EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02009L0015-20190726
Directive 2009/15/EC of the European Parliament and of the Council of 23 April 2009 on common rules and standards for ship inspection and survey organisations and for the relevant activities of maritime administrations (Recast) (Text with EEA relevance)Text with EEA relevance
Consolidated text: Οδηγία 2009/15/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με κοινούς κανόνες και πρότυπα για τους οργανισμούς επιθεώρησης και ελέγχου πλοίων και για τις συναφείς δραστηριότητες των ναυτικών αρχών (αναδιατύπωση) (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ
Οδηγία 2009/15/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με κοινούς κανόνες και πρότυπα για τους οργανισμούς επιθεώρησης και ελέγχου πλοίων και για τις συναφείς δραστηριότητες των ναυτικών αρχών (αναδιατύπωση) (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ
02009L0015 — EL — 26.07.2019 — 002.001
Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο
|
ΟΔΗΓΙΑ 2009/15/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 23ης Απριλίου 2009 σχετικά με κοινούς κανόνες και πρότυπα για τους οργανισμούς επιθεώρησης και ελέγχου πλοίων και για τις συναφείς δραστηριότητες των ναυτικών αρχών (αναδιατύπωση) (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ L 131 της 28.5.2009, σ. 47) |
Τροποποιείται από:
|
|
|
Επίσημη Εφημερίδα |
||
|
αριθ. |
σελίδα |
ημερομηνία |
||
|
L 366 |
83 |
20.12.2014 |
||
|
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2019/1243 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 20ής Ιουνίου 2019 |
L 198 |
241 |
25.7.2019 |
|
ΟΔΗΓΙΑ 2009/15/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
της 23ης Απριλίου 2009
σχετικά με κοινούς κανόνες και πρότυπα για τους οργανισμούς επιθεώρησης και ελέγχου πλοίων και για τις συναφείς δραστηριότητες των ναυτικών αρχών
(αναδιατύπωση)
(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
Άρθρο 1
Η παρούσα οδηγία θεσπίζει μέτρα τα οποία πρέπει να ακολουθούνται από τα κράτη μέλη στις σχέσεις τους με τους οργανισμούς που είναι επιφορτισμένοι με την επιθεώρηση, τον έλεγχο και την πιστοποίηση πλοίων με στόχο τη συμμόρφωση προς τις διεθνείς συμβάσεις σχετικά με την ασφάλεια στη θάλασσα και την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης, προωθώντας, ταυτόχρονα, τον στόχο της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Αυτό περιλαμβάνει την ανάπτυξη και εφαρμογή απαιτήσεων ασφαλείας για το σκάφος, τη μηχανολογική και ηλεκτρολογική εγκατάσταση και την εγκατάσταση ελέγχου για πλοία που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διεθνών συμβάσεων.
Άρθρο 2
Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας νοούνται ως:
α) «πλοίο» πλοίο το οποίο εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των διεθνών συμβάσεων·
β) «πλοίο που φέρει σημαία κράτους μέλους» πλοίο που είναι νηολογημένο σε ένα κράτος μέλος και φέρει τη σημαία αυτού του κράτους μέλους σύμφωνα με τη νομοθεσία του· πλοία τα οποία δεν ανταποκρίνονται σ’ αυτόν τον ορισμό εξομοιώνονται προς πλοία που φέρουν τη σημαία τρίτης χώρας·
γ) «επιθεωρήσεις και εξετάσεις» επιθεωρήσεις και εξετάσεις που διεξάγονται υποχρεωτικά βάσει των διεθνών συμβάσεων·
