(1)

Η ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων («ασφάλιση αυτοκινήτων») έχει ιδιαίτερη σημασία για τους Ευρωπαίους πολίτες, είτε είναι λήπτες της ασφάλισης είτε θα μπορούσαν να καταστούν ζημιωθέντες λόγω ατυχήματος. Επίσης αποτελεί βασική μέριμνα των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, δεδομένου ότι συνιστά σημαντικό τμήμα δραστηριοτήτων στην αγορά ασφάλισης ζημιών στην Ένωση. Η ασφάλιση αυτοκινήτων έχει επίσης σημαντικές επιπτώσεις στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, των αγαθών και των οχημάτων, και συνεπώς στην εσωτερική αγορά. Επομένως, η ενίσχυση και η εδραίωση της εσωτερικής αγοράς ασφάλισης αυτοκινήτων θα πρέπει να αποτελέσει βασικό στόχο της δράσης της Ένωσης στο πεδίο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.

(2)

Το 2017, η Επιτροπή διενήργησε αξιολόγηση της λειτουργίας της οδηγίας 2009/103/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), εξετάζοντας μεταξύ άλλων την αποδοτικότητα, την αποτελεσματικότητα και τη συνοχή της με άλλες πολιτικές της Ένωσης. Σύμφωνα με το συμπέρασμα της αξιολόγησης, η οδηγία 2009/103/ΕΚ αποδίδει ικανοποιητικά στο σύνολό της και οι περισσότερες πτυχές της δεν χρειάζεται να τροποποιηθούν. Ωστόσο, εντοπίστηκαν τέσσερις τομείς στους οποίους κρίθηκε σκόπιμο να υπάρξουν στοχευμένες τροποποιήσεις: αποζημίωση των ζημιωθέντων λόγω ατυχημάτων σε περιπτώσεις αφερεγγυότητας ασφαλιστικής επιχείρησης, ελάχιστα υποχρεωτικά ποσά ασφαλιστικής κάλυψης, έλεγχοι ασφάλισης των οχημάτων από κράτη μέλη και η χρήση των βεβαιώσεων ιστορικού αξιώσεων των ληπτών της ασφάλισης από νέες ασφαλιστικές επιχειρήσεις. Εκτός από τους τέσσερις αυτούς τομείς, οι ακόλουθοι τομείς, δηλαδή τα αποστελλόμενα οχήματα, τα ατυχήματα στα οποία εμπλέκεται ρυμουλκούμενο ελκόμενο από όχημα, τα ανεξάρτητα εργαλεία σύγκρισης τιμών ασφάλισης αυτοκινήτων, και τα κέντρα πληροφοριών και οι πληροφορίες για τους ζημιωθέντες, προσδιορίστηκαν επίσης ως τομείς στους οποίους θα ήταν σκόπιμο να γίνουν στοχευμένες τροποποιήσεις. Επιπλέον, θα πρέπει να αποσαφηνιστεί η οδηγία 2009/103/ΕΚ, με την αντικατάσταση του όρου «θύμα», ο οποίος χρησιμοποιείται στην εν λόγω οδηγία ως συνώνυμο του «ζημιωθέντος», από τον όρο «ζημιωθείς» ή «μέρος που ζημιώθηκε», κατά περίπτωση, μέσω κατάλληλων τροποποιήσεων. Οι τροποποιήσεις αυτές έχουν ως αποκλειστικό στόχο την εναρμόνιση της ορολογίας που χρησιμοποιείται στην εν λόγω οδηγία και δεν συνιστούν ουσιαστική αλλαγή.

(3)

Από την έναρξη ισχύος της οδηγίας 2009/103/ΕΚ, έχουν εμφανιστεί στην αγορά πολλοί νέοι τύποι αυτοκίνητων οχημάτων. Ορισμένα από αυτά τροφοδοτούνται από αμιγώς ηλεκτρικό κινητήρα, ορισμένα δε τροφοδοτούνται από βοηθητικό εξοπλισμό. Τα οχήματα αυτά θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον ορισμό της έννοιας «όχημα». Ο ορισμός αυτός θα πρέπει να βασίζεται στα γενικά χαρακτηριστικά των εν λόγω οχημάτων, ιδίως στη μέγιστη ταχύτητα εκ κατασκευής και στο καθαρό βάρος τους, και θα πρέπει να προβλέπει ότι καλύπτονται μόνο τα οχήματα που κινούνται αποκλειστικά με μηχανική ισχύ. Ο ορισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται ανεξάρτητα από τον αριθμό των τροχών που έχει το όχημα. Τα αναπηρικά αμαξίδια που προορίζονται για χρήση από άτομα με σωματικές αναπηρίες δεν θα πρέπει να περιλαμβάνονται στον ορισμό.

(4)

Τα ελαφρά ηλεκτρικά οχήματα που δεν εμπίπτουν στον ορισμό του «οχήματος» θα πρέπει να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2009/103/ΕΚ. Ωστόσο, καμία διάταξη της εν λόγω οδηγίας δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να απαιτούν, σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο, την ασφάλιση αυτοκινήτων, υπό όρους που καθορίζουν τα ίδια, για οποιοδήποτε μηχανοκίνητο εξοπλισμό που χρησιμοποιείται στην ξηρά και δεν εμπίπτει στον ορισμό της εν λόγω οδηγίας για το «όχημα» και για τον οποίο, κατά συνέπεια, η εν λόγω οδηγία δεν απαιτεί τέτοια ασφάλιση. Ούτε θα πρέπει η εν λόγω οδηγία να εμποδίζει τα κράτη μέλη να προβλέπουν, στην εθνική τους νομοθεσία, την πρόσβαση των θυμάτων ατυχημάτων που προκαλούνται από οποιονδήποτε άλλο μηχανοκίνητο εξοπλισμό στον οργανισμό αποζημίωσης του κράτους μέλους, όπως ορίζεται στο κεφάλαιο 4. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να μπορούν να αποφασίζουν ότι, όταν διαμένοντες εντός της επικράτειάς τους είναι ζημιωθέντες σε ατύχημα που προκλήθηκε από τον εν λόγω άλλο μηχανοκίνητο εξοπλισμό σε άλλο κράτος μέλος όπου δεν απαιτείται ασφάλιση αυτοκινήτων για τον εν λόγω μηχανοκίνητο εξοπλισμό, οι εν λόγω κάτοικοι πρέπει να έχουν πρόσβαση στον οργανισμό αποζημίωσης που καθορίζεται στο κεφάλαιο 4 στο κράτος μέλος στο οποίο διαμένουν. Οι οργανισμοί αποζημίωσης των κρατών μελών θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να συνάπτουν αμοιβαία συμφωνία σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους θα συνεργάζονται σε αυτό το είδος καταστάσεων.

(5)

Σε πρόσφατες αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πιο συγκεκριμένα στις υποθέσεις Vnuk (4), Rodrigues de Andrade (5) και Torreiro (6), το Δικαστήριο αποσαφήνισε τη σημασία της έννοιας «κυκλοφορία οχημάτων». Για την ακρίβεια, το Δικαστήριο διευκρίνισε ότι τα αυτοκίνητα οχήματα, ανεξαρτήτως των χαρακτηριστικών τους, μπορούν συνήθως να χρησιμεύουν ως μέσα μεταφοράς και αποσαφήνισε ότι η κυκλοφορία αυτών των οχημάτων καλύπτει κάθε χρήση οχήματος η οποία ανταποκρίνεται στη συνήθη λειτουργία του ως μέσου μεταφοράς, ανεξαρτήτως του εδάφους στο οποίο χρησιμοποιείται το αυτοκίνητο όχημα και του αν αυτό είναι εν στάσει ή κινείται. Η οδηγία 2009/103/ΕΚ δεν εφαρμόζεται εάν, κατά τον χρόνο του ατυχήματος, η συνήθης λειτουργία ενός τέτοιου οχήματος είναι «η χρήση του όχι ως μέσου μεταφοράς». Αυτό θα μπορούσε να συμβεί εάν το όχημα δεν χρησιμοποιείται κατά την έννοια του άρθρου 3 πρώτο εδάφιο της εν λόγω οδηγίας, δεδομένου ότι η συνήθης λειτουργία του είναι, για παράδειγμα, «η χρήση του ως βιομηχανικής ή γεωργικής πηγής ενέργειας». Για λόγους ασφάλειας δικαίου, κρίνεται σκόπιμο να ληφθεί υπόψη η συγκεκριμένη νομολογία στην οδηγία 2009/103/ΕΚ μέσω της προσθήκης ορισμού για την έννοια «κυκλοφορία οχήματος».

(6)

Ορισμένα αυτοκίνητα οχήματα είναι μικρότερα και, συνεπώς, είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν σημαντικές σωματικές βλάβες ή υλικές ζημιές σε σχέση με άλλα. Το να συμπεριληφθούν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2009/103/ΕΚ θα ήταν δυσανάλογο χωρίς καν να αποκλείει μελλοντικές περιπλοκές. Η συμπερίληψή τους θα υπονόμευε επίσης την υιοθέτηση νεότερων οχημάτων, όπως τα ηλεκτρικά ποδήλατα που δεν προωθούνται αποκλειστικά από μηχανική ισχύ, και θα αποθάρρυνε την καινοτομία. Επιπλέον, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα μικρότερα αυτά οχήματα θα μπορούσαν να προκαλέσουν ατυχήματα με ζημιωθέντες στην ίδια κλίμακα με άλλα οχήματα, όπως αυτοκίνητα ή φορτηγά. Σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, οι απαιτήσεις σε επίπεδο Ένωσης θα πρέπει να καλύπτουν συνεπώς μόνο εκείνα τα οχήματα που ορίζονται στην οδηγία 2009/103/ΕΚ.

(7)

Κατ’ αρχήν, η ασφάλιση αυτοκινήτων οχημάτων θα πρέπει να καλύπτει τα ατυχήματα σε όλες τις περιοχές των κρατών μελών. Ωστόσο, ορισμένα κράτη μέλη έχουν διατάξεις που διέπουν τα οχήματα που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά σε συγκεκριμένες περιοχές με περιορισμένη πρόσβαση. Τα εν λόγω κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να προβλέπουν περιορισμένες παρεκκλίσεις από το άρθρο 3 της οδηγίας 2009/103/ΕΚ όσον αφορά τις περιοχές περιορισμένης πρόσβασης στις οποίες δεν θα πρέπει να εισέρχονται μη εξουσιοδοτημένα άτομα, όπως σε συγκεκριμένες τοποθεσίες και περιοχές με εξοπλισμό σε λιμένες και αερολιμένες. Το κράτος μέλος που αποφασίζει να προβλέπει τέτοιες παρεκκλίσεις θα πρέπει επίσης να λαμβάνει κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίζει ότι καταβάλλεται αποζημίωση για τυχόν ζημίες που προκαλούνται από τέτοιο όχημα.

(8)

Ένα κράτος μέλος θα πρέπει επίσης να έχει τη δυνατότητα να μην απαιτεί υποχρεωτική ασφάλιση αυτοκινήτων για οχήματα η κυκλοφορία των οποίων στο δημόσιο οδικό δίκτυο δεν επιτρέπεται σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο. Ωστόσο, το εν λόγω κράτος μέλος θα πρέπει να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσει ότι καταβάλλεται αποζημίωση για τυχόν ζημίες που προκαλούνται από τα οχήματα αυτά, εκτός εάν το κράτος μέλος αποφασίσει να παρεκκλίνει επίσης από το άρθρο 10 της οδηγίας 2009/103/ΕΚ όσον αφορά την αποζημίωση για ζημίες που προκαλούνται από τέτοια οχήματα σε περιοχές στις οποίες δεν έχει πρόσβαση το κοινό λόγω νομικού ή φυσικού περιορισμού της πρόσβασης στις περιοχές αυτές, όπως ορίζεται από την εθνική νομοθεσία του. Τέτοια παρέκκλιση από το άρθρο 10 θα πρέπει να εφαρμόζεται σε οχήματα για τα οποία ένα κράτος μέλος έχει αποφασίσει να παρεκκλίνει από την υποχρέωση ασφάλισης επειδή τα εν λόγω οχήματα δεν επιτρέπεται να κυκλοφορούν στο δημόσιο οδικό δίκτυο σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο, ακόμη κι αν η υποχρέωση ασφάλισης για τα εν λόγω οχήματα θα μπορούσε επίσης να τύχει διαφορετικής παρέκκλισης, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 5 της οδηγίας 2009/103/ΕΚ.

(9)

Σε ορισμένα κράτη μέλη υπάρχουν διατάξεις σχετικά με τη χρήση οχημάτων ως μέσου για την εσκεμμένη πρόκληση σωματικών βλαβών ή υλικών ζημιών. Κατά περίπτωση, όσον αφορά τα σοβαρότερα αδικήματα, θα πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να συνεχίσουν τη νομική πρακτική τους να εξαιρούν τις ζημίες και βλάβες αυτές από την υποχρεωτική ασφάλιση αυτοκινήτων ή να ανακτούν το ποσό της ασφαλιστικής αποζημίωσης που καταβάλλεται στους ζημιωθέντες από τα πρόσωπα που ευθύνονται για τις εν λόγω βλάβες ή ζημίες. Ωστόσο, προκειμένου να μην μειωθεί η προστασία που παρέχεται από την οδηγία 2009/103/ΕΚ, οι εν λόγω νομικές πρακτικές θα πρέπει να επιτρέπονται μόνον εάν ένα κράτος μέλος διασφαλίζει ότι στις περιπτώσεις αυτές οι ζημιωθέντες αποζημιώνονται για τη ζημία ή βλάβη κατά τρόπο όσο το δυνατόν πλησιέστερο προς τον τρόπο με τον οποίο θα αποζημιώνονταν βάσει της οδηγίας 2009/103/ΕΚ. Εκτός εάν το κράτος μέλος έχει προβλέψει έναν τέτοιο εναλλακτικό μηχανισμό αποζημίωσης ή εγγύηση, διασφαλίζοντας την αποζημίωση των ζημιωθέντων για την εν λόγω ζημία ή βλάβη κατά τρόπο όσο το δυνατόν πλησιέστερο προς τον τρόπο με τον οποίο θα αποζημιώνονταν βάσει της οδηγίας 2009/103/ΕΚ, η ζημία ή βλάβη αυτή θα πρέπει να καλύπτεται σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία.

(10)

Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να εφαρμόζουν την οδηγία 2009/103/ΕΚ όσον αφορά τη χρήση οχημάτων σε εκδηλώσεις και δραστηριότητες μηχανοκίνητου αθλητισμού, περιλαμβανομένων αγώνων ταχύτητας και διαγωνισμών, καθώς και σε εκπαιδεύσεις, δοκιμές και επιδείξεις, συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδεύσεων, δοκιμών και επιδείξεων ταχύτητας, αξιοπιστίας ή δεξιοτήτων, που επιτρέπονται σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο. Οι εν λόγω εξαιρούμενες δραστηριότητες θα πρέπει να πραγματοποιούνται σε περιορισμένη και οριοθετημένη περιοχή κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται ότι η συνήθης κυκλοφορία, το κοινό και οποιοδήποτε μέρος που δεν σχετίζεται με τη δραστηριότητα δεν είναι σε θέση, πραγματικά ή δυνητικά, να χρησιμοποιήσουν τον δρόμο όπου πραγματοποιείται η διαδρομή. Στις δραστηριότητες αυτές περιλαμβάνονται συνήθως οι δραστηριότητες σε καθορισμένες γραμμές ή διαδρομές μηχανοκίνητου αθλητισμού και οι περιοχές που βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση, όπως οι χώροι ασφαλείας, οι χώροι στάσεων ανεφοδιασμού και οι χώροι στάθμευσης, όπου ο κίνδυνος ατυχήματος είναι πολύ υψηλότερος σε σύγκριση με το κανονικό οδικό δίκτυο και όπου δεν θα πρέπει να εισέρχονται μη εξουσιοδοτημένα άτομα.

(11)

Μια τέτοια εξαίρεση για αγώνες και δραστηριότητες μηχανοκίνητου αθλητισμού θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο όταν το κράτος μέλος διασφαλίζει ότι ο διοργανωτής της εκδήλωσης ή της δραστηριότητας, ή οποιοδήποτε άλλο μέρος, έχει συνάψει εναλλακτικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο ή εγγύηση που καλύπτει τη ζημία οποιουδήποτε τρίτου προσώπου, συμπεριλαμβανομένων των θεατών και άλλων παρευρισκομένων, αλλά όχι απαραίτητα τη ζημία των συμμετεχόντων οδηγών και των οχημάτων τους. Εκτός εάν οι διοργανωτές ή άλλα μέρη έχουν συνάψει, ως προϋπόθεση της εν λόγω εξαίρεσης, εναλλακτικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο ή εγγύηση, η ζημία, με την πιθανή εξαίρεση της ζημίας των συμμετεχόντων οδηγών και των οχημάτων τους, θα πρέπει να καλύπτεται σύμφωνα με την οδηγία 2009/103/ΕΚ.

(12)

Προκειμένου να μην μειωθεί η προστασία που παρέχεται από την οδηγία 2009/103/ΕΚ, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι, στις εκδηλώσεις και δραστηριότητες μηχανοκίνητου αθλητισμού που επιτρέπονται σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο και είναι επιλέξιμες για την εν λόγω εξαίρεση, οι ζημιωθέντες αποζημιώνονται για τις εν λόγω ζημίες κατά τρόπο όσο το δυνατόν πλησιέστερο προς τον τρόπο με τον οποίο θα αποζημιώνονταν βάσει της οδηγίας 2009/103/ΕΚ.

(13)

Κατά την κατασκευή και τη μεταφορά τους, τα οχήματα στερούνται μεταφορικών λειτουργιών και δεν θεωρείται ότι βρίσκονται σε κυκλοφορία κατά την έννοια του άρθρου 3 πρώτο εδάφιο της οδηγίας 2009/103/ΕΚ. Ωστόσο, εάν ένα κράτος μέλος επιλέξει να μην εφαρμόσει την απαίτηση ασφάλισης αυτοκινήτων όσον αφορά τα εν λόγω οχήματα σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 1 της οδηγίας 2009/103/ΕΚ, θα πρέπει να προβλέπει ασφάλιση επιχειρηματικής ευθύνης για την κάλυψη των ζημιών που ενδέχεται να προκαλέσουν τα εν λόγω οχήματα.

