(1)

Τα άρθρα 168 και 168α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ προβλέπουν ότι ο υποκείμενος στον φόρο έχει το δικαίωμα έκπτωσης του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) που επιβάλλεται για αγαθά που του παραδίδονται και υπηρεσίες που του παρέχονται και χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες των φορολογούμενων πράξεών του. Δυνάμει του άρθρου 26 παράγραφος 1 στοιχείο α) της εν λόγω οδηγίας, η χρησιμοποίηση περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης για ίδιες ανάγκες του υποκείμενου στον φόρο ή του προσωπικού του ή, γενικότερα, για σκοπούς ξένους προς την επιχείρησή του εξομοιώνεται με παροχή υπηρεσιών.

(2)

Με την εκτελεστική απόφαση 2014/797/ΕΕ (2) επιτρεπόταν στην Εσθονία να περιορίσει σε 50 % το δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ για την αγορά, χρηματοδοτική μίσθωση, ενδοκοινοτική απόκτηση και εισαγωγή ορισμένων επιβατικών αυτοκινήτων και να απαλλάξει τον υποκείμενο στον φόρο από την υποχρέωση δήλωσης στοιχείων για την επιβολή ΦΠΑ επί της μη επιχειρηματικής χρήσης οχημάτων που καλύπτονται από τον περιορισμό, έως την 31η Δεκεμβρίου 2017.

(3)

Με την εκτελεστική απόφαση (EE) 2017/1854 του Συμβουλίου (3), η ισχύς της εκτελεστικής απόφασης 2014/797/ΕΕ παρατάθηκε έως την 31η Δεκεμβρίου 2020.

(4)

Με επιστολή που πρωτοκολλήθηκε στην Επιτροπή στις 12 Φεβρουαρίου 2021, η Εσθονία υπέβαλε στην Επιτροπή αίτημα να της επιτραπεί να εφαρμόσει ειδικό μέτρο παρέκκλισης από το άρθρο 26 παράγραφος 1 στοιχείο α) και τα άρθρα 168 και 168α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, προκειμένου να περιορίσει το δικαίωμα έκπτωσης όσον αφορά την αγορά, τη χρηματοδοτική μίσθωση, την ενδοκοινοτική απόκτηση και την εισαγωγή ορισμένων επιβατικών αυτοκινήτων που χρησιμοποιούνται για μη επιχειρηματικούς σκοπούς («το ειδικό μέτρο»).

(5)

Σύμφωνα με το άρθρο 395 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, η Επιτροπή με επιστολή της 19ης Μαρτίου 2021, ενημέρωσε τα άλλα κράτη μέλη σχετικά με το αίτημα που υπέβαλε η Εσθονία. Με επιστολή της 23ης Μαρτίου 2021, η Επιτροπή γνωστοποίησε στην Εσθονία ότι διέθετε όλες τις πληροφορίες που έκρινε απαραίτητες για την αξιολόγηση του αιτήματος.

(6)

Η μη επαγγελματική χρήση των επιβατικών αυτοκινήτων είναι συχνά πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια και, ακόμη και αν αυτό είναι εφικτό, ο μηχανισμός προσδιορισμού είναι συχνά επαχθής. Σύμφωνα με την αιτούμενη άδεια, το ποσό του ΦΠΑ επί των δαπανών για τις οποίες υπάρχει δικαίωμα έκπτωσης του φόρου όσον αφορά επιβατικά αυτοκίνητα τα οποία δεν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς, θα πρέπει, με ορισμένες εξαιρέσεις, να προσδιοριστεί ως ένα κατ’ αποκοπή ποσοστό. Με βάση τις επί του παρόντος διαθέσιμες πληροφορίες, οι εσθονικές αρχές θεωρούν ότι δικαιολογείται ποσοστό 50 %. Συγχρόνως, για να αποφευχθεί η διπλή φορολόγηση, η απαίτηση δήλωσης στοιχείων για την επιβολή ΦΠΑ επί της μη επιχειρηματικής χρήσης επιβατικών αυτοκινήτων θα πρέπει να ανασταλεί στις περιπτώσεις που τα εν λόγω αυτοκίνητα έχουν αποτελέσει αντικείμενο περιορισμού. Το εν λόγω ειδικό μέτρο απλοποίησης καταργεί την ανάγκη τήρησης αρχείων σχετικά με την ιδιωτική χρήση των επαγγελματικών αυτοκινήτων και, ταυτόχρονα, εμποδίζει τη φοροδιαφυγή που οφείλεται στην τήρηση ανακριβών λογιστικών στοιχείων.

(7)

Ο περιορισμός του δικαιώματος έκπτωσης βάσει της αιτούμενης άδειας θα πρέπει να ισχύει για τον ΦΠΑ που καταβάλλεται κατά την αγορά, χρηματοδοτική μίσθωση, ενδοκοινοτική απόκτηση και εισαγωγή συγκεκριμένων κατηγοριών επιβατικών αυτοκινήτων και για τις συναφείς δαπάνες, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς καυσίμων.

(8)

Η αιτούμενη άδεια θα πρέπει να αφορά μόνο τα επιβατικά αυτοκίνητα με μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος που δεν υπερβαίνει τα 3 500 χιλιόγραμμα και με όχι περισσότερες από οκτώ θέσεις καθημένων, εκτός από τη θέση του οδηγού, δεδομένου ότι η μη επαγγελματική χρήση επιβατικών αυτοκινήτων που υπερβαίνουν τα 3 500 χιλιόγραμμα ή έχουν περισσότερες από οκτώ θέσεις καθημένων, εκτός από τη θέση του οδηγού, είναι αμελητέα λόγω της φύσης των οχημάτων ή του είδους της επιχείρησης που τα χρησιμοποιεί. Είναι επίσης σκόπιμη η παροχή λεπτομερούς καταλόγου συγκεκριμένων επιβατικών αυτοκινήτων που εξαιρούνται από την εν λόγω άδεια, με βάση τη συγκεκριμένη χρήση τους.

(9)

Η άδεια θα πρέπει να ισχύει για περιορισμένη περίοδο, έως την 31η Δεκεμβρίου 2024, ώστε να καταστεί δυνατή η επανεξέταση της αναγκαιότητας και της αποτελεσματικότητας του ειδικού μέτρου παρέκκλισης και του ποσοστού κατανομής μεταξύ επιχειρηματικής και μη επιχειρηματικής χρήσης στο οποίο βασίζεται.

(10)

Εάν η Εσθονία κρίνει ότι είναι αναγκαία παράταση της άδειας πέραν του 2024, θα πρέπει, έως την 31η Μαρτίου 2024, να υποβάλει αίτημα παράτασης στην Επιτροπή, συνοδευόμενο από έκθεση η οποία περιλαμβάνει επανεξέταση του ποσοστού που εφαρμόστηκε.

(11)

Το ειδικό μέτρο θα έχει αμελητέα επίπτωση στα συνολικά φορολογικά έσοδα που εισπράττονται στο στάδιο της τελικής κατανάλωσης και δεν θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στους ιδίους πόρους της Ένωσης που προέρχονται από τον ΦΠΑ,