δ) «διεθνείς συμβάσεις» η Διεθνής Σύμβαση για την Ασφάλεια της Ζωής στη Θάλασσα (SOLAS 74) της 1ης Νοεμβρίου 1974, εξαιρουμένου του κεφαλαίου XI-2 του παραρτήματός της, η Διεθνής Σύμβαση περί γραμμών φορτώσεως πλοίων της 5ης Απριλίου 1966 και η Διεθνής Σύμβαση για την πρόληψη της ρύπανσης από τα πλοία (MARPOL) της 2ας Νοεμβρίου 1973, μαζί με τα πρωτόκολλα και τις τροποποιήσεις τους, και οι συναφείς κώδικες που έχουν υποχρεωτικό χαρακτήρα σε όλα τα κράτη μέλη, εξαιρουμένων των παραγράφων 16.1, 18.1 και 19 του τμήματος 2 του Κώδικα εφαρμογής των πράξεων του ΔΝΟ, και των τμημάτων 1.1, 1.3, 3.9.3.1, 3.9.3.2 και 3.9.3.3 του τμήματος 2 του Κώδικα του ΔΝΟ στην επικαιροποιημένη τους έκδοση για τους αναγνωρισμένους οργανισμούς·
ε) «οργανισμός» μια νομική οντότητα, οι θυγατρικές της και άλλοι φορείς υπό τον έλεγχό της, οι οποίοι από κοινού ή μεμονωμένα φέρουν σε πέρας καθήκοντα που εμπίπτουν στο πεδίο της παρούσας οδηγίας·
στ) «έλεγχος» για τους σκοπούς του στοιχείου ε), τα δικαιώματα, οι συμβάσεις ή άλλα μέσα, νομικά ή πραγματικά, τα οποία, είτε μεμονωμένα είτε σε συνδυασμό μεταξύ τους, παρέχουν τη δυνατότητα άσκησης αποφασιστικής επιρροής στη νομική οντότητα ή επιτρέπουν την άσκηση καθηκόντων που εμπίπτουν στο πεδίο της παρούσας οδηγίας·
ζ) «αναγνωρισμένος οργανισμός» ο οργανισμός που έχει αναγνωριστεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 391/2009·
η) «εξουσιοδότηση» η πράξη με την οποία κράτος μέλος δίνει αρμοδιότητα ή μεταβιβάζει αρμοδιότητα σε αναγνωρισμένο οργανισμό·
θ) «θεσμοθετημένο πιστοποιητικό» πιστοποιητικό το οποίο έχει εκδοθεί από κράτος σημαίας ή για λογαριασμό του σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις·
ι) «κανόνες και διαδικασίες» οι απαιτήσεις ενός αναγνωρισμένου οργανισμού για το σχεδιασμό, την κατασκευή, τον εξοπλισμό, τη συντήρηση και τον έλεγχο των πλοίων·
ια) «πιστοποιητικό κλάσης» έγγραφο το οποίο εκδίδεται από αναγνωρισμένο οργανισμό και πιστοποιεί την καταλληλότητα πλοίου για συγκεκριμένη χρήση ή υπηρεσία, σύμφωνα με τους κανόνες και διαδικασίες που θεσπίζονται και δημοσιοποιούνται από τον εν λόγω αναγνωρισμένο οργανισμό·
ιβ) «πιστοποιητικό ασφαλείας ραδιοεπικοινωνιών φορτηγού πλοίου» το πιστοποιητικό το οποίο εισάγει το πρωτόκολλο του 1988 για την τροποποίηση της SOLAS 74 που υιοθέτησε ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (IMO).
Άρθρο 3
1. Αναλαμβάνοντας τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο των διεθνών συμβάσεων, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι αρμόδιες αρχές τους μπορούν να διασφαλίζουν τη δέουσα εφαρμογή των διατάξεων των συμβάσεων αυτών, και ειδικότερα εκείνων που αφορούν την επιθεώρηση και τον έλεγχο πλοίων και την έκδοση θεσμοθετημένων πιστοποιητικών και πιστοποιητικών απαλλαγής όπως προβλέπεται από τις διεθνείς συμβάσεις. Τα κράτη μέλη ενεργούν σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του παραρτήματος και του προσαρτήματος του ψηφίσματος A.847(20) του ΙΜΟ σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές που βοηθούν τα κράτη σημαίας κατά την εφαρμογή των πράξεων του IMO.
2. Σε περίπτωση που, για τους σκοπούς της παραγράφου 1, κράτος μέλος αποφασίζει, για τα πλοία τα οποία φέρουν τη σημαία του:
i) να εξουσιοδοτεί οργανισμούς να αναλαμβάνουν, πλήρως ή εν μέρει, τη διενέργεια επιθεωρήσεων και εξετάσεων που αφορούν θεσμοθετημένα πιστοποιητικά, περιλαμβανομένων και εκείνων για την αξιολόγηση της συμμόρφωσης με τους κανόνες που αναφέρονται στο άρθρο 11, παράγραφος 2 και, εφόσον χρειάζεται, να εκδίδουν ή να ανανεώνουν τα σχετικά πιστοποιητικά ή
ii) να εμπιστεύεται σε οργανισμούς την διενέργεια, πλήρως ή εν μέρει, των επιθεωρήσεων και εξετάσεων που αναφέρονται στο σημείο i),
αναθέτει τα καθήκοντα αυτά μόνο σε αναγνωρισμένους οργανισμούς.