(14)

Επί του παρόντος, οι εθνικές νομοθεσίες πολλών κρατών μελών συνδέουν την υποχρέωση ασφάλισης με την κυκλοφορία οχήματος κατά την έννοια του άρθρου 3 πρώτο εδάφιο της οδηγίας 2009/103/ΕΚ. Στα εν λόγω κράτη μέλη, η κυκλοφορία ενός οχήματος επιτρέπεται μόνον όταν το όχημα είναι εγγεγραμμένο. Η νομοθεσία των εν λόγω κρατών μελών ορίζει ότι το όχημα πρέπει να καλύπτεται από ασφάλιση αυτοκινήτων κατά την ενεργό εγγραφή και κυκλοφορία του οχήματος κατά την έννοια του άρθρου 3 πρώτο εδάφιο της οδηγίας 2009/103/ΕΚ. Συνεπώς, τα εν λόγω κράτη μέλη δεν απαιτούν ασφαλιστική κάλυψη για τη χρήση οχημάτων που έχουν απεγγραφεί μόνιμα ή προσωρινά, επειδή, για παράδειγμα, βρίσκονται σε μουσείο, σε στάδιο αποκατάστασης ή δεν έχουν χρησιμοποιηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα για άλλο λόγο, όπως η εποχιακή χρήση. Τα εν λόγω κράτη μέλη πρέπει να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι καταβάλλεται αποζημίωση ανάλογη με την αποζημίωση που προβλέπεται στην οδηγία 2009/103/ΕΚ για κάθε απώλεια ή ζημία που προκλήθηκε στο έδαφός τους και στο έδαφος άλλων κρατών μελών από οχήματα, όπως ορίζονται στην εν λόγω οδηγία, τα οποία κυκλοφορούν κατά την έννοια του άρθρου 3 πρώτο εδάφιο της εν λόγω οδηγίας.

(15)

Επί του παρόντος, ορισμένα κράτη μέλη, στα οποία η υποχρέωση ασφάλισης αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτου οχήματος δεν συνδέεται με την εγγραφή ενός οχήματος, επιλέγουν να μην απαιτούν υποχρεωτική ασφάλιση αυτοκινήτων για οχήματα που έχουν επίσημα αποσυρθεί από την κυκλοφορία, σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο. Παραδείγματα τέτοιας επίσημης απόσυρσης από την κυκλοφορία περιλαμβάνουν την αποστολή κοινοποίησης στην αρμόδια αρχή ή σε άλλα ορισθέντα μέρη που εκτελούν καθήκοντα της αρμόδιας αρχής ή τη λήψη άλλων επαληθεύσιμων υλικών μέτρων. Τα εν λόγω κράτη μέλη πρέπει να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι καταβάλλεται αποζημίωση ανάλογη με την αποζημίωση που προβλέπεται στην οδηγία 2009/103/ΕΚ για κάθε απώλεια ή ζημία που προκλήθηκε στο έδαφός τους και στο έδαφος άλλων κρατών μελών από τέτοια οχήματα.

(16)

Επί του παρόντος, τα κράτη μέλη πρέπει να μη διενεργούν ελέγχους ασφάλισης σε οχήματα που έχουν συνήθη στάθμευση στο έδαφος άλλου κράτους μέλους και σε οχήματα που έχουν συνήθη στάθμευση στο έδαφος τρίτης χώρας και εισέρχονται στο έδαφός τους προερχόμενα από το έδαφος άλλου κράτους μέλους. Οι νέες τεχνολογικές εξελίξεις, όπως η τεχνολογία αυτόματης αναγνώρισης πινακίδων αριθμού κυκλοφορίας, επιτρέπουν τον έλεγχο της ασφάλισης χωρίς την ακινητοποίηση των οχημάτων και, ως εκ τούτου, χωρίς να θίγεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να επιτρέπονται οι εν λόγω έλεγχοι της ασφάλισης σε οχήματα, αλλά μόνον εφόσον δεν εισάγουν διακρίσεις, είναι αναγκαίοι και αναλογικοί, εντάσσονται σε γενικό σύστημα ελέγχων στην εθνική επικράτεια που διενεργούνται επίσης για οχήματα με συνήθη στάθμευση στο έδαφος του κράτους μέλους που πραγματοποιεί τους ελέγχους, και δεν απαιτούν την ακινητοποίηση του οχήματος.

(17)

Όσα κράτη μέλη επιλέξουν να δημιουργήσουν ένα σύστημα το οποίο θα επεξεργάζεται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και θα επιτρέπει στη συνέχεια την κοινοποίηση των δεδομένων αυτών σε άλλα κράτη μέλη, όπως π.χ. δεδομένα από την τεχνολογία αναγνώρισης πινακίδων αριθμού κυκλοφορίας, πρέπει να θεσπίσουν σχετική νομοθεσία που θα επιτρέπει την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα με σκοπό την καταπολέμηση του φαινομένου της οδήγησης ανασφάλιστων οχημάτων, θεσπίζοντας παράλληλα και πρόσφορα μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων, των ελευθεριών και των έννομων συμφερόντων των υποκειμένων των δεδομένων. Οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7) εφαρμόζονται στην επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα με σκοπό την καταπολέμηση του φαινομένου της οδήγησης ανασφάλιστων οχημάτων. Συγκεκριμένα, η νομοθεσία των κρατών μελών θα πρέπει να ορίζει τον ακριβή σκοπό, να λαμβάνει υπόψη τη σχετική νομική βάση, να συμμορφώνεται με τις αντίστοιχες απαιτήσεις ασφάλειας και να συνάδει με τις αρχές της αναγκαιότητας, της αναλογικότητας και του περιορισμού του σκοπού, ενώ θα πρέπει να ορίζει αναλογική περίοδο διατήρησης των δεδομένων. Επιπλέον, οι αρχές της προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ήδη από τον σχεδιασμό και της προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα εξ ορισμού θα πρέπει να ισχύουν σε όλα τα συστήματα επεξεργασίας δεδομένων που αναπτύσσονται και χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο της νομοθεσίας των κρατών μελών.

(18)

Σύμφωνα με τις αρχές αυτές, τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να διατηρούν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα τα οποία επεξεργάζονται αποκλειστικά με σκοπό την πραγματοποίηση ενός ελέγχου ασφάλισης για διάστημα μεγαλύτερο από το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να εξακριβωθεί κατά πόσον ένα όχημα διαθέτει έγκυρη ασφαλιστική κάλυψη. Όταν διαπιστώνεται ότι ένα όχημα διαθέτει κάλυψη, όλα τα δεδομένα που σχετίζονται με την εν λόγω επαλήθευση θα πρέπει να διαγράφονται. Όταν ένα σύστημα επαλήθευσης δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει κατά πόσον ένα όχημα είναι ασφαλισμένο, τα δεδομένα αυτά θα πρέπει να διατηρούνται μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα, που δεν θα υπερβαίνει τον αριθμό των ημερών που απαιτούνται για να διαπιστωθεί αν υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη. Όσον αφορά τα οχήματα για τα οποία έχει διαπιστωθεί ότι δεν καλύπτονται από έγκυρο ασφαλιστήριο συμβόλαιο, είναι εύλογο να απαιτείται η διατήρηση των εν λόγω δεδομένων έως ότου ολοκληρωθούν οποιεσδήποτε διοικητικές ή δικαστικές διαδικασίες και το όχημα καλυφθεί από έγκυρο ασφαλιστήριο συμβόλαιο.

(19)

Η οδηγία 2009/103/ΕΚ προβλέπει επί τους παρόντος διαφορετικές ημερομηνίες αναφοράς για τον τακτικό επανυπολογισμό των ελάχιστων ποσών κάλυψης στα επιμέρους κράτη μέλη, με αποτέλεσμα τα ελάχιστα ποσά κάλυψης να είναι διαφορετικά στο εκάστοτε κράτος μέλος. Προκειμένου να διασφαλίζεται η παροχή ίσης ελάχιστης προστασίας στους ζημιωθέντες σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης, τα εν λόγω ελάχιστα ποσά θα πρέπει να εναρμονιστούν. Παράλληλα, θα πρέπει να θεσπιστεί ενιαία ρήτρα επανεξέτασης που χρησιμοποιεί ως σημείο αναφοράς τον εναρμονισμένο δείκτη τιμών καταναλωτή που δημοσιεύεται από τη Eurostat, ενώ θα πρέπει να καθιερωθούν διαδικαστικοί κανόνες που θα διέπουν την εν λόγω επανεξέταση και θα ορίζουν ενιαίο χρονοδιάγραμμα.

(20)

Για την αποτελεσματική και αποδοτική προστασία των ζημιωθέντων λόγω τροχαίων ατυχημάτων απαιτείται οι εν λόγω ζημιωθέντες να έχουν δικαίωμα να αξιώνουν αποζημίωση στο κράτος μέλος διαμονής τους και να λαμβάνουν απάντηση εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Απαιτείται επίσης, όταν οι αξιώσεις τους είναι αιτιολογημένες, να καταβάλλονται πάντα στους ζημιωθέντες τα ποσά που τους οφείλονται ως αποζημίωση για τις σωματικές βλάβες ή τις υλικές ζημίες που υφίστανται, ανεξαρτήτως του αν η ασφαλιστική επιχείρηση του υπαίτιου μέρους είναι φερέγγυα. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ιδρύσουν ή να εγκρίνουν οργανισμό, ο οποίος θα χορηγεί την αρχική αποζημίωση στους ζημιωθέντες που έχουν τόπο διαμονής στο έδαφός τους και ο οποίος έχει το δικαίωμα να ζητήσει την επιστροφή της εν λόγω αποζημίωσης από τον οργανισμό που ιδρύθηκε ή εγκρίθηκε για τον ίδιο σκοπό στο κράτος μέλος καταγωγής της αφερέγγυας ασφαλιστικής επιχείρησης η οποία εξέδωσε το ασφαλιστήριο συμβόλαιο του οχήματος του υπαίτιου μέρους. Όταν ένα κράτος μέλος διαθέτει ήδη μηχανισμό αποζημίωσης, θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εγκρίνει τη διατήρησή του.

(21)

Μια ασφαλιστική επιχείρηση μπορεί να καταστεί αφερέγγυα με διάφορους τρόπους, για παράδειγμα, λόγω της κήρυξης σε πτώχευση, της αθέτησης των υποχρεώσεών της από τη στιγμή που παραιτείται από την άδεια λειτουργίας της στο κράτος μέλος καταγωγής της ή να αποτελέσει αντικείμενο μέτρου ανάκλησης ή απόφασης απαγόρευσης της δραστηριότητάς της. Όταν εκδίδεται διαταγή ή λαμβάνεται απόφαση για την έναρξη της διαδικασίας πτώχευσης ή εκκαθάρισης, η εν λόγω διαταγή ή απόφαση θα πρέπει να δημοσιοποιείται. Ο οργανισμός που έχει ιδρυθεί ή έχει εγκριθεί να αποζημιώνει τους ζημιωθέντες σε περίπτωση αφερεγγυότητας ασφαλιστικής επιχείρησης στο κράτος μέλος καταγωγής της ασφαλιστικής επιχείρησης θα πρέπει να ενημερώνει τους αντίστοιχους οργανισμούς σε όλα τα άλλα κράτη μέλη σχετικά με την εν λόγω εντολή ή απόφαση.

(22)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι ο οργανισμός που ιδρύεται ή εγκρίνεται να αποζημιώνει ζημιωθέντες σε περίπτωση αφερεγγυότητας ασφαλιστικής επιχείρησης στο κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου διαμένει ο ζημιωθείς, είναι αρμόδιος σε όλα τα στάδια της διαδικασίας να ζητεί πληροφορίες, να ενημερώνει και να ενημερώνεται από τους άλλους σχετικούς οργανισμούς, αρχές και ενδιαφερόμενα μέρη στην Ένωση, καθώς και να συνεργάζεται μαζί τους. Οι εν λόγω πληροφορίες θα πρέπει να είναι επαρκείς ώστε ο αποδέκτης να αποκτά τουλάχιστον γενική κατανόηση της κατάστασης. Οι πληροφορίες αυτές είναι σημαντικές προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο οργανισμός που αποζημιώνει τον ζημιωθέντα είναι σε θέση, πριν από την καταβολή της αποζημίωσης, να εξακριβώσει ο ίδιος ή από κοινού με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, αν η ασφαλιστική επιχείρηση έχει ήδη αποζημιώσει τον αιτούντα για την αξίωσή του. Η αξίωση που υποβάλλεται στον εν λόγω οργανισμό μπορεί ακόμη και να μεταβιβαστεί στην ασφαλιστική επιχείρηση για περαιτέρω έλεγχο ή για λήψη απόφασης, εφόσον αυτό απαιτείται από το εθνικό δικονομικό δίκαιο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι ο οργανισμός ζητεί και λαμβάνει λεπτομερέστερες πληροφορίες σχετικά με συγκεκριμένες αξιώσεις.

