10° ως προς το οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός.

    3.8.2.4.2.2.

    450 ± 20 daN στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο οριζόντιο τμήμα της ζώνης και 450 ± 20 daN στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο τμήμα του κορμού της ζώνης, στην περίπτωση ζώνης 3 σημείων.

    3.8.2.4.2.3.

    1 130 ± 20 daN σε γωνία 45° ± 10° ως προς το οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο σύστημα συγκράτησης αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.8.2.4.2.4.

    Οι δυνάμεις ασκούνται ταυτόχρονα.

    3.8.2.5.   Κατά τη διεύθυνση προς τα εμπρός στην περίπτωση συνδυασμένου συστήματος συγκράτησης της αναπηρικής πολυθρόνας και του χρήστη της.

    3.8.2.5.1.   Για την κατηγορία M2:

    3.8.2.5.1.1.

    1 110 ± 20 daN με γωνία 45° ± 10° από το οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο σύστημα συγκράτησης του χρήστη αναπηρικής πολυθρόνας, εφόσον πρόκειται για ζώνη 2 σημείων

    3.8.2.5.1.2.

    675 ± 20 daN σε γωνία 45 ± 10 μοιρών στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο οριζόντιο τμήμα της ζώνης και 675 ± 20 daN στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο τμήμα του κορμού της ζώνης, στην περίπτωση ζώνης 3 σημείων.

    3.8.2.5.1.3.

    1 715 ± 20 daN σε γωνία 45° ± 10° ως προς το οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο σύστημα συγκράτησης αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.8.2.5.1.4.

    Οι δυνάμεις ασκούνται ταυτόχρονα.

    3.8.2.5.2.   Για την κατηγορία M3:

    3.8.2.5.2.1.

    740 ± 20 daN με γωνία 45° ± 10° από το οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο σύστημα συγκράτησης του χρήστη αναπηρικής πολυθρόνας, εφόσον πρόκειται για ζώνη 2 σημείων.

    3.8.2.5.2.2.

    450 ± 20 daN σε γωνία 45 ± 10 μοιρών στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο οριζόντιο τμήμα της ζώνης και 450 ± 20 daN στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο τμήμα του κορμού της ζώνης, στην περίπτωση ζώνης 3 σημείων.

    3.8.2.5.2.3.

    1 130 ± 20 daN σε γωνία 45° ± 10° ως προς το οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα εμπρός στο σύστημα συγκράτησης αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.8.2.5.2.4.

    Οι δυνάμεις ασκούνται ταυτόχρονα.

    3.8.2.6.   Με κατεύθυνση προς το πίσω μέρος του οχήματος:

    3.8.2.6.1.

    810 ± 20 daN σε γωνία 45° ± 10° ως προς το οριζόντιο επίπεδο του οχήματος και με διεύθυνση προς τα πίσω στο σύστημα συγκράτησης αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.8.2.7.   Σε κάθε περίπτωση, οι δυνάμεις πρέπει να ασκούνται στο σύστημα συγκράτησης του χρήστη αναπηρικής πολυθρόνας μέσω συσκευής έλξης κατάλληλης για τον τύπο της ζώνης, όπως καθορίζεται στον κανονισμό αριθ. 14.

    3.8.3.   Αναπηρικές πολυθρόνες διατεταγμένες προς τα εμπρός – απαιτήσεις υβριδικών δοκιμών

    3.8.3.1.   Ένας χώρος αναπηρικής πολυθρόνας εφοδιάζεται με σύστημα συγκράτησης της αναπηρικής πολυθρόνας κατάλληλο για γενική εφαρμογή στις αναπηρικές πολυθρόνες και επιτρέπει τη μεταφορά αναπηρικής πολυθρόνας με διεύθυνση προς το εμπρός μέρος του οχήματος

    3.8.3.2.   Ένας χώρος αναπηρικής πολυθρόνας εφοδιάζεται με σύστημα συγκράτησης της αναπηρικής πολυθρόνας το οποίο περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο σημεία αγκύρωσης και συγκράτηση της λεκάνης (ζώνη δύο σημείων) που έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί από συστατικά μέρη που προβλέπεται να έχουν συμπεριφορά όμοια προς εκείνη που έχει ζώνη ασφαλείας που πληροί τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 16.

    3.8.3.3.   Όλα τα συστήματα συγκράτησης που εγκαθίσταται σε χώρο αναπηρικής πολυθρόνας πρέπει να μπορούν να ελευθερώνονται εύκολα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης

    3.8.3.4.   Όλα τα συστήματα συγκράτησης αναπηρικής πολυθρόνας θα πρέπει είτε:

    3.8.3.4.1.

    να ικανοποιούν τις απαιτήσεις της δυναμικής δοκιμής που περιγράφεται στο σημείο 3.8.3.8 και να στερεώνονται ασφαλώς στις αγκυρώσεις του οχήματος που πληρούν τις απαιτήσεις της στατικής δοκιμής του σημείου 3.8.3.6, ή

    3.8.3.4.2.

    να στερεώνονται ασφαλώς σε αγκυρώσεις του οχήματος κατά τρόπον ώστε ο συνδυασμός του συστήματος συγκράτησης και των αγκυρώσεων να πληροί τις απαιτήσεις του σημείου 3.8.3.8.

    3.8.3.5.   Όλα τα συστήματα συγκράτησης του χρήστη αναπηρικής πολυθρόνας θα πρέπει είτε:

    3.8.3.5.1.

    να ικανοποιούν τις απαιτήσεις της δυναμικής δοκιμής που περιγράφεται στο σημείο 3.8.3.9 και να στερεώνονται ασφαλώς στις αγκυρώσεις του οχήματος που πληρούν τις απαιτήσεις της στατικής δοκιμής του σημείου 3.8.3.6, ή

    3.8.3.5.2.

    να στερεώνονται ασφαλώς σε αγκυρώσεις του οχήματος κατά τρόπον ώστε ο συνδυασμός του συστήματος συγκράτησης και των αγκυρώσεων να πληροί τις απαιτήσεις του σημείου 3.8.3.9 όταν στερεώνεται σε αγκυρώσεις που τοποθετούνται όπως περιγράφεται στο σημείο 3.8.3.6.7.

    3.8.3.6.   Εκτελείται στατική δοκιμή στα σημεία αγκύρωσης τόσο του συστήματος συγκράτησης της αναπηρικής πολυθρόνας όσο και στο σύστημα συγκράτησης του χρήστη της αναπηρικής πολυθρόνας σύμφωνα με τις εξής απαιτήσεις:

    3.8.3.6.1.

    οι δυνάμεις που καθορίζονται στο σημείο 3.8.3.7 εφαρμόζονται μέσω συσκευής που αναπαράγει τη γεωμετρική διάταξη του συστήματος συγκράτησης της αναπηρικής πολυθρόνας,

    3.8.3.6.2.

    οι δυνάμεις που καθορίζονται στο σημείο 3.8.3.7.3 εφαρμόζονται μέσω συσκευής που αναπαράγει τη γεωμετρική διάταξη του συστήματος συγκράτησης του χρήστη της αναπηρικής πολυθρόνας και μέσω συσκευής έλξης που καθορίζεται στον κανονισμό αριθ. 14,

    3.8.3.6.3.

    οι δυνάμεις που προβλέπονται στα σημεία 3.8.3.6.1 και 3.8.3.6.2 εφαρμόζονται ταυτόχρονα με διεύθυνση προς τα εμπρός και υπό γωνία 10 ± 5° άνω του οριζοντίου επιπέδου,

    3.8.3.6.4.

    οι δυνάμεις που προβλέπονται στο σημείο 3.8.3.6.1 εφαρμόζονται ταυτόχρονα με διεύθυνση προς τα πίσω και υπό γωνία 10 ± 5° άνω του οριζοντίου επιπέδου,

    3.8.3.6.5.

    οι δυνάμεις εφαρμόζονται όσο το δυνατόν ταχύτερα και τέμνουν τον κεντρικό κατακόρυφο άξονα του χώρου της αναπηρικής πολυθρόνας και

    3.8.3.6.6.

    η εφαρμογή της δύναμης διατηρείται για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 0,2 δευτερολέπτων,

    3.8.3.6.7.

    η δοκιμή διεξάγεται σε αντιπροσωπευτικό τμήμα του δομής του οχήματος με όλα τα εξαρτήματα που παρέχονται με το όχημα και τα οποία ενδέχεται να συμβάλουν στην αντοχή ή την ακαμψία της δομής.

    3.8.3.7.   Οι δυνάμεις που προβλέπονται στο σημείο 3.8.3.6 είναι:

    3.8.3.7.1.

    στην περίπτωση αγκυρώσεων που προβλέπονται για σύστημα συγκράτησης αναπηρικής πολυθρόνας τοποθετημένης σε όχημα της κατηγορίας M2:

    3.8.3.7.1.1.

    1 110 ± 20 daN στο διάμηκες επίπεδο του οχήματος και προς το εμπρός μέρος του οχήματος σε ύψος τουλάχιστον 200 mm και κατά μέγιστο 300 mm μετρούμενο κατακόρυφα από το δάπεδο του χώρου της αναπηρικής πολυθρόνας και

    3.8.3.7.1.2.

    550 ± 20 daN στο διάμηκες επίπεδο του οχήματος και προς το πίσω μέρος του οχήματος σε ύψος τουλάχιστον 200 mm και κατά μέγιστο 300 mm μετρούμενο κατακόρυφα από το δάπεδο του χώρου της αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.8.3.7.2.

    στην περίπτωση αγκυρώσεων που προβλέπονται για σύστημα συγκράτησης αναπηρικής πολυθρόνας τοποθετημένης σε όχημα της κατηγορίας M3:

    3.8.3.7.2.1.

    740 ± 20 daN στο διάμηκες επίπεδο του οχήματος και προς το εμπρός μέρος του οχήματος σε ύψος τουλάχιστον 200 mm και κατά μέγιστο 300 mm μετρούμενο κατακόρυφα από το δάπεδο του χώρου της αναπηρικής πολυθρόνας και

    3.8.3.7.2.2.

    370 ± 20 daN στο διάμηκες επίπεδο του οχήματος και προς το πίσω μέρος του οχήματος σε ύψος τουλάχιστον 200 mm και κατά μέγιστο 300 mm μετρούμενο κατακόρυφα από το δάπεδο του χώρου της αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.8.3.7.3.

