Kryzys zadłużenia publicznego – pomoc finansowa ze strony UE dla krajów zmagających się z problemami

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Sprawozdanie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego w sprawie pomocy finansowej dla krajów znajdujących się w trudnej sytuacji podczas kryzysu finansowego

JAKI JEST CEL NINIEJSZEGO SPRAWOZDANIA?

• Niniejsze sprawozdanie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego stanowi analizę prowadzonego przez Komisję Europejską zarządzania pomocą finansową dla 5 krajów (Irlandia, Łotwa, Portugalia, Rumunia i Węgry) na rzecz wsparcia w pokonaniu ich kryzysu zadłużeniowego.
• W sprawozdaniu zawarto zalecenia dotyczące przyszłych działań.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

• Sprawozdanie zawiera zarówno uwagi krytyczne, jak i opinie pozytywne na temat podejścia Komisji do kryzysu.
• W ramach krytyki stwierdzono, że Komisja:
  • była nieprzygotowana do pierwszych wniosków o pomoc finansową,
  • przeszacowała budżety krajowe,
  • nie poświęciła odpowiedniej uwagi związkowi pomiędzy dużymi przepływami finansowymi, kondycją banków i finansami rządu,
  • nie posiadała dokumentacji niezbędnej do oceny podjętych decyzji,
  • nie traktowała jednakowo krajów znajdujących się w podobnej sytuacji,
  • podejmowała decyzje o reformach, które nie zawsze odpowiadały danym problemom,
  • nie miała wystarczającej kontroli jakości podczas przeglądów projektów i monitorowania programów,
  • nie zapewniła systematycznego przedstawiania sprawozdań ze sposobu, w jaki kraje otrzymujące pomoc wypełniały cele związane z deficytem.
• Pochwalono Komisję za sposób, w jaki:
  • przyjęła nowe obowiązki zarządzania programem pomimo początkowych ograniczeń czasowych i ograniczonego doświadczenia,
  • uzyskiwała potrzebne informacje i zarządzała wewnętrzną wiedzą specjalistyczną,
  • zapewniała racjonalność podstaw większości programów pomocowych,
  • znacznie poprawiła dokumentację programową po otrzymaniu pierwszych wniosków.
• We wnioskach sprawozdania stwierdza się, że kraje, które otrzymały pomoc:
  • w większości wypełniły swoje skorygowane poziomy deficytu docelowego,
  • spełniały większość warunków w swoich programach, choć pojawiły się opóźnienia – co leżało poza kontrolą Komisji,
  • wykazywały tendencję do spełniania ważniejszych warunków dopiero pod koniec okresu programowania,
  • w większości kontynuowały reformy po zakończeniu programu.
• W sprawozdaniu przedstawiono 9 zaleceń, które Komisja przyjmuje w całości lub częściowo, dla poprawy przyszłej pomocy finansowej. Obejmują one wprowadzenie:
  • odpowiednich ram dotyczących instytucji jako całości w celu mobilizowania personelu i wiedzy Komisji,
  • bardziej systematycznej kontroli jakości prognoz, poprawy ewidencji i odpowiednich procedur korygujących,
  • rozróżnienia warunków według ich wagi i skupiania się na naprawdę ważnych reformach,
  • formalnej współpracy międzyinstytucjonalnej z innymi partnerami programu.

KONTEKST

Przed 7 laty Unia Europejska (UE) doświadczyła kryzysu finansowego, a następnie kryzysu zadłużenia publicznego. Wiele różnych czynników złożyło się na ten kryzys: słaby nadzór nad bankami, nieskuteczne polityki fiskalne oraz problemy trapiące duże instytucje finansowe. Kryzys nastąpił w dwóch falach. Najpierw w latach 2008–2009 dotknął kraje spoza strefy euro, a następnie rozprzestrzenił się na kraje strefy euro.

Osiem krajów wymagało pomocy makrofinansowej.

Więcej informacji:

• Komunikat prasowy na stronie internetowej Europejskiego Trybunału Obrachunkowego

GŁÓWNY DOKUMENT

Europejski Trybunał Obrachunkowy – sprawozdanie specjalne nr 18/2015: Pomoc finansowa dla krajów znajdujących się w trudnej sytuacji, Urząd Publikacji Unii Europejskiej, 2015 r.

Ostatnia aktualizacja: 11.08.2016