(23)

Το σύστημα αποζημίωσης λειτουργεί με επιφύλαξη του δικαίου που εφαρμόζεται όσον αφορά τα επίπεδα κάλυψης των ζημιωθέντων. Οι ίδιες αρχές θα πρέπει να ισχύουν για τις αξιώσεις ανεξάρτητα από το αν η ασφαλιστική επιχείρηση είναι φερέγγυα ή αφερέγγυα. Ο οργανισμός του κράτους μέλους καταγωγής της ασφαλιστικής επιχείρησης που εξέδωσε το ασφαλιστήριο συμβόλαιο του υπαίτιου μέρους θα πρέπει να καταβάλει την πληρωμή στον οργανισμό του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου διαμένει ο ζημιωθείς εντός εύλογου χρονικού διαστήματος αφότου ο οργανισμός του κράτους μέλους καταγωγής της ασφαλιστικής επιχείρησης λάβει αίτηση επιστροφής της αποζημίωσης που κατέβαλε ο οργανισμός του κράτους μέλους διαμονής του ζημιωθέντος στον ζημιωθέντα.

(24)

Ανάλογα με τα διάφορα στάδια της διεκπεραίωσης των αξιώσεων, τις πληρωμές προς τους ζημιωθέντες και τις διαδικασίες επιστροφής αποζημιώσεων που ακολουθούν διάφοροι οργανισμοί, μπορεί να υπάρχουν ανεξόφλητες υποχρεώσεις μεταξύ οργανισμών που έχουν συσταθεί ή είναι εξουσιοδοτημένοι να αποζημιώνουν τους ζημιωθέντες σε περίπτωση αφερεγγυότητας ασφαλιστικής επιχείρησης. Το δικαίωμα υποκατάστασης θα πρέπει να μεταβιβάζεται από τον οργανισμό που κατέβαλε αποζημίωση πρώτα στον οργανισμό του άλλου κράτους μέλους καθώς προχωρά η διαδικασία επιστροφής αποζημιώσεων στους οργανισμούς. Ως εκ τούτου, ο οργανισμός, στον βαθμό που έχει παράσχει αποζημίωση για τη ζημία ή σωματική βλάβη που υπέστη ο ζημιωθείς και δεν έχει ακόμη λάβει επιστροφή της εν λόγω αποζημίωσης, θα πρέπει να υποκαθίσταται στα δικαιώματα του ζημιωθέντος κατά του προσώπου που προκάλεσε το ατύχημα ή κατά της ασφαλιστικής του επιχείρησης. Ωστόσο, ο εν λόγω οργανισμός δεν θα πρέπει να υποκαθίσταται στα δικαιώματα του ζημιωθέντος έναντι του λήπτη της ασφάλισης ή άλλου ασφαλισμένου που προκάλεσε το ατύχημα, εφόσον η ευθύνη του λήπτη της ασφάλισης ή του ασφαλισμένου θα καλυπτόταν από την αφερέγγυα ασφαλιστική επιχείρηση σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο. Κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να υποχρεούται να αναγνωρίζει την υποκατάσταση αυτή, όπως προβλέπεται από οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος.

(25)

Για να εξασφαλιστεί η αποδοτική και αποτελεσματική προστασία των ζημιωθέντων σε περίπτωση αφερεγγυότητας ασφαλιστικής επιχείρησης, είναι αναγκαίο τα κράτη μέλη να προβούν στις κατάλληλες ρυθμίσεις ώστε να εξασφαλίσουν ότι τα κεφάλαια που απαιτούνται για την αποζημίωση των ζημιωθέντων είναι διαθέσιμα όταν οφείλονται αποζημιώσεις. Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, οι εν λόγω ρυθμίσεις θα πρέπει να αποφασίζονται από τα κράτη μέλη καταγωγής σε εθνικό επίπεδο. Θα πρέπει, ωστόσο, να συμμορφώνονται με το δίκαιο της Ένωσης και ιδίως με αρχές όπως οι lex specialis και lex posterior. Προκειμένου να αποφευχθεί η επιβολή αδικαιολόγητης και δυσανάλογης επιβάρυνσης στους ασφαλιστές, εάν ένα κράτος μέλος απαιτεί χρηματοδοτικές συνεισφορές από ασφαλιστικές επιχειρήσεις, οι εν λόγω εισφορές θα πρέπει να εισπράττονται μόνο από ασφαλιστικές επιχειρήσεις που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας από το εν λόγω κράτος μέλος. Αυτό δεν θα πρέπει να θίγει τη χρηματοδότηση οποιωνδήποτε άλλων καθηκόντων που θα μπορούσαν να ανατεθούν στον οργανισμό που έχει συσταθεί ή εξουσιοδοτηθεί να αποζημιώνει τους ζημιωθέντες σε περίπτωση αφερεγγυότητας ασφαλιστικής επιχείρησης.

(26)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή των απαιτήσεων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία σχετικά με την αποζημίωση των ζημιωθέντων σε περίπτωση αφερεγγυότητας ασφαλιστικής επιχείρησης, οι οργανισμοί που είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον αυτό θα πρέπει να επιδιώκουν να συνάψουν συμφωνία σχετικά με τα καθήκοντα, τις υποχρεώσεις τους και τις διαδικασίες επιστροφής των καταβληθέντων ποσών. Εάν δεν έχει επιτευχθεί η εν λόγω συμφωνία εντός 24 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) όσον αφορά τον ορισμό των διαδικαστικών καθηκόντων και υποχρεώσεων των εν λόγω οργανισμών σχετικά με την επιστροφή των καταβληθέντων ποσών.

(27)

Σε περίπτωση αφερεγγυότητας ασφαλιστικής επιχείρησης, οι ζημιωθέντες θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αξιώσουν αποζημίωση από οργανισμό στο κράτος μέλος διαμονής τους, ακόμη και όταν έχουν υποστεί σωματική βλάβη λόγω ατυχήματος που συνέβη σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος διαμονής τους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να αναθέτουν το καθήκον της αποζημίωσης των εν λόγω ζημιωθέντων σε νέο οργανισμό ή σε ήδη υφιστάμενο οργανισμό, συμπεριλαμβανομένου του οργανισμού αποζημίωσης που έχει ιδρυθεί ή εγκριθεί βάσει του άρθρου 24 της οδηγίας 2009/103/ΕΚ. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να μπορούν, σε περίπτωση αφερεγγυότητας ασφαλιστικής επιχείρησης, να αναθέτουν σε έναν και μόνο οργανισμό τα καθήκοντα αποζημίωσης των ζημιωθέντων λόγω ατυχημάτων στο κράτος μέλος διαμονής τους και των ζημιωθέντων λόγω ατυχημάτων σε κράτη μέλη εκτός του κράτους μέλους διαμονής τους. Στην περίπτωση ζημιωθέντων σε κράτη μέλη εκτός του κράτους μέλους διαμονής τους, είναι επίσης σημαντικό να εξασφαλιστεί η ανταλλαγή πληροφοριών και η συνεργασία με τους οργανισμούς αποζημίωσης που έχουν ιδρυθεί ή εγκριθεί δυνάμει του άρθρου 24 της οδηγίας 2009/103/ΕΚ σε όλα τα κράτη μέλη και με τους αντιπροσώπους για τον διακανονισμό των αξιώσεων.

(28)

Τα κράτη μέλη μπορούν να ιδρύσουν ή να εγκρίνουν περισσότερους από έναν οργανισμούς αποζημίωσης δυνάμει της οδηγίας 2009/103/ΕΚ, γεγονός που θα μπορούσε ενδεχομένως να δυσχεράνει τον προσδιορισμό του οργανισμού στον οποίο πρέπει να υποβάλουν τις αξιώσεις τους οι ζημιωθέντες. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη που ιδρύουν ή εγκρίνουν περισσότερους από έναν οργανισμούς αποζημίωσης θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι ζημιωθέντες έχουν πρόσβαση σε βασικές πληροφορίες σχετικά με τους πιθανούς τρόπους υποβολής αίτησης αποζημίωσης κατά τρόπο που να τους επιτρέπει να κατανοήσουν εύκολα σε ποιον οργανισμό θα πρέπει να υποβάλουν αίτηση.

(29)

Στην περίπτωση αποστελλόμενου οχήματος, ο υπεύθυνος για την κάλυψη αστικής ευθύνης θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να επιλέξει αν θα συνάψει ασφαλιστήριο συμβόλαιο στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγγεγραμμένο το όχημα ή, για περίοδο 30 ημερών από την ημερομηνία αποδοχής της παράδοσης από τον αγοραστή, στο κράτος μέλος προορισμού, ακόμη και αν το όχημα δεν είναι επισήμως εγγεγραμμένο στο κράτος μέλος προορισμού. Το κέντρο πληροφοριών του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγγεγραμμένο το όχημα και, εάν είναι διαφορετικό, του κράτους μέλους προορισμού, καθώς και κάθε άλλου σχετικού κράτους μέλους, όπως το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου συνέβη το ατύχημα, ή στο οποίο κατοικεί ο ζημιωθείς, θα πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους για να διασφαλίζεται ότι οι αναγκαίες πληροφορίες σχετικά με το αποστελλόμενο όχημα, τις οποίες έχουν σύμφωνα με το άρθρο 23 της οδηγίας 2009/103/ΕΚ, είναι διαθέσιμες.

(30)

Σε περίπτωση ατυχημάτων στα οποία εμπλέκονται ρυμουλκούμενα για τα οποία έχει εκδοθεί ασφάλιση αστικής ευθύνης διακριτή από εκείνη του έλκοντος οχήματος, ο ζημιωθείς θα πρέπει να μπορεί να προβάλει αξίωση έναντι του ασφαλιστή του ρυμουλκούμενου, εφόσον αυτό προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο. Κατόπιν αιτήματος, ο ζημιωθείς θα πρέπει να είναι σε θέση να λάβει από τον ασφαλιστή του ρυμουλκούμενου πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα του ασφαλιστή του έλκοντος οχήματος ή σε περίπτωση που ο ασφαλιστής του ρυμουλκούμενου δεν είναι σε θέση να εντοπίσει τον ασφαλιστή του έλκοντος οχήματος, παρότι κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, σχετικά με τον μηχανισμό αποζημίωσης που προβλέπεται στο άρθρο 10 της οδηγίας 2009/103/ΕΚ.

(31)

Θα πρέπει να είναι δυνατό να εξακριβώνεται εύκολα η γνησιότητα των προηγούμενων ιστορικών αξιώσεων των ληπτών της ασφάλισης που επιθυμούν να συνάψουν νέες ασφαλιστικές συμβάσεις με ασφαλιστικές επιχειρήσεις προκειμένου να διευκολύνεται η αναγνώριση του εκάστοτε ιστορικού αξιώσεων κατά τη σύναψη νέου ασφαλιστήριου συμβολαίου. Προκειμένου να απλουστευτούν η επαλήθευση και η εξακρίβωση της γνησιότητας των βεβαιώσεων του ιστορικού αξιώσεων, είναι σημαντικό το περιεχόμενο και η μορφή τους να είναι κοινά σε όλα τα κράτη μέλη. Επιπλέον, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις που λαμβάνουν υπόψη τις βεβαιώσεις ιστορικού αξιώσεων προκειμένου να καθορίσουν τα ασφάλιστρα των αυτοκινήτων οχημάτων δεν θα πρέπει να προβαίνουν σε διακρίσεις λόγω ιθαγένειας ή αποκλειστικά και μόνο λόγω του προηγούμενου κράτους μέλους διαμονής του λήπτη της ασφάλισης. Επιπρόσθετα, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις θα πρέπει να θεωρούν μια βεβαίωση ιστορικού αξιώσεων από άλλο κράτος μέλος ισότιμη με εγχώρια βεβαίωση ιστορικού αξιώσεων και να εφαρμόζουν σε πελάτη από άλλο κράτος μέλος τυχόν εκπτώσεις που θα ήταν διαθέσιμες για έναν κατά τα άλλα πανομοιότυπο εγχώριο πελάτη, συμπεριλαμβανομένων των εκπτώσεων που απαιτούνται από την εθνική νομοθεσία ενός κράτους μέλους, όπως οι εκπτώσεις στο πλαίσιο του συστήματος «bonus-malus». Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παραμένουν ελεύθερα να θεσπίζουν εθνική νομοθεσία για τα συστήματα bonus-malus, δεδομένου ότι τα συστήματα αυτά έχουν εθνικό χαρακτήρα και δεν έχουν κανένα διασυνοριακό στοιχείο και, ως εκ τούτου, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η λήψη αποφάσεων όσον αφορά τα εν λόγω συστήματα θα πρέπει να εξακολουθήσει να εναπόκειται στα κράτη μέλη. Για να μπορούν τα κράτη μέλη να ελέγχουν κατά πόσον και με ποιον τρόπο οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις μεταχειρίζονται τις βεβαιώσεις ιστορικού αξιώσεων, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις θα πρέπει να δημοσιεύουν μια γενική επισκόπηση των πολιτικών που ακολουθούν όσον αφορά τη χρήση του ιστορικού αξιώσεων κατά τον υπολογισμό των ασφαλίστρων. Με την επιφύλαξη της οδηγίας (ΕΕ) 2016/943 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8), οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις δεν υποχρεούνται να δημοσιεύουν εμπορικά ευαίσθητες πληροφορίες, όπως λεπτομέρειες σχετικά με τους τιμολογιακούς κανόνες.