    Στην περίπτωση αγκυρώσεων που προβλέπονται για σύστημα συγκράτησης του χρήστη αναπηρικής πολυθρόνα, οι δυνάμεις θα πληρούν τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 14. Οι δυνάμεις πρέπει να ασκούνται μέσω συσκευής έλξης κατάλληλης για τον τύπο της ζώνης, όπως καθορίζεται στον κανονισμό αριθ. 14.

    3.8.3.8.   Το σύστημα συγκράτησης της αναπηρικής πολυθρόνας υποβάλλεται σε δυναμική δοκιμή που διεξάγεται σύμφωνα με τις ακόλουθες απαιτήσεις:

    3.8.3.8.1.

    τροχοφόρο αμαξίδιο αντιπροσωπευτικό της αναπηρικής πολυθρόνας μάζας 85 kg από ταχύτητα 48 km/h ως 50 km/h υπόκειται σε στιγμιαία επιβράδυνση:

    3.8.3.8.1.1.

    άνω των 20 g με διεύθυνση προς τα εμπρός για συνολικό χρονικό διάστημα τουλάχιστον 0,015 δευτερολέπτων,

    3.8.3.8.1.2.

    άνω των 15 g με διεύθυνση προς τα εμπρός για συνολικό χρονικό διάστημα τουλάχιστον 0,04 δευτερολέπτων,

    3.8.3.8.1.3.

    για διάστημα μεγαλύτερο του 0,075 του δευτερολέπτου,

    3.8.3.8.1.4.

    κάτω των 28 g και για διάστημα το πολύ 0,08 του δευτερολέπτου,

    3.8.3.8.1.5.

    της οποίας η διάρκεια δεν υπερβαίνει τα 0,12 δευτερόλεπτα και

    3.8.3.8.2.

    τροχοφόρο αμαξίδιο αντιπροσωπευτικό της αναπηρικής πολυθρόνας μάζας 85 kg από ταχύτητα 48 km/h ως 50 km/h υπόκειται σε στιγμιαία επιβράδυνση:

    3.8.3.8.2.1.

    άνω των 5 g με διεύθυνση προς τα πίσω για συνολικό χρονικό διάστημα τουλάχιστον 0,015 δευτερολέπτων,

    3.8.3.8.2.2.

    κάτω των 8 g με διεύθυνση προς τα πίσω και για διάστημα το πολύ 0,02 του δευτερολέπτου,

    3.8.3.8.3.

    η δοκιμή που προβλέπεται στο σημείο 3.8.3.8.2 δεν ισχύει αν τα ίδια μέσα συγκράτησης χρησιμοποιούνται τόσο για τη διεύθυνση προς το εμπρός όσο και για τη διεύθυνση προς τα πίσω ή αν έχει εκτελεσθεί ισοδύναμη δοκιμή·

    3.8.3.8.4.

    για την προαναφερόμενη δοκιμή, το σύστημα συγκράτησης της αναπηρικής πολυθρόνας πρέπει να στερεώνεται είτε

    3.8.3.8.4.1.

    αγκυρώσεις στερεωμένες στη διάταξη δοκιμής που αντιπροσωπεύει τη γεωμετρική διαμόρφωση των αγκυρώσεων σε όχημα για το οποίο προορίζεται στο σύστημα συγκράτησης, ή

    3.8.3.8.4.2.

    αγκυρώσεις που αποτελούν τμήμα αντιπροσωπευτικού τμήματος του οχήματος για το οποίο προορίζεται στο σύστημα συγκράτησης, διατεταγμένες όπως περιγράφεται στο σημείο 3.8.3.6.7.

    3.8.3.9.   Τα συστήματα συγκράτησης των χρηστών αναπηρικής πολυθρόνας πρέπει να ικανοποιούν τις απαιτήσεις δοκιμής που ορίζονται στον κανονισμό αριθ. 16 ή δοκιμής ισοδύναμης προς την στιγμιαία επιβράδυνση που προβλέπεται στο σημείο 3.8.3.8.1. Ζώνη ασφαλείας που έχει εγκριθεί δυνάμει του κανονισμού αριθ. 16 και φέρει τη σχετική σήμανση θεωρείται ότι είναι σύμφωνη προς τις απαιτήσεις αυτές.

    3.8.3.10.   Δοκιμή που προβλέπεται στα σημεία 3.8.3.6, 3.8.3.8 ή 3.8.3.9 θεωρείται ότι έχει αστοχήσει εκτός αν πληρούνται οι εξής απαιτήσεις:

    3.8.3.10.1.

    κατά τη διάρκεια της δοκιμής κανένα μέρος του συστήματος δεν πρέπει να έχει αστοχήσει, ή να έχει αποσπασθεί από την αγκύρωσή του ή από το όχημα,

    3.8.3.10.2.

    οι μηχανισμοί που ελευθερώνουν την αναπηρική πολυθρόνα και τον χρήστη πρέπει να μπορούν να λειτουργούν μετά την ολοκλήρωση της δοκιμής,

    3.8.3.10.3.

    στη δοκιμή που προβλέπεται στο σημείο 3.8.3.8, η αναπηρική πολυθρόνα δεν πρέπει να μετατοπισθεί περισσότερο από 200 mm στο διάμηκες επίπεδο του οχήματος κατά τη δοκιμή,

    3.8.3.10.4.

    μετά την ολοκλήρωση της δοκιμής, κανένα μέρος του συστήματος δεν θα πρέπει να έχει παραμορφωθεί σε βαθμό που, λόγω αιχμηρών ακμών ή άλλων προεξοχών, να μπορεί να προκαλέσει κακώσεις.

    3.8.3.11.   Οι οδηγίες χρήσης του πρέπει να αναγράφονται σαφώς πλησίον του.

    3.8.4.   Αναπηρικές πολυθρόνες διατεταγμένες προς τα πίσω – απαιτήσεις στατικών δοκιμών

    3.8.4.1.   Τα οχήματα που δεν απαιτείται να είναι εξοπλισμένα με συστήματα συγκράτησης των καθημένων, εναλλακτικά προς τις διατάξεις του σημείου 3.8.2 ή 3.8.3, μπορεί να διαθέτουν χώρο για αναπηρικές πολυθρόνες, ο οποίος θα είναι σχεδιασμένος ώστε οι χρήστες αναπηρικής πολυθρόνας να ταξιδεύουν χωρίς συγκράτηση με την αναπηρική πολυθρόνα στραμμένη προς τα πίσω και ακουμπισμένη σε στήριγμα ή ερεισίνωτο, σύμφωνα με τις ακόλουθες διατάξεις:

    3.8.4.1.1.

    μία από τις διαμήκεις πλευρές του χώρου για την αναπηρική πολυθρόνα πρέπει να εφάπτεται με πλευρά ή τοίχωμα του οχήματος ή με χώρισμα·

    3.8.4.1.2.

    πρέπει να προβλέπεται εκ του σχεδιασμού στήριγμα ή ερεισίνωτο χώρισμα κάθετο προς το διαμήκη άξονα του οχήματος, στο εμπρός μέρος του χώρου της αναπηρικής πολυθρόνας·

    3.8.4.1.3.

    το στήριγμα ή το ερεισίνωτο πρέπει να σχεδιάζεται ούτως ώστε οι τροχοί ή το πίσω μέρος της αναπηρικής πολυθρόνας να εφάπτονται με το στήριγμα ή το ερεισίνωτο ώστε να προλαμβάνεται η ανατροπή της και θα συμμορφώνονται προς τις διατάξεις του σημείου 3.8.5·

    3.8.4.1.4.

    στην πλευρά ή το τοίχωμα του οχήματος ή σε χώρισμα πρέπει να τοποθετείται χειρολισθήρας ή χειρολαβή ούτως ώστε ο χρήστης αναπηρικής πολυθρόνας να μπορεί να κρατιέται με ευκολία από αυτόν. Ο χειρολισθήρας δεν θα εκτείνεται πάνω από την κατακόρυφη προβολή του χώρου για την αναπηρική πολυθρόνα, εκτός από 90 mm το ανώτερο και μόνο σε ύψος τουλάχιστον 850 mm πάνω από το δάπεδο του χώρου για την αναπηρική πολυθρόνα·

    3.8.4.1.5.

    στην απέναντι πλευρά του χώρου αναπηρικής πολυθρόνας πρέπει να τοποθετείται αναδιπλούμενος χειρολισθήρας ή ισοδύναμο άκαμπτο σύστημα, ώστε ο χρήστης αναπηρικής πολυθρόνας να μπορεί να κρατιέται με ευκολία από αυτόν·

    3.8.4.1.6.

    δίπλα στο χώρο της αναπηρικής πολυθρόνας πρέπει να στερεώνεται σήμα με το ακόλουθο κείμενο:

    «Χώρος αναπηρικής πολυθρόνας. Η πολυθρόνα πρέπει να είναι στραμμένη προς τα πίσω και να ακουμπάει στο στήριγμα ή την πλάτη του καθίσματος με σφιγμένο το φρένο».

    Οι διατάξεις του σημείου 7.6.11.4 του παραρτήματος 3 εφαρμόζονται σε οποιεσδήποτε χρησιμοποιούμενες σημάνσεις σε μορφή κειμένου.

    3.8.5.   Απαιτήσεις για τα ερεισίνωτα και τα στηρίγματα

    3.8.5.1.   Τα ερεισίνωτα που τοποθετούνται στους χώρους για αναπηρική πολυθρόνα, σύμφωνα με το σημείο 3.8.4 πρέπει να τοποθετούνται κάθετα προς το διαμήκη άξονα του οχήματος και πρέπει να είναι σε θέση να φέρουν φορτίο 250 ± 20 daN στο κέντρο της επενδυμένης επιφάνειας του ερεισίνωτου, σε ύψος όχι λιγότερο από 600 mm και όχι περισσότερο από 800 mm μετρούμενο κατακόρυφα από το δάπεδο του χώρου για αναπηρική πολυθρόνα, για τουλάχιστον 1,5 δευτερόλεπτα με ένα στοιχείο διαστάσεων 200 mm × 200 mm στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος προς το εμπρόσθιο μέρος του οχήματος. Το ερεισίνωτο δεν πρέπει να μετακινηθεί κατά περισσότερο από 100 mm ή να υποστεί μόνιμη παραμόρφωση ή ζημιά.

    3.8.5.2.   Τα στηρίγματα που τοποθετούνται στους χώρους για αναπηρική πολυθρόνα, σύμφωνα με το σημείο 3.8.4 πρέπει να τοποθετούνται κάθετα προς το διαμήκη άξονα του οχήματος και πρέπει να είναι σε θέση να δεχθούν δύναμη 250 ± 20 daN στο κέντρο του στηρίγματος, για τουλάχιστον 1,5 δευτερόλεπτα στο οριζόντιο επίπεδο του οχήματος προς το εμπρόσθιο μέρος του οχήματος, στο μέσο του στηρίγματος. Το στήριγμα δεν πρέπει να μετακινηθεί κατά περισσότερο από 100 mm ή να υποστεί μόνιμη παραμόρφωση ή ζημιά.

