31992L0081

ΟΔΗΓΙΑ 92/81/ΕΟΚ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 19ης Οκτωβρίου 1992 για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στα πετρελαιοειδή

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 99,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

Εκτιμώντας:

ότι η οδηγία 92/12/ΕΟΚ (4) θεσπίζει διατάξεις περί των γενικών ρυθμίσεων όσον αφορά τα προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης-

ότι η οδηγία 92/82/ΕΟΚ (5) θεσπίζει διατάξεις σχετικά με τους ελάχιστους συντελεστές ειδικού φόρου κατανάλωσης που ισχύει για ορισμένα πετρελαιοειδή-

ότι για την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς είναι σημαντικό να δοθούν κοινοί ορισμοί για όλα τα πετρελαιοειδή προϊόντα, τα οποία θα υπόκεινται στο γενικό σύστημα παρακολούθησης των ειδικών φόρων κατανάλωσης-

ότι είναι σκόπιμο οι εν λόγω ορισμοί να βασίζονται σε εκείνους της συνδυασμένης ονοματολογίας που θα ισχύουν κατά την ημερομηνία έκδοσης της οδηγίας-

ότι είναι αναγκαίο να θεσπιστούν ορισμένες υποχρεωτικές εξαιρέσεις σε κοινοτικό επίπεδο-

ότι ενδείκνυται, εντούτοις, να επιτραπεί στα κράτη μέλη η προαιρετική εφαρμογή ορισμένων άλλων εξαιρέσεων ή μειωμένων συντελεστών εντός του εδάφους τους, όταν αυτό δεν προκαλεί στρεβλώσεις του ανταγωνισμού-

ότι είναι αναγκαίο να προβλεφθεί διαδικασία με την οποία θα επιτρέπεται η θέσπιση περαιτέρω εξαιρέσεων ή εφαρμογής μειωμένων συντελεστών-

ότι είναι αναγκαίο να προβλεφθεί διαδικασία αναθεώρησης όλων των εξαιρέσεων ή μειωμένων συντελεστών που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία,ώστε να παρακολουθείται η συνεχής δυνατότητά τους να συμβαδίζουν με την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ: Ι. Πεδίο εφαρμογής

Άρθρο 1

1. Τα κράτη μέλη επιβάλλουν στα πετρελαιοειδή ειδικό φόρο κατανάλωσης σύμφωνα με την παρούσα οδηγία.

2. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους συντελεστές τους σύμφωνα με την οδηγία 92/82/ΕΟΚ για την προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα πετρελαιοειδή.

Άρθρο 2

1. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας ο όρος "πετρελαιοειδή" καλύπτει:

α) τα προϊόντα που περιλαμβάνει ο κωδικός ΣΟ 2706-

β) τα προϊόντα που περιλαμβάνουν οι κωδικοί ΣΟ 2707 10, 2707 30, 2707 50, 2707 91 00,2707 99, (εκτός από τους κωδικούς ΣΟ 2707 99 30, 2707 99 50 και 2707 99 70)-

γ) τα προϊόντα που περιλαμβάνει ο κωδικός ΣΟ 2709-

δ) τα προϊόντα που περιλαμβάνει ο κωδικός ΣΟ 2710-

ε) τα προϊόντα που περιλαμβάνει ο κωδικός ΣΟ 2711, συμπεριλαμβανομένου και του χημικώς καθαρού μεθανίου και προπανίου, όχι όμως του φυσικού αερίου-

στ) τα προϊόντα που περιλαμβάνουν οι κωδικοί ΣΟ 2712 10, 2712 20 00, 2712 90 31, 2712 90 33, 2712 99 39, 2712 90 90-

ζ) τα προϊόντα που περιλαμβάνει ο κωδικός ΣΟ 2713, εκτός των ρητινωδών προϊόντων, των χρησιμοποιημένων αποχρωστικών χωμάτων, των όξινων και των βασικών καταλοίπων-

η) τα προϊόντα που περιλαμβάνει ο κωδικός ΣΟ 2715-

θ) τα προϊόντα που περιλαμβάνει ο κωδικός ΣΟ 2901-

ι) τα προϊόντα που περιλαμβάνουν οι κωδικοί ΣΟ 2902 11 00, 2902 19 90, 2902 20, 2902 30, 2902 41 00, 2902 42 00, 2902 43 00 και 2902 44-

ια) τα προϊόντα που περιλαμβάνει ο κωδικός ΣΟ 3403 11 00 και 3403 19-

ιβ) τα προϊόντα που περιλαμβάνει ο κωδικός ΣΟ 3811-

ιγ) τα προϊόντα που περιλαμβάνει ο κωδικός ΣΟ 3817.

