This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02009L0156-20161018
Council Directive 2009/156/EC of 30 November 2009 on animal health conditions governing the movement and importation from third countries of equidae (codified version) (Text with EEA relevance)
Consolidated text: Οδηγία 2009/156/ΕΚ του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τους όρους υγειονομικού ελέγχου που διέπουν τη διακίνηση των ιπποειδών και τις εισαγωγές ιπποειδών προέλευσης τρίτων χωρών (κωδικοποιημένη έκδοση) (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
Οδηγία 2009/156/ΕΚ του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τους όρους υγειονομικού ελέγχου που διέπουν τη διακίνηση των ιπποειδών και τις εισαγωγές ιπποειδών προέλευσης τρίτων χωρών (κωδικοποιημένη έκδοση) (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
No longer in force
- Date of document:
- 18/10/2016
- Date of effect:
- 18/10/2016
- Author:
- Not available
- Form:
- Ενοποιημένο κείμενο
- Additional information:
- LASTMODIN 32016D1840
- Link
- Link
- Link
- Select all documents mentioning this document
- Consolidation: basic act:
- 32009L0156
2009L0156 — EL — 18.10.2016 — 002.001
Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο
|
ΟΔΗΓΊΑ 2009/156/ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 30ής Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τους όρους υγειονομικού ελέγχου που διέπουν τη διακίνηση των ιπποειδών και τις εισαγωγές ιπποειδών προέλευσης τρίτων χωρών (κωδικοποιημένη έκδοση) (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ L 192 της 23.7.2010, σ. 1) |
Τροποποιείται από:
|
|
|
Επίσημη Εφημερίδα |
||
|
αριθ. |
σελίδα |
ημερομηνία |
||
|
L 158 |
234 |
10.6.2013 |
||
|
L 280 |
33 |
18.10.2016 |
||
ΟΔΗΓΊΑ 2009/156/ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ
της 30ής Νοεμβρίου 2009
σχετικά με τους όρους υγειονομικού ελέγχου που διέπουν τη διακίνηση των ιπποειδών και τις εισαγωγές ιπποειδών προέλευσης τρίτων χωρών
(κωδικοποιημένη έκδοση)
(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι
ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 1
Η παρούσα οδηγία καθορίζει τους όρους υγειονομικού ελέγχου που διέπουν τη διακίνηση ιπποειδών μεταξύ των κρατών μελών και τις εισαγωγές ιπποειδών από τρίτες χώρες.
Άρθρο 2
Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, νοούνται ως:
α) «εκμετάλλευση»: η γεωργική μονάδα, η μονάδα εκπαίδευσης, ο στάβλος ή, γενικά, κάθε χώρος ή εγκατάσταση όπου συνήθως διατηρούνται ή εκτρέφονται ιπποειδή, οποιαδήποτε και αν είναι η χρήση τους·
β) «ιπποειδή»: οι κατοικίδιοι ή άγριοι ίπποι –συμπεριλαμβανομένης της ζέβρας– ή οι όνοι, και τα ζώα που προέρχονται από τη διασταύρωσή τους·
γ) «εγγεγραμμένα ιπποειδή»: τα παντός είδους εγγεγραμμένα ιπποειδή, όπως ορίζονται στην οδηγία 90/427/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 1990, σχετικά με τους όρους ζωοτεχνικού και γενεαλογικού χαρακτήρα που διέπουν το ενδοκοινοτικό εμπόριο ιπποειδών ( 1 ), τα οποία αναγνωρίζονται βάσει εγγράφου αναγνώρισης το οποίο εκδίδεται:
i) από την αρχή εκτροφής ή οποιαδήποτε άλλη αρμόδια αρχή της χώρας καταγωγής του ιπποειδούς, η οποία διαχειρίζεται το γενεαλογικό βιβλίο ή το μητρώο της φυλής αυτού του ιπποειδούς ή
ii) από οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό ή ένωση που διαχειρίζεται αγωνιστικούς ίππους ή ίππους ιπποδρομιών,
δ) «ιπποειδή σφαγής»: τα ιπποειδή που προορίζονται να οδηγηθούν, είτε απευθείας είτε μέσω εγκεκριμένου κέντρου συγκέντρωσης κατά το άρθρο 7, στο σφαγείο για να σφαγούν·
ε) «ιπποειδή εκτροφής και εκμετάλλευσης»: ιπποειδή που δεν αναφέρονται στα στοιχεία γ) και δ)·
στ) «κράτος μέλος ή τρίτη χώρα απαλλαγμένη από την πανώλη των ίππων»: το κράτος μέλος ή η τρίτη χώρα στο έδαφος των οποίων καμία κλινική, ορολογική (σε ανεμβολίαστους ίππους) ή επιδημιολογική ένδειξη δεν επέτρεψε να διαπιστωθεί η παρουσία πανώλης των ίππων κατά τα δύο τελευταία έτη και όπου δεν έγινε, κατά τους δώδεκα τελευταίους μήνες, εμβολιασμός κατά της ασθενείας αυτής·
ζ) «ασθένειες που πρέπει να δηλώνονται υποχρεωτικά»: οι ασθένειες που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι·
η) «επίσημος κτηνίατρος»: ο κτηνίατρος που ορίζεται από την αρμόδια κεντρική αρχή ενός κράτους μέλους ή μιας τρίτης χώρας·
θ) «προσωρινή αποδοχή»: το καθεστώς που ισχύει για τα εγγεγραμμένα ιπποειδή τα οποία προέρχονται από τρίτη χώρα και γίνονται δεκτά στο έδαφος της Κοινότητας για χρονικό διάστημα μικρότερο από 90 ημέρες, που καθορίζεται με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2, σε συνάρτηση με την υγειονομική κατάσταση της χώρας καταγωγής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ II
ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΙΠΠΟΕΙΔΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ
Άρθρο 3
Τα κράτη μέλη επιτρέπουν τη διακίνηση εγγεγραμμένων ιπποειδών στο έδαφός τους και αποστέλλουν στο έδαφος άλλων κρατών μελών μόνο τα ιπποειδή που πληρούν τις προϋποθέσεις των άρθρων 4 και 5.
Ωστόσο, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών προορισμού μπορούν να χορηγούν γενικές ή περιορισμένες παρεκκλίσεις για τις διακινήσεις ιπποειδών:
— που χρησιμοποιούνται για ιππασία ή για να σύρουν άμαξες, για αθλητικούς ή ψυχαγωγικούς σκοπούς, σε τόπους που βρίσκονται πλησίον των εσωτερικών συνόρων της Κοινότητας,
— που συμμετέχουν σε πολιτιστικές ή άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις ή σε δραστηριότητες που οργανώνουν εξουσιοδοτημένοι προς τούτο τοπικοί οργανισμοί που βρίσκονται πλησίον εσωτερικών συνόρων της Κοινότητας,
— που προορίζονται αποκλειστικά για προσωρινή βοσκή ή εργασία πλησίον εσωτερικών συνόρων της Κοινότητας.
Τα κράτη μέλη που κάνουν χρήση της ευχέρειας αυτής ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με το περιεχόμενο των χορηγούμενων παρεκκλίσεων.
Άρθρο 4
1. Τα ιπποειδή δεν πρέπει να παρουσιάζουν κανένα κλινικό σύμπτωμα ασθένειας κατά την επιθεώρηση. Η επιθεώρηση πρέπει να πραγματοποιείται εντός των 48 ωρών που προηγούνται της επιβιβάσεως ή της φορτώσεως των ιπποειδών. Ωστόσο, όσον αφορά τα εγγεγραμμένα ιπποειδή, η επιθεώρηση αυτή απαιτείται – με την επιφύλαξη του άρθρου 6 – μόνο για τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές.
2. Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων που προβλέπονται στην παράγραφο 5 για τις ασθένειες που πρέπει να δηλώνονται υποχρεωτικά, ο επίσημος κτηνίατρος πρέπει, κατά την επιθεώρηση, να βεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο –ιδίως βάσει των δηλώσεων του ιδιοκτήτη ή του εκτροφέα– που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα ιπποειδή έχουν έλθει σε επαφή με άλλα ιπποειδή προσβεβλημένα από μόλυνση ή μεταδοτική ασθένεια κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών πριν από την επιθεώρηση.
3. Τα ιπποειδή δεν πρέπει να προορίζονται για θανάτωση στα πλαίσια προγράμματος εξάλειψης μολυσματικής ή μεταδοτικής ασθένειας το οποίο εφαρμόζεται σε ένα κράτος μέλος.
4. Τα ιπποειδή πρέπει να αποτελούν αντικείμενο αναγνώρισης η οποία πρέπει να γίνεται:
α) για τα εγγεγραμμένα ιπποειδή, μέσω εγγράφου αναγνώρισης, όπως προβλέπεται στην οδηγία 90/427/ΕΟΚ, στο οποίο πρέπει ιδίως να πιστοποιείται η τήρηση των παραγράφων 5 και 6 του παρόντος άρθρου και του άρθρου 5 της παρούσας οδηγίας.
Η ισχύς του εγγράφου αυτού πρέπει να αναστέλλεται για λόγους μετακίνησης από τον επίσημο κτηνίατρο κατά τη διάρκεια των απαγορεύσεων που προβλέπονται στις παραγράφους 5 και 6 του παρόντος άρθρου ή στο άρθρο 5 της παρούσας οδηγίας. Μετά τη σφαγή του εγγεγραμμένου ίππου, το έγγραφο αναγνώρισης πρέπει να επιστρέφεται στην αρχή που το έχει εκδώσει. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος σημείου θα θεσπιστούν σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2·
β) για τα ιπποειδή εκτροφής και εκμετάλλευσης, με τη μέθοδο αναγνώρισης που έχει οριστεί, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2.
5. Επιπλέον της απαιτήσεως που προβλέπεται στο άρθρο 5, τα ιπποειδή δεν πρέπει να προέρχονται από εκμετάλλευση στην οποία έχει επιβληθεί κάποιο από τα ακόλουθα απαγορευτικά μέτρα:
α) εάν δεν έχουν σφαγεί ή θανατωθεί όλα τα ευρισκόμενα στην εκμετάλλευση ζώα των ευαίσθητων στην ασθένεια ειδών, η διάρκεια της απαγόρευσης που ισχύει για την εκμετάλλευση προελεύσεως πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση:
i) στην περίπτωση ιπποειδών για τα οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι έχουν προσβληθεί από δουρίνη, με έξι μήνες από την ημέρα της τελευταίας επαφής ή της πιθανότητας επαφής με ασθενές ιπποειδές. Ωστόσο, εάν πρόκειται για επιβήτορα, η απαγόρευση πρέπει να ισχύει μέχρι τον ευνουχισμό του,
ii) στην περίπτωση μάλεως και εγκεφαλομυελίτιδας των ίππων, με έξι μήνες από την ημέρα κατά την οποία θανατώθηκαν τα προσβληθέντα ιπποειδή,
iii) σε περίπτωση μολυσματικής αναιμίας, με το χρονικό διάστημα που είναι απαραίτητο ώστε, από την ημερομηνία κατά την οποία έχουν θανατωθεί τα προσβληθέντα ιπποειδή, τα υπόλοιπα ζώα να έχουν υποβληθεί και αντιδράσει αρνητικά σε δύο δοκιμές Coggins με τη μεσολάβηση τριμήνου μεταξύ πρώτης και δεύτερης δοκιμής,
iv) με έξι μήνες από το τελευταίο διαπιστωθέν κρούσμα φυσαλιδώδους στοματίτιδας,
v) με ένα μήνα από το τελευταίο διαπιστωθέν κρούσμα λύσσας,
vi) με 15 ημέρες από το τελευταίο διαπιστωθέν κρούσμα βακτηριακού άνθρακα·
β) εάν όλα τα ευρισκόμενα στην εκμετάλλευση ζώα των ευαίσθητων στην ασθένεια ειδών έχουν σφαγεί ή θανατωθεί και οι εγκαταστάσεις έχουν απολυμανθεί, η διάρκεια της απαγόρευσης είναι 30 ημέρες από την ημέρα κατά την οποία θανατώθηκαν τα ζώα και απολυμάνθηκαν οι εγκαταστάσεις, εκτός από την περίπτωση του βακτηριακού άνθρακα για τον οποίο η διάρκεια απαγόρευσης είναι 15 ημέρες.
Οι αρμόδιες αρχές μπορούν, όσον αφορά τους ιπποδρόμους και τα ιπποδρόμια, να παρεκκλίνουν από τα εν λόγω απαγορευτικά μέτρα και ενημερώνουν την Επιτροπή για τη φύση των παρεκκλίσεων που χορηγούν.
Στην περίπτωση που κράτος μέλος θεσπίζει ή έχει θεσπίσει προαιρετικό ή υποχρεωτικό πρόγραμμα καταπολέμησης ασθένειας στην οποία είναι εκτεθειμένα τα ιπποειδή, μπορεί να υποβάλει στην Επιτροπή το πρόγραμμα αυτό, εντός έξι μηνών από τις 4 Ιουλίου 1990 για το Βέλγιο, τη Δανία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία, την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο, τις Κάτω Χώρες, την Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, από την 1η Ιανουαρίου 1995 για την Αυστρία, τη Φινλανδία και τη Σουηδία, από την 1η Μαΐου 2004 για την Τσεχική Δημοκρατία, την Εσθονία, την Κύπρο, τη Λετονία, τη Λιθουανία, την Ουγγαρία, τη Μάλτα, την Πολωνία, τη Σλοβενία και τη Σλοβακία, από την 1η Ιανουαρίου 2007 για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία και από την 1η Ιουλίου 2013 για την Κροατία, αναφέροντας ιδίως:
α) την κατάσταση της ασθενείας στο έδαφός του·
β) τους λόγους που δικαιολογούν το πρόγραμμα, λαμβανομένης υπόψη της σοβαρότητας της ασθενείας και των πλεονεκτημάτων του προγράμματος όσον αφορά τη σχέση κόστους/οφελών·
γ) τη γεωγραφική ζώνη στην οποία πρόκειται να εφαρμοσθεί το πρόγραμμα·
δ) τα διάφορα καθεστώτα που εφαρμόζονται στις εγκαταστάσεις και τις απαιτήσεις που πρέπει να πληροί κάθε είδος καθώς και τις διαδικασίες που ακολουθούνται κατά τις δοκιμές·
ε) τις διαδικασίες ελέγχου του προγράμματος·
στ) τις συνέπειες από την απώλεια του καθεστώτος της εκμετάλλευσης για οποιονδήποτε λόγο·
ζ) τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται αν διαπιστωθούν θετικά αποτελέσματα κατά τη διάρκεια ελέγχων που διενεργούνται σύμφωνα με το πρόγραμμα·
η) την ίση μεταχείριση των συναλλαγών που πραγματοποιούνται στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους και των ενδοκοινοτικών συναλλαγών.
Η Επιτροπή εξετάζει τα προγράμματα που της κοινοποιούν τα κράτη μέλη. Τα εγκρίνει, ενδεχομένως, τηρώντας τα κριτήρια που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2. Με την ίδια διαδικασία μπορούν να προσδιορισθούν οι γενικές ή περιορισμένες συμπληρωματικές εγγυήσεις που είναι δυνατό να απαιτηθούν στις ενδοκοινοτικές συναλλαγές. Οι εγγυήσεις αυτές δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τις εγγυήσεις που απαιτεί το κράτος μέλος σε εθνικά πλαίσια.
Τα προγράμματα που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη μπορούν να τροποποιηθούν ή να συμπληρωθούν με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 3. Με την ίδια διαδικασία μπορεί να εγκριθεί τροποποίηση ή συμπλήρωση ήδη εγκριθέντων προγραμμάτων ή εγγυήσεων που έχουν προσδιορισθεί σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο.
Άρθρο 5
1. Τα κράτη μέλη που δεν είναι απαλλαγμένα από την πανώλη των ίππων μπορούν να αποστέλλουν ιπποειδή από το τμήμα του εδάφους τους το οποίο θεωρείται μολυσμένο κατά την έννοια της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου μόνον υπό τους όρους που ορίζονται στην παράγραφο 5.
2. Ένα τμήμα του εδάφους κράτους μέλους θεωρείται μολυσμένο από την πανώλη των ίππων εάν:
α) κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών διαπιστώθηκε πανώλη των ίππων βάσει κλινικών, ορολογικών (σε ανεμβολίαστα ζώα) ή/και επιδημιολογικών ενδείξεων ή
β) διενεργήθηκε εμβολιασμός κατά της πανώλης των ίππων κατά τους δώδεκα τελευταίους μήνες.
Το τμήμα του εδάφους το οποίο θεωρείται μολυσμένο από την πανώλη των ίππων αποτελείται τουλάχιστον:
α) από μια ζώνη προστασίας, ακτίνας τουλάχιστον 100 χιλιομέτρων γύρω από κάθε εστία·
β) από μια ζώνη επιτήρησης η οποία εκτείνεται σε βάθος τουλάχιστον 50 χιλιομέτρων πέρα από τα όρια της ζώνης προστασίας και στην οποία δεν έχει διενεργηθεί κανένας εμβολιασμός κατά τη διάρκεια του τελευταίου δωδεκαμήνου.
3. Οι κανόνες ελέγχου και τα μέτρα καταπολέμησης της πανώλης των ίππων στα εδάφη και ζώνες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 καθώς και οι σχετικές παρεκκλίσεις, ορίζονται στην οδηγία 92/35/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 1992, για τη θέσπιση των κανόνων ελέγχου και των μέτρων καταπολέμησης της πανώλης των ίππων ( 2 ).
4. Κάθε εμβολιασμένο ιπποειδές που βρίσκεται στη ζώνη προστασίας πρέπει να εγγράφεται και να επισημαίνεται, σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο δ) της οδηγίας 92/35/ΕΟΚ.
Στο έγγραφο αναγνώρισης ή/και το υγειονομικό πιστοποιητικό πρέπει να γίνεται σαφής μνεία του εν λόγω εμβολιασμού.
5. Ένα κράτος μέλος μπορεί να αποστέλλει από το έδαφος που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 μόνο τα ιπποειδή που πληρούν τις ακόλουθες απαιτήσεις:
α) αποστέλλονται μόνον κατά τη διάρκεια ορισμένων περιόδων του έτους, ανάλογα με τη δραστηριότητα των εντόμων-φορέων. Η περίοδος αυτή ορίζεται με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 3·
β) δεν παρουσιάζουν κανένα κλινικό σύμπτωμα πανώλης των ίππων κατά την ημέρα της επιθεώρησης που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1·
γ) πρέπει να έχουν υποστεί δύο δοκιμές για την πανώλη των ίππων όπως περιγράφεται στο παράρτημα IV, οι οποίες διενεργούνται σε διάστημα 21 έως 30 ημερών και εκ των οποίων η δεύτερη έχει διενεργηθεί δέκα το πολύ ημέρες πριν από την αποστολή:
i) είτε με αρνητικά αποτελέσματα, εάν δεν έχουν εμβολιασθεί κατά της πανώλης των ίππων
ii) είτε χωρίς να διαπιστωθεί αύξηση των αντισωμάτων και χωρίς να έχουν εμβολιασθεί κατά το τελευταίο δίμηνο, στην περίπτωση που έχουν εμβολιασθεί κατά της πανώλης των ίππων.
Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2 και ύστερα από γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων μπορούν να αναγνωριστούν και άλλες μέθοδοι ελέγχου·
δ) έχουν διατηρηθεί σε σταθμό απομόνωσης επί 40 τουλάχιστον ημέρες πριν από την αποστολή·
ε) ήταν προστατευμένα από τα έντομα-φορείς κατά την περίοδο της απομόνωσης και κατά τη μεταφορά από τον σταθμό απομόνωσης προς τον τόπο αποστολής.
Άρθρο 6
Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν εναλλακτικό καθεστώς ελέγχου το οποίο προσφέρει εναλλακτικές εγγυήσεις ισοδύναμες προς τις προβλεπόμενες στο άρθρο 4 σημείο 5 για τη διακίνηση ιπποειδών στο έδαφός τους, μπορούν να χορηγούν, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, παρέκκλιση από το άρθρο 4 παράγραφος 1 δεύτερη φράση και από το άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο β).
Ενημερώνουν σχετικά την Επιτροπή.
Άρθρο 7
1. Τα ιπποειδή πρέπει να οδηγούνται, το συντομότερο δυνατόν, από την εκμετάλλευση προελεύσεως, είτε απευθείας είτε μέσω εγκεκριμένου κέντρου συγκέντρωσης, όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο ιε) της οδηγίας 64/432/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 1964, περί προβλημάτων υγειονομικού ελέγχου στον τομέα των ενδοκοινοτικών συναλλαγών βοοειδών και χοιροειδών ( 3 ), στον τόπο προορισμού, με μέσα μεταφοράς και προσδέσεως τα οποία καθαρίζονται και απολυμαίνονται τακτικά με απολυμαντικό και με συχνότητα που καθορίζεται από το κράτος μέλος αποστολής. Τα μεταφορικά οχήματα πρέπει να είναι διαρρυθμισμένα κατά τρόπο ώστε η κόπρος, η στρωμνή ή η χορτονομή των ιπποειδών να μην είναι δυνατόν να χυθεί ή να πέσει εκτός του οχήματος κατά τη μεταφορά. Τηρουμένου του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2005, η μεταφορά πρέπει να πραγματοποιείται κατά τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται αποτελεσματικά η υγειονομική προστασία και η ευζωία των ιπποειδών.
2. Το κράτος μέλος προορισμού μπορεί, κατά γενικό ή περιορισμένο τρόπο, να χορηγεί παρέκκλιση από ορισμένες απαιτήσεις του άρθρου 4 παράγραφος 5, μόνον εφόσον το ζώο είναι εφοδιασμένο με ειδικό σήμα με το οποίο να διευκρινίζεται ότι προορίζεται για σφαγή και εφόσον το υγειονομικό πιστοποιητικό σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ περιέχει μνεία της παρέκκλισης αυτής.
Στις περιπτώσεις χορήγησης τέτοιας παρέκκλισης, τα ιπποειδή σφαγής πρέπει να οδηγούνται απευθείας στο οριζόμενο σφαγείο προκειμένου να σφαγούν εντός χρονικού διαστήματος που δεν υπερβαίνει τις πέντε ημέρες από την άφιξη στο σφαγείο.
3. Ο επίσημος κτηνίατρος οφείλει να καταχωρίσει σε μητρώο τον αριθμό ταυτότητας ή τον αριθμό του εγγράφου αναγνώρισης του σφαζόμενου ιπποειδούς και να διαβιβάσει στην αρμόδια αρχή του τόπου αποστολής, εφόσον αυτή το ζητήσει, βεβαίωση με την οποία πιστοποιείται η σφαγή του συγκεκριμένου ιπποειδούς.
Άρθρο 8
1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι:
α) όταν εξέρχονται από την εκμετάλλευση, τα εγγεγραμμένα ιπποειδή πρέπει να συνοδεύονται από το έγγραφο αναγνώρισης που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 4 στοιχείο α) και, εάν προορίζονται για τις ενδοκοινοτικές ανταλλαγές, από το διαβατήριο αυτό, μαζί με την υγειονομική βεβαίωση που προβλέπεται στο παράρτημα ΙΙ·
β) τα ιπποειδή εκτροφής, εκμετάλλευσης και σφαγής να συνοδεύονται κατά τη μεταφορά τους από υγειονομικό πιστοποιητικό σύμφωνο με το παράρτημα ΙΙΙ.
2. Το υγειονομικό πιστοποιητικό ή, στην περίπτωση εγγεγραμμένων ιπποειδών, η υγειονομική βεβαίωση πρέπει με την επιφύλαξη του άρθρου 6 να έχουν συνταχθεί 48 ώρες ή, το αργότερο, την τελευταία εργάσιμη ημέρα πριν από τη φόρτωση, στην ή στις επίσημες γλώσσες του κράτους μέλους αποστολής και προορισμού. Η διάρκεια ισχύος του υγειονομικού πιστοποιητικού ή της υγειονομικής βεβαίωσης είναι δέκα ημέρες. Η υγειονομική βεβαίωση και το υγειονομικό πιστοποιητικό πρέπει να αποτελούνται από ένα μόνο φύλλο.
3. Αντί του ατομικού υγειονομικού πιστοποιητικού που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β), οι μετακινήσεις των ιπποειδών, πλην των εγγεγραμμένων μεταξύ των κρατών μελών, μπορούν να πραγματοποιούνται υπό την κάλυψη ενός μόνον υγειονομικού πιστοποιητικού ανά παρτίδα.
Άρθρο 9
Οι προβλεπόμενοι από την οδηγία 90/425/ΕΟΚ κανόνες εφαρμόζονται ειδικότερα στους ελέγχους στον τόπο καταγωγής, στη διοργάνωση και στην παρακολούθηση των ελέγχων που οφείλει να διενεργεί η χώρα προορισμού καθώς και στα ληπτέα μέτρα διασφάλισης.
Άρθρο 10
Οι πραγματογνώμονες κτηνίατροι της Επιτροπής μπορούν, εφόσον αυτό είναι απαραίτητο για την ενιαία εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και σε συνεργασία με τις αρμόδιες εθνικές αρχές, να πραγματοποιούν ελέγχους επιτόπου. Η Επιτροπή πληροφορεί τα κράτη μέλη για τα αποτελέσματα των ελέγχων που πραγματοποιούνται.
Το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου πραγματοποιείται έλεγχος προσφέρει κάθε δυνατή βοήθεια στους πραγματογνώμονες για την εκπλήρωση της αποστολής τους.
Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ III
ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΙΠΠΟΕΙΔΩΝ ΑΠΟ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ
Άρθρο 11
Τα ιπποειδή που εισάγονται στην Κοινότητα πρέπει να πληρούν τους όρους που θεσπίζονται στα άρθρα 12 έως 16.
Άρθρο 12
1. Η εισαγωγή ιπποειδών στην Κοινότητα επιτρέπεται μόνον από τρίτες χώρες που περιλαμβάνονται σε κατάλογο που καταρτίζεται ή τροποποιείται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2.
Λαμβανομένης υπόψη της υγειονομικής κατάστασης και των εγγυήσεων που παρέχονται από την τρίτη χώρα για τα ιπποειδή, είναι δυνατόν να αποφασίζεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2, ότι η έγκριση που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου ισχύει για ολόκληρο το έδαφος της εγκεκριμένης τρίτης χώρας ή μόνο για μέρος του εδάφους της.
Για τον λόγο αυτόν, λαμβάνεται υπόψη ο τρόπος με τον οποίο η εγκεκριμένη τρίτη χώρα θεσπίζει και εφαρμόζει, εντός του εδάφους της, τα σχετικά διεθνή πρότυπα, ιδίως την αρχή της περιφερειοποίησης, σε σχέση με τις υγειονομικές της απαιτήσεις για την εισαγωγή από άλλες τρίτες χώρες και από την Κοινότητα.
2. Κατά την εκπόνηση ή την τροποποίηση του καταλόγου που προβλέπεται στην παράγραφο 1, λαμβάνονται υπόψη ειδικότερα τα ακόλουθα:
α) η υγειονομική κατάσταση των ιπποειδών, των άλλων κατοικίδιων ζώων και των άγριων ζώων της τρίτης χώρας· αποδίδεται ιδιαίτερη προσοχή στις εξωτικές ζωικές ασθένειες και σε όλες τις πτυχές της γενικής υγειονομικής και περιβαλλοντικής κατάστασης στην τρίτη χώρα, στον βαθμό που ενδέχεται να θέτει σε κίνδυνο την υγειονομική και περιβαλλοντική κατάσταση στην Κοινότητα·
β) η νομοθεσία της τρίτης χώρας σε ό,τι αφορά την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων·
γ) η δομή της αρμόδιας κτηνιατρικής αρχής και των οικείων υπηρεσιών επιθεώρησης, οι αρμοδιότητες των εν λόγω υπηρεσιών, η επιτήρηση στην οποία υπόκεινται και τα μέσα που διαθέτουν, συμπεριλαμβανομένων των δυνατοτήτων τους σε ό,τι αφορά το προσωπικό και τα εργαστήρια, για την ουσιαστική εφαρμογή της εθνικής νομοθεσίας·
δ) οι εγγυήσεις που μπορεί να προσφέρει η αρμόδια κτηνιατρική αρχή της τρίτης χώρας όσον αφορά τη συμμόρφωση με τους αντίστοιχους όρους υγειονομικού ελέγχου που ισχύουν στην Κοινότητα ή την εφαρμογή αντίστοιχων όρων·
ε) εάν η τρίτη χώρα είναι μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας των Ζώων (ΟΙΕ) και η τακτικότητα και ταχύτητα με την οποία η τρίτη χώρα παρέχει πληροφορίες σχετικά με την ύπαρξη μολυσματικών ή μεταδοτικών ασθενειών των ιπποειδών στο έδαφός της, ιδίως των ασθενειών που καταγράφονται από τον ΟΙΕ και αυτών που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της παρούσας οδηγίας·
στ) οι εγγυήσεις που μπορεί να προσφέρει η τρίτη χώρα για άμεση ενημέρωση της Επιτροπής και των κρατών μελών:
i) εντός 24 ωρών από την επιβεβαίωση του κρούσματος ασθενείας των ιπποειδών που απαριθμείται στο παράρτημα Ι και για οιαδήποτε αλλαγή στην πολιτική εμβολιασμών σε σχέση με τις εν λόγω ασθένειες,
ii) εντός κατάλληλης προθεσμίας, για οιαδήποτε προτεινόμενη τροποποίηση στους εθνικούς υγειονομικούς κανόνες για τα ιπποειδή, ιδίως σε ό,τι αφορά τις εισαγωγές ιπποειδών,
iii) τακτικά για την κατάσταση της υγείας των ιπποειδών στο έδαφός της·
ζ) οιαδήποτε εμπειρία από προηγούμενες εισαγωγές ζώντων ιπποειδών από την τρίτη χώρα και τα αποτελέσματα των ελέγχων εισαγωγών που, ενδεχομένως, πραγματοποιήθηκαν·
η) τα αποτελέσματα κοινοτικών επιθεωρήσεων ή/και ελέγχων που διενεργήθηκαν στην τρίτη χώρα, ιδίως τα αποτελέσματα της αξιολόγησης των αρμόδιων αρχών ή, κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής, η έκθεση που υποβλήθηκε από τις αρμόδιες αρχές για τις επιθεωρήσεις που πραγματοποιήθηκαν·
θ) η εμβέλεια των κανόνων για την πρόληψη και την καταπολέμηση μολυσματικών ή μεταδοτικών ζωικών ασθενειών που ισχύουν στην τρίτη χώρα και η εφαρμογή τους, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων για την εισαγωγή ιπποειδών από άλλες τρίτες χώρες.
3. Η Επιτροπή θεσπίζει τις αναγκαίες διατάξεις ώστε να διατίθενται στο κοινό ενημερωμένες εκδόσεις του καταλόγου που καταρτίζεται ή τροποποιείται σύμφωνα με την παράγραφο 1.
Ο κατάλογος μπορεί να συνδυάζεται με άλλους καταλόγους που καταρτίζονται για την προστασία της υγείας των ζώων και της δημόσιας υγείας και μπορεί επίσης να περιλαμβάνει υποδείγματα υγειονομικών πιστοποιητικών.
4. Ειδικοί όροι σχετικά με τις εισαγωγές για κάθε τρίτη χώρα ή ομάδα τρίτων χωρών, όσον αφορά την κατάσταση υγείας των ιπποειδών στη συγκεκριμένη τρίτη χώρα ή ομάδα τρίτων χωρών, θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2.
5. Οι λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή των παραγράφων 1 έως 4 και τα κριτήρια για την εγγραφή τρίτων χωρών ή τμημάτων τρίτων χωρών στον κατάλογο που προβλέπεται στην παράγραφο 1 μπορούν να θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2.
Άρθρο 13
1. Τα ιπποειδή πρέπει να προέρχονται από τρίτη χώρα η οποία είναι:
α) απαλλαγμένη από την πανώλη των ίππων·
β) απαλλαγμένη, επί διετία, από τη βενεζουελανή εγκεφαλομυελίτιδα των ίππων (VEE)·
γ) απαλλαγμένη, επί εξάμηνο, από δουρίνη και μάλι.
2. Με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2 μπορεί να αποφασιστεί ότι:
α) η παράγραφος 1 του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται μόνο σε μέρος του εδάφους τρίτης χώρας.
Σε περίπτωση διαφοροποίησης των απαιτήσεων για την πανώλη των ίππων ανά περιοχή, πρέπει τουλάχιστον να τηρούνται τα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφοι 2 και 5·
β) απαιτούνται πρόσθετες εγγυήσεις για τις εξωτικές ασθένειες στην Κοινότητα.