    3.8.6.   Παράδειγμα ερεισίνωτου που πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 3.8.4.1.3 (Βλέπε παράρτημα 4, εικόνα 29).

    3.8.6.1.   Το κατώτερο άκρο του ερεισίνωτου θα βρίσκεται σε ύψος τουλάχιστον 350 mm και κατά μέγιστο 480 mm μετρούμενο κατακόρυφα από το δάπεδο του χώρου της αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.8.6.2.   Το ανώτερο άκρο του ερεισίνωτου θα βρίσκεται σε ύψος τουλάχιστον 1 300 mm μετρούμενο κατακόρυφα από το δάπεδο του χώρου της αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.8.6.3.   Τα ερεισίνωτα θα έχουν πλάτος:

    3.8.6.3.1.

    τουλάχιστον 270 mm και κατά μέγιστο 420 mm για ύψη έως 830 mm μετρούμενο κατακόρυφα από το δάπεδο του χώρου της αναπηρικής πολυθρόνας και

    3.8.6.3.2.

    τουλάχιστον 270 mm και κατά μέγιστο 300 mm για ύψη άνω των 830 mm μετρούμενο κατακόρυφα από το δάπεδο του χώρου της αναπηρικής πολυθρόνας.

    3.8.6.4.   Τα ερεισίνωτα πρέπει να τοποθετούνται σε γωνία όχι μικρότερη των τεσσάρων μοιρών και όχι μεγαλύτερη των οκτώ μοιρών προς την κατακόρυφο με το κάτω άκρο του ερεισίνωτου τοποθετημένο πιο κοντά στο πίσω μέρος του οχήματος από το άνω άκρο.

    3.8.6.5.   Η επενδυμένη επιφάνεια του ερεισίνωτου πρέπει να σχηματίζει ένα ενιαίο και συνεχές επίπεδο.

    3.8.6.6.   Η επενδυμένη επιφάνεια του ερεισίνωτου πρέπει να διέρχεται από οποιοδήποτε σημείο ενός φανταστικού κατακόρυφου επιπέδου που βρίσκεται πίσω από το εμπρόσθιο άκρο του χώρου αναπηρικής πολυθρόνας και βρίσκεται σε απόσταση από 100 mm έως 120 mm από το εμπρόσθιο άκρο του χώρου αναπηρικής πολυθρόνας μετρούμενου οριζοντίως και σε απόσταση από 830 mm έως 870 mm από το δάπεδο του χώρου αναπηρικής πολυθρόνας μετρούμενου κατακόρυφα.

    3.9.   Χειριστήρια θυρών

    3.9.1.   Αν οι θύρες που αναφέρονται στην παράγραφο 3.6 διαθέτουν χειριστήρια ανοίγματος για χρήση υπό κανονικές συνθήκες, τα χειριστήρια αυτά θα πρέπει:

    3.9.1.1.

    εάν πρόκειται για εξωτερικά χειριστήρια, να βρίσκονται πάνω ή δίπλα στη θύρα αυτή σε ύψος μεταξύ 850 mm και 1 300 mm από το δάπεδο και σε απόσταση το πολύ 900 mm από τη θύρα και

    3.9.1.2.

    εάν πρόκειται για εσωτερικά χειριστήρια σε οχήματα της κλάσης Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, να βρίσκονται πάνω ή δίπλα στη θύρα αυτή σε ύψος μεταξύ 850 mm και 1 300 mm από την άνω επιφάνεια του δαπέδου που βρίσκεται πιο κοντά στο χειριστήριο και σε απόσταση το πολύ 900 mm προς οποιαδήποτε κατεύθυνση από το άνοιγμα της θύρας.

    3.10.   (Δεσμευμένο)

    3.11.   Διατάξεις για τα συστήματα επιβίβασης

    3.11.1.   Γενικές απαιτήσεις:

    3.11.1.1.   Τα χειριστήρια που ενεργοποιούν το ή τα συστήματα επιβίβασης πρέπει να φέρουν σαφή σχετική σήμανση. Η θέση του συστήματος επιβίβασης (εκτεταμένο ή χαμηλωμένο) πρέπει να επισημαίνεται με κατάλληλο σήμα στον οδηγό.

    3.11.1.2.   Σε περίπτωση αστοχίας μιας διάταξης ασφαλείας, πρέπει να είναι αδύνατη η λειτουργία των αναβατήρων, κεκλιμένων επιπέδων και συστημάτων επιγονάτισης, εκτός εάν μπορεί να πραγματοποιηθεί ασφαλώς με το χέρι. Ο τύπος και η θέση του μηχανισμού λειτουργίας έκτακτης ανάγκης πρέπει να σημαίνεται με σαφήνεια. Σε περίπτωση διακοπής της παροχής ενέργειας, πρέπει να είναι δυνατή η λειτουργία των συστημάτων επιβίβασης με το χέρι.

    3.11.1.3.   Η πρόσβαση σε μια από τις θύρες επιβατών ή κινδύνου του οχήματος επιτρέπεται να εμποδίζεται από ένα σύστημα επιβίβασης, εφόσον πληρούνται οι εξής δύο προϋποθέσεις, τόσο εντός όσο και εκτός του οχήματος:

    3.11.1.3.1.   το σύστημα επιβίβασης δεν εμποδίζει τη πρόσβαση στη λαβή της ή σε άλλο σύστημα που επιτρέπει το άνοιγμά της.

    3.11.1.3.2.   Το σύστημα επιβίβασης μπορεί να απομακρύνεται εύκολα, ώστε να απελευθερώνεται η θύρα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

    3.11.2.   Σύστημα επιγονάτισης της ανάρτησης

    3.11.2.1.   Πρέπει να υπάρχει διακόπτης που επιτρέπει την ενεργοποίηση του συστήματος επιγονάτισης της ανάρτησης.

    3.11.2.2.   Όλα τα χειριστήρια που ενεργοποιούν το χαμήλωμα ή το ανέβασμα οποιουδήποτε μέρους ή του συνόλου του αμαξώματος σε σχέση με την επιφάνεια της οδού πρέπει να επισημαίνεται σαφώς και να βρίσκεται υπό τον άμεσο έλεγχο του οδηγού.

    3.11.2.3.   Πρέπει να είναι δυνατή η διακοπή και η άμεση αναστροφή της διαδικασίας επιγονάτισης μέσω χειριστηρίου προσιτού στον οδηγό, όταν είναι καθισμένος στο θαλαμίσκο οδήγησης, και το οποίο βρίσκεται δίπλα σε κάθε άλλο χειριστήριο που προβλέπεται για τη λειτουργία του συστήματος επιγονάτισης της ανάρτησης.

    3.11.2.4.   Οποιοδήποτε σύστημα επιγονάτισης της ανάρτησης ενός οχήματος, δεν πρέπει να επιτρέπει το όχημα να κινείται με ταχύτητα άνω των 5 km/h, όταν το ύψος του οχήματος είναι χαμηλότερο από το κανονικό ύψος που έχει όταν κινείται.

    3.11.3.   Αναβατήρας

    3.11.3.1.   Γενικές διατάξεις

    3.11.3.1.1.   Η λειτουργία των αναβατήρων πρέπει να είναι δυνατή μόνο όταν το όχημα είναι ακίνητο. Δεν θα είναι δυνατή καμία μετακίνηση της εξέδρας, εκτός εάν έχει ενεργοποιηθεί ή έχει τεθεί αυτομάτως σε λειτουργία ένα σύστημα που εμποδίζει την αναπηρική πολυθρόνα να κυλήσει από την εξέδρα.

    3.11.3.1.2.   Η εξέδρα του αναβατήρα πρέπει να έχει πλάτος μικρότερο από 800 mm, ούτε μήκος μικρότερο από 1 200 mm και πρέπει να μπορεί να λειτουργεί με φορτίο τουλάχιστον 300 kg.

    3.11.3.2.   Πρόσθετες τεχνικές απαιτήσεις για τους μηχανοκίνητους αναβατήρες

    3.11.3.2.1.   Το χειριστήριο λειτουργίας πρέπει να σχεδιάζεται κατά τρόπο ώστε, εφόσον αφεθεί ελεύθερο, να επανέρχεται στη θέση «κλειστό». Όταν συμβεί αυτό, η κίνηση του αναβατήρα σταματά αμέσως και είναι δυνατό να κινηθεί και προς τις δύο κατευθύνσεις.

    3.11.3.2.2.   Οι χώροι, οι οποίοι δεν είναι ορατοί από τον χειριστή και στους οποίους η κίνηση του αναβατήρα μπορεί να εγκλωβίσει ή να συνθλίψει αντικείμενα, πρέπει να προστατεύονται από διάταξη ασφαλείας (π.χ. μηχανισμός αναστροφής της κίνησης).

    3.11.3.2.3.   Όταν τίθεται σε λειτουργία μία από αυτές τις διατάξεις ασφαλείας, η κίνηση του αναβατήρα πρέπει να σταματά αμέσως και να αρχίζει η κίνησή του προς την αντίθετη κατεύθυνση.

    3.11.3.3.   Λειτουργία των μηχανοκίνητων αναβατήρων

    3.11.3.3.1.   Όταν ο αναβατήρας είναι εγκατεστημένος σε θύρα επιβατών η οποία βρίσκεται στο άμεσο οπτικό πεδίο του οδηγού του οχήματος, τότε ο χειρισμός του μπορεί να γίνεται από τον οδηγό χωρίς να σηκωθεί από τη θέση του.

    3.11.3.3.2.   Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, τα χειριστήρια πρέπει να βρίσκονται δίπλα στον αναβατήρα. Η θέση τους σε κατάσταση λειτουργίας πρέπει να μπορεί να γίνεται από τον οδηγό χωρίς να σηκωθεί από τη θέση του.

    3.11.3.4.   Χειροκίνητοι αναβατήρες

    3.11.3.4.1.   Ο αναβατήρας πρέπει να σχεδιάζεται έτσι ώστε να λειτουργεί με χειριστήρια κοντά στον αναβατήρα.

    3.11.3.4.2.   Ο αναβατήρας πρέπει να σχεδιάζεται έτσι ώστε να μην απαιτείται υπερβολική δύναμη για τη λειτουργία του.

    3.11.4.   Κεκλιμένο επίπεδο

    3.11.4.1.   Γενικές διατάξεις

    3.11.4.1.1.   Το κεκλιμένο επίπεδο πρέπει να μπορεί να λειτουργεί μόνον όταν το όχημα είναι εν στάσει.