Σε όλες τις περιπτώσεις, την πρώτη έκδοση των πιστοποιητικών απαλλαγής την εγκρίνει η αρμόδια αρχή.
Ωστόσο, όσον αφορά το πιστοποιητικό ασφαλείας ραδιοεπικοινωνιών φορτηγού πλοίου, τα καθήκοντα αυτά είναι δυνατόν να ανατίθενται σε ιδιωτικό φορέα αναγνωρισμένο από αρμόδια αρχή ο οποίος θα έχει επαρκή ικανότητα και ειδικευμένο προσωπικό για να διενεργεί, για λογαριασμό του, συγκεκριμένη αξιολόγηση της ασφάλειας των ραδιοεπικοινωνιών.
3. Το παρόν άρθρο δεν αφορά την πιστοποίηση ναυτικού εξοπλισμού ειδικού χαρακτήρα.
Άρθρο 4
1. Κατά την εφαρμογή του άρθρου 3 παράγραφος 2, τα κράτη μέλη δεν μπορούν, καταρχήν, να αρνούνται να εξουσιοδοτήσουν οποιονδήποτε από τους αναγνωρισμένους οργανισμούς να αναλάβει τα καθήκοντα αυτά, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου και των άρθρων 5 και 9. Μπορούν, ωστόσο, να περιορίζουν τον αριθμό των οργανισμών που εξουσιοδοτούν ανάλογα με τις ανάγκες τους, εφόσον συντρέχουν διαφανείς και αντικειμενικοί λόγοι.
Ύστερα από αίτηση κράτους μέλους, η Επιτροπή θεσπίζει κατάλληλα μέτρα, σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 6 παράγραφος 2, για να διασφαλίσει την ορθή εφαρμογή του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου, όσον αφορά την άρνηση εξουσιοδότησης και του άρθρου 8 όσον αφορά τις περιπτώσεις κατά τις οποίες η εξουσιοδότηση αναστέλλεται ή αίρεται.
2. Προκειμένου ένα κράτος μέλος να αποδεχθεί ότι κάποιος αναγνωρισμένος οργανισμός εγκατεστημένος σε τρίτη χώρα εκτελεί πλήρως ή εν μέρει τα καθήκοντα που αναφέρονται στο άρθρο 3, μπορεί να ζητεί από την εν λόγω τρίτη χώρα αμοιβαία μεταχείριση για εκείνους τους αναγνωρισμένους οργανισμούς που είναι εγκατεστημένοι στην Κοινότητα.
Επιπλέον, η Κοινότητα μπορεί να ζητεί από το τρίτο κράτος όπου είναι εγκατεστημένος αναγνωρισμένος οργανισμός αμοιβαία μεταχείριση των αναγνωρισμένων οργανισμών που είναι εγκατεστημένοι στην Κοινότητα.
Άρθρο 5
1. Κάθε κράτος μέλος το οποίο αποφασίζει να ενεργεί όπως περιγράφεται στο άρθρο 3, παράγραφος 2, καθορίζει τις σχέσεις συνεργασίας μεταξύ της αρμόδιας αρχής του και των οργανισμών που ενεργούν για λογαριασμό του.