Τα πετρελαιοειδή, εκτός από εκείνα για τα οποία ορίζεται ένα συγκεκριμένο επίπεδο φόρου στην οδηγία 92/82/ΕΟΚ, υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης εάν προορίζονται να χρησιμοποιηθούν, προσφέρονται προς πώληση ή χρησιμοποιούνται ως καύσιμα θέρμανσης ή ως καύσιμα κινητήρων. Ο συντελεστής του επιβλητέου φόρου καθορίζεται, ανάλογα με τη χρήση, με βάση το συντελεστή για το ισοδύναμο καύσιμο θέρμανσης ή καύσιμο κινητήρων.

3. Εκτός από τα φορολογητέα προϊόντα τα οποία στην παράγραφο 1, κάθε προϊόν το οποίο προορίζεται να χρησιμοποιηθεί, προσφέρεται προς πώληση ή χρησιμοποιείται ως καύσιμο κινητήρων ή ως πρόσθετο ή προκειμένου να αυξήσει τον τελικό όγκο του καυσίμου κινητήρων, φορολογείται ως καύσιμο κινητήρων. Κάθε άλλος υδρογονάνθρακας, εκτός από τον άνθρακα, τον λιγνίτη, την τύρφη ή άλλους παρόμοιους στερεούς υδρογονάνθρακες ή το φυσικό αέριο, που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί, προσφέρεται προς πώληση ή χρησιμοποιείται για θέρμανση, φορολογείται με βάση τον συντελεστή για το αντίστοιχο πετρελαιοειδές.

Ωστόσο, ο άνθρακας, ο λιγνίτης, η τύρφη ή άλλοι παρόμοιοι στερεοί υδρογονάνθρακες ή το φυσικό αέριο μπορούν να φορολογούνται σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 3 της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ.

4. Οι κωδικοί αριθμοί της συνδυασμένης ονοματολογίας που περιλαμβάνονται στην παράγραφο 1 αναφέρονται στο κείμενο της συνδυασμένης ονοματολογίας το οποίο ισχύει κατά την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας οδηγίας.

ΙΙ. Προσδιορισμός του ειδικού φόρου κατανάλωσης

Άρθρο 3

1. Σε κάθε κράτος μέλος τα πετρελαιοειδή υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης ο οποίος υπολογίζεται ανά 1 000 λίτρα προϊόντος σε θερμοκρασία 15 βαθμών Κελσίου. Ωστόσο, για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 και τα οποία χρησιμοποιούνται ως βαρέα πετρέλαια καθώς και για το υγραέριο και το μεθάνιο, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης υπολογίζεται ανά 1 000 χιλιόγραμμα.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να υπολογίζουν τον ειδικό φόρο κατανάλωσης για τα βαρέα πετρέλαια, το υγραέριο και το μεθάνιο με τρόπο άλλο από εκείνο που προβλέπεται στην παράγραφο 1. Στην περίπτωση αυτή, υποχρεούνται να υπολογίζουν τον ειδικό φόρο ανάλογα με τις ποσότητες.

Άρθρο 4

1. Εκτός από τις γενικές διατάξεις οι οποίες καθορίζουν τη γενεσιουργό αιτία και τους όρους καταβολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης που καθορίζονται στην οδηγία 92/12/ΕΟΚ, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης για τα πετρελαιοειδή καθίσταται επίσης απαιτητός στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 της παρούσας οδηγίας.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να ορίζουν ότι ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που βαρύνει τα πετρελαιοειδή καθίσταται απαιτητός όταν διαπιστώνεται ότι δεν πληρούται ή δεν πληρούται πλέον κάποιος όρος τελικής χρήσης που προβλέπουν εθνικές διατάξεις για τη χρήση μειωμένου συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης ή για την πλήρη απαλλαγή.

