5.3.2018   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 62/18

(1)

Batrachochytrium salamandrivorans (Bsal), een opkomende ziekteverwekkende schimmel die salamanders treft, komt sinds 2013 voor in België, Duitsland, Nederland en het Verenigd Koninkrijk. De schimmel treft zowel gehouden als wilde salamanderpopulaties en kan tot hoge ziekte- en sterftecijfers in die populaties leiden. Bsal is dodelijk voor sommige salamandersoorten; andere soorten zijn volledig of gedeeltelijk resistent, maar kunnen Bsal op de huid meedragen en zo als reservoir en bron van infectie of besmetting voor andere salamandersoorten fungeren.

(2)

Volgens de huidige wetenschappelijke kennis over Bsal, die door de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) in een wetenschappelijk advies (3) is verzameld voor haar beoordeling van het in de lijst opnemen en indelen van dierziekten in het kader van Verordening (EU) 2016/429 van het Europees Parlement en de Raad (4), is Bsal ten minste in Japan, Thailand en Vietnam endemisch met een prevalentie van ongeveer 3 % in wilde salamanderpopulaties. Algemeen wordt ervan uitgegaan dat Bsal van oorsprong uit Oost-Azië komt en daar wijdverbreid en endemisch is. Er is echter weinig informatie over de verspreidingsgraad in andere delen van de wereld. Eveneens wordt er algemeen van uitgegaan dat de handel in besmette salamanders of in salamanders die drager zijn, aan de verspreiding van Bsal bijdraagt.

(3)

Volgens de beschikbare gegevens worden zowel resistente als vatbare salamandersoorten verhandeld. Richtlijn 92/65/EEG van de Raad (5) bevat de veterinairrechtelijke voorschriften voor het handelsverkeer en de invoer in de Unie van dieren waarvoor ten aanzien van de veterinairrechtelijke voorschriften geen specifieke handelingen van de Unie zoals bedoeld in bijlage F bij die richtlijn gelden. De diergezondheidswetgeving van de Unie, met inbegrip van Richtlijn 92/65/EEG, bevat momenteel geen specifieke veterinairrechtelijke voorschriften voor de handel in salamanders of de invoer ervan in de Unie die de diergezondheid doeltreffend tegen de verspreiding van Bsal in de Unie kunnen beschermen.

(4)

De EFSA heeft in haar wetenschappelijke en technische bijstand betreffende het overleven, de vestiging en de verspreiding van Batrachochytrium salamandrivorans (Bsal) in de EU (6) (de bijstand van de EFSA) een beoordeling gemaakt van de gevolgen die Bsal kan hebben voor de gezondheid van wilde en gehouden salamanders in de Unie, van de doeltreffendheid en haalbaarheid van een verplaatsingsverbod voor verhandelde salamanders, van de geldigheid, betrouwbaarheid en robuustheid van beschikbare diagnostische methoden voor de opsporing van Bsal, en van mogelijke alternatieve methoden alsook haalbare risicobeperkende maatregelen om zowel internationaal als binnen de Unie een veilige handel in salamanders te waarborgen.

(5)

Volgens de bijstand van de EFSA zijn het in quarantaine plaatsen van salamanders, het testen van salamanders om aan te tonen dat zij niet met Bsal besmet zijn, het beperken van verplaatsingen van salamanders, het instellen van hygiëneprocedures en bioveiligheidsmaatregelen of het behandelen van salamanders tegen Bsal belangrijke risicobeperkende maatregelen om de verspreiding van de ziekte te voorkomen.

(6)

In de bijstand van de EFSA wordt ook op de vele lacunes en onzekerheden in de huidige kennis over Bsal gewezen. In het bijzonder wordt geconcludeerd dat wegens de complexiteit van de taxonomie en het gebrek aan actuele gegevens over welke soorten voor Bsal vatbaar zijn, regels op het niveau van de taxonomische orde waarschijnlijk doeltreffender en haalbaarder zijn dan soortspecifieke regels.

(7)

Om ervoor te zorgen dat Bsal niet wordt verspreid door de handel binnen de Unie in salamanders en het binnenbrengen in de Unie van deze dieren, moeten maatregelen ter bescherming van de diergezondheid voor de handel binnen de Unie in zendingen salamanders en voor het binnenbrengen in de Unie van dergelijke zendingen derhalve voor de taxonomische orde van de Caudata worden vastgesteld. Deze maatregelen moeten rekening houden met de in de bijstand van de EFSA bedoelde risicobeperkende maatregelen en moeten in het bijzonder de geschikte quarantaine, diagnostische testen en de behandeling van salamanders omvatten, alsook de certificering van hun gezondheidsstatus voor het handelsverkeer binnen en het binnenbrengen in de Unie. De maatregelen zijn noodmaatregelen en zijn geen uitvoeringsbepalingen in de zin van artikel 18, lid 2, van Richtlijn 92/65/EEG.

(8)

Verordening (EU) nr. 576/2013 van het Europees Parlement en de Raad (7) bevat de veterinairrechtelijke voorschriften voor het niet-commerciële verkeer van gezelschapsdieren die in bijlage I bij die verordening zijn opgenomen, waaronder amfibieën. De bij dit besluit vastgestelde maatregelen ter bescherming van de diergezondheid mogen niet van toepassing zijn op het niet-commerciële verkeer van als gezelschapsdier gehouden salamanders, dat onder Verordening (EU) nr. 576/2013 valt, gezien de specifieke kenmerken van dit verkeer en het gebrek aan informatie daarover.

(9)

Deze maatregelen moeten gelden ongeacht andere regelgeving van de Unie die mogelijk van toepassing is op de handel in en het binnenbrengen van salamanders, met name Verordening (EG) nr. 338/97 van de Raad (8).

(10)

Tijdens haar 85e algemene vergadering van 21 tot en met 26 mei 2017 heeft de Wereldorganisatie voor diergezondheid (OIE) infectie met Bsal in haar gezondheidscode voor aquatische dieren opgenomen. Er zijn echter nog geen gedetailleerde internationale normen voorhanden en er is een gebrek aan informatie over de technische capaciteit van veterinaire diensten en laboratoria wereldwijd om op Bsal te testen; verschillende belanghebbenden in de Unie zijn daarentegen voorlopers op het gebied van de diagnose en behandeling van Bsal en de veilige hantering van verhandelde salamanders. Het is daarom passend dat de meeste risicobeperkende maatregelen, met name het in een geschikte inrichting in quarantaine plaatsen, het testen en het behandelen van verhandelde en binnengebrachte salamanders, door bevoegde veterinaire autoriteiten, exploitanten en laboratoria in de Unie worden uitgevoerd.

(11)

Volgens de bijstand van de EFSA kan Bsal tussen inheemse salamandersoorten van verschillende gebieden worden overgedragen en kan kruisbesmetting plaatsvinden in verscheidene inrichtingen waar salamanders worden gekweekt of verzameld of vanwaaruit zij worden gedistribueerd. Hierdoor is het risico dat Bsal bij verhandelde salamanders voorkomt onafhankelijk van de plaats van oorsprong en de situatie in het wild. Alle zendingen salamanders die voor het handelsverkeer binnen de Unie bestemd zijn of die in de Unie worden binnengebracht, moeten daarom aan risicobeperkende maatregelen worden onderworpen.

(12)

Om de bioveiligheid te waarborgen, moeten minimumvoorwaarden voor geschikte inrichtingen voor de quarantaine van salamanders worden vastgesteld en salamanders die in die inrichtingen sterven, moeten overeenkomstig de bestaande specifieke regels van de verordening dierlijke bijproducten (9) worden gehanteerd.

(13)

Wat de grootte van de epidemiologische eenheden in quarantaine betreft, moet worden gespecificeerd wat de minimale grootte is om voor certificering van negatieve resultaten van diagnostische tests in aanmerking te komen aangezien de beste beschikbare realtime kwantitatieve polymerasekettingreactie (qPCR) een beperkte gevoeligheid heeft; de test is slechts voldoende betrouwbaar als de epidemiologische eenheden uit ten minste 62 salamanders bestaan.

(14)

Salamanders die in de Unie in quarantaine zijn gehouden en met negatieve resultaten zijn getest of afdoende zijn behandeld, moeten niet opnieuw in quarantaine worden geplaatst of worden getest op voorwaarde dat zij in een geschikte inrichting afgezonderd van salamanders met een andere gezondheidsstatus zijn gehouden.

