This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich jest niezależnym i bezstronnym organem, który pociąga do odpowiedzialności instytucje i organy UE, a także propaguje zasady dobrej administracji. Rzecznik pomaga osobom, przedsiębiorstwom i organizacjom rozwiązywać problemy z administracją UE poprzez badanie skarg związanych z niewłaściwym administrowaniem prowadzonym przez instytucje i organy UE, ale także poprzez proaktywną analizę szerszych problemów systemowych.
Urząd Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich został początkowo ustanowiony na mocy Traktatu o Unii Europejskiej (1992 r.), a jego obecną podstawę prawną stanowi art. 228 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Emily O’Reilly, obecna Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich, zajmuje to stanowisko od 1 października 2013 r.
Głównym zadaniem Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich jest wspieranie instytucji UE, aby stały się bardziej skuteczne, przejrzyste i odpowiedzialne.
Rzecznik może wszcząć postępowanie z własnej inicjatywy lub w odpowiedzi na skargę, jeżeli instytucja lub organ UE nie przestrzegają:
Każdy obywatel i rezydent UE lub każde przedsiębiorstwo i stowarzyszenie mające siedzibę w państwie członkowskim mogą złożyć skargę do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w związku z niewłaściwym administrowaniem.
Skargi mogą odnosić się do:
Jeżeli Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich natrafi na niewłaściwe administrowanie, informuje o tym instytucję, której ono dotyczy, i jeśli zajdzie taka potrzeba, przekazuje jej projekt zalecenia, na który instytucja musi odpowiedzieć w ciągu 3 miesięcy. Jeśli instytucja nie zgodzi się z zaproponowanymi zaleceniami, Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich nie może narzucić jej rozwiązania, natomiast może przedłożyć sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, aby ten podjął odpowiednie kroki.
Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich nie może prowadzić dochodzeń w sprawach:
ZOB. TAKŻE: