„Artikel 3

Wanneer de bevoegde autoriteiten in een lidstaat hun bevoegdheden uit hoofde van artikel 28, lid 3, van Richtlijn 95/46/EG uitoefenen en dit leidt tot de opschorting van of een definitief verbod op gegevensstromen naar het Bailiwick of Guernsey, teneinde natuurlijke personen met betrekking tot de verwerking van hun persoonsgegevens te beschermen, stelt de betrokken lidstaat de Commissie hiervan onverwijld in kennis, waarna de Commissie de andere lidstaten op de hoogte brengt.

Artikel 4

1.   De Commissie monitort op permanente basis de ontwikkelingen in de rechtsorde van Guernsey die de werking van deze beschikking zouden kunnen beïnvloeden, met inbegrip van ontwikkelingen met betrekking tot de toegang van overheidsinstanties tot persoonsgegevens, om na te gaan of Guernsey nog steeds een passend beschermingsniveau van persoonsgegevens waarborgt.

2.   De lidstaten en de Commissie brengen elkaar op de hoogte van gevallen waarin de instanties die op Guernsey verantwoordelijk zijn voor de naleving van de beschermingsnorm, niet in staat zijn de naleving daarvan te garanderen.

3.   De lidstaten en de Commissie stellen elkaar in kennis van eventuele aanwijzingen dat de ingrepen van de overheidsinstanties van Guernsey die verantwoordelijk zijn voor de nationale veiligheid, de rechtshandhaving en andere openbare belangen, in het recht van natuurlijke personen op de bescherming van hun persoonsgegevens, verder gaan dan hetgeen strikt noodzakelijk is, of dat er geen doeltreffende rechtsbescherming tegen dergelijke ingrepen is.

4.   Wanneer blijkt dat er niet langer een passend beschermingsniveau wordt gewaarborgd, ook in situaties als bedoeld in de leden 2 en 3, stelt de Commissie de bevoegde autoriteit van Guernsey hiervan in kennis en stelt zij zo nodig, overeenkomstig de in artikel 31, lid 2, van Richtlijn 95/46/EG bedoelde procedure, ontwerpmaatregelen voor om deze beschikking in te trekken of op te schorten dan wel de werkingssfeer ervan te beperken.”.

„Artikel 3

Wanneer de bevoegde autoriteiten in een lidstaat hun bevoegdheden uit hoofde van artikel 28, lid 3, van Richtlijn 95/46/EG uitoefenen en dit leidt tot de opschorting van of een definitief verbod op gegevensstromen naar Man, teneinde natuurlijke personen met betrekking tot de verwerking van hun persoonsgegevens te beschermen, stelt de betrokken lidstaat de Commissie hiervan onverwijld in kennis, waarna de Commissie de andere lidstaten op de hoogte brengt.

Artikel 4

1.   De Commissie monitort op permanente basis de ontwikkelingen in de rechtsorde van Man die de werking van deze beschikking zouden kunnen beïnvloeden, met inbegrip van ontwikkelingen met betrekking tot de toegang van overheidsinstanties tot persoonsgegevens, om na te gaan of Man nog steeds een passend beschermingsniveau van persoonsgegevens waarborgt.

2.   De lidstaten en de Commissie brengen elkaar op de hoogte van gevallen waarin de instanties die op Man verantwoordelijk zijn voor de naleving van de beschermingsnorm, niet in staat zijn de naleving daarvan te garanderen.

3.   De lidstaten en de Commissie stellen elkaar in kennis van eventuele aanwijzingen dat de ingrepen van de overheidsinstanties van Man die verantwoordelijk zijn voor de nationale veiligheid, de rechtshandhaving en andere openbare belangen, in het recht van natuurlijke personen op de bescherming van hun persoonsgegevens, verder gaan dan hetgeen strikt noodzakelijk is, of dat er geen doeltreffende rechtsbescherming tegen dergelijke ingrepen is.

4.   Wanneer blijkt dat er niet langer een passend beschermingsniveau wordt gewaarborgd, ook in situaties als bedoeld in de leden 2 en 3, stelt de Commissie de bevoegde autoriteit van Man hiervan in kennis en stelt zij zo nodig, overeenkomstig de in artikel 31, lid 2, van Richtlijn 95/46/EG bedoelde procedure, ontwerpmaatregelen voor om deze beschikking in te trekken of op te schorten dan wel de werkingssfeer ervan te beperken.”.