(15)

Er moeten behandelingen worden gespecificeerd die stroken met de protocollen die reeds in de in de bijstand van de EFSA genoemde collegiaal getoetste wetenschappelijke literatuur zijn beschreven, of met vergelijkbare protocollen.

(16)

Er moet een lijst worden vastgesteld van derde landen die voor het afgeven van diergezondheidscertificaten voor het binnenbrengen in de Unie van zendingen salamanders zijn goedgekeurd; in de lijst mogen alleen landen worden opgenomen die voor het afgeven van certificaten reeds voldoende garanties bieden die ten minste gelijkwaardig zijn aan die van Richtlijn 96/93/EEG van de Raad (10), om misleidende en frauduleuze certificering te voorkomen. Het is daarom passend te verwijzen naar reeds bestaande lijsten voor het binnenbrengen in de Unie van andere waren. Dergelijke lijsten van derde landen zijn opgenomen in bijlage I bij Beschikking 2004/211/EG van de Commissie (11), bijlage II, deel 2, bij Beschikking 2007/777/EG van de Commissie (12), bijlage I bij Verordening (EG) nr. 798/2008 van de Commissie (13), bijlage I, deel 1, bij Verordening (EG) nr. 119/2009 van de Commissie (14), bijlage II, deel 1, bij Verordening (EU) nr. 206/2010 van de Commissie (15) en bijlage I bij Verordening (EU) nr. 605/2010 van de Commissie (16).

(17)

Een zending salamanders mag enkel in de Unie worden binnengebracht als zij aan alle voorschriften voldoet en de bevoegde veterinaire autoriteit van de grensinspectiepost van binnenkomst kan vaststellen dat de zending zal worden aanvaard door een voor een geschikte inrichting van bestemming verantwoordelijke exploitant, en dat zij naar behoren in quarantaine zal worden geplaatst.

(18)

De daadwerkelijke aankomst van uit derde landen in de Unie binnengebrachte zendingen salamanders in de plaats van quarantaine in de Unie moet worden geregistreerd in de elektronische versie van het gemeenschappelijk veterinair document van binnenkomst dat in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 282/2004 van de Commissie (17) is vastgesteld en dat wordt beheerd via het geïntegreerde veterinaire computersysteem Traces, zodat de bevoegde veterinaire autoriteit van de grensinspectiepost van binnenkomst op betrouwbare wijze van hun aankomst in kennis kan worden gesteld.

(19)

Om de lidstaten, de bevoegde autoriteiten en ondernemers de tijd te geven om de nodige procedures in te voeren om aan de in dit besluit vastgestelde regels te kunnen voldoen, moet dit besluit in een overgangsperiode voorzien. Deze periode mag niet langer dan enkele maanden duren. Terzelfder tijd moeten reeds risicobeperkende maatregelen op basis van het door de lidstaten van bestemming vereiste beschermingsniveau van toepassing zijn.

(20)

Naar verwachting zullen wetenschappelijke bronnen en resultaten van door de lidstaten uitgevoerde officiële controles in de komende jaren meer informatie over Bsal opleveren die de huidige kennis over de ziekte zal aanvullen. De maatregelen ter bescherming van de diergezondheid in dit besluit moeten daarom tijdelijk zijn. Om de uitvoering ervan door de lidstaten gedurende één jaar en de daaropvolgende jaarlijkse verslaglegging en beoordeling mogelijk te maken, moeten de maatregelen echter ten minste tot en met 31 december 2019 van toepassing zijn; permanente EU-regels inzake diergezondheid kunnen in het kader van de nieuwe Verordening (EU) 2016/429 betreffende overdraagbare dierziekten worden vastgesteld en zullen dan van toepassing zijn vanaf de datum van toepassing van die verordening.