3. Η κατανάλωση πετρελαιοειδών μέσα σε μια εγκατάσταση παραγωγής τους δεν θεωρείται ως γενεσιουργός αιτία ειδικού φόρου κατανάλωσης, εφόσον η κατανάλωση γίνεται για τους σκοπούς της παραγωγής αυτής.

Ωστόσο, σε περίπτωση που η κατανάλωση αυτή γίνεται για σκοπούς ξένους προς την παραγωγή αυτή, και ειδικότερα για την κίνηση οχημάτων, θεωρείται ως γενεσιουργός αιτία ειδικού φόρου κατανάλωσης.

Άρθρο 5

1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 6, η εγκατάσταση στην οποία τα προϊόντα τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 παρασκευάζονται ή υπόκεινται σε ειδική κατεργασία κατά την έννοια της συμπληρωματικής σημείωσης 4 του κεφαλαίου 27 της συνδυασμένης ονοματολογίας, θεωρείται ως εγκατάσταση παραγωγής πετρελαιοειδών.

2. Με την επιφύλαξη των περί κυκλοφορίας κανόνων που ορίζονται στην οδηγία 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, τα κράτη μέλη δεν είναι υποχρεωμένα να θεωρούν ως "εγκαταστάσεις παραγωγής πετρελαιοειδών" τις εγκαταστάσεις στις οποίες τα μόνα παρασκευαζόμενα προϊόντα είναι πετρελαιοειδή για τα οποία δεν καθορίζεται επίπεδο ειδικού φόρου κατανάλωσης στην οδηγία 92/82/ΕΟΚ.

Άρθρο 6

Τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να θεωρούν ως "παραγωγή πετρελαιοειδών":

α) τις επεξεργασίες κατά τη διάρκεια των οποίων παράγονται παρεμπιπτόντως ορισμένες μικρές ποσότητες πετρελαιοειδών-

β) τις πράξεις με τις οποίες ο χρήστης ενός πετρελαιοειδούς καθιστά δυνατή την επαναχρησιμοποίησή του μέσα στη δική του επιχείρηση, εφόσον τα ποσά των ειδικών φόρων κατανάλωσης τα οποία έχουν ήδη καταβληθεί για το συγκεκριμένο προϊόν δεν είναι μικρότερα από το ποσό των ειδικών φόρων κατανάλωσης που θα οφειλόταν εάν το επαναχρησιμοποιημένο προϊόν υπέκειτο εκ νέου στον ειδικό φόρο κατανάλωσης-

γ) την πράξη η οποία συνίσταται στην ανάμειξη, εκτός του χώρου μιας εγκατάστασης παραγωγής ή μιας αποθήκης τελωνειακής αποταμίευσης, πετρελαιοειδών με άλλα πετρελαιοειδή ή άλλες ουσίες εφόσον:

i) έχει προηγουμένως καταβληθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης επί των βασικών συστατικών και

ii) το καταβληθέν ποσό δεν είναι μικρότερο από το ποσό του ειδικού φόρου κατανάλωσης το οποίο θα οφειλόταν για το μείγμα.

Η πρώτη προϋπόθεση δεν ισχύει όταν το μείγμα απαλλάσσεται για μια συγκεκριμένη χρήση.

Άρθρο 7

Σε περίπτωση μεταβολής ενός ή περισσότερων συντελεστών του ειδικού φόρου κατανάλωσης, στα αποθέματα πετρελαιοειδών τα οποία διατίθενται στην κατανάλωση μπορεί να επιβληθεί αυξημένος ή μειωμένος ειδικός φόρος κατανάλωσης.

Άρθρο 8

1. Εκτός από τις γενικές διατάξεις της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ σχετικά με τις απαλλασσόμενες χρήσεις των προϊόντων που υπόκεινται στον ειδικό φόρο κατανάλωσης και με την επιφύλαξη τυχόν άλλων κοινοτικών διατάξεων, τα κράτη μέλη απαλλάσσουν τα κατωτέρω προϊόντα από τον εναρμονισμένο ειδικό φόρο κατανάλωσης, υπό τους όρους τους οποίους αυτά καθορίζουν, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ορθή και καθαρή εφαρμογή των απαλλαγών αυτών και να προλάβουν την φοροδιαφυγή, τη φοροαποφυγή ή τις καταχρήσεις:

α) τα πετρελαιοειδή τα οποία χρησιμοποιούνται για άλλο σκοπό εκτός από καύσιμα κινητήρων ή καύσιμα θέρμανσης-

β) τα πετρελαιοειδή τα οποία παραδίδονται με σκοπό τη χρησιμοποίησή τους ως καυσίμων για τις αεροπορικές μεταφορές, εκτός από τις ιδιωτικές πτήσεις αναψυχής.