2. Οι σχέσεις συνεργασίας ρυθμίζονται με επίσημη γραπτή και χωρίς διακρίσεις συμφωνία ή ισοδύναμες νομικές ρυθμίσεις, όπου εκτίθενται τα συγκεκριμένα καθήκοντα και ο ρόλος των οργανισμών και όπου περιλαμβάνονται τουλάχιστον:
α) οι διατάξεις οι οποίες εκτίθενται στο προσάρτημα ΙΙ του ψηφίσματος Α.739(18) του ΙΜΟ σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την εξουσιοδότηση οργανισμών που ενεργούν για λογαριασμό των αρχών, αντλώντας έμπνευση από το παράρτημα, τα προσαρτήματα και το συμπλήρωμα της εγκυκλίου 710/MSC του ΙΜΟ και της εγκυκλίου 307/MEPC σχετικά με την πρότυπη συμφωνία για την εξουσιοδότηση αναγνωρισμένων οργανισμών που ενεργούν για λογαριασμό των αρχών·
β) οι ακόλουθες διατάξεις που αφορούν την οικονομική ευθύνη:
i) εάν η ευθύνη που προκύπτει από οποιοδήποτε θαλάσσιο ατύχημα αποδοθεί τελικά και οριστικά από δικαστήριο στις αρχές ή προκύπτει ως μέρος της επίλυσης της διαφοράς μέσω διαδικασιών διαιτησίας, μαζί με την απαίτηση αποζημίωσης των ζημιωθέντων μερών για απώλεια ή ζημία σε περιουσία ή προσωπική βλάβη ή θάνατο, που αποδεικνύεται στο εν λόγω δικαστήριο ότι προκλήθηκε από ηθελημένη πράξη ή παράλειψη ή βαριά αμέλεια του αναγνωρισμένου οργανισμού, των φορέων, υπαλλήλων, πρακτόρων του ή άλλων που ενεργούν εξ ονόματος του αναγνωρισμένου οργανισμού, οι αρχές δικαιούνται οικονομική αποζημίωση από τον αναγνωρισμένο οργανισμό στο βαθμό που η ανωτέρω απώλεια, ζημία, βλάβη ή θάνατος προκλήθηκε, σύμφωνα με απόφαση του δικαστηρίου, από τον αναγνωρισμένο οργανισμό·
ii) εάν η ευθύνη που προκύπτει από οποιοδήποτε θαλάσσιο ατύχημα αποδοθεί τελικά και οριστικά από δικαστήριο στις αρχές ή προκύπτει ως μέρος της επίλυσης της διαφοράς μέσω διαδικασιών διαιτησίας, μαζί με απαίτηση αποζημίωσης των ζημιωθέντων μερών για προσωπική βλάβη ή θάνατο, που αποδεικνύεται στο εν λόγω δικαστήριο ότι προκλήθηκε από αμελή ή απερίσκεπτη πράξη ή παράλειψη του αναγνωρισμένου οργανισμού, των υπαλλήλων, πρακτόρων του ή άλλων που ενεργούν εξ ονόματος του αναγνωρισμένου οργανισμού, οι αρχές δικαιούνται οικονομική αποζημίωση από τον αναγνωρισμένο οργανισμό, στο βαθμό που η ανωτέρω προσωπική βλάβη ή θάνατος προκλήθηκε, σύμφωνα με απόφαση του δικαστηρίου, από τον αναγνωρισμένο οργανισμό· τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίζουν το ανώτατο ποσό αποζημίωσης που πρέπει να καταβληθεί από τον αναγνωρισμένο οργανισμό, το οποίο πρέπει, ωστόσο, να είναι τουλάχιστον ίσο προς 4 εκατομμύρια ευρώ·
iii) εάν η ευθύνη που προκύπτει από οποιοδήποτε θαλάσσιο ατύχημα αποδοθεί τελικά και οριστικά από δικαστήριο στις αρχές ή προκύπτει ως μέρος της επίλυσης της διαφοράς μέσω διαδικασιών διαιτησίας, μαζί με απαίτηση αποζημίωσης των ζημιωθέντων μερών για απώλεια ή ζημία σε περιουσία, η οποία αποδεικνύεται στο εν λόγω δικαστήριο ότι προκλήθηκε από αμελή ή απερίσκεπτη πράξη ή παράλειψη του αναγνωρισμένου οργανισμού, των υπαλλήλων, πρακτόρων του ή άλλων που ενεργούν εξ ονόματος του αναγνωρισμένου οργανισμού, οι αρχές δικαιούνται οικονομική αποζημίωση από τον αναγνωρισμένο οργανισμό, στο βαθμό που η ανωτέρω απώλεια ή ζημία προκλήθηκε, σύμφωνα με απόφαση του δικαστηρίου, από τον αναγνωρισμένο οργανισμό· τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίζουν το ανώτατο ποσό αποζημίωσης που πρέπει να καταβληθεί από τον αναγνωρισμένο οργανισμό, το οποίο πρέπει, ωστόσο, να είναι τουλάχιστον ίσο προς 2 εκατομμύρια ευρώ·
γ) διατάξεις για τη διενέργεια περιοδικού ελέγχου από την αρμόδια αρχή ή από αμερόληπτο εξωτερικό φορέα που ορίζεται από την αρμόδια αρχή, σχετικά με την άσκηση των καθηκόντων τα οποία οι οργανισμοί αναλαμβάνουν για λογαριασμό της, όπως αναφέρεται στο άρθρο 9, παράγραφος 1·
δ) δυνατότητα τυχαίων και λεπτομερών επιθεωρήσεων των πλοίων·
ε) διατάξεις για την υποχρεωτική διαβίβαση βασικών πληροφοριών σχετικά με την κατάταξη των πλοίων του στόλου τους στον νηογνώμονά τους, αλλαγές, αναστολές και ανακλήσεις κλάσης.
