31997Q0419(03)

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ

έχοντας υπόψη:

τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που υπογράφηκε στο Μάαστριχτ στις 7 Φεβρουαρίου 1992,

το άρθρο 168 Α της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

το άρθρο 32δ της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα,

το άρθρο 140 Α της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας,

το άρθρο 157, παράγραφος 5, της Πράξεως περί των όρων προσχωρήσεως της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και του Βασιλείου της Σουηδίας και προσαρμογής των Συνθηκών στις οποίες στηρίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση,

το πρωτόκολλο περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, που υπογράφηκε στις Βρυξέλλες στις 17 Απριλίου 1957,

το πρωτόκολλο περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, που υπογράφηκε στο Παρίσι στις 18 Απριλίου 1951,

το πρωτόκολλο περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, που υπογράφηκε στις Βρυξέλλες στις 17 Απριλίου 1957,

την απόφαση 88/591/ΕΚΑΧ, ΕΟΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1988, περί ιδρύσεως Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ αριθ. L 319 της 25ης Νοεμβρίου 1988, σ. 1, με διορθωτικό στην ΕΕ αριθ. L 241 της 17ης Αυγούστου 1989, σ. 4), όπως τροποποιήθηκε με τις αποφάσεις 93/350/Ευρατόμ, ΕΚΑΧ, ΕΟΚ (ΕΕ αριθ. L 144 της 16ης Ιουνίου 1993, σ. 21), 94/149/ΕΚΑΧ, ΕΚ (ΕΕ αριθ. L 66 της 10ης Μαρτίου 1994, σ. 29), και την Πράξη Προσχωρήσεως της Αυστρίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας,

τη σύμφωνη γνώμη του Δικαστηρίου,

την ομόφωνη έγκριση του Συμβουλίου, η οποία παρασχέθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 1977,

θεωρώντας ότι:

κατόπιν της κτηθείσας εμπειρίας, επιβάλλονται ορισμένες τροποποιήσεις των διατάξεων του κανονισμού διαδικασίας του Πρωτοδικείου,

κατόπιν της προσχωρήσεως της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και του Βασιλείου της Σουηδίας

στην Κοινότητα, κατέστησαν αναγκαίες ορισμένες προσαρμογές του κανονισμού διαδικασίας,

ΘΕΣΠΙΖΕΙ ΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΤΟΥ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός διαδικασίας του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ο οποίος θεσπίστηκε στις 2 Μαΐου 1991 (ΕΕ αριθ. L 136 της 30ής Μαΐου 1991, σ. 1, με διορθωτικό στην ΕΕ αριθ. L 317 της 19ης Νοεμβρίου 1991, σ. 34), όπως αυτός τροποποιήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1994 (ΕΕ αριθ. L 249 της 24ης Σεπτεμβρίου 1994, σ. 17), στις 17 Φεβρουαρίου 1995 (ΕΕ αριθ. L 44 της 28ης Φεβρουαρίου 1995, σ. 64) και στις 6 Ιουλίου 1995 (ΕΕ αριθ. L 172 της 22ας Ιουλίου 1995, σ. 3), τροποποιείται ως ακολούθως:

1. Στο άρθρο 32, παράγραφος 1, προστίθεται το εξής δεύτερο εδάφιο:

«Αν, κατόπιν του διορισμού γενικού εισαγγελέα κατά το άρθρο 17, προκύπτει άρτιος αριθμός δικαστών στην ολομέλεια του Πρωτοδικείου, ο πρόεδρος του Πρωτοδικείου ορίζει, πριν από την συνεδρίαση, εκ περιτροπής βάσει σειράς που προκαθορίζεται από το Πρωτοδικείο και δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, τον δικαστή ο οποίος δεν θα μετάσχει στην εκδίκαση της υποθέσεως.»

2. Στο άρθρο 32, παράγραφος 2, η λέξη «επτά» αντικαθίσταται από τη λέξη «εννέα».

3. Το άρθρο 35, παράγραφος 1, αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Ǥ 1

Οι γλώσσες της διαδικασίας είναι η αγγλική, η γαλλική, η γερμανική, η δανική, η ελληνική, η ιρλανδική, η ισπανική, η ιταλική, η ολλανδική, η πορτογαλική, η σουηδική και η φινλανδική.»

4. Στο άρθρο 35, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Ǥ 2

Η γλώσσα της διαδικασίας επιλέγεται από τον προσφεύγοντα υπό την επιφύλαξη των κατωτέρω διατάξεων:

α) κατόπιν κοινής αιτήσεως των διαδίκων, είναι δυνατόν να επιτραπεί, η πλήρης ή μερική χρήση, ως γλώσσας διαδικασίας, μιας άλλης από τις γλώσσες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου 7

β) κατόπιν αιτήσεως ενός διαδίκου και μετά από ακρόαση του αντιδίκου και του γενικού εισαγγελέα, είναι δυνατόν να επιτραπεί, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του σημείου α), η πλήρης ή μερική χρήση μιας άλλης από τις γλώσσες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Ο πρόεδρος δύναται να αποφασίσει για τις προαναφερθείσες αιτήσεις 7 ο πρόεδρος δύναται, ή, σε περίπτωση που θέλει να κάμει δεκτή την αίτηση χωρίς να συμφωνούν τα διάδικα μέρη, υποχρεούται, να παραπέμψει το αίτημα στο Πρωτοδικείο.»

