(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2015/2422 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), το Δικαστήριο, από κοινού με το Γενικό Δικαστήριο, προέβησαν σε συνολική επανεξέταση σχετικά με τις ασκούμενες από τα δικαιοδοτικά αυτά όργανα αρμοδιότητες και εξέτασαν κατά πόσον, λόγω της μεταρρύθμισης της δομής των δικαστηρίων της Ένωσης που έλαβε χώρα βάσει του εν λόγω κανονισμού, συντρέχει λόγος να επέλθουν ορισμένες τροποποιήσεις στην κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ του Δικαστηρίου και του Γενικού Δικαστηρίου ή στην εξέταση των αιτήσεων αναίρεσης από το Δικαστήριο.

(2)

Όπως προκύπτει από την έκθεση που υπέβαλε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή στις 14 Δεκεμβρίου 2017, το Δικαστήριο εκτιμά ότι δεν συντρέχει λόγος, στο παρόν στάδιο, να προτείνει τροποποιήσεις ως προς την εξέταση των αιτήσεων προδικαστικής απόφασης που του υποβάλλονται δυνάμει του άρθρου 267 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ). Πράγματι, η διαδικασία της προδικαστικής παραπομπής αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του δικαιοδοτικού συστήματος της Ένωσης και οι σχετικές αιτήσεις εξετάζονται με ταχύτητα, οπότε, προς το παρόν, δεν επιβάλλεται η μεταβίβαση στο Γενικό Δικαστήριο της αρμοδιότητας προς έκδοση προδικαστικών αποφάσεων σε συγκεκριμένους τομείς οριζόμενους από τον Οργανισμό του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(3)

Εντούτοις, από την επανεξέταση στην οποία προέβησαν το Δικαστήριο και το Γενικό Δικαστήριο κατέστη εμφανές ότι το Γενικό Δικαστήριο, όταν εκδικάζει προσφυγή ακυρώσεως ασκούμενη από κράτος μέλος κατά πράξης της Επιτροπής η οποία αφορά τη μη εκτέλεση απόφασης που έχει εκδώσει το Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 260 παράγραφος 2 ή 3 ΣΛΕΕ, είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει σοβαρές δυσχέρειες προκειμένου να αποφανθεί επί της προσφυγής αυτής, όταν οι απόψεις της Επιτροπής και του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ως προς την καταλληλότητα των μέτρων που έχει λάβει το κράτος μέλος αυτό με σκοπό τη συμμόρφωσή του προς την απόφαση του Δικαστηρίου διίστανται. Για τους λόγους αυτούς, είναι αναγκαίο να υπαχθούν στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Δικαστηρίου οι διαφορές που αφορούν επιβολή κατ' αποκοπήν ποσού ή χρηματικής ποινής σε κράτος μέλος βάσει του άρθρου 260 παράγραφος 2 ή 3 ΣΛΕΕ.

(4)

Εξάλλου, από την εξέταση στην οποία προέβησαν το Δικαστήριο και το Γενικό Δικαστήριο προκύπτει ότι μεγάλος αριθμός αιτήσεων αναίρεσης ασκείται σε υποθέσεις που έχουν αποτελέσει αντικείμενο διπλού ελέγχου, αρχικώς από ανεξάρτητο τμήμα προσφυγών και, στη συνέχεια, από το Γενικό Δικαστήριο, και ότι αρκετές από τις εν λόγω αιτήσεις αναίρεσης απορρίπτονται από το Δικαστήριο ως προδήλως αβάσιμες ή ως προδήλως απαράδεκτες. Προκειμένου να παρασχεθεί στο Δικαστήριο η δυνατότητα να επικεντρωθεί στις υποθέσεις που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή, είναι αναγκαίο, προς διασφάλιση της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, να θεσπιστεί, όσον αφορά την εξέταση αιτήσεων αναίρεσης σε τέτοιες υποθέσεις, διαδικασία στο πλαίσιο της οποίας η εξέταση της αίτησης αναίρεσης εγκρίνεται από το Δικαστήριο, εν όλω ή εν μέρει, μόνον όταν η αίτηση αυτή εγείρει σημαντικό ζήτημα για την ενότητα, τη συνοχή ή την εξέλιξη του δικαίου της Ένωσης.

(5)

Λαμβανομένης υπόψη της συνεχούς αύξησης του αριθμού των υποθέσεων ενώπιον του Δικαστηρίου και σύμφωνα με την από 13 Ιουλίου 2018 επιστολή του Προέδρου του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι απαραίτητο, στο στάδιο αυτό, να δοθεί προτεραιότητα στη θέσπιση της προαναφερθείσας διαδικασίας έγκρισης της εξέτασης αίτησης αναίρεσης. Η εξέταση του από 26 Μαρτίου 2018 αιτήματος του Δικαστηρίου κατά το μέρος που αφορά τη μερική μεταβίβαση των προσφυγών λόγω παραβάσεως στο Γενικό Δικαστήριο θα πρέπει να γίνει σε μεταγενέστερο στάδιο, μετά την υποβολή, τον Δεκέμβριο του 2020, της έκθεσης σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του Γενικού Δικαστηρίου η οποία προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2015/2422. Υπενθυμίζεται ότι η εν λόγω έκθεση θα πρέπει να εστιάζει ειδικότερα στην αποδοτικότητα του Γενικού Δικαστηρίου και στην ανάγκη και αποτελεσματικότητα της αύξησης του αριθμού των δικαστών σε 56, λαμβάνοντας επίσης υπόψη το στόχο διασφάλισης ισόρροπης εκπροσώπησης των φύλων στο Γενικό Δικαστήριο, όπως αναφέρεται το προοίμιο του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2015/2422.

(6)

Κατά συνέπεια, το πρωτόκολλο αριθ. 3 περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να τροποποιηθεί, συγχρόνως δε να εναρμονιστεί πλήρως η ορολογία των διατάξεων του εν λόγω πρωτοκόλλου με την ορολογία των αντίστοιχων διατάξεων της ΣΛΕΕ, και να θεσπιστούν οι κατάλληλες μεταβατικές διατάξεις όσον αφορά το αποτέλεσμα των υποθέσεων που εκκρεμούν κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος κανονισμού,