EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009CN0552

Sprawa C-552/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 14 października 2009 r. w sprawie T-140/08 Ferrero SpA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), Tirol Milch reg.Gen.mbH Innsbruck, wniesione w dniu 24 grudnia 2009 r. przez Ferrero SpA

Dz.U. C 80 z 27.3.2010, p. 11–12 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

27.3.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 80/11


Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 14 października 2009 r. w sprawie T-140/08 Ferrero SpA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), Tirol Milch reg.Gen.mbH Innsbruck, wniesione w dniu 24 grudnia 2009 r. przez Ferrero SpA

(Sprawa C-552/09 P)

2010/C 80/19

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Ferrero SpA (przedstawiciel: F. Jacobacci, avvocato, C. Gielen i H.M.H. Speyart, advocaten)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), Tirol Milch reg.Gen.mbH Innsbruck

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie zaskarżonego wyroku;

uwzględnienie wniesionego przez Ferrero żądania stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji lub ewentualnie przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania;

obciążenie OHIM własnymi kosztami postępowania oraz kosztami poniesionymi przez Ferrero zarówno w postępowaniu w pierwszej instancji, jak i w postępowaniu odwoławczym.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie twierdzi, że zaskarżony wyrok należy uchylić z następujących powodów:

Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich („SPI”) naruszył system ustanowiony przez art. 8 rozporządzenia nr 40/94 (1) poprzez przeprowadzenie pojedynczej oceny faktycznej podobieństwa zarówno w odniesieniu do art. 8 ust. 1 lit. b), jak i art. 8 ust. 5, chociaż te dwa przepisy przewidują całkowicie odmienne zestawy kryteriów;

SPI naruszył prawo, stwierdzając, że nie musi brać pod uwagę renomy wcześniejszych znaków towarowych dla celów ustalenia, iż nie zostały spełnione przesłanki stosowania art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5;

SPI naruszył prawo lub przeinaczył przedstawione mu okoliczności faktyczne, stosując błędne, bezzasadne i nieuzasadnione reguły dowodowe przy dokonywaniu oceny podobieństwa;

SPI naruszył prawo, nie uwzględniając właściwie okoliczności, że wcześniejsze znaki towarowe obejmują słowne znaki towarowe oraz że zakwestionowany znak towarowy jest opisowy; oraz

SPI naruszył prawo, nie uwzględniając właściwie istnienia rodziny znaków towarowych.


(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 1994, L 11, s. 1).


Top