31986R0934

*****

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 934/86 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 24ης Μαρτίου 1986

για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα της ζάχαρης

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 42 και 43,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

Εκτιμώντας:

ότι το άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81 (3), όπως τροποποιήθηκε για τελευταία φορά από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3768/85 (4), ορίζει αφενός ότι το καθεστώς των ποσοστώσεων παραγωγής στον τομέα αυτό εφαρμόζεται για τις περιόδους εμπορίας 1981/82 έως 1985/86 και αφετέρου ότι το Συμβούλιο πρέπει να θεσπίσει σε εύθετο χρόνο το καθεστώς που θα εφαρμοσθεί από την 1η Ιουλίου 1986·

ότι, από την περίοδο εμπορίας 1981/82, η κοινή οργάνωση της αγοράς ζάχαρης βασίζεται στην αρχή της οικονομικής ευθύνης των παραγωγών για το σύνολο των ζημιών που οφείλονται στη διάθεση των πλεονασμάτων της κοινοτικής παραγωγής σε σχέση με την εσωτερική κατανάλωση·

ότι η εξέλιξη της παγκόσμιας αγοράς κατά τα τελευταία έτη, που χαρακτηρίζεται από τη διαρκή ύπαρξη παραγωγής μεγαλύτερης από την κατανάλωση και κατά συνέπεια από συσσώρευση όλο και μεγαλύτερων πλεονασμάτων αποθεμάτων, αφενός, και οι μεγάλες τεχνικές δυνατότητες κοινοτικής παραγωγής, αφετέρου, καθιστούν αναγκαία τη διατήρηση των αποτελεσματικών μέτρων που εφαρμόζονται μέχρι σήμερα για να παραμένει υπό έλεγχο η παραγωγή · ότι, ως εκ τούτου, πρέπει να προβλεφθεί η διατήρηση, για μια ακόμα πενταετία, ενός καθεστώτος παραγωγής βασισμένου σε ποσοστώσεις·

ότι με τη διεύρυνση της Κοινότητας η εφαρμογή των αρχών και των μηχανισμών του καθεστώτος των ποσοστώσεων επεκτείνεται και σε άλλους παραγωγούς και ότι ο προβλεπόμενος όγκος των πλεονασμάτων της παραγωγής σε ζάχαρη Α και Β μειώνεται αισθητά λόγω της διεύρυνσης αυτής· ότι είναι επιπλέον δυνατόν να αυξηθούν οι δυνατότητες διάθεσης στο εσωτερικό της Κοινότητας αν διευκολυνθεί, παραδείγματος χάριν, η χρησιμοποίηση της ζάχαρης των ποσοστώσεων για άλλους σκοπούς εκτός από την ανθρώπινη κατανάλωση· ότι, αν ληφθεί ιδίως υπόψη η αστάθεια των τιμών στην παγκόσμια αγορά της ζάχαρης και ο κυκλικός χαρακτήρας της εξέλιξης αυτής, κρίνεται σκόπιμο να διατηρηθούν αμετάβλητες οι βασικές ποσότητες της ζάχαρης και ισογλυκόζης και για περιόδους εμπορίας 1986/87 και 1987/88 και να προβλεφθεί ότι για τις περιόδους εμπορίας 1988/89 έως 1990/91 οι βασικές ποσότητες και η κατανομή των επιβαρύνσεων που προκύπτουν για τους παραγωγούς θα καθοριστούν αργότερα λαμβάνοντας υπόψη της εξέλιξη της κατάστασης·

ότι, για να εξασφαλισθεί η χρηματοδότηση των νέων δυνατοτήτων διάθεσης που αναφέρονται παραπάνω, πρέπει να προσαρμοσθεί ο χρηματοδοτικός μηχανισμός ώστε να είναι δυνατό να αναλαμβάνουν οι παραγωγοί, στο πλαίσιο ενός αναθεωρημένου καθεστώτος, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει την οικονομική επίπτωση της ενδεχόμενης χορήγησης επιστροφών στην αντίστοιχη παραγωγή·

ότι, λόγω της ανάγκης να καταστεί δυνατή μια κάποια διαρθρωτική αναπροσαρμογή της μεταποιητικής βιομηχανίας και της καλλιέργειας τεύτλων και ζαχαροκάλαμου κατά την περίοδο εφαρμογής των ποσοστώσεων, θα πρέπει να προβλεφθεί ένα περιθώριο δράσης των κρατών μελών ώστε να μπορούν να τροποποιούν τις ποσοστώσεις των επιχειρήσεων μέχρι ορίου 10 %· ότι, λόγω της ιδιόμορφης κατάστασης του τομέα αυτού στην Ισπανία, την Ιταλία και τα υπερπόντια γαλλικά διαμερίσματα, δεν ενδείκνυται η εφαρμογή αυτού του ορίου στις περιοχές αυτές στις περιπτώσεις που πραγματοποιούνται σχέδια αναδιάρθρωσης·

ότι για να καλυφθούν όλες οι πραγματικές δαπάνες εξαγωγής των πλεονασμάτων της κοινοτικής παραγωγής που αφορούν τις περιόδους εμπορίας 1981/82 έως 1985/86, ανεξάρτητα από τη μελλοντική εφαρμογή του μηχανισμού αυτοχρηματοδότησης που προβλέπεται στο άρθρο 28 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81, πρέπει επιπλέον να θεσπιστεί μια εισφορά απορρόφησης για τον εν λόγω τομέα· ότι, προς το σκοπό αυτό, πρέπει να ζητηθεί από όλους τους ενδιαφερόμενους παραγωγούς να επιδείξουν πνεύμα αλληλεγγύης ώστε να επιτευχθεί η απόσβεση του ελλείμματος

που διαπιστώθηκε στο τέλος της περιόδου 1981/82 έως 1985/86 και το οποίο από δημοσιονομική άποψη εκτιμάται σε 400 εκατομμύρια ECU· ότι για να εφαρμοστεί η εισφορά αυτή με το δικαιότερο δυνατό τρόπο είναι δικαιολογημένο να κατανεμηθεί σε πέντε περιόδους εμπορίας και να εφαρμοσθεί στο σύνολο της παραγωγής της ζάχαρης και ισογλυκόζης που έχει τύχει άμεσα ή έμμεσα του ευεργήματος των εγγυημένων τιμών που προβλέπει η κοινή οργάνωση οργάνωση των αγορών·

ότι, εάν ληφθεί υπόψη η εξέλιξη της διάρθρωσης της παραγωγής στον τομέα αυτό, είναι πρακτικώς αδύνατο το βάρος της εισφοράς αυτής να μετακυληθεί ατομικά τόσο στους γεωργούς-παραγωγούς όσο και στη μεταποιητική βιομηχανία με βάση τα ωφελήματα που έχουν αποκομίσει στο παρελθόν από το προβλεπόμενο σύστημα· ότι κατά συνέπεια η μόνη δυνατή λύση είναι η διαφοροποίηση της εισφοράς ανάλογα με τις περιφέρειες παραγωγής κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81· ότι, προς το σκοπό αυτό, πρέπει να ληφθούν υπόψη αφενός οι συνεισφορές που έχουν καταβληθεί στο παρελθόν από όλους τους καλλιεργητές τεύτλων και ζαχαροκαλάμων και τους παραγωγούς ζάχαρης και ισογλυκόζης και αφετέρου η δυνάμενη να προβλεφθεί πραγματική παραγωγή στις ίδιες περιοχές έχοντας σαν βάση αναφοράς την παραγωγή της περιόδου εμπορίας 1984/85·

ότι ωστόσο, για να επέλθει ισορροπία μεταξύ των επιβαρύνσεων και των πλεονεκτημάτων του συστήματος, πρέπει να προσαρμοστούν τα διαφοροποιημένα ποσά της εισφοράς απορρόφησης στο μέτρο που είναι αναγκαίο για να εξασφαλισθεί ότι τα έσοδα από την εισφορά δεν υπερβαίνουν, σε κάθε μια περιοχή και για το σύνολο των εν λόγω πέντε περιόδων εμπορίας, το ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των πραγματικών δαπανών εξαγωγής των πλεονασμάτων για τις περιόδους εμπορίας 1981/82 έως 1985/86·

ότι, λόγω της φύσης της, αυτή η εισφορά απορρόφησης δεν πρέπει να επιβληθεί στις ισπανικές και πορτογαλικές περιφέρειες παραγωγής·

ότι η παραγωγή τεύτλων και ζάχαρης στην Ιταλία, καθώς και η παραγωγή ζαχαροκάλαμου και ζάχαρης στα υπερπόντια γαλλικά διαμερίσματα, προσκρούει ακόμα σε δυσκολίες, ιδίως όσον αφορά την εφαρμογή συγχρόνων μεθόδων παραγωγής ή για διαρθρωτικούς λόγους· ότι οι καλλιέργειες αυτές και οι αντίστοιχες μεταποιητικές βιομηχανίες αποτελούν για τις περιοχές αυτές σημαντικά στοιχεία, για την οικονομία δε των γαλλικών υπερπόντιων διαμερισμάτων στοιχεία ζωτικής σημασίας· ότι για το λόγο αυτό πρέπει να επιτραπεί στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη να χορηγούν εθνικές ενισχύσεις προσαρμογής στους τομείς αυτούς για καθορισμένο διάστημα και υπό ορισμένους όρους· ότι όσον αφορά την Ιταλία, λόγω της σοβαρής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η ζαχαροβιομηχανία και τα σχέδια αναδιάρθρωσης που εφαρμόζονται στον τομέα αυτό, πρέπει να προβλεφθεί, με την επιφύλαξη των άρθρων 92 και 94 της συνθήκης, ότι οι ενισχύσεις αυτές θα μπορούν να προσαρμόζονται και ότι κατ' εφαρμογή των άρθρων αυτών η Επιτροπή θα κρίνει ιδίως κατά πόσον οιενισχύσεις αυτές είναι σύμφωνες με τα εν λόγω σχέδια·

ότι η μετάβαση στην εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κανονισμού πρέπει να πραγματοποιηθεί υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες· ότι, ως εκ τούτου, μπορεί να αποδειχθούν απαραίτητα ορισμένα μεταβατικά μέτρα· ότι πρέπει να προβλεφθεί η θέσπισή τους σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 41 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81 τροποποιείται ως εξής: 1. Στο άρθρο 19, η παράγραφος 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«7. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου καθώς και η τροποποίηση του παραρτήματος Ι θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 41».

2. Το άρθρο 23 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 23

1. Τα άρθρα 24 έως 32 εφαρμόζονται, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, για τις περιόδους εμπορίας 1986/87 έως 1990/91.

2. Για τις περιόδους εμπορίας 1986/87 και 1987/88 και με την επιφύλαξη του άρθρου 25, οι ποσοστώσεις Α και Β των ζαχαροβιομηχανιών και των βιομηχανιών παραγωγής ισογλυκόζης είναι αυτές που ίσχυαν κατά την περίοδο 1985/86.

3. Για τις περιόδους εμπορίας 1988/89 έως 1990/91, το Συμβούλιο, πριν από την 1η Ιανουαρίου 1988, καθορίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 43 παράγραφος 2 της συνθήκης, ιδίως τις βασικές ποσότητες παραγωγής Α και Β ζάχαρης και ισογλυκόζης και την κατανομή των επιβαρύνσεων που προκύπτουν για τους παραγωγούς στα πλαίσια του καθεστώτος ποσοστώσεων του παρόντος τίτλου.»