3. Η συμφωνία ή οι ισοδύναμες νομικές ρυθμίσεις μπορεί να περιλαμβάνουν την υποχρέωση για τον αναγνωρισμένο οργανισμό να διατηρεί τοπική αντιπροσωπεία στο έδαφος του κράτους μέλους για λογαριασμό του οποίου ασκεί τα καθήκοντα που αναφέρονται στο άρθρο 3. Η απαίτηση αυτή μπορεί να ικανοποιείται από τοπική αντιπροσωπεία έχουσα νομική προσωπικότητα δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους και υποκείμενη στη δικαιοδοσία των εθνικών δικαστηρίων του.
4. Κάθε κράτος μέλος παρέχει στην Επιτροπή ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις σχέσεις συνεργασίας που καθορίζονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Στη συνέχεια η Επιτροπή ενημερώνει σχετικά τα άλλα κράτη μέλη.
Άρθρο 5α
1. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.
2. Η προβλεπόμενη στο άρθρο 7 παράγραφος 1 εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από τις 26 Ιουλίου 2019. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς περιόδου. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται σιωπηρά για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.
3. Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτή. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.
4. Πριν από την έκδοση μιας κατ’ εξουσιοδότηση πράξης, η Επιτροπή διεξάγει διαβουλεύσεις με εμπειρογνώμονες που ορίζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις αρχές της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου ( 1 ).
5. Μόλις εκδώσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.
6. Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 1 τίθεται σε ισχύ εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλλουν αντιρρήσεις. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.
Άρθρο 6
1. Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή ασφαλείας στη ναυτιλία και πρόληψης της ρύπανσης από τα πλοία (COSS), η οποία συστάθηκε βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2099/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 2 ).
2. Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της ίδιας απόφασης.
Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται τρίμηνη.
▼M2 —————
Άρθρο 7
1. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 5α, για την τροποποίηση της παρούσας οδηγίας, χωρίς να διευρύνεται το πεδίο εφαρμογής της, προκειμένου:
α) να ενσωματώνονται, για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, μεταγενέστερες τροποποιήσεις των σχετικών διεθνών συμβάσεων, πρωτοκόλλων, κωδίκων και ψηφισμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 2 στοιχείο δ), στο άρθρο 3 παράγραφος 1 και στο άρθρο 5 παράγραφος 2, οι οποίες έχουν αρχίσει να ισχύουν·
β) να μεταβάλλονται τα ποσά που ορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 στοιχείο β) σημεία ii) και iii).
2. Μετά την έγκριση νέων πράξεων ή πρωτοκόλλων των διεθνών συμβάσεων που προβλέπονται στο άρθρο 2 στοιχείο δ), το Συμβούλιο, προτάσει της Επιτροπής, αποφασίζει, λαμβανομένων υπόψη των κοινοβουλευτικών διαδικασιών των κρατών μελών καθώς και των σχετικών διαδικασιών του IMO, τις λεπτομέρειες για την επικύρωση των νέων αυτών πράξεων ή πρωτοκόλλων, μεριμνώντας συγχρόνως για την ομοιόμορφη και ταυτόχρονη εφαρμογή τους στα κράτη μέλη.
Οι τροποποιήσεις των διεθνών νομοθετημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 2 στοιχείο δ) και στο άρθρο 5 μπορούν να αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας κατ’ εφαρμογή του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2099/2002.
Άρθρο 8
Παρά τα ελάχιστα κριτήρια που θέτει το παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 391/2009, όταν ένα κράτος μέλος θεωρεί ότι δεν είναι πλέον δυνατό κάποιος αναγνωρισμένος οργανισμός να έχει εξουσιοδότηση να εκτελεί για λογαριασμό του τα καθήκοντα που αναφέρονται στο άρθρο 3, μπορεί να αναστείλει ή να αφαιρέσει τη σχετική εξουσιοδότηση. Στην περίπτωση αυτή, το κράτος μέλος ενημερώνει αμελλητί την Επιτροπή και τα λοιπά κράτη μέλη για την απόφασή του και την αιτιολογεί.
