Zwrot VAT: podatnicy mający siedzibę w innym państwie UE
STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:
JAKIE SĄ CELE DYREKTYWY?
Określa szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej (VAT), przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE – unijny wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) podatnikom niemającym siedziby w państwie UE zwrotu*, ale mającym siedzibę w innym państwie UE.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Dyrektywa ma zastosowanie do każdego podatnika niemającego siedziby w państwie UE zwrotu (ale mającego siedzibę w innym państwie UE), który w okresie zwrotu:
Państwa UE muszą zwrócić każdemu podatnikowi niemającemu siedziby w ich państwie (ale mającemu siedzibę w innym państwie UE) każdy podatek VAT naliczony za towary lub usługi dostarczone mu lub świadczone na jego rzecz przez innych podatników w tym państwie UE lub za towary importowane do tego państwa, jeżeli są one wykorzystywane do celów transakcji wymienionych w dyrektywie 2006/112/WE.
Aby kwalifikować się do zwrotu w państwie UE zwrotu, podatnik niemający siedziby w tym państwie musi przeprowadzać transakcje dające prawo do odliczenia w jego własnym państwie UE. W przypadku gdy podatnik niemający siedziby w państwie UE zwrotu dokonuje w swoim własnym państwie UE zarówno transakcji dających prawo do odliczenia, jak i transakcji nie dających prawa do odliczenia w tym państwie, państwo UE zwrotu zapłaci jedynie proporcję podatku VAT podlegającego zwrotowi.
Wniosek o zwrot
Dyrektywa ta wprowadza w pełni elektroniczną procedurę. Podatnik niemający siedziby w państwie UE zwrotu (ale mający siedzibę w innym państwie UE) przesyła elektroniczny wniosek o zwrot do państwa UE zwrotu za pośrednictwem portalu elektronicznego swojego państwa UE. Wniosek o zwrot dotyczy podatku VAT od zakupu towarów lub usług, który został zafakturowany w okresie zwrotu, oraz towarów importowanych w okresie zwrotu.
Wniosek o zwrot musi zostać złożony w państwie UE siedziby przed dniem 30 września roku kalendarzowego następującego po okresie zwrotu. Kwota zwrotu podatku VAT nie może w zasadzie być niższa niż 400 EUR (lub 50 EUR w przypadku spełnienia określonych warunków). W przypadku opóźnienia państwa w dokonaniu płatności zwrotu, wnioskodawca będzie miał prawo do odsetek od kwoty zwrotu. Państwo UE siedziby musi niezwłocznie przesłać wnioskodawcy elektroniczne potwierdzenie otrzymania wniosku.
OD KIEDY DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?
Dyrektywa ma zastosowanie od dnia 20 lutego 2008 r., przy czym do porządku krajowego państw UE miała zostać włączona do dnia 1 stycznia 2010 r. Rozporządzenie uchyla dyrektywę 79/1072/EWG.
KONTEKST
Więcej informacji:
KLUCZOWE POJĘCIA
GŁÓWNY DOKUMENT
Dyrektywa Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określająca szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie UE zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie UE (Dz.U. L 44 z 20.2.2008, s. 23–28)
Kolejne zmiany dyrektywy 2008/9/WE zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
DOKUMENTY POWIĄZANE
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) Nr 79/2012 z dnia 31 stycznia 2012 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania niektórych przepisów rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 29 z 1.2.2012, s. 13–32)
Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) 79/2012 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
Rozporządzenie Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 268 z 12.10.2010, s. 1–18)
Zob. tekst skonsolidowany.
Ostatnia aktualizacja: 19.10.2018