Άρθρο 14
Πριν από την ημέρα της φόρτωσής τους, ενόψει της αποστολής τους προς το κράτος μέλος προορισμού, τα ιπποειδή πρέπει να έχουν παραμείνει χωρίς διακοπή στο έδαφος ή τμήμα του εδάφους τρίτης χώρας ή, σε περίπτωση διαφοροποίησης των απαιτήσεων ανά περιοχή, στο τμήμα του εδάφους που ορίζεται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 13 παράγραφος 2 στοιχείο α), επί χρονικό διάστημα που θα καθορισθεί κατά την έγκριση των αποφάσεων που θα θεσπισθούν κατ’ εφαρμογή του άρθρου 15.
Πρέπει να προέρχονται από περιοχή που έχει υπαχθεί σε υγειονομικό έλεγχο.
Άρθρο 15
Η εισαγωγή ιπποειδών από το έδαφος τρίτης χώρας ή από τμήμα εδάφους τρίτης χώρας, οριζόμενο κατ’ εφαρμογή του άρθρου 13 παράγραφος 2 στοιχείο α) που περιλαμβάνεται στον κατάλογο ο οποίος καταρτίζεται σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 1, επιτρέπεται μόνον εφόσον τα ιπποειδή, πέραν των απαιτήσεων που προβλέπονται στο άρθρο 13:
α) πληρούν και τους υγειονομικούς όρους που θεσπίζονται, με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2, για τις εισαγωγές ιπποειδών από τη χώρα αυτή σε συνάρτηση με το συγκεκριμένο είδος, τις κατηγορίες ιπποειδών.
Βάση αναφοράς για τον καθορισμό αυτών των όρων υγειονομικού ελέγχου αποτελούν οι κανόνες των άρθρων 4 και 5· και
β) όταν πρόκειται για τρίτες χώρες μη απαλλαγμένες τουλάχιστον επί εξάμηνο από τη φυσαλιδώδη στοματίτιδα ή την ιογενή αρτηρίτιδα, τα ιπποειδή πληρούν τις ακόλουθες απαιτήσεις:
i) τα ιπποειδή πρέπει να προέρχονται από εκμετάλλευση απαλλαγμένη τουλάχιστον επί εξάμηνο από τη φυσαλιδώδη στοματίτιδα και να έχουν αντιδράσει αρνητικά στην ορολογική ανίχνευση πριν από την αποστολή τους,
ii) για τον ιό των αρτηριών, τα αρσενικά ιπποειδή πρέπει, ανεξάρτητα από το άρθρο 19 στοιχείο β), να έχουν αντιδράσει αρνητικά στην ορολογική ανίχνευση ή σε ιό απομόνωσης ή σε οποιαδήποτε άλλη δοκιμασία σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2 η οποία εγγυάται ότι το ζώο είναι απαλλαγμένο από την ασθένεια αυτή.
Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2 και έπειτα από γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων, οι κατηγορίες αρσενικών ιπποειδών στις οποίες θα εφαρμόζεται η απαίτηση αυτή μπορεί να περιοριστούν.
Άρθρο 16
1. Τα ιπποειδή πρέπει να αναγνωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 4 και να συνοδεύονται από υγειονομικό πιστοποιητικό που έχει συνταχθεί από επίσημο κτηνίατρο της τρίτης χώρας εξαγωγής. Το υγειονομικό πιστοποιητικό πρέπει:
α) να εκδίδεται την ημέρα της φορτώσεως των ιπποειδών ενόψει της αποστολής τους προς το κράτος μέλος προορισμού ή, όταν πρόκειται για εγγεγραμμένους ίππους, την τελευταία εργάσιμη ημέρα πριν από την επιβίβαση·
β) να συντάσσεται τουλάχιστον σε μία από τις επίσημες γλώσσες του κράτους μέλους προορισμού και σε μία επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους στο οποίο διενεργείται ο έλεγχος κατά την εισαγωγή·
γ) να συνοδεύει τα ιπποειδή στο πρωτότυπο·
δ) να βεβαιώνει ότι τα ιπποειδή πληρούν τους όρους που προβλέπει η παρούσα οδηγία και τους όρους που καθορίζονται κατ’ εφαρμογή της για την εισαγωγή από την τρίτη χώρα·
ε) να αποτελείται από ένα μόνο φύλλο·
στ) να προορίζεται για έναν μόνον παραλήπτη ή, στην περίπτωση ιπποειδών σφαγής, να αφορά μια παρτίδα η οποία πρέπει να φέρει κατάλληλο σήμα και κατάλληλα αναγνωριστικά σήματα.
Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή αν χρησιμοποιούν την επιλογή αυτή.
2. Το υγειονομικό πιστοποιητικό συντάσσεται επί εντύπου συμφώνου προς υπόδειγμα που καταρτίζεται με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2.
Άρθρο 17
1. Αμέσως μετά την άφιξή τους στο κράτος μέλος προορισμού, τα ιπποειδή σφαγής πρέπει να οδηγούνται σε σφαγείο, είτε απευθείας είτε μέσω εγκεκριμένου κέντρου συγκέντρωσης κατά το άρθρο 7, και, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του υγειονομικού ελέγχου, να σφάζονται εντός προθεσμίας που θα καθορισθεί κατά την έγκριση των αποφάσεων που θα θεσπισθούν κατ’ εφαρμογή του άρθρου 15.
2. Με την επιφύλαξη των ειδικών όρων που ενδεχομένως καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού δύναται, λόγω των απαιτήσεων του υγειονομικού ελέγχου, να ορίζει το σφαγείο στο οποίο πρέπει να μεταφέρονται τα ιπποειδή αυτά.
Άρθρο 18
Έλεγχοι διενεργούνται επιτόπου από πραγματογνώμονες κτηνιάτρους των κρατών μελών και της Επιτροπής, για να εξακριβωθεί αν οι διατάξεις της οδηγίας αυτής, και ιδίως εκείνες του άρθρου 12 παράγραφος 2, εφαρμόζονται αποτελεσματικά.
Εάν κατά τη διενέργεια ελέγχου δυνάμει του παρόντος άρθρου, αποκαλυφθούν σοβαρά στοιχεία σε βάρος μιας εκμετάλλευσης, η Επιτροπή ενημερώνει αμέσως τα κράτη μέλη σχετικά και εκδίδει αμέσως απόφαση για την προσωρινή αναστολή της έγκρισης. Τελική απόφαση λαμβάνεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 3.
Οι πραγματογνώμονες των κρατών μελών που επιφορτίζονται με τους ελέγχους αυτούς ορίζονται από την Επιτροπή έπειτα από πρόταση των κρατών μελών.
Οι έλεγχοι αυτοί διενεργούνται για λογαριασμό της Κοινότητας, η οποία αναλαμβάνει τα αντίστοιχα έξοδα.
Η περιοδικότητα και οι λεπτομέρειες των ελέγχων αυτών καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2.
Άρθρο 19
Με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 2:
α) μπορεί να περιοριστούν οι εισαγωγές από τρίτη χώρα ή τμήμα τρίτης χώρας σε συγκεκριμένα είδη ή συγκεκριμένες κατηγορίες ιπποειδών·
β) κατά παρέκκλιση από το άρθρο 15, καθορίζονται οι ειδικοί όροι υπό τους οποίους μπορεί να πραγματοποιείται η προσωρινή εισαγωγή στο έδαφος της Κοινότητας ή η επανεισαγωγή, στο εν λόγω έδαφος, ύστερα από προσωρινή εξαγωγή εγγεγραμμένων ιπποειδών ή ιπποειδών που προορίζονται για ειδικές χρήσεις·
γ) καθορίζονται οι όροι υπό τους οποίους μπορεί μια προσωρινή εισαγωγή να μετατραπεί σε οριστική·
δ) μπορεί να οριστεί κοινοτικό εργαστήριο αναφοράς για μία ή περισσότερες από τις ασθένειες των ιπποειδών που αναφέρονται στο παράρτημα Ι και να προβλεφθούν οι λειτουργίες, τα καθήκοντα και οι διαδικασίες συνεργασίας με τα εργαστήρια που είναι υπεύθυνα για τη διάγνωση των λοιμωδών ασθενειών των ιπποειδών στα κράτη μέλη.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV
ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 20
Τα παραρτήματα I έως IV τροποποιούνται με τη διαδικασία του άρθρου 21 παράγραφος 3.
Άρθρο 21
1. Η Επιτροπή επικουρείται από τη μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων που ιδρύθηκε από το άρθρο 58 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων ( 4 ).
2. Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.
Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται τρίμηνη.
3. Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.
Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται σε 15 μέρες.
Άρθρο 22
Η οδηγία 90/426/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με τις πράξεις που παρατίθενται στο παράρτημα V μέρος Α, καταργείται, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που εμφαίνονται στο παράρτημα V, μέρος Β.
Οι αναφορές στην καταργούμενη οδηγία νοούνται ως αναφορές στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος VI.
