This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Zatwierdza, w imieniu UE, Konwencję z Minamaty w sprawie rtęci – światowy traktat, którego celem jest ochrona zdrowia ludzkiego i środowiska przed negatywnymi skutkami rtęci. Konwencja znajduje się w załączniku do decyzji.
Konwencja z Minamaty w sprawie rtęci – zawarta pod auspicjami Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska – ustanawia międzynarodowy zestaw przepisów dotyczących współpracy i środków mających na celu ograniczenie stosowania rtęci i jej związków. Ponadto jego celem jest kontrola i redukcja antropogenicznych emisji (tj. wynikających z wpływu człowieka lub z nim związanych) rtęci i związków rtęci do atmosfery, wody i gruntu.
Konwencja obejmuje cały cykl życia rtęci. Zawiera artykuły, które wprowadzają:
UE przyjęła rozporządzenie (UE) 2017/852 w celu umożliwienia państwom członkowskim wdrożenia konwencji.
Dyrektywa ma zastosowanie od dnia 11 maja 2017 r.
Rtęć jest uznawana za substancję wywołującą istotne negatywne neurologiczne i inne skutki dla zdrowia, ze szczególnie niepokojącą kwestią dotyczącą jej szkodliwych skutków dla nienarodzonych dzieci i niemowląt. Globalny transport rtęci w środowisku był kluczowym powodem decyzji o konieczności podjęcia globalnych działań w celu rozwiązania problemu skażenia rtęcią.
W październiku 2013 r. UE podpisała Konwencję z Minamaty w sprawie rtęci, zobowiązując się tym samym do zapewnienia jej ratyfikacji i wdrożenia.
Więcej informacji:
Decyzja Rady (UE) 2017/939 z dnia 11 maja 2017 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci (Dz.U. L 142 z 2.6.2017, s. 4–39)
Decyzja Rady (UE) 2017/938 z dnia 23 września 2013 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci (Dz.U. L 142 z 2.6.2017, s. 2–3)
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/852 z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie rtęci oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1102/2008 (Dz.U. L 137 z 24.5.2017, s. 1–21)
Ostatnia aktualizacja: 05.06.2018