Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 11957EN04

    Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, Παράρτημα ΙV - Υπερπόντιες χώρες και εδάφη στις οποίες εφαρμόζονται οι διατάξεις του τετάρτου μέρους της συνθήκης

    Legal status of the document In force

    11957EN04

    Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, Παράρτημα ΙV - Υπερπόντιες χώρες και εδάφη στις οποίες εφαρμόζονται οι διατάξεις του τετάρτου μέρους της συνθήκης


    Παράρτημα IV - Υπερπόντιες χώρες και εδάφη στις οποίες εφαρμόζονται οι διατάξεις του τετάρτου μέρους της συνθήκης(1.1) (1.2) (1.3)

    (1.1) Κείμενο όπως τροποποιήθηκε από:

    - το άρθρο της συμβάσεως της 13ης Νοεμβρίου 1962 περί αναθεωρήσεως της συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αριθ. 150 της 1ης Οκτωβρίου 1964, σ. 2414).

    - το άρθρο 24, παράγραφος 2, της πράξεως προσχωρήσεως Δαν./Ιρλ./Ην. Βασ. στη διατύπωση που απορρέει από το άρθρο 13 της ΑΠ ΠΠ Δαν./Ιρλ./Ην. Βασ.

    - τη συνθήκη της 13ης Μαρτίου 1984 για την τροποποίηση των συνθηκών για την ίδρυση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων όσον αφορά τη Γροιλανδία (Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αριθ. L 29 της 1ης Φεβρουαρίου 1985).

    (1.2) Η απόφαση 86/283/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 30ής Ιουνίου 1986 σχετικά με τη σύνδεση των υπερπόντιων χωρών και εδαφών με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αριθ. L 175 της 1ης Ιουλίου 1986) περιλαμβάνει στο παράρτημα Ι τον κατάλογο των υπερπόντιων χωρών και εδαφών για τα οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις του τέταρτου μέρους της συνθήκης.

    (1.3) Οι διατάξεις του τετάρτου μέρους της συνθήκης εφαρμόστηκαν στο Σουρινάμ, δυνάμει μιας πρόσθετης πράξεως του Βασιλείου των Κάτω Χωρών, κατατιθέμενη ως συμπλήρωμα στα έγγραφα κυρώσεως από 1ης Σεπτεμβρίου 1962 μέχρι 16 Ιουλίου 1976.

    Η γαλλική δυτική Αφρική που περιλαμβάνει: τη Σενεγάλη, το Σουδάν, τη Γουινέα, την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Δαχομέη, τη Μαυριτανία, το Νίγηρα και τον Ανω Βόλτα(1.4)·

    (1.4) Οι διατάξεις του τέταρτου μέρους της συνθήκης δεν εφαρμόζονται πλέον στις χώρες ή εδάφη που ανεξαρτοποιήθηκαν και των οποίων η ονομασία μπορεί να τροποποιήθηκε. Οι σχέσεις μεταξύ της ΕΟΚ και ορισμένων αφρικανικών κρατών και της Μαδαγασκάρης υπήρξαν το αντικείμενο συμβάσεων συνδέσεως που υπογράφηκαν στο Yaounde στις 20 Ιουλίου 1963 και στις 29 Ιουλίου 1969 διαδοχικά:

    Οι σχέσεις με ορισμένα κράτη της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού υπήρξαν εν συνεχεία το αντικείμενο:

    - της συμβάσεως ΑΚΕ-ΕΟΚ του Λομέ, η οποία υπεγράφη στις 28 Φεβρουαρίου 1975 (Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αριθ. L 25 της 30ής Ιανουαρίου 1976) και άρχισε να ισχύει την 1η Απριλίου 1976,

    - της δεύτερης σύμβασης ΑΚΕ-ΕΟΚ, η οποία υπεγράφη στο Λομέ στις 31 Οκτωβρίου 1979 (Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, αριθ. L 347 της 22ας Δεκεμβρίου 1980) και άρχισε να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 1981,

    - της τρίτης σύμβασης ΑΚΕ-ΕΟΚ, η οποία υπεγράφη στο Λομέ στις 8 Δεκεμβρίου 1984 (Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αριθ. L 86 της 31ης Μαρτίου 1986) και άρχισε να ισχύει την 1η Μαΐου 1986.

    Η γαλλική ισημερινή Αφρική που περιλαμβάνει: το Μέσο Κογκό, το Ουμπάνγκι-Σάρι, το Τσαντ και το Γκαμπόν(2.1)·

    (2.1) Βλέπε υποσημείωση (1.4) της προηγούμενης σελίδας.

    Το Σαιν Πιερ και Μικελόν(2.2), το αρχιπέλαγος των Κομόρες(2.3), η Μαδαγασκάρη(2.1) και τα εξαρτημένα εδάφη(2.1), η γαλλική ακτή της Σομαλίας(2.1), η Νέα Καληδονία και τα εξαρτημένα εδάφη, οι γαλλικές εγκαταστάσεις της Ωκεανίας(2.4), οι περιοχές του νοτίου ημισφαιρίου και της Ανταρκτικής(2.5)·

    (2.2) Κατέστη εδαφική ενότητα της Γαλλικής Δημοκρατίας.

    (2.3) Οι διατάξεις του τέταρτου μέρους της συνθήκης δεν εφαρμόζονται πλέον σ’αυτό το αρχιπέλαγος, εξαιρέσει της εδαφικης ενότητας της Μαγιόττε που παρέμεινε στον κατάλογο των υπερπόντιων χωρών και εδαφών (βλέπε υποσημείωση (1.2) της προηγούμενης σελίδας).

