Industriële emissies

 

SAMENVATTING VAN:

Richtlijn 2010/75/EU — inzake industriële emissies

WAT IS HET DOEL VAN DE RICHTLIJN?

De richtlijn bevat regels ter voorkoming en, wanneer dat niet mogelijk is, beperking van emissies in lucht, water en bodem en ter voorkoming van het ontstaan van afvalstoffen, om een hoog niveau van bescherming van het milieu te behalen.

KERNPUNTEN

Toepassingsgebied

• De richtlijn heeft betrekking op industriële activiteiten in de volgende sectoren:
  • energie;
  • metaalproductie en -verwerking;
  • mineralen;
  • chemische producten;
  • afvalbeheer;
  • en andere sectoren zoals pulp- en papierproductie, slachthuizen en de intensieve pluimvee- en varkenshouderij.
• Alle installaties die onder de richtlijn vallen, moeten verontreiniging voorkomen en beperken door toepassing van de beste beschikbare technieken (BBT)*, efficiënt energiegebruik, afvalpreventie en -beheer, en maatregelen om ongevallen te voorkomen en de gevolgen daarvan te beperken.

Vergunningen

• De installaties mogen alleen in bedrijf zijn als ze een vergunning hebben gekregen, en ze moeten aan de in de vergunning gestelde voorwaarden voldoen.
• De voorwaarden voor de vergunning zijn gebaseerd op de BBT-conclusies die door de Europese Commissie zijn aangenomen.
  • Emissiegrenswaarden moeten worden vastgesteld op een niveau dat ervoor zorgt dat emissies van verontreinigende stoffen niet hoger liggen dan de emissieniveaus die eigen zijn aan de BBT’s, tenzij is bewezen dat dit zou leiden tot onevenredig hoge kosten in vergelijking met de milieuvoordelen.
• De nationale autoriteiten moeten regelmatige inspecties van de installaties uitvoeren.

Specifieke regels

De richtlijn legt minimumvereisten vast voor specifieke sectoren in afzonderlijke hoofdstukken. Het betreft onder andere specifieke regels met betrekking tot:

• stookinstallaties — operationele aspecten, emissiegrenswaarden, voorschriften voor toezicht en naleving;
• verbrandingsinstallaties en meeverbrandingsinstallaties voor afvalstoffen — operationele vereisten, emissiegrenswaarden, voorschriften voor toezicht en naleving;
• installaties en activiteiten waarbij organische oplosmiddelen worden gebruikt — inclusief emissiegrenswaarden, reductieprogramma’s en vereisten om gevaarlijke stoffen te vervangen;
• installaties die titaandioxide produceren — vaststelling van emissiegrenswaarden, voorschriften voor toezicht en een verbod op het lozen van bepaalde afvalstoffen in waterlichamen.

Intrekking

De richtlijn strekt tot intrekking en vervanging van zeven eerdere richtlijnen: de Richtlijn geïntegreerde preventie en bestrijding van verontreiniging (IPPC) (Richtlijn 2008/1/EG), de Richtlijn inzake grote stookinstallaties (Richtlijn 2001/80/EG), de Richtlijn betreffende de verbranding van afval (Richtlijn 2000/76/EG), de Richtlijn emissies van oplosmiddelen (Richtlijn 1999/13/EG) en drie richtlijnen inzake titaandioxide (78/176/EEG, 82/883/EEG, 92/112/EEG).

VANAF WANNEER IS DE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?

De richtlijn is sinds 6 januari 2011 van toepassing en moest tegen 7 januari 2013 in de EU-landen in nationaal recht worden omgezet.

ACHTERGROND

• Richtlijn 2011/92/EU stelt de regels vast voor milieueffectbeoordelingen van een groot aantal openbare en particuliere projecten — zie samenvatting.
• Zie voor meer informatie:
  • Industriële emissies (Europese Commissie)

KERNBEGRIPPEN

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Richtlijn 2010/75/EU van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 inzake industriële emissies (geïntegreerde preventie en bestrijding van verontreiniging) (herschikking) (PB L 334 van 17.12.2010, blz. 17-119)

Achtereenvolgende wijzigingen aan Richtlijn 2010/75/EU werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Richtlijn 2011/92/EU van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2011 betreffende de milieueffectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten (PB L 26 van 28.1.2012, blz. 1-21)

Zie de geconsolideerde versie.

Laatste bijwerking 30.06.2020