    3.11.4.1.2.   Οι εξωτερικές ακμές πρέπει να είναι στρογγυλευμένες με ακτίνα τουλάχιστον 2,5 mm. Οι εξωτερικές γωνίες πρέπει να είναι στρογγυλευμένες με ακτίνα τουλάχιστον 5 mm.

    3.11.4.1.3.   Το ελάχιστο πλάτος της ωφέλιμης επιφάνειας του κεκλιμένου επιπέδου είναι 800 mm. Η κλίση του κεκλιμένου επιπέδου, όταν εκτείνεται ή ξεδιπλώνεται σε ρείθρο ύψους 150 mm, δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 12 %. Η κλίση του κεκλιμένου επιπέδου, όταν εκτείνεται ή ξεδιπλώνεται από το δάπεδο, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 36 %. Για την επιτυχία της δόκιμης αυτής είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί σύστημα επιγονάτισης της ανάρτησης.

    3.11.4.1.4.   Όλα τα κεκλιμένα επίπεδα τα οποία, όταν είναι έτοιμα προς χρήση, έχουν μήκος άνω των 1 200 mm, πρέπει να εφοδιάζονται με σύστημα που εμποδίζει την αναπηρική πολυθρόνα να κυλήσει και να πέσει από τα πλάγια.

    3.11.4.1.5.   Όλα τα κεκλιμένα επίπεδα πρέπει να μπορούν να λειτουργούν ασφαλώς με φορτίο 300 kg.

    3.11.4.1.6.   Το εξωτερικό άκρο της επιφάνειας του κεκλιμένου επιπέδου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από αναπηρική πολυθρόνα πρέπει να επισημαίνεται σαφώς με χρωματιστή λωρίδα 45 mm έως 55 mm, η οποία να δημιουργεί οπτική αντίθεση με την υπόλοιπη επιφάνεια του διαδρόμου. Η χρωματιστή λωρίδα πρέπει να εκτείνεται κατά μήκος της εξωτερικής άκρης και στις δύο άκρες παράλληλα προς την κατεύθυνση κίνησης της αναπηρικής πολυθρόνας.

    Επιτρέπεται επίσης η σήμανση τυχόν κινδύνων κατά την μετακίνηση ή όταν μέρος της επιφάνειας του κεκλιμένου επιπέδου αποτελεί επίσης μέρος της βαθμίδας.

    3.11.4.1.7.   Τα φορητά κεκλιμένα επίπεδα πρέπει να είναι ασφαλισμένα στη θέση τους για να χρησιμοποιηθούν. Τα φορητά κεκλιμένα επίπεδα πρέπει να διαθέτουν κατάλληλη θέση όπου μπορούν να αποθηκευτούν με ασφάλεια και από όπου θα είναι άμεσα διαθέσιμα να χρησιμοποιηθούν.

    3.11.4.2.   Τρόποι λειτουργίας

    3.11.4.2.1.   Η ανάπτυξη και η πτύξη του κεκλιμένου επιπέδου μπορεί να γίνεται είτε χειροκίνητα είτε μηχανικά.

    3.11.4.3.   Συμπληρωματικές τεχνικές απαιτήσεις για τα μηχανοκίνητα κεκλιμένα επίπεδα

    3.11.4.3.1.   Η ανάπτυξη και η πτύξη του κεκλιμένου επιπέδου πρέπει να επισημαίνεται με διαλείποντα κίτρινα φώτα και ακουστικό σήμα.

    3.11.4.3.2.   Η ανάπτυξη και η πτύξη του κεκλιμένου επιπέδου που ενέχει κίνδυνο τραυματισμού πρέπει να προστατεύεται από διάταξη ασφαλείας.

    3.11.4.3.3.   Οι εν λόγω διατάξεις ασφαλείας πρέπει να σταματούν την κίνηση του κεκλιμένου επιπέδου, όταν υφίσταται μέση δύναμη αντίδρασης έως 150 Ν. Η μέγιστη δύναμη μπορεί να είναι υψηλότερη των 150 Ν για μικρό χρονικό διάστημα υπό τον όρο ότι δεν υπερβαίνει τα 300 Ν. Η δύναμη αντίδρασης μπορεί να μετρηθεί με οποιαδήποτε μέθοδο που ικανοποιεί την αρμόδια αρχή. Κατευθύνσεις για τη μέτρηση των δυνάμεων αντίδρασης δίδονται στο παράρτημα 6 του παρόντος κανονισμού.

    3.11.4.3.4.   Η οριζόντια κίνηση του κεκλιμένου επιπέδου πρέπει να διακόπτεται όταν φέρει μάζα 15 kg.

    3.11.4.4.   Λειτουργία των μηχανοκίνητων κεκλιμένων επιπέδων

    3.11.4.4.1.   Εφόσον ο οδηγός έχει επαρκή εικόνα του κεκλιμένου επιπέδου ώστε να μπορεί να παρακολουθεί την ανάπτυξη και τη χρήση του, για λόγους ασφάλειας των επιβατών, ο οδηγός μπορεί να χειρίζεται το κεκλιμένο επίπεδο όταν βρίσκεται στη θέση του. Η απαίτηση αυτή μπορεί να ικανοποιηθεί χρησιμοποιώντας μια κατάλληλη συσκευή έμμεσης όρασης.

    3.11.4.4.2.   Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, τα χειριστήρια πρέπει να βρίσκονται δίπλα στο κεκλιμένο επίπεδο. Η θέση τους σε κατάσταση λειτουργίας πρέπει να μπορεί να γίνεται από τον οδηγό χωρίς να σηκωθεί από τη θέση του.

    3.11.4.5.   Λειτουργία των χειροκίνητων κεκλιμένων επιπέδων

    3.11.4.5.1.   Το κεκλιμένο επίπεδο πρέπει να σχεδιάζεται κατά τρόπο τέτοιο ώστε να μην απαιτείται υπερβολική δύναμη για τη λειτουργία του.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 9

    (Δεσμευμένο)


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 10

    Έγκριση τύπου διακριτής τεχνικής μονάδας και έγκριση τύπου οχήματος με αμάξωμα ήδη εγκεκριμένο ως διακριτή τεχνική μονάδα

    1.   ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ

    1.1.

    Προκειμένου να του χορηγηθεί έγκριση τύπου διακριτής τεχνικής μονάδας δυνάμει του παρόντος κανονισμού για αμάξωμα οχήματος, ο κατασκευαστής πρέπει να αποδείξει επιτυχώς στην αρχή έγκρισης την εκπλήρωση των όρων που έχει δηλώσει. Οι λοιποί όροι που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό πρέπει να εκπληρωθούν και να αποδειχθούν σύμφωνα με το σημείο 2.

    1.2.

    Η έγκριση μπορεί να χορηγηθεί με την επιφύλαξη της εκπλήρωσης των όρων για το ολοκληρωμένο όχημα (όπως π.χ. χαρακτηριστικά του κατάλληλου πλαισίου, περιορισμοί χρήσης ή εγκατάστασης). Οι περιορισμοί αυτού καταχωρούνται στο πιστοποιητικό έγκρισης.

    1.3.

    Παρόμοιοι όροι πρέπει να κοινοποιούνται στον αγοραστή του αμαξώματος του οχήματος ή τον κατασκευαστή του επόμενου σταδίου κατασκευής του οχήματος υπό κατάλληλη μορφή.

    2.   ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΥΠΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΕΦΟΔΙΑΣΜΕΝΟΥ ΜΕ ΑΜΑΞΩΜΑ ΗΔΗ ΕΓΚΡΙΘΕΝ ΩΣ ΔΙΑΚΡΙΤΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ

    2.1.

    Προκειμένου να του χορηγηθεί έγκριση τύπου διακριτής τεχνικής μονάδας δυνάμει του παρόντος κανονισμού για όχημα εφοδιασμένο με αμάξωμα ήδη εγκριθέν ως διακριτή τεχνική μονάδα, ο κατασκευαστής πρέπει να αποδείξει επιτυχώς στην αρχή έγκρισης την εκπλήρωση των απαιτήσεων του κανονισμού οι οποίες δεν έχουν ήδη εκπληρωθεί και αποδειχθεί σύμφωνα με το σημείο 1. Οποιαδήποτε προγενέστερη έγκριση τύπου λογίζεται ότι αφορά μη ολοκληρωμένο όχημα.

    2.2.

    Οποιαδήποτε απαίτηση εισαχθείσα δυνάμει του σημείου 1.2 πρέπει να τηρείται.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 11

    ΜΑΖΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

    1.   Το παρόν παράρτημα εφαρμόζεται στις μάζες και τις διαστάσεις οχημάτων που υπάγονται στις κατηγορίες Μ2 και Μ3, εφόσον απαιτείται για την έγκριση οχήματος ως προς τη γενική κατασκευή του.

    2.   ΟΡΙΣΜΟΙ

    Για τους σκοπούς του παρόντος παραρτήματος νοούνται ως:

    2.1.

    «Ομάδα αξόνων», οι άξονες που αποτελούν τμήμα ενός τροχοφορείου. Αν οι άξονες είναι δύο η ομάδα καλείται δίδυμος άξονας ενώ αν είναι τρεις καλείται τρίδυμος άξονας. Κατά σύμβαση, ένας μόνος άξονας θεωρείται ομάδα ενός άξονα.

    2.2.

    «Διαστάσεις του οχήματος», οι διαστάσεις του οχήματος βάσει της κατασκευής του τις οποίες δηλώνει ο κατασκευαστής.

    2.2.1.

    «Μήκος οχήματος», η διάσταση η οποία μετράται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 612-1978, όρος αριθ. 6.1.