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας η έκφραση "ιδιωτικές πτήσεις αναψυχής" σημαίνει τη χρησιμοποίηση αεροσκάφους από τον ιδιοκτήτη του ή από το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο χρησιμοποιεί βάσει μισθώσεως ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, για μη εμπορικούς σκοπούς, και ειδικότερα όταν δεν πρόκειται για τη μεταφορά επιβατών ή εμπορευμάτων ή για την παροχή υπηρεσιών επ' ανταλλάγματι ή για τις ανάγκες των δημόσιων αρχών.

Τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίζουν το πεδίο εφαρμογής αυτής της απαλλαγής στην παράδοση ειδικού καυσίμου αεροθουμένων (κωδικός ΣΟ 2710 00 51)-

γ) τα πετρελαιοειδή που παραδίδονται για να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμο για την ναυσιπλοΐα στα ύδατα της Κοινότητας (συμπεριλαμβανομένης της αλιείας), εκτός από την περίπτωση της χριμοποίησής τους σε ιδιωτικά σκάφη αναψυχής.

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, η έκφραση "ιδιωτικό σκάφος αναψυχής" αναφέρεται σε οποιοδήποτε σκάφος χρησιμοποιείται από τον ιδιοκτήτη του ή από το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο έχει τη χρήση του δυνάμει μισθώσεως ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, για μη εμπορικούς σκοπούς και ειδικότερα όταν δεν πρόκειται για τη μεταφορά επιβατών ή εμπορευμάτων ή για την παροχή υπηρεσιών επ' ανταλλάγματι, ή για τις ανάγκες των δημόσιων αρχών.

2. Με την επιφύλαξη άλλων κοινοτικών διατάξεων, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν πλήρεις ή μερικές απαλλαγές ή μειώσεις των συντελεστών του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα πετρελαιοειδή τα οποία χρησιμοποιούνται υπό φορολογικό έλεγχο:

α) για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και σε μονάδες συνδυασμένης παραγωγής ηλεκτρισμού και θερμότητας-

β) για την εσωτερική ναυσιπλοΐα, εξαιρουμένων των ιδιωτικών σκαφών αναψυχής-

γ) στις σιδηροδρομικές μεταφορές επιβατών και εμπορευμάτων-

δ) στον τομέα των προτύπων σχεδίων για την τεχνολογική ανάπτυξη λιγότερο ρυπαντικών προϊόντων, και ειδικότερα σε σχέση με καύσιμα από ανανεώσιμες πηγές-

ε) στον τομέα της κατασκευής, εξέλιξης, δοκιμής και συντήρησης αεροσκαφών και πλοίων-

στ) αποκλειστικά στη γεωργία, τη δενδροκομία, τη δασοκομία και την ποτάμια ή λιμναία ιχθυοκαλλιέργεια-

ζ) για τη βυθοκόρηση εσωτερικών πλωτών οδών και λιμένων.

3. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να εφαρμόζουν στο σύνολο ή σε μέρος των παρακάτω βιομηχανικών και εμπορικών χρήσεων μειωμένο φορολογικό συντελεστή, στο πετρέλαιο ντίζελ, ή/και το υγραέριο ή/και το μεθάνιο ή/και την κιροζίνη που χρησιμοποιούνται υπό φορολογικό έλεγχο εφόσον ο συντελεστής αυτός δεν είναι μικρότερος από τον ελάχιστο συντελεστή που καθορίζεται στην οδηγία 91/82/ΕΟΚ για την προσέγγιση των συντελεστών του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα πετρελαιοειδή:

α) κινητήρες σταθερής θέσης,

β) εξοπλισμός και μηχανήματα χρησιμοποιούμενα σε οικοδομές, έργα πολιτικού μηχανισμού και δημόσια έργα-

γ) οχήματα που σύμφωνα με τον προορισμό τους χρησιμοποιούνται εκτός οδικών αξόνων ή τα οποία δεν έχουν λάβει άδεια για κύρια χρήση στις δημόσιες οδούς.

4. Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομόφωνα έπειτα από πρόταση της Επιτροπής, μπορεί να εξουσιοδοτήσει οποιοδήποτε κράτος μέλος να χορηγήσει περαιτέρω απαλλαγές ή μειώσεις για λόγους ειδικής πολιτικής.

Το κράτος που σκοπεύει να εισαγάγει τέτοια μέτρα ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή και τις παρέχει όλες τις συναφείς ή αναγκαίες πληροφορίες. Η Επιτροπή ενημερώνει τα άλλα κράτη μέλη για το προτεινόμενο μέτρο σ' ένα μήνα.

Το Συμβούλιο θεωρείται ότι εγκρίνει τη σχεδιαζόμενη εξαίρεση ή μείωση εάν, σε δύο μήνες από την κατά το δεύτερο εδάφιο ενημέρωση των άλλων κρατών μελών, ούτε η Επιτροπή ούτε κανένα κράτος μέλος φέρει το θέμα ενώπιον του Συμβουλίου.

5. Εάν η Επιτροπή κρίνει ότι δεν είναι δυνατόν να διατηρηθούν πλέον οι απαλλαγές ή οι μειώσεις οι οποίες προβλέπονται στην παράγραφο 4, κυρίως για λόγους αθέμιτου ανταγωνισμού ή στρέβλωσης της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, ή για λόγους που συνδέονται με την κοινοτική πολιτική για την προστασία του περιβάλλοντος, υποβάλλει τις κατάλληλες προτάσεις στο Συμβούλιο. Το Συμβούλιο αποφασίζει ομόφωνα σχετικά με τις προτάσεις αυτές.

6. Εν πάση περιπτώσει, το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 1996, το Συμβούλιο θα εξετάσει την κατάσταση όσον αφορά τις απαλλαγές ή μειώσεις της παραγράφου 4, βάσει έκθεσης της Επιτροπής και θα καθορίσει ομόφωνα μετά από πρόταση της Επιτροπής, και αφού ζητήσει τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εάν είναι σκόπιμο να τροποποιηθούν, να καταργηθούν ή να επεκταθούν εν όλω ή εν μέρει.

7. Το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 1997, το Συμβούλιο θα εξετάσει τις απαλλαγές που προβλέπονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) και στην παράγραφο 2 στοιχείο β) με βάση έκθεση της Επιτροπής και συνεκτιμώντας το εξωτερικό κόστος που προκαλούν τα μεταφορικά αυτά μέσα και τις οικολογικές επιπτώσεις και αποφασίζει ομόφωνα, έπειτα από πρόταση της Επιτροπής, την κατάργηση ή τροποποίηση των απαλλαγών αυτών.

8. Τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να εφαρμόσουν τις απαλλαγές ή μειώσεις του συντελεστή των ειδικών φόρων κατανάλωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 4 με επιστροφή ήδη καταβληθέντων ειδικών φόρων κατανάλωσης.

ΙΙΙ. Έλεγχοι

Άρθρο 9

Το Συμβούλιο, βάσει πρότασης της Επιτροπής, θεσπίζει ομόφωνα, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1992 το αργότερο, τους κοινοτικούς κανόνες σχετικά με το χρωματισμό και τη σήμανση των πετρελαιοειδών τα οποία απαλλάσσονται από το φόρο ή τα οποία υπόκεινται σε μειωμένο συντελεστή ως θερμαντικά καύσιμα ή ως καύσιμα κινητήρων.

IV. Τελικές διατάξεις

Άρθρο 10

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 1992. Ενημερώνουν αμέσως σχετικά την Επιτροπή.

Όταν τα κράτη μέλη, θεσπίζουν τις διατάξεις του εδαφίου 1, οι διατάξεις αυτές αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος αυτής της αναφοράς ορίζεται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 11

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη. Λουξεμβούργο, 19 Οκτωβρίου 1992. Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. COPE

(1) ΕΕ αριθ. C 322 της 21. 12. 1990, σ. 18. (2) ΕΕ αριθ. C 183 της 15. 7. 1991, σ. 289. (3) ΕΕ αριθ. C 69 της 18. 3. 1991, σ. 25. (4) ΕΕ αριθ. L 76 της 23. 3. 1992, σ. 1. (5) Βλέπε σελίδα 19 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.