„Artikel 3

Wanneer de bevoegde autoriteiten in een lidstaat hun bevoegdheden uit hoofde van artikel 28, lid 3, van Richtlijn 95/46/EG uitoefenen en dit leidt tot de opschorting van of een definitief verbod op gegevensstromen naar Jersey, teneinde natuurlijke personen met betrekking tot de verwerking van hun persoonsgegevens te beschermen, stelt de betrokken lidstaat de Commissie hiervan onverwijld in kennis, waarna de Commissie de andere lidstaten op de hoogte brengt.

Artikel 4

1.   De Commissie monitort op permanente basis de ontwikkelingen in de rechtsorde van Jersey die de werking van deze beschikking zouden kunnen beïnvloeden, met inbegrip van ontwikkelingen met betrekking tot de toegang van overheidsinstanties tot persoonsgegevens, om na te gaan of Jersey nog steeds een passend beschermingsniveau van persoonsgegevens waarborgt.

2.   De lidstaten en de Commissie brengen elkaar op de hoogte van gevallen waarin de instanties die op Jersey verantwoordelijk zijn voor de naleving van de beschermingsnorm, niet in staat zijn de naleving daarvan te garanderen.

3.   De lidstaten en de Commissie stellen elkaar in kennis van eventuele aanwijzingen dat de ingrepen van de overheidsinstanties van Jersey die verantwoordelijk zijn voor de nationale veiligheid, de rechtshandhaving en andere openbare belangen, in het recht van natuurlijke personen op de bescherming van hun persoonsgegevens, verder gaan dan hetgeen strikt noodzakelijk is, of dat er geen doeltreffende rechtsbescherming tegen dergelijke ingrepen is.

4.   Wanneer blijkt dat er niet langer een passend beschermingsniveau wordt gewaarborgd, ook in situaties als bedoeld in de leden 2 en 3, stelt de Commissie de bevoegde autoriteit van Jersey hiervan in kennis en stelt zij zo nodig, overeenkomstig de in artikel 31, lid 2, van Richtlijn 95/46/EG bedoelde procedure, ontwerpmaatregelen voor om deze beschikking in te trekken of op te schorten dan wel de werkingssfeer ervan te beperken.”.

„Artikel 3

Wanneer de bevoegde autoriteiten in een lidstaat hun bevoegdheden uit hoofde van artikel 28, lid 3, van Richtlijn 95/46/EG uitoefenen en dit leidt tot de opschorting van of een definitief verbod op gegevensstromen naar een ontvanger op de Faeröer wiens activiteiten onder de Faeröerse wet betreffende de verwerking van persoonsgegevens vallen, teneinde natuurlijke personen met betrekking tot de verwerking van hun persoonsgegevens te beschermen, stelt de betrokken lidstaat de Commissie hiervan onverwijld in kennis, waarna de Commissie de andere lidstaten op de hoogte brengt.

Artikel 4

1.   De Commissie monitort op permanente basis de ontwikkelingen in de Faeröerse rechtsorde die de werking van dit besluit zouden kunnen beïnvloeden, met inbegrip van ontwikkelingen met betrekking tot de toegang van overheidsinstanties tot persoonsgegevens, om na te gaan of de Faeröer nog steeds een passend beschermingsniveau van persoonsgegevens waarborgen.

2.   De lidstaten en de Commissie brengen elkaar op de hoogte van gevallen waarin de instanties die op de Faeröer verantwoordelijk zijn voor de naleving van de beschermingsnorm, niet in staat zijn de naleving daarvan te garanderen.

3.   De lidstaten en de Commissie stellen elkaar in kennis van eventuele aanwijzingen dat de ingrepen van de overheidsinstanties van de Faeröer die verantwoordelijk zijn voor de nationale veiligheid, de rechtshandhaving en andere openbare belangen, in het recht van natuurlijke personen op de bescherming van hun persoonsgegevens, verder gaan dan hetgeen strikt noodzakelijk is, of dat er geen doeltreffende rechtsbescherming tegen dergelijke ingrepen is.

4.   Wanneer blijkt dat er niet langer een passend beschermingsniveau wordt gewaarborgd, ook in situaties als bedoeld in de leden 2 en 3, stelt de Commissie de bevoegde autoriteit van de Faeröer hiervan in kennis en stelt zij zo nodig, overeenkomstig de in artikel 31, lid 2, van Richtlijn 95/46/EG bedoelde procedure, ontwerpmaatregelen voor om dit besluit in te trekken of op te schorten dan wel de werkingssfeer ervan te beperken.”.

