Strategia UE w zakresie unii bezpieczeństwa

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Komunikat w sprawie strategii UE w zakresie unii bezpieczeństwa

JAKIE SĄ CELE KOMUNIKATU?

• Określono w nim główne priorytety pozwalające zapewnić Unii Europejskiej (UE) i jej obywatelom, w okresie kolejnych pięciu lat, bezpieczeństwo w środowisku fizycznym i cyfrowym.
• Komunikat koncentruje się na obszarach priorytetowych i działaniach, w ramach których UE może wnieść wartość dodaną i wesprzeć państwa UE w promowaniu bezpieczeństwa wszystkich mieszkańców Europy.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Bezpieczeństwo stanowi aspekt przenikający wszystkie sfery życia. Z tej przyczyny UE postanowiła przyjąć całościowe podejście do kwestii bezpieczeństwa. Komunikat ustanawia ogólne ramy wspierania polityki krajowej w drodze przewidywania ewoluujących zagrożeń w otoczeniu online/offline, w środowisku cyfrowym/fizycznym i w wymiarze wewnętrznym/zewnętrznym oraz zajmowania się nimi.

W strategii określono cztery strategiczne priorytety działań na szczeblu UE.

• 1.

  Zapewnienie obywatelom środowiska bezpieczeństwa, które wytrzyma próbę czasu

  Infrastruktury krytyczne*, z których korzystamy każdego dnia, muszą być bezpieczne i odporne, zaś technologie, od których jesteśmy zależni, muszą być chronione przed coraz bardziej wyrafinowanymi cyberatakami, pochodzącymi ze źródeł w UE lub poza jej granicami.

  Wśród głównych działań w tym zakresie można wymienić:

  • poprawę skuteczności aktów prawnych dotyczących infrastruktur krytycznych (dyrektywa 2008/114/WE – zob. streszczenie) oraz sieci i systemów informatycznych (dyrektywa (UE) 2016/1148 – zob. streszczenie);
  • zwiększenie odporności operacyjnej sektora finansowego;
  • opracowanie unijnej strategii w zakresie bezpieczeństwa cybernetycznego i utworzenie unijnej jednostki ds. cyberprzestrzeni;
  • promowanie wzmożonej współpracy w celu ochrony przestrzeni publicznej oraz dzielenie się najlepszymi praktykami w zakresie przeciwdziałania wykorzystywaniu dronów do celów niezgodnych z prawem.
• 2.

  Działanie w obliczu zmieniających się zagrożeń

  Ten obszar priorytetowy dotyczy takich zagadnień jak cyberprzestępstwa (np. kradzież tożsamości lub kradzież danych przedsiębiorstw), nielegalne treści w internecie (niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, nawoływanie do nienawiści lub terroryzm) oraz zagrożenia hybrydowe (konglomeraty działań konwencjonalnych i niekonwencjonalnych oraz militarnych i niemilitarnych).

  W strategii zaproponowano podjęcie szeregu działań, takich jak zadbanie o to, by przepisy dotyczące cyberprzestępczości były egzekwowane i adekwatne do zakładanych celów, dokonanie przeglądu unijnego protokołu operacyjnego do celów przeciwdziałania zagrożeniom hybrydowym oraz ustanowienie skuteczniejszej strategii walki z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych.

• 3.

  Ochrona Europejczyków przed terroryzmem i przestępczością zorganizowaną

  W strategii uwidoczniono, jak ogromne koszty ludzkie pociągają za sobą terroryzm i radykalizm, które stanowią istotny czynnik destabilizacji społeczeństw. Wskazano w niej ponadto, że straty gospodarcze spowodowane przestępczością zorganizowaną wynoszą od 218 do 282 mld EUR rocznie.

  Wśród podejmowanych działań i środków można wymienić:

  • opracowanie agendy antyterrorystycznej i podejmowanie zdecydowanych inicjatyw służących przeciwdziałaniu radykalizacji postaw;
  • zacieśnienie współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi;
  • agendę na rzecz zwalczania przestępczości zorganizowanej i plan działania na rzecz zwalczania przemytu migrantów;
  • agendę i plan działania w zakresie narkotyków na lata 2021–2025;
  • plan działania UE w sprawie nielegalnego handlu bronią palną na lata 2020–2025;
  • przegląd przepisów w sprawie zabezpieczenia i konfiskaty mienia (rozporządzenie (UE) 2018/1805 – zob. streszczenie), biur ds. odzyskiwania mienia (decyzja 2007/845/WSiSW – zob. streszczenie) i przestępstw przeciwko środowisku (dyrektywa 2008/99/WE – zob. streszczenie).
• 4.

  Utworzenie silnego europejskiego ekosystemu bezpieczeństwa

  Wspólnym priorytetem rządów państw UE, organów ścigania, przedsiębiorstw, organizacji pozarządowych oraz obywateli jest walka z przestępczością i dążenie do sprawiedliwości w drodze ściślejszej współpracy i wymiany informacji. Oznacza to zapewnienie, aby granice zewnętrzne UE były silne, co przełoży się na bezpieczeństwo obywateli i pozwoli utrzymać swobodę podróży w strefie Schengen. Oznacza to również inwestowanie w badania w dziedzinie bezpieczeństwa oraz w rozwój technologiczny i techniczny z myślą o przeciwdziałaniu zagrożeniom i przewidywaniu zagrożeń, a ponadto rozwijanie umiejętności i zwiększanie świadomości, tak by przedsiębiorstwa, organy administracji i obywatele byli lepiej przygotowani.

