ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1Α

ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΠΦΑ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1B

ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ, ΤΟΥ ΚΙΝΗΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΦΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2A

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΣΗΜΑΤΟΣΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΠΦΑ

(Βλέπε παράγραφο 5.2. του παρόντος κανονισμού)

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο επί του εξαρτήματος ΠΦΑ δηλώνει ότι το εξάρτημα αυτό έχει εγκριθεί στην Ιταλία (Ε3), σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 110, με αριθμό έγκρισης 002439. Τα πρώτα δύο ψηφία του αριθμού έγκρισης δείχνουν ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 110 στην αρχική μορφή του.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2B

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2Γ

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΣΗΜΑΤΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ Α

(Βλέπε παράγραφο 16.2. του παρόντος κανονισμού)

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο επί οχήματος δηλώνει ότι το όχημα έχει, όσον αφορά την εγκατάσταση συστήματος ΠΦΑ για τη χρήση ΠΦΑ για κίνηση, εγκριθεί στην Ιταλία (Ε3), σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 110, με αριθμό έγκρισης 002439. Τα πρώτα δύο ψηφία του αριθμού έγκρισης δείχνουν ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 110 στην αρχική μορφή του.

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ Β

(Βλέπε παράγραφο 16.2. του παρόντος κανονισμού)

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο επί οχήματος δηλώνει ότι το όχημα έχει, όσον αφορά την εγκατάσταση συστήματος ΠΦΑ για τη χρήση ΠΦΑ για κίνηση, εγκριθεί στην Ιταλία (Ε3), σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 110, με αριθμό έγκρισης 002439. Τα πρώτα δύο ψηφία του αριθμού έγκρισης δείχνουν ότι, κατά την ημερομηνία που χορηγήθηκε η έγκριση, ο κανονισμός αριθ. 110 ήταν στην αρχική του μορφή και ο κανονισμός αριθ. 83 περιελάμβανε τη σειρά 04 των τροποποιήσεων.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2Δ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3

ΦΙΑΛΕΣ ΑΕΡΙΟΥ ΦΙΑΛΕΣ ΥΨΗΛΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΩΣ ΚΑΥΣΙΜΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ

1.   ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Το παρόν παράρτημα καθορίζει ελάχιστες απαιτήσεις για ελαφρές επαναπληρώσιμες φιάλες αερίου. Οι φιάλες προορίζονται μόνο για την επί οχήματος αποθήκευση πεπιεσμένου φυσικού αερίου υψηλής πίεσης ως καυσίμου για αυτοκίνητα οχήματα στα οποία οι φιάλες πρέπει να τοποθετούνται μόνιμα. Οι φιάλες μπορεί να είναι κατασκευασμένες από χάλυβα, αλουμίνιο ή μη μεταλλικό υλικό, με οποιαδήποτε μέθοδο και να έχουν οποιοδήποτε σχέδιο αρκεί να είναι κατάλληλες για τις προβλεπόμενες συνθήκες χρήσης. Το παρόν παράρτημα δεν καλύπτει μεταλλικά χιτώνια ή φιάλες από ανοξείδωτο χάλυβα ή κατασκευής με συγκόλληση. Οι φιάλες που καλύπτονται από το παρόν παράρτημα κατατάσσονται στην κατηγορία 0 όπως ορίζεται στην παράγραφο 2 του παρόντος κανονισμού και είναι:

ΠΦΑ-1	Μεταλλικές
ΠΦΑ-2	Με μεταλλικό χιτώνιο ενισχυμένο με συνεχές νήμα εμποτισμένο σε ρητίνη (δακτυλιοειδώς περιελιγμένες)
ΠΦΑ-3	Με μεταλλικό χιτώνιο ενισχυμένο με συνεχές νήμα εμποτισμένο σε ρητίνη (πλήρως περιελιγμένες)
ΠΦΑ-4	Από συνεχές νήμα εμβαπτισμένο σε ρητίνη με μη μεταλλικό χιτώνιο (εξ ολοκλήρου συνθετική)

Οι συνθήκες χρήσης στις οποίες θα υπόκεινται οι φιάλες αναφέρονται λεπτομερώς στην παράγραφο 4. Το παρόν παράρτημα βασίζεται σε πίεση εργασίας για φυσικό αέριο ως καύσιμο 20 MPa στους 15 °C με μέγιστη πίεση πλήρωσης 26 MPa. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλες πιέσεις εργασίας ρυθμίζοντας την πίεση με τον κατάλληλο συντελεστή (λόγο). Για παράδειγμα, ένα σύστημα με πίεση εργασίας 25 MPa θα απαιτεί πολλαπλασιασμό της πίεσης επί 1,25.

Η διάρκεια χρήσης μιας φιάλης πρέπει να ορίζεται από τον κατασκευαστή και μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τις εφαρμογές. Ο ορισμός της διάρκειας χρήσης βασίζεται σε πλήρωση των φιαλών 1 000 φορές το χρόνο με ελάχιστο 15 000 πληρώσεις. Η μέγιστη διάρκεια χρήσης πρέπει να είναι 20 χρόνια.

Για μεταλλικές φιάλες και φιάλες με μεταλλικό χιτώνιο η διάρκεια ζωής της φιάλης βασίζεται στο ρυθμό αύξησης των ρωγμών κόπωσης. Απαιτείται ο έλεγχος κάθε φιάλης ή χιτωνίου με υπέρηχους ή με ισοδύναμο μέσο για να εξασφαλίζεται η απουσία ελαττωμάτων που υπερβαίνουν το μέγιστο επιτρεπόμενο μέγεθος. Η προσέγγιση αυτή επιτρέπει τη βελτιστοποιημένη σχεδίαση και κατασκευή ελαφρών φιαλών για εξυπηρέτηση οχημάτων φυσικού αερίου.

Για εξ ολοκλήρου συνθετικές φιάλες με μη μεταλλικά και μη φέροντα φορτία χιτώνια, η «ασφαλής διάρκεια ζωής» καταδεικνύεται με κατάλληλες μεθόδους σχεδίασης, δοκιμές πιστοποίησης σχεδίασης και ελέγχους κατασκευής.

2.   ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

Τα ακόλουθα πρότυπα περιέχουν διατάξεις οι οποίες, μέσω παραπομπών σε αυτό το κείμενο, αποτελούν διατάξεις του παρόντος παραρτήματος (μέχρις ότου καταστούν διαθέσιμες ισοδύναμες διατάξεις της ΟΕΕ).

Πρότυπα ASTM (1)

ASTM B117-90	Test method of Salt Spray (Fog) Testing
ASTM B154-92	Mercurous Nitrate Test for Copper and Copper Alloys
ASTM D522-92	Mandrel Bend Test of attached Organic Coatings
ASTM D1308-87	Effect of Household Chemicals on Clear and Pigmented Organic Finishes
ASTM D2344-84	Test Method for Apparent interlaminar Shear Strength of Parallel Fibre Composites by Short Beam Method
ASTM D2794-92	Test Method for Resistance of Organic Coatings to the Effects of Rapid Deformation (Impact)
ASTM D3170-87	Chipping Resistance of Coatings
ASTM D3418-83	Test Method for Transition Temperatures Polymers by Thermal Analysis
ASTM E647-93	Standard Test Method for Measurement of Fatigue Crack Growth Rates
ASTM E813-89	Test Method for JIC, a Measure of Fracture Toughness
ASTM G53-93	Standard Practice for Operating Light and Water — Exposure Apparatus (Fluorescent UV-Condensation Type) for Exposure of non-metallic materials

Πρότυπα BSI (2)

BS 5045:	Part 1 (1982) Transportable Gas Containers — Specification for Seamless Steel Gas Containers Above 0,5 litre Water Capacity
BS 7448-91	Fracture Mechanics Toughness Tests Part I — Method for Determination of KIC, Critical COD and Critical J Values of Metallic Materials;
BS PD 6493-1991	Guidance an Methods for Assessing the A Acceptability of Flaws in Fusion Welded Structures.

Πρότυπα ISO (3)

ISO 148-1983	Χάλυβας — Δοκιμή κρούσης Charpy (v-notch),
ISO 306-1987	Πλαστικά υλικά — Θερμοπλαστικά υλικά — Προσδιορισμός της θερμοκρασίας μαλάκυνσης Vicat,
ISO 527 Pt 1-93	Πλαστικά — Προσδιορισμός ιδιοτήτων εφελκυσμού — Μέρος Ι: Γενικές αρχές,
ISO 642-79	Χάλυβας — Δοκιμή ικανότητας σκλήρυνσης με βαφή και επαναφορά (Δοκιμή Jominy),
ISO 2808-91	Χρώματα και βερνίκια — Προσδιορισμός πάχους υμένα,
ISO 3628-78	Υλικά ενισχυμένα με γυάλινες ίνες — Προσδιορισμός ιδιοτήτων σε εφελκυσμό,
ISO 4624-78	Πλαστικά και βερνίκια — Δοκιμή αποκόλλησης για τον έλεγχο της πρόσφυσης,
ISO 6982-84	Μεταλλικά υλικά — δοκιμή εφελκυσμού,
ISO 6506-1981	Μεταλλικά υλικά — δοκιμή σκληρότητας — δοκιμή κατά Brinell,
ISO 6508-1986	Μεταλλικά υλικά — δοκιμή σκληρότητας — δοκιμή κατά Rockwell (κλίμακες A, B, C, D, E, F, G, H, K),
ISO 7225	Πινακίδες πρόληψης για φιάλες αερίου,
ISO/DIS 7866-1992	Επαναπληρώσιμες μεταφερόμενες φιάλες χωρίς ραφή από κράματα αλουμινίου προορισμένες για παγκόσμια χρήση. Σχεδιασμός, κατασκευή και αποδοχή,
ISO 9001:1994	Συστήματα ποιότητας — Υπόδειγμα για διασφάλιση της ποιότητας στο σχεδιασμό, ανάπτυξη, παραγωγή, εγκατάσταση και εξυπηρέτηση,
ISO 9002:1994	Συστήματα ποιότητας — Υπόδειγμα για διασφάλιση της ποιότητας στην παραγωγή και εγκατάσταση,
ISO/DIS 12737	Μεταλλικά υλικά — Προσδιορισμός του συντελεστή έντασης της κρίσιμης τάσης,
ISO/IEC Guide 25-1990	Γενικές απαιτήσεις για την τεχνική καταλληλότητα των εργαστηρίων δοκιμών,
ISO/IEC Guide 48-1986	Γενικοί κανόνες για ένα τυπικό σύστημα πιστοποίησης προϊόντων από τρίτους,
ISO/DIS 9809	Σχεδιασμός, κατασκευή και δοκιμές μεταφερόμενων χαλύβδινων φιαλών αερίου χωρίς ραφή — Μέρος Ι: Φιάλες από χάλυβα βαμμένο και ανοπτημένο με αντοχή σε εφελκυσμό < 1 100 MPa,

Πρότυπο NACE (4)

NACE TM0177-90

Laboratory Testing of Metals for Resistance to Sulphide Stress Cracking in H2S Environments.

3.   ΟΡΙΣΜΟΙ

Για τους σκοπούς του παρόντος παραρτήματος, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

3.1.   (κενό)

3.2.   διαδικασία αυτοπερίσφιγξης: διαδικασία εφαρμογής πίεσης χρησιμοποιούμενη στην κατασκευή συνθετικών φιαλών με μεταλλικά χιτώνια, η οποία συνίσταται σε τάνυση του χιτωνίου πέρα από το όριο ελαστικότητάς του κατά τρόπο ώστε να προκαλείται μόνιμη πλαστική παραμόρφωση που έχει ως αποτέλεσμα το χιτώνιο να υπόκειται σε τάσεις συμπίεσης και οι ίνες σε τάσεις εφελκυσμού με μηδενική εσωτερική πίεση·

3.3.   πίεση αυτοπερίσφιγξης: η πίεση εντός περιελιγμένης φιάλης στην οποία αποκαθίσταται η απαιτούμενη κατανομή τάσεων μεταξύ του χιτωνίου και της περιέλιξης·

3.4.   συνθετικές φιάλες παρτίδας παραγωγής: μια «παρτίδα παραγωγής» είναι μια ομάδα φιαλών που έχουν παραχθεί διαδοχικά από καθορισμένα χιτώνια που έχουν το ίδιο μέγεθος, σχεδίαση, προδιαγεγραμμένα υλικά κατασκευής και διεργασία κατασκευής·

3.5.   μεταλλικές φιάλες και χιτώνια παρτίδας παραγωγής: μια «παρτίδα παραγωγής» είναι μια ομάδα μεταλλικών φιαλών ή χιτωνίων που έχουν παραχθεί διαδοχικά και έχουν ίδια ονομαστική διάμετρο, πάχος τοιχώματος, σχεδίαση, προδιαγεγραμμένο υλικό κατασκευής, διεργασία κατασκευής, εξοπλισμό για την κατασκευή και τη θερμική κατεργασία και συνθήκες χρόνου, θερμοκρασίας και ατμοσφαίρας κατά τη διάρκεια της θερμικής κατεργασίας·

3.6.   μη μεταλλικά χιτώνια παρτίδας παραγωγής: μια «παρτίδα παραγωγής» είναι μια ομάδα μη μεταλλικών χιτωνίων που έχουν παραχθεί διαδοχικά και έχουν ίδια ονομαστική διάμετρο, πάχος τοιχώματος, σχεδίαση, προδιαγεγραμμένο υλικό κατασκευής και διεργασία κατασκευής·

3.7.   όρια παρτίδας παραγωγής: σε καμιά περίπτωση μια «παρτίδα παραγωγής» δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει 200 έτοιμες φιάλες ή χιτώνια (μη συμπεριλαμβανομένων φιαλών ή χιτωνίων που έχουν υποβληθεί σε καταστροφικούς ελέγχους), ή μια βάρδια διαδοχικής παραγωγής, όποιο από τα δύο είναι μεγαλύτερο·

3.8.   συνθετική φιάλη: φιάλη κατασκευασμένη από συνεχές νήμα εμποτισμένο σε ρητίνη περιτυλιγμένο γύρω από μεταλλικό ή μη μεταλλικό χιτώνιο. Συνθετικές φιάλες που χρησιμοποιούν μη μεταλλικά χιτώνια αναφέρονται ως εξ ολοκλήρου συνθετικές φιάλες·

3.9.   περιέλιξη ελεγχόμενης τάσης: διεργασία χρησιμοποιούμενη σε συνθετικές φιάλες δακτυλιοειδούς περιέλιξης με μεταλλικά χιτώνια, με την οποία επιτυγχάνονται τάσεις συμπίεσης στο χιτώνιο και τάσεις εφελκυσμού στην περιέλιξη με μηδενική εσωτερική πίεση διά περιελίξεως των νημάτων ενίσχυσης υπό σημαντικά υψηλή τάση·

3.10.   πίεση πλήρωσης: η πίεση του αερίου μέσα στη φιάλη αμέσως μετά την περάτωση της πλήρωσης·

3.11.   έτοιμες φιάλες: φιάλες των οποίων η κατασκευή έχει περατωθεί και είναι έτοιμες για χρήση, τυπικές της κανονικής παραγωγής, πλήρεις με τις σημάνσεις αναγνώρισης και την εξωτερική επένδυση, συμπεριλαμβανομένης ενσωματωμένης μόνωσης που καθορίζεται από τον κατασκευαστή, αλλά χωρίς μη ενσωματωμένη μόνωση ή προστασία·

3.12.   πλήρης περιέλιξη: περιέλιξη που συνίσταται σε ενίσχυση από νήμα περιελιγμένο τόσο κατά την περιμετρική όσο και κατά την αξονική κατεύθυνση της φιάλης·

3.13.   θερμοκρασία αερίου: η θερμοκρασία του αερίου μέσα στη φιάλη·

3.14.   δακτυλιοειδής περιέλιξη: περιέλιξη που συνίσταται σε ενίσχυση από νήμα περιελιγμένο σε ουσιωδώς περιμετρική κατεύθυνση γύρω από το κυλινδρικό μέρος του χιτωνίου έτσι ώστε το νήμα να μην φέρει κανένα σημαντικό φορτίο σε κατεύθυνση παράλληλη προς το διαμήκη άξονα της φιάλης·

3.15.   χιτώνιο: δοχείο χρησιμοποιούμενο ως αεροστεγές εσωτερικό κέλυφος στο οποίο τυλίγονται εξωτερικά ενισχυτικά νήματα για να επιτευχθεί η αναγκαία αντοχή. Σε τούτο το πρότυπο περιγράφονται δύο τύποι χιτωνίων: μεταλλικά χιτώνια σχεδιασμένα να διαμοιράζονται το φορτίο με την ενίσχυση και μη μεταλλικά χιτώνια που δεν φέρουν κανένα μέρος του φορτίου·

3.16.   κατασκευαστής: πρόσωπο ή οργανισμός που έχει την ευθύνη για τη σχεδίαση, την κατασκευή και τις δοκιμές των φιαλών·

3.17.   μέγιστη αναπτυσσόμενη πίεση: η μόνιμη πίεση που αναπτύσσεται όταν το αέριο μέσα σε φιάλη που έχει πληρωθεί μέχρι την πίεση εργασίας φέρεται στη μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας·

3.18.   περιέλιξη: το ενισχυτικό σύστημα από νήμα και ρητίνη που εφαρμόζεται γύρω από το χιτώνιο·

3.19.   προένταση: η διεργασία εφαρμογής τάσης αυτοπερίσφιγξης ή περιέλιξης ελεγχόμενης τάσης·

3.20.   διάρκεια χρήσης: η διάρκεια ζωής σε έτη, κατά την οποία οι φιάλες μπορούν να χρησιμοποιούνται ασφαλώς σύμφωνα με τις πρότυπες συνθήκες χρήσης·

3.21.   μόνιμη πίεση: η πίεση του αερίου όταν επιτυγχάνεται μια δεδομένη μόνιμη θερμοκρασία·

3.22.   μόνιμη θερμοκρασία: η ομοιόμορφη θερμοκρασία αερίου μετά την απορρόφηση οποιασδήποτε αλλαγής θερμοκρασίας οφειλόμενης σε πλήρωση·

3.23.   πίεση δοκιμής: η πίεση στην οποία υποβάλλεται η φιάλη κατά την υδροστατική δοκιμή·

3.24.   πίεση εργασίας: η μόνιμη πίεση των 20 MPa σε ομοιόμορφη θερμοκρασία 15 °C.

4.   ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΧΡΗΣΗΣ

4.1.   Γενικά

4.1.1.   Πρότυπες συνθήκες χρήσης

Οι πρότυπες συνθήκες χρήσης, που καθορίζονται σ’ αυτό το τμήμα, παρέχονται ως βάση για τη σχεδίαση, την κατασκευή, τον έλεγχο, τη δοκιμή και την έγκριση φιαλών που προορίζονται να τοποθετηθούν μόνιμα σε οχήματα και να χρησιμοποιηθούν για αποθήκευση φυσικού αερίου σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, για χρήση ως καυσίμου σε οχήματα.

4.1.2.   Χρήση φιαλών

Οι συνθήκες χρήσης που προδιαγράφονται έχουν επίσης στόχο να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την ασφαλή χρήση των φιαλών που κατασκευάζονται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, σε:

α)	κατασκευαστές φιαλών·

β)	κατόχους φιαλών·

γ)	σχεδιαστές ή εργολάβους που είναι υπεύθυνοι για την εγκατάσταση φιαλών·

δ)	σχεδιαστές ή κατόχους εξοπλισμού που χρησιμοποιείται για ανεφοδιασμό φιαλών οχημάτων·

ε)	προμηθευτές φυσικού αερίου· και

στ)	κανονιστικές αρχές που έχουν δικαιοδοσία στη ρύθμιση ζητημάτων χρήσης φιαλών.

4.1.3.   Διάρκεια χρήσης

Η διάρκεια χρήσης για την οποία οι φιάλες είναι ασφαλείς πρέπει να ορίζεται από το σχεδιαστή της φιάλης με βάση τη χρήση υπό τις συνθήκες που καθορίζονται στο παρόν. Η μέγιστη διάρκεια χρήσης πρέπει να είναι 20 χρόνια.

Περιοδική επαναπιστοποίηση

Πρέπει να παρέχονται από τον κατασκευαστή των φιαλών συστάσεις για περιοδική επαναπιστοποίηση με οπτικό έλεγχο ή δοκιμές κατά τη διάρκεια χρήσης, με βάση τη χρήση υπό τις συνθήκες που καθορίζονται στο παρόν. Κάθε φιάλη πρέπει να υφίσταται οπτικό έλεγχο τουλάχιστον κάθε 48 μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης χρήσης στο όχημα (ταξινόμηση οχήματος), και κατά τη χρονική στιγμή οποιασδήποτε επανεγκατάστασης, για εξωτερική ζημιά και φθορά, περιλαμβανομένων των ιμάντων κάτω από το υποστήριγμα. Ο οπτικός έλεγχος πρέπει να γίνεται από αρμόδιο όργανο εγκεκριμένο ή αναγνωρισμένο από τη διοικητική αρχή, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή: φιάλες χωρίς πινακίδα που να περιέχει υποχρεωτικές πληροφορίες ή με πινακίδες που περιέχουν υποχρεωτικές πληροφορίες οι οποίες είναι δυσανάγνωστες καθ’ οιονδήποτε τρόπο πρέπει να αποσύρονται από τη χρήση. Αν η φιάλη μπορεί να αναγνωριστεί θετικά από τον κατασκευαστή και τον αριθμό σειράς, μπορεί να τοποθετηθεί μια πινακίδα αντικατάστασης, ώστε να επιτραπεί η διατήρηση της φιάλης σε χρήση.

