EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Umowa służy utworzeniu ram prawnych przekazywania danych dotyczących przelotu pasażera (passenger name records – PNR) przez przewoźników obsługujących loty pasażerskie pomiędzy Unią Europejską (UE) a Stanami Zjednoczonymi do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (DHS) i późniejszego wykorzystania tych danych przez DHS.
Głównym celem jest zapobieganie przestępstwom terrorystycznym (bądź związanej z nimi przestępczości) lub innym poważnym przestępstwom międzynarodowym zagrożonym karą pozbawienia wolności od trzech lat oraz ich ściganie, wykrywanie i karanie.
W decyzji 2012/471/UE przewidziano upoważnienie do podpisania umowy przez UE. W decyzji 2012/472/UE zatwierdzono samą umowę.
Dane PNR to informacje dobrowolnie przekazywane przez pasażerów i gromadzone przez przewoźników lotniczych w trakcie rezerwacji i procedur w zakresie odprawy biletowo-bagażowej. Zawierają one takie informacje, jak: imię i nazwisko, data i trasa podróży, dane biletu, adres i dane kontaktowe, sposób płatności/fakturowania, dane biura podróży, numer miejsca oraz informacje o bagażu.
Poniżej przedstawiono główne założenia umowy między UE i USA w sprawie danych PNR.
Umowa weszła w życie 1 lipca 2012 r.
Dane PNR to informacje dobrowolnie podawane przez pasażerów i rejestrowane przez przewoźników lotniczych lub biura podróży podczas rezerwacji biletów lotniczych. Informacje te od wielu lat są wykorzystywane przez organy ścigania na całym świecie do identyfikacji groźnych przestępców i terrorystów. Zostały one między innymi wykorzystane do ujęcia terrorystów planujących samobójczy atak bombowy w nowojorskim metrze w 2009 r. Użyto ich również po atakach terrorystycznych w Bombaju z 2008 r. w celu pojmania spiskowców planujących atak na Times Square w 2010 r. Informacje te stanowią także niezwykle istotne narzędzie do identyfikacji przemytników narkotyków.
Umowa między UE a USA w sprawie danych PNR z 2012 r. zastępuje umowę między UE a USA z 2007 r.
Więcej informacji:
Umowa między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (Dz.U. L 215 z 11.8.2012, s. 5–14)
Decyzja Rady 2012/471/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii, Umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (Dz.U. L 215 z 11.8.2012, s. 1–3)
Decyzja Rady 2012/472/UE z dnia 26 kwietnia 2012 r. w sprawie zawarcia Umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (Dz.U. L 215 z 11.8.2012, s. 4)
Informacja dotycząca daty wejścia w życie Umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (Dz.U. L 174 z 4.7.2012, s. 1)
Ostatnia aktualizacja: 26.08.2021