(1)

Οι νομοθετικές προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με την κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) μετά το 2020 αποσκοπούσαν στη θέσπιση του ισχυρού ενωσιακού πλαισίου που είναι απαραίτητο για να διασφαλιστεί ότι η ΚΓΠ θα παραμείνει κοινή πολιτική με ίσους όρους ανταγωνισμού, παρέχοντας παράλληλα στα κράτη μέλη μεγαλύτερη ευθύνη όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνονται στους σκοπούς και επιτυγχάνουν τους στόχους που έχουν τεθεί. Συνεπώς, τα κράτη μέλη οφείλουν να καταρτίσουν στρατηγικά σχέδια στο πλαίσιο της ΚΓΠ και να τα υλοποιήσουν μετά την έγκρισή τους από την Επιτροπή.

(2)

Η νομοθετική διαδικασία όσον αφορά τις νομοθετικές προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με την ΚΓΠ μετά το 2020 δεν ολοκληρώθηκε εγκαίρως ώστε τα κράτη μέλη και η Επιτροπή να μπορέσουν να προετοιμάσουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την εφαρμογή του νέου νομικού πλαισίου και των στρατηγικών σχεδίων της ΚΓΠ από την 1η Ιανουαρίου 2021, όπως είχε προταθεί αρχικά από την Επιτροπή. Η καθυστέρηση αυτή έχει δημιουργήσει αβεβαιότητα και κινδύνους για τους γεωργούς στην Ένωση και για ολόκληρο τον γεωργικό τομέα εντός της Ένωσης. Για να αμβλυνθεί αυτή η αβεβαιότητα και να διατηρηθεί η ζωτικότητα των αγροτικών περιοχών και περιφερειών, καθώς και να υποστηριχθεί η περιβαλλοντική βιωσιμότητα, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει τη συνεχή εφαρμογή των κανόνων του ισχύοντος πλαισίου της ΚΓΠ που καλύπτει την περίοδο 2014 έως 2020 («τρέχον πλαίσιο της ΚΓΠ») και την αδιάλειπτη πληρωμή των γεωργών και άλλων δικαιούχων και, ως εκ τούτου, να παρέχει προβλεψιμότητα και σταθερότητα κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου τα έτη 2021 και 2022 («μεταβατική περίοδος») έως την ημερομηνία εφαρμογής του νέου νομικού πλαισίου που καλύπτει την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 2023 («νέο νομικό πλαίσιο»).

(3)

Δεδομένου ότι η νομοθετική διαδικασία όσον αφορά τις νομοθετικές προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με την ΚΓΠ μετά το 2020 δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και τα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ δεν έχουν ακόμη καταρτιστεί από τα κράτη μέλη, ενώ είναι ανάγκη να ζητηθεί η γνώμη των συμφεροντούχων, το τρέχον πλαίσιο της ΚΓΠ θα πρέπει να εξακολουθήσει να ισχύει για την πρόσθετη περίοδο των δύο ετών. Σκοπός της μεταβατικής περιόδου είναι να διευκολυνθεί η ομαλή μετάβαση των δικαιούχων σε νέα περίοδο προγραμματισμού και να προβλεφθεί η δυνατότητα να ληφθεί υπόψη η ανακοίνωση της Επιτροπής της 11ης Δεκεμβρίου 2019 για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία («Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία»).

(4)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι μπορεί να χορηγείται στήριξη στους γεωργούς και λοιπούς δικαιούχους από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) τα έτη 2021 και 2022, η Ένωση θα πρέπει να συνεχίσει να χορηγεί την εν λόγω στήριξη κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του τρέχοντος πλαισίου της ΚΓΠ. Το τρέχον πλαίσιο της ΚΓΠ θεσπίστηκε ειδικότερα με τους κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 (4), (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 (5), (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 (6), (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 (7) και (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 (8) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

(5)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προσφέρει στα κράτη μέλη επαρκή χρόνο για να προετοιμάσουν τα αντίστοιχα στρατηγικά τους σχέδια στο πλαίσιο της ΚΓΠ, καθώς και να διευκολύνει τη δημιουργία διοικητικών δομών που απαιτούνται για την επιτυχή εφαρμογή του νέου νομικού πλαισίου, ιδίως με την πρόβλεψη της δυνατότητας αύξησης της τεχνικής βοήθειας. Όλα τα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ θα πρέπει να είναι έτοιμα να τεθούν σε ισχύ μόλις λήξει η μεταβατική περίοδος, προκειμένου να εξασφαλιστεί η απαραίτητη σταθερότητα και ασφάλεια στον γεωργικό τομέα.

(6)

Δεδομένου ότι η Ένωση θα πρέπει να εξακολουθήσει να στηρίζει την αγροτική ανάπτυξη καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν τα οικεία προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης που θα παραταθούν από τα αντίστοιχα κονδύλια του προϋπολογισμού για τα έτη 2021 και 2022. Τα προγράμματα που θα παραταθούν θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τουλάχιστον το ίδιο συνολικό μερίδιο της συνεισφοράς του ΕΓΤΑΑ προορίζεται για τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 59 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013, σύμφωνα με τις νέες φιλοδοξίες που καθορίζονται στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία.

(7)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 θεσπίζει τους κοινούς κανόνες που εφαρμόζονται στο ΕΓΤΑΑ και σε άλλα ταμεία, τα οποία λειτουργούν βάσει ενός κοινού πλαισίου. Ο εν λόγω κανονισμός θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται στα προγράμματα που υποστηρίζονται από το ΕΓΤΑΑ για την περίοδο προγραμματισμού 2014-2020, καθώς και για τα έτη προγραμματισμού 2021 και 2022.

(8)

Οι προθεσμίες που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 όσον αφορά τις εκθέσεις υλοποίησης, τις ετήσιες συνεδριάσεις επανεξέτασης, τις εκ των υστέρων αξιολογήσεις και τις εκθέσεις σύνθεσης, την επιλεξιμότητα των δαπανών και την αποδέσμευση, καθώς και τις δημοσιονομικές δεσμεύσεις, περιορίζονται στην περίοδο προγραμματισμού 2014-2020. Οι εν λόγω προθεσμίες θα πρέπει να προσαρμοστούν, ώστε να ληφθεί υπόψη η παρατεταμένη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία θα πρέπει να υλοποιηθούν τα προγράμματα που σχετίζονται με στήριξη από το ΕΓΤΑΑ.

(9)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1310/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9) και ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 807/2014 της Επιτροπής (10) προβλέπουν ότι οι δαπάνες για ορισμένες μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί δυνάμει ορισμένων κανονισμών βάσει των οποίων χορηγούνταν στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης πριν από την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 θα πρέπει να συνεχίσουν να καταβάλλονται, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, από το ΕΓΤΑΑ κατά την περίοδο προγραμματισμού 2014-2020. Οι εν λόγω δαπάνες θα πρέπει επίσης να συνεχίσουν να είναι επιλέξιμες για τη διάρκεια της αντίστοιχης νομικής δέσμευσης υπό τους ίδιους όρους κατά τα έτη προγραμματισμού 2021 και 2022. Για λόγους νομικής σαφήνειας και ασφάλειας δικαίου, θα πρέπει επίσης να αποσαφηνιστεί ότι οι νομικές δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται δυνάμει προηγούμενων μέτρων που αντιστοιχούν στα μέτρα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 στα οποία εφαρμόζεται το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου θα πρέπει να υπόκεινται στο εν λόγω ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου, καθώς και ότι οι πληρωμές που σχετίζονται με αυτές τις νομικές δεσμεύσεις θα πρέπει να πραγματοποιούνται από την 1η Δεκεμβρίου έως τις 30 Ιουνίου του επόμενου ημερολογιακού έτους.

(10)

Το ΕΓΤΑΑ θα πρέπει να είναι σε θέση να στηρίζει το κόστος της δημιουργίας ικανοτήτων και των προπαρασκευαστικών μέτρων για τη στήριξη του σχεδιασμού και της μελλοντικής εφαρμογής των στρατηγικών ανάπτυξης με πρωτοβουλία των τοπικών κοινοτήτων σύμφωνα με το νέο νομικό πλαίσιο.

(11)

Το 2015, κατά τη χορήγηση των δικαιωμάτων ενίσχυσης ή τον επανυπολογισμό των δικαιωμάτων ενίσχυσης για τα κράτη μέλη που κρατούν τα υφιστάμενα δικαιώματα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1307/2013, ορισμένα κράτη μέλη υπέπεσαν σε σφάλματα κατά τον καθορισμό του αριθμού ή της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης. Πολλά από αυτά τα σφάλματα, ακόμη και όταν αφορούσαν έναν μεμονωμένο γεωργό, επηρεάζουν την αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης για όλους τους γεωργούς και για όλα τα έτη. Ορισμένα κράτη μέλη υπέπεσαν επίσης σε σφάλματα και μετά το 2015 κατά τη χορήγηση δικαιωμάτων από το απόθεμα, για παράδειγμα στον υπολογισμό της μέσης αξίας. Αυτές οι περιπτώσεις μη συμμόρφωσης υπόκεινται συνήθως σε δημοσιονομική διόρθωση έως ότου ληφθούν διορθωτικά μέτρα από το οικείο κράτος μέλος. Δεδομένου του χρονικού διαστήματος που έχει παρέλθει από την πρώτη χορήγηση και των προσπαθειών που καταβάλλουν τα κράτη μέλη για τον καθορισμό και, κατά περίπτωση, τη διόρθωση των δικαιωμάτων, αλλά και για λόγους ασφάλειας δικαίου, ο αριθμός και η αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης θα πρέπει να θεωρούνται νόμιμα και κανονικά από μια συγκεκριμένη ημερομηνία και μετά.

(12)

Δυνάμει του άρθρου 24 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013, δόθηκε στα κράτη μέλη η επιλογή να εφαρμόσουν, με σκοπό τη χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης, συντελεστή μείωσης σε επιλέξιμα εκτάρια τα οποία αποτελούνται από μόνιμους βοσκότοπους που βρίσκονται σε περιοχές με δύσκολες καιρικές συνθήκες. Η διαχείριση των λειμώνων των Άλπεων συχνά πραγματοποιείται συλλογικά και, ως εκ τούτου, οι περιοχές διατίθενται σε ετήσια βάση, προκαλώντας έτσι μεγάλη αβεβαιότητα μεταξύ των γεωργών των οικείων κρατών μελών. Η εφαρμογή του εν λόγω συστήματος έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα πολύπλοκη, ιδίως όσον αφορά τον ακριβή ορισμό των σχετικών περιοχών. Δεδομένου ότι η αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης σε περιοχές όπου δεν εφαρμόζεται συντελεστής μείωσης εξαρτάται από το άθροισμα των δικαιωμάτων ενίσχυσης στις ορισθείσες περιοχές, η εν λόγω αβεβαιότητα επηρεάζει ακολούθως όλους τους γεωργούς των οικείων κρατών μελών. Προκειμένου να σταθεροποιηθεί το σύστημα που εφαρμόζεται επί του παρόντος στα εν λόγω κράτη μέλη και να διασφαλιστεί η ασφάλεια δικαίου για όλους τους γεωργούς των οικείων κρατών μελών το συντομότερο δυνατόν, τα οικεία κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να θεωρούν νόμιμη και κανονική την αξία και τον αριθμό όλων των δικαιωμάτων που έχουν χορηγηθεί σε όλους τους γεωργούς πριν από την 1η Ιανουαρίου 2020. Η αξία των εν λόγω δικαιωμάτων θα πρέπει να είναι, με την επιφύλαξη τυχόν μέσων έννομης προστασίας που έχουν στη διάθεσή τους μεμονωμένοι δικαιούχοι, η αξία για το ημερολογιακό έτος 2019 που ισχύει στις 31 Δεκεμβρίου 2019.

(13)

Η επιβεβαίωση των δικαιωμάτων ενίσχυσης δεν συνιστά εξαίρεση από την ευθύνη των κρατών μελών στο πλαίσιο της επιμερισμένης διαχείρισης του ΕΓΤΕ να διασφαλίζουν την προστασία του προϋπολογισμού της Ένωσης από παράτυπες δαπάνες. Συνεπώς, η επιβεβαίωση των δικαιωμάτων ενίσχυσης που χορηγήθηκαν σε γεωργούς πριν από την 1η Ιανουαρίου 2021 ή, κατά παρέκκλιση, πριν από την 1η Ιανουαρίου 2020, δεν θα πρέπει να θίγει την εξουσία της Επιτροπής να λαμβάνει τις αποφάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 52 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 σε σχέση με παράτυπες πληρωμές που καταβλήθηκαν για οποιοδήποτε ημερολογιακό έτος έως και το 2020 ή, κατά παρέκκλιση, έως και το 2019, ως αποτέλεσμα σφαλμάτων στον αριθμό ή στην αξία των εν λόγω δικαιωμάτων ενισχύσεων.

(14)

Δεδομένου ότι το νέο νομικό πλαίσιο για την ΚΓΠ δεν έχει ακόμη εκδοθεί, θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι θα πρέπει να θεσπιστούν μεταβατικοί κανόνες για τη ρύθμιση της μετάβασης από τα υφιστάμενα καθεστώτα στήριξης που χορηγούνται σε πολυετή βάση στο νέο νομικό πλαίσιο.

(15)

Για να περιοριστεί η σημαντική μεταφορά δεσμεύσεων από την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού για την αγροτική ανάπτυξη στα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ, η διάρκεια των νέων πολυετών δεσμεύσεων όσον αφορά τη γεωργία, το περιβάλλον και το κλίμα, τη βιολογική γεωργία και την καλή μεταχείριση των ζώων θα πρέπει, κατά γενικό κανόνα, να περιοριστεί σε μέγιστη χρονική περίοδο τριών ετών. Από το 2022, η παράταση των υφιστάμενων δεσμεύσεων θα πρέπει να περιοριστεί σε ένα έτος.

(16)

Το άρθρο 31 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 προέβλεπε μεταβατικές ρυθμίσεις για τη διευκόλυνση της σταδιακής κατάργησης των ενισχύσεων σε περιοχές που, λόγω της εφαρμογής των νέων κριτηρίων οριοθέτησης, δεν θα θεωρούνταν πλέον ως περιοχές με φυσικά μειονεκτήματα. Οι ενισχύσεις αυτές έπρεπε να καταβληθούν έως το 2020 και για μέγιστο διάστημα τεσσάρων ετών. Ο κανονισμός (ΕΕ) 2017/2393 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) παρέτεινε την αρχική προθεσμία για τη νέα οριοθέτηση των περιοχών αυτών έως το 2019. Για τους γεωργούς των κρατών μελών που προέβησαν σε οριοθέτηση το 2018 και το 2019, η σταδιακή κατάργηση των ενισχύσεων δεν θα μπορούσε να φτάσει το ανώτατο όριο των τεσσάρων ετών. Προκειμένου να συνεχιστεί η σταδιακή κατάργηση των ενισχύσεων, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να συνεχίσουν να τις καταβάλλουν κατά τα έτη 2021 και 2022, κατά περίπτωση. Για τη διασφάλιση επαρκούς επιπέδου ενισχύσεων ανά εκτάριο, σύμφωνα με το άρθρο 31 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013, το επίπεδο ενισχύσεων τα έτη 2021 και 2022 θα πρέπει να καθοριστεί σε 25 EUR ανά εκτάριο.

(17)

Δεδομένου ότι οι γεωργοί είναι εκτεθειμένοι σε αυξανόμενους οικονομικούς και περιβαλλοντικούς κινδύνους ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής και της αυξανόμενης αστάθειας των τιμών, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 προβλέπει ένα μέτρο διαχείρισης κινδύνου για να βοηθήσει τους γεωργούς να αντιμετωπίσουν τους εν λόγω κινδύνους. Το εν λόγω μέτρο περιλαμβάνει χρηματοδοτικές συνεισφορές σε ταμεία αλληλοβοήθειας και ένα εργαλείο σταθεροποίησης εισοδήματος. Για την παροχή στήριξης δυνάμει του εν λόγω μέτρου προβλέφτηκαν ειδικοί όροι, προκειμένου να διασφαλισθεί η ίση μεταχείριση των γεωργών σε ολόκληρη την Ένωση, η αποφυγή στρέβλωσης του ανταγωνισμού και η τήρηση των διεθνών δεσμεύσεων της Ένωσης. Προκειμένου να προωθηθεί περαιτέρω η χρήση του εν λόγω μέτρου στους γεωργούς όλων των τομέων, θα πρέπει να δοθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να μειώσουν το εφαρμοστέο στο αντίστοιχο εργαλείο κατώτατο όριο του 30 % που ενεργοποιεί την αποζημίωση των γεωργών σε περίπτωση μείωσης της παραγωγής ή του εισοδήματος, όχι όμως κάτω του 20 %.

(18)

Οι γεωργοί και οι αγροτικές επιχειρήσεις έχουν πληγεί με πρωτοφανή τρόπο από τις συνέπειες της επιδημικής έξαρσης της COVID-19. Η παράταση των εκτεταμένων περιορισμών στις μετακινήσεις που έχουν επιβληθεί στα κράτη μέλη, καθώς και η υποχρεωτική αναστολή λειτουργίας των καταστημάτων, των υπαίθριων αγορών, των εστιατορίων και των λοιπών χώρων φιλοξενίας, έχουν προκαλέσει οικονομικές αναταράξεις στον γεωργικό τομέα και στις αγροτικές κοινότητες και έχουν ως αποτέλεσμα προβλήματα ρευστότητας και ταμειακών ροών για τους γεωργούς και τις μικρές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της μεταποίησης, της εμπορίας ή της ανάπτυξης γεωργικών προϊόντων. Για την ανταπόκριση στις επιπτώσεις της κρίσης που προκύπτουν από την επιδημική έξαρση της COVID-19, η διάρκεια του μέτρου που αναφέρεται στο άρθρο 39β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 θα πρέπει να επεκταθεί για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ρευστότητας που θέτουν σε κίνδυνο τη συνέχιση των γεωργικών δραστηριοτήτων και των μικρών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη μεταποίηση, την εμπορία ή την ανάπτυξη γεωργικών προϊόντων. Η στήριξη για το εν λόγω μέτρο θα πρέπει να χρηματοδοτείται από 2 % κατ’ ανώτατο όριο από τα κονδύλια του ΕΓΤΑΑ που διατίθενται στα κράτη μέλη για την προγραμματική περίοδο 2014-2020.

(19)

Προκειμένου να αποφευχθεί μια κατάσταση κατά την οποία οι πόροι για την τοπική ανάπτυξη με πρωτοβουλία τοπικών κοινοτήτων κατά τα έτη προγραμματισμού 2021 και 2022 δεν δαπανώνται, τα κράτη μέλη που κάνουν χρήση της δυνατότητας να μεταφέρουν ποσά από τις άμεσες ενισχύσεις στην αγροτική ανάπτυξη θα πρέπει να μπορούν να εφαρμόζουν το ελάχιστο ποσοστό διάθεσης ύψους 5 % – 2,5 % στην περίπτωση της Κροατίας – για την τοπική ανάπτυξη με πρωτοβουλία των τοπικών κοινοτήτων μόνο στη συνεισφορά του ΕΓΤΑΑ στα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης που παρατείνονται έως την 31η Δεκεμβρίου 2022, υπολογιζόμενη προτού πραγματοποιηθεί η μεταφορά των ποσών από τις άμεσες ενισχύσεις.

(20)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/2094 του Συμβουλίου (12) σχετικά με τη θέσπιση Μέσου Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης («ΜΑΕΕ») για τη στήριξη της ανάκαμψης μετά την κρίση της COVID-19 («κανονισμός ΜΑΕΕ»), θα πρέπει να διατεθούν πρόσθετοι πόροι για τα έτη 2021 και 2022 προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις από την κρίση της COVID-19 και οι συνέπειές της για τον γεωργικό τομέα και τις αγροτικές περιοχές της Ένωσης.

(21)

Λόγω των πρωτοφανών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν ο γεωργικός τομέας και οι αγροτικές περιοχές της Ένωσης ως αποτέλεσμα της κρίσης της COVID-19, οι πρόσθετοι πόροι που παρέχονται στο πλαίσιο του ΜΑΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση μέτρων στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013, πράγμα που θα οδηγήσει σε μια ανθεκτική, βιώσιμη και ψηφιακή οικονομική ανάκαμψη σύμφωνα με τους στόχους των δεσμεύσεων της Ένωσης για το περιβάλλον και το κλίμα και με τις νέες φιλοδοξίες που ορίζονται στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία.

(22)

Κατά συνέπεια, τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να μειώσουν την περιβαλλοντική φιλοδοξία των οικείων προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης που εφαρμόζουν. Θα πρέπει να διασφαλίσουν το ίδιο συνολικό μερίδιο για τους πρόσθετους πόρους με αυτούς που προόρισαν στα οικεία προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης για μέτρα ιδιαίτερα επωφελή για το περιβάλλον και το κλίμα στο πλαίσιο της συνεισφοράς του ΕΓΤΑΑ («αρχή της μη υποβάθμισης»). Επιπλέον, τουλάχιστον το 37 % των πρόσθετων πόρων που παρέχονται από το ΜΑΕΕ θα πρέπει να διατεθεί για μέτρα που είναι ιδιαίτερα επωφελή για το περιβάλλον και το κλίμα, καθώς και για την καλή μεταχείριση των ζώων και το LEADER. Επιπροσθέτως, τουλάχιστον το 55 % των εν λόγω πρόσθετων πόρων θα πρέπει να διατεθεί για μέτρα που προωθούν την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη στις αγροτικές περιοχές, ιδίως για επενδύσεις σε υλικά στοιχεία του ενεργητικού, ανάπτυξη γεωργικών εκμεταλλεύσεων και επιχειρήσεων, στήριξη για βασικές υπηρεσίες και ανάπλαση χωριών σε αγροτικές περιοχές και συνεργασία.

(23)

Εάν τα κράτη μέλη δεν είναι σε θέση με άλλο τρόπο να τηρήσουν την αρχή της μη υποβάθμισης, θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να παρεκκλίνουν από την υποχρέωση διάθεσης τουλάχιστον του 55 % των πρόσθετων πόρων από το ΜΑΕΕ για μέτρα που προωθούν την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη στις αγροτικές περιοχές και θα πρέπει κατά προτίμηση να στηρίξουν μέτρα που είναι ιδιαίτερα επωφελή για το περιβάλλον και το κλίμα. Ωστόσο, προκειμένου να παρέχεται στα κράτη μέλη επαρκής ευελιξία, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να έχουν τη δυνατότητα να παρεκκλίνουν από την αρχή της μη υποβάθμισης όσον αφορά τους εν λόγω πρόσθετους πόρους, στον βαθμό που απαιτείται προκειμένου να συμμορφώνονται με την εν λόγω υποχρέωση του 55 %.

(24)

Οι πρόσθετοι πόροι από το ΜΑΕΕ υπόκεινται σε ειδικούς όρους. Οι εν λόγω πρόσθετοι πόροι θα πρέπει, συνεπώς, να προγραμματίζονται και να παρακολουθούνται χωριστά από τη στήριξη της Ένωσης για την αγροτική ανάπτυξη, με την εφαρμογή, γενικά, των κανόνων που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1305/2013. Ως εκ τούτου, οι εν λόγω πρόσθετοι πόροι θα πρέπει να εκτελούνται μέσω του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 και να θεωρούνται στο πλαίσιο του εν λόγω κανονισμού ως ποσά που χρηματοδοτούν μέτρα στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να εφαρμόζονται οι κανόνες που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1305/2013, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων για τις τροποποιήσεις των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης, στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων για την αυτόματη αποδέσμευση, και στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1307/2013, εκτός αν άλλως ορίζεται στον παρόντα κανονισμό.

(25)

Θα πρέπει να θεσπιστούν ειδικό μέγιστο ποσοστό συγχρηματοδότησης της Ένωσης, καθώς και αυξημένο ποσοστό στήριξης για επενδύσεις που συμβάλλουν σε μια ανθεκτική, βιώσιμη και ψηφιακή οικονομική ανάκαμψη, και ενισχυμένη στήριξη των νέων γεωργών, προκειμένου να διασφαλιστεί το επαρκές αποτέλεσμα μόχλευσης των πρόσθετων πόρων που παρέχονται από το ΜΑΕΕ.

(26)

Για να διασφαλιστεί συνέχεια κατά τη μεταβατική περίοδο, το αποθεματικό για κρίσεις στον γεωργικό τομέα θα πρέπει να διατηρηθεί για τα έτη 2021 και 2022. Το σχετικό ποσό του αποθεματικού για τα έτη 2021 και 2022 θα πρέπει να συμπεριληφθεί στο εν λόγω αποθεματικό.

(27)

Όσον αφορά τις ρυθμίσεις προχρηματοδότησης από το ΕΓΤΑΑ, θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι ούτε η παράταση έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022 των προγραμμάτων που υποστηρίζονται από το ΕΓΤΑΑ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό ούτε οι πρόσθετοι πόροι που διατίθενται με βάση τον κανονισμό ΜΑΕΕ θα πρέπει να έχουν ως αποτέλεσμα τη χορήγηση πρόσθετης προχρηματοδότησης για τα σχετικά προγράμματα.

(28)

Το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 προβλέπει επί του παρόντος ότι τα κράτη μέλη υποχρεούνται να κοινοποιούν τις αποφάσεις τους που λαμβάνονται σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο και το εκτιμώμενο προϊόν της μείωσης για το μέρος του ποσού των άμεσων ενισχύσεων που πρέπει να χορηγηθούν σε γεωργό για ένα δεδομένο ημερολογιακό έτος το οποίο υπερβαίνει τις 150 000 EUR μόνο για τα έτη 2015 έως 2020. Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχιση του υφιστάμενου συστήματος, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να κοινοποιούν τις αποφάσεις τους που λαμβάνονται κατ’ εφαρμογή του εν λόγω άρθρου και το εκτιμώμενο προϊόν της μείωσης για τα ημερολογιακά έτη 2021 και 2022.

(29)

Το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 παρέχει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να μεταφέρουν κονδύλια μεταξύ άμεσων ενισχύσεων και αγροτικής ανάπτυξης όσον αφορά τα ημερολογιακά έτη 2014 έως 2020. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη μπορούν να ακολουθούν τη δική τους στρατηγική, η ευελιξία μεταξύ πυλώνων θα πρέπει να αφορά επίσης το ημερολογιακό έτος 2021 (οικονομικό έτος 2022) και το ημερολογιακό έτος 2022 (οικονομικό έτος 2023).

(30)

Για να μπορέσει η Επιτροπή να καθορίσει τα δημοσιονομικά ανώτατα όρια σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1, το άρθρο 36 παράγραφος 4, το άρθρο 42 παράγραφος 2, το άρθρο 49 παράγραφος 2, το άρθρο 51 παράγραφος 4 και το άρθρο 53 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013, είναι αναγκαίο τα κράτη μέλη να κοινοποιήσουν τις αποφάσεις τους σχετικά με τα χρηματοδοτικά κονδύλια ανά καθεστώς για το ημερολογιακό έτος 2021 έως τις 19 Φεβρουαρίου 2021 και για το ημερολογιακό έτος 2022 έως την 1η Αυγούστου 2021.

(31)

Το άρθρο 22 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 προβλέπει τη γραμμική προσαρμογή της αξίας των δικαιωμάτων ενισχύσεων σε περίπτωση αλλαγής του ανώτατου ορίου για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης από ένα έτος στο επόμενο λόγω ορισμένων αποφάσεων που λαμβάνουν τα κράτη μέλη και οι οποίες επηρεάζουν το ανώτατο όριο για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης. Η παράταση της ισχύος του παραρτήματος II του συγκεκριμένου κανονισμού σχετικά με τα εθνικά ανώτατα όρια μετά το ημερολογιακό έτος 2020 και οι πιθανές ετήσιες αλλαγές από τη συγκεκριμένη ημερομηνία ενδέχεται να έχουν επιπτώσεις στο ανώτατο όριο για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης. Κατά συνέπεια, για να μπορέσουν τα κράτη μέλη να τηρήσουν την υποχρέωση βάσει της οποίας η συνολική αξία των δικαιωμάτων ενισχύσεων και των αποθεμάτων πρέπει να ισούται με το ανώτατο όριο για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης που προβλέπεται στο άρθρο 22 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί γραμμική προσαρμογή προκειμένου να διασφαλιστεί η προσαρμογή στην παράταση ή στις τροποποιήσεις του παραρτήματος II του εν λόγω κανονισμού κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου. Επιπλέον, προκειμένου να παρασχεθεί μεγαλύτερη ευελιξία στα κράτη μέλη, κρίνεται σκόπιμο να τους δοθεί η δυνατότητα να προσαρμόζουν την αξία των δικαιωμάτων ενισχύσεων ή του αποθέματος, πιθανώς με διαφορετικά ποσοστά αναπροσαρμογής.

(32)

Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, τα κράτη μέλη κοινοποίησαν το 2014 τις αποφάσεις τους έως και το ημερολογιακό έτος 2020 σχετικά με την κατανομή του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης μεταξύ των περιφερειών και τις πιθανές ετήσιες σταδιακές τροποποιήσεις για την περίοδο που καλύπτει ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1307/2013. Είναι απαραίτητο τα κράτη μέλη να κοινοποιήσουν επίσης αυτές τις αποφάσεις για τα ημερολογιακά έτη 2021 και 2022.

(33)

Ο μηχανισμός εσωτερικής σύγκλισης είναι η βασική διαδικασία για την πιο δίκαιη κατανομή της άμεσης εισοδηματικής στήριξης μεταξύ των γεωργών. Η ύπαρξη σημαντικών ατομικών διαφορών βάσει παλαιών ιστορικών αναφορών καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολο να δικαιολογηθεί. Στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1307/2013, το βασικό μοντέλο της εσωτερικής σύγκλισης συνίσταται στην εφαρμογή από τα κράτη μέλη ενιαίου κατ’ αποκοπήν ποσοστού για όλα τα δικαιώματα ενίσχυσης, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, από το 2015. Ωστόσο, για να διασφαλιστεί η ομαλότερη μετάβαση σε μια ενιαία αξία, προβλέφθηκε παρέκκλιση η οποία παρέχει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να διαφοροποιούν τις αξίες των δικαιωμάτων ενίσχυσης εφαρμόζοντας μερική σύγκλιση, η οποία αποκαλείται επίσης «μοντέλο σήραγγας», μεταξύ του 2015 και του 2019. Ορισμένα κράτη μέλη έκαναν χρήση αυτής της παρέκκλισης. Για να συνεχιστεί η διαδικασία προς μια πιο δίκαιη κατανομή των άμεσων ενισχύσεων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να συγκλίνουν περαιτέρω προς έναν εθνικό ή περιφερειακό μέσο όρο μετά το 2019 αντί να υιοθετήσουν ενιαίο κατ’ αποκοπήν ποσοστό ή να διατηρήσουν την αξία των δικαιωμάτων στο επίπεδο του 2019. Η εν λόγω δυνατότητα για τα κράτη μέλη θα πρέπει συνεπώς να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2021. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κοινοποιούν στην Επιτροπή σε ετήσια βάση την απόφασή τους για το επόμενο έτος.

(34)

Οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 για την προσαρμογή όλων των δικαιωμάτων ενίσχυσης, οι οποίες τροποποιούνται από τον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει να εφαρμοστούν αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2020, ώστε να διευκρινιστεί ότι τα κράτη μέλη ήταν σε θέση να συγκλίνουν μετά το 2019.

(35)

Το άρθρο 30 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 προβλέπει ότι οι ετήσιες σταδιακές τροποποιήσεις της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης που χορηγούνται από το απόθεμα πρέπει να αντανακλούν τις ετήσιες μεταβολές του εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζονται στο παράρτημα II του εν λόγω κανονισμού, αντικατοπτρίζοντας μια πολυετή διαχείριση του αποθέματος. Οι κανόνες αυτοί θα πρέπει να προσαρμοστούν έτσι ώστε να αντικατοπτρίζουν τη δυνατότητα τροποποίησης τόσο της αξίας όλων των χορηγούμενων δικαιωμάτων ενίσχυσης, όσο και του αποθέματος, με στόχο την προσαρμογή σε αλλαγές στο ποσό που προβλέπεται στο παράρτημα II του εν λόγω κανονισμού μεταξύ δύο ετών. Σε κράτη μέλη που αποφασίζουν να συνεχίζουν εσωτερική σύγκλιση, η εν λόγω εσωτερική σύγκλιση υλοποιείται σε ετήσια βάση. Για τα ημερολογιακά έτη 2020, 2021 και 2022, θα πρέπει να καθοριστεί κατά το έτος χορήγησης μόνο η αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης του τρέχοντος έτους. Η μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης που χορηγούνται από το απόθεμα σε ένα δεδομένο έτος θα πρέπει να υπολογίζεται έπειτα από πιθανή προσαρμογή του αποθέματος σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού. Σε οποιοδήποτε μεταγενέστερο έτος, η αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης που χορηγούνται από το απόθεμα θα πρέπει να προσαρμόζεται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

(36)

Το άρθρο 36 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 προβλέπει την εφαρμογή του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020. Είναι σκόπιμο να καταστεί δυνατή η παράταση του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης τα έτη 2021 και 2022.

(37)

Δεδομένου ότι η τροποποίηση, που ορίζεται στον παρόντα κανονισμό, του παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 θα τεθεί σε ισχύ πολύ αργά ώστε τα κράτη μέλη να τηρήσουν την αρχική προθεσμία για συγκεκριμένες υποχρεώσεις κοινοποίησης το 2020, είναι αναγκαίο να παραταθούν η προθεσμία για τη λήψη από τα κράτη μέλη της απόφασης να εισαγάγουν για πρώτη φορά την αναδιανεμητική ενίσχυση από το 2021 ή το 2022, καθώς και η κοινοποίηση της εν λόγω απόφασης στην Επιτροπή. Είναι σκόπιμο να οριστεί η εν λόγω προθεσμία κατά τρόπον ώστε να συμπίπτει με την προθεσμία για τις αποφάσεις σχετικά με την ευελιξία μεταξύ πυλώνων.

(38)

Σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013, τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης μπορούν να αποφασίσουν τη χορήγηση μεταβατικής εθνικής ενίσχυσης κατά το διάστημα 2015-2020 για να αποφευχθεί η αιφνίδια και ουσιαστική μείωση της στήριξης στους τομείς που επωφελήθηκαν από τη μεταβατική εθνική ενίσχυση έως το 2014. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι, κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, η εν λόγω ενίσχυση εξακολουθεί να διαδραματίζει τον ρόλο της στη στήριξη του εισοδήματος των γεωργών στους εν λόγω ειδικούς τομείς, θα πρέπει να προβλεφθεί η συνέχιση της εν λόγω ενίσχυσης υπό τους ίδιους όρους και περιορισμούς που ισχύουν και για την περίοδο 2015-2020.

(39)

Για λόγους ασφάλειας δικαίου, θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι τα άρθρα 41 και 42 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 παρέχουν στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να αναθεωρούν, σε ετήσια βάση, τις αποφάσεις τους σχετικά με την αναδιανεμητική ενίσχυση. H προθεσμία για την αναθεώρηση που ισχύει για τα έτη 2021 και το 2022 θα πρέπει να οριστεί κατά τρόπον ώστε να συμπίπτει με την προθεσμία για τις αποφάσεις σχετικά με την ευελιξία μεταξύ πυλώνων.

(40)

Το άρθρο 52 παράγραφος 10 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 αναθέτει στην Επιτροπή την εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που παρέχουν στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να αποφασίσουν τη συνέχιση της καταβολής της προαιρετικής συνδεδεμένης στήριξης μέχρι το 2020 βάσει των παραγωγικών μονάδων για τις οποίες χορηγήθηκε τέτοια στήριξη σε προηγούμενη περίοδο αναφοράς. Στόχος της εν λόγω εξουσιοδότησης είναι να διασφαλισθεί η μεγαλύτερη δυνατή συνοχή μεταξύ των ενωσιακών καθεστώτων που στοχεύουν τομείς που μπορούν να πληγούν από διαρθρωτικές ανισορροπίες της αγοράς. Είναι επομένως σκόπιμο να παραταθεί η εν λόγω εξουσιοδότηση ώστε να καλύπτει και τα έτη 2021 και 2022.

(41)

Δεδομένου ότι η τροποποίηση, που ορίζεται στον παρόντα κανονισμό, του παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 θα τεθεί σε ισχύ πολύ αργά ώστε τα κράτη μέλη να τηρήσουν την αρχική προθεσμία για συγκεκριμένες υποχρεώσεις κοινοποίησης το 2020, είναι αναγκαίο να παραταθεί η προθεσμία για τη λήψη από τα κράτη μέλη της απόφασης να εισαγάγουν για πρώτη φορά την προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη από το 2021 ή το 2022, καθώς και για την κοινοποίηση της εν λόγω απόφασης στην Επιτροπή. Είναι σκόπιμο να οριστεί η εν λόγω προθεσμία κατά τρόπον ώστε να συμπίπτει με την προθεσμία για τις αποφάσεις σχετικά με την ευελιξία μεταξύ πυλώνων. Ομοίως, η προθεσμία για απόφαση των κρατών μελών να συνεχίσουν ή να παύσουν τη χορήγηση προαιρετικής συνδεδεμένης στήριξης κατά τα έτη 2021 και 2022, καθώς και η κοινοποίηση της εν λόγω απόφασης στην Επιτροπή, θα πρέπει να λάβουν παράταση μέχρι την ίδια ημερομηνία.

(42)

Το άρθρο 54 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 καθορίζει τα στοιχεία των κοινοποιήσεων των κρατών μελών σχετικά με την προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη. Είναι σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι οι εν λόγω κοινοποιήσεις για τα ημερολογιακά έτη 2021 και 2022 θα πρέπει να περιλαμβάνουν το ποσοστό του εθνικού ανώτατου ορίου που χρησιμοποιείται για τη χρηματοδότηση της εν λόγω στήριξης για τα έτη 2021 και 2022.

(43)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 θεσπίζει κανόνες για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών και περιλαμβάνει ορισμένα καθεστώτα ενισχύσεων. Οι νομοθετικές προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με την ΚΓΠ μετά το 2020 προέβλεπαν ότι τα εν λόγω καθεστώτα ενισχύσεων έπρεπε να ενσωματωθούν στα μελλοντικά στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ των κρατών μελών. Προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή ένταξη των εν λόγω καθεστώτων ενισχύσεων στη μελλοντική ΚΓΠ, θα πρέπει να θεσπιστούν κανόνες σχετικά με τη διάρκεια καθενός εξ αυτών των καθεστώτων ενισχύσεων όταν χρειάζεται να ανανεωθούν κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου. Συνεπώς, όσον αφορά το καθεστώς ενίσχυσης στον τομέα του ελαιόλαδου και των επιτραπέζιων ελιών, τα υφιστάμενα προγράμματα εργασιών που καταρτίστηκαν για την περίοδο από την 1η Απριλίου 2018 έως την 31η Μαρτίου 2021 θα πρέπει να ακολουθήσουν νέα προγράμματα εργασιών από την 1η Απριλίου 2021 έως την 31η Δεκεμβρίου 2022. Τα υφιστάμενα επιχειρησιακά προγράμματα του τομέα των οπωροκηπευτικών τα οποία δεν έχουν εξαντλήσει τη μέγιστη διάρκειά τους των πέντε ετών μπορούν να παραταθούν μόνο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022. Τα νέα επιχειρησιακά προγράμματα στον τομέα των οπωροκηπευτικών θα πρέπει να εγκρίνονται μόνο για περίοδο μέγιστης διάρκειας τριών ετών. Τα υφιστάμενα εθνικά προγράμματα για τον τομέα της μελισσοκομίας που καταρτίστηκαν για την περίοδο από την 1η Αυγούστου 2019 έως την 31η Ιουλίου 2022 θα πρέπει να παραταθούν έως την 31η Δεκεμβρίου 2022.

(44)

Λόγω της κρίσης που προκλήθηκε από την πανδημία COVID-19, οι αμπελοκαλλιεργητές που κατείχαν άδειες φύτευσης για νέες φυτεύσεις ή για αναφύτευση που λήγουν το 2020 δεν μπόρεσαν σε μεγάλο βαθμό να χρησιμοποιήσουν τις εν λόγω άδειες το τελευταίο έτος ισχύος τους, όπως είχε προγραμματιστεί. Για να αποφευχθεί η απώλεια των εν λόγω αδειών και να μειωθεί ο κίνδυνος επιδείνωσης των συνθηκών υπό τις οποίες πρέπει να πραγματοποιηθεί η φύτευση, είναι αναγκαίο να επιτραπεί παράταση της ισχύος των αδειών φύτευσης για νέες φυτεύσεις ή για αναφύτευση που λήγουν το 2020. Συνεπώς, όλες οι άδειες φύτευσης για νέες φυτεύσεις ή για αναφύτευση που λήγουν το 2020 θα πρέπει να παραταθούν έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021. Επίσης, λαμβανομένων υπόψη των μεταβολών στις προοπτικές της αγοράς, οι κάτοχοι αδειών φύτευσης που λήγουν το 2020 θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να μη χρησιμοποιήσουν τις άδειές τους χωρίς να υπόκεινται στις διοικητικές κυρώσεις.

(45)

Η διάταξη του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 σχετικά με τις άδειες φύτευσης για νέες φυτεύσεις ή για αναφύτευση που επρόκειτο να λήξουν το 2020, η οποία τροποποιείται με τον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει, λόγω των διαταραχών από την πανδημία COVID-19 και των δυσκολιών που προκάλεσε σχετικά με τη χρήση των εν λόγω αδειών φύτευσης, να εφαρμοστεί αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2020.

(46)

Το 2013, θεσπίστηκαν μεταβατικές διατάξεις προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση από το προηγούμενο καθεστώς δικαιωμάτων αμπελοφύτευσης στο νέο καθεστώς αδειών φύτευσης, ιδίως προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο υπερβολικών φυτεύσεων πριν από την έναρξη ισχύος του νέου καθεστώτος. Η τελευταία προθεσμία για την υποβολή αιτήσεων για τη μετατροπή δικαιωμάτων φύτευσης σε άδειες λήγει την 31η Δεκεμβρίου 2020. Ωστόσο, οι άδειες πρέπει να χρησιμοποιούνται από τον αιτούντα και δεν είναι εμπορεύσιμες όπως ήταν τα προηγούμενα δικαιώματα φύτευσης. Επιπλέον, ενδέχεται να ζητηθεί από τους αιτούντες άδεια να διαθέτουν αντίστοιχη αμπελουργική έκταση, κάτι που μπορεί να έχει ως συνέπεια καταστάσεις όπου οι κάτοχοι δικαιωμάτων φύτευσης δεν έχουν καταφέρει ακόμη να αποκτήσουν τις αντίστοιχες αμπελουργικές εκτάσεις για να χρησιμοποιήσουν τις άδειες οι οποίες θα απέρρεαν από τη μετατροπή των δικαιωμάτων φύτευσης. Ο σοβαρός οικονομικός αντίκτυπος της πανδημίας COVID-19 στον αμπελοοινικό τομέα έχει δημιουργήσει προβλήματα ταμειακών ροών για τους αμπελοκαλλιεργητές και αβεβαιότητα όσον αφορά τη μελλοντική ζήτηση οίνου. Οι αμπελοκαλλιεργητές που εξακολουθούν να κατέχουν δικαιώματα φύτευσης δεν θα πρέπει να εξαναγκαστούν να αποφασίσουν εάν επιθυμούν να μετατρέψουν τα δικαιώματα φύτευσης σε άδειες, ενώ την ίδια στιγμή αντιμετωπίζουν εξαιρετικές δυσκολίες λόγω της κρίσης που προκάλεσε η πανδημία COVID-19, ιδίως καθότι θα υπόκεινται σε διοικητική κύρωση εάν δεν χρησιμοποιήσουν τις άδειες φύτευσης που θα προκύψουν από τη μετατροπή. Συνεπώς, τα κράτη μέλη που επέτρεψαν στους οινοπαραγωγούς να υποβάλουν τις αιτήσεις τους για τη μετατροπή δικαιωμάτων φύτευσης μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2020 θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να παρατείνουν την προθεσμία για την υποβολή των εν λόγω αιτήσεων έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022. Συνεπώς, η καταληκτική ημερομηνία ισχύος των εν λόγω μετατραπεισών αδειών θα πρέπει να προσαρμοστεί και να λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2025.

(47)

Με το άρθρο 214α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 δόθηκε στη Φινλανδία η δυνατότητα να χορηγεί, υπό ορισμένους όρους, εθνική ενίσχυση στη νότια Φινλανδία μέχρι το 2020, με την επιφύλαξη της έγκρισης της Επιτροπής. Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια των πληρωμών της ενίσχυσης αυτής κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, η χορήγηση της εν λόγω εθνικής ενίσχυσης είναι αναγκαίο να εξακολουθήσει να επιτρέπεται υπό τους ίδιους όρους και για τα ίδια ποσά με το 2020.

(48)

Προκειμένου να βελτιωθεί η λειτουργία της αγοράς ελαιόλαδου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να αποφασίζουν σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων εμπορίας για τη ρύθμιση της προσφοράς. Ωστόσο, το πεδίο εφαρμογής των αποφάσεων αυτών θα πρέπει να αποκλείει πρακτικές που μπορούν να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό.

(49)

Τα πρόσφατα γεγονότα κατέδειξαν ότι οι γεωργοί αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερο κινδύνους μεταβλητότητας εισοδήματος, εν μέρει λόγω της έκθεσης στην αγορά, εν μέρει λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων και των συχνών υγειονομικών και φυτοϋγειονομικών κρίσεων που πλήττουν το ζωικό κεφάλαιο της Ένωσης και τα αγρονομικά περιουσιακά στοιχεία. Για να μετριαστούν οι επιπτώσεις της μεταβλητότητας του εισοδήματος με ενθάρρυνση των αγροτών να αποταμιεύουν τις καλές χρονιές ώστε να αντιμετωπίζουν τις κακές, τα εθνικά φορολογικά μέτρα όπου η φορολογική βάση εισοδήματος που ισχύει για τους αγρότες υπολογίζεται βάσει πολυετούς περιόδου θα πρέπει να εξαιρεθούν από την εφαρμογή των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων.

(50)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η πρόβλεψη για τη συνεχή εφαρμογή των κανόνων του ισχύοντος πλαισίου της ΚΓΠ και για την αδιάλειπτη πληρωμή των γεωργών και άλλων δικαιούχων και, ως εκ τούτου, η παροχή προβλεψιμότητας και σταθερότητας κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, εξαιτίας της κλίμακας και των επιπτώσεων της δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(51)

Στον παρόντα κανονισμό εφαρμόζονται οι οριζόντιοι δημοσιονομικοί κανόνες που θεσπίστηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο βάσει του άρθρου 322 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ). Οι εν λόγω κανόνες θεσπίζονται στον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13) και ορίζουν συγκεκριμένα τη διαδικασία για την κατάρτιση και την εκτέλεση του προϋπολογισμού μέσω επιχορηγήσεων, δημοσίων συμβάσεων, βραβείων και έμμεσης εκτέλεσης και προβλέπουν ελέγχους σχετικά με την ευθύνη των δημοσιονομικών παραγόντων. Οι κανόνες που θεσπίζονται βάσει του άρθρου 322 ΣΛΕΕ επίσης περιλαμβάνουν γενικό καθεστώς αιρεσιμότητας για τον προϋπολογισμό της Ένωσης.

(52)

Οι κανονισμοί (ΕΕ) αριθ. 1305/2013, (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 και (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 θα πρέπει, συνεπώς, να τροποποιηθούν αναλόγως.

(53)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι πρόσθετοι πόροι που διατίθενται βάσει του κανονισμού ΜΑΕΕ θα είναι διαθέσιμοι από την 1η Ιανουαρίου 2021, οι διατάξεις σχετικά με τη στήριξη από το ΜΑΕΕ στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να εφαρμοστούν αναδρομικά από την εν λόγω ημερομηνία.

(54)

Λαμβανομένης υπόψη της επιτακτικής ανάγκης να διασφαλιστεί άμεσα ασφάλεια δικαίου για τον αγροτικό τομέα υπό τις παρούσες περιστάσεις, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει επειγόντως την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,