4.1.4.1.   Φιάλες που έχουν εμπλακεί σε συγκρούσεις

Οι φιάλες που έχουν εμπλακεί σε σύγκρουση του οχήματος πρέπει να επανελέγχονται από όργανο εξουσιοδοτημένο από τον κατασκευαστή, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά από την αρχή που έχει τη δικαιοδοσία. Φιάλη που δεν έχει υποστεί καμιά ζημιά από τη σύγκρουση μπορεί να τεθεί ξανά σε χρήση, διαφορετικά πρέπει να επιστραφεί στον κατασκευαστή για εκτίμηση.

4.1.4.2.   Φιάλες που έχουν εμπλακεί σε πυρκαγιές

Φιάλες που έχουν εκτεθεί σε πυρκαγιά πρέπει να επανελέγχονται από όργανο εξουσιοδοτημένο από τον κατασκευαστή ή να απορρίπτονται και να αποσύρονται από τη χρήση.

4.2.   Μέγιστες πιέσεις

Η πίεση της φιάλης πρέπει να περιορίζεται στις ακόλουθες τιμές:

α)	μόνιμη πίεση 20 MPa σε μόνιμη θερμοκρασία 15 °C·

β)	26 MPa, αμέσως μετά την πλήρωση, άσχετα από τη θερμοκρασία.

4.3.   Μέγιστος αριθμός κύκλων πλήρωσης

Οι φιάλες σχεδιάζονται έτσι ώστε να πληρώνονται μέχρι μια μόνιμη πίεση 20 MPa σε μόνιμη θερμοκρασία αερίου 15 °C έως 1 000 φορές ανά έτος χρήσης.

4.4.   Περιοχή θερμοκρασιών

4.4.1.   Μόνιμη θερμοκρασία αερίου

Η μόνιμη θερμοκρασία του αερίου μέσα σε φιάλες μπορεί να μεταβάλλεται από –40 °C έως 65 °C.

4.4.2.   Θερμοκρασίες φιάλης

Η θερμοκρασία των υλικών της φιάλης μπορεί να μεταβάλλεται από –40 °C έως +82 °C.

Θερμοκρασίες πάνω από +65 °C μπορεί να είναι επαρκώς τοπικές ή αρκετά βραχείας διάρκειας ώστε η θερμοκρασία του αερίου να μην ξεπερνά σε καμιά περίπτωση τους +65 °C εκτός από την περίπτωση των συνθηκών της παραγράφου 4.4.3.

4.4.3.   Μεταβατικές θερμοκρασίες

Οι αναπτυσσόμενες θερμοκρασίες αερίου κατά την πλήρωση και την εκφόρτωση μπορεί να μεταβάλλονται πέρα από τα όρια της παραγράφου 4.4.1.

4.5.   Σύνθεση αερίου

Δεν πρέπει να προστίθεται σκόπιμα στο φυσικό αέριο μεθανόλη και/ή γλυκόλη. Η φιάλη πρέπει να είναι σχεδιασμένη για να παρουσιάζει ανοχή στην πλήρωσή της με φυσικό αέριο που ικανοποιεί μια από τις ακόλουθες τρεις συνθήκες:

α)

SAE J1616

β)

Ξηρό αέριο Οι υδρατμοί θα πρέπει κανονικά να περιορίζονται σε λιγότερο από 32 mg/m3 με σημείο δρόσου –9 °C σε πίεση 20 MPa. Δεν θα πρέπει να υπάρχουν όρια συστατικών για το ξηρό αέριο, εκτός από: — Υδρόθειο και άλλα διαλυτά θειούχα άλατα: … 23 mg/m3 — Οξυγόνο: … 1 % κατ’ όγκο Το υδρογόνο πρέπει να περιορίζεται σε 2 % κατ’ όγκο όταν οι φιάλες κατασκευάζονται από χάλυβα με οριακή αντοχή σε εφελκυσμό που υπερβαίνει τα 950 ΜPa.

γ)

Υγρό αέριο Αέριο με περιεχόμενο σε ύδωρ μεγαλύτερο από το β). Το αέριο αυτό πληροί κανονικά τα ακόλουθα όρια συστατικών: — Υδρόθειο και άλλα διαλυτά θειούχα άλατα: … 23 mg/m3 — Οξυγόνο: … 1 % κατ’ όγκο — Διοξείδιο του άνθρακα: … 4 % κατ’ όγκο — Υδρογόνο: … 0,1 % κατ’ όγκο Κάτω από συνθήκες υγρού αερίου, απαιτείται τουλάχιστο 1 mg λάδι συμπιεστή ανά kg αερίου για την προστασία μεταλλικών φιαλών και χιτωνίων.

4.6.   Εξωτερικές επιφάνειες

Οι φιάλες δεν σχεδιάζονται για συνεχή έκθεση σε μηχανική ή χημική προσβολή, π.χ. διαρροή από φορτίο που μπορεί να φέρεται πάνω σε όχημα ή σοβαρή ζημιά προερχόμενη από τριβή λόγω οδικών συνθηκών και πρέπει να συμμορφώνονται προς αναγνωρισμένα πρότυπα εγκατάστασης. Εντούτοις, οι εξωτερικές επιφάνειες των φιαλών μπορεί να εκτίθενται ακούσια σε:

α)	νερό, είτε με ασυνεχή εμβάπτιση είτε από πιτσίλισμα στο δρόμο,

β)	αλάτι, λόγω λειτουργίας του οχήματος κοντά σε θάλασσα ή σε περιοχές όπου χρησιμοποιείται αλάτι για την τήξη του πάγου,

γ)	υπεριώδη ακτινοβολία από τις ηλιακές ακτίνες,

δ)	εκτόξευση χαλικιού,

ε)	διαλυτικά, οξέα, αλκαλικές ενώσεις, λιπάσματα, και και

στ)	ρευστά χρησιμοποιούμενα στην κίνηση οχημάτων, περιλαμβανομένων βενζίνης, υδραυλικών ρευστών, γλυκόλης και λιπαντικών.

4.7.   Διαπέραση ή διαρροή αερίου

Οι φιάλες μπορεί να τοποθετούνται σε κλειστούς χώρους για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Η διαπέραση αερίου διά μέσου του κυλινδρικού τοιχώματος ή η διαρροή μεταξύ των συνδέσεων των άκρων και του χιτωνίου πρέπει να εξετάζονται κατά τη σχεδίαση.

5.   ΕΓΚΡΙΣΗ ΣΧΕΔΙΑΣΗΣ

5.1.   Γενικά

Οι ακόλουθες πληροφορίες πρέπει να υποβάλλονται από το σχεδιαστή της φιάλης μαζί με αίτηση για έγκριση στην αρμόδια αρχή:

α)	δήλωση χρήσης (παράγραφος 5.2.)

β)	στοιχεία σχεδίασης (παράγραφος 5.3.)

γ)	κατασκευαστικά στοιχεία (παράγραφος 5.4.)

δ)	σύστημα ποιότητας (παράγραφος 5.5.)

ε)	επιδόσεις θραύσης και μέγεθος ατελειών ΜΚΕ (Μη Καταστροφικού Ελέγχου) (παράγραφος 5.6.)

στ)	φύλλο προδιαγραφών (παράγραφος 5.7.)

ζ)	πρόσθετα στοιχεία υποστήριξης (παράγραφος 5.8.).

Για φιάλες σχεδιασμένες σύμφωνα με το ISO 9809 δεν χρειάζεται να υποβάλλεται η έκθεση ανάλυσης καταπονήσεων της παραγράφου 5.3.2. ή οι πληροφορίες της παραγράφου 5.6.

5.2.   Δήλωση χρήσης

Σκοπός αυτής της δήλωσης χρήσης είναι η παροχή οδηγιών στους χρήστες και στους εγκαταστάτες φιαλών, καθώς και η πληροφόρηση της αρμόδιας για την έγκριση αρχής ή του εξουσιοδοτημένου αντιπροσώπου της. Η δήλωση χρήσης πρέπει να περιλαμβάνει:

α)	μια δήλωση ότι η σχεδίαση της φιάλης είναι κατάλληλη για χρήση υπό τις συνθήκες χρήσης που ορίζονται στην παράγραφο 4 για τη διάρκεια χρήσης της φιάλης,

β)	τη διάρκεια χρήσης,

γ)	τις ελάχιστες απαιτήσεις επιθεώρησης εν λειτουργία και/ή ελέγχου,

δ)	τις απαιτούμενες διατάξεις εκτόνωσης της πίεσης και/ή την απαιτούμενη μόνωση,

ε)	μεθόδους στήριξης, προστατευτικές επικαλύψεις κτλ. που απαιτούνται αλλά δεν παρέχονται,

στ)	περιγραφή της σχεδίασης της φιάλης,

ζ)	κάθε άλλη πληροφορία απαραίτητη για την ασφαλή χρήση και επιθεώρηση της φιάλης.

5.3.   Στοιχεία σχεδίασης

5.3.1.   Σχέδια

Τα σχέδια πρέπει να απεικονίζουν τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)	τίτλο, αριθμό αναφοράς, ημερομηνία έκδοσης και αριθμούς αναθεώρησης με ημερομηνίες έκδοσης, αν υπάρχουν,

β)	αναφορά στον παρόντα κανονισμό και στον τύπο φιάλης,

γ)	πλήρεις διαστάσεις με ανοχές, περιλαμβανομένων λεπτομερειών για τα σχήματα διαμόρφωσης των άκρων με ελάχιστα πάχη και ανοίγματα,

δ)	πλήρη μάζα, μαζί με τις ανοχές, των φιαλών,

ε)	πλήρεις προδιαγραφές υλικών, μαζί με τις ελάχιστες μηχανικές και χημικές ιδιότητές τους ή περιοχές ανοχών και, για μεταλλικές φιάλες ή μεταλλικά χιτώνια, την προδιαγεγραμμένη περιοχή σκληρότητας,

στ)	άλλα στοιχεία όπως περιοχή πιέσεων αυτοπερίσφιγξης, ελάχιστη πίεση δοκιμής, λεπτομέρειες σχετικά με το σύστημα πυροπροστασίας και την εξωτερική προστατευτική επικάλυψη.

5.3.2.   Έκθεση ανάλυσης καταπονήσεων

Πρέπει να παρέχεται ανάλυση καταπονήσεων ενός πεπερασμένου στοιχείου ή άλλες αναλύσεις καταπόνησης.

Πρέπει να παρέχεται μαζί με την έκθεση πίνακας που να συνοψίζει τις υπολογισθείσες καταπονήσεις.

5.3.3.   Στοιχεία δοκιμών υλικού

Πρέπει να παρέχεται λεπτομερής περιγραφή των υλικών και των ανοχών των ιδιοτήτων των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν στη σχεδίαση. Πρέπει επίσης να παρέχονται στοιχεία δοκιμών που χαρακτηρίζουν τις μηχανικές ιδιότητες και την καταλληλότητα των υλικών για χρήση υπό τις συνθήκες που προδιαγράφονται στην παράγραφο 4.

5.3.4.   Στοιχεία δοκιμών πιστοποίησης της σχεδίασης

Το υλικό των φιαλών, η σχεδίαση, η κατασκευή και ο έλεγχος πρέπει να είναι επαρκή για τη χρήση για την οποία προορίζονται, με την ικανοποίηση των απαιτήσεων των απαραίτητων δοκιμών για τη συγκεκριμένη σχεδίαση φιάλης, όταν υποβάλλεται σε δοκιμές σύμφωνα με τις σχετικές μεθόδους δοκιμής που περιγράφονται στο προσάρτημα Α του παρόντος παραρτήματος.

Τα στοιχεία δοκιμών πρέπει επίσης να τεκμηριώνουν τις διαστάσεις, τα πάχη τοιχώματος και τα βάρη καθεμιάς από τις φιάλες δοκιμής.

5.3.5.   Πυροπροστασία

Πρέπει να προδιαγράφεται η διευθέτηση των διατάξεων εκτόνωσης της πίεσης που θα προστατεύουν τη φιάλη από απότομη ρήξη όταν εκτίθεται στις συνθήκες πυρκαγιάς της παραγράφου Α.15. Τα στοιχεία δοκιμών πρέπει να επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητα του προδιαγραφόμενου συστήματος πυροπροστασίας.

5.3.6.   Στηρίγματα φιάλης

Πρέπει να παρέχονται λεπτομερείς πληροφορίες για τα στηρίγματα των φιαλών ή τις απαιτήσεις στήριξης σύμφωνα με την παράγραφο 6.11.

5.4.   Κατασκευαστικά στοιχεία

Πρέπει να παρέχονται λεπτομερείς πληροφορίες για όλες τις διεργασίες κατασκευής, τους μη καταστροφικούς ελέγχους, τις δοκιμές παραγωγής και τις δοκιμές παρτίδων· πρέπει να καθορίζονται οι ανοχές για όλες τις διεργασίες παραγωγής όπως θερμικής κατεργασίας, διαμόρφωσης άκρων, λόγου ανάμιξης ρητίνης, τάσης και ταχύτητας περιέλιξης νήματος, χρόνων και θερμοκρασιών σκλήρυνσης και διαδικασιών αυτοπερίσφιγξης· η τελική επεξεργασία των επιφανειών, οι λεπτομέρειες των σπειρωμάτων, τα κριτήρια αποδοχής για σάρωση με υπερήχους (ή ισοδύναμη) και οι μέγιστες ποσότητες για δοκιμές παρτίδων πρέπει επίσης να καθορίζονται.

5.5.   (κενό)

5.6.   Επιδόσεις θραύσης και μέγεθος ατελειών ΜΚΕ

5.6.1.   Επιδόσεις θραύσης

Ο κατασκευαστής πρέπει να καταδεικνύει τις επιδόσεις της σχεδίασης όσον αφορά τη Διαρροή Πριν από τη Θραύση όπως περιγράφεται στην παράγραφο 6.7.

5.6.2.   Μέγεθος ατελειών ΜΚΕ

Χρησιμοποιώντας την προσέγγιση που περιγράφεται στην παράγραφο 6.15.2. ο κατασκευαστής πρέπει να αποδεικνύει το μέγιστο μέγεθος ατελειών για μη καταστροφικό έλεγχο το οποίο θα αποτρέπει την αποτυχία της φιάλης κατά τη διάρκεια χρήσης της λόγω κόπωσης, ή την αχρήστευση της φιάλης λόγω ρήξης.

5.7.   Φύλλο προδιαγραφών

Για κάθε σχεδιαζόμενο τύπο φιάλης, πρέπει να παρατίθεται σ’ ένα φύλλο προδιαγραφών μια σύνοψη των εγγράφων που παρέχουν τις απαιτούμενες από την παράγραφο 5.1. πληροφορίες. Πρέπει να δίνονται ο τίτλος, ο αριθμός αναφοράς, οι αριθμοί και οι ημερομηνίες αναθεώρησης της αρχικής έκδοσης και των μεταγενέστερων εκδόσεων κάθε εγγράφου. Όλα τα έγγραφα πρέπει να υπογράφονται ή να μονογράφονται από τον εκδότη. Το φύλλο προδιαγραφών πρέπει να φέρει έναν αριθμό και αριθμούς αναθεώρησης, αν υπάρχουν, που μπορούν να χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του σχεδιασθέντος τύπου φιάλης και να υπογράφεται από το μηχανικό που είναι υπεύθυνος για τη σχεδίαση. Πρέπει να διατίθεται χώρος στο φύλλο προδιαγραφών για σφραγίδα που θα δείχνει την καταχώριση του σχεδιασθέντος τύπου.

5.8.   Πρόσθετα στοιχεία υποστήριξης

Πρέπει να παρέχονται, ενδεχομένως, πρόσθετα στοιχεία τα οποία θα υποστηρίζουν την αίτηση, όπως ιστορικό χρήσης του υλικού που προτείνεται να χρησιμοποιηθεί, ή η χρήση μιας συγκεκριμένης σχεδίασης φιάλης σε άλλες συνθήκες χρήσης.

5.9.   Έγκριση και πιστοποίηση

5.9.1.   Επιθεώρηση και δοκιμές

Η αξιολόγηση της συμμόρφωσης πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 9 του παρόντος κανονισμού.

Για να εξασφαλίζεται ότι οι φιάλες είναι σύμφωνες με τον παρόντα διεθνή κανονισμό, πρέπει να υποβάλλονται σε επιθεώρηση σύμφωνα με τις παραγράφους 6.13. και 6.14. η οποία εκτελείται από την αρμόδια αρχή.

5.9.2.   Πιστοποιητικό δοκιμών

Αν τα αποτελέσματα των πρωτότυπων δοκιμών σύμφωνα με την παράγραφο 6.13. είναι ικανοποιητικά, η αρμόδια αρχή πρέπει να εκδίδει ένα πιστοποιητικό δοκιμών. Παράδειγμα πιστοποιητικού δοκιμών δίδεται στο προσάρτημα Δ του παρόντος παραρτήματος.

5.9.3.   Πιστοποιητικό αποδοχής παρτίδας

Η αρμόδια αρχή πρέπει να συντάσσει πιστοποιητικό αποδοχής όπως ορίζεται στο προσάρτημα Δ του παρόντος παραρτήματος.

6.   ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ ΦΙΑΛΩΝ

6.1.   Γενικά

Οι ακόλουθες απαιτήσεις είναι γενικά εφαρμόσιμες στους τύπους φιαλών που προδιαγράφονται στις παραγράφους 7 έως 10. Η σχεδίαση των φιαλών πρέπει να καλύπτει όλες τις σχετικές πτυχές που είναι αναγκαίες για να εξασφαλίζεται ότι κάθε φιάλη που παράγεται σύμφωνα με τη σχεδίαση είναι κατάλληλη για το σκοπό για τον οποίο προορίζεται, για την προβλεπόμενη διάρκεια χρήσης. Οι χαλύβδινες φιάλες του τύπου ΠΦΑ-1 που είναι σχεδιασμένες σύμφωνα με το ISO 9809 και πληρούν όλες τις απαιτήσεις του, χρειάζεται μόνο να πληρούν τις απαιτήσεις των παραγράφων 6.3.2.4. και 6.9 έως 6.13.

6.2.   Σχεδίαση

Ο παρών κανονισμός δεν παρέχει τύπους για τη σχεδίαση ούτε επιτρεπόμενες τάσεις ή καταπονήσεις, αλλά απαιτεί να αποδεικνύεται η επάρκεια της σχεδίασης με κατάλληλους υπολογισμούς και να καταδεικνύεται με φιάλες που είναι σε θέση να περνούν με συνέπεια τις δοκιμές υλικών, πιστοποίησης σχεδίασης, παραγωγής και παρτίδων που προδιαγράφονται στον παρόντα κανονισμό. Κάθε σχεδίαση πρέπει να εξασφαλίζει έναν τρόπο αποτυχίας όσον αφορά τη «Διαρροή Πριν από τη Θραύση» κάτω από εφικτή υποβάθμιση τμημάτων υπό πίεση κατά την κανονική χρήση. Αν λαμβάνει χώρα διαρροή σε μεταλλικές φιάλες ή μεταλλικά χιτώνια, πρέπει αυτή να οφείλεται μόνο σε μεγέθυνση ρωγμών κόπωσης.

6.3.   Υλικά

6.3.1.   Τα χρησιμοποιούμενα υλικά πρέπει να είναι κατάλληλα για τις συνθήκες χρήσης που προδιαγράφονται στην παράγραφο 4. Η σχεδίαση δεν πρέπει να έχει ως συνέπεια την επαφή ασύμβατων υλικών. Οι δοκιμές πιστοποίησης σχεδίασης για υλικά συνοψίζονται στον πίνακα 6.1.

Χάλυβας

6.3.2.1.   Σύνθεση

Οι χάλυβες πρέπει να είναι απολύτως απαλλαγμένοι από αλουμίνιο και/ή πυρίτιο και να παράγονται κατ’ εξοχή με πρακτική λεπτών κόκκων. Η χημική σύνθεση όλων των χαλύβων πρέπει να δηλώνεται και να ορίζεται τουλάχιστον από:

α)	τις περιεκτικότητες σε άνθρακα, μαγγάνιο, αλουμίνιο και πυρίτιο σε όλες τις περιπτώσεις,

β)	τις περιεκτικότητες σε νικέλιο, χρώμιο, μολυβδαίνιο, βόριο και βανάδιο καθώς και οποιοδήποτε άλλο κραματικό στοιχείο που προστίθεται εκούσια.

