Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document 32015D0810

Απόφαση (ΕΕ) 2015/810 της Επιτροπής, της 23ης Ιανουαρίου 2015, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.20326 (2013/C) (πρώην 2012/NN) που εφάρμοσε το Βέλγιο [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2015) 130] (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΕΕ L 128 της 23.5.2015, p. 21–26 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2015/810/oj

23.5.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/21

ΑΠΌΦΑΣΗ (ΕΕ) 2015/810 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 23ης Ιανουαρίου 2015

σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.20326 (2013/C) (πρώην 2012/NN) που εφάρμοσε το Βέλγιο

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2015) 130]

(Τα κείμενα στη γαλλική και την ολλανδική γλώσσα είναι τα μόνα αυθεντικά)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 108 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο (1),

Έχοντας υπόψη τη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, και ιδίως το άρθρο 62 παράγραφος 1 στοιχείο α),

Αφού κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σύμφωνα με τις διατάξεις των προαναφερθέντων άρθρων (2) και έλαβε υπόψη αυτές τις παρατηρήσεις,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

1.   ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

(1)

Με επιστολή της 7ης Οκτωβρίου 2011, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενημέρωσε τις βελγικές αρχές για την έναρξη διαδικασίας ελέγχου του καθεστώτος N 649/2005 — Μέτρα μερικής απαλλαγής από την παρακράτηση φόρου για την Ε & Α (εφεξής «το καθεστώς»).

(2)

Με επιστολές της 7ης Οκτωβρίου 2011, της 2ας Φεβρουαρίου 2012 και της 6ης Ιανουαρίου 2013, η Επιτροπή ζήτησε πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή του καθεστώτος. Ειδικότερα, κάλεσε τις βελγικές αρχές να κοινοποιήσουν τον κατάλογο των επιχειρήσεων που έλαβαν ενίσχυση άνω των 200 000 ευρώ το 2009 και το 2010. Οι βελγικές αρχές απάντησαν με επιστολές της 17ης Νοεμβρίου 2011, της 2ας Μαΐου και 4ης Ιουνίου 2012, και της 23ης Μαΐου 2013.

(3)

Στις 13 Ιουνίου 2013 πραγματοποιήθηκε επίσης σύσκεψη μεταξύ των υπηρεσιών της Επιτροπής και των βελγικών αρχών.

(4)

Με επιστολή της 4ης Δεκεμβρίου 2013, η Επιτροπή κοινοποίησε στο Βέλγιο την απόφασή της (εφεξής «απόφαση κίνησης της διαδικασίας») (3) να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ (εφεξής «επίσημη διαδικασία έρευνας»).

(5)

Οι βελγικές αρχές υπέβαλαν τις παρατηρήσεις και τις απαντήσεις τους στις ερωτήσεις που τέθηκαν στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας με επιστολές της 3ης Μαρτίου, της 1ης Απριλίου, της 4ης και 27ης Ιουλίου 2014. Υπέβαλαν συμπληρωματικές πληροφορίες με επιστολές της 17ης Σεπτεμβρίου, της 17ης Οκτωβρίου και της 21ης Νοεμβρίου 2014. Στις 21 Νοεμβρίου 2014 η Επιτροπή είχε στη διάθεσή της όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την εξέταση της συμβατότητας του καθεστώτος με την εσωτερική αγορά.

(6)

Η εταιρεία D39S SPRL υπέβαλε παρατηρήσεις στις 9 Απριλίου 2014. Με επιστολή της 16ης Μαΐου 2014, η Επιτροπή διαβίβασε τις εν λόγω παρατηρήσεις στις βελγικές αρχές. Οι βελγικές αρχές δεν υπέβαλαν καμία παρατήρηση ως απάντηση.

2.   ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ

2.1.   Στόχος του μέτρου

(7)

Το καθεστώς εγκρίθηκε με την απόφαση C(2006) 2941 τελικό της Επιτροπής της 4ης Ιουλίου 2006 (4) (εφεξής «η απόφαση»).

(8)

Το καθεστώς προέβλεπε τα ακόλουθα τρία μέτρα:

α)

Απαλλαγή για την απασχόληση ερευνητών σε ερευνητικά έργα που υλοποιούνται σε συνεργασία με πανεπιστήμια ή ιδρύματα ανώτατων σπουδών (εφεξής «μέτρο 1»): προέβλεπε 50 % απαλλαγή από την παρακράτηση φόρου υπέρ επιχειρήσεων που καταβάλλουν τις αποδοχές ερευνητών σε ερευνητικά έργα που υλοποιούνται με βάση συμβάσεις συνεργασίας με πανεπιστήμια ή ιδρύματα ανώτατων σπουδών τα οποία έχουν την έδρα τους εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (5). Ο προϋπολογισμός του μέτρου 1 υπολογίστηκε σε 34 εκατ. ευρώ.

β)

Απαλλαγή για την απασχόληση ερευνητών που κατέχουν ορισμένους τίτλους σπουδών (εφεξής «μέτρο 2»): προέβλεπε 25 % απαλλαγή από την παρακράτηση φόρου υπέρ επιχειρήσεων που καταβάλλουν τις αποδοχές ερευνητών που κατέχουν ορισμένους τίτλους σπουδών (6). Ο προϋπολογισμός του μέτρου 2 υπολογίστηκε σε 62 εκατ. ευρώ.

γ)

Απαλλαγή για τις Young Innovative Companies (νέες καινοτόμες επιχειρήσεις) (εφεξής «μέτρο 3»): προέβλεπε 50 % απαλλαγή από την παρακράτηση φόρου υπέρ επιχειρήσεων που εμπίπτουν στην κατηγορία των «Young Innovative Companies» (7) και καταβάλλουν τις αποδοχές του επιστημονικού τους προσωπικού. Ο προϋπολογισμός του μέτρου 3 υπολογίστηκε σε 20 εκατ. ευρώ.

(9)

Η εν λόγω παρακράτηση αποτελεί φόρο που παρακρατείται στην πηγή επί των αποδοχών των εργαζομένων από όλους τους εργοδότες και καταβάλλεται στο κράτος. Τα τρία μέτρα που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 8 απαλλάσσουν τις υπόψη επιχειρήσεις από την καταβολή μέρους του φόρου που παρακρατήθηκε επί των αποδοχών των ερευνητών που προσδιορίζονται στην αιτιολογική σκέψη 8 στοιχεία α) και β), και του επιστημονικού προσωπικού που προσδιορίζεται στην αιτιολογική σκέψη 8 στοιχείο γ).

(10)

Στην απόφασή της, η Επιτροπή έκρινε ότι το μέτρο 1 και το μέτρο 2 ήταν γενικά μέτρα και, επομένως, δεν συνιστούσαν κρατικές ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

(11)

Όσον αφορά το μέτρο 3, χαρακτηρίστηκε ως κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ και, κατόπιν έρευνας, θεωρήθηκε συμβατό με την εσωτερική αγορά, υπό το πρίσμα των κριτηρίων που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής (8).

(12)

Το άρθρο 5α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001 ορίζει τους κανόνες που εφαρμόζονται στις ενισχύσεις για την έρευνα και την ανάπτυξη. Το μέτρο 3 χαρακτηρίστηκε ως ενίσχυση σε έργα Ε&Α, όπου οι επιλέξιμες δαπάνες ήταν οι δαπάνες προσωπικού που απασχολείται σε ερευνητικό έργο (9). Το ανώτατο όριο έντασης της ενίσχυσης ήταν 35 %, ήτοι το ανώτατο όριο που εφαρμόζεται στα έργα προανταγωνιστικής ανάπτυξης (10).

2.2.   Λόγοι που οδήγησαν στην κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας

(13)

Στο πλαίσιο της άσκησης παρακολούθησης του υπό αναφορά καθεστώτος κρατικής ενίσχυσης, αποκαλύφθηκαν παρατυπίες όσον αφορά τις διατάξεις της βελγικής νομοθεσίας για τη θέσπιση του μέτρου 3 και την υλοποίησή του. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κίνησε την επίσημη διαδικασία έρευνας λαμβανομένων υπόψη των ακόλουθων στοιχείων:

α)

το Βέλγιο δεν είχε θεσπίσει τα αναγκαία μέτρα ώστε η νομοθεσία του να συμμορφώνεται με το δίκαιο της Ένωσης. Στις σχετικές διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας δεν υπήρχε καμία αναφορά στις κατηγορίες έρευνας που προβλέπονται από τη νομοθεσία της Ένωσης. Η συμμόρφωση πραγματοποιήθηκε μόλις τον Ιούνιο του 2013 (11)·

β)

το Βέλγιο δεν είχε τροποποιήσει το καθεστώς ώστε να συμμορφώνεται, πριν από την 1η Ιανουαρίου 2008, με τα κατάλληλα μέτρα που είχαν προταθεί από την Επιτροπή και είχαν γίνει δεκτά από το Βέλγιο (12)·

γ)

το Βέλγιο δεν είχε κοινοποιήσει στην Επιτροπή τις τροποποιήσεις ούτε την παράταση του καθεστώτος, θέτοντας επομένως σε εφαρμογή παράνομες ενισχύσεις (13)· και

δ)

στο πλαίσιο της άσκησης παρακολούθησης του καθεστώτος, το Βέλγιο δεν είχε υποβάλει επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τις επιμέρους καταβληθείσες ενισχύσεις.

(14)

Στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας, η Επιτροπή εξέτασε επίσης τη νομική βάση για την αξιολόγηση της συμβατότητας με την εσωτερική αγορά των ενισχύσεων που χορηγήθηκαν παρανόμως στο πλαίσιο του καθεστώτος. Στην αιτιολογική σκέψη 40 της εν λόγω απόφασης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να εξετάσει τις ενισχύσεις αυτές υπό το πρίσμα του κοινοτικού πλαισίου σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για την έρευνα και ανάπτυξη και την καινοτομία (εφεξής «πλαίσιο Ε & Α&Κ» (14)).

3.   ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΕΛΓΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ

(15)

Αξίζει να σημειωθεί ότι, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παρακολούθησης, οι βελγικές αρχές αναγνώρισαν ότι δεν είχαν τροποποιήσει την εθνική νομοθεσία ώστε να περιληφθεί αναφορά στις κατηγορίες έρευνας που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 13 στοιχείο α) και ότι δεν είχαν κοινοποιήσει ούτε τις τροποποιήσεις του καθεστώτος (λαμβανομένου υπόψη ότι αυτές είχαν πραγματοποιηθεί κατά το πνεύμα της απόφασης) ούτε την παράταση του καθεστώτος πέραν της 4ης Ιουλίου 2011.

(16)

Με επιστολές της 3ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου 2014, οι βελγικές αρχές κοινοποίησαν τον κατάλογο των επιχειρήσεων στις οποίες χορηγήθηκε απαλλαγή από την παρακράτηση φόρου από το 2006 έως το 2013 (τελευταία διαθέσιμα φορολογικά στοιχεία). Σε όλη τη διάρκεια της περιόδου αυτής, επωφελήθηκαν από το καθεστώς 231 επιχειρήσεις.

(17)

Στην επιστολή τους της 3ης Μαρτίου 2014, οι βελγικές αρχές ανέφεραν επίσης ότι εξέταζαν τη συμμόρφωση του καθεστώτος με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 651/2014 της Επιτροπής (15), και ειδικότερα με το άρθρο 25 που αφορά τις ενισχύσεις για έργα έρευνας και ανάπτυξης. Οι βελγικές αρχές δεν κοινοποίησαν στην Επιτροπή το αποτέλεσμα της έρευνάς τους.

4.   ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΤΡΙΤΩΝ

(18)

Η εταιρεία D39S, κέντρο έρευνας και ανάπτυξης που δραστηριοποιείται στον τομέα της ηλεκτρονικής και των τηλεπικοινωνιών, επισήμανε ότι η απαλλαγή από την παρακράτηση φόρου αποτελεί σημαντική στήριξη που δίνει τη δυνατότητα σε νέες καινοτόμες επιχειρήσεις να προσλάβουν πρόσθετο προσωπικό. Με το πλεονέκτημα της απαλλαγής αυτής, η εταιρεία μπόρεσε να ενισχύσει τη δραστηριότητά της στον τομέα της έρευνας και ανάπτυξης, συνεχίζοντας ταυτόχρονα να ανταποκρίνεται ταχέως στις απαιτήσεις της αγοράς.

5.   ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

5.1.   Ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ

(19)

Σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, «ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές».

(20)

Ως εκ τούτου, ο χαρακτηρισμός εθνικού μέτρου ως κρατικής ενίσχυσης προϋποθέτει ότι πληρούνται οι ακόλουθες σωρευτικές προϋποθέσεις, και συγκεκριμένα: i) ότι το εν λόγω μέτρο παρέχει οικονομικό πλεονέκτημα στον δικαιούχο· ii) ότι το πλεονέκτημα αυτό έχει κρατική προέλευση· iii) ότι το πλεονέκτημα αυτό είναι επιλεκτικό· και iv) ότι το εν λόγω μέτρο νοθεύει ή απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό και μπορεί να επηρεάσει τις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών.

(21)

Εν προκειμένω, η απαλλαγή από την παρακράτηση φόρου υπέρ των Young Innovative Companies είναι φορολογικό μέτρο που χρηματοδοτείται από κρατικούς πόρους. Το μέτρο αφορά μόνο τις επιχειρήσεις που εμπίπτουν στον ορισμό της Young Innovative Company και είναι, συνεπώς, επιλεκτικό. Δεδομένου ότι συμβάλλει στη χρηματοδότηση των δαπανών έρευνας και ανάπτυξης των εν λόγω επιχειρήσεων, το μέτρο παρέχει σε αυτές οικονομικό πλεονέκτημα. Τέλος, δεδομένου ότι οι δικαιούχες επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται σε αγορές που είναι ανοικτές στο εμπόριο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το μέτρο δύναται να επηρεάσει τον ανταγωνισμό και τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

(22)

Στην απόφαση (16), το καθεστώς χαρακτηρίστηκε ως κρατική ενίσχυση. Ο χαρακτηρισμός αυτός δεν αμφισβητήθηκε από τις βελγικές αρχές στο πλαίσιο της διαδικασίας παρακολούθησης.

5.2.   Νομιμότητα της ενίσχυσης

(23)

Στην απόφαση έναρξης της διαδικασίας, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι το Βέλγιο εφάρμοσε παράνομες ενισχύσεις επειδή δεν κοινοποίησε ούτε την αύξηση του ποσοστού απαλλαγής από την παρακράτηση φόρου (αύξηση από το 50 % στο 75 % με τον νόμο για την οικονομική ανάκαμψη, της 27ης Μαρτίου 2009, και από το 75 % στο 80 % με τον νόμο για τη θέσπιση φορολογικών και δημοσιονομικών διατάξεων και διατάξεων σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη, της 17ης Ιουνίου 2013) ούτε την παράταση του καθεστώτος πέραν της 4ης Ιουλίου 2011 (η απόφαση προέβλεπε αρχική διάρκεια πέντε ετών). Το Βέλγιο δεν αμφισβήτησε την αξιολόγηση αυτή και, κατά τη διάρκεια της επίσημης διαδικασίας έρευνας, παρείχε τα στοιχεία σχετικά με τις ενισχύσεις προς τις δικαιούχες επιχειρήσεις του καθεστώτος, τα οποία χρειαζόταν η Επιτροπή για να προβεί στην εξέταση της συμβατότητας.

5.3.   Εξέταση της συμβατότητας της ενίσχυσης με την εσωτερική αγορά

(24)

Στην αιτιολογική σκέψη 40 της απόφασης κίνησης της διαδικασίας, η Επιτροπή είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η εξέταση της συμβατότητας του καθεστώτος έπρεπε να γίνει βάσει του πλαισίου Ε & Α&Κ, αφήνοντας ανοικτό το ζήτημα των διατάξεων που έπρεπε να εφαρμοστούν: οι διατάξεις σχετικά με τις ενισχύσεις για έργα Ε & Α (σημείο 5.1 του πλαισίου Ε & Α&Κ) ή οι διατάξεις σχετικά με τις ενισχύσεις για νέες καινοτόμες επιχειρήσεις (σημείο 5.4 του πλαισίου Ε & Α&Κ), δεδομένου ότι το καθεστώς φαινόταν να απευθύνεται στη συγκεκριμένη κατηγορία επιχειρήσεων.

5.3.1.   Μεθοδολογία

(25)

Όπως αναφέρθηκε στην αιτιολογική σκέψη 16, οι βελγικές αρχές επισήμαναν ότι, σε όλη τη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου, επωφελήθηκαν από το καθεστώς 231 επιχειρήσεις. Από την εξέταση των στοιχείων προέκυψαν τα εξής:

α)

183 επιχειρήσεις έλαβαν ενισχύσεις κατώτερες από 200 000 ευρώ ανά περίοδο τριών ετών στη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου. Οι εν λόγω ενισχύσεις που καλύπτονται από τον κανονισμό de minimis (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 της Επιτροπής (17) εξαιρέθηκαν από το πεδίο εξέτασης·

β)

οι υπόλοιπες 48 επιχειρήσεις, που έλαβαν ενίσχυση ανώτερη από 200 000 ευρώ, αποτέλεσαν το αντικείμενο ενδελεχούς εξέτασης. Όσον αφορά τις εν λόγω επιχειρήσεις, οι βελγικές αρχές κοινοποίησαν τα ακόλουθα:

—

τις κατηγορίες έρευνας στις οποίες ενέπιπταν τα έργα που υλοποιήθηκαν από τις δικαιούχες επιχειρήσεις (με σκοπό να εξακριβωθεί η τήρηση των προϋποθέσεων που προβλέπονται στο σημείο 5.1 του πλαισίου Ε & Α&Κ),

—

τη μέθοδο υπολογισμού της έντασης της ενίσχυσης, μαζί με παραδείγματα (με σκοπό να εξακριβωθεί η τήρηση των προϋποθέσεων που προβλέπονται στο σημείο 5.1 του πλαισίου Ε & Α&Κ),

—

την ημερομηνία σύστασης κάθε επιχείρησης (με σκοπό να εξακριβωθεί η τήρηση της 1ης προϋπόθεσης που προβλέπεται στο σημείο 5.4 του πλαισίου Ε & Α&Κ),

—

το ποσοστό των δαπανών που διατίθενται για έρευνα και ανάπτυξη (με σκοπό να εξακριβωθεί η τήρηση της 2ης προϋπόθεσης που προβλέπεται στο σημείο 5.4 του πλαισίου Ε & Α&Κ),

—

από το συνολικό ποσό που έλαβε κάθε επιχείρηση, το ποσοστό που αφορά το μέτρο 3 (και, επομένως, συνιστά κρατική ενίσχυση) και το ποσοστό που αφορά το μέτρο 1 και το μέτρο 2 (με σκοπό να εξακριβωθεί η τήρηση της 3ης προϋπόθεσης που προβλέπεται στο σημείο 5.4 του πλαισίου Ε & Α&Κ).

(26)

Η εξέταση του τελευταίου αυτού στοιχείου (ποσοστό που αφορά το μέτρο 3 από το σύνολο της ληφθείσας ενίσχυσης) κατέστησε δυνατή τη μείωση του πεδίου εξέτασης, δεδομένου ότι το ποσό της ληφθείσας ενίσχυσης στο πλαίσιο του μέτρου 3 ήταν αναγκαστικά χαμηλότερο από το συνολικό ποσό που κοινοποιήθηκε από τις βελγικές αρχές (και λήφθηκε στο πλαίσιο του όλου καθεστώτος). Από τις 48 επιχειρήσεις που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 25 στοιχείο β), στο πλαίσιο του μέτρου 3, δεκατέσσερις επιχειρήσεις επωφελήθηκαν από ενίσχυση ανώτερη από 200 000 ευρώ στη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου.

5.3.2.   Εξέταση βάσει των διατάξεων σχετικά με τις ενισχύσεις για έργα έρευνας και ανάπτυξης (σημείο 5.1 του πλαισίου Ε & Α&Κ)

(27)

Το σημείο 5.1 του πλαισίου Ε & Α&Κ ορίζει τα κριτήρια που πρέπει να πληρούνται προκειμένου οι ενισχύσεις για έργα Ε & Α να μπορούν να χαρακτηριστούν ως συμβατές με την εσωτερική αγορά.

α)

Στο σημείο 5.1.1 αναφέρεται ότι «το ενισχυόμενο μέρος του σχεδίου πρέπει να εμπίπτει σε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες ερευνητικές κατηγορίες: βασική έρευνα, βιομηχανική έρευνα, πειραματική ανάπτυξη».

Το βασιλικό διάταγμα της 23ης Μαρτίου 2014 (18) ορίζει εφεξής ότι η ομοσπονδιακή δημόσια υπηρεσία προγραμματισμού της επιστημονικής πολιτικής (Service public fédéral de Programmation Politique scientifique) είναι αρμόδια, κατά την εξέταση της υπόθεσης, να ελέγχει «την περιγραφή των έργων ή προγραμμάτων έρευνας ή ανάπτυξης για τα οποία ζητείται γνωμοδότηση» και να εξακριβώνει ότι τα έργα εμπίπτουν σε μία από τις κατηγορίες έρευνας που προβλέπονται στο πλαίσιο Ε & Α&Κ και στη νομοθεσία. Για το σύνολο των 48 επιχειρήσεων που αποτέλεσαν το αντικείμενο ενδελεχούς έρευνας, οι βελγικές αρχές παρείχαν πληροφορίες για τις δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης που υλοποιήθηκαν, καθώς και για την κατηγορία έρευνας στην οποία ενέπιπταν τα εν λόγω έργα. Η Επιτροπή μπόρεσε να διαπιστώσει ότι τα έργα ενέπιπταν σε μία από τις τρεις κατηγορίες που προβλέπονται στο πλαίσιο Ε & Α&Κ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τηρήθηκε η προϋπόθεση του σημείου 5.1.1.

β)

Στο σημείο 5.1.2 του πλαισίου Ε & Α&Κ παρουσιάζονται τα ποσά των βασικών εντάσεων των ενισχύσεων (25 % για την πειραματική ανάπτυξη), τα οποία μπορούν να αυξηθούν σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδίως όταν η ενίσχυση προορίζεται για ΜΜΕ [σημείο 5.1.3 στοιχείο α) του πλαισίου Ε & Α&Κ].

Στην επιστολή τους της 3ης Μαρτίου 2014, οι βελγικές αρχές υπέβαλαν συμπληρωματικές πληροφορίες σχετικά με τις δύο αυξήσεις του ποσοστού της παρακράτησης, με τις οποίες η εφαρμοστέα φορολογική μείωση ανήλθε σε 80 %, ιδίως όσον αφορά τη συμμόρφωση με τις εντάσεις ενίσχυσης που προβλέπονται από την απόφαση. Με την εφαρμογή της μεθόδου υπολογισμού που ακολούθησε η Επιτροπή στην απόφαση, οι βελγικές αρχές μπόρεσαν να αποδείξουν ότι η αύξηση στο 80 % του ποσοστού απαλλαγής από την παρακράτηση φόρου είχε ως αποτέλεσμα μέγιστη ένταση ύψους 28,28 %. Διαβίβασαν επίσης λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τα ποσοστά έντασης για τις επιχειρήσεις που αποτέλεσαν αντικείμενο διεξοδικού ελέγχου. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι το ποσοστό αυτό συμμορφώνεται με το σημείο 5.1.3 του πλαισίου Ε & Α&Κ που προβλέπει μέγιστη ένταση 35 % για τις μεσαίες επιχειρήσεις και 45 % για τις μικρές επιχειρήσεις σε περίπτωση έργων πειραματικής ανάπτυξης. Τα ανωτέρω ποσοστά έντασης αυξάνονται σε περίπτωση έργων βιομηχανικής ή βασικής έρευνας.

γ)

Στο σημείο 5.1.4 του πλαισίου Ε & Α&Κ αναφέρονται λεπτομερώς οι επιλέξιμες δαπάνες. Στην αιτιολογική σκέψη 16 της απόφασης κίνησης της διαδικασίας, η Επιτροπή είχε επισημάνει ότι οι σχετικές διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας ανέφεραν τις κατηγορίες προσωπικού για τις οποίες μπορούσε να χορηγηθεί η απαλλαγή, αλλά δεν προσδιόριζαν τον τρόπο με τον οποίο οι φορολογικές αρχές θα μπορούσαν να επαληθεύουν ότι το προσωπικό απασχολείται σε έργο έρευνας και ανάπτυξης.

Το βασιλικό διάταγμα της 23ης Μαρτίου 2014 ορίζει εφεξής ότι η ομοσπονδιακή δημόσια υπηρεσία προγραμματισμού της επιστημονικής πολιτικής είναι αρμόδια, κατά την εξέταση της υπόθεσης, να ελέγχει «τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο εργαζόμενος θα απασχολείται σε έργα ή προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης», με βάση τα στοιχεία που παρέχουν οι αιτούσες επιχειρήσεις. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η σχετική εθνική νομοθεσία, καθώς και η εφαρμογή της από τις βελγικές αρχές, συμμορφώνονται με τις διατάξεις του σημείου 5.1.4 του πλαισίου Ε & Α&Κ.

Όσον αφορά τις 48 επιχειρήσεις που αποτέλεσαν το αντικείμενο ενδελεχούς έρευνας, οι βελγικές αρχές περιέγραψαν τα έργα που υλοποιήθηκαν από τις επιχειρήσεις αυτές και ανέφεραν τον αριθμό και το είδος του προσωπικού για το οποίο χορηγήθηκε η απαλλαγή.

(28)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στο πλαίσιο του μέτρου 3 συμμορφώνονται με το σημείο 5.1 του πλαισίου Ε & Α&Κ.

5.3.3.   Εξέταση βάσει των διατάξεων σχετικά με τις ενισχύσεις για νέες καινοτόμες επιχειρήσεις (σημείο 5.4 του πλαισίου Ε & Α&Κ)

(29)

Στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας, η Επιτροπή είχε επισημάνει ότι «επειδή το καθεστώς χορηγεί ενισχύσεις σε Young Innovative Companies, η εξέταση της συμβατότητάς του προβλέπεται επίσης ειδικότερα βάσει του σημείου 5.4 του πλαισίου Ε & Α&Κ σχετικά με τις ενισχύσεις για τις νέες καινοτόμες επιχειρήσεις» (αιτιολογική σκέψη 46). Ωστόσο, η Επιτροπή είχε διατυπώσει αμφιβολίες ως προς το αν οι δικαιούχες επιχειρήσεις του καθεστώτος πληρούσαν το σύνολο των προϋποθέσεων του σημείου 5.4 (μικρή επιχείρηση, ηλικία, ποσοστό των δαπανών για έρευνα και ανάπτυξη, ποσό της ενίσχυσης).

(30)

Η εξέταση των στοιχείων που διαβίβασαν οι βελγικές αρχές κατέδειξε ότι, στα τέλη του 2013, μόνο δύο επιχειρήσεις πληρούσαν όλες τις προϋποθέσεις του σημείου 5.4 του πλαισίου Ε & Α&Κ (και παράλληλα τις προϋποθέσεις του σημείου 5.1).

(31)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το σημείο 5.1 του πλαισίου Ε & Α&Κ σχετικά με τις ενισχύσεις για έργα έρευνας και ανάπτυξης αποτελεί τη σχετική νομική βάση.

5.3.4.   Συμβατότητα του καθεστώτος από την 1η Ιουλίου 2014

(32)

Το πλαίσιο Ε & Α&Κ, με βάση το οποίο πραγματοποιήθηκε η εξέταση της συμβατότητας του καθεστώτος, έληξε στις 30 Ιουνίου 2014.

(33)

Από την 1η Ιουλίου 2014, εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις του κεφαλαίου 1 και οι προϋποθέσεις του άρθρου 25 (ενισχύσεις για την έρευνα και ανάπτυξη και την καινοτομία), το καθεστώς θα μπορούσε να καλύπτεται από την απαλλαγή στο πλαίσιο του ΓΚΑΚ. Οι βελγικές αρχές καλούνται να ενημερώσουν την Επιτροπή για το αποτέλεσμα της εξέτασής τους και, ενδεχομένως, να κοινοποιήσουν την παράταση του καθεστώτος.

6.   ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

(34)

Η Επιτροπή διαπιστώνει ότι το Βέλγιο εφάρμοσε το καθεστώς κατά παράβαση του άρθρου 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ. Ωστόσο, υπό το πρίσμα των ανωτέρω, η Επιτροπή θεωρεί ότι η συνέχιση της εφαρμογής του καθεστώτος από τις βελγικές αρχές μετά τις 4 Ιουλίου 2011, καθώς και οι τροποποιήσεις του, είναι συμβατές, μέχρι τις 30 Ιουνίου 2014, με την εσωτερική αγορά δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Το μέτρο μερικής απαλλαγής από την παρακράτηση φόρου υπέρ των Young Innovative Companies, που εφάρμοσε το Βέλγιο, είναι συμβατό, μέχρι τις 30 Ιουνίου 2014, με την εσωτερική αγορά, δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στο Βασίλειο του Βελγίου.

Βρυξέλλες, 23 Ιανουαρίου 2015.

Για την Επιτροπή

Margrethe VESTAGER

Μέλος της Επιτροπής

(1)  Από την 1η Δεκεμβρίου 2009, τα άρθρα 87 και 88 της Συνθήκης ΕΚ έγιναν αντίστοιχα άρθρα 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης («ΣΛΕΕ»). Τα δύο σύνολα διατάξεων είναι ουσιαστικά ταυτόσημα. Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, οι παραπομπές στα άρθρα 107 και 108 της ΣΛΕΕ θεωρούνται, κατά περίπτωση, παραπομπές στα άρθρα 87 και 88 αντιστοίχως της Συνθήκης ΕΚ. Η ΣΛΕΕ εισήγαγε επίσης ορισμένες αλλαγές στην ορολογία, όπως η αντικατάσταση του όρου «Κοινότητα» από τον όρο «Ένωση», του όρου «κοινή αγορά» από τον όρο «εσωτερική αγορά» και του όρου «Πρωτοδικείο» από τον όρο «Γενικό Δικαστήριο». Στην παρούσα απόφαση χρησιμοποιείται η ορολογία της ΣΛΕΕ.

(2)  ΕΕ C 69 της 7.3.2014, σ. 122.

(3)  Βλέπε υποσημείωση 2.

(4)  ΕΕ C 209 της 31.8.2006, σ. 10.

(5)  Βλέπε αιτιολογική σκέψη 5 της απόφασης της 4ης Ιουλίου 2006.

(6)  Βλέπε αιτιολογική σκέψη 8 της προαναφερθείσας απόφασης της 4ης Ιουλίου 2006.

(7)  Βλέπε αιτιολογική σκέψη 12 της προαναφερθείσας απόφασης της 4ης Ιουλίου 2006.

(8)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΕΕ L 10 της 13.1.2001, σ. 33).

(9)  Βλέπε αιτιολογική σκέψη 26 της προαναφερθείσας απόφασης.

(10)  Βλέπε άρθρο 5α παράγραφος 3 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 364/2004, της 25ης Φεβρουαρίου 2004, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001 όσον αφορά την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του ώστε να συμπεριλάβει τις ενισχύσεις για έρευνα και ανάπτυξη (ΕΕ L 63 της 28.2.2004, σ. 22).

(11)  Βλέπε αιτιολογική σκέψη 17 και επόμενες της απόφασης κίνησης της διαδικασίας.

(12)  Επιστολή της κυβέρνησης της περιφέρειας των Βρυξελλών της 22ας Φεβρουαρίου 2008, επιστολή της κυβέρνησης της περιφέρειας της Βαλονίας της 17ης Μαρτίου 2008 και επιστολή της κυβέρνησης της περιφέρειας της Φλάνδρας της 3ης Ιουλίου 2007.

(13)  Βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 22 έως 27 της απόφασης κίνησης της διαδικασίας.

(14)  ΕΕ C 323 της 30.12.2006, σ. 1.

(15)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 651/2014 της Επιτροπής, της 17ης Ιουνίου 2014, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων ως συμβατών με την εσωτερική αγορά κατ' εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης (ΕΕ L 187 της 26.6.2014, σ. 1).

(16)  Βλέπε αιτιολογική σκέψη 21 της προαναφερθείσας απόφασης της 4ης Ιουλίου 2006.

(17)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2006, για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (ΕΕ L 379 της 28.12.2006, σ. 5).

(18)  Βασιλικό διάταγμα, της 23ης Μαρτίου 2014, για την τροποποίηση, όσον αφορά την απαλλαγή από την καταβολή της παρακράτησης φόρου, του AR/CIR 92 κατ' εφαρμογή του άρθρου 275 παράγραφοι 2 και 3 του κώδικα φορολογίας εισοδήματος του 1992. Εφημερίδα της κυβερνήσεως του Βελγίου της 31.3.2014.

Top