    Επιπροσθέτως των διατάξεων του προτύπου αυτού, κατά τη μέτρηση του μήκους του οχήματος δεν πρέπει να συνυπολογίζονται τα ακόλουθα συστήματα και διατάξεις:

    α)

    υαλοκαθαριστήρες και υαλοπλυστικές συσκευές,

    β)

    εμπρόσθιες ή οπίσθιες πινακίδες σήμανσης,

    γ)

    τελωνειακές σφραγίδες και διατάξεις προστασίας τους,

    δ)

    διατάξεις για τη στερέωση του υφασμάτινου καλύμματος του φορτίου (κουκούλα) και την προστασία τους,

    ε)

    συσκευές φωτισμού,

    στ)

    κάτοπτρα και άλλες διατάξεις έμμεσης όρασης,

    ζ)

    βοηθητικοί εξοπλισμοί όρασης,

    η)

    αγωγοί εισαγωγής αέρα,

    θ)

    διατάξεις για την ορθή κατά μήκος τοποθέτηση των αποσυναρμολογουμένων αμαξωμάτων,

    ι)

    βαθμίδες πρόσβασης και χειρολαβές,

    ια)

    ελαστικά μέρη και παρόμοιος εξοπλισμος,

    ιβ)

    ανυψούμενες πλατφόρμες, κεκλιμένα επίπεδα και παρόμοιος εξοπλισμός σε κατάσταση ετοιμότητας λειτουργίας, τα οποία δεν υπερβαίνουν τα 300 mm, υπό τον όρο ότι δεν αυξάνεται η δυνατότητα φόρτωσης του οχήματος,

    ιγ)

    συστήματα ζεύξεως για οχήματα με κινητήρα,

    ιδ)

    βραχίονες τύπου τρόλεϊ ηλεκτροκίνητων οχημάτων,

    ιε)

    εξωτερικά αλεξήλια.

    2.2.2.

    «Πλάτος οχήματος», η διάσταση η οποία μετράται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 612-1978, όρος αριθ. 6.2.

    Επιπροσθέτως των διατάξεων του προτύπου αυτού, κατά τη μέτρηση του πλάτους του οχήματος δεν πρέπει να συνυπολογίζονται τα ακόλουθα συστήματα και διατάξεις:

    α)

    τελωνειακές σφραγίδες και διατάξεις προστασίας τους,

    β)

    διατάξεις για τη στερέωση του υφασμάτινου καλύμματος του φορτίου (κουκούλα) και την προστασία τους,

    γ)

    συστήματα επισήμανσης τυχόν έκρηξης των ελαστικών των τροχών,

    δ)

    τα προεξέχοντα ελαστικά μέρη («λασπωτήρες») του συστήματος κατά της εκτόξευσης νερού,

    ε)

    συσκευές φωτισμού,

    στ)

    ράμπες πρόσβασης σε τάξη πορείας, ανυψούμενες πλατφόρμες και παρόμοιος εξοπλισμός σε τάξη πορείας, υπό τον όρο ότι δεν εξέχουν περισσότερο από 10 mm από τις πλευρές του οχήματος και ότι οι γωνίες των ραμπών που είναι στραμμένες προς τα εμπρός και προς τα πίσω είναι στρογγυλεμένες με ακτίνα τουλάχιστον 5 mm· οι ακμές τους θα έχουν στρογγυλευτεί με ακτίνα τουλάχιστον 2,5 mm·

    ζ)

    κάτοπτρα και άλλες διατάξεις έμμεσης όρασης,

    η)

    συστήματα ένδειξης της πίεσης των ελαστικών,

    θ)

    πτυσσόμενες βαθμίδες (σκαλοπάτια),

    ι)

    το προεξέχον τμήμα των τοιχωμάτων των ελαστικών αμέσως πάνω από το σημείο επαφής με το έδαφος,

    ια)

    βοηθητικοί εξοπλισμοί όρασης,

    ιβ)

    συμπτυσσόμενες διατάξεις για πλευρική οδήγηση σε λεωφορεία και πούλμαν που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν σε συστήματα λεωφορείων σε καθοδηγούμενες γραμμές, εάν δεν έχουν συμπτυχθεί,

    ιγ)

    φωτισμός θύρας επιβατών.

    2.2.3.

    «Ύψος οχήματος», η διάσταση η οποία μετράται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 612-1978, όρος αριθ. 6.3.

    Επιπροσθέτως των διατάξεων του προτύπου αυτού, κατά τη μέτρηση του ύψους του οχήματος δεν πρέπει να συνυπολογίζονται τα ακόλουθα συστήματα και διατάξεις:

    α)

    κεραίες,

    β)

    παντογράφοι ή βραχίονες τύπου τρόλεϋ (ανυψωμένοι).

    Για τα οχήματα με σύστημα ανύψωσης των αξόνων, θα λαμβάνονται υπόψη τα αποτελέσματα του εν λόγω συστήματος.

    2.3.

    «Τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα επί του άξονα (m)», η μάζα που αντιστοιχεί στο μέγιστο επιτρεπόμενο στατικό κατακόρυφο φορτίο που ασκείται από τον άξονα επί της επιφανείας της οδού, βάσει της κατασκευής του οχήματος και του άξονα και δίδεται από τον κατασκευαστή του οχήματος.

    2.4.

    «Τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα επί ομάδας αξόνων (μ)», η μάζα που αντιστοιχεί στο μέγιστο αποδεκτό στατικό κατακόρυφο φορτίο που ασκείται από την ομάδα αξόνων επί της επιφανείας της οδού, βάσει της κατασκευής του οχήματος και της ομάδας αξόνων, και δίδεται από τον κατασκευαστή του οχήματος.

    2.5.

    «Μάζα ρυμούλκησης», το συνολικό φορτίο που ασκείται επί της επιφανείας του οδοστρώματος από τον (τους) άξονα(ες) του (των) ρυμουλκούμενο(ων) οχήματος(ων).

    2.6.

    «Τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα ρυμουλκήσεως (TM)», η μέγιστη μάζα ρυμουλκήσεως που δηλώνεται από τον κατασκευαστή.

    2.7.

    «Τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα στο σημείο ζεύξης οχήματος», η μάζα που αντιστοιχεί στο μέγιστο αποδεκτό στατικό κατακόρυφο φορτίο στο σημείο ζεύξης με βάση την κατασκευή του οχήματος ή/και της ζεύξης, όπως δηλώνεται από τον κατασκευαστή. Εξ ορισμού, η εν λόγω μάζα δεν περιλαμβάνει τη μάζα του συστήματος ζεύξης του οχήματος.

    2.8.

    «Τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα εμφόρτου συνδυασμού (MC)», η συνολική μάζα του συνδυασμού οχήματος και ρυμουλκουμένου(ων), όπως δηλώνεται από τον κατασκευαστή.

    2.9.

    «Διάταξη ανύψωσης αξόνων», διάταξη μόνιμα ενσωματωμένη σε όχημα για τη μείωση ή την αύξηση του φορτίου στον (στους) άξονα(ες) αναλόγως των συνθηκών φόρτωσης του οχήματος:

    α)

    είτε με ανύψωση των τροχών σε απόσταση από το έδαφος/με χαμήλωμά τους πλησιέστερα προς το έδαφος,

    β)

    είτε δίχως ανύψωση των τροχών από το έδαφος (π.χ., στην περίπτωση αναρτήσεως με πεπιεσμένο αέρα ή άλλων συστημάτων),

    ώστε να μειώνεται η φθορά των τροχών όταν το όχημα δεν είναι πλήρως φορτωμένο, ή/και προκειμένου να διευκολύνεται η εκκίνηση των οχημάτων ή των συνδυασμών οχημάτων σε ολισθηρά εδάφη με αύξηση του φορτίου στον κινητήριο άξονα.

    3.   ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

    3.1.   Μέτρηση της μάζας του οχήματος σε ετοιμότητα λειτουργίας και κατανομή της στους άξονες

    Η μάζα του οχήματος σε ετοιμότητα λειτουργίας και η κατανομή της στους άξονες μετράται στο (στα) όχημα(τα) που παραδίδονται δυνάμει του σημείου 3.4 του παρόντος κανονισμού, εν στάσει και με τους τροχούς τους στραμμένους κατευθείαν εμπρός. Αν οι μετρούμενες μάζες δεν διαφέρουν κατά περισσότερο από 3 % από τις μάζες που δίδει ο κατασκευαστής για την αντίστοιχη τεχνική διαμόρφωση στα πλαίσια του τύπου, ή κατά περισσότερο από 5 % αν το όχημα ανήκει στην κατηγορία Μ2 και δεν υπερβαίνει τα 3 500 kg, χρησιμοποιούνται για τις παρακάτω προδιαγραφές οι μάζες σε κατάσταση ετοιμότητας λειτουργίας και η κατανομή τους στους άξονες τις οποίες δηλώνει ο κατασκευαστής. Στην αντίθετη περίπτωση, χρησιμοποιούνται οι μετρούμενες μάζες και η τεχνική υπηρεσία μπορεί, εφόσον χρειάζεται, να προβεί σε συμπληρωματικές μετρήσεις και σε άλλα οχήματα, εκτός από εκείνα που παραδίδονται δυνάμει του σημείου 3.4 του παρόντος κανονισμού.

    3.2.   Υπολογισμοί κατανομής της μάζας

    3.2.1.   Διαδικασία υπολογισμού

    3.2.1.1.

    Για τους παρακάτω υπολογισμούς της κατανομής των μαζών, ο κατασκευαστής παρέχει στην τεχνική υπηρεσία που εκτελεί τις δοκιμές, υπό τη μορφή πίνακα ή υπό οποιαδήποτε άλλη κατάλληλη μορφή, τις πληροφορίες που αφορούν, για κάθε τεχνική διαμόρφωση εντός του τύπου του οχήματος τις αντίστοιχες τεχνικά επιτρεπόμενες μέγιστες μάζες εμφόρτου οχήματος, τις μέγιστες τεχνικά επιτρεπόμενες μάζες επί των αξόνων και ομάδων αξόνων, την τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα ρυμούλκησης και την τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα του εμφόρτου συνδυασμού.

    3.2.1.2.

    Εκτελούνται οι δέοντες υπολογισμοί ώστε να επιβεβαιωθεί ότι πληρούνται οι ακόλουθες απαιτήσεις για κάθε τεχνική διαμόρφωση εντός του τύπου. Για τον σκοπό αυτό, οι υπολογισμοί μπορούν να περιορισθούν στις πλέον δυσμενείς περιπτώσεις.

    3.2.1.3.

    Στις παρακάτω απαιτήσεις, τα σύμβολα Μ, mi, μj, TM και MC αντιπροσωπεύουν αντίστοιχα τις ακόλουθες παραμέτρους, για τις οποίες πρέπει να πληρούνται οι απαιτήσεις του σημείου 3.2:

    M

    =

    η τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα εμφόρτου οχήματος,

    mi

    =

    η τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα επί του άξονα που καθορίζεται από το «i», όπου το «i» κυμαίνεται από 1 έως το συνολικό αριθμό των αξόνων του οχήματος,

    μj

    =

    η τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα επί του μόνου άξονα ή ομάδας αξόνων που καθορίζεται από το «j», όπου το «j» κυμαίνεται από το 1 έως το συνολικό αριθμό των μόνων αξόνων ή των ομάδων αξόνων,

    TM

    =

    η τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα ρυμούλκησης και

    MC

    =

    η τεχνικά αποδεκτή μέγιστη μάζα του εμφόρτου συνδυασμού.

    3.2.1.4.

    Στην περίπτωση μόνου άξονα, με ένδειξη «i» ως άξονας και ως «j» ως ομάδα αξόνων, mi = μj εξ ορισμού.

    3.2.1.5.

    Στην περίπτωση οχημάτων εφοδιασμένων με φορτιζόμενους άξονες, οι υπολογισμοί που προβλέπονται στο σημείο 3.2.1.2 εκτελούνται με την ανάρτηση των αξόνων φορτισμένη στην κανονική διαμόρφωση λειτουργίας. Στην περίπτωση των οχημάτων με ανασυρόμενους άξονες, οι υπολογισμοί που προβλέπονται στο σημείο 3.2.1.2 εκτελούνται με τους άξονες χαμηλωμένους.

    3.2.1.6.

    Για τις ομάδες αξόνων, ο κατασκευαστής αναφέρει τους κανόνες κατανομής της συνολικής μάζας που αναλαμβάνεται από την ομάδα μεταξύ των αξόνων (για παράδειγμα υποδεικνύοντας τους τύπους κατανομής ή υποβάλλοντας σχετικές γραφικές παραστάσεις).

    3.2.2.   Περιορισμοί φόρτωσης

    3.2.2.1.

    Το άθροισμα των μαζών mi δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τη μάζα Μ.

    3.2.2.2.

    Για κάθε ομάδα αξόνων με ένδειξη «j», το άθροισμα των μαζών mi επί των αξόνων που την απαρτίζουν δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τη μάζα μj. Ακόμη, καθεμία από τις μάζες mi δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το μέρος του μj που αναλαμβάνεται από τον άξονα «i», όπως ορίζεται από τους κανόνες κατανομής των μαζών της οικείας ομάδας αξόνων.

    3.2.2.3.

    Το άθροισμα των μαζών μj δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τη μάζα Μ.

    3.2.2.4.

    Η μάζα MC δεν θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από το άθροισμα M + TM.

    3.2.3.   Συνθήκες φόρτωσης

    3.2.3.1.

    Το άθροισμα της μάζας του οχήματος σε κατάσταση λειτουργίας, της μάζας Q πολλαπλασιασμένη επί τον αριθμό των καθήμενων και όρθιων επιβατών, των μαζών WP, Β και ΒΧ που καθορίζονται στο σημείο 3.2.3.2.1 και της τεχνικά αποδεκτής μέγιστης μάζας στο σημείο ζεύξης, εάν παρέχεται από τον κατασκευαστή, δεν θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο από τη μάζα Μ.

    3.2.3.2.

    Όταν το όχημα σε κατάσταση λειτουργίας φορτώνεται όπως περιγράφεται στο σημείο 3.2.3.2.1, η μάζα που αντιστοιχεί στο φορτίο επί του κάθε άξονα δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από τη μάζα mi επί του κάθε άξονα, και η μάζα που αντιστοιχεί στο φορτίο επί του κάθε μόνου άξονα ή ομάδας αξόνων δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από τη μάζα μj επί της εν λόγω ομάδας αξόνων. Ακόμη, η μάζα που αντιστοιχεί στο φορτίο επί του κινητήριου άξονα ή το άθροισμα των μαζών που αντιστοιχούν στα φορτία επί των κινητήριων αξόνων πρέπει τουλάχιστον να ισούνται προς το 25 % της μάζας Μ.

    3.2.3.2.1.

    Το όχημα σε τάξη πορείας φορτώνεται με: μάζα που αντιστοιχεί στον αριθμό Ρ των καθήμενων επιβατών, μάζας Q· μάζα που αντιστοιχεί στον αριθμό SΡ των ορθίων, μάζας Q ομοιόμορφα κατανεμημένης σε όλη την επιφάνεια S1που είναι διαθέσιμη για τους ορθίους· ανάλογα με την περίπτωση, μάζα WP ομοιόμορφα κατανεμημένη σε κάθε χώρο για αναπηρική πολυθρόνα· μάζα ίση προς Β (kg) ομοιόμορφα κατανεμημένη στα διαμερίσματα αποσκευών· μάζα ίση προς BX (kg) ομοιόμορφα κατανεμημένη σε όλη την επιφάνεια οροφής που φέρει εξοπλισμό μεταφοράς αποσκευών, όπου:

    P είναι ο αριθμός των καθήμενων επιβατών.

    S1 είναι ο χώρος για τους όρθιους επιβάτες. Στην περίπτωση οχημάτων των κλάσεων III ή B, S1 = 0.

    SP, που δηλώνεται από τον κατασκευαστή, δεν πρέπει να υπερβαίνει την τιμή S1/SSp όπου SSp είναι ο συμβατικός χώρος για έναν όρθιο επιβάτη που ορίζεται στον παρακάτω πίνακα.

    WP (kg), είναι ο αριθμός των χώρων για αναπηρικές πολυθρόνες πολλαπλασιαζόμενος επί 250 kg που αντιπροσωπεύει τη μάζα αναπηρικής πολυθρόνας και χρήστη.

    B (kg), που δηλώνεται από τον κατασκευαστή, έχει αριθμητική τιμή τουλάχιστον 100 × V. Περιλαμβάνονται τα διαμερίσματα ή οι σχάρες αποσκευών που είναι προσαρτημένες στο εξωτερικό τμήμα του οχήματος.

    V είναι ο συνολικός όγκος των διαμερισμάτων αποσκευών σε m3. Κατά την έγκριση οχημάτων της κλάσης I ή A, δεν υπολογίζεται ο όγκος των διαμερισμάτων αποσκευών που είναι προσβάσιμα μόνο από έξω από το όχημα.

    BX, που δηλώνεται από τον κατασκευαστή, πρέπει να επιβάλει ειδικό φορτίο τουλάχιστον 75 kg/m2.

    Τα διώροφα οχήματα δεν μεταφέρουν αποσκευές στην οροφή και συνεπώς η τιμή BX για τα διώροφα οχήματα είναι μηδέν.

    Το Q και το SSp έχουν τις τιμές του κατωτέρω πίνακα:

    Κλάση οχήματος.

    Q (kg) μάζα ενός επιβάτη

    SSp (m2/επιβάτη)

    συμβατικός χώρος για ένα όρθιο επιβάτη

    Κλάση I και A

    68

    0,125

    Κλάση II

    71 (1)

    0,15

    Κλάση III και B

    71 (1)

    κανείς

    3.2.3.2.2.

    Στην περίπτωση οχήματος με μεταβλητή χωρητικότητα καθήμενων επιβατών, που διαθέτει χώρο για ορθίους (S1) ή/και είναι εξοπλισμένο για τη μεταφορά αναπηρικών πολυθρόνων, οι απαιτήσεις των σημείων 3.2.3.1 και 3.2.3.2 καθορίζονται κατά περίπτωση για καθεμία από τις ακόλουθες συνθήκες:

    3.2.3.2.2.1.

    πλήρωση όλων των διαθέσιμων θέσεων καθημένων, στη συνέχεια του υπόλοιπου χώρου για ορθίους (μέχρι το όριο χωρητικότητας ορθίων επιβατών που δηλώνεται από τον κατασκευαστή, εφόσον χρειάζεται, με εξαίρεση τους χώρους που προορίζονται για χρήση αποκλειστικά από χρήστες αναπηρικής πολυθρόνας) και, εφόσον μένει χώρος, των τυχόν θέσεων για αναπηρικές πολυθρόνες·

    3.2.3.2.2.2.

    πλήρωση του χώρου για ορθίους (μέχρι το όριο χωρητικότητας ορθίων επιβατών που δηλώνεται από τον κατασκευαστή, με εξαίρεση τους χώρους που προορίζονται για χρήση αποκλειστικά από χρήστες αναπηρικής πολυθρόνας), στη συνέχεια των υπόλοιπων θέσεων για καθήμενους επιβάτες και, εφόσον μένει χώρος, των τυχόν θέσεων για αναπηρικές πολυθρόνες·

    3.2.3.2.2.3.

    πλήρωση όλων των θέσεων για αναπηρικές πολυθρόνες, στη συνέχεια του υπόλοιπου χώρου για ορθίους (μέχρι το όριο χωρητικότητας ορθίων επιβατών που δηλώνεται από τον κατασκευαστή, εφόσον χρειάζεται) και μετά των διαθέσιμων θέσεων καθημένων·

    3.2.3.3.

    Όταν το όχημα είναι σε τάξη πορείας ή φορτώνεται όπως ορίζεται στο σημείο 3.2.3.2.1, η μάζα που αντιστοιχεί στο φορτίο επάνω στον εμπρόσθιο άξονα ή ομάδα αξόνων δεν πρέπει να είναι μικρότερη από το ποσοστό της μάζας του οχήματος σε τάξη πορείας ή της μέγιστης τεχνικά αποδεκτής μάζας εμφόρτου οχήματος «M» βάσει του κατωτέρω πίνακα:

    Κλάση I και A

    Κλάση II

    Κλάση III και B

    Άκαμπτο

    Αρθρωτό

    Άκαμπτο

    Αρθρωτό

    Άκαμπτο

    Αρθρωτό

    20

    20

    25 (2)

    20

    25 (2)

    20

    3.2.3.4.

    Όταν το όχημα πρέπει να εγκριθεί για περισσότερες από μία κλάσεις, τα σημεία 3.2.3.1 και 3.2.3.2 εφαρμόζονται για κάθε κλάση.

    3.3.   Σήμανση των οχημάτων

    3.3.1.   Το όχημα πρέπει να φέρει σαφή σήμανση εσωτερικά σε σημείο ορατό από τον οδηγό όταν βρίσκεται στη θέση του:

    3.3.1.1.

    με χαρακτήρες ή εικονογράμματα ύψους τουλάχιστον 10 mm και αριθμούς ύψους τουλάχιστον 12 mm με:

    3.3.1.1.1.

    τον μέγιστο αριθμό καθισμάτων που μπορεί να φέρει το όχημα,

    3.3.1.1.2.

    τον μέγιστο αριθμό όρθιων, εφόσον προβλέπεται, που μπορεί να φέρει το όχημα,

    3.3.1.1.3.

    τον μέγιστο αριθμό αναπηρικών πολυθρόνων τις οποίες το όχημα έχει σχεδιασθεί να μεταφέρει, εφόσον προβλέπεται,

    3.3.1.2.

    με χαρακτήρες ή εικονογράμματα ύψους τουλάχιστον 10 mm και αριθμούς ύψους τουλάχιστον 12 mm με:

    3.3.1.2.1.