Δεν επιτρέπεται η υπέρβαση των ακόλουθων ορίων κατά την ανάλυση χύτευσης:

Αντοχή σε εφελκυσμό	< 950 MPa	≥ 950 MPa
Θείο	0,020 τοις εκατό	0,010 τοις εκατό
Φωσφόρος	0,020 τοις εκατό	0,020 τοις εκατό
Θείο και Φωσφόρος	0,030 τοις εκατό	0,025 τοις εκατό

Όταν χρησιμοποιείται ανθρακο-βοριούχος χάλυβας, πρέπει να εκτελείται δοκιμή ικανότητας σκλήρυνσης σύμφωνα με το ISO 642, στην πρώτη και τελευταία χελώνα ή πλάκα κάθε χυτευόμενης παρτίδας χάλυβα. Η σκληρότητα μετρούμενη σε απόσταση 7,9 mm από το εμβαπτισμένο άκρο πρέπει να είναι μέσα στην περιοχή 33-53 HRC ή 327-560 HV και να πιστοποιείται από τον κατασκευαστή του υλικού.

6.3.2.2.   Ιδιότητες εφελκυσμού

Οι μηχανικές ιδιότητες του χάλυβα στην έτοιμη φιάλη ή χιτώνιο πρέπει να προσδιορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο Α.1 του προσαρτήματος Α. Η επιμήκυνση για χάλυβα πρέπει να είναι τουλάχιστον 14 %.

6.3.2.3.   Ιδιότητες κρούσης

Οι ιδιότητες κρούσης του χάλυβα στην έτοιμη φιάλη ή χιτώνιο πρέπει να προσδιορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο Α.2 του προσαρτήματος Α. Οι τιμές κρούσης δεν πρέπει να είναι μικρότερες από εκείνες που παρατίθενται στον πίνακα 6.2 του παρόντος παραρτήματος.

6.3.2.4.   Αντοχή σε ρωγμές από τάσεις σε θειούχο περιβάλλον

Αν το ανώτερο όριο της προδιαγεγραμμένης αντοχής σε εφελκυσμό για το χάλυβα υπερβαίνει τα 950 MPa, ο χάλυβας έτοιμης φιάλης πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή αντοχής σε ρωγμές από τάσεις σε θειούχο περιβάλλον σύμφωνα με την παράγραφο Α.3. του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται εκεί.

Αλουμίνιο

6.3.3.1.   Σύνθεση

Τα κράματα αλουμινίου πρέπει να αναφέρονται σύμφωνα με την πρακτική του Συνδέσμου Αλουμινίου για δεδομένο σύστημα κραμάτων. Τα όρια ακαθαρσιών για το μόλυβδο και το βισμούθιο σε οποιοδήποτε κράμα αλουμινίου δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 0,003 %.

6.3.3.2.   Δοκιμές διάβρωσης

Τα κράματα αλουμινίου πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις των δοκιμών διάβρωσης που εκτελούνται σύμφωνα με την παράγραφο Α.4 του προσαρτήματος Α. Ρωγμές λόγω παρατεταμένου φορτίου

6.3.3.3.   Ρωγμές λόγω παρατεταμένου φορτίου

Τα κράματα αλουμινίου πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις των δοκιμών ρωγμών λόγω παρατεταμένου φορτίου που εκτελούνται σύμφωνα με την παράγραφο Α.5 του προσαρτήματος Α.

6.3.3.4.   Ιδιότητες εφελκυσμού

Οι μηχανικές ιδιότητες του κράματος αλουμινίου στην έτοιμη φιάλη πρέπει να προσδιορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο Α.1 του προσαρτήματος Α. Η επιμήκυνση για το αλουμίνιο πρέπει να είναι τουλάχιστον 12 %.

Ρητίνες

6.3.4.1.   Γενικά

Το υλικό για εμποτισμό μπορεί να είναι θερμοσταθεροποιούμενη ή θερμοπλαστική ρητίνη. Παραδείγματα κατάλληλων μητρικών υλικών είναι εποξειδικά, τροποποιημένα εποξειδικά, πολυεστερικά και βινυλεστερικά θερμοσταθεροποιούμενα πλαστικά και πολυαιθυλενιούχο και πολυαμιδιούχο θερμοπλαστικό υλικό.

6.3.4.2.   Αντοχή διάτμησης

Τα ρητινούχα υλικά πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.26 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται εκεί.

6.3.4.3.   Θερμοκρασία μετατροπής γυαλιού

Η θερμοκρασία μετατροπής γυαλιού του ρητινούχου υλικού πρέπει να προσδιορίζεται σύμφωνα με το ASTM D3418.

6.3.5.   Ίνες

Οι τύποι υλικού των νημάτων δομικής ενίσχυσης πρέπει να είναι γυάλινη ίνα, αραμιδική ίνα, ή ίνα άνθρακα. Αν χρησιμοποιείται ενίσχυση από ίνα άνθρακα, η σχεδίαση πρέπει να εμπεριέχει τρόπους παρεμπόδισης της γαλβανικής διάβρωσης των μεταλλικών μερών της φιάλης. Ο κατασκευαστής πρέπει να τηρεί σε αρχείο τις δημοσιευμένες προδιαγραφές για συνθετικά υλικά, τις συστάσεις των κατασκευαστών των υλικών για αποθήκευση, συνθήκες και διάρκεια αποθήκευσης και τις πιστοποιήσεις των κατασκευαστών των υλικών ότι κάθε φορτίο συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις των ανωτέρω προδιαγραφών. Ο κατασκευαστής των ινών πρέπει να πιστοποιεί ότι οι ιδιότητες του υλικού των ινών συμμορφώνονται με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή για το προϊόν.

6.3.6.   Πλαστικά χιτώνια

Το όριο ελαστικότητας και η τελική επιμήκυνση πρέπει να προσδιορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο Α.22 του προσαρτήματος Α. Οι δοκιμές πρέπει να καταδεικνύουν τις ιδιότητες ελατότητας του πλαστικού υλικού των χιτωνίων σε θερμοκρασίες –50 °C ή χαμηλότερες με τη συμμόρφωση προς τις τιμές που ορίζονται από τον κατασκευαστή. Τα πολυμερή υλικά πρέπει να είναι συμβατά με τις συνθήκες χρήσης που προδιαγράφονται στην παράγραφο 4 του παρόντος παραρτήματος. Σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στην παράγραφο Α.23 του προσαρτήματος Α, η θερμοκρασία μαλάκυνσης πρέπει να είναι τουλάχιστον 90 °C και η θερμοκρασία τήξης τουλάχιστον 100 °C.

6.4.   Πίεση δοκιμής

Η ελάχιστη πίεση δοκιμής που πρέπει να χρησιμοποιείται στην κατασκευή πρέπει να είναι 30 MPa.

6.5.   Πιέσεις διάρρηξης και λόγοι τάσεων ινών

Για όλους τους τύπους φιαλών η ελάχιστη πραγματική πίεση διάρρηξης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από τις τιμές που δίνονται στον πίνακα 6.3 του παρόντος παραρτήματος. Για τύπους φιαλών ΠΦΑ-2, ΠΦΑ-3 και ΠΦΑ-4 η συνθετική περιέλιξη πρέπει να είναι σχεδιασμένη για υψηλή αξιοπιστία κάτω από συνθήκες παρατεταμένης φόρτισης και κυκλικής φόρτισης. Η αξιοπιστία αυτή πρέπει να επιτυγχάνεται με την ικανοποίηση ή υπέρβαση των τιμών λόγου τάσεων της συνθετικής ενίσχυσης που δίνονται στον πίνακα 6.3 του παρόντος παραρτήματος. Ο λόγος τάσεων ορίζεται ως η τάση στην ίνα με την προδιαγεγραμμένη ελάχιστη πίεση διάρρηξης διαιρούμενη διά της τάσης στην ίνα με την πίεση εργασίας. Ο λόγος διάρρηξης ορίζεται ως η πραγματική πίεση διάρρηξης της φιάλης διαιρούμενη διά της πίεσης εργασίας. Για τύπους φιαλών ΠΦΑ-4, ο λόγος τάσεων ισούται με το λόγο διάρρηξης. Για τύπους ΠΦΑ-2 και ΠΦΑ-3 (μεταλλικά χιτώνια, συνθετική περιέλιξη) οι υπολογισμοί λόγου τάσεων πρέπει να γίνονται με βάση τα κατωτέρω:

α)	να περιλαμβάνουν μια μέθοδο ανάλυσης με δυνατότητα εφαρμογής σε μη γραμμικά υλικά (πρόγραμμα Η/Υ για ειδικούς σκοπούς ή πρόγραμμα ανάλυσης πεπερασμένου στοιχείου),

β)	η καμπύλη ελαστικών-πλαστικών τάσεων-καταπονήσεων για το υλικό του χιτωνίου πρέπει να είναι γνωστή και ορθά προτυποποιημένη,

γ)	οι μηχανικές ιδιότητες των συνθετικών υλικών πρέπει να είναι ορθά προτυποποιημένες,

δ)	οι υπολογισμοί πρέπει να γίνονται σε πιέσεις: αυτοπερίσφιγξης, μηδενική μετά από διαδικασία αυτοπερίσφιγξης, εργασίας και ελάχιστη πίεση διάρρηξης,

ε)	προεντάσεις λόγω εφαρμογής τάσεων περιέλιξης πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στην ανάλυση,

στ)	η ελάχιστη πίεση διάρρηξης πρέπει να εκλέγεται έτσι ώστε η υπολογισθείσα τάση στην ελάχιστη πίεση διάρρηξης διαιρούμενη διά της υπολογισθείσας τάσης στην πίεση εργασίας να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του λόγου τάσεων για τη χρησιμοποιούμενη ίνα,

ζ)

όταν γίνεται ανάλυση φιαλών με υβριδική ενίσχυση (δύο ή περισσότεροι διαφορετικοί τύποι ίνας), ο καταμερισμός του φορτίου μεταξύ των διαφορετικών ινών πρέπει να εξετάζεται με βάση τα διαφορετικά μέτρα ελαστικότητας των ινών. Οι απαιτήσεις του λόγου τάσεων για κάθε επί μέρους τύπο ίνας πρέπει να είναι σύμφωνες με τις τιμές που δίνονται στον πίνακα 6.3 του παρόντος παραρτήματος. Η επαλήθευση των λόγων τάσεων μπορεί επίσης να γίνεται και με τη χρήση μετρητών τάνυσης. Μια αποδεκτή μέθοδος περιγράφεται στο πληροφοριακό προσάρτημα Ε του παρόντος παραρτήματος.

6.6.   Ανάλυση τάσεων

Πρέπει να εκτελείται ανάλυση τάσεων για να δικαιολογούνται τα ελάχιστα πάχη σχεδιασμού των τοιχωμάτων. Η ανάλυση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει τον προσδιορισμό των τάσεων στα χιτώνια και τις ίνες συνθετικών τύπων φιαλών.

6.7.   Αξιολόγηση διαρροής πριν από τη θραύση (ΔΠΘ)

Οι τύποι φιαλών ΠΦΑ-1, ΠΦΑ-2 και ΠΦΑ-3 πρέπει να διαθέτουν χαρακτηριστικά διαρροής πριν από τη θραύση (ΔΠΘ).

Η δοκιμή επίδοσης ΔΠΘ πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με την παράγραφο Α.6 του προσαρτήματος Α. Η απόδειξη της επίδοσης ΔΠΘ δεν απαιτείται για τύπους φιαλών που εξασφαλίζουν διάρκεια ζωής κόπωσης που υπερβαίνει τους 45 000 κύκλους πίεσης όταν υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.13 του προσαρτήματος Α. Στο προσάρτημα ΣΤ του παρόντος παραρτήματος περιλαμβάνονται για ενημέρωση δύο μέθοδοι αξιολόγησης της ΔΠΘ.

6.8.   Επιθεώρηση και δοκιμές

Ο έλεγχος κατασκευής πρέπει να ορίζει προγράμματα και διαδικασίες για:

α)	έλεγχο κατά την κατασκευή, δοκιμές και κριτήρια αποδοχής· και

β)

περιοδικό έλεγχο εν λειτουργία, δοκιμές και κριτήρια αποδοχής. Τα διαστήματα οπτικού επανελέγχου των εξωτερικών επιφανειών των φιαλών πρέπει να είναι σύμφωνα με την παράγραφο 4.1.4. του παρόντος παραρτήματος εκτός αν μεταβάλλονται από την αρμόδια αρχή. Ο κατασκευαστής πρέπει να καθορίζει τα κριτήρια απόρριψης του οπτικού επανελέγχου βασιζόμενος στα αποτελέσματα των δοκιμών κύκλου πίεσης που έχουν εκτελεστεί σε φιάλες που περιέχουν χαραγές. Κατευθύνσεις για οδηγίες του κατασκευαστή σχετικά με τη διακίνηση, τη χρήση και τον έλεγχο παρέχονται στο προσάρτημα Ζ του παρόντος παρατήματος.

6.9.   Πυροπροστασία

Όλες οι φιάλες πρέπει να προστατεύονται έναντι πυρκαγιάς με διατάξεις εκτόνωσης της πίεσης. Η φιάλη, τα υλικά της, οι διατάξεις εκτόνωσης της πίεσης και κάθε πρόσθετο μονωτικό ή προστατευτικό υλικό πρέπει να είναι σχεδιασμένα σωστά για να εξασφαλίζουν επαρκή ασφάλεια κατά τη διάρκεια που επικρατούν οι συνθήκες πυρκαγιάς της δοκιμής που προδιαγράφεται στην παράγραφο Α.15 του προσαρτήματος Α.

Οι διατάξεις εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.24 του προσαρτήματος Α.

6.10.   Ανοίγματα

6.10.1.   Γενικά

Ανοίγματα επιτρέπονται μόνο στις κεφαλές. Ο κεντρικός άξονας των ανοιγμάτων πρέπει να συμπίπτει με το διαμήκη άξονα της φιάλης. Τα σπειρώματα πρέπει να είναι διανοιγμένα καθαρά, ομαλά, χωρίς επιφανειακές ασυνέχειες και στο διαμέτρημα.

6.11.   Στηρίγματα φιάλης

Ο κατασκευαστής πρέπει να προδιαγράφει τα μέσα με τα οποία πρέπει να στηρίζονται οι φιάλες για εγκατάσταση σε οχήματα. Ο κατασκευαστής πρέπει επίσης να παρέχει οδηγίες εγκατάστασης των στηριγμάτων, περιλαμβανομένης της δύναμης και ροπής σύσφιγξης για την παροχή της απαιτούμενης δύναμης συγκράτησης χωρίς να προκαλείται μη αποδεκτή καταπόνηση στη φιάλη ή ζημιά στην επιφάνεια της φιάλης.

6.12.   Εξωτερική περιβαλλοντική προστασία

Το εξωτερικό των φιαλών πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις των συνθηκών περιβαλλοντικών δοκιμών της παραγράφου Α.14 του προσαρτήματος Α. Η εξωτερική προστασία μπορεί να παρέχεται χρησιμοποιώντας οποιονδήποτε από τους ακόλουθους τρόπους:

α)	τελική επεξεργασία της επιφάνειας που να δίνει επαρκή προστασία (π.χ. ψεκασμό με αλουμίνιο, ανοδίωση, κτλ), ή

β)	χρήση κατάλληλης ίνας και μητρικού υλικού (π.χ. ίνα άνθρακα σε ρητίνη), ή

γ)	προστατευτική επένδυση (π.χ. οργανική επικάλυψη, βαφή) που πρέπει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις της παραγράφου Α.9 του προσαρτήματος Α.

Οποιαδήποτε επικάλυψη εφαρμοζόμενη σε φιάλες πρέπει να είναι τέτοια ώστε η διαδικασία επίστρωσης να μην επηρεάζει δυσμενώς τις μηχανικές ιδιότητες της φιάλης. Η επικάλυψη πρέπει να είναι σχεδιασμένη να διευκολύνει μεταγενέστερες επιθεωρήσεις εν χρήσει και ο κατασκευαστής πρέπει να παρέχει οδηγίες μεταχείρισης της επικάλυψης κατά τη διάρκεια τέτοιων επιθεωρήσεων για να εξασφαλίζεται η συνεχής ακεραιότητα της φιάλης.

Στο πληροφοριακό προσάρτημα Η του παρόντος παραρτήματος παρέχεται για τους κατασκευαστές μια δοκιμή περιβαλλοντικών επιδόσεων με την οποία αξιολογείται η καταλληλότητα των συστημάτων επικάλυψης.

6.13.   Δοκιμές πιστοποίησης σχεδίασης

Για την έγκριση κάθε τύπου φιάλης, πρέπει να αποδεικνύεται ότι το υλικό, η σχεδίαση, η κατασκευή και ο έλεγχος είναι επαρκή για την προοριζόμενη χρήση τους, με την ικανοποίηση των κατάλληλων απαιτήσεων των δοκιμών πιστοποίησης υλικού που συνοψίζονται στον πίνακα 6.1 του παρόντος παραρτήματος και των δοκιμών πιστοποίησης φιαλών που συνοψίζονται στον πίνακα 6.4 του παρόντος παραρτήματος, με όλες τις δοκιμές να εκτελούνται σύμφωνα με τις σχετικές μεθόδους δοκιμής όπως περιγράφονται στο προσάρτημα Α του παρόντος παραρτήματος. Οι φιάλες ή τα χιτώνια δοκιμής πρέπει να επιλέγονται από την αρμόδια αρχή που θα παρίσταται και στις δοκιμές. Αν υποβάλλονται στις δοκιμές περισσότερες φιάλες ή χιτώνια απ’ όσα απαιτούνται από το παρόν παράρτημα, πρέπει να καταγράφονται όλα τα αποτελέσματα.

6.14.   Δοκιμές κατά παρτίδες

Οι δοκιμές κατά παρτίδες που ορίζονται στο παρόν παράρτημα για κάθε τύπο φιάλης πρέπει να διεξάγονται σε φιάλες ή χιτώνια που λαμβάνονται από κάθε παρτίδα έτοιμων φιαλών ή χιτωνίων. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν δοκίμια θερμικά επεξεργασμένα που αποδεικνύονται ως αντιπροσωπευτικά έτοιμων φιαλών ή χιτωνίων. Οι δοκιμές κατά παρτίδες που απαιτούνται για κάθε τύπο φιάλης, ορίζονται στον πίνακα 6.5 του παρόντος παραρτήματος.

6.15.   Έλεγχοι και δοκιμές παραγωγής

6.15.1.   Γενικά

Οι έλεγχοι και οι δοκιμές παραγωγής πρέπει να διεξάγονται σε όλες τις φιάλες που παράγονται σε μια παρτίδα. Κάθε φιάλη πρέπει να ελέγχεται κατά την κατασκευή και μετά την περάτωση με τα ακόλουθα μέσα:

α)

σάρωση με υπέρηχους (ή αποδεδειγμένα ισοδύναμη μέθοδο) μεταλλικών φιαλών και χιτωνίων σύμφωνα με το BS 5045, Μέρος 1, παράρτημα Β, ή με μέθοδο αποδεδειγμένη ως ισοδύναμη, για να επιβεβαιώνεται ότι το μέγιστο μέγεθος ελαττώματος που εμφανίζεται είναι μικρότερο από το μέγεθος που ορίζεται στο σχεδιασμό,

β)	επαλήθευση του ότι οι κρίσιμες διαστάσεις και μάζα της έτοιμης φιάλης και κάθε χιτωνίου και περιέλιξης είναι εντός των ανοχών του σχεδιασμού,

γ)	επαλήθευση συμμόρφωσης με την καθορισμένη τελική επεξεργασία της επιφάνειας με ιδιαίτερη προσοχή σε επιφάνειες που έχουν υποστεί έλαση σε μεγάλο βαθμό και σε αναδιπλώσεις ή επικαλύψεις στο λαιμό ή τις προεξοχές σφυρήλατων ή συνεστραμένων καλυμμάτων ή ανοιγμάτων,

δ)	επαλήθευση σημάνσεων,

ε)	δοκιμές σκληρότητας μεταλλικών φιαλών και χιτωνίων σύμφωνα με την παράγραφο Α.8 του προσαρτήματος Α πρέπει να διεξάγονται μετά την τελική θερμική κατεργασία και οι τιμές που προσδιορίζονται με αυτόν τον τρόπο πρέπει να βρίσκονται μέσα στην περιοχή τιμών που ορίζεται για το σχεδιασμό,

στ)	δοκιμή υδροστατικής στεγανότητας σύμφωνα με την παράγραφο Α.11 του προσαρτήματος Α.