„Artikel 3

Wanneer de bevoegde autoriteiten in een lidstaat hun bevoegdheden uit hoofde van artikel 28, lid 3, van Richtlijn 95/46/EG uitoefenen en dit leidt tot de opschorting van of een definitief verbod op gegevensstromen naar Andorra, teneinde natuurlijke personen met betrekking tot de verwerking van hun persoonsgegevens te beschermen, stelt de betrokken lidstaat de Commissie hiervan onverwijld in kennis, waarna de Commissie de andere lidstaten op de hoogte brengt.

Artikel 4

1.   De Commissie monitort op permanente basis de ontwikkelingen in de rechtsorde van Andorra die de werking van dit besluit zouden kunnen beïnvloeden, met inbegrip van ontwikkelingen met betrekking tot de toegang van overheidsinstanties tot persoonsgegevens, om na te gaan of Andorra nog steeds een passend beschermingsniveau van persoonsgegevens waarborgt.

2.   De lidstaten en de Commissie stellen elkaar op de hoogte van gevallen waarin de instanties die in Andorra verantwoordelijk zijn voor de naleving van de beschermingsnorm, niet in staat zijn de naleving daarvan te garanderen.

3.   De lidstaten en de Commissie stellen elkaar in kennis van eventuele aanwijzingen dat de ingrepen van de overheidsinstanties van Andorra die verantwoordelijk zijn voor de nationale veiligheid, de rechtshandhaving en andere openbare belangen, in het recht van natuurlijke personen op de bescherming van hun persoonsgegevens, verder gaan dan hetgeen strikt noodzakelijk is, of dat er geen doeltreffende rechtsbescherming tegen dergelijke ingrepen is.

4.   Wanneer blijkt dat er niet langer een passend beschermingsniveau wordt gewaarborgd, ook in situaties als bedoeld in de leden 2 en 3, stelt de Commissie de bevoegde autoriteit van Andorra hiervan in kennis en stelt zij zo nodig, overeenkomstig de in artikel 31, lid 2, van Richtlijn 95/46/EG bedoelde procedure, ontwerpmaatregelen voor om dit besluit in te trekken of op te schorten dan wel de werkingssfeer ervan te beperken.”.

„Artikel 3

Wanneer de bevoegde autoriteiten in een lidstaat hun bevoegdheden uit hoofde van artikel 28, lid 3, van Richtlijn 95/46/EG uitoefenen en dit leidt tot de opschorting van of een definitief verbod op gegevensstromen naar de staat Israël, teneinde natuurlijke personen met betrekking tot de verwerking van hun persoonsgegevens te beschermen, stelt de betrokken lidstaat de Commissie hiervan onverwijld in kennis, waarna de Commissie de andere lidstaten op de hoogte brengt.

Artikel 4

1.   De Commissie monitort op permanente basis de ontwikkelingen in de Israëlische rechtsorde die de werking van dit besluit zouden kunnen beïnvloeden, met inbegrip van ontwikkelingen met betrekking tot de toegang van overheidsinstanties tot persoonsgegevens, om na te gaan of de staat Israël nog steeds een passend beschermingsniveau van persoonsgegevens waarborgt.

2.   De lidstaten en de Commissie stellen elkaar op de hoogte van gevallen waarin de instanties die in de staat Israël verantwoordelijk zijn voor de naleving van de beschermingsnorm, niet in staat zijn de naleving daarvan te garanderen.

3.   De lidstaten en de Commissie stellen elkaar in kennis van eventuele aanwijzingen dat de ingrepen van de Israëlische overheidsinstanties die verantwoordelijk zijn voor de nationale veiligheid, de rechtshandhaving en andere openbare belangen, in het recht van natuurlijke personen op de bescherming van hun persoonsgegevens, verder gaan dan hetgeen strikt noodzakelijk is, of dat er geen doeltreffende rechtsbescherming tegen dergelijke ingrepen is.

4.   Wanneer blijkt dat er niet langer een passend beschermingsniveau wordt gewaarborgd, ook in situaties als bedoeld in de leden 2 en 3, stelt de Commissie de Israëlische bevoegde autoriteit hiervan in kennis en stelt zij zo nodig, overeenkomstig de in artikel 31, lid 2, van Richtlijn 95/46/EG bedoelde procedure, ontwerpmaatregelen voor om dit besluit in te trekken of op te schorten dan wel de werkingssfeer ervan te beperken.”.

