5.9.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 238/7

(1)

Op 30 januari 2002 heeft de Commissie na een formele onderzoeksprocedure Beschikking 2002/610/EG (1) gegeven, waarbij onder hierna gespecificeerde voorwaarden toestemming wordt verleend voor een steunmaatregel ter bevordering van het opzetten van nieuwe lijnen voor zeevervoer over korte afstand, hierna „de beschikking” genoemd. In die beschikking wordt in overweging 26 vermeld dat Frankrijk de procedurele voorwaarden voor dergelijke steun aanvaardt, die met name dwingend zijn voor projecten voor steun voor intracommunautaire diensten tussen een Franse haven en een haven van een andere lidstaat en niet voor projecten voor steun voor het zeevervoer tussen twee Franse havens.

(2)

Op 18 november 2004 heeft de Franse overheid de Commissie verzocht die beschikking te wijzigen teneinde rekening te houden met de nieuwe en gunstigere bepalingen van de communautaire richtsnoeren betreffende staatssteun voor het zeevervoer (2), hierna „communautaire richtsnoeren” genoemd.

(3)

De titel van de maatregel van de beschikking luidt: steunmaatregel voor het opzetten van nieuwe lijnen voor zeevervoer over korte afstand.

(4)

Het hoofddoel van de voorgestelde wijziging is rekening te houden met het nieuwe wettelijke kader dat wordt geboden door de communautaire richtsnoeren betreffende staatssteun voor het opzetten van lijnen voor het zeevervoer over korte afstand, en de voorwaarden die bij de beschikking werden opgelegd in overeenstemming te brengen met de nieuwe regels voor staatssteun.

(5)

Overweging 26 van de beschikking luidt als volgt: „Wat betreft het waarborgen van transparantie en gelijke behandeling van exploitanten in het kader van de procedure voor de selectie van de projecten, hebben de Franse autoriteiten zich ertoe verbonden de volgende procedures in acht te nemen:

(6)

De toepassing van de procedures van punt b) van deze overweging blijkt volgens de Franse autoriteiten bijzonder omslachtig te zijn, wat kwalijke gevolgen heeft voor het goede verloop van dergelijke projecten.

(7)

De Franse overheid wenst dat de beschikking wordt gewijzigd teneinde daarin de bepalingen van hoofdstuk 10 van de communautaire richtsnoeren op te nemen, meer bepaald het hoofdstuk waarin de steun aan de korte vaart wordt behandeld.

(8)

De Commissie merkt in de eerste plaats op dat de vorige communautaire richtsnoeren (3), die van toepassing waren bij de vaststelling van de beschikking, geen enkele specifieke bepaling bevatten inzake staatssteun voor het opzetten van lijnen voor het zeevervoer over korte afstand. Het was dus niet onlogisch dat de Commissie in haar beschikking specifieke ad hoc-regels opnam ter goedkeuring van het specifieke Franse systeem ter bevordering van het opzetten van lijnen voor het zeevervoer over korte afstand.

(9)

De Commissie merkt ook op dat zij ondertussen nieuwe communautaire richtsnoeren heeft vastgesteld en dat deze nu wel voorzien in een kader voor staatssteun voor het opzetten van zeevervoerdiensten over korte afstand, overeenkomstig de doelstellingen van Verordening (EG) nr. 1382/2003 van het Europees Parlement en de Raad van 22 juli 2003 betreffende de toekenning van communautaire financiële bijstand om de milieuprestaties van het vrachtvervoersysteem te verbeteren („Marco Polo-programma”) (4) die eveneens na de vaststelling van de beschikking is aangenomen.

(10)

Overeenkomstig hoofdstuk 10 van de nieuwe communautaire richtsnoeren is individuele staatssteun aan de korte vaart verenigbaar met de regels van de interne markt als die steun voldoet aan de volgende voorwaarden:

(11)

De Commissie merkt in het bijzonder op dat in de nieuwe communautaire richtsnoeren op geen enkele manier een onderscheid wordt gemaakt tussen staatssteun die betrekking heeft op een dienst tussen havens van twee onderscheiden lidstaten en steun die betrekking heeft op een dienst tussen havens van eenzelfde lidstaat. De Commissie is van oordeel dat er geen enkele objectieve reden is om een dergelijk onderscheid, als vervat in overweging 26 van de beschikking, te handhaven.