Άρθρο 23
Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρθρο 24
Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I
ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ
Οι ακόλουθες ασθένειες πρέπει να δηλώνονται υποχρεωτικά:
— δουρίνη,
— μάλις,
— εγκεφαλομυελίτις των ίππων (σε όλες της τις μορφές, συμπεριλαμβανομένης της VEE),
— μολυσματική αναιμία,
— λύσσα,
— βακτηριακός άνθρακας,
— πανώλη των ίππων,
— φυσαλιδώδης στοματίτιδα.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ( 5 )
Διαβατήριο αριθ. …
Πιστοποιείται ( 6 ) ότι τα ιπποειδή που αναφέρονται ανωτέρω πληρούν τους ακόλουθους όρους:
α) εξετάσθηκαν σήμερα και δεν παρουσιάζουν κανένα κλινικό σύμπτωμα ασθένειας·
β) δεν πρόκειται για ζώα προοριζόμενα να θανατωθούν στα πλαίσια προγράμματος εξάλειψης μεταδοτικής ασθένειας το οποίο εφαρμόζεται στο κράτος μέλος·
γ)
— δεν προέρχονται από το έδαφος ή τμήμα του εδάφους κράτους μέλους για το οποίο ισχύουν μέτρα απαγόρευσης λόγω της πανώλης των ίππων, ή
— προέρχονται από το έδαφος ή τμήμα του εδάφους κράτους μέλους το οποίο αποτελεί αντικείμενο περιοριστικών μέτρων λόγω της πανώλης των ίππων και υποβλήθηκαν με ικανοποιητικά αποτελέσματα στις εξετάσεις που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 5 της οδηγίας 2009/156/ΕΚ στον σταθμό σαρανταήμερης απομόνωσης ……, από τις … έως τις … ( 7 )·
δ) δεν προέρχονται από εκμετάλλευση που αποτελεί αντικείμενο μέτρων απαγόρευσης για υγειονομικούς λόγους και δεν έχουν έλθει σε επαφή με τα ιπποειδή εκμετάλλευσης που αποτελεί αντικείμενο απαγόρευσης για υγειονομικούς λόγους:
— στην περίπτωση ιπποειδών που πιθανολογείται ότι έχουν προσβληθεί από trypanosoma equiperdum, επί έξι μήνες από την ημερομηνία της τελευταίας επαφής ή ενδεχόμενης επαφής με άρρωστο ιπποειδές. Ωστόσο, εάν πρόκειται για επιβήτορα ίππο, η απαγόρευση ισχύει έως τον ευνουχισμό του,
— σε περίπτωση μάλεως και εγκεφαλομυελίτιδος των ιπποειδών, επί έξι μήνες από την ημερομηνία κατά την οποία θανατώθηκαν τα προσβληθέντα από την ασθένεια αυτή ιπποειδή,
— στην περίπτωση λοιμώδους αναιμίας, κατά τη διάρκεια της περιόδου που απαιτείται ώστε, με βάση την ημερομηνία κατά την οποία θανατώθηκαν τα προσβληθέντα από την ασθένεια αυτή ιπποειδή, να αντιδράσουν τα υπόλοιπα ζώα αρνητικά σε δύο εξετάσεις Coggins οι οποίες γίνονται σε διάστημα τριών μηνών η μία από την άλλη,
— στην περίπτωση αφθώδους στοματίτιδας, επί έξι μήνες από την τελευταία περίπτωση,
— στην περίπτωση λύσσας, επί ένα μήνα από την τελευταία περίπτωση,
— στην περίπτωση βακτηριακού άνθρακα, επί 15 ημέρες από την τελευταία περίπτωση,
— σε περίπτωση κατά την οποία όλα τα ζώα των ευαίσθητων ειδών που βρίσκονται στην εκμετάλλευση εσφάγησαν ή θανατώθηκαν και απολυμάνθηκαν οι εγκαταστάσεις επί 30 ημέρες από την ημερομηνία κατά την οποία εσφάγησαν ή θανατώθηκαν τα ζώα και απολυμάνθηκαν οι εγκαταστάσεις, εκτός από την περίπτωση του βακτηριακού άνθρακα για τον οποίο η διάρκεια της απαγόρευσης είναι 15 ημέρες·
ε) δεν έχουν έλθει, εξ όσων γνωρίζω, σε επαφή με ιπποειδή που έχουν προσβληθεί από μεταδοτική ασθένεια ή μόλυνση στη διάρκεια των 15 τελευταίων ημερών·
στ) κατά τον χρόνο της επιθεώρησης, ήταν σε φυσική κατάσταση κατάλληλη για την προβλεπόμενη μετακίνηση σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2005 ( 9 ).
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ
για το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών
ΙΠΠΟΕΙΔΗ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV
ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΑΝΩΛΗ ΤΩΝ ΙΠΠΟΕΙΔΩΝ
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
ΜΕΡΟΣ A
Ορολογικές δοκιμασίες
Η ορολογική μέθοδος που περιγράφεται κατωτέρω συνίσταται σε ενζυμικές δοκιμασίες ανοσοπροσρόφησης (ELISA) βάσει του σημείου 2 του τμήματος Β του κεφαλαίου 2.5.1 του εγχειριδίου διαγνωστικών δοκιμασιών και εμβολίων για χερσαία ζώα, έκδοση 2016, όπως εγκρίθηκε από τη συνέλευση των αντιπροσώπων του OIE τον Μάιο του 2012.
Η πρωτεΐνη VP7 του ιού είναι ανοσοκυρίαρχο μείζον αντιγόνο του ιού της αφρικανικής πανώλης των ίππων (AHSV), που διατηρείται και στους εννέα ορότυπους του AHSV. Έχει αποδειχθεί ότι οι ανασυνδυασμένες πρωτεΐνες AHSV-VP7 είναι σταθερές, αβλαβείς και κατάλληλες για να χρησιμοποιηθούν ως αντιγόνα σε διαδικασίες ELISA για τον προσδιορισμό αντισωμάτων κατά του ιού AHSV, με υψηλό βαθμό ευαισθησίας και ειδικότητας (Laviada κ.ά., 1992b ( 10 )· Maree και Paweska, 2005). Η έμμεση ELISA και η παρεμποδιστική ELISA είναι δύο δοκιμασίες ELISA AHS-VP7 κατάλληλες για την ορολογική διάγνωση της AHS.
1. Έμμεση μέθοδος ELISA για την ανίχνευση αντισωμάτων κατά του ιού AHSV
Το σύζευγμα που χρησιμοποιείται στη μέθοδο αυτή είναι υπεροξειδάση του αγριοράπανου με γ-σφαιρίνη εναντίον πρωτεϊνών αλόγου που αντιδρά με τον ορό αλόγου, ημίονου και όνου. Η μέθοδος που περιγράφεται από τους Maree & Paweska (2005) ( 11 ) χρησιμοποιεί πρωτεΐνη G ως σύζευγμα που αντιδρά επίσης με ορό ζέβρας.
Το αντιγόνο μπορεί να παρασχεθεί από το ισπανικό Centro de Investigación en Sanidad Animal (CISA), μέσα σε 4 έως 6 μήνες από την υποβολή του αιτήματος.
1.1. Διαδικασία δοκιμασίας
1.1.1. Στερεά φάση
1.1.1.1. Επιστρώνονται πλάκες ELISA με ανασυνδυασμένη πρωτεΐνη VP7 από AHSV-4, αραιωμένη σε ρυθμιστικό διάλυμα ανθρακικού/διττανθρακικού με pH 9,6. Οι πλάκες επωάζονται επί μία νύκτα σε θερμοκρασία 4 °C.
1.1.1.2. Οι πλάκες εκπλένονται πέντε φορές με απεσταγμένο νερό που περιέχει Tween 20 σε αναλογία 0,01 % (κ.ό.) (διάλυμα έκπλυσης). Οι πλάκες κτυπώνται ελαφρά σε απορροφητικό υλικό για να απομακρυνθούν τυχόν υπολείμματα έκπλυσης.
1.1.1.3. Οι πλάκες παρεμποδίζονται (μπλοκάρονται) με την προσθήκη, σε κάθε κοιλότητα, 200 μl αλατούχου ρυθμιστικού διαλύματος φωσφορικών (PBS) με pH 7,2 + αποκορυφωμένο γάλα (Nestlé Dry Skim MilkTM), σε αναλογία 5 %, επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C.
1.1.1.4. Απομακρύνεται το παρεμποδιστικό διάλυμα και οι πλάκες κτυπώνται ελαφρά σε απορροφητικό υλικό.
1.1.2. Δείγματα δοκιμασίας
1.1.2.1. Τα δείγματα ορού που πρόκειται να υποβληθούν σε δοκιμασία, καθώς και οι οροί θετικού ή αρνητικού μάρτυρα, αραιώνονται σε 1 προς 25 με PBS + αποκορυφωμένο γάλα σε αναλογία 5 % (κ.β.) + Tween 20 σε αναλογία 0,05 % (κ.ό.), και κατόπιν προστίθενται σε κάθε κοιλότητα 100 μl. Ακολουθεί επώαση επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C.
Για την τιτλοδότηση, δημιουργείται σειρά αραιώσεων 1:1, αρχίζοντας από 1 προς 25 (100 μl/κοιλότητα), με έναν ορό ανά στήλη πλάκας, και επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία με τους θετικούς και τους αρνητικούς μάρτυρες. Ακολουθεί επώαση επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C.
1.1.2.2. Οι πλάκες εκπλένονται πέντε φορές με απεσταγμένο νερό που περιέχει Tween 20 (διάλυμα έκπλυσης) σε αναλογία 0,01 % (κ.ό.). Οι πλάκες κτυπώνται ελαφρά σε απορροφητικό υλικό για να απομακρυνθούν τυχόν υπολείμματα έκπλυσης.
1.1.3. Σύζευγμα
1.1.3.1. Διανέμονται 100 μl/κοιλότητα γ-σφαιρίνης εναντίον πρωτεϊνών αλόγου συζευγμένης με υπεροξειδάση του αγριοράπανου (HRP), αφού αραιωθούν με PBS + γάλα 5 % + Tween 20 σε αναλογία 0,05 %, με pH 7,2. Ακολουθεί επώαση επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C.
1.1.3.2. Οι πλάκες εκπλένονται πέντε φορές με απεσταγμένο νερό που περιέχει Tween 20 (διάλυμα έκπλυσης) σε αναλογία 0,01 % (κ.ό). Οι πλάκες κτυπώνται ελαφρά σε απορροφητικό υλικό για να απομακρυνθούν τυχόν υπολείμματα έκπλυσης.
1.1.4. Χρωμογόνο/υπόστρωμα
1.1.4.1. Προστίθενται 200 μl/κοιλότητα διαλύματος χρωμογόνου/υποστρώματος [10 ml διαλύματος DMAB (διμεθυλαμινοβενζαλδεΰδη) 80,6 mM + 10 ml διαλύματος MBTH (υδροχλωρική 3-μεθυλο-2-βενζοθειαζολινοϋδραζόνη) 1,56 mM + 5 μl H2O2].
Ύστερα από 5-10 λεπτά περίπου (πριν αρχίσει να χρωματίζεται ο αρνητικός μάρτυρας), η εμφάνιση χρώματος διακόπτεται με την προσθήκη 50 μl 3N H2SO4.
Επίσης, είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν και άλλα χρωμογόνα, όπως ABTS (2,2′-αζινο-δις[3-αιθυλοβενζοθειαζολινο-6-σουλφονικό οξύ]), TMB (τετραμεθυλοβενζιδίνη) ή OPD (ορθο-φαινυλοδιαμίνη).
1.1.4.2. Ανάγνωση των αποτελεσμάτων σε μήκος κύματος 600 nm (ή 620 nm).
1.2. Ερμηνεία των αποτελεσμάτων
1.2.1. Υπολογίζεται η τιμή αποκοπής, προσθέτοντας τον αριθμό 0,06 στην τιμή που αντιστοιχεί στον αρνητικό μάρτυρα (0,06 είναι η τυπική απόκλιση που προκύπτει από ομάδα 30 αρνητικών ορών).
1.2.2. Τα δείγματα της δοκιμασίας που δίνουν τιμές απορρόφησης χαμηλότερες από την τιμή αποκοπής θεωρούνται αρνητικά.
1.2.3. Τα δείγματα της δοκιμασίας που δίνουν τιμές απορρόφησης υψηλότερες από την τιμή αποκοπής + 0,15 θεωρούνται θετικά.
1.2.4. Από τα δείγματα της δοκιμασίας που δίνουν ενδιάμεσες τιμές απορρόφησης θεωρείται ότι δεν συνάγονται ασφαλή συμπεράσματα και πρέπει να χρησιμοποιείται δεύτερη μέθοδος για την επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων.
2. Παρεμποδιστική μέθοδος ELISA για την ανίχνευση αντισωμάτων κατά του ιού AHSV
Η ανταγωνιστική παρεμποδιστική δοκιμή ELISA έχει σχεδιαστεί για την ανίχνευση ειδικών αντισωμάτων κατά του AHSV σε ορούς όλων των ιπποειδών, δηλαδή άλογα, όνοι, ζέβρες και απόγονοι διασταυρώσεών τους, ώστε να αποφεύγεται το πρόβλημα της ειδικότητας που αντιμετωπίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις κατά τη χρήση της έμμεσης ELISA.
Η αρχή αυτής της δοκιμασίας συνίσταται στην παρεμπόδιση της αντίδρασης μεταξύ της ανασυνδυασμένης πρωτεΐνης VP7 που απορροφάται από την πλάκα ELISA, και ενός ειδικού συζευγμένου μονοκλωνικού αντισώματος (Mab). Το αντίσωμα που περιέχει ο ορός δοκιμής θα παρεμποδίσει την αντίδραση αντιγόνου-Mab, προκαλώντας εξασθένηση του χρώματος. Δεδομένου ότι το Mab στρέφεται εναντίον της VP7, η δοκιμασία χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό ευαισθησίας και ειδικότητας.
Η ανταγωνιστική παρεμποδιστική ELISA είναι διαθέσιμη στο εμπόριο.
2.1. Διαδικασία δοκιμασίας
2.1.1. Στερεά φάση
2.1.1.1. Επιστρώνονται πλάκες ELISA με 50-100 ng ανασυνδυασμένης πρωτεΐνης VP7 από AHSV-4, αραιωμένης σε ρυθμιστικό διάλυμα ανθρακικού/διττανθρακικού, με pH 9,6. Επωάζονται επί μία νύκτα σε θερμοκρασία 4 °C.
2.1.1.2. Οι πλάκες εκπλένονται τρεις φορές με αλατούχο ρυθμιστικό διάλυμα φωσφορικών (PBS) 0,1 × που περιέχει 0,135 M NaCl και Tween 20 σε αναλογία 0,05 % (κ.ό.) (PBST). Οι πλάκες κτυπώνται ελαφρά σε απορροφητικό υλικό για να απομακρυνθούν τυχόν υπολείμματα έκπλυσης.
2.1.2. Δείγματα δοκιμασίας και μάρτυρες
2.1.2.1. Τα δείγματα ορού που θα υποβληθούν σε δοκιμασία, καθώς και οι θετικοί και αρνητικοί οροί μάρτυρα, αραιώνονται σε αναλογία 1 προς 5 με διάλυμα αραίωσης που περιέχει 0,35 M NaCl, Tween 20 σε αναλογία 0,05 % (κ.ό.) και 0,1 % Kathon, και κατόπιν προστίθενται 100 μl σε κάθε κοιλότητα. Ακολουθεί επώαση επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C.
Για την τιτλοδότηση, δημιουργείται σειρά αραιώσεων 1:1 των δοκιμαστικών ορών, αρχίζοντας από 1 προς 10 έως 1 προς 280, σε 8 κοιλότητες (100 μl/κοιλότητα), έναν ορό ανά στήλη πλάκας, και επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία με τους θετικούς και τους αρνητικούς μάρτυρες. Ακολουθεί επώαση επί μία ώρα σε θερμοκρασία 37 °C.
2.1.2.2. Οι πλάκες εκπλένονται πέντε φορές με αλατούχο ρυθμιστικό διάλυμα φωσφορικών (PBS) 0,1 × που περιέχει 0,135 M NaCl και Tween 20 σε αναλογία 0,05 % (κ.ό.) (PBST). Οι πλάκες κτυπώνται ελαφρά σε απορροφητικό υλικό για να απομακρυνθούν τυχόν υπολείμματα έκπλυσης.
2.1.3. Σύζευγμα
2.1.3.1. Διανέμονται 100 μl/κοιλότητα Mab εναντίον της πρωτεΐνης VP7 συζευγμένου με υπεροξειδάση αγριοράπανου. Εκ των προτέρων, το Mab έχει αραιωθεί σε αναλογία 1/5 000 – 1/15 000 σε διάλυμα 1/1 σταθεροποιητή StabiliZyme Select® (SurModics, αριθ. αναφοράς: SZ03) σε απεσταγμένο νερό. Ακολουθεί επώαση για 30 λεπτά σε θερμοκρασία 37 °C.
2.1.3.2. Οι πλάκες εκπλένονται πέντε φορές με αλατούχο ρυθμιστικό διάλυμα φωσφορικών (PBS) 0,1 × που περιέχει 0,135 M NaCl και Tween 20 σε αναλογία 0,05 % (κ.ό.) (PBST). Οι πλάκες κτυπώνται ελαφρά σε απορροφητικό υλικό για να απομακρυνθούν τυχόν υπολείμματα έκπλυσης.
2.1.4. Χρωμογόνο/υπόστρωμα
Προστίθενται 100 μl/κοιλότητα διαλύματος χρωμογόνου/υποστρώματος, δηλαδή 1 ml διαλύματος ABTS (2,2′-αζινο-δισ[3-αιθυλοβενζοθειαζολινο-6-σουλφονικό οξύ]) συγκέντρωσης 5 mg/ml + 9 ml ρυθμιστικού διαλύματος υποστρώματος (ρυθμιστικό διάλυμα φωσφορικών-κιτρικών 0,1M με pH 4 που περιέχει H2O2 σε αναλογία 0,03 %)] και ακολουθεί επώαση επί 10 λεπτά σε θερμοκρασία δωματίου. Η εμφάνιση χρώματος διακόπτεται με την προσθήκη, σε κάθε κοιλότητα, 100 μl SDS (δωδεκυλοθειικού νατρίου) συγκέντρωσης 2 % (κ.β.).
2.1.5. Ανάγνωση
Ανάγνωση σε μήκος κύματος 405 nm με συσκευή ανάγνωσης ELISA.
2.2. Ερμηνεία των αποτελεσμάτων
2.2.1. Προσδιορίζεται το ποσοστό παρεμπόδισης (BP) κάθε δείγματος βάσει του ακόλουθου τύπου, όπου «Abs» συμβολίζει τα αντισώματα:
2.2.2. Τα δείγματα που εμφανίζουν τιμή BP που υπερβαίνει το 50 % θα πρέπει να θεωρούνται θετικά ως προς τα αντισώματα κατά του AHSV.
2.2.3. Τα δείγματα που εμφανίζουν τιμή BP κάτω από το 45 % θα πρέπει να θεωρούνται αρνητικά ως προς τα αντισώματα κατά του AHSV.
2.2.4. Τα δείγματα που εμφανίζουν τιμή BP μεταξύ 45 % και 50 % θα πρέπει να θεωρείται ότι δεν μπορούν να οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα και πρέπει να υποβάλλονται εκ νέου σε δοκιμασία. Αν βάσει του αποτελέσματος πάλι δεν συνάγονται ασφαλή συμπεράσματα, τα ζώα θα πρέπει να υποβάλλονται εκ νέου σε δοκιμασία με δειγματοληψία που πραγματοποιείται τουλάχιστον δύο εβδομάδες μετά τη δειγματοληψία που θεωρήθηκε ότι δεν οδήγησε σε ασφαλή συμπεράσματα.
ΜΕΡΟΣ Β
Ταυτοποίηση του παράγοντα
Αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης με αντίστροφη μεταγραφή σε πραγματικό χρόνο (rRT-PCR)
Οι δοκιμασίες ταυτοποίησης παράγοντα με βάση μεθόδους νουκλεϊκού οξέος πρέπει να ανιχνεύουν στελέχη αναφοράς από τους εννέα ορότυπους του ιού AHSV.
Η μέθοδος που περιγράφεται στο σημείο 2.1 βασίζεται στο σημείο 1.2 του τμήματος Β του κεφαλαίου 2.5.1 του εγχειριδίου διαγνωστικών δοκιμασιών και εμβολίων για χερσαία ζώα, έκδοση 2016, όπως εγκρίθηκε από τη συνέλευση των αντιπροσώπων του OIE τον Μάιο του 2012.
Κάθε μέθοδος ανίχνευσης RT-PCR που χρησιμοποιείται για τη δοκιμή των δειγμάτων, είτε αίματος είτε σπλήνα, στο πλαίσιο της οδηγίας 2009/156/ΕΚ, πρέπει να επιτυγχάνει ίση ή μεγαλύτερη ευαισθησία από τις μεθόδους που περιγράφονται στο σημείο 2.
Αδρανοποιημένοι ιοί των οροτύτων 1 έως 9 των στελεχών αναφοράς μπορούν να ληφθούν από το εργαστήριο αναφοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή από το εργαστήριο αναφοράς του OIE για την αφρικανική πανώλη των ιπποειδών, στην Algete της Ισπανίας.
1. Εξαγωγή ιικού RNA
Για να διασφαλιστεί η ορθή αντίδραση πρέπει να εξαχθεί υψηλής ποιότητας RNA του AHSV από το δείγμα. Η εξαγωγή νουκλεϊκών οξέων από κλινικά δείγματα μπορεί να διεξαχθεί με διάφορες εσωτερικές μεθόδους και μεθόδους διαθέσιμες στο εμπόριο.
Τα κιτ που κυκλοφορούν στο εμπόριο χρησιμοποιούν διαφορετικές προσεγγίσεις για την απομόνωση του RNA. Οι περισσότερες βασίζονται σε μία από τις ακόλουθες διαδικασίες:
— εξαγωγή νουκλεϊκών οξέων με φαινόλη-χλωροφόρμιο·
— προσρόφηση νουκλεϊκών οξέων σε σύστημα διήθησης·
— προσρόφηση νουκλεϊκών οξέων σε σύστημα μαγνητικών σφαιριδίων.
Ένα παράδειγμα εσωτερικής μεθόδου εξαγωγής RNA παρατίθεται κατωτέρω:
1.1. 1 g δείγματος ιστού ομογενοποιείται σε 1 ml διαλύματος μετουσίωσης (θειοκυανικό άλας γουανιδίου 4 M, κιτρικό νάτριο 25 mM, 2-μερκαπτοαιθανόλη 0,1 M, λαουροϋλοσαρκοσινικό νάτριο 0,5 %).
1.2. Μετά από φυγοκέντρηση, 1 μg RNA ζυμομύκητα, 0,1 ml διαλύματος οξικού νατρίου 2 Μ με pH 4, 1 ml φαινόλης και 0,2 ml μείγματος χλωροφορμίου/ισοαμυλικής αλκοόλης (σε αναλογία 49/1) προστίθενται στο υπερκείμενο υγρό.
1.3. Το υπερκείμενο υγρό ανακινείται ζωηρά και ψύχεται με πάγο για 15 λεπτά.
1.4. Μετά από φυγοκέντρηση, το RNA που βρίσκεται στην υδατική φάση εκχυλίζεται με φαινόλη, κατακρημνίζεται με αιθανόλη και επανεναιωρείται σε αποστειρωμένο νερό.
2. Διαδικασία RT-PCR σε πραγματικό χρόνο
2.1. Ειδική ανά ομάδα RT-PCR σε πραγματικό χρόνο, από Agüero κ.ά., 2008 ( 12 )
Αυτή η ειδική ανά ομάδα RT-PCR σε πραγματικό χρόνο στοχεύει την πρωτεΐνη VP7 του AHSV και μπορεί να ανιχνεύσει όλους τους γνωστούς ορότυπους και τα στελέχη του AHSV που κυκλοφορούν σήμερα. Έχει χρησιμοποιηθεί με πολύ καλά αποτελέσματα από τα συμμετέχοντα εργαστήρια αναφοράς των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ετήσια βάση στους ετήσιους διεργαστηριακούς ελέγχους ικανότητας που οργανώθηκαν από το εργαστήριο αναφοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την περίοδο 2009-2015. Επιπλέον, σε διεθνή διεργαστηριακό έλεγχο που διοργανώθηκε το 2015 στο πλαίσιο του δικτύου εργαστηρίων αναφοράς του OIE, το πρωτόκολλο αυτό κατατάχθηκε σε πολύ υψηλή θέση, μεταξύ άλλων.
Αλληλουχίες εκκινητών και ανιχνευτή για την ανίχνευση ειδών ιών AHSV:
|
πρόσθιος εκκινητής |
5′-CCA-GTA-GGC-CAG-ATC-AAC-AG-3′ |
|
αντίστροφος εκκινητής |
5′-CTA-ATG-AAA-GCG-GTG-ACC-GT-3′ |
|
ανιχνευτής MGB-TaqMan |
5′-FAM-GCT-AGC-AGC-CTA-CCA-CTA-MGB-3′ |
2.1.1. Η συγκέντρωση αποθέματος εκκινητών αραιώνεται μέχρι μια συγκέντρωση εργασίας στα 8 μΜ («απόθεμα εργασίας εκκινητή στα 8 μΜ») ενώ ο ανιχνευτής αραιώνεται μέχρι μια συγκέντρωση εργασίας στα 50 μΜ («απόθεμα εργασίας ανιχνευτή στα 50 μΜ»). Μια διάταξη πλάκας δοκιμής θα πρέπει να σχεδιαστεί και να φορτωθεί στο λογισμικό του μηχανήματος PCR σε πραγματικό χρόνο. Με τη χρήση της διάταξης ως οδηγού, 2,5 μl από κάθε απόθεμα εργασίας εκκινητή στα 8 μΜ προστίθενται σε κάθε κοιλότητα που πρόκειται να περιέχει δείγματα RNA, θετικού και/ή αρνητικού μάρτυρα (η τελική συγκέντρωση του εκκινητή θα είναι 1 μΜ στα 20 μl μείγματος RT-PCR). Η πλάκα φυλάσσεται σε πάγο.
2.1.2. 2 μl απομονωμένου RNA (δείγματα δοκιμής και θετικός μάρτυρας), ή 2 μl νερού απαλλαγμένου από ριβονουκλεάση σε μάρτυρες αρνητικής αντίδρασης, αναμειγνύονται με πρόσθιους και αντίστροφους εκκινητές. Αυτό το μείγμα μετουσιώνεται με θέρμανση στους 95 °C επί 5 λεπτά και κατόπιν ψύχεται ταχέως σε πάγο για 5 λεπτά τουλάχιστον.
2.1.3. Παρασκευάζεται όγκος διαλύματος Master Mix για RT-PCR ενός βήματος σε πραγματικό χρόνο, κατάλληλος για τον αριθμό δειγμάτων προς δοκιμή, σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Προστίθενται 0,1μl αποθέματος εργασίας του ανιχνευτή στα 50 μΜ σε κάθε κοιλότητα που περιέχει δείγματα RNA (η τελική συγκέντρωση του ανιχνευτή πρόκειται να είναι 0,25 μΜ σε κάθε κοιλότητα που περιέχει δείγματα RNA). 13 μl διαλύματος Master Mix για RT-PCR ενός βήματος κατανέμονται σε κάθε κοιλότητα στην πλάκα PCR που περιέχει τους μετουσιωμένους εκκινητές και το RNA.
2.1.4. Η πλάκα τοποθετείται σε θερμικό κυκλοποιητή πραγματικού χρόνου που έχει προγραμματιστεί για αντίστροφη μεταγραφή και ενίσχυση συμπληρωματικού DΝΑ/ανίχνευση φθορισμού. Οι συνθήκες ενίσχυσης συνίσταται σε ένα πρώτο βήμα αντίστροφης μεταγραφής στους 48 °C επί 25 λεπτά, που ακολουθείται από 10 λεπτά στους 95 °C («hot start») και 40 κύκλους 15 δευτερολέπτων στους 95 °C, 35 δευτερολέπτων στους 55 °C και 30 δευτερολέπτων στους 72 °C (ή 40 κύκλους στους 97 °C επί 2 δευτερόλεπτα και στους 55 °C επί 30 δευτερόλεπτα εάν χρησιμοποιούνται αντιδραστήρια και θερμικός κυκλοποιητής που επιτρέπουν ταχείες αντιδράσεις). Τα δεδομένα για τον φθορισμό συλλέγονται στο τέλος του βήματος των 55 °C.
2.1.5. Εάν προκύπτουν άτυπες καμπύλες ενίσχυσης, η δοκιμή δεν θεωρείται έγκυρη και πρέπει να επαναληφθεί.
Τα δείγματα θεωρούνται θετικά εάν η τιμή Ct (αριθμός κύκλου στον οποίον ο φθορισμός που παράγεται από μια αντίδραση υπερβαίνει το όριο φθορισμού) είναι μικρότερη ή ίση με το καθορισμένο όριο Ct (35) εντός 40 κύκλων PCR (Ct ≤ 35).
Τα δείγματα θεωρείται ότι δεν οδηγούν σε ασφαλή συμπεράσματα εάν η τιμή Ct είναι υψηλότερη από το καθορισμένο όριο Ct (35) εντός 40 κύκλων PCR (Ct ≥ 35).
Τα δείγματα θεωρούνται αρνητικά εάν προκύπτει οριζόντια καμπύλη ενίσχυσης η οποία δεν τέμνει τη γραμμή ορίου εντός 40 κύκλων PCR.
2.2. Ειδική ανά ομάδα RT-PCR σε πραγματικό χρόνο, από Guthrie κ.ά., 2013 ( 13 )
RT-PCR σε πραγματικό χρόνο που χρησιμοποιεί μεταφορά ενέργειας συντονισμού φθορισμού (FRET) για την ανίχνευση νουκλεϊκών οξέων του AHSV.
Η δοκιμασία RT-PCR AHSV που περιγράφεται σχεδιάστηκε με τη χρήση αλληλουχιών από μεγάλη ποικιλία στελεχών του AHSV που κυκλοφορούν σήμερα (Quan κ.ά., 2010 ( 14 )). Επίσης, ενσωματώνει κατοχυρωμένη συνθετική εξωτερική δοκιμή μάρτυρα για την επαλήθευση της ορθής λειτουργίας των στοιχείων της δοκιμασίας.
Τα κιτ για την PCR ενός βήματος σε πραγματικό χρόνο είναι διαθέσιμα στο εμπόριο. Παρατίθενται παρακάτω ορισμένα βασικά βήματα όπως περιγράφονται από τους Guthrie κ.ά. (2013), τα οποία μπορούν να τροποποιηθούν ανάλογα με τις τοπικές/ειδικές απαιτήσεις, τα κιτ που χρησιμοποιούνται και τον διαθέσιμο εξοπλισμό.
Αλληλουχίες εκκινητών και ανιχνευτή για την ανίχνευση ειδών ιών AHSV:
|
πρόσθιος εκκινητής |
5′-AGA-GCT-CTT-GTG-CTA-GCA-GCC-T-3′ |
|
αντίστροφος εκκινητής |
5′-GAA-CCG-ACG-CGA-CAC-TAA-TGA-3′ |
|
ανιχνευτής MGB-TaqMan |
5′-FAM-TGC-ACG-GTC-ACC-GCT-MGB-3′ |
2.2.1. Το μείγμα διαλυμάτων παρακαταθήκης εκκινητή και ανιχνευτή παρασκευάζεται με συγκέντρωση 25 × σε 5 μΜ για τον πρόσθιο και τον αντίστροφο εκκινητή και 3 μΜ για τον ανιχνευτή. Μια διάταξη πλάκας δοκιμής θα πρέπει να σχεδιαστεί και να φορτωθεί στο λογισμικό του μηχανήματος PCR σε πραγματικό χρόνο. Χρησιμοποιώντας τη διάταξη ως οδηγό, 5 μl δειγμάτων RNA, συμπεριλαμβανομένων των δειγμάτων δοκιμασίας και των θετικών και αρνητικών μαρτύρων, προστίθενται στις κατάλληλες κοιλότητες της πλάκας σύμφωνα με τη διάταξη.
2.2.2. Το RNA μετουσιώνεται με θέρμανση στους 95 °C επί 5 λεπτά, και κατόπιν ταχεία ψύξη σε πάγο επί 3 λεπτά τουλάχιστον.
2.2.3. Παρασκευάζεται όγκος διαλύματος Master Mix RT-PCR ενός βήματος σε πραγματικό χρόνο, κατάλληλος για τον αριθμό δειγμάτων που πρέπει να υποβληθούν σε δοκιμασία, σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. 1 μl μείγμα διαλυμάτων παρακαταθήκης εκκινητών και ανιχνευτή 25 × (από το ανωτέρω σημείο 2.2.1) προστίθενται στο Master Mix ώστε να επιτευχθεί τελική συγκέντρωση σε κάθε κοιλότητα 200 nM για κάθε εκκινητή και 120 nM για τον ανιχνευτή. Τα 20 μl του Master Mix κατανέμονται σε κάθε κοιλότητα στην πλάκα PCR που περιέχει μετουσιωμένο RNA.
2.2.4. Η πλάκα τοποθετείται σε θερμικό κυκλοποιητή πραγματικού χρόνου που έχει προγραμματιστεί για αντίστροφη μεταγραφή και ενίσχυση συμπληρωματικού DΝΑ/ανίχνευση φθορισμού όπως προτείνεται από τον κατασκευαστή. Οι συνθήκες ενίσχυσης συνίστανται σε ένα πρώτο στάδιο αντίστροφης μεταγραφής στους 48 °C επί 10 λεπτά, που ακολουθείται από 10 λεπτά στους 95 °C και 40 κύκλους 15 δευτερολέπτων στους 95 °C και 45 δευτερολέπτων στους 60 °C.
2.2.5. Τα δείγματα θεωρούνται θετικά εάν ο κανονικοποιημένος φθορισμός για τη δοκιμασία RT-PCR AHSV υπερβαίνει το όριο του 0,1 εντός 36 κύκλων PCR σε όλες τις επαναλήψεις ενός δείγματος.
Τα δείγματα θεωρείται ότι δεν οδηγούν σε ασφαλή συμπεράσματα εάν ο κανονικοποιημένος φθορισμός για τη δοκιμασία RT-PCR AHSV υπερβαίνει το όριο του 0,1 μεταξύ 36 και 40 κύκλων PCR σε οποιαδήποτε επανάληψη του δείγματος.
Τα δείγματα θεωρούνται αρνητικά εάν ο κανονικοποιημένος φθορισμός για τη δοκιμασία RT-PCR AHSV δεν υπερέβη το όριο του 0,1 εντός 40 κύκλων PCR σε όλες τις επαναλήψεις ενός δείγματος και εάν ο κανονικοποιημένος φθορισμός για την κατοχυρωμένη δοκιμή συνθετικού εξωτερικού μάρτυρα υπερέβη το όριο του 0,1 εντός 33 κύκλων PCR.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V
ΜΕΡΟΣ Α
Καταργούμενη οδηγία με κατάλογο των διαδοχικών τροποποιήσεών της
(κατά το άρθρο 22)
|
Οδηγία 90/426/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 224 της 18.8.1990, σ. 42). |
|
|
Οδηγία 90/425/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 224 της 18.8.1990, σ. 29). |
Μόνον το άρθρο 15 παράγραφος 3 |
|
Οδηγία 91/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 268 της 24.9.1991, σ. 56). |
Μόνον όσον αφορά την παραπομπή στην οδηγία 90/426/ΕΟΚ, που περιέχεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2 |
|
Απόφαση 92/130/ΕΟΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 47 της 22.2.1992, σ. 26). |
|
|
Οδηγία 92/36/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 157 της 10.6.1992, σ. 28). |
Μόνον το άρθρο 1 |
|
πράξη προσχώρησης του 1994, παράρτημα Ι, σημείο V.E.I.A.3 (ΕΕ C 241 της 29.8.1994, σ. 132). |
|
|
Απόφαση της Επιτροπής 2001/298/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 102 της 12.4.2001, σ. 63). |
Μόνον όσον αφορά την παραπομπή στην οδηγία 90/426ΕΟΚ, που περιέχεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 και στο παράρτημα Ι σημείο 2 |
|
Απόφαση της Επιτροπής 2002/160/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 53 της 23.2.2002, σ. 37). |
|
|
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 806/2003 του Συμβουλίου (ΕΕ L 122 της 16.5.2003, σ. 1). |
Μόνον το παράρτημα ΙΙΙ σημείο 10 |
|
Πράξη προσχώρησης του 2003, παράρτημα ΙΙ, σημείο 6.B.I.16 (ΕΕ L 236 της 23.9.2003, σ. 381). |
|
|
Οδηγία 2004/68/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 139 της 30.4.2004, σ. 322). |
Μόνον το άρθρο 15 |
|
Οδηγία 2006/104/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 363 της 20.12.2006, σ. 352). |
Μόνον το σημείο Ι.2 του παραρτήματος. |
|
Οδηγία 2008/73/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 219 της 14.8.2008, σ. 40). |
Μόνον το άρθρο 7 |
ΜΕΡΟΣ Β
Κατάλογος καταληκτικών ημερομηνιών ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο
(κατά το άρθρο 22)
|
Οδηγία |
Προθεσμία ενσωμάτωσης |
|
90/426/ΕΟΚ |
1η Ιανουαρίου 1992 |
|
90/425/ΕΟΚ |
1η Ιουλίου 1992 |
|
91/496/ΕΟΚ |
1η Ιουλίου 1992 |
|
92/36/ΕΟΚ |
31η Δεκεμβρίου 1992 |
|
2004/68/ΕΚ |
19η Νοεμβρίου 2005 |
|
2006/104/ΕΚ |
1η Ιανουαρίου 2007 |
|
2008/73/ΕΚ |
1η Ιανουαρίου 2010 |
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI
Πίνακας αντιστοιχίας
|
Οδηγία 90/426/ΕΟΚ |
Παρούσα οδηγία |
|
Άρθρο 1 |
Άρθρο 1 |
|
Άρθρο 2 στοιχεία α) και β) |
Άρθρο 2 στοιχεία α) και β) |
|
Άρθρο 2 στοιχείο γ) |
Άρθρο 2 στοιχείο γ) σημεία i) και ii) |
|
Άρθρο 2 στοιχεία δ) έως θ) |
Άρθρο 2 στοιχεία δ) έως θ) |
|
Άρθρο 3 |
Άρθρο 3 |
|
Άρθρο 4 παράγραφοι 1, 2 και 3 |
Άρθρο 4 παράγραφοι 1, 2 και 3 |
|
Άρθρο 4 παράγραφος 4 σημεία i) και ii) |
Άρθρο 4 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β) |
|
Άρθρο 4 παράγραφος 5 στοιχείο α) πρώτη έως έκτη περίπτωση |
Άρθρο 4 παράγραφος 5 στοιχείο α) σημεία i) έως vi) |
|
Άρθρο 4 παράγραφος 5 στοιχείο β) |
Άρθρο 4 παράγραφος 5 στοιχείο β) |
|
Άρθρο 4 παράγραφος 6 πρώτο εδάφιο πρώτη έως όγδοη περίπτωση |
Άρθρο 4 παράγραφος 6 πρώτο εδάφιο στοιχεία α) έως η) |
|
Άρθρο 4 παράγραφος 6 δεύτερο και τρίτο εδάφιο |
Άρθρο 4 παράγραφος 6 δεύτερο και τρίτο εδάφιο |
|
Άρθρο 5 παράγραφος 1 |
Άρθρο 5 παράγραφος 1 |
|
Άρθρο 5 παράγραφος 2 στοιχείο α) |
Άρθρο 5 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο στοιχεία α) και β) |
|
Άρθρο 5 παράγραφος 2 στοιχείο β) |
Άρθρο 5 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο στοιχεία α) και β) |
|
Άρθρο 5 παράγραφος 2 στοιχείο γ) |
Άρθρο 5 παράγραφος 3 |
|
Άρθρο 5 παράγραφος 2 στοιχείο δ) |
Άρθρο 5 παράγραφος 4 |
|
Άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχεία α) και β) |
Άρθρο 5 παράγραφος 5 στοιχεία α) και β) |
|
Άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο γ) πρώτη και δεύτερη περίπτωση |
Άρθρο 5 παράγραφος 5 στοιχείο γ) πρώτο εδάφιο σημεία i) και ii) |
|
Άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο γ) πρώτη περίπτωση, τελευταία πρόταση |
Άρθρο 5 παράγραφος 5 στοιχείο γ) δεύτερο εδάφιο |
|
Άρθρο 5 παράγραφος στοιχεία δ) και ε) |
Άρθρο 5 παράγραφος στοιχεία δ) και ε) |
|
Άρθρο 6 |
Άρθρο 6 |
|
Άρθρο 7 |
Άρθρο 7 |
|
Άρθρο 8 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο, πρώτη και δεύτερη περίπτωση |
Άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β) |
|
Άρθρο 8 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο |
Άρθρο 8 παράγραφος 2 |
|
Άρθρο 8 παράγραφος 2 |
Άρθρο 8 παράγραφος 3 |
|
Άρθρο 9 |
Άρθρο 9 |
|
Άρθρο 10 |
Άρθρο 10 |
|
Άρθρο 11 παράγραφος 1 |
Άρθρο 11 |
|
Άρθρο 11 παράγραφος 2 |
— |
|
Άρθρο 12 |
Άρθρο 12 |
|
Άρθρο 13 |
Άρθρο 13 |
|
Άρθρο 14 |
Άρθρο 14 |
|
Άρθρο 15 |
Άρθρο 15 |
|
Άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως στ) |
Άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως στ) |
|
Άρθρο 16 παράγραφος 1 τελευταία πρόταση |
— |
|
Άρθρο 16 παράγραφος 2 |
Άρθρο 16 παράγραφος 2 |
|
Άρθρο 17 |
Άρθρο 18 |
|
Άρθρο 18 |
Άρθρο 17 |
|
Άρθρο 19 σημεία i) έως iv) |
Άρθρο 19 στοιχεία α) έως δ) |
|
Άρθρο 22 |
— |
|
Άρθρο 23 |
Άρθρο 20 |
|
Άρθρο 24 παράγραφοι 1 και 2 |
Άρθρο 21 παράγραφοι 1 και 2 |
|
Άρθρο 24 παράγραφος 3 |
— |
|
Άρθρο 25 παράγραφοι 1 και 2 |
Άρθρο 21 παράγραφοι 1 και 3 |
|
Άρθρο 26 |
— |
|
Άρθρο 27 |
— |
|
— |
Άρθρο 22 |
|
— |
Άρθρο 23 |
|
Άρθρο 28 |
Άρθρο 24 |
|
Παράρτημα A |
Παράρτημα I |
|
Παράρτημα Β |
Παράρτημα II |
|
Παράρτημα Γ |
Παράρτημα III |
|
Παράρτημα Δ |
Παράρτημα IV |
|
— |
Παράρτημα V |
|
— |
Παράρτημα VI |
( 1 ) ΕΕ L 224 της 18.8.1990, σ. 55.
( 2 ) ΕΕ L 157 της 10.6.1992, σ. 19.
( 3 ) ΕΕ 121 της 29.7.1964, σ. 1977.
( 4 ) ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1.
( 5 ) Η παρούσα βεβαίωση δεν απαιτείται σε περίπτωση διμερούς συμφωνίας σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας 2009/156/ΕΚ.
( 6 ) Η βεβαίωση ισχύει για δέκα ημέρες.
( 7 ) Να διαγραφεί η λανθασμένη μνεία.
( 8 ) Πρέπει να γίνει μνεία του εμβολιασμού στο διαβατήριο.
( 9 ) Η παρούσα δήλωση δεν απαλλάσσει τους μεταφορείς από τις υποχρεώσεις τους σύμφωνα με τις ισχύουσες κοινοτικές διατάξεις, ιδίως όσον αφορά τη φυσική κατάσταση ζώων προς μεταφορά.
( 10 ) Laviada M.D., Roy P. και Sanchez-Vizcaino J.M (1992b). Adaptation and evaluation of an indirect ELISA and immunoblotting test for African horse sickness antibody detection. Στο: Bluetongue, African Horse Sickness and Related Orbiviruses: Proceedings of the Second International Symposium. Walton T.E. & Osburn B.l., Eds. CRC Press, Boca Raton, Florida, USA, 646–650.
( 11 ) Maree S. και Paweska J.T. (2005). Preparation of recombinant African horse sickness virus VP7 antigen via a simple method and validation of a VP7-based indirect ELISA for the detection of group-specific IgG antibodies in horse sera. J. Virol. Methods, 125 (1), 55–65.
( 12 ) Agüero M., Gomez-Tejedor C., Angeles Cubillo M., Rubio C., Romero E. και Jimenez-Clavero A. (2008). Real-time fluorogenic reverse transcription polymerase chain reaction assay for detection of African horse sickness virus. J. Vet. Diagn. Invest., 20, 325–328.
( 13 ) Guthrie AJ, MacLachlan NJ, Joone C, Lourens CW, Weyer CT, Quan M, Monyai MS, Gardner IA. Diagnostic accuracy of a duplex real-time reverse transcription quantitative PCR assay for detection of African horse sickness virus. Journal of Virological Methods. Methods, 189 (1), 30-5.
( 14 ) Quan, M., Lourens, C.W., MacLachlan, N.J., Gardner, I.A., Guthrie, A.J., 2010. Development and optimisation of a duplex real-time reverse transcription quantitative PCR assay targeting the VP7 and NS2 genes of African horse sickness virus. J. Virol. Methods 167, 45–52.