Μια σύνοψη των κρίσιμων απαιτήσεων του ελέγχου παραγωγής που πρέπει να γίνεται σε κάθε φιάλη παρέχεται στον πίνακα 6.6 του παρόντος παραρτήματος. Μέγιστο μέγεθος ελαττώματος

6.15.2.   Μέγιστο μέγεθος ελαττώματος

Για τύπους φιαλών ΠΦΑ-1, ΠΦΑ-2 και ΠΦΑ-3 πρέπει να προσδιορίζεται το μέγιστο μέγεθος ελαττώματος σε οποιοδήποτε σημείο της μεταλλικής φιάλης ή του μεταλλικού χιτωνίου, το οποίο δεν θα αναπτυχθεί σε κρίσιμο μέγεθος μέσα στην καθορισμένη διάρκεια ζωής. Το κρίσιμο μέγεθος ελαττώματος ορίζεται ως το οριακό ελάττωμα καθ’ όλο το πάχος τοιχώματος (φιάλης ή χιτωνίου) που θα επέτρεπε να εκφορτιστεί το αποθηκευμένο αέριο χωρίς ρήξη της φιάλης. Τα μεγέθη ελαττώματος για τα κριτήρια απόρριψης σε δοκιμές σάρωσης με υπέρηχους, ή ισοδύναμες, πρέπει να είναι μικρότερα από τα μέγιστα επιτρεπόμενα μεγέθη ελαττώματος. Για τύπους φιαλών ΠΦΑ-2 και ΠΦΑ-3, θεωρείται ότι δεν πρέπει να προξενείται καμιά ζημιά στο συνθετικό υλικό λόγω οποιωνδήποτε χρονοεξαρτώμενων μηχανισμών· το επιτρεπόμενο μέγεθος ελαττώματος για ΜΚΕ πρέπει να προσδιορίζεται με κατάλληλη μέθοδο. Στο πληροφοριακό προσάρτημα ΣΤ του παρόντος παραρτήματος περιγράφονται δύο τέτοιες μέθοδοι.

6.16.   Αποτυχία ικανοποίησης των απαιτήσεων δοκιμής

Στην περίπτωση μη ικανοποίησης των απαιτήσεων δοκιμής πρέπει να εκτελείται επανάληψη δοκιμής ή θερμική κατεργασία και επανάληψη δοκιμής, ως ακολούθως:

α)	αν υπάρχει εμφανές σφάλμα στη διεξαγωγή μιας δοκιμής, ή σφάλμα μέτρησης, πρέπει να εκτελείται μια περαιτέρω δοκιμή. Αν το αποτέλεσμα αυτής της δοκιμής είναι ικανοποιητικό, η πρώτη δοκιμή πρέπει να αγνοηθεί,

β)	αν η δοκιμή έχει εκτελεστεί με ικανοποιητικό τρόπο, πρέπει να προσδιοριστεί το αίτιο της αποτυχίας της δοκιμής.

Αν η αποτυχία θεωρείται ότι οφείλεται στη θερμική κατεργασία που εφαρμόστηκε, ο κατασκευαστής μπορεί να υποβάλει όλες τις φιάλες της παρτίδας σε μια περαιτέρω θερμική κατεργασία.

Αν η αποτυχία δεν οφείλεται στη θερμική κατεργασία, όλες οι ελαττωματικές φιάλες που έχουν εντοπιστεί πρέπει να απορρίπτονται ή να επισκευάζονται με μια εγκεκριμένη μέθοδο. Οι φιάλες που δεν έχουν απορριφθεί θεωρούνται τότε ως νέα παρτίδα.

Και στις δύο περιπτώσεις η νέα παρτίδα πρέπει να επανυποβάλλεται σε δοκιμή. Όλες οι σχετικές δοκιμές πρωτοτύπου ή παρτίδας που απαιτούνται για να αποδεικνύεται η αποδοχή της νέας παρτίδας, πρέπει να εκτελούνται πάλι. Αν μια ή περισσότερες δοκιμές αποδεικνύονται έστω και εν μέρει μη ικανοποιητικές, πρέπει να απορρίπτονται όλες οι φιάλες της παρτίδας.

6.17.   Αλλαγή σχεδίασης

Αλλαγή σχεδίασης είναι οποιαδήποτε αλλαγή στην επιλογή δομικών υλικών ή αλλαγή διαστάσεων που δεν μπορεί να υπαχθεί στις κανονικές ανοχές της κατασκευής.

Αλλαγές σχεδίασης μικρής κλίμακας επιτρέπεται να πιστοποιούνται μέσω μειωμένου προγράμματος δοκιμών. Αλλαγές σχεδίασης που καθορίζονται στον πίνακα 6.7 πρέπει να απαιτούν δοκιμές πιστοποίησης σχεδίασης όπως καθορίζεται στον πίνακα.

Πίνακας 6.1

Δοκιμή πιστοποίησης σχεδίασης υλικού

	Σχετική παράγραφος του παρόντος παραρτήματος
	Χάλυβας	Αλουμίνιο	Ρητίνες	Ίνες	Πλαστικά χιτώνια
Ιδιότητες εφελκυσμού	6.3.2.2	6.3.3.4		6.3.5	6.3.6
Αντοχή σε ρωγμές από τάσεις σε θειούχο περιβάλλον	6.3.2.4
Ιδιότητες κρούσης	6.3.2.3
Αντοχή σε ρωγμές λόγω παρατεταμένου φορτίου		6.3.3.3
Ρωγμές λόγω διάβρωσης		6.3.3.2
Αντοχή διάτμησης			6.3.4.2
Θερμοκρασία μετατροπής γυαλιού			6.3.4.3
Θερμοκρασία μαλάκυνσης/τήξης					6.3.6
Μηχανική ρωγμών (5)	6.7	6.7

Πίνακας 6.2

Αποδεκτές τιμές δοκιμής κρούσης

Διάμετρος φιάλης D, mm	> 140			≤ 140
Κατεύθυνση δοκιμής	εγκάρσια			διαμήκης
Πλάτος δοκιμίου, mm	3-5	> 5-7,5	> 7,5-10	3 ως 5
Θερμοκρασία δοκιμής, °C	–50			–50
Μέση τιμή 3 δοκιμίων	30	35	40	60
Αντοχή κρούσης, J/cm2
Μεμονωμένο δοκίμιο	24	28	32	48

Πίνακας 6.3

Ελάχιστες πραγματικές τιμές διάρρηξης και λόγοι τάσεων

	ΠΦΑ-1 Εξ ολοκλήρου μεταλλική	ΠΦΑ-2 Δακτυλιοειδούς περιέλιξης		ΠΦΑ-3 Πλήρους περιέλιξης		ΠΦΑ-4 Εξ ολοκλήρου συνθετική
	Πίεση διάρρηξης [MPa]	Λόγος τάσεων [MPa]	Πίεση διάρρηξης [MPa]	Λόγος τάσεων [MPa]	Πίεση διάρρηξης [MPa]	Λόγος τάσεων [MPa]	Πίεση διάρρηξης [MPa]
Εξ ολοκλήρου μεταλλική	45
Γυαλί		2,75	50 1)	3,65	70 1)	3,65	73
Αραμίδιο		2,35	47	3,10	60 1)	3,1	62
Άνθρακας		2,35	47	2,35	47	2,35	47
Υβριδική		2)		2)		2)

Σημείωση 1: Ελάχιστη πραγματική πίεση διάρρηξης. Επιπρόσθετα, πρέπει να εκτελούνται υπολογισμοί σύμφωνα με την παράγραφο 6.5. του παρόντος παραρτήματος για να επιβεβαιώνεται ότι πληρούνται επίσης οι ελάχιστες απαιτήσεις λόγου τάσεων.

Σημείωση 2: Οι λόγοι τάσεων και οι πιέσεις διάρρηξης πρέπει να υπολογίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 6.5. του παρόντος παραρτήματος.

Πίνακας 6.4

Δοκιμές πιστοποίησης σχεδίασης φιαλών

Δοκιμή και σχετικό παράρτημα		Τύπος φιάλης
		ΠΦΑ-1	ΠΦΑ-2	ΠΦΑ-3	ΠΦΑ-4
A.12	Διάρρηξη	X (6)	X	X	X
A.13	Κύκλος θερμοκρασιών περιβάλλοντος	X (6)	X	X	X
A.14	Δοκιμή σε όξινο περιβάλλον		X	X	X
A.15	Πυρκαγιά	X	X	X	X
A.16	Διείσδυση	X	X	X	X
A.17	Ανοχή σε χαραγές		X	X	X
A.18	Ερπυσμός σε υψηλή θερμοκρασία		X	X	X
A.19	Ρήξη λόγω καταπόνησης		X	X	X
A.20	Δοκιμή πτώσης			X	X
A.21	Διαπέραση				X
A.24	Επίδοση ΑΔΠ	X	X	X	X
A.25	Δοκιμή ροπής στρέψης της κεφαλής στήριξης				X
A.27	Κύκλος στο φυσικό αέριο				X
A.6	Αξιολόγηση ΔΠΘX	X	X	X
A.7	Κύκλος ακραίων θερμοκρασιών		X	X	X
X = απαιτείται

Πίνακας 6.5

Δοκιμές κατά παρτίδες

Δοκιμή και σχετικό παράρτημα		Τύπος φιάλης
		ΠΦΑ-1	ΠΦΑ-2	ΠΦΑ-3	ΠΦΑ-4
A.12	Διάρρηξη	X	X	X	X
A.13	Περιβαλλοντικός κύκλος	X	X	X	X
A.1	Εφελκυσμός	X	X (8)	X (8)
A.2	Κρούση (χάλυβας)	X	X (8)	X (8)
A.9.2	Επένδυση (7)	X	X	X	X
X = απαιτείται

Πίνακας 6.6

Κρίσιμες απαιτήσεις επιθεώρησης παραγωγής

Τύπος	ΠΦΑ-1	ΠΦΑ-2	ΠΦΑ-3	ΠΦΑ-4
Απαίτηση επιθεώρησης
Κρίσιμες διαστάσεις	X	X	X	X
Κατεργασία επιφανείας	X	X	X	X
Ελαττώματα (υπέρηχοι ή ισοδύναμο)	X	X	X
Σκληρότητα μεταλλικών φιαλών και μεταλλικών χιτωνίων	X	X	X
Δοκιμή υδροστατικής στεγανότητας	X	X	X	X
Δοκιμή διαφυγής				X
Σημάνσεις	X	X	X	X
X = απαιτείται

Πίνακας 6.7

Αλλαγή σχεδίασης

	Τύπος δοκιμής
Αλλαγή σχεδίασης	Διάρρηξη Υδροστατική A.12	Κύκλος σε θερμ. περιβάλλοντος: A.13	Περιβαλλοντική δοκιμή A.14	Πυρκαγιά A.15	Ανοχή σε χαραγές A.17	Διείσδυση A.16	Ρήξη λόγω καταπόνησης A.19 Ερπυσμός σε υψηλή θερμοκρασία A.18 Δοκιμή πτώσης A.20	Ροπή στρέψης της κεφαλής στήριξης A.25 Διαπέραση A.21 Κύκλος ΠΦΑ A.27	Επίδοση ΑΔΠ A.24
Κατασκευαστής ίνας	X	X					X (9)	X (10)
Υλικό μεταλλικής φιάλης ή χιτωνίου	X	X	X (9)	X	X (9)	X	X (9)
Υλικό πλαστικού χιτωνίου		X	X					X (10)
Υλικό ίνας	X	X	X	X	X	X	X	X (10)
Υλικό ρητίνης			X		X	X	X
Αλλαγή διαμέτρου ≤ 20 %	X	X
Αλλαγή διαμέτρου > 20 %	X	X		X	X (9)	X
Αλλαγή μήκους ≤ 50 %	X			X (11)
Αλλαγή μήκους > 50 %	X	X		X (11)
Αλλαγή πίεσης εργασίας ≤ 20 % @	X	X
Σχήμα θόλου	X	X						X (10)
Μέγεθος ανοιγμάτων	X	X
Αλλαγή επένδυσης			X
Σχεδίαση κεφαλής στήριξης								X (10)
Αλλαγή διεργασιών κατασκευής	X	X
Διάταξη εκτόνωσης της πίεσης				X					X
X = απαιτείται @ = Μόνον όταν το πάχος μεταβάλλεται αναλόγως της μεταβολής της διαμέτρου και/ή της πίεσης

7.   ΜΕΤΑΛΛΙΚΕΣ ΦΙΑΛΕΣ ΤΥΠΟΥ ΠΦΑ-1

7.1.   Γενικά

Η σχεδίαση πρέπει να προσδιορίζει το μέγιστο μέγεθος επιτρεπόμενου ελαττώματος σε οποιοδήποτε σημείο της φιάλης, το οποίο δεν θα αναπτυχθεί σε κρίσιμο μέγεθος μέσα στην προδιαγεγραμμένη περίοδο επαναδοκιμής, ή διάρκεια ζωής αν δεν προδιαγράφεται επαναδοκιμή, όταν η φιάλη λειτουργεί με την πίεση εργασίας. Ο προσδιορισμός του χαρακτηριστικού «διαρροή πριν από τη θραύση» (ΔΠΘ) πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις κατάλληλες διαδικασίες που ορίζονται στην παράγραφο Α.6 του προσαρτήματος Α. Το μέγεθος του επιτρεπόμενου ελαττώματος πρέπει να προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 6.15.2. ανωτέρω.

Φιάλες που είναι σχεδιασμένες σύμφωνα με το ISO 9809 και ικανοποιούν όλες τις απαιτήσεις του αρκεί μόνο να ικανοποιούν τις απαιτήσεις των δοκιμών υλικού της παραγράφου 6.3.2.4. ανωτέρω και τις απαιτήσεις δοκιμών πιστοποίησης σχεδίασης της παραγράφου 7.5., εκτός των παραγράφων 7.5.2. και 7.5.3. κατωτέρω.

7.2.   Ανάλυση τάσεων

Οι τάσεις στην φιάλη πρέπει να υπολογίζονται για 2 MPa, για 20 MPa, για την πίεση δοκιμής και για την πίεση διάρρηξης για την οποία είναι σχεδιασμένη η φιάλη. Οι υπολογισμοί πρέπει να χρησιμοποιούν κατάλληλες τεχνικές ανάλυσης που βασίζονται στη θεωρία λεπτού κελύφους η οποία λαμβάνει υπόψη την εκτός επιπέδου κάμψη του κελύφους για τον καθορισμό των κατανομών τάσεων στο λαιμό, τις μεταβατικές περιοχές και το κυλινδρικό μέρος της φιάλης.

7.3.   Απαιτήσεις κατασκευής και δοκιμών παραγωγής

7.3.1.   Γενικά

Τα άκρα των φιαλών που κατασκευάζονται από αλουμίνιο, δεν πρέπει να κλείνονται με διεργασία μορφοποίησης (φορμαρίσματος). Τα άκρα των βάσεων χαλύβδινων φιαλών που έχουν κλειστεί με μορφοποίηση, εκτός από εκείνες τις φιάλες που έχουν σχεδιαστεί σύμφωνα με το ISO 9809, πρέπει να υπόκεινται σε μη καταστροφικούς ελέγχους (ΜΚΕ) ή ισοδύναμους. Δεν πρέπει να προστίθεται μέταλλο κατά τη διεργασία κλεισίματος στα άκρα. Κάθε φιάλη πρέπει να ελέγχεται πριν από τις εργασίες μορφοποίησης των άκρων για τα πάχη και την τελική επιφανειακή κατεργασία.

Μετά τη μορφοποίηση των άκρων, οι φιάλες πρέπει να υποβάλλονται σε θερμική κατεργασία στην περιοχή σκληρότητας που ορίζεται στη σχεδίαση. Δεν επιτρέπεται τοπική θερμική κατεργασία.

Όταν διατίθενται δακτύλιοι λαιμού, δακτύλιοι εδράνων ή εξαρτήματα για στήριξη, πρέπει να είναι από υλικό συμβατό με το υλικό της φιάλης και να προσαρτώνται ασφαλώς με μέθοδο διαφορετική από οξυγονοκόλληση, χαλκοκόλληση, ή κασσιτεροκόλληση.

7.3.2.   Μη καταστροφικός έλεγχος

Πρέπει να εκτελούνται οι ακόλουθες δοκιμές σε κάθε μεταλλική φιάλη:

α)	Δοκιμή σκληρότητας σύμφωνα με την παράγραφο Α.8 του προσαρτήματος Α.

β)	Έλεγχος με υπερήχους, σύμφωνα με το BS5045, Μέρος 1, παράρτημα Ι, ή με αποδεδειγμένη ισοδύναμη μέθοδο ΜΚΕ, για να εξασφαλίζεται ότι το μέγιστο μέγεθος ελαττώματος δεν υπερβαίνει το μέγεθος που προδιαγράφεται στη σχεδίαση όπως καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 6.15.2. ανωτέρω.

7.3.3.   Δοκιμή υδροστατικής πίεσης

Κάθε έτοιμη φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή υδροστατικής πίεσης σύμφωνα με την παράγραφο Α.11 του προσαρτήματος Α.

7.4.   Δοκιμές φιαλών κατά παρτίδες

Οι δοκιμές κατά παρτίδες πρέπει να διεξάγονται σε έτοιμες φιάλες οι οποίες είναι αντιπροσωπευτικές της κανονικής παραγωγής και πλήρεις με αναγνωριστικές σημάνσεις. Πρέπει να επιλέγονται με τυχαίο τρόπο δύο φιάλες από κάθε παρτίδα. Αν υποβάλλονται στις δοκιμές περισσότερες φιάλες απ’ όσες απαιτούνται από το παρόν παράρτημα, πρέπει να καταγράφονται όλα τα αποτελέσματα. Πρέπει να διεξάγονται τουλάχιστον οι ακόλουθες δοκιμές στις φιάλες που έχουν επιλεγεί:

α)

Δοκιμές υλικών παρτίδας. Μια φιάλη ή ένα δοκίμιο θερμικής κατεργασίας αντιπροσωπευτικό έτοιμης φιάλης, πρέπει να υποβάλλεται στις ακόλουθες δοκιμές: i) έλεγχο κρίσιμων διαστάσεων σε σχέση με τη σχεδίαση, ii) μια δοκιμή εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο Α.1 του προσαρτήματος Α και ικανοποίηση των απαιτήσεων της σχεδίασης, iii) για χαλύβδινες φιάλες, τρεις δοκιμές κρούσης σύμφωνα με την παράγραφο Α.2 του προσαρτήματος Α και ικανοποίηση των απαιτήσεων της παραγράφου 6.3.2.3. ανωτέρω, iv) αν μια προστατευτική επένδυση αποτελεί μέρος της σχεδίασης, η επένδυση πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.9.2 του προσαρτήματος Α. Όλες οι φιάλες που αντιπροσωπεύονται από δοκιμή παρτίδας η οποία αποτυγχάνει να ικανοποιήσει τις καθορισμένες απαιτήσεις, πρέπει να ακολουθούν τις διαδικασίες που προδιαγράφονται στην παράγραφο 6.16. ανωτέρω. Όταν η επένδυση δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις της παραγράφου Α.9.2 του προσαρτήματος Α, η παρτίδα πρέπει να ελέγχεται 100 % για να αφαιρεθούν φιάλες που παρουσιάζουν τις ίδιες ατέλειες. Η επένδυση σε όλες τις ελαττωματικές φιάλες μπορεί να αφαιρείται και να αντικαθίσταται. Στη συνέχεια πρέπει να επαναλαμβάνεται η δοκιμή επένδυσης της παρτίδας.

β)

Δοκιμή διάρρηξης κατά παρτίδες. Μια φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε υδροστατική πίεση μέχρι διάρρηξης σύμφωνα με την παράγραφο Α.12 του προσαρτήματος Α. Αν η πίεση διάρρηξης είναι μικρότερη από την ελάχιστη υπολογισθείσα πίεση διάρρηξης, πρέπει να ακολουθηθούν οι διαδικασίες που αναφέρονται στην παράγραφο 6.16. ανωτέρω.

γ)

Δοκιμή κύκλου περιοδικά εφαρμοζόμενης πίεσης. Έτοιμες φιάλες πρέπει να υποβάλλονται σε κύκλο πίεσης σύμφωνα με την παράγραφο Α.13 του προσαρτήματος Α με συχνότητα δοκιμής οριζόμενη ως ακολούθως: i) μια φιάλη από κάθε παρτίδα πρέπει να υποβάλλεται σε κύκλο πίεσης συνολικά 1 000 φορές την καθορισμένη διάρκεια χρήσης σε έτη, με ελάχιστο 15 000 κύκλους, ii) εφόσον σε 10 διαδοχικές παρτίδες παραγωγής μιας οικογένειας σχεδίασης δηλαδή παρόμοια υλικά και διεργασίες), καμιά από τις φιάλες που έχουν υποβληθεί σε κύκλο πίεσης σύμφωνα με την ανωτέρω παράγραφο (i) δεν παρουσιάζει διαρροή ή ρήξη σε λιγότερους από 1 500 κύκλους επί την καθορισμένη διάρκεια χρήσης σε έτη (ελάχιστο 22 500 κύκλοι), τότε η δοκιμή κύκλου πίεσης μπορεί να μειωθεί σε μια φιάλη για κάθε 5 παρτίδες παραγωγής, iii) εφόσον σε 10 διαδοχικές παρτίδες παραγωγής μιας οικογένειας σχεδίασης καμιά από τις φιάλες που έχουν υποβληθεί σε κύκλο πίεσης σύμφωνα με την ανωτέρω παράγραφο (i) δεν παρουσιάζει διαρροή ή ρήξη σε λιγότερους από 2 000 κύκλους επί την καθορισμένη διάρκεια χρήσης σε έτη (ελάχιστο 30 000 κύκλοι), τότε η δοκιμή κύκλου πίεσης μπορεί να μειωθεί σε μια φιάλη για κάθε 10 παρτίδες παραγωγής, iv) εφόσον έχουν παρέλθει περισσότεροι από έξι μήνες από την τελευταία παρτίδα παραγωγής, πρέπει να υποβληθεί σε δοκιμή κύκλου πίεσης μια φιάλη από την επόμενη παρτίδα παραγωγής για να διατηρηθεί η μειωμένη συχνότητα δοκιμών παρτίδας που ορίζεται στα (ii) και (iii) ανωτέρω, v) εφόσον οποιαδήποτε φιάλη που υποβάλλεται σε δοκιμή κύκλου πίεσης μειωμένης συχνότητας σύμφωνα με τα (ii) ή (iii) ανωτέρω δεν πληροί τον απαιτούμενο αριθμό κύκλων πίεσης (ελάχιστο 22 500 ή 30 000 κύκλους αντίστοιχα), τότε πρέπει να επαναληφθεί η συχνότητα δοκιμής κύκλου πίεσης της παρτίδας που ορίζεται στο (i) τουλάχιστον για 10 παρτίδες παραγωγής για να αποκατασταθεί εκ νέου η μειωμένη συχνότητα δοκιμών κύκλου πίεσης παρτίδας των εδαφίων (ii) ή (iii) ανωτέρω, vi) εφόσον κάποια φιάλη στα i), ii) ή iii) ανωτέρω δεν πληροί την ελάχιστη απαίτηση των 1 000 κύκλων επί την προδιαγεγραμμένη διάρκεια χρήσης σε έτη (ελάχιστο 15 000 κύκλοι), τότε πρέπει να προσδιοριστεί και να διορθωθεί το αίτιο της αποτυχίας με τις διαδικασίες της παραγράφου 6.16. Στη συνέχεια, πρέπει να επαναληφθεί η δοκιμή κύκλου πίεσης σε τρεις πρόσθετες φιάλες της υπό έλεγχο παρτίδας. Εφόσον κάποια από τις τρεις πρόσθετες φιάλες δεν ικανοποιήσει την ελάχιστη απαίτηση των 1 000 κύκλων επί την καθορισμένη διάρκεια χρήσης σε έτη, τότε η παρτίδα πρέπει να απορριφθεί.

