Zasada proporcjonalności

Zasadę proporcjonalności określa art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej. Ma ona na celu wyznaczenie działań podejmowanych przez instytucje Unii Europejskiej w ramach określonych granic.

Zgodnie z tą zasadą środki podjęte przez UE:

• muszą być odpowiednie, by doprowadzić do zamierzonego celu;
• muszą być konieczne, by doprowadzić do zamierzonego celu;
• nie mogą nakładać na osoby fizyczne nadmiernego obciążenia w stosunku do zamierzonego celu (proporcjonalność w wąskim znaczeniu).

Jest ona ściśle powiązana z zasadą pomocniczości, która wymaga od UE podejmowania działać tylko wtedy, kiedy będą one bardziej skuteczne niż działania podejmowane na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym. Kolejna pokrewna zasada, zasada przyznania, stanowi, że wszelkie obszary polityki nieuzgodnione wyraźnie w traktatach przez wszystkie państwa członkowskie pozostają w ich zakresie zainteresowania.

Kryteria jej stosowania ustanowione są w protokole (nr 2) w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, który stanowi załącznik do traktatów założycielskich.

W przypadku naruszenia zasady proporcjonalności, wnioskodawcy mogą – o ile spełnione są warunki – zakwestionować ważność odpowiednich środków przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

ZOBACZ TEŻ:

• Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
• Podział kompetencji
• Unia Europejska
• Państwa członkowskie
• Zasada przyznania
• Zasada pomocniczości
• Traktaty
• Podział kompetencji w Unii Europejskiej (streszczenie)
• Traktat o Unii Europejskiej (streszczenie).