Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna

Od początku powstania Unii Europejskiej (UE) jej kluczowym celem było zmniejszanie gospodarczych i społecznych różnic między jej bardzo zróżnicowanymi regionami. Wykorzystuje się do tego politykę spójności. Traktat lizboński wprowadził trzeci wymiar: spójność terytorialną.

Polega ona na wykorzystaniu funduszy unijnych, by wspierać wszystkie państwa członkowskie UE i regiony UE w rozwoju gospodarczym i społecznym, a także by rozwiązywać określone problemy kategorii regionów, takich jak:

  • regiony cierpiące na skutek poważnych i trwałych trudności naturalnych lub demograficznych (np. regiony o bardzo małej gęstości zaludnienia, regiony wyspiarskie, transgraniczne lub górskie);
  • obszary odczuwające skutki ekologicznej i cyfrowej transformacji;
  • obszary wiejskie.

Finansami wykorzystywanymi w celu zapewnienia spójności zasadniczo zarządza się we współpracy pomiędzy Komisją Europejską a władzami krajowymi lub regionalnymi. Środki takie koncentrują się na unijnych priorytetach i pochodzą głównie z następujących źródeł:

  • Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego;
  • Europejski Fundusz Społeczny;
  • Europejski Fundusz Spójności;
  • Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji.

Inne unijne fundusze wspierające spójność poprzez swe inwestycje:

  • Europejski Fundusz Morski i Rybacki;
  • Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich;
  • Europejski Bank Inwestycyjny.

Art. 174–178 Traktatu o funkcjonowaniu UE stanowią prawne podstawy polityki spójności UE.

ZOBACZ TEŻ

Top