  Wśród działań, które proponuje się podjąć z myślą o utworzeniu silniejszego europejskiego ekosystemu bezpieczeństwa, można wymienić:

  • zbadanie możliwości utworzenia „unijnego kodeksu współpracy policyjnej” i koordynacji działań policji w czasach kryzysu;
  • wzmocnienie kompetencji Europolu;
  • wzmocnienie Eurojustu z myślą o powiązaniu organów sądowych i organów ścigania;
  • przegląd dyrektywy w sprawie danych pasażera przekazywanych przed podróżą (dyrektywa 2004/82/WE – zob. streszczenie);
  • zacieśnienie współpracy między UE a Interpolem.

  Komisja Europejska:

  • przedstawiła, równocześnie ze strategią, trzy inicjatywy szczególne służące osiągnięciu jej celów:
    • strategię UE na rzecz skuteczniejszej walki z niegodziwym traktowaniem dzieci,
    • nową agendę i plan działania UE w zakresie środków odurzających,
    • plan działania UE w sprawie nielegalnego handlu bronią palną;
  • będzie regularnie informowała o osiągniętych postępach Parlament Europejski i Radę (które już zatwierdziły określone w strategii priorytety), jak również zainteresowane strony.

KONTEKST

• Pierwszym przejawem reakcji politycznej UE na zwiększenie się liczby zagrożeń bezpieczeństwa była opracowana przez Komisję Europejska agenda bezpieczeństwa na lata 2015–2020 (zob. streszczenie). Sporządzono ją w następstwie przeprowadzonego w styczniu 2015 r. zamachu na paryską redakcję tygodnika „Charlie Hebdo”.
• W lipcu 2020 r. Komisja wydała dokument roboczy w sprawie wdrażania przepisów dotyczących spraw wewnętrznych w dziedzinie bezpieczeństwa wewnętrznego w latach 2017–2020.
• Więcej informacji:
  • Strategia w zakresie unii bezpieczeństwa na lata 2020–2025 (Komisja Europejska).

KLUCZOWE POJĘCIA

GŁÓWNY DOKUMENT

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie strategii UE w zakresie unii bezpieczeństwa (COM(2020) 605 final z 24.7.2020)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Agenda i plan działania UE w zakresie środków odurzających na lata 2021–2025 (COM(2020) 606 final z 24.7.2020)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Strategia UE na rzecz skuteczniejszej walki z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych (COM(2020) 607 final z 24.7.2020)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Plan działania UE w sprawie nielegalnego handlu bronią palną na lata 2020–2025 (COM(2020) 608 final z 24.7.2020)

Dokument roboczy służb Komisji – Wdrażanie przepisów dotyczących spraw wewnętrznych w dziedzinie bezpieczeństwa wewnętrznego – lata 2017–2020 (SWD(2020) 135 final z 9.7.2020)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Bezpieczne wprowadzanie sieci 5G w UE – wdrażanie unijnego zestawu narzędzi (COM(2020) 50 final z 29.1.2020)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/452 z dnia 19 marca 2019 r. ustanawiające ramy monitorowania bezpośrednich inwestycji zagranicznych w Unii (Dz.U. L 79I z 21.3.2019, s. 1–14)

Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) 2019/452 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1805 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie wzajemnego uznawania nakazów zabezpieczenia i nakazów konfiskaty (Dz.U. L 303 z 28.11.2018, s. 1–38)

Wspólny komunikat do Parlamentu Europejskiego i Rady – Odporność, prewencja i obrona: budowa solidnego bezpieczeństwa cybernetycznego Unii Europejskiej (JOIN(2017) 450 z 13.9.2017)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1148 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych na terytorium Unii (Dz.U. L 194 z 19.7.2016, s. 1–30)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej i Rady – Realizacja Europejskiej agendy bezpieczeństwa w celu zwalczania terroryzmu i utorowania drogi ku rzeczywistej i skutecznej unii bezpieczeństwa (COM(2016) 230 final z 20.4.2016)

Wspólny komunikat do Parlamentu Europejskiego i Rady – Wspólne ramy dotyczące przeciwdziałania zagrożeniom hybrydowym odpowiedź Unii Europejskiej (JOIN(2016) 18 final z 6.4.2016)

Projekt konkluzji Rady w sprawie odnowionej strategii bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej na lata 2015–2020, 10 czerwca 2015 r.

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Europejska agenda bezpieczeństwa (COM(2015) 185 final z 28.4.2015)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/93/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie zwalczania niegodziwego traktowania w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej, zastępująca decyzję ramową Rady 2004/68/WSiSW (Dz.U. L 335 z 17.12.2011, s. 1–14)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Rady 2008/114/WE z dnia 8 grudnia 2008 r. w sprawie rozpoznawania i wyznaczania europejskiej infrastruktury krytycznej oraz oceny potrzeb w zakresie poprawy jej ochrony (Dz.U. L 345 z 23.12.2008, s. 75–82)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne (Dz.U. L 328 z 6.12.2008, s. 28–37)

Decyzja Rady 2007/845/WSiSW z dnia 6 grudnia 2007 r. dotycząca współpracy pomiędzy biurami ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwem (Dz.U. L 332 z 18.12.2007, s. 103–105)

Dyrektywa Rady 2004/82/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie zobowiązania przewoźników do przekazywania danych pasażerów (Dz.U. L 261 z 6.8.2004, s. 24–27)

Ostatnia aktualizacja: 04.12.2020