EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Umowa między UE a USA w sprawie danych dotyczących przelotu pasażera

 

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Umowa między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych

Decyzja 2012/471/UE w sprawie podpisania, w imieniu UE, Umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a UE o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych

Decyzja 2012/472/UE w sprawie zawarcia umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a UE o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych

JAKIE SĄ CELE UMOWY I DECYZJI?

Umowa służy utworzeniu ram prawnych przekazywania danych dotyczących przelotu pasażera (passenger name records – PNR) przez przewoźników obsługujących loty pasażerskie pomiędzy Unią Europejską (UE) a Stanami Zjednoczonymi do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (DHS) i późniejszego wykorzystania tych danych przez DHS.

Głównym celem jest zapobieganie przestępstwom terrorystycznym (bądź związanej z nimi przestępczości) lub innym poważnym przestępstwom międzynarodowym zagrożonym karą pozbawienia wolności od trzech lat oraz ich ściganie, wykrywanie i karanie.

W decyzji 2012/471/UE przewidziano upoważnienie do podpisania umowy przez UE. W decyzji 2012/472/UE zatwierdzono samą umowę.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Dane PNR to informacje dobrowolnie przekazywane przez pasażerów i gromadzone przez przewoźników lotniczych w trakcie rezerwacji i procedur w zakresie odprawy biletowo-bagażowej. Zawierają one takie informacje, jak: imię i nazwisko, data i trasa podróży, dane biletu, adres i dane kontaktowe, sposób płatności/fakturowania, dane biura podróży, numer miejsca oraz informacje o bagażu.

Poniżej przedstawiono główne założenia umowy między UE i USA w sprawie danych PNR.

  • Wykorzystanie danych PNR będzie ograniczone do zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i międzynarodowym oraz ich ścigania, wykrywania i karania.
  • Przewidziane zostanie prawnie wiążące zobowiązanie Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego USA do informowania państw członkowskich i władz UE o wszelkich dotyczących UE wątkach wywiadowczych powstałych w wyniku analizy danych PNR.
  • Utworzony zostanie silny system ochrony danych z surowymi wymogami bezpieczeństwa i integralności.
  • Osoby fizyczne będą miały prawo dostępu do swoich danych PNR zgromadzonych na terenie USA i – w przypadku gdy są one błędne – prawo ich sprostowania lub usunięcia.
  • Wykorzystanie danych PNR będzie ograniczone do 10 lat w przypadku przestępstw międzynarodowych i do 15 lat w przypadku terroryzmu. Po upływie sześciu miesięcy zawarte w danych PNR informacje umożliwiające identyfikację osoby będą maskowane, zaś po pięciu latach dane PNR zostaną przeniesione do archiwalnej bazy danych posiadającej dodatkowe zabezpieczenia.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE

Umowa weszła w życie 1 lipca 2012 r.

KONTEKST

Dane PNR to informacje dobrowolnie podawane przez pasażerów i rejestrowane przez przewoźników lotniczych lub biura podróży podczas rezerwacji biletów lotniczych. Informacje te od wielu lat są wykorzystywane przez organy ścigania na całym świecie do identyfikacji groźnych przestępców i terrorystów. Zostały one między innymi wykorzystane do ujęcia terrorystów planujących samobójczy atak bombowy w nowojorskim metrze w 2009 r. Użyto ich również po atakach terrorystycznych w Bombaju z 2008 r. w celu pojmania spiskowców planujących atak na Times Square w 2010 r. Informacje te stanowią także niezwykle istotne narzędzie do identyfikacji przemytników narkotyków.

Umowa między UE a USA w sprawie danych PNR z 2012 r. zastępuje umowę między UE a USA z 2007 r.

Więcej informacji:

GŁÓWNE DOKUMENTY

Umowa między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (Dz.U. L 215 z 11.8.2012, s. 5–14)

Decyzja Rady 2012/471/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii, Umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (Dz.U. L 215 z 11.8.2012, s. 1–3)

Decyzja Rady 2012/472/UE z dnia 26 kwietnia 2012 r. w sprawie zawarcia Umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (Dz.U. L 215 z 11.8.2012, s. 4)

DOKUMENT POWIĄZANY

Informacja dotycząca daty wejścia w życie Umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (Dz.U. L 174 z 4.7.2012, s. 1)

Ostatnia aktualizacja: 26.08.2021

Top