Głęboko mrożona żywność

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 89/108/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi

JAKI JEST CEL DYREKTYWY?

Niniejsza dyrektywa określa ogólnounijne zasady regulujące głębokie zamrażanie, pakowanie, etykietowanie i kontrolę głęboko mrożonych środków spożywczych.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Proces zamrażania

• Głęboko mrożone środki spożywcze to środki poddawane procesowi „głębokiego zamrażania”, gdzie obszar temperatury maksymalnej krystalizacji jest osiągnięty tak szybko, jak to możliwe, a temperatura produktu utrzymuje się na poziomie -18 °C lub niższym.
• Głębokie mrożenie musi być przeprowadzane szybko, przy użyciu właściwych urządzeń technicznych oraz surowców o należytej, autentycznej i handlowej jakości. Jedynie powietrze, azot i dwutlenek węgla, które spełniają określone kryteria czystości mogą zostać wykorzystane jako czynniki kriogeniczne (tj. w bardzo niskich temperaturach). Komisja Europejska określa kryteria czystości.
• Odchylenia temperatury na poziomie -18 °C w odniesieniu do głęboko mrożonych środków spożywczych są dozwolone w trakcie przewozu i w ramach lokalnej dystrybucji oraz w detalicznych punktach wystawowych. Odchylenia te nie przekroczą 3 °C.

Pakowanie produktów

• Głęboko mrożona żywność musi być zapakowana w opakowanie, które chroni ją przed skażeniem zewnętrznym i wysychaniem.
• Etykietowanie głęboko mrożonej żywności musi zawierać nazwę handlową, oznaczenie „produkt głęboko mrożony” i informacje pozwalające ustalić partię towaru. Inne obowiązkowe informacje różnią się w zależności od konsumenta, dla którego przeznaczony jest taki produkt.
  • Konsumenci końcowi, restauracje, szpitale, bary: data minimalnej ważności, czas, w jakim produkty mogą być przechowywane przez nabywcę, temperatura przechowywania oraz urządzenia przechowujące.
  • Inni: ilość netto, dane producenta, pakującego lub sprzedawcy.

Kontrole urzędowe

Państwa członkowskie zapewniają, że urządzenia używane do głębokiego zamrażania żywności, spełniają wymogi niniejszej dyrektywy i przeprowadzają wyrywkowe urzędowe kontrole temperatury produktów.

Komisja ma uprawnienia do przyjmowania szczegółowych zasad dotyczących pobierania próbek i monitorowania temperatury w środkach przewozu, składach i magazynach.

OD KIEDY DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie od 10 stycznia 1989 r. i miała zostać włączona do porządku prawnego państw członkowskich do 10 lipca 1990 r. w odniesieniu do handlu produktami, które były zgodne z wymogami tej dyrektywy. Państwa członkowskie musiały zabronić handlu produktami, który były niezgodne z wymogami tej dyrektywy do 10 stycznia 1991 r.

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa Rady 89/108/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 40 z 11.2.1989, s. 34–37)

Kolejne zmiany dyrektywy 89/108/EWG zostały włączone do aktu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 37/2005 z dnia 12 stycznia 2005 r. w sprawie monitorowania temperatur w środkach transportu, podczas magazynowania oraz składowania głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 10 z 13.1.2005, s. 18–19)

Dyrektywa Komisji 92/2/EWG z dnia 13 stycznia 1992 r. ustanawiająca procedurę pobierania próbek oraz wspólnotową metodę analizy do celów urzędowej kontroli temperatur głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 34 z 11.2.1992, s. 30–33)

Ostatnia aktualizacja: 28.08.2019