EU-regels voor de etikettering van honing

KERNPUNTEN

De richtlijn vormt een aanvulling op de algemene EU-regels van Verordening (EU) nr. 1169/2011 betreffende de etikettering van levensmiddelen.

Er moet essentiële informatie voor consumenten op de etiketten staan en etiketten moeten met name ook het land van oorsprong van de honing en de in bijlage I genoemde verkoopbenamingen vermelden.

Definitie

Honing is een natuurlijke, zoete stof die door de bijensoort Apis mellifera wordt bereid uit bloemennectar, afscheidingsproducten van levende plantendelen of uitscheidingsproducten van plantensapzuigende insecten op de planten. Deze stof wordt door de bijen vergaard, verwerkt door vermenging met eigen specifieke stoffen, gedeponeerd, gedehydreerd, en in de honingraten opgeslagen en achtergelaten om te rijpen.

Samenstelling

Wanneer een product als honing in de handel wordt gebracht of wordt gebruikt in een product voor menselijke consumptie, moet de honing voldoen aan de kenmerken van samenstelling uit bijlage II van deze richtlijn.

Aangezien pollen een natuurlijke component (in plaats van een ingrediënt) van honing is en het verband vormt met de botanische oorsprong, kan het een indicatie geven van de geografische oorsprong van de honing. Met Wijzigingsrichtlijn (EU) 2024/1438 krijgt de Europese Commissie de bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen met betrekking tot de criteria voor de bepaling van de bloemen, planten of geografische oorsprong van honing en om ervoor te zorgen dat de honing niet zodanig is opgewarmd dat natuurlijke enzymen zijn vernietigd of aanzienlijk zijn gedeactiveerd en dat pollen niet uit de honing is verwijderd.

Etiketten

De in bijlage I, punten 2 en 3, bedoelde verkoopbenamingen zijn alleen van toepassing op de daarin gedefinieerde producten. Deze namen mogen worden vervangen door de eenvoudige verkoopbenaming “honing” (behalve voor “gefilterde honing”¹, “raathoning”², “brokhoning of raatbrokken in honing”³ of “bakkershoning”⁴). Als het echter om bakkershoning gaat, moeten de woorden "uitsluitend bestemd om te koken" op het etiket worden vermeld.

Informatie over regionale, territoriale of topografische oorsprong, over de bloemen of planten, of over specifieke kwaliteitscriteria mogen deze etikettering aanvullen (behalve voor “gefilterde honing” en “bakkershoning”).

Wanneer de honing uit meer dan één EU-lidstaat of niet-EU-land komt, mag de aanduiding van het land van oorsprong worden vervangen door een van de volgende aanduidingen, naargelang het geval:

• „gemengde EU-honing”
• „gemengde niet-EU-honing”;
• „gemengde EU- en niet-EU-honing”.

Vanaf 14 juni 2026 zijn de door de Wijzigingsrichtlijn (EU) 2024/1438 ingevoerde regels van toepassing. Het land of de landen van oorsprong moet in aflopende volgorde op het etiket worden aangegeven en het percentage van elke oorsprong in het geval van mengsels moet worden vermeld, met een tolerantie van 5% voor elk afzonderlijk deel binnen het mengsel, berekend op basis van de traceerbaarheidsdocumentatie van de exploitant.

Voor mengsels van honing van meer dan vier verschillende landen van herkomst kunnen de lidstaten deze als percentage opgeven voor slechts de vier grootste delen, op voorwaarde dat deze gezamenlijk meer dan 50% van het totaal uitmaken. De andere landen van oorsprong moeten in aflopende volgorde worden aangeduid.

Voor verpakkingen met een nettohoeveelheid honing van minder dan 30 gram mogen de namen van de landen van oorsprong worden vervangen door ISO-codes van twee letters (alpha-2).

Om de Commissie te ondersteunen met de beste beschikbare technische deskundigheid, wordt er een platform opgericht om:

• gegevens te verzamelen voor methoden om de authenticiteitscontrole op honing te verbeteren;
• aanbevelingen te doen voor een EU-traceerbaarheidssysteem dat ervoor zorgt dat toegang wordt verkregen tot essentiële informatie over de oorsprong van honing;
• aanbevelingen te doen over de mogelijke actualisering van de in de richtlijn vastgestelde samenstellingscriteria voor honing; en
• aanbevelingen te doen voor de oprichting van een EU-referentielaboratorium.