31983D0130

*****

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 16ης Φεβρουαρίου 1983

περί της ενισχύσεως που χορήγησε η βελγική κυβέρνηση σε επιχείρηση του τομέα κεραμευτικών ειδών υγιεινής

(Τα κείμενα στη γαλλική και ολλανδική γλώσσα είναι τα μόνα αυθεντικά)

(83/130/ΕΟΚ)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 93 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο,

Αφού έταξε στους ενδιαφερόμενους, σύμφωνα με τις διατάξεις του εν λόγω άρθρου, προθεσμία να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους και αφού έλαβε υπόψη τις παρατηρήσεις αυτές,

Εκτιμώντας:

ότι η βελγική κυβέρνηση μέσω των περιφερειακών οργάνων της αποφάσισε να παρέμβει υπέρ επιχειρήσεως του τομέα προϊόντων κεραμευτικής στη La Louviere· ότι η παρέμβαση αυτή έλαβε τη μορφή συμμετοχής 475 εκατομμυρίων βελγικών φράγκων στο κεφάλαιο της επιχείρησης από εταιρία δημοσίου δικαίου με περιφερειακό χαρακτήρα·

ότι η Επιτροπή έχοντας λάβει γνώση της χορήγησης της ενίσχυσης αυτής απευθύνθηκε στη βελγική κυβέρνηση με τέλεξ της 8ης Απριλίου και της 17ης Ιουνίου 1982, υπενθυμίζοντας στην εν λόγω κυβέρνηση τις υποχρεώσεις που απορρέουν γι' αυτήν από τις διατάξεις του άρθρου 93 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΟΚ, όσον αφορά την εκ των προτέρων κοινοποίηση των σχεδίων ενισχύσεων· ότι οι αιτήσεις αυτές έμειναν αναπάντητες·

ότι η Επιτροπή αποφάσισε στις 14 Σεπτεμβρίου 1982 να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 93 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΟΚ και διαπίστωσε ότι η ενίσχυση εφαρμοζόταν χωρίς να τηρηθεί η διαδικασία του άρθρου 93 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΟΚ· ότι, στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής, έταξε στη βελγική κυβέρνηση προθεσμία να υποβάλει τις παρατηρήσεις της πριν από τις 23 Οκτωβρίου 1982·

ότι, με επιστολή της 19ης Νοεμβρίου 1982, η βελγική κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι η χορήγηση της ενίσχυσης αποφασίσθηκε στις 3 Αυγούστου 1981· ότι υπογραμμίζει εξάλλου ότι η ενίσχυση σκοπό έχει να συμβάλει στην ανασύσταση των ίδιων πόρων της επιχείρησης · ότι η ενίσχυση αυτή στόχο έχει να δώσει στην επιχείρηση τη δυνατότητα να συνεχίσει τις δραστηριότητές της έως ότου εκπονηθεί σχέδιο αναδιάρθρωσης· ότι, έως ότου εφαρμοστεί το κατά τομείς σχέδιο, έχουν ληφθεί μέτρα για την ορθολογική οργάνωση της παραγωγής της εν λόγω επιχείρησης· ότι τα μέτρα αυτά θα οδηγήσουν στη μείωση των θέσεων εργασίας κατά 200·

ότι στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων των ενδιαφερομένων, οι κυβερνήσεις τεσσάρων Κρατών μελών καθώς και τρεις επαγγελματικές οργανώσεις του τομέα προϊόντων κεραμευτικής γνωστοποίησαν στην Επιτροπή ότι συμμερίζονται τις ανησυχίες της για την προβλεπόμενη ενίσχυση· ότι μια ολλανδική επιχείρηση υπογράμμισε εξάλλου τις σοβαρές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού που θα μπορούσαν να προκύψουν από τις ενισχύσεις της βελγικής κυβέρνησης·

ότι η ενίσχυση της βελγικής κυβέρνησης, στη συγκεκριμένη περίπτωση, μπορεί να επηρεάσει τις συναλλαγές μεταξύ των Κρατών μελών και να νοθεύσει ή να απειλήσει να νοθεύσει τον ανταγωνισμό κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΟΚ, ευνοώντας την εν λόγω επιχείρηση και την παραγωγή κεραμευτικών ειδών υγιεινής και επιτραπέζιων σκευών·

ότι ένα ουσιαστικό μέρος της παραγωγής της επιχείρησης εξάγεται προς τα άλλα Κράτη μέλη και ότι συνεπώς οι συναλλαγές μεταξύ Κρατών μελών επηρεάζονται από την ενίσχυση που χορηγεί η βελγική κυβέρνηση·

ότι η απαγόρευση των ενισχύσεων που αναφέρονται στο άρθρο 92 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΟΚ μπορεί να εφαρμοσθεί στις εισφορές σε κεφάλαιο που πραγματοποιούνται τόσο από την κεντρική διοίκηση όσο και από άλλα δημόσια όργανα·

ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η οικονομική κατάσταση της επιχείρησης και η υπερδυναμικότητα στον τομέα προϊόντων κεραμευτικής, ιδίως στον τομέα των ειδών υγιεινής, συνιστούσαν μειονεκτήματα που δεν επέτρεπαν να πιθανολογηθεί το γεγονός ότι η επιχείρηση μπορεί να βρεί τα απαραίτητα ποσά για την επιβίωσή της στις ιδιωτικές αγορές κεφαλαίων·

ότι η εν λόγω επιχείρηση είχε εδώ και πολλά χρόνια σημαντικές ζημίες· ότι οι ζημίες αυτές ανήλθαν σε 133,6 εκατομμύρια βελγικά φράγκα το 1979, σε 242,8 εκατομ μύρια βελγικά φράγκα το 1980 και σε 302,3 εκατομμύρια βελγικά φράγκα το 1981, που αντιστοιχούν σε 23 %, 39 % και 45 % αντίστοιχα του κύκλου εργασιών των ετών αυτών· ότι εξάλλου κατά την περίοδο από το 1979 έως το 1982 τα ποσά που οφείλονται στην κοινωνική ασφάλιση ανήλθαν από 120,8 εκατομμύρια βελγικά φράγκα το 1979 σε 221 εκατομμύρια βελγικά φράγκα το 1982·

ότι υπό τις συνθήκες αυτές, συμμετοχή 475 εκατομμυρίων βελγικών φράγκων σε επιχείρηση, της οποίας το κεφάλαιο και τα αποθέματα αντιστοιχούσαν την 1η Ιανουαρίου 1981 σε 25,4 εκατομμύρια βελγικά φράγκα, συνιστά ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 92 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΟΚ·

ότι παρόμοια ενίσχυση που στόχο έχει τη διατήρηση της δυναμικότητας παραγωγής δύναται να θίξει σημαντικά τους όρους του ανταγωνισμού διότι η λειτουργία της αγοράς κανονικά απαιτεί την παύση της λειτουργίας της εν λόγω επιχείρησης, γεγονός που, επειδή ο τομέας αυτός έχει να αντιμετωπίσει υπερδυναμικότητα, θα επέτρεπε στους πιο ανταγωνιστικούς από τους ανταγωνιστές να αναπτυχθούν·

ότι το άρθρο 92 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΟΚ προβλέπει καταρχήν το ασυμβίβαστο προς την κοινή αγορά των ενισχύσεων που πληρούν τα κριτήρια που αναφέρει· ότι οι παρεκκλίσεις από το εν λόγω ασυμβίβαστο, που προβλέπονται στο άρθρο 92 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΟΚ, καθορίζουν τους στόχους που ακολουθούνται για το συμφέρον της Κοινότητας και όχι μόνο για το συμφέρον του δικαιούχου της ενίσχυσης· ότι οι παρεκκλίσεις αυτές πρέπει να ερμηνευθούν αυστηρά κατά την εξέταση κάθε προγράμματος με περιφερειακό ή κατά τομείς χαρακτήρα ή κάθε ατομικής περίπτωσης εφαρμογής καθεστώτων γενικών ενισχύσεων· ειδικότερα, ότι οι παρεκκλίσεις αυτές εφαρμόζονται μόνο στις περιπτώσεις που η Επιτροπή μπορεί να διαπιστώσει ότι, χωρίς την ενίσχυση, η λειτουργία της αγοράς δεν θα επέτρεπε, αυτή η ίδια, στις δικαιούχους επιχειρήσεις να υιοθετήσουν συμπεριφορά που θα μπορούσε να συμβάλει στην υλοποίηση ενός από τους στόχους που επιδιώκουν οι παρεκκλίσεις αυτές·

ότι η χορήγηση του πλεονεκτήματος των εν λόγω παρεκκλίσεων σε ενισχύσεις που δεν συνεπάγονται παρόμοιο αντάλλαγμα θα είχε ως συνέπεια να επηρεασθούν οι συναλλαγές μεταξύ Κρατών μελών και να νοθευθεί ο ανταγωνισμός, χωρίς αυτό να δικαιολογείται με κανένα τρόπο από το κοινοτικό συμφέρον, χορηγώντας συγχρόνως αδικαιολόγητα πλεονεκτήματα σε ορισμένα Κράτη μέλη·

ότι η Επιτροπή, όταν εφαρμόζει τις αρχές που αναφέρονται ανωτέρω, κατά την εξέταση περιπτώσεων ενισχύσεων, πρέπει να βεβαιώνεται ότι όσον αφορά τη δικαιούχο επιχείρηση υπάρχει αντάλλαγμα που δικαιολογεί τη χορήγηση της ενίσχυσης, με την έννοια ότι η ενίσχυση είναι απαραίτητη για την προώθηση της υλοποίησης ενός από τους στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 92 παράραφος 3 της συνθήκης ΕΟΚ· ότι, όταν δεν μπορεί να αποδειχθεί αυτό, είναι φανερό ότι η ενίσχυση δεν συμβάλλει στην πραγματοποίηση των στόχων που επιδιώκουν οι παρεκκλίσεις, αλλά χρησιμεύει για τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της σχετικής επιχείρησης·

ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ύπαρξη παρόμοιου ανταλλάγματος δεν φαίνεται να υπάρχει, όσον αφορά την επιχείρηση που είναι δικαιούχος της ενίσχυσης·

ότι, στην πραγματικότητα, η βελγική κυβέρνηση δεν μπόρεσε να δώσει και η Επιτροπή δεν μπόρεσε να βρει καμία δικαιολογία που να επιτρέπει τον ισχυρισμό ότι η εν λόγω ενίσχυση πληροί τους όρους που απαιτούνται για την εφαρμογή των παρεκκλίσεων που προβλέπει το άρθρο 92 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΟΚ·

ότι, όσον αφορά τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 3 στοιχεία α) και γ) του άρθρου 92 της συνθήκης ΕΟΚ σχετικά με τις ενισχύσεις που προορίζονται να ευνοήσουν ή να διευκολύνουν την ανάπτυξη ορισμένων περιοχών, πρέπει να θεωρηθεί ότι η περιοχή La Louviere δεν είναι περιοχή στην οποία επικρατεί «ασυνήθως χαμηλό βιοτικό επίπεδο» η «σοβαρή υποαπασχόληση», κατά την έννοια της παρέκκλισης του στοιχείου α) · ότι, σχετικά με την παρέκκλιση που αναφέρεται στο στοιχείο γ), η βελγική ενίσχυση δεν παρουσιάζει τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να συμβάλει στην ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών περιοχών όπως προβλέπει η διάταξη αυτή·

ότι, όσον αφορά τις παρεκκλίσεις του άρθρου 92 παράγραφος 3 στοιχείο β) της συνθήκης ΕΟΚ, η εν λόγω ενίσχυση δεν περιέχει κανένα στοιχείο που να την χαρακτηρίζει σχέδιο «κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος» η που να μπορεί να επανορθώσει μια « σοβαρή διατάραξη της οικονομίας» ενός Κράτους μέλους, η προώθηση της οποίας να δικαιολογεί παρέκκλιση βάσει του άρθρου 92 παράγραφος 3 στοιχείο β) της συνθήκης ΕΟΚ, από το ασυμβίβαστο των ενισχύσεων που προβλέπονται στο άρθρο 92 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΟΚ· ότι το Βέλγιο ανήκει στις κεντρικές περιοχές της Ευρώπης, δηλαδή σ' αυτές που δεν γνωρίζουν, σε κοινοτικό πλαίσιο, τα πιο σοβαρά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν περιοχές όπου ο κίνδυνος υπερβολικών ενισχύσεων είναι ιδιαίτερα πραγματικός και όπου περισσότερο από παντού κάθε ενίσχυση θα μπορούσε να επηρεάσει τις συναλλαγές μεταξύ Κρατών μελών· ότι, εξάλλου, στις διαθέσιμες κοινωνικοοικονομικές πληροφορίες για το Βέλγιο, δεν υπάρχουν στοιχεία που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει σοβαρή διατάραξη της οικονομίας τους έτσι όπως ορίζεται στη συνθήκη· ότι η παρέμβαση της βελγικής κυβέρνησης δεν έχει σκοπό να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση·

ότι τέλος, σχετικά με τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 3 στοιχείο γ) του άρθρου 92 της συνθήκης ΕΟΚ υπέρ « ενισχύσεων που προορίζονται για τη διευκόλυνση της ανάπτυξης ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων», η εξέλιξη του τομέα προϊόντων κεραμευτικής οδηγεί στο συμπέρασμα, αν ληφθεί ιδίως υπόψη η υπερδυναμικότητα στην Κοινότητα, ότι η διατήρηση της δυναμικότητας παραγωγής μέσω κρατικών ενισχύσεων δεν φαίνεται επιθυμητή για το κοινό συμφέρον, ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η ενίσχυση επιχείρησης του τομέα προϊόντων κεραμευτικής, που χορηγείται από τη βελγική κυβέρνηση, είναι ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 92 της συνθήκης ΕΟΚ και πρέπει κατόπιν τούτου να καταργηθεί.

Άρθρο 2

Το Βέλγιο ενημερώνει την Επιτροπή, εντός προθεσμίας τριών μηνών από την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης, σχετικά με τα μέτρα που έχει λάβει για να συμμορφωθεί με αυτή.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στο Βασίλειο του Βελγίου.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 16 Φεβρουαρίου 1983.

Για την Επιτροπή

Frans ANDRIESSEN

Μέλος της Επιτροπής