02011A0406(02) — PL — 06.04.2011 — 000.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B	DOBROWOLNA UMOWA O PARTNERSTWIE pomiędzy Unią Europejską i Republiką Kamerunu dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej (FLEGT) (Dz.U. L 092 z 6.4.2011, s. 4)

sprostowana przez:

►C1	Sprostowanie, Dz.U. L 057, 26.2.2019, s.  29  (2011/406)

---

▼B

DOBROWOLNA UMOWA O PARTNERSTWIE

pomiędzy Unią Europejską i Republiką Kamerunu dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej (FLEGT)

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszej Umowy stosuje się następujące definicje:

Artykuł 2

Cel

1.  Celem niniejszej Umowy jest określenie ram prawnych mających na celu zagwarantowanie, że wszelkie objęte niniejszą Umową drewno i produkty z drewna przywożone do Unii z Kamerunu zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie.

2.  W związku z tym Strony postanawiają między innymi:

Artykuł 3

Zakres stosowania

Niniejsza Umowa ma zastosowanie do wszelkiego drewna i produktów z drewna podlegających systemowi zezwoleń FLEGT, wymienionych w załączniku I-A.

Artykuł 4

System zezwoleń FLEGT

1.  Niniejszym ustanawia się pomiędzy Stronami niniejszej Umowy system zezwoleń w zakresie egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (zwany dalej „systemem zezwoleń FLEGT”). System ten wprowadza zestaw wymogów i procedur mający na celu sprawdzenie i potwierdzenie za pomocą zezwoleń FLEGT, że drewno i produkty z drewna dostarczone do Unii zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie. Unia przyjmuje z Kamerunu takie dostawy do celów przywozu do Unii, wyłącznie jeżeli są one objęte zezwoleniami FLEGT.

2.  System zezwoleń FLEGT ma zastosowanie do drewna i produktów z drewna wymienionych w załączniku I-A. Drewna i produktów z drewna wymienionych w załączniku I-B nie można wywozić z Kamerunu.

3.  Strony uzgadniają podjęcie wszelkich środków koniecznych do stosowania systemu zezwoleń FLEGT.

Artykuł 5

Organ wydający zezwolenia

1.  Kamerun wyznacza organ wydający zezwolenia FLEGT, a następnie przekazuje dane kontaktowe tego organu Komisji Europejskiej. Obie Strony podają te informacje do wiadomości publicznej.

2.  Organ wydający zezwolenia sprawdza, czy drewno i produkty z drewna zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie, zgodnie z przepisami wymienionymi w załączniku II. Organ ten wydaje, zgodnie z warunkami określonymi w załączniku III-A, zezwolenia FLEGT obejmujące dostawy drewna i produktów z drewna wyprodukowanych lub nabytych legalnie w Kamerunie i przeznaczonych na wywóz do Unii.

3.  Organ wydający zezwolenia nie wyda zezwolenia FLEGT na drewno i produkty z drewna, na które składają się drewno i produkty z drewna lub które obejmują drewno i produkty z drewna przywiezione do Kamerunu z państwa trzeciego w postaci, w której przepisy tego państwa zabraniają wywozu, lub w odniesieniu do której istnieją dowody, że to drewno i produkty z drewna wyprodukowano lub nabyto z naruszeniem przepisów państwa, z którego pozyskano drzewa.

4.  Organ wydający zezwolenia dokumentuje i podaje do wiadomości publicznej swoje procedury wydawania zezwoleń FLEGT.

Artykuł 6

Właściwe organy Unii

1.  Komisja Europejska informuje Kamerun o danych kontaktowych właściwych organów każdego państwa członkowskiego Unii i o ich odpowiednich obszarach kompetencji terytorialnych.

2.  Przed dopuszczeniem dostawy do swobodnego obrotu w Unii właściwe organy sprawdzają, czy każda taka dostawa posiada prawidłowe zezwolenie FLEGT. Procedury regulujące dopuszczenie dostaw objętych zezwoleniem FLEGT do swobodnego obrotu w Unii są opisane w załączniku IV.

3.  Każdy właściwy organ prowadzi i co roku publikuje rejestr otrzymanych zezwoleń FLEGT.

4.  Zgodnie z przepisami krajowymi dotyczącymi ochrony danych właściwe organy zapewniają dostęp do stosownych dokumentów i danych osobom i organom wyznaczonym przez Kamerun w charakterze niezależnego audytora.

5.  Drewno i produkty z drewna pozyskane z gatunków wymienionych w załącznikach do Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES) i objęte zezwoleniem FLEGT przy wjeździe do Unii zostaną jednak poddane tylko kontroli przewidzianej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze kontroli handlu nimi ( 7 ), zważywszy, że zezwolenie FLEGT potwierdza również, że to drewno zostało wyprodukowane lub nabyte legalnie.

Artykuł 7

Zezwolenia FLEGT

1.  Organ wydający zezwolenia wydaje zezwolenia FLEGT w celu potwierdzenia, że drewno i produkty z drewna zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie.

2.  Zezwolenia FLEGT wystawia się na formularzu dwujęzycznym (w języku francuskim i angielskim) i wypełnia się je w języku francuskim lub angielskim.

3.  W drodze porozumienia Strony mogą ustanowić system elektroniczny służący do wydawania, przekazywania i przyjmowania zezwoleń FLEGT.

4.  Zezwolenia FLEGT wydaje się zgodnie z procedurami opisanymi w załączniku V.

Artykuł 8

Drewno wyprodukowane lub nabyte legalnie

1.  Do celów niniejszej Umowy definicja drewna wyprodukowanego lub nabytego legalnie znajduje się w art. 1 lit. k) i w załączniku II.

2.  Załącznik II przedstawia również przepisy krajowe Kamerunu, których należy przestrzegać, aby możliwe było wystawienie zezwolenia FLEGT. Załącznik ten zawiera matryce legalności określające kryteria, wskaźniki i punkty kontrolne, które pozwalają ustalić zgodność z obowiązującymi przepisami.

Artykuł 9

Weryfikacja legalności wyprodukowanego lub nabytego drewna

1.  Kamerun wdraża system służący weryfikacji, czy drewno i produkty z drewna zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie i czy tylko zweryfikowane w ten sposób dostawy są wywożone do Unii. System weryfikacji legalności obejmuje kontrole zgodności mające na celu uzyskanie pewności, że drewno i produkty z drewna przeznaczone na wywóz do Unii zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie i że zezwolenia FLEGT nie zostały wydane w odniesieniu do dostaw drewna, którego nie wyprodukowano lub nie nabyto legalnie lub które pochodzi z nieznanych źródeł. System ten obejmuje także procedury mające na celu zagwarantowanie, że do łańcucha dostaw nie trafia drewno z nielegalnego lub nieznanego źródła.

2.  System weryfikacji legalności drewna i produktów z drewna opisano w załączniku III-A.

3.  Kamerun kontroluje legalność drewna i produktów z drewna wywożonych na rynki poza Unią, sprzedawanych na rynkach wewnętrznych, a także przywożonego drewna i produktów z drewna.

Artykuł 10

Konsultacje w sprawie prawidłowości zezwoleń FLEGT

1.  W przypadku podejrzenia nieprawidłowości zezwolenia FLEGT zainteresowany właściwy organ może zwrócić się do organu wydającego zezwolenia o udzielenie dodatkowych informacji.

2.  Jeżeli organ wydający zezwolenia nie udzieli odpowiedzi w terminie 21 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku lub jeżeli otrzymane dodatkowe informacje potwierdzają nieprawidłowość, lub jeżeli informacje na zezwoleniu FLEGT nie odpowiadają dostawie, dany właściwy organ nie uznaje zezwolenia FLEGT i podejmuje decyzję w sprawie działań następczych zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi. Organ wydający zezwolenia zostaje o tym poinformowany.

3.  Jeżeli natomiast z dodatkowych informacji udzielonych przez organ wydający zezwolenia wynika, że zezwolenie FLEGT jest prawidłowe, zezwolenie FLEGT zostaje uznane i stosuje się procedury opisane w załączniku IV.

Artykuł 11

Niezależny audytor

1.  Strony są zgodne co do konieczności zamówienia usług niezależnego audytora w uzgodnionych okresach w celu zapewnienia wydajności i skuteczności systemu zezwoleń FLEGT, zgodnie z opracowaniem znajdującym się w załączniku VI.

2.  Kamerun, w porozumieniu z Unią, zamawia usługi niezależnego audytora.

3.  Niezależny audytor przekazuje Stronom swoje uwagi za pośrednictwem kompletnych sprawozdań zgodnie z procedurą opisaną w załączniku VI.

4.  Strony ułatwiają pracę niezależnemu audytorowi, między innymi poprzez zapewnienie mu na terytoriach obydwu Stron dostępu do informacji niezbędnych do realizacji jego zadań. Zgodnie z ich przepisami dotyczącymi ochrony danych Strony mogą jednak odmówić udzielenia informacji, do udostępnienia których nie są upoważnione.

5.  Kamerun publikuje sprawozdanie niezależnego audytora zgodnie z procedurami i mechanizmami przewidzianymi w załącznikach VI i VII.

Artykuł 12

Wymiana informacji na temat funkcjonowania systemu FLEGT

1.  We wspólnym interesie ochrony prawidłowości działania i reputacji systemu zezwoleń FLEGT, wprowadzonego w ramach niniejszej Umowy, Strony zobowiązują się do niezwłocznej wzajemnej wymiany informacji na temat wszelkich problemów dotyczących potencjalnych przypadków oszustwa przy stosowaniu lub wystawianiu zezwoleń FLEGT, w tym w odniesieniu do drewna i produktów z drewna zawierających drewno podejrzanego pochodzenia pochodzące z państw trzecich, związanego z nadużyciem lub nieuczciwego obchodzenia systemu zezwoleń FLEGT.

2.  Przypadki wywozu skontrolowanego legalnego drewna i produktów z drewna do państw będących importerami drewna innych niż państwa Unii, z którymi Kamerun utrzymuje stosunki handlowe, nie stanowią obejścia systemu zezwoleń FLEGT w rozumieniu niniejszego artykułu.

Artykuł 13

Rozpoczęcie funkcjonowania systemu zezwoleń FLEGT

1.  Strony uzgadniają datę, od której system zezwoleń FLEGT staje się operacyjny.

2.  Rozpoczęcie wydawania zezwoleń FLEGT poprzedza wspólna ocena techniczna, której cele i kryteria określono w załączniku VIII.

Artykuł 14

Harmonogram wdrażania Umowy

1.  Strony zgadzają się na harmonogram poprzedzający wdrażanie znajdujący się w załączniku IX.

2.  Wspólna rada ds. wdrażania, o której mowa w art. 19, działająca za pośrednictwem wspólnego komitetu monitorującego, ocenia postępy osiągnięte we wdrażaniu w odniesieniu do harmonogramu przewidzianego w załączniku IX.

Artykuł 15

Środki uzupełniające

1.  Strony uznały obszary określone w załączniku X za obszary wymagające dodatkowych zasobów technicznych i finansowych do wdrożenia niniejszej Umowy.

2.  Udostępnienie tych zasobów dodatkowych podlega zwykłym procedurom programowania pomocy dla Kamerunu pochodzącej od Unii i jej państw członkowskich oraz procedurom budżetowym samego Kamerunu.

3.  Strony przewidują konieczność wspólnego porozumienia, które umożliwiałoby koordynację finansowania i udziału technicznego Komisji Europejskiej i państw członkowskich Unii w celu wspierania tych środków w ramach programu sektorowego dotyczącego leśnictwa i środowiska.

4.  Kamerun zapewnia włączenie zwiększania zdolności w związku z wdrażaniem niniejszej Umowy do krajowych instrumentów planowania, takich jak program sektorowy dotyczący leśnictwa i środowiska oraz strategie na rzecz ograniczania ubóstwa.

5.  Strony zapewniają, aby działania związane z wdrażaniem niniejszej Umowy były skoordynowane z odpowiednimi inicjatywami na rzecz rozwoju, takimi jak:

6.  Udostępnienie zasobów dodatkowych podlega procedurom regulującym pomoc Unii, zgodnie z umową z Kotonu, i procedurom regulującym udzielanie Kamerunowi dwustronnej pomocy przez państwa członkowskie Unii, nie naruszając procedur właściwych dla zainteresowanych darczyńców zgodnie z zasadami ustalonymi w deklaracji paryskiej w sprawie skuteczności pomocy na rzecz rozwoju. Z tego tytułu dodatkowe zasoby pozwalają na finansowanie działań wymienionych w ust. 5 w ramach programu sektorowego dotyczącego leśnictwa i środowiska i zgodnie z jego regułami.

Artykuł 16

Udział zainteresowanych stron we wdrażaniu Umowy

1.  Kamerun odbywa regularne konsultacje z zainteresowanymi stronami kameruńskimi w sprawie wdrażania niniejszej Umowy w ramach krajowego komitetu monitorującego lub za pośrednictwem innych platform porozumienia, uwzględniając swoje przepisy dotyczące lasów i zwierząt oraz całość obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych regulujących dostęp do informacji, udział społeczeństwa i dostęp do wymiaru sprawiedliwości w sprawach związanych ze środowiskiem.

2.  Warunki powołania krajowego komitetu monitorującego i odpowiednie role przypadające różnym zainteresowanym stronom kameruńskim we wdrażaniu niniejszej Umowy opisano między innymi w załącznikach III-A, III-B i X.

3.  Na mocy Konwencji z Aarhus z 1998 r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska Unia prowadzi z zainteresowanymi stronami europejskimi regularne konsultacje dotyczące wdrażania niniejszej Umowy oraz transpozycji prawa Unii.

Artykuł 17

Klauzule ochronne dotyczące spraw społecznych, gospodarczych i środowiskowych społeczności lokalnych i tubylczych

1.  W celu zminimalizowania ewentualnych negatywnych skutków systemu zezwoleń FLEGT dla zainteresowanych społeczności lokalnych i tubylczych Strony zobowiązują się dokonać oceny wpływu niniejszej Umowy na ich sposób życia.

2.  Strony monitorują w szczególności wpływ gospodarczy i środowiskowy niniejszej Umowy na wspomniane wyżej społeczności, oraz podejmują właściwe uzasadnione środki w celu złagodzenia wszelkich negatywnych skutków.

Artykuł 18

Zachęty rynkowe

Dostęp do rynku Unii drewna i produktów z drewna przywożonych z Kamerunu zgodnie z warunkami niniejszej Umowy wspierany jest działaniami promocyjnymi dotyczącymi tego drewna i produktów z drewna. Działania te obejmują:

Artykuł 19

Struktury instytucjonalne wdrażania Umowy

1.  Po ratyfikacji niniejszej Umowy Strony ustanawiają strukturę decyzyjną zwaną „wspólną radą ds. wdrażania”, zwaną dalej „Radą”, oraz strukturę doradczą zwaną „wspólnym komitetem monitorującym”.

2.  Rada składa się z dwóch przedstawicieli wyznaczonych przez Strony, po jednym przedstawicielu każdej ze Stron. Otrzymuje ona upoważnienie Stron w celu nadzorowania procesu wdrażania i podejmuje decyzje na zasadzie konsensusu. Decyzje te będą miały formę rezolucji podpisywanych przez przedstawicieli Stron. Rada odpowiada za wdrażanie niniejszej Umowy. Ponadto Rada:

3.  Podlegający Radzie wspólny komitet monitorujący, którego członków wyznaczają Strony, zapewnia monitorowanie i ocenę wdrażania niniejszej Umowy. Ułatwia również dialog i wymianę informacji między Stronami. Ponadto wspólny komitet monitorujący:

4.  Zadania wspólnego komitetu monitorującego określono w załączniku XI.

Artykuł 20

Wymiana informacji na temat wdrażania Umowy

1.  Przedstawicielami Stron odpowiedzialnymi za oficjalną wymianę informacji dotyczących wdrażania niniejszej Umowy są:

2.  Strony przekazują sobie wzajemnie, w odpowiednim czasie, informacje niezbędne do wdrażania niniejszej Umowy.

Artykuł 21

Informacje podawane do wiadomości publicznej

1.  Informacje podawane do wiadomości publicznej są uznawane za jeden z podstawowych elementów mających na celu wzmocnienie zarządzania w ramach stosowania niniejszej Umowy. Aby osiągnąć ten cel, który zmierza do zapewnienia przejrzystości funkcjonowania systemu zezwoleń FLEGT w Kamerunie i w Unii, Strony postanawiają korzystać z najodpowiedniejszych mechanizmów komunikacji, a mianowicie: mediów drukowanych i audiowizualnych, Internetu, warsztatów i różnego rodzaju publikacji. Informacje podawane do wiadomości publicznej wyszczególniono w załączniku VII.