    τη μάζα των αποσκευών που επιτρέπεται να μεταφέρει το όχημα όταν είναι πλήρως φορτωμένο σύμφωνα με το σημείο 3.2.3.

    3.3.1.2.2.

    Ανάλογα με την περίπτωση, η μάζα αυτή περιλαμβάνει τη μάζα των αποσκευών:

    3.3.1.2.2.1.

    στα διαμερίσματα αποσκευών (μάζα Β, σημείο 3.2.3.2.1),

    3.3.1.2.2.2.

    στην οροφή, εφόσον είναι διαμορφωμένη για τη μεταφορά αποσκευών (μάζα ΒΧ, σημείο 3.2.3.2.1).

    3.3.2.   Πρέπει να προβλέπεται χώρος δίπλα από τις παραπάνω σημάνσεις για τη σήμανση του οχήματος με χαρακτήρες ή εικονογράμματα ύψους τουλάχιστον 10 mm και αριθμούς ύψους τουλάχιστον 12 mm, τα οποία θα δηλώνουν τη μάζα αποσκευών Β και ΒΧ που μπορεί το όχημα να μεταφέρει όταν φέρει το μέγιστο αριθμό επιβατών και πληρώματος και δεν υπερβαίνει την μέγιστη μάζα έμφορτου οχήματος ή τη μέγιστη μάζα κάθε άξονα ή ομάδας αξόνων στην οποία το όχημα μπορεί να τεθεί σε λειτουργία στο συμβαλλόμενο μέρος όπου πρόκειται να ταξινομηθεί. Τα συμβαλλόμενα μέρη που απαιτούν τη σήμανση της εν λόγω μάζας, σε συμφωνία με τον κατασκευαστή, θα καθορίζουν τη μάζα των αποσκευών που πρέπει να δηλώνεται και θα λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα με σκοπό να διασφαλίζουν ότι τα οχήματα φέρουν τη σήμανση αυτή πριν την ταξινόμησή τους.

    3.4.   Δυνατότητα ελιγμών

    3.4.1.   Κάθε όχημα πρέπει να μπορεί να εκτελεί είτε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά πλήρη κυκλική τροχιά 360° εντός κυκλικού δακτυλίου με ακτίνες 12,50 m και 5,30 m και δίχως να προεξέχει από την περιφέρεια του δακτυλίου κανένα από τα εξωτερικά σημεία του οχήματος (με εξαίρεση τα προεξέχοντα τμήματα που εξαιρούνται από τη μέτρηση του πλάτους του οχήματος). Για οχήματα εφοδιασμένα με σύστημα ανύψωσης των αξόνων η προδιαγραφή αυτή ισχύει και με τους ανασυρόμενους άξονες σε ανυψωμένη θέση ή τους δυνάμενους να φέρουν φορτίο άξονες χωρίς φορτίο.

    3.4.1.1.

    Οι προδιαγραφές του σημείου 3.4.1 θα επαληθεύονται με το εξώτερο εμπρόσθιο σημείο του οχήματος οδηγούμενο κατά μήκος του εξωτερικού κύκλου του κυκλικού δακτυλίου (βλέπε εικόνα Α).

    3.4.2.   Με το όχημα ακινητοποιημένο, χαράσσεται ευθεία γραμμή στο έδαφος που ορίζεται από κατακόρυφο επίπεδο εφαπτόμενο στην εξωτερική ως προς τον κύκλο πλευρά του οχήματος. Στην περίπτωση αρθρωτού οχήματος κατηγορίας, τα δύο άκαμπτα τμήματα θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται προς το επίπεδο. Όταν το όχημα κινείται επί ευθείας γραμμής κατευθυνόμενο προς την κυκλική επιφάνεια που περιγράφεται στο σημείο 3.4.1, κανένα τμήμα του δεν μπορεί να κινείται εκτός του κατακόρυφου επιπέδου άνω των 0,60 m (Βλέπε εικόνες Β και Γ).

    Εικόνα Α

    Image

    Εικόνα Β

    Image

    Εικόνα Γ

    Image

    3.4.3.   Οι προδιαγραφές των σημείων 3.4.1 και 3.4.2 μπορούν επίσης να επαληθεύονται κατόπιν αιτήματος του κατασκευαστή, με τον ανάλογο ενδεδειγμένο υπολογισμό ή γεωμετρική απόδειξη.

    3.4.4.   Στην περίπτωση ημιτελών οχημάτων, ο κατασκευαστής οφείλει να δηλώσει τις μέγιστες αποδεκτές διαστάσεις ως προς τις οποίες πρέπει να ελεγχθεί το όχημα όσον αφορά τις προδιαγραφές των σημείων 3.4.1 και 3.4.2.


    (1)  Συμπεριλαμβάνονται 3 kg για χειραποσκευές.

    (2)  Ο αριθμός αυτός μειώνεται στο 20 % για τριαξονικά οχήματα των κλάσεων ΙΙ και ΙΙΙ με δύο διευθυντήριους άξονες.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 12

    Πρόσθετες προδιαγραφές ασφάλειας για τρόλεϊ

    1.   ΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ

    Για τους σκοπούς του παρόντος παραρτήματος νοούνται ως:

    1.1.   «Τάση γραμμής», η τάση με την οποία τροφοδοτείται στο όχημα από εξωτερική παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.

    Τα τρόλεϊ πρέπει να είναι σχεδιασμένα να λειτουργούν με ονομαστική τάση γραμμής:

    α)

    600 V (περιοχή λειτουργίας 400 έως 720 V) ή

    β)

    750 V (περιοχή λειτουργίας 500 έως 900 V).

    1.2.   Τα ηλεκτρικά κυκλώματα των τρόλεϊ ταξινομούνται ως εξής:

    1.2.1.

    ως «κυκλώματα υψηλής τάσης», τα κυκλώματα που τροφοδοτούνται στην τάση γραμμής,

    1.2.2.

    ως «κυκλώματα χαμηλής τάσης», τα κυκλώματα που τροφοδοτούνται σε ονομαστική τάση 12 V, 24 V ή 42 V.

    1.2.3.

    ως «τριφασικά κυκλώματα», κυκλώματα τα οποία τροφοδοτούνται με τριφασική τάση έως 400 V AC.

    1.3.   Ονομαστικές κλιματολογικές συνθήκες

    Τα τρόλεϊ θα είναι σχεδιασμένα ώστε να λειτουργούν αξιόπιστα υπό τις ακόλουθες συνθήκες περιβάλλοντος:

    1.3.1.

    περιοχή θερμοκρασιών μείον – 40 °С έως συν 40 °С,

    1.3.2.

    σχετική υγρασία 98 % σε θερμοκρασίες έως 25 °С,

    1.3.3.

    περιοχή ατμοσφαιρικής πίεσης 866 kPa έως 1 066 kPa,

    1.3.4.

    περιοχή υψομέτρου από τη στάθμη της θάλασσας έως 1 000 m πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.

    1.4.   «Αυτό-σβηνόμενο υλικό», ένα υλικό που δεν συνεχίζει να καίγεται όταν απομακρύνεται η πηγή ανάφλεξης.

    2.   ΡΕΥΜΑΤΟΛΗΨΙΑ

    2.1.

    Το ηλεκτρικό ρεύμα θα λαμβάνεται από τα σύρματα επαφής με τη βοήθεια ενός ή περισσότερων συσκευών ρευματοληψίας, τις οποίες συνήθως αποτελούν δύο κεραίες. (Σε καθοδηγούμενες εφαρμογές, μπορεί να χρησιμοποιείται μία μόνο κεραία ή παντογράφος). Η κεραίες θα αποτελούνται από μια βάση οροφής (βάση τρόλεϊ), έναν στύλο, ένα συλλέκτη ηλεκτρικού ρεύματος (κεφαλή τρόλεϊ) και ένα αντικαθιστώμενο επιφανειακό παρέμβλημα επαφής. Οι κεραίες πρέπει να είναι τοποθετημένες έτσι ώστε να μπορούν να γυρίζουν τόσο οριζόντια όσο και κάθετα.

    2.2.

    Οι στύλοι πρέπει να είναι κατασκευασμένοι από μονωμένο υλικό ή από μέταλλο καλυμμένο με μονωτικό υλικό και να είναι ανθεκτικοί στις μηχανικές κρούσεις.

    2.3.

    Οι συλλέκτες πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένοι ώστε να διατηρούν επαρκή θετική επαφή με τα σύρματα όταν αυτά βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ 4 και 6 μέτρων πάνω από το έδαφος και, όσον αφορά τους βραχίονες, να επιτρέπουν στο διαμήκη άξονα του τρόλεϊ να αποκλίνει τουλάχιστον 4,0 μέτρα σε κάθε πλευρά του μέσου άξονα των συρμάτων επαφής.

    2.4.

    Αν ο συλλέκτης αποσπαστεί κατά λάθος από το σύρμα επαφής (αποσυνδεθεί), το ανώτατο άκρο του (των) συλλέκτη(ων) δεν πρέπει να υψώνεται άνω των 7,2 μέτρων πάνω από το δρόμο ή 1 μέτρο κατ' ανώτατο όριο άνω των συρμάτων επαφής κατά το χρόνο αποσύνδεσης, αλλά ούτε και λιγότερο από 0,5 μέτρα πάνω από την οροφή του τρόλεϊ.

    2.5.

    Κάθε κεραία πρέπει να διαθέτει συσκευή η οποία θα την ανασύρει αυτόματα, σε περίπτωση που αποσυνδεθεί ο στύλος.

    2.6.

    Η κεφαλή του τρόλεϊ, εάν αφαιρεθεί από την κανονική θέση της πάνω στον στύλο, πρέπει να παραμένει συνδεδεμένη με αυτόν και όχι να πέφτει κάτω.

    2.7.

    Η αντίσταση της μόνωσης μεταξύ του συλλέκτη ηλεκτρικού ρεύματος και της βάσης οροφής/ βάσης του τρόλεϊ πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 МΩ.

    2.8.

    Οι συλλέκτες ρεύματος μπορεί να είναι τηλεχειριζόμενοι από το διαμέρισμα του οδηγού, τουλάχιστον ως προς την αναδίπλωσή τους.

    2.9.

    Πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη να μπορεί ο οδηγός να αντικαταστήσει, εφόσον είναι αναγκαίο, τα παρεμβλήματα της επιφάνειας επαφής, ενώ το όχημα κινείται στο δρόμο.

    3.   ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΕΛΞΗΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ

    3.1.

    Τα ηλεκτρικά εξαρτήματα που είναι εγκατεστημένα στο τρόλεϊ πρέπει να διαθέτουν προστασία από υπέρταση και βραχυκύκλωμα. Η προστασία πρέπει κατά προτίμηση να εξασφαλίζεται με διακόπτες κυκλώματος με δυνατότητα αυτόματης ή χειροκίνητης επαναφοράς.

    3.2.

    Τα ηλεκτρικά εξαρτήματα πρέπει να διαθέτουν προστασία από μεταγωγή ή ατμοσφαιρική υπέρταση.

    3.3.

    Οι διακόπτες κυκλώματος θα προσφέρουν τη δυνατότητα διακοπής συγκεκριμένων κυκλωμάτων που έχουν υποστεί βλάβη.

    3.4.

    Εάν κάποιο κύκλωμα περιλαμβάνει μονοπολικό διακόπτη, θα πρέπει να εγκατασταθεί στο θετικό καλώδιο του κυκλώματος.

    3.5.

    Όλα τα ηλεκτρικά κυκλώματα και οι διακλαδώσεις τους πρέπει να είναι διπλής καλωδίωσης. Το αμάξωμα του τρόλεϊ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για γείωση μόνο στα κυκλώματα χαμηλής τάσης.

    3.6.

    Τα περιβλήματα, τα καλύμματα και τα κιβώτια των συσσωρευτών θα είναι κατασκευασμένα από άφλεκτα ή αυτο-σβηνόμενα υλικά.

    3.7.

    Τα ηλεκτρικά εξαρτήματα που τροφοδοτούνται στην τάση γραμμής θα έχουν επιπλέον μόνωση σε σχέση με το όχημα.

    3.8.

    Τα ηλεκτρικά εξαρτήματα, με εξαίρεση τις αντιστάσεις έλξης, πρέπει να διαθέτουν προστασία από τη διείσδυση υγρασίας και σκόνης στο αμάξωμα και στα μονωμένα και αγώγιμα μέρη.

    3.9.

    Εντός των ονομαστικών κλιματολογικών συνθηκών, με το τρόλεϊ στεγνό και καθαρό, η αντίσταση μόνωσης των ηλεκτρικών κυκλωμάτων, όταν όλα τα περιστρεφόμενα μηχανήματα και οι συσκευές βρίσκονται σε λειτουργία, δεν πρέπει να είναι μικρότερη από:

    3.9.1.

    αμάξωμα προς κυκλώματα υψηλής τάσης

    5 МΩ

    3.9.2.

    κυκλώματα υψηλής τάσης προς κυκλώματα χαμηλής τάσης

    5 МΩ

    3.9.3.

    αμάξωμα προς θετικό πόλο κυκλωμάτων χαμηλής τάσης

    1 МΩ

    3.10.

    Καλωδίωση και συσκευές:

    3.10.1.

    Στα κυκλώματα υψηλής τάσης πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο πολύκλωνα καλώδια. Όλα τα καλώδια υψηλής τάσης DC πρέπει να διαθέτουν μόνωση για 3 000 V DC ή AC.

    3.10.2.

    Τα συνδεδεμένα καλώδια δεν πρέπει να υφίστανται μηχανική τάση.

    3.10.3.

    Η μόνωση των καλωδίων πρέπει να εμποδίζει τη μετάδοση της φωτιάς.

    3.10.4.

    Τα καλώδια διαφορετικών τάσεων πρέπει να συνδέονται ξεχωριστά.

    3.10.5.

    Οι αγωγοί των καλωδίων πρέπει να είναι κατασκευασμένοι από άκαυστο υλικό.

    3.10.6.

    (Δεσμευμένο)

    3.10.7.

    Τα καλώδια που βρίσκονται κάτω από το δάπεδο του τρόλεϊ πρέπει να βρίσκονται μέσα σε αγωγό που θα τα προστατεύει από τη διείσδυση νερού και σκόνης.

    3.10.8.

    Η στερέωση και η διάταξη των συρμάτων και των καλωδίων πρέπει να είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να μην προκαλούνται ζημιές λόγω τριβής (φθοράς) της μόνωσης. Θα παρέχονται δακτύλιοι στεγανοποίησης από ελαστομερή υλικά σε σημεία όπου τα καλώδια εισέρχονται σε μεταλλικές κατασκευές. Η ακτίνα καμπυλότητας των αγωγών που περιέχουν καλώδια πρέπει να είναι τουλάχιστον πενταπλάσια της εξωτερικής διαμέτρου του αγωγού.

    3.10.9.

    Η θέση των καλωδίων που βρίσκονται κοντά σε διακόπτες κυκλώματος πρέπει να είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να προλαμβάνεται ο σχηματισμός τόξου στα καλώδια.

    3.10.10.

    Πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις για την αποφυγή ζημιάς στα καλώδια λόγω υψηλής θέρμανσης των αντιστάσεων και άλλων ηλεκτρικών εξαρτημάτων. Σε κρίσιμες περιοχές, θα χρησιμοποιούνται θερμο-ανθεκτικά καλώδια.

    3.10.11.

    Οι βάσεις, οι σύνδεσμοι και οι άλλες διατάξεις στερέωσης των καλωδίων θα είναι κατασκευασμένες από άφλεκτα ή αυτο-σβηνόμενα υλικά. Τα ηλεκτρικά εξαρτήματα των αυτο-σβηνόμενων υλικών επιτρέπεται να τοποθετούνται μόνο έξω από το διαμέρισμα των επιβατών.

    3.10.12.

    Όλα τα ηλεκτρικά κυκλώματα πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή υπέρτασης. Η τάση δοκιμής πρέπει να είναι εναλλασσόμενου ρεύματος (AC) με συχνότητα 50 Hz και περίπου ημιτονοειδούς μορφής. Η διάρκεια εφαρμογής της τάσης δοκιμής θα είναι 1 λεπτό.

    3.10.12.1.

    Η τάση δοκιμής Utest για τον ηλεκτρολογικό εξοπλισμό και τα καλώδια για κυκλώματα υψηλής τάσης πρέπει να είναι:

    Utest = 2,5 U + 2 000 V AC,

    όπου U είναι η ονομαστική τάση γραμμής

    3.10.12.2.

    Η τάση δοκιμής για κυκλώματα χαμηλής τάσης θα είναι Utest = 750 V AC.

    3.11.

    Τα ηλεκτρικά μηχανήματα, οι συσκευές, τα συστήματα και τα καλώδια πρέπει να έχουν αντοχή στα μηχανικά φορτία, τα οποία εφαρμόζονται σε σημεία στερέωσης, ως εξής:

    3.11.1.

    δόνηση ημιτονοειδούς μορφής με συχνότητα 0,5 έως 55 Hz και μέγιστο πλάτος 10 m/s2, συμπεριλαμβανομένου του συντονισμού, εάν παράγεται·

    3.11.2.

    κατακόρυφες διακριτές κρούσεις με μέγιστη επιτάχυνση 30 m/s2 και διάρκεια 2 έως 20 ms.

    4.   ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ

    4.1.

    Στις ονομαστικές κλιματολογικές συνθήκες, με το τρόλεϊ στεγνό, καθαρό και συνδεδεμένο τόσο με τη θετική όσο και την αρνητική παροχή ηλεκτρικού ρεύματος μέσω των συστημάτων ρευματοληψίας, το ρεύμα διαρροής προς τη γη από το αμάξωμα δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 0,2 mA.

    4.2.

    Το τρόλεϊ πρέπει να διαθέτει εντός του οχήματος σύστημα για τη μόνιμη παρακολούθηση του ρεύματος διαρροής ή της τάσης μεταξύ του πλαισίου και του οδοστρώματος. Το σύστημα πρέπει να αποσυνδέει τα κυκλώματα υψηλής τάσης από το σύστημα επαφής, εάν το ρεύμα διαρροής είναι μεγαλύτερο από 3 mA σε τάση γραμμής 600 V DC ή εάν η τάση διαρροής υπερβαίνει τα 40 V.

    4.3.

    Οι ορθοστάτες και οι χειρολαβές στις θύρες πρέπει να είναι κατασκευασμένοι από μονωτικό υλικό ή επικαλυμμένοι με μόνωση μηχανικής αντοχής ή να είναι μονωμένοι από το αμάξωμα του τρόλεϊ. Η αντίσταση μόνωσης πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,0 Ω σε επιφάνεια επαφής 100 ± 5 cm2.

    4.4.

    Οι πρώτες βαθμίδες πρέπει να είναι κατασκευασμένες από μονωτικό υλικό ή επικαλυμμένες με μόνωση μηχανικής αντοχής. Η αντίσταση μόνωσης πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,0 Ω σε επιφάνεια επαφής 300 ± 5 cm2.

    4.5.

    Τα χωρίσματα των θυρών πρέπει να είναι κατασκευασμένα από μονωτικό υλικό ή μονωμένα από το αμάξωμα του τρόλεϊ. Η αντίσταση μόνωσης πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,0 Ω σε επιφάνεια επαφής του χωρίσματος 300 ± 5 cm2.

    4.6.

    Τα εξωτερικά χωρίσματα του αμαξώματος δίπλα στα ανοίγματα των θυρών πρέπει να είναι καλυμμένα με μονωτικό υλικό. Η μόνωση πρέπει να εκτείνεται σε πλάτος τουλάχιστον 50 cm από κάθε πλευρά των ανοιγμάτων των θυρών και σε ύψος τουλάχιστον 200 cm από το δρόμο. Η αντίσταση μόνωσης ως προς το αμάξωμα του τρόλεϊ πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,0 Ω σε επιφάνεια επαφής 200 ± 5 cm2.

    4.7.

    Εάν το τρόλεϊ διαθέτει μετατροπείς με διπλή μόνωση, δεν απαιτείται η εφαρμογή των σημείων 4.3 έως 4.6.

    5.   ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΟΔΗΓΟΥ

    5.1.

    Στο διαμέρισμα του οδηγού, δεν πρέπει να υπάρχει εξοπλισμός υψηλής τάσης προσβάσιμος από τον οδηγό.

    5.2.

    Ο πίνακας οργάνων θα πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον τα εξής:

    5.2.1.

    ένδειξη της τάσης στο σύστημα επαφής·

    5.2.2.

    ένδειξη της μηδενικής τάσης στο σύστημα επαφής·

    5.2.3.

    ένδειξη της κατάστασης του κύριου αυτόματου διακόπτη του κυκλώματος της τάσης γραμμής·

    5.2.4.

    ένδειξη φόρτισης/αποφόρτισης των συσσωρευτών·

    5.2.5.

    ένδειξη της τάσης του αμαξώματος ή του ρεύματος διαρροής που υπερβαίνει τα όρια που καθορίζονται στο σημείο 4.2.


    Top