Vyberte pokusně zaváděné prvky, které byste chtěli vyzkoušet

Tento dokument je výňatkem z internetových stránek EUR-Lex

Bezpieczna żegluga powietrzna: wkład w globalny system nawigacji satelitarnej (GNSS)

 

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Porozumienie między Wspólnotą Europejską, Europejską Agencją Kosmiczną i Europejską Organizacją do spraw bezpieczeństwa nawigacji lotniczej w sprawie wkładu europejskiego w rozwój globalnego systemu nawigacji satelitarnej

Decyzja 98/434/WE dotycząca zawarcia Porozumienia między Wspólnotą Europejską, Europejską Agencją Kosmiczną i Europejską organizacją ds. bezpieczeństwa nawigacji Lotniczej w sprawie wkładu europejskiego w rozwój globalnego systemu nawigacji satelitarnej (GNSS)

JAKIE SĄ CELE POROZUMIENIA I DECYZJI?

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Badania nad nawigacją satelitarną przechodzą kolejne etapy i osiągnęły już wystarczający stopień dojrzałości dla europejskiego wkładu w utworzenie globalnego systemu nawigacji satelitarnej niezależnego od innych środków radionawigacji i pozycjonowania. Umożliwi to zwiększenie zaangażowania europejskiego przemysłu w tej dziedzinie, w tym w ramach takich projektów, jak dwa europejskie systemy nawigacji satelitarnej, Galileo i EGNOS*, oraz rynek GNSS.

Zakresem porozumienia objęto:

  • rozwój zdolności operacyjnej europejskiego wkładu w GNSS 1*, z użyciem istniejących systemów satelitarnych i wszelkich odpowiednich rozszerzeń tych systemów;
  • koordynację działań dla osiągnięcia pełnej zdolności operacyjnej GNSS 1;
  • równoległe prace przygotowawcze nad GNSS 2*.

Strony uzgodniły, co następuje:

  • ESA wnosi wkład poprzez realizację swojego Programu Badań Zaawansowanych nad Systemami Telekomunikacyjnymi (ARTES), co obejmuje w szczególności rozwój Europejskiego systemu wspomagania satelitarnego (EGNOS) i jego funkcjonowanie do celów testowania i zatwierdzenia technicznego;
  • Eurocontrol określa wymagania do celów lotnictwa cywilnego i wspiera wysiłki mające zapewnić, że GNSS 1 jest akceptowalny pod względem eksploatacyjnym;
  • Wspólnota Europejska (obecnie: UE) pomaga w integracji wymagań wszystkich użytkowników i przyczynia się do ustanowienia EGNOS, w tym poprzez dzierżawę transponderów geostacjonarnych AOR-E i IOR Inmarsat III.

Wspólny Komitet Trójstronny zbiera się co najmniej raz w roku w celu monitorowania realizacji porozumienia, formułowania wytycznych i koordynowania wspólnych metod zmierzających do osiągnięcia jego celów. UE jest reprezentowana przez Komisję Europejską.

Każda ze stron:

  • wymienia wszelkie wymagane informacje znajdujące się w jej dyspozycji;
  • nie ujawnia żadnej wymienionej informacji jakiejkolwiek osobie innej niż przez siebie zatrudnionej lub oficjalnie upoważnionej do obsługiwania takich informacji;
  • nie używa takich informacji do celów komercyjnych.

Ponadto w porozumieniu:

  • wskazano prawa majątkowe trzech organizacji, które zobowiązują się dokonać niezbędnych uzgodnień finansowych w celu wykonania porozumienia;
  • wprowadzono mechanizm odpowiedzialności za działania podjęte w ramach porozumienia;
  • zastrzeżono, że działania w zakresie public relations mają być koordynowane z innymi stronami, a rola każdej ze stron ma być jasno określona;
  • wskazano, że może być ono zmienione jedynie w wyniku jednogłośnego, pisemnego porozumienia stron;
  • określono, że może ono zostać otwarte dla udziału innych odpowiednich stron trzecich.

Spory pomiędzy stronami mogą:

  • zostać przedłożone do bezpośrednich negocjacji w ramach Wspólnego Komitetu Trójstronnego; lub
  • zostać rozstrzygnięte przez pięciu arbitrów, z których trzech jest wyznaczanych przez strony, a dwóch – przez Komitet.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE

Porozumienie weszło w życie z dniem 18 czerwca 1998 r.

KONTEKST

Zobacz również:

KLUCZOWE POJĘCIA

Globalny system nawigacji satelitarnej (GNSS): umieszczony na satelicie system określania pozycji, szybkości i czasu o zasięgu globalnym, który ma w sposób ciągły zaspokajać potencjalne wymagania użytkowe w zastosowaniach cywilnych.
Europejski system wspomagania satelitarnego (EGNOS): europejskie rozszerzenie istniejących systemów nawigacji i pozycjonowania satelitarnego z wykorzystaniem satelitów geostacjonarnych (tj. satelitów, które zdają się unosić nieruchomo nad danym punktem na powierzchni Ziemi) w celu polepszenia ich osiągów na europejskim niebie i zapewnienia im możliwości działania na całych obszarach transmisji geostacjonarnej. EGNOS stanowi europejski składnik GNSS 1.
GNSS 1: wstępna realizacja GNSS, opierająca się na istniejących wojskowych systemach nawigacji satelitarnej USA i Rosji, rozszerzonych o systemy cywilne, zaprojektowana tak, aby zapewnić użytkownikowi wystarczające niezależne monitorowanie całego systemu.
GNSS 2: cywilny system nawigacji satelitarnej o zasięgu światowym, podlegający międzynarodowej kontroli i zarządzaniu, spełniający wymagania wszystkich kategorii użytkowników pod względem określania pozycji, szybkości i czasu.

GŁÓWNE DOKUMENTY

Porozumienie między Wspólnotą Europejską, Europejską Agencją Kosmiczną i Europejską organizacją do spraw bezpieczeństwa nawigacji lotniczej w sprawie wkładu europejskiego w rozwój Globalnego Systemu Nawigacji Satelitarnej (GNSS) (Dz.U. L 194 z 10.7.1998, s. 16–24)

Decyzja Rady 98/434/WE z dnia 18 czerwca 1998 r. dotycząca zawarcia Porozumienia między Wspólnotą Europejską, Europejską Agencją Kosmiczną oraz Europejską Organizacją ds. Bezpieczeństwa Nawigacji Lotniczej o europejskim wkładzie w rozwój Globalnego Systemu Nawigacji Satelitarnej (GNSS) (Dz.U. L 194 z 10.7.1998, s. 15)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1285/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie realizacji i eksploatacji europejskich systemów nawigacji satelitarnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 876/2002 i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 683/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 1–24)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 912/2010 z dnia 22 września 2010 r. ustanawiające Agencję Europejskiego GNSS, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1321/2004 w sprawie ustanowienia struktur zarządzania europejskimi programami radionawigacyjnymi i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 683/2008 (Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 11–21)

Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) nr 912/2010 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Ostatnia aktualizacja: 10.09.2020

Nahoru