Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document E2012P0011

Wniosek do Trybunału EFTA z dnia 31 października 2012 r. o wydanie opinii doradczej w sprawie Beatrix Koch, Dipl. Kfm. Lothar Hummel i Stefan Müller przeciwko Swiss Life (Liechtenstein) AG, złożony przez Fürstliches Landgericht (Okręgowy Sąd Książęcy) (Sprawa E-11/12)

OJ C 75, 14.3.2013, p. 16–16 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

14.3.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 75/16

Wniosek do Trybunału EFTA z dnia 31 października 2012 r. o wydanie opinii doradczej w sprawie Beatrix Koch, Dipl. Kfm. Lothar Hummel i Stefan Müller przeciwko Swiss Life (Liechtenstein) AG, złożony przez Fürstliches Landgericht (Okręgowy Sąd Książęcy)

(Sprawa E-11/12)

2013/C 75/09

W dniu 8 listopada 2012 r. do kancelarii Trybunału EFTA wpłynęło pismo z dnia 31 października 2012 r. skierowane do Trybunału EFTA, w którym Fürstliches Landgericht (Okręgowy Sąd Książęcy, Liechtenstein) zwraca się z wnioskiem o wydanie opinii doradczej w sprawie Beatrix Koch, Dipl. Kfm. Lothar Hummel i Stefan Müller przeciwko Swiss Life (Liechtenstein) AG w odniesieniu do następujących kwestii:

1)

Czy terminy „ubezpieczenia wyrażone w jednostkach funduszy inwestycyjnych” oraz „ubezpieczenia związane z funduszem inwestycyjnym” w rozumieniu pkt A ppkt a11 i a12 w załączniku III do dyrektywy 2002/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. dotyczącej ubezpieczeń na życie odnoszą się wyłącznie do jednostek uczestnictwa („wspólne fundusze”) w rozumieniu dyrektywy Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), czy też załącznik III pkt A ppkt a11 i a12 stosuje się również przykładowo do sytuacji, kiedy wypłaty z umowy ubezpieczenia na życie są powiązane z indeksem giełdowym lub inną wartością odniesienia?

2)

Jeśli w odpowiedzi na pytanie 1 Trybunał uznał, że pkt A ppkt a11 i a12 w załączniku III do dyrektywy 2002/83/WE nie ogranicza znaczenia terminów „ubezpieczenia wyrażone w jednostkach funduszy inwestycyjnych” oraz „ubezpieczenia związane z funduszem inwestycyjnym” wyłącznie do funduszy inwestycyjnych („wspólne fundusze”) w rozumieniu dyrektywy 85/611/EWG, to:

2.1.

czy dyrektywa 2002/83/WE zobowiązuje zakłady ubezpieczeń do udzielania ubezpieczającym porad, czy też wyłącznie do powiadomienia ich o szczegółach określonych w załączniku III do wspomnianej dyrektywy?

2.2.

czy obowiązek przekazania ubezpieczającym informacji określonych w pkt A ppkt a11 w załączniku III do dyrektywy 2002/83/WE jest wystarczająco wypełniony, kiedy zakład ubezpieczeń podaje kod identyfikujący papier wartościowy (WKN), czy też istnieje inny sposób interpretacji „definicji jednostek” stosowany w celu wypełnienia wymogu przekazania informacji? Należy przy tym pamiętać, że państwo członkowskie zobowiązania nie wymaga od zakładu ubezpieczeń dostarczenia dodatkowych informacji w rozumieniu art. 36 ust. 3 dyrektywy 2002/83/WE;

2.3.

czy obowiązek przekazania ubezpieczającym informacji określonych w pkt A ppkt a12 w załączniku III do dyrektywy 2002/83/WE jest wystarczająco wypełniony, kiedy zakład ubezpieczeń podaje kod identyfikujący papier wartościowy (WKN), czy też powinien on udzielić bardziej szczegółowych informacji? Należy przy tym pamiętać, że państwo członkowskie zobowiązania nie wymaga od zakładu ubezpieczeń dostarczenia dodatkowych informacji w rozumieniu art. 36 ust. 3 dyrektywy 2002/83/WE.

3)

Czy zgodnie z art. 36 ust. 1 dyrektywy 2002/83/WE zakłady ubezpieczeń są zobowiązane do informowania o szczegółach określonych w załączniku III pkt A, czy też wystarczy, kiedy informację tę przekaże ubezpieczającemu strona trzecia, np. pośrednik ubezpieczeniowy w rozumieniu dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego?

4)

Czy z dyrektywy 2002/83/WE wynika, że art. 36 ma być wdrożony do prawa krajowego przez państwa członkowskie w ten sposób, że ubezpieczający uzyskuje prawo wszczęcia postępowania cywilnego przeciwko zakładowi ubezpieczeń, który nie dopełnił obowiązku przekazania informacji na podstawie załącznika III, czy też wystarczy, kiedy po wdrożeniu tego przepisu do prawa krajowego naruszenie obowiązku przekazania informacji na podstawie załącznika III do dyrektywy będzie wyłącznie podlegać sankcjom organu regulacyjnego, w postaci np. nałożenia grzywny, pozbawienia licencji lub innego podobnego środka?
Top