„Artikel 2

Wanneer de bevoegde autoriteiten in een lidstaat hun bevoegdheden uit hoofde van artikel 28, lid 3, van Richtlijn 95/46/EG uitoefenen en dit leidt tot de opschorting van of een definitief verbod op gegevensstromen naar de Republiek ten oosten van de Uruguay, teneinde natuurlijke personen met betrekking tot de verwerking van hun persoonsgegevens te beschermen, stelt de betrokken lidstaat de Commissie hiervan onverwijld in kennis, waarna de Commissie de andere lidstaten op de hoogte brengt.

Artikel 3

1.   De Commissie monitort op permanente basis de ontwikkelingen in de rechtsorde van de Republiek ten oosten van de Uruguay die de werking van dit besluit zouden kunnen beïnvloeden, met inbegrip van ontwikkelingen met betrekking tot de toegang van overheidsinstanties tot persoonsgegevens, om na te gaan of de Republiek ten oosten van de Uruguay nog steeds een passend beschermingsniveau van persoonsgegevens waarborgt.

2.   De lidstaten en de Commissie stellen elkaar in kennis van gevallen waarin de instanties die in de Republiek ten oosten van de Uruguay verantwoordelijk zijn voor de naleving van de beschermingsnorm, niet in staat zijn de naleving daarvan te garanderen.

3.   De lidstaten en de Commissie stellen elkaar in kennis van eventuele aanwijzingen dat de ingrepen van de overheidsinstanties van de Republiek ten oosten van de Uruguay die verantwoordelijk zijn voor de nationale veiligheid, de rechtshandhaving en andere openbare belangen, in het recht van natuurlijke personen op de bescherming van hun persoonsgegevens, verder gaan dan hetgeen strikt noodzakelijk is, of dat er geen doeltreffende rechtsbescherming tegen dergelijke ingrepen is.

4.   Wanneer blijkt dat er niet langer een passend beschermingsniveau wordt gewaarborgd, ook in situaties als bedoeld in de leden 2 en 3, stelt de Commissie de bevoegde autoriteit van de Republiek ten oosten van de Uruguay hiervan in kennis en stelt zij zo nodig, overeenkomstig de in artikel 31, lid 2, van Richtlijn 95/46/EG bedoelde procedure, ontwerpmaatregelen voor om dit besluit in te trekken of op te schorten dan wel de werkingssfeer ervan te beperken.”.

„Artikel 2

Wanneer de bevoegde autoriteiten in een lidstaat hun bevoegdheden uit hoofde van artikel 28, lid 3, van Richtlijn 95/46/EG uitoefenen en dit leidt tot de opschorting van of een definitief verbod op gegevensstromen naar Nieuw-Zeeland, teneinde natuurlijke personen met betrekking tot de verwerking van hun persoonsgegevens te beschermen, stelt de betrokken lidstaat de Commissie hiervan onverwijld in kennis, waarna de Commissie de andere lidstaten op de hoogte brengt.

Artikel 3

1.   De Commissie monitort op permanente basis de ontwikkelingen in de rechtsorde van Nieuw-Zeeland die de werking van dit besluit zouden kunnen beïnvloeden, met inbegrip van ontwikkelingen met betrekking tot de toegang van overheidsinstanties tot persoonsgegevens, om na te gaan of Nieuw-Zeeland nog steeds een passend beschermingsniveau van persoonsgegevens waarborgt.

2.   De lidstaten en de Commissie brengen elkaar op de hoogte van gevallen waarin de instanties die in Nieuw-Zeeland verantwoordelijk zijn voor de naleving van de beschermingsnorm, niet in staat zijn de naleving daarvan te garanderen.

3.   De lidstaten en de Commissie stellen elkaar in kennis van eventuele aanwijzingen dat de ingrepen van de overheidsinstanties van Nieuw-Zeeland die verantwoordelijk zijn voor de nationale veiligheid, de rechtshandhaving en andere openbare belangen, in het recht van natuurlijke personen op de bescherming van hun persoonsgegevens, verder gaan dan hetgeen strikt noodzakelijk is, of dat er geen doeltreffende rechtsbescherming tegen dergelijke ingrepen is.

4.   Wanneer blijkt dat er niet langer een passend beschermingsniveau wordt gewaarborgd, ook in situaties als bedoeld in de leden 2 en 3, stelt de Commissie de bevoegde autoriteit van Nieuw-Zeeland hiervan in kennis en stelt zij zo nodig, overeenkomstig de in artikel 31, lid 2, van Richtlijn 95/46/EG bedoelde procedure, ontwerpmaatregelen voor om dit besluit in te trekken of op te schorten dan wel de werkingssfeer ervan te beperken.”.