Άρθρο 9
1. Κάθε κράτος μέλος διαπιστώνει αν οι αναγνωρισμένοι οργανισμοί που ενεργούν για λογαριασμό του στα πλαίσια του άρθρου 3 παράγραφος 2, εκπληρούν πράγματι τα καθήκοντα που προβλέπει το εν λόγω άρθρο κατά τρόπο ικανοποιητικό για την αρμόδια αρχή του.
2. Προκειμένου να προβεί στη διαπίστωση κατά την παράγραφο 1, κάθε κράτος μέλος, τουλάχιστον ανά διετία, παρακολουθεί κάθε αναγνωρισμένο οργανισμό που ενεργεί για λογαριασμό του και απευθύνει στα άλλα κράτη μέλη και την Επιτροπή έκθεση των αποτελεσμάτων της εν λόγω παρακολούθησης το αργότερο έως τις 31 Μαρτίου κάθε έτους που ακολουθεί το έτος κατά το οποίο πραγματοποιήθηκε η παρακολούθηση.
Άρθρο 10
Αν κατά την άσκηση των δικαιωμάτων επιθεώρησης και των αντίστοιχων υποχρεώσεών τους ως κρατών λιμένα, τα κράτη μέλη διαπιστώσουν ότι αναγνωρισμένοι οργανισμοί που ενεργούν για λογαριασμό κράτους σημαίας έχουν εκδώσει έγκυρα θεσμοθετημένα πιστοποιητικά για πλοίο το οποίο δεν πληροί τις σχετικές απαιτήσεις των διεθνών συμβάσεων, ή αν διαπιστώσουν τυχόν παράλειψη πλοίου εφοδιασμένου με έγκυρο πιστοποιητικό κλάσης η οποία αφορά στοιχεία που καλύπτονται από το εν λόγω πιστοποιητικό, αναφέρουν το γεγονός στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη, και ενημερώνουν σχετικά το οικείο κράτος σημαίας. Μόνον περιπτώσεις που συνιστούν σοβαρή απειλή για την ασφάλεια και το περιβάλλον ή μαρτυρούν ιδιαιτέρως πλημμελή συμπεριφορά εκ μέρους των αναγνωρισμένων οργανισμών αναφέρονται για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου. Ο οικείος αναγνωρισμένος οργανισμός ενημερώνεται για την σχετική περίπτωση κατά το χρόνο της αρχικής επιθεώρησης, ώστε να μπορεί να προβαίνει αμέσως στις ενδεδειγμένες επακόλουθες ενέργειες.
Άρθρο 11
1. Κάθε κράτος μέλος εξασφαλίζει ότι τα πλοία που φέρουν τη σημαία του σχεδιάζονται κατασκευάζονται, εξοπλίζονται και συντηρούνται σύμφωνα με κανόνες και διαδικασίες αναγνωρισμένου οργανισμού όσον αφορά το σκάφος, τη μηχανολογική και την ηλεκτρολογική εγκατάσταση και την εγκατάσταση ελέγχου.
2. Ένα κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει να χρησιμοποιεί κανόνες που θεωρεί ισοδύναμους προς τους κανόνες και τις διαδικασίες ενός αναγνωρισμένου οργανισμού μόνο υπό τον όρο ότι τους κοινοποιεί αμέσως στην Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία της οδηγίας 98/34/ΕΚ, καθώς και στα άλλα κράτη μέλη, και υπό τον όρο ότι δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο ενστάσεων άλλου κράτους μέλους ή της Επιτροπής και δεν έχουν κριθεί, σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 6 παράγραφος 2, της παρούσας οδηγίας, ως μη ισοδύναμοι.
3. Τα κράτη μέλη συνεργάζονται με τους αναγνωρισμένους οργανισμούς τους οποίους εξουσιοδοτούν για την εκπόνηση κανόνων και διαδικασιών των εν λόγω οργανισμών. Διαβουλεύονται με τους αναγνωρισμένους οργανισμούς με σκοπό να επιτευχθεί συνεπής ερμηνεία των διεθνών συμβάσεων.
Άρθρο 12
Η Επιτροπή ενημερώνει ανά διετία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειωθεί στην εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στα κράτη μέλη.
Άρθρο 13
1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο στις 17 Ιουνίου 2011. Ενημερώνουν αμέσως σχετικά την Επιτροπή.
Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, αυτές περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι εν λόγω διατάξεις περιλαμβάνουν επίσης δήλωση που διευκρινίζει ότι οι αναφορές στις οδηγίες που καταργούνται από την παρούσα οδηγία, οι οποίες περιέχονται στις ισχύουσες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, θεωρούνται ότι γίνονται στην παρούσα οδηγία. Ο τρόπος αυτής της αναφοράς καθορίζεται από τα κράτη μέλη.
2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.
Άρθρο 14
Η οδηγία 94/57/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε από τις οδηγίες που εμφαίνονται στο παράρτημα Ι μέρος A, καταργείται από 17 Ιουνίου 2009, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά την προθεσμία μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που παρατίθενται στο παράρτημα Ι μέρος B.
Οι αναφορές στην καταργούμενη οδηγία θεωρούνται ότι γίνονται στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που παρατίθεται στο παράρτημα ΙΙ.
Άρθρο 15
Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα μετά τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρθρο 16
Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I
ΜΕΡΟΣ A
Καταργούμενη οδηγία με τις διαδοχικές τροποποιήσεις της
(κατά το άρθρο 14)
|
Οδηγία 94/57/ΕΚ του Συμβουλίου |
ΕΕ L 319 της 12.12.1994, σ. 20 |
|
Οδηγία 97/58/ΕΚ της Επιτροπής |
ΕΕ L 274 της 7.10.1997, σ. 8 |
|
Οδηγία 2001/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου |
ΕΕ L 19 της 22.1.2002, σ. 9 |
|
Οδηγία 2002/84/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου |
ΕΕ L 324 της 29.11.2002, σ. 53 |
ΜΕΡΟΣ B
Προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο
(κατά το άρθρο 14)
|
Οδηγία |
Προθεσμία μεταφοράς |
|
94/57/ΕΚ |
31 Δεκεμβρίου 1995 |
|
97/58/ΕΚ |
30 Σεπτεμβρίου 1998 |
|
2001/105/ΕΚ |
22 Ιουλίου 2003 |
|
2002/84/ΕΚ |
23 Νοεμβρίου 2003 |
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II
Πίνακας αντιστοιχίας
|
Οδηγία 94/57/ΕΚ |
Παρούσα οδηγία |
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 391/2009 |
|
Άρθρο 1 |
Άρθρο 1 |
Άρθρο 1 |
|
Άρθρο 2 στοιχείο α) |
Άρθρο 2 στοιχείο α) |
Άρθρο 2 στοιχείο α) |
|
Άρθρο 2 στοιχείο β) |
Άρθρο 2 στοιχείο β) |
- |
|
Άρθρο 2 στοιχείο γ) |
Άρθρο 2 στοιχείο γ) |
- |
|
Άρθρο 2 στοιχείο δ) |
Άρθρο 2 στοιχείο δ) |
Άρθρο 2 στοιχείο β) |
|
Άρθρο 2 στοιχείο ε) |
Άρθρο 2 στοιχείο ε) |
Άρθρο 2 στοιχείο γ) |
|
- |
Άρθρο 2 στοιχείο στ) |
Άρθρο 2 στοιχείο δ) |
|
Άρθρο 2 στοιχείο στ) |
Άρθρο 2 στοιχείο ζ) |
Άρθρο 2 στοιχείο ε) |
|
Άρθρο 2 στοιχείο ζ) |
Άρθρο 2 στοιχείο η) |
Άρθρο 2 στοιχείο στ) |
|
Άρθρο 2 στοιχείο η) |
Άρθρο 2 στοιχείο θ) |
Άρθρο 2 στοιχείο ζ) |
|
Άρθρο 2 στοιχείο θ) |
Άρθρο 2 στοιχείο ια) |
Άρθρο 2 στοιχείο θ) |
|
- |