7.5.   Δοκιμές πιστοποίησης σχεδίασης φιαλών

7.5.1.   Γενικά

Οι δοκιμές πιστοποίησης πρέπει να διεξάγονται σε έτοιμες φιάλες οι οποίες είναι αντιπροσωπευτικές της κανονικής παραγωγής και πλήρεις με αναγνωριστικές σημάνσεις. Η επιλογή, η επιβεβαίωση και η τεκμηρίωση των αποτελεσμάτων πρέπει να είναι σύμφωνα με την παράγραφο 6.13. ανωτέρω.

7.5.2.   Δοκιμή διάρρηξης με υδροστατική πίεση

Πρέπει να υποβάλλονται σε υδροστατική πίεση μέχρι διάρρηξης σύμφωνα με την παράγραφο Α.12. τρεις αντιπροσωπευτικές φιάλες (προσάρτημα Α του παρόντος παραρτήματος). Οι πιέσεις διάρρηξης των φιαλών πρέπει να υπερβαίνουν την ελάχιστη πίεση διάρρηξης που υπολογίστηκε με την ανάλυση των τάσεων για τη σχεδίαση και να είναι τουλάχιστον 45 MPa.

7.5.3.   Δοκιμή κύκλου πίεσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος

Πρέπει να υποβάλλονται δύο έτοιμες φιάλες σε κύκλο πίεσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος σύμφωνα με την παράγραφο Α.13 του προσαρτήματος Α μέχρι αποτυχίας ή σε τουλάχιστον 45 000 κύκλους. Οι φιάλες δεν πρέπει να παρουσιάζουν αποτυχία προτού φθάσουν την καθορισμένη διάρκεια χρήσης σε έτη επί 1 000 κύκλους. Φιάλες που ξεπερνούν τους 1 000 κύκλους επί την καθορισμένη διάρκεια χρήσης σε έτη πρέπει να παρουσιάζουν αποτυχία λόγω διαρροής και όχι λόγω ρήξης. Φιάλες που δεν παρουσιάζουν αποτυχία σε 45 000 κύκλους πρέπει να καταστρέφονται είτε συνεχίζοντας τον κύκλο μέχρις ότου συμβεί η αποτυχία, είτε με υποβολή σε υδροστατική πίεση μέχρι διάρρηξης. Ο αριθμός κύκλων μέχρι την αποτυχία και η θέση έναρξης της αποτυχίας πρέπει να καταγράφονται.

7.5.4.   Δοκιμή πυρκαγιάς

Οι δοκιμές πρέπει να διεξάγονται σύμφωνα με την παράγραφο Α.15 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιούν τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

7.5.5.   Δοκιμή διείσδυσης

Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με την παράγραφο Α.16 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιούν τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

7.5.6.   Επίδοση ΑΔΠ

Για τύπους φιαλών που δεν ξεπερνούν τους 45 000 κύκλους όταν υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.3. ανωτέρω, πρέπει να διεξάγονται δοκιμές ΔΠΘ σύμφωνα με την παράγραφο Α.6 και να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

8.   ΦΙΑΛΕΣ ΤΥΠΟΥ ΠΦΑ-2 ΔΑΚΤΥΛΙΟΕΙΔΟΥΣ ΠΕΡΙΕΛΙΞΗΣ

8.1.   Γενικά

Κατά την άσκηση πίεσης, ο τύπος αυτός σχεδίασης φιάλης παρουσιάζει μια συμπεριφορά όπου οι μετατοπίσεις της συνθετικής περιέλιξης και του μεταλλικού χιτωνίου υπερτίθενται γραμμικά. Λόγω των διαφορετικών τεχνικών κατασκευής, το παρόν παράρτημα δεν δίνει μια οριστική μέθοδο σχεδίασης.

Ο προσδιορισμός του χαρακτηριστικού «διαρροή πριν από τη θραύση» (ΔΠΘ) πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις κατάλληλες διαδικασίες που ορίζονται στην παράγραφο Α.6 του προσαρτήματος Α. Το μέγεθος του επιτρεπόμενου ελαττώματος πρέπει να προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 6.15.2. ανωτέρω.

8.2.   Απαιτήσεις σχεδίασης

8.2.1.   Μεταλλικό χιτώνιο

Το μεταλλικό χιτώνιο πρέπει να έχει μια ελάχιστη πραγματική πίεση διάρρηξης 26 MPa.

8.2.2.   Συνθετική περιέλιξη

Η τάση εφελκυσμού στις ίνες πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 6.5. ανωτέρω.

8.2.3.   Ανάλυση τάσεων

Πρέπει να υπολογίζονται οι τάσεις στη συνθετική επένδυση και στο χιτώνιο μετά την προένταση. Οι πιέσεις που πρέπει να χρησιμοποιούνται στους υπολογισμούς αυτούς πρέπει να είναι μηδέν, 2 MPa, 20 MPa, η πίεση δοκιμής και η πίεση διάρρηξης σχεδιασμού. Οι υπολογισμοί πρέπει να χρησιμοποιούν κατάλληλες τεχνικές ανάλυσης που βασίζονται στη θεωρία λεπτού κελύφους η οποία λαμβάνει υπόψη τη μη γραμμική συμπεριφορά του υλικού του χιτωνίου για τον καθορισμό των κατανομών τάσεων στο λαιμό, τις μεταβατικές περιοχές και το κυλινδρικό μέρος του χιτωνίου.

Για τύπους σχεδίασης που χρησιμοποιούν διαδικασία αυτοπερίσφιγξης για τη δημιουργία προεντάσεων, πρέπει να υπολογίζονται τα όρια μέσα στα οποία πρέπει να βρίσκεται η πίεση αυτοπερίσφιγξης.

Για τύπους σχεδίασης που χρησιμοποιούν περιέλιξη ελεγχόμενης τάσης για τη δημιουργία προεντάσεων, πρέπει να υπολογίζεται η θερμοκρασία στην οποία εκτελείται η διεργασία αυτή, η απαιτούμενη τάση σε κάθε στρώμα συνθετικού υλικού και η απορρέουσα προένταση στο χιτώνιο.

8.3.   Κατασκευαστικές απαιτήσεις

8.3.1.   Γενικά

Η συνθετική φιάλη πρέπει να κατασκευάζεται από ένα χιτώνιο περιτυλιγμένο με συνεχές νήμα. Οι εργασίες περιέλιξης του νήματος πρέπει να ελέγχονται με υπολογιστή ή μηχανικά. Τα νήματα πρέπει να εφαρμόζονται κάτω από ελεγχόμενη τάση κατά τη διάρκεια της διεργασίας περιέλιξης. Μετά την περάτωση της διεργασίας περιέλιξης, οι θερμοσταθεροποιούμενες ρητίνες πρέπει να υποβάλλονται σε σκλήρυνση με θέρμανση, χρησιμοποιώντας μια προκαθορισμένη και ελεγχόμενη καμπύλη θερμοκρασίας συναρτήσει του χρόνου.

8.3.2.   Χιτώνιο

Η κατασκευή ενός μεταλλικού χιτωνίου πρέπει να είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις που δίνονται στην παράγραφο 7.3. ανωτέρω για τον κατάλληλο τύπο κατασκευής χιτωνίου.

Περιέλιξη

Οι φιάλες πρέπει να κατασκευάζονται σε μηχανή περιέλιξης νήματος. Κατά τη διεργασία της περιέλιξης, οι σημαντικές μεταβλητές πρέπει να ελέγχονται ώστε να διατηρούνται στις προδιαγεγραμμένες ανοχές και να καταγράφονται. Οι μεταβλητές αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν αλλά να μην περιορίζονται στα κατωτέρω:

α)	τύπος ίνας, συμπεριλαμβανομένου του μεγέθους,

β)	τρόπος εμποτισμού,

γ)	τάση περιέλιξης,

δ)	ταχύτητα περιέλιξης,

ε)	αριθμός πλεγμάτων,

στ)	εύρος ζώνης,

ζ)	τύπος ρητίνης και σύνθεση,

η)	θερμοκρασία ρητίνης,

θ)	θερμοκρασία του χιτωνίου.

8.3.3.1.   Διεργασία σκλήρυνσης θερμοσταθεροποιούμενων ρητινών

Αν χρησιμοποιείται θερμοσταθεροποιούμενη ρητίνη, η ρητίνη πρέπει να υφίσταται σκλήρυνση μετά τη διεργασία περιέλιξης του νήματος. Κατά τη διεργασία σκλήρυνσης, ο κύκλος σκλήρυνσης (δηλαδή το ιστορικό της θερμοκρασίας συναρτήσει του χρόνου) πρέπει να τεκμηριώνεται.

Η θερμοκρασία της διεργασίας σκλήρυνσης πρέπει να ελέγχεται και να μην επηρεάζει τις ιδιότητες του υλικού του χιτωνίου. Η μέγιστη θερμοκρασία της διεργασίας σκλήρυνσης για φιάλες με χιτώνια αλουμινίου είναι 177 °C.

8.3.4.   Διαδικασία αυτοπερίσφιγξης

Η διαδικασία αυτοπερίσφιγξης, αν χρησιμοποιείται, πρέπει να εκτελείται πριν από τη δοκιμή υδροστατικής πίεσης. Η πίεση αυτοπερίσφιγξης πρέπει να βρίσκεται μέσα στα όρια που έχουν καθοριστεί στην παράγραφο 8.2.3. ανωτέρω και ο κατασκευαστής πρέπει να καθορίζει τη μέθοδο επαλήθευσης της κατάλληλης πίεσης.

8.4.   Απαιτήσεις δοκιμών παραγωγής

8.4.1.   Μη καταστροφικός έλεγχος

Οι μη καταστροφικοί έλεγχοι πρέπει να εκτελούνται σύμφωνα με αναγνωρισμένο πρότυπο ISO ή ισοδύναμο. Πρέπει να εκτελούνται οι ακόλουθες δοκιμές σε κάθε μεταλλικό χιτώνιο:

α)	δοκιμή σκληρότητας σύμφωνα με την παράγραφο Α.8 του προσαρτήματος Α,

β)	έλεγχος με υπερήχους, σύμφωνα με το BS5045, Μέρος 1, παράρτημα Β, ή με αποδεδειγμένη ισοδύναμη μέθοδο ΜΚΕ, για να εξασφαλίζεται ότι το μέγιστο μέγεθος ελαττώματος δεν υπερβαίνει το μέγεθος που καθορίζεται στη σχεδίαση.

8.4.2.   Δοκιμή υδροστατικής πίεσης

Κάθε έτοιμη φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή υδροστατικής πίεσης σύμφωνα με την παράγραφο Α.11 του προσαρτήματος Α. Ο κατασκευαστής πρέπει να ορίζει το κατάλληλο όριο μόνιμης ογκομετρικής διαστολής για τη χρησιμοποιούμενη πίεση δοκιμής, αλλά σε καμιά περίπτωση η μόνιμη διαστολή δεν πρέπει να υπερβαίνει το 5 % της συνολικής ογκομετρικής διαστολής στην πίεση δοκιμής. Κάθε φιάλη που δεν ικανοποιεί το όριο απόρριψης που έχει οριστεί πρέπει να απορρίπτεται και στη συνέχεια είτε να καταστρέφεται είτε να χρησιμοποιείται για δοκιμές παρτίδων.

8.5.   Δοκιμές φιαλών κατά παρτίδες

8.5.1.   Γενικά

Οι δοκιμές κατά παρτίδες πρέπει να διεξάγονται σε έτοιμες φιάλες οι οποίες είναι αντιπροσωπευτικές της κανονικής παραγωγής και πλήρεις με αναγνωριστικές σημάνσεις. Πρέπει να επιλέγονται με τυχαίο τρόπο από κάθε παρτίδα δύο φιάλες, ή μια φιάλη και ένα χιτώνιο, ανάλογα με την περίπτωση. Αν υποβάλλονται στις δοκιμές περισσότερες φιάλες απ’ όσες απαιτούνται από το παρόν παράρτημα, πρέπει να καταγράφονται όλα τα αποτελέσματα. Πρέπει να διεξάγονται τουλάχιστον οι ακόλουθες δοκιμές στις φιάλες που έχουν επιλεγεί:

Αν επισημαίνονται σφάλματα στην περιέλιξη πριν από οποιαδήποτε διαδικασία αυτοπερίσφιγξης ή δοκιμή υδροστατικής πίεσης, η περιέλιξη μπορεί να αφαιρεθεί ολοσχερώς και να αντικατασταθεί.

α)

Δοκιμές υλικών παρτίδας. Μια φιάλη, ένα χιτώνιο ή ένα δοκίμιο θερμικής κατεργασίας αντιπροσωπευτικό έτοιμης φιάλης, πρέπει να υποβάλλεται στις ακόλουθες δοκιμές: i) έλεγχος διαστάσεων σε σχέση με τη σχεδίαση, ii) μια δοκιμή εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο Α.1 του προσαρτήματος Α και ικανοποίηση των απαιτήσεων της σχεδίασης, iii) για χαλύβδινες φιάλες, τρεις δοκιμές κρούσης σύμφωνα με την παράγραφο Α.2 του προσαρτήματος Α και ικανοποίηση των απαιτήσεων της σχεδίασης, iv) αν μια προστατευτική επένδυση αποτελεί μέρος της σχεδίασης, η επένδυση πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.9.2 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή. Όλες οι φιάλες ή χιτώνια που αντιπροσωπεύονται από δοκιμή παρτίδας η οποία αποτυγχάνει να ικανοποιήσει τις καθορισμένες απαιτήσεις, πρέπει να ακολουθούν τις διαδικασίες που προδιαγράφονται στην παράγραφο 6.16. ανωτέρω. Όταν η επένδυση δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις της παραγράφου Α.9.2 του προσαρτήματος Α, η παρτίδα πρέπει να ελέγχεται 100 % για να αφαιρεθούν φιάλες που παρουσιάζουν τις ίδιες ατέλειες. Η επένδυση σε όλες τις ελαττωματικές φιάλες μπορεί να αφαιρείται χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που δεν επηρεάζει την ακεραιότητα της συνθετικής περιέλιξης και να αντικαθίσταται. Στη συνέχεια πρέπει να επαναλαμβάνεται η δοκιμή επένδυσης της παρτίδας·

β)	Δοκιμή διάρρηξης κατά παρτίδες. Μια φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 7.4 (β) ανωτέρω·

γ)	Δοκιμή κύκλου περιοδικά εφαρμοζόμενης πίεσης. Σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παραγράφου 7.4 (γ) ανωτέρω.

8.6.   Δοκιμές πιστοποίησης σχεδίασης φιαλών

8.6.1.   Γενικά

Οι δοκιμές πιστοποίησης πρέπει να διεξάγονται σε φιάλες οι οποίες είναι αντιπροσωπευτικές της κανονικής παραγωγής και πλήρεις με αναγνωριστικές σημάνσεις. Η επιλογή, η επιβεβαίωση και η τεκμηρίωση των αποτελεσμάτων πρέπει να συμμορφώνονται με την παράγραφο 6.13. ανωτέρω.

8.6.2.   Δοκιμή διάρρηξης με υδροστατική πίεση

α)	Ένα χιτώνιο πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή διάρρηξης με υδροστατική πίεση σύμφωνα με την παράγραφο Α.12 του προσαρτήματος Α. Η πίεση διάρρηξης πρέπει να υπερβαίνει την ελάχιστη πίεση διάρρηξης που ορίζεται για τη σχεδίαση του χιτωνίου.

β)

Τρεις φιάλες πρέπει να υποβάλλονται σε υδροστατική πίεση διάρρηξης σύμφωνα με την παράγραφο Α.12 του προσαρτήματος Α. Οι πιέσεις διάρρηξης των φιαλών πρέπει να υπερβαίνουν την ελάχιστη πίεση διάρρηξης που καθορίστηκε με την ανάλυση των τάσεων για τη σχεδίαση, σύμφωνα με τον πίνακα 6.3, και να μην είναι σε καμιά περίπτωση μικρότερες από την τιμή που είναι αναγκαία για τη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις του λόγου τάσεων της παραγράφου 6.5. ανωτέρω.

8.6.3.   Δοκιμή κύκλου πίεσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος

Πρέπει να υποβάλλονται δύο έτοιμες φιάλες σε κύκλο πίεσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος σύμφωνα με την παράγραφο Α.13 του προσαρτήματος Α μέχρι αποτυχίας ή σε τουλάχιστον 45 000 κύκλους. Οι φιάλες δεν πρέπει να παρουσιάζουν αποτυχία προτού φθάσουν την καθορισμένη διάρκεια χρήσης σε έτη επί 1 000 κύκλους. Φιάλες που ξεπερνούν τους 1 000 κύκλους επί την καθορισμένη διάρκεια χρήσης σε έτη πρέπει να παρουσιάζουν αποτυχία λόγω διαρροής και όχι λόγω ρήξης. Φιάλες που δεν παρουσιάζουν αποτυχία σε 45 000 κύκλους πρέπει να καταστρέφονται είτε συνεχίζοντας τον κύκλο μέχρις ότου συμβεί η αποτυχία, είτε με υποβολή σε υδροστατική πίεση μέχρι διάρρηξης. Φιάλες που ξεπερνούν τους 45 000 κύκλους επιτρέπεται να παρουσιάζουν αποτυχία λόγω ρήξης. Ο αριθμός κύκλων μέχρι την αποτυχία και η θέση έναρξης της αποτυχίας πρέπει να καταγράφονται.

8.6.4.   Δοκιμή σε όξινο περιβάλλον

Μια φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.14 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή. Το πληροφοριακό προσάρτημα Η του παρόντος παραρτήματος περιέχει μια προαιρετική περιβαλλοντική δοκιμή.

8.6.5.   Δοκιμή πυρκαγιάς

Οι έτοιμες φιάλες πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.15 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιούν τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

8.6.6.   Δοκιμή διείσδυσης

Μια έτοιμη φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.16 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

8.6.7.   Δοκιμές ανοχής σε χαραγές

Μια έτοιμη φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.17 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

8.6.8.   Δοκιμή ερπυσμού σε υψηλή θερμοκρασία

Σε τύπους φιαλών όπου η θερμοκρασία μετατροπής γυαλιού της ρητίνης δεν υπερβαίνει κατά 20 °C τουλάχιστον τη μέγιστη θερμοκρασία σχεδίασης του υλικού, πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή μια φιάλη σύμφωνα με την παράγραφο Α.18 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

8.6.9.   Δοκιμή επιταχυνόμενης ρήξης

Μια έτοιμη φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.19 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

8.6.10.   Επίδοση ΑΔΠ

Για τύπους φιαλών που δεν ξεπερνούν τους 45 000 κύκλους όταν υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 8.6.3. ανωτέρω, πρέπει να διεξάγονται δοκιμές ΔΠΘ σύμφωνα με την παράγραφο Α.6 και να ικανοποιούν τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

8.6.11.   Δοκιμή κύκλου πίεσης σε ακραίες θερμοκρασίες

Μια έτοιμη φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.7 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

9.   ΦΙΑΛΕΣ ΤΥΠΟΥ ΠΦΑ-3 ΠΛΗΡΟΥΣ ΠΕΡΙΕΛΙΞΗΣ

9.1.   Γενικά

Κατά την άσκηση πίεσης, ο τύπος αυτός φιάλης παρουσιάζει μια συμπεριφορά όπου οι μετατοπίσεις της συνθετικής περιέλιξης και του χιτωνίου υπερτίθενται. Λόγω των διαφορετικών μεθόδων κατασκευής, το παρόν παράρτημα δεν δίνει μια οριστική μέθοδο σχεδίασης. Ο προσδιορισμός του χαρακτηριστικού «διαρροή πριν από τη θραύση» (ΔΠΘ) πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις κατάλληλες διαδικασίες που ορίζονται στην παράγραφο Α.6 του προσαρτήματος Α. Το μέγεθος του επιτρεπόμενου ελαττώματος πρέπει να προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 6.15.2. ανωτέρω.