2.  Strony postanawiają również, że uprawnienia, procedury i warunki funkcjonowania Rady i wspólnego komitetu monitorującego zostają podane do wiadomości publicznej.

Artykuł 22

Informacje poufne

1.  Każda ze Stron zobowiązuje się do nieujawniania, w zakresie wymaganym na mocy przepisów tej Strony, informacji poufnych wymienianych w ramach niniejszej Umowy. Żadna ze Stron nie ujawnia publicznie i nie zezwala swoim organom zaangażowanym we wdrażanie niniejszej Umowy na ujawnianie informacji wymienianych w ramach niniejszej Umowy i stanowiących tajemnicę handlową lub będących poufnymi informacjami handlowymi.

2.  Z zastrzeżeniem ust. 1 następujące informacje nie są uznawane za poufne:

Artykuł 23

Terytorialny zakres stosowania

Niniejszą Umowę stosuje się z jednej strony na terytorium, na którym ma zastosowanie Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na warunkach określonych w tym Traktacie i z drugiej strony na terytorium Kamerunu.

Artykuł 24

Rozstrzyganie sporów

1.  Strony starają się rozwiązywać wszelkie spory dotyczące stosowania lub wykładni niniejszej Umowy w drodze niezwłocznych konsultacji.

2.  Jeżeli spór nie zostanie rozstrzygnięty w drodze niezwłocznych konsultacji, Strona, która pierwsza podejmuje sprawę, może skierować spór do Rady, która podejmuje starania, aby zaproponować Stronom warunki rozstrzygnięcia sporu. Rada otrzymuje wszelkie stosowne informacje potrzebne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia. W tym celu Rada może przedłożyć sprawę wspólnemu komitetowi monitorującemu. Wspólny komitet monitorujący w terminie ustalonym przez Radę przekazuje jej swoją propozycję rozwiązania; Rada dąży do zbadania wszystkich możliwości utrzymania właściwego funkcjonowania niniejszej Umowy.

3.  Jeżeli Rada nie jest w stanie rozstrzygnąć sporu, Strony mogą:

4.  Rada ustanawia warunki konsultacji, mediacji i arbitrażu spójne z warunkami uzgodnionymi w ramach umowy o partnerstwie gospodarczym lub, w okresie przejściowym, w ramach wstępnej umowy o partnerstwie gospodarczym między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską (Kamerunem), z drugiej strony.

Artykuł 25

Zawieszenie

1.  Każda ze Stron może zawiesić stosowanie niniejszej Umowy. O decyzji w sprawie zawieszenia i powodach podjęcia tej decyzji zawiadamia się drugą Stronę na piśmie.

2.  Postanowienia niniejszej Umowy przestają być stosowane po upływie 90 dni kalendarzowych od otrzymania takiego zawiadomienia.

3.  Stosowanie niniejszej Umowy zostaje wznowione po upływie 30 dni kalendarzowych od dnia, w którym Strona, która zawiesiła jej stosowanie, poinformuje drugą Stronę o ustaniu przyczyny zawieszenia.

Artykuł 26

Załączniki

Załączniki stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł 27

Okres obowiązywania i przedłużenie

Niniejsza Umowa pozostaje w mocy przez okres siedmiu lat od wejścia w życie i ulega automatycznemu przedłużeniu na kolejne okresy tej samej długości, chyba że jedna ze Stron zrezygnuje z przedłużenia, zawiadamiając o tym drugą Stronę co najmniej dwanaście miesięcy przed upływem bieżącego okresu.

Artykuł 28

Wypowiedzenie Umowy

Niezależnie od postanowień art. 27 każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę, zawiadamiając o tym drugą Stronę. Niniejsza Umowa przestaje wówczas być stosowana po upływie dwunastu miesięcy od daty takiego zawiadomienia.

Artykuł 29

Zmiany

1.  Działając za pośrednictwem swojego przedstawiciela w Radzie, Strona pragnąca zmienić niniejszą Umowę zgłasza swoją propozycję drugiej Stronie co najmniej trzy miesiące przed kolejnym posiedzeniem wspólnego komitetu monitorującego. Rada zleca wspólnemu komitetowi monitorującemu zbadanie propozycji. W przypadku osiągnięcia porozumienia wspólny komitet monitorujący sporządza zalecenie, które przedstawia Radzie do oceny. Każdy przedstawiciel analizuje zalecenie i jeżeli się z nim zgadza, informuje o tym drugiego przedstawiciela w celu ustalenia daty podpisania; każda ze Stron przyjmuje je zgodnie ze swoimi procedurami wewnętrznymi.

2.  Każda zmiana zatwierdzona w ten sposób przez obydwie Strony wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strony zawiadamiają się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych w tym celu.

3.  W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu i bez uszczerbku dla badania przeprowadzanego przez wspólny komitet monitorujący zmiany załączników przyjmuje Rada.

4.  Notyfikację wszelkich zmian wysyła się do depozytariuszy niniejszej Umowy, zaś zmiana wchodzi w życie w terminie i formie określonych w ust. 2 niniejszego artykułu.

Artykuł 30

Teksty autentyczne

Niniejszą Umowę sporządza się w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym wszystkie teksty są autentyczne. W przypadku rozbieżności w wykładni wersja francuska ma pierwszeństwo.

Artykuł 31

Wejście w życie

1.  Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strony zawiadomiły się wzajemnie na piśmie o zakończeniu procedur niezbędnych w tym celu.

2.  Zawiadomienie wysyła się do Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej i do Ministra Spraw Zagranicznych Kamerunu, którzy są wspólnymi depozytariuszami niniejszej Umowy.

Съставено в Брюксел на шести октомври две хиляди и десета година.

Hecho en Bruselas, el seis de octubre de dos mil diez.

V Bruselu dne šestého října dva tisíce deset.

Udfærdiget i Bruxelles den sjette oktober to tusind og ti.

Geschehen zu Brüssel am sechsten Oktober zweitausendzehn.

Kahe tuhande kümnenda aasta oktoobrikuu kuuendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις έξι Οκτωβρίου δύο χιλιάδες δέκα.

Done at Brussels on the sixth day of October in the year two thousand and ten.

Fait à Bruxelles, le six octobre deux mille dix.

Fatto a Bruxelles, addì sei ottobre duemiladieci.

Briselē, divi tūkstoši desmitā gada sestajā oktobrī.

Priimta du tūkstančiai dešimtų metų spalio šeštą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizedik év október hatodik napján.

Magħmul fi Brussell, fis-sitt jum ta’ Ottubru tas-sena elfejn u għaxra.

Gedaan te Brussel, de zesde oktober tweeduizend tien.

Sporządzono w Brukseli dnia szóstego października roku dwa tysiące dziesiątego.

Feito em Bruxelas, em seis de Outubro de dois mil e dez.

Întocmit la Bruxelles la șase octombrie două mii zece.

V Bruseli dňa šiesteho októbra dvetisícdesať.

V Bruslju, dne šestega oktobra leta dva tisoč deset.

Tehty Brysselissä kuudentena päivänä lokakuuta vuonna kaksituhattakymmenen.

Som skedde i Bryssel den sjätte oktober tjugohundratio.

За Европейския съюз

Por la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l’Union européenne

Per l’Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

За Република Камерун

Por la República de Camerún

Za Kamerunskou republiku

For Republikken Cameroun

Für die Republik Kamerun

Kameruni Vabariigi nimel

Για τη Δημοκρατία του Καμερούν

For the Republic of Cameroon

Pour la République du Cameroun

Per la Repubblica del Camerun

Kamerūnas Republikas vārdā –

Kamerūno Respublikos vardu

A Kameruni Köztársaság részéről

Għar-Repubblika tal-Kamerun

Voor de Republiek Kameroen

W imieniu Republiki Kamerunu

Pela República dos Camarões

Pentru Republica Camerun

Za Kamerunskú republiku

Za Republiko Kamerun

Kamerunin tasavallan puolesta

För republiken Kamerun

SPIS ZAŁĄCZNIKÓW

ZAŁĄCZNIK I-A

WYKAZ PRODUKTÓW OBJĘTYCH SYSTEMEM ZEZWOLEŃ FLEGT

Następujące produkty są objęte systemem zezwoleń FLEGT:

Tytułem przykładu poniżej szczegółowo opisano przedmiotowe produkty i gatunki z zastrzeżeniem, że strona kameruńska dostosuje taryfę celną CEMAC do kodów systemu zharmonizowanego (HS) Światowej Organizacji Celnej (WCO), w którym klasyfikuje się produkty cięte z drewna gatunku sapelli i iroko odpowiednio pod kodami 4407 27 i 4407 28 . Produkty i gatunki można zmieniać w zależności od rozwoju sytuacji na rynku, bez konieczności wprowadzania zmian do Umowy.

ZAŁĄCZNIK I-B

ZAŁĄCZNIK II

MATRYCE LEGALNOŚCI

I.    Definicja legalności

Legalność drewna wprowadzanego do obrotu opiera się na zgodności z krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi oraz należycie ratyfikowanymi międzynarodowymi aktami prawnymi, których stosowanie jest konieczne w celu zagwarantowania stabilności gospodarki leśnej prowadzonej przez przedsiębiorstwo produkcyjne lub eksportujące, jego dostawców i podwykonawców, w imieniu właściciela lasu (państwa, gminy, właściciela prywatnego lub wspólnoty).

Definicję legalności przyjętą w tym duchu na zasadzie konsensusu przez wszystkie zainteresowane strony można podsumować w następujący sposób:

„Za drewno legalne uznaje się drewno pochodzące z procesu lub procesów produkcji lub nabywania, w pełni zgodne ze wszystkimi kryteriami wynikającymi z przepisów ustawowych i wykonawczych obowiązujących w Kamerunie i mającymi zastosowanie w sektorze leśnym, i jako takie zweryfikowane/skontrolowane”.

Definicja legalności drewna użytkowego opiera się na znajomości i stosowaniu przepisów ustawowych i wykonawczych obowiązujących w Kamerunie oraz na zgodności z należycie ratyfikowanymi przez Kamerun międzynarodowymi aktami prawnymi w zakresie leśnictwa, handlu, środowiska, spraw społecznych i praw człowieka. Przedmiotowe krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze obejmują między innymi:

Wspomniane wyżej międzynarodowe akty prawne obejmują między innymi:

Stosowanie postanowień zawartych w tych międzynarodowych aktach prawnych następuje po ich transpozycji do krajowych aktów prawnych.

Wszelkie zmiany tych aktów prawnych lub wszelkie nowe przepisy w przedmiotowej dziedzinie spowodują zmiany niniejszego załącznika.

W sformułowaniu definicji legalności uwzględniono również następujące elementy:

II.    Matryce legalności

Na podstawie definicji legalności Kamerun opracował zbiór matryc legalności przeznaczonych do weryfikacji zgodności funkcjonowania (w odniesieniu do przepisów prawnych) gospodarzy lasu ( 31 ) prowadzących działalność w Kamerunie oraz zgodności produktów od nich pochodzących. Matryce są wynikiem wspólnej, ciągłej pracy, w której uwzględniono problematyczne obszary zgłaszane przez różne zainteresowane strony.

Duża liczba matryc legalności wynika z faktu, że kameruńskie przepisy w zakresie leśnictwa przewidują kilka rodzajów dostaw drewna, w przypadku których problematyczne obszary dotyczące legalności nie są takie same. Każdą z matryc sporządzono zatem w celu wyraźnego uwidocznienia szczególnych wymogów prawnych związanych z każdym rodzajem dostawy przewidzianym przez przepisy kameruńskie. Uwzględniając tę specyfikę, opracowano dotychczas osiem matryc legalności w zależności od źródeł pochodzenia drewna, takich jak: lasy państwowe (DFP, fr. domaine forestier permanent) obejmujące grunty na stałe przeznaczone pod lasy, tymczasowe lasy państwowe (DFNP, fr. domaine forestier non permanent) obejmujące grunty leśne, które mogą zostać przeznaczone do użytku innego niż leśny (obszar rolno-leśny), oraz zakłady obróbki drewna (UTB, fr. unités de transformation du bois).

W przypadku lasów państwowych

—	Matryca legalności 1 (ML1) : umowa o pozyskiwanie (CE, fr. convention d’exploitation).

—	Matryca legalności 2 (ML2) : las gminny (FCle, fr. forêt communale); pozyskiwanie pod zarządem publicznym.

W przypadku tymczasowych lasów państwowych

—	Matryca legalności 3 (ML3) : zezwolenie na odbiór drewna (ARB, fr. autorisation de récupération des bois).

—	Matryca legalności 4 (ML4) : zezwolenie na oczyszczanie zrębu ze ściętego drewna (AEB, fr. autorisation d’enlèvement des bois abattus).

—	Matryca legalności 5 (ML5) : sprzedaż drewna ze ścinki (VC, fr. vente de coupe) w lasach państwowych.

—	Matryca legalności 6 (ML6) : las wspólnotowy (FC, fr. forêt communautaire); pozyskiwanie pod zarządem publicznym.

—	Matryca legalności 7 (ML7) : pozwolenie szczególne (PS, fr. permis spécial); pozyskiwanie hebanu w lasach państwowych i lasach gminnych.

W przypadku zakładów obróbki drewna

—	Matryca legalności 8 (ML8) : zakłady obróbki drewna (UTB).

Poniższa tabela przedstawia zestawienie różnych źródeł pochodzenia drewna i odnośnych matryc legalności.

W celu uwzględnienia wszystkich możliwości dostępu do zasobów drewna w ramach obowiązujących przepisów wymienionych w powyższej tabeli na etapie uruchomienia systemu powstaną dodatkowe matryce legalności, jeżeli okaże się to zasadne, a mianowicie:

Matryce legalności składają się z kryteriów, wskaźników i punktów kontrolnych i należą do ogólnego systemu weryfikacji legalności, którego funkcjonowanie opisano szczegółowo w załączniku III-A.

Kryteria i wskaźniki wszystkich matryc przeanalizowano, a następnie przetestowano w terenie i w przypadku każdej matrycy zachowano jedynie odpowiednie kryteria i wskaźniki.

III.    Sposób stosowania

Z wyjątkiem tabeli dotyczącej zakładów obróbki drewna matryce legalności opierają się na pięciu (5) wspólnych kryteriach odnoszących się odpowiednio do prawidłowości w zakresie:

W zależności od matrycy kryteria dzielą się na różną liczbę wskaźników, które odpowiadają różnym obowiązkom prawnym związanym z różnymi źródłami dostaw drewna.

Ocenę zgodności wskaźników przeprowadza się na podstawie punktów kontrolnych. Aby móc uznać wskaźnik za „zgodny”, wszystkie powiązane z nim punkty kontrolne muszą zostać wcześniej uznane za zgodne.

Zgodność punktu kontrolnego wynika z dostępności dokumentów technicznych dostarczonych przez różne organy administracji, przewidzianych w przepisach wykonawczych, których większość jest do wglądu w centralnej bazie danych ministerstwa właściwego ds. leśnictwa (w komputerowym systemie zarządzania informacją leśną drugiej generacji; fr. Système informatique de gestion de l’information forestière de seconde génération – SIGIF II).

„Świadectwo legalności”, które stanowi jeden z warunków wstępnych wydania zezwolenia FLEGT (zob. załącznik III-A), można wydać, jedynie jeżeli wszystkie wskaźniki są zgodne.