Άρθρο 2 στοιχείο ι) |
Άρθρο 2 στοιχείο η) |
|
Άρθρο 2 στοιχείο ι) |
Άρθρο 2 στοιχείο ιβ) |
- |
|
Άρθρο 2 στοιχείο ια) |
- |
Άρθρο 2 στοιχείο ι) |
|
Άρθρο 3 |
Άρθρο 3 |
- |
|
Άρθρο 4 παράγραφος1 πρώτη πρόταση |
- |
Άρθρο 3 παράγραφος 1 |
|
Άρθρο 4 παράγραφος 1 δεύτερη πρόταση |
- |
Άρθρο 3 παράγραφος 2 |
|
Άρθρο 4 παράγραφος 1 τρίτη πρόταση |
- |
- |
|
Άρθρο 4 παράγραφος 1 τέταρτη πρόταση |
- |
Άρθρο 4 παράγραφος 1 |
|
- |
- |
Άρθρο 3 παράγραφος 3 |
|
- |
- |
Άρθρο 4 παράγραφοι 2, 3 ,4 |
|
- |
- |
Άρθρο 5 |
|
- |
- |
Άρθρο 6 |
|
- |
- |
Άρθρο 7 |
|
Άρθρο 5 παράγραφος 1 |
Άρθρο 4 παράγραφος 1 |
- |
|
Άρθρο 5 παράγραφος 3 |
Άρθρο 4 παράγραφος 2 |
- |
|
Άρθρο 6 παράγραφοι 1, 2, 3, 4 |
Άρθρο 5 παράγραφοι 1, 2, 3, 4 |
- |
|
Άρθρο 6 παράγραφος 5 |
- |
- |
|
Άρθρο 7 |
Άρθρο 6 |
Άρθρο 12 |
|
Άρθρο 8 παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση |
Άρθρο 7 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) |
- |
|
Άρθρο 8 παράγραφος 1 δεύτερη περίπτωση |
- |
Άρθρο 13 παράγραφος 1 |
|
Άρθρο 8 παράγραφος 1 τρίτη περίπτωση |
Άρθρο 7 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) |
- |
|
- |
Άρθρο 7 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο |
Άρθρο 13 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο |
|
Άρθρο 8 παράγραφος 2 |
Άρθρο 7 παράγραφος 2 |
- |
|
Άρθρο 8 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο |
- |
Άρθρο 13 παράγραφος 2 |
|
Άρθρο 9 παράγραφος 1 |
- |
- |
|
Άρθρο 9 παράγραφος 2 |
- |
- |
|
Άρθρο 10 παράγραφος 1 εισαγωγικές λέξεις |
Άρθρο 8 |
- |
|
Άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχεία α), β), γ), παράγραφοι 2, 3, 4 |
- |
- |
|
Άρθρο 11 παράγραφοι 1, 2 |
Άρθρο 9 παράγραφοι 1, 2 |
- |
|
Άρθρο 11 παράγραφοι 3, 4 |
- |
Άρθρο 8 παράγραφοι 1, 2 |
|
Άρθρο 12 |
Άρθρο 10 |
- |
|
Άρθρο 13 |
- |
- |
|
Άρθρο 14 |
Άρθρο 11 παράγραφοι 1 και 2 |
- |
|
- |
Άρθρο 11 παράγραφος 3 |
- |
|
- |
Άρθρο 12 |
- |
|
- |
- |
Άρθρο 9 |
|
Άρθρο 15 παράγραφος 1 |
- |
- |
|
- |
- |
Άρθρο 10 παράγραφοι 1, 2 |
|
Άρθρο 15 παράγραφος 2 |
- |
Άρθρο 10 παράγραφος 3 |
|
Άρθρο 15 παράγραφος 3 |
- |
Άρθρο 10 παράγραφος 4 |
|
Άρθρο 15 παράγραφος 4 |
- |
Άρθρο 10 παράγραφος 5 |
|
Άρθρο 15 παράγραφος 5 |
- |
Άρθρο 10 παράγραφος 6 πρώτο, δεύτερο, τρίτο και πέμπτο εδάφιο |
|
- |
- |
Άρθρο 10 παράγραφος 6 έταρτο εδάφιο |
|
Άρθρο 16 |
Άρθρο 13 |
- |
|
Άρθρο 17 |
Άρθρο 16 |
- |
|
- |
Άρθρο 14 |
- |
|
- |
Άρθρο 15 |
- |
|
- |
- |
Άρθρο 11 |
|
- |
- |
Άρθρο 14 |
|
- |
- |
Άρθρο 15 |
|
- |
- |
Άρθρο 16 |
|
- |
- |
Άρθρο 17 |
|
- |
- |
Άρθρο 18 |
|
- |
- |
Άρθρο 19 |
|
Παράρτημα |
- |
Παράρτημα Ι |
|
- |
Παράρτημα Ι |
- |
|
- |
Παράρτημα ΙΙ |
Παράρτημα ΙΙ |
( 1 ) ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.
( 2 ) ΕΕ L 324 της 29.11.2002, σ. 1.