    (2.1) Βλέπε υποσημείωση (1.4) της προηγούμενης σελίδας.

    (2.4) Νέα ονομασία: Υπερπόντιο έδαφος της Γαλλικής Πολυνησίας,

    Υπερπόντιο έδαφος των νήσων Βάλλις και Φουτούνα.

    (2.5) Νέα ονομασία : έδαφος των γαλλικών περιοχών του νοτίου ημισφαιρίου και της Ανταρκτικής.

    Η αυτόνομη Δημοκρατία του Τόγκο(2.1)·

    (2.1) Βλέπε υποσημείωση (1.4) της προηγούμενης σελίδας.

    Το υπό κηδεμονία έδαφος του Καμερούν που διοικείται από τη Γαλλία(2.1)·

    (2.1) Βλέπε υποσημείωση (1.4) της προηγούμενης σελίδας.

    Το βελγικό Κογκό και η Ρουάντα Ουρούντι(2.1)·

    (2.1) Βλέπε υποσημείωση (1.4) της προηγούμενης σελίδας.

    Η υπό ιταλική κηδεμονία Σομαία(2.1)·

    Η ολλανδική Νέα Γουινέα(2.1)·

    Οι ολλανδικές Αντίλλες(2.6)·

    Η γαλλο-βρετανική συγκυριαρχία των Νέων Εβρίδων(2.1)·

    Οι Μπαχάμες(3.1)·

    (3.1)·Βλέπε υποσημείωση (1.4) της πρώτης σελίδας του παρόντος Παραρτήματος.

    Οι Βερμούδες(3.2)·

    (3.2)·Αυτά τα εδάφη δεν αναφέρονται μεταξύ των υπερπόντιων χωρών και εδαφών τα οποία καλύπτοντα από την απόφαση 86/283/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 30.6.1986 (βλέπε υποσημείωση (1.2) της πρώτης σελίδας του παρόντος Παραρτήματος).

    Το Μπρούνέι(3.3)·

    (3.3)·Οι διατάξεις του τέταρτου μέρους της συνθήκης δεν εφαρμόζονται πλέον στο έδαφος αυτό, που έγινε ανεξάρτητο την 31η Δεκεμβρίου 1983.

    Τα συνδεδεμένα κράτη της Καραϊβικής: Αντίγκουα, Δομίνικα, Γρενάδα, Σάντα Λουτσία, Αγιος Βικέντιος, Αγιος Χριστόφορος, Νέβις, Ανγκουίλλα(3.4)·

    (3.4)·Τα συνδεδεμένα κράτη της Καραβαϊκής δεν υπάρχουν πλέον ως θεσμικά αναγνωρισμένη ομάδα. Όλα τα εδάφη που αποτελούσαν την ομάδα αυτή έγιναν ανεξάρτητα, εκτός από την Ανγκουίλλα, όπου συνεχίζουν να εφαρμόζονται οι διατάξεις του τέταρτου μέρους της συνθήκης.

    Η βρετανική Ονδούρα(3.1)·

    (3.1)·Βλέπε υποσημείωση (1.4) της πρώτης σελίδας του παρόντος Παραρτήματος.

    Οι νήσοι Καίυμαν·

    Οι νήσοι Φάλκλαντ και εξαρτώμενα εδάφη(3.5)·

    (3.5) Τα εξαρτημένα εδάφη των νήσων Φάλκλαντ άλλαξαν ονομασία στις 3 Οκτωβρίου 1985 και έπαυσαν να είναι εξαρτημένα εδάφη των νήσων Φάλκλαντ. Η σημερινή ονομασία τους είναι: Νότια Γεωργία και Νότιοι νήσοι Σάντουιτς.

    Οι νήσοι Γκίλμπερτ και Έλλις(3.1)·

    (3.1)·Βλέπε υποσημείωση (1.4) της πρώτης σελίδας του παρόντος Παραρτήματος.

    Οι κεντρικές και νότιοι νήσοι της Γραμμής(3.2)·

    (3.2)·Αυτά τα εδάφη δεν αναφέρονται μεταξύ των υπερπόντιων χωρών και εδαφών τα οποία καλύπτοντα από την απόφαση 86/283/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 30.6.1986 (βλέπε υποσημείωση (1.2) της πρώτης σελίδας του παρόντος Παραρτήματος).

    Οι βρετανικές νήσοι Σολομώντος(3.1)·

    (3.1)·Βλέπε υποσημείωση (1.4) της πρώτης σελίδας του παρόντος Παραρτήματος.

    Οι νήσοι Τερκς και Κάικος·

    Οι βρετανικές Παρθένοι νήσοι·

    Μοντσερράτ·

    Πιτκαϊρν·

    Αγία Ελένη και εξαρτώμενα εδάφη·

    Οι Σεϋχέλλες(4.1)·

    (4.1)·Βλέπε υποσημείωση (1.4) της πρώτης σελίδας αυτού του παραρτήματος.

    Το βρετανικό έδαφος Ανταρκτικής·

    Το βρετανικό έδαφος Ινδικού Ωκεανού·

    Γροιλανδία(4.2).

    (4.2) Η μνεία προστίθεται από το άρθρο 4 της συνθήκης περί της Γροιλανδίας.

    Top