Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις

Σε έναν πραγματικό ευρωπαϊκό χώρο δικαιοσύνης, ιδιώτες και επιχειρήσεις πρέπει να είναι ελεύθεροι να ασκήσουν πλήρως τα δικαιώματά τους. Ο πρωταρχικός στόχος της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις είναι η καθιέρωση στενότερης συνεργασίας μεταξύ των αρχών των χωρών της ΕΕ ώστε να εξαλειφθεί κάθε εμπόδιο που δημιουργείται λόγω ασυμφωνιών μεταξύ των διάφορων δικαιοδοτικών και διοικητικών συστημάτων (αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων, πρόσβαση στη δικαιοσύνη και εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών).

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ (ΣΕΕ) ενέταξε τη δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις στον τίτλο VI το 1993. Η Συνθήκη του Άμστερνταμ μετέφερε τον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις στον τίτλο IV της Συνθήκης ΕΚ (νέο άρθρο 65). Δηλαδή «κοινοτικοποίησε» τη δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις και τη συμπεριέλαβε στο χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης (ΧΕΑΔ).

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Τάμπερε (Οκτώβριος 1999) ανήγαγε την αμοιβαία αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων σε πραγματικό ακρογωνιαίο λίθο της δικαστικής συνεργασίας τόσο σε αστικές όσο και σε ποινικές υποθέσεις στο πλαίσιο της ΕΕ.

Με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας τον Δεκέμβριο του 2009, η δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις μετακινήθηκε στον τίτλο V της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με όλες τις άλλες πτυχές του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Έκτοτε, οι αποφάσεις σε αυτό το πεδίο λαμβάνονται σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, εκτός από τα θέματα που αφορούν το οικογενειακό δίκαιο.

ΒΛ. ΕΠΙΣΗΣ:

• Ευρωπαϊκό δικαστικό δίκτυο επί ποινικών υποθέσεων (ΕΔΔ)
• Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης
• Συνήθης νομοθετική διαδικασία (συναπόφαση)
• Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις
• Ευρωπαϊκό δικαστικό δίκτυο — αστικές και εμπορικές υποθέσεις (σύνοψη)
• Πολιτική Δικαιοσύνη στον δικτυακό τόπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής