—

stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2017/1442 z dnia 31 lipca 2017 r. ustanawiającej konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE, notyfikowanej jako dokument nr C(2017) 5225;

—

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 16 ust. 4 i 5 TUE w związku z art. 3 ust. 2 i 3 Protokołu Nr 36 w sprawie postanowień przejściowych, załączonego do TUE i TFUE, poprzez przyjęcie zaskarżonej decyzji przy zastosowaniu niewłaściwego sposobu liczenia większości kwalifikowanej.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 3 pkt 10 i 13 w związku z załącznikiem III dyrektywy 2010/75/UE i decyzji wykonawczej 2012/119/UE poprzez ustalenie poziomów BAT-AELs na podstawie błędnych i niereprezentatywnych danych.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności (art. 5 ust. 4 TUE) w związku z art. 191 ust. 2 TFUE poprzez ustalenie zbyt wysokich poziomów BAT-AELs, które nie są odpowiednie i współmierne dla osiągnięcia zamierzonych korzyści i celów, jak również w związku z brakiem sporządzenia oceny skutków zaskarżonej decyzji.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 13 ust. 4 i 5 w związku z art. 3 pkt 12 dyrektywy 2010/75/UE oraz art. 291 ust. 2 TFUE poprzez przekroczenie przyznanych Komisji w art. 13 ust. 5 dyrektywy 2010/75/UE uprawnień wykonawczych w wyniku wprowadzenia odstępstwa od stosowania konkluzji BAT w drodze zaskarżonej decyzji zamiast w drodze zmiany dyrektywy 2010/75/UE.

5.

Zarzut piąty dotyczący naruszenia art. 3 ust. 3 i 4 rozporządzenia nr 2011/182, nadużycia władzy i zasad dobrej administracji poprzez wprowadzenie istotnej zmiany do projektu zaskarżonej decyzji w dniu głosowania w Komitecie art. 75 dyrektywy 2010/75/UE nad opinią w przedmiocie projektu zaskarżonej decyzji bez uprzedniego przeprowadzenia dyskusji.