Monetair beleid

Monetair beleid betreft de beslissingen die door de centrale banken worden genomen om de kosten en de beschikbaarheid van geld in een economie te beïnvloeden. In het geval van de Europese Centrale Bank (ECB) is de belangrijkste doelstelling van het monetaire beleid de handhaving van de prijsstabiliteit in de eurozone, die wordt gedefinieerd als een inflatie op jaarbasis van 2 % op de middellange termijn (zoals gemeten aan de hand van het geharmoniseerde indexcijfer van de consumptieprijzen). De verbintenis van de Raad van bestuur van de ECB om dit streefcijfer van 2 % inflatie te handhaven is symmetrisch, wat inhoudt dat negatieve en positieve afwijkingen van het streefcijfer als even ongewenst worden beschouwd.

Het belangrijkste instrument voor het monetaire beleid van de ECB is de controle van de beleidsrentetarieven. Wijzigingen van de basisrentetarieven beïnvloeden de rentetarieven die worden aangeboden door commerciële banken voor het lenen of storten van geld, die op hun beurt de consumentenbestedingen en investeringsbeslissingen van bedrijven beïnvloeden.

Als de normale kanalen voor de uitvoering van het monetaire beleid worden verstoord en/of de beleidsrente in de buurt komt van de effectieve ondergrens, kunnen centrale banken (met inbegrip van de ECB) ook niet-conventionele monetairbeleidsmaatregelen nemen, zoals programma’s voor de aankoop van activa en langerlopende herfinancieringstransacties, in het kader van de doelstelling(en) van hun monetair beleid.

ZIE OOK

• Economische en monetaire unie (EMU)
• Euro
• Eurozone
• Europese Centrale Bank (ECB)
• Stabiliteits- en groeipact
• De euro — de gemeenschappelijke munteenheid van Europa (samenvatting)
• De Europese Centrale Bank (ECB) (samenvatting).