MATRYCA 1:   UMOWA O POZYSKIWANIE

Kryterium 1:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno/prowadzący obróbkę jest uprawniony do prowadzenia działalności

Wskaźnik 1.1:   Gospodarz lasu posiada byt prawny, jest uprawniony do prowadzenia działalności jako gospodarz lasu i zarejestrowany jako przetwórca drewna

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.2:   Gospodarz lasu posiada prawo do obrębu leśnego oraz umowę o pozyskiwanie zawartą z organem administracji właściwym ds. leśnictwa

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

A-   W przypadku tymczasowej lub ostatecznej umowy o pozyskiwanie

B-   W przypadku ostatecznej umowy o pozyskiwanie

Wskaźnik 1.3:   W przypadku podwykonawstwa w zakresie pozyskiwania/obróbki gospodarz lasu będący podwykonawcą posiada dokumenty potwierdzające prawidłowość tej sytuacji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.4:   Gospodarz lasu nie podlega żadnemu środkowi zawieszenia lub wycofania zezwolenia lub tytułu prawnego, nałożonemu przez organ administracji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.5:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe wynikające z prawa powszechnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 2:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno/prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań w zakresie pozyskiwania drewna i urządzania lasów

Wskaźnik 2.1:   Gospodarz lasu posiada właściwe i wystarczające możliwości zawodowe, wewnętrzne lub za pośrednictwem innej osoby fizycznej lub prawnej, do prowadzenia prac w zakresie urządzania lasów

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.2:   Gospodarz lasu posiada zgodne z prawem zezwolenie na cięcie

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.3:   Gospodarz lasu przestrzega norm pozyskiwania drewna obowiązujących na przyznanych obszarach

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.4:   Gospodarz lasu przestrzega przyznanych ilości drewna (liczba drzew/objętość) zgodnie z wymogami świadectwa/pozwolenia rocznego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.5:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe i należności w zakresie działalności leśnej związane ze swoją działalnością

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 3:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno/prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań w zakresie przewozu drewna

Wskaźnik 3.1:   Gospodarz lasu upewnia się, że kłodom wyprodukowanym lub nabytym na rynku lokalnym w celu obróbki w jego obiektach towarzyszą wszystkie niezbędne dokumenty i że są one oznakowane zgodnie z przepisami w celu poświadczenia ich legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 3.2:   Gospodarz lasu upewnia się, że kłodom przywożonym w celu obróbki w jego obiektach towarzyszą wszystkie dokumenty niezbędne w celu poświadczenia ich legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 3.3:   Gospodarz lasu upewnia się, że drewno i produkty z drewna pochodzące z jego obiektów są przewożone zgodnie z prawem i że towarzyszą im wszystkie dokumenty niezbędne w celu poświadczenia ich legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 4:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno/prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań społecznych

Wskaźnik 4.1:   Gospodarz lasu przestrzega swoich zobowiązań w zakresie prawa pracy, prawa dotyczącego zabezpieczenia społecznego oraz układów zbiorowych sektora leśnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 4.2:   Gospodarz lasu przestrzega swoich zobowiązań społecznych określonych w kodeksie leśnym

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 5:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno/prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań w zakresie ochrony różnorodności biologicznej i środowiska

Wskaźnik 5.1:   Gospodarz lasu podjął konieczne środki w celu zabronienia swoim pracownikom udziału w kłusownictwie, polowaniu w celach zarobkowych oraz przewozie lub handlu produktami i środkami wykorzystywanymi w polowaniach. Gospodarz promuje, wspiera lub inicjuje wszelkie działania zapewniające stosowanie przepisów w zakresie łowiectwa i ochrony zwierząt w swoich składach

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 5.2:   Gospodarz lasu dostosował się do przepisów w zakresie ochrony środowiska i wprowadza określone środki łagodzące

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

MATRYCA 2:   POZYSKIWANIE Z LASU GMINNEGO POD ZARZĄDEM PUBLICZNYM

Kryterium 1:   Gospodarz lasu pozyskujący jest uprawniony do prowadzenia działalności

Wskaźnik 1.1:   Gospodarz lasu posiada byt prawny oraz posiada sklasyfikowany na jego rzecz lub posadzony przez niego las

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.2:   W przypadku podwykonawstwa w zakresie pozyskiwania gospodarz lasu będący podwykonawcą posiada dokumenty potwierdzające prawidłowość tej sytuacji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.3:   Gospodarz lasu nie podlega zawieszeniu decyzją organu administracji leśnej w wyniku działań sprzecznych ze wskazaniami zawartymi w zatwierdzonym planie urządzania lasów

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.4:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe wynikające z prawa powszechnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 2:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno/prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań w zakresie pozyskiwania drewna i urządzania lasów

Wskaźnik 2.1:   Gospodarz lasu posiada właściwe i wystarczające możliwości zawodowe, wewnętrzne lub za pośrednictwem innej osoby fizycznej lub prawnej, do prowadzenia prac w zakresie urządzania lasów

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.2:   Gospodarz lasu posiada zgodne z prawem zezwolenie na cięcie

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.3:   Gospodarz lasu przestrzega norm pozyskiwania drewna na przyznanych obszarach

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.4:   Gospodarz lasu przestrzega przyznanych ilości drewna (liczba drzew/objętość) zgodnie z wymogami pozwolenia rocznego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.5:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe i należności w zakresie działalności leśnej związane ze swoją działalnością

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 3:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno/prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań w zakresie przewozu drewna

Wskaźnik 3.1:   Gospodarz lasu upewnia się, że drewnu i produktom z drewna towarzyszą wszystkie dokumenty niezbędne w celu poświadczenia ich legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 4:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno/prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań społecznych

Wskaźnik 4.1:   Gospodarz lasu przestrzega swoich zobowiązań w zakresie prawa pracy, prawa dotyczącego zabezpieczenia społecznego oraz układów zbiorowych sektora leśnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 4.2:   Gospodarz lasu przestrzega postanowień specyfikacji, dotyczących społeczności lokalnych ze strefy (stref) swojego działania

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 5:   Gospodarz lasu przestrzega swoich zobowiązań w zakresie ochrony różnorodności biologicznej i środowiska

Wskaźnik 5.1:   Gospodarz lasu podjął konieczne środki w celu zabronienia swoim pracownikom udziału w kłusownictwie, polowaniu w celach zarobkowych oraz przewozie lub handlu produktami i środkami wykorzystywanymi w polowaniach. Gospodarz promuje, wspiera lub inicjuje wszelkie działania zapewniające stosowanie przepisów w zakresie łowiectwa i ochrony zwierząt w swoich składach

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 5.2:   Gospodarz lasu dostosował się do przepisów dotyczących oceny oddziaływania na środowisko i wprowadza określone środki łagodzące

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

MATRYCA 3:   ZEZWOLENIE NA ODBIÓR DREWNA NA PNIU

Kryterium 1:   Gospodarz lasu pozyskujący jest uprawniony do prowadzenia działalności

Wskaźnik 1.1:   Gospodarz lasu posiada byt prawny i jest uprawniony do prowadzenia działalności jako gospodarz lasu

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.2:   Gospodarz lasu posiada zezwolenie na odbiór drewna wydane zgodnie z prawem przez organ administracji właściwy ds. leśnictwa

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.3:   W przypadku podwykonawstwa w zakresie odbioru gospodarz lasu będący podwykonawcą posiada dokumenty potwierdzające prawidłowość tej sytuacji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.4:   Gospodarz lasu nie podlega żadnemu środkowi zawieszenia lub wycofania zezwolenia lub tytułu prawnego, nałożonemu przez organ administracji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.5:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe wynikające z prawa powszechnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 2:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie pozyskiwania drewna

Wskaźnik 2.1:   Gospodarz lasu przestrzega lokalizacji projektu

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.2:   Gospodarz lasu przestrzega przyznanych ilości drewna (liczba drzew/szacunkowa objętość) zgodnie z wymogami zezwolenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.3:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe i należności w zakresie działalności leśnej związane ze swoją działalnością

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 3:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie przewozu drewna

Wskaźnik 3.1:   Gospodarz lasu upewnia się, że odebrane drewno jest przewożone zgodnie z prawem i że towarzyszą mu wszystkie dokumenty niezbędne w celu poświadczenia ich legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 4:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań społecznych

Wskaźnik 4.1:   Gospodarz lasu przestrzega swoich zobowiązań w zakresie prawa pracy, prawa dotyczącego zabezpieczenia społecznego oraz układów zbiorowych sektora leśnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 4.2:   Gospodarz lasu przestrzega postanowień specyfikacji, dotyczących społeczności lokalnych ze strefy (stref) swojego działania

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 5:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie ochrony różnorodności biologicznej

Wskaźnik 5.1:   Gospodarz lasu podjął konieczne środki w celu zabronienia swoim pracownikom udziału w kłusownictwie, polowaniu w celach zarobkowych oraz przewozie lub handlu produktami i środkami wykorzystywanymi w polowaniach. Gospodarz promuje, wspiera lub inicjuje wszelkie działania mające na celu stosowanie przepisów w zakresie łowiectwa i ochrony zwierząt w swoich składach

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

MATRYCA 4:   ZEZWOLENIE NA OCZYSZCZANIE ZRĘBU

(AEB - Z DREWNA ŚCIĘTEGO, WYRZUCONEGO NA BRZEG, POZOSTAWIONEGO LUB ZAJĘTEGO)

Kryterium 1:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno jest uprawniony do prowadzenia działalności

Wskaźnik 1.1:   Gospodarz lasu posiada byt prawny i jest uprawniony do prowadzenia działalności jako gospodarz lasu

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.2:   Gospodarz lasu posiada zezwolenie na oczyszczanie zrębu wydane zgodnie z prawem przez organ administracji właściwy ds. leśnictwa

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.3:   Gospodarz lasu nie podlega żadnemu środkowi zawieszenia lub wycofania zezwolenia lub tytułu prawnego, nałożonemu przez organ administracji, i nie brał udziału w przestępstwie, z powodu którego zajęto drewno

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.4:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe wynikające z prawa powszechnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 2:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie pozyskiwania drewna

Wskaźnik 2.1:   Gospodarz lasu przestrzega przyznanych ilości drewna (objętości) zgodnie z wymogami zezwolenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.2:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe i należności w zakresie działalności leśnej związane ze swoją działalnością

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 3:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie przewozu drewna

Wskaźnik 3.1:   Gospodarz lasu upewnia się, że drewno pochodzące z oczyszczania zrębu jest przewożone zgodnie z prawem i że towarzyszą mu wszystkie niezbędne dokumenty oraz że jest ono oznakowane zgodnie z przepisami w celu poświadczenia jego legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 4:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań społecznych

Wskaźnik 4.1:   Gospodarz lasu przestrzega swoich zobowiązań w zakresie prawa pracy, prawa dotyczącego zabezpieczenia społecznego oraz układów zbiorowych sektora leśnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

MATRYCA 5:   SPRZEDAŻ DREWNA ZE ŚCINKI W LASACH PAŃSTWOWYCH

Kryterium 1:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno jest uprawniony do prowadzenia działalności

Wskaźnik 1.1:   Gospodarz lasu posiada byt prawny i jest uprawniony do prowadzenia działalności jako gospodarz lasu

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.2:   Gospodarz lasu korzysta ze sprzedaży drewna ze ścinki, przyznanej zgodnie z prawem przez organ administracji właściwy ds. leśnictwa

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.3:   W przypadku podwykonawstwa w zakresie pozyskiwania gospodarz lasu będący podwykonawcą posiada dokumenty potwierdzające prawidłowość tej sytuacji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.4:   Gospodarz lasu nie podlega żadnemu środkowi zawieszenia lub wycofania zezwolenia lub tytułu prawnego, nałożonemu przez organ administracji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.5:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe wynikające z prawa powszechnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 2:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie pozyskiwania drewna

Wskaźnik 2.1:   Gospodarz lasu posiada właściwe i wystarczające możliwości zawodowe, wewnętrzne lub za pośrednictwem innej osoby fizycznej lub prawnej, do sporządzenia inwentaryzacji pozyskiwania drewna

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.2:   Gospodarz lasu przestrzega norm pozyskiwania drewna na przyznanych obszarach

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.3:   Gospodarz lasu posiada zgodne z prawem zezwolenie na cięcie

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.4:   Gospodarz lasu przestrzega przyznanych ilości drewna (liczba drzew/objętość) zgodnie z wymogami świadectwa rocznego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.5:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe i należności w zakresie działalności leśnej związane ze swoją działalnością

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 3:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie przewozu drewna

Wskaźnik 3.1:   Gospodarz lasu upewnia się, że wyprodukowanym kłodom towarzyszą wszystkie niezbędne dokumenty i że są one oznakowane zgodnie z przepisami w celu poświadczenia ich legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 4:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań społecznych

Wskaźnik 4.1:   Gospodarz lasu przestrzega swoich zobowiązań w zakresie prawa pracy, prawa dotyczącego zabezpieczenia społecznego oraz układów zbiorowych sektora leśnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 4.2:   Gospodarz lasu przestrzega swoich zobowiązań społecznych określonych w kodeksie leśnym

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 5:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie ochrony różnorodności biologicznej i środowiska

Wskaźnik 5.1:   Gospodarz lasu podjął konieczne środki w celu zabronienia swoim pracownikom udziału w kłusownictwie, polowaniu w celach zarobkowych oraz przewozie lub handlu produktami i środkami wykorzystywanymi w polowaniach. Gospodarz promuje, wspiera lub inicjuje wszelkie działania mające na celu stosowanie przepisów w zakresie łowiectwa i ochrony zwierząt w swoich składach

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 5.2:   Gospodarz lasu dostosował się do przepisów dotyczących oceny oddziaływania na środowisko i wprowadza określone środki łagodzące

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

MATRYCA 6:   POZYSKIWANIE Z LASU WSPÓLNOTOWEGO POD ZARZĄDEM PUBLICZNYM

Kryterium 1:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno jest uprawniony do prowadzenia działalności

Wskaźnik 1.1:   Wspólnota ma formę uznanej przepisami prawa osoby prawnej

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.2:   Wspólnota posiada las wspólnotowy przyznany zgodnie z prawem i umowę o zarządzanie zawartą z organem administracji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

A-   Tymczasowa umowa o zarządzanie

B-   Ostateczna umowa o zarządzanie

Wskaźnik 1.3:   W przypadku podwykonawstwa w zakresie pozyskiwania gospodarz lasu będący podwykonawcą posiada dokumenty potwierdzające prawidłowość tej sytuacji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.4:   Wspólnota nie podlega środkowi zawieszenia lub wycofania obowiązującej umowy o zarządzanie przez organ administracji właściwy ds. leśnictwa

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 2:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie pozyskiwania drewna i urządzania lasów

Wskaźnik 2.1:   Gospodarz lasu posiada właściwe i wystarczające możliwości zawodowe, wewnętrzne lub za pośrednictwem innej osoby fizycznej lub prawnej, do prowadzenia prac w zakresie inwentaryzacji przewidzianych w uproszczonym planie zarządzania

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.2:   Gospodarz lasu posiada zgodne z prawem zezwolenie na cięcie

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.3:   Gospodarz lasu przestrzega norm pozyskiwania drewna na działkach, na których zezwolono na pozyskiwanie drewna

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.4:   Gospodarz lasu przestrzega przyznanych ilości drewna (liczba drzew/objętość) zgodnie z wymogami rocznego świadectwa pozyskiwania drewna

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 3:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno/prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań w zakresie przewozu drewna

Wskaźnik 3.1:   Gospodarz lasu upewnia się, że drewno i produkty z drewna są przewożone zgodnie z prawem i że towarzyszą im wszystkie niezbędne dokumenty oraz że są one oznakowane zgodnie z przepisami w celu poświadczenia ich legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 4:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno/prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań społecznych

Wskaźnik 4.1:   Gospodarz lasu przestrzega postanowień uproszczonego planu zarządzania dotyczących społeczności lokalnych ze strefy (stref) swojego działania

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 5:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno/prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań w zakresie ochrony różnorodności biologicznej i środowiska

Wskaźnik 5.1:   Gospodarz lasu podjął konieczne środki w celu zabronienia ludności udziału w kłusownictwie, polowaniu w celach zarobkowych oraz przewozie lub handlu produktami i środkami wykorzystywanymi w polowaniach. Gospodarz promuje, wspiera lub inicjuje wszelkie działania mające na celu stosowanie przepisów w zakresie ochrony różnorodności biologicznej w lesie wspólnotowym

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 5.2:   Gospodarz lasu dostosował się do przepisów w zakresie ochrony środowiska i wprowadza określone środki łagodzące

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

MATRYCA 7:   POZWOLENIA SZCZEGÓLNE (pozyskiwanie drewna hebanowego)

Kryterium 1:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno jest uprawniony do prowadzenia działalności

Wskaźnik 1.1:   Gospodarz lasu posiada byt prawny i jest uprawniony do prowadzenia działalności jako gospodarz lasu

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.2:   Gospodarz lasu posiada pozwolenie szczególne wydane zgodnie z prawem przez organ administracji właściwy ds. leśnictwa

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.3:   W przypadku podwykonawstwa w zakresie pozyskiwania/obróbki gospodarz lasu będący podwykonawcą posiada dokumenty potwierdzające prawidłowość tej sytuacji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.4:   Gospodarz lasu nie podlega żadnemu środkowi zawieszenia lub wycofania zezwolenia lub tytułu prawnego, nałożonemu przez organ administracji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.5:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe wynikające z prawa powszechnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 2:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie pozyskiwania drewna

Wskaźnik 2.1:   Gospodarz lasu posiada zgodne z prawem zezwolenie na cięcie

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.2:   Gospodarz lasu przestrzega przyznanych ilości drewna (tonaż/objętość) zgodnie z wymogami pozwolenia szczególnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.3:   Gospodarz lasu reguluje swoje zobowiązania podatkowe i należności w zakresie działalności leśnej związane ze swoją działalnością

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 3:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie przewozu produktów specjalnych

Wskaźnik 3.1:   Gospodarz lasu upewnia się, że produktom specjalnym zebranym lub nabytym na rynku lokalnym w celu obróbki w jego obiektach towarzyszą wszystkie niezbędne dokumenty w celu poświadczenia ich legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 3.2:   Gospodarz lasu upewnia się, że produktom specjalnym przywożonym w celu obróbki w jego obiektach towarzyszą wszystkie niezbędne dokumenty w celu poświadczenia ich legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 3.3:   Gospodarz lasu upewnia się, że produkty specjalne pochodzące z jego obiektów są przewożone zgodnie z prawem i że towarzyszą im wszystkie dokumenty niezbędne w celu poświadczenia ich legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 4:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań społecznych

Kryterium 4.1:   Gospodarz lasu przestrzega swoich zobowiązań w zakresie kodeksu pracy (zakład obróbki i zakład przemysłowy)

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 5:   Gospodarz lasu pozyskujący drewno przestrzega swoich zobowiązań w zakresie ochrony środowiska (zakład przemysłowy i zakład obróbki)

Wskaźnik 5.1:   Gospodarz lasu dostosował się do przepisów dotyczących oceny oddziaływania na środowisko i wprowadza określone środki łagodzące

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

MATRYCA 8:   ZAKŁAD OBRÓBKI DREWNA

Kryterium 1:   Podmiot prowadzący obróbkę jest uprawniony do prowadzenia działalności

Wskaźnik 1.1:   Podmiot prowadzący obróbkę posiada byt prawny i jest zarejestrowany jako przetwórca drewna

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.2:   Jeżeli podmiot prowadzący obróbkę jest podwykonawcą w stosunku do podmiotu posiadającego pozwolenie na cięcie w zakresie obróbki, oprócz dokumentów określonych w pkt 1.1 posiada również dokumenty potwierdzające prawidłowość tej sytuacji

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 1.3:   Podmiot prowadzący obróbkę reguluje swoje zobowiązania podatkowe

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 2:   Podmiot prowadzący obróbkę zaopatruje się w legalnie wyprodukowane drewno i przestrzega swoich zobowiązań w zakresie przewozu drewna

Wskaźnik 2.1:   Podmiot prowadzący obróbkę upewnia się, że drewnu nabytemu na rynku lokalnym w celu obróbki w jego obiektach towarzyszą wszystkie niezbędne dokumenty w celu poświadczenia jego legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.2:   Podmiot prowadzący obróbkę upewnia się, że drewnu przywożonemu w celu obróbki w jego obiektach towarzyszą wszystkie niezbędne dokumenty w celu poświadczenia jego legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.3:   Podmiot prowadzący obróbkę upewnia się, że drewno i produkty z drewna pochodzące z jego obiektów są przewożone zgodnie z prawem i że towarzyszą im wszystkie dokumenty niezbędne w celu poświadczenia ich legalnego pochodzenia

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Wskaźnik 2.4:   Podmiot prowadzący obróbkę reguluje swoje zobowiązania podatkowe i należności w zakresie działalności leśnej związane ze swoją działalnością

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 3:   Podmiot prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań społecznych

Wskaźnik 3.1:   Gospodarz lasu przestrzega swoich zobowiązań w zakresie prawa pracy, prawa dotyczącego zabezpieczenia społecznego oraz układów zbiorowych sektora leśnego

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Kryterium 4:   Podmiot prowadzący obróbkę przestrzega swoich zobowiązań w zakresie ochrony środowiska

Wskaźnik 4.1:   Podmiot prowadzący obróbkę dostosował się do przepisów dotyczących oceny oddziaływania na środowisko i wprowadza określone środki łagodzące

Przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Punkty kontrolne

Obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze oraz dokumenty normatywne

Dokumenty normatywne i inne

Karta 1 : Wykaz norm i dokumentów w zakresie gospodarki leśnej.

Karta 2 : Wzór umowy tymczasowej i specyfikacji.

Karta 3 : Wzór umowy ostatecznej i specyfikacji.

Karta 4 : Glosariusz.

Karta 5 : Wzór planu urządzania lasów.

Karta 6 : Wykaz gatunków, kodów, minimalnych średnic pozyskania i przyrostu.

Karta 7 : Wzór sprawozdania w przypadku inwentaryzacji urządzania.

Karta 8 : Podział gruntów wewnątrz lasów produkcyjnych i działania powiązane.

Karta 9 : Wzory pięcioletniego planu zarządzania.

Karta 10 : Protokół zatwierdzania inwentaryzacji urządzania.

Karta 11 : Protokół weryfikacji i zatwierdzania planu urządzania.

Karta 12 : Protokół oceny pięcioletniej, zakończenie umowy i zakończenie rotacji.

Karta 13 : Formularze procedur rocznych w odniesieniu do pozyskiwania drewna.

Karta 14 : Świadectwo wyznaczenia etatu.

Karta 15 : Zaświadczenie weryfikacji inwentaryzacji pozyskiwania drewna.

Karta 16 : Protokół kontroli pozyskiwania przemysłowego.

Karta 17 : Świadectwo zgodności pozyskiwania przemysłowego.

Karta 18 : Protokół odbioru prac w zakresie urządzania.

ZAŁĄCZNIK III-A

SYSTEM WERYFIKACJI LEGALNOŚCI

I.    Wprowadzenie

System weryfikacji legalności jest niezawodnym środkiem rozróżniania produktów leśnych legalnego pochodzenia od produktów leśnych pochodzenia nielegalnego zgodnie z definicją drewna legalnego potwierdzoną w tekście niniejszej dobrowolnej umowy o partnerstwie. Pozwala on sprawdzić w każdym momencie i w każdym miejscu na terytorium kameruńskim, czy w obrocie znajduje się jedynie drewno wyprodukowane lub nabyte w sposób legalny, które w razie potrzeby może otrzymać zezwolenie FLEGT. Funkcjonowanie systemu opiera się na następujących elementach:

II.    Zakres

System weryfikacji legalności ma zastosowanie do wszystkich źródeł produkcji lub nabywania drewna i produktów z drewna znajdujących się w obrocie na terytorium kraju.

Drewno przywożone ( 33 ) przez gospodarzy lasu prowadzących działalność w Kamerunie nadal będzie przywożone na warunkach określonych w kameruńskich przepisach ustawowych i wykonawczych. Organy wydające zezwolenia FLEGT w Kamerunie wydają zezwolenie na to drewno jedynie w przypadku spełnienia reguł pochodzenia (które określono w umowach o partnerstwie gospodarczym) i co najmniej jednego z następujących wymogów:

W każdym przypadku legalność drewna przywożonego przez gospodarza lasu prowadzącego działalność w Kamerunie weryfikuje się na granicy przed wprowadzeniem na terytorium kameruńskie, a następnie przy przyjęciu do zakładu obróbki, w których zostanie ono zarejestrowane w specjalnej ewidencji jako „wprowadzenie do zakładu CEMAC”. Ścisła współpraca z innymi krajami CEMAC pozwoli uniknąć przywozu nielegalnych produktów leśnych przez terytorium Kamerunu.

Drewno przewożone w tranzycie na terytorium kameruńskim należy objąć systemem identyfikowalności (w bazie danych stworzonej na poziomie komputerowego systemu zarządzania informacją leśną – SIGIF II) i korzystać z określonego w tym celu korytarza celnego. Procedury monitorowania drewna przewożonego w tranzycie zostaną szczegółowo określone na późniejszym etapie, w trakcie wdrażania, podobnie jak informacje konieczne do potwierdzenia tranzytowego charakteru danego drewna, zgodnie z obowiązującymi procedurami CEMAC.

III.    Weryfikacja legalności gospodarza lasu

Definicja legalności, a także narzędzia stosowane w celu upewnienia się co do legalności gospodarzy lasu znajdują się w załączniku II do niniejszej Umowy. Załącznik ten zawiera osiem matryc legalności obejmujących różne źródła pochodzenia drewna wywodzącego się z lasów państwowych, z tymczasowych lasów państwowych lub z zakładów obróbki drewna.

Z wyjątkiem matrycy dotyczącej zakładów obróbki drewna, która posiada pewne cechy szczególne, wszystkie matryce legalności stworzono na podstawie pięciu (5) wspólnych kryteriów dotyczących aspektów administracyjnych (kryterium 1), pozyskiwania i urządzania (kryterium 2), przewozu (kryterium 3), spraw społecznych (kryterium 4) i środowiska (kryterium 5). W zależności od matrycy kryteria dzielą się na różną liczbę wskaźników, które z kolei dzielą się na punkty kontrolne.

Weryfikacja zgodności sytuacji każdego gospodarza lasu z tymi punktami kontrolnymi opiera się na dokumentach technicznych przewidzianych w przepisach wydawanych przez poszczególne organy administracji, których większość jest do wglądu w centralnej bazie danych ministerstwa właściwego ds. leśnictwa (SIGIF II). Prace weryfikacyjne dotyczące legalności gospodarza lasu prowadzi się wewnątrz oficjalnej struktury ministerstwa właściwego ds. leśnictwa w Jaunde (zob. załącznik III-B) zgodnie z elastycznym i ściśle określonym sposobem postępowania pozwalającym na wydanie „świadectwa legalności” gospodarzowi lasu pozyskującemu drewno/prowadzącemu obróbkę dla każdego przyznanego mu tytułu prawnego lub dla każdego posiadanego zakładu obróbki drewna. Warunki wydawania „świadectwa legalności” (identyfikacja elementów dokumentacji administracyjnej, funkcjonowanie systemu uzgadniania danych pochodzących z różnych zaangażowanych ministerstw, proces odnawiania świadectwa legalności itd.) określono w szczególnym przepisie wykonawczym ministra właściwego ds. leśnictwa ( 34 ).

„Świadectwo legalności” wydaje się na dany rok obrotowy z okresem ważności:

Świadectwo legalności może ulec zawieszeniu w każdym momencie w następstwie sporu opisanego w sekcji V.

Służby centralne odpowiedzialne za weryfikację legalności mają możliwość prowadzenia wizyt w terenie w celu zweryfikowania autentyczności punktów kontrolnych przewidzianych w odpowiedniej matrycy legalności, które nie zawsze można w pełni zrozumieć jedynie na podstawie analizy dokumentów. Weryfikacje te dotyczą również informacji dostarczonych przez administracje partnerskie (ministerstwa właściwe ds. zdrowia, ds. pracy, ds. społecznych, ds. środowiska i ochrony przyrody itd.), które wydają dokumenty wymagane w matrycach legalności.

Szczegółowa procedura weryfikacji legalności gospodarza lasu, a w szczególności metodyka stosowana przez jednostki centralne odpowiedzialne za weryfikację legalności, zostanie opracowana podczas etapu przygotowawczego.

W szczególnym przypadku, jakim są gospodarze lasu, którzy posiadają prywatne świadectwo legalności lub zrównoważonej gospodarki leśnej (i) uznane i dopuszczone przez ministra właściwego ds. leśnictwa, który określi warunki wydawania zezwoleń jednostkom certyfikującym i prywatnym audytorom, (ii) podlegają wiarygodnemu i niezależnemu audytowi i (iii) stosują zasady obejmujące obowiązkowo wszystkie wymogi zawarte w kameruńskich matrycach legalności, uznaje się, że są oni zgodni z kameruńskimi zasadami legalności. Przedmiotowi gospodarze lasu otrzymają wówczas „świadectwo legalności” wydane przez służby centralne odpowiedzialne za weryfikację legalności przy uwzględnieniu corocznie odnawianego, ważnego świadectwa, wymaganego podczas audytu prowadzonego w ramach nadzoru.

Uznanie przez Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt prywatnych świadectw legalności lub zrównoważonej gospodarki leśnej nastąpi po analizie zasad stosowanych przez upoważnione biura, tak, aby zweryfikować, czy biura te uwzględniają wszystkie kryteria, wskaźniki i punkty kontrolne zawarte w kameruńskich matrycach legalności (aspekty administracyjne, pozyskiwanie i urządzanie, przewóz, sprawy społeczne i środowisko). Na etapie przygotowawczym Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt przeprowadzi formalną ocenę prywatnych standardów certyfikacji obrębów leśnych w Kamerunie pod względem zgodności z matrycą legalności. Po dokonaniu oceny sporządza się sprawozdanie, które zostanie opublikowane i udostępnione do wiadomości publicznej. Jeżeli ocena będzie pozytywna, minister właściwy ds. leśnictwa zatwierdzi prywatny system certyfikacji przepisem wykonawczym. Zatwierdzenie zostanie podane do wiadomości publicznej. Na tej podstawie będzie można również wydać świadectwo legalności przedsiębiorstwom, które uzyskały certyfikację w ramach takiego systemu bez konieczności przeprowadzania szczególnej wizyty kontrolnej, aby uniknąć podwójnej weryfikacji legalności certyfikowanych obrębów leśnych. Jednakże przedsiębiorstwo leśne, którego dotyczy zatwierdzona certyfikacja, powinno przekazać służbom centralnym odpowiedzialnym za weryfikację legalności wszystkie sprawozdania z audytu certyfikacyjnego w ramach prywatnego systemu certyfikacji, aby umożliwić im monitorowanie zgodności z prawem tego procesu i tym samym wydanie świadectwa legalności dla przedsiębiorstwa i w odniesieniu do danego tytułu prawnego.

IV.    Krajowe monitorowanie działalności leśnej

Ministerstwo właściwe ds. leśnictwa za pośrednictwem swoich wyspecjalizowanych służb koordynuje krajowe monitorowanie działalności leśnej i angażuje wszystkie pozostałe organy administracji biorące udział w procesie zagospodarowania przestrzennego terytorium kraju. Narzędziem monitorowania jest komputerowy system zarządzania informacją leśną drugiej generacji (SIGIF II), którego pamięć centralna znajduje się w ministerstwie właściwym ds. leśnictwa i jest połączona (łączami elektronicznymi pozwalającymi na pobieranie informacji i dysponowanie nimi w czasie rzeczywistym) z systemem podatkowym „MESURE” i systemem celnym „SYDONIA” ministerstwa właściwego ds. finansów. Zależy więc nie tylko od prawidłowego funkcjonowania tych służb w całym kraju, ale także od dobrej współpracy ze wszystkimi podmiotami sektora leśnego.

SIGIF II jest narzędziem informatycznym, które posiada pamięć centralną znajdującą się w dyrekcji ds. lasów, gdzie przechowuje się wszystkie dane dotyczące sektora leśnego pochodzące z posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej, punktów kontrolnych, oddziałów departamentalnych, oddziałów regionalnych, gospodarzy lasu, administracji podatkowej i celnej itd. Umożliwia zapoznanie się w każdym momencie z sytuacją każdego gospodarza lasu i podjęcie wszystkich niezbędnych decyzji dotyczących legalności jego działań. Jest zatem głównym źródłem informacji służącym blokowaniu procesu prowadzącego do wydania zezwolenia FLEGT w przypadku wystąpienia o ten dokument przez gospodarza lasu, który znajduje się w sytuacji niezgodnej z przepisami. Stąd wywodzi się określenie „system blokujący”.

MESURE (lepsze monitorowanie ściągalności podatków) jest aplikacją typu klient/serwer, działającą w dziale dużych przedsiębiorstw, w programie zabezpieczania przychodów z leśnictwa i w urzędach skarbowych odpowiedzialnych za średnie przedsiębiorstwa generalnej dyrekcji ds. podatków. Jej główną funkcją jest monitorowanie podatków, należności, opłat i płatności i zarządzanie nimi. W przypadku podatków w zakresie działalności leśnej oferuje platformę wprowadzania, przetwarzania i analizy danych z deklaracji. Po połączeniu z SIGIF II aplikacja ta dostarczy następujących danych:

Wszystkie wymienione informacje przyczyniają się do prowadzenia kontroli spójności i stanowią element systemu blokującego w przypadku wystąpienia nieprawidłowości.

SYDONIA: komputerowy system celny (SYDONIA) jest aplikacją działającą w skali światowej; wdraża ją Konferencja Narodów Zjednoczonych do spraw Handlu i Rozwoju (UNCTAD) w wielu państwach członkowskich Światowej Organizacji Celnej (WCO). Jest to aplikacja typu serwer/użytkownik, której obecnie używa kameruńska administracja celna. W ramach wzajemnego połączenia z SIGIF II aplikacja ta dostarcza następujących informacji w czasie rzeczywistym:

Tak jak w przypadku MESURE wszystkie informacje z systemu SYDONIA przyczyniają się do przeprowadzania kontroli spójności i stanowią element systemu blokującego w przypadku wystąpienia nieprawidłowości.

V.    Krajowa kontrola działalności leśnej

Krajową kontrolę działalności leśnej przeprowadza się na co dzień na całej długości łańcucha dostaw. Wszystkie wynikające z niej informacje znajdują się w systemie identyfikowalności i zasilają centralną bazę danych SIGIF II. Kontrolę przeprowadzają wszystkie wyspecjalizowane służby ministerstwa właściwego ds. leśnictwa przy wsparciu ze strony organów odpowiedzialnych za utrzymanie porządku publicznego oraz przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Odbywa się ona zgodnie z „krajową strategią kontroli działalności leśnej i pozyskiwania zwierząt”, którą stosuje się na różnych etapach łańcucha dostaw i która opiera się między innymi na systemie identyfikowalności, który opisano w niniejszym załączniku. Podczas etapu przygotowawczego opracowane zostaną zmienione procedury kontroli w celu uwzględnienia wymogów systemu weryfikacji legalności.

Działania w ramach kontroli działalności leśnej mogą prowadzić do sporów, którymi zarządza się przy pomocy oprogramowania o nazwie „Monitorowanie naruszeń i elektronicznego zarządzania sporami związanymi z działalnością leśną” (SIGICOF), które stanowi moduł połączony z SIGIF II. Rozstrzygnięcia sporów związanych z działalnością leśną stanowią element systemu blokującego przeciwko każdemu gospodarzowi lasu dopuszczającemu się naruszenia, jeżeli właściwe organy stwierdzają jego winę. Rozstrzygnięcia wpisuje się wówczas do rejestru naruszeń w bazie danych SIGIF II, w którym pełnią one funkcję blokującą (to znaczy zawieszającą świadectwo legalności) w odniesieniu do każdego zainteresowanego gospodarza lasu, zanim wystąpią skutki prawne przewidziane w obowiązujących przepisach.

VI.    Weryfikacja zgodności łańcucha dostaw

Chodzi o system identyfikowalności drewna i produktów z drewna w Kamerunie.

VI a.   Cel

System identyfikowalności będzie umożliwiał śledzenie drewna i produktów z drewna od lasu do punktu wywozu, włączając wszystkie punkty pośredniego składowania. System identyfikowalności pozwoli zatem uwzględnić wyniki inwentaryzacji pozyskiwania drewna, wszystkie objętości drewna z wycinki, drewna przewożonego, wchodzącego do zakładu i poddanego obróbce oraz wszystkie produkty CEMAC przywożone lub w przewożone w tranzycie.

VI b.   Zakres

Weryfikacja zgodności łańcucha dostaw obejmuje całe terytorium kraju, wszystkie sposoby produkcji i nabywania (obręb leśny, sprzedaż drewna ze ścinki, lasy wspólnotowe, lasy gminne, zezwolenia na odbiór i sprzedaż na aukcjach publicznych) oraz wszystkie produkty leśne wywożone, przywożone, przewożone w tranzycie i będące przedmiotem handlu wewnątrz kraju.

VI c.   Zasady

System powstał w oparciu o następujące zasady:

VI d.   Podmioty i ich funkcje

Jak wskazano powyżej, na różnych poziomach łańcucha identyfikowalności podmioty mogą kodować i przekazywać dane lub mieć do nich wgląd w SIGIF II. Na poniższym schemacie przedstawiono przekazywanie danych/wgląd do danych pomiędzy podmiotami:

Schemat przekazywania danych/wglądu do danych

Legenda: znaczenie strzałek

Określenie roli podmiotów:

—	Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt – szczebel centralny : —  zarządzanie systemem i regulowanie procedur; —  zapisywanie informacji podstawowych; —  nadzór nad kontrolami; —  połączenie wzajemne z innymi administracjami; —  zatwierdzanie danych na szczeblu centralnym; —  niezależny audyt.

—

Gospodarze lasu : —  odpowiedzialność za dane na temat swojej działalności (inwentaryzacja, ścinka, przewóz, obróbka, przywóz i wywóz) lub przekazywanie właściwym służbom w celu wczytania do bazy danych; —  odpowiedzialność za informacje dotyczące opłaty za ścinkę, opłaty z tytułu wprowadzenia do zakładu, rocznej opłaty leśnej i podatków powszechnych dla celów kontroli spójności lub przekazywanie właściwym służbom w celu wczytania do bazy danych.

—	Mieszane brygady graniczne : —  odpowiedzialność za dane dotyczące drewna z sąsiadujących krajów; —  kontrola i weryfikacja dokumentów; —  w stosownych przypadkach udostępnianie określonych kodów kreskowych dla drewna przewożonego w tranzycie.

—

Oddziały regionalne i departamentalne odpowiedzialne za leśnictwo : —  odpowiedzialność za dane zawarte w specyfikacjach dotyczących drewna na wywóz; —  odpowiedzialność za dane z kontroli i weryfikacji dokumentów przeprowadzonych na posterunku kontroli działalności leśnej i łowieckiej; —  odpowiedzialność za dane dotyczące sprzedaży zajętych produktów na aukcji.

—	Punkty kontrolne : —  odpowiedzialność za dane z kontroli fizycznej; —  odczytywanie kodów kreskowych.

—	Jednostka odpowiedzialna za wydawanie zezwoleń FLEGT : —  odpowiedzialność za dane wskazane na wystawionych zezwoleniach FLEGT; —  fizyczna kontrola dokumentów; —  wydawanie zezwoleń FLEGT.

—	Organy podatkowe : —  odpowiedzialność za informacje dotyczące opłaty za ścinkę, opłaty z tytułu wprowadzenia do zakładu, rocznej opłaty leśnej i podatków powszechnych dla celów kontroli spójności.

—	Organy celne : —  odpowiedzialność za informacje dotyczące ilości załadowanych, przywożonych, przewożonych w tranzycie; —  weryfikacja fizyczna i weryfikacja dokumentów; —  odpowiedzialność za należności celne.

—	Inne kraje : —  konsultacje poprzez połączenie systemów identyfikowalności.

—	Inne podmioty : —  odczyt, obserwacja, zawiadomienia o nieprawidłowościach i sugestie.

Warunki organizacji podmiotów instytucjonalnych odgrywających zasadniczą rolę we wdrażaniu systemu weryfikacji legalności określono w załączniku III-B.

VI e.   Zarządzanie informacjami

Poniższa tabela przedstawia podstawy funkcjonowania wprowadzanego systemu identyfikowalności. Podczas etapu przygotowawczego na każdym etapie łańcucha dostaw zostaną opracowane procedury z udziałem zewnętrznej pomocy technicznej w określonym czasie i po przetestowaniu w terenie. Szczegółowe procedury określające okresowość kontroli/weryfikacji, metody tworzenia próbek, procedury kontroli terenowych, wykaz stwierdzonych naruszeń, postępowanie z drewnem CEMAC itd. będą przedmiotem opracowywanego podręcznika procedur, który zostanie rozpowszechniony wśród wszystkich zainteresowanych podmiotów. Służbom odpowiedzialnym za monitorowanie identyfikowalności zostanie udostępnione specjalne wyposażenie i środki.

VII.    Wystawianie zezwoleń FLEGT

W systemie przyznawania zezwoleń FLEGT zatwierdza się wyniki weryfikacji legalności gospodarzy lasu, zgodności łańcucha dostaw, krajowego monitorowania i krajowej kontroli działalności leśnej w odniesieniu do dostaw drewna, które są przedmiotem wniosku o zezwolenie FLEGT. Zezwolenie FLEGT jest więc, tak jak świadectwo legalności, jednym z elementów wytwarzanych przez system weryfikacji legalności.

Weryfikacja sytuacji dostawy danego drewna odbywa się w drodze wglądu do zabezpieczonych dokumentów wymienianych między „centralnymi służbami odpowiedzialnymi za legalność” (w Jaunde) a „służbami terenowymi odpowiedzialnymi za legalność” (w punktach wywozu) przez Internet, przy pomocy systemu niepowtarzalnej numeracji i automatycznej rejestracji w centralnej bazie danych lub przy użyciu zabezpieczonych dokumentów wystawianych w formie papierowej w przypadku awarii systemu elektronicznego.

Zezwolenie FLEGT wydają urzędnicy wyznaczeni przez służby terenowe ministerstwa właściwego ds. leśnictwa odpowiedzialne za legalność (oddziały regionalne lub departamentalne, posterunki kontroli działalności leśnej i łowieckiej) na podstawie końcowego sprawozdania wydanego przez SIGIF II, które poświadcza zgodność drewna przeznaczonego na wywóz z wymaganiami przepisów prawa. Sprawozdanie to jest wynikiem weryfikacji trzech podstawowych sygnałów, które stanowią element systemu blokującego:

—	sygnał 1 : wskazuje prawidłowość w stosunku do świadectwa legalności;

—	sygnał 2 : wskazuje prawidłowość w stosunku do sporu (SIGICOF);

—	sygnał 3 : wskazuje prawidłowość w stosunku do monitorowania krajowego (łańcuch dostaw, MESURE i SYDONIA).

Zezwolenie FLEGT, jeżeli jest wymagane, towarzyszy specyfikacji wydawanej przez właściwe służby lokalne ministerstwa właściwego ds. leśnictwa i umożliwia otrzymanie „pozwolenia ładunkowego” wydawanego przez służby celne po zakończeniu załadunku każdej dostawy drewna przeznaczonego na wywóz. W każdym przypadku pracownicy ministerstwa właściwego ds. leśnictwa upewniają się na ostatnim etapie co do zgodności dostaw z odpowiednimi zezwoleniami FLEGT przed wysłaniem dostawy. Podpisy złożone na zezwoleniu FLEGT mają charakter urzędowy.

Proces wydawania zezwoleń FLEGT określono w zarządzeniu ministra właściwego ds. leśnictwa. Podpisy, które uzyskały upoważnienie, przekazuje się regularnie właściwym organom Unii, które informują o tym służby celne Unii. Kontrolerom w porcie załadunku udostępnia się właściwe wyposażenie i środki do celów kontroli i rejestracji zezwoleń FLEGT przed załadunkiem.

Zezwolenia FLEGT oraz procedury ich wystawiania opisano w załączniku V. Zostaną one rozwinięte podczas etapu przygotowawczego.

Drewno i produkty z drewna przewożone w tranzycie pod kontrolą kameruńskich organów celnych nie podlegają procedurze wydawania zezwolenia FLEGT w celu wywozu do Unii.

VIII.    Niezależny audyt

Do całego systemu weryfikacji legalności stosuje się okresowo niezależny audyt w celu zagwarantowania jego wiarygodności i przejrzystości od produkcji do wywozu. Niezależny audyt obejmuje nawet funkcjonowanie właściwych organów Unii.

Rolę, kompetencje i warunki rekrutacji niezależnego audytora opisano w załączniku VI do niniejszej Umowy.

IX.    Wniosek

System weryfikacji legalności jest połączeniem systemu monitorowania działalności leśnej i krajowej kontroli wzdłuż całego łańcucha dostaw i świadczenia usług w sektorze leśnym w celu uzyskania synergii funkcjonalnej. Wszystkie te elementy łącznie są przedmiotem niezależnego audytu, który zapewnia ich wiarygodność.

Krajowe monitorowanie działalności leśnej pozwala na zasilanie centralnej bazy danych w dyrekcji ds. lasów i zarządzanie ta bazą w połączeniu z administracjami partnerskimi. Natomiast krajowa kontrola działalności leśnej odbywa się wzdłuż całego łańcucha dostaw i obiegu dokumentów właściwych dla sektora leśnego i pozwala upewnić się w każdym momencie i w każdym miejscu na całym terytorium kraju co do prawidłowości sytuacji i czynności każdego użytkownika należącego do sektora leśnego. Pozwala ona również wykrywać i zwalczać naruszenia, przy czym dane na ich temat trafiają do bazy danych poprzez SIGICOF.

Wdrażanie systemu weryfikacji legalności odbywa się w wyraźnie określonych ramach instytucjonalnych.

RAMY INSTYTUCJONALNE

System weryfikacji legalności wpisuje się w istniejące ramy instytucjonalne ministerstwa właściwego ds. leśnictwa. Struktura instytucjonalna, która z tego wynika, jest skutkiem przekształceń uwzględniających nową sytuację powstałą w związku z dobrowolną umową o partnerstwie bez tworzenia nowych struktur. Ramy instytucjonalne obejmują więc ogół struktur, zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych, które należy zapewnić w celu wdrożenia systemu weryfikacji legalności prowadzącego do wydawania świadectw legalności i zezwoleń FLEGT.

Ramy instytucjonalne opisano w załączniku III-B, natomiast potrzeby w załączniku X.

ZAŁĄCZNIK III-B

RAMY INSTYTUCJONALNE SYSTEMU WERYFIKACJI LEGALNOŚCI

I.    Struktury wdrażania systemu weryfikacji legalności

Wdrażanie systemu weryfikacji legalności w Kamerunie odbywa się w ramach funkcjonowania własnych struktur ministerstwa właściwego ds. leśnictwa (MINFOF). Struktury te uczestniczą na różnych poziomach (służby centralne i służby terenowe) i w różnym zakresie w celu operacyjnego wdrożenia różnych elementów, na których opiera się system weryfikacji legalności (zob. załącznik III-A), a mianowicie:

Poniżej opisano różne jednostki odpowiedzialne za wdrażanie systemu weryfikacji legalności i ich funkcje, koncentrując się w szczególności na nowych aspektach występujących przy wydawaniu świadectwa legalności lub zezwolenia FLEGT, które są nowymi dokumentami wynikającymi z dobrowolnej umowy o partnerstwie.

I a.    Służby centralne odpowiedzialne za kontrolę legalności

Służby te mieszczą się w dyrekcji ds. lasów. Są to: departament ds. norm działania w środowisku leśnym i departament ds. zarządzania informacją leśną, które należą do poddyrekcji ds. zezwoleń i podatków leśnych, podlegającej dyrekcji ds. lasów. Z kolei dyrekcja ds. lasów podlega sekretariatowi generalnemu Ministerstwa Leśnictwa i Zwierząt, nad którym zwierzchnictwo sprawuje minister właściwy ds. leśnictwa i zwierząt.

Departament ds. norm działania w środowisku leśnym zajmuje się zadaniami wynikającymi ze schematu organizacyjnego, w tym badaniem wniosków o „świadectwa legalności” i weryfikacją zgodności działalności gospodarzy lasów z wymogami matryc legalności (zob. załącznik II). Z tego tytułu pozostaje w kontakcie (konsultacje, zapytania pisemne i elektroniczne) ze wszystkimi służbami wewnętrznymi Ministerstwa Leśnictwa i Zwierząt (dyrekcją ds. leśnictwa, DPT, DFAP, krajową brygadą kontrolną itd.) i z właściwymi służbami innych administracji zaangażowanych w wydawanie dokumentów wymaganych w matrycach legalności (ministerstwami właściwymi ds. środowiska, finansów, ceł, zdrowia, przemysłu, wydobycia, pracy, spraw społecznych i rolnictwa). Oprócz krajowego komitetu monitorującego Umowę zostanie utworzony międzyresortowy komitet monitorujący ds. wzajemnych połączeń.

Po przeprowadzeniu weryfikacji departament ds. norm działania w środowisku leśnym zatwierdza wnioski o świadectwo legalności i przekazuje je departamentowi ds. zarządzania informacją leśną w celu sporządzenia projektów świadectwa legalności i zapisania dotyczących go danych w bazie danych.

Departament ds. zarządzania informacją leśną (SEGIF), jak wskazuje jego nazwa, zajmuje się zarządzaniem wszystkimi informacjami na temat sektora leśnego dostępnymi w bazie danych: „Komputerowy system zarządzania informacją leśną drugiej generacji (SIGIF II)”, z której korzysta w celu udzielania odpowiedzi na wszystkie zapytania o informacje lub sporządzania świadectw legalności, podobnie jak ma to miejsce w przypadku innych pozwoleń i świadectw rocznych dotyczących działalności leśnej. W tym departamencie mieści się więc pamięć centralna SIGIF II, która jest narzędziem centralizującym i przetwarzającym wszystkie informacje na temat sektora leśnego oraz informacje pochodzące z połączeń z innymi administracjami. Jest to miejsce, w którym w odpowiednich przypadkach wydaje się niezbędne opinie i sygnały umożliwiające wydanie zezwolenia FLEGT (zob. załącznik III-A), a także projektów świadectwa legalności. Projekty świadectwa legalności wydane przez SEGIF podlegają ocenie bezpośredniego przełożonego, poddyrektora ds. zezwoleń i podatków leśnych (SDAFF), który kieruje je do normalnego obiegu dokumentów w ramach obsługi wniosków, przez sekretariat generalny, aż do podpisania przez ministra właściwego ds. leśnictwa i zwierząt.

Podsumowując, wydanie świadectw legalności wymaga udziału poniższych służb w następującej kolejności: departament ds. norm działania w środowisku leśnym – departament ds. zarządzania informacją leśną – poddyrekcja ds. zezwoleń i podatków leśnych – dyrekcja ds. lasów – sekretariat generalny – Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt (SN-SEGIF-SDAFF-DF-SG-MINFOF).

I b.    Służby terenowe odpowiedzialne za legalność

We wdrażaniu systemu weryfikacji legalności uczestniczą wszystkie struktury terenowe Ministerstwa Leśnictwa i Zwierząt. Niektóre wybrane w związku z ich miejscem w stosunku do obrotu lub załadunku drewna, odgrywają kluczową rolę, dotyczy to w szczególności: punktów kontroli granicznej, posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej, miejsc produkcji/nabywania drewna, punktów kontrolnych, oddziałów regionalnych, oddziałów departamentalnych, posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej w punktach załadunku drewna i w portach lotniczych.

Służby te odpowiadają za stosowanie przepisów ustawowych i wykonawczych w zakresie krajowego monitorowania działalności leśnej, kontroli i identyfikowalności drewna, przy czym szczególna odpowiedzialność spoczywa na punktach załadunku przy wywozie drewna i produktów z drewna, w których będą wydawane zezwolenia FLEGT.

Graniczne posterunki kontroli działalności leśnej i łowieckiej w punkcie wejścia drewna: zajmują się:

Posterunki kontroli działalności leśnej i łowieckiej miejsc produkcji lub nabywania drewna: prowadzą:

Punkty kontrolne: rozróżnia się punkty kontrolne przy wprowadzaniu do zakładów i punkty kontrolne drogowe (niektóre z nich są obowiązkowymi punktami przejściowymi); zajmują się one w zależności od przypadku:

Posterunki kontroli działalności leśnej i łowieckiej w punktach załadunku wywożonego drewna (porty Douala, Kribi, Limbé, Idenau, Campo i porty lotnicze): prowadzą:

Oddziały departamentalne: prowadzą:

Oddziały regionalne: zajmują się:

Podsumowując, prawie wszystkie służby terenowe Ministerstwa Leśnictwa i Zwierząt oraz służby dyrekcji technicznych specjalizujących się w dziedzinie leśnictwa na poziomie centralnym Ministerstwa Leśnictwa i Zwierząt są ogniwami w łańcuchu wdrażania systemu weryfikacji legalności z kilkoma elementami szczególnymi na szczeblu dyrekcji ds. lasów, w której inicjuje się wydawanie świadectwa legalności, i niektórych wyznaczonych oddziałów regionalnych, departamentalnych lub posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej, w których wydaje się zezwolenia FLEGT.

Działania związane z monitorowaniem i kontrolą procesu produkcji/nabywania i przepływu drewna prowadzą zwykle i stale kontrolerzy z krajowej brygady kontrolnej, oddziałów regionalnych, pracownicy oddziałów departamentalnych i posterunków kontroli działalności leśnej i łowieckiej na terytorium całego kraju.

W trakcie wprowadzania systemu weryfikacji legalności struktury odpowiedzialne za jego wdrażanie będą korzystały przez określony czas z pomocy technicznej biura badawczego, które udostępni zasoby techniczne i technologiczne systemu identyfikowalności.

Poniżej przedstawiono ogólny schemat systemu instytucjonalnego:

SCHEMAT RAM INSTYTUCJONALNYCH

LEGENDA:

Znaczenie strzałek:

1 : Połączenie SIGIF II z MESURE i SYDONIA

2 : Zapytania o informacje kierowane do odpowiednich administracji

3 : Udostępnianie konkretnych informacji na żądanie

4 : Składanie dokumentacji wniosków o świadectwa legalności

5 : Zapisywanie danych w SIGIF II lub składanie danych na temat pozyskiwania drewna

6 : Składanie dokumentacji dotyczącej wniosków o zezwolenia FLEGT

7 : Zapytania o konkretne informacje

8 : Udostępnianie informacji zawartych w bazie danych

9 : Zapytania o informacje związane ze sporami

10 : Udostępnianie konkretnych informacji zawartych w bazie danych

11 : Udostępnianie konkretnych informacji

12 : Połączenie z bazą danych, zapisywanie danych

13 : Wystawianie świadectw legalności

14 : Wystawianie zezwoleń FLEGT

II.    Organ monitorujący na szczeblu krajowym

W celu przeprowadzania regularnych konsultacji między zainteresowanymi stronami kameruńskimi i zagwarantowania ich zaangażowania w monitorowanie i wdrażanie Umowy, zgodnie z art. 16 Umowy, ustanawia się „krajowy komitet monitorujący”. Gromadzi on wszystkie zainteresowane strony, w szczególności:

Skład, warunki organizacji i funkcjonowania komitetu określa, w drodze przepisów wykonawczych, minister właściwy ds. leśnictwa niezwłocznie po podpisaniu Umowy.

ZAŁĄCZNIK IV

WARUNKI REGULUJĄCE DOPUSZCZENIE DO SWOBODNEGO OBROTU W UNII DREWNA I PRODUKTÓW Z DREWNA WYWOŻONYCH Z KAMERUNU, KTÓRYM TOWARZYSZY ZEZWOLENIE FLEGT

I.    Zasady

W celu zagwarantowania skuteczności kameruńskiego systemu zezwoleń FLEGT ważne jest, aby państwa członkowskie Unii sprawdzały, czy drewnu i produktom z drewna wysyłanym z Kamerunu i zgłaszanym do dopuszczenia do swobodnego obrotu w Unii towarzyszy prawidłowe zezwolenie FLEGT (por. art. 6 i 10).

Istnienie i prawidłowość zezwolenia FLEGT stwierdza się po weryfikacji dokumentów przez właściwe organy wyznaczone przez państwa członkowskie.

Drewno i produkty z drewna pochodzące z danej dostawy dopuszcza się do swobodnego obrotu dopiero po poinformowaniu organów celnych o istnieniu i prawidłowości odpowiadającego dostawie zezwolenia FLEGT. Przed rozpoczęciem funkcjonowania systemu zezwoleń FLEGT strona europejska przekaże stronie kameruńskiej wykaz właściwych organów wyznaczonych przez każde państwo członkowskie oraz sposób postępowania, który będą stosowały te właściwe organy.

II.    Terminy

W ramach systemu zezwoleń FLEGT wprowadza się zbiór wymogów i procedur mających na celu sprawdzenie, czy drewno i produkty z drewna dostarczone do Unii zostały wyprodukowane legalnie. Wprowadzenie tego systemu nie może odbywać się kosztem konkurencyjności drewna i produktów z drewna pochodzących z Kamerunu. Należy w szczególności dopilnować terminów dopuszczenia ich do swobodnego obrotu w Unii w celu zapobiegania wszelkim zakłóceniom w stosunku do drewna i produktów z drewna pochodzących z kraju, który nie wprowadził systemu zezwoleń FLEGT.

Wspólny komitet monitorujący uwzględni ten problem; problem ten został wyraźnie wskazany w:

III.    Procedura

Importer informuje o zezwoleniu towarzyszącym dostawie właściwe organy państwa członkowskiego, w którym składane jest zgłoszenie celne w celu dopuszczenia dostawy do swobodnego obrotu.

Zachęca się importera do informowania o zezwoleniu przed przybyciem dostawy na terytorium Unii, tak, aby organy Unii miały możliwość rozpoczęcia czynności z wyprzedzeniem.

Właściwe organy badają zezwolenie pod kątem pięciu punktów (kontrola dokumentów):

Po zbadaniu zezwolenia właściwe organy informują organy celne, zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami krajowymi, o istnieniu, prawidłowości i numerze zezwolenia. Informacja ta jest niezbędna dla organów celnych, które zajmują się procedurą zgłoszeń celnych w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu. Importer wskazuje numer zezwolenia na danym zgłoszeniu.

Podczas badania zezwolenia właściwe organy mogą wystąpić do kameruńskich organów wydających zezwolenia o dodatkowe informacje, aby potwierdzić istnienie i prawidłowość zezwolenia.

Ponadto możliwe jest podjęcie decyzji o przeprowadzeniu kontroli (zwanej „kontrolą fizyczną”) w celu określenia, czy dostawa jest zgodna z informacjami znajdującymi się w zezwoleniu.

W przypadku decyzji o przeprowadzeniu kontroli fizycznej organy państwa członkowskiego podejmują starania, aby przeprowadzić kontrolę w tym samym czasie i w tym samym miejscu w celu poddania dostawy tylko jednej kontroli.

W przypadku kontroli fizycznej uznaje się, że objętość i masa netto dostawy odpowiadają informacjom przedstawionym w zezwoleniu, jeżeli objętość lub masa netto drewna i produktów z drewna w dostawie nie różni się o więcej niż 10 % od objętości lub masy netto wskazanej w odnośnym zezwoleniu.

IV.    Schemat podsumowujący

Poniższy schemat przedstawia procedurę dopuszczania do swobodnego obrotu w Unii drewna i produktów z drewna wywożonych z Kamerunu, którym towarzyszy zezwolenie FLEGT.

ZAŁĄCZNIK V

WARUNKI REGULUJĄCE WYDAWANIE ZEZWOLEŃ FLEGT

ROZDZIAŁ 1

FORMALNOŚCI ZWIĄZANE Z WYDAWANIEM ZEZWOLEŃ

Artykuł 1

1.  Zezwolenie FLEGT jest dokumentem wydawanym przez służby terenowe ministerstwa właściwego ds. leśnictwa w punktach wyjścia z Kamerunu wyznaczonych w tym celu.

2.  Zezwolenia FLEGT podpisują wyznaczone w tym celu organy wydające zezwolenia FLEGT.

3.  Organami wydającymi zezwolenia FLEGT są urzędnicy z wyznaczonych jednostek, którymi mogą być:

Artykuł 2

Zezwolenie FLEGT wydaje się na podstawie dokumentacji zawierającej następujące elementy:

Artykuł 3

1.  Wydanie zezwolenia FLEGT w punkcie załadunku poświadcza legalność drewna i produktów z drewna (w stosunku do matrycy legalności, identyfikowalności i krajowego systemu kontroli działalności leśnej i pozyskiwania zwierząt) i otwiera drogę do wywozu na rynek Unii.

2.  Proces przebiega poprzez:

ROZDZIAŁ 2

OPŁATY

Artykuł 4

Każde wydane zezwolenie FLEGT podlega obowiązkowi uiszczenia opłaty, której wysokość i warunki stosowania określa szczególny akt wydany przez ministra właściwego ds. leśnictwa.

ROZDZIAŁ 3

WYMOGI DOTYCZĄCE ZEZWOLEŃ FLEGT

Artykuł 5

1.  Zezwolenie FLEGT wydaje się w formie papierowej lub elektronicznej.

2.  Obydwie formy zezwoleń, papierowa i elektroniczna, zawierają informacje określone w dodatku 1, zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku 2.

Artykuł 6

1.  Zezwolenie FLEGT jest ważne na jedną dostawę od dnia jego wydania.

2.  Okres ważności zezwolenia FLEGT wynosi sześć miesięcy. Datę wygaśnięcia wskazuje się w zezwoleniu.

3.  Po jego wygaśnięciu zezwolenie FLEGT uważa się za nieważne. Organ wydający zezwolenia może podjąć decyzję o przedłużeniu okresu ważności o trzy miesiące. W tym celu dokonuje korekty i potwierdza nową datę wygaśnięcia.

4.  Zezwolenie FLEGT traci ważność i zostaje odesłane do organu wydającego zezwolenia, jeżeli drewno i produkty z drewna nim objęte uległy uszkodzeniu przed załadunkiem.

Artykuł 7

Zezwolenia w formie papierowej są zgodne z formatem określonym w dodatku 1.

Artykuł 8

1.  Zezwolenie FLEGT sporządza się na formularzu przyjętym przez Strony i opisanym w dodatkach 1 i 2.

2.  Stosuje się papier w formacie A4 w czterech egzemplarzach.

3.  Kolory papieru zastosowanego dla każdego egzemplarza formularza są następujące:

Artykuł 9

1.  Zezwolenia wypełnia się pismem maszynowym lub komputerowo. Można je również wypełnić ręcznie, pod warunkiem że formularze są samokopiujące.

2.  Do wykonania odcisku pieczęci organu wydającego zezwolenia stosuje się pieczęć metalową, najlepiej wykonaną ze stali. ►C1  Pieczęć organu wydającego zezwolenia można jednak zastąpić wytłoczonym odciskiem w połączeniu z literami i cyframi uzyskanymi poprzez perforację. ◄ Organ wydający zezwolenia stosuje metodę zabezpieczającą przed sfałszowaniem, zapisując przydzielone ilości w sposób uniemożliwiający wstawienie dodatkowych cyfr lub adnotacji.

3.  Zezwolenia drukuje się i wypełnia w języku francuskim lub angielskim.

Artykuł 10

1.  Zezwolenie sporządza się w czterech egzemplarzach.

2.  Pierwszy egzemplarz (biały), oznaczony jako „Oryginał”, po wypełnieniu, podpisaniu i opieczętowaniu przez organ wydający zezwolenia wydaje się wnioskodawcy w celu przedłożenia właściwym organom państwa członkowskiego Unii, w którym dostawę objętą zezwoleniem zgłasza się do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

3.  Drugi egzemplarz (pomarańczowy), oznaczony jako „Kopia dla kameruńskiego organu celnego”, wydaje się wnioskodawcy w celu przedłożenia kameruńskiemu organowi celnemu.

4.  Trzeci egzemplarz (żółty), oznaczony jako „Kopia dla organu celnego UE”, wydaje się wnioskodawcy w celu przedłożenia organowi celnemu państwa członkowskiego Unii, w którym dostawę objętą zezwoleniem zgłasza się do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

5.  Czwarty egzemplarz (zielony), oznaczony jako „Kopia przeznaczona do archiwizacji przez służbę wystawiającą”, przechowuje się na szczeblu służby wydającej zezwolenia do celów archiwalnych.

ROZDZIAŁ 4

UTRACONE, SKRADZIONE LUB ZNISZCZONE ZEZWOLENIE FLEGT

Artykuł 11

1.  W przypadku utraty, kradzieży lub zniszczenia „Oryginału” lub „Kopii dla organu celnego” wnioskodawca lub jego upoważniony przedstawiciel może na podstawie posiadanego dokumentu wystąpić do organu wydającego zezwolenia o egzemplarz zastępczy.

2.  W przypadku utraty, kradzieży lub zniszczenia zarówno „Oryginału”, jak i „Kopii dla organu celnego” wnioskodawca lub jego upoważniony przedstawiciel może wystąpić do organu wydającego zezwolenia o egzemplarze zastępcze obydwu dokumentów.

3.  Organ wydający zezwolenia wydaje egzemplarz zastępczy (egzemplarze zastępcze) w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku od wnioskodawcy.

4.  Egzemplarze zastępcze zawierają informacje i wpisy znajdujące się na zezwoleniu, które zastępują, w tym numer zezwolenia.

5.  Zezwolenie zastępcze zawiera adnotację „DUPLIKAT”.

6.  W przypadku odzyskania utraconego lub skradzionego zezwolenia nie należy go używać, lecz zwrócić do organu wydającego zezwolenia.

PROCEDURY W PRZYPADKU WĄTPLIWOŚCI CO DO AUTENTYCZNOŚCI ZEZWOLENIA

Artykuł 12

1.  W przypadku wątpliwości co do prawidłowości zezwolenia FLEGT lub egzemplarza zastępczego właściwy organ Unii występuje do organu wydającego zezwolenia z wnioskiem o weryfikację. Wiążąca jest jedynie odpowiedź organu wydającego zezwolenia.

2.  Organ wydający zezwolenia może, jeżeli uzna to za konieczne, zwrócić się do właściwego organu o przesłanie kopii zakwestionowanego zezwolenia lub egzemplarza zastępczego.

3.  Jeżeli organ wydający zezwolenia uzna to za konieczne, wycofuje zezwolenie i wydaje poprawiony egzemplarz, który zawiera dane z unieważnionego dokumentu i przekazuje go właściwemu organowi Unii.

4.  Jeżeli ważność zezwolenia zostaje potwierdzona, organ wydający zezwolenia powiadamia o tym właściwe organy, najlepiej drogą elektroniczną, i odsyła kopie zezwolenia.

5.  Odesłane egzemplarze zawierają adnotację zatwierdzoną/uwierzytelnioną pieczęcią „Zatwierdzone dnia …”.

6.  Jeżeli przedmiotowe zezwolenie nie jest ważne, organ wydający zezwolenia powiadamia właściwe organy Unii, najlepiej drogą elektroniczną.

SPECYFIKACJE TECHNICZNE DOTYCZĄCE KOMPUTEROWEGO ZEZWOLENIA FLEGT

Artykuł 13

1.  Zezwolenie FLEGT można wydawać i stosować przy pomocy systemu komputerowego.

2.  Zezwolenie w formie papierowej wydaje się państwom członkowskim Unii, które nie są podłączone do systemu komputerowego.

DODATKI

Dodatek 1

FORMULARZ ZEZWOLENIA FLEGT

Dodatek 2

WSKAZÓWKI

OGÓLNE

ZAŁĄCZNIK VI

ZAKRES ZADAŃ DOTYCZĄCY NIEZALEŻNEGO AUDYTU SYSTEMU

I.    Wprowadzenie

W ramach wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie Unia i Kamerun uzgadniają, że konieczne jest wprowadzenie niezależnego audytu w celu zapewnienia wydajności i skuteczności procesu wydawania zezwoleń FLEGT.

II.    Najważniejsze zadania

Niezależny audyt systemu obejmie następujące czynności:

III.    Wymagane kwalifikacje

Za niezależny audyt systemu odpowiadać będzie niezależna organizacja posiadająca uznane kompetencje w zakresie audytu i wykazująca się dogłębną znajomością sektora leśnego Kamerunu lub basenu Konga. Ponadto musi ona posiadać następujące cechy:

IV.    Metodyka

Niezależny audyt systemu przeprowadza się zgodnie z udokumentowanymi procedurami.

V.    Źródła informacji

Niezależny audyt systemu przeprowadza się wykorzystując wszystkie dostępne źródła informacji, w szczególności:

VI.    Sprawozdania

Każde sprawozdanie niezależnego audytora systemu będzie zawierało:

Niezależny audytor systemu przedstawi wstępne sprawozdanie wspólnej radzie ds. wdrażania za pośrednictwem wspólnego komitetu monitorującego Umowy. Uwagi dotyczące sprawozdania zostaną przekazane niezależnemu audytorowi systemu w celu opracowania ostatecznej wersji sprawozdania. Niezależny audytor systemu będzie musiał dostarczyć wszelkie niezbędne informacje oraz odpowiedzi na wnioski o wyjaśnienia. Sprawozdanie ostateczne będzie oparte na sprawozdaniu wstępnym, do którego zostaną wprowadzone wszelkie wyjaśnienia dostarczone przez jedną lub drugą ze Stron, a także ewentualne odpowiedzi niezależnego audytora systemu na te wyjaśnienia. Niezależny audytor systemu przedstawi swoje ostateczne sprawozdanie Radzie. Kamerun opublikuje ostateczne sprawozdanie po pozytywnym zaopiniowaniu przez Radę. Sprawozdania niezależnego audytora systemu i wszystkie konieczne działania naprawcze zostaną omówione przez Radę. Niezależny audytor systemu zostanie poinformowany o działaniach naprawczych.

VII.    Warunki rekrutacji

Niezależny audytor systemu zostanie wybrany zgodnie z przepisami obowiązującymi w Kamerunie. Rząd Kamerunu, po konsultacji z Unią, zawrze z niezależnym audytorem systemu umowę na podstawie udokumentowanych i przejrzystych procedur wyboru.

ZAŁĄCZNIK VII

INFORMACJE PODAWANE DO WIADOMOŚCI PUBLICZNEJ

ZAŁĄCZNIK VIII

KRYTERIA OCENY SYSTEMU WERYFIKACJI LEGALNOŚCI

Niniejsza Umowa przewiduje wdrożenie systemu weryfikacji legalności w celu zagwarantowania, że wszelkie drewno i produkty z drewna określone w Umowie i wywożone z Kamerunu do Unii będą produkowane legalnie. System ten powinien opierać się na następujących elementach:

Zanim system zezwoleń osiągnie pełną zdolność operacyjną, system weryfikacji legalności zostanie poddany niezależnej ocenie technicznej; zakres zadań zostanie zatwierdzony wspólnie przez Strony za pośrednictwem wspólnego komitetu monitorującego Umowy. Niniejsze kryteria oceny stanowią opis oczekiwanych wyników systemu weryfikacji legalności i podstawy zakresu zadań dotyczącego oceny. Celem oceny będzie w szczególności:

I.    Definicja legalności

Legalnie wyprodukowane drewno należy zdefiniować na podstawie przepisów obowiązujących w Kamerunie. Stosowana definicja musi być jednoznaczna, obiektywnie weryfikowalna i możliwa do zrealizowania w praktyce; ponadto powinna uwzględniać przynajmniej przepisy, które dotyczą następujących obszarów:

Prawa do poboru drewna: przyznawanie praw do poboru drewna w strefach prawnie określonych w tym celu.

Działalności leśnej: zgodność z wymogami prawnymi w zakresie gospodarki leśnej, w tym zgodność z odpowiednimi przepisami dotyczącymi środowiska i pracy.

Opłat i podatków: zgodność z wymogami prawnymi dotyczącymi podatków, płatności i opłat bezpośrednio związanych z poborem drewna i prawami do poboru.

Innych użytkowników: w stosownych przypadkach poszanowanie tytułów prawnych innych stron lub ich praw użytkowania ziemi i zasobów, na które mogą wpłynąć prawa do poboru drewna.

Handlu i ceł: zgodność z wymogami prawnymi w zakresie procedur handlowych i celnych.

Czy można wyraźnie wskazać instrument prawny, który stanowi podstawę każdego elementu definicji?

Czy określono kryteria i wskaźniki, które umożliwiają zbadanie zgodności z każdym elementem definicji?

Czy kryteria/wskaźniki są jasne, obiektywne i możliwe do zrealizowania w praktyce?

Czy wskaźniki i kryteria pozwalają jasno zidentyfikować funkcje i obowiązki poszczególnych podmiotów i czy weryfikacja pozwala na ocenę wyników działania wszystkich odnośnych podmiotów?

Czy definicja legalności obejmuje główne obszary istniejącego prawa wymienione powyżej? Jeżeli nie, dlaczego niektóre obszary prawa pominięto w definicji?

Czy w trakcie opracowania definicji zainteresowane strony uwzględniły wszystkie główne obszary prawa mającego zastosowanie?

Czy system kontroli legalności obejmuje główne przepisy prawne zidentyfikowane w trakcie wcześniejszych dyskusji między poszczególnymi zainteresowanymi stronami?

Czy od czasu zawarcia dobrowolnej umowy o partnerstwie FLEGT zmieniono definicję legalności i matrycę kontroli legalności? Czy opracowano wskaźniki i kryteria w celu weryfikacji tych zmian?

II.    Kontrola łańcucha dostaw

Systemy mające na celu kontrolę łańcucha dostaw muszą gwarantować wiarygodność identyfikowalności produktów z drewna w całym łańcuchu dostaw, od miejsca poboru lub punktu przywozu do punktu wywozu. Utrzymanie fizycznej identyfikowalności kłód drewna, ładunku kłód lub produktu z drewna od punktu wywozu do lasu, z którego pochodzą, nie zawsze będzie konieczne, ale zawsze należy zapewnić identyfikowalność między lasem a pierwszym punktem mieszania (np. składnicą drewna lub zakładem obróbki).

II a.    Prawa pozyskiwania drewna

Istnieją jasno wyznaczone obszary, w których przyznano prawa do zasobów leśnych, a posiadacze tych praw są jasno określeni.

Czy system kontroli gwarantuje, że tylko drewno pochodzące z obszaru lasu o ważnych i dopuszczalnych prawach do pozyskiwania trafia do łańcucha dostaw?

Czy system kontroli gwarantuje przyznanie odpowiednich praw pozyskiwania dla danych obszarów leśnych przedsiębiorstwom dokonującym poboru drewna?

Czy procedury dotyczące przyznawania praw pozyskiwania drewna i informacje o wydanych prawach użytkowania i ich posiadaczach są podawane do wiadomości publicznej?

II b.    Systemy kontroli łańcucha dostaw

Istnieją skuteczne mechanizmy identyfikowalności drewna w całym łańcuchu dostaw od poboru do punktu wywozu.

Metody stosowane do identyfikacji drewna mogą się różnić i polegać zarówno na stosowaniu oznakowań poszczególnych artykułów, jak i na korzystaniu z dokumentacji towarzyszącej ładunkowi lub partii. Wybrana metoda musi odzwierciedlać rodzaj i wartość drewna oraz ryzyko zanieczyszczenia drewnem nielegalnym lub niezweryfikowanym.

Czy w ramach systemu kontroli zidentyfikowano i opisano wszystkie możliwe łańcuchy dostaw?

Czy w ramach systemu kontroli zidentyfikowano i opisano wszystkie etapy łańcucha dostaw?

Czy zdefiniowano i udokumentowano metody umożliwiające identyfikację pochodzenia produktu i zapobieganie łączeniu z drewnem z nieznanych źródeł na następujących etapach łańcucha dostaw:

Które organizacje odpowiadają za kontrolę przepływów drewna? Czy posiadają one odpowiednie zasoby ludzkie i inne zasoby do prawidłowego prowadzenia czynności kontrolnych?

Czy istnieje protokół weryfikacji wyników opracowanych i stosowanych procedur kontroli?

Czy wyraźnie określono i przedstawiono wszystkim zainteresowanym stronom procedury rozpoczęcia funkcjonowania?

II c.    Ilości

Istnieją solidne i skuteczne mechanizmy mierzenia i ewidencjonowania ilości drewna lub produktów z drewna na każdym etapie łańcucha dostaw, w szczególności wiarygodne i dokładne szacunki przed rozpoczęciem poboru drewna w odniesieniu do ilości drewna na pniu w każdym miejscu poboru.

Czy system kontroli pozwala na wytworzenie danych ilościowych dotyczących produktów wchodzących i wychodzących na następujących etapach łańcucha dostaw:

Które organizacje odpowiadają za wprowadzanie danych ilościowych do systemu kontroli? W jaki sposób te organizacje są ze sobą powiązane? Czy personel tych organizacji otrzymuje standardowe szkolenie w zakresie zarządzania danymi?

Jaka jest jakość kontrolowanych danych?

Jeżeli za kontrolę odpowiadają różne organizacje, w jaki sposób zapewniono jednolite prowadzenie kontroli i zarządzania danymi?

II d.    Kontrola danych

Wszystkie dane rejestruje się w sposób umożliwiających ich niezwłoczne skontrolowanie w zestawieniu z wcześniejszymi i kolejnymi ogniwami łańcucha. Wiarygodną kontrolę danych prowadzi się dla całego łańcucha dostaw.

Czy wszystkie dane ilościowe rejestruje się w sposób umożliwiający ich niezwłoczne skontrolowanie w zestawieniu z wcześniejszymi i kolejnymi ogniwami łańcucha?

Czy istnieją metody oceny spójności między drewnem surowym a wychodzącymi produktami przetworzonymi w tartakach i innych obiektach?

Czy możliwe jest wiarygodne skontrolowanie poszczególnych artykułów lub partii produktów z drewna w całym łańcuchu dostaw?

Jakie systemy i techniki informacyjne są stosowane w celu przechowywania i kontrolowania danych oraz ich rejestracji? Czy istnieją skuteczne systemy zabezpieczania danych?

W jaki sposób unika się nieuprawnionego dostępu do systemów (zabezpieczenie systemu)?

W jaki sposób gwarantuje się wiarygodność systemów awaryjnych?

Jaka organizacja odpowiada za uzgadnianie danych? Czy dysponuje ona odpowiednimi zasobami ludzkimi i innymi zasobami w celu prawidłowego wykonania czynności w zakresie zarządzania danymi?

Które informacje dotyczące kontroli łańcucha dostaw są podawane do wiadomości publicznej?

W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

II e.    Łączenie drewna zweryfikowanego pod względem legalności z drewnem zatwierdzonym według innych zasad

Jeżeli zezwala się na łączenie kłód lub drewna ze zweryfikowanych legalnych źródeł z kłodami lub drewnem z innych źródeł, przeprowadza się wystarczającą liczbę kontroli w celu wykluczenia drewna z nieznanych źródeł lub drewna pochodzącego z poboru bez legalnych praw do pozyskiwania.

Czy system kontroli zezwala na łączenie zweryfikowanego drewna z innym zatwierdzonym drewnem (np. z drewnem przywożonym lub drewnem pochodzącym z obszaru leśnego, na którym przyznano prawa do poboru, ale który nie jest jeszcze objęty pełnym procesem weryfikacji)?

Jakie środki kontroli stosuje się w tych przypadkach? Czy kontrole gwarantują na przykład, że zweryfikowane ilości wychodzące nie przekraczają łącznych zweryfikowanych ilości wchodzących na każdym etapie?

Jakie są warunki wprowadzania do łańcucha dostaw drewna zajętego, które sprzedaje się na aukcjach publicznych, i czy przewiduje się wiarygodną weryfikację?

II f.    Przywożone produkty z drewna

Przeprowadza się odpowiednie kontrole w celu dopilnowania, że przywożone drewno i produkty z drewna przywieziono legalnie.

W jaki sposób wykazuje się legalność przywozu drewna i produktów z drewna?

Jakich dowodów wymaga się w celu wykazania, że przywożone produkty pochodzą z drzew z legalnego poboru w państwie trzecim?

Czy system weryfikacji legalności pozwala na identyfikację przywożonego drewna i produktów z drewna w całym łańcuchu dostaw?

Jeżeli wykorzystuje się drewno przywożone, czy na zezwoleniu FLEGT można zidentyfikować kraj pochodzenia drewna oraz kraj, z którego pochodzą komponenty produktów złożonych?

Czy stosowanie kodów kreskowych na przywożonym drewnie gwarantuje, że zezwolenie FLEGT będzie towarzyszyło wywozowi wyłącznie produktów leśnych legalnie pozyskiwanych i poddawanych obróbce? (Na przykład co się dzieje z przywiezionym drewnem po pierwszym etapie obróbki, w jaki sposób umieszcza się oznakowanie, w jaki sposób zmieni się to oznakowanie po kolejnych etapach obróbki)?

III.    Weryfikacja

Weryfikacja polega na przeprowadzeniu kontroli w celu zagwarantowania legalności drewna. Weryfikacja musi być wystarczająco rygorystyczna i skuteczna, aby pozwalała na wykrycie wszelkich niezgodności z wymogami zarówno w lesie, jak i w łańcuchu dostaw oraz na podjęcie w odpowiednim czasie środków naprawczych.

III a.    Organizacja

Weryfikację przeprowadza rząd lub organizacja będąca osobą trzecią bądź też rząd i organizacja łącznie, przy czym dysponują one odpowiednimi zasobami, systemami zarządzania, wykwalifikowanym i przeszkolonym personelem oraz solidnymi i skutecznymi mechanizmami kontroli konfliktu interesów.

Czy rząd wyznaczył instytucję/instytucje w celu wykonania zadań weryfikacyjnych? Czy upoważnienie (i związane z nim obowiązki) jest jasne i podane do wiadomości publicznej?

Czy obowiązki przydzielono w jasny sposób, czy określono wymagane kompetencje związane z tymi obowiązkami, w jaki sposób się je wykonuje?

W jaki sposób służby odpowiedzialne za weryfikację legalności dbają o najwyższy poziom współpracy i racjonalnego zarządzania danymi pomiędzy organami administracji zaangażowanymi w kontrolę sektora leśnego (Ministerstwo Środowiska i Ochrony Przyrody, Ministerstwo Finansów itd.)?

Czy instytucja odpowiedzialna za weryfikację posiada odpowiednie zasoby do prawidłowego przeprowadzenia weryfikacji definicji legalności i systemów kontroli łańcucha dostaw drewna?

Czy instytucja odpowiedzialna za weryfikację posiada należycie udokumentowany system zarządzania, który:

III b.    Weryfikacja w odniesieniu do definicji legalności

Istnieje jasna definicja określająca, co należy weryfikować. Metodyka weryfikacji jest udokumentowana i ma na celu zagwarantowanie, że proces jest systematyczny, przejrzysty, oparty na dowodach, przeprowadzany regularnie i że obejmuje wszystkie elementy zawarte w definicji.

Czy metodyka weryfikacji dotyczy wszystkich elementów definicji legalności i obejmuje sprawdzenie zgodności ze wszystkimi określonymi wskaźnikami?

Czy weryfikacja wymaga:

Czy obowiązki i funkcje instytucjonalne są jasno określone i stosowane?

Czy wyniki weryfikacji definicji legalności są podawane do wiadomości publicznej? W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

III c.    Weryfikacja systemów kontroli łańcucha dostaw

Istnieje jasny zakres stosowania określający przedmiot weryfikacji, który obejmuje cały łańcuch dostaw od poboru drewna do wywozu. Metodyka weryfikacji jest udokumentowana i gwarantuje, że proces jest systematyczny, przejrzysty, oparty na dowodach i przeprowadzany regularnie oraz że obejmuje wszystkie elementy zawarte w zakresie stosowania; metodyka przewiduje również regularne i niezwłoczne uzgadnianie danych na każdym etapie łańcucha.

Czy metodyka weryfikacji w pełni obejmuje weryfikację kontroli łańcucha dostaw?

Czy jest to określone w metodyce weryfikacji?

Jakie dowody pozwalają wykazać, czy przeprowadzono weryfikację kontroli łańcucha dostaw?

Czy obowiązki i funkcje instytucjonalne są jasno określone i stosowane?

Czy wyniki weryfikacji dotyczące kontroli łańcucha dostaw są podawane do wiadomości publicznej? W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

III d.    Niezgodność

Istnieje funkcjonujący i skuteczny mechanizm w celu żądania i wdrażania odpowiednich działań naprawczych w przypadku wykrycia naruszeń.

Czy system weryfikacji określa powyższy wymóg?

Czy opracowano mechanizmy zaradcze w przypadku niezgodności? Czy stosuje się je w praktyce?

Czy dostępna jest odpowiednia ewidencja naruszeń i podjętych działań naprawczych? Czy ocenia się skuteczność działań naprawczych?

Jakie informacje dotyczące zidentyfikowanych naruszeń są podawane do wiadomości publicznej?

IV.    Zezwolenie

Kamerun wyznaczył organ wydający zezwolenia, który ponosi pełną odpowiedzialność za wystawianie zezwoleń FLEGT. Zezwolenia FLEGT wydaje się w odniesieniu do dostaw lub w odniesieniu do gospodarzy lasu.

IV a.    Organizacja

Jakiej instytucji powierzono odpowiedzialność za wydawanie zezwoleń FLEGT?

Czy rola organu wydającego zezwolenia i jego personelu w zakresie wydawania zezwoleń FLEGT jest jasno określona i podana do wiadomości publicznej?

Czy określono wymogi w zakresie kompetencji i czy wprowadzono kontrole wewnętrzne w odniesieniu do personelu organu wydającego zezwolenia?

Czy organ wydający zezwolenia posiada odpowiednie zasoby do wykonywania swoich zadań?

IV b.    Wydawanie zezwoleń FLEGT

Czy organ wydający zezwolenia posiada udokumentowane procedury wydawania zezwoleń?

Czy procedury te, w tym ewentualne należne opłaty, są podane do wiadomości publicznej?

Jakie dowody istnieją na to, że procedury te są prawidłowo stosowane w praktyce?

Czy istnieje odpowiednia ewidencja wydanych zezwoleń i zezwoleń, których wydania odmówiono?

Czy ewidencja zawiera jasne uzasadnienia, na podstawie których wydaje się zezwolenia?

IV c.    Zezwolenia w odniesieniu do dostaw

Czy przyznanie zezwolenia dotyczy jednej dostawy?

Czy legalność dostawy wywozowej jest wykazywana przez rządowe systemy weryfikacji i identyfikowalności?

Czy warunki dotyczące wydawania zezwoleń są jasno określone i przedstawione eksporterowi?

Czy eksporterzy w pełni rozumieją kryteria wydawania zezwoleń FLEGT?

Które informacje dotyczące wydanych zezwoleń są podawane do wiadomości publicznej?

V.    Wytyczne dotyczące niezależnego audytu systemu

Niezależny audyt systemu jest funkcją niezależną od organów regulacyjnych sektora leśnego Kamerunu. Ma na celu utrzymanie wiarygodności systemu zezwoleń FLEGT poprzez dopilnowanie, aby wszystkie aspekty systemu weryfikacji legalności funkcjonowały zgodnie z założeniami.

V a.    Postanowienia instytucjonalne

Wyznaczenie organu: Kamerun oficjalne zatwierdził urząd niezależnego audytora systemu i umożliwia mu skuteczne i przejrzyste funkcjonowanie.

Niezależność w odniesieniu do innych elementów systemu weryfikacji legalności: wprowadzono jasny podział na organizacje i osoby uczestniczące w zarządzaniu zasobami leśnymi lub ich regulowania oraz na organizacje i osoby biorące udział w niezależnym audycie.

Wyznaczenie niezależnego audytora: niezależnego audytora wyznaczono w ramach przejrzystego mechanizmu, a jego czynności podlegają jasnym zasadom, podanym do wiadomości publicznej.

Wprowadzenie mechanizmu rozpatrywania skarg: istnieje mechanizm rozpatrywania skarg i rozwiązywania sporów wynikających z niezależnego audytu. Mechanizm ten pozwala na rozpatrzenie wszelkich skarg dotyczących funkcjonowania systemu zezwoleń.

V b.    Niezależny audytor

Wymogi organizacyjne i techniczne: niezależny audytor pełni funkcję niezależną od innych elementów systemu zapewnienia legalności i działa zgodnie z udokumentowaną strukturą zarządzania, wykonując czynności i stosując się do procedur, które spełniają wymagania dobrych praktyk zatwierdzonych na szczeblu międzynarodowym.

Metodyka audytu: metodyka niezależnego audytu opiera się na dostarczaniu dowodów, a weryfikacje przeprowadza się w ściśle określonych odstępach czasu.

Zakres audytu: niezależny audytor działa zgodnie z zakresem zadań, który jasno określa przedmiot audytu i obejmuje wszystkie uzgodnione wymogi wydawania zezwoleń FLEGT.

Wymogi w zakresie sprawozdawczości: Niezależny audytor systemu przedstawi wstępne sprawozdanie wspólnej radzie ds. wdrażania („Rada”) za pośrednictwem wspólnego komitetu monitorującego Umowy. Sprawozdania niezależnego audytora systemu i wszystkie działania naprawcze zostaną omówione przez wspólny komitet monitorujący Umowy.

VI.    Kryteria oceny systemu wprowadzonego w Unii w celu otrzymywania zezwoleń FLEGT

Rozporządzenie FLEGT i jego środki wykonawcze przewidują procedury wprowadzenia systemu zezwoleń FLEGT, w tym procedury umożliwiające weryfikację, czy produkty z drewna z Kamerunu przeznaczone do swobodnego obrotu na terytorium Unii są objęte zezwoleniem FLEGT. Procedury te wymagają ponadto od państw członkowskich wyznaczenia właściwego organu, na którym spoczywa ten obowiązek.

Jeśli chodzi o nowe środki wprowadzone specjalnie w celu wdrożenia systemu FLEGT, ocena obejmie stan przygotowania Unii w zakresie weryfikacji zezwoleń FLEGT.

Czy w każdym państwie członkowskim określono właściwe organy? Czy informację tę podano do wiadomości publicznej?

Czy w każdym państwie członkowskim wprowadzono procedury dotyczące zezwoleń FLEGT? Czy procedury te podano do wiadomości publicznej?

Czy wprowadzono stosowne przepisy ustawowe i wykonawcze, gdy państwa członkowskie uznały to za konieczne?

Czy właściwe organy i organy celne ustaliły metody komunikacji?

Czy wprowadzono procedury mające na celu umożliwienie Unii lub każdej osobie lub instytucji wyznaczonej przez Unię dostępu do dokumentów i istotnych danych oraz uniknięcie wszelkich problemów, które mogą utrudnić sprawne funkcjonowanie systemu zezwoleń FLEGT?

Czy wprowadzono procedury umożliwiające niezależnemu audytorowi dostęp do wszystkich istotnych dokumentów i danych?

Czy państwa członkowskie i Komisja Europejska przeprowadziły negocjacje w sprawie metod sprawozdawczości? Czy opracowano i przyjęto procedury publikacji sprawozdań?

Czy procedury przewidują przypadek towarów, które posiadają zezwolenie FLEGT, ale nie zostają przyjęte? Czy przewidziano procedury zgłaszania wszystkich sprzeczności w zezwoleniach i znajdowania rozwiązań w przypadku czynów zabronionych?

Czy opublikowano informacje na temat grzywien w przypadku różnych naruszeń?

ZAŁĄCZNIK IX

ZAŁĄCZNIK X

ŚRODKI UZUPEŁNIAJĄCE I MECHANIZMY FINANSOWANIA

I.    Mechanizmy finansowania

Znaczną część działań niezbędnych do wdrożenia dobrowolnej umowy o partnerstwie uwzględniono już w dużej mierze w ramach reform sektorowych przeprowadzanych przez rząd Kamerunu i zaliczono do działań priorytetowych, które należy zrealizować w ramach programu sektorowego dotyczącego leśnictwa i środowiska. Z tego względu ich finansowanie jest zapewnione przez instrumenty określone w ramach tego programu, w szczególności:

W przypadku niektórych działań szczególniej związanych z dobrowolną umową o partnerstwie dodatkowe środki finansowe będą jednak niezbędne, z czego wynika też konieczność skorzystania z innych zasobów:

Uruchomienie dodatkowych funduszy musi być spójne z programem sektorowym dotyczącym leśnictwa i środowiska.

II.    Środki uzupełniające

Wdrożenie działań szczególniej związanych z dobrowolną umową o partnerstwie wymaga środków uzupełniających w następujących dziedzinach:

W tym celu Strony muszą upewnić się, że zapewniono odpowiednie wsparcie techniczne i finansowe, które umożliwia rządowi Kamerunu wdrożenie wspomnianych działań.

II a.    Zwiększenie zdolności

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II b.    Komunikacja

Uzasadnienie

Komunikacja stanowi bardzo ważną dziedzinę w procesie prowadzącym do wdrożenia dobrowolnej umowy o partnerstwie/FLEGT; umożliwia ona:

Przewidziane działania

Charakter niezbędnego uzupełnienia

II c.    Promowanie produktów posiadających zezwolenia FLEGT na rynku Unii

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II d.    Monitorowanie wewnętrznego rynku drewna

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II e.    Uprzemysłowienie

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II f.    Monitorowanie skutków dobrowolnej umowy o partnerstwie

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II g.    Partycypacyjne monitorowanie wdrażania systemu weryfikacji legalności

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II h.    Modernizacja systemu identyfikowalności drewna

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II i.    Wzmocnienie krajowego systemu kontroli

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II j.    System weryfikacji legalności

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II k.    System wydawania zezwoleń FLEGT

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II l.    Wprowadzenie niezależnego audytu

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II m.    Reformy ram prawnych

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

II n.    Poszukiwanie dodatkowych środków finansowych

Uzasadnienie

Przewidziane działania

Charakter uzupełnienia

ZAŁĄCZNIK XI

WSPÓLNY KOMITET MONITORUJĄCY

Na mocy art. 19 Strony ustanawiają strukturę decyzyjną zwaną „wspólną radą ds. wdrażania” (zwaną dalej „Radą”) oraz wspólny komitet mający na celu zapewnienie i ułatwienie monitorowania i oceny wdrażania Umowy, zwany „wspólnym komitetem monitorującym”. Wspólny komitet monitorujący ułatwia dialog i wymianę informacji między Stronami. W szczególności wspólny komitet monitorujący:

---

( 1 ) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

( 2 ) Dz.U. L 347 z 30.12.2005, s. 1.

( 3 ) COM(2003) 251 wersja ostateczna z dnia 21 maja 2003 r.

( 4 ) A/RES 62/98 z dnia 31 stycznia 2008 r.

( 5 ) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

( 6 ) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

( 7 ) Dz.U. L 61 z 3.3.1997, s. 1.

( 8 ) Ministerstwo Środowiska i Leśnictwa.

( 9 ) DFP, fr. domaine forestier permanent (lasy państwowe).

( 10 ) Ministerstwo Środowiska i Ochrony Przyrody.

( 11 ) Ocena oddziaływania na środowisko.

( 12 ) Zob. Państwowa kasa zabezpieczenia społecznego, Zbiór tekstów podstawowych (1979).

( 13 ) Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich.

( 14 ) Stowarzyszenie sektora prywatnego o nazwie Tropical Forest Trust, zarządzające projektem wsparcia sektora prywatnego w zakresie weryfikacji legalności (por. Timber Trade Action Plan – plan działania w zakresie handlu drewnem).

( 15 ) Resources Extraction Monitoring (monitorowanie wydobycia zasobów).

( 16 ) Projekt dotyczący identyfikowalności i legalności realizowany przez WWF.

( 17 ) Chain of Custody, system identyfikowalności drewna.

( 18 ) Forest Stewardship Council.

( 19 ) Projekt finansowany przez Unię Europejską.

( 20 ) Notatki informacyjne dotyczące planu działania wydane przez Unię Europejską w sprawie egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa, ang. Forest Law Enforcement, Governance and Trade.

( 21 ) Legalne pochodzenie drewna/Bureau Véritas.

( 22 ) Identyfikowalność i legalność/Société générale de surveillance (Generalne Towarzystwo Nadzoru).

( 23 ) Gesellschaft für Technische Zusammenarbeit (niemiecka instytucja ds. współpracy technicznej)/Program zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi.

( 24 ) Ministerstwo Leśnictwa i Zwierząt.

( 25 ) Komisja Lasów Afryki Środkowej.

( 26 ) World Resources Institute.

( 27 ) Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody.

( 28 ) International Forest Industry Association.

( 29 ) Zasady, kryteria, wskaźniki.

( 30 ) Organisation africaine du bois (afrykańska organizacja ds. drewna)/International Tropical Timber Organization (Międzynarodowa Organizacja ds. Drewna Tropikalnego)

( 31 ) „Gospodarz lasu”: osoba fizyczna lub prawna, wspólnota lub gmina posiadająca legalne źródło produkcji, nabywania lub obróbki drewna i produktów z drewna.

( 32 ) „Gospodarz lasu”: osoba fizyczna lub prawna, wspólnota, gmina posiadająca legalne źródło produkcji, nabywania lub obróbki drewna i produktów z drewna.

( 33 ) Obecnie przywóz i tranzyt dotyczą jedynie drewna CEMAC (pochodzącego z krajów Wspólnoty Gospodarczej i Walutowej Afryki Środkowej innych niż Kamerun), ale zakres systemu mógłby objąć także każde inne pochodzenie niż pochodzenie z krajów CEMAC.

( 34 ) Przepis ten zostanie przyjęty na etapie uruchomienia systemu.

( 35 ) PDA: Personal Data Assistance.

( 36 ) Artykuł 10 ust. 1 i 2: Konsultacje w sprawie prawidłowości zezwoleń FLEGT: W przypadku zastrzeżeń dotyczących prawidłowości zezwolenia zainteresowany właściwy organ zwraca się do organu wydającego zezwolenia o udzielenie dodatkowych informacji.

Jeżeli organ wydający zezwolenia nie udzieli odpowiedzi w ciągu 21 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku lub jeżeli otrzymane dodatkowe informacje potwierdzają nieprawidłowość, lub jeżeli informacje na zezwoleniu FLEGT nie odpowiadają dostawie, dany właściwy organ nie uznaje zezwolenia FLEGT i podejmuje decyzję w sprawie działań następczych zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi. Informuje o tym organ wydający zezwolenia.

( 37 ) Global Legal Information Network (globalna sieć informacji prawnej).