(32)

Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις εφαρμογής της οδηγίας 2009/103/ΕΚ, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές εξουσίες στην Επιτροπή σχετικά με τη μορφή και το περιεχόμενο της βεβαίωσης ιστορικού αξιώσεων. Οι εκτελεστικές αυτές αρμοδιότητες πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9).

(33)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να επιλέγουν να πιστοποιούν εργαλεία που επιτρέπουν στους καταναλωτές να συγκρίνουν τις τιμές, τα τιμολόγια και την κάλυψη μεταξύ παρόχων ασφάλισης αυτοκινήτων τα οποία συμμορφώνονται με τους όρους που καθορίζονται στην οδηγία 2009/103/ΕΚ. Εάν πιστοποιηθούν δεόντως, τα εργαλεία αυτά θα μπορούσαν να περιγράφονται ως «ανεξάρτητα εργαλεία σύγκρισης τιμών ασφάλισης αυτοκινήτων οχημάτων». Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να είναι σε θέση να δημιουργούν δημόσια εργαλεία σύγκρισης τιμών, τα οποία θα διαχειρίζεται δημόσια αρχή.

(34)

Για να εξασφαλιστεί η ομαλή διεκπεραίωση των αξιώσεων όταν απαιτείται έκθεση ατυχήματος βάσει της εθνικής νομοθεσίας η οποία διασφαλίζει το δικαίωμα του ζημιωθέντος να λαμβάνει αντίγραφο της έκθεσης ατυχήματος από τις αρμόδιες αρχές, είναι σημαντικό ο ζημιωθείς να έχει πρόσβαση σε αυτήν εγκαίρως.

(35)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα ελάχιστα ποσά κάλυψης της ασφάλισης αυτοκινήτων δεν υφίστανται διάβρωση με την πάροδο του χρόνου, η εξουσία έγκρισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή όσον αφορά την προσαρμογή των ελάχιστων ποσών, ώστε να λαμβάνεται υπόψη η οικονομική πραγματικότητα όπως εξελίσσεται.

(36)

Κατά την έκδοση κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων βάσει παραχωρήσεων αρμοδιοτήτων στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξάγει η Επιτροπή, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι οποίες να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (10). Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(37)

Στο πλαίσιο της αξιολόγησης της λειτουργίας της οδηγίας 2009/103/ΕΚ, η Επιτροπή θα πρέπει να παρακολουθεί την εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας, λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των ζημιωθέντων, το ποσό των εκκρεμών αξιώσεων λόγω καθυστερήσεων στην καταβολή των αποζημιώσεων που προέκυψαν από διασυνοριακές υποθέσεις αφερεγγυότητας, το ύψος των ελάχιστων ποσών κάλυψης στα κράτη μέλη, το ποσό των αξιώσεων που οφείλονται σε οδήγηση ανασφάλιστου οχήματος εκτός συνόρων και τον αριθμό των καταγγελιών που αφορούν βεβαιώσεις ιστορικού αξιώσεων.

(38)

Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει να εκπονήσει έκθεση για την αξιολόγηση της λειτουργίας, της συνεργασίας και της χρηματοδότησης των οργανισμών αποζημίωσης που ιδρύθηκαν ή εγκρίθηκαν για την παροχή αποζημίωσης στους ζημιωθέντες στην περίπτωση της αφερεγγυότητας ασφαλιστικής επιχείρησης. Εάν κρίνεται σκόπιμο, η έκθεση θα πρέπει να συνοδεύεται από νομοθετική πρόταση.

(39)

Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να παρακολουθεί και να επανεξετάζει την οδηγία 2009/103/ΕΚ υπό το φως των τεχνολογικών εξελίξεων, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης χρήσης αυτόνομων και ημιαυτόνομων οχημάτων, ώστε να διασφαλίζεται ότι εξακολουθεί να εξυπηρετεί τον σκοπό της, δηλαδή να προστατεύει τους δυνητικούς ζημιωθέντες από ατυχήματα στα οποία εμπλέκονται αυτοκίνητα οχήματα. Θα πρέπει επίσης να αναλύει τη χρήση από τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις συστημάτων στα οποία τα ασφάλιστρα επηρεάζονται από τις βεβαιώσεις ιστορικού αξιώσεων των ληπτών της ασφάλισης. Επιπρόσθετα, η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα των συστημάτων ανταλλαγής πληροφοριών που χρησιμοποιούνται με σκοπό τους διασυνοριακούς ελέγχους ασφάλισης.

(40)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, που αφορούν κυρίως την παροχή ίσης ελάχιστης προστασίας στους ζημιωθέντες λόγω τροχαίων ατυχημάτων σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης, τη διασφάλιση της προστασίας τους στις περιπτώσεις στις οποίες οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις καθίστανται αφερέγγυες και τη διασφάλιση της ίσης μεταχείρισης των βεβαιώσεων ιστορικού αξιώσεων από ασφαλιστές για δυνητικούς λήπτες ασφάλισης που διασχίζουν τα εσωτερικά σύνορα της Ένωσης, είναι αδύνατο να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη αλλά μπορούν αντίθετα, λόγω των επιπτώσεών τους, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(41)

Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση, της 28ης Σεπτεμβρίου 2011, των κρατών μελών και της Επιτροπής σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα (11), τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να επισυνάπτουν στην κοινοποίηση των εθνικών μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο, όταν δικαιολογείται, ένα ή περισσότερα έγγραφα που διευκρινίζουν τη σχέση ανάμεσα στα στοιχεία μιας οδηγίας και στα αντίστοιχα τμήματα των εθνικών πράξεων μεταφοράς. Για την παρούσα οδηγία ο νομοθέτης εκτιμά ότι η διαβίβαση των εγγράφων αυτών είναι δικαιολογημένη.

(42)

Ως εκ τούτου, η οδηγία 2009/103/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,