5. Στο άρθρο 50, προστίθεται η ακόλουθη φράση: «Ο πρόεδρος μπορεί να φέρει τα ζητήματα αυτά ενώπιον του Πρωτοδικείου.»

6. Το άρθρο 78 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 78

Την αναστολή της διαδικασίας αποφασίζει ο πρόεδρος με Διάταξη, αφού ακούσει τους διαδίκους και τον γενικό εισαγγελέα 7 ο πρόεδρος μπορεί να φέρει το ζήτημα ενώπιον του Πρωτοδικείου. Η επανάληψη της διαδικασίας αποφασίζεται κατά τον ίδιο τρόπο. Οι Διατάξεις που προβλέπονται στο παρόν άρθρο επιδίδονται στους διαδίκους.»

7. Στο άρθρο 87, παράγραφος 5, πρώτο εδάφιο, το τέλος της πρώτης φράσεως τροποποιείται ως εξής: «(. . .), εφόσον ο αντίδικος διατύπωσε σχετικό αίτημα με τις παρατηρήσεις του επί της παραιτήσεως».

Στο αγγλικό κείμενο του άρθρου 87, παράγραφος 5, το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «If costs are not applied for, the parties shall bear their own costs.»

Στο ιρλανδικό κείμενο του άρθρου 87, παράγραφος 5, το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «Mura n-iarrfar costais, νocfaidh na pαirtithe a gcostais fιin.»

8. Στο άρθρο 94, παράγραφος 2, το τρίτο και τέταρτο εδάφιο αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«Ο πρόεδρος αποφασίζει, αφού λάβει γνώση των γραπτών παρατηρήσεων του αντιδίκου, για την ολική ή μερική παροχή του ευεργετήματος πενίας ή για τη μη παροχή του. Εξετάζει επίσης μήπως η αίτηση παροχής εννόμου προστασίας είναι προδήλως αβάσιμη. Μπορεί να φέρει το ζήτημα ενώπιον του Πρωτοδικείου.

Η απόφαση λαμβάνεται με Διάταξη η οποία δεν χρειάζεται να αιτιολογηθεί και δεν υπόκειται σε ένδικο μέσο.»

9. Στο άρθρο 95 προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

Ǥ 4

Η Διάταξη περί παροχής του ευεργετήματος πενίας μπορεί να καθορίζει το ποσό το οποίο θα καταβληθεί στον δικηγόρο που θα εκπροσωπήσει τον ενδιαφερόμενο ή ένα ανώτατο ποσό το οποίο δεν μπορούν, καταρχήν, να υπερβούν οι δαπάνες και η αμοιβή του δικηγόρου.»

10. Στο άρθρο 97, παράγραφος 2, οι λέξεις «Το Πρωτοδικείο» αντικαθίστανται από τις λέξεις «Ο πρόεδρος, ο οποίος μπορεί να φέρει το ζήτημα ενώπιον του Πρωτοδικείου» 7 οι λέξεις «ο πρόεδρος» απαλείφονται.

11. Στο άρθρο 102, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Ǥ 1

Όταν η προθεσμία ασκήσεως προσφυγής κατά πράξεως οργάνου αρχίζει να τρέχει από τη δημοσίευση της πράξεως, η προθεσμία αυτή υπολογίζεται, κατά την έννοια του άρθρου 101, παράγραφος 1, στοιχείο α), από το τέλος της δεκάτης τετάρτης ημέρας από της δημοσιεύσεως της πράξεως στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.»

12. Στο άρθρο 111, μετά τις λέξεις «προδήλως απαράδεκτη» προστίθενται οι λέξεις «ή προδήλως στερούμενη παντελώς νομικής βάσεως».

13. Το άρθρο 113 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 113

Το Πρωτοδικείο μπορεί οποτεδήποτε να εξετάσει αυτεπαγγέλτως το απαράδεκτο για λόγους δημοσίας τάξεως ή να διαπιστώσει, αφού ακούσει τους διαδίκους, ότι η προσφυγή κατέστη άνευ αντικειμένου και ότι η δίκη πρέπει να καταργηθεί 7 η απόφαση λαμβάνεται σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που προβλέπουν οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 114.»

14. Στο άρθρο 122, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, η δεύτερη φράση αντικαθίσταται από την ακόλουθη φράση:

«Το Πρωτοδικείο μπορεί να αποφασίσει τη διεξαγωγή προφορικής διαδικασίας επί της αιτήσεως.»

Άρθρο 2

Οι παρούσες τροποποιήσεις, το κείμενο των οποίων είναι αυθεντικό στις γλώσσες που αναφέρονται στο άρθρο 35, παράγραφος 1, δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Τίθενται σε ισχύ την πρώτη ημέρα του δεύτερου μήνα που έπεται της δημοσιεύσεώς τους.

Λουξεμβούργο, 12 Μαρτίου 1997.

Ο Γραμματέας

H. JUNG

Ο Πρόεδρος

A. SAGGIO