(12)

De Commissie is voorts van mening dat de communautaire richtsnoeren een lidstaat niet verhinderen om een regeling voor staatssteun ter bevordering van zeevervoerdiensten over korte afstand op te zetten, op voorwaarde dat de in het kader van deze regeling verleende individuele staatssteun voldoet aan bovengenoemde voorwaarden.

(13)

De optie die erin bestaat de beschikking ongewijzigd te laten, brengt weliswaar mee dat Frankrijk individuele steun voor zeevervoerlijnen tussen Franse havens kan blijven geven tegen voorwaarden die gunstiger zijn dan die welke in de nieuwe communautaire richtsnoeren zijn vastgelegd, maar zou Frankrijk dan weer benadelen bij de tenuitvoerlegging van projecten voor lijnen tussen Franse havens en havens van andere lidstaten ten gevolge van de formele procedures van overweging 26 van de beschikking. Niet alleen hebben deze formele procedures in het licht van de nieuwe communautaire richtsnoeren hun bestaansreden verloren, maar bovendien brengen zij Frankrijk in een nadelige positie ten opzichte van andere lidstaten die steunregelingen of maatregelen ad hoc voor individuele steun voor korteafstandslijnen met hun buren ten uitvoer willen leggen op basis van de nieuwe communautaire richtsnoeren.

(14)

Uit hoofde van artikel 88, lid 1, van het EG-Verdrag moet de Commissie de bestaande steunmaatregelen aan een voortdurend onderzoek onderwerpen. Zij moet daarbij nagaan of de regels voor staatssteun op gelijke wijze worden toegepast in alle bestaande steunregelingen van de lidstaten. Met name stelt zij de lidstaten de dienstige maatregelen voor die logisch voortvloeien uit de geleidelijke ontwikkeling of de functionering van de interne markt wanneer restrictievere communautaire regels in werking treden. Omgekeerd heeft de Commissie niet het recht om uit hoofde van een van haar vroegere beschikkingen een voorwaarde aan een steunregeling van een lidstaat op te leggen die niet geldt voor andere lidstaten die een analoge steunregeling, maar dan overeenkomstig communautaire richtsnoeren, ten uitvoer leggen.

(15)

De optie die erin bestaat de beschikking te wijzigen maakt het mogelijk vooruit te lopen op de toepassing van de nieuwe communautaire richtsnoeren op de bestaande steunregeling van Frankrijk voor lijnen voor het zeevervoer over korte afstand, namelijk vóór de uiterste datum die door de Commissie is vastgesteld in haar nieuwe communautaire richtsnoeren (30 juni 2005) waarop de lidstaten de dienstige maatregelen moeten treffen om hun bestaande steunregelingen in overeenstemming te brengen met de nieuwe communautaire regels.

(16)

Concluderend is de Commissie van oordeel dat Beschikking 2002/610/EG moet worden gewijzigd. De voorgestelde wijziging maakt het Frankrijk mogelijk zijn steunregeling op één lijn te brengen met de bepalingen van de nieuwe communautaire richtsnoeren wat de lijnen voor het zeevervoer tussen Franse havens en havens van andere lidstaten betreft, en maakt het eveneens mogelijk projecten voor staatssteun ten behoeve van zeevervoerlijnen tussen twee Franse havens te onderwerpen aan de voorwaarden die zijn bedoeld in de nieuwe communautaire richtsnoeren. Meer in het algemeen is het resultaat van deze wijziging dat Frankrijk zijn steunregeling onder identieke voorwaarden ten uitvoer legt als die welke uit hoofde van de nieuwe richtsnoeren gelden in de overige lidstaten.