3. Στο άρθρο 24 παράγραφος 1 τέταρτο εδάφιο, το στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«γ) ζάχαρη Γ ή ισογλυκόζη Γ, οιαδήποτε ποσότητα ζάχαρης ή ισογλυκόζης που παράγεται για λογαριασμό μιας συγκεκριμένης περιόδου εμπορίας και η οποία είτε υπερβαίνει το άθροισμα των ποσοστώσεων Α και Β της εν λόγω επιχείρησης είτε παράγεται από επιχείρηση στην οποία δεν έχουν χορηγηθεί ποσοστώσεις.»

4. Στο άρθρο 25 παράγραφος 2, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Το όριο 10 % που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται στην Ιταλία, την Ισπανία και τα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα, όταν οι μεταφορές ποσοστώσεων γίνονται βάσει σχεδίων αναδιάρθρωσης του τομέα των τεύτλων ή ζαχαροκάλαμου και του τομέα της ζάχαρης της εν λόγω περιοχής, στο μέτρο που είναι αναγκαίο για την υλοποίηση των σχεδίων αυτών. Για τις μεταφορές ποσοστώσεων στην Ισπανία στα πλαίσια αυτών των σχεδίων αναδιάρθρωσης, εφαρμόζεται το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 193/82 (1).

(1) ΕΕ αριθ. L 21 της 29. 1. 1982, σ. 3.» 5. Στο άρθρο 26 παράγραφος 1, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Τα άρθρα 8, 9, 18 και 19 δεν εφαρμόζονται για τη ζάχαρη αυτή και τα άρθρα 9, 18 και 19 γι' αυτή την ισογλυκόζη.»

6. Στο άρθρο 28 παράγραφος 1, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Πριν από το τέλος κάθε περιόδου εμπορίας διαπιστώνεται:».

7. Στο άρθρο 28 παράγραφος 2, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Στο τέλος της περιόδου εμπορίας 1987/88, διαπιστώνεται σωρευτικά για τις περιόδους εμπορίας 1986/87 και 1987/88:».

8. Στο άρθρο 28 παράγραφος 5, το ακόλουθο κείμενο προστίθεται ως τρίτο και τέταρτο εδάφιο:

«Ωστόσο το Συμβούλιο μπορεί, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο, να αυξήσει ήδη από την περίοδο εμπορίας 1986/87 το ανώτατο όριο της εισφοράς Β, εντός του ορίου 37,5 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης.

Σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο, το Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει ότι το σύνολο ή μέρος των ζημιών που προκύπτουν από την ενδεχόμενη χορήγηση επιστροφών στην παραγωγή που προβλέπονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 λαμβάνεται υπόψη για τον προσδιορισμό την συνολικής ζημίας που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο ε) του παρόντος άρθρου.»

9. Παρεμβάλλεται ο ακόλουθος τίτλος:

«ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ α

ΕΙΣΦΟΡΑ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗΣ

Άρθρο 32α

1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του τίτλου ΙΙΙ, οι ζαχαροβιομηχανίες και οι βιομηχανίες ισογλυκόζης καταβάλλουν, κατά τις περιόδους εμπορίας 1986/87 έως 1990/91, εισφορά απορρόφησης για τη ζάχαρη Α και Β και την ισογλυκόζη Α και Β που παράγουν. Η εισφορά αυτή προορίζεται να αποσβέσει το έλλειμμα των 400 εκατομμυρίων ECU που διαπιστώθηκε μετά την εφαρμογή του καθεστώτος των ποσοστώσεων κατά το χρονικό διάστημα 1981/82 έως 1985/86.

Κατά τις περιόδους εμπορίας 1986/87 και 1987/88, η εισφορά απορρόφησης που προορίζεται να αποσβέσει το έλλειμμα για το σύνολο της Κοινότητας 80 εκατομμυρίων ECU για κάθε περίοδο εμπορίας, εφαρμόζεται σύμφωνα με τις λεπτομέρειες που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3.

Κατά τις αποφάσεις που θα λάβει πριν την 1η Ιανουαρίου 1988, κατ' εφαρμογή του άρθρου 23 παράγραφος 3, το Συμβούλιο αποφασίζει, με ειδική πλειοψηφία μετά από πρόταση της Επιτροπής, τις λεπτομέρειες εφαρμογής της εισφοράς απορρόφησης που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 για τις περιόδους εμπορίας 1988/89 έως 1990/91.

2. Όσον αφορά τις ζαχαροβιομηχανίες, το ποσό της εισφοράς απορρόφησης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 καθορίζεται, για τις εν λόγω περιφέρειες, ως εξής:

1.2 // // // Περιφέρεια κατά την έννοια

του άρθρου 24 παράγραφος 2

// Ποσό σε ECU ανά 100 χγρ

εκφρασμένα

σε λευκή ζάχαρη // // // Δανία // 0,7736 // Γερμανία // 0,8823 // Μητροπολιτική Γαλλία // 0,8820 // Υπερπόντια γαλλικά διαμερίσματα // 0,1766 // Ελλάδα // 0,3982 // Ιρλανδία // 0,4080 // Ιταλία // 0,3398 // Κάτω Χώρες // 0,7552 // Οικονομική Ένωση Βελγίου - Λουξεμβούργου // 0,7137 // Ηνωμένο Βασίλειο // 0,4357 // //

3. Όσον αφορά τις βιομηχανίες ισογλυκόζης, το ποσό της εισφοράς απορρόφησης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 καθορίζεται, για τις εν λόγω περιφέρειες, ως εξής:

1.2 // // // Περιφέρεια κατά την έννοια

του άρθρου 24 παράγραφος 2

// Ποσό σε ECU ανά 100 χγρ ισογλυκόζης

εκφρασμένα

σε ξηρά ουσία // // // Δανία // 0,3094 // Γερμανία // 0,3529 // Μητροπολιτική Γαλλία // 0,3528 // Υπερπόντια γαλλικά διαμερίσματα // 0,0706 // Ελλάδα // 0,1593 // Ιρλανδία // 0,1632 // Ιταλία // 0,1359 // Κάτω Χώρες // 0,3021 // Οικονομική Ένωση Βελγίου - Λουξεμβούργου // 0,2855 // Ηνωμένο Βασίλειο // 0,1743 // //

4. Ωστόσο, τα ποσά των εισφορών απορρόφησης αναπροσαρμόζονται, σύμφωνα με τη διαδικασία της παραγράφου 6, στο μέτρο που είναι αναγκαίο για να εξασφαλισθεί ότι τα έσοδα από την εισφορά απορρόφησης δεν υπερβαίνουν, σε κάθε περιφέρεια και για το σύνολο των εν λόγω πέντε περιόδων, το πενταπλάσιο του γινομένου που προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό του ποσού της εισφοράς απορρόφησης, που εφαρμόζεται για την εν λόγω περιφέρεια κατά τη διάρκεια των περιόδων εμπορίας 1986/87 και 1987/88, επί την ποσότητα της παραγωγής Α και Β που διαπιστώθηκε για την περίοδο εμπορίας 1984/85 για την ίδια περιφέρεια. 5. Οι ζαχαροβιομηχανίες μπορούν να απαιτούν, ανάλογα με την περίπτωση, από τους πωλητές τεύτλων ή ζαχαροκάλαμων που έχουν παραχθεί στην Κοινότητα, για ποσότητα ζάχαρης για την οποία καταβάλλεται η εν λόγω εισφορά απορρόφησης, την απόδοση του 60 % της εισφοράς αυτής. Ωστόσο, τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν να συμφωνούν διαφορετικό ποσοστό.

6. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται, εφόσον χρειασθεί, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 41.»