(21)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

i)

waar salamanders in quarantaine worden gehouden voordat zij naar een andere lidstaat worden verzonden of nadat zij in de Unie zijn binnengebracht, en

ii)

die vóór de begindatum van de quarantaine door de bevoegde autoriteit is geregistreerd;

a)

zij gaat vergezeld van een diergezondheidscertificaat dat met het modeldiergezondheidscertificaat in bijlage I, deel A, strookt;

b)

de salamanders vertonen geen klinische tekenen van Bsal en vertonen meer bepaald geen huidletsels of zweren op het moment van het onderzoek door de officiële dierenarts. Dat onderzoek wordt in de 24 uur vóór de verzending naar de lidstaat van bestemming uitgevoerd;

c)

de salamanders zijn afkomstig van een populatie waarin geen sterfgevallen wegens Bsal hebben plaatsgevonden en waarbij geen klinische tekenen van Bsal, met name huidletsels of zweren, zijn vastgesteld door de exploitant;

d)

de zending bestaat uit:

a)

de zending voldoet aan de voorwaarden inzake de diergezondheid van lid 1, onder a), b) en c);

b)

de salamanders zijn in de geschikte inrichting die aan de minimumvoorwaarden in bijlage II voldoet, in quarantaine gehouden tussen het einde van de quarantaineperiode volgend op het binnenbrengen van de salamanders in de Unie en de afgifte van het diergezondheidscertificaat in bijlage I, deel A.

a)

zij komt uit een derde land dat is opgenomen in:

b)

zij gaat vergezeld van een diergezondheidscertificaat dat met het modeldiergezondheidscertificaat in bijlage I, deel B, strookt;

c)

de salamanders vertonen geen klinische tekenen van Bsal en vertonen meer bepaald geen tekenen van huidletsels of zweren op het moment van het onderzoek door de officiële dierenarts, en dat onderzoek is in de 24 uur vóór de verzending naar de Unie uitgevoerd;

d)

vóór de afgifte van het onder b) bedoelde diergezondheidscertificaat is de epidemiologische eenheid die uit de salamanders in de zending bestaat, ten laatste op het moment van het onderzoek ten behoeve van de afgifte van het diergezondheidscertificaat afgezonderd van andere salamanders, en de salamanders in de zending zijn sindsdien niet meer met andere salamanders in contact gekomen.

a)

de naam en het adres van de geschikte inrichting van bestemming;

b)

dat de geschikte inrichting van bestemming aan de minimumvoorwaarden van bijlage II voldoet;

c)

dat de zending salamanders voor quarantaine zal worden aanvaard.

1.

de voor de geschikte inrichting van bestemming verantwoordelijke officiële of erkende dierenarts registreert de aankomst van de uit een derde land in de Unie binnengebrachte zending salamanders in vak 45 van deel 3 van de elektronische versie van het gemeenschappelijk veterinair document van binnenkomst;

2.

de officiële of erkende dierenarts zorgt ervoor dat de exploitant de zending salamanders in de geschikte inrichting van bestemming in quarantaine houdt als één epidemiologische eenheid;

3.

voor elke zending salamanders voert de officiële of erkende dierenarts een inspectie van de quarantaineomstandigheden uit, met inbegrip van een onderzoek van het register van sterfgevallen en een klinisch onderzoek van de salamanders in de geschikte inrichting van bestemming, waarbij met name aandacht wordt besteed aan huidletsels en zweren;

4.

indien een zending 62 of meer salamanders omvat, voert de officiële of erkende dierenarts het onderzoek, de bemonstering, de tests en de behandeling voor Bsal overeenkomstig de in bijlage III, punten 1 en 2, bedoelde procedures uit na de aankomst van de zending salamanders in de geschikte inrichting van bestemming;

5.

indien een zending minder dan 62 salamanders omvat, zorgt de officiële of erkende dierenarts ervoor dat de zending tot tevredenheid van de bevoegde autoriteit tegen Bsal wordt behandeld overeenkomstig bijlage III, punt 3;

6.

de officiële of erkende dierenarts geeft de zending salamanders door middel van een schriftelijke toelating vrij uit de geschikte inrichting van bestemming:

a)

alle salamanders in dezelfde epidemiologische eenheid worden:

b)

na voltooiing van de onder a) bedoelde maatregelen wordt het deel van de geschikte inrichting van bestemming waar de epidemiologische eenheid werd gehouden, tot tevredenheid van de bevoegde autoriteit gereinigd en ontsmet.

a)

het aantal epidemiologische eenheden met ten minste één bevestigd geval van Bsal;

b)

het aantal epidemiologische eenheden dat zonder een bevestigd geval is behandeld;

c)

alle bijkomende informatie over het testen, behandelen of hanteren van zendingen en over de uitvoering van dit besluit die zij relevant achten.