9.2.   Απαιτήσεις σχεδίασης

9.2.1.   Μεταλλικό χιτώνιο

Η θλιπτική τάση στο χιτώνιο με μηδενική πίεση και 15 °C δεν πρέπει να προκαλεί στο χιτώνιο στρέβλωση ή πτυχώσεις.

9.2.2.   Συνθετική περιέλιξη

Η τάση εφελκυσμού στις ίνες πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 6.5. ανωτέρω.

9.2.3.   Ανάλυση τάσεων

Πρέπει να υπολογίζονται οι τάσεις που αναπτύσσονται κατά την κατεύθυνση της εφαπτομένης και τη διαμήκη κατεύθυνση της φιάλης στη συνθετική επένδυση και στο χιτώνιο μετά την εφαρμογή της πίεσης. Η πίεση που χρησιμοποιείται στους υπολογισμούς αυτούς πρέπει να είναι μηδέν, η πίεση εργασίας, 10 % της πίεσης εργασίας, η πίεση δοκιμής και η πίεση διάρρηξης σχεδιασμού. Πρέπει να υπολογίζονται τα όρια μέσα στα οποία πρέπει να περιλαμβάνεται η πίεση αυτοπερίσφιγξης. Οι υπολογισμοί πρέπει να χρησιμοποιούν κατάλληλες τεχνικές ανάλυσης που βασίζονται στη θεωρία λεπτού κελύφους η οποία λαμβάνει υπόψη τη μη γραμμική συμπεριφορά του υλικού του χιτωνίου για τον καθορισμό των κατανομών τάσεων στο λαιμό, τις μεταβατικές περιοχές και το κυλινδρικό μέρος του χιτωνίου.

9.3.   Κατασκευαστικές απαιτήσεις

Οι κατασκευαστικές απαιτήσεις πρέπει να είναι σύμφωνες με την παράγραφο 8.3. ανωτέρω εκτός του ότι η περιέλιξη πρέπει να περιλαμβάνει επίσης νήματα ελικοειδώς περιελιγμένα.

9.4.   Απαιτήσεις δοκιμών παραγωγής

Οι απαιτήσεις δοκιμών παραγωγής πρέπει να είναι σύμφωνες με τις απαιτήσεις της παραγράφου 8.4. ανωτέρω.

9.5.   Δοκιμές φιαλών κατά παρτίδες

Οι δοκιμές κατά παρτίδες πρέπει να είναι σύμφωνες με τις απαιτήσεις της παραγράφου 8.5. ανωτέρω.

9.6.   Δοκιμές πιστοποίησης σχεδίασης φιαλών

Οι δοκιμές πιστοποίησης σχεδίασης φιαλών πρέπει να είναι σύμφωνες με τις απαιτήσεις της παραγράφου 8.6. ανωτέρω και της κατωτέρω παραγράφου 9.6.1., πλην του ότι δεν απαιτείται η δοκιμή διάρρηξης του χιτωνίου που αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 8.6.

9.6.1.   Δοκιμή πτώσης

Πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή πτώσης σύμφωνα με την παράγραφο Α.30 του προσαρτήματος Α μια ή περισσότερες έτοιμες φιάλες.

10.   ΦΙΑΛΕΣ ΤΥΠΟΥ ΠΦΑ-4 ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΣΥΝΘΕΤΙΚΕΣ

10.1.   Γενικά

Το παρόν παράρτημα δεν δίνει ορισμένη μέθοδο για τη σχεδίαση φιαλών με πολυμερικά χιτώνια λόγω της ποικιλίας των δυνατοτήτων σχεδίασης φιαλών που υπάρχουν.

10.2.   Απαιτήσεις σχεδίασης

Πρέπει να χρησιμοποιούνται οι υπολογισμοί της σχεδίασης για να αιτιολογούν την επάρκειά της. Οι τάσεις εφελκυσμού στις ίνες πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 6.5. ανωτέρω.

Πρέπει να χρησιμοποιούνται στις μεταλλικές κεφαλές στήριξης κωνικά και ίσια σπειρώματα σύμφωνα με τις παραγράφους 6.10.2. ή 6.10.3. ανωτέρω.

Οι μεταλλικές κεφαλές στήριξης με σπειρωτά ανοίγματα πρέπει να είναι σε θέση να αντέχουν ροπές στρέψης 500 Nm, χωρίς να καταστρέφεται η ακεραιότητα της σύνδεσης με το μη μεταλλικό χιτώνιο. Οι μεταλλικές κεφαλές στήριξης που συνδέονται στο μη μεταλλικό χιτώνιο πρέπει να είναι από υλικό συμβατό με τις συνθήκες χρήσης που προδιαγράφονται στην παράγραφο 4 του παρόντος παραρτήματος.

10.3.   Ανάλυση τάσεων

Πρέπει να υπολογίζονται οι τάσεις που αναπτύσσονται κατά την κατεύθυνση της εφαπτομένης και τη διαμήκη κατεύθυνση της φιάλης στη συνθετική επένδυση και στο χιτώνιο. Οι πιέσεις που χρησιμοποιούνται στους υπολογισμούς αυτούς πρέπει να είναι μηδέν, η πίεση εργασίας, η πίεση δοκιμής και η πίεση διάρρηξης σχεδιασμού. Οι υπολογισμοί πρέπει να χρησιμοποιούν κατάλληλες τεχνικές ανάλυσης για τον καθορισμό των κατανομών τάσεων σ’ ολόκληρη τη φιάλη.

10.4.   Κατασκευαστικές απαιτήσεις

Οι κατασκευαστικές απαιτήσεις πρέπει να είναι σύμφωνες με την παράγραφο 8.3. ανωτέρω εκτός του ότι η θερμοκρασία σκλήρυνσης για τις θερμοσταθεροποιούμενες ρητίνες πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 °C κατώτερη από τη θερμοκρασία μαλάκυνσης του πλαστικού χιτωνίου.

10.5.   Απαιτήσεις δοκιμών παραγωγής

10.5.1.   Δοκιμή υδροστατικής πίεσης

Κάθε έτοιμη φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή υδροστατικής πίεσης σύμφωνα με την παράγραφο Α.11 του προσαρτήματος Α. Ο κατασκευαστής πρέπει να ορίζει το κατάλληλο όριο ελαστικής διαστολής για τη χρησιμοποιούμενη πίεση δοκιμής. Εν τούτοις, η ελαστική διαστολή των φιαλών δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να υπερβαίνει περισσότερο από 10 % τη μέση τιμή για το σύνολο της παρτίδας. Κάθε φιάλη η οποία δεν ικανοποιεί το όριο απόρριψης που έχει οριστεί πρέπει να απορρίπτεται και στη συνέχεια είτε να καταστρέφεται είτε να χρησιμοποιείται για δοκιμές παρτίδων.

10.5.2.   Δοκιμή διαρροής

Κάθε έτοιμη φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή διαρροής σύμφωνα με την παράγραφο Α.10 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

10.6.   Δοκιμές φιαλών κατά παρτίδες

10.6.1.   Γενικά

Οι δοκιμές κατά παρτίδες πρέπει να διεξάγονται σε έτοιμες φιάλες οι οποίες είναι αντιπροσωπευτικές της κανονικής παραγωγής και πλήρεις με αναγνωριστικές σημάνσεις. Πρέπει να επιλέγεται με τυχαίο τρόπο μια φιάλη από κάθε παρτίδα. Αν υποβάλλονται στις δοκιμές περισσότερες φιάλες απ’ όσες απαιτούνται από το παρόν παράρτημα, πρέπει να καταγράφονται όλα τα αποτελέσματα. Πρέπει να διεξάγονται τουλάχιστον οι ακόλουθες δοκιμές στις φιάλες που έχουν επιλεγεί:

α)

Δοκιμή υλικών παρτίδας Μια φιάλη, ένα χιτώνιο ή ένα δοκίμιο χιτωνίου που είναι αντιπροσωπευτικό έτοιμης φιάλης, πρέπει να υποβάλλεται στις ακόλουθες δοκιμές: i) έλεγχος διαστάσεων σε σχέση με τη σχεδίαση, ii) μια δοκιμή εφελκυσμού του πλαστικού χιτωνίου σύμφωνα με την παράγραφο Α.22 του προσαρτήματος Α και ικανοποίηση των απαιτήσεων της σχεδίασης, iii) η δοκιμή της θερμοκρασίας τήξης του πλαστικού χιτωνίου πρέπει να γίνεται σύμφωνα με την παράγραφο Α.23 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις της σχεδίασης, iv) αν μια προστατευτική επένδυση αποτελεί μέρος της σχεδίασης, η επένδυση πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο Α.9.2 του προσαρτήματος Α. Όταν η επένδυση δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις της παραγράφου Α.9.2 του προσαρτήματος Α, η παρτίδα πρέπει να ελέγχεται 100 % για να αφαιρεθούν φιάλες που παρουσιάζουν τις ίδιες ατέλειες. Η επένδυση σε όλες τις ελαττωματικές φιάλες μπορεί να αφαιρείται χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που δεν επηρεάζει την ακεραιότητα της συνθετικής περιέλιξης και να αντικαθίσταται. Στη συνέχεια πρέπει να επαναλαμβάνεται η δοκιμή επένδυσης της παρτίδας·

β)	Δοκιμή διάρρηξης κατά παρτίδες Μια φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 7.4 (β) ανωτέρω·

γ)	Δοκιμή κύκλου περιοδικά εφαρμοζόμενης πίεσης

Σε μια φιάλη, η κεφαλή στήριξης πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή ροπής στρέψης μέχρι 500 Nm σύμφωνα με τη μέθοδο δοκιμής της παραγράφου Α.25 του προσαρτήματος Α. Στη συνέχεια η φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε κύκλο πίεσης σύμφωνα με την παράγραφο 7.4 γ) ανωτέρω.

Μετά τον απαιτούμενο κύκλο πίεσης, η φιάλη πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή διαρροής σύμφωνα με την μέθοδο που περιγράφεται στην παράγραφο Α.10 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

10.7.   Δοκιμές πιστοποίησης σχεδίασης φιαλών

10.7.1.   Γενικά

Οι δοκιμές πιστοποίησης σχεδίασης πρέπει να διεξάγονται σύμφωνα με τις απαιτήσεις των παραγράφων 8.6., 10.7.2., 10.7.3. και 10.7.4. του παρόντος παραρτήματος, με τη διαφορά ότι η δοκιμή επίδοσης ΔΠΘ της παραγράφου 8.6.10. δεν απαιτείται.

10.7.2.   Δοκιμή ροπής στρέψης της κεφαλής στήριξης

Πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή μια φιάλη σύμφωνα με την παράγραφο Α.25 του προσαρτήματος Α.

10.7.3.   Δοκιμή διαπέρασης

Πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή μια φιάλη σύμφωνα με την παράγραφο Α.21 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

10.7.4.   Δοκιμή κύκλου με φυσικό αέριο

Πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή μια έτοιμη φιάλη σύμφωνα με την παράγραφο Α.27 του προσαρτήματος Α και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτή.

11.   ΣΗΜΑΝΣΗ

11.1.   Παροχή σήμανσης

Σε κάθε φιάλη ο κατασκευαστής πρέπει να τοποθετεί σαφείς μόνιμες σημάνσεις ύψους τουλάχιστον 6 mm. Η σήμανση πρέπει να γίνεται είτε με πινακίδες ενσωματωμένες στις επενδύσεις ρητίνης, με πινακίδες στερεωμένες με κολλητικό υλικό, σφραγίδες αποτυπωμένες, με τρόπο που να δημιουργούν χαμηλές καταπονήσεις, στα ενισχυμένα άκρα τύπων σχεδίασης ΠΦΑ-1 και ΠΦΑ-2, είτε με συνδυασμούς των ανωτέρω. Οι κολλητές πινακίδες και η εφαρμογή τους πρέπει να είναι σύμφωνες με το πρότυπο ISO 7225, ή κάποιο ισοδύναμο. Πολλαπλές πινακίδες επιτρέπονται και ενδείκνυται να τοποθετούνται έτσι ώστε να μην σκιάζονται από τα στηρίγματα στερέωσης. Κάθε φιάλη σύμφωνη με το παρόν παράρτημα πρέπει να φέρει την ακόλουθη σήμανση:

α)

Υποχρεωτικές πληροφορίες: i) «ΜΟΝΟ ΠΦΑ»· ii) «ΝΑ ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΧ/ΧΧΧΧ», όπου «XX/XXXX» δηλώνει το μήνα και το έτος λήξης (12) iii) Στοιχεία ταυτότητας κατασκευαστή· iv) Αναγνωριστικό φιάλης (αριθμός αναφοράς και αριθμός σειράς μοναδικός για κάθε φιάλη)· v) Πίεση και θερμοκρασία εργασίας· vi) Αριθμός κανονισμού ΟΕΕ, μαζί με τον τύπο της φιάλης και τον αριθμό καταχώρισης της πιστοποίησης· vii) Διατάξεις και/ή βαλβίδες εκτόνωσης της πίεσης που έχουν πιστοποιηθεί για χρήση με τη φιάλη, ή τα μέσα παροχής πληροφοριών σχετικά με τα πιστοποιημένα συστήματα προστασίας έναντι πυρκαγιάς· viii) Όταν χρησιμοποιούνται πινακίδες, όλες οι φιάλες πρέπει να έχουν έναν μοναδικό αριθμό αναγνώρισης αποτυπωμένο σε εκτεθειμένη μεταλλική επιφάνεια ώστε να μπορεί να γίνεται αναγνώριση στην περίπτωση καταστροφής της πινακίδας.

β)

Προαιρετικές πληροφορίες: Μπορούν να παρατίθενται οι ακόλουθες προαιρετικές πληροφορίες σε ξεχωριστή πινακίδα: i) Περιοχή θερμοκρασιών αερίου, π.χ. –40 °C έως 65 °C· ii) Ονομαστική χωρητικότητα της φιάλης σε νερό με μέχρι δύο σημαντικούς αριθμούς, π.χ. 120 λίτρα· iii) Ημερομηνία αρχικής δοκιμής σε πίεση (μήνας και έτος). Οι σημάνσεις πρέπει να τοποθετούνται με τη σειρά που παρατίθεται πιο πάνω αλλά η συγκεκριμένη διευθέτησή τους μπορεί να μεταβάλλεται για να ταιριάζει με το διατιθέμενο χώρο. Ένα αποδεκτό παράδειγμα υποχρεωτικών πληροφοριών είναι το ακόλουθο: ΜΟΝΟ ΠΦΑ ΝΑ ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ../....Κατασκευαστής/Αριθμός αναφοράς/Αριθμός σειράς20 MPa/15 °CECE R 110 ΠΦΑ-2 (Αρ. καταχώρισης)«Χρήση μόνο της Εγκεκριμένης από τον Κατασκευαστή Διάταξης Εκτόνωσης της Πίεσης»

12.   ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Το εσωτερικό κάθε φιάλης πρέπει να καθαρίζεται και να στεγνώνεται πριν από την εξαγωγή της από τους χώρους του κατασκευαστή. Φιάλες που δεν κλείνονται αμέσως με την τοποθέτηση βαλβίδας και διατάξεων ασφαλείας, αν υπάρχουν, πρέπει να φέρουν πώματα σε όλα τα ανοίγματα για να αποφεύγεται η διείσδυση υγρασίας μέσα στη φιάλη και να προστατεύονται τα σπειρώματα. Το εσωτερικό των χαλύβδινων φιαλών και χιτωνίων πρέπει, πριν την αποστολή, να ψεκάζεται με αντισκωριακό υλικό (που περιέχει π.χ. λάδι).

Ο αγοραστής πρέπει να εφοδιάζεται με δήλωση του κατασκευαστή για τη συντήρηση και όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την εξασφάλιση σωστής συντήρησης, χρήσης και εν χρήσει επιθεώρησης της φιάλης. Η δήλωση πρέπει να είναι σύμφωνη με το προσάρτημα Δ του παρόντος παραρτήματος.

---

(1)  American Society for Testing and Materials (Αμερικανική εταιρεία δοκιμών υλικών).

(2)  British Standards Institution (Ινστιτούτο βρετανικών προτύπων).

(3)  International Organization for Standardization.

(4)  National Association of Corrosion Engineers.

(5)  Δεν απαιτείται αν χρησιμοποιείται η προσέγγιση δοκιμής ελαττωματικών φιαλών της παραγράφου A.7 (προσάρτημα A)

(6)  = δεν απαιτείται για φιάλες σχεδιασμένες σύμφωνα με το ISO 9809 (Το ISO 9809 προβλέπει ήδη τις δοκιμές αυτές).

(7)  = εκτός της περίπτωσης όπου δεν χρησιμοποιείται προστατευτική επένδυση

(8)  = δοκιμές στο υλικό του χιτωνίου

(9)  = δεν απαιτείται δοκιμή σε μεταλλικές φιάλες (ΠΦΑ-1)

(10)  = Δοκιμές απαιτούνται μόνο σε εξ ολοκλήρου συνθετικές φιάλες (ΠΦΑ-4)

(11)  = Απαιτείται δοκιμή μόνον όταν αυξάνει το μήκος

@	= Μόνον όταν το πάχος μεταβάλλεται αναλόγως της μεταβολής της διαμέτρου και/ή της πίεσης

(12)  Η ημερομηνία λήξης δεν πρέπει να υπερβαίνει την προδιαγεγραμμένη διάρκεια χρήσης. Η ημερομηνία λήξης μπορεί να τοποθετείται στη φιάλη κατά το χρόνο αποστολής, με την προϋπόθεση ότι οι φιάλες έχουν αποθηκευτεί σε ξηρό μέρος χωρίς εσωτερική πίεση.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4A

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΜΑΤΗΣ ΒΑΛΒΙΔΑΣ, ΤΗΣ ΒΑΛΒΙΔΑΣ ΑΝΤΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ, ΤΗΣ ΒΑΛΒΙΔΑΣ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ, ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΛΒΙΔΑΣ ΥΠΕΡΧΕΙΛΙΣΗΣ

1.   Ο σκοπός του παρόντος παραρτήματος είναι ο καθορισμός των διατάξεων που αφορούν την έγκριση της αυτόματης βαλβίδας, της βαλβίδας αντεπιστροφής, της βαλβίδας εκτόνωσης της πίεσης, της διάταξης εκτόνωσης της πίεσης και της βαλβίδας υπερχείλισης.

2.   Η ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΒΑΛΒΙΔΑ

2.1.   Τα υλικά που συνθέτουν την αυτόματη βαλβίδα και βρίσκονται σε επαφή με το ΠΦΑ κατά τη λειτουργία, πρέπει να είναι συμβατά με το ΠΦΑ δοκιμής. Για να επαληθευτεί η συμβατότητα αυτή, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η διαδικασία που περιγράφεται στο παράρτημα 5Δ.

2.2.   Προδιαγραφές λειτουργίας

2.2.1.   Η αυτόματη βαλβίδα πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να αντέχει πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa) χωρίς διαρροή ή παραμόρφωση.

2.2.2.   Η αυτόματη βαλβίδα πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να είναι στεγανή σε πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa) (βλέπε παράρτημα 5Β).

2.2.3.   Η αυτόματη βαλβίδα, όταν είναι στην κανονική θέση χρήσης που προδιαγράφεται από τον κατασκευαστή, υποβάλλεται σε 20 000 κύκλους λειτουργίας· στη συνέχεια απενεργοποιείται. Η αυτόματη βαλβίδα πρέπει να παραμένει στεγανή σε πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa) (βλέπε παράρτημα 5Β).

2.2.4.   Η αυτόματη βαλβίδα πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να λειτουργεί σε θερμοκρασίες όπως ορίζεται στο παράρτημα 5ΙΕ.

2.3.   Το ηλεκτρικό σύστημα, αν υπάρχει, πρέπει να είναι μονωμένο από το σώμα της αυτόματης βαλβίδας. Η αντίσταση μόνωσης πρέπει να είναι > 10 ΜΩ.

2.4.   Η αυτόματη βαλβίδα που ενεργοποιείται με ηλεκτρικό ρεύμα πρέπει να είναι στην «κλειστή» θέση όταν διακόπτεται το ηλεκτρικό ρεύμα.

2.5.   Η αυτόματη βαλβίδα πρέπει να συμμορφώνεται με τις διαδικασίες δοκιμής για την κατηγορία εξαρτήματος που προσδιορίζεται σύμφωνα με το σχήμα 1-1 της παραγράφου 2 του παρόντος κανονισμού.

3.   Η ΒΑΛΒΙΔΑ ΑΝΤΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ

3.1.   Τα υλικά που συνθέτουν τη βαλβίδα αντεπιστροφής και βρίσκονται σε επαφή με το ΠΦΑ κατά τη λειτουργία, πρέπει να είναι συμβατά με το ΠΦΑ δοκιμής. Για να επαληθευτεί η συμβατότητα αυτή, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η διαδικασία που περιγράφεται στο παράρτημα 5Δ.

3.2.   Προδιαγραφές λειτουργίας

3.2.1.   Η βαλβίδα αντεπιστροφής πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να αντέχει πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa) χωρίς διαρροή ή παραμόρφωση.

3.2.2.   Η βαλβίδα αντεπιστροφής πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να είναι στεγανή (προς το εξωτερικό περιβάλλον) σε πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa) (βλέπε παράρτημα 5Β).

3.2.3.   Η βαλβίδα αντεπιστροφής, όταν είναι στην κανονική θέση χρήσης που προδιαγράφεται από τον κατασκευαστή, υποβάλλεται σε 20 000 κύκλους λειτουργίας· στη συνέχεια απενεργοποιείται. Η βαλβίδα αντεπιστροφής πρέπει να παραμένει στεγανή σε πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa) (βλέπε παράρτημα 5Β).

3.2.4.   Η βαλβίδα αντεπιστροφής πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να λειτουργεί σε θερμοκρασίες όπως ορίζεται στο παράρτημα 5ΙΕ.

3.3.   Η βαλβίδα αντεπιστροφής πρέπει να συμμορφώνεται με τις διαδικασίες δοκιμής για την κατηγορία εξαρτήματος που προσδιορίζεται σύμφωνα με το σχήμα 1-1 της παραγράφου 2 του παρόντος κανονισμού.

4.   ΒΑΛΒΙΔΑ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΗ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ

4.1.   Τα υλικά που συνθέτουν τη βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης και τη διάταξη εκτόνωσης της πίεσης και βρίσκονται σε επαφή με το ΠΦΑ κατά τη λειτουργία, πρέπει να είναι συμβατά με το ΠΦΑ δοκιμής. Για να επαληθευτεί η συμβατότητα αυτή, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η διαδικασία που περιγράφεται στο παράρτημα 5Δ.

4.2.   Προδιαγραφές λειτουργίας

4.2.1.   Η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης και η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης της κατηγορίας 0 πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένες ώστε να αντέχουν πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa).

4.2.2.   Η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης και η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης της κατηγορίας 1 πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένες ώστε να είναι στεγανές σε πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa) με την έξοδο κλειστή (βλέπε παράρτημα 5Β).

4.2.3.   Η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης της κατηγορίας 1 και της κατηγορίας 2 πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να είναι στεγανή σε πίεση διπλάσια της πίεσης εργασίας με τις εξόδους κλειστές.

4.2.4.   Η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να ανοίγει η ασφάλεια σε θερμοκρασία 110 ±10 °C.

4.2.5.   Η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης της κατηγορίας 0 πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να λειτουργεί σε θερμοκρασίες από –40 °C έως 85 °C.

4.3.   Η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης και η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να συμμορφώνονται με τις διαδικασίες δοκιμής για την κατηγορία εξαρτήματος που καθορίζεται σύμφωνα με το σχήμα 1-1 της παραγράφου 2 του παρόντος κανονισμού.

5.   Η ΒΑΛΒΙΔΑ ΥΠΕΡΧΕΙΛΙΣΗΣ

5.1.   Τα υλικά που συνθέτουν την βαλβίδα υπερχείλισης και βρίσκονται σε επαφή με το ΠΦΑ κατά τη λειτουργία, πρέπει να είναι συμβατά με το ΠΦΑ δοκιμής. Για να επαληθευτεί η συμβατότητα αυτή, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η διαδικασία που περιγράφεται στο παράρτημα 5Δ.

5.2.   Προδιαγραφές λειτουργίας

5.2.1.   Η βαλβίδα υπερχείλισης, όταν δεν είναι ενσωματωμένη στη φιάλη, πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να αντέχει πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa).

5.2.2.   Η βαλβίδα υπερχείλισης πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να είναι στεγανή σε πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa).

5.2.3.   Η βαλβίδα υπερχείλισης πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να λειτουργεί σε θερμοκρασίες όπως ορίζεται στο παράρτημα 5ΙΕ.

5.3.   Η βαλβίδα υπερχείλισης πρέπει να εγκαθίσταται μέσα στη δεξαμενή καυσίμου.

5.4.   Η βαλβίδα υπερχείλισης πρέπει να είναι σχεδιασμένη με παρακαμπτήριο αγωγό για να καθίσταται δυνατή η εξίσωση των πιέσεων.

5.5.   Η βαλβίδα υπερχείλισης πρέπει να διακόπτει τη ροή σε διαφορά πίεσης διά μέσου της βαλβίδας 650 kPa.

5.6.   Όταν η βαλβίδα υπερχείλισης είναι στη θέση διακοπής, η ροή μέσω του παρακαμπτηρίου αγωγού δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0,05 m3/min σε διαφορική πίεση 10 000 kPa.

5.7.   Η διάταξη πρέπει να συμμορφώνεται με τις διαδικασίες δοκιμής για την κατηγορία εξαρτημάτων που ορίζεται στο σχήμα 1-1 της παραγράφου 2 του παρόντος κανονισμού, εκτός των δοκιμών υπερπίεσης, εξωτερικής διαρροής, αντοχής σε ξηρή θέρμανση και γήρανσης στο όζον.

6.   Η ΧΕΙΡΟΚΙΝΗΤΗ ΒΑΛΒΙΔΑ

6.1.   Η διάταξη χειροκίνητης βαλβίδας της κατηγορίας 0 πρέπει να είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να αντέχει πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας.

6.2.   Η διάταξη χειροκίνητης βαλβίδας της κατηγορίας 0 πρέπει να είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να λειτουργεί σε θερμοκρασία από μείον 40 °C έως 85 °C.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4B

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΕΥΚΑΜΠΤΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ ΚΑΥΣΙΜΟΥ Ή ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ ΣΩΛΗΝΩΝ

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Αντικείμενο του παρόντος παραρτήματος είναι ο καθορισμός των διατάξεων που αφορούν την έγκριση εύκαμπτων ελαστικών σωλήνων που προορίζονται για χρήση με το ΠΦΑ.

Το παρόν παράρτημα καλύπτει τρεις τύπους εύκαμπτων ελαστικών σωλήνων:

i)	Ελαστικοί σωλήνες υψηλής πίεσης (κατηγορία 0),

ii)	Ελαστικοί σωλήνες μέσης πίεσης (κατηγορία 1),

iii)	Ελαστικοί σωλήνες χαμηλής πίεσης (κατηγορία 2)

1.   ΕΛΑΣΤΙΚΟΙ ΣΩΛΗΝΕΣ ΥΨΗΛΗΣ ΠΙΕΣΗΣ, ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 0

1.1.   Γενικές προδιαγραφές

1.1.1.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να αντέχει σε μέγιστη πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa).

1.1.2.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να αντέχει σε θερμοκρασίες όπως ορίζεται στο παράρτημα 5ΙΕ.

1.1.3.   Η εσωτερική διάμετρος πρέπει να είναι σύμφωνη με τον πίνακα 1 του πρoτύπου ISO 1307.

1.2.   Κατασκευή ελαστικού σωλήνα

1.2.1.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να φέρει ενσωματωμένο λείο αγωγό και κάλυμμα από κατάλληλο συνθετικό υλικό, ενισχυμένο με ένα ή περισσότερα ενδιάμεσα στρώματα.

1.2.2.   Τα ενδιάμεσα στρώματα ενίσχυσης πρέπει να προστατεύονται από διάβρωση με κάλυμμα.

Αν χρησιμοποιείται ως ενδιάμεσο στρώμα ενίσχυσης υλικό ανθεκτικό στη διάβρωση (π.χ. ανοξείδωτος χάλυβας) δεν χρειάζεται κάλυμμα.

1.2.3.   Η εσωτερική επένδυση και το κάλυμμα πρέπει να είναι λεία και ελεύθερα από πόρους, οπές και ξένα στοιχεία.

Διάτρηση που υπάρχει σκόπιμα στο κάλυμμα δεν πρέπει να θεωρείται ως ατέλεια.

1.2.4.   Το κάλυμμα πρέπει να είναι σκόπιμα διάτρητο για την αποφυγή σχηματισμού φυσαλίδων.

1.2.5.   Όταν το κάλυμμα είναι διάτρητο και το ενδιάμεσο στρώμα είναι κατασκευασμένο από υλικό μη ανθεκτικό στη διάβρωση, το ενδιάμεσο στρώμα πρέπει να προστατεύεται από διάβρωση.

1.3.   Προδιαγραφές και δοκιμές της εσωτερικής επένδυσης

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση για ελαστικό υλικό και θερμοπλαστικά ελαστομερή (TPE)

1.3.1.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 37. Η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 20 MPa και η επιμήκυνση κατά τη θραύση όχι μικρότερη από 250 %.

1.3.1.2.   Αντοχή σε n-πεντάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-πεντάνιο

ii)	θερμοκρασία: 23° C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 20 %

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 25 %

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 30 %

Μετά την έκθεση σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C για χρονικό διάστημα 48 ωρών, η μάζα, συγκρινόμενη με την αρχική της τιμή, δεν πρέπει να ελαττώνεται περισσότερο από 5 %.

1.3.1.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C).

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 1.3.1.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 25 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση ειδικά για το θερμοπλαστικό υλικό.

1.3.2.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 527-2 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	τύπος δοκιμίου: τύπος 1 BA.

ii)	ταχύτητα εφελκυσμού: 20 mm/min.

Το υλικό πρέπει να εκτίθεται επί 21 τουλάχιστον ημέρες σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % πριν από την υποβολή στη δοκιμή.

Απαιτήσεις:

i)	η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 20 MPa·

ii)	η επιμήκυνση κατά τη θραύση δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 100 %.

1.3.2.2.   Αντοχή σε n-πεντάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-πεντάνιο.

ii)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 2 %.

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 10 %.

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 10 %.

Μετά την έκθεση σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C για χρονικό διάστημα 48 ωρών, η μάζα, συγκρινόμενη με την αρχική της τιμή, δεν πρέπει να ελαττώνεται περισσότερο από 5 %.

1.3.2.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C).

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 1.3.2.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 25 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

1.4.   Προδιαγραφές και μέθοδος δοκιμής του καλύμματος

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση για ελαστικό υλικό και θερμοπλαστικά ελαστομερή (TPE)

1.4.1.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 37. Η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 10 MPa και η επιμήκυνση κατά τη θραύση όχι μικρότερη από 250 %.

1.4.1.2.   Αντοχή σε n-εξάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-εξάνιο

ii)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 30 %

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 %

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 35 %

1.4.1.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 1.4.1.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 25 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση ειδικά για το θερμοπλαστικό υλικό.

1.4.2.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 527-2 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	τύπος δοκιμίου: τύπος 1 BA.

ii)	ταχύτητα εφελκυσμού: 20 mm/min.

Το υλικό πρέπει να εκτίθεται επί 21 τουλάχιστον ημέρες σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % πριν από την υποβολή στη δοκιμή.

Απαιτήσεις:

i)	η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 20 MPa·

ii)	η επιμήκυνση κατά τη θραύση δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 100 %.

1.4.2.2.   Αντοχή σε n-εξάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-εξάνιο

ii)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 2 %·

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 10 %·

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 10 %.

Μετά την έκθεση σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C για χρονικό διάστημα 48 ωρών, η μάζα, συγκρινόμενη με την αρχική της τιμή, δεν πρέπει να ελαττώνεται περισσότερο από 5 %.

1.4.2.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 1.4.2.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 20 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 50 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

Αντοχή στο όζον

1.4.3.1.   Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1431/1.

1.4.3.2.   Τα δοκίμια, τα οποία πρόκειται να υποστούν επιμήκυνση 20 %, πρέπει να εκτεθούν σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C με συγκέντρωση όζοντος 50 μέρη στα 100 000 000 για 120 ώρες.

1.4.3.3.   Δεν επιτρέπεται καμιά ρωγμή στα δοκίμια.

1.5.   Προδιαγραφές για μη συζευγμένους ελαστικούς σωλήνες

Αεροστεγανότητα (διαπερατότητα)

1.5.1.1.   Ελαστικός σωλήνας με ελεύθερο μήκος 1 m συνδέεται σε δεξαμενή καυσίμου που περιέχει υγρό προπάνιο σε θερμοκρασία 23° ± 2 °C.

1.5.1.2.   Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4080.

1.5.1.3.   Η διαρροή διά μέσου του τοιχώματος του ελαστικού σωλήνα δεν πρέπει να ξεπερνά τα 95 cm3 ανά μέτρο σωλήνα ανά 24 ωρο.

Αντοχή σε χαμηλή θερμοκρασία

1.5.2.1.   Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4672/1978, μέθοδος Β.

Θερμοκρασία δοκιμής:	–40 °C ± 3 °C
ή	–20 °C ± 3 °C, κατά περίπτωση.

1.5.2.3.   Δεν επιτρέπεται ρωγμή ή θραύση του σωλήνα.

Δοκιμή κάμψης

1.5.3.1.   Ένας άδειος σωλήνας μήκους περίπου 3,5 m πρέπει να μπορεί να αντέχει την κατωτέρω περιγραφόμενη δοκιμή εναλλασσόμενης κάμψης, όταν εκτελείται 3 000 φορές, χωρίς θραύση. Μετά τη δοκιμή ο σωλήνας πρέπει να είναι σε θέση να αντέχει την πίεση δοκιμής όπως ορίζεται στην παράγραφο 1.5.4.2. Η δοκιμή πρέπει να διενεργείται τόσο σε καινούριο σωλήνα όσο και σε σωλήνα που έχει υποστεί γήρανση, σύμφωνα με το ISO 188 όπως περιγράφεται στην παράγραφο 1.4.2.3 και στη συνέχεια σύμφωνα με το ISO 1817 όπως περιγράφεται στην παράγραφο 1.4.2.2.

Σχήμα 1

(παράδειγμα)

Εσωτερική διάμετρος ελαστικού σωλήνα [mm]	Ακτίνα κάμψης [mm] (Σχήμα 1)	Απόσταση μεταξύ κέντρων [mm] (Σχήμα 1)
		Κατακόρυφη b	Οριζόντια a
μέχρι 13	102	241	102
13 έως 16	153	356	153
από 16 έως 20	178	419	178

1.5.3.3.   Η μηχανή δοκιμής (Σχήμα 1) πρέπει να αποτελείται από χαλύβδινο πλαίσιο εφοδιασμένο με δύο ξύλινους τροχούς, με πλάτος ζάντας περίπου 130 mm.

Η περιφέρεια των τροχών πρέπει να είναι αυλακωτή για την οδήγηση του ελαστικού σωλήνα.

Η ακτίνα των τροχών, μετρούμενη μέχρι τον πυθμένα της αυλάκωσης, πρέπει να είναι όπως ορίζεται στην παράγραφο 1.5.3.2.

Τα διαμήκη μεσαία επίπεδα και των δύο τροχών πρέπει να είναι στο ίδιο κατακόρυφο επίπεδο και η απόσταση μεταξύ των κέντρων των τροχών να είναι όπως ορίζεται στην παράγραφο 1.5.3.2.

Κάθε τροχός πρέπει να μπορεί να περιστρέφεται ελεύθερα γύρω από το κέντρο του.

Ένας μηχανισμός προώθησης έλκει τον ελαστικό σωλήνα πάνω στους τροχούς με ταχύτητα τεσσάρων πλήρων κινήσεων ανά λεπτό.

1.5.3.4.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να εγκατασταθεί σε σχήμα S γύρω από τους τροχούς (βλ. σχήμα 1).

Το άκρο που κινείται πάνω από τον ανώτερο τροχό πρέπει να είναι εφοδιασμένο με επαρκή μάζα ώστε να επιτυγχάνεται πλήρης σύσφιγξη του σωλήνα γύρω από τους τροχούς. Το τμήμα που κινείται κάτω από τον κατώτερο τροχό συνδέεται στο μηχανισμό κίνησης.

Ο μηχανισμός πρέπει να είναι ρυθμισμένος έτσι ώστε ο ελαστικός σωλήνας να διανύει συνολική διαδρομή 1,2 m και στις δύο κατευθύνσεις.

Πίεση υδραυλικής δοκιμής και καθορισμός της ελάχιστης πίεσης διάρρηξης

1.5.4.1.   Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 1402.

1.5.4.2.   Η πίεση δοκιμής ίση με 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa) πρέπει να εφαρμόζεται για 10 λεπτά, χωρίς καμιά διαρροή.

1.5.4.3.   Η πίεση διάρρηξης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 45 MPa.

1.6.   Σύνδεσμοι

1.6.1.   Οι σύνδεσμοι πρέπει να κατασκευάζονται από χάλυβα ή ορείχαλκο και η επιφάνειά τους να είναι ανθεκτική σε διάβρωση.

Οι σύνδεσμοι πρέπει να είναι τύπου ασφαλείας (δηλαδή να μην αποσυνδέονται εύκολα).

1.6.2.1.   Το κινητό περικόχλιο πρέπει να έχει σπείρωμα U.N.F.

1.6.2.2.   Ο κώνος στεγάνωσης τύπου κινητού περικοχλίου πρέπει να είναι τύπου ημίσειας κατακόρυφης γωνίας 45°.

1.6.2.3.   Οι σύνδεσμοι μπορεί να είναι τύπου κινητού περικοχλίου ή τύπου ταχυσυνδετήρα.

1.6.2.4.   Είναι αδύνατον να αποσυνδεθεί ο τύπος ταχυσυνδετήρα χωρίς τη λήψη ειδικών μέτρων ή τη χρήση ειδικών εργαλείων.

1.7.   Συγκρότημα ελαστικού σωλήνα και συνδέσμων

1.7.1.   Η κατασκευή των συνδέσμων πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μην είναι αναγκαίο να αφαιρείται το προστατευτικό κάλυμμα εκτός αν η επένδυση του ελαστικού σωλήνα αποτελείται από υλικό ανθεκτικό στη διάβρωση.

Το συγκρότημα του ελαστικού σωλήνα πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή κρουστικής πίεσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1436.

1.7.2.1.   Η δοκιμή πρέπει να συμπληρώνεται με κυκλοφορία λαδιού θερμοκρασίας 93 °C και ελάχιστης πίεσης 26 MPa.

1.7.2.2.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να υποβάλλεται σε κρουστική πίεση 150 000 φορές.

1.7.2.3.   Μετά τη δοκιμή κρουστικής πίεσης, ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να αντέχει την πίεση δοκιμής όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1.5.4.2.

Αεροστεγανότητα

1.7.3.1.   Το συγκρότημα του ελαστικού σωλήνα (ελαστικός σωλήνας με συνδέσμους) πρέπει να αντέχει για πέντε λεπτά πίεση αερίου 1,5 φορές την πίεση εργασίας (MPa) χωρίς καμιά διαρροή.

1.8.   Σημάνσεις

Κάθε ελαστικός σωλήνας πρέπει να φέρει, σε διαστήματα όχι μεγαλύτερα των 0,5 m, τις ακόλουθες ευανάγνωστες και ανεξίτηλες αναγνωριστικές σημάνσεις που αποτελούνται από χαρακτήρες, αριθμούς ή σύμβολα.

1.8.1.1.   Την εμπορική ονομασία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή

1.8.1.2.   Το έτος και το μήνα κατασκευής

1.8.1.3.   Τη σήμανση του μεγέθους και του τύπου

1.8.1.4.   Το αναγνωριστικό σήμα «ΠΦΑ κατηγορία 0»

1.8.2.   Κάθε σύνδεσμος πρέπει να φέρει την εμπορική ονομασία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή της συναρμολόγησης.

2.   ΕΛΑΣΤΙΚΟΙ ΣΩΛΗΝΕΣ ΜΕΣΗΣ ΠΙΕΣΗΣ, ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 1

2.1.   Γενικές προδιαγραφές

2.1.1.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να αντέχει σε μέγιστη πίεση εργασίας 3 MPa.

2.1.2.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να αντέχει σε θερμοκρασίες όπως ορίζεται στο παράρτημα 5ΙΕ.

2.1.3.   Η εσωτερική διάμετρος πρέπει να είναι σύμφωνη με τον πίνακα 1 του πρoτύπου ISO 1307.

2.2.   Κατασκευή ελαστικού σωλήνα

2.2.1.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να φέρει ενσωματωμένο λείο αγωγό και κάλυμμα από κατάλληλο συνθετικό υλικό, ενισχυμένο με ένα ή περισσότερα ενδιάμεσα στρώματα.

2.2.2.   Τα ενδιάμεσα στρώματα ενίσχυσης πρέπει να προστατεύονται από διάβρωση με κάλυμμα.

Αν χρησιμοποιείται ως ενδιάμεσο στρώμα ενίσχυσης υλικό ανθεκτικό στη διάβρωση (π.χ. ανοξείδωτος χάλυβας) δεν χρειάζεται κάλυμμα.

2.2.3.   Η εσωτερική επένδυση και το κάλυμμα πρέπει να είναι λεία και ελεύθερα από πόρους, οπές και ξένα στοιχεία.

Διάτρηση που υπάρχει σκόπιμα στο κάλυμμα δεν πρέπει να θεωρείται ως ατέλεια.

2.3.   Προδιαγραφές και δοκιμές της εσωτερικής επένδυσης

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση για ελαστικό υλικό και θερμοπλαστικά ελαστομερή (TPE)

2.3.1.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 37. Η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 10 MPa και η επιμήκυνση κατά τη θραύση όχι μικρότερη από 250 %.

2.3.1.2.   Αντοχή σε n-πεντάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-πεντάνιο

ii)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 20 %

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 25 %

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 30 %

Μετά την έκθεση σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C για χρονικό διάστημα 48 ωρών, η μάζα, συγκρινόμενη με την αρχική της τιμή, δεν πρέπει να ελαττώνεται περισσότερο από 5 %.

2.3.1.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 2.3.1.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 25 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση ειδικά για το θερμοπλαστικό υλικό.

2.3.2.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 527-2 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	τύπος δοκιμίου: τύπος 1 BA.

ii)	ταχύτητα εφελκυσμού: 20 mm/min.

Το υλικό πρέπει να εκτίθεται επί 21 τουλάχιστον ημέρες σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % πριν από την υποβολή στη δοκιμή.

Απαίτηση:

i)	η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 20 MPa·

ii)	η επιμήκυνση κατά τη θραύση δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 100 %.

2.3.2.2.   Αντοχή σε n-πεντάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-πεντάνιο.

ii)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817).

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 2 %·

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 10 %·

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 10 %.

Μετά την έκθεση σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C για χρονικό διάστημα 48 ωρών, η μάζα, συγκρινόμενη με την αρχική της τιμή, δεν πρέπει να ελαττώνεται περισσότερο από 5 %.

2.3.2.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 2.3.2.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 25 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

2.4.   Προδιαγραφές και μέθοδος δοκιμής του καλύμματος

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση για ελαστικό υλικό και θερμοπλαστικά ελαστομερή (TPE)

2.4.1.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 37. Η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 10 MPa και η επιμήκυνση κατά τη θραύση όχι μικρότερη από 250 %.

2.4.1.2.   Αντοχή σε n-εξάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-εξάνιο

ii)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 30 %

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 %

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 35 %

2.4.1.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 2.4.1.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 25 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση ειδικά για το θερμοπλαστικό υλικό.

2.4.2.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 527-2 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	τύπος δοκιμίου: τύπος 1 BA.

ii)	ταχύτητα εφελκυσμού: 20 mm/min.

Το υλικό πρέπει να εκτίθεται επί 21 τουλάχιστον ημέρες σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % πριν από την υποβολή στη δοκιμή.

Απαιτήσεις:

i)	η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 20 MPa·

ii)	η επιμήκυνση κατά τη θραύση δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 100 %.

2.4.2.2.   Αντοχή σε n-εξάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-εξάνιο

ii)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 2 %·

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 10 %·

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 10 %.

Μετά την έκθεση σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C για χρονικό διάστημα 48 ωρών, η μάζα, συγκρινόμενη με την αρχική της τιμή, δεν πρέπει να ελαττώνεται περισσότερο από 5 %.

2.4.2.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 2.4.2.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 20 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 50 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

Αντοχή στο όζον

2.4.3.1.   Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1431/1.

2.4.3.2.   Τα δοκίμια, τα οποία πρόκειται να υποστούν επιμήκυνση 20 %, πρέπει να εκτεθούν σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C με συγκέντρωση όζοντος 50 μέρη στα 100 000 000 για 120 ώρες.

2.4.3.3.   Δεν επιτρέπεται καμιά ρωγμή στα δοκίμια.

2.5.   Προδιαγραφές για μη συζευγμένους ελαστικούς σωλήνες

Αεροστεγανότητα (διαπερατότητα)

2.5.1.1.   Ελαστικός σωλήνας με ελεύθερο μήκος 1 m συνδέεται σε δεξαμενή καυσίμου που περιέχει υγρό προπάνιο σε θερμοκρασία 23° ± 2 °C.

2.5.1.2.   Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4080.

2.5.1.3.   Η διαρροή διά μέσου του τοιχώματος του ελαστικού σωλήνα δεν πρέπει να ξεπερνά τα 95 cm3 ανά μέτρο σωλήνα ανά 24 ωρο.

Αντοχή σε χαμηλή θερμοκρασία

2.5.2.1.   Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4672/1978, μέθοδος Β.

Θερμοκρασία δοκιμής:	–40 °C ± 3 °C
ή	–20 °C ± 3 °C, κατά περίπτωση.

2.5.2.3.   Δεν επιτρέπεται ρωγμή ή θραύση του σωλήνα.

Δοκιμή κάμψης

2.5.3.1.   Ένας άδειος σωλήνας μήκους περίπου 3,5 m πρέπει να μπορεί να αντέχει την κατωτέρω περιγραφόμενη δοκιμή εναλλασσόμενης κάμψης, όταν εκτελείται 3 000 φορές, χωρίς θραύση. Μετά τη δοκιμή ο σωλήνας πρέπει να είναι σε θέση να αντέχει την πίεση δοκιμής όπως ορίζεται στην παράγραφο 2.5.4.2. Η δοκιμή πρέπει να διενεργείται τόσο σε καινούριο σωλήνα όσο και σε σωλήνα που έχει υποστεί γήρανση, σύμφωνα με το ISO 188 όπως περιγράφεται στην παράγραφο 2.4.2.3 και στη συνέχεια σύμφωνα με το ISO 1817 όπως περιγράφεται στην παράγραφο 2.4.2.2.

Σχήμα 2

(παράδειγμα)

Εσωτερική διάμετρος ελαστικού σωλήνα [mm]	Ακτίνα κάμψης [mm] (Σχήμα 2)	Απόσταση μεταξύ κέντρων [mm] (Σχήμα 2)
		Κατακόρυφη b	Οριζόντια a
μέχρι 13	102	241	102
13 έως 16	153	356	153
από 16 έως 20	178	419	178

2.5.3.3.   Η μηχανή δοκιμής (Σχήμα 2) πρέπει να αποτελείται από χαλύβδινο πλαίσιο εφοδιασμένο με δύο ξύλινους τροχούς, με πλάτος ζάντας περίπου 130 mm.

Η περιφέρεια των τροχών πρέπει να είναι αυλακωτή για την οδήγηση του ελαστικού σωλήνα.

Η ακτίνα των τροχών, μετρούμενη μέχρι τον πυθμένα της αυλάκωσης, πρέπει να είναι όπως ορίζεται στην παράγραφο 2.5.3.2.

Τα διαμήκη μεσαία επίπεδα και των δύο τροχών πρέπει να είναι στο ίδιο κατακόρυφο επίπεδο και η απόσταση μεταξύ των κέντρων των τροχών να είναι όπως ορίζεται στην παράγραφο 2.5.3.2.

Κάθε τροχός πρέπει να μπορεί να περιστρέφεται ελεύθερα γύρω από το κέντρο του.

Ένας μηχανισμός προώθησης έλκει τον ελαστικό σωλήνα πάνω στους τροχούς με ταχύτητα τεσσάρων πλήρων κινήσεων ανά λεπτό.

2.5.3.4.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να εγκατασταθεί σε σχήμα S γύρω από τους τροχούς (βλ. σχήμα 2).

Το άκρο που κινείται πάνω από τον ανώτερο τροχό πρέπει να είναι εφοδιασμένο με επαρκή μάζα ώστε να επιτυγχάνεται πλήρης σύσφιγξη του σωλήνα γύρω από τους τροχούς. Το τμήμα που κινείται κάτω από τον κατώτερο τροχό συνδέεται στο μηχανισμό κίνησης.

Ο μηχανισμός πρέπει να είναι ρυθμισμένος έτσι ώστε ο ελαστικός σωλήνας να διανύει συνολική διαδρομή 1,2 m και στις δύο κατευθύνσεις.

Πίεση υδραυλικής δοκιμής

2.5.4.1.   Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 1402.

2.5.4.2.   Η πίεση δοκιμής των 3 MPa πρέπει να ασκείται για 10 λεπτά, χωρίς καμιά διαρροή.

2.6.   Σύνδεσμοι

2.6.1.   Αν συνδέεται στον ελαστικό σωλήνα σύνδεσμος, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες συνθήκες:

2.6.2.   Οι σύνδεσμοι πρέπει να κατασκευάζονται από χάλυβα ή ορείχαλκο και η επιφάνειά τους να είναι ανθεκτική σε διάβρωση.

2.6.3.   Οι σύνδεσμοι πρέπει να είναι τύπου ασφαλείας (δηλαδή να μην αποσυνδέονται εύκολα).

2.6.4.   Οι σύνδεσμοι μπορεί να είναι τύπου κινητού περικοχλίου ή τύπου ταχυσυνδετήρα.

2.6.5.   Είναι αδύνατον να αποσυνδεθεί ο τύπος ταχυσυνδετήρα χωρίς τη λήψη ειδικών μέτρων ή τη χρήση ειδικών εργαλείων.

2.7.   Συγκρότημα ελαστικού σωλήνα και συνδέσμων

2.7.1.   Η κατασκευή των συνδέσμων πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μην είναι αναγκαίο να αφαιρείται το προστατευτικό κάλυμμα εκτός αν η επένδυση του ελαστικού σωλήνα αποτελείται από υλικό ανθεκτικό στη διάβρωση.

Το συγκρότημα του ελαστικού σωλήνα πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή κρουστικής πίεσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1436.

2.7.2.1.   Η δοκιμή πρέπει να συμπληρώνεται με κυκλοφορία λαδιού θερμοκρασίας 93 °C και ελάχιστη πίεση 1,5 φορές την πίεση εργασίας.

2.7.2.2.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να υποβάλλεται σε κρουστική πίεση 150 000 φορές.

2.7.2.3.   Μετά τη δοκιμή κρουστικής πίεσης, ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να αντέχει την πίεση δοκιμής όπως αναφέρεται στην παράγραφο 2.5.4.2.

Αεροστεγανότητα

2.7.3.1.   Το συγκρότημα του ελαστικού σωλήνα (ελαστικός σωλήνας με συνδέσμους) πρέπει να αντέχει για πέντε λεπτά πίεση αερίου 3 MPa χωρίς καμιά διαρροή.

2.8.   Σημάνσεις

Κάθε ελαστικός σωλήνας πρέπει να φέρει, σε διαστήματα όχι μεγαλύτερα των 0,5 m, τις ακόλουθες ευανάγνωστες και ανεξίτηλες αναγνωριστικές σημάνσεις που αποτελούνται από χαρακτήρες, αριθμούς ή σύμβολα.

2.8.1.1.   Την εμπορική ονομασία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή

2.8.1.2.   Το έτος και το μήνα κατασκευής

2.8.1.3.   Τη σήμανση του μεγέθους και του τύπου

2.8.1.4.   Το αναγνωριστικό σήμα «ΠΦΑ κατηγορία 1»

2.8.2.   Κάθε σύνδεσμος πρέπει να φέρει την εμπορική ονομασία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή της συναρμολόγησης.

3.   ΕΛΑΣΤΙΚΟΙ ΣΩΛΗΝΕΣ ΧΑΜΗΛΗΣ ΠΙΕΣΗΣ, ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 2

3.1.   Γενικές προδιαγραφές

3.1.1.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να αντέχει σε μέγιστη πίεση εργασίας 450 kPa.

3.1.2.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να αντέχει σε θερμοκρασίες όπως ορίζεται στο παράρτημα 5ΙΕ.

3.1.3.   Η εσωτερική διάμετρος πρέπει να είναι σύμφωνη με τον πίνακα 1 του πρoτύπου ISO 1307.

3.2.   (κενό)

3.3.   Προδιαγραφές και δοκιμές της εσωτερικής επένδυσης

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση για ελαστικό υλικό και θερμοπλαστικά ελαστομερή (TPE)

3.3.1.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 37

Η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 10 MPa και η επιμήκυνση κατά τη θραύση όχι μικρότερη από 250 %.

3.3.1.2.   Αντοχή σε n-πεντάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-πεντάνιο

ii)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 20 %

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 25 %

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 30 %

Μετά την έκθεση σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C για χρονικό διάστημα 48 ωρών, η μάζα, συγκρινόμενη με την αρχική της τιμή, δεν πρέπει να ελαττώνεται περισσότερο από 5 %.

3.3.1.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 3.3.1.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 25 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση ειδικά για το θερμοπλαστικό υλικό.

3.3.2.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 527-2 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	τύπος δοκιμίου: τύπος 1 BA.

ii)	ταχύτητα εφελκυσμού: 20 mm/min.

Το υλικό πρέπει να εκτίθεται επί 21 τουλάχιστον ημέρες σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % πριν από την υποβολή στη δοκιμή.

Απαίτηση:

i)	η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 20 MPa·

ii)	η επιμήκυνση κατά τη θραύση δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 100 %.

3.3.2.2.   Αντοχή σε n-πεντάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-πεντάνιο.

ii)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817).

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 2 %·

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 10 %·

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 10 %.

Μετά την έκθεση σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C για χρονικό διάστημα 48 ωρών, η μάζα, συγκρινόμενη με την αρχική της τιμή, δεν πρέπει να ελαττώνεται περισσότερο από 5 %.

3.3.2.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 3.3.2.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 25 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

3.4.   Προδιαγραφές και μέθοδος δοκιμής του καλύμματος

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση για ελαστικό υλικό και θερμοπλαστικά ελαστομερή (TPE)

3.4.1.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 37

Η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 10 MPa και η επιμήκυνση κατά τη θραύση όχι μικρότερη από 250 %.

3.4.1.2.   Αντοχή σε n-εξάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-εξάνιο

ii)	θερμοκρασία: 23° 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 30 %

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 %

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 35 %

3.4.1.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 3.4.1.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 35 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 25 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση ειδικά για το θερμοπλαστικό υλικό.

3.4.2.1.   Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 527-2 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	τύπος δοκιμίου: τύπος 1 BA.

ii)	ταχύτητα εφελκυσμού: 20 mm/min.

Το υλικό πρέπει να εκτίθεται επί 21 τουλάχιστον ημέρες σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % πριν από την υποβολή στη δοκιμή.

Απαιτήσεις:

i)	η αντοχή σε εφελκυσμό δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 20 MPa·

ii)	η επιμήκυνση κατά τη θραύση δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 100 %.

3.4.2.2.   Αντοχή σε n-εξάνιο κατά ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	μέσο: n-εξάνιο.

ii)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817).

iii)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή όγκου: 2 %·

ii)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 10 %·

iii)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 10 %.

Μετά την έκθεση σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C για χρονικό διάστημα 48 ωρών, η μάζα, συγκρινόμενη με την αρχική της τιμή, δεν πρέπει να ελαττώνεται περισσότερο από 5 %.

3.4.2.3.   Αντοχή σε γήρανση σύμφωνα με το ISO 188 με τις ακόλουθες συνθήκες:

i)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C).

ii)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με την παράγραφο 3.4.2.1.

Απαιτήσεις:

i)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής σε εφελκυσμό: 20 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την αντοχή σε εφελκυσμό υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών·

ii)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 50 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

Αντοχή στο όζον

3.4.3.1.   Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1431/1.

3.4.3.2.   Τα δοκίμια, τα οποία πρόκειται να υποστούν επιμήκυνση 20 %, πρέπει να εκτεθούν σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C και σχετικής υγρασίας 50 % ±10 % με συγκέντρωση όζοντος 50 μέρη στα 100 000 000 για 120 ώρες.

3.4.3.3.   Δεν επιτρέπεται καμιά ρωγμή στα δοκίμια.

3.5.   Προδιαγραφές για μη συζευγμένους ελαστικούς σωλήνες

Αεροστεγανότητα (διαπερατότητα)

3.5.1.1.   Ελαστικός σωλήνας με ελεύθερο μήκος 1 m συνδέεται σε δεξαμενή καυσίμου που περιέχει υγρό προπάνιο σε θερμοκρασία 23° ± 2 °C.

3.5.1.2.   Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4080.

3.5.1.3.   Η διαρροή διά μέσου του τοιχώματος του ελαστικού σωλήνα δεν πρέπει να ξεπερνά τα 95 cm3 ανά μέτρο σωλήνα ανά 24 ωρο.

Αντοχή σε χαμηλή θερμοκρασία

3.5.2.1.   Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4672, μέθοδος Β.

Θερμοκρασία δοκιμής:	–40 °C ± 3 °C
ή	–20 °C ± 3 °C, κατά περίπτωση.

3.5.2.3.   Δεν επιτρέπεται ρωγμή ή θραύση του σωλήνα.

Αντοχή σε υψηλή θερμοκρασία

3.5.3.1.   Ένα κομμάτι ελαστικού σωλήνα, πεπιεσμένο στα 450 kPa, με ελάχιστο μήκος 0,5 m, τοποθετείται σε φούρνο με θερμοκρασία 120 °C ± 2 °C για 24 ώρες. Η δοκιμή πρέπει να διενεργείται τόσο σε καινούριο σωλήνα όσο και σε σωλήνα που έχει υποστεί γήρανση, σύμφωνα με το ISO 188 όπως περιγράφεται στην παράγραφο 3.4.2.3 και στη συνέχεια σύμφωνα με το ISO 1817 όπως περιγράφεται στην παράγραφο 3.4.2.2.

3.5.3.2.   Η διαρροή διά μέσου του τοιχώματος του ελαστικού σωλήνα δεν πρέπει να ξεπερνά τα 95 cm3 ανά μέτρο σωλήνα ανά 24 ωρο.

3.5.3.3.   Μετά τη δοκιμή, ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να αντέχει την πίεση δοκιμής 50 kPa για 10 λεπτά. Η διαρροή διά μέσου του τοιχώματος του ελαστικού σωλήνα δεν πρέπει να ξεπερνά τα 95 cm3 ανά μέτρο σωλήνα ανά 24 ωρο.

Δοκιμή κάμψης

3.5.4.1.   Ένας άδειος σωλήνας μήκους περίπου 3,5 m πρέπει να μπορεί να αντέχει την κατωτέρω περιγραφόμενη δοκιμή εναλλασσόμενης κάμψης, όταν εκτελείται 3 000 φορές, χωρίς θραύση.

Σχήμα 3

(παράδειγμα)

Η μηχανή δοκιμής (Σχήμα 3) πρέπει να αποτελείται από χαλύβδινο πλαίσιο, εφοδιασμένο με δύο ξύλινους τροχούς, με πλάτος ζάντας περίπου 130 mm.

Η περιφέρεια των τροχών πρέπει να είναι αυλακωτή για την οδήγηση του ελαστικού σωλήνα.

Η ακτίνα των τροχών, μετρούμενη μέχρι τον πυθμένα της αυλάκωσης, πρέπει να είναι 102 mm.

Τα διαμήκη μεσαία επίπεδα και των δύο τροχών πρέπει να είναι στο ίδιο κατακόρυφο επίπεδο. Η απόσταση μεταξύ των κέντρων των τροχών πρέπει να είναι κατακόρυφα 241 mm και οριζόντια 102 mm.

Κάθε τροχός πρέπει να μπορεί να περιστρέφεται ελεύθερα γύρω από το κέντρο του.

Ένας μηχανισμός προώθησης έλκει τον ελαστικό σωλήνα πάνω στους τροχούς με ταχύτητα τεσσάρων πλήρων κινήσεων ανά λεπτό.

3.5.4.3.   Ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να εγκατασταθεί σε σχήμα S γύρω από τους τροχούς (βλ. σχήμα 3).

Το άκρο που κινείται πάνω από τον ανώτερο τροχό, πρέπει να είναι εφοδιασμένο με επαρκή μάζα ώστε να επιτυγχάνεται πλήρης σύσφιγξη του σωλήνα γύρω από τους τροχούς. Το τμήμα που κινείται κάτω από τον κατώτερο τροχό συνδέεται στο μηχανισμό κίνησης.

Ο μηχανισμός πρέπει να είναι ρυθμισμένος έτσι ώστε ο ελαστικός σωλήνας να διανύει συνολική διαδρομή 1,2 m και στις δύο κατευθύνσεις.

3.6.   Σημάνσεις

Κάθε ελαστικός σωλήνας πρέπει να φέρει, σε διαστήματα όχι μεγαλύτερα των 0,5 m, τις ακόλουθες ευανάγνωστες και ανεξίτηλες αναγνωριστικές σημάνσεις που αποτελούνται από χαρακτήρες, αριθμούς ή σύμβολα.

3.6.1.1.   Την εμπορική ονομασία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή.

3.6.1.2.   Το έτος και το μήνα κατασκευής.

3.6.1.3.   Τη σήμανση του μεγέθους και του τύπου.

3.6.1.4.   Το αναγνωριστικό σήμα «ΠΦΑ κατηγορία 2».

3.6.2.   Κάθε σύνδεσμος πρέπει να φέρει την εμπορική ονομασία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή της συναρμολόγησης.