10. Το άρθρο 46 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 46

1. Κατά τις περιόδους εμπορίας 1986/87 και 1987/88, η Ιταλική Δημοκρατία και η Γαλλική Δημοκρατία δύνανται να χορηγήσουν, υπό τους όρους των παραγράφων 2 και 3, ενισχύσεις προσαρμογής στους παραγωγούς ζαχαροτεύτλων, στους παραγωγούς ζαχαροκάλαμου και, ενδεχομένως, στους παραγωγούς ζάχαρης.

2. Στην Ιταλία, η χορήγηση των ενισχύσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 επιτρέπεται μόνο για την παραγωγή ποσότητας ζάχαρης που πραγματοποιείται εντός των ορίων των ποσοστώσεων Α και Β κάθε ζαχαροβιομηχανίας.

Για την παραγωγή αυτή, το ανώτατο ποσό των ενισχύσεων δεν δύναται να υπερβεί, ανά 100 χιλιόγραμμα λευκής ζάχαρης, το 23,64 % της τιμής παρέμβασης λευκής ζάχαρης οριζόμενης σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) για κάθε μια από τις περιόδους εμπορίας 1986/87 και 1987/88.

3. Ωστόσο, η Ιταλική Δημοκρατία μπορεί να προσαρμόσει τις ενισχύσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2 εφόσον αυτό απαιτείται από έκτακτες ανάγκες που συνδέονται με τα σχέδια της αναδιάρθρωσης του τομέα της ζάχαρης τα οποία πραγματοποιούνται στην Ιταλία. Κατά την εφαρμογή των άρθρων 92 έως 94 της συνθήκης, η Επιτροπή κρίνει ιδίως κατά πόσον οι ενισχύσεις αυτές είναι σύμφωνες με τα σχέδια αναδιάρθρωσης.

4. Στη Γαλλία, η χορήγηση των ενισχύσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 επιτρέπεται μόνο για ποσότητα λευκής ζάχαρης παραγόμενη στα υπερπόντια διαμερίσματα και μη υπερβαίνουσα τη βασική ποσότητα που χορηγείται στα διαμερίσματα αυτά αφού αφαιρεθεί η μεταφορά ποσοστώσεων Α 30 000 τόνων λευκής ζάχαρης που πραγματοποιήθηκε το 1981/82 κατ' εφαρμογή του άρθρου 25 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο. Οι ενισχύσεις αυτές δεν δύνανται να υπερβούν τις 6,04 ECU ανά 100 χιλιόγραμμα, εκφραζόμενα σε λευκή ζάχαρη.

5. Επιπλέον, η Ιταλική Δημοκρατία δύναται, κατά τη διάρκεια των περιόδων εμπορίας 1986/87 και 1987/88 και εφόσον το ύψος των χορηγούμενων επιτοκίων στην Ιταλία για τον πλέον φερέγγυο οφειλέτη υπερβαίνει κατά 3 % ή περισσότερο το επίπεδο του επιτοκίου που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του ποσού της απόδοσης που αναφέρεται στο άρθρο 8, να καλύψει με εθνική ενίσχυση την επίπτωση της διαφοράς αυτής στα έξοδα αποθεματοποίησης.»

11. Το άρθρο 48 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 48

Είναι δυνατό να θεσπιστούν μεταβατικά μέτρα σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 41.

Τα μέτρα αυτά εφαρμόζονται το αργότερο μέχρι τις 30 Ιουνίου 1987.»

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιουλίου 1986.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 24 Μαρτίου 1986.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

G. BRAKS

(1) ΕΕ αριθ. C 68 της 24. 3. 1986.

(2) ΕΕ αριθ. C 354 της 31. 12. 1985, σ. 10.

(3) ΕΕ αριθ. L 177 της 1. 7. 1981, σ. 4.

(4) ΕΕ αριθ. L 362